ἀλλ ' οὐ τό γ ' ἐκ τῆς ἀληθείας αἰσχρὸν σιωπήσεται , ἀλλὰ τἀναντία δόξει τῇ τοῦ κήρυκος φωνῇ φθέγγεσθαι | ||
νοούμενον . Ἢ ἐὰν ἀφέλῃς τὴν ἑτερότητα , ἓν γενόμενον σιωπήσεται : δεῖ δὲ καὶ τοῖς νοηθεῖσιν ἑτέροις πρὸς ἄλληλα |
Εὐριπίδης τὴν τοῦ Ὀδυσσέως πλάνην περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ὑπειληφὼς γεγονέναι : ὅτι δοκεῖ τὸν στίχον τοῦτον εἰπὼν Εὐριπίδης | ||
. καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ ' ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ . ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ ' |
ἔτι ἀποδήμου αὐτοῦ ὄντος ἐθεάσατο αὐτὸν ἐν ὕπνοις ἐλθόντα καὶ λέγοντα τρισχίλια ὀκτακόσια νομίσματα ἤνεγκα . καὶ ἀναθέμενός τινι τῶν | ||
τινὸς συμπερανθῆναί τε καὶ ἀποδειχθῆναι , εὔλογόν ἐστιν ἐρωτηθῆναι τὸν λέγοντα διὰ τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει , ἤγουν διὰ |
ὧν τοὺς βίους ἀναγράφει Φιλόστρατος τὸν σοφιστὴν ] τὸν σοφίαν ὑποκρινόμενον , ἢ ἀπατεῶνα ὑπέρπικρον ] † ἤγουν λίαν πικρόν | ||
οἱ ἑπτὰ στρατηγοὶ τοῦ Καμβύσου ὤμοσαν ἀναιρεθῆναι τὸν μάγον τὸν ὑποκρινόμενον τῷ ὀνόματι Μάρδου . . καλῶς γὰρ γινώσκετε τοῦτο |
με : ἀλλὰ ἀξίωσόν με , κἀμὲ τὴν ἀναξίαν καὶ ἁμαρτωλόν , ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ συνταφῆναι . καθὼς καὶ | ||
καὶ λέγει ὁ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ὀρθογραφίαν αὑτοῦ , τὸν ἁμαρτωλόν , καὶ διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται : τὰ |
θειάζω , ἔτι δὲ καὶ ὁ πιθανὸς ἐκ τοῦ πείθω παραχθείς . Συρακουσίων δὲ γλώσσης τὸ πίσυνος κατὰ τὸν κανόνα | ||
θειάζω , ἔτι δὲ καὶ ὁ πιθανὸς ἐκ τοῦ πείθω παραχθείς . Συρακουσίων δὲ γλώσσης τὸ πίσυνος κατὰ τὸν κανόνα |
τὸν δὲ πατέρα τηροῦντα τὸ πάτριον ἔθος τὸν υἱὸν ὡς λελοιπότα τὴν τάξιν ἀποκτεῖναι . Τούτου δὲ τοῦ ἔτους διελθόντος | ||
. πρότερον μὲν οὖν σε δάκνειν εἶχον ὡς δειλὸν καὶ λελοιπότα τὴν τάξιν , νῦν δέ σοι πολλῶν τῶν τροπαίων |
ἰδίως τὸ τοῦ Ἀχιλλέως , ὅπερ αὐτὸς ὁ ποιητὴς ἠτυμολόγηκε λέγων “ Πηληϊάδα μελίην , ” ὥστε παρὰ τὸ ὄρος | ||
συνεστώτων καὶ ἀσυστάτων ἔρχεται : ὅρον οὖν τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων πάντα τὰ ἀσύστατα περιλαμβάνει κατὰ τὸ ἐναντίον : γίνεται |
, οὗτος μακάριος ἐν ἀγορᾷ νομίζεται , ὅταν δ ' ἀνοίξῃ , οὐχὶ τὴν θύραν , ἀλλὰ τὴν ψυχήν , | ||
ἤνοιξεν ; εὔχεται γὰρ Μωυσῆς ὁ ἱεροφάντης , ἵνα „ ἀνοίξῃ κύριος ἡμῖν τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ τὸν ἀγαθόν , τὸν |
, ἀνάγκην τοῦ μαρτυρῆσαι προστιθέντες : ἔδει δὲ αὐτὸν ἢ μαρτυρεῖν , ἢ ἐξομόσασθαι ὡς οὐκ εἰδείη ἢ μὴ παρείη | ||
καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦντες αὐτοῖς , τὰ δὲ πείθοντες μὴ μαρτυρεῖν . ἀλλ ' ὅμως ἐὰν ὑμεῖς βούλησθε τὰ δίκαια |
τὸν Κλέωνα λέγει . πολλάκις γὰρ προειρήκαμεν ὅτι διαβάλλει τὸν Κλέωνα . συνέθηκε δὲ τὴν λέξιν ἀπὸ τῆς βύρσης καὶ | ||
τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα πονηρὸν ὄντα βούλεται δεῖξαι . ΓΘ ἀπὸ ἐνδόξου καὶ |
ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
, ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
: ταῦτα δὲ καὶ ἑτέρας ἐστὶ χρείας : ὀνειδιστικῶς ἐπονειδιστικῶς ἐπονειδίστως , ἐπαισχῶς : ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων οὐκ ἔστιν | ||
αὐτῶν οὐ καλῶς διοικήσουσι καὶ ἐκδημοῦσι καὶ ναυαγίων πειρῶνται καὶ ἐπονειδίστως καὶ ἐμπαθῶς διαλαλοῦνται καὶ σινοῦνται ἐπὶ τὸν συνουσιαστικὸν τόπον |
γάρ ἐστιν ἡ προσποίησις ἡ ἐκτὸς οὖσα τῆς ἀληθείας . ὑποκρίνεται ] ἢ διὰ τὴν τέχνην σκώπτει καὶ νῦν , | ||
ὅτι καὶ τῶν ἔργων ἤδη προειλήφασιν ἀμφότεροι καὶ ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεται , τέλος ἄρτι πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον |
θαρσαλέοι τελέθουσι μένουσί τε θοῦρον Ἄρηα . τοῦ κεν ἐγὼ θείμην ἶσον κλέος , ὅς τ ' ἐνὶ δαιτὶ τέρπηται | ||
Σπάρτην ὄνομα καλῶμεν αὐτήν ; Ἡράκλεις : σπάρτην γὰρ ἂν θείμην ἐγὼ τἠμῇ πόλει ; Οὐδ ' ἂν χαμεύνῃ πάνυ |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
. Αὐτοῦ μὲν οὖν , ἵνα σοι κατ ' ὀφθαλμοὺς λέγῃ . Κατάθου σὺ τὰ σκεύη ταχέως , χὤπως ἐρεῖς | ||
τῆς ἐντελεχείας λέγει : ὅταν δὲ τὴν λογικὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν λέγῃ , τὸ κεχωρισμένον . Ῥάκος πολυσχιδὲς ἐργασάμενος , ἔξωσον |
μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Σωκράτης , | ||
σπάνιον γὰρ τὸ ἀγαθόν . σοφὸν τίμα μετὰ θεόν . ἐλεγχόμενος ἵνα γένῃ σοφὸς χάριν ἴσθι τοῖς ἐλέγχουσιν . ὁ |
δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . Τοῖν μὲν ξένοιν ἐπεμελήθην ὡς παρεκάλεις , | ||
δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . καὶ Λαμψακηνοὶ Ἀναξαγόραν ξένον |
οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
σχεδρὸς τλήμων , καρτερικὸς , τολμηρός : σχελινάζει , τὸ φλυαρεῖ : σχέρω ἑξῆς . Πᾶσα λέξις ἀπὸ τῆς τε | ||
πέριξ οὐρανὸν ὄρεσι περικυκλούμενον ᾤκησε . Κάλχαντος τοῦ Μόψου . φλυαρεῖ δὲ καὶ κατὰ τοῦτο : ἐκεῖνος γὰρ ἐν Κιλικίᾳ |
, μήτηρ ἑώρα τῆς κόρης ἐφ ' ἅρματος . Τοῦτον εὐτυχέστατον λέγω , ὅστις θεωρήσας ἀλύπως , Παρμένων , τὰ | ||
Μετὰ ταύτην δ ' ἔστιν ἡμερῶν δυοῖν τελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατον ἡ λεγομένη Ταρτησσὸς , ἐπιφανὴς πόλις , ποταμόρρυτον κασσίτερον |
ἄριστα μὲν θρᾳκιστὶ διαλέγεσθαί φαμεν τὸν ὡς σύνηθές ἐστι Θρᾳξὶ διαλεγόμενον , καὶ κάλλιστα ῥωμαϊστὶ τὸν ὡς σύνηθες Ῥωμαίοις , | ||
λόγος ᾖ μὴ λίαν ἀρεστὸς ἀνέχηται καὶ περιμένῃ παύσασθαι τὸν διαλεγόμενον , καὶ παυσαμένου μὴ εὐθέως ἐπιβάλλῃ τὴν ἀντίρρησιν , |
τε καὶ αἰδοῦς ὄντι μεστῷ , πολλὴν δυσχέρειαν εἶχεν . Ἀποκρίνεται γοῦν , ἠρέμα διωσάμενος τὸν ἄνθρωπον , ὅτι Καῖσαρ | ||
τῷ εἶξαι τῷ καλῷ καὶ πρὸς τὰ αἰσχρὰ ἀντιβλέψαι . Ἀποκρίνεται ὁ Ἀθηναῖος ξένος , ὅτι καὶ πόλεως τὸ καλούμενον |
νύκτωρ ἐσκέπτοντο . Γ ἀντωμοσίας : γράμματα . . . ἀπολογήσεσθαι . , , ) ἀντωμοσία : γραφὴ . . | ||
Εἰ μὲν τοίνυν , ὦ ἄνδρες , περὶ τούτων ἔμελλον ἀπολογήσεσθαι μόνον Λεωχάρης ἢ Δικαιογένης , ἄρκει ἄν μοι τὰ |
ἰσχυρὸν θεὸν ἐγὼ ποήσω τήμερον δοῦναι δίκην , ὁτιὴ καταλύει περιφανῶς εἷς ὢν μόνος τὴν δημοκρατίαν , οὔτε τὴν βουλὴν | ||
τῆς ἀμείνονος οἴεσθαι πειρᾶσθαι τύχης . τὸ γὰρ οὕτω μὲν περιφανῶς ὑπὸ τῶν κρειττόνων τετιμημένον , οὕτω δὲ τοῖς ἀνθρώποις |
: εἰς τοῦτο γὰρ ἕκαστον σπεύδει . μεταφορικῶς γάρ φαμεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον καὶ κακὸν τὸν μὴ καταλελοιπότα | ||
τι βαλεῖν φοβούμενοι τὸ σαθρὸν αὐτῶν . ἀγγείῳ ] τὸν συκοφάντην . χρώμενος ] λέγει διὰ τὸ καὶ αὐτὸν κράζοντα |
μηδ ' Ὑπερείδην κακῶς δόξαι βεβουλεῦσθαι ποιήσῃς τὰς Εὐθίου ἱκεσίας προσιεμένη , μηδὲ τοῖς λέγουσί σοι ὅτι , εἰ μὴ | ||
δὲ τὸν Φάωνα μόνον εἶχον οὔτε τινὰ προσβλέπουσα ἕτερον οὔτε προσιεμένη ὅτι μὴ σέ : ᾤμην γὰρ ἡ ἀνόητος ἀληθῆ |
οὐ κατ ' ἴσον σύστημα . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Σιμωνίδειον ἐπίγραμμα Ἴσθμια δίς , Νεμέᾳ δίς , Ὀλυμπίᾳ ἐστεφανώθην | ||
ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται . δοκεῖ δὲ τοῦτο πρὸς τὸ Σιμωνίδειον εἰρῆσθαι : ἐπεὶ ἐκεῖνος ἐλασσωθεὶς ὑπὸ Πινδάρου λοιδορίας ἔγραψε |
ἦν ἐπὶ ναῦν κατιέναι . δεομένων δ ' ὅ τι φρονοίην ἀποφήνασθαι , δι ' ὀλίγου τοὺς ἑκατέρων λόγους ἀριθμησάμενος | ||
οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , ἄξιος ἂν εἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν |
τὸ ἱερουργῆσαί τι ζῷον . καὶ Ὅμηρος τὴν διαφορὰν αὐτῶν τετήρηκεν ἐπὶ μὲν τοῦ θῦσαι εἰπών : θεοῖσι δὲ θῦσαι | ||
καλῶν καὶ φωνῆς ὄντα πορείαν ἐπιστάμενος , ἄτμητον ἐπὶ Ἕκτορι τετήρηκεν , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν . ἥ |
μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
Διαγράφειν . διαξύειν , ἀπαλείφειν , παράπτεσθαι . Διαγράφειν τὸ ἐξαλείφειν Πλάτων Πολιτείας γʹ . Διακομισθείς , διελθών . Διακορής | ||
ταῖς γὰρ ἐκ τῶν θυμάτων ἀπολαύσεσι τὸ περὶ τούτων ἀληθὲς ἐξαλείφειν πειρώμενοι λανθάνομεν ἡμᾶς αὐτούς , οὐ γὰρ δὴ τὸν |
οὕτω δύνασθαι τοὺς φίλους ἐγκωμιάζειν ὥσπερ ἐμαυτόν . ἄλλως : πεπίστευκα δὲ ὅτι οὐδένα ὕμνησα ἀμφότερα ἔχοντα , ἐμπειρίαν τε | ||
οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν ἄλλη γυνή , κἂν ἡ ἄστοργος ἐγὼ πεπίστευκα : μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε χρόνον ἐν τοῖς ἀγροῖς |
μάλιστα πείθομαι καὶ ἄλλως γενέσθαι δίκαιον καὶ πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβῆ . τοῦτο μὲν γὰρ Σέλευκός ἐστιν ὁ Μιλησίοις τὸν | ||
Γερμανικὸν ἢ τὸν Σκυθικόν , ἀλλὰ τὸν φιλάνθρωπον καὶ τὸν εὐσεβῆ καὶ τὸν σωτῆρα . ταύτης ἀνθεκτέον σοι τῆς ἀρετῆς |
οὖν ὁπόσον σοι ἐγὼ φίλος ὁ ῥᾳστώναν καὶ τὰν ἁδονὰν ἀποδεχόμενος . σὺ δὲ ὁμολογῶν εὐλόγως ἐρωτᾶν Πρόδικον , τὸ | ||
ἁπάσης τῆς οἰκουμένης : ἕκαστος γὰρ τῶν παρόντων τῆς ἀρετῆς ἀποδεχόμενος τῇ εὐνοίᾳ ὡς πολίτην αὑτοῦ προσοικειοῦται , τὸ τοῦ |
φαῦλος , αὐτὸς ἐξ ἀλογίας παρωξυμμένος , Θεὸς ἀναίτιος : ἀδικήσῃ δὲ τὸν προσπεσόντα , οἷον τοξότου βάλλοντος ἀνάγκη τὸν | ||
. οὐ γάρ ; Πάνυ γε . Ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις ὧν ἂν κήδηται , |
χρὴ τῶν ποιουμένων ὀργίζεσθαι , ἀλλὰ τῷ κἀκεῖνον εἰς τοῦτο προαχθῆναι ποιήσαντι : μετὰ δὲ τὰ παραγραφικὰ τὸ ἀντιθετικὸν , | ||
τὸ ἐπιστητόν , ἀλλ ' ἅμα τῷ ἐκ τῆς ἐπινοίας προαχθῆναι ἔχει τὴν ἐπιστήμην . Ἐκθέμενος τὸ τῷ χρόνῳ πρότερον |
ἡγεμόνων τῶν εἰς Νέαν πόλιν ἀποσταλέντων : καὶ ὁ Δημοκλῆς ὑπολαβὼν [ ἔφη ] εὖ γε νὴ τοὺς θεοὺς ἐποίησαν | ||
ἀνθρώπων τε ὑπὸ γῆν οἰκούντων καὶ πυγμαίων αὖ καὶ σκιαπόδων ὑπολαβὼν ὁ Ἰάρχας „ περὶ μὲν ζῴων ἢ φυτῶν „ |
τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
ἐλέγεσθε ὑπερφυῶς εἰδέναι , καὶ πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸν ἐμαυτοῦ διῄειν ταῦτα , ὁ δὲ ἐφιστάς με „ εἰ τῶν | ||
τέχνης ἀπήχθηται μὲν Διί , ἀπήχθηται δὲ Μοίραις , καὶ διῄειν ἂν τὰ Ἀσκληπιοῦ , εἰ μὴ ἐνταῦθα ἐβέβλητο . |
τοὺς πατροκτόνους τε καὶ φονεῖς τιμωρεῖ . τῷ Οἰδίποδι . Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην . * πολεμικὸν ἢ τὸ ἐξ Ἄρεος | ||
] Ἐτεοκλέους . σύ ] Ἐτέοκλες . θ πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα ὁ λόγος οὗτος . πενθητήρων ] θρηνωδῶν . πενθητήρων |
γ ' οὖν σε οἱ πλεῖστοι τῶν πολιτῶν τὸν τοῦδε ἐρώμενον : ἐγὼ δέ σοι διαφυλάξω τοὔνομα καθαρὸν καὶ ἀνύβριστον | ||
Ἔρωτι ποιούμενοι τὴν τῶν στεφάνων ἀνάθεσιν τοῦ μὲν Ἔρωτος τὸν ἐρώμενον ἄγαλμα , τούτου δὲ ναὸν ὄντα τὴν οἴκησιν στεφανοῦσι |
μάλιστα μὲν παρὰ τῶν σατραπῶν , εἶτα δὲ καὶ παρὰ Ἑρμίου τοῦ εὐνούχου , ὃν νῦν ἀνάσπαστον ἐποιήσατο , ἄρχοντα | ||
ποιήσας , ὥς φησιν Ἀμβρύων ἐν τῷ Περὶ Θεοκρίτου : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων |
ἐγώ : κατὰ διαδοχὴν ὁ τάλας δακρύω . μετὰ γὰρ Ἀχιλλέα δακρύει Νεοπτόλεμον : ἐμῷ κάρα : οὕτως ἡ γραφή | ||
Πρίαμος ὑπὸ Νεοπτολέμου δικαίως , ἐπειδὴ καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἀχιλλέα ἐλθόντα ἐπὶ τὸν γάμον τῆς Πολυξένης οἱ περὶ Ἀλέξανδρον |
θοἰμάτιον δεικνὺς τοδὶ πρόφασιν ἔφασκον : ὦ γύναι , λίαν σπαθᾷς . ἐσπάθα ] ἀναιδῶς ἀνήλισκεν . αὐτῇ κτλ . | ||
ἱμάτιον δεικνὺς προφάσει πενίας ἔλεγον : ὦ γύναι , λίαν σπαθᾷς . σπαθᾷς ] τρυφᾷς . πότην λύχνον : ἢ |
καλεῖται μετάληψις , ἥ τις τὸ μὲν πρᾶγμα συγχωρεῖ , μέμφεται δὲ ἕν τι τῶν περὶ τὸ πρᾶγμα , χρόνον | ||
τι σημαίνει ; Ἀλλὰ καὶ τὸ μέμφεται , ὥστε τὸ μέμφεται πάσχειν ἐστίν , ἀλλ ' οὐ ποιεῖν . εἰ |
: τούτου δὲ καὶ οἱ νόμοι στοχάζονται : ναί φησι κερδαλέα γράφεις , ἀλλ ' αἰσχρά , ἀλλὰ λυπηρά , | ||
ἡδέως δὲ ζῶντες , ἢ λυσιτελοῦντα μὲν ἄλλα ἐστὶ καὶ κερδαλέα , δικαιότερα δὲ ἄλλα , καὶ πόλλ ' ἄττ |
τὰ λεγόμενα [ ] δοκοῦσι ? τὸν ? ? ? Ζᾶνα παρὰ τοῦ αὑτοῦ [ ] πατρὸς [ τὴν ] | ||
. [ χρὴ ὧδ ] ' ἔχοντα οὐκ ἀκούειν τὸν Ζᾶνα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
τὸν ναρθηκισμὸν καὶ τὴν προσήλωσιν καὶ τὸν ἐκ τῶν σχοινίων φιμόν : οὐ γὰρ ἄλληλα πλήξει τὰ ξύλα , καὶ | ||
τούτων “ καὶ τούσδε κημοὺς στομάτων ” . κημὸν ] φιμόν . καταμηλῶν ] εἰσάγων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καθὰ |
διὰ τοῦτο ὁ θεὸς αὐτὸν κατέπεμψεν , ὅτι ᾔδει αὐτὸν ἐλεήμονα καὶ εὖ ποιοῦντα τοὺς ἀνθρώπους . καὶ ὅταν εἴπῃς | ||
ἤδη προεῖπον , εἰς τὴν τοῦ ἀνέμου ὀχείαν καταναλίσκει . ἐλεήμονα δέ , ὅπερ δοκεῖ παρά τισιν ἐναντιώτατον ὑπάρχειν , |
μόχθων ἀνάπαυλαν . τίς τάδε λεύσσων θεὸν οὐχὶ νοεῖ , μετεωρολόγων δ ' ἑκὰς ἔρριψεν σκολιὰς ἀπάτας ; ὧν ἀτηρὰ | ||
προδιδάσκει [ ] ψυχὴν αὑτοῦ θεὸν ἡγεῖσθαι [ ] , μετεωρολόγων δ ' ἑκὰς ἔρριψεν σκολιὰς ἀπάτας , ὧν τολμηρὰ |
ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
τρικυμία τις , θαλάσσιον διεγείρουσα κλύδωνα , τὸν περὶ ψυχῆς ἀπειλοῦντα κίνδυνον : ἐξ οὗ καὶ πᾶσαι διεσκορπίσθησαν αἱ νῆες | ||
δίκην ὁτῳδήποτε ἐπερχομένην , οὕτω καὶ θρασὺν λέγομεν τὸν ἀκαίρως ἀπειλοῦντα καὶ λοξῶς προερχόμενον ὀφθαλμὸν καὶ συνεχῶς κινούμενον . τοῦτο |
αἰτεῖ τὴν παρακαταθήκην , ἵνα ἢ ἑαυτὸν ἢ ἕτερόν τινα σφάξῃ , ὁ δὲ ἀρνεῖται καὶ ψεύδεται μέν , ἐπ | ||
, καὶ ἐπάγη . Τεκμήριον δέ μοι τόδε : ὁκόταν σφάξῃ τις ἱερεῖον , τέως μὲν ἂν θερμὸν ᾖ , |
μὴ ἀεὶ ἡ μάστιξ σοφοῦ ἔμοιγε δοκεῖ ἱππέως , καὶ ἐπαινοίην ἂν τὸν ὧδε ὀχούμενον . „ „ τῷ δὲ | ||
αὑτὴν διακελεύοιτο ἐν τῷ ποιήματι , τὸν ὑπερβάλλοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην , φειδωλὸς δ ' αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ |
τάλαντα . Ὠνησάμην ὅσου φής . τἀργύριον μέντοι εἰς αὖθις καταβαλῶ . Τί σοι τοὔνομα ; Δίων Συρακούσιος . Ἄγε | ||
εἰ μὴ τοῦτο τὸ πλοῖον ταχύτερον ἄγετε , λίθοις ὑμᾶς καταβαλῶ . ” τότε εἷς ἐξ αὐτῶν εἶπεν : „ |
μέν τις ὁρᾶι μέ τι δειλὸν ἔχοντα , αὐχέν ' ἀποστρέψας οὐδ ' ἐσορᾶν ἐθέλει : ἢν δέ τί μοί | ||
δ ' Ἀγησίλαος ἀντὶ τοῦ ἐπὶ Καρίαν ἰέναι εὐθὺς τἀναντία ἀποστρέψας ἐπὶ Φρυγίας ἐπορεύετο , καὶ τάς τ ' ἐν |
ὦ δύναμις ἡδίστη , προσλάβωμεν , ὦ τέκνον , αὐτὴν ἀσμενέστατα : πῶς ἅμα τῷ παραγενέσθαι ἀπώσατο τὴν ἀκρασίαν ; | ||
ἐμμελοῦς ἀναγνώσεως κρῖνε τὰ κείμενα καὶ εἴ τι παρεῖται δήλωσον ἀσμενέστατα : καὶ γὰρ κἀκεῖνο πληρώσομεν , ἐπεὶ οὐ θέμις |
δ ' ἐτίθεσαν τὰς ἰδίας σύριγγας . προσέτι δὲ τὸν κριτὴν ὁ Δάφνις εὖ μάλα ᾄσας προσηγάγετο μαθητεῦσαι ἑαυτῷ . | ||
δὲ πρὸς αὐτὸν , ἔστω νοσεῖν με , κατὰ σὲ κριτὴν , εἰ νόσημά ἐστι καὶ παραφροσύνη καὶ μανία τὸ |
φυλαττομένων . Κυνὸς οὖς : ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀκουόντων . Κυνικὸς θάνατος : ἐπὶ τοῦ χαλεποῦ : παρόσον οἱ κύνες | ||
οὐσίας αὐτοῦ ἐμπεφορτισμένων τῇ νηΐ . Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον |
οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
ἐναντίον αὐτοῦ αὐτὸς ἑαυτῷ ἐτόλμα ἐναντία λέγειν καὶ ἐλάνθανεν τὸν Ὀδυσσέα : οὐδὲν γοῦν φαίνεται εἰπὼν πρὸς αὐτὸν ὡς αἰσθανόμενος | ||
σκιὰν τοῦ ξίφους ὁ Διομήδης , ἐπιστραφεὶς καὶ βιασάμενος τὸν Ὀδυσσέα ἔδησε καὶ προάγειν ἐποίησε παίων αὐτοῦ τῷ ξίφει τὸ |
τὴν βασιλείαν τοῦ τεθεικότος αὐτοῖς θεοῦ τὸν νόμου , καθὼς περιείργασμαι . Τὸν γὰρ πάντων ἐπόπτην καὶ κτίστην θεὸν οὗτοι | ||
ἐν τοῖς ἄνω ἐναλλάξας , ὡς ἔφην . τὸ δὲ περιείργασμαι , περιττῶς καὶ οὐκ ἀναγκαίως παρῄνεσά τε ἐγὼ καὶ |
ἀποφαίνειν τὰ οἰκήσαντα γένη τὴν βάρβαρον πόλιν , ἣν ἂν ἐπαινέσῃς , ἢ πρεσβύτατα ἢ σοφώτατα ἢ ἀρχικώτατα ἢ ὅλως | ||
μηδὲν ἂν αἰτιάσασθαί σε . μήτε δὲ ἐμὲ πρὸς αὐτοὺς ἐπαινέσῃς , ὦ φίλτατε Ἔλεγχε , μήτε τὰ ἐκείνῳ προσόντα |
πεπονθέναι Τιμαίωι πάθος ὅμοιον , ὃς ἐλπίσας τὸν μὲν Θουκυδίδην ὑπερβαλεῖσθαι δεινότητι , τὸν δὲ Φίλιστον ἀποδείξειν παντάπασι φορτικὸν καὶ | ||
] τὰς ἐκ πυγμῆς πληγάς . πολλοῖς ] πταίσμασι . ὑπερβαλεῖσθαι ] νικῆσαι . ἀπὸ μαγδαλιᾶς : ἀπὸ εὐτελοῦς τροφῆς |
. Καὶ ὁ Σωκράτης φησὶν ὡς ἀληθῶς χρυσοῦν εἶναι τὸν Φαῖδρον , εἰ οἴεται λέγειν Σωκράτη ὅτι Λυσίας τοῦ παντὸς | ||
ἵνα δύνηται καὶ ὁρίζεσθαι . Ταῦτα εἰπὼν , ἐρωτᾷ τὸν Φαῖδρον εἰ τοῦτο ἔστιν ἡ ῥητορική . Ὃ δέ φησιν |
πολλοὶ ταῦτα μὲν οὐ πράττουσιν , ἐπὶ δὲ τὸν λόγον καταφεύγοντος οἴονται φιλοσοφεῖν , ὅμοιόν τι ποιοῦντες τοῖς κάμνουσιν , | ||
, ἐπελθόντες οἱ πολέμιοι ἀπέκτειναν „ , δύναται εἶναι ἀντίληψις καταφεύγοντος αὐτοῦ ἐπὶ νόμον „ τόδε ἔξεστί μοι ” : |
ὑποβολήν , ὅταν ἑτέρῳ προσώπῳ περιβάλῃ λόγον . βουλόμενος γὰρ ἐπιτιμῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις ὡς εἰς ῥᾳθυμίαν ἐκκλίνασιν , οὐκ ἀφ | ||
θαυμαστὸς Δημοσθένης ἔφη , τὸ μὲν ἐγκαλέσαι καὶ μέμψασθαι καὶ ἐπιτιμῆσαι ῥᾴδιον καὶ παντός , τὸ δὲ ὅπως τὰ παρόντα |
πονηρὸν ὁ συκοφάντης ἀεί , τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν , ἢ ἀόριστον ὡρισμένῳ , οἷον πολλὰ μὲν | ||
βάσκανον καὶ φιλαίτιόν ἐστι : τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν : ἕτερον γάρ τι πεποίηκε προσλαβὼν τὸ κατ |
κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
. Τῶν γὰρ τοιούτων τὰ ἐντελῆ δασύνεται , τὰ δὲ συγκοπέντα ψιλοῦται . Ὡς τὸ ὁλόλαμπος , ἁρμοζόμενος , ἁλλόμενος | ||
: εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν τὰ |
λέγειν μὴ Πλάτων ὁ καταδείξας αὐτὸν ᾖ : κἀμοὶ μὲν ἀπολελόγηται μετρίως ὑπὲρ τῆς αἰτίας , ὡς ἐγὼ νομίζω : | ||
λέγειν μὴ Πλάτων ὁ καταδείξας αὐτὸν ᾖ : κἀμοὶ μὲν ἀπολελόγηται μετρίως ὑπὲρ τῆς αἰτίας , ὡς ἐγὼ νομίζω : |
ποτὲ γενέσθαι . κἀν τρίτῳ δὲ Πολιτείας γράφει οὕτως : Συρακοσίαν δέ , ὦ φίλε , τράπεζαν καὶ Σικελικὴν ποικιλίαν | ||
, ἀλλὰ μᾶλλον πίνειν , ἔπειτ ' ᾄδειν κακῶς , Συρακοσίαν τράπεζαν Συβαρίτιδάς τ ' εὐωχίας καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν |
ἤθελον εὑρεῖν διζόμεναι ψυχὴν εὖρον Ἀριστοφάνους . ἐζήλωσεν δὲ καὶ Σώφρονα τὸν γελωτοποιόν , τὴν μιμητικὴν ὥσπερ κατορθῶσαι βουλόμενος : | ||
δὲ γεγονυῖα πρότερον ἐρωμένη , παρακολουθοῦσα διότι ἀποκτεῖναι βούλεται τὸν Σώφρονα ἡ Λαοδίκη διανεύει τῷ Σώφρονι , μηνύουσα τὴν ἐπιβουλήν |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς τὸ λαλεῖν : καὶ γὰρ ἐν | ||
ἐγκρατὴς καὶ ὁ σώφρων ταὐτόν ἐστιν , ἔδει καὶ τὸν σώφρονα φαύλας καὶ ἰσχυρὰς ἡδονὰς ἔχειν , ἐπηρεαζούσας αὐτὸν παραπλησίως |
ἢ τὰ χρήματα , οἷον τὰ κλοπαῖα , ἃ καὶ κλέμματα καὶ κλο - πιμαῖα καὶ φώρια , παρὰ δὲ | ||
ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἁρμοττόμενος , ὀρθῶς ἂν πράττοι τὰ κλέμματα : τὰ στρατηγήματα ἕχει : παρέχει . ἅ : |
. δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
, ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
ὠνομάσθαι ἀγνοεῖσθαι εὐήθη φήσομεν τὸν λόγον : ὅπου γε οὐδὲ Μέλητα τὸν παρὰ τὴν Σμύρναν ῥέοντα ὠνόμακε ποταμόν , τὴν | ||
καὶ Κλεάνθης τὸν πατέρα αὐτοῦ Μαίονα λέγουσιν , Εὐγαίων δὲ Μέλητα , Καλλικλῆς δὲ Δμασαγόραν , Δημόκριτος δὲ Τροιζήνιος Δαήμονα |
, ἀλλ ' ἐλέγχοις ὑποδεικνύειν τὸ ἔγκλημα , καὶ μαρτυρίᾳ πιστῇ διελέγχειν τὰ δράματα : ἐκοινώνησε Δημοσθένης τοῦ σκέμματος : | ||
μὴ τὴν προῖκα , τὴν γυναῖκα δέ . ⌋ γυναικὶ πιστῇ κ [ δίκαιος ] ? ? ἁνὴρ ? ? |
Δίκη γὰρ καὶ διὰ σκότου βλέπει . τόν θ ' ὑμνοποιὸν δόναχ [ ' , ὃν ἐκφύει Μέλας ] ποταμὸς | ||
: κακὸν γὰρ ἄνδρα χρὴ κακῶς πάσχειν ἀεί . τὸν ὑμνοποιὸν δόναχ [ ' , ὃν ἐκφύει Μέλας ] ποταμὸς |
παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν προέκρινα γῆμαι | ||
. ὑποσταίης δὲ ἄν , εἰ καὶ μάγον ἢ μάντιν ὑποκρίνασθαι δέοι τῶν κλήρους πολυταλάντους καὶ ἀρχὰς καὶ ἀθρόους τοὺς |
ὧν μακαρισμοὶ τοῖς κατασκευασαμένοις ἠκολούθουν μόνον , ἐπαίνου δὲ καὶ ζήλου ἄξια τὰ τῆς γνώμης ἔργα ὑπολαβών , ἧς πλεῖστοί | ||
μου περὶ Βάλλας γυναικὸς πατρός μου , τὸ πνεῦμα τοῦ ζήλου καὶ τῆς πορνείας παρετάξατο ἐν ἐμοί , ἕως συνέπεσα |
ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
, οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |
ἀγρίοις διῆγε τὸν στρατὸν πειθομένους αὐτῷ καὶ πᾶν τὸ ἐκ Παλαμήδους θεῖόν τε ἡγουμένους καὶ χρησμῶδες : καὶ γὰρ δὴ | ||
μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο Π διὰ μακρᾶς |
ἐνίκησαν Κορκυραῖοι παρὰ πολύ . . τὸν θεόν : Τὸν Πλοῦτόν φησι . . ἔρημον : Ἔρημος κυρίως ἡ μονωθεῖσα | ||
τυφλὸς δ ' οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος : τυφλὸν τὸν Πλοῦτόν φασιν , ἐπειδὴ τοὺς πλουτοῦντας ὁρῶμεν πηροῦσθαι τὴν διάνοιαν |
δέδοικα μέντοι μὴ τῷ ἄγαν ἐμὲ θαυμάζειν τὰ σὰ χεῖρον διάθῃ . Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων | ||
δέδοικα μέντοι μὴ τῷ ἄγαν ἐμὲ θαυμάζειν τὰ σὰ χεῖρον διάθῃ . Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων |
καὶ προανέχειν πάνυ σφόδρα ποιήσει φάρμακον τὸν ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν περιγιγνόμενον τοῖς ἀνθρώποις ὄλεθρον , οὐ μήποτε συγχωροῦν εἰς ἔργον | ||
διαφυγόντος ἔχεως τὸν ἐπὶ τῇ συνουσίᾳ παρὰ τῆς θηλείας αὐτῷ περιγιγνόμενον θάνατον , μὴ ἐν ὁδῷ ποτε ἢ ἐν ἄλλῳ |
κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
ὁ πολύβοτός τ ' αἰὼν βροτῶν , ὅσον τότ ' Οἰδίπουν τίον , τὰν ἁρπαξάνδραν κῆρ ' ἀφελόντα χώρας ; | ||
συνέμιξε νυμφίους φρενώλεις καὶ τὰς φρένας ἀπολέσαντας , τόν τε Οἰδίπουν καὶ τὴν Ἰοκάστην . ὅς ] ὁ Οἰδίπους . |
δ ' ἂν ὑμῖν ἐπ ' εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ μέμψιν ποιησαίμην νῦν μὲν ἐν κεφαλαίῳ , μικρὸν δ ' ὕστερον | ||
? ] ? Ἡρακλέους ἀκρωτηριάσαντος [ ] Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην , ὦ ἄνδρες , τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς |
Ἀλεξάνδρῳ , αἷς ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἑλλάδα , οὐδὲν ἔχων αἰτιάσασθαι κατὰ τὴν τέχνην . φησὶ γάρ , ὃς καὶ | ||
βούλεσθε : ὑποσχέσθαι μέντοι καὶ φῆσαι καὶ τὸν δεῖν ' αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν ' ἔστι , τὰ δὲ πράγματ |
δὲ μετὰ δακρύων αὐτὸν ὁ πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ | ||
εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον . ἀεὶ γὰρ ἐπαινῶν αὐτὸν καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν |
ἀνατρέπων τὴν πολιτείαν , λύων ἀναλύων καταλύων , συνταράττων , μεθιστάς , παρακινῶν , μεταβάλλων , μετατιθείς , παρατρέπων , | ||
ὁ γὰρ στρόφις ἄντικρυς κωμικόν , μεταβάλλων δὲ πάντα καὶ μεθιστάς , ἄνω καὶ κάτω τὴν πολιτείαν μεταφέρων , ἀηδής |
ὡς ὁμολογοῦντα τούτων εἶναί τι σπουδαῖον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἡγούμενον ζηλωτόν , ὃς ἔφη διατελέσαι τὸν βίον εὐωχούμενός τε καὶ | ||
ὀχληρόν , φαῦλον δὲ τὸν ἁπλοῦν . ἀπόβλεπτον : τὸ ζηλωτόν . ἀμφιμήτωρ : ὁ ἐξ ἑτέρας μητρὸς ἀδελφός . |
ὦ φίλοι , οὐκ ἂν δή τις ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ ἀντιβίοις ' ἐπέεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι : μήτε τι τὸν ξεῖνον | ||
ἐναντίον τῶν μαχομένων τὴν βίαν φέρειν . . . . ἀντιβίοις : ἐναντίοις καὶ στασιαστικοῖς . . . . ἀντιβολῆσαι |
τὸ ξίφος ἑωρακὼς αὐτίκα τοῦτο σπασάμενος ἑαυτὸν διεχειρίσατο . ὁ μῦθος δηλοῖ , ὡς τοῖς σκαιοῖς ἀνδράσιν ἀκολούθως τὰ κακὰ | ||
τούτων , οἷς πᾶσαν συνδιέτριβες τὴν ἡμέραν ; „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι οὕτω πολλάκις ἐκ τῶν μικρῶν τὰ |