Ὀλύμπου σχεδόν [ τι ] παντός : κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίκτητον κειμένην ἐν τῇ μεσογαία , θαλάττης οὐδα - μοῦ | ||
. . . . λέγει δὲ ταὐτὸν ἐν τῷ Πρὸς Ἐπίκτητον , ἐν ᾧ δῆθέν ἐστιν Ὀνήσιμος ὁ Πλουτάρχου δοῦλος |
ἐπέφυ , προφανὲς ἐκ τούτων : ὁ γὰρ πρὸς τὴν Ἐχεκράτους πίστιν ἀπερεισάμενος ἐπ ' ὀνόματος , πρὸς ὅν φησι | ||
' οὐδὲν ἀμείνων γεγένηται διὰ σέ , ὃς τοὐμοῦ γείτονος Ἐχεκράτους τὴν θυγατέρα συναρπάσας παρθένον οὖσαν διέφθειρεν καὶ ὀλίγου δίκην |
ἐποίησεν , ἀλλ ' ἕνα μὲν ἁπλῶς τῶν παροξυτόνων τὸν Θέωνα , ἕνα δὲ τῶν ὀξυτόνων τὸν κοιτῶνα , ἕνα | ||
ποδοῖν ” . ζητουμένου δή , πότερος ἔφθαρται , τὸν Θέωνα φάσκειν οἰκειότερον εἶναι . τοῦτο δὲ παραδοξολογοῦντος μᾶλλόν ἐστιν |
διὰ τῆς αὐτῆς πρόεισι γραφῆς : οἷον , ναύκληρος : ἄκληρος : ἐπίκληρος . Τὸ ἧλος διὰ τοῦ η : | ||
ἢ τὸν τῆς γῆς ἢ τὸν τῆς οὐσίας : ὅθεν ἄκληρος ὁ πτωχός , καὶ ἐπίκληρος ὁ κληρονόμος . ἤδη |
συμβαίνειν ἐδόκει τῇ σῇ φύσει . ἐγὼ δέ σε πολλὰ παρακεκληκὼς ἐπὶ τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὸ δεῖν πάσας ἀνελόντα χάριτας | ||
καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Φιλοχάρην καὶ ἄλλους πολλοὺς μάρτυρας , παρακεκληκὼς ἐνθένδε σταδίους ἐγγὺς τριακοσίους ἐκεῖσε : περὶ δὲ τῆς |
, αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές : ἄγχι γὰρ αἰνῶς αὐλῆς καλὰ θύρετρα , | ||
τῆς ἰδίας ὀμνύῃ συμφορᾶς : οὐ μὰ Ζῆν ' , Ἀγέλαε , καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο . καὶ Δημοσθένης : |
τίμα , γονέας αἰδοῦ . φασὶ δ ' αὐτὸν καὶ Μιμνέρμου γράψαντος , αἲ γὰρ ἄτερ νούσων τε καὶ ἀργαλέων | ||
πλείους ἄλλοι [ Πακτωλοῦ χρυσέοισιν ἐπ ' ἀνδήροισι θάασσον . Μιμνέρμου τοῦ Κολοφωνιακοῦ . Ἐννέπετε , Κρονίδαο Διὸς μεγάλοιο θύγατρες |
μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως γὰρ ἔταξαν . νῦν | ||
' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω , κωφὸν λέγων τὸν ἐκ γεννητῆς ἄλαλον ὡς |
. εἶτα ῥητῶς εἰπὼν ὡς κατέχοντος τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν Ἀρχελάου προβὰς γράφει τάδε : καὶ Περικλέα τοῦτον τὸν νεωστὶ τετελευτηκότα | ||
ἐτάττοντο . Ἡρόδοτος ἐπὶ Κροίσου τύραννος δὲ ἐθνέων , καὶ προβὰς τελευτήσαντος δ ' Ἀλυάττεω διεδέξατο τὴν βασιλείαν . τροχὸς |
τοῦ ἰδίου δεσπότου ὀρχήσασθαι ἔφη : ” ἐγὼ οὐ μόνον ὀρχουμένη ἄσχημος ἀλλὰ καὶ περιπατοῦσα . ” ὁ μῦθος πρὸς | ||
ἰδίου δεσπότου ὀρχεῖσθαι εἶπεν : „ ἀλλ ' οὐ μόνον ὀρχουμένη εἰμὶ ἄσχημος ἀλλὰ καὶ περιπατοῦσα . „ ὁ λόγος |
Ὑπερβόλου ⌈ τοίνυν λέγειν αἰσχύνομαι , οὗ ὁ μὲν πατὴρ ἐστιγμένος ἔτι καὶ νῦν ἐν τῷ ἀργυροκοπείῳ δουλεύει τῷ δημοσίῳ | ||
καὶ πολλὰ πρότερον εὖ παθών , διὰ δὲ μοχθηρίαν ὕστερον ἐστιγμένος . ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν ἕλει τῷ Ῥεστίωνι ἐπιστὰς ὁ |
ἐγὼ ψάμμου τ ' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ συνίημι καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω . Ὀδμή μ ' | ||
, τὸ ἀψόφῳ . καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως |
προσοίσομεν . οὐδεὶς δ ' ἐστὶν οὕτως εὐήμης οὐδ ' ἀνατετραμμένος τὸν στόμαχον , ὥστε μὴ ὑπὸ δύο ἢ τριῶν | ||
διπλασιασμὸς ἀπὸ μακρᾶς οὐδέποτε γίνεται , ὁ δὲ Ἀττικὸς παρακείμενος ἀνατετραμμένος ἐστὶ διπλασιασμός : τοῦ γὰρ κατὰ φύσιν διπλασιασμοῦ ἄνωθεν |
: ὤρη γάρ τ ' ὀλίγη πέλεται νεικέων τ ' ἀγορέων τε . Θεωρίς : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' | ||
. ὤρη γάρ τ ' ὀλίγη πέλεται νεικέων τ ' ἀγορέων τε ᾧτινι μὴ βίος ἔνδον ἐπηετανὸς κατάκειται ὡραῖος , |
ἐστιν , ὡς ὁ σὸς λόγος . ὁ δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις , πολλάκις μὲν ἤδη εἴρηται , οὐδὲν δὲ | ||
οὐδὲν κρεῖσσον οἰκείου φίλου . νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν πατὴρ ἐμὸς μέριμναν ἕξει , κοὐκ ἐμὸν κρίνειν τόδε . ἀλλ |
μειρακίουπάντα γὰρ εἰρήσεται τἀληθῆ πρὸς ὑμᾶςἐπίτροπος δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς καταλελειμμένος . οὗτος , ἐπειδὴ Τεῖσις πρὸς αὐτὸν τὴν ἐν | ||
πάντα γὰρ εἰρήσεται τἀληθῆ πρὸς ὑμᾶςἐπίτροπος δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς καταλελειμμένος . οὗτος , ἐπειδὴ Τεῖσις πρὸς αὐτὸν τὴν ἐν |
μὴ ἀεὶ ἡ μάστιξ σοφοῦ ἔμοιγε δοκεῖ ἱππέως , καὶ ἐπαινοίην ἂν τὸν ὧδε ὀχούμενον . „ „ τῷ δὲ | ||
αὑτὴν διακελεύοιτο ἐν τῷ ποιήματι , τὸν ὑπερβάλλοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην , φειδωλὸς δ ' αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ |
δ ' οἴονται ὁμόδουλον μὲν τὸν τῆς αὐτῆς τύχης , σύνδουλον δὲ τὸν τοῦ αὐτοῦ δεσπότου . καὶ οἰκέται δὲ | ||
κωφέ , καλεῖ σε . μᾶ , δόξει τις οὐχὶ σύνδουλον αὐτὸν σπαράσσειν ἀλλὰ σημάτων φῶρα . ὀρῆις ὄκως νῦν |
, ὦ Σώκρατες , πυκνότερα ἐπάγειν . Τέλος γὰρ ἤδη θέω . ” ἀνάγκην “ δ ' οὖν ἔτι βούλομαι | ||
τὸ εἴξασιν ἀπὸ τοῦ εἴκασιν , τὸ ἐνήνοθεν ἀπὸ τοῦ θέω , κατὰ μετάθεσιν ἔθω ἐνέθω εἶτα ἐνήνοθα . Τέτυπα |
Κτήσιππος διὰ τὰ παιδικά . Ὅταν σιγᾷς , ἔφη ὁ Εὐθύδημος , οὐ πάντα σιγᾷς ; Ἔγωγε , ἦ δ | ||
ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα : ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ |
τε ἀεὶ ὄντι τε καὶ μή , καὶ οὔτε ἐγκλεισάμενος φιλοσοφῶ , καθάπερ Πυθαγόρας ἱστορεῖται , οὔτε εἰς τὰ πλήθη | ||
φιλοσοφίᾳ : ὁ δέ , Τίς γάρ σοι εἶπεν ὅτι φιλοσοφῶ ; καὶ ἀπιὼν ἤδη παρ ' αὐτοῦ μάλα ἡδὺ |
τύραννος οὐ μακαρίων εἶναι ἐθέλει μακαριώτερος , ἀλλ ' ἀθλίων μακαριώτερος , καθάπερ , οἶμαι , δεσμωτηρίου τις φύλαξ πολλοὺς | ||
καὶ κινδύνοις ἐφ ' ἱκανὸν χρόνον ἐβίωσεν , οὐχ ἵνα μακαριώτερος γένηται τῶν συνασεβησάντων , ἀλλ ' ἵνα πλείω χρόνον |
μή που καὶ αὐτὸς ἐπιλάθωμαι ἐμαυτοῦ . Ὁ ἁμαρτάνων ἑαυτῷ ἁμαρτάνει : ὁ ἀδικῶν ἑαυτὸν ἀδικεῖ , ἑαυτὸν κακὸν ποιῶν | ||
εἰ μὴ τοῦτο , οὐδὲ ἡμέρα ἔσται οὐδὲ νύξ : ἁμαρτάνει οὖν συνάγων καὶ συνελαύνων τὴν τοῦ Ζήνωνος ὑπόθεσιν εἰς |
σπυρίδα παρά τινα δειπνήσων ἴῃ . σύνδειπνον εἴρηκεν ἐπὶ συμποσίου Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Μικίνου φόνου . φησὶν γάρ : | ||
γε τῷ τοῦ Ὀλόρου καὶ παρὰ τῷ τοῦ Ἀρίστωνος , Λυσίας τε καὶ Ὑπερείδης καὶ ὁ Παιανιεὺς καὶ ὁ τοῦ |
ἀπείρων , τῶν σε γέρον πλούτῳ τε καὶ υἱάσι φασὶ κεκάσθαι . αὐτὰρ ἐπεί τοι πῆμα τόδ ' ἤγαγον Οὐρανίωνες | ||
ἀνδρῶν στόλον : ἦ γὰρ ἔοικας ἐκ μορφῆς ἀγανῇσιν ἐπητείῃσι κεκάσθαι . ” Ὧς φάτο , κυδαίνων : ἡ δ |
. Ἀνδοκίδης . . . . υἱὸς Λεωγόρου , ἀπόγονος Τηλεμάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Ναυσικάας , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . | ||
ἐλάσῃ δὲ βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ : εἷς δ ' ἐπὶ Τηλεμάχου μεγαθύμου νῆα μέλαιναν πάντας ἰὼν ἑτάρους ἀγέτω , λιπέτω |
ὃς δοκεῖ ἔχειν πλεονέκτημα , ἀρετῆς ὑγιῶς ἔχει . Πλάτων Φαίδωνι [ . , ] τελευτῶν δὴ θαμὰ προσκρούων μισεῖ | ||
ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦμαι , ἀεὶ πρὸς μέλλοντα . Πλάτων ἐν Φαίδωνι : „ τῷ οὖν Ἀπόλλωνι εὔξαντο , ὡς λέγεται |
καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
διωλύγιον ἐν Θεαιτήτῳ , τοῦ δ ' ἴκταρ βάλλειν ἐν Πολιτείᾳ . Ὄρτυξ ἔσωσεν Ἡρακλῆ τὸν καρτερόν : αὕτη παρ | ||
τὸν δὲ τρίτον Ὀλυμπικῶς τῷ Σωτῆρι τε καὶ Ὀλυμπίῳ Πλάτων Πολιτείᾳ . τρυσίππιον : ἔγκαυμα ἵππου γεγηρακότος ἐπὶ τῆς γνάθου |
φησίν „ ἀλλὰ τοῖς μετ ' ἐμ ' αὐτὸν εὐγενείας ἄρξω „ . Ὁ αὐτὸς κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος | ||
ἔστι χρῆσθαι . τί οὖν διοίσει μοι , εἰ μὴ ἄρξω ἀλλὰ ἰδιωτεύσω ; Ἀλλ ' οὐδὲ ἐξουσίαν ἕξεις εἰσελθεῖν |
ἀποστῆναι τοῦ ἔρωτος καὶ κάλλους , κἂν ψυχικὸν ᾖ καὶ ἀυλότερον ὡς πρὸς τὸ αἰσθητὸν , περιάγειν δὲ ἑαυτὸν ἐπὶ | ||
' ἀμερῶς καὶ δραστικῶς , ψυχὴ δὲ ἔτι ἁπλούστερον καὶ ἀυλότερον , καὶ τὸ ψυχῆς ὑπέρτερον κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τῆς |
ἁλός . Ἄβδηρα , καλὴ Τηΐων ἀποικίη . γηρεὶς ἐν οἰκίοισι . Ξάνθηι παλαιῆι γρηΐ , πολλῆισιν φίληι . × | ||
ὀνομάζων θεόν , τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων , διότι δὴ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων , |
λέγεται ποιῆσαι , φησὶν ἐν τῆι Κορινθίαι συγγραφῆι εἰ δὴ Εὐμήλου γε ἡ συγγραφή . . , , : ἡ | ||
τοὺς αὐτοῦ παῖδας Αἰήτην καὶ Ἀλωέα διαιρέσεως Θεόπομπος ὁ Χῖος Εὐμήλου τοῦ Κορινθίου ἱστορικοῦ ποιητοῦ μέμνηται λέγοντος : ἀλλ ' |
ἄξιον , πρὸς Ἐρατοσθένη δὲ καὶ Ἵππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν . Πρῶτον δ ' ἐπισκεπτέον | ||
ἔδωκεν ἑαυτὸν πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους , λαβὼν ἐπιστάτην Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας συντεταγμένον . τούτῳ δὲ |
εἶπεν [ ! ! ! ! ! ! ! ] σει ? οὐ μή [ ] σε ἀποκτενῶ [ οὐδὲ | ||
καὶ ἐπόψεται , εἰ δὲ ἀγαθὸς ἐπιμαρτυρήσῃ ἀστὴρ γαμή - σει μετὰ ταῦτα καλὴν γυναῖκα καὶ εὐσταθὴς ἔσται καὶ καλοῦ |
ἐπηγγέλλετο δ ' αὐτοῖς πολλὴν τῆς συνοριζούσης χώρας κατακτή - σεσθαι , τὴν πόλιν δ ' αὐξήσειν ἐφ ' ὅσον | ||
τοῦτον ἀγωνίζεσθαι , εἴπερ μὴ μέλλοι τις καταληφθεὶς παρενεχθή - σεσθαι , λογιζομένους ὅτι πρότερον μὲν οἱ τὰς εἰκόνας καὶ |
ὑμῶν πεποίηκα : μελλόντων γὰρ Ἀθηναίων στρατεύειν ἐφ ' ὑμᾶς ἔστησα τῷ ψηφίσματι τὴν ὀργήν . ὁ δὲ ἐναντίος ἐκ | ||
, πρὶν τὰς παρὰ τοῦ λύκου δίκας εἰσπράξασθαι . Πάγην ἔστησα ἐπὶ τὰς μιαρὰς ἀλώπεκας κρεᾴδιον τῆς σκανδάλης ἀπαρτήσας . |
ὡς ἀπὸ περισπωμένου ἀλδήσω καὶ ἀλδήσκω . ἢ παρὰ τὸ ἄλλω τὸ ἀλλόμενον , ἄλλος , καὶ διὰ τὴν συνέμπτωσιν | ||
ἀλδήσκω , οἷον : ληΐου ἀλδήσκοντος . ἢ παρὰ τὸ ἄλλω τὸ ἀλλόμενον , ἄλλος καὶ διὰ τὴν συνέμπτωσιν τὴν |
σώφροσι . καὶ νῦν ἔχω γυναῖκα τὴν Κριτοδήμου θυγατέρα τοῦ Ἀλωπεκῆθεν , ὃς ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἀπέθανεν , ὅτε ἡ ναυμαχία | ||
καὶ πρὸς ὑμᾶς ἧκεν Ἀριστόμαχος πρεσβευτὴς παρ ' αὐτῶν ὁ Ἀλωπεκῆθεν οὑτοσί , ὃς ἄλλα τ ' ἐδημηγόρει παρ ' |
φησὶν ἠλευθέρωσε τοὺς Ἀθηναίων συμμάχους . ἔστιν δὲ τοῦτο τὸ γράμμ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἐκείνῳ μὲν φιλοτιμία | ||
ἰδὼν θανάτου κακόν , ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . διὰ τὴν ἐξ ἀγνοίας τοίνυν συμβᾶσαν |
, διεγράφη διεγράψατο , ἐξέλιπε τὸν ἀγῶνα οὐκ ἐπεξελθών , ἐγκατέλιπεν , ἀπέστη ἐξέστη , κατὰ συνθήκας εἶπεν , ἐθελοκακῶν | ||
τὸν πατρῷον οἶκον καὶ οὐκέτι τῆς οὐσίας ἐφ ' ᾗ ἐγκατέλιπεν τὸ υἱόν , κύριος ὤν : εἰ δὲ μή |
ζημιοῦν ἢ τὸν συνδραμόντα εἰς φίλου πίστιν ὑφ ' ἑτέρων ἀδικηθέντα βλάβης αἴτιον ἐκείνῳ γενέσθαι . παρακαταθῆκαι δ ' οὐ | ||
ἢ ἐφ ' ὅ τις ἐβούλετο , ἢ καὶ τὸ ἀδικηθέντα καὶ τῆς οὐσίας ἀφαιρεθέντα φιλοσοφῆσαι ἢ σκάπτοντα θησαυρῷ περιτυχεῖν |
καὶ ἐν τῇ πόλει ὁ τῆς γυναικὸς ἀνὴρ τὸν τύραννον μοιχεύοντα ἀνεῖλε καὶ ἀμφισβητοῦσι τῆς δωρεᾶς : διαφέρει δὲ ὁ | ||
καταλαβεῖν ἐπὶ τῇ συνοίκῳ μοιχὸν , καὶ σὲ διαφθεῖραι τὸν μοιχεύοντα . εἶτα τῷ συλλογισμῷ : δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον |
δέκα πόλεις πορθησάντων τῆς Κρήτης ἐκβάλλεται . Αἴθωνος αὐτάδελφον τὸν Ἰδομενέα , Αἴθωνος δὲ τοῦ Ὀδυσσέως λέγουσιν : οὐκ ἔστι | ||
ταύτηι [ ] | κέχρηνται , Λεοντέα ? καὶ | Ἰδομενέα καὶ Πυθοκλέα | καὶ Ἕρμαρχον καί [ πως ] |
ὑμῶν , ποῖον υἱὸν δικάζεσθαι ἐν πατρί , καὶ δεῦρο δικάζου μεθ ' ἡμῶν . καὶ εἶπεν Ἐσδράμ : ζῇ | ||
. Καὶ πένης ὢν οὐκ ἂν ἔχοις χιλίας ἐκτῖσαι ; δικάζου κλοπῆς πρὸς διαιτητὴν , καὶ οὐ κινδυνεύσεις . Διαιτητὴς |
δικανικῷ , δι ' ὧν παρα - βάντι τῷ Ἀδὰμ ἐδικάσατο εἰπὼν τίς σοι ἀνήγγειλεν , ὅτι γυμνὸς εἶ , | ||
τῆς οὐσίας ὑπὸ τοῦ φίσκου καταληφθείσης εἰς μάχην κατέστη καὶ ἐδικάσατο ἡ γυνή : καὶ οὐδὲν ἤνυσεν , ἀλλ ' |
, οὐκ ἔλαθές με πόθῳ δηχθεὶς φρένα τὴν σὴν παιδὸς Δεινομάχης καὶ Κλεινίου . ἀλλ ' ὑπάκουσον , εἰ βούλει | ||
καλὸς καὶ ἀγένειος , καὶ φησὶν ἐρᾶν καὶ δακρύει καὶ Δεινομάχης καὶ Λάχητος υἱός ἐστι τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ φησὶν ἡμᾶς |
δὲ καὶ τὸν τόπον ἀφορίζει , λέγων οὕτως ἐν δράματι Ἀρχελάωι Δαναὸς ὁ πεντήκοντα θυγατέρων πατήρ / Νείλου λιπὼν κάλλιστον | ||
[ . ̈ ] καὶ νέον ὄντα εἰς Σάμον σὺν Ἀρχελάωι ἀποδημῆσαι . . . Ἀρχέλαος τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος |
μηκέτι μοι προσιέναι . Τίς οὗτος ; μή τι τὸν παιδοτρίβην Διότιμον λέγεις ; ἐπεὶ ἐκεῖνός γε φίλος ἐστίν . | ||
τὰ οὖν προκείμενα ἀμφισβητήσιμα μὲν διὰ τὸν ἰατρόν τε καὶ παιδοτρίβην καὶ χρηματιστήν , ἀσαφῆ δὲ διὰ τὸ μήπω γνωρίμου |
φαίνει ἀλήθεια , προδώσω δὲ οὐδὲ ἐμαυτόν , ἀλλ ' ἀγωνιοῦμαι πρὸς τὸν τύραννον , τὸ τοῦ γενναίου Ὁμήρου ἐπειπών | ||
τῷ δήμῳ μέλλετε , κἀγὼ μὴ ἀγνοῶ , περὶ τίνος ἀγωνιοῦμαι , κελεύσατε δὴ τοὺς δημάρχους εἰπεῖν ἐναντίον ὑμῶν , |
: εἰ σῴζεται ἡ μαντική ἀντικτανθῆναι ποιήσω ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐάσω . λέγει δὲ τὸν Ὀρέστην πόρθησιν τὴν Τροίαν ὁ | ||
τῆς πατρίδος εἰς κίνδυνον καθίστη . τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐάσω : ὃ δ ' ἡγοῦμαι ὑμῖν προσήκειν ἀκοῦσαι καὶ |
χρόνῳ τοῦτο ποιοῦμεν . Συμφώνως δὲ καὶ ἐνταῦθα τοῖς ἐν Φιλήβῳ τὸ τέλος παρέλαβεν ἔκ τε θεωρίας καὶ εὐφροσύνης . | ||
καὶ τὸ ἀπόρρητον , οὕτω δὲ καὶ Πλάτωνα λέγειν ἐν Φιλήβῳ , τὰς μὲν δύο ἀρχὰς πέρας τιθέντα καὶ ἄπειρον |
ἑκάστου διαφοράν . ᾧ γὰρ λόγῳ παρὰ τὸ γράφω ἐγένετο καταγράφω , τούτῳ καὶ παρὰ τὸ ἔγραψα τὸ κατέγραψα . | ||
φυλάττει , χωρὶς εἰ μὴ μέσον ὄνομα πίπτοι : γράφω καταγράφω , βαίνω καταβαίνω . Πᾶν εἰς ΜΙ ὑπερδισύλλαβον προπαροξύνεται |
] ἀγκύλη διὰ τὸ ἐπαγκυλοῦν τὴν δεξιὰν χεῖρα ἐν τῇ προέσει . ἦν γὰρ τοῖς παλαιοῖς πεφροντισμένον καλῶς καὶ εὐσχημόνως | ||
ἐπιτηδεία κύλιξ διὰ τὸ ἀπαγκυλοῦν τὴν δεξιὰν χεῖρα ἐν τῇ προέσει . ἦν γὰρ τοῖς παλαιοῖς πεφροντισμένον , καλῶς καὶ |
ἔστιν δὲ καὶ ἐρωτικὴ ἀνάλυσις , ᾗ κέχρηται ἐν τῷ Συμποσίῳ ἀπὸ τοῦ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς κάλλους ἀνατρέχων ἐπὶ τὸ | ||
αὐτόθι εἶναι πίνειν . ψυγεὺς ἢ ψυκτήρ . Πλάτων ἐν Συμποσίῳ : ἀλλὰ φέρε , παῖ , φάναι τὸν ψυκτῆρα |
ὅταν περὶ μικρῶν δοκῇς σπουδάζειν , ὡς ἐν τῷ πρὸς Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματος : ἢ ὅταν ἀτοπίαν ἔχειν δόξῃ | ||
Ἴωνα ἐν Κλάρῳ , ἢ Λύκιον ἐν Ξάνθῳ , ἢ Βοιωτὸν ἐν Ἰσμημίου , τούτους ἅπαντας οὐ θαυμάζεις τῷ δαιμονίῳ |
τούτοις τιμῶσι μάλιστα , οἷς καθ ' ἡμέραν καὶ τὸν παράσιτον , ” Καλῶς νὴ Δία ἔγραψεν ὁ παῖς , | ||
σε ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί . ὁ δ ' αὐτὸς παράσιτον ἀκούσας ὑπὸ γραίας τρεφόμενον συγγιγνόμενόν τε αὐτῇ ἑκάστης ἡμέρας |
πουλύποδα προφέρονται ἀνάλογον τῷ ποὺς ποδὸς ποδὶ πόδα . Εὔπολις Δήμοις : ἀνὴρ πολίτης πουλύπους ἐς τοὺς τρόπους . Διοκλῆς | ||
ὅτε καὶ τὸν τύραννον βασιλέα ἔλεγον , ὡς Εὔπολις ἐν Δήμοις ἐπὶ τοῦ Πεισιστράτου . τήθη μέν ἐστιν ἡ μάμμη |
? [ ] [ ] σκεν ? ἄνακτος [ ] εἰληλουθώς [ ] ηονα ? ? λυγρῇ [ ] ια | ||
, ὅς κεν ἐμῆς γε χοίνικος ἅπτηται , καὶ τηλόθεν εἰληλουθώς . ” ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τῇ δ |
Εἰρήνῃ ὁ αὐτὸς ἀντὶ τοῦ ἐν τοσούτῳ κέχρηται , περὶ Ὑπερβόλου λέγων ἀπορῶν ὁ δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν τοῦτον | ||
Γ τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις Γ : ἀποστρέφεται ἀκούσασα τοῦ Ὑπερβόλου τὸ ὄνομα ἡ Εἰρήνη ἀχθεσθεῖσα ἐπ ' αὐτῷ , |
καθ ' ὑμῶν ἔχω : ὃ καὶ ἄλλως ἄνισον καὶ θεομισές , τοὺς οὐδὲν ἀδικοῦντας ὑπὲρ τῶν ἀδικούντων δάκνειν καὶ | ||
καὶ ἀνόσιον : ὃ δ ' ἂν θεοφιλὲς ᾖ καὶ θεομισές ἐστιν , ὡς ἔοικεν . ὥστε , ὦ Εὐθύφρων |
γρᾶψαι , μηδὲν ἕτερον ἐν τοῖς ἕνδεκα ἔτεσιν ἢ τὸν Ἰάλυσον γράφοντα . ἐμοὶ δὲ οὐχ εἷς , δύο δὲ | ||
: τὸν Πρωτογένη τὸν ζωγράφον φασὶν ἕνδεκα ἔτεσιν ἢ τὸν Ἰάλυσον τὸν Ἰάλυσον γρᾶψαι , μηδὲν ἕτερον ἐν τοῖς ἕνδεκα |
! ! ! ! ! ! ! ] ? , ακα [ ! ! ! ! ! ! ! ] | ||
! υν ? ? [ ! ! ! ] ! ακα [ ! ] ! ? [ } [ ! |
, ἔξω φρενῶν εἰμι . , ἄφρων εἰμί , μαινόμενος ὑπάρχω , παραφρονῶ . κύων ] σκύλος . . ἔπαιξε | ||
[ ἀηθέσσω ] ἀήθεσσον , ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω : καὶ χωρὶς τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ [ ] |
κρεῶν τότ ' , οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ γὰρ ἧπαρ αὐτῶν πολλάκις | ||
μαρτυροῦσιν ; πρῶτον μὲν ἀδελφιδοῦς , εἶτα τοῦ ἑτέρου ἀδελφιδοῦ δύ ' υἱοί , εἶτ ' ἀνεψιαδοῦς , εἶθ ' |
, ὅταν τις ὢν ἀνήρ δίκαιος ἀδίκοις περιπέσῃ συμπτώμασιν . Ὀργῇ παραλογισμός ποτ ' οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν | ||
τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις ἔθος . Ὀργῇ δὲ φαύλῃ πόλλ ' ἔνεστ ' ἀσχήμονα . Οὐδεὶς |
Σωκράτους . εἴη ἂν οὖν κατ ' Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην : καὶ γὰρ τούτου μέμνηται | ||
εἶδος οὔτε ἰσχυροῦ , τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη , μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντος , τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν |
καὶ συνωμίλησεν , ἀλλὰ τῷ βάθρῳ τῷ ἐμῷ καὶ τῷ δωματίῳ : οὓς δὲ ἐγὼ ἐγκρίνω τε καὶ περὶ πλείστου | ||
ἐν δικτύῳ . κατακλείσας γὰρ αὐτὴν ὁ ὑβριστὴς ἐκεῖνος ἐν δωματίῳ καὶ φήσας δεῖν προσκυνεῖν τὴν Τύχην , εἰ τὸν |
' ἡ μὲν κεφαλαίου χώραν ἐπέχει , ἡ δέ ἐστιν ἐπιλογική : σφόδρα δὲ ἀναγκαία ἡ διαβολὴ καὶ ἡ ἰδία | ||
. σημείωσαι διὰ σύνταξιν . τί οὖν κτλ . ἀνακεφαλαίωσις ἐπιλογική . σκληφρός . οὕτω λέγεται καὶ παρὰ Ἀριστοτέλει ὁ |
νοσερός : νωθὴς ὁ στερημένος τοῦ θέειν : νήστης ὁ ἐστερημένος σιτίων : νέπους ὁ ἐστερημένος ποδῶν . Εἰς νω | ||
+ . ἄνηστις : παρὰ τὸ νῆστις ἄνηστις , ὁ ἐστερημένος τῶν σιτίων . . . . ἀνῆκεν : ἵημι |
τὸ 〚 οὐ 〛 βλάπτω στερῶν : οὕτως Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : οὐ γὰρ καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον ξείνους Τηλεμάχοιο | ||
φῇς , ἐὰν φῇ καὶ ἐὰν φῄη : Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , σημαίνει |
τὴν διαλεκτικὴν θριγκὸν τῶν ὄντων πάντων , ἐν δὲ τῷ Παρμενίδῃ ὄργανον , λέγων γύμνασαι σαυτὸν διὰ τῆς καλουμένης παρὰ | ||
αὐτῶν . Καὶ μὴν τὰς δέκα κατηγορίας ἔν τε τῷ Παρμενίδῃ καὶ ἐν ἄλλοις ὑπέδειξε , τὸν ἐτυμολογικόν τε τόπον |
πόλις , ὡς Οὐράνιος . Τὸ ἐθνικὸν Νικηφόριος , ὡς Βυζάντιος . : Νίσιβις , πόλις ἐν τῇ περαίᾳ τῇ | ||
ἑτέρῳ καταλέλοιπε δικαιότητός τε καὶ γνώμης : Κλήμης γὰρ ὁ Βυζάντιος τραγῳδίας ὑποκριτὴς ἦν μὲν οἷος οὔπω τις τὴν τέχνην |
ἀνεπαχθῶς καὶ οὐκ ἤλεγχε τὸν ἁμαρτάνοντα . Πρὸς μέντοι τὸν ἐρωτήσαντα πηνίκα ἔξεισιν , Τίς γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
, ἀκούσας καὶ μαθὼν καὶ ἐκμελετήσας ἰέναι πάλιν ἐπὶ τὸν ἐρωτήσαντα , ἀναμαχούμενος τὸν λόγον . νῦν οὖν , ὃ |
. Ὁ παῖς , ὃς ἦν τῆς γυναικὸς τῆς τοῦ Ἀπημάντου ἀδελφεῆς , ὑποχόνδρια μεγάλα καὶ σπλὴν , πνεῦμα : | ||
, Κηφισοφῶντα Κλέωνος Ἀναφλύστιον , Δημόκριτον Δημοφῶντος Ἀναγυράσιον , Πολύκριτον Ἀπημάντου Κοθωκίδην . πρυτανεία φυλῆς Ἱπποθωντίδος , Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος |
Σεβαστοῦ αὐτοκράτορος σφόδρα χαίροντος τῷ βρώματι , Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ ἑταίρου ὄντος αὐτῷ καὶ πέμποντος φοίνικας συνεχῶς . τῶν ἀπὸ | ||
ἀντὶ τοῦ τῷ ἀνδρί . καὶ Ὅμηρος ” ἀχνύμενός περ ἑταίρου ” ἀντὶ τοῦ ἑταίρῳ . Καὶ τὸ τῷ κυρίῳ |
τῆς Ἀλβανίδος λίμνης καὶ τὰ παλαιὰ περὶ αὐτῆς προειδὼς θέσφατα ἀναγελάσας : οἷον , ἔφησεν , ἐστὶν ἀγαθὸν τὸ προειδέναι | ||
τοῦ ἀναγράψαι τάσδε : καθημένων ποτὲ αὐτῶν ἐς τὸ Ἡράκλειον ἀναγελάσας ὁ Μένιππος , ἀναμέμνητο δὲ ἄρα τοῦ Νέρωνος ” |
φυλῆς . Ἑκαταῖος δὲ πόλιν αὐτήν φησιν . ὁ δημότης Θορίκιος καὶ Θορικεύς . τὰ τοπικὰ ἐκ Θορικοῦ Θορικόνδε Θορικοῖ | ||
συμβαίνει . φέρε , εἰ δὲ κριτὴς καλοῖτο Μαντίθεος Μαντίου Θορίκιος , τί ἂν ποιοῖμεν ; ἢ βαδίζοιμεν ἂν ἄμφω |
πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
. οὐ μόνον δ ' Ἀλκιβιάδην διασύρει , ἀλλὰ καὶ Χαρμίδην καὶ Εὐθύδημον καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν νέων . τοῦτο | ||
Ἀλλ ' ἐπειδὰν ἀκούω σου πρὸς Φαῖδρον διαλεγομένου , ἢ Χαρμίδην , ἢ Θεαίτητον , ἢ Ἀλκιβιάδην , ὑποπτεύω σε |
. ἐντεῦθεν ἑπτὰ τῶν Περσῶν ἐπίσημοι συνέθεντο ἀλλήλοις κατὰ τοῦ μάγου : Ὀνόφας , Ἰδέρνης , Νορονδαβάτης , Μαρδόνιος , | ||
μὲν δὴ ὑπεδέξατο ταῦτα τῷ πατρὶ κατεργάσεσθαι , τοῦ δὲ μάγου τούτου τοῦ Σμέρδιος Κῦρος ὁ Καμβύσεω ἄρχων τὰ ὦτα |
τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
ὧδε ἀσπαζόμενοςἈλκιμέδοντος μὲν δὴ αὗται θυγατέρες , ὁ δὲ Ἀλκιμέδων ἀπελεύθερος τοῦ Ἡρώδουκαθευδούσας δὲ αὐτὰς ἐν ἑνὶ τῶν πύργων , | ||
ἐρρωμένως τῆς πρύμνης ὁ Κλάτιος ὄνομα . ὃς ἦν Νέρωνος ἀπελεύθερος , ἀπολειφθεὶς μελεδωνὸς τῶν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἔφορος , |
, γελάσας εὐθὺς „ εἶπε τῇ διανοίᾳ : εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενήσεται , καὶ ἡ Σάρρα ἐνενήκοντα ἐτῶν οὖσα τέξεται | ||
καὶ γελάσαντι ἐπὶ τῇ ὑποσχέσει καὶ εἰπόντι „ Εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενήσεται , καὶ Σάρρα ἐνενήκοντα ἐτῶν οὖσα τέξεται „ |
νῦν εἰσενεγκεῖν , ἐπειδήπερ προενέπεσον τῇ τούτων πλεονεξίᾳ βούλομαι δὲ πυθέσθαι παρὰ τῶν κατοδυρομένων τοὺς Λακεδαιμονίους , πότερον ὑπὲρ τῆς | ||
Σίβυλλαι δὲ ὑπὸ ἀνθρώπων οὐκ ἐκλήθησαν . τῆς μὲν δὴ πυθέσθαι τὴν ἡλικίαν καὶ ἐπιλέξασθαι τοὺς χρησμούς * * * |
διαλόγοις , ὅτε πρὸς Θρασύμαχον περὶ θείου τε καὶ ἀνθρωπείου διελεγέσθην ἔρωτος . καὶ ταῦτα μὲν οὕτως . τούτου ἡ | ||
οὐκ οἶδα ὅθεν σφίσιν ἀρξαμένου τοῦ λόγου , προνοίας πέρι διελεγέσθην παρόντων μάλα συχνῶν καὶ δοκίμων ἀνθρώπων , ὅπερ μάλιστα |
τὰ λεγόμενα [ ] δοκοῦσι ? τὸν ? ? ? Ζᾶνα παρὰ τοῦ αὑτοῦ [ ] πατρὸς [ τὴν ] | ||
. [ χρὴ ὧδ ] ' ἔχοντα οὐκ ἀκούειν τὸν Ζᾶνα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
φέρε ] εἰπέ . πῶς ] οὕτως . νὴ τὸν Ποσειδῶ ] οὕτως ἔλεγον , οὕτως ἔχει , οὕτω καλῶ | ||
δὲ δεξιᾶς πίστιν . κυρίως νῦν ὁ νεανίσκος ὄμνυσι τὸν Ποσειδῶ θεὸν ἱππικὸν ὄντα ἅτε καὶ αὐτὸς περὶ ἵππους ἐσπουδακώς |
πρὸς τὸν Ἀδείμαντον ἔτι Σωκράτης λέγει , τῇ συνήθει χρώμενος εἰρωνείᾳ . ἀλλὰ μὴν καί κτλ . . ὅτι ἀλήθειαν | ||
, φίλου , τοῦ Πολυμήστορος . τὸ δὲ ξένου ἐν εἰρωνείᾳ φησίν : ὅστις , Πολυμήστωρ , σπείρει , ἀντὶ |
μὲν οὕτως ἡμεῖς ἐξελαβόμεθα . ἔστι δὲ καὶ τὰ τοῦ Ἐφεσίου οὕτως ἔχονταῥητέον γὰρ αὐταῖς λέξεσι ταῦτα τῆς ἀκολουθίας ὄντα | ||
πρὸς μόνην τάσιν γέγονεν ἡ ἐν τῷ στρογγύλῳ κίονι τοῦ Ἐφεσίου Ἡρακλείδου , ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ κατωφερὴς χελώνη ἡ |
μετὰ τὴν εἰρήνην , λύζειν δ ' Ἀριστοφάνη ἐν τῷ συμποσίῳ , κωμάζειν δὲ Ἀλκιβιάδην , μειράκια δ ' εἶναι | ||
τοῦ μὴ πεποιηκέναι τὸ ἐγκαλούμενον σημεῖον τιθέμενος : οἷον ἐν συμποσίῳ τις ὤμοσε τυραννήσειν , καὶ κρίνεται ὡς ἐπιθέμενος τυραννίδι |
τινα τὸν Κόννον εἶναι : οἱ δὲ Κόννον λέγεσθαι τὸν κιθαριστήν . μήποτε δὲ οὐδὲ ὅλως ἐστὶ Κόννος , ἀλλὰ | ||
ἁπάντων ἐστὶν ἡμῶν οἰκειότης πρὸς ἐμμέλειάν τε καὶ εὐρυθμίαν , κιθαριστήν τε ἀγαθὸν σφόδρα εὐδοκιμοῦντα ἰδὼν θορυβηθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθους |
δὲ δύο γυναῖκας συνακολουθούσας ἐν τῷ στρατοπέδῳ , τὴν μὲν νεόγαμον , τὴν δὲ ὀλίγοις ἔτεσι πρότερον συνοικήσασαν , ἀμφοτέρας | ||
, . . . . , : Ὁ μὲν Ἀπολλώνιος νεόγαμον τὸν Κύζικον [ καὶ ἄπαιδα ] ἱστορεῖ , Εὐφορίων |
συγκόψαι . ἀπὸ τοῦ μείζονος : λέγονται χρήματα οἱ τριάκοντα δανείσασθαι , καὶ τὰ ἑξῆς : εἶτα ἡ ἐπαγωγή , | ||
τί ἀντιλέγεται : οὕτω γὰρ ἂν ἄριστα ἐξετάσαιτε . οὐκοῦν δανείσασθαι μὲν τὰ χρήματα ὁμολογοῦσι καὶ συνθήκας ποιήσασθαι τοῦ δανείσματος |
τὸν βίον καταστρέψαι . ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα Περίβοιαν , φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ Ἄρεος | ||
καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν ποιητῶν , κατοικῶν δ ' ἐν Ὠλένῳ τῆς τότε μὲν Ἰάδος , νῦν δ ' Ἀχαΐας |
. Ἔγωγ ' οὖν καὶ διηγήσομαι ὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόν . Διήγησαι , ὦ Κράτης : | ||
τὸ κουφότερον καὶ ἄνω νεῦον τοῦ φορτίου προσετίθει : καὶ κατῄειν ἄθλιος τοῖς ξύλοις ὁμοῦ καὶ λίθους ἀχρείους περιφέρων . |
ἐπεὶ τὰ εἰς ος λήγοντα προπερισπώμενα ἁπλᾶ ἐν τῇ συνθέσει ἀναβιβάζει τὸν τόνον : οἷον δῆμος Ἀριστόδημος , πῶλος ἐχέπωλος | ||
, τὸ ἀναστρέφομαι , κατὰ συγκοπήν . διὰ τί οὐκ ἀναβιβάζει τὸν τόνον ; ἐπειδὴ τὰ παρὰ τὸ πολῶ μὴ |
ἐφράσαθ ' ἵππους : ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ : τοῖο δ ' ἄνευθεν ἐόντος ὁμοκλητῆρος ἀκούσας ἔγνω | ||
σκοπιὰ δὲ ἄρα αὕτη ἐπί τινος αἰγιαλοῦ παγεῖσα ἀνέστηκεν ἐν περιωπῇ σφόδρα ἐλευθέρᾳ : καὶ αὐτῆς τὸ ποίημα περιηγήσασθαι ἐμοὶ |