| μὴ ἀεὶ ἡ μάστιξ σοφοῦ ἔμοιγε δοκεῖ ἱππέως , καὶ ἐπαινοίην ἂν τὸν ὧδε ὀχούμενον . „ „ τῷ δὲ | ||
| αὑτὴν διακελεύοιτο ἐν τῷ ποιήματι , τὸν ὑπερβάλλοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην , φειδωλὸς δ ' αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ |
| σοφώτατον καὶ φρονιμώτατον πεποίηκεν ὑπὲρ εὐκλείας πόνου καταφρονοῦντα καὶ ἡδονῆς ὑπερορῶντα : τὸ μὲν πρότερον οὕτως : ἀλλ ' οἷον | ||
| ἀδεῶς τὰ κακὰ πολιτεύσεται πανταχοῦ : τὸν δὲ δωρεᾶς διδομένης ὑπερορῶντα ζηλοῦντος ἑκάστου γνησίας εἶναι συμβαίνει τὰς ἁπάντων εὐεργεσίας . |
| ὑπάρξεως ἔξωθεν , ὥσπερ οἰκία τὸν οἰκοδόμον καὶ πλοῖον τὸν ναυπηγόν . ἔστι δὲ ἡ τέχνη καὶ ἡ τύχη σχεδὸν | ||
| , τάχα καὶ Ὁμήρου διὰ τοῦτο μόνον καλέσαντος Ἁρμονίδην τὸν ναυπηγόν : εἰ δὲ τὰς ναῦς ὡς κούφας ἀραιὰς ἐκάλεσεδεῖ |
| καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . . ἐμέ , Νικόμαχε , πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε : ἂν μὴ ποιήσω | ||
| ἀρχῆς κατὰ πρυτανείαν λόγον ἀποφέρουσι , σὺ δέ , ὦ Νικόμαχε , οὐδὲ τεττάρων ἐτῶν ἠξίωσας ἐγγράψαι , ἀλλὰ μόνῳ |
| καὶ αὐτὸ φασὶν παρὰ τὸ ὄπτω τὸ βλέπω , ὄψω ὄψος , καὶ τροπῇ Αἰολικῇ ὕψος : οὕτως Ἡρωδιανὸς ἐν | ||
| σὺν ἑαυτῷ καὶ ἕνα βοηθόν , καὶ τοσοῦτον ἂν οἴσεις ὄψος , ὡς μήτε ὑπόχῃ , μήτε ἀμφιβλήστρῳ ἄλλων ἐργαζομένων |
| δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
| μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
| ἐπιτρέπειν : καὶ οἱ Χαλκιδέων πρέσβεις ξυμπαρόντες ἐδίδασκον αὐτὸν μὴ ὑπεξελεῖν τῷ Περδίκκᾳ τὰ δεινά , ἵνα προθυμοτέρῳ ἔχοιεν καὶ | ||
| σε χρὴ [ τῶν εἰσέπειτα ] : σοὶ δ ' ὑπεξελεῖν πάρα [ τοῖσδ ' εἴ τι ] μὴ πρόσχορδον |
| λέγεις . Πρῶτον μὲν τοίνυν ὁ Μουσῶν χορὸς ὁ παιδικὸς ὀρθότατ ' ἂν εἰσίοι πρῶτος τὰ τοιαῦτα εἰς τὸ μέσον | ||
| δὲ πέλαγος ὄντως ἥ τε περιέχουσα αὐτὸ γῆ παντελῶς ἀληθῶς ὀρθότατ ' ἂν λέγοιτο ἤπειρος . ἐν δὲ δὴ τῇ |
| ? ? ? ? [ ! ] ? ? [ ἅνθρωποϲ οὐκ εἰϲέρχετ ' εἰϲ τὴν οἰκίαν , ἐπὶ ταῖϲ | ||
| ! ! ! [ πάλιν αὐτὸν αἰτεῖν ? ? [ ἅνθρωποϲ αἰεί φηϲιν αιτη ? ? [ αἰεὶ ? [ |
| αὐτὸ πρᾶγμα , ὃ γίγνεται ὀρθόν , πολὺ ἂν ἥδιον ἐπαινέσαιμι καὶ προθυμότερον ἄλλου πράττοντος ἢ αὐτὸς εἰσηγούμενος . οὐδὲ | ||
| ἡ τιμὴ γενναίοις ὑπὸ γενναίων , οὐδ ' ἂν Ὅμηρον ἐπαινέσαιμι , ὅτι φησὶ δεύεσθαι τάς τε ψαμάθους καὶ τὰ |
| ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους , ἀλλ ' Ἀκάκιον τὸν ῥήτορα καὶ τὸ Ἀκακίου στόμα πολλῷ μὲν ἐμοὶ | ||
| διεκώλυσε τὰ γράμματα . γενομένης δὲ αὖθις πρὸς τὸν θαυμαστὸν Ἀκάκιον ἐπιστολῆς μέλλοντός μου τῇ χειρὶ τὸ ἔρρωσο προσθήσειν φέρων |
| γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
| ' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
| , αὐτὸ μόνον ἐξέλισσε φαίης , ἄλλοι ἐπ ' ἄλλον ἐξελιγμὸν ἥξουσιν . οὐδὲν δὲ ὡσαύτως ἀγαθὸν ἔν τε πορείαις | ||
| ἐστι πρὸς τὰς αἰφνιδίους ἐφόδους πολεμίων . Ὅτι Μακεδόνων τὸν ἐξελιγμὸν τὸν Μακεδονικὸν εὑρόντων Φίλιππος καὶ Ἀλέξανδρος ἐν ταῖς παρατάξεσι |
| ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
| λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
| ἀλλὰ καὶ Ἀπατουρίτης . δύναται καὶ Ἀπατούριος καὶ Ἀπατουρεύς . Ἀπέννιον , ὄρος διὰ μέσης Ἰταλίας τεταμένον ” τὴν μέν | ||
| ἴδρις μωμήσαιτο σοφῆς ὑποεργὸς Ἀθήνης : ὅν ῥά τε κικλήσκουσιν Ἀπέννιον : ἐκ δὲ βορείης Ἄλπιος ἀρχόμενον Σικελὴν ἐπὶ πορθμίδα |
| καὶ ἀρίστην ὁδόν . Καὶ μὴν οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς | ||
| Μήδων , παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις : οὐ γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα : παυσάμενος |
| ἔχει τὸ διὰ τεσσάρων καὶ ἔτι τόνον . ἐὰν δὲ ἐπιτάξωμεν τῷ μουσικωτάτῳ ποιῆσαι τόνους ἐφεξῆς καὶ καθ ' αὑτοὺς | ||
| Ἀσρούβαν μετὰ παντὸς ἴωμεν τοῦ στρατοῦ , Μασσανάσσην δὲ τόνδε ἐπιτάξωμεν ἐφεδρεύειν τῷ Σύφακι , ἢν ἄρα καὶ παρὰ δόξαν |
| ἐγγυᾶται χρησμός ; τί οὖν , ἂν ἐκδράμῃ τι ῥῆμα χαλκοτύπον ἢ σκυτοτόμον , [ ἢ ] ὃ τοὺς τοιούτους | ||
| γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος ὁ νέος : Κόρυδον τὸν χαλκοτύπον πεφύλαξο , ἔχει γὰρ χεῖρα καρταίαν , χαλκῆν , |
| δ ' ἂν ὑμῖν ἐπ ' εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ μέμψιν ποιησαίμην νῦν μὲν ἐν κεφαλαίῳ , μικρὸν δ ' ὕστερον | ||
| ? ] ? Ἡρακλέους ἀκρωτηριάσαντος [ ] Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην , ὦ ἄνδρες , τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς |
| παντὸς τοῦ λόγου Θαλῇ ἀνακείσθω . Καὶ πάλιν : Ἀναξιμένης Πυθαγόρῃ Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων , μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα | ||
| ἐς τὴν Μύρκινον ἀπάγειν . Τὴν μὲν δὴ Μίλητον ἐπιτρέπει Πυθαγόρῃ ἀνδρὶ τῶν ἀστῶν δοκίμῳ , αὐτὸς δὲ παραλαβὼν πάντα |
| δ ' αἰτίαν μὴ ἑώρα τούτου : μάλιστα γὰρ ἂν προσπίπτοι τὸ ῥηθὲν ὑφ ' Ἡροδότου διότι δῶρον ἦν ἡ | ||
| οἱ δὲ εὐώνυμοι γυναῖκας , πλὴν εἰ μή τινα σπάνια προσπίπτοι , οἷον εἰ πορνοβοσκὸς ὤν τις πάσας ἔχοι θηλείας |
| , ἀμυντηρίοις χρώμενος τῆς σῆς καλοκαγαθίας : τὸ πρᾷον καὶ ἀνεξίκακον πρὸς τὸ ῥᾴθυμον τῆς πολυφλοίσβου σπουδῆς , οὐ τὴν | ||
| πρὸς τὴν ἐκ μεταμελείας αὐτῶν ἐπανάκλησιν πλεῖστα συμβάλλεται τὸ ἡμέτερον ἀνεξίκακον καὶ περὶ μηδενὸς πρὸς τοὺς φίλους μικρολογούμενον μηδὲ ἐξεταστικὸν |
| δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη γάρ που τήν τοι αὐτὴν πόλιν πολύφωνόν | ||
| ὡς σκοπῷ , τυχεῖν δὲ μὴ δυναμένης . οὐ φέρω θρασυνόμενον οὕτω φιλόσοφον . μὴ κατα - ψεύδου τῆς τύχης |
| κατὰ τὸν Γύγην , ὅτι ἐπιτροπῇ τῆς δεσποίνης ἀπέκτεινε τὸν Κανδαύλην ὁ Γύγης καὶ ἐβασίλευσεν . Ὁ Μίδας οὗτος Φρυγίας | ||
| τι μυθολογίας γε εἵνεκα οὐδὲ ὅπως τινὰ Κροῖσον ὑμνήσωμεν ἢ Κανδαύλην , ὃν οἱ Ἕλληνες Μυρσίλον ὀνομάζουσιν , οὔ τι |
| ἀγαλμάτων , εἰ μὴ τὴν πατρίδα αὐτοῦ καὶ τὴν οἰκίαν καταμάθοις ; ἔπειτα καὶ ἐν Χίῳ σοι παιδευτέον ἂν εἴη | ||
| καὶ εἰς τοὺς οὔπω θηραθέντας τῶν λαγωῶν ὁπλίσειας αὐτὸν , καταμάθοις ἂν κἀνταῦθα διαφανῶς αὐτοῦ τὸ περιδέξιον : βαίνει μὲν |
| . ἐϲτὶ δὲ δήπου κατὰ μὲν τὴν οὐϲίαν αὐτὴν τοῦ πράγματοϲ ἐξηγουμένοιϲ ἡ εὐκρατοτάτη τε ἅμα καὶ τὴν διάπλαϲιν τῶν | ||
| : οὗτοι ἐφάνηϲαν ἐν Ῥηνείᾳ ἐκβεβλημένοι τετελευτηκότεϲ : τοῦ δὲ πράγματοϲ περιβοήτου ὄντοϲ , ἐπιφέρουϲι Δήλιοι τοῖϲ Ῥηνεῦϲιν αἰτίαν , |
| ζωγράφος . . . . . . μὴ τὸν πρῳράτην ἐπιστήμονα πάσῃ ναυτιλίᾳ κτησάμενος : τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἐπὶ | ||
| πολλάκις ἐπεσημηνάμεθα : ὡς καὶ τὴν ἀπορίαν τῶν πρεσβυτέρων λίαν ἐπιστήμονα φαίνεσθαι καὶ τὴν ἀπάντησιν τοῦ Ἀριστοτέλους μὴ πάντῃ ψευδῆ |
| πεντήκοντα δραχμὰς ἐφόδιον ἐς Πελοπόννησον ἐνέβαλε . πυθόμενος δὲ τὸν ὑπασπιστὴν αὐτοῦ χρήματα εἰληφέναι παρά τινος τῶν αἰχμαλώτων ἐμοὶ μὲν | ||
| τὴν τοῦ βίου καταστροφὴν ἐποιήσατο . πρῶτον μὲν γὰρ τὸν ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν , εἰ διασέσωκε τὴν ἀσπίδα . τοῦ |
| φιλίας τὸ ἀβέβαιον ] . Ὁ αὐτὸς ἰδών τινα πατρὸς καταφρονοῦντα „ οὐ παύσῃ „ ἔφη ” τούτου καταφρονῶν , | ||
| ποίου δὲ οὐ χρυσοῦ καλλίω , δόξης ἐρῶντα ζῆν , καταφρονοῦντα τῶν πολλὰ μὲν κεκτημένων , λαγὼ δὲ βίον ζώντων |
| [ ] [ ] ! ! [ ] [ . Ἰσίδωρον ] . Ταρκύνιος [ συνκλητικὸς ! ! ! ! | ||
| σῳζομένη τοῖς Ἀλεξανδρεῦσι συνέστελλεν εἰς μικρὸν κομιδῆ τὴν περὶ τὸν Ἰσίδωρον τῶν Ἀλεξανδρέων τιμήν τε καὶ σπουδήν , ὅτε καὶ |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| ὅτε τελείως μεταβληθῇ εἰς πῦον . οὕτω δὴ μόνον τὸν ἀσκίτην χειρουργοῦμεν , καὶ τότε παραφυλάττομεν μήτε τοῦ ἤτρου , | ||
| . μὴ οὖν τῆς εὐτελείας τῶν εἰδῶν καταφρονήσῃς εἰς τὸν ἀσκίτην καὶ ἐφ ' ὧν μή ἐστι πολλὴ σκληρία περὶ |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| . δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
| , ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
| Ὀλύμπου σχεδόν [ τι ] παντός : κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίκτητον κειμένην ἐν τῇ μεσογαία , θαλάττης οὐδα - μοῦ | ||
| . . . . λέγει δὲ ταὐτὸν ἐν τῷ Πρὸς Ἐπίκτητον , ἐν ᾧ δῆθέν ἐστιν Ὀνήσιμος ὁ Πλουτάρχου δοῦλος |
| ἐστὶ δ ' ὁ Νηρεὺς θαλάσσιος δαίμων . κυανώπιδα : μελανόφθαλμον , γερανόφθαλμον , μελανόμματον . νηρηΐνην : τὴν τοῦ | ||
| δύνασαι χωρισμὸν νοῆσαι ἐννοίᾳ : τὸν γὰρ γλαυκόφθαλμον εἰ νοήσεις μελανόφθαλμον , οὐδὲν λυμαίνῃ τῷ ὑποκειμένῳ , ἄλογον δ ' |
| τῆς ἐναντιώσεως , λέγω δὲ τὴν στέρησιν , πολλάκις ἂν φαντασθείη τῷ πρὸς τὸ φθοροποιὸν αὐτῆς ἀτενίζοντι τὴν διάνοιαν οὐδὲ | ||
| ἄν , φησί , καὶ τῶν ἐφθαρμένων οὐσία εἴη : φαντασθείη γὰρ ἄν τις καὶ τὸ ἐφθαρμένον . καὶ ἔξεστι |
| Ἑλλήνων καὶ πανωλεθρίᾳ πράγματα ἀπολλύμενα οὐδ ' ἂν εἷς λέγων ἐφίκοιτο . εἶχον δὲ τὴν ἀρχὴν ἑκατέραν ἤδη Λακεδαιμόνιοι , | ||
| ὥστ ' οὐκ , εἰ μὴ κατ ' ἀξίαν τις ἐφίκοιτο τῷ λόγῳ , νομίζειν δυστυχεῖν , ἀλλ ' ἢν |
| οὗτος τρίκλινον οἰκοδομησάμενος περικαλλέστατον ἀγαπᾶν ἔφη , εἰ τοῦτον φίλων πληρώσειεν , φησὶ Κλέαρχος . ὅτι ὁ παρὰ τῇ παροιμίᾳ | ||
| κατὰ τὰ τρία γένη μεμιγμένως γράφοιτο , τὸν τῶν εἰκοσιοκτὼ πληρώσειεν ἂν ἀριθμὸν ἴσον ὄντα τοῖς σεληνιακοῖς φωσίν : ἑκάστου |
| : αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίαν ἐλθὼν εὐδαίμονα χώραν τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , | ||
| . αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίην ἐλθὼν εὐδαίμονα χώρην τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , |
| γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
| , εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
| τὸν ναρθηκισμὸν καὶ τὴν προσήλωσιν καὶ τὸν ἐκ τῶν σχοινίων φιμόν : οὐ γὰρ ἄλληλα πλήξει τὰ ξύλα , καὶ | ||
| τούτων “ καὶ τούσδε κημοὺς στομάτων ” . κημὸν ] φιμόν . καταμηλῶν ] εἰσάγων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καθὰ |
| συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
| ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
| , συνημμένως ἐρεῖς οὕτω τὸν Δαρεῖον τὸν μόνον τῶν ἄλλων Δαρείων ἄνακτα ὡς ἐκείνων πολλῷ τῷ μέτρῳ ταῖς ἀρεταῖς ὑπερφέροντα | ||
| ἐκείνων πολλῷ τῷ μέτρῳ ταῖς ἀρεταῖς ὑπερφέροντα : δέον δὲ Δαρείων εἰπεῖν , Δαρειᾶν εἶπε Δωρικῶς . ἡμέτερα . † |
| αὐτὸν ἁλῶναι λέγουσιν , ἀνασωθῆναι δὲ Ἀγαθοκλέους τὰ πρὸς τὸν Γέτην ὑπὲρ αὐτοῦ πράξαντος . ὡς δὲ ἐπανῆλθεν , Ἀγαθοκλεῖ | ||
| ἐφέλκεται τὰ σιδήρια , οὕτω καὶ αὐτὸς ἀκονιτὶ ἐφειλκύσω τὸν Γέτην δυνάστην , καὶ ἥκει σοι ἐθελοντὴς ὁ πάλαι σεμνὸς |
| ἀπείρων , τῶν σε γέρον πλούτῳ τε καὶ υἱάσι φασὶ κεκάσθαι . αὐτὰρ ἐπεί τοι πῆμα τόδ ' ἤγαγον Οὐρανίωνες | ||
| ἀνδρῶν στόλον : ἦ γὰρ ἔοικας ἐκ μορφῆς ἀγανῇσιν ἐπητείῃσι κεκάσθαι . ” Ὧς φάτο , κυδαίνων : ἡ δ |
| τινὸϲ ϲτυφούϲηϲ ὀπώραϲ ταῖϲ τροφαῖϲ μιγνύναι . μετὰ δὲ τὸν παροξυϲμὸν οὐκ ἀναγκαῖον ὀπώραιϲ χρῆϲθαι . τοῖϲ ἐξαίφνηϲ εἰϲ τὸν | ||
| ” ὅταν ἴδῃϲ μεγάλα διαβαίνουϲαν τὴν ἐπίδοϲιν καὶ τὸν ἑξῆϲ παροξυϲμὸν ἀεὶ τοῦ προηγηϲαμένου πολλῷ μὲν ἐπιμηκέϲτερον , πολλῷ δὲ |
| πολλὴν ἐπ ' ἀπείρονα γαῖαν . εἰ δ ' ἐθέλεις τραφθῆναι ἀν ' Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργος , ὄφρα τοι | ||
| „ καὶ πάλιν „ εἰ ” δ ' ἐθέλῃς [ τραφθῆναι ] ἀν ' Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργος . ” |
| δίδοτε ταῖς ὄψεσιν : διὰ βοστρύχων δὲ εἶπεν , ἐπειδὴ καθειμένον ἔχουσι τὸν πλόκαμον μέχρι τῶν παρειῶν ὡς ἂν παρθένοι | ||
| γῇ . ἐσκευασμένος δὲ ἦν ὁ Πέρσης , δέρμα ἔχων καθειμένον εἰς τύπον τοῦ τε πώγωνος καὶ τοῦ στόματος ὡς |
| λάβῃ , μήπω παιδίων ὄντων , ἐὰν μέν τι ἐκεῖνος τάξῃ , ταῦτα κύρια ἔστω : ἐὰν δὲ βούληται Θεόφραστος | ||
| ἀξίαν ἀμοιβὴν δοκιμαστοῦ , ἣν ἂν ὁ ἔμπειρος τῶν πραγμάτων τάξῃ , ὅμοιον εἰπεῖν ἀμείβεσθαι πυροὺς πρὸς τὰς σὺν ἡμιόνῳ |
| οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
| Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
| ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
| καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
| καὶ αὐτὴ παρέσομαι καὶ συμπράξω τὰ πάντα . Καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἵμερον καὶ τὰς Χάριτας ἄξεις ; Θάρρει | ||
| δὲ οὐδενός . διὸ καὶ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ἔρωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν |
| , αὐτίκα δὲ ἐκοιμήθη ὁ ἄνθρωπος . Μετὰ δὲ τὸν κλυστῆρα καὶ τὰ ἐνέματα καὶ ἐγκαθίσματα καὶ ἐμβροχὰς καταπλάσσειν ταῖς | ||
| ἀλγηδὼν τῶν τόπων , ἐπέχεται δὲ καὶ κοιλία καὶ τὸν κλυστῆρα παραδέχεσθαι οὐ δύναται , ἐὰν μὴ ἐπὶ γόνατα σχηματισθῶσιν |
| ἠὲ τόγ ' ἄτης πῆμα δυσιμέρου ἦ μιν ἐνίσπω φύζαν ἀεικελίην ᾗ κάλλιπεν ἔθνεα Κόλχων . Ἤτοι ὁ μὲν δήμοιο | ||
| , εἰ καί τίς σε καταχθονίων ἀνθρώπων / ὀφθαλμοῦ εἴρηται ἀεικελίην ἀλαωτύν „ . οὐκ εἶπεν ὀφθαλμῶν . ἔτι δὲ |
| τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον . εἰ μὲν οὖν σύ με ἠρώτας τι τῶν νυνδή , οἷον ποῖον μέρος ἐστὶν ἀριθμοῦ | ||
| ὁρῶν ; ὥσπερ ἂν εἰ [ ἃ ] σύ με ἠρώτας τὰ νυνδή , διὰ τί ποτε καὶ τὸ ἀγαθὸν |
| ῥ ' ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν , αὐτὰρ ὁ πόντῳ ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν , δή ῥα τότ ' | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τάχιστα . Ἰδού σοι οὑτοσὶ δελφίνων ὁ ὠκύτατος . Εὖ γε : ἀπελαύνωμεν : σὺ δὲ παρανήχου |
| χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
| φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
| υἱὸν Ἀγαθοκλῆ , πρῶτον μὲν ἐν ταῖς Συρακούσαις συνέστησε τὸν νεανίσκον , ἀποφαινόμενος διάδοχον ἀπολείψειν τῆς ἀρχῆς : μετὰ δὲ | ||
| τοῖς Θηβαίοις . οὗτοι δὲ τῷ Ἐπαμεινώνδου πατρὶ παρέθεντο τὸν νεανίσκον καὶ προσέταξαν ἅμα τηρεῖν ἐπιμελῶς τὴν παρακαταθήκην καὶ προστατεῖν |
| ἐκεῖνος τῆς τῶν ὁπλιτῶν ἀκμῆς τὴν ἑῴαν γῆν ἐπορεύετο τῷ φαυλοτάτῳ τῆς στρατιᾶς παραδοὺς τὰς πόλεις , οἳ φυλάκων ἔχοντες | ||
| πεπαίδευνται , ὧδε : εἰ γὰρ ἐθέλει τις Λακεδαιμονίων τῷ φαυλοτάτῳ συγγενέσθαι , τὰ μὲν πολλὰ ἐν τοῖς λόγοις εὑρήσει |
| , μήτηρ ἑώρα τῆς κόρης ἐφ ' ἅρματος . Τοῦτον εὐτυχέστατον λέγω , ὅστις θεωρήσας ἀλύπως , Παρμένων , τὰ | ||
| Μετὰ ταύτην δ ' ἔστιν ἡμερῶν δυοῖν τελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατον ἡ λεγομένη Ταρτησσὸς , ἐπιφανὴς πόλις , ποταμόρρυτον κασσίτερον |
| : διὸ μή σε λανθανέτω ἡ Κυρήνη ἀνυμνουμένη . ἀμφὶ κᾶπον Ἀφροδίτας : κῆπον Ἀφροδίτης τὴν Κυρήνην ὠνόμασεν ὡς καλλίκαρπον | ||
| λέγει , δι ' ἧς ἔστι χαρίσασθαι . ἄλλως : κᾶπον : τὸν ποιητικόν . ὅτι δὲ πάροικοι ταῖς Μούσαις |
| ] τὴν ἄτην τῆς φρενός . λείφ ' ἵδρανα ] κατάλειπε τοὺς βωμούς . ἀτιετανα ] μήποτε μετέχων τῆς τιμῆς | ||
| οὐδὲν ἔχοντας τοῦ λαθεῖν ἄξιον , ἀλλὰ βάδιζε μαλακῶς καὶ κατάλειπε σεαυτῆς ἴχνος , ὡς μέλλουσά τι χαρίζεσθαι καὶ τῇ |
| γῇ θεοῖς θύειν , ὁ δὲ ἐπιεικής τε ἐφαίνετο καὶ ὁσιώτατα θεραπεύων τοὺς θεούς . ἐκράτησεν οὖν ἡ τοῦ Ἀπολλωνίου | ||
| ἑκάστῃ ἄριστός τε εἶναι δόξῃ καὶ ἄριστ ' ἂν καὶ ὁσιώτατα τὰς δίκας τοῖς πολίταις αὐτῷ τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν φαίνηται |
| , ἐφ ' οἷς ἡσθήσεσθαι τὸν Τυρρηνὸν ὑπελάμβανεν , ἔπειτα ἐξηγητὴν αὑτῷ γενέσθαι ἠξίου σημείων τινῶν καὶ τεράτων νεωστὶ τοῖς | ||
| , φάγωσιν ὁππότε θῆρα ] ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ἐνταῦθα τὸν ἐξηγητὴν δατεόνται καὶ μερίζονται τὸν θῆρα , ἤτοι μᾶλλον κατατρώγουσι |
| μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
| αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
| τινὰ ψεύδους ἔκγονον καὶ γράμματα συμπλασάμενος ἐξ ἐκείνης πρὸς τὸν Διογένην κομίζει ταῦτα τῷ βασιλεῖ : τῷ δὲ μήθ ' | ||
| οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον , τέλος ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο . καὶ Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ . ἐπεὶ δὲ |
| Ἐπέκεινα [ δὲ ] πάλιν ἔρημον εἶναι ἐχομένην . Τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος , ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα | ||
| ἔθνος : ἐπέκεινα δὲ πάλιν ἔρημον εἶναι ἐχομένην . τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα , |
| οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
| ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
| καὶ περὶ ἁμάξης ὡς εὔκολον αὐτήν , ὅταν θέλῃ , πήξασθαι , ἀγνοῶν ὅτι τὰ ξύλα αὐτῆς πολλά ἐστιν ἃ | ||
| τῶν Στηλῶν , ἃς ὅρια τῆς γῆς τὸν Ἡρακλέα φασὶ πήξασθαι , τὰ μὲν μυθώδη ἐῶ , τὰ δ ' |
| , ἀλλὰ καὶ βοῶν καὶ ὀρέων , καὶ ὃ μᾶλλον θαυμάσαις ἄν , οὐδὲ ὄνῳ ἢ προβάτῳ χρῆσθαι πάρεστι τοῖς | ||
| τοῦτο μὲν τῆς μνήμης αὐτόν , τοῦτο δὲ τῆς ἡδονῆς θαυμάσαις . ἀτεχνῶς γὰρ οἷον μέλιτος σταγόνες τῶν τούτου λόγων |
| μέρος ἐποίησε τὸ ζεῦγμα Δαρεῖος : δύναιτο δ ' ἂν ζευχθῆναι καὶ κατὰ τὸ ἄνω . τοῦτο δὲ καὶ πρῶτόν | ||
| διηνεκὴς ἐποιήθη αὐτῷ : δοκεῖ δ ' ἔμοιγε πλοίοις μᾶλλον ζευχθῆναι : οὐ γὰρ ἂν δέξασθαι γέφυραν τὸ βάθος τοῦ |
| σπεύδηι κἠς βάσανον αἰτῆι , προσδίδωμι κἀμαυτόν : λαβών , Θαλῆ , στρέβλου με : μοῦνον ἠ τιμή ἐν τῶι | ||
| καὶ πέμπει ἄλλον ἀλλαχοῦ , Πυθαγόραν μὲν ἐπὶ μουσικήν , Θαλῆ δὲ ἐπὶ ἀστρονομίαν , Ἡράκλειτον δὲ ἐπὶ ἐρημίαν , |
| με : ἀλλὰ ἀξίωσόν με , κἀμὲ τὴν ἀναξίαν καὶ ἁμαρτωλόν , ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ συνταφῆναι . καθὼς καὶ | ||
| καὶ λέγει ὁ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ὀρθογραφίαν αὑτοῦ , τὸν ἁμαρτωλόν , καὶ διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται : τὰ |
| . καὶ ταῦτα εἴ τῳ πιστὸς ὁ Χῖος λέγων , πεπιστεύσθω : ἐμοὶ δὲ δεινὸς εἶναι δοκεῖ μυθολόγος καὶ ἐν | ||
| ' οἴκων Μεγαρικῶν ἑπτὰ τῶν ἀρίστων εἶναι τὰς Ἑστίας : πεπιστεύσθω δ ' ὅπως ἑκάστῳ φίλον . Κάμψαντι δὲ τὰς |
| ταῖς κάτω φαρμακείαις , καὶ εἰ δή ποτε αὐτόματα τύχοι ῥυέντα . πεφυλάχθαι δὲ καὶ κόπον καὶ ἀπεψίας , καὶ | ||
| τὸν Εὐφράτην ποιεῖν : ἀπὸ γὰρ τῶν ἄρκτων ἐπὶ μεσημβρίαν ῥυέντα ἐπιστρέφειν πρὸς τὰς ἀνατολάς , ἐκπίπτειν δὲ ἐπὶ μεσημβρίαν |
| , τὴν δὲ αἰτοῦμεν . ὅτι μὲν γὰρ ἡδέως τε εἶδες τουτονὶ Κυριακὸν καὶ πρὸς ἅπαντα συνέπραξας καὶ οὐδὲν ἀργῶς | ||
| τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν ὡς ὁ παροιμιαστὴς |
| ἀλλ ' οὐ τό γ ' ἐκ τῆς ἀληθείας αἰσχρὸν σιωπήσεται , ἀλλὰ τἀναντία δόξει τῇ τοῦ κήρυκος φωνῇ φθέγγεσθαι | ||
| νοούμενον . Ἢ ἐὰν ἀφέλῃς τὴν ἑτερότητα , ἓν γενόμενον σιωπήσεται : δεῖ δὲ καὶ τοῖς νοηθεῖσιν ἑτέροις πρὸς ἄλληλα |
| τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
| τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
| ; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
| ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
| καὶ ῥέων χρήσεις ἀλλ ' ὁ τὸν ἐν αὑτῷ παῖδα κατεσταλμένον ἔχων : διό φησιν αὐτὸς ὅτι φιλόσοφον ἐγὼ καλῶ | ||
| καίτοι πολλοῦ ὄχλου ἐπακολουθοῦντος , αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἐφθέγξατο , κατεσταλμένον [ αὑτὸν κατὰ ] τὸ τῆς φιλοσοφίας παράγγελμα τηρῶν |
| ' εἰμὶ παῖς σός : ὅ ἐστι : μέχρι θανάτου χωρήσω . ἢ πρὸς τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Ἐτεοκλέους οὐ θεμιτόν | ||
| . Ἀλλ ' ἔτι μοι εἰπέ , πῶς εἰς ζωὴν χωρήσω ἐγώ , ἔφην , ὦ Νοῦς ἐμός ; φησὶ |
| ῥητὸν καὶ διάνοια ἡ ἀντινομία , τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο ῥητοῦ καὶ διανοίας , ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς , καὶ | ||
| πόλεώς τε προστατεύων λαμπράς τε ἐνδυόμενος ἐσθῆτας ἔπειτα ἐν δούλοις τάττοιτο . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν αὐτὸν ἐβουλόμην ἂν εἶναι |
| ω ? ! [ βλέπω ϲεγ ? [ πρὸϲ τῆϲ Ἀθηνᾶϲ . οπ ? ? [ ολν ? ? ! | ||
| ! ! ! ] αφαιϲ ? ἔχων πρὸϲ τῆϲ ] Ἀθηνᾶϲ , τοϲοιϲ ? ? [ ! ! ] ! |
| τι λύγου θωράκιον ἀπερείσασθαι καὶ τοὺς εὐμηκεστάτους τῶν κλάδων ἑκατέρωθεν ἐπισπασαμένους περιειλῆσαι πάντοθεν . Τὴν δὲ Ἀδμήτην λύσασαν αὐτὸ ἁγνίσαι | ||
| γαγγλίῳ καὶ διαστείλαντα , ἐὰν μὲν ᾖ μικρόν , σαρκολάβῳ ἐπισπασαμένους εἰς τὸ ἐκτὸς μέρος ἀποτέμνειν : ἂν δὲ μεῖζον |
| αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
| τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
| . . . . . . . . . ἄνδρα σαοῖ φεύγοντα καὶ ἀλλοδαπὴν ἐπὶ γαῖαν , τῶν πάντων προβέβουλεν | ||
| ' ὀλεῖται : αἰχμητὴς γὰρ ἀνὴρ γῆν τε καὶ ἄστυ σαοῖ . Ἔν μοι ἔπειτα πέσοι μέγας οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν |
| Ἁλιευτικῷ διὰ τοῦ υ : λευκὴν συνόδοντα βόηκάς τε . σινόδοντα δ ' αὐτὸν λέγει διὰ τοῦ ι Δωρίων , | ||
| ι Δωρίων , ἔτι δὲ Ἀρχέστρατος ἐν τούτοις : ἀτὰρ σινόδοντα μὲν ὃν ζήτει παχὺν εἶναι : ἐκ πορθμοῦ δὲ |
| ὡς σύ τε ὁ γεωργὸς οὐκ ἀμελήσαις ἥ τε ἄρουρα δέξαιτο εὖ καὶ καλῶς τὸ σπέρμα . τούτοις ὑπερφυῶς χαίρων | ||
| ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων , καὶ πρὸ τούτου |
| τὰ δέοντα κατορθῶν καὶ κοινωνὸς ἀγαθὸς τοῖς πολιτευομένοις γινόμενος . Λέγοιτο δ ' ἂν ἱκανῶς εἰ κατὰ τὴν ὑποκειμένην ὕλην | ||
| . . . . . ξβ γοʹ λ γʹ : Λέγοιτο δ ' ἂν καὶ τρίτον Δέλτα μεταξύ πως τῶν |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| ποτήριον ποιὸν Ῥίνθων ἐν Ἡρακλεῖ : ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ ' ἀλήτων κἀλφίτων ἀπερρόφεις . ΦΙΑΛΗ | ||
| λόγον , ὅτι καὶ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονεῖ καὶ τὸν ἐλατῆρα βαστάζει . ὅμοιος δέ ἐστι καὶ πλοίῳ : ἁλὸς |
| πρότερον εἶναι τούτῳ δίκας πρὸς ἄλλον μηδένα , πρὶν ἂν ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος ἅπαν τῷ νικήσαντι : ἄλλοις δὲ πρὸς | ||
| αὐτὸν ἐπιθυμεῖν καὶ τοῦτον τὸν στέφανον λαβεῖν , ἵν ' ἐκπληρώσῃ τὴν περίοδον , σιγᾶν δὲ καὶ ἐπιτρέπειν τῷ θεῷ |
| , προθεσμίαν ὁρίσας ἑσπέραν , ἐν ᾗ δεήσει τὸν δημιουργὸν ἀπαλλαττόμενον οἴκαδε κομίσασθαι τὴν ἀμοιβήν , οὗτος οὐ πολὺ πρότερον | ||
| τῶν ἐγγενῶν Ἕλλησι δογμάτων οὐρανίων μεμύηται μυστηρίων θεατὴν ὑπάρξαι τὸν ἀπαλλαττόμενον τῆς ἐντεῦθεν βιοτῆς ἢ συνόμιλον ἀσωμάτων γενέσθαι ; καὶ |
| χρείαν ἐπινενοημένη . καὶ ἡ μὲν κατασκευὴ ἡ κατὰ τὸν Πασικράτην ἐστὶν αὕτη : μεθ ' ἣν ἀκολούθως ἐκθήσομαι τὴν | ||
| ' ἣν τοῦτο γίνεται : καὶ ἔφασαν οἱ περὶ τὸν Πασικράτην , ἵνα μὴ τῇ κατ ' εὐθὺ ἀναγωγῇ ὑπὸ |
| τοῦ τὸν Εὐτόκιον εὖ ποιεῖν ἀνάγκη , ἐπεὶ καὶ τοῖν νέοιν τὸν μὲν ἡμῖν ἀπέπεμψας ῥήτορα , τὸν δὲ ἔχεις | ||
| τούτοις γε τὴν καρδίαν , ἔδειξε δὲ ἔν τινι κατηγορίᾳ νέοιν : οἷν δέον , εἴπερ ἠδίκουν , ἐπιθεῖναι δίκην |
| ὅμοιος . Τὸν δὲ Κυνικὸν ἐν ἄρκτου δέρματι φιλοσοφοῦντα οὐχ Ὁνώρατον , ὥσπερ ὠνομάζετο , ἀλλ ' Ἀρκεσίλαον καλεῖν ἠξίου | ||
| ὅμοιος . Τὸν δὲ Κυνικὸν ἐν ἄρκτου δέρματι φιλοσοφοῦντα οὐχ Ὁνώρατον , ὥσπερ ὠνομάζετο , ἀλλ ' Ἀρκεσίλαον καλεῖν ἠξίου |
| τὸ γραμματεῖον , ἵν ' ἀναγνῶ λαβὼν ὁπόσοις ὀφείλω καὶ λογίσωμαι τοὺς τόκους . φέρ ' ἴδω , τί ὀφείλω | ||
| . ὁ δὲ νοῦς : ὅταν , φησὶ , θεοὺς λογίσωμαι , πάσης λύπης ἀπαλλάσσομαι , ἐνθυμούμενος ὅτι ἀδεκάστως τὰ |
| , οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
| μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
| Εὐριπίδης τὴν τοῦ Ὀδυσσέως πλάνην περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ὑπειληφὼς γεγονέναι : ὅτι δοκεῖ τὸν στίχον τοῦτον εἰπὼν Εὐριπίδης | ||
| . καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ ' ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ . ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ ' |
| . τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα , Νομαδικὰ δὲ ἐπικαλούμενα , εὐσεβῆ πάνυ , ὧν | ||
| Τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος , ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα , Νομαδικὰ δὲ ἐπικαλούμενα , εὐσεβῆ πάνυ : ὧν |