| , ὡς ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι τῆς σχολῆς , καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ . καὶ ὃς εἶπεν : ἥδιον ἂν παρὰ | ||
| ' ἃ δεῖ παθεῖν : δεῖ γὰρ παθεῖν . τούτῳ προέπιεν ὁ βασιλεὺς κώμην τινά . καινόν τι τοῦτο γέγονε |
| εὐθύς ; διαλιπὼν δ ' ; ἀρτίως ; ὃς καὶ φράσας εἰς τοὺς γάμους μοι τἆνδον εὐτρεπῆ ποεῖν μεταξύ μ | ||
| , ἀλλ ' εὐθὺς ὡμολόγει ψεύδεσθαι , καὶ ἐδεῖτο σῴζεσθαι φράσας τοὺς πείσαντας αὐτὸν λέγειν ταῦτα : εἶναι δὲ Ἀλκιβιάδην |
| σύμβουλος [ ! ! ! ! ! ! ! ! συμβου ] [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| ἐν ᾧ φαίνεται γεγραφώς , τῇ μὲν προτέρᾳ τῶν ἐκκλησιῶν συμβου - λεύειν τὸν βουλόμενον , τῇ δ ' ὑστέρᾳ |
| δωρεὰν λαμβάνειν , ἐπεὶ καὶ αἱ προφάσεις , ἃς σὺ προσποιούμενος ἔλεγες προβεβλῆσθαι , καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ μυρίοις | ||
| πελταστὰς ἔχοντι : στενόπορον ἦν τὸ χωρίον . Γοργίδας φεύγειν προσποιούμενος τοὺς πελταστὰς ἐπὶ πόδα ἀνεχώρει : τῶν δὲ πολεμίων |
| , καθάπερ ἡνιόχῳ δεξιῷ τὴν τέχνην , ἐξ ἡνίας ἄγειν ἐπιχειροῦντι τὸ ἅρμα , κέντρου δὲ φειδομένῳ καὶ μάστιγος . | ||
| καὶ μηδενὸς ὄντος ἀφ ' ἡμῶν φόβου τῷ τι νεωτερίζειν ἐπιχειροῦντι ; καὶ μὴν τοσοῦτόν γ ' ἐπίστασθε , ὅτι |
| οὕτω δὴ καὶ ἀφροδισιάζειν τοὺς μὴ ἀσφαλῶς ἔχοντας πρὸς ἀφροδίσια ᾤετο χρῆναι πρὸς τοιαῦτα , οἷα μὴ πάνυ μὲν δεομένου | ||
| , ἀντ ' αὐτοῦ δὲ τὸν ξένον κατέθετο : καὶ ᾤετο , ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους , λανθάνειν οὕτω καὶ τὸν |
| τρίτην ὄντων τε ἡμῶν ἐν μέσοις τοῖς πόνοις Κοδράτος ὁ βέλτιστος , ὁ μακάριοςπῶς γὰρ οὐ μακάριος ὁ σοὶ συνδιατρίψας | ||
| δὴ ἡμῶν διαλεγομένων καὶ ψηφιζομένων ἐνέθηκε τῇ χειρὶ τὴν ἐπιστολὴν βέλτιστος βελτίστου πατρός , εἶπεν ἂν Πλάτων , Ὀλύμπιος Πομπηιανοῦ |
| σοι τόδε βιβλίον ἔχον ἐν ἑαυτῷ πλινθίδα πάνυ χαριεστάτην : ἐντυχὼν γὰρ εἰς αὐτὴν διὰ τῶν ὑποκειμένων γραμμάτων εἴσεται τά | ||
| αὐτῷ τὰ δοκοῦντα . Τὰ δὲ περὶ Σωκράτους καὶ ὅσα ἐντυχὼν τῷ συγγράμματι εἴποι , κομίσαντος Εὐριπίδου καθά φησιν Ἀρίστων |
| δικαστῶν , ἀπαγαγὼν γὰρ αὐτοὺς ἀπὸ τῶν περὶ Τίμαρχον αἰτιῶν ἐπέστησα φέρων ἐπὶ τὸν κατήγορον καὶ Φίλιππον καὶ Φωκεῖς . | ||
| ἀνέστησα ἄστη καὶ περὶ τῇ πόλει τὸν ἀγῶνα πολλάκις ὑμῖν ἐπέστησα , οὔτε μοι χρημάτων οὔτε στρατιᾶς ἐπιπεμπομένης ἐκ Καρχηδόνος |
| ὗς ἐπὶ νομὴν καιρός ἐστιν ἐξάγειν ; Εἰς τὰς Ἀθήνας παρεπιδημήσας ξένος σατράπης πάνυ γέρων ὡς ἐνενήκοντ ' ὢν ἐτῶν | ||
| ' ἔξεστί σοι . εἶναι δοκῶν αὐτόμολος ἄνθρωπος ξένος καὶ παρεπιδημήσας Ἀθήνησίν ποτε τὴν Μανίαν μετεπέμψαθ ' , ὅσον ᾔτησε |
| τοὺς ἀνθρώπους ῥᾳδίως πάντα πειθομένους , καταφρονήσας αὐτῶν καὶ ἅμα χαριζόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς Ἀτρείδαις πάντα συγχέαι καὶ μεταστῆσαι | ||
| , καὶ τοῦτο μὲν γάρ , ἀλλ ' αὐτοῖς τι χαριζόμενος τοῖς ῥόδοις , ἵνα μὴ μαρανθῇ . γʹ . |
| Μαζάρης δὲ μετὰ τοῦτο ἔπεμπε ἐς τὴν Κύμην ἀγγέλους ἐκδιδόναι κελεύων Πακτύην . Οἱ δὲ Κυμαῖοι ἔγνωσαν συμβουλῆς πέρι ἐς | ||
| μή με ταχέως ἐπιλίπῃ τὸ δῶρον , πράττω διαταμιευόμενος καὶ κελεύων φείδεσθαι τοὺς οἰκέτας . οὕτω δὲ ὂν ἡδὺ φαγεῖν |
| πάνυ προσέχετε τὸν νοῦν . εἶτα ἐπάγει ὥςπερ διδάσκαλος παραδιδοὺς μαθητῇ τὴν διοίκησιν : μὴ δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν , ἀλλ | ||
| εἶπε πρῶτον τὸ ὄνομα . ἴθ ' οὗτος : τῷ μαθητῇ λέγει ὁ Στρεψιάδης . οἷον οὐκ ἤκουσέ μου : |
| “ ὅτι δὲ ὀλισθάνει μάλιστα ἐν τῷ λάβδα ἡ γλῶττα κατιδών , ἀφομοιῶν ὠνόμασε τά τε ” λεῖα “ καὶ | ||
| ἧκε δέ ποτε εἰς Διὸς Φιλίου θύσων καὶ τοὺς ἄλλους κατιδών , ἐβούλοντο γὰρ καὶ πᾶν ἐποίουν , ὅπως ὀφθήσονται |
| γὰρ ἐξέπεσεν αὐτοῦ [ . ] , δι ' ὧν παρεκάλει Περδίκκαν ἐπιχειρεῖν Μακεδονίᾳ καὶ σῴζειν τοὺς Ἕλληνας ὡς ἀπὸ | ||
| τῆς τῶν ἄστρων ἐμπειρίας προσημαίνοντας αὐτοῖς τοὺς θεούς : καὶ παρεκάλει ταύτας τὰς ἡμέρας μείναντας πεῖραν λαβεῖν τῆς ἰδίας τέχνης |
| ἀπορέοντι τὴν ἔλασιν , ὅκως τὴν ἄνυδρον διεκπερᾷ , ἐπελθὼν φράζει μὲν καὶ τἆλλα τὰ Ἀμάσιος πρήγματα , ἐξηγέεται δὲ | ||
| λείπει τὸ γενόμενον . . ὅπου . . ἄνω τι φράζει : Ὡς ἄνω αὐτῆς νευούσης ἐπί τινα τόπον ὑψηλόν |
| Κίμωνα καὶ προδεδομένον οὐ περιιδών , ἀλλὰ καὶ στὰς καὶ προσελθὼν καὶ δεξιὰν ἐμβαλὼν καὶ μαθεῖν ἀξιώσας , οἷα τἀκείνου | ||
| ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου , ὅ τε στρατηγὸς προσέταττέ μοι ἀνάγεσθαι , προσελθὼν αὐτῷ ἐν Θάσῳ ἐν τῷ λιμένι ἐναντίον τοῦ στρατηγοῦ |
| γὰρ οὐδεμιᾶς οὔσης συμφορᾶς ἐξαίφνης αὑτὰς ἀπεβρόχιζον . Μιλησία γυνὴ συνεβούλευσε τὰς ἀπαγχομένας [ γυμνὰς ] διὰ τῆς ἀγορᾶς ἐκκομίζεσθαι | ||
| ἀμυνομένων καταλαβέσθαι . διόπερ Διοκλῆς ὁ τῶν ἐν Ἱμέρᾳ στρατηγὸς συνεβούλευσε τοῖς ναυάρχοις τὴν ταχίστην ἐκπλεῖν εἰς Συρακούσας , ἵνα |
| καὶ ὁπηνίκ ' ἐφαίνετο ταῦτα πεποιηκὼς καὶ τοῦτον τὸν τρόπον κεχρημένος τοῖς πρὸς ἐμέ , ὡμολογεῖτ ' ἂν ἡ κατηγορία | ||
| ἔρχεται Ζωβίαν ὄνομα , ᾗ ἐτύγχανεν , ὡς ἔοικε , κεχρημένος ποτέ : καὶ κρύπτει καὶ διασῴζει τὰς πρώτας ἡμέρας |
| ὦ Μενέλαε , εἰπόντα βραδὺ εἶναι τὸ θεῖον πρὸς συνασπισμὸν ἀντειπὼν ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα μη - τέρος | ||
| : οἷον ἐψηφίσατο ὁ δῆμος τῷ φεύγοντι πένητι κάθοδον , ἀντειπὼν ὁ πλούσιος ἡττήθη , κατιὼν ὁ πένης ἀνῄρηται καὶ |
| σύνθετα . σύλλογος , σύνοδος , σύγκλητος , συνεκκλησιαστής , σύμβουλος , σύσσιτος συσσιτία , συμπότης , συλλογεύς , συστρατιώτης | ||
| , καὶ εἰς ὁμόνοιαν ἤδη ποτὲ καταστῆσαι τὴν στάσιν ὑμῶν σύμβουλος καὶ διαιτητὴς ἀμφοῖν γενόμενος : κωλύομαι δὲ πράττειν αὐτὰ |
| τὸν ξενίζοντ ' οὐδεὶς πώποτ ' ᾐτιάσαθ ' ὡς εἴη ξένος . καί μοι λαβὲ τὰς μαρτυρίας . Περὶ μὲν | ||
| τὴν πόλιν ταύτην λίθον προσενέγκηι , ἐλεύθερος γίνεται , κἂν ξένος ἦι . ἔστι καὶ ἑτέρα Ἱεροδούλων , ἐν ἧι |
| ᾤκησαν , οὕτως ὡς ἕκαστος ὥρμητο . Κλέων δὲ Ἀθηναίους πείσας ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία ἐξέπλευσε μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν | ||
| ἦν ἄν . ἢ γὰρ ἐπείσθη τις ἂν , ἢ πείσας ἀπήλλακτο . νῦν δ ' ἑτέρους διακόνους ὑποβαλλόμενοι τῆς |
| τοῦ τῆς Ἀθηνάας νόμου προαύλιον στομαυλῆσαι , τοῦτο τὸ ὄνομα προειπὼν τὸ ” βουλαπτεροῦν . “ Οὐκ ἐγώ , ὦ | ||
| ἐν γὰρ τῷ Καταλόγῳ τοῦ Ὁμήρου οὐ φέρονται . πέντε προειπὼν μέλλειν ἀπελθεῖν εἰς Κύπρον καὶ εἰπὼν περὶ τῶν τριῶν |
| ταῦτα δὴ ἰδὼν Ἀλέξανδρος στρατοπεδεύεσθαι αὐτοῦ , ὅπως εἶχον , ἐκέλευε τοὺς Μακεδόνας , γνοὺς , ὅτι οὐ μενοῦσι πανδημεὶ | ||
| τῷ τῶν Σχολῶν δομεστίκῳ ταῦτα ἐμήνυον . Ὁ δ ' ἐκέλευε πάντας ὁπλοφορήσαντας καὶ τοὺς ἵππους εὐτρεπίσαντας περιμένειν τὸ σύνθημα |
| . Ταῦτα λέγοντα ὁ Χαρίδημος ἐδέξατο , καὶ τῷ Ἰσοδήμῳ συνεβούλευε , μεταστῆναι ἐπ ' ἐνιαυτόν . Ὁ δὲ οἷα | ||
| ἀποδειχθεὶς δικτάτωρ ἐν τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ ταμιεύεσθαι τὴν τύχην αὐτοῖς συνεβούλευε μέγιστον εἶναι λέγων ἐγκώμιον ὥσπερ ἑνὸς ἀνδρὸς οὕτω καὶ |
| . τίμημα τάλαντα πεντήκοντα . κλήτορες Κηφισοφῶν Κηφισοφῶντος Ῥαμνούσιος , Κλέων Κλέωνος Κοθωκίδης . ] Ἃ μὲν διώκει τοῦ ψηφίσματος | ||
| εἰρήνην ὁ μέν : ὁ Βρασίδας ὁ δέ : ὁ Κλέων πλεῖστα : ἐν πλείστοις πράγμασι ἀπαθής : εὐτυχής . |
| τῶι σφὼ κατακτείνοντι τοιούτους λέγειν ] . ἄλλος δ ' ἀναστὰς ἔλεγε τῶιδ ' ἐναντία , μορφῆι μὲν οὐκ εὐωπός | ||
| εἶναι πρὸς ἡμῶν τε τῶν Λακεδαιμονίων καὶ πρὸς αὐτοῦ . ἀναστὰς ἐπὶ τούτῳ Εὐρύλοχος Λουσιάτης Ἀρκὰς εἶπεν : Καὶ δοκεῖ |
| Ἀσίᾳ Κλεόβουλος Λίνδιος , καὶ Ἀθηναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης Χίλων : τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος ἀντὶ Περιάνδρου | ||
| ἄρχοντα χρὴ μηδὲν φρονεῖν θνητόν , ἀλλὰ πάντα ἀθάνατα . Χίλων καλούμενος οὐ πρότερον ὡμολόγησεν , ἢ πυθέσθαι τῶν κεκλημένων |
| τριηράρχους καὶ τὸν ἡγεμόνα τοῦ στόλου παντὸς καὶ ξύλλογον ποιήσας ἔλεξε τοιάδε . „ ἄνδρες φίλοι καὶ τοῦ παρόντος ἀγῶνός | ||
| τὸν Βροῦτον , τοὺς ἰδίους συνῆγον , καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε : “ τὸ ἐχθὲς ἔργον , ὦ ἄνδρες , |
| ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | ||
| πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ |
| ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
| Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
| . καὶ τῆς νίκης ἀρχομένης ἀναθορὼν αὖθις ἐπὶ τὸν ἵππον ἐπῄνει τὸν στρατὸν περιιὼν καὶ ἐπέσπερχεν , ἕως τέλεον αὐτοῖς | ||
| τῷδ ' οὐχ ὅπως ἐγκαλεῖν ᾤετο δεῖν , ἀλλ ' ἐπῄνει , λαβὲ τὴν μαρτυρίαν . Ἵνα τοίνυν εἰδῆτ ' |
| ἐριβρόμου νεφέλας στρατός : τὸν ὄμβρον φησὶ , σκληρᾷ μεταφορᾷ χρησάμενος διθυραμβωδῶς , παρόσον πολλῶν νεφῶν εἰς ταὐτὸ συναγομένων ῥήγνυνται | ||
| , τὸ ὂν ᾗ ὄν ἐστιν . ὃ συνέστησε τοιούτῳ χρησάμενος λόγῳ . ὥσπερ οἱ τὰ στοιχεῖα τῶν ὄντων ζητοῦντες |
| πρὸς ταῖς εἴκοσιν Ὀλυμπιάδα ὁ Ἡρόστρατος , πολίτης ἡμέτερος , ἐμπορίᾳ χρώμενος καὶ χώραν πολλὴν περιπλέων , προσσχών ποτε καὶ | ||
| Σκίρῳ , ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐφ ' ἑτέρᾳ ἀποδημῶν ἐμπορίᾳ . δεῖξαι δ ' αὐτὸν τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ |
| κατὰ φιλοσοφίαν ἐν τῇ πόλει γενόμενος ἔν τε τοῖς λοιποῖς ἀνὴρ ἀγαθὸς ὢν διετέλεσε καὶ τοὺς εἰς σύστασιν αὐτῷ τῶν | ||
| ὅστις ἦν ὁ τὴν φιλίαν διορύξας , Πρίσκος , Ἠπειρώτης ἀνὴρ ὅτι πλείστοις ἐπὶ σοφίᾳ συγγεγονὼς ἀνδράσι , πλημμελεῖσθαι ταῦτα |
| ἱκετεύουσι θαυμαστόν : βασιλέως γὰρ ἦν ἀξίωμα τὸ διδόμενον . προσέταττε δῆτα τοῖς ὄρνεσιν ἐπὶ λίμνας καὶ πηγὰς ἀφικέσθαι καὶ | ||
| οὖν μικρόν τι κατέδαρθον . ἕωθεν δὲ διαναστὰς ὁ Ζεὺς προσέταττε κηρύττειν ἐκκλη - σίαν . κἀπειδὴ παρῆσαν ἅπαντες , |
| ' ἕκαστος λόγον εἰπεῖν βεβούληται . καὶ νῦν ἐγὼ κινδυνεύω δοκῶν ἅπασιν ἀντιλέγειν ἅπαντας ἔχειν τούτου μάρτυρας . οἷς γὰρ | ||
| καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ τῆς |
| στρατιώταις εἰς διαρπαγήν . Ὅτι ὁ αὐτὸς καὶ εἰς Κύζικον παρελθὼν ὡς φίλος τοῖς μὲν εὐπορωτάτοις τῶν πολιτῶν ἐμέμφετο θανάτου | ||
| ἥκοιεν : ἔπειτα προσδραμόντος τινὸς καὶ κελεύσαντος κοσμιώτερον ἑαυτὸν ποιῆσαι παρελθὼν εἰς τὴν καλύβην καὶ ἀμφιεσάμενος προῆλθεν . οἱ δ |
| πλεῖστον δ ' ἁλῶν , ἐπὶ πλεῖον δὲ τετριμμένος καὶ κατειργασμένος , ὠπτημένος δ ' ἐν κριβάνῳ συμμέτρως θερμῷ . | ||
| καὶ μεγαλοπρεπεστάτῳ ἐν ἀνθρώποις ἀγωνίσματι . καὶ πρῶτον μὲν εὐθὺς κατειργασμένος ἂν εἴης τὸ φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀρχομένων , οὗ |
| ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
| ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
| ὅπως ἔχει φύσεως καὶ τῆς πρὸς ἄλληλα διαστάσεως μάλα ἐναργῶς ἐπιδεικνὺς καὶ τὰς κοινὰς ἡμῶν καὶ αὐτοφυεῖς ἐννοίας συμφώνους τοῖς | ||
| οὔτε γὰρ τριήρεις οὔτε στρατιώτην προδέδωκα . Λύσεις ὁρικῶς , ἐπιδεικνὺς ὅτι τοῦτο ἐκείνων ἐστὶ χαλεπώτερον : καὶ οὐχ εἷς |
| δόλον τινὰ εἶναι καθ ' αὑτοῦ καὶ σόφισμα ἐκώλυε , φάσκων οὐκ ἐς κωλύμην οὐδ ' ἐς ἀντίστασιν αὐτοὺς τῶν | ||
| τὸ κάλλος , ὅ μοι δοκεῖ καὶ ὁ Πλάτων εἰπεῖν φάσκων δεῖν ἔχειν τὸν λόγον κεφαλήν τε καὶ ἄκρα καὶ |
| ' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
| στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
| πάλαι δὲ αὐτὴν ἐμοίχευεν . Ὁ κατάρατος , ὃν ἐγὼ πειθόμενος αὐτῇ ἀφῆκα ἐλεύθερον ; Ἡ θυγάτηρ δέ σοι ταῖς | ||
| ἐπιδεικνύουσιν ; ὃς τῇ μὲν πατρίδι οὕτως ἐχρῆτο ὥστε μάλιστα πειθόμενος . . . τοῖς δ ' ἑταίροις πρόθυμος ὢν |
| ἄριστον ἀντέτασσον Πέρσῃσι : Ἀρτυβίῳ δὲ τῷ στρατηγῷ τῶν Περσέων ἐθελοντὴς ἀντετάσσετο Ὀνήσιλος . Ἤλαυνε δὲ ἵππον ὁ Ἀρτύβιος δεδιδαγμένον | ||
| ἐς Πελοπόννησον . Προεκρίθη τε δὴ ἐκ πάντων τῶν συμμάχων ἐθελοντὴς Ἔχεμος ὁ Ἠερόπου τοῦ Κηφέος , στρατηγός τε ἐὼν |
| ' ἴσης φυλάττεσθαι καὶ μὴ πιστεύειν μηδὲν μᾶλλον , κἂν φίλος ἢ συνήθης ἢ πρὸς αἵματος εἶναι δοκῇ ; Πάντας | ||
| πάντα φέροντες ἐϋσσέλμῳ ἐνὶ νηῒ κάτθεσαν , ὡς ἐκέλευσεν Ὀδυσσῆος φίλος υἱός . ἂν δ ' ἄρα Τηλέμαχος νηὸς βαῖν |
| μετὰ Καρχηδονίων , οἵτινες ἀνιόντες ἐπολέμουν Σικελούς . διὸ νῦν εὔχεται ὁ Πίνδαρος τῷ Διὶ ὥστε μὴ ἐμποδισθῆναι αὐτῶν ὀργήν | ||
| τὰ νέρθε δ ' οὐδέν : μαίνεται δ ' ὃς εὔχεται θανεῖν : κακῶς ζῆν κρεῖσσον ἢ καλῶς θανεῖν . |
| ἐκ λόγων μὲν φοʹ , ὧν πατέρας λʹ καὶ αʹ ἀπομνημονεύει : τὸν δὲ δεύτερον ἐκ βιβλίων σηʹ , συγγραφέων | ||
| ἐξελθεῖν βοηθοῦντα μετὰ πολλῶν ὁπλιτῶν . ὁ δ ' Ἴων ἀπομνημονεύει καὶ τὸν λόγον , ὧι μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἐκίνησε |
| ζῶντες , οἷς καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ παντός φησιν ἐπακολουθεῖν προτρέπων εἰς εὐζωΐαν , τῷ τὴν γῆν φέρειν τούτοις καρποὺς | ||
| ὡς ἐν ἐκείνῳ οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα , προτρέπων δὲ ὡς ἐν ἐκείνῳ χρὴ πενίην φεύγοντα καὶ ἐς |
| γὰρ Δ . , φησί , καὶ πρόδηλός ἐστι τοῦτο βουλόμενος : ἄντικρυς γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
| ἡ δὲ λυπηθεῖσα ἐχωρίσθη αὐτοῦ . ⌈ ἐνταῦθα δὲ διαβάλλειν βουλόμενος τὸν Πηλέα : διὰ τὸ μὴ εἶναι αὐτόν , |
| Ὄρχεις , ἔφη . Ἄλλοτε δέ ποτε ὁ αὐτὸς προσελθὼν ἠρώτα τὸν Δημώνακτα , τίνα αἵρεσιν ἀσπάζεται μᾶλλον ἐν φιλοσοφίᾳ | ||
| γένωνται , ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια . ὁ δὲ ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι σπένδοιτο τοῖς ἰοῦσι καὶ ἀπιοῦσιν |
| . , . . . Βάσκανος : ὁ κακίζων καὶ μεμφόμενος ἅπαντα καὶ πειρώμενος εἰς ἀπέχθειαν ἄγειν , ὁ φθονερὸς | ||
| μεταβάλλει διὰ τὴν εὐεργεσίαν καὶ ταχὺ γίνεται φίλος , ἑαυτῷ μεμφόμενος . Ὅτι δεῖ παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι τὰς μὲν |
| τοίνυν οὗτος ὁ πρῶτος Ἀθηναίων αἰσθόμενος Φίλιππον , ὡς τότε δημηγορῶν ἔφη , ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι . καὶ ὅλως , | ||
| μὲν οὕτως : ἑτέρωθι δ ' αὖ πολλοῖς πρότερον χρόνοις δημηγορῶν ἐν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ παρρησιαζόμενος , πείθων αὐτοὺς τὰ |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| τοῖς δειλοῖς καὶ διὰ τοῦτο πεινῶσιν ἀνάγραφε , σεαυτὸν δὲ παρακαλέσας θαρρεῖν ἐπιχείρει τῇ ἄγρᾳ , εἰ θέλεις , καθάπερ | ||
| ὁ δὲ ἐωνημένος ἐπ ' Ἰταλίας πορευόμενος δείσας , μὴ παρακαλέσας ὕστερον τὴν συμμαχίαν τῶν νόμων ἢ ζώσης τῆς μητρὸς |
| γενόμενος ἤδη ; οὐκ ἄκουσας : οὐκ ἀναγέγραπται ὁ Αἴγων νενικηκὼς Ὀλύμπια . ἐπ ' Ἀλφειόν : ἀντὶ τοῦ ἐπὶ | ||
| τε καὶ τοὺς ἐξ αὐτῆς θαῦμα , καὶ πρέσβεις ὁ νενικηκὼς πέμπει παρὰ τῶν ἡττημένων σπονδὰς ἐπαγγέλλειν ἴσας ἑκατέροις . |
| τῆς αὐτῆς τιμῆς ἢ τὸ ποίημα . χρόνῳ δὲ ὕστερον γνωσιμαχήσαντες ἐπανῆλθον τὸ αὐτὸ διδόντες : ὁ δὲ ἐξονειδίζων αὐτοὺς | ||
| πως γίνεσθαι : τέλος δὲ ἀγανακτέοντες τῷ πάθει καὶ αὑτοὺς γνωσιμαχήσαντες , τῷ θεῷ ἐπέτρεψαν καὶ ἤροντο ὅ τι χρὴ |
| ἔντρομος γενόμενος πάντα ἐάσας ἐν τῷ ναῷ ἐξῆλθεν εὐχαριστῶν καὶ πιστεύων κυρίῳ καὶ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα . | ||
| τοῖς πρὸ τῆς τελετῆς ἐντυγχάνειν , ἐκάλουν εὐδαίμονα ἐμαυτὸν , πιστεύων τὰ πάντα παρὰ τῶν θεῶν ἔχειν . διὸ καὶ |
| : καὶ ἐπεὶ τάχιστα ἐγένετο ἐν τῇ γῇ ταύτῃ , ἐνέτυχε πρῶτα Μελίτῃ κρήνῃ καὶ προεθυμεῖτο πρὶν ἐπὶ τὸν Ξάνθον | ||
| : εἶχε δὲ πάντα τὸν μέχρι τῆς Ἀττικῆς , ἕως ἐνέτυχε τοῖς ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἐν τῇ θαλάττῃ : τοσοῦτον |
| τὸν ὕστερον χρόνον πωλοῦντες : ἀνεῖπε μὲν ὁ κήρυξ ὁ Σπαρτιάτης , ὥσπερ ἐκ θεῶν του καταπεμφθεὶς , ὅτι ἐκείνη | ||
| τὴν Καδμείαν . τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας , Φοιβίδας ὁ Σπαρτιάτης , τεταγμένος ἐπί τινος ἡγεμονίας καὶ δύναμιν ἄγων ἐπὶ |
| Ἀθηναίοις , βοηθεῖν δὲ οὐ προθύμων ὄντων , παρελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέγων τοιάδε . | ||
| δὲ κατατρωθέντες συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν . μετὰ δὲ ταῦτα Ἀλκιβιάδης μὲν εἰς Ἑλλήσποντον καὶ Χερρόνησον ἐξέπλευσε , βουλόμενος ἀθροῖσαι |
| ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
| καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
| τὴν μνήμην οὔτε μόνου τοῦ μείζονος , ἀλλὰ τὸ μεῖζον παραδραμὼν τὸ ἔλαττον εἰσάγεις εἰς μέσον καὶ τὴν ἐμὴν κλέπτων | ||
| τοῦθ ' , ὁ τὸν μισθὸν λέγων τὸν τὰς τριήρεις παραδραμὼν ἂν ᾤχετο . Οὗτος , τί κύπτεις ; Οὐχὶ |
| οὐχ [ ] αλλον ? [ ] ρ ? θεοῖϲ ἔδοξε τ ? [ ] γλυκύ τι πα [ ] | ||
| ἐπεὶ διελέχθησαν τῇ συγκλήτῳ περὶ ὧν τὰς ἐντολὰς εἶχον , ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ βεβαιοῦν τὰς ὁμολογίας καὶ τὰς φρουρὰς τὰς |
| ἡγεμόνων τῶν εἰς Νέαν πόλιν ἀποσταλέντων : καὶ ὁ Δημοκλῆς ὑπολαβὼν [ ἔφη ] εὖ γε νὴ τοὺς θεοὺς ἐποίησαν | ||
| ἀνθρώπων τε ὑπὸ γῆν οἰκούντων καὶ πυγμαίων αὖ καὶ σκιαπόδων ὑπολαβὼν ὁ Ἰάρχας „ περὶ μὲν ζῴων ἢ φυτῶν „ |
| διαθέσεως τῆς Πυρρωνείου , τῶν δὲ λόγων τῶν ἑαυτοῦ . ἔλεγέ τε πολλάκις καὶ Ἐπίκουρον θαυμάζοντα τὴν Πύρρωνος ἀναστροφὴν συνεχὲς | ||
| ψυχαὶ τηλικούτων ἔργων εὐτόλμῳ καινοτομίᾳ , οὐδέ τις πρός τινα ἔλεγέ τι οὔτ ' εἰδέναι τι προσεποιεῖτο : τοσοῦτος γὰρ |
| “ προσέθηκεν ὡς ὑπόγυον τοῦ Κλεωνύμου ῥιψάσπιδος γενομένου τῷ καιρῷ χρώμενος εἰς αἰσχύνην τοῦ δεδρακότος : πλείονα γὰρ τὴν συμφορὰν | ||
| οὐσία καὶ οὐχ ὕλη πυρὸς αὐτὸς ὤν , ἀλλὰ τροφῇ χρώμενος τῷ πυρί . κατὰ δὲ μέσην τὴν φλόγα μορφή |
| ἀποβιοτευόντων ? ? ? ? [ ] [ πολλοῖς ] θέλων ? παρεγένετο [ τροφῆι ] . [ Τοῦ δ | ||
| ἐν Νόμοις εἶπε . Τὸ δὲ ἕπεται δὲ ὁ αἰεὶ θέλων τε καὶ δυνάμενος περὶ τῶν ἡμετέρων λέγεται ψυχῶν : |
| Περικλῆς , δεινότητι λόγου πολὺ διαφέρων ἁπάντων τῶν πολιτῶν , ἔπεισε τοὺς Ἀθηναίους μὴ ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα , λέγων ἀρχὴν | ||
| ' ὑμᾶς πλανωμένῳ . “ τοσαῦτα ὁ Σόραιχος εἰπὼν μόλις ἔπεισε τὸν Ῥοδάνην μένειν , μάλιστα μὲν ὑπὲρ τῆς Σινωνίδος |
| , † μετάθεσιν εἰς τὰ ἔτη † εἰς Ἅιδου κατιόντα ἀπαγγεῖλαί μοι , ὅτι ἡ σὴ διάθεσις καὶ τοῦ ἐρωμένου | ||
| κέλευέ τε πάντας ἑταίρους , πρὶν ἐμὲ οἴκαδ ' ἱκέσθαι ἀπαγγεῖλαί τε γέροντι . εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ |
| τὰ δὲ εὖ . ἐκ τούτου δὴ ἐπεὶ ὑπέπινον , ἤρετο ὁ Ὑστάσπας τὸν Κῦρον : Ἆρ ' ἄν , | ||
| τι μὲν δέοιτο οὐκ εἰπούσης , ἐκλιπαρούσης δὲ ἀφικέσθαι , ἤρετο τὸν πρεσβευτήν , ὅ τι αὐτοῦ δέοιντο , ὁ |
| γεωργοὺς καὶ χειροτέχνας καὶ καπήλους καὶ πάντων ἁπλῶς τιμητὰς ὠνίων ἀναγκάσας νόμῳ σωφρονεῖν καὶ πρῶτος αὐτὸς ἀκολουθήσας τῷ νόμῳ τοὺς | ||
| , ὡς εἰκός , τῶν σῶν ἐγγόνων ἢ πείσας ἢ ἀναγκάσας . Σὲ μὲν εἰκὸς τῇ τοῦ Ποσειδῶνος εὐνοίᾳ χρησάμενον |
| Πλειάδος ἐλέγοντο : ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας , Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα , | ||
| ὁ Δημοσθένης τὴν λέξιν ταύτην ταῦτ ' εἴπας ἔγραψα , γράψας δ ' ἐπρέσβευσα , πρεσβεύσας δ ' ἔπεισα Θηβαίους |
| χορόν τινα τῶν ὁμιλητῶν τῶν ἑαυτοῦ περιστησάμενος , ὧν ἦν Μνάσων τε ὁ Φωκεὺς καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι . ἐνόσει δὲ | ||
| χορόν τινα τῶν ὁμιλητῶν τῶν ἑαυτοῦ περιστησάμενος , ὧν ἦν Μνάσων τε ὁ Φωκεὺς καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι . ἐνόσει δὲ |
| διώκω , δίσω , δέδικα : ὁ μέσος δέδια : δεδιὼς ἡ μετοχὴ , καὶ δειδιὼς κατ ' ἐπέκτασιν . | ||
| ἄλλων δέδωκε χρήματα . ὁ δὲ ἐδέξατο μὲν , ὅμως δεδιὼς μὴ διὰ τὸ μὴ λαβεῖν ἐγείρῃ καθ ' αὑτοῦ |
| Χαλκηδονίου [ ] σθένος , ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ γέγονεν καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπάιδων κηλεῖν , ὡς | ||
| ἐξέπληττε , τῷ τρόπῳ δὲ ἔθελγεν αὐτὸς ὢν καὶ ῥήτωρ δεινὸς καὶ ἀνὴρ χρηστός . τί πρῶτον ἐννοήσω καὶ διὰ |
| λελάληκεν : ἐν Αἰγίνῃ , ὡς φασίν , ἀνθρωπείᾳ φωνῇ ἐχρήσατο καὶ εἶπε τὰ μέλλοντα . Τὸ βασιλικὸν βοίδιον : | ||
| ἐποτρύνει ἀντὶ τοῦ ” ἡ μήτηρ “ . τῇ αἰτιατικῇ ἐχρήσατο ἀντὶ εὐθείας , ὡς καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσιν δεινόν γε |
| χωρὶς τοῦ “ εἶτα νῦν ” , ὅταν ἐξαπατηθῇ τις πιστεύσας . Γ ⌈ ἔστιν οὖν παροιμία Γ [ εἴρηται | ||
| λοχαγοὶ τὸ χωρίον , καὶ ὁ Ξενοφῶν ξυνεχώρησε τοῖς ἱεροῖς πιστεύσας : οἱ γὰρ μάντεις ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι μάχη μὲν |
| Τίσαρχον καὶ Ἀνθρώπινον καὶ Διοκλέα φίλους ἐπιβουλεύειν αὑτῷ καλέσας αὐτοὺς ἐνεχείρισεν αὐτοῖς πολλὴν στρατιὰν , ἵνα πόλει συμμάχῳ πολεμουμένῃ βοηθοῖεν | ||
| κατὰ τὸν Ἀδράστου ἀγῶνα τὰ τούτου ἅρματα κηρύξασα τὴν νίκην ἐνεχείρισεν . ἄλλως . ἡ φήμη , φησίν , ἡ |
| , ὧν ἐστιν ἀντίγραφον τόδε . Πομπήιος Γναΐου υἱὸς Μέγας αὐτοκράτωρ τὴν παράλιον τῆς οἰκουμένης καὶ πάσας τὰς ἐντὸς Ὠκεανοῦ | ||
| καὶ συνέβη γενέσθαι . ὁ δ ' οὖν Ὀνόμαρχος στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ᾑρημένος ἐκ μὲν τοῦ χαλκοῦ καὶ σιδήρου κατεσκεύασεν ὅπλων |
| ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα , ὡς ἐπέδειξεν ὕστερον , καὶ φιλόπολις . ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέος ὢν τὴν ἀρχήν | ||
| συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις . Τὰ εἰς ΙΣ ὀξύτονα πὴ |
| παραλείψω , ἀλλ ' ἐκεῖνο λέγω : εἰ μὲν Αἰσχίνης ἰδιώτης ὢν ἀπελήρησέ τι καὶ διήμαρτε , μὴ σφόδρ ' | ||
| ἄν , ἀλλ ' ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ τε ἰδιώτης καὶ ὁ τύραννος , ἐννόει πότερος μείζω ἀπὸ τῶν |
| ‖ δὲ Χαρίνου ? [ καὶ ἐπὶ ] Διοτίμου [ παραινεῖ ] τὴν καθ [ ' ἱερᾶς τραπέζης - ] | ||
| , οἷς ἐπίστευσαν . καὶ πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἀποβλέψας ἀνδραγαθίζεσθαι παραινεῖ καὶ σφόδρα ἰσχύειν ἐν ταῖς εὐβουλίαις , ἀγαθὰς μὲν |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ τι , ἐκ τῆς ἀρχῆς δὲ τούτῳ παράσχητε τῷ τῆς πόλεως κινδύνῳ ἰδίᾳ ἀπολαμπρύνασθαι ” , Γ | ||
| μοι ὁ λόγος , καὶ λήψεσθε πάντα ἐκ βασιλέως ὁπόσα παράσχητε . Τούτων ἐκεῖνοι ἀκούσαντες ἐπεχείρουν ταράττειν τὸ πλῆθος καὶ |
| Ἴσχανδρός ἐστι . δοκεῖ δ ' αὐτῷ συνυποκρινόμενος Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐν Κολλυτῷ καταπεσεῖν , καθά φησι Δημοχάρης ἐν τοῖς | ||
| ' ἅπερ σὺ γράφεις κελεύει παρών , ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος . φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν |
| , ὃς ἐφεξῆς τῇ εἰκόνι ἐστὶ τοῦ Σάρδου , Ἀθηναῖος Καλλίας Λυσιμαχίδου πατρὸς ἀναθεῖναί φησιν ἰδίᾳ περιποιησάμενος ἀπὸ τοῦ πρὸς | ||
| τῷ πυρὶ τὸν χρυσὸν οἱ βάναυσοι , ἀνωτέρω εἶπον . Καλλίας ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν περὶ τὸν Συρακόσιον Ἀγαθοκλέα λόγων |
| μὲν ἀπὸ βασιλέως ἀθλητῇ δὲ ἀπὸ τῆς τοῦ σώματος εὐεξίας δημότῃ δὲ ἀπὸ ἄρχοντος καὶ δούλῳ ἀπὸ δεσπότου : τούτοις | ||
| ἢ ψέγειν ἔχει : τὸ γὰρ σὸν ὄμμα δεινὸν ἀνδρὶ δημότῃ λόγοις τοιούτοις οἷς σὺ μὴ τέρψῃ κλύων . Ἐμοὶ |
| ἀρχῇ ἂν αἰτοῖτο ὁ διὰ μέσου τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδεικνύειν ἐνταῦθα πειρώμενος . τὸ γὰρ ζῷον κατὰ τοῦ ἀνθρώπου συνάγοιτο ἂν | ||
| σχήσειν μέλλει πρήγματος ἀρχομένου . ἀλλ ' ὁ μὲν εὐδοκιμεῖν πειρώμενος οὐ προνοήσας εἰς μεγάλην ἄτην καὶ χαλεπὴν ἔπεσεν : |
| ἀδίκως ἐπιβάλλεται Πτολεμαῖος . ἐξαπέστειλε δὲ καὶ ὁ προειρημένος τοὺς ἀπολογησομένους καὶ διδάξοντας τὴν σύγκλητον ὅτι παρὰ πάντα τὰ δίκαια | ||
| δίκην ἐπήνεγκε δημοσίαν , καὶ προεῖπεν ἥκειν ἐπὶ τὸν δῆμον ἀπολογησομένους , ὁρίσας ἄντικρυς τὴν αἰτίαν τῆς δίκης , ὅτι |
| τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
| ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
| ἐνθρῷσκον κραιπνὴν διὰ πατρὸς ἐνιπήν . [ ἡ φύσις ] πείθει πιστεύειν εἶναι τοὺς δαίμονας ἁγνούς , καὶ τὰ κακῆς | ||
| ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν εἰς Τάρ - ταρον ῥιφέντων παίδων πείθει τοὺς Τιτᾶνας ἐπιθέσθαι τῷ πατρί , καὶ δίδωσιν ἀδαμαντίνην |
| , ὥστε τὸ τῶν Ἀθηναίων , καίπερ ἐπὶ πολὺ ὅτι αἰτοίη ξυγχωρούντων , ὅμως αἴτιον γενέσθαι : Ἰωνίαν τε γὰρ | ||
| τις ἠρίστευσεν , ἐπὶ πολλοῖς ἄλλοις προτέροις ἀριστεύμασιν , εἶτα αἰτοίη τὴν δωρεάν : ἆρα τὴν αὐτὴν τῷ προτέρῳ λήψεται |
| , ἀνὴρ Ἰταλὸς καὶ τῶν εὖ γεγονότων . ὃς ἄγαν συνετὸς ὢν καὶ πεπαιδευμένος καὶ ψυχῆς ἀνδρείαν πλουτῶν τοῖς τε | ||
| ἡδύβιος , κατωφερὴς εἰς γυναῖκας , Ἑρμοῦ δὲ εὐπαίδευτος , συνετὸς καὶ ἐρωτικὸς εἰς παῖδας , Ἡλίου δὲ καὶ Σελήνης |
| τὴν τοῦ θεοῦ συγγένειαν ζῴων μόνον θεοὺς ἐνόμισεν , καὶ ἐπεχείρει βωμούς τε ἱδρύεσθαι καὶ ἀγάλματα θεῶν : ἔπειτα φωνὴν | ||
| εἰς τὴν Ἀκαρνανίαν μετὰ τῆς δυνάμεως , τὸ μὲν πρῶτον ἐπεχείρει λεηλατεῖν τὴν Αἰτωλίαν , μετ ' ὀλίγον δὲ πυθόμενος |
| ἄδειαν οὐδενὸς ὑπὲρ αὐτῆς ἀμυνομένου πρὸς αὐτὴν στρατεύεται τὴν πόλιν προκαλούμενος τοὺς ἄνδρας εἰς φιλίαν : οὐ βουλομένων δὲ αὐτῶν | ||
| μείζονος κληρονομοῦσιν αἰσχύνης , ὥσπερ ὁ τὸν πλησίον εἰς ἅμιλλαν προκαλούμενος , εἰ μεταγνοὺς ἀμαχεὶ καταλύσει τὴν πρόκλησιν . δοκοῦσι |
| ἕρκος : περίφραγμα , στήριγμα . Νειρίτης : κοχλίας . κήρυξ : κογχύλη [ ] . Στρόμβων : ἐπαναστροφὴ κατὰ | ||
| κύριος ὁ θεός , διότι ὁ ἀστὴρ οὗτος ἄγγελος καὶ κήρυξ ἐστὶ φωτὸς τῆς μεγάλης ἡμέρας . Καὶ ἰδοὺ πλησίον |
| ἡρώων , καὶ τὸν σύνοικον ἀγαθὰ δαψιλῆ ποίει . ” κἀκεῖνος αὐτῷ νυκτὸς ἐν μέσαις ὥραις “ ἀγαθὸν μὲν ” | ||
| ὃν τοῖς νεωτάτοις συλλαβεῖν κελεύσας ἡγεμόνα ποιεῖται τῆς ὁδοῦ . κἀκεῖνος αὐτοὺς ἄγων περὶ τὸ ὄρος σὺν πολλῷ χρόνῳ καθίστησιν |
| τὸν κατὰ Χαιρέου πόλεμον ὁ Φθόνος . καὶ πρῶτος ἀναστὰς νεανίας τις Ἰταλιώτης , υἱὸς τοῦ Ῥηγίνων τυράννου , τοιαῦτα | ||
| καιρὸς εἶναι , προϊέναι ἐκέλευσα . καὶ ἁνήρ σοι ὁ νεανίας ἐκεῖνος προελθὼν τοῦ λοχαγοῦ πρότερος ἐπορεύετο . κἀγὼ ἰδὼν |
| ὑπεξαιρούμενοι πρόφασιν , ἀλλ ' ὅπως ἂν ἕκαστος ἦι δυνατὸς πείθων ἢ βιαζόμενος , οὕτω προστάττοντες ἄγειν . καὶ ταύτην | ||
| οὖν ἑτέρους λαλοῦντας εὖ βδελύττομαι ; τρόπος ἔσθ ' ὁ πείθων τοῦ λέγοντος , οὐ λόγος . Οὐ πάνυ τι |