, οὐκ ἔλαθές με πόθῳ δηχθεὶς φρένα τὴν σὴν παιδὸς Δεινομάχης καὶ Κλεινίου . ἀλλ ' ὑπάκουσον , εἰ βούλει | ||
καλὸς καὶ ἀγένειος , καὶ φησὶν ἐρᾶν καὶ δακρύει καὶ Δεινομάχης καὶ Λάχητος υἱός ἐστι τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ φησὶν ἡμᾶς |
ὅτι μοι τὰ τῆς τύχης ἐκέρασαν οἱ θεοὶ καὶ οὔτε εὐδαιμονέστατος οὔτε ἀθλιώτατος ἐγώ , Νεμέσεως δὲ ἡμᾶς μὴ βάλοι | ||
ὁ Ψάμμιος : ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον βασιλέων , ἐπ ' ἔτεα πέντε καὶ |
[ τοῖς ] ? [ κάτω ] δίδωσιν [ ] ἀποθανὼν δίκην . γυναῖκα ] ? ? [ λαβεῖν ] | ||
τοιούτων τὴν αὑτοῦ μοῖραν ἀναπλήσει , σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ ' ἀποθανὼν ᾖ , μήτε μεθέξειν ἔτι πολλῶν τότε καθάπερ νῦν |
δὲ περὶ τῆς μητρὸς ἀκούσατε . ἐμοὶ γάρ ἐστιν μήτηρ Νικαρέτη Δαμοστράτου θυγάτηρ Μελιτέως . ταύτης τίνες οἰκεῖοι μαρτυροῦσιν ; | ||
ἐπιδεῖξαι . Ἑπτὰ γὰρ ταύτας παιδίσκας ἐκ μικρῶν παιδίων ἐκτήσατο Νικαρέτη , Χαρισίου μὲν οὖσα τοῦ Ἠλείου ἀπελευθέρα , Ἱππίου |
. μὰ τοὺς πρόσωθεν ὁ δ ' Ἀναξαγόρου τρόφιμος χαιοῦ στρυφνὸς μὲν ἔμοιγε προσειπεῖν καὶ μισόγελως καὶ τωθάζειν οὐδὲ παρ | ||
ἀρόσαι δὲ οὐκ εὐδαίμων καὶ ἁμαξεῦσαι ἄπορος . ὁ δὲ στρυφνὸς καὶ ἐν ὠμῷ τῷ γήρᾳ γεωργὸς νοείσθω , Θειοδάμαντα |
πατρωνύμιον ] τὸ πατρωνύμιον γένος , ἤτοι ὁ κατὰ πατέρα συγγενὴς ἡμῖν , τουτέστιν ὁ ἐκ προγόνων ἰθαγενής . . | ||
κείμεθα . φιλήδονος δ ' ἦν καὶ Σπεύσιππος ὁ Πλάτωνος συγγενὴς καὶ διάδοχος τῆς σχολῆς . Διονύσιος γοῦν ἐπιστείλας αὐτῷ |
λογισμὸν ἡ φωνή . θεοῦ δὲ τοῦτο . πρόσταξις ἧκεν ἀδελφὴ τῆς προτέρας προστιθεῖσα θαλαττίῳ χλαμύδος βαφῇ λιθοκόλλητον ταινίαν φέρουσάν | ||
. Παλεῦσαι γὰρ τὸ ἀπατῆσαι φασίν . Ἡ μωρία μάλιστα ἀδελφὴ πονηρίας ἔφυ . Ἡ συκάμινος συκαμίνῳ ῥύπτεται : πρὸς |
μόνον πατρὶ ἐπεβούλευες , ἀλλὰ καὶ φιλοῦντι καὶ εὐεργετηκότι , κοινωνὸς τῆς βασιλείας ὢν τοῖς ἔργοις καὶ διάδοχος προφανθεὶς , | ||
ξυμμάχων ὑπερστατεῖ . εἴπερ γ ' ἀπ ' ἀρχῆς πραγμάτων κοινωνὸς ἦν . αἰδοῦ σὺ πρύμναν πόλεος ὧδ ' ἐστεμμένην |
δὲ τοῦ πατρὸς τοῦ τούτων ‖ τελευτήσαντος Δημοχάρης ὁ ὑὸς κληρονόμος τῶν ἐκείνου κατέστη . Τούτου δὲ παιδὸς ἀποθανόντος καὶ | ||
πέντε ἐτῶν κελεύει δικάσασθαι τοῦ κλήρου , ἐπειδὰν τελευτήσῃ ὁ κληρονόμος . Οὐκοῦν δυοῖν τὰ ἕτερα προσῆκε τῇ γυναικί , |
ὡς καὶ Λυσιμαχίδης φησὶν , ὁ μὲν Προμηθεὺς πρῶτος καὶ πρεσβύτερος , ἐν δεξιᾷ σκῆπτρον ἔχων , ὁ δὲ Ἥφαιστος | ||
οἳ μακροβιώτατοι γεγόνασιν , οὐδὲ εἷς , οὑτοσὶ δὲ ἀναγέγραπται πρεσβύτερος : φασὶ γοῦν οἱ χρησμοί , ὅτι ” Ἀβραὰμ |
γὰρ ἡ τοῦ λόγου φαίνεται μίμησις , ἡνίκα ὁ λέγων ἡλικιώτης ἐστὶ καὶ ὁμότροπος , ὅτου ἂν ἑαυτῷ πλάσας τυγχάνοι | ||
ὑμῶν : ἔφη γάρ , Ὦ Πάμφιλε , ὁ μὲν ἡλικιώτης σοι Χαρμίδης τοῦ γείτονος Ἀρισταινέτου υἱὸς γαμεῖ ἤδη καὶ |
εἰ γὰρ συνετάχθη τῷ πρεσβυτάτῳ χρηστὰ καὶ φιλάνθρωπα βουλευομένῳ , νεώτερος μὲν ἐκείνου , τῶν δ ' ἄλλων πρεσβύτερος ὤν | ||
ὦ βουλή , καὶ διὰ ταῦτα ἀχθομένων μοι , ὅτι νεώτερος ὢν ἐπεχείρησα λέγειν ἐν τῷ δήμῳ . ἐγὼ δὲ |
δεῖ ἡμέας ἀλλήλων πειρηθῆναι ; Εἶς μέν μεο τῆς ἀδελφεῆς παῖς , ἔχεις δέ μεο ἀδελφεόν . Σὺ δή μοι | ||
ἡμᾶς ὁμολογίαν . Καὶ ἧς μὲν ἐγὼ ἐπεδικασάμην , ἡ παῖς τύχῃ χρησαμένη καμοῦσα ἀπέθανεν : ἡ δ ' ἑτέρα |
. ἔγραψε δὲ καὶ ἐπιγράμματα ὁ αὐτός . γέγονε δὲ συμφοιτητὴς Ἐρασιστράτου τοῦ Ἰουλιήτου , ὥς φησι Διονύσιος ὁ Ἐφέσιος | ||
γε ἑταῖρος ἐκ παιδός , ὡς οὐχ ἕτερος , καὶ συμφοιτητὴς ἀδελφῶν ἀμείνων , χαίρων τε , ὁπότε τι τέκοιμι |
θεοῦ γεγονότος πρότερον : ὁ μὲν γὰρ διαπλασθεὶς αἰσθητὸς ἤδη μετέχων ποιότητος , ἐκ σώματος καὶ ψυχῆς συνεστώς , ἀνὴρ | ||
μορίου . ἀντὶ τοῦ ὁ Ζεὺς ὁ τῆς ἀμμορίης ὁ μετέχων τῶν δύο ὅρων ὁμοῦ τῶν τῆς Χερρονήσου καὶ τῆς |
Σκύρῳ δὲ καὶ εἴ τις τοιαύτη ἑτέρα ἄγαν λυπρὰ καὶ ἄγονος καὶ ἀνθρώπων χηρεύουσα ὡς τὰ πολλά . Σπίνοι δὲ | ||
, ἡ τῶν ὄντων ἀρχὴ καὶ πηγή , οὐ γὰρ ἄγονος πηγή , αὐτὸ τὸ ἀγαθόν , ὁ τῆς Σοφίας |
, καὶ πότερον ἔστι μὲν καὶ ἄλλος , οὗτος μέντοι βελτίων , ἢ οὐδ ' ἔστιν ἄλλος ἢ οὗτος . | ||
δύναμις οὔτε μέρος τῆς προειρημένης ψυχῆς , οὐσία δὲ ἑτέρα βελτίων ἐγγιγνομένη τῇ χείρονι . ὅτι μὲν οὖν οἰκειότερον ἀποδίδωσιν |
ἐπαινετῶν ὄντων αὐτὸς μόνος διήνεγκεν : οὗτος γοῦν καὶ μόνος ἠξιώθη τῆς βασιλείας : εἶτα ἐξ ἱστορίας παραδείγματα , ὅτι | ||
ἄλλως δὲ οὐκ ? [ ] σώματι κεχρημέν [ ] ἠξιώθη παρ [ ] τὼν τοιούτων [ ] σιων αφ |
ποθεινοτέρα . καὶ γὰρ δὴ μύρῳ μὲν ἀλειψάμενος δοῦλος καὶ ἐλεύθερος εὐθὺς ἅπας ὅμοιον ὄζει : αἱ δ ' ἀπὸ | ||
τοῦτο γὰρ ἐγώ σε ἐξῄτησα , πότερον δοῦλος εἶ ἢ ἐλεύθερος ; τί δέ μοι τοῦτο διαφέρει ; ” Αἴσωπος |
] ΜΘ Βασιλείδης τοίνυν καὶ Ἰσίδωρος , ὁ Βασιλείδου παῖς γνήσιος καὶ μαθητής , φασίν [ . φησίν ] εἰρηκέναι | ||
Ἐναντιώτατόν φησι τὸν γνήσιον καὶ νόθον . ἐπεὶ τῷ τριταίῳ γνήσιος ἀμφημερινός ἐστιν ἐναντιώτατος , ὡς ἂν τοῦ μὲν ὑπὸ |
βίαι δὲ θυμοῦ τάσδ ' ὑπερβαλὼν πύλας ἔπινον ἀνδρὸς ἐν φιλοξένου δόμοις , πράσσοντος οὕτω . κἆιτα κωμάζω κάρα στεφάνοις | ||
, τὸν νόμον φυλάσσοις τοῦ ξενίου Διός ξενίοιο ] τοῦ φιλοξένου ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ |
ὅλως δὲ αὐτὸν ἀποσεμνύνουσι διαπεφυκότα τὸ γένος εἰς θεούς . πρόπαππος γὰρ ὁ Ζεὺς καὶ πάππος ὁ Ποσειδῶν , ὁ | ||
, ἔλαττον ἐνέγκασθαι ἢ περὶ ὧν ὁ πάππος αὐτοῦ καὶ πρόπαππος ἔγνωσαν ἐπισφραγιζόμενοι τὰ ἡμέτερα ἔθη μετὰ πάσης ἐπιμελείας . |
' ἡμῶν , εἰ προείποιεν , ἀλλ ' οὗτός γε ἄξιος εἶναι βουλόμενος τοῦ τε πατρὸς καὶ τοῦ πάππου φύσιν | ||
καιρὸν ὁ Παιανιεὺς ἐγὼ Βάτταλος Οἰνομάου τοῦ Κοθωκίδου σοῦ πλείονος ἄξιος ὢν ἐφάνην τῇ πατρίδι . σὺ μέν γ ' |
τε πλοῦτος δοκεῖ ἀγαθὸν τῷ πλουτήσαντι καὶ ἡ ἐλευθερία τῷ αἰχμαλώτῳ , δόξειεν ἂν ἀγαθὸν εἶναι τὸ μοιχεῦσαι ἢ τὸ | ||
οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν . Αὐτίκα ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο , ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής , |
τοὺς ὁμοφύλους παντοίως ἐκάκουν συντρίβοντες . τέλος Θρασύβουλός τις ἀθηναῖος φιλόπατρίς τε καὶ μισοτύραννος Φυλήν τινα τόπον ) καταλαβὼν Ἀττικῆς | ||
τοὺς ὁμοφύλους παντοίως ἐκάκουν συντρίβοντες . τέλος Θρασύβουλός τις ἀθηναῖος φιλόπατρίς τε καὶ μισοτύραννος Φυλήν τινα τόπον ) καταλαβὼν Ἀττικῆς |
ἐνενόουν ὅτι ἐν ὀνείρῳ τοῦτο ὁρῶ , καὶ ὁ ἐμὸς ἑταῖρος ἰδὼν τὸν πάνσεπτον ἡμῶν καθηγεμόνα , ὅτι ἀνέστη ἐκ | ||
, μέλλοντι συγγίγνεσθαι βασιλεῖ πρεσβυτέρῳ , αἰδουμένῳ καὶ ἀπορουμένῳ ὁ ἑταῖρος λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ |
τὰς γυναῖκας ἐξοκίλλειν εἰς ἀλλοκότους ἔρωτας ⋮ Μυθεύεται , ὅτι ἠράσθη ταύρου νεμομένου ἡ Πασιφάη , Δαίδαλον δὲ ποιῆσαι βοῦν | ||
βέλη ἐμπεπαρμένα καὶ κολάζεται ἐκ τούτου . Ὁ δὲ Ἰξίων ἠράσθη τῆς Ἥρας : ἡ Ἥρα προσαγγέλλει τῷ Διί : |
ἐλέγεσθε ὑπερφυῶς εἰδέναι , καὶ πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸν ἐμαυτοῦ διῄειν ταῦτα , ὁ δὲ ἐφιστάς με „ εἰ τῶν | ||
τέχνης ἀπήχθηται μὲν Διί , ἀπήχθηται δὲ Μοίραις , καὶ διῄειν ἂν τὰ Ἀσκληπιοῦ , εἰ μὴ ἐνταῦθα ἐβέβλητο . |
δὲ ὅτι καὶ ἑτέρα ἐν τῇ Λέσβῳ ἐγένετο Σαπφώ , ἑταίρα , οὐ ποιήτρια . Λέγει Ἡσίοδος , τὴν ἀηδόνα | ||
: ὄνομα κύριον , τὸ γένος Καρύστιος . Γλυκέρα : ἑταίρα τις . Γνῶσις : ἀντὶ τοῦ κρίσις Δημοσθένης ἐν |
ἥλιον μεγέθους ἐπὶ τοσοῦτον . Ὅτι δὲ μηδὲ ἡ σελήνη τηλικαύτη ἐστίν , ἡλίκη φαίνεται , ἔνεστι μὲν καὶ ἐκ | ||
αὐτῆς τοσοῦτος ὀδυρμὸς ἐκ τῶν παρουσῶν γυναικῶν ἐγένετο , καὶ τηλικαύτη κατέσχε τὸν οἶκον οἰμωγή , ὥστ ' ἐπὶ πολὺ |
τὸν ξενίζοντ ' οὐδεὶς πώποτ ' ᾐτιάσαθ ' ὡς εἴη ξένος . καί μοι λαβὲ τὰς μαρτυρίας . Περὶ μὲν | ||
τὴν πόλιν ταύτην λίθον προσενέγκηι , ἐλεύθερος γίνεται , κἂν ξένος ἦι . ἔστι καὶ ἑτέρα Ἱεροδούλων , ἐν ἧι |
φθόγγων καὶ καθ ' ἕνα πύθῃ σεαυτοῦ , εἰ τούτου ἥττων εἶ : διατραπήσῃ γάρ : ἐπὶ δὲ ὀρχήσεως τὸ | ||
ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείας . τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον |
: ὁ Χῖος ῥήτωρ Καύκαλος , ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός . . . . : φασὶ δὲ αὐτόν τε | ||
. τοιοῦτος ἦν καὶ Ἀλέξαρχος ὁ Κασσάνδρου τοῦ Μακεδονίας βασιλεύσαντος ἀδελφός , ὁ τὴν Οὐρανόπολιν καλουμένην κτίσας . ἱστορεῖ δὲ |
ὀδόντων ὥσπερ ἐλέφαντος . Τίς ἐκεῖθεν οὐκ ἂν εὔξαιτο λαβεῖν ἐραστὴς λευκὰ φιλήματα ; Εἰ δὲ νέμοντος ἠράσθην , θεοὺς | ||
ὢν καὶ αὐτὸς ἄρχων ἀρχὰς τῶν ἡμῖν πεποιημένων λόγων γενόμενος ἐραστὴς τούτοις οὐκ ἔλαττον ἢ τοῖς πράγμασι διδοὺς καὶ συνὼν |
ῥόον ὠκεανοῖο . Καίτοι οὐκ ἔχει ὁ ὠκεανὸς τέλος , ὅσπερ κύκλος ἐστίν . Ὁποῖον γάρ ἐστι τοῦ κύκλου τὸ | ||
λελογισμένῳ συγκατατιθέμενοι καὶ μετὰ τοῦτο ἡσυχίας γενομένης Μενήνιος Ἀγρίππας , ὅσπερ καὶ τοὺς ἐν τῇ βουλῇ λόγους ὑπὲρ τοῦ δήμου |
αὐτὴν ἀπὸ τῆς Ἴδης , οὐ γεωργός , ἀλλὰ γεωργοῦ ἡμερώτερος καὶ σχολαίτερος καὶ εἰρηνικώτερος , ποιμὴν καὶ βουκόλος . | ||
γνώρισμα . Μορμολύττῃ , ὧ γενναῖε : μαθὼν δέ , ἡμερώτερος ἔσῃ . Ἀλλὰ ἀπόκρινε , τὸ ἀνθρώπινον σῶμα πότερον |
μετεδίδαξεν καὶ τοὺς στεφάνους περιέσπασεν καὶ δέον πίνειν κατακείμενον , ῥημάτια σκολιὰ καὶ δύστηνα καὶ πολλῆς φροντίδος ἀνάμεστα ἐπαίδευσεν : | ||
καίτοι τί ἐστιν ἐφ ' ὅτῳ προτιμῶνται ἡμῶν ; οὐ ῥημάτια δύστηνα λέγοντες οἴονταί τι παμμέγεθες ὠφελεῖν ; “ ἄλλος |
μὰ τὸν κύν ' , ὦ Νικόστρατ ' , οὐ φιλόξενος , ἐπεὶ καταπύγων ἐστὶν ὅ γε Φιλόξενος . ἄλλως | ||
πάνυ : παρὰ πάντων δὲ δίκαιος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ , φιλόξενος καὶ φιλόστοργος ἕως τέλους τῆς ζωῆς αὐτοῦ : σὺ |
, πίπτειν ἐξ ἀνάγκης ὀφείλουσιν . ὁ μὲν δὴ σώματος δορυφόρος πλοῦτος φύσεως εὕρημα καὶ δῶρον ὢν ἤδη λέλεκται . | ||
ἄλυπον καὶ ἄφοβον , ἔτι σοι τύραννος ἔσται τις ἢ δορυφόρος ἢ Καισαριανοὶ ἢ ὀρδινατίων δήξεταί σε ἢ οἱ ἐπιθύοντες |
Μίνως παρὰ τοῖς Κρησὶν „ ἐννέωρος βασίλευε Διὸς ” μεγάλου ὀαριστής , „ δι ' ἐννέα ἐτῶν , ὥς φησι | ||
μεγάλη πόλις , ἔνθα τε Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής . Λυκούργου μὲν οὖν καὶ ἐν τοῖς ἔπειτα τοῦ |
παιδίον ἐς Μυσίαν Τεύθραντι τῷ βασιλεῖ . ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν τὴν μὲν Αὔγην γυναῖκα ποιεῖται , τὸν δὲ | ||
πατρός , ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης . ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν ἀρρένων παίδων τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ |
γε ὑμᾶς ἐδόκουν ὁρᾶν καὶ ἄρτι ἥκετε , καὶ δῆτα ὁπότερος μὲν ὑμῶν , ἔφην , ὁ ἐρωτῶν ἦν καὶ | ||
δεῖν τὸν ἔλεγχον γενέσθαι , ἐκ τῆς ἀνθρώπου βασανιζομένης , ὁπότερος ἦρξεν χειρῶν ἀδίκων : τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ αἴκεια |
καὶ τὸ ἔθος διαμένει ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Φόρβαντος . Ἐλεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ διακονοῦντες , δούλῳ δὲ προσελθεῖν οὐκ | ||
εἰσι κακίονες ἀνδρῶν , ἀλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων . Ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροί εἰσι : ἔπεστι γάρ |
ἐστιν , ὡς ὁ σὸς λόγος . ὁ δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις , πολλάκις μὲν ἤδη εἴρηται , οὐδὲν δὲ | ||
οὐδὲν κρεῖσσον οἰκείου φίλου . νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν πατὴρ ἐμὸς μέριμναν ἕξει , κοὐκ ἐμὸν κρίνειν τόδε . ἀλλ |
' οὐ δικαστήριά τε καὶ ἰατρεῖα πολλὰ ἀνοίγεται , καὶ δικανική τε καὶ ἰατρικὴ σεμνύνονται , ὅταν δὴ καὶ ἐλεύθεροι | ||
κωμική , καὶ ἐν τῇ πεζῇ ἡ ἱστορικὴ καὶ ἡ δικανική . ἆρα γὰρ οὐδ ' ὁ λόγος ἐστὶ γενικός |
τὴν Ἀσίαν ὅλην ἐπιφερομένην δεξάμενος καὶ ζῶν ἐμάχετο , καὶ τελευτήσας οὐκ ἔπεσεν , ἀλλ ' εἱστήκει καὶ μετὰ θάνατον | ||
ἐξευρεῖν αὐτῷ τὸν Ὕλαν : καὶ ὁ μὲν Πολύφημος ἔφθη τελευτήσας . Ὕλᾳ δὲ θύουσιν ἄχρι νῦν παρὰ τὴν κρήνην |
ὑπῆν τὸ πολλὰ πολλάκις δεδῆχθαι . Ἀκακίου τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἀδελφιδοῦς καὶ μαθητὴς Εὐτρόπιος οὑτοσί . ἔοικε δὲ αὐτῷ κατὰ | ||
καὶ διδάσκειν τοὺς παῖδας γράμματα . Δημοχάρης δ ' ὁ ἀδελφιδοῦς Δημοσθένους , εἰ ἄρα πιστευτέον αὐτῷ λέγοντι περὶ Αἰσχίνου |
αὐτὸν γυμνάζει ; ἀλλ ' ὁ μὲν Ἡρακλῆς ὑπὸ Εὐρυσθέως γυμναζόμενος οὐκ ἐνόμιζεν ἄθλιος εἶναι , ἀλλ ' ἀόκνως ἐπετέλει | ||
ὃς ἦν παρεστώς , ἠμέλησεν . ἔπειτα καὶ ὁ μὲν γυμναζόμενος τόξῳ ἔνθα μηδένα ᾤετο βαδιεῖσθαι τυχών τινος παρὰ προσδοκίαν |
Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
. Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
Θεσσαλονικεύς καὶ Σινταρεύς καὶ Βερενικεύς , ἐπεὶ καὶ Ἀγάθεια τῆς Ἀγάθης εὑρίσκεται παραγωγή , ὡς Βερενίκεια καὶ Θεσσαλονίκεια . ἔστι | ||
Θεσσαλονικεύς καὶ Σινταρεύς καὶ Βερενικεύς , ἐπεὶ καὶ Ἀγάθεια τῆς Ἀγάθης εὑρίσκεται παραγωγή , ὡς Βερενίκεια καὶ Θεσσαλονίκεια . ἔστι |
, τῆς μὲν ὑπὸ γῆς , τῆς δὲ ἄνω γῆς ἐρώσης αὐτοῦ . Φυτοῦ ἑτέρου κλάδος ἐπιφύεται πρέμνῳ , προσήκων | ||
Ἀλλ ' οὖν μάλιστα διψῶν ἀπέθανεν τῆς γυναικός , ἐρῶν ἐρώσης ἀπολειπόμενος . . . οὐθὲν εἰπεῖν οὔτε ποιῆσαι πρὸς |
εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ , κἂν ἀτυχῶσι , τῶν αὐτῶν τούτων προδότης , καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν | ||
εἰ καὶ προδεδώκασιν οἱ παῖδες , ἤδη καὶ αὐτὸς πάντως προδότης : ζητητέον οὖν εἰ καὶ ὁ κατήγορος δώσει κατὰ |
μέσον φέρω . προφέρω δὲ τῶν πολλῶν , ἀντὶ τοῦ κρείττων εἰμί , ὥσπερ καὶ ὑπερφέρω . Κομίζω τὸ φέρω | ||
ἀποτίθεται δὲ καὶ τῆς στύψεως οὐκ ὀλίγον , ὥστε πάντῃ κρείττων ἐστὶν ἡ κεκαυμένη χαλκῖτις τῆς ἀκαύστου , λεπτομερεστέρα μὲν |
Χαλκιδικῆς κατὰ τὸν τοῦ πολέμου καιρὸν ἐφιλοτιμήσατο γῆμαι αὐτήν , οἰνοπότης ὢν καὶ μεθύαις χαίρων : ἦν δὲ αὐτὴ Κλεοπτολέμου | ||
ἀλλὰ μὴν καὶ ἀπὸ τοῦ ἔθους : εἰ μὲν γὰρ οἰνοπότης ἐν τῷ καιρῷ τῆς ὑγείας ἐτύγχανε , πλείονα αὐτὸν |
τοῦ γράφειν σοι περὶ τῶν φίλων ἀνάγκη . Μακεδόνιος δὲ οὑτοσὶ καὶ δι ' ἐπιείκειαν καὶ σωφροσύνην καὶ βεβαιότητα τρόπων | ||
ἡμέραν ἄνευ ἐμοῦ ; Ἀλλ ' ἔμοιγε νὴ τοὺς θεοὺς οὑτοσὶ δοκεῖ τοῦτο μόνον λογίζεσθαι ὅπως μεταξὺ λέγων εὐδοκιμήσει : |
πᾶς γὰρ λέγει τις ὁ μακαρίτης οἴχεται , κατέδαρθεν : εὐδαίμων , ὅς ' οὐκ ἀνιάσεται . καὶ θύομέν γ | ||
φαίνεται πολύ . τίς ἂν οὖν εἰς ταῦτα βλέπων οἴοιτο εὐδαίμων εἶναι καὶ μακάριος , οἳ πρῶτον εὐθὺς φύσει συνέσταμεν |
τὸν ὀφθαλμὸν μετὰ τοῦ μέρους τοῦ ἐναπομείναντος ξύλου ἐμφυλλίσας , γενναιότερα ἐκ τοῦ τοιούτου ἐμφυλλισμοῦ ἐκτησάμην δένδρα . Τὰ δὲ | ||
τῷ δευτέρῳ ἔτει ἢ τῷ τρίτῳ μεταφυτεύουσιν , ἔσται γὰρ γενναιότερα τὰ φυτὰ τριετῆ μεταφυτευθέντα . οὐ χρὴ δὲ ἀρδεύειν |
καὶ ἑτέρα Φρικωνῖτις λεγομένη . αὕτη δὲ καὶ ἡ Λέσβος σκώπτεται εἰς ἀναισθησίαν . ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα Ἰταλίας . | ||
. ἀσκὸν Κτησιφῶντος : ὡς παχὺς καὶ προγάστωρ ὁ Κτησιφῶν σκώπτεται . ἐν ταῖς Χοαῖς ἀγὼν ἦν περὶ τοῦ ἐκπιεῖν |
καὶ ταραχῇ πολλῇ προέρχεται , καὶ ἀκούσας τὰ ὄντα , μεστὸς γενόμενος δέους καὶ ἤδη νομίζων τοὺς δημίους ἐπ ' | ||
δύνασθαι συνιδεῖν ; ὁ γὰρ ἐρῶν ὑποψίας ἐστὶ καὶ φόβου μεστὸς καὶ τὸ προστυχὸν ἐμποδὼν εἶναι πρὸς τὴν χρείαν ὑπονοεῖ |
ἡμέρῃ μιῇ . σὺ δ ' ἔσθιε , πίνε , ὄχευε , ὡς τά γε ἄλλα οὐδὲ τούτου ἐστὶν ἄξια | ||
Ταρσόν τε καὶ Ἀγχιάλην ἔδειμεν ἡμέρηι μιῆι . ἔσθιε πῖνε ὄχευε , ὡς τά γ ' ἄλλα οὐδὲ τούτου ἐστὶν |
Ῥουτιλιανὸς ἔπεμπεν εὐθὺς ἐπὶ τὴν κόρην καὶ τοὺς γάμους συνετέλει ἑξηκοντούτης νυμφίος καὶ συνῆν , τὴν πενθερὰν Σελήνην ἑκατόμβαις ὅλαις | ||
. ἁλωνευόμενος . ὃς δὲ πρῶτος ἐξῆρχε τοῦ πόνου , ἑξηκοντούτης ὢν καὶ βαρὺς τὸ σῶμα καὶ πιμελής . . |
αὐτὴ πάθοι , Γλαύκωνι τὰ ὄντα ἐδίδου , ἀδελφῷ ὄντι ὁμομητρίῳ : καὶ ταῦτ ' ἐν διαθήκαις ἐνέγραψε . Χρόνων | ||
δέησιν . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν τῷ ὁμομητρίῳ τί ἦν ὄνομα ; οὐ γὰρ μέμνημαι . παῖς |
χιόνος καὶ ὀμίχλης ταννητις , καταβάτω σου ὁ ἄγγελος ὁ ἀπαραίτητος καὶ ἐκκρινέτω τὸν περιπτάμενον δαίμονα τοῦ πλάσματος τούτου , | ||
οὔτε ψευσαμένωι συγγνώμην δοτέον οὐδαμῶς : πικρὸς γὰρ γεγονὼς καὶ ἀπαραίτητος ἐπιτιμητὴς τῶν πέλας εἰκότως ἂν καὶ ὑπὸ τῶν πλησίον |
. ὁ δὲ Σωκράτης ὅτι μὲν παῖς ὢν ἐμάνθανε [ λιθοξόος ] τὴν τοῦ πατρὸς τέχνην ἀκηκόαμεν : τὸν δὲ | ||
μᾶλλον , τῶν προτέρων λειπόμενος εἰς ἀκρίβειαν , ὁ δὲ λιθοξόος τῶν λοιπῶν ἔχει πάντων δυσμεταχειριστότερον τὸ αὐτῷ ὑποκείμενον κἀντεῦθεν |
νόμους παρείρων χθονὸς θεῶν τ ' ἔνορκον δίκαν ὑψίπολις : ἄπολις ὅτῳ τὸ μὴ καλὸν ξύνεστι τόλμας χάριν : μήτ | ||
ὄλωλας κοὐκέτ ' εἶ , βλέπουσα φῶς , ἄπαις ἄνανδρος ἄπολις ἐξεφθαρμένη . οὐ καινὸν εἶπας , εἰδόσιν δ ' |
μὲν τὴν φύσιν παράνομος , πρὸς δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ ὑβριστής , πρὸς δὲ τὰς τέχνας ἀμαθής , πρὸς δὲ | ||
ἐς τὴν ὑστεραίαν δικασόμενοι ἄμφω , καὶ ὁ μὲν ἀποδόμενος ὑβριστής τε ἠλέγχετο καὶ θυσίας ἐκλελοιπώς , ἃς ἔδει τοῖς |
δῆλόν ἐστιν . Εἰ γὰρ ἔζη μὲν ὁ πάππος , ἐνδεὴς δὲ ἦν τῶν ἐπιτηδείων , οὐκ ἂν οὗτος ὑπόδικος | ||
ὁ ἀνὴρ χρήσιμος , μέγιστον δὲ οὗ καὶ σὺ νῦν ἐνδεὴς εἶ διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ μὴ |
τὴν Ἀρκαδίαν τὴν εὐάνορα : κεῖνος , ὦ παῖ τοῦ Σωστράτου , καὶ τὰ λοιπά . * ὁ Ἑρμῆς . | ||
ταῦτ ' ἐστίν : Δείναρχος ὁ ῥήτωρ υἱὸς μὲν ἦν Σωστράτου , Κορίνθιος δὲ τὸ γένος , ἀφικόμενος δὲ εἰς |
δὲ φαινίνδα ἀπὸ τῆς ἀφέσεως τῶν σφαιριζόντων : ἢ ὅτι εὑρετὴς αὐτῆς , ὥς φησιν Ἰόβας ὁ Μαυρούσιος , Φαινέστιος | ||
πολλὰ προσλαμβάνομεν εἰς τὴν τῶν ἀφανῶν δήλωσιν . εἰπὼν δὲ εὑρετὴς ἐπήνεγκεν ἐπιδιορθούμενος ἢ συνεργός : οὐ γὰρ ἐφευρίσκει ὁ |
ἀρίστης τῶν εὐπαθειῶν , χαρᾶς , γέλως , ὁ ἐνδιάθετος υἱὸς θεοῦ τοῦ διδόντος αὐτὸν μείλιγμα καὶ εὐθυμίαν εἰρηνικωτάταις ψυχαῖς | ||
, Μιτυληναίων ἄποικος , ἧς οἰκισταὶ Σκαμάνδριος καὶ Ἀσκάνιος , υἱὸς Αἰνείου . . . . Κεφάλων δέ φησιν ὅτι |
πλουσίων , εἷς που τάχα ἐν μυρίοις , δαψιλὴς καὶ μεγαλόφρων τὸν τρόπον εὑρεθείη , τοῦτο ἱκανῶς δείκνυσι τὸ μὴ | ||
τοῦτο αἰεὶ γίγνεται . Ἡράκλειτος † Βαθέωνος , Ἐφέσιος , μεγαλόφρων γεγονὼς καὶ ὑπερόπτης παρ ' ὅντιν ' οὖν . |
εὐδοκίμει , παριών . λέγοντος δὲ αὐτοῦ καὶ τὰ μὲν ἐπαινοῦντος , τὰ δὲ ἐπιτιμῶντος , τὰ δὲ νουθετοῦντος ἀγγέλλει | ||
συνεκάθητο ἡγεμόνι δεξιοπήρῳ . εἰς ἐώραν οὖν ἐξελθόντος αὐτοῦ καὶ ἐπαινοῦντος τὰς ἐν τοῖς ἀριστεροῖς μέρεσιν ἀμπέλους : Ὅταν ἐπανερχώμεθα |
οὗτος ὁ Λεωνίδης ὁ ἐν Θερμοπύλαις ἀριστεύσας ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ἀνεψιὸς ὤν : τοῦ Πλειστάρχου . τῇ τε παρανομίᾳ : | ||
' , ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω πάλιν οἴκαδ ' ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι . τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδᾶν |
καὶ ἄρρενος . ὁ δὲ τῆς Οὐρανίας πρῶτον μὲν οὐ μετεχούσης θήλεος ἀλλ ' ἄρρενος μόνονκαὶ ἔστιν οὗτος ὁ τῶν | ||
ἐργάζου τὴν γῆν τῷ καιρῷ προλαβὼν καὶ μὴ ἀναβαλλόμενος ὡς μετεχούσης αὐτῆς τοῦ ὑγροῦ ἢ τοῦ ξηροῦ , ἀλλὰ χωρὶς |
ἀνάλογον τῶν θ καὶ δ τὴν Ϛ ἀπ ' αὐτῆς ἀναγράφεις τετράγωνον ἴσον τῷ παραλληλογράμμῳ . ἀλλ ' εἴτε τὸ | ||
ἀνάλογον τῶν θ καὶ δ τὴν Ϛ ἀπ ' αὐτῆς ἀναγράφεις τετράγωνον ἴσον τῷ παραλληλογράμμῳ . ἀλλ ' εἴτε τὸ |
ξυνέπρασσον ταῦτα , οἱ μὲν Περδίκκᾳ πειθόμενοι , οἱ δὲ Χαλκιδεῦσιν . μάλιστα δὲ οἱ Ἀργίλιοι , ἐγγύς τε προσοικοῦντες | ||
μετὰ προφάσεως εὐπρεποῦς ἐλθόντες , ὡς δῆθεν συμμαχοῦντες τοῖς ἐνθάδε Χαλκιδεῦσιν , εὐλόγως ἄπρακτοι ἀπελεύσονται , διαλλαγέντων ἡμῶν ἄδικοι : |
αὐτῷ τούτων τῶν κινδύνων ἐμέλησεν , ἀλλ ' ἐβουλήθη καὶ ἄτιμος εἶναι [ καὶ τὰ χρήματ ' αὐτοῦ δημευθῆναι ] | ||
πάρεστι ] ἡ Ἑλένη . πάρεστι ] ἰδεῖν αὐτήν . ἄτιμος ] πολύτιμος . ἀλοίδορος ] οὐ γὰρ λοιδοροῦμεν αὐτὴν |
καὶ τῆς ἐξ αὐτῶν πλοκῆς καὶ οἰκοδομίας οὐδέν . οὐκοῦν εἴτις λίθον ἐνθεὶς ἐπιφράξειε τούτῳ τὴν εἴσδυσιν , ὁ δὲ | ||
δίκαιον ἐν τούτῳ οὐχ εὑρίσκεται ἀορίστῳ ὄντι , ἄδηλον ὂν εἴτις αὐτομολήσει πρὸς Λακεδαιμονίους : ἐὰν δὲ ὡρισμένον ᾖ τὸ |
τοιαύτη * : ἐν Νεμέᾳ χώρᾳ τοῦ Ἄργους λέων ἦν ἄτρωτος σιδήρῳ καὶ βολαῖς παντοίαις , ὃν Ἡρακλῆς συνθλάσας ταῖς | ||
φρονήματος ἀπελθεῖν βραχὺ φροντίσαντα τοῦ κελεύοντος μένειν . ὁ γὰρ ἄτρωτος ἐξ ὧν διῴκησε παντὸς εἰκότως ὑπερορᾶν βεβούλευται . τοῖς |
γαμετὴν παρ ' ἧς τοσαῦτα εἴληφεν καὶ δι ' ἣν ἔνδοξός ἐστιν οὕτως ἀτίμως ἀπέλιπεν , καινῶν δὲ ὠρέχθη πραγμάτων | ||
, ὁ μετὰ τοῦτον Νάευ , Τουβίου δὲ ὁ τρίτατος ἔνδοξός τε καὶ μέγας . Καὶ γὰρ εἰ λάχῃ πρώτιστος |
ἀερόμυθος κόλαξ νωθὴς ἀπερίσκεπτος ἀπροόρατος ἀπρονόητος ὀλίγωρος ἀπαράσκευος ἀπειρόκαλος | πλημμελὴς σφαλλόμενος διαπίπτων ἀδιοίκητος ἀπροστασίαστος λίχνος ἀγόμενος διαρρέων εὐένδοτος δολιώτατος | ||
, φησίν , ἐν χρόνῳ , δῆλον ὅτι καὶ ἡ πλημμελὴς καὶ ἄτακτος κίνησις ἐν χρόνῳ . εἰ οὖν ἡ |
φύσεως μέσον ὑπάρχειν βουλόμεθα . ἰστέον δὲ ὅτι οὔτε ὁ φιλότιμος ὡς μισθὸν τῶν πράξεων τὴν τιμὴν μεταδιώκει οὔτε ὁ | ||
. τίνες οὗτοι ; Ἰπποκράτης ὁ κῶος . Πραξαγόρας , φιλότιμος , Ἐρασίστρατος καὶ Ἀσκληπιάδης Πρῶτοι οὗν μακρολογίας αἴτιοι κατέστησαν |
διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
' ἕτερον ὄνομα , τιμωρῶν πατρί . ἡ σὴ δὲ θυγάτηρ ἰδίοισιν ὑμεναίοισι κοὐχὶ σώφροσιν ἐς ἀνδρὸς ἤιει λέκτρ ' | ||
* τμηθῇ , ἣν αὐτῷ ἐχαρίσατο . τούτου τοῦ Πτερελάου θυγάτηρ ὑπῆρχε Κομαιθὼ καὶ ἄρρενες παῖδες Χρόμιος , Τύραννος , |
βίου τῇ τε Ἀντιοχείᾳ ἐνεσπούδαζε καὶ τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς Ταρσοῖς καὶ νὴ Δία Αἰγύπτῳ πάσῃ , ἀφίκετο γὰρ καὶ | ||
ὁ Ἀπόλλωνος φίλος ὑπὸ τῶν Ἀπόλλωνος τροφίμων καί φησιν ἐν Ταρσοῖς τῆς Κιλικίας χειμάσειν . ἡμεῖς δὲ εἰ τοῦτο γένοιτο |
τὸν ἔρωτα καὶ τῷ Χρύσῃ προῖκα τὸ θυγάτριον δεδωκότος οὐδὲ ζηλωτὴς γέγονεν οὗτος δῶρα λαμβάνων . καίτοι τὸν Ἀγαμέμνονος πόθον | ||
τὴν Δημοσθένους γλῶτταν : Δημοσθένης γὰρ μαθητὴς μὲν Ἰσαίου , ζηλωτὴς δὲ Ἰσοκράτους γενόμενος ὑπερεβάλετο αὐτὸν θυμῷ καὶ ἐπιφορᾷ καὶ |
τοῦ δεῖνος . ἀπόκριναι ἀπροαίρετον , οὐ κακόν . ὁ πατὴρ τὸν δεῖνα ἀποκληρονόμον ἀπέλειπεν [ ] . τί σοι | ||
δίδου καὶ μὴ ἀπαίτει : πᾶσα γὰρ θέλει δίδοσθαι ὁ πατὴρ ἐκ τῶν ἰδίων χαρισμάτων . Μακάριος ὁ διδοὺς κατὰ |
ὡμίλησε τῷ Πρωτεῖ , ἢ ὡς Ὁμήρῳ δοκεῖ , Πολυδάμνῃ ξυνεγένετο τῇ τοῦ Θῶνος : νυνὶ δὲ ἀναβεβλήσθων οὗτοι , | ||
μὲν ἀπὸ τοῦ ὑφειμένου , πὴ δὲ ἀπὸ τοῦ ὑπεραίροντος ξυνεγένετο . ὅπως δὲ καὶ ταῦτα ἔσχε , δηλῶσαι βούλομαι |
. ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων . τὰ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας τῆς Λέσβου Ἑλλάνικος | ||
τρύγα , καλλίονα εἰπεῖν , μὴ ἀπαιτουμένῳ εἰπεῖν τίνος ἐστὶ καλλίων . τοῦτο πρῶτον . δεύτερον δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν |
ἦν . καὶ ἀλλήλους μὲν ἐφίλουν , οἱ δὲ τῷ μειρακίῳ προσήκοντες ὠρρώδουν τοῦ θηρίου τὸ μέγεθος : τὸ γάρ | ||
ἂν πρέποι , ὦ ἄνδρες , τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι . ὥσπερ μειρακίῳ φησίν |
τῷ δόξαντι τιμήματι τῷ δικαστηρίῳ διπλῇ . ἐὰν δ ' ἐπίτροπος ἀμελεῖν ἢ κακουργεῖν δοκῇ τοῖς οἰκείοις ἢ καὶ τῶν | ||
βουλομένῳ γράφεσθαι . Ὁ ἡταιρηκὼς τοῦ βήματος εἰργέσθω . Ὁ ἐπίτροπος τῇ τῶν ὀρφανῶν μητρὶ μὴ συνοικείτω . Εἰς ὃν |
γὰρ πάλιν ἀναβλέψαι . Τί φῄς ; Ἅνθρωπος οὗτός ἐστιν ἄθλιος φύσει . Ὁ Ζεὺς μὲν οὖν οἶδ ' ὡς | ||
θ ἀρτίφρων ] ἐν αἰσθήσει γεγονώς . Ξ μέλεος ] ἄθλιος . ἀθλίων ] τῶν παρανόμων . ἀθλίων ] τῶν |
τοῦ βίου , ὦ φίλε Σώκρατες , ἔφη ἡ Μαντινικὴ ξένη , εἴπερ που ἄλλοθι , βιωτὸν ἀνθρώπῳ , θεωμένῳ | ||
πίναξ τις ἔμπροσθεν τοῦ νεώ , ἐν ᾧ ἦν γραφὴ ξένη τις καὶ μύθους ἔχουσα ἰδίους , οὓς οὐκ ἠδυνάμεθα |
ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | ||
τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς |
τῶν λόγων . ἀπορουμένου δὲ αὐτοῦ , Μάνδανιν ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος αὐτῶν , τὸν μὲν ἐπιπλῆξαι ὡς ὑβριστήν | ||
ἐξηγήσομαι . Οὑτοσὶ μέν ἐστί μοι πατὴρ Ἀτρόμητος , σχεδὸν πρεσβύτατος τῶν πολιτῶν : ἔτη γὰρ ἤδη βεβίωκεν ἐνενήκοντα καὶ |
τῷ γὰρ ἐμός τί μᾶλλον ὑπακούεται οἶκος ἢ ἵππος ἢ δοῦλος ἤ τι τῶν τοιούτων ; Αἱ κτητικαὶ ἀπὸ γενικῶν | ||
μηδεὶς ὑμᾶς ἐγράφετο . ἐγὼ δὲ ἐξιόντας μὲν οὐκ εἶδον δοῦλος ὢν τῆς ἀνάγκης , ἣν οἶσθα , γράψαι δὲ |
ἐπ ' ἐκείνου δὲ ἄρξαντος τῆς χώρας καὶ δώδεκα μόνον πληρώσαντος πήχεις τοῦ Νείλου μέτρου , μεγίστη ἦν ἡ φορά | ||
φωλεύει τὰ ζῷα , μηδὲν ἐκτὸς ἀπορρεῖν οὐκοῦν οὐδὲ τοῦ πληρώσαντος τὸ κενούμενον δεῖσθαι . χρεία δ ' ἦν αὐτοῖς |
ὡς ἐπ ' ἐκείνου : συνεχῶς τις κρινόμενος τυραννίδος ἐπιθέσεως πλούσιος ἐξαργυρίσας τὴν οὐσίαν ἔρριψεν εἰς θάλασσαν , καὶ κρίνεται | ||
, τί οἴεσθ ' ὁπότ ' ἄνθρωπος πένης ἢ καὶ πλούσιος , πολλὰ δ ' ἀνηλωκὼς καί τιν ' ἴσως |
. . . περὶ τοίνυν ὧν Ἀπόληξις κατηγόρηκεν , ὡς στασιώτης ἦ καὶ ἐγὼ καὶ ὁ πάππος ὁ ἐμός . | ||
οἱ κατὰ τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ ὁ ἄλλος αὐτοῦ στασιώτης λεώς , εὔνους αὐτῷ καὶ φοβερὸς ὢν ἔτι τοῖς |
τε πομπεῖα [ σκεύη ] καὶ τὰ Μηδικὰ σκῦλα πεντακοσίων ἄξια ταλάντων ἀπεφήνατο , ἔν τε τοῖς ἱεροῖς ἀπεδείκνυεν ἀναθημάτων | ||
πολεμίων , οὐ κρίσεως οὐδὲ μέμψεως τὰ κατ ' ἐμὲ ἄξια , ἀλλὰ τοῦ τιμᾶσθαι καὶ δωρεᾶς τυγχάνειν : εἰ |
“ Τίνι οὖν ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ ; ὡς γὰρ σφόδρα πιθανὸς ὤν , ὃν ὁ Σωκράτης ἔλεγε λόγον , νῦν | ||
περιττὸς εἴης : ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ταῦτα ὁ κακοδαίμων πιθανὸς εἶ . τοιγαροῦν ἀνάγκη μειοῦσθαι καὶ σιωπῇ ἀνέχεσθαι ὑποιμώζοντα |