, τῶν δ ' ἄλλων ὅσα κατὰ τὸν σωματικὸν ὄγκον ἀμνημονεῖ δήπου . κἂν ἐμποδίζωσιν αἱ αἰσθήσεις πρὸς τὴν ἀκριβῆ | ||
. } Δούλῳ γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύειν φοβοῦ . ἀμνημονεῖ γὰρ ταῦρος ἀργήσας ζυγοῦ . ἐλευθέρως δούλευε : δοῦλος |
. Δούλῳ γενομένῳ σὺ δουλεύειν φοβοῦ : Ἀμνημονεῖ γὰρ ταῦρος ἀργήσας ζυγοῦ . Εὐημερῶν μέμνησο καὶ τοῦ θανάτου . Ἑρμηνεία | ||
γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύων φοβοῦ : ἀμνημονεῖ γὰρ ταῦρος ἀργήσας ζυγοῦ . Ἐλεύθερος πᾶς ἑνὶ δεδούλωται , νόμῳ , |
ἡ μὲν γὰρ ἵππον : μέγα φρονοῦσα πάντως ἐπὶ τῷ προγόνῳ Μεγακλεῖ τῷ νικήσαντι τρὶς Ὀλύμπια καὶ δι ' ἱπποτροφίαν | ||
ὑποψία τοῦ εἶναι μητρυιὰν , οὐ ποιεῖ δοκεῖν ἐπιβεβουλευκέναι τῷ προγόνῳ : εἰ δέ τις καταδέξεται κἂν ὁτιοῦν πρᾶγμα τοσοῦτον |
πατρὸς σεῖο καὶ πατρὸς ἐμεῖο πατήρ : τῷ γὰρ αὐτῷ ἐνέχεται λόγῳ : προκριτέαι μέντοι αἱ κτητικαὶ γραφαί , καθότι | ||
πάθει καμὼν καὶ τὸν στρατὸν ἀπολέσας Ἄδραστος νῦν κρείσσονος οἰωνοῦ ἐνέχεται ἀγγελίᾳ : νικήσει γὰρ τῇ μάχῃ , τὸ δὲ |
γάρ ἐστιν ὁ τύπτων τινά , ὁ στρεβλῶν , ὁ ἄγχων , ὁ τὴν ἐσθῆτα καταρρηγνύς : ὁ ταῦτα καὶ | ||
, καὶ Ἀρραχίων τε τὴν ψυχὴν ἀφίησιν ἀγχόμενος καὶ ὁ ἄγχων τὸν Ἀρραχίωνα ὑπὸ τοῦ δακτύλου τῆς ὀδύνης κατὰ τὸν |
. ἐνθεὶς δὲ καὶ ἐναρμόσας τὸν ὄρνιν τῇ σορῷ καὶ κλείσας τὸ χάσμα γηΐνῳ χώματι , ἐπὶ τὸν Νεῖλον οὕτως | ||
μοῖρα φίλων ἐδεῖτο σαφῶν , οὓς ὀλίγοις δεξάμενος τοῖς βάθροις κλείσας τὰς θύρας ἀνέγνων δεόμενος αὐτῶν , εἴ τι φαίνοιτο |
Γ Ἡσίοδος κηφήνεσσι κοθούροις ἵκελος ὁρμήν , οἵτε μελισσάων κάματον τρύχουσιν ἀεργοὶ ἔσθοντες . ὡσανεὶ ἔφη τὸν γόνον τῶν μελισσῶν | ||
, κηφήνεσσι κοθούροις εἴκελος ὀργήν , οἵ τε μελισσάων κάματον τρύχουσιν ἀεργοὶ ἔσθοντες . σοὶ δ ' ἔργα φίλ ' |
δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης , ἄλλως τ ' εἰ μηδ | ||
δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης . Τὸ ἂν ὅτε ἔνι παραπληρωματικὸς |
ἄρρενα ὄντα . Ἀμυνίαν τινὰ πάνυ δειλότατον κωμῳδεῖ τε καὶ λοιδορεῖ , ὡς ἀδόκιμον ὄντα ἐν στρατείᾳ καὶ μηδέποτε ἐν | ||
Χαβρίας εἰπόντος αὐτῷ τινος : ” ὁ φίλος σε λάθρα λοιδορεῖ ” εἶπε : „ μὴ ἔλεγχε αὐτόν , ἵνα |
νέκυν πυκάσας δοίη οἶκον δὲ φέρεσθαι . δμῳὰς δ ' ἐκκαλέσας λοῦσαι κέλετ ' ἀμφί τ ' ἀλεῖψαι νόσφιν ἀειράσας | ||
πειθομένου δὲ τοῦ μειρακίου αὐτὸς ἐλθὼν μανθάνει μαθητὴν τοῦ Σωκράτους ἐκκαλέσας . Θ ἄλλως . πατὴρ τὸν υἱὸν σωκρατίζειν προτρέπεται |
τύχης ἐπηρκότα , τούτου ταχεῖαν νέμεσιν εὐθὺς προσδόκα . } Δούλῳ γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύειν φοβοῦ . ἀμνημονεῖ γὰρ | ||
ἔφη , τῷ ὀρεοκόμῳ . Δούλῳ ὄντι ἢ ἐλευθέρῳ ; Δούλῳ , ἔφη . Καὶ δοῦλον , ὡς ἔοικεν , |
οὔτε τι εἰπεῖν οὔτ ' ἔρξαι δύναται . πολλάκις γὰρ ἐξίπταται ὁ νοῦς τῆς ψυχῆς , καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ | ||
διαπνεῖ δὲ ἐπὶ πλεῖστον καταιγίζουσα τῷ τοῦ λόγου πνεύματι καὶ ἐξίπταται κουφιζομένη τῷ τῆς γλώττης πτερῷ . ταῦτά με τὰ |
: εἰ μὲν γὰρ εὔρους φύσει ἡ γαστήρ , θᾶττον ὕπεισιν , εἰ δὲ δύσρους , βράδιον . καὶ εἰ | ||
ὕψος καὶ τὴν ῥώμην τὴν τοῦ θηρὸς τὴν τοσαύτην . ὕπεισιν οὖν αὐτοῦ τὰ σκέλη , καὶ τὴν νηδὺν ὑποτέμνει |
: τοὺς γὰρ μέλλοντας περισπῶσιν οἱ Δωριεῖς . αἴκα : εἴκε τροπῇ τῆς ει εἰς αι . τὸ δὲ α | ||
: τοὺς γὰρ μέλλοντας περισπῶσιν οἱ Δωριεῖς . αἴκα : εἴκε τροπῇ τῆς ει εἰς αι . τὸ δὲ α |
τὰ ὁμολογούμενα ἀπορρίψασα . καλὸν οὖν αὐτὴν ἐπαινέσαι χαίρουσαν ἐπὶ νουθεσίᾳ : δείγματα δὲ τοῦ χαίρειν ἐξενήνοχε τό τε μὴ | ||
ἐπιθυμίᾳ κρατούμενοι καὶ πρός τινα ὁρμῶντες παράλογα κωλύονται τῆς ὁρμῆς νουθεσίᾳ ἢ ἐπιτιμήσει , διδασκάλου τυχὸν ἢ γονέων , ἢ |
. ὃ δὲ ἀγανακτήσας ὁ Ἡρακλῆς τῷ πλήκτρῳ τοῦ Λίνου καθίκετο καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν . Σάτυρος ὁ αὐλητὴς Ἀρίστωνος τοῦ | ||
χειμάζομαι , Σαρπηδόν ' , αἰχμὴ μὴ ' ξ Ἄρεως καθίκετο . κλέος ? γὰρ ἥκειν Ἑλλάδος λωτίσματα πάσης ? |
πλησίον ὥσπερ ὁ κλέπτης , ἀλλὰ τέλος ἔχει τὴν τοῦ μαινομένου σωτηρίαν . πᾶσα δὲ πρᾶξις ἀπὸ τοῦ τέλους τὸ | ||
δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι μαινομένου . τοσοῦτον οὖν , φησὶν , ἔξω γενήσομαι μανίας |
δὲ τὸ δυσέκπλυτον . δέκετες Ἀττικοί , δεκάετες Ἕλληνες . δεδήσεται Ἀττικοί , δεθήσεται Ἕλληνες . διαβιβῶ Ἀττικοί , διαβιβάσω | ||
τὸ δεῖνα , ὅπως ἀσφαλῶς Ἀμέλει , πρὸς τὸν ἱστὸν δεδήσεται . Καὶ μὴν ἐν τῇ προεδρίᾳ καθέζεσθαί με δεῖ |
Θεόφραστος ἕως ἐπόνει μὲν ἄπηρος ἦν δέμας , εἶτ ' ἀνεθεὶς κάτθανε πηρομελής . Φασὶ δ ' αὐτὸν ἐρωτηθέντα ὑπὸ | ||
ἔτη τρία . βασιλεὺς δὲ γενόμενος ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ μικρὸν ἀνεθεὶς στρατιὰν αὖθις ἤγειρε πλείστην καὶ στόλον μέγα ἐξήρτυε κατὰ |
ὁρμώμενος δ ' ἐνθένδε , ὑποδύνει τῷ ἀγρίῳ , καὶ σύμποδα δεσμεῖ : γενομένου δὲ τούτου , κελεύουσι τοῖς τιθασοῖς | ||
ὀφθαλμοὺς καὶ οὐ διεστηκότας τοὺς πόδας , ἀλλ ' ἑστῶτα σύμποδα , Δαίδαλος ἄριστος ἀγαλματοποιὸς ἐπιγεγονὼς πρῶτος ἀναπετάννυσί τε τὰ |
, ἔχων τε ἀπέλθῃ τὴν ἀκίδα ὁ δελφὶς καὶ ἀθηρίᾳ περιπέσῃ αὐτός : ὅταν δὲ αἴσθηται καμόντα καί πως παρειμένον | ||
ἰσχυρὴ , καὶ τὸ ἴκταρ ξηραίνεται . Ταῦτα ἢν ἐγκύμονι περιπέσῃ , θνήσκει , καὶ οὐκ ἂν δυνήσεται διαφυγεῖν . |
ἐπεβρόντησεν , ἐξεκτύπησεν , ἐνέπεσε ταῖς ἀκοαῖς , ἐπηρείσθη , ἐπήρωσε τὰς ἀκοάς , ἐξεπάταξε τὰς γνώμας , μικροῦ ἐμβροντήτους | ||
: ὁ τὸν ὀφθαλμὸν πηρώσας οὐχ ὅτι καὶ μὴ χεῖρα ἐπήρωσε διὰ τοῦτο ἀθῷός ἐστιν , ἀδικήματα γὰρ ἀμφότερα , |
περὶ πᾶσαν ἐργασίαν ; Ναί . Ὅταν ἄρα τὰ αἰσχρὰ ἐργάζηται , ἑκοῦσα ἐργάζεται διὰ δύναμιν καὶ τέχνην : ταῦτα | ||
κατὰ τῶν πτερυγωμάτων , ἵνα κατ ' αὐτῶν ἡ διόπτρα ἐργάζηται . δεῖ δὲ καθιέναι τὸν λωτὸν τῆς διόπτρας εἰς |
ἰατρός , ἀπὸ τῆς πατρίδος , οὐκ ἀπὸ τοῦ σώματος Κυρτός ὀνομαζόμενος , οὗ μέμνηται Ἑρέννιος Φίλων ἐν τῷ περὶ | ||
ἰατρός , ἀπὸ τῆς πατρίδος , οὐκ ἀπὸ τοῦ σώματος Κυρτός ὀνομαζόμενος , οὗ μέμνηται Ἑρέννιος Φίλων ἐν τῷ περὶ |
ἐπιθεῖναι τὸ τῆς πόλεως ὄνομ ' ὠνόμασεν , τοῖς αὐτοῖς ἐνεχέσθω καθάπερ ἂν τὸν Ἀθηναῖον ἀποκτείνῃ γράψας , ἀνομοίως , | ||
δὲ αἰσθόμενός τε καὶ πυθόμενος μὴ ἐπεξιὼν ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐνεχέσθω νόμοις καὶ πλείονι τῶν νέων ζημιούσθω : περὶ τὰς |
προφητεύειν ἑαυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τῷ στέρνῳ τρίποδος συνιέντα . γεγωνότερον γὰρ οὕτω καὶ ἀληθέστερον τὰ λόγια ἐκδώσει : ὅθεν | ||
' ἔβαλες : ἀγρίως βοήσασα . τὸ γὰρ ὦ τάλας γεγωνότερον εἶπεν ὁ χορός : θωΰξασα : θηριώδει βοῇ χρησαμένη |
ἀπογνώσει τοσῶνδε μυριάδων , τιτρώσκεται ἐς τὸν μηρὸν ὁ Σπάρτακος δορατίῳ καὶ συγκάμψας τὸ γόνυ καὶ προβαλὼν τὴν ἀσπίδα πρὸς | ||
μέντοι ἑταῖρον αὐτοῦ τὸν Πάτροκλον οὐ χαλεπῶς ἀπέκτεινα διελάσας τῷ δορατίῳ . Εἶτά σε ὁ Μενέλαος μακρῷ εὐχερέστερον . ἀλλὰ |
τινός . Τῷ δ ' Ἀγαμέμνονι τῆς Θερσίτου παῤῥησίας ἔλαττον ἔμελεν ἢ χελώνῃ μυιῶν . Χειρώνειον ἕλκος : ἤτοι ἀνήκεστον | ||
οὐδὲν ἦν ἀγανακτοῦσιν ἡμῖν : τούτοις γὰρ οὐδ ' ὁτιοῦν ἔμελεν . οὐδὲν δ ' ἧττον ἠρωτῶμεν αὐτούς , ὅντινα |
ἐκαρτέρουν πρὸς κῦμα λακτίζοντες : ἐς δὲ γῆν πάλιν κλύδων παλίρρους ἦγε ναῦν . σταθεῖσα δὲ Ἀγαμέμνονος παῖς ηὔξατ ' | ||
πάλιν ὑποστρέφει βίοτον ἐξ Ἅιδα . ἰὼ δίκα καὶ θεῶν παλίρρους πότμος . ἦλθες χρόνωι μὲν οὗ δίκην δώσεις θανών |
βάλλον δ ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν . περὶ δὲ τοῦ λοιδορουμένου κουρέως τῷ κεραμεῖ τῆς γυναικὸς χάριν : μήτε σὺ | ||
. ” δεξαμένου δὲ ἐς ἑαυτὸν ταῦτα τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ λοιδορουμένου τῷ Ἀχιλλεῖ τοῦ τε Ὀδυσσέως εἰπόντος , ὡς εἴη |
ἀπροφάσιστον οὐκ εἰς μακρὰν ἐνδεξόμενος αὐτὸς τῇ κεφαλῇ : συγκομιδὴν αἰτιῶ καρπῶν καὶ τὰς εἰς τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν παρασκευάς : | ||
οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται , μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ . „ καὶ ὁ Ξάνθος : ” εἰ πρὸς |
ὅτ ' ἂν εὕρωμεν πανταχόθεν μαρτύρων ἀπορίαν , τότ ' ἐπιθησόμεθα ἀπαιτοῦντες τοὺς ἐλέγχους : εἰ γὰρ εἴησαν , εἶτα | ||
ἐς τὸ μετέωρον σὺν ἀσφαλείᾳ . . . . μένων ἐπιθησόμεθα , κἀν τούτῳ τῶν ἐναντίων αἱ ἀπορίαι πρὸς ἡμῶν |
: ὥς ς ' ἰδοῦς ' ἐν ὄμμασιν πανυστάτην πρόσοψιν ἐξέστην φρενῶν . οὐ σῖγ ' ἀφεῖσα τοὺς γυναικείους γόους | ||
ἄνδρα περιφανῶς ὀκνεῖς ἰδεῖν ; Φρονοῦντα γάρ νιν οὐκ ἂν ἐξέστην ὄκνῳ . Ἀλλ ' οὐδὲ νῦν σε μὴ παρόντ |
ὄντας . τὸ γὰρ ἐμφύλιον ἄγος , ἐὰν ἀναγκασθῶσιν ἀλλήλους μιαιφονεῖν , εἰς ἡμᾶς ἐλεύσεται τοὺς ἀναγκάζον - τας . | ||
ἀποκτείνειν ἀποκτεινύειν ἀποκτεινύναι , σφάττειν ἀποσφάττεινΘουκυδίδης δὲ καὶ ἔσφαζον λέγειδολοφονεῖν μιαιφονεῖν , ἀποχρᾶσθαι διαχρᾶσθαι . τὰ δὲ ὀνόματα ἀνδροφόνος φονεύς |
πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι . | ||
, τὰς κόμας σπαράξασα τοιούτων ἤρξατο βοῶν “ ἐγὼ μὲν προαποθανεῖν ἢ συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ |
ἀποδιδράσκει τὰ ἱμάτια καταλιπὼν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῆς , ὧν ἐπείληπτο . τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ | ||
τοῦ υἱοῦ ἀποκηρύξεως : ἀλλ ' οὖν ὡς πατὴρ ἐξουσίας ἐπείληπτο . Ἰστέον μέντοι , ὡς οὐ μόνον ἀπὸ τοῦ |
τε γὰρ αὐτόθεν ἰδόντι δήλη τὴν ὁμόγνιον ποιηταί φασι πανοπλίαν ἀμπεχομένη καὶ γλαυκὸν ὑπὸ τῆς κόρυθος ὁρῶσα ξὺν ἀρρενωπῷ τε | ||
καὶ ὤφθη Καλλιρόη μὲν ἐπὶ χρυσηλάτου κλίνης ἀνακειμένη , Τυρίαν ἀμπεχομένη πορφύραν , Χαιρέας δὲ αὐτῇ παρακαθήμενος , σχῆμα ἔχων |
ἀεὶ ] παρακεῖσθαι ψευδῆ . τί τοίνυν πάθω τοσούτῳ χρόνῳ ταλαιπωρήσας ; πῶς δέ μου τῆς γνώμης ἐκχέω τὰ τοσαῦτα | ||
πημοναῖς ] βλάβαις δύαις ] κακοπαθείαις καμφθεὶς ] κατεργασθείς , ταλαιπωρήσας ὧδε ] οὕτως φυγγάνω ] φεύξομαι τέχνηἀσθενεστέρα ] ὥστε |
[ ] πάρεστιν Ἰνάχῳ λόγ ? [ [ ] ὀλίγον ἰσχύεις ? ὅμως ? [ [ ] ! ! ! | ||
ἐπιτιθέμενον Στρατηγίῳ τῷ σοφιστῇ παῦσον ἢ πείθων ἢ ἀναγκάζων . ἰσχύεις δὲ ἀμφότερα : καὶ γὰρ λέγειν σὺ δεινὸς καὶ |
ὁδηγοὶ , κομισταὶ , ὑπάρχοντες . ἰθύνουσι : προοδοποιοῦσιν , ὁδηγοῦσιν . δόμον : τὸν οἶκον , τὸ ὄστρακον . | ||
ἐξουσιάζουσι , βασιλεύουσιν , οἰκονομοῦσιν . ἰθύνουσιν : διεξάγουσιν , ὁδηγοῦσιν . ἕκαστα : τὰ πάντα . Τηλόθεν : πρὸ |
οὐ διηκόνησά σοι προθύμως : τῷ δέ μοι τοὺς ἀδελφοὺς ἀνελόντι , κἂν ἐπιτρέψῃς , ὦ πάτερ , οὐ πείσομαι | ||
τούτῳ , ὡς ἀληθῶς τοὺς δικάζοντας ἠπάτησε . νῦν δὲ ἀνελόντι πιστεύειν καὶ συγχωρεῖν τὴν αἵρεσιν : εἶτα ὅσα ἐκ |
. περιπέμψας δ ' εὐθὺς πανταχῇ τοὺς ἐξαγγελοῦντας , ὅτι σῴζοιτο , πυνθάνεται Καλουίσιον σὺν ταῖς πρόπλοις καταπλέοντα καὶ ὡς | ||
ἡ στέρησις , ἀλλὰ ταὐτὸν ἀκριβῶς τῇ ὕλῃ , πῶς σῴζοιτο ἂν ἐν τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί |
καὶ ἡ τῶν τροχῶν δίνη μόνον οὐ προσβαλοῦσα τῷ ἁρματείῳ σύρματι τὰς ἀκοὰς τὸ τάχος δίδωσι γιγνώσκειν . ἡ γὰρ | ||
Ἐριννύσι , τούς τε ὑποκριτὰς † χειρὶ σκεπάσας καὶ τῷ σύρματι ἐξογκώσας , μείζοσί τε τοῖς κοθόρνοις μετεωρίσας . ἐχρήσατο |
: ὅταν ὧν ἐδώκατέ τῳ πρότερόν τι , τοῦτ ' ἀφέλησθε , καὶ τὰς ὑπολοίπους ἀπίστους ποιήσετε πάσας δωρειάς . | ||
ὑμῶν πατὴρ μέν , οὗ τὰς τοῦ γήρως ἐλπίδας μὴ ἀφέλησθε , ἀδελφοὶ δέ , οἳ διαζυγέντες ἐμοῦ ζῆν οὐκ |
οὖν παραλήψῃ πεπλυμένην πλεονάκις ἐν ὥρᾳ θερινῇ πλείονι τῷ ἐλαίῳ δευομένην . καλὸν δὲ καὶ τὸ διὰ πομφόλυγος καὶ τὸ | ||
με πρῴην ἐκ πολέμου ἀνιοῦσαν ἐπεὶ λίην ἐκοπώθην , ὕπνου δευομένην οὐκ εἴασαν θορυβοῦντες οὐδ ' ὀλίγον καταμῦσαι : ἐγὼ |
γενόμενος , τῆς πόλεως λόγον περί τινος προτιθείσης , οὐκ ἀφέξεται τοῦ συμβουλεύειν , εὔδηλον ἐξ ὧν ἐπιτηδεύει : δοκεῖ | ||
τὸ νομιζόμενον καὶ τὸ θεῖον δεδιὼς ἁγνεύει τε ἑαυτὸν καὶ ἀφέξεται ὧν εἴρηται ἐν τῷ νόμῳ , ἐλπίζων οὕτως ἂν |
γήρως ἢ κατὰ πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν . Αὐτὸς δὲ ὡς ἐξελέγξας δὴ τῶν Χαλδαίων τὴν μαντείαν , ὅτι οὐδὲν πεπόνθοι | ||
τούς τε πρώτους τῶν πολιτῶν ὑβρίζοντας καὶ διαφοροῦντας τὰ κοινὰ ἐξελέγξας ἐξέβαλε τήν τε χώραν ἀπήλλαξεν ἀκαρπίας καὶ λοιμοῦ διασφάγας |
εἰς τὸ θεῖον . εἰ χαίρεις ἡδονῇ , μηδὲ φιλαργυρίας ἀποστῇς . ἐφίεσαι πολυχρηματίας ; καὶ κενοδόξει . τί γάρ | ||
“ ἀπατήσει σε ὁ ξένος , πάτερ , εἰ μὴ ἀποστῇς ἀπ ' αὐτοῦ . ” καὶ ὕστερον δὲ παρὰ |
τῷ βίῳ τοῦ βασιλέως , ἀλλ ' ἀντισοφιστὴς ὢν καὶ ἀντίτεχνος τῆς Πτολεμαίου τρυφῆς . Παρὰ δὲ Ἀλεξάνδρῳ μεγίστη ποτὲ | ||
παρῃτήσατο τῆς διατριβῆς . Ὁ δ ' ἀποστὰς ἀντεσοφίστευε καὶ ἀντίτεχνος ἦν , ἐλέγχων αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀκαταληψίαν |
κόσμῳ . χωρὶς τῆς ἐλευθερίας πάντα ἀφαιρουμένῳ σε τῷ πέλας ὕπεικε . σοφὸς ἀκτήμων ὅμοιος θεῷ . τοῖς κοσμικοῖς πράγμασιν | ||
' ἐπιβουλίᾳ . ἤγουν ἐναντιοῦ τῷ φθόνῳ , καὶ μὴ ὕπεικε τοῖς ἀντιτέχνοις καὶ ἐπιβασκαίνουσί σε . ὅ ἐστιν : |
? . [ ἔμπροσθεν ] δ ' αὐτοῦ [ στὰς προσεκύνησα - ] ? [ ! ! ! ! ! | ||
ἀφεῖναι λέγουσιν Ἀττικοί . καταπύγων ] εὐρύπρωκτος . προσέκυσα : προσεκύνησα , ὥσπερ σημείου τινὸς δοθέντος . ἰστέον μέντοι ὅτι |
ἄνθρωπον καλεῖ . Πολυεύκτου δ ' Ἀναξανδρίδης λέγων : ὄρνις κεκλήσῃ . διὰ τί , πρὸς τῆς Ἑστίας ; πότερον | ||
φαῦλος . κεκλήσῃ ] κληθήσῃ . κεκλήσῃ ] ὀνομασθήσῃ . κεκλήσῃ ] κληθῇς . βίον εὖ κυρήσας ] τὴν ζωὴν |
ἐναντιουμένων καταλαβὼν εἰς πεντακοσίους συνηδρευκότας ἐν τῷ πρυτανείῳ τούτους μὲν ἀποκλείσας τῆς ἐξόδου ζῶντας κατέκαυσε , τῶν δ ' ἄλλων | ||
, Ἀρίσταρχος δ ' ὑμᾶς ὁ Λακεδαιμόνιος οὐκ εἴα εἰσιέναι ἀποκλείσας τὰς πύλας ; ὑπαίθριοι δ ' ἔξω ἐστρατοπεδεύετε , |
μέρει τινὶ ἔβλαψαν τὴν πόλιν , ἐγὼ δὲ τοῖς ἅπασι φανοῦμαι , εἶτα ἡ ἀντίθεσις ἐν τοῖς πράγμασιν . Ἄλλο | ||
τε χρήιζους ' : εἰ δὲ μὴ βουλήσομαι , κακὴ φανοῦμαι καὶ φιλόψυχος γυνή . τί γάρ με δεῖ ζῆν |
ἢ βλάβην , μεγάλην δηλονότι . ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ προαιρήσεται λυπεῖν . ἡ δ ' ἐναντίωσις μικρὰν λύπην . | ||
βελτίονος οὖσιν ὑμῖν παρέσχηκα ἐμαυτόν : ἴσως δὲ καὶ ἄλλος προαιρήσεται τῶν ἐμοῦ κρειττόνων . καὶ μὴν οὐδὲν ἂν ἔχοιτε |
ἔρωτι ἑάλω αὐτῆς , γεννᾷ δὲ ἐξ αὐτῆς υἱόν : ἡδόμενος δὲ αὐτῇ ἐποίει ὅ τι προστάττοι Ὀμφάλη . οἱ | ||
τότε παρ ' ὑμῖν δικαιότερον . οὐκ εἰςηγγελόμην ταῖς Ἑλληνικαῖς ἡδόμενος συμφοραῖς , καὶ δίκην ἂν ἔδωκα προχειρότερον πάθους Ἑλληνικοῦ |
ὃ καὶ ἔστιν ὅ τε οἰνόφλυξ καὶ ἄπληστος ἐν μεγάλῳ ὀνείδει κείμενος . εἰ γὰρ μηδὲν τούτων ἐστὶ χρήσιμον εἰς | ||
τὸ ἔσται περιττόν . τὸ δὲ ” οὐδέποτε τῷ αἰσχρῷ ὀνείδει εἴξας ἀλόγως διακινδυνεύσειν ” ἀντὶ τοῦ οὐδέποτε φεύγων ἀδοξίαν |
ἔρχεται . ὁ τοίνυν τιθασὸς ἐπὶ πόδα ἀναχωρεῖ , δεδιέναι σκηπτόμενος : ὁ δὲ ἔπεισι γαῦρος , οἷα δήπου κρατῶν | ||
οὗτος ὁ τρόπος Θεοδώρου : ἀλλὰ μὴ ἀναδύου τὰ ὡμολογημένα σκηπτόμενος παίζοντα λέγειν τόνδε , ἵνα μὴ καὶ ἀναγκασθῇ μαρτυρεῖνπάντως |
Σάρδεις ἐλύπουν : τὸν δὲ καὶ Μαραθὼν πρὸς Σάρδεσι . θυμουμένου δὲ Ξέρξου κατὰ τῆς πόλεως , οὐδὲν τῶν πάντων | ||
Γαληνόϲ , παιδίου κλαίοντοϲ δι ' ὅληϲ τῆϲ ἡμέραϲ καὶ θυμουμένου , ἐπειδὴ ἐθεαϲάμην τήν τε ϲτρωμνὴν αὐτοῦ καὶ τὰ |
εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |
καὶ τοῦ δικτύου ἐν ᾧ τεθήραται εἴ τις προσάψαιτο , ναρκᾷ πάντως . εἰ δέ τις ἐς σκεῦος αὐτὴν ἐμβάλοι | ||
πήγανον ἀκινήτους ποιεῖ . Ὄφις , καλάμῳ πληγεὶς ἅπαξ , ναρκᾷ , κινεῖται δὲ , πολλάκις τυπτόμενος . Μυρσίναι δὲ |
ἔρωτα γινώσκειν ὅτι ἁπάντων τούτων ἐπιδεής : οὐ γὰρ ἂν ἐφίετο αὐτῶν , εἴπερ εἶχε : ταῦτά σου ἀκούων τὸν | ||
Θυάτειρα , εἶτ ' Ἀπολλωνίδα ἔσχεν , εἶτ ' ἄλλων ἐφίετο φρουρίων : οὐ πολὺν δὲ διεγένετο χρόνον , ἀλλ |
τοῖς λυπηροῖς , ἑαυτῷ μᾶλλον οἰήσεται δεῖν χαλεπαίνειν ἢ τῷ κωλύοντι τὴν πονηρίαν θεῷ διὰ τῶν ὀργάνων τῆς δίκης , | ||
Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα , παρὸν αὐτῆι ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίωι κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν . ταῦτα προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης |
φῶς μᾶλλον κόσμον παρέχειν . ἔπειτα δὲ ὁ μὲν τῷ δυσπρόσοδος εἶναι ἐσεμνύνετο , ὁ δὲ τῷ πᾶσιν εὐπρόσοδος εἶναι | ||
βέλτιον δὲ τὸ ἀπρόσρη - τοςτοῖς δ ' ἐφεξῆς δυσπρόσιτος δυσπρόσοδος , ἄμικτος δύσμικτος , δυσξύμβολος , δυσέντευκτος , σκυθρωπός |
φίλων , ἵνα παραγένηται , σκυθρωπάσας καὶ δακρύσας εἰπεῖν : Ἀγαθῇ τύχῃ . δεινὸς δὲ καὶ ἀπολαμβάνων ἀργύριον ὀφειλόμενον μάρτυρας | ||
λέγει περὶ τῶν προσηκόντων τοῖς νόμοις τοῖς τοῦ Σόλωνος . Ἀγαθῇ τύχῃ . ἐπερωτᾷ ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων περὶ τοῦ |
τῶν ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου εἷς , ἀεὶ τὸν προὔχοντα ὑποπτήσσων καὶ τὸν λέγειν δυνάμενον θεραπεύων , λαγὼ βίον ζῶν | ||
ἀλλὰ ξένον αὐτῷ δοκεῖ τὸ πρᾶγμα , πένης ἄνθρωπος οὐχ ὑποπτήσσων , τὸ δὲ παριστάμενον ἐλευθέρως λέγων . μεμνήσεται δ |
τὸ δρώμενον δὲ πᾶν ἰδεῖν δυνήσεται . ἐὰν δὲ σὺν σιγῆι τι βουλεύηις κακόν , τοῦτ ' οὐχὶ λήσει τοὺς | ||
σὴν δούς τωι πολιτῶν , εἶτ ' ἔπασχε τοιάδε , σιγῆι καθῆς ' ἄν ; οὐ δοκῶ : ξένης δ |
, προσποιηθεὶς δὲ ἀπιστεῖν τοῖς διαβάλλουσι τούτοις μὲν πολλῶν ἀκουόντων ἐπετίμησεν ὡς διιστάνουσι τὴν φιλίαν , πρὸς δὲ τοὺς ἐκτὸς | ||
ὠνείδιζεν ὁ Ἀγαμέμνων , ἤνεγκεν εὐπρεπῶς καὶ τῷ Σθενέλῳ ἀποκρινομένῳ ἐπετίμησεν Τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο |
ὀρέξεως : λιμὸς ἡ λεγομένη κυνώδης ὄρεξις . βαρείης : λαιμάργου , ἀπλήστου . βαρείης : κακῶν , λαίμαργον καὶ | ||
δ ' ὠὰ οὐχ ὅμοια . λάβροιο : ὁρμητικοῦ , λαιμάργου , ἰσχυροῦ . αἰετοῦ : εἶδος ἰχθύος : ἀετὸς |
τὴν χρῆσιν παρ ' Αἰσχύλῳ , οἷον ἐν Νεανίσκοις καὶ καρτερικὸς καὶ πολεμικός : ἀρείφατος : τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ | ||
ἐπεποίητο ἀπὸ χαλκοῦ . . Τοῦτον μὲν ἔπειτα ἀφῆκεν ὁ καρτερικὸς υἱὸς τοῦ Διὸς Ἡρακλῆς , ἐπιτηρήσας τὸν βροτολοιγὸν Ἄρην |
. . δʹ Ἀγάπησις . . . . . . Τέρψις : εὐφροσύνη : εὐθυμία . αʹ Τέρψις μὲν οὖν | ||
Ἀσμενισμὸς μὲν οὖν ἐστιν ἡδονὴ ἐπὶ ἀπροσδοκήτοις ἀγαθοῖς . βʹ Τέρψις δὲ ἡδονὴ δι ' ὄψεως ἢ δι ' ἀκοῆς |
δόξαν , μὴ εἰδότες , ὅτι τὸ ἀρχῆθεν ἄπορον αὐτοὺς περιμένει , ζητήσαντος ἄν τινος , πόθεν δὲ οἱ νομοθέται | ||
καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ἀληθείᾳ , οὕτω περιμένει τὴν εἰς Ἅιδου πορείαν , ὡς πορευσόμενος ὅταν ἡ |
οὐκ ἐμμένουσιν οὐ δι ' ἀκρασίαν , ὥσπερ ὁ Νεοπτόλεμος συγκαταθέμενος τῷ Ὀδυσσεῖ ἀπατῆσαι τὸν Φιλοκτήτην , οὐκ ἐνέμεινε τῇ | ||
παῖδας , ἀλλ ' υἱωνούς , Λευκίῳ Πείσωνι τῷ Φρῦγι συγκαταθέμενος . ἐκεῖνος γὰρ ἐν ταῖς ἐνιαυσίοις πραγματείαις ταῦθ ' |
πλανᾷ . πρὸς μὲν οὖν τὸ πλάνῃ οὕτω λέγε , ἀποσφαλεὶς φρενῶν ἐν πλάνῃ , τουτέστιν ἐκπεσὼν καὶ πλανηθεὶς τοῦ | ||
πολλοὺς τῶν ἐν αὐταῖς ὄντων διαφθαρῆναι . ὁ δὲ Δημήτριος ἀποσφαλεὶς τῆς ἐλπίδος οὐδ ' ὣς ἔληγεν , ἀλλὰ προσεκαρτέρει |
κυρήσας καὶ ἐπιτυχὼν δικαίως τοῦ αὐτοῦ καὶ τοῦ ὁμοίου ἐκείνοις ἀγρεύματος . τουτέστι , σὺν αὐτοῖς θηρευθεὶς καὶ τῇ αὐτῇ | ||
οὐχ ἁμαρτήσεσθε , ὅτι ὥσπερ μεγάλου καὶ πίονος θρέμματος καὶ ἀγρεύματος πεσόντος ἄδην ἔσχετε τοῖς Ἀθηναίοις τῆς ἐμῆς θοίνης . |
, ὅτε ἐν τῷ θείῳ ὄρει γενόμενος χρησμῶν θεοῦ νομοθετοῦντος ἤκουεν . ἀλλ ' οὐ μόνον ὅλῃ τῇ γαστρὶ ἀποτάττεται | ||
φίλος δὲ φήσας μετεβέβλητο , τάχ ' ἂν ταῦτά τις ἤκουεν : ἐπειδὴ δ ' οὐ τοιοῦτ ' ἐστίν , |
οὔ ; τίς μοι φύλαξ ἦν , εἰ σὺ συμφορᾶς τύχοις ; ἀλλὰ πῶς ἠλευθερώθης , ἀνδρὸς ἀνοσίου τυχών ; | ||
συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον . εἰ δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις , σιώπα . γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ ἐπὶ |
λέγειν . τὸ γὰρ σιγῶντα δύναται νοεῖσθαι καὶ ἐπὶ τοῦ σιγῶντος ἀνθρώπου καὶ ἐπὶ τῶν σιγωμένων πραγμάτων . δύναται τὸ | ||
: Εὐτυχία γὰρ ἀνδρὶ τὸ ἐν ἔργοις εἶναι . Στόματος σιγῶντος θεὸς ἔκδικος . Ἑρμηνεία . Ἐπιείκειαν ὁ τῇ φρονήσει |
. Ἀγκίϲτροιϲ ἀνατείναντεϲ τὸ δέρμα τὸ ἐπικείμενον τῷ ϲπληνὶ μακρῷ καυτηρίῳ πεπυρακτωμένῳ διαμπὰξ αὐτὸ καύϲομεν , ὥϲτε τῇ μιᾷ προϲβολῇ | ||
γενέϲθαι . ὁ δὲ Μάρκελλοϲ τῇ λεγομένῃ τριαίνῃ ἢ τριαινοειδεῖ καυτηρίῳ χρώμενοϲ τῇ μιᾷ προϲβολῇ τὰϲ ἐϲχάραϲ εἰργάζετο . Ἐπὶ |
τὰν ἕδραν δ ' ἐκύλισεν ὑπὲκ ποδός , ἠδ ' ἐκρεμάσθη νεκρός . ὃ δ ' αὖτ ' ὤιξε θύρας | ||
στόματός σου ῥῆμα ἐν ᾧ δυνήσῃ ἐξαπατῆσαι αὐτόν . Καὶ ἐκρεμάσθη εὐθὺς διὰ τῶν τειχέων τοῦ παραδείσου περὶ ὥραν ὅταν |
δύνανται χαρίζονται . καὶ τὸ ἔτι κάλλιον , οὐδὲ μετεμέλησε κεχαρισμένοις , ὡς δὴ τὰ δίκαια πρὸς αὐτὴν οὕτω πεποιηκόσιν | ||
οὖν δὴ καὶ ὑμεῖς ὑπερίδητε τοῦ ξενίζειν ἐπιχειροῦντος οὐ λίαν κεχαρισμένοις ξενίοις οὐδὲ γοητεύειν δυναμένοις τὰς ἀκοάς , οἵων θαμὰ |
' . Ἀγοράκριτος : ἐν τἀγορᾷ γὰρ κρινόμενος ἐβοσκόμην . Ἀγορακρίτῳ τοίνυν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω καὶ τὸν Παφλαγόνα παραδίδωμι τουτονί . | ||
] ἐκδίδωμι . Γ παραδίδωμι ] ἤγουν σοί , τῷ Ἀγορακρίτῳ . Γ τὸν Παφλαγόνα ] τὸν Κλέωνα . παραδίδωμι |
ὢν τῇ σοφίᾳ . πλὴν ] χωρίς . βρενθύειῃ ] κομπάζεις καὶ ὑπεροπτικῶς βαίνεις . βρενθύει ] βρενθύῃ . ἴδιόν | ||
' ἤδη τῶν τριῶν παλαισμάτων . οὐ κειμένῳ πω τόνδε κομπάζεις λόγον . εἰπεῖν γε μέντοι δεῖ ς ' ὅπως |
ἡ τοῦ ὁμοίου μετάβασις . μεθοδικὴ δέ ἐστιν ἡ κοινότησιν προσέχουσα καὶ τῇ τοῦ ὁμοίου θεωρίᾳ . πάντα γὰρ τὰ | ||
ἀνόητος ἀληθῆ εἶναι ἃ ὤμνυες , καὶ διὰ τοῦτό σοι προσέχουσα ὥσπερ ἡ Πηνελόπη ἐσωφρόνουν , ἐπιβοωμένης τῆς μητρὸς καὶ |
. Ι Ω , . κυκλικώτερον κατακέχρηται τῷ στίχῳ , κατακέχρηται τῷ στίχῳ . . η . . δ οὐ | ||
προνοῶν ἐλάχιστα μὲν τοῖς ῥήμασι τὰ δὲ πλεῖστα τοῖς ὀνόμασι κατακέχρηται , οἷον ἔν τε τῇ δημηγορίᾳ τοῦ Κερκυραίου δίκαιον |
ἀπειρίας κόζμων , ὡς ἠξίωσας # , ἀπέστειλά σοι . συντυχίᾳ δὲ τοῦ πράγματος # ἀγαθῇ κέχρησαι : πρὶν ἢ | ||
τοιγαροῦν Ἀριστάρχου ζηλωτοῦ τῆς ἐμῆς πολιτείας ὑπάρξαντος , καὶ τῇ συντυχίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ἐκτείναντος , ἐπετήρουν τὸ μειράκιον ἅπαντες , |
ὅπου φωνὴν ] ἀκούσῃ δηλονότι του ] τινός ὄψει ] θεάσῃ Σταθεύειν φασὶν Ἀττικοὶ τὸ κατὰ μικρὸν κᾴεσθαι , ἀπὸ | ||
διάξεις , ναὶ ὄψει . τοῦτο δηλονότι , ὥστε πολλοὺς θεάσῃ βουλομένους ἢ καὶ βουλευομένους ἀεὶ καθῆσθαι κτλ . . |
ἐρῶ . Ὡς γὰρ ἀπηλλάγη παρὰ τοῦ Ἀντικλέους καὶ τοῦ Μισγόλα Τίμαρχος οὑτοσί , οὐκ ἐνουθέτησεν ἑαυτόν , οὐδὲ βελτιόνων | ||
ἐν συνοικίᾳ μετὰ ξένων τινων συναριστῶντα . Διαπειλησαμένου δὲ τοῦ Μισγόλα καὶ τοῦ Φαίδρου τοῖς ξένοις , καὶ κελευόντων ἤδη |
καὶ τὸ πραχθὲν μαθοῦσα οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ τῶν τέκνων ἠνιάθη θανάτῳ ὅσον ἐπὶ τῷ τῆς ἀμύνης ἀπόρῳ : χερσαία | ||
, . Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας : κατεστύγνασεν , ἠνιάθη . . τὸν μὲν δακρυχέοντα πόδες φέρον : ἡ |
καὶ λίθων ἐκάθισέ σε . κἂν βλακεύῃ τις , οὐκ ἐπιτρέπεις , ἀλλὰ καὶ φωνῇ καὶ ὀφθαλμῷ τέκτονα ἐπεγείρεις . | ||
δεῖ πρὸς ἡμᾶς . ἔστιν ὅτῳ ἄλλῳ τῶν σπουδαίων πλείω ἐπιτρέπεις ἢ τῇ γυναικί ; Οὐδενί , ἔφη . Ἔστι |
περὶ ἐκεῖνα ἀναστρέφου , ἃ κτήσασθαι θέλεις , καὶ τότε κλαῖε , ἐάν σοι μὴ προχωρῇ : κλαίειν γὰρ ἄξιος | ||
ἔτετμεν , ἀλλ ' ὅ γ ' ἐπ ' ἀκτῆς κλαῖε καθήμενος , ἔνθα πάρος περ , δάκρυσι καὶ στοναχῇσι |
πολλοὺς πρὶν ἂν ἐξ αὑτοῦ ποιησάμενος ἄλλον ἀνθ ' ἑαυτοῦ καταλίπῃ διάδοχον τῆς κολάσεως , οἱ μὲν ἕνα , οἱ | ||
ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπαγάγῃ , μόνην δὲ τὴν ἰδίαν ἐκεῖ καταλίπῃ οὐχ ὡς Ἀριάδνην καθεύδουσαν , οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ , |
τῆς πατρικῆς οὐσίας ἡγουμένους καὶ οἰκίας , ταῖς δὲ μητρυιαῖς μιγνυμένους ἢ ταῖς τῶν ἀδελφῶν γυναιξίν , εἰ δὲ ἡ | ||
. Κλειτόμαχος δὲ ὁ παγκρατιαστὴς καὶ κύνας εἴ ποτε εἶδε μιγνυμένους , ἀπεστρέφετο , καὶ ἐν συμποσίῳ δὲ εἰ λόγον |
τῶν ἐν αὐτοῖς διάνοιαν πεπήρωνται , ἧς βαθὺ σκότος ἀφροσύνη κατέχεεν . εἶτα νῦν θαυμάζομεν , εἰ Σωκράτης καὶ ὁ | ||
ἔνιοι . [ , ] ἣ τὰ καταχύσματα φησὶν αὐτοῦ κατέχεεν καταχύσματα ἐκάλουν οἱ Ἀττικοὶ τὰ τραγήματα , ἃ τοῖς |
εὔστροφος καὶ ὁ λεγόμενος ὑγρὸς παλαιστής : ὃς καὶ τῷ βλέμματι ἀλκὴν καὶ δύναμιν ἐμφαίνει . ὄρθιον ὤρουσαι : ὀξὺ | ||
, δεινὸν δὲ καὶ χαλεπὸν ἐμβλέψας ἐμοὶ πᾶσαν ἐκένωσε τῷ βλέμματι τὴν ὀργήν . τί οὖν ἐντεῦθεν , ὦ πάτερ |
. ὁ δὲ Πολύτεχνος παραλαβὼν τὴν κόρην ᾔσχυνεν ἐν τῇ λόχμῃ καὶ ἄλλοις ἠμφίεσεν αὐτὴν ἐσθήμασι κἀκ τῆς κεφαλῆς ἀπέκειρε | ||
τοῦτον . ἐκείνη ἡ πάρδαλις τροφῆς δεομένη ἑαυτὴν ὑποκρύπτει ἢ λόχμῃ πολλῇ ἢ φυλλάδι βαθείᾳ , καὶ ἐντυχεῖν ἐστιν ἀφανής |
κύκλον τὸν ΔΖΝ , καὶ προσπιπτέτωσαν ἀκτῖνες καθ ' ἓν ἁπτόμεναι αἱ ΒΔ , ΓΖ . οὐκοῦν ἐκβαλλόμεναι συμπεσοῦνται ἀλλήλαις | ||
τῶν γυναικῶν προσήκουσαι , καὶ παρέμενον λιπαροῦσαί τε καὶ γονάτων ἁπτόμεναι , ὥστ ' οὐκ ἔχουσα , ὅ τι πάθῃ |
καὶ ἐδεδίειν γε ἀκούων σου δημηγοροῦντος , καὶ μάλιστα ὁπότε ἠπείλεις ἀνασπάσειν ἐκ βάθρων τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν αὐτοῖς | ||
ἢ μᾶλλον ἀποβαλεῖν . Συνὼν μὲν ἐλύπεις , ἀποδημήσειν γὰρ ἠπείλεις : ἀποδημῶν δὲ νῦν ἀδικεῖς : τῶν γὰρ ἐν |
δὲ ἐπιθυμίας καὶ ἡδονῶν πολλοὶ τούτων ἄγονται . εἰσὶ δὲ ἰσχυρογνώμονες καὶ οἱ ἰδιογνώμονες καὶ οἱ ἀμαθεῖς καὶ οἱ ἄγροικοι | ||
οὐδ ' ὅλως πείθονται μεταπεσεῖν ταύτης , οἳ καὶ λέγονται ἰσχυρογνώμονες , ὡς διϊσχυριζόμενοι ἐμμένειν τῇ οἰκείᾳ δόξῃ καὶ μὴ |
: ἐμβάλλει . Ἐγχρίπτων : ἐμβάλλων , προσπελάζων , κοντῷ τιτρώσκων . ὀρίνει : ἐκείνους τοὺς δύο ἰχθύας ἐγείρει . | ||
ζῆν ἤγουν οὐ μετέχειν τῆς κοινῆς φύσεως . κέντρων ] τιτρώσκων δίκην κέντρου , πλήκτης . , πλήττειν δυνάμενος , |
σε ἀπὸ τῶν δεσμῶν , μὴ βουλομένου τοῦ Διὸς καὶ θέλοντος ; : Πρέπει εἶναι αὐτόν , τὸν μέλλοντά με | ||
αὐτοὺς ἐν ὑποταγῇ τῷ θέλοντι ἀφηγεῖσθαι , μηδενὸς τῶν ἀνδρῶν θέλοντος τήν τε οὐσίαν πᾶσαν εἰς μέσον ἔθηκε καὶ τῆς |