| τὸν Κλέωνα λέγει . πολλάκις γὰρ προειρήκαμεν ὅτι διαβάλλει τὸν Κλέωνα . συνέθηκε δὲ τὴν λέξιν ἀπὸ τῆς βύρσης καὶ | ||
| τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα πονηρὸν ὄντα βούλεται δεῖξαι . ΓΘ ἀπὸ ἐνδόξου καὶ |
| πόλις . ἀλλ ' ἡμεῖς ἀντὶ τῆς πόλεως λάβωμεν τὸν Περικλέα . Περικλῆς τοίνυν τὰ μὲν λέγων , ὡς ἔοικεν | ||
| , ὡς δὴ ἱκετὴς τοῦ θεοῦ , οἱ περὶ τὸν Περικλέα οὐ κατασχόντες τὴν ὀργὴν ἀπέκτεινον αὐτὸν κατερχόμενον . τοῦτο |
| σωφρόνως τραφῆναι : τὸ ἐπιεικῶς καὶ εὐγενῶς ἀνατραφῆναι . τὸν ἀλλαντοπώλην δὲ βουλόμενος διαβάλλειν , δείκνυσιν αὐτὸν πονηρῶν ἠθῶν . | ||
| ῥημάτων αὐτὸς χαλκευτικὰ φθέγγεται . ΓΘ ὁ χορὸς ἐπαινεῖ τὸν ἀλλαντοπώλην , ὅτι ὥσπερ ἐκεῖνος τεκτονικά , οὕτω καὶ αὐτὸς |
| τῶν ἀνδρῶν προλαβεῖν ἀκόλουθον ἦν . γνώσῃ γὰρ ἐντεῦθεν τὸν Ἀριστείδην ἐκ τῶν κατὰ μέρος ἐγκωμίων δεινῶς βιαζόμενον παραστῆσαι τοὺς | ||
| ἀρετῆς , ὃν ὑπεῖπες : ἄλλον δὲ δὴ σκεψώμεθα , Ἀριστείδην , ὃς ἔθρεψεν μὲν τὸν Λυσίμαχον , ἐπαίδευσε δὲ |
| Θεμιστοκλέα καὶ τὸν πόλεμον τὸν Πελοποννησίων , ἢ τὰ περὶ Ἀλκιβιάδην καὶ Θρασύβουλον ; Οὐ γὰρ πρόκειται ἡμῖν ὕλη πολυλογίας | ||
| ἵνα ἐκ τρίτων κατακέηται . Πάνυ γε , εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην : ἀλλὰ τίς ἡμῖν ὅδε τρίτος συμπότης ; καὶ |
| τήν τε Παυσανίου προδοσίαν , ἥτις ὑμῖν , κἂν ἐπὶ Θεμιστοκλέα διαιρῆτε αὐτήν , ἀεὶ μόνου ἔσται Παυσανίου . καὶ | ||
| μὲν ἀρχαίους ἐκείνους μακρὸν ἂν εἴη λέγειν , Ἀριστείδην καὶ Θεμιστοκλέα , τοὺς ὀρθώσαντας τὰ τείχη τῆς πόλεως καὶ τοὺς |
| οἱ τοιοῦτοι μικρολογίαν εἶναι ὑποτίθενται , οἷον τὸ εἰπεῖν τὸν Δημοσθένην μὴ ἐγκείσθω ὑπὸ τοῦ Φιλίππου τὸ δίδωμι ἀλλὰ τὸ | ||
| Ἡρακλέϊ Ἡρακλεῖ : Ἡρακλέα Ἡρακλῆ καὶ ἀττικῶς Ἡρακλῆν , ὥσπερ Δημοσθένην . Ὦ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλῆ , ὥσπερ |
| πομπαὶ τοῖς θεοῖς . καὶ ἔγωγ ' ἡδέως ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην , ὅτε ταῦτ ' ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶς | ||
| “ ἢ Γ * ” πῦρ “ εἰπεῖν , ” Αἰσχίνην “ εἶπεν , ἐπεὶ καπνὸς ἐκαλεῖτο ⌈ δι ' |
| : λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
| καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
| τῷ Ἑρμίππῳ κελεύει , μηδὲν ἐξετάσαντα οἷα δὴ προδότην διαχειρίσασθαι Αἴσωπον . ὁ δὲ Ἕρμιππος φίλος τε ἦν τῷ Αἰσώπῳ | ||
| παραγενόμενος καὶ ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔπεισε τοὺς Σαμίους ἔκδοτον δοῦναι τὸν Αἴσωπον . ὁ δὲ Αἴσωπος εἰς μέσον ἐλθὼν ἔφη “ |
| δὲ περὶ Σάμον συνεστρατήγησε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον τοῖς περὶ Φρύνιχον . Ναυσιμάχη δὲ πόρνη καὶ Σαλαβακχώ . Ἄλλως . | ||
| ὥσπερ Θρασύβουλον [ καὶ Ἀπολλόδωρον ] : καίτοι εἴπερ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἔδει αὐτὸν ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ , ἵνα |
| Ἑλλὰς ἐπὶ τὸν Πέρσην ἐποιεῖτο , ἀπηξίου δὲ οὐδὲ τὸν Μιλτιάδην , οὐδὲ τὸν Κίμωνα , ὡς ἄνδρε ἀρίστω καὶ | ||
| Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος , ὃς θανάτου ὑπαγαγὼν ὑπὸ τὸν δῆμον Μιλτιάδην ἐδίωκε τῆς Ἀθηναίων ἀπάτης εἵνεκεν . Μιλτιάδης δὲ αὐτὸς |
| ἁμαρτεῖν τῆς γνώμης , ἣν εἶχον ὑπὲρ τῶν πρὸς τὸν δῆμον διαλύσεων , ὡς οὔτε καλὴν καὶ δικαίαν οὔτε συμφέρουσαν | ||
| ' ὀλίγων δὲ ἀνδρῶν ἐπιτελεῖν προσήκειν : διόπερ ἠξίου τὸν δῆμον δύο ἄνδρας προχειρισάμενον οἷς ἂν μάλιστα πιστεύσῃ , τούτοις |
| : εἰς τοῦτο γὰρ ἕκαστον σπεύδει . μεταφορικῶς γάρ φαμεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον καὶ κακὸν τὸν μὴ καταλελοιπότα | ||
| τι βαλεῖν φοβούμενοι τὸ σαθρὸν αὐτῶν . ἀγγείῳ ] τὸν συκοφάντην . χρώμενος ] λέγει διὰ τὸ καὶ αὐτὸν κράζοντα |
| ἀρχαίων Ἀναξαγόραν , καίτοι ἔν τισιν ἀντειρηκὼς αὐτῶι , καὶ Ἀρχέλαον τὸν Σωκράτους διδάσκαλον . . . Γ . [ | ||
| καὶ Θεόπομπος ἐν τῶι α τῶν Φιλιππικῶν λέγει : τὸν Ἀρχέλαον καλοῦσι καὶ Ἀργαῖον καὶ Παυσανίαν . . . . |
| . Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν Τιμαίῳ : ἐπεὶ δὲ παρὰ Κριτίαν πρὸς τὸν ξενῶνα , οὗ κατελύομεν , ἀφικόμεθα . | ||
| ἀλλὰ τοῖς ἀπ ' εὐδοκίμων : οἶδα γὰρ δὴ καὶ Κριτίαν τὸν σοφιστὴν οὐκ ἐκ πατέρων , ἀλλὰ Ὁμήρου δὴ |
| τὰ κατὰ Παυσανίαν Παυσανίας δὲ κτἑ . : τὰ κατὰ Παυσανίαν ἐς Κύπρον : διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν ὑπὸ βασιλέα | ||
| καὶ τῶν κατ ' ἐκεῖνα χωρίων στράτευμα , ἔφθη τὸν Παυσανίαν ἐν τῷ Ἁλιάρτῳ γενόμενος . ἥκων δὲ οὐκέτι ἡσυχίαν |
| : Νικᾷς . ἐκ μεταφορᾶς τῶν τοῖς ἀκοντίοις ἀγωνιζομένων . Νικίαν : Φρονιμώτατα γὰρ λιμῷ Μηλίους ἀνεῖλεν . ἐλελελεῦ : | ||
| ποιμένος ἀντὶ τοῦ μετεχειρίζετο . οὕτω τοι Πολύφαμος : πρὸς Νικίαν ὁ λόγος ἐκ τοῦ ποιητοῦ , ἤγουν : οὕτως |
| ἑταίρων : καὶ γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην καὶ τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην : Ξενοφῶν δὲ ἔφευγε διὰ | ||
| , οὐδὲν τοιοῦτον ἐνενοοῦμεν περὶ ἀλλήλων : οὔτε πώποτε ηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν , ὡς κληρονομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦεἶχεν δὲ πάνυ |
| εἰς λαμπρότητα . Κἀκεῖνο ἀσύνδετον : ὁρῶ δὲ αὐτὸν τὸν Φίλιππον , πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ ἀγών , τὸν ὀφθαλμὸν | ||
| . λόγος δὲ αὐτὸν μετὰ καὶ ἄλλων πεμφθῆναι πρεσβευτὴν πρὸς Φίλιππον : καὶ τοὺς μὲν δώροις μαλθασσομένους καὶ εἰς τὰς |
| γὰρ τῷ ὄντι φιλόσοφός ἐστιν ὁ γενναῖος ὥστε καὶ τὸν συνάρχοντα φιλόσοφον ἐποιήσατο , οὐχ ὅτι προσήκει αὐτῷ κατὰ γένος | ||
| Βροῦτον δὲ πείθων μὴ μετ ' αἰσχύνης καὶ προπηλακισμοῦ τὸν συνάρχοντα τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν , μεθ ' οὗ τὰ κράτιστα |
| εἰς τοῦτο παρανομίας ἀφῖχθε καὶ δυσμενείας ὥστε καὶ πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβεις ἀπεστάλκατε πείσοντας αὐτὸν ἐμοὶ πολεμεῖν : ὃ μάλιστ | ||
| ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι , τοῖς Πεισιστρατίδαις ἐπετίμων ὡς ἐπάγουσι τὸν Πέρσην ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας : ὑμεῖς δ ' οὐκ αἰσχύνεσθε |
| οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
| ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
| Ἀνακρέων ᾀσάτω : ἐμοῦ γὰρ αὐτὸς ἄμεινον ᾄσεται . Θεμιστοκλῆς Ἱέρωνα ἥκοντα ἐς Ὀλυμπίαν Ὀλυμπίων ἀγομένων ἵππους ἄγοντα εἶρξε τῆς | ||
| . τὺ δὲ σάφα νιν ἔχεις : τοῦτο πρὸς τὸν Ἱέρωνα εἶπε : σὺ δὲ ἐλεύθερος ὢν , ὦ Ἱέρων |
| τούτοις τιμῶσι μάλιστα , οἷς καθ ' ἡμέραν καὶ τὸν παράσιτον , ” Καλῶς νὴ Δία ἔγραψεν ὁ παῖς , | ||
| σε ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί . ὁ δ ' αὐτὸς παράσιτον ἀκούσας ὑπὸ γραίας τρεφόμενον συγγιγνόμενόν τε αὐτῇ ἑκάστης ἡμέρας |
| τοῦ δικαζομένου εἰς δίκην προσκαλουμένου πρὸς τὸν ἄρχοντα ἢ τὸν πολέμαρχον ἢ πρὸς ὅντιν ' οὖν πάρεισι τῇ προσκλήσει , | ||
| συμβεβηκότων καὶ τῆς τῶν Ἐρετριέων ἀναστάσεως , πῶς ἔπεισε τὸν πολέμαρχον τῆς ψήφου τῆς αὐτοῦ γενέσθαι , πῶς δὲ τῶν |
| αἶαν , φίλταθ ' Ἁρμόδιε καὶ Ἀριστόγειτον , ὅτι τὸν τύραννον κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον | ||
| ἡγεμονίας . ἐστρατεύσατο δ ' ἐπὶ πρῶτον Ἑρμείαν τὸν Ἀταρνέως τύραννον , ἀφεστηκότα τοῦ βασιλέως καὶ πολλῶν ὀχυρωμάτων καὶ πόλεων |
| παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ πρὸς τοῦτον χρώμεθα ὡς εὐεργέτην καὶ τῶν κακῶν ἀπαλλαγήν , εἰ καὶ ὀλέθριος δοκεῖ | ||
| ἐν ἅπαντι τῷ ἑαυτοῦ βίῳ . τοῦτον οὖν τὸν τοσοῦτον εὐεργέτην ἐν τρισὶ καὶ τεσσαράκοντα ἐνιαυτοῖς , οὓς ἐπεκράτησεν Αἰγύπτου |
| εὔκτιτον Αἰπύ ” . 〚 ψιλόν 〛 . παρὰ τὸν Δῆμον ἐποίησεν ὄνομα δημὸν ὀξυτόνως , ὃ σημαίνει τὸ λίπος | ||
| συνεφέλκεται . δείσαντος δὲ τοῦ Κλέωνος κἀπὶ τὸ ψωμίζειν τὸν Δῆμον ὁρμήσαντος , ἀντιψωμίζειν ἅτερος ἐγχειρεῖ . καὶ τέλος τοῦ |
| εἰ ταῦτ ' αἰσθόμενος ἐγὼ διεκώλυσα , τοῦτ ' ἐστὶ προδότην εἶναι τῶν φίλων ; ἀποκαλεῖ δὲ κόθορνόν με , | ||
| προσέταξεν ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἀποκομίσαι πρὸς τοὺς πατέρας ὡς προδότην . οἱ δὲ τοῦτον καταφθείραντες , Καμίλλου δὲ τὴν |
| , κατασβεσθῆναί τε τὴν πυρήν . Οὕτω δὴ μαθόντα τὸν Κῦρον ὡς εἴη ὁ Κροῖσος καὶ θεοφιλὴς καὶ ἀνὴρ ἀγαθός | ||
| , ἐπεὶ δ ' ἤκουσεν ἔργα ἀνδρὸς ἤδη διαχειριζόμενον τὸν Κῦρον , ἀπεκάλει δή , ὅπως τὰ ἐν Πέρσαις ἐπιχώρια |
| , τὸν Τελαμῶνα , μηδὲ τὸν Παιῶνα , μηδ ' Ἁρμόδιον . οὐδεὶς πώποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀπέθαν | ||
| θαυμάζων τὸν ἀλλαντοπώλην ἐπὶ τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν καθισμάτων . εἰς Ἁρμόδιον δὲ καὶ Ἀριστογείτονα τὸ γένος ἀνήνεγκεν αὐτοῦ , ἐπεὶ |
| μὲν τὸ βομβυλιὸν εἶδος μελίσσης . σημαίνει δὲ καὶ τὸν αὐλητήν , παρὰ τὸ τοῖς αὐλοῖς βομβεῖν . ἔστι δὲ | ||
| χορευτῶν στραφεὶς ἦρε τὰς χεῖρας ἀπὸ πυγμῆς πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον αὐλητήν , τότ ' ἤδη κρότος ἐξαίσιος ἐγένετο καὶ κραυγὴ |
| ἄλλους Ἀρκάδας ἀστυγείτονας ὄντας ; ἔνθ ' οὐδεὶς εὕρηκέ πω Λακεδαιμόνιον ἄρχοντα , ὥσπερ οὖν ἐνθάδε Μακεδόνα : πολιτείας δὲ | ||
| ναῦς μακρὰς ἄγων τριάκοντα παρὰ τῶν συμμάχων καὶ ναύαρχον Φαρακίδαν Λακεδαιμόνιον . Μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος μὲν καὶ Λεπτίνης μετὰ |
| περὶ μέθης περὶ τούτων οὕτως γράφει : „ ἐπεὶ καὶ Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην φασὶν οἱ Λάκωνες μανῆναι διὰ τὸ Σκύθαις | ||
| ἧττον ἔνδοξόν ἐστι τῶν κοινῇ διαπεπραγμένων γυναιξὶν ἔργων ὁ πρὸς Κλεομένη περὶ Ἄργους ἀγὼν , ὃν ἠγωνίσαντο , Τελεσίλλης τῆς |
| ἱκαναῖς . οὕτω καὶ νόμιμον ῥήτορα τὸν ἱκανὸν καὶ νόμιμον ἀθλητήν φαμεν ὅ τι δὲ ἕκαστος . . . : | ||
| , οἷον ὑποκριτήν τινα νικᾶν τῶν ἐν τῇ σκηνῇ ἢ ἀθλητήν : προαιρεῖται δὲ ταῦτα οὐδεὶς ἀλλ ' ὅσα οἴεται |
| ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις . καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ Ἀρίστωνα Ἀθηναῖον καὶ Σαμόλαν Ἀχαιόν . καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο . | ||
| τῶν τετρακοσίων Φρύνιχον ἀπέκτεινε , καὶ ἀντὶ τούτου φήσει αὐτὸν Ἀθηναῖον τὸν δῆμον ποιήσασθαι , ψευδόμενος , ὦ ἄνδρες δικασταί |
| ἀμελοῖ τῆς ἀρχῆς ἐπιτρέψας ἐκείνῳ , ὁ δὲ σφετερίσαιτο καὶ Διονύσιον ἐκβάλοι ἐκ τῆς ἀρχῆς δόλῳ . ταῦτα τότε ἐνίκησεν | ||
| σχήματι . Τοῦ αὐτοῦ εἴδους ἐστὶ καὶ τὸ Πλάτωνος πρὸς Διονύσιον ψευσάμενον καὶ ἀρνησάμενον , ὅτι ἐγώ σοι Πλάτων οὐδὲν |
| βαρβάρων , καὶ πολλοῖς περιπαρεὶς δόρασιν , ἀνέβη ἐπὶ τὸν Ξέρξην , καὶ τὸ διάδημα ἀφείλετο . Οὗ ἀποθανόντος ὁ | ||
| ἁπάντων , οἶμαι , πτωμάτων καὶ τελεώτατον , φυγάδα ἐκβάλλει Ξέρξην ἐξ ἐσχάτων ὅρων τῆς Ἀττικῆς , καὶ προσέτι γε |
| αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , | ||
| μέτρων τίθεται περισπᾶται . ὁ ποῖος οὗτος : διασύρει τὸν Λάμαχον ὡσανεὶ ἄσημον ὄντα . Γ ταλαύρινος : ὑπομονητικός , |
| διδύμων τὸν ἕτερον Λακεδαιμόνιον ὠνόμασε , τὸν δ ' ἕτερον Ἠλεῖον , ἐκ γυναικὸς αὐτῷ Κλειτορίας γενομένους , ὡς Στησίμβροτος | ||
| ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * |
| . καὶ Ἀριστόνικος ὁ κιθαρῳδὸς αὐτοῦ ἀποθνήσκει , οὐ κατὰ κιθαρῳδὸν ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος . Πείθων δὲ τρωθεὶς ζῶν λαμβάνεται | ||
| καὶ ᾤετο τὴν ἑαυτοῦ τραγῳδίαν ταῦτα εἶναι . Στρατόνικον τὸν κιθαρῳδὸν ὑπεδέξατό τις ἀμφιλαφῶς : ὃ δὲ ὑπερήσθη τῇ κλήσει |
| φίλοι , τῇ τῶν ἀνθρώπων ἀγριότητι , εἴγε καὶ Ἀθηναῖοι Φωκίωνα τὸν χρηστὸν ἔρριψαν ἄταφον . καὶ Ὀλυμπιὰς δὲ ἔκειτο | ||
| . , . Δημοσθένης λέγων ποτὲ ἐπ ' ἐκκλησίας καὶ Φωκίωνα ἰδὼν ἐρχόμενον εἶπεν : Ἡ τῶν ἐμῶν λόγων σφυρὰ |
| ἐνίκησαν Κορκυραῖοι παρὰ πολύ . . τὸν θεόν : Τὸν Πλοῦτόν φησι . . ἔρημον : Ἔρημος κυρίως ἡ μονωθεῖσα | ||
| τυφλὸς δ ' οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος : τυφλὸν τὸν Πλοῦτόν φασιν , ἐπειδὴ τοὺς πλουτοῦντας ὁρῶμεν πηροῦσθαι τὴν διάνοιαν |
| ἄλλῳ συνῴκισε τὴν παῖδα , ὑπεραγανακτήσας διέφθειρε τὸν Ἀρχέλαον . Σόλωνα αἱρετὸν Ἀθηναῖοι προείλοντο ἄρχειν αὐτοῖς , οὐ γὰρ κληρωτὸν | ||
| παρὰ Δημοσθένει , ” καὶ τὸν μὲν γράψαντα τοὺς νόμους Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ |
| τῷ Χαριδήμῳ δέδοται . Ἡμεῖς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Χαρίδημον ἐποιησάμεθα πολίτην , καὶ διὰ τῆς δωρειᾶς ταύτης μετεδώκαμεν | ||
| : ἓν μὲν γὰρ τὸ ἀντιπῖπτον τὸ δοκεῖν εὐεργέτην εἶναι Χαρίδημον : ἔθηκεν δὲ αὐτὸ καὶ ἔν τε προοιμίοις καὶ |
| μὲν ἐκείνῳ τὸν Ἀριστοκλέα , ὁ δὲ Παρμένων τούτῳ Ἄρχιππον Μυρρινούσιον . καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐτίθεντο τὰς συνθήκας παρὰ | ||
| προτεραίας . Ἀλλὰ μήν , ἔφη φάναι ὑπολαβόντα Φαῖδρον τὸν Μυρρινούσιον , ἔγωγέ σοι εἴωθα πείθεσθαι ἄλλως τε καὶ ἅττ |
| καὶ δυνάμεώς τινος ἡγούμενος , ἃ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ τὸν Μακεδόνα γέγραπται ; ἐν οἷς ἀξιοῖ στρατηγὸν ἄνδρα καὶ τηλικαύτης | ||
| παιομένους ὥσπερ τῶν ἀνδραπόδων τὰ ἀτιμότατα . Φίλιππον γοῦν τὸν Μακεδόνα ἐγὼ θεασάμενος οὐδὲ κρατεῖν ἐμαυτοῦ δυνατὸς ἦν : ἐδείχθη |
| , τοῦ νομοθέτου : οἷον τοῦ δεῖσθαι ἢ μὴ τὸν νομοθέτην προσδιορίσαι τόδε . ἡ ἑτέρα διάνοια κοινή ἐστιν ἀμφοῖν | ||
| δὲ τὸν Ἱέρωνα τὸν βασιλέα Πολυδώρου , οὐδέτερον αὐτῶν ὠνόμασαν νομοθέτην , ἀλλ ' ἢ ἐξηγητὴν τοῦ νομοθέτου , διὰ |
| τῶν ὁμοεθνῶν τύραννον , μικρὸν μὲν ὄντα τὴν γνώμην , κόλακα δὲ μέγιστον . ἀλλ ' οὐκ Ἀρκαδίων ὁ Ἀχαιὸς | ||
| εὐτράπελον καὶ γελωτοποιόν , τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα , καὶ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην . γαῖσον : |
| δέ φησιν ἀδεσπότοις ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν , ἐν οἷς ἐγέγραπτο τὸν Δημοσθένη συνεσχολακέναι Πλάτωνι καὶ πλεῖστον εἰς τοὺς λόγους ὠφελῆσθαι , | ||
| πρόνοιαν ; τίνα δὲ ἄλλον παρεχόμεθα μάρτυρα τοῦ πολεμεῖν αὐτῷ Δημοσθένη σαφῶς καὶ διαρρήδην μαρτυροῦντος Αἰσχίνου ; ἄνοια οὖν , |
| καὶ πόλεσι καὶ ἰδιώταις , ἔδωκα ἂν αὐτῷ τόνδε τὸν ὅρκον : νῦν δέ μοι ἐδόκει , μαρτύρων μὲν ὄντων | ||
| ἐπώνυμον Εὔβοιαν βοὸς ὠνόμασε Ζεύς . Ἐκ τοῦ δ ' ὅρκον ἔθηκεν ἀμείνονα ἀνθρώποισι νοσφιδίων ἔργων πέρι Κύπριδος . Καί |
| ἄνδρες , ὄμνυμι θεοὺς καὶ θεὰς ἦ μὴν μήτε με Ξενοφῶντα κελεῦσαι ἀφελέσθαι τὸν ἄνδρα μήτε ἄλλον ὑμῶν μηδένα : | ||
| εἰ μὴ μόνος αὐτός . πρῶτον καὶ μόνον φησὶ τὸν Ξενοφῶντα κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν στάδιον καὶ πένταθλον νικῆσαι Ὀλύμπια |
| Διαδοχαῖς καὶ Πλάτων ἐν Ἀπολογίᾳ τρεῖς αὐτοῦ κατηγορῆσαί φασιν , Ἄνυτον καὶ Λύκωνα καὶ Μέλητον : τὸν μὲν Ἄνυτον ὑπὲρ | ||
| τῶν παθημάτων ἐποίησεν αὐτουργούς . τὰ μὲν δὴ ἐς τὸν Ἄνυτον ὑπὸ Ἀρκάδων λέγεται : Δήμητρος δὲ Ἄρτεμιν θυγατέρα εἶναι |
| τινα ἐχρῆν μάλιστα μὲν ἐν τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα : εἰ δὲ τότε ἐπελάθετο , νῦν παρασχέσθωἐγὼ παραχωρῶκαὶ | ||
| εἶπον , οὕτως οὐδὲ τὰ πυρὸς ἐκκαύματα συλλέγειν . Τοῖς μάρτυρα καλοῦσιν ἐπὶ μὴ ἀληθεῖ θεὸν ὥρισται δίκη θανάτου : |
| , ὑφ ' ᾧ διελέγοντο , ” πρόσειπε τὸν σοφὸν Ἀπολλώνιον . „ καὶ προσεῖπε μὲν αὐτόν , ὡς ἐκελεύσθη | ||
| γινώσκοντος Ἀπολλωνίου , κατὰ δὲ τὴν αἰτιατικὴν πτῶσιν δι ' Ἀπολλώνιον , ὡς ἂν αὐτοῦ αἰτίου ὄντος . οἵ τε |
| ' ἀσπίδα μεταβαλοῦ „ . διόπερ οὕτως παραγγελοῦμεν ” τὸν Λάκωνα ἐξελίσσειν ” „ τὸν Μακεδόνα ἐξελίσσειν „ ” τὸν | ||
| σε λυπεῖ ἔτι ; Οὐδαμῶς : ἀλλὰ ἐρώμενον πενθῶ τὸν Λάκωνα τὸν Οἰβάλου . Τέθνηκε γάρ , εἰπέ μοι , |
| Ἐμπεδοκλῆς δὲ ὁ Ἀκραγαντῖνος ἁλουργεῖ ἐχρήσατο καὶ ὑποδήμασι χαλκοῖς . Ἱππίαν δὲ καὶ Γοργίαν ἐν πορφυραῖς ἐσθῆσι προϊέναι διαρρεῖ λόγος | ||
| καὶ ἀστρονομίαν καὶ γεωμετρίαν καὶ μουσικὴν διδάσκοντεςκαὶ ἅμα εἰς τὸν Ἱππίαν ἀπέβλεψενπαρὰ δ ' ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται οὐ περὶ ἄλλου |
| καὶ ἐφ ' ἑτέρου παραδείγματος : νόμος τὸν ἀχειροτόνητον μὴ στρατηγεῖν : στρατηγῷ συμπαρετάττετο ὁ παῖς : πεσόντος τοῦ στρατηγοῦ | ||
| τοῦτο ἐμοὶ συμφέρει . Προείλοντο τοῦ Φωκίωνος Ἀθηναῖοι τὸν Δημάδην στρατηγεῖν . ὃ δὲ προτιμηθεὶς καὶ μέγα φρονῶν , προσελθὼν |
| μηδὲ ἄκουσαν ἡρπάσθαι . ξυμμαχίας δὲ αὐτῷ γενομένης πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς χώρας , ἧς νῦν Φραώτης ἄρχει , κἀκείνου | ||
| κεχωρισμένον ἄρχειν καὶ τὸ δουλεύειν ] ἤγουν τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] |
| . τυποῖ δὲ ὁ Πίνδαρος ὅτι δεῖ καθ ' ἕκαστον ἐπίνικον ὑμνεῖν θεὸν , ἥρωα , ἄνδρα . ὑμνήσομεν . | ||
| . καὶ φανερὸν , ὅτι εἰς ἀμφοτέρας τὰς νίκας τὸν ἐπίνικον συντάττει , δι ' ὧν ὀνομάζει στεφάνους ἀέθλων καὶ |
| ἐλέγχει καὶ ἁπλούστερον ἀντὶ ποικιλωτέρου ποιεῖ . Τὸ οὖν τὸν Σωκράτην ἀποστρέψαι τὸν λόγον καὶ ὡς πρὸς μὴ παρόντα διαλέγεσθαι | ||
| ταῦτα καὶ παντάπασι παρέλκοντα , εἴπερ ἐναργὲς ὅτι τόν τε Σωκράτην ἄνθρωπον εἶναι ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνθρωπον δίποδα : εἰ |
| : μίλτος ἀναμεμειγμένη , οὗ τὴν ἐργασίαν φασὶ πρῶτον εὑρεῖν Καλλίαν Ἀθηναῖον . Τιθωνοῦ γῆρας : παροιμία ἐπὶ τῶν πολυχρονίων | ||
| ἀφ ' οὗ πολλὰ ἐκμαθὼν εὐπορήσεις προβλημάτων . καὶ γὰρ Καλλίαν ἱστορεῖ τὸν Ἀθηναῖον γραμματικὴν συνθεῖναι τραγῳδίαν , ἀφ ' |
| κατὰ τινὰς δὲ ἄτιμον ἐποίησαν , ὡς καὶ Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην ἠτίμωσαν , χρυσίον βαρβαρικὸν παρὰ Δαρείου κομίσαντα πρεσβευόμενον . | ||
| τοίνυν ὁ πρεσβύτατος αὐτῶν καὶ πᾶσι συνηθέστατος Πάνδαρον μὲν τὸν Ζελείτην ἐπαινῶν εἰς τὴν τοξικὴν ” Ὧι καὶ τόξον Ἀπόλλων |
| σοφίας ἐρῶντες . Ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησιν ἐγένετο , ποιεῖται αὐτὸν ξένον ὁ Ἡρώδου τοῦ σοφιστοῦ πατὴρ Ἀττικὸς θαυμάζων ἐπὶ ῥητορικῇ | ||
| ἡ περὶ πάσης τῆς ἀρχῆς βουλὴ καὶ τὸ μηδὲν ἐκκρίνειν ξένον εἰς μηδὲν ὧν ἂν δύνηταί τε καὶ δέῃ ποιεῖν |
| οἱ ἀντίδικοι προβεβληκότες ὦσι τὰς διηγήσεις . προμαλαχθέντα γὰρ τὸν δικαστὴν ταῖς πίστεσι ῥαδίως παραδέχεσθαι τὴν διήγησιν . παρὰ μὲν | ||
| οὔτε γελᾶν οὔτε μὴν πτάρνυσθαι δύνανται . Ἀρχὴν δὲ ἢ δικαστὴν ἐπὰν γράφωσι , προστιθέασι τῷ κυνὶ καὶ βασιλικὴν στολὴν |
| προδοσίας . . Ὁ δὲ Κάμιλλος εἰς φυλακὴν παραδιδοὺς τὸν γραμματιστὴν καὶ τοὺς παῖδας ἐπιστέλλει τῇ βουλῇ διὰ γραμμάτων τὰ | ||
| νόμων . Ὀρθῶς . Ἆρ ' οὖν οὐ μετὰ τὸν γραμματιστὴν ὁ κιθαριστὴς ἡμῖν προσρητέος ; Τί μήν ; Τοῖς |
| , ἃ καλεῖτε σεμνῶς ἄλφιθ ' ὑμεῖς οἱ βροτοί . Μέλητον τὸν ἀπὸ Ληναίου νεκρόν ὦ βατίδες , ὦ γλαύκων | ||
| . Ἔχε , τίνες μὲν Ἀθηνῶν ; Σωκράτης ἀγωνιούμενος πρὸς Μέλητον , καὶ πρὸς τὰ δεσμὰ καὶ τὸ φάρμακον . |
| τὴν δίκην ἐπανελθεῖν , ὑφ ' ἡμῶν δὲ κατεκωλύθη τὸν τεθνεῶτα ἐλεούντων , εἰ τοὺς ἐχθροὺς αἰσθήσεται τὰ αὑτοῦ καρπουμένους | ||
| ποτε οὖσαν Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος θυγατέρα κουρίδιον ἄνδρα τὸν ἑαυτῆς τεθνεῶτα θρηνεῖν πόθῳ φιλίας , Κήϋκα τὸν Τραχίνιον τὸν Ἑωσφόρου |
| καὶ ἄργυρον ἱστοροῦσιν ἀνατεθῆναι , δημοσίᾳ δὲ εἰς τὴν πόλιν Λύσανδρον εἰσαγαγόντα πολλῶν κακῶν αἴτιον γενέσθαι . Γύλιππον οὖν τὸν | ||
| πρὸς ἄλλους μὲν τῶν Ἑλλήνων , ἀτὰρ οὖν καὶ πρὸς Λύσανδρον τὸν Λακεδαιμόνιον , ὅτε ἦλθε πρὸς τὸν Κῦρον ὁ |
| : σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
| καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
| τῶν ψευδῶν ἐλεγχομένους εἰσάγει οἷον Θρασύμαχον καὶ Καλλικλέα καὶ Πῶλον Γοργίαν τε καὶ Πρωταγόραν , ἔτι δ ' Ἱππίαν καὶ | ||
| καὶ ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν ἀνθρώποις . εὐδοκιμῆσαι δὲ Γοργίαν λόγων ἕνεκα ἔν τε πανηγύρει τῆι Ὀλυμπικῆι φασι καὶ |
| . . ἐγένοντο ] ἅρπαγες γὰρ καὶ οἱ λύκοι . Κλεώνυμον ] ἢ τὸν Κλέωνα λέγει ἢ ἕτερον Κλεώνυμον τοὔνομα | ||
| λύκοι . Κλεώνυμον ] ἢ τὸν Κλέωνα λέγει ἢ ἕτερον Κλεώνυμον τοὔνομα . ἔλαφοι . . . ἐγένοντο ] δειλότατον |
| γὰρ προσιόντες τοὺς στρατιώτας , καὶ ἕνα γε λοχαγὸν διέφθειραν Νίκαρχον Ἀρκάδα , καὶ ᾤχετο ἀπιὼν νυκτὸς σὺν ἀνθρώποις ὡς | ||
| ὦ κάκιστ ' ἀπολούμενε ” : τύπτει δὲ εὐθὺς τὸν Νίκαρχον ὡς συκοφάντην . σελαγοῖντ ' ] αἱ νῆες δηλονότι |
| , αἷς ἐχρήσανθ ' οἱ βασιλέως στρατηγοὶ πρὸς Εὐαγόραν τὸν Σαλαμίνιον καὶ πάλιν πρὸς Λακεδαιμονίους θαυμάζειν τὸν συγγραφέα καὶ κατὰ | ||
| , ἀλλὰ καὶ πεμφθεὶς ὑπ ' αὐτῶν ἐπὶ Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον οὐχ ὑπήκουσε , καὶ τοῖς τυράννοις ἄντικρυς ἐλοιδορεῖτο , |
| οἰκετῶν ὁπλίζει , πῶς ἂν οὗτοί γε , ὦ παῖ Καλλαίσχρου , καθαρᾶς ἀπολαύσειαν τῆς ἐλευθερίας , οἷς ἐπέθεντο μὲν | ||
| ' ἑτέρου μὲν γὰρ εἴρηται ὑπὸ Λυσίου ἐν τῷ ὑπὲρ Καλλαίσχρου , μετ ' ἀβακίου δὲ καὶ τραπεζίου πωλῶν ἑαυτόν |
| εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ πάντα | ||
| μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι ; ἐγὼ δ ' οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺς χρωμένους ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν , τὸν |
| πεντηκόντορον στείλας ἐκόμισεν εἰς τὴν πόλιν , Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχεν , μεγάλοις μισθοῖς καὶ δώροις | ||
| , οἱ μὲν Γοργίαν τὸν Λεοντῖνον , οἱ δὲ τὸν Κεῖον Πρόδικον : ἦσαν | δέ τινες , οἳ καὶ |
| τῶν δεσποτῶν τὴν ἀναφορὰν ἔχουσιν . ὁ γοῦν δόξας τὸν οἰκέτην πυρέσσοντα ἰδεῖν εἰκότως αὐτὸς ἐνόσησεν : ὃν γὰρ ἔχει | ||
| τῇ οὐσίᾳ τῇ ἐμῇ , ἀφελέσθαι κελεύσας Ἀντιγένην τὸν ἑαυτοῦ οἰκέτην τὸ ἀργύριον τοῦ ἐμοῦ οἰκέτου , ὃ ἔφερεν καταβολὴν |
| τὸν κιθαραοιδότατον , ᾧ χάρις ἐφέσπετο : τὸν δ ' ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόν : εἶτ ' Ἀριφράδην πολύ | ||
| αἱ τοῦ χοροῦ τὴν ἔκθεσιν τῶν κατορθωμάτων , διαναπαύουσαι τὸν ὑποκριτὴν Αἰσχύλου . : πλανᾷ ] Τὸν νοῦν . τὰ |
| φοιτῶντα εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄντρον , τόν τε αὖ Λυκοῦργον τὰ νομοθετικὰ εἰς Δελφοὺς πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα συνεχὲς ἀπιόντα | ||
| περὶ Κιθαρῳδῶν , ὅπερ ἐστὶ πέμπτον περὶ Ποιητῶν , κατὰ Λυκοῦργον τὸν νομοθέτην τὸν Τέρπανδρόν φησι γενέσθαι , ὃς ὑπὸ |
| τοῦ ταύρου καθιδρύσαντος καὶ ὑμῶν , οἵτινες τοῦ Διὸς τὸν κατήγορον διὰ τὴν ἐκείνου τέχνην τετιμήκατε . γελῶ καὶ τὴν | ||
| θεῷ , κολαστὴς δὲ ὁ μὲν τυφλὸς ἐπίμεμπτος , ἄγνοιαν κατήγορον ἔχων , ὁ δὲ βλέπων ἐπαινετός , ἐπιστήμῃ πάντα |
| αὐτοὺς ἀμαρτανόντων ἀδικήσομεν ; οὕτω τοίνυν καὶ διὰ ταῦτα μεταστήσαντες Κίμωνα μὲν καὶ οὕτω κατήγαγον ἐντὸς τοῦ χρόνου τοῦ νενομισμένου | ||
| πρότερον , ἤκμασε δὲ ἐπὶ Θεμιστοκλέους , κατέβη δὲ εἰς Κίμωνα , ἐφυλάχθη δὲ ὑπὸ Περικλέους , ἐθαυμάσθη δὲ ὑπὸ |
| ποιουμένων τοῦ μηδίζειν τὸ φορεῖν Μηδικὴν ἐσθῆτα καὶ τοῦ τὸν μάγον ἀνῃρηκέναι τὸν τύραννον τὸ εἴσω τῶν παρ ' αὐτοῦ | ||
| εἰ δὲ μὴ νὺξ ἐπελθοῦσα ἔσχε , ἔλιπον ἂν οὐδένα μάγον . Ταύτην τὴν ἡμέρην θεραπεύουσι Πέρσαι κοινῇ μάλιστα τῶν |
| τινα παῖδα Νύκτιμον τοὔνομα τὸν δὲ θυμωθέντα μὴ μόνον τὸν ἐπιχειρήσαντα κεραυνῶσαι , ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων πολλούς , μόνῳ | ||
| τοὺς δούλους ἔθη , ἵνα μήτε τὸν βασιλέα τὸν πρῶτον ἐπιχειρήσαντα τοὺς δεδουλευκότας ἀστοὺς ποιεῖν μήτε τοὺς παραδεξαμένους τὸν νόμον |
| ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς τὰ δύστηνα μειράκια , ὧν | ||
| : καὶ πανταχοῦ τοῦτο ἐσπούδακε τόν τε Κλέωνα κωμῳδῶν τὸν ἀντιλέγοντα καὶ Λάμαχον τὸν φιλοπόλεμον ἀεὶ διαβάλλων . διὸ καὶ |
| διὰ τῆς δικαιοσύνης . . Φασὶν Αἵμονα τὸν Κάδμου ἔκγονον ἀποκτείναντά τινα ἐμφύλιον ἐκ Θηβῶν Ἀθήναζε παραγεγενῆσθαι , τοὺς δὲ | ||
| : τοῦ δὲ Αἵμονα . τοῦτον δὲ τῶν ἐμφυλίων ἀνδρῶν ἀποκτείναντά τινα τῷ κυνηγεσίῳ Ἀθήναζε μεταστῆναι : τοὺς δὲ ἀπὸ |
| γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
| τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
| διὰ τὴν μίμησιν τῶν ἀνδρῶν Μιμαλλόνας . Φίλιππος ἐπὶ στρατοπέδου Δόκιμον Ταραντῖνον λουτρῷ θερμῷ χρησάμενον τὴν ἡγεμονίαν ἀφείλετο , φήσας | ||
| δεξομένους ? [ ] ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸν ? [ Δόκιμον ] . καὶ οἱ ? μεν ? \ πρὸς |
| ἐπεὶ δὲ σιγᾷς , ἐγὼ ἐρῶ . κατὰ γὰρ τὸν Συρακόσιον ποιητὴν : τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον | ||
| μετὰ δὲ ταῦτα φύλακας τῆς πόλεως καταστήσας , Βίτωνα τὸν Συρακόσιον φρούραρχον ἀπέδειξε : τὸ δὲ πλεῖον μέρος ἐκ τῶν |
| τοῖς γε πρὸ τοῦ δικαστηρίου : προϊὼν γὰρ ἤρετο τὸν γραμματέα , ὑφ ' οὗ ἤγετο , οἷ βαδίζοιεν , | ||
| παράνομα γράφουσιν αὐτοῦ τοῦ κατηγόρου , καὶ πολλάκις ἀνεπόδιζον τὸν γραμματέα καὶ ἐκέλευον πάλιν ἀναγιγνώσκειν τοὺς νόμους καὶ τὸ ψήφισμα |
| λόγου μεταδιώκουσιν . ἐκ μέσων μέντοι γε καὶ τὸν Χίων πρεσβευτὴν περὶ ἐξαγωγῆς πυροῦ δεόμενον , ἐπεὶ μακρῶς ἡρμήνευε τὴν | ||
| δὲ τούτοις οὐκ εἰςαγγέλλεις τῇ τύχῃ μεμφόμενος , ἄφες καὶ πρεσβευτὴν ἀνάγκῃ προςτεταγμένον οὐ πράξαντα : εἶτα ἐπιχείρησον ἀπὸ τοῦ |
| ἑκάστην ἔχουσαν . ” Ὑπερείδης δ ' ἐν τῷ πρὸς Πολύευκτόν φησιν “ εἰσὶ γὰρ ἐν τῇ συμμορίᾳ ” ἑκάστῃ | ||
| ἑκάστην ἔχουσαν . ” Ὑπερείδης δ ' ἐν τῷ πρὸς Πολύευκτόν φησιν “ εἰσὶ γὰρ ἐν τῇ συμμορίᾳ ” ἑκάστῃ |
| ὀβολοῦ τάριχος διαλέλυκεν . . . : Ἕρμιππος δέ φησι Θεόκριτον τὸν Χῖον ὡς ἀπαίδευτον μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένους περιβολήν . | ||
| ἀπὸ Σιμίχου πατρωνυμικῶς . τινὲς δὲ διὰ τὸ σιμὸς τὸν Θεόκριτον οἴονται κωμάζειν , Σιμιχίδην καλοῦντες . προγένειος : ὁ |
| . οὐ μόνον δ ' Ἀλκιβιάδην διασύρει , ἀλλὰ καὶ Χαρμίδην καὶ Εὐθύδημον καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν νέων . τοῦτο | ||
| Ἀλλ ' ἐπειδὰν ἀκούω σου πρὸς Φαῖδρον διαλεγομένου , ἢ Χαρμίδην , ἢ Θεαίτητον , ἢ Ἀλκιβιάδην , ὑποπτεύω σε |
| τοὺς πατροκτόνους τε καὶ φονεῖς τιμωρεῖ . τῷ Οἰδίποδι . Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην . * πολεμικὸν ἢ τὸ ἐξ Ἄρεος | ||
| ] Ἐτεοκλέους . σύ ] Ἐτέοκλες . θ πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα ὁ λόγος οὗτος . πενθητήρων ] θρηνωδῶν . πενθητήρων |
| . Σίκελος ὄνομα αὐτῷ . Κατὰ μὲν δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα , παλαιά τις εὑρίσκεται προτεροῦσα τῶν Τρωϊκῶν χρόνων ἡ | ||
| ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω . δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους |
| ὧν τοὺς βίους ἀναγράφει Φιλόστρατος τὸν σοφιστὴν ] τὸν σοφίαν ὑποκρινόμενον , ἢ ἀπατεῶνα ὑπέρπικρον ] † ἤγουν λίαν πικρόν | ||
| οἱ ἑπτὰ στρατηγοὶ τοῦ Καμβύσου ὤμοσαν ἀναιρεθῆναι τὸν μάγον τὸν ὑποκρινόμενον τῷ ὀνόματι Μάρδου . . καλῶς γὰρ γινώσκετε τοῦτο |
| καὶ τὸν Εὐριπίδην μάρτυρα ἐπάγοιτο λέγοντα ὅτι ἔδει γὰρ ἡμᾶς σύλλογον ποιουμένους τὸν φύντα θρηνεῖν εἰς ὅς ' ἔρχεται κακὰ | ||
| συνείροντες τὰ δικαστήρια καὶ βουλευτήρια καὶ τὰ θέατρα καὶ πάντα σύλλογον καὶ θίασον ἀνθρώπων ἀπατῶσιν , ὥσπερ οἱ προσωπεῖα καλὰ |
| οὐκ ἀφανεῖ συνέβαινεν ὀφείλειν χρέα : ἀναχωρήσας οὖν ἐς τὸν Παιανιέα δῆμον ἐνταῦθα εἶχε δίαιταν , ἐς ὃ ναύαρχον αὐτὸν | ||
| πρὸ τῶν ἐπωνύμων καὶ πάντες ὁρῷεν Εὐκτήμων Λουσιεὺς ἐγράψατο Δημοσθένην Παιανιέα λιποταξίου : καί μοι δοκεῖ κἂν προσγράψαι τοῦθ ' |
| τῶν κοινῶν ἐπιμελοῖτο πραγμάτων . οὗτος ὁ λόγος ἀγνοοῦντα τὸν Θηβαῖον ἐλέγχει τὴν πρὸς τὸ Ἱππονίκου μειράκιον συμβουλήν , ὡς | ||
| Ἀθηνᾶ δ ' εἶδος αὐλοῦ , ᾧ μάλιστα Νικωφελῆ τὸν Θηβαῖον εἰς τὸν τῆς Ἀθηνᾶς νόμον κεχρῆσθαι λέγουσι . καὶ |