| φοιτῶντα εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄντρον , τόν τε αὖ Λυκοῦργον τὰ νομοθετικὰ εἰς Δελφοὺς πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα συνεχὲς ἀπιόντα | ||
| περὶ Κιθαρῳδῶν , ὅπερ ἐστὶ πέμπτον περὶ Ποιητῶν , κατὰ Λυκοῦργον τὸν νομοθέτην τὸν Τέρπανδρόν φησι γενέσθαι , ὃς ὑπὸ |
| ἄλλῳ συνῴκισε τὴν παῖδα , ὑπεραγανακτήσας διέφθειρε τὸν Ἀρχέλαον . Σόλωνα αἱρετὸν Ἀθηναῖοι προείλοντο ἄρχειν αὐτοῖς , οὐ γὰρ κληρωτὸν | ||
| παρὰ Δημοσθένει , ” καὶ τὸν μὲν γράψαντα τοὺς νόμους Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ |
| Πιττακόν , Βίαντα , Χίλωνα , Μύσωνα , Κλεόβουλον , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Ἀκουσίλαον , Ἐπιμενίδην [ , ] | ||
| τῶν Φιλοσόφων ἀναγραφῆι : Ὀρφέα , Λίνον , Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , Μύσωνα , Θαλῆν , |
| ἐπαγόμενος ὑφεῖλε τὸ ἱμάτιον . τὶ δῆτ ' ἐκεῖνον τὸν Θαλῆν : οὗτος # ὡς Ἑρμῆς , Ἑρμῆν , Θαλῆν | ||
| Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , Μύσωνα , Θαλῆν , Βίαντα , Πιττακόν , Ἐπίχαρμον [ ] , |
| ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις . καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ Ἀρίστωνα Ἀθηναῖον καὶ Σαμόλαν Ἀχαιόν . καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο . | ||
| τῶν τετρακοσίων Φρύνιχον ἀπέκτεινε , καὶ ἀντὶ τούτου φήσει αὐτὸν Ἀθηναῖον τὸν δῆμον ποιήσασθαι , ψευδόμενος , ὦ ἄνδρες δικασταί |
| τοῖς ἀνδράσι καὶ τὸ πλῆθος τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν , ἠρώτησεν Ἀνάχαρσιν , ὄντα πρεσβύτερον τῶν σοφιστῶν , τίνα νομίζει τῶν | ||
| τι καὶ ἡμεῖς περὶ τούτων . καίτοι γε οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα , |
| ἄλλους Ἀρκάδας ἀστυγείτονας ὄντας ; ἔνθ ' οὐδεὶς εὕρηκέ πω Λακεδαιμόνιον ἄρχοντα , ὥσπερ οὖν ἐνθάδε Μακεδόνα : πολιτείας δὲ | ||
| ναῦς μακρὰς ἄγων τριάκοντα παρὰ τῶν συμμάχων καὶ ναύαρχον Φαρακίδαν Λακεδαιμόνιον . Μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος μὲν καὶ Λεπτίνης μετὰ |
| διδύμων τὸν ἕτερον Λακεδαιμόνιον ὠνόμασε , τὸν δ ' ἕτερον Ἠλεῖον , ἐκ γυναικὸς αὐτῷ Κλειτορίας γενομένους , ὡς Στησίμβροτος | ||
| ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * |
| ἀπέ - στειλεν ὑπὲρ αὑτοῦ , τὸν Νεοπτόλεμον , τὸν Ἀριστόδημον , τὸν Κτησιφῶντα : ἐπειδὴ δ ' ἤλθομεν ὡς | ||
| [ , ] , Λεώφαντον , Φερεκύδην [ ] , Ἀριστόδημον , Πυθαγόραν , Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου , ἢ |
| ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
| . , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
| τοῦ Πιττακοῦ , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : Ὦ ἄνθρωποι , χαλεπὸν | ||
| ἐλέγχειν πειρᾶται εἰπόντα χαλεπὸν ἐσθλὸν γενέσθαι , εἶτα μεμφόμενον τὸν Πιττακὸν λέγοντα χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι . ὃ δὴ λύσας ὁ |
| διατάξεις ποιεῖσθαι , κοινὴ διάληψις . Τίς ἡ ἰδιάζουσα κατὰ Πυθαγόραν ἦν μελέτη τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης , καὶ πρὸς πόσα | ||
| πῶς δὲ τετρὰς ὁ θεὸς οὗτος , ἐκ τοῦ εἰς Πυθαγόραν ἀναφερομένου ἱεροῦ λόγου σαφῶς εὑρήσεις , ἐν ᾧ ἀριθμὸς |
| βασιλέα Ἀλέξανδρον : ὁμολογήσασαν δὲ αὐτὴν , ὡς παρανομοῦντα τὸν Θρᾷκα καὶ βιαζόμενον ἠμύνατο , θαυμάσας Ἀλέξανδρος αὐτήν τε ἐλευθέραν | ||
| τελετὴν ἄγουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος Ἑκάτης , Ὀρφέα σφίσι τὸν Θρᾷκα καταστήσασθαι τὴν τελετὴν λέγοντες . τοῦ περιβόλου δὲ ἐντὸς |
| τῶν ψευδῶν ἐλεγχομένους εἰσάγει οἷον Θρασύμαχον καὶ Καλλικλέα καὶ Πῶλον Γοργίαν τε καὶ Πρωταγόραν , ἔτι δ ' Ἱππίαν καὶ | ||
| καὶ ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν ἀνθρώποις . εὐδοκιμῆσαι δὲ Γοργίαν λόγων ἕνεκα ἔν τε πανηγύρει τῆι Ὀλυμπικῆι φασι καὶ |
| πόλις . ἀλλ ' ἡμεῖς ἀντὶ τῆς πόλεως λάβωμεν τὸν Περικλέα . Περικλῆς τοίνυν τὰ μὲν λέγων , ὡς ἔοικεν | ||
| , ὡς δὴ ἱκετὴς τοῦ θεοῦ , οἱ περὶ τὸν Περικλέα οὐ κατασχόντες τὴν ὀργὴν ἀπέκτεινον αὐτὸν κατερχόμενον . τοῦτο |
| Ἐμπεδοκλῆς δὲ ὁ Ἀκραγαντῖνος ἁλουργεῖ ἐχρήσατο καὶ ὑποδήμασι χαλκοῖς . Ἱππίαν δὲ καὶ Γοργίαν ἐν πορφυραῖς ἐσθῆσι προϊέναι διαρρεῖ λόγος | ||
| καὶ ἀστρονομίαν καὶ γεωμετρίαν καὶ μουσικὴν διδάσκοντεςκαὶ ἅμα εἰς τὸν Ἱππίαν ἀπέβλεψενπαρὰ δ ' ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται οὐ περὶ ἄλλου |
| . τὰ γὰρ ζῷα ἐν τῇ συνουσίᾳ τῇ πρὸς τὸν Ὀρφέα τὰ μὲν ἄλλα ἥδεσθαι μόνον καὶ ἐκπεπλῆχθαι , μιμεῖσθαι | ||
| δὲ Μουσαῖον εὑρετὴν λέγουσι τὸν Μητίονος καὶ Στερόπης κατ ' Ὀρφέα γενόμενον : Ἀντικλείδης δ ' ὁ Ἀθηναῖος Αἰγυπτίοις τὴν |
| λαβόμενος τῆς κόμης τῇ ταινίᾳ . ἐπεὶ οὐδὲ Κροῖσόν ποτε Λυδὸν ἐν μεγάλῳ ἐποιησάμην , καίτοι ἐμπλήσαντα τὸν σηκὸν πλίνθων | ||
| οὔτε τῆς Ἑλλάδος παντάπασιν , ἐπεὶ ἐγὼ αὐτὸν εἶδον ὥσπερ Λυδὸν ἀμφότερα τὰ ὦτα τετρυπημένον . καὶ εἶχεν οὕτως . |
| ὁμοῦ ἔφυγον , Καρῶν δὲ κατὰ φιλίαν ἐκ παλαιοῦ πρὸς Μίνω , Παμφύλων δὲ ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοιςεἰσὶ | ||
| συνευχόμεθα , σὺ δ ' ἡμῖν τοῦ προγόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω , μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατελεῖς , ὅθεν ὤρθωται μὲν |
| διαφέροντι [ ] τῶν ἄλλων , ὁ δὲ ἀπέπεμψε πρὸς Βίαντα τὸν Πριηνέα , ὁ δὲ πρὸς Περίανδρον τὸν Κορίνθιον | ||
| , ὡς καὶ Φανόδικοςεἰς τὴν ἐκκλησίαν , καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν , διηγησαμένας τὰ καθ ' ἑαυτάς . καὶ |
| Ξάνθος ἐν Λυκιακοῖς . . . : Ναὶ μὴν καὶ Τέρπανδρον ἀρχαΐζουσί τινες : Ἑλλάνικός γ ' οὖν τοῦτον ἱστορεῖ | ||
| ἔτι γνοίη ὅτι Στησίχορος ὁ Ἱμεραῖος οὔτ ' Ὀρφέα οὔτε Τέρπανδρον οὔτ ' Ἀρχίλοχον οὔτε Θαλήταν ἐμιμήσατο , ἀλλ ' |
| μνῆμα καὶ Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους : καὶ τά γε ἐς Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίους δοξάζω μᾶλλον Ἀργείων λέγειν εἰκότα . , , | ||
| Σκύθην , Μύσωνα τὸν Χηνέα , Φερεκύδην τὸν Σύριον , Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα : ἔνιοι δὲ καὶ Πεισίστρατον τὸν τύραννον |
| . Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν Τιμαίῳ : ἐπεὶ δὲ παρὰ Κριτίαν πρὸς τὸν ξενῶνα , οὗ κατελύομεν , ἀφικόμεθα . | ||
| ἀλλὰ τοῖς ἀπ ' εὐδοκίμων : οἶδα γὰρ δὴ καὶ Κριτίαν τὸν σοφιστὴν οὐκ ἐκ πατέρων , ἀλλὰ Ὁμήρου δὴ |
| : καὶ δὴ πρὸς τὴν θυσίαν ταύτην καθιστᾶσιν ἄνδρα νέον Πριηνέα τὸν τῶν ἱερῶν ἐπιμελησόμενον . τεκμηριοῦνται δ ' ἔτι | ||
| ἑτοίμων ἐς τὴν ναυπηγίην , οἱ μὲν Βίαντα λέγουσι τὸν Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις , οἱ δὲ Πιττακὸν τὸν Μυτιληναῖον |
| τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι : κριθῆναι δὲ Ἀριστόδημον Σπαρτιάτην , ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι . μέμνηται τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ | ||
| Μεσσήνιον πλούτῳ καὶ γένει διαφέροντα συνθέσθαι ἀγελῶν κοινωνίαν πρὸς Εὔαιφνον Σπαρτιάτην . ὃν εἰς ἐπιμέλειαν καὶ φυλακὴν παραλαβόντα τάς τε |
| τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
| καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
| Ἀθηναῖον , ὁ [ δὲ ] πρὸς [ ] [ Χίλωνα τὸν ] Λακεδαιμόνιον [ ] [ ] , ὁ | ||
| ἕξ , ὧν ἐκλέξασθαι τρεῖς , Ἀριστόδημον , Πάμφυλον , Χίλωνα Λακεδαιμόνιον , Κλεόβουλον , Ἀνάχαρσιν , Περίανδρον . : |
| Ἑλλὰς ἐπὶ τὸν Πέρσην ἐποιεῖτο , ἀπηξίου δὲ οὐδὲ τὸν Μιλτιάδην , οὐδὲ τὸν Κίμωνα , ὡς ἄνδρε ἀρίστω καὶ | ||
| Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος , ὃς θανάτου ὑπαγαγὼν ὑπὸ τὸν δῆμον Μιλτιάδην ἐδίωκε τῆς Ἀθηναίων ἀπάτης εἵνεκεν . Μιλτιάδης δὲ αὐτὸς |
| βιαίου τέχνης μὴ δεῖσθαι ἀλήθειαν . „ σκέψαι γὰρ τὸν Ἀπόλλω ” εἶπε ” τὸν Δελφικόν , ὃς τὰ μέσα | ||
| καὶ τὸν Δία τὸν Δωδωναῖον καὶ τὴν Διώνην καὶ τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον ἀεὶ λέγοντας ἐν ταῖς μαντείαις καὶ προσεπισφραγιζομένους |
| Πειρίθου μὲν οὐδὲν ὤιετο ποιήσειν πλέον ἐγκαλῶν , τὸν δὲ Θησέα παρηιτεῖτο , καὶ χάριν ἠξίου ταύτην αὐτῶι δοθῆναι . | ||
| ⌈ ἐκ Φερῶν Γ * * * Ἄδμητος ἦλθε πρὸς Θησέα Γ μετ ' Ἀλκήστιδος καὶ Ἱππάσου τοῦ νεωτάτου τῶν |
| . Ἐπὶ μὲν τοίνυν Σπεύσιππον τὸν Πλάτωνος μὲν ἀδελφιδοῦν , Ξενοκράτην δὲ τὸν διάδοχον τοῦ Σπευσίππου . Πολέμωνα δὲ τὸν | ||
| παλαιοὺς ἀριθμὸς ἦν αὐτὸς ἑαυτὸν κινῶν . εἰ δὴ κατὰ Ξενοκράτην ψυχή ἐστιν ἀριθμὸς αὑτὸν κινῶν . κτλ . Οἷον |
| ἐστι καὶ τῶν ἐφεξῆς περὶ τοῦ ἔστι διαλέγεσθαι πάλιν τὴν Ἀριστοτέλην μετὰ τὸ εἰπεῖν διὰ μέσου περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τὰς ἀποφάσεις , ὅπερ ἔφαμεν πρῶτον ἐπισκέψασθαι περὶ αὐτῶν τὸν Ἀριστοτέλην , καὶ ἐπὶ πᾶσι πῶς ἂν ἐκ διαιρέσεως ἕλοιμεν |
| τῶν κοινῶν ἐπιμελοῖτο πραγμάτων . οὗτος ὁ λόγος ἀγνοοῦντα τὸν Θηβαῖον ἐλέγχει τὴν πρὸς τὸ Ἱππονίκου μειράκιον συμβουλήν , ὡς | ||
| Ἀθηνᾶ δ ' εἶδος αὐλοῦ , ᾧ μάλιστα Νικωφελῆ τὸν Θηβαῖον εἰς τὸν τῆς Ἀθηνᾶς νόμον κεχρῆσθαι λέγουσι . καὶ |
| εἰς τοῦτο παρανομίας ἀφῖχθε καὶ δυσμενείας ὥστε καὶ πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβεις ἀπεστάλκατε πείσοντας αὐτὸν ἐμοὶ πολεμεῖν : ὃ μάλιστ | ||
| ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι , τοῖς Πεισιστρατίδαις ἐπετίμων ὡς ἐπάγουσι τὸν Πέρσην ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας : ὑμεῖς δ ' οὐκ αἰσχύνεσθε |
| : λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
| καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
| . Ἔστι δὲ Σάϊς πόλις Αἰγυπτίων , καὶ οἰκιστῆρα ἔσχεν Ἐρεχθέα . Διὸ καὶ διφυῆ προσαγορεύεσθαί φησιν ὄντα δίγλωσσον : | ||
| , τὸ δὲ ἀνθρώπου . ὁμοίως δὲ τούτωι καὶ τὸν Ἐρεχθέα λέγουσι τὸ γένος Αἰγύπτιον ὄντα βασιλεῦσαι τῶν Ἀθηνῶν , |
| καὶ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις εἰσάγει τὸν Σωκράτη ἐρωτῶντα Κρῆτα καὶ Λάκωνα πολίτην περὶ Μίνωος καὶ Λυκούργου , οὓς | ||
| τὸν τρόπον Ἡρακλῆς ἐτόξευσεν αὐτάς . ἕβδομον ἐπέταξεν ἆθλον τὸν Κρῆτα ἀγαγεῖν ταῦρον . τοῦτον Ἀκουσίλαος μὲν εἶναί φησι τὸν |
| Φορωνίδι δέκατον ἀπὸ Ὀρφέως φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους | ||
| ἄλλα τερατώδη ἔκγονα , τόν τε ἀετὸν τὸν καθ ' Ἡσίοδον [ . ] τὸ τοῦ Προμηθέως ἧπαρ ἐσθίοντα . |
| τῶν ἀνδρῶν προλαβεῖν ἀκόλουθον ἦν . γνώσῃ γὰρ ἐντεῦθεν τὸν Ἀριστείδην ἐκ τῶν κατὰ μέρος ἐγκωμίων δεινῶς βιαζόμενον παραστῆσαι τοὺς | ||
| ἀρετῆς , ὃν ὑπεῖπες : ἄλλον δὲ δὴ σκεψώμεθα , Ἀριστείδην , ὃς ἔθρεψεν μὲν τὸν Λυσίμαχον , ἐπαίδευσε δὲ |
| πρὸς ἀλλήλους μάχην ὁ μὲν Ἡράκλειτον καὶ Στίλπωνα ἅμα καὶ Κράτητα , ὧν ὑπὸ μὲν Στίλπωνος ἐγένετο μαχητής , ὑπὸ | ||
| Περίστασίν μοι λέγεις ἐξ ἔρωτος γενομένην καὶ γυναῖκα τιθεῖς ἄλλον Κράτητα . ἡμεῖς δὲ περὶ τῶν κοινῶν γάμων καὶ ἀπεριστάτων |
| πρὸς αὐτούς : καὶ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον καὶ Θαλῆν τὸν Μιλήσιον ὑμνεῖν εἰώθασιν ἅμα , καὶ Περικλέα καὶ Ἀναξαγόραν , | ||
| δίπυρον καὶ νᾶπυ Κύπριον καὶ σκαμωνίας ὀπόν , καὶ κάρδαμον Μιλήσιον καὶ κρόμμυον Σαμοθρᾴκιον , καὶ καυλὸν ἐκ Καρχηδόνος , |
| ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
| λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
| ὑφ ' ἕνα περίβολον καὶ μίαν πόλιν οἱ κατ ' Ἀρίστωνα καὶ Ἀρκεσίλαον ἀνθήσαντες φιλόσοφοι . „ ὁ δὲ Ἀρκεσίλαον | ||
| ἡμᾶς τὸ περὶ τοῦ Νείλου βιβλίον , Εὔδωρόν τε καὶ Ἀρίστωνα τὸν ἐκ τῶν περιπάτων : πλὴν γὰρ τῆς τάξεως |
| : μίλτος ἀναμεμειγμένη , οὗ τὴν ἐργασίαν φασὶ πρῶτον εὑρεῖν Καλλίαν Ἀθηναῖον . Τιθωνοῦ γῆρας : παροιμία ἐπὶ τῶν πολυχρονίων | ||
| ἀφ ' οὗ πολλὰ ἐκμαθὼν εὐπορήσεις προβλημάτων . καὶ γὰρ Καλλίαν ἱστορεῖ τὸν Ἀθηναῖον γραμματικὴν συνθεῖναι τραγῳδίαν , ἀφ ' |
| πεζοὶ δ ' οὐκ ἀξιοῦντες ἀγχοῦ τῶν πολεμίων στρατοπεδεύειν ἐς Φοίνικα πόλιν ἀνεχώρουν . καὶ νυκτὸς οἱ μὲν ἀνεπαύοντο , | ||
| δὲ καὶ Νίνος ὁ Ἀσσύριος , ὃς κατὰ τὸν Κολοφώνιον Φοίνικα χρυσίου τάλαντα εἶχε πολλῷ πλείονα Κασπίης ψάμμου , ὃς |
| τήν τε Παυσανίου προδοσίαν , ἥτις ὑμῖν , κἂν ἐπὶ Θεμιστοκλέα διαιρῆτε αὐτήν , ἀεὶ μόνου ἔσται Παυσανίου . καὶ | ||
| μὲν ἀρχαίους ἐκείνους μακρὸν ἂν εἴη λέγειν , Ἀριστείδην καὶ Θεμιστοκλέα , τοὺς ὀρθώσαντας τὰ τείχη τῆς πόλεως καὶ τοὺς |
| Θεμιστοκλέα καὶ τὸν πόλεμον τὸν Πελοποννησίων , ἢ τὰ περὶ Ἀλκιβιάδην καὶ Θρασύβουλον ; Οὐ γὰρ πρόκειται ἡμῖν ὕλη πολυλογίας | ||
| ἵνα ἐκ τρίτων κατακέηται . Πάνυ γε , εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην : ἀλλὰ τίς ἡμῖν ὅδε τρίτος συμπότης ; καὶ |
| Σωκράτους . εἴη ἂν οὖν κατ ' Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην : καὶ γὰρ τούτου μέμνηται | ||
| εἶδος οὔτε ἰσχυροῦ , τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη , μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντος , τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν |
| πολυμιγίαν ὑλικήν . ὁ δὲ Ἀριστοτέλης καὶ Ἑρμότιμόν φησι τὸν Κλαζομένιον καὶ Παρμενίδην τὸν Ἐλεάτην καὶ πολὺ πρότερον τὸν Ἡσίοδον | ||
| Ἀ . πολιτοκοπεῖν παρ ' Ἀτι . . . . Κλαζομένιον σχῆμα ] ὡς τὸ πορεύομαι σὺν ἀγῶνι ἀντὶ τοῦ |
| . : διὸ καὶ λέγουσιν Ἀριστοτέλην ἤ τινα μέντοι πρὸς Ἀναξιμένην ἤ τινα δήποτ ' εἰπεῖν τῶν σοφιστῶν εἴτε Ἀρτέμιδος | ||
| σύστασιν προσκροῦσαι τῷ βασιλεῖ : κἀκεῖνον ἐπὶ τῷ τοῦτον λυπῆσαι Ἀναξιμένην μὲν αὐξῆσαι , πέμψαι δὲ καὶ Ξενοκράτει δῶρα . |
| ἐκεῖνος παραλυθεὶς τῆς ἀρχῆς , καὶ ἀποδημήσας πρὸς τὸν νεωστὶ βασιλεύοντα Θεοδόσιον , εἶτα ἐπανελθών , καὶ τὴν τρυφὴν ἐπιδεικνύμενος | ||
| ἢ ἄλλου τινὸς μετεσχηκέναι , ὃς ἡλικίαν κατὰ Οἰδίποδα ἦν βασιλεύοντα ἐν Θήβαις . πόλιν δ ' οὖν οἰκίζουσιν οὐδεμίαν |
| οὕτως . ὁ δὲ φιλόσοφος Πρόκλος βούλεται ἐν τοῖς εἰς Φαίδωνα ὑπομνήμασιν ἔχειν καὶ τὰ ἄλογα ἀνάμνησιν : ὑπερβαίνει γάρ | ||
| “ οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ δυεῖν Ἀθηναίων γενέσθαι ; ” Φαίδωνα δὲ δι ' αἰχμαλωσίαν ἐπ ' οἰκήματος καθήμενον προσέταξε |
| [ ἀγακλυταῖς ] Δελφίσιν Κασταλίδος εὐύδρου νάματ ' ἐπινίσεται , Δελφὸν ἀνὰ [ πρῶνα ] μαντεῖον ἐφέπων πάγον : [ | ||
| : ἀπόφθεγμα , οἱ δὲ Χείλωνός φασιν . Ἕρμιππος δὲ Δελφὸν εὐνοῦχόν φησιν εἰρηκέναι τὸ γνῶθι σαυτὸν καὶ ἐν τῷ |
| ἐγέ - νετο τῇ φωνασκίᾳ . τόν γε δή τοι Δημόδοκον ἡ Μοῦσα ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε , δίδου δ ' | ||
| ὡς παρέχειν πρὸς αὐτὸν τοῖς ἀκούουσι λέγειν ἃ πρὸς τὸν Δημόδοκον ἔφη τις παρ ' Ὁμήρῳ . Δίφιλος δὲ τῶν |
| τὰ κατὰ Παυσανίαν Παυσανίας δὲ κτἑ . : τὰ κατὰ Παυσανίαν ἐς Κύπρον : διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν ὑπὸ βασιλέα | ||
| καὶ τῶν κατ ' ἐκεῖνα χωρίων στράτευμα , ἔφθη τὸν Παυσανίαν ἐν τῷ Ἁλιάρτῳ γενόμενος . ἥκων δὲ οὐκέτι ἡσυχίαν |
| δύναται . τί οὖν ἐστι τὸ μὴ ποιοῦν πείθειν τὸν Νέστορα ; ὀργὴ ὑπὲρ Ἀχιλλέως τῶν Ἑλλήνων . παραμυθεῖται τὴν | ||
| οἰωνῷ τάχ ' ἂν πεῖσαι τὸν Ἕκτορα : ἢ τὸν Νέστορα τοὺς περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα καὶ τὸν Ἀχιλλέα λοιδορουμένους παύοντα |
| ὃν ἀναφέρεται τὸ εἰρημένον , ὡς ἐπὶ Πιττακὸν μὲν τὸν Μιτυληναῖον τὸ χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , εἰς Χίλωνα δὲ τὸν | ||
| εἰς τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν μετηνέχθησαν . Ἀρχαιάνακτα γοῦν φασι τὸν Μιτυληναῖον ἐκ τῶν ἐκεῖθεν λίθων τὸ Σίγειον τειχίσαι . τοῦτο |
| : σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
| καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
| . Σίκελος ὄνομα αὐτῷ . Κατὰ μὲν δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα , παλαιά τις εὑρίσκεται προτεροῦσα τῶν Τρωϊκῶν χρόνων ἡ | ||
| ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω . δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους |
| οὐδὲ Ἐφέσιον εἶναί τινα πείθομαι , εἰ μὴ ὡς κύνα Ἐφέσιον ἢ βοῦν : ἀνὴρ δὲ Ἐφέσιος , εἰ ἀγαθός | ||
| τούτου γενομένου καὶ λυθέντων αὐτῶν τριακοντάκις τὸ ἑξῆς πεσεῖν τὸν Ἐφέσιον . ἐφθάραται φησὶ Θουκυδίδης καὶ τετάχαται . πάντα τὰ |
| , αἷς ἐχρήσανθ ' οἱ βασιλέως στρατηγοὶ πρὸς Εὐαγόραν τὸν Σαλαμίνιον καὶ πάλιν πρὸς Λακεδαιμονίους θαυμάζειν τὸν συγγραφέα καὶ κατὰ | ||
| , ἀλλὰ καὶ πεμφθεὶς ὑπ ' αὐτῶν ἐπὶ Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον οὐχ ὑπήκουσε , καὶ τοῖς τυράννοις ἄντικρυς ἐλοιδορεῖτο , |
| πρὸ τούτου ἐγινώσκετο τοὔνομα : ἀμέλει ἐν Θεαιτήτῳ φησὶν πρὸς Θεόδωρον ποιῶν τὸν Σωκράτην διαλεγόμενον καὶ λέγοντα ὅτι ἴσως μὲν | ||
| Ἀρεοπαγίτας εὐθέως αὐτὸν κελεῦσαι τῆς πόλεως ἐξελθεῖν . ὅτε καὶ Θεόδωρον τὸν ἐπίκλην θεὸν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν , “ πόθεν δὲ |
| ἐγγυητὰς γενέσθαι Νεαίρας Στέφανον Ἐροιάδην , Γλαυκέτην Κηφισιέα , Ἀριστοκράτην Φαληρέα . Διεγγυηθεῖσα δ ' ὑπὸ Στεφάνου καὶ οὖσα παρὰ | ||
| ὥς φησι Σωσικράτης ἐν ταῖς Διαδοχαῖς , ἐπερράπισε Δημήτριον τὸν Φαληρέα , σὺν τῇ πήρᾳ τῶν ἄρτων καὶ λάγυνον πέμψαντα |
| ' ἐπ ' ἀσπίδι : μανικαί . τινὲς δέ φασι Γλαῦκον τὸν τῶν Ποτνιάδων ἵππων δεσπότην πατέρα εἶναι Βελλεροφόντου , | ||
| ὅτι μὲν ἑταιρίας ἀφορμὴ ἐγεγόνει τοῖς ἀμφὶ τὸν Διομήδην καὶ Γλαῦκον , ἧττόν μοι μέλει , ὅτι δὲ πανηγύρεων πρόξενος |
| ἀρχαίων Ἀναξαγόραν , καίτοι ἔν τισιν ἀντειρηκὼς αὐτῶι , καὶ Ἀρχέλαον τὸν Σωκράτους διδάσκαλον . . . Γ . [ | ||
| καὶ Θεόπομπος ἐν τῶι α τῶν Φιλιππικῶν λέγει : τὸν Ἀρχέλαον καλοῦσι καὶ Ἀργαῖον καὶ Παυσανίαν . . . . |
| τὸ τριπόλιον καθ ' Ἡσίοδον [ . . ] καὶ Μουσαῖον εἰς πᾶν πρᾶγμα σπουδαῖον χρήσιμον εἶναι , δι ' | ||
| , Ἀπόλλωνος ἴδιον , ὡς ἱστορεῖται ἐν γʹ τῶν εἰς Μουσαῖον ἀναφερομένων . νήριτος : πολλή . πολυπρέμνοιο : πολυστελέχου |
| ᾆσαι , ἢ τὸν Ἀρχιλόχου Καλλίνικον , οὗ καὶ τὸν Πίνδαρον μνημονεύειν διὰ τούτων : τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν | ||
| ὑψηλαί . . Τὸ δὲ φυᾷ φασί τινες λέγειν τὸν Πίνδαρον δι ' ἑαυτόν , ληροῦντες : ἔστι γὰρ πρὸς |
| ἐπὶ τῷ κατηγορεῖν , Βούσιριν δὲ ἐπὶ τῷ ξενοκτονεῖν καὶ Ἡρακλέα πάλιν ἐπὶ τῷ ἀθλεῖν , παραιτητέον . . . | ||
| , ἀπὸ τοῦ Ἀλκαίου : ὕστερον δὲ ἡ Πυθία αὐτὸν Ἡρακλέα ἐκάλεσεν , παρ ' ὅσον ἐξ ὅσον Ἥρας ἔμελλεν |
| τινα ἐχρῆν μάλιστα μὲν ἐν τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα : εἰ δὲ τότε ἐπελάθετο , νῦν παρασχέσθωἐγὼ παραχωρῶκαὶ | ||
| εἶπον , οὕτως οὐδὲ τὰ πυρὸς ἐκκαύματα συλλέγειν . Τοῖς μάρτυρα καλοῦσιν ἐπὶ μὴ ἀληθεῖ θεὸν ὥρισται δίκη θανάτου : |
| οὖν ἐλεφάντινόν τι κατὰ τὸν ὦμον , ἐπλήρωσαν σῶον τὸν Πέλοπα . οὕτως λοιπὸν ἅπαν τὸ Πελοπιδῶν γένος ἐκ τούτου | ||
| καὶ ὑγιῆ τὸν παῖδα ἀποδοῦναι . ὁ δὲ Βακχυλίδης τὸν Πέλοπα τὴν Ῥέαν λέγει ὑγιάσαι καθεῖσαν διὰ λέβητος . τοῦ |
| ἐπέθετο , καὶ ἔχρησεν ὁ θεὸς αἰώνιον τὴν εἰς τὸν ἥρωα τιμὴν ὑπάρχειν , καὶ στέφανον σελίνου διὰ τὸ καταχθόνιον | ||
| τρεῖς σοι κανόνας καὶ τούτων προτίθησι τὸν γέλωτα , τὸν ἥρωα καὶ τὸν Μενέλεων . Καὶ διὰ μὲν τοῦ γέλωτος |
| μὲν τὸ βομβυλιὸν εἶδος μελίσσης . σημαίνει δὲ καὶ τὸν αὐλητήν , παρὰ τὸ τοῖς αὐλοῖς βομβεῖν . ἔστι δὲ | ||
| χορευτῶν στραφεὶς ἦρε τὰς χεῖρας ἀπὸ πυγμῆς πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον αὐλητήν , τότ ' ἤδη κρότος ἐξαίσιος ἐγένετο καὶ κραυγὴ |
| τῷ Ἑρμῇ πιστεύσαι τις λέγοντι . Ἐρατοσθένη δὲ τὸν μὲν Εὐήμερον Βεργαῖον καλεῖν , Πυθέᾳ δὲ πιστεύειν , καὶ ταῦτα | ||
| καὶ Αἰσχύλος ἐν τῆι Αἴτνηι παραδιδόασιν ἡ ἱστορία κατὰ τὸν Εὐήμερον ποικίλλεται . . . . . . . . |
| μηδὲ ἄνθρωπον ὅμοιον ἐκείνῳ , ἀλλ ' αὐτὸν ὄντως τὸν Ἀπόλλωνα , ἔκ τε ὧν ἑώρα περὶ αὐτὸν σεμνωμάτων καὶ | ||
| δ ' ἐκ φίλων ἐν ἀβουλίᾳ , τουτέστι καὶ τὸν Ἀπόλλωνα παρακούσας καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηθεὶς ἀφρόνως , ἐγείνατο μὲν |
| οἱ δὲ εἶδος μυίας , ὥσπερ ἡ ἐμπίς . τὸν γράψαντα περὶ τῆς Ἑλένης ] Πολυκράτην λέγει τὸν σοφιστήν . | ||
| ἀλλαχοῦ ; τοῦτο δὲ διὰ τὸν Εὔμολπον ὄντα Κορίνθιον καὶ γράψαντα νόστον τῶν Ἑλλήνων . ἀντὶ τοῦ μουσικοί εἰσι : |
| διέπεις : Μίθραν σε Πέρσαι λέγουσιν , Ὧρον Αἰγύπτιοι , Διόνυσον Θηβαῖοι , Δελφοὶ δὲ διπλῇ προσηγορίᾳ τιμῶσιν , Ἀπόλλωνα | ||
| τόνδε ἢ τούσδε . οἱ γὰρ Τιτᾶνες λέγονται διασπαράξαι τὸν Διόνυσον . Ταῦτα δὲ τὰ ὀνόματα ἅτινα λέγει ὧδε , |
| χίλια . . [ . . , ] ἔνιοι προστιθέασιν Ἀκουσίλαον Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον . Ἕρμιππος δ ' ἐν | ||
| δὲ Σόλωνα Θαλῆν Πιττακὸν Βίαντα Χείλωνα Μύσωνα Κλεόβουλον Περίανδρον Ἀνάχαρσιν Ἀκουσίλαον Ἐπιμενίδην Λεώφαντον Φερεκύδην Ἀριστόδημον Πυθαγόραν Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου |
| : ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ . Ἐλεατικὸν Παλαμήδην . Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον , ὅτι δὴ πανεπιστήμων σχεδὸν | ||
| . τὸν μὲν γὰρ τούτου μαθητὴν καὶ διάδοχον τῆς σχολῆς Ζήνωνά φασιν ἐπισχεῖν περὶ τῆς ἐκπυρώσεως τῶν ὅλων . . |
| τοῦτο γέρας ἀπένειμε μόνῳ : ἀκόλαστον γὰρ ἄν τινα λέγοι Σιμωνίδην ὁ Πρόδικος καὶ οὐδαμῶς Κεῖον . ἀλλ ' ἅ | ||
| , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : Ὦ ἄνθρωποι , χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι |
| τέκμαρ εὗρε , λόγων πολλὰς εὑρόμενος διόδους . Ἄνδρα δὲ Κυρηναῖον ἔσω πόθος ἔσπασεν Ἰσθμοῦ δεινός , ὅτ ' Ἀπιδανῆς | ||
| ὑπομνήματα καὶ διαλόγους πλείονας , ἐν οἷς καὶ Ἀρίστιππον τὸν Κυρηναῖον , Περὶ πλούτου αʹ , Περὶ ἡδονῆς αʹ , |
| Ἀνακρέων ᾀσάτω : ἐμοῦ γὰρ αὐτὸς ἄμεινον ᾄσεται . Θεμιστοκλῆς Ἱέρωνα ἥκοντα ἐς Ὀλυμπίαν Ὀλυμπίων ἀγομένων ἵππους ἄγοντα εἶρξε τῆς | ||
| . τὺ δὲ σάφα νιν ἔχεις : τοῦτο πρὸς τὸν Ἱέρωνα εἶπε : σὺ δὲ ἐλεύθερος ὢν , ὦ Ἱέρων |
| “ ἔνδον Ἀσκληπιάδης . ” ἐφ ' ᾧ δυσχεράναντα τὸν Μενέδημον ἕλκειν αὐτόν , τὸν δὲ τοῦτο ἐπιλέγειν . Ζήνων | ||
| τοὺς μὴ ἔκ τινος περιουσίας ζῶντας ἀνακαλεῖσθαι καὶ κολάζειν . Μενέδημον οὖν καὶ Ἀσκληπιάδην τοὺς φιλοσόφους νέους ὄντας καὶ πενομένους |
| καὶ δυνάμεώς τινος ἡγούμενος , ἃ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ τὸν Μακεδόνα γέγραπται ; ἐν οἷς ἀξιοῖ στρατηγὸν ἄνδρα καὶ τηλικαύτης | ||
| παιομένους ὥσπερ τῶν ἀνδραπόδων τὰ ἀτιμότατα . Φίλιππον γοῦν τὸν Μακεδόνα ἐγὼ θεασάμενος οὐδὲ κρατεῖν ἐμαυτοῦ δυνατὸς ἦν : ἐδείχθη |
| εἶναι . Ὦ βέλτιστε Ἴων , Ἀπολλόδωρον οὐ γιγνώσκεις τὸν Κυζικηνόν ; Ποῖον τοῦτον ; Ὃν Ἀθηναῖοι πολλάκις ἑαυτῶν στρατηγὸν | ||
| ὑπὸ τοῦ δήμου προαγομένους , Φανοσθένη τὸν Ἄνδριον κἀπολλόδωρον τὸν Κυζικηνόν , ἔτι δὲ τὸν Κλαζομένιον Ἡρακλείδην . ἐν δὲ |
| , τὸν Τελαμῶνα , μηδὲ τὸν Παιῶνα , μηδ ' Ἁρμόδιον . οὐδεὶς πώποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀπέθαν | ||
| θαυμάζων τὸν ἀλλαντοπώλην ἐπὶ τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν καθισμάτων . εἰς Ἁρμόδιον δὲ καὶ Ἀριστογείτονα τὸ γένος ἀνήνεγκεν αὐτοῦ , ἐπεὶ |
| . . , : Στάφυλος δὲ ὁ Ναυκρατίτης Πελασγόν φησιν Ἀργεῖον τὸ γένος , μετοικῆσαι δὲ εἰς Θεσσαλίαν , καὶ | ||
| λέγω δὲ τοὺς περὶ Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον εἴ τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι |
| ἀπονέμειν . καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο , τόν γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέους ἢ τὸν ἐν ταῖς Βάκχαις ταῖς Εὐριπίδου | ||
| τὸν Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων , ὁ δὲ τὸν Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν , τὰ μὲν πολὺ διεστῶτα συνάπτουσιν |
| κρήνην τὴν ἐν Ἀντιοχείᾳ κεράσαι οἴνῳ : καθάπερ καὶ τὸν Φρύγα Μίδαν φησὶ Θεόπομπος , ὅτε ἑλεῖν τὸν Σειληνὸν ὑπὸ | ||
| κατὰ νύκτα μοι φλόγ ' ἀνασειράζεις ἐπὶ τῷ λυχνείῳ τὸν Φρύγα τὸν αὐλητῆρα , τὸν Σαβάζιον ἐμοὶ κράτιστόν ἐστιν εἰς |
| . Θέωρος : ὁ ποιητὴς Θέωρος ἔφη εἰπεῖν τινα Κάρκινον Κορίνθιον ταῦτα . 〚 ἀποδέχεται δὲ αὐτοὺς πίνοντας ἕνεκα τοῦ | ||
| φάναι , Χαλεπὰ τὰ καλά . φασὶ δὲ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον καταρχὰς μὲν εἶναι δημοτικόν , ὕστερον δὲ τὴν προαίρεσιν |
| ἑταίρων : καὶ γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην καὶ τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην : Ξενοφῶν δὲ ἔφευγε διὰ | ||
| , οὐδὲν τοιοῦτον ἐνενοοῦμεν περὶ ἀλλήλων : οὔτε πώποτε ηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν , ὡς κληρονομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦεἶχεν δὲ πάνυ |
| τε τὸν Τίμαιον καὶ τὸν Παρμενίδην , ὧν τὸν μὲν Τίμαιον ἐπὶ πᾶσι τοῖς φυσικοῖς , τὸν δὲ Παρμενίδην τοῖς | ||
| . . . . : μάτην οὖν λέγουσιν οἱ περὶ Τίμαιον Ἡσιόδωι τὸν Ἀριστοτέλην πειθόμενον μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτὴν |
| δὲ περὶ Σάμον συνεστρατήγησε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον τοῖς περὶ Φρύνιχον . Ναυσιμάχη δὲ πόρνη καὶ Σαλαβακχώ . Ἄλλως . | ||
| ὥσπερ Θρασύβουλον [ καὶ Ἀπολλόδωρον ] : καίτοι εἴπερ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἔδει αὐτὸν ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ , ἵνα |
| καὶ ἄργυρον ἱστοροῦσιν ἀνατεθῆναι , δημοσίᾳ δὲ εἰς τὴν πόλιν Λύσανδρον εἰσαγαγόντα πολλῶν κακῶν αἴτιον γενέσθαι . Γύλιππον οὖν τὸν | ||
| πρὸς ἄλλους μὲν τῶν Ἑλλήνων , ἀτὰρ οὖν καὶ πρὸς Λύσανδρον τὸν Λακεδαιμόνιον , ὅτε ἦλθε πρὸς τὸν Κῦρον ὁ |
| ὅτι τὰ ὕστατα λέγει , αὖθις ἐπεμειδίασε καὶ ἐπῄνεσεν ὅμως Ἀπολλόδωρόν τε τῆς εὐνοίας καὶ τὸν μάντιν τῆς παρρησίας . | ||
| μή τις αὐτῷ κίνδυνος ἐν τῷ τότε ξυμπέσοι . καὶ Ἀπολλόδωρόν τε λέγει ὅτι Ἀλέξανδρος ἐπῄνεσε καὶ τὸν Πειθαγόραν , |
| Κρῆτα : Πλάτων δὲ ἐν Πρωταγόραι [ . . ] Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου : Ἔφορος [ . ] δὲ ἀντὶ | ||
| Σόλωνα , Θαλῆν , Πιττακόν , Βίαντα , Χίλωνα , Μύσωνα , Κλεόβουλον , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Ἀκουσίλαον , |
| , φαίνου γελῶν καὶ λογίζου τὸν Ἄνυτον , ἐννόει τὸν Θρασύμαχον , καὶ σκόπει πόθεν ἐπῄει τὸ λοιδορεῖν ἑτοιμότερον . | ||
| τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ Ἀντιφῶντα σπουδῆς ἄξιον οὐδὲν εὗρον οὔτε Ἰσοκράτης καὶ |
| . . . . : τόνων γοῦν τριῶν ὄντων κατὰ Πολύμνηστον καὶ Σακάδαν , τοῦ τε Δωρίου καὶ Φρυγίου καὶ | ||
| καὶ Ξενόδαμον καὶ Ξενόκριτον ποιηταὶ παιάνων , οἱ δὲ περὶ Πολύμνηστον τῶν Ὀρθίων καλουμένων , οἱ δὲ περὶ Σακάδαν ἐλεγείων |
| , Καλύκαδνόν τε καὶ Σαρπηδόνιον , καὶ τάσδε μὴ παραπλεῖν Ἀντίοχον ἐπὶ πολέμῳ , ναῦς δὲ καταφράκτους ἔχειν δυώδεκα μόνας | ||
| , τοὺς Μέλανος παῖδας ἐπιβουλεύοντας Οἰνεῖ , Φηνέα Εὐρύαλον Ὑπέρλαον Ἀντίοχον Εὐμήδην Στέρνοπα Ξάνθιππον Σθενέλαον , ὡς δὲ Φερεκύδης φησίν |
| τῆς Διαδοχῆς . Φοίνικά τε γενέσθαι Ὦχον , καὶ Θρᾷκα Ζάμολξιν , καὶ Λίβυν Ἄτλαντα . Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ Νείλου | ||
| φιλοσόφοις οἰκότριβας ἐπ ' ἀρετὴν προτρεψαμένοις , Πυθαγόρᾳ μὲν τὸν Ζάμολξιν , Ζήνωνι δὲ τὸν Περσαῖον ; . . Ὁ |
| τὸν κιθαραοιδότατον , ᾧ χάρις ἐφέσπετο : τὸν δ ' ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόν : εἶτ ' Ἀριφράδην πολύ | ||
| αἱ τοῦ χοροῦ τὴν ἔκθεσιν τῶν κατορθωμάτων , διαναπαύουσαι τὸν ὑποκριτὴν Αἰσχύλου . : πλανᾷ ] Τὸν νοῦν . τὰ |
| , τἆλλα δὲ φυλάξαντες τὰ ποιητικά , συνέγραψαν οἱ περὶ Κάδμον καὶ Φερεκύδη καὶ Ἑκαταῖον : εἶτα οἱ ὕστερον ἀφαιροῦντες | ||
| : Ἀνδροτίων δὲ ὁ ἱστορικὸς μετὰ σποράδων τινῶν φησὶ τὸν Κάδμον εἰς Θήβας ἐλθεῖν . . . . Λ , |