, αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές : ἄγχι γὰρ αἰνῶς αὐλῆς καλὰ θύρετρα , | ||
τῆς ἰδίας ὀμνύῃ συμφορᾶς : οὐ μὰ Ζῆν ' , Ἀγέλαε , καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο . καὶ Δημοσθένης : |
. ἡ γὰρ ἀναλογία βαρύνει , ὥς φησιν Ἀπολλώνιος . μὰ τὸν Δία : Τὸ μὰ τὸν Δία ἢ πρὸς | ||
λέγειν . Οὐκ οἴει , ὦ Σώκρατες ; Οὐ μέντοι μὰ Δία . Ἦ οἴει οἷός τ ' ἂν εἶναι |
τρόπον ἀλλήλοις συμπλεκομένων στοιχείων . εἰ δέ τις μίαν μὲν ὑποθήσεται τὴν ἅπαντος πλήθους τε καὶ μεγέθους αἰτίαν πρώτην , | ||
τυγχάνειν ἀξιώσει , μήποτε πᾶσαν ἀναιρεῖ ζήτησιν . εὐθέως γὰρ ὑποθήσεται ἕκαστος ἡμῶν τὸ τὰ τρία τέσσαρα εἶναι , καὶ |
τοουδ ? [ ] ! οντ ! [ ] ! ητ ? ? [ ] τουλοχο ? ! [ ] | ||
[ παρασκευαζουσῶν ] ! ! ! [ ] [ ] ητ [ ] [ ] ! ! ! ! σχημα |
! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος | ||
! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
ὄρος . . . . εὐρύοπα Ζῆν ' αὐτοῦ . Ζῆν ' . . Ω . . . ν ' | ||
οὐδὲ γὰρ λάθρᾳ δοκῶ φωτὸς κακούργου σχήματ ' ἐκμιμούμενον σοὶ Ζῆν ' ἐς εὐνὴν ὥσπερ ἄνθρωπον μολεῖν . φεῦ φεῦ |
ἄνθρωποι τὸ φλόγας ἐκπέμπον πῦρ . ὁ δέ φησιν , ναὶ , ἀφ ' οὗ γε πολλὰς ἐκμαθήσονται τέχνας . | ||
ἀνόητοι καὶ ἄδικοι . ταῦτα . . . ἀνθεῖ ] ναὶ ἐφευρίσκεις καινὰς γνώμας . ταῦτα ] αἱ εὑρεσιλόγιαι , |
. Περίηρς : † ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν | ||
ὁ δὲ Ἀλκμάν : ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν |
αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
ὅτ ' ἄνδρ ' ἐμὸν ὠκὺς „ Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν , πέρσεν δὲ πόλιν θείοιο Μύνητος , ” κλαίειν . ” | ||
' ἀμὸν ἀπέκτανε δῖος ” Ἀχιλλεύς , ἐκ δὲ πόλιν πέρσεν Κιλίκων , Θήβην ὑψίπυλον „ . ” ” οἳ |
ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
δύο . ] καταπύγων ] ὁ πόρνος . ἄριστ ' ἠκουσάτην ] ἤγουν ἐπῃνέθησαν . παρθένος . . . τεκεῖν | ||
ηὐδοκίμησε δὲ σφόδρα ἐν τούτῳ τῷ δράματι . ἄριστ ' ἠκουσάτην : ἀντὶ τοῦ ” ηὐδοκίμησαν “ οὐ γὰρ τότε |
καὶ πίονας αἶγας βλύζει τὸ ῥεῖθρον εὐμενὲς τὸ τῶν χαρίτων στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ὀλίγος δ ' ἄμητος ἦεν ὅτε | ||
, ὅς κεν ἅδηισι : Τίρυνς οὐδέ τι τεῖχος ἐπήρκεσε στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ἁμὲς δὲ ϝειρήναν : τόδε γὰρ |
ἐρῶνθ ' Ἑλικωνίδα κώμην : ἔνθεν ὅ γ ' Ἠοίην μνώμενος Ἀσκραικὴν πόλλ ' ἔπαθεν , πάσας δὲ λόγων ἀνεγράψατο | ||
ἐρῶνθ ' Ἑλικωνίδα κώμην : ἔνθεν ὅ γ ' Ἠοίην μνώμενος Ἀσκραϊκὴν πόλλ ' ἔπαθεν , πάσας δὲ λόγων ἀνεγράψατο |
ἄλλως τοῖς ἐπὶ Τροίαν φέρουσιν ἀνέμοις ἐντύχωσιν οἱ Ἕλληνες . χὡ μὲν πατήσει χῶρον : ὁ μὲν οὖν Ἀχιλεὺς φησὶ | ||
εὖ μεταλλάσσουσιν : ὃς γὰρ ἂν σφαλῇ εἰς ὀρθὸν ἔστη χὡ πρὶν εὐτυχῶν πίτνει . ἔστι καὶ παρὰ δάκρυσι κείμενον |
ποταμοῦ γείτονα πόλιν . ἐκεῖ πρὸς ἄνδρα πάλαι μεθοδεύ - οντα λόγους ἔτι μειράκιον ὢν ἀπεδύσατο ἄρτι πρῶτον ἐν Ἑρμοῦ | ||
? μγω ? [ ! ! ] ? [ ] οντα τ ? [ τον αὐτᾶς ? γονοι ? [ |
ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία σχηματίζεται : τὸ μὲν γὰρ νηλεής ἀπὸ τοῦ ἐλεῶ γέγονε καὶ τοῦ νή στερητικοῦ ἐπιρρήματος | ||
ἐδέξαντο κρᾶσιν ἀλλὰ συναίρεσιν : τὸ νηλής οὐκ ἀπὸ τοῦ νηλεής γέγονε κατὰ κρᾶσιν , ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία |
συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
κυρίως Αἰολικόν . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ ἄνερ πάτερ σῶτερ δᾶερ συστείλαντα τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ κλητικῇ | ||
λιμήν , ὦ ἀστήρ , πλὴν τοῦ ἄνερ πάτερ σῶτερ δᾶερ . Δυϊκά . Τὼ Ἀλκμᾶνε , τοῖν Ἀλκμάνοιν , |
ἐγὼ ψάμμου τ ' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ συνίημι καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω . Ὀδμή μ ' | ||
, τὸ ἀψόφῳ . καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως |
ἀμαυρός . ἀβλῆτα . ἅπαξ εἴρηται ἡ λέξις : “ ἀβλῆτα , πτερόεντα , μελαινάων ἕρμ ' ὀδυνάων , ” | ||
ἡ γενικὴ , πλὴν τῶν εἰς Α δισυλλάβων : ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν |
διάλληλα τὰ τῆς ἐπιχειρήσεως . τί γὰρ οὐ μᾶλλον ἡ τύ ὠλιγώρηται , ὅτι εἰς ν οὐ λήγει , ἢ | ||
ἐριθακὶς ἁ μελανόχρως αἰτεῖ : καὶ δωσῶ οἱ , ἐπεὶ τύ μοι ἐνδιαθρύπτῃ . ἅλλεται ὀφθαλμός μευ ὁ δεξιός : |
ἁρπαγείσης παρὰ τοῦ Διὸς καὶ πεμφθέντων [ τῶν ἀδελ - φῶν πρὸς ] ἀνεύρεσιν τῆς Εὐρώπης . . . . | ||
οὖν καὶ ταῦτα πρὸς ἀνδρῶν φυσικῶν οὐσία σωματικὴ βρε - φῶν εἶναι . τῶν δ ' εἰρημένων οὐκ ἀπᾴδει καὶ |
' , ὦ πάτερ . νῦν δ ' ἄθλιος μέν εἰμ ' ἐγώ , τλήμων δὲ σύ , οἰκτρὰ δὲ | ||
λάβηι σε , θάνατος ξένιά σοι γενήσεται . εὔνους γάρ εἰμ ' Ἕλλησιν , οὐχ ὅσον πικροὺς λόγους ἔδωκα δεσπότην |
! ] πριν ? ? ! [ [ ] ! οδε ? ! [ ! ! ] ! [ ] | ||
[ ] ιτροφους ? [ ] ραστην ? [ ] οδε [ ] βριαρε ? [ ] ! [ ! |
: καὶ δὴ καὶ ἡμεῖς ἐμνήσθημεν αὐτῶν ἐν τοῖς περὶ Κάλχαν - τος λόγοις καὶ τῆς ἔριδος ἣν ἤρισαν περὶ | ||
οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διῒ φίλον , ᾧ τε σὺ Κάλχαν εὐχόμενος Δαναοῖσι θεοπροπίας ἀναφαίνεις , οὔ τις ἐμεῦ ζῶντος |
: οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε , συνάπτων κἀνταῦθα τρόπον τινὰ καὶ συντιθεὶς ἐφεξῆς | ||
: οὐ γὰρ ὀΐω οὐδέ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαί τε τραφέμεν τε . Καὶ ἐπ ' ἄλλου ἄλλος αὖθις , |
, ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε . Ἡ | ||
: ἀλλὰ μάταν ἀχόρευτος ἅδε ματαιολόγων φάμα προσέπταθ ' Ἑλλάδα μουσοπόλων σοφᾶς ἐπίφθονον βροτοῖς τέχνας ὄνειδος . μετὰ ταῦτα δὲ |
, ὦ Σώκρατες , πυκνότερα ἐπάγειν . Τέλος γὰρ ἤδη θέω . ” ἀνάγκην “ δ ' οὖν ἔτι βούλομαι | ||
τὸ εἴξασιν ἀπὸ τοῦ εἴκασιν , τὸ ἐνήνοθεν ἀπὸ τοῦ θέω , κατὰ μετάθεσιν ἔθω ἐνέθω εἶτα ἐνήνοθα . Τέτυπα |
Ἑλλήνων οἱ περὶ ποίησιν καὶ ἱστορίαν σοφοὶ περὶ μὲν Ἡρακλέους σχέτλιος , οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατ ' οὐδὲ τράπεζαν τὴν | ||
νύ ποθ ' Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν . καὶ οὕτω σχέτλιος ἦν καὶ ὑβριστὴς ὥστ ' οὐδὲ τοσοῦτον ἐνέμεινεν ἐκτελέσαι |
γὰρ ἀπόλλοισθε , φησί , καὶ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων . σὰ μάν ; ] τί μήν ; τί δ ' ἄλλο | ||
χρησθέν : μαντευθέν παλαίφατον : παλαιόν θάλος : βλάστημα ὁ μάν : ὁ μήν ἀρίδηλος : διάδηλος μετεωροφένακας : ἀπατεῶνας |
, , . : ημ [ θρέψεις μο [ μᾶλλον δετ ? [ τέχνην α ! [ κτῆμ ' ἐστι | ||
ἄρα [ ] ς ἤθληται μάτην [ ] πας ? δετ [ ! ] ! Ἀχιλλέως ? [ [ ] |
εἰσαΐουσι μόνον τιθασεύτορες ἄνδρες . θαῦμα δὲ καὶ τόδ ' ἄκουσα , κραταιοτάτους ἐλέφαντας μαντικὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν κέαρ , | ||
' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί τε λέξαι θυμὸς |
γυναικῶν . καὶ μύροις ἐλούετο καὶ ἔφασκεν ὅτι : κἀν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . κωμῳδῶν | ||
ἀεί ] τοῦτο : σκοπεῖν χρή : καὶ γὰρ ἐν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . ὁρᾶις |
] ! τ ' αλο ? ! [ [ ] οντ ' εειρετα ! ? ? [ [ ] ροσακην | ||
? [ ] [ ] νη [ ] [ ] οντ ? ? [ ] [ ] τ ? ! |
καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως γὰρ ἔταξαν . νῦν | ||
' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω , κωφὸν λέγων τὸν ἐκ γεννητῆς ἄλαλον ὡς |
ις ἀποβολῇ τοῦ ς ποιοῦσι τὴν κλητικήν , οἷον ὁ Πάρις ὦ Πάρι , ὁ Ἄδωνις ὦ Ἄδωνι , ἡ | ||
τοῦ η εἰς α δάκω ὡς μεσημβρία μεσαμβρία καὶ Πῆρις Πάρις : καὶ κατὰ Δωριεῖς προσθέσει τοῦ ν δάκνω . |
τε πολλὴ ? ? ? [ ] πολὺν ? ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήστην ? ? [ ] μητ ? | ||
. ] αγων ? ὅτι οὐκ Εὐαρχίδαϲ ] ! ον τὸμ φίλιον Εὐέμπολοϲ ] λογηϲ τιϲ ἐκτετμημένοϲ ] ατωι πατρὶ |
ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι , πάλιν ἄρχετ ' ἀοιδᾶς . ἦνθέ γε μὰν ἁδεῖα καὶ ἁ Κύπρις γελάοισα , λάθρη | ||
ἐχθές , οὔτ ' ἐγὼ αὖ τήνῳ . ἀλλ ' ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος ἅ |
φίλους , καὶ νῦν ὑπὲρ τῶν κοινῶν δικαίων ἀγωνίζεσθαι . οὔτοι φιλαθηναίου γέ ἐστι τὴν Ἀκαδημίαν μόνην ἀσπάζεσθαι τῆς Ἀττικῆς | ||
γ ' ἔλεξας , χρήστ ' ἔπη κρύπτειν φίλους . οὔτοι σιωπῶς ' εἶτα μέμψομαί ποτε τὴν νῦν σιωπὴν ὡς |
. [ ] του ? δουλ [ ? [ ] οτου [ . . . . . . ] ντο | ||
] ος ἀπὸ [ ] εται ? καὶ [ ] οτου ? λ ! ! ! ! [ ] ἡ |
μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
' αὐτοῦ χωόμενον κατὰ θυμὸν ἐϋζώνοιο γυναικὸς τήν ῥα βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρων : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἐς Χρύσην ἵκανεν ἄγων ἱερὴν | ||
ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν , ἦε ἑκών οἱ δῶκας , |
δεῖν ἔνια καὶ ἀκύρως προστιθέμενα δέχεσθαι , ὡς καὶ „ τῆλ ' ἐξ Ἀσκανίης ” καὶ ” Ἀρναῖος „ δ | ||
. καὶ σύ , φίλος , μὴ δηθὰ δόμων ἀπὸ τῆλ ' ἀλάλησο . † ) οὗτος ὁ τόπος ἀνέπεισε |
ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
: τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |
? εἴρηκανλ [ - ] [ ! ! ] ! νοσ [ ] ωνν ! ! ! α [ ] | ||
ἀγασθεῖσαι ] ? [ τὰς ] μούσας [ ] ! νοσ [ ! ! ] νούμεναι [ ] με [ |
γίνονται φωνηέντων . Ἀλλ ' ἰδού , φασί , τὸ παμφαής ἀπὸ καθαροῦ τοῦ φάος σύγκειται : πῶς οὖν οὐ | ||
' ὁ χάλκασπις ἀνὴρ θεοῖς πλάθει πᾶσιν , θείῳ πυρὶ παμφαής , Οἴτας ὑπὲρ ὄχθων . Ἕρπ ' , εἰ |
δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρῖ καὶ δῶ καὶ μάψ , καὶ ἔτι ” ἥρως „ δ ' Αὐτομέδων | ||
ἀναφανδά . καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα τὸ Α : ἄψ μάψ λάξ διαμπάξ . Τὰ δὲ διὰ τοῦ Α πρὸ |
ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
πρὸ τριῶν συλλαβῶν ; Διατί δὲ μακρᾶς οὔσης οὐ δύναται προπαροξυνθῆναι λέξις ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἡ μακρὰ φορτίου | ||
ὀνόματι τὸ ο εἰς ω τρέπουσιν αὐτό , κἂν φθάσῃ προπαροξυνθῆναι ἡ εὐθεῖα πᾶσα πτῶσις προπαροξύνεται . τῷ Μενέλεῳ : |
κολακεία : καὶ θῶπες , οἱ κόλακες : ἀπὸ τοῦ θωπεύω τοῦτο παρὰ τὸ θώψ θωπός : ὅπερ ἔστι θηρίον | ||
οἶδα , τοὺς δὲ κακοὺς διόλου πάντας ἀποστρέφομαι : οὐδένα θωπεύω πρὸς ὑπόκρισιν : οὓς δ ' ἄρα τιμῶ , |
ἀντὶ τοῦ κεφάλαιον ληφθῇ , οὔσης τῆς διανοίας τοι - αύτης : κεφάλαιον μὲν δὴ μετὰ τὸν Συρακούσιον αὐτὸν μαρτυρῆσαι | ||
ἀξιοῦσθαι : οἱ δὲ ἀπορητικώτερον πάσης ἀποστάντες τῆς τοι - αύτης ἀντιρρήσεως ἐν τῷ σαλεύειν τὰς ἀρχικὰς ὑποθέσεις τῶν μουσικῶν |
καὶ τοῦδε τἀνδρὸς ἡψάμην θυραῖος ὤν , πᾶσαν ξυνάψας μηχανὴν δυσβουλίας . οὕτω καλὸν δὴ καὶ τὸ κατθανεῖν ἐμοί , | ||
κραίνων ] τελῶν . θ δυσβουλίας ] παρακοάς . θ δυσβουλίας ] κακοβουλίας . δυσβουλίας ] δυσβούλευτα γὰρ ἐποίησεν ὁ |
! ! ! ! ! ! ! ] ? , ακα [ ! ! ! ! ! ! ! ] | ||
! υν ? ? [ ! ! ! ] ! ακα [ ! ] ! ? [ } [ ! |
ἀλλὰ ταῦτα μόνον ἔλεγον : Ἄνερ Κλειτοφῶν , Λευκίππης μόνης ἄνερ , πιστὲ καὶ βέβαιε , ὃν οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν | ||
δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς αὐτόν , δυσχεράνασα τῇ ὄψει , ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν |
ἑαυτῆς γαμέτην προτιμήσασα τοῦ βίου : τὰ δὲ ζῷα ὑπερβολὴν φιλο - στοργίας οὐ παραλέλοιπεν . ὁ γοῦν Ἠριγόνης κύων | ||
] υ τοῦτο γε πυνθανομενο [ ] τησέ ? με φιλο [ τῶι ] τρόπωι ἐναντι ? [ ] τα |
[ ] μορφὰν μάλ ' ἐίσκον ὅμοιον . τοῖς μὲν πέδα κάλλεος αἰὲν καὶ σύ , Πολύκρατες , κλέος ἄφθιτον | ||
ὥσπερ τὸ ἐπτέρυγμαι πεπτέρυγμαι , οἷον : ὡς δὲ παῖς πέδα μάτερα πεπτέρυγμαι . Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ πάθους . |
α ? [ ] [ ] ω ] ! ι ιϲ [ ] δα [ εγε ? [ πο ? | ||
χορόϲ ἐϲτι τα ? ! [ ] ται ? πᾶϲιν ιϲ [ ] ιϲ ὁ πόλεμοϲ ! ! ! ! |
συντάξεως τῆς κατ ' εὐθεῖαν τυγχάνει , αὐτὰρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε : καὶ εἰ εὐθείας εἴη , | ||
τόξον Ὀδυσσεύς . . Δ . . αὖταρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ |
δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ γινώσκω , φρονέω : τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις . ἀλλ ' | ||
σοφίῃ αὐτοῦ ἐγένετο . Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Βελλεροφόντεω τοιάδε φρονέω : πτηνὸν μέν οἱ γενέσθαι ὡς ἵππον οὐ μάλα |
οδω ι εἰσ ωλι δ ' ενι λύ υθέ υτί όν ῆσ εκ ου ψη χρυ αφά ει : ον | ||
. [ Ἀρτέμιδός ] τε βαθυ ? [ [ ] όν τε τόξον [ [ ἄναξ ] ἀπὸ πασσαλο ? |
καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἥρως ὦ Ἰόλαε , διοτρεφές , οὐκέτι τηλοῦ ὑσμίνη τρηχεῖα : σὺ | ||
τόθ ' ἡνίοχον προσέφη κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ |
, παρ ' Ἀλφειοῦ ποτε δίναις θρεφθέντα , σταδίων ” γείτον ' Ὀλυμπιάδος , Ἐνδυμίωνος παῖδ ' Αἰτωλὸν „ τόνδ | ||
. εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς ἀνήρ τι , φαῖμέν κε γείτον ' ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ ' ἀτενέϊ γείτονι χάρμα πάντων |
. ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
τὸ ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας | ||
? [ ! ! ! ! ! ! ! ] σας οὐ κατὰ κόσμον . τωοισαιθρεπτήρια ! ! ? [ |
ἐνταῦθα . δᾶ ] γῆ . Ἄπολλον ] ὦ . Ἄπολλον ] ὦ . σύστημα . ἀνωτότυξας ] διὰ τοῦ | ||
ὀνομάτων τὸ κύριον παριστῶσα : λέξις μὲν Φοῖβε ἀντὶ τοῦ Ἄπολλον , καὶ Ἐννοσίγαιε ἀντὶ τοῦ Πόσειδον , καὶ ὄφρα |
μονοσύλλαβα διὰ τὰ ὑπὲρ μίαν συλλαβήν , οἷον διὰ τὸ χαρίεις χαρίεντος : πρόσκειται ὀνόματα διὰ τὰς μονοσυλλάβους μετοχάς , | ||
Ἄρτος δ ' ἀναλαβὼν ἐξένισεν ἡμᾶς καλῶς . ξένος γε χαρίεις ἦν ἐκεῖ μέγας καὶ λαμπρός . Λακεδαιμόνιοί θ ' |
. . . . [ ] τως [ [ ] ονδ ? [ [ ] δ ' ἀπεπ ? [ | ||
? [ ] προϲφ [ ] ! ντε [ ] ονδ ? [ ] μειϲ κ [ ] νον [ |
Ὅτι τοι ἡμῖν ἐδόκει οἶκος ἀνδρὸς εἶναι ὅπερ κτῆσις . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Κριτόβουλος , ὅ τι | ||
Σώκρατες , ὅσα μήτε κενὸς μήτε ἄγαν πλήρης διημερεύειν . Νὴ τὴν Ἥραν , ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , |
, ἀλλ ' ἐλέγχοις ὑποδεικνύειν τὸ ἔγκλημα , καὶ μαρτυρίᾳ πιστῇ διελέγχειν τὰ δράματα : ἐκοινώνησε Δημοσθένης τοῦ σκέμματος : | ||
μὴ τὴν προῖκα , τὴν γυναῖκα δέ . ⌋ γυναικὶ πιστῇ κ [ δίκαιος ] ? ? ἁνὴρ ? ? |
ἔθ ' εὑρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον ὧδε ἀνθρώπων , ὁπόσους ἠέλιος καθορᾶι . Ζεὺς ἄνδρ ' ἐξολέσειεν Ὀλύμπιος , ὃς τὸν | ||
, σχεδὸν οἱ ὁμοτράπεζοι καλούμενοι . σὺν τούτοις δὲ ὢν καθορᾶι βασιλέα καὶ τὸ ἀμφ ' ἐκεῖνον στῖφος : καὶ |
καὶ ἰσθμὸν ἔχουσαεἶτα θαυμαστικῶς : ὅσον γὰρ ἐκεῖνος ὁ ἰσθμὸς βοᾷ τοῖς κύμασι ῥησσόμενος . ἰσθμὸς δὲ καλεῖται ὁ ἐξ | ||
τῆς τῶν χρεῶν φροντίδος καὶ μὴ δυνάμενος ὑπνώττειν ταῦτα σχετλιάζων βοᾷ . ἡ εἴσθεσις τοῦ δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου |
, ἀφ ' οὗ δημόσιος , καὶ δημοτεύομαι ἀντὶ τοῦ οἰκῶ . καὶ δήμιος , καὶ δημότερος συγκριτικόν , οὐκ | ||
: ἰτέον οὖν αὖθις ἐπὶ τὰ παραδείγματα : ναίω τὸ οἰκῶ : ἐπὶ γὰρ τοῦ κλίνω διὰ τοῦ ε ψιλοῦ |
[ ] ενεοιγερ ? ? [ ! ! ! ] ντε ? ποδα ? ? ? [ ] [ ] | ||
. . . [ ] [ ] [ ] ! ντε [ ] ς ? [ ] [ ] [ |
καὶ δεῦρο κόμισσεν . ἤτοι μὲν γὰρ ἐγὼ κείνου παρεόντος ἔολπα οὐδ ' ἂν πυγμαχίῃ κρινθήμεναι : ἀλλ ' ὅτε | ||
γε δίκην ἀδικώτερος ἕξει . ἀλλὰ τά γ ' οὔπω ἔολπα τελεῖν Δία μητιόεντα . Ὦ Πέρση , σὺ δὲ |
Ἀθηναῖοι ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ξούθου . ὡς βάρβαρος δὲ τὸ αυ ἔφη , βαρβαρικὸν ἀντὶ τοῦ ἑλληνιζομένου . Γ Ἴωνας | ||
ριτων [ [ ] [ [ ] [ [ ] αυ [ [ ] ! ρουπορφο ? [ [ ] |
. λαγαρῶς γάρ μοι ἱππασθείς , θεῖε παῖ , καὶ τοιῷδ ' ἵππῳ πρέπων ὀχήσῃ ποτὲ καὶ ἐπὶ Ξάνθου καὶ | ||
δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη . ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ ' ἐπ ' ἀέθλῳ : τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ |
ἀλλ ' ἐν αὐτοῖς τοῖς ἄστροις ἐποιούμην τὴν ἀποδημίαν . Ἡράκλεις , μακρόν τινα τὸν ὄνειρον λέγεις , εἴ γε | ||
βίῳ . ὑμεῖς οὖν προσέχετε καὶ μὴ παρακούετε . Ὦ Ἡράκλεις , ὡς εἰς μεγάλην τινὰ ἐπιθυμίαν ἐμβέβληκας ἡμᾶς , |
. ἐνταῦθα ἐν ταῖς γραφαῖς Ὀρέστης ἐστὶν Αἴγισθον φονεύων καὶ Πυλάδης τοὺς παῖδας τοὺς Ναυπλίου βοηθοὺς ἐλθόντας Αἰγίσθῳ : τοῦ | ||
' : ἀνδρείας δ ' ὕπο ἔστησαν ἀντίπρωιρα σείοντες βέλη Πυλάδης Ὀρέστης τ ' . εἶπε δ ' : Οὐχὶ |
τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω , ἀλλ ' οὐδεὶς ἦν λογισμὸς ὁ πείσων πλειόνων | ||
περὶ τοῦ δεῖν ἀπάγξασθαι λέγων μία μὲν γάρ ἐστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου . ἐπιθράνους δ ' ἐκάλουν τὰ ξύλα |
τοι ὁ μέγα πλούσιος μάλλον τοῦ ἐπ ' ἡμέ - ρην ἔχοντος ὀλβιώτερός ἐστι , εἰ μή οἱ τύχη ἐπίσποιτο | ||
νυμφ [ [ ] μα ? ? [ [ ] ρην [ [ ] ι ὅτι τῆς πολλῆς [ [ |
συμβαίνειν ἐδόκει τῇ σῇ φύσει . ἐγὼ δέ σε πολλὰ παρακεκληκὼς ἐπὶ τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὸ δεῖν πάσας ἀνελόντα χάριτας | ||
καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Φιλοχάρην καὶ ἄλλους πολλοὺς μάρτυρας , παρακεκληκὼς ἐνθένδε σταδίους ἐγγὺς τριακοσίους ἐκεῖσε : περὶ δὲ τῆς |
καριδάριον . Ψάρ : ὄνομα ἔθνους . σημαίνει καὶ τὸν πρ . . . . Μάρτυρ : μάρτυς . Μάκαρ | ||
πέδῳ καὶ διὰ τέλους ἀκοῦσαι τὰ ' μά Τὸ ταῦτα πρ . . . κρεῖττον . . . ἀποδόσθαι μογοῦντι |
, καὶ τοῖς ψηφίσμασιν ἀναπλάττοντες φρόνημα μεῖζον τοῦ δέ - οντος ἀνδρὶ νέῳ καὶ φιλοδόξῳ περιέθηκαν : λοιποὶ δὲ ἦμεν | ||
] [ ! ! ] ? : [ ] ! οντος ἔμπεδον ? [ ] [ ] στον : οὐ |
ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
Φυλέως λόχευμα , τὰς Ἐχίνας λιπὼν νήσους ναυβάταις ἀπροσφόρους . Αἴας δ ' ὁ Σαλαμῖνος ἔντροφος † δεξιὸν κέρας πρὸς | ||
γέλωτος , οἷον ὑβρίσθην ἄρα . Μή , δέσποτ ' Αἴας , λίσσομαί ς ' , αὔδα τάδε . Οὐκ |
ὁ γὰρ κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται ” νεῖκος „ Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος , ὥς ποτε δηρίσαντο ” . ἄναξ δ | ||
Ἀχιλλέα . . φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσιν Πηλείδεω Ἀχιλῆος . ὁ δ ' ἀνστήσει ὃν ἑταῖρον . |
μα : ! [ ] ! ῦμιν ? [ ] ηϲ [ ] ! ιτε ? [ ] ατα ? | ||
ἰδών ] εμε : ] υται μενῶ ] ϲοιδετι ] ηϲ μόνωι ] ηρει , Ϲύρε ] ιλοϲ θαμα : |
. . μήτε σκι ? ? [ ἀλλ ' εἰ δεδ [ μενει ? [ ἡμεῖς δ [ ὦ φῶς | ||
τοενουϲ ! [ ] ! ! ! ! [ παραγενέϲθαι δεδ [ ουϲ ἐφ ' ἡμᾶϲ ! [ ] α |
γένος ἔχοντες . τοῦτο σχῆμα . ὅρος σχήματος . πολλοῦ δεῖς . λείπῃ καὶ ἐνδεὴς εἶ εἰπεῖν : οἷον πολλοῦ | ||
Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ |
] θωσα ? ? ! [ — [ ] ! ωμ [ [ ] : σουαν ? [ [ ] | ||
. . . . . . . . [ ] ωμ ? [ [ ] ! οριδων ? ! ? |
Ὀλύμπου σχεδόν [ τι ] παντός : κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίκτητον κειμένην ἐν τῇ μεσογαία , θαλάττης οὐδα - μοῦ | ||
. . . . λέγει δὲ ταὐτὸν ἐν τῷ Πρὸς Ἐπίκτητον , ἐν ᾧ δῆθέν ἐστιν Ὀνήσιμος ὁ Πλουτάρχου δοῦλος |
ἀρετὴν κρίνων , ἀλλ ' ἐξ ἀρετῆς τὰ τῆς φιλίας σταθμώμενος . . . Σοφιστοῦ δὲ θύραν ἐκ μικροτέρας γλώττης | ||
τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι , τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ ἐόντι , ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ |
νοσερός : νωθὴς ὁ στερημένος τοῦ θέειν : νήστης ὁ ἐστερημένος σιτίων : νέπους ὁ ἐστερημένος ποδῶν . Εἰς νω | ||
+ . ἄνηστις : παρὰ τὸ νῆστις ἄνηστις , ὁ ἐστερημένος τῶν σιτίων . . . . ἀνῆκεν : ἵημι |
ἡμετεράων . τὼ νῦν μή μοι μᾶλλον ἐν ἄλγεσι θυμὸν ὀρίνῃς , μή σε γέρον οὐδ ' αὐτὸν ἐνὶ κλισίῃσιν | ||
λυθεὶς ὑπὸ δείματος ἔξω ἐκ χειρῶν οὖδάσδε βαλὼν χόλον αἰνὸν ὀρίνῃς ἀθανάτων . Τόλμα δὲ θεοπροπίην ἐρεείνειν : πάντα γὰρ |
: Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς καὶ πολυπράγμων , οὐδ ' Αἴσωπον πεπάτηκας : ὃς ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὄρνιθα γενέσθαι | ||
Ἀριστοφάνης : ἀμαθὴς ἔφυς κοὐ πολυπράγμων , οὔτ ' Αἴσωπον πεπάτηκας . ἐπὶ τῶν ἰδιωτῶν . Πέδη τοῦ λέγειν ἡ |
, ἐκκάλυψον ἄθλιον κάρα , βλέψον πρὸς ἡμᾶς . ὅστις εὐγενὴς βροτῶν φέρει † τὰ τῶν θεῶν γε † πτώματ | ||
δάμαρτα κἀφελοῦ πρὸς Ἑλλάδος ψόγον τὸ θῆλύ τ ' , εὐγενὴς ἐχθροῖς φανείς . ἐμοὶ σὺ συμπέπτωκας ἐς ταὐτὸν λόγου |
ἀΐει κλέος ἥρωος , εὐδαίμονος γαμβροῦ θεῶν , οὐδ ' ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός : τὸν χαλκοχάρμαν ἐς πόλεμον | ||
τετράκις ἑξήκοντα κόραι , θῆλυς νεολαία , τᾶν οὐδ ' ἅτις ἄμωμος ἐπεί χ ' Ἑλένᾳ παρισωθῇ . Ἀὼς ἀντέλλοισα |