| εὐδοκίμει , παριών . λέγοντος δὲ αὐτοῦ καὶ τὰ μὲν ἐπαινοῦντος , τὰ δὲ ἐπιτιμῶντος , τὰ δὲ νουθετοῦντος ἀγγέλλει | ||
| συνεκάθητο ἡγεμόνι δεξιοπήρῳ . εἰς ἐώραν οὖν ἐξελθόντος αὐτοῦ καὶ ἐπαινοῦντος τὰς ἐν τοῖς ἀριστεροῖς μέρεσιν ἀμπέλους : Ὅταν ἐπανερχώμεθα |
| διανοεῖσθαι καὶ φιλεῖν ἢ μισεῖν οὐκ ἔστιν ἐκείνου πάθημα ἀλλὰ τουδὶ τοῦ ἔχοντος ἐκεῖνο ᾗ ἐκεῖνο ἔχει . διὸ καὶ | ||
| παρ ' ἡμῶν , ὥστε τὸ λοιπόν γ ' ἀπὸ τουδὶ ἐν τῷ δήμῳ γνώμας οὐδεὶς νικήσει πλείονας ἢ σύ |
| Ζηνὸς ὦ διάκτορε , ἔθηκε μορφῆς ξυνὸν ἥλικος τύπον : Κηφισιεὺς ὁ κοῦρος : ᾧ χαρείς , ἄναξ , Ἀπολλοδώρου | ||
| αὐτοῖς , ἀλλὰ περὶ τῶν μεγίστων . Φιλοκτήμων γὰρ ὁ Κηφισιεὺς φίλος ἦν Χαιρεστράτῳ τουτῳί : δοὺς δὲ τὰ ἑαυτοῦ |
| σωφροσύνῃ , καὶ τούτων ἐπικρατοῦντος τοῦ λόγου κατορθοῦσθαι αὐτήν , νικωμένου δὲ ὑπ ' αὐτῶν , ἀκρασίαν καὶ ἀκολασίαν , | ||
| σκύλακι κυνός , θεωρέειν δὲ καὶ τὴν γυναῖκα ταύτην , νικωμένου δὲ τοῦ σκύλακος ἀδελφεὸν αὐτοῦ ἄλλον σκύλακα ἀπορρήξαντα τὸν |
| ἢ ψήφῳ τῇ πόλει συγκεκληρωμένα . φαίης ἂν τὸ τοῦ Σμυρναίου ποιητοῦ , Ἀφρήτωρ , ἀθέμιστος , ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος | ||
| λευκόν . . Ἀνάξαρχος Ἀβδηρίτης . οὗτος ἤκουσε Διογένους τοῦ Σμυρναίου : ὁ δὲ Μητροδώρου τοῦ Χίου , ὃς ἔλεγε |
| ἀπεκινδύνευσεν ἡμέραν μίαν , ὥστ ' ἢ γεγονέναι λαμπρὸς ἢ τεθνηκέναι . ἡμεῖς δ ' ἔχοντες ἀρραβῶνα τὴν τέχνην τοῦ | ||
| χάριν θαυμάζει , ἕτερον δέ , πόσους οἴεται τῶν ἰδίων τεθνηκέναι . ὥσπερ δὲ ὁ κήρυξ οὐδὲν ᾔδει περὶ τῆς |
| μὲν οὖν δρῶμεν ταῦτα , εἴπερ σοί γε ἡδύ . Λέγοντος τοίνυν ἐμοῦ τί ποτε χρὴ φάναι παιδείαν εἶναι , | ||
| διήλθετε , οὕτως καὶ ἐν τοῖς λογισμῷ λαμβανομένοις ἐπιδεῖξαι . Λέγοντος δή , ἔφη ὁ Πυθόδωρος , τοῦ Σωκράτους ταῦτα |
| . ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας ἅπτεσθαι καὶ ἐρομένου , ὁπόθεν ἄρξοιτο „ ὅθεν περ οἱ ἰατροί „ | ||
| καὶ πρὸς τὰς ἀπόρους τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο : ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων |
| παρακαλεῖ , ὡς τοῦ νοῦ μόνου καὶ ὁρῶντος πάντα καὶ ἀκούοντος . ἡ δὲ ἀπαλλαγὴ τῶν κακῶν , ἣν ὀλίγοι | ||
| διαδικασθῆναι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τοῦ χωρίου πρὸς τοὺς Μυτιληναίους , ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου , ὃν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι |
| αὐτῷ χρῷτο . Ἐτελεύτα δὲ ὑπὸ γήρως ἑαυτὸν πνίξας . Μαθηταὶ δ ' αὐτοῦ Θεόμβροτος καὶ Κλεομένης , Θεομβρότου Δημήτριος | ||
| ἔφη αὐτός , ἐπὶ πείρᾳ δοὺς τριάκονθ ' ἡμέρας . Μαθηταὶ δ ' αὐτοῦ : Μητροκλῆς , ἀδελφὸς Ἱππαρχίας , |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| παῖ Ἱερωνύμου Ἱππόθαλες , τοῦτο μὲν μηκέτι εἴπῃς , εἴτε ἐρᾷς του εἴτε μή : οἶδα γὰρ ὅτι οὐ μόνον | ||
| γενέσεως , “ τούτου μέντοι ” , φάναι , “ ἐρᾷς , ὦ νεανίσκε , καλοῦ δὲ οὐδενός ” . |
| ὁ Κῦρος , νομίζων τοὺς ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Χαλδαίων τοιαῦτα λέξειν περὶ αὐτοῦ οἷα αὐτὸς ἐπεθύμει πάντας ἀνθρώπους καὶ λέγειν | ||
| τι μέλλειν λέξειν αὐτόν : ἢ ὅτι ὑπερπέπεισαι τόδε αὐτὸν λέξειν : ἢ ὅτι αὐτὸν χρὴ τῶνδε τῶν λόγων ἀποκλείεσθαι |
| οὖν ἐστὶ Δωριεὺς , πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ | ||
| . περιπτερνίς . Ἱπποκράτης γένει μὲν ἦν Κῷος , υἱὸς Ἡρακλείδα καὶ Φαιναρέτης , εἰς Ἡρακλέα καὶ Ἀσκληπιὸν τὸ γένος |
| οἴει τὸ πρόσταγμα , προστάττειν τὸν Ἀλεξάνδρου σοι τοῦ Ἀβωνοτειχίτου γόητος βίον καὶ ἐπινοίας αὐτοῦ καὶ τολμήματα καὶ μαγγανείας εἰς | ||
| διὰ τοῦ ντ ἀλλὰ διὰ τοῦ τος , οἷον γόης γόητος , ἀλλ ' οὐκ ἀντίκειται ἡμῖν , ἐπειδὴ οὐκ |
| μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
| : τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
| ; οὔτοι πάντας γε οὐδ ' ὁ Σωκράτης ἐπαίδευσε τοὺς συγγενομένους αὐτῷ , ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν Κριτίου τοῦ Καλλαίσχρου , | ||
| κεχωρίσθαι , κωλύει δὲ ὅμως οὐδὲν καὶ τούτων οὕτως ἐχόντων συγγενομένους ἡμᾶς τὴν ἀτρεκῆ διάπειραν ἀλλήλων λαβεῖν : δύναιτο γὰρ |
| οἰκεῖον τῇ συντάξει , καὶ σύνταξον οὕτως : ὅτῳ δοκεῖ πεπορνεῦσθαι τὸν Τίμαρχον ἐρρίφθω παρ ' ἐκείνου ἡ τετρυπημένη ψῆφος | ||
| νόμου κήρυγμα : τῶν ψήφων ἡ τετρυπημένη , ὅτῳ δοκεῖ πεπορνεῦσθαι Τίμαρχος , ἡ δὲ πλήρης , ὅτῳ μή , |
| γυμνὸν ἐπὶ τῶν αὐτῶν λίθων κείμενον μετέχειν τῶν λόγων . ἀπορουμένου δὲ αὐτοῦ , Μάνδανιν ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος | ||
| ᾧ τε ἅπασαν τὴν γῆν τοῦ δώρου τοῦδε μεταλαβεῖν . ἀπορουμένου οὖν Ἐπιμηθέως πρὸς τὸ ἐπίταγμα τοῦ Διός , ξυννοήσας |
| πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ | ||
| εἰσὶν οὐκ ἴσμεν : τέσσαρες γὰρ Ἱπποκράται γεγόνασιν , ὁ Γνωσιδίκου , ὁ Ἡρακλείδα , ὁ Δράκοντος καὶ ὁ Θεσσαλοῦ |
| τοῦ μή τινα θαῦμα ποιεῖσθαι , ἐπειδὰν ποιητῶν ἢ συγγραφέων ἀκούῃ τοὺς Πελασγοὺς καὶ Τυρρηνοὺς ὀνομαζόντων , πῶς ἀμφοτέρας ἔσχον | ||
| καὶ πρώτου , ἵνα μηδεὶς ὑμῶν , ἐπειδάν τι λέγοντος ἀκούῃ μου τῶν πεπραγμένων , καὶ δοκῇ δεινὸν αὐτῷ καὶ |
| δίκαιον ἦν τὸν υἱοῦ τάξιν ἐσχηκότα . τὸν δὲ Περίπατον καταλείπω τῶν γνωρίμων τοῖς βουλομένοις , Βούλωνι Καλλίνῳ Ἀρίστωνι Ἀμφίωνι | ||
| σιγᾶν , εἰς πολλοὺς ἐκμαρτυρήσοντα , ἀλλ ' ὑμῖν τοῦτο καταλείπω σκοπεῖν . Τί δὲ προσδοκᾶτε ; τὸν Ἀθήνησιν ὑβριστὴν |
| τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
| εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
| καὶ μάθε πρῶτον τίνες εἰσίν . οἱ δ ' εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες . Ἐρώτα τοίνυν , ἔφη , αὐτοὺς | ||
| , τοῦ κατ ' ἐνέργειαν μὲν μὴ ῥηθέντος ὑπὸ τοῦ ἐρωτήσαντος δυνάμει δὲ ἐμπεριεχομένου τῇ ἐρωτήσει , ὡς δηλοῦσιν αἱ |
| ἢ τοῖς κολακεύουσιν : ὡς δὲ ἐχθρῶν χείρονας ἐκτρέπου τοὺς κολακεύοντας . χαλεπὸν πολλὰς ὁδοὺς ἅμα τοῦ βίου βαδίζειν . | ||
| ἀποθνῄσκοντας , πολεμοῦντας , ἑορτάζοντας , ἐμπορευομένους , γεωργοῦντας , κολακεύοντας , αὐθαδιζομένους , ὑποπτεύοντας , ἐπιβουλεύοντας , ἀποθανεῖν τινας |
| μῆκος , δακτύλων δὲ πλάτος , τῶν ἰδίων δηλονότι τοῦ ἐπιδεομένου : γελοῖον γὰρ τριῶν ἐτῶν εἰ τύχοι παιδίον , | ||
| : ἁρμόζον τὸ εἶδος τῷ εἴδει καὶ τῷ πάθει τοῦ ἐπιδεομένου . Ἀγαθὰ δὲ δύο εἴδεα τοῦ ἐπιδεομένου : ἰσχύος |
| βοηθήσειν εἰς Πύλας , ὅπερ , εἰ μὴ παρεκρούσθητε , ἐποιήσατ ' ἄν : εἰ δὲ τοῦτο γένοιτο , οὐκ | ||
| τούτων ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον . ὑποδεξάμενοι δ ' ὑμεῖς αὐτοὺς ἐποιήσατ ' ἔργον ἀνθρώπων καλῶν κἀγαθῶν : ἐψηφίσασθε γὰρ αὐτοῖς |
| : „ τοῦ χάριν , ὦ δέσποτα , οὕτω διατελεῖς ἀθυμῶν ; ἐμοὶ προσανάθου , χαίρειν εἰπὼν τῷ λυπεῖσθαι : | ||
| . ταῦτα ἔγραφον ἀσθενοῦντος Κλεο - βούλου , νοσεῖ δὲ ἀθυμῶν , ὅτι αὐτοῦ καταθέουσι δύο κανθάρω . ἢν οὖν |
| , ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων . ὃ δὲ πάντων δεινότατον , ὦ ἄνδρες | ||
| τὸ συμβεβηκὸς περί τινας τῶν οἰκείων τοῦ κρινομένου ἢ τοῦ τεθνεῶτος . . . καὶ ὁ Λυσίας ἐν τῷ ὑπὲρ |
| ἴδμεν . Ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων καὶ πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος , ἀνὴρ Χῖος , ὃς τὴν ζόην κατεστήσατο ἀπ | ||
| ὠνείδισε , ἀχθέντων τῶν παίδων ἐς ὄψιν , ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων , τεσσέρων ἐόντων , τὰ αἰδοῖα |
| γενναῖος ὤν . Μέτρῳ δὲ πάντα μανθάνων δίκῃ ποίει . Μηδέποτε καυχῶ πλοῦτον ἐν δόμοις ἔχων . Μήτηρ ἁπάντων γαῖα | ||
| πράγμασιν , εὐθὺς προσάπτει τῇ τύχῃ τὴν αἰτίαν . } Μηδέποτε μέμφου τὴν τύχην εἰδὼς ὅτι καιρῷ πονηρῷ καὶ τὰ |
| μετεδίδαξεν καὶ τοὺς στεφάνους περιέσπασεν καὶ δέον πίνειν κατακείμενον , ῥημάτια σκολιὰ καὶ δύστηνα καὶ πολλῆς φροντίδος ἀνάμεστα ἐπαίδευσεν : | ||
| καίτοι τί ἐστιν ἐφ ' ὅτῳ προτιμῶνται ἡμῶν ; οὐ ῥημάτια δύστηνα λέγοντες οἴονταί τι παμμέγεθες ὠφελεῖν ; “ ἄλλος |
| ; Ἀκήκοα . Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ ὑοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ ' ἂν κακὴν εἶναι . Οὐκ ἂν | ||
| οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους , ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου , ἀλλ ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ . |
| καὶ [ οὐχ ] ὑπομείναντας / τὴν κρίσιν , Ἐπικράτην Κηφισιέα , Ἀνδοκίδην / Κυδαθηναιέα , Κρατῖνον Σφήττιον ? ? | ||
| ἀδελφοῦ , καὶ ἐγγυητὰς γενέσθαι Νεαίρας Στέφανον Ἐροιάδην , Γλαυκέτην Κηφισιέα , Ἀριστοκράτην Φαληρέα . Διεγγυηθεῖσα δ ' ὑπὸ Στεφάνου |
| Αἴγισθος ἔνθα νῦν θυηπολεῖ θεοῖς ; ἔπειτ ' ἀπαντῶν μητρὶ τἀπ ' ἐμοῦ φράσον . ὥστ ' αὐτά γ ' | ||
| ἀντίμισθον ηὕρετ ' ἐν λιταῖς . ἔχουσα δ ' ἤδη τἀπ ' ἐμοῦ τεκμήρια γένος τ ' ἂν ἐξεύχοιο καὶ |
| Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
| δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
| ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ , ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν , ἂν ἄρχοντα , ἂν ἰδιώτην . | ||
| τῷ ἡγεμονικῷ λέγειν : τέθνηκας , ἔφθαρσαι , τεθηρίωσαι , ὑποκρίνῃ , συναγελάζῃ , βόσκῃ ; Ἤτοι οὐδὲν δύνανται οἱ |
| ὅστις ἦν πληγεὶς ἀπέθανε , καταλιπὼν τὴν ἀρχὴν Μέδοντι τῶι πρεσβυτέρωι τῶν παίδων : ὁ δὲ νεώτερος αὐτοῦ παῖς Νηλεὺς | ||
| ” ἐγὼ [ τοίνυν - ] ἔφην Σιταίῳ [ τῷ πρεσβυτέρωι - ] : “ οἱ προγενέστεροι [ - ] |
| ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
| λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
| , ὑποτάξας μου τῶι ὑπομνηματικῶι . . . . . Δάνδαμις ὁ τῶν Βραχμάνων διδάσκαλος διηγούμενος τὰ κατὰ τὸν Μακεδόνα | ||
| προήσεσθαι , εἰ μὴ μεγάλα ὑπὲρ αὐτοῦ λάβοι . ὁ Δάνδαμις δέ , ” Ἃ μὲν εἶχον , “ φησίν |
| αἱ τραγῳδίαι καὶ μὴ Φιλίσκου τοῦ Αἰγινήτου ἐκείνου γνωρίμου ἢ Πασιφῶντος τοῦ Λουκιανοῦ , ὅν φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ | ||
| . . καὶ τῶν ἑπτὰ δὲ τοὺς πλείστους Περσαῖός φησι Πασιφῶντος εἶναι τοῦ Ἐρετρικοῦ , εἰς τοὺς Αἰσχίνου δὲ κατατάξαι |
| ἀνὴρ τῆς Ῥώμης πατρίκιος , ἄλλα τε διηγεῖτο ἐν Ἀλεξανδρείᾳ συνδιαιτώμενος , καὶ ὅτι λίθον ἐθεάσατο ἐν ᾧ σελήνης ἐγίνετο | ||
| ἐκληρώσατο : Ἕκτορι δὲ πρόγονος ὑπῆρχε Δάρδανος θεοῖς τὸ πρῴην συνδιαιτώμενος , πατὴρ δὲ Πρίαμος κρατῶν πόλεως τετειχισμένης ὑπὸ θεῶν |
| . . : σοφῷ γὰρ κτλ . . . ] Γνώμη . : πάσχειν δὲ κτλ . . . ] | ||
| ἀναγράφει Λυγκεύς . Κορύδῳ συμπινούσης τινὸς ἑταίρας , ᾗ ὄνομα Γνώμη καὶ τοῦ οἴνου ὑπολίποντος εἰσφέρειν ἐκέλευσεν ἕκαστον δύο ὀβολούς |
| “ φησὶ δ ' Ἀπολλώνιος ὁ Τύριος , ἕλκοντος αὐτὸν Κράτητος τοῦ ἱματίου ἀπὸ Στίλπωνος , εἰπεῖν , ” ὦ | ||
| χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐαις . Διήκουσε δέ , καθάπερ προείρηται , Κράτητος : εἶτα καὶ Στίλπωνος ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν : καὶ |
| , ἀλλὰ τάχα μὲν ψυχαγωγίας χάριν καὶ ὡς εἰ κωμῳδῶν ἠκροᾶτο , τάχα δὲ καὶ τοὺς ποιητικοὺς παρατηρῶν τρόπους καὶ | ||
| νοῦν τοῖς λεγομένοις , δῆλος δ ' ἦν καὶ ὅτε ἠκροᾶτο οὕτως ἔχων . Ἐγὼ οὖν βουλόμενος τόν τε Μενέξενον |
| πολέμου τλήμονας οἶδε φέρειν . Νυμφίον Εὐαγόρην πολὺ πενθεροῦ ἡ Πολυαίνου Σκυλλὶς ἀν ' εὐρείας ἦλθε βοῶσα πύλας , παῖδα | ||
| μὲν ἀπαγορεύω τῶι πόνωι . . . , , : Πολυαίνου ἐν τῶι Ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου : οὐ γὰρ ἀγνοεῖς |
| ὅτι ἀπάγεται καὶ χωρίζεται ἕτερον ἀφ ' ἑτέρου . “ ῥητῶς γὰρ διὰ τούτων φησίν , ὡς εἴπερ ἡ ψιλὴ | ||
| τὸ γὰρ ὝΚ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἍΚ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει . Καὶ τοῦτο μᾶλλον πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ |
| πώποτε τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς διδάσκαλός σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας . ἀλλ | ||
| κρατοῦντος στενοχωρούμενον . φασὶ δὲ Διόδωρος καὶ Κοδρᾶτος καὶ ὁ διδάσκαλός μου Ἰσιδωριανὸς διαφέρειν σφαίρας τὸ σφαιροειδὲς ταύτηι , ἧι |
| εἴληχε τὴν προεδρίαν . εἰ δ ' ὀρθὴ δόξα τοῦ Θασίου ξένου ἤτοι Μακεδόνος γε , ὃς ἔφη ποτὲ παιᾶνα | ||
| τοῦ Χίου τὸν στάμνον εἴρηκεν , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ Θασίου ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι . . . τὰ Θάσι ' |
| ὄχλου τοιούτου ῥαχίαν ἠθροισμένην . ὁ δ ' ἐν τοῖς Εὔφρονος Συνεφήβοις μάγειρος ἀκούσατε οἷα παραινεῖ : ὅταν ἐρανισταῖς , | ||
| . Ἀλλὰ γὰρ ἐπείπερ ἠρξάμην , διατελέσαι βούλομαι τὰ περὶ Εὔφρονος . στασιασάντων γὰρ ἐν τῷ Σικυῶνι τῶν τε βελτίστων |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| οἷς πρὸς τοὺς Ἀθηναίους διεξῆλθε , καιριώτατα τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἐπεφθέγξατο „ Θησεῦ , πάλιν με στρέψον , ὡς ἴδω | ||
| τῶν ἑταίρων εἶπεν μηδὲν καταδεέστερον Ἡφαιστίωνος τὸν Κρατερὸν στέργεσθαι , ἐπεφθέγξατο Κρατερὸν μὲν γὰρ εἶναι φιλοβασιλέα , Ἡφαιστίωνα δὲ φιλαλέξανδρον |
| , ἀληθῶς , ὡς ὑπεσχόμην , ἐπαινέσαντα αὐτὸν μὴ συγχωρήσητε ψευδομένου αἰτίαν λαβεῖν με . ὕμνον . εἰς λήθην ἦλθον | ||
| ] Τίνες οἱ τρόποι τοῦ ἐπίστασθαι αʹ , Περὶ τοῦ ψευδομένου αʹ βʹ γʹ , Τὰ πρὸ τῶν τόπων αʹ |
| αὑτὸν τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότα ; Οὐ γὰρ δήπου γνησίου ὄντος ὑέος Εὐκτήμονι ἐπίκληρος ἂν ἦν ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ , οὐδὲ | ||
| ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλλον σπουδάζοι ἢ ὑπὲρ ὑέος αὑτοῦ ὅπως ὡς βέλτιστος ἔσταιὁπόθεν δὲ ἔδοξέ σοι τοῦτο |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| δῆμος τῆς Ἱπποθοωντίδος φυλῆς Ἀχερδούς . . Ἀμύνων : Ῥήτωρ ἡταιρηκὼς , οὐκ ἰατρὸς ὁ Ἀμύνων . Ἀντισθένην : ἰατρὸς | ||
| ὅτι καταψηφιοῦνται αὐτοῦ τὸ εἶναι προαγωγὸν , ἢ ὅταν ὁμολογουμένως ἡταιρηκὼς κρίνηται , ὅπερ Αἰσχίνης κατασκευάζει ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου |
| φαύλαις τε καὶ ταῖς ἀγαθαῖς ὡς ὂν φύσει τοιοῦτον , σοφιστικῶς ἐκεῖνος ἐπήγαγε τὸ ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα | ||
| ἀγείροντα ἑωρᾶσθαι καὶ νῦν καθήμενον ἐπὶ θρόνου τινὸς ὑψηλοῦ μάλα σοφιστικῶς καὶ σοβαρῶς , μέλλοντα ὑμᾶς προκαλέσεσθαι ἀφ ' ὧν |
| οὐ προύθετο οὐδ ' ἔθαψεν , ‖ οἱ δὲ φίλοι Ἀστυφίλου καὶ οἱ συστρατιῶται , ὁρῶντες τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν | ||
| , σκέψασθε ὁπόσων αἴτιοι γενήσεσθε . Πρῶτον μὲν τοὺς ἐχθίστους Ἀστυφίλου ἐπί τε τὰ μνήματα ἰέναι καὶ ἐπὶ τὰ ἱερὰ |
| ὑμεῖς τἀναντία ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε . Τοιαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν ὁ Τύλλος τὸν λόγον εἶπε : Τὸ μὲν | ||
| σοὶ μὴ χαρίζεσθαι καὶ τοῖσδε , ἄλλως τε καὶ σοῦ λέξαντος ὡς εἶπες , ἄξενόν τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον |
| καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
| Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |
| βασιλεύειν , ἔφη ὁ Ἀντισθένης , ἐπίστασαι , ὅτι οἶσθα ἐπαινέσαντα αὐτὸν τὸν Ἀγαμέμνονα ὡς βασιλεύς τε εἴη ἀγαθὸς κρατερός | ||
| ] * Ἤγουν εἰ ζῶν ὁ Χείρων ἀπεδέξατό με αὐτὸν ἐπαινέσαντα , κατέπεισα ἂν αὐτὸν θεραπευτήν τινα τῆς νόσου πέμψαι |
| ἀδικεῖ : ἐπεὶ δὲ καὶ φυσικὸς νόμος ἐστὶ τοὺς εὐεργέτας ἀντευποιεῖν , καὶ μὴ ἀγνοῶν , ἅτε φυσικὸν ὄντα , | ||
| ἀντευποιήσει , λυθείη ἂν ἡ φιλία : διὰ γὰρ τὸ ἀντευποιεῖν καὶ ἀντιπάσχειν φιλοῦσι . τοῖς μὲν δὴ πρὸς χρῆσιν |
| τῆς ἐπιορκίας ὑπομένει τὸ πάθος . οὐκ ἂν ἀκριβεῖ λόγῳ μῖμος ἐπιορκήσειεν ἄν , εἰ μὴ τὴν προσηγορίαν ἀρνοῖτο τοῖς | ||
| τὰ δὲ λόγοις μιμεῖσθαι , κἂν ἰατρὸν ἢ ῥήτορα σχηματίσηται μῖμος ἢ μοιχὸν ἢ δεσπότην ἢ δοῦλον , μιμεῖται μὲν |
| . Τί τοῦτό ἐστιν , ὦ Κυνίσκε ; οὐ γὰρ ἀτυχήσεις , καὶ μάλιστα μετρίων , ὡς φής , δεόμενος | ||
| πολὺς πίσει . Λέγ ' ὅτου ' πιθυμεῖς , κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ . Γυναῖκ ' ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν |
| τὸν ἄνδρα , προετίμα δὲ αὐτοῦ Ξενοκράτην καὶ Σπεύσιππον καὶ Ἀμύκλαν καὶ ἄλλους , τῇ τε λοιπῇ δεξιούμενος αὐτοὺς τιμῇ | ||
| θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα , ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν : Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν , ὡς |
| Ἀριστόξενος δ ' ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς ὑπομνήμασί φησι Πλάτωνα θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα , ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν , Ἀμύκλαν | ||
| Ζεὺς δὲ νεμεσήσας ἐβούλετο μὲν σύμπασαν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν κεραυνῷ συμφλέξαι , δεηθέντος δ ' Ἀπόλλωνος μὴ αὐτὸν ἀπολέσθαι πανώλεθρον |
| πυρετοῖσιν ὑγρὴ , τουτέοισι διαφερόντως τοὺς πόδας θερμαίνων , καὶ περιστέλλων κηρώμασι , καὶ ταινιδίοισι περιελίσσων πρόσεχε , ὅκως μὴ | ||
| καταγελᾷ , οὐ διαλογίζεται τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἄδοξον τῷ ᾅδῃ περιστέλλων καὶ πέμπων . ἤτοι οὐ διανοεῖται τῷ ἅδῃ τηρῶν |
| . . . ἑρκεῖος Ζεύς : Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Μοσχίωνος : . . ἐπερωτᾷ εἰ φράτορες αὐτῷ καὶ βωμοὶ | ||
| τὴν γενικήν : Ἡφαιστίων Ἡφαιστίωνος : Ξενίων Ξενίωνος : Μοσχίων Μοσχίωνος : Ἠμαθίων Ἠμαθίωνος : Μελανίων Μελανίωνος : Πορφυρίων Πορφυρίωνος |
| ἀνδράσι καὶ σώφροσιν ἁρμόζουσαν εἵλετο , οὐ μὰ Δί ' ἀγνοήσας , ὡς Ἀριστόξενός φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μουσικῶν | ||
| καὶ ὁπόσον , εὐδαιμονεῖ , ὁ δὲ τὰ μέτρα τούτων ἀγνοήσας ἄθλιος . οὕτως οὖν ὁ μὲν οἰήσεως καθαρεύων βίος |
| , ἀχαρίστους ὁρῶν ἀνελευθέρως τε ζῶντας ἐπὶ καιροῦ τινος λαβὼν ἀφείλεθ ' ὅσα δεδωκὼς ἦν πάλαι . μὴ ὥρασι μὲν | ||
| ποτ ' ὄντων : νῦν δέ ς ' ἡ θεοστυγὴς ἀφείλεθ ' Ἑλένη , πρὸς δὲ καὶ ψυχὴν σέθεν ἔκτεινε |
| ὅτι „ τοῦ μὲν εἶναί σε καὶ ὑπάρχειν διδάσκαλος καὶ ὑφηγητής μοι γέγονεν ὅδε ὁ κόσμος , καὶ ὡς υἱὸς | ||
| τοὔνομα . Σοφιστής , διδάσκαλος , παιδευτής , ἐξηγητής , ὑφηγητής , ἡγεμών . σοφιστικός , διδασκαλικός , παιδευτικός , |
| καὶ ἐπανερομένου ” τί οὖν οἶδας ποιεῖν ; ” κἀκείνου φαμένου „ πάντα „ , πάλιν ἐγέλασεν Αἴσωπος . τῶν | ||
| τι τὸ κατύπερθέ ἐστι . Οὐδενὸς γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης , τοῦ |
| : λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
| μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
| πνευστιᾷς , κἀκείνου ἔνδον τινὶ τῶν φίλων πρὸς ὃν ἦλθεν διαλεγομένου , μηδὲ ὅπου καθίζῃς ἔχων ὀρθὸς ὑπ ' ἀπορίας | ||
| τε καὶ καλῷ . ἐγὼ δὲ ἡδέως μὲν ἀκούω Σωκράτους διαλεγομένου , ἀναγκαῖον δέ μοι ἐπιμεληθῆναι τοῦ ἐγκωμίου τῷ Ἔρωτι |
| σοι τι φαίνομαι νυνὶ ποεῖν ; ἔργον δοκεῖς μοι φαῦλον ἐζηλωκέναι , πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν | ||
| τῶν μὲν οὖν ἄλλων οἱ μὲν ἕνεκα τοῦ τὸν Αἰγυπτιακὸν ἐζηλωκέναι τῦφον ἀφηνιάζοντες οὐ προσεῖχον τοῖς λεγομένοις , οἱ δὲ |
| μάρτυρας παρέξομαι τῶν παρόντων . Ὅτι μὲν οὐκ ἔθαψε Κλέων Ἀστύφιλον , οὐδ ' ἂν αὐτὸς ἔξαρνος γένοιτο μεμαρτύρηταί τε | ||
| περ ἐπιδημοίη , μηδὲ μεθ ' ἑνὸς ἄλλου ἰέναι τὸν Ἀστύφιλον ἢ μετὰ Κλέωνος . Ὡς τοίνυν οὐδέποτ ' ἦλθε |
| , ἀλλ ' ὅπῃ ἂν τὰ θηρία ὑφηγῆται , ταύτῃ μεταθεῖς , μήτι καὶ νῦν οὕτω τὰ δύσβατα πορεύου , | ||
| πανταχοῦ ἤισθησαι . καίτοι ὥσπερ γε αἱ Λάκαιναι σκύλακες εὖ μεταθεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχθέντα : ἀλλὰ πρῶτον μέν |
| νέκυν πυκάσας δοίη οἶκον δὲ φέρεσθαι . δμῳὰς δ ' ἐκκαλέσας λοῦσαι κέλετ ' ἀμφί τ ' ἀλεῖψαι νόσφιν ἀειράσας | ||
| πειθομένου δὲ τοῦ μειρακίου αὐτὸς ἐλθὼν μανθάνει μαθητὴν τοῦ Σωκράτους ἐκκαλέσας . Θ ἄλλως . πατὴρ τὸν υἱὸν σωκρατίζειν προτρέπεται |
| . δέρης ] ἤγουν στόματος ἀπὸ μέρους . ἀποιμώζουσι ] θρηνοῦσι . μόρον ] θάνατον . τοὺς ] τοὺς κρατήσαντας | ||
| καὶ τὸ μεῖζον , οἱ μὲν ἄλλοι τοὺς ἐκπεπτωκότας σοφίας θρηνοῦσι , σὺ δὲ ὡς ἀλιτηρίους καὶ μηδέποτε γευσαμένους αὐτῆς |
| τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
| ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
| αὐτοὺς ὡς ψωμοὺς ἤσθιε . τοῦ δὲ Ξάνθου τὸν ἀρτοποιὸν αἰτιασαμένου καὶ „ τί δή ποτε , ὦ κατάρατε „ | ||
| αὐτὸν καὶ θεασαμένου γυναῖκάς τε καὶ πολυτελῆ ὀψωνίαν , ἔπειτα αἰτιασαμένου , μικρὸν διαλιπών , “ δύνασαι , ” φησί |
| αἴσθησιν ἀπὸ τῶν ἀλλοκότων ὄψεων ἐπανῆλθε . , . . Ἀσκληπιόδοτος εὐφυὴς δὲ ἐκ παίδων γεγονὼς ἄχρι γήρως πολλὰ συνεισήνεγκεν | ||
| ὁ δὲ τὴν τῶν Αἰγυπτίων σοφίαν ἦν ἀδαημονέστερος , ὁ Ἀσκληπιόδοτος . , . . κηροῦ εὐπλαστότερος τῷ δὲ Ἀσκληπιοδότῳ |
| τύχης ἐπηρκότα , τούτου ταχεῖαν νέμεσιν εὐθὺς προσδόκα . } Δούλῳ γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύειν φοβοῦ . ἀμνημονεῖ γὰρ | ||
| ἔφη , τῷ ὀρεοκόμῳ . Δούλῳ ὄντι ἢ ἐλευθέρῳ ; Δούλῳ , ἔφη . Καὶ δοῦλον , ὡς ἔοικεν , |
| χρόνου λυπηθήσῃ , ὅτι μηδέπω ἀποθνήσκεις „ . Ὁ αὐτὸς πυνθανομένου τοῦ τυράννου , τί δήποτε οὐχ οἱ πλούσιοι πρὸς | ||
| Μουσῶν , Ἀπόλλωνος δὲ μίαν , μαθητὰς δὲ δύο , πυνθανομένου τινος πόσους ἔχει μαθητάς , ἔφη σὺν τοῖς θεοῖς |
| . ἔγραψε δὲ καὶ ἐπιγράμματα ὁ αὐτός . γέγονε δὲ συμφοιτητὴς Ἐρασιστράτου τοῦ Ἰουλιήτου , ὥς φησι Διονύσιος ὁ Ἐφέσιος | ||
| γε ἑταῖρος ἐκ παιδός , ὡς οὐχ ἕτερος , καὶ συμφοιτητὴς ἀδελφῶν ἀμείνων , χαίρων τε , ὁπότε τι τέκοιμι |
| , καὶ οἶδα οἵα ἐστίν . Τί οὖν ; οὐκ ἄγασαι αὐτὴν καὶ νῦν χάριν ἔχεις τοῦ λόγου αὐτῇ ; | ||
| ἄλλον διώκει ; Τὴν δὲ ἐν ἄλλῳ ψυχὴν ἀγάμενος σεαυτὸν ἄγασαι . Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος χρήματος τῆς |
| ' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
| μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
| , τῶν δ ' ἄλλων ὅσα κατὰ τὸν σωματικὸν ὄγκον ἀμνημονεῖ δήπου . κἂν ἐμποδίζωσιν αἱ αἰσθήσεις πρὸς τὴν ἀκριβῆ | ||
| . } Δούλῳ γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύειν φοβοῦ . ἀμνημονεῖ γὰρ ταῦρος ἀργήσας ζυγοῦ . ἐλευθέρως δούλευε : δοῦλος |
| τῶν ὁμοιοτήτων δύναται παράγειν , πῶς δὲ ὁ τῆς ἀληθείας ἀνεπιστήμων ἄτακτός ἐστι . Τριῶν δὲ ὄντων τούτων , εὑρέσεως | ||
| κατὰ μετάληψιν : μεταλαμβάνει γὰρ ἀντὶ τοῦ οὐκ ἰατρὸς τὸ ἀνεπιστήμων . ὅταν ὁ ῥήτωρ κτλ . . τριττὸς ὁ |
| γενόμενος , τῆς πόλεως λόγον περί τινος προτιθείσης , οὐκ ἀφέξεται τοῦ συμβουλεύειν , εὔδηλον ἐξ ὧν ἐπιτηδεύει : δοκεῖ | ||
| τὸ νομιζόμενον καὶ τὸ θεῖον δεδιὼς ἁγνεύει τε ἑαυτὸν καὶ ἀφέξεται ὧν εἴρηται ἐν τῷ νόμῳ , ἐλπίζων οὕτως ἂν |
| νοσοῦντος , ὅτε δὴ καὶ ἐτελεύτα , Φαβωρίνου δὲ γνησιώτατα ἠκροάσατο , παρ ' οὗ μάλιστα καὶ τὴν ὥραν τοῦ | ||
| , ὃν μάλιστα ἐπαινεῖ τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν ῥητόρων ὧν ἠκροάσατο Κικέρων , ὥς φησιν ἔν τινι γραφῇ αὐτὸς συγκρίνων |
| ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα ποιῆσαι λέγουσιν , ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος , οἱ δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι μαθητήν . | ||
| πόλει . ἐνταῦθά ἐστιν ἱερὸν Ἀθηνᾶς , τὸ δὲ ἄγαλμα Σκύλλιδος τέχνη καὶ Διποίνου : μαθητὰς δὲ εἶναι Δαιδάλου σφᾶς |
| ἔπαυσα . βεβαρβαρῶσθαι δὲ ὅταν λέγῃς , εἰρωνεύῃ σαφῶς καὶ καταψεύδῃ τῆς Ἀθηνᾶς , ἣν δή σοι παρεῖναι πείθομαι . | ||
| ἀποστερεῖς ἅ μοι οἱ νόμοι ἔδοσαν , Ἀστυφίλου δὲ τεθνεῶτος καταψεύδῃ καὶ τὸ κατὰ σαυτὸν μέρος τοὺς ἐχθίστους καθίστης τῶν |
| οὐδὲν διαφέρει : ἐὰν μέντοι μὴ ' θέλωσι ταῦτα ποιεῖν εἰπόντος ἐμοῦ , αὐτὸς ἤδη διαλέγου αὐτοῖς . ἀμέλει , | ||
| , τοῦ δὲ νόσῳ πιεζομένου , τοῦ μὲν χρήματα φέρειν εἰπόντος , τοῦ δὲ μηδὲν ὑποσχομένου τοιοῦτον τὴν ἐκ θατέρου |
| ἐπιχωρίων τις εἷς . οἶδα δὲ καὶ τὴν Ὀδυσσέως τοῦ φρονιμωτάτου καὶ συνετωτάτου ἀδελφὴν Φακῆν καλουμένην , ἣν ἄλλοι τινὲς | ||
| ὑπομένουσι τοῦ κλύδωνος ἀγριώτεροι δοκεῖν οἱ ἄνθρωποι . Ζηλοτυπίαν ζῴου φρονιμωτάτου καὶ μέντοι καὶ σωφρονεστάτου ἄνω που οἶδα εἰπών , |
| παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν προέκρινα γῆμαι | ||
| . ὑποσταίης δὲ ἄν , εἰ καὶ μάγον ἢ μάντιν ὑποκρίνασθαι δέοι τῶν κλήρους πολυταλάντους καὶ ἀρχὰς καὶ ἀθρόους τοὺς |
| πόλεως , Δραῦκος ὄνομα , φίλου καὶ ἑταίρου συμπλέοντος ἡμῖν συστήσαντος αὐτὸν , ὡς εἶδεν ἐκεῖ . ὡς δὲ συνέβη | ||
| , καὶ ἡ Περσῶν ἀρχὴ κατελύθη διαμείνασα | ἀπὸ τοῦ συστήσαντος αὐτὴν | Κύρου ἔτη διακόσια τριάκοντα | τρία . |
| παραλλήλοις αὐτοῦ τε καὶ ἀφ ' ὧν ἔκλεψεν ἐκλογαῖς , Λατῖνος δὲ ἓξ βιβλίοις ἃ ἐπέγραψε περὶ τῶν οὐκ ἰδίων | ||
| . . . οὓς ᾤκις ' οὐκ Κίρκης Ὀδυσσεῖ γενόμενος Λατῖνος , Αὔσονές τε μεσόγειον τόπον ἔχοντες , Αὔσων οὓς |
| γυμνουμένων , ὡς τῆς τε ἐσθῆτος τὰ ἔνδοθεν φαίνεσθαι ῥάκια δύστηνα ὄντα καὶ τῶν ἐμβατῶν τὴν ὑπόδεσιν ἀμορφοτάτην καὶ οὐχὶ | ||
| τοὺς ἐσχάτους ἀσπασμοὺς δυνηθείς . ἔρημα δὲ καὶ ὀρφανὰ τὰ δύστηνα ταυτὶ παιδία καταλείπεται κίνδυνον οὐ τὸν ἐλάχιστον ὑπὲρ τῆς |
| μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
| μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |
| : ἐκεῖνο ἄρα τέλος γενήσεται , καὶ οὐ τὸ τοὺς ἐνδεχομένους λόγους εὑρεῖν . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ δόξαν ἐμποιεῖν | ||
| , ἥ τε ῥητορικὴ οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ τοὺς ἐνδεχομένους εὑρεῖν λόγους . ὅθεν ὁ τοῦτο λέγων τέλος δυνάμει |