θειάζω , ἔτι δὲ καὶ ὁ πιθανὸς ἐκ τοῦ πείθω παραχθείς . Συρακουσίων δὲ γλώσσης τὸ πίσυνος κατὰ τὸν κανόνα | ||
θειάζω , ἔτι δὲ καὶ ὁ πιθανὸς ἐκ τοῦ πείθω παραχθείς . Συρακουσίων δὲ γλώσσης τὸ πίσυνος κατὰ τὸν κανόνα |
τὴν σπάθην ἐπὶ τοῦ ξίφους εἰρήκασιν , εὕροις ἂν ἐν Εὐριπίδου Εὐρυσθεῖ σατυρικῷ : πᾶς δὲ φασγάνῳ ἐξεθέρισεν ὥστε πύρινον | ||
Εὐριπίδου . καὶ Εὔβουλος ἐν Διονυσίῳ [ . ] : Εὐριπίδου δ ' “ ἔσωσά ς ' , ὡς ἴσασιν |
θῇον . καὶ μὰν καὶ τοῦτό γα φανερὸν ὅτι ἐκ διαθέσιος καὶ πράξιος βίος διαφέρων γίνεται : ἀνάγκα δὲ τὴν | ||
πόνος τῆς ἀρετῆς μανίη κρίνεται . Ἐτυγχάνομεν δὲ περὶ κόσμου διαθέσιος καὶ πολογραφίης , ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες . |
. . . . . . ναὶ μὴν Ἀθάμαντος τοῦ Πυθαγορείου εἰπόντος : ὧδε ἀγέννατος παντὸς ἀρχὰ καὶ ῥιζώματα τέτταρα | ||
ἐξ ἁδονᾶς ζῴων . . . . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Πάντα μὲν ὦν τὰ |
οὑτοσί ; ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖς Σωκράτους καὶ Καλλικλέους λόγοις . ἐλθὼν γὰρ ἐπ ' αὐτὸ τὸ λῦον | ||
ἐῶσιν οἱ νόμοι . ἀκούσας δ ' ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέους προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ , καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε |
οἷς εἰς δέον ἐχρῆτο τὰ πολλὰ πόλεών τε ἐνίων τὰ πταίσματα ἐπανορθούμενος καὶ τοῖς δεομένοις τῶν ἀνθρώπων ἐπικουρῶν , . | ||
τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως : ἔχεις μὲν δικαίως τὰ ἐμὰ πταίσματα μέμψασθαι . παραιρεῖται γάρ σου τὸ λογιστικὸν ἡ λύπη |
: καὶ τὸ οἰκειωθῆναι φιλοσοφίᾳ καὶ τὸ ἀκοῦσαι πρῶτον μὲν Βακχείου , εἶτα Τανδάσιδος καὶ Μαρκιανοῦ : καὶ τὸ γράψαι | ||
ἐπὶ πάνθειον τελετὴν Σατύροις ἅμα πᾶσι θηροτύποις , εὔασμα διδοὺς Βακχείου ἄνακτος , σὺν Βάκχαις Λήναια τελεσφόρα σεμνὰ προπέμπων , |
οὖν φραπὶς καὶ πραπίς . ἀφ ' ἧς προΐεται τὰ βουλεύματα . οὕτω Φιλόξενος . Περίπατος . ἡ περὶ σχέσιν | ||
δ ' , ὅτι ἀκούω . τὰ γὰρ τοιαῦτα ὑμῶν βουλεύματα ἠξίουν μήθ ' ὁρᾶν μήτ ' ἀκούειν , οἳ |
βούλεται ὁ Εὐριπίδης . τοιοῦτος δέ ἐστιν ἀεὶ , τὰ ἡρωϊκὰ πρόσωπα εἰσάγων φιλοσοφοῦντα : τὸν ἡγεμόνα τῆς σοφίας : | ||
ἀπὸ τῶν ἀρχαγγέλων παραδέχεται . Τὰ δαιμόνια δὲ καὶ τὰ ἡρωϊκὰ αὐτοπτικὰ πνεύματα ἐν εἴδεσι μὲν ὡρισμένοις ἔχει τὸ κάλλος |
ὥσπερ καὶ Αἰσχύλος ἐποίησεν : εἴτ ' οὖν σοφιστὴς καλὰ παραπαίων χέλυν . ὅτι δὲ πρὸς τὴν μουσικὴν οἰκειότατα διέκειντο | ||
μὲν οὖν φωνῆς Ἑλλάδος ἄπειρος ἦν , ὁ Φῆστος , παραπαίων ἄνθρωπος , ἀλλ ' ὅμως αὐτὸν οὐδὲ τοῦτο ἔπεισε |
αἰσχρὰ ὑπομένωσιν ἐπὶ μηδενὶ καλῷ . εἰ δὲ ἔπαινος καὶ ψόγος ἀκολουθεῖ , δῆλον ὅτι ἑκούσιά ἐστι . ἐπὶ γὰρ | ||
. μῶμος δ ' ἐξ ἄλλων : φθόνος δὲ καὶ ψόγος ἐξ ἄλλων τινῶν , ἐκ τῶν φθονερῶν , ἐπικρέμαται |
πάρεδρος ἀσκεῖται Θέμις : Ἀσκληπιάδης ἀντὶ τοῦ τιμᾶται πρὸς τοῦ ξενίου Διός . τουτέστι φιλόξενοί εἰσιν . ἴσως διὰ τὸ | ||
ἐκ τοῦ Παρνασοῦ κατέβαν : ὡς καὶ ὄπισθεν εἶπε Διὸς ξενίου , παραδηλῶν τὴν Αἴγιναν ξενοδόχον , ὡσαύτως καὶ Ζηνὶ |
σχοινίοις , οὕτως [ ἐπὶ ] τὸν ἵππον ἐπήγαγον : φόνιά τε πατρίδι : ἀντὶ τοῦ φονίως . ἢ τὰ | ||
σχοινίοις , οὕτως [ ἐπὶ ] τὸν ἵππον ἐπήγαγον : φόνιά τε πατρίδι : ἀντὶ τοῦ φονίως . ἢ τὰ |
ὅλον τοῦτο θεῖον πάθος , ἐπειδὴ μέλλει μὲν περὶ τοῦ σώφρονος καὶ κοσμίου ἔρωτος τῆς ψυχῆς διαλέγεσθαι , οὐκ ἀπήλλακται | ||
ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος , πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τὸ |
, τοῖς δ ' ἔχθος εἶναι σωτῆρες εὐσέλμων νεῶν κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ λυπουμένων παρηγόρημα τολμῶ κατειπεῖν , μήποτ | ||
ἀπ ' ἀλσέων ἐμὰς φρένας δονείτω . Καλλιόπεια σοφά , μουσῶν προκαθαγέτι τερπνῶν , καὶ σοφὲ μυστοδότα , Λατοῦς γόνε |
. καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ | ||
παρήλλαξα . φιλίου . τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος . Σαπφοῦς . . . Ἀνακρέοντος . Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια , |
ἀδηφαγίας καὶ τρυφῆς λαθεῖν ἑαυτὸν ὑπερσαρκήσαντα καὶ καταπιανθέντα . τὰ ἐπίχειρα γοῦν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους καὶ τοῦ περὶ | ||
ἀφαίρεσιν : εὐήθης ὤν τις ἐλάνθανον μικρὰ τῆς ἔχθρας τὰ ἐπίχειρα προσδοκῶν : ἐκβέβηκε δὲ οἷον οὐκ ἔδει τῆς ἐπηρείας |
ἐν Θήβαις καὶ ἐγένοντο ἑπτὰ πυρκαϊαί : ποθέω στρατιᾶς ὀφθαλμὸν ἐμᾶς , καὶ τὰ ἑξῆς . νῦν ἁρμόδιος . ἀφ | ||
, χορῶν ἱερῶν ἐπίβηθι καὶ ἔλθ ' ἐπὶ τέρψιν ἀοιδᾶς ἐμᾶς , τὸν πολὺν ὀψομένη λαῶν ὄχλον , οὗ σοφίαι |
, . . . Ἀποθύμια : λυπηρά , τὰ μὴ καταθύμια . ἀπὸ τοῦ θυμός , ἀφ ' οὗ τὸ | ||
' ἀπογυώσῃς μένεος ἀλκῆς τε . ” ἀποθύμια τὰ μὴ καταθύμια ἀλλὰ προσάντη τῇ ψυχῇ . ἀποσκοποῦ ἀπροσκέπτως : “ |
. τὸν Ἀθάμανθ ' : τοῦτο πρὸς τὸν ἕτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους ἀποτεινόμενος λέγει . πεποίηκε γὰρ ὁ Σοφοκλῆς τὸν Ἀθάμαντα | ||
ἔτει Ἀθηναῖοι Σάμον πολιορκήσαντες εἷλον , στρατηγοῦντος αὐτῶν Περικλέους καὶ Σοφοκλέους . ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἔτει οὕτω λύονται αἱ |
, τολμηρός , ἴτης , βδελυρός , ψευδῶν συγκολλητής , εὑρησιεπής , περίτριμμα δικῶν , κύρβις , κρόταλον , κίναδος | ||
συρραφεύς , ἐφευρετής , συναρμοστής . , συνθετής . . εὑρησιεπής ] εὑρεσιλόγος , εὑρεσιολόγος . , ἐφευρετὴς λόγων ψευδῶν |
φησι τὴν χώραν . τὸ δὲ ἔθνος [ ἐπιεικῶς ] παράβολόν τε καὶ βάρβαρον καὶ λῃστείαις ἐπιεικῶς προσκείμενον . Αἰθίοψ | ||
τῇ ἀπορίᾳ : τῇ ἐνδείᾳ τῶν ἀναγκαίων . διακινδυνεῦσαι : παράβολόν τι διαπράξασθαι αὐτῷ : τῷ Δημοσθένει ῥώμην . . |
, ἄριστα δ ' ἀνθρώπων ᾐσθημένος , ὅτι τὰς αὑτῶν βουλὰς οἱ θεοὶ τοῖς ὁσίοις τε καὶ σοφοῖς ἀνδράσι καὶ | ||
παύθη χόλου , ὃν πρὶν ἔχεσκεν , οὕνεκ ' ἐρίζετο βουλὰς ὑπερμενέι Κρονίωνι . καὶ γὰρ ὅτ ' ἐκρίνοντο θεοὶ |
, οὐκ ὄντ ' ἐν ἑαυτοῦ : πολλὰ δ ' ἐξεργάζεται ἀνόητ ' ἄκρατος καὶ νεότης , ὅταν λάβηι τὸν | ||
δέει τῶν τραυμάτων . τοῦτο δὲ ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς , θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον εἰς τοὺς κινδύνους |
. [ τοῖς αὐτῶν πτεροῖς : Ὅλον τοῦτο ἐκ Μυρμιδόνων Αἰσχύλου . τὸ δὲ , οὐχ ὑπ ' ἄλλων , | ||
καὶ κεχηνότων . προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον : ἀντὶ τοῦ τὰς Αἰσχύλου τραγῳδίας . ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἔχοντες τὰ Αἰσχύλου Αἰσχύλον |
καὶ τῆς ἀνατροφῆς ἀφῆκε καὶ ἔπεμψε τοῖς τέκνοις ἀραίας καὶ κατάρας ἐπικότους καὶ ὀργίλους καὶ μανικὰς , ἀρὰς πικρονόμους ἢ | ||
Θηβαίων πολέμου . . Ἐρινύος κλητῆρα ] τὸν καλεστὴν τῆς κατάρας . . ἐπειδὴ ἐπηράσατο ὁ Οἰδίπους τοῖς τέκνοις αὑτοῦ |
εἰς ἄλλα ἐπιβουλευόντων ; Ἀερόπας μέν γε καὶ Κλυταιμνήστρας καὶ Σθενεβοίας οὐδὲ εἰπεῖν ἔστιν ὅσαι . ἀλλὰ τὰ μὲν τοῦ | ||
Ἀκρισίωι μὲν . . . Δανάη , Προίτωι δὲ ἐκ Σθενεβοίας Λυσίππη καὶ Ἰφινόη καὶ Ἰφιάνασσα . αὗται δὲ ὡς |
γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ ' , Ἀπόκριναί , φησιν , ὦ ποιητά μοι , τί βουλόμενος ἔγραψας ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ ' | ||
καὶ ἀπὸ τούτων ἐπὶ τὰ νοατά : ταῦτα δὲ σύμφωνα ποιητά , θεωρούμενα δι ' αὐτῶν ἀλάθεα . διωρισμένων δὲ |
. οὔκουν δεινόν , εἰ γῆ μὲν κακὴ τυχοῦσα καιροῦ θεόθεν εὖ στάχυν φέρει , χρηστὴ δ ' ἁμαρτοῦς ' | ||
καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν . θεόθεν δὲ πνέοντ ' οὖρον ἀνάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις . |
οὕνεκα ἀντὶ τοῦ διότι . Θεατὴς ἀγώνων καὶ θεάτρων : θεωρὸς δὲ ὁ εἰς θεῶν ἑορτὰς πεμπόμενος . ὅθεν καὶ | ||
διὰ τὸ κυκλοτερῆς [ ] εἶναι . Ἄμυρις μαίνεται : θεωρὸς γὰρ ὀνόματι Ἄμυρις ὑπὸ Συβαριτῶν πεμφθεὶς εἰς Δελφοὺς περὶ |
τὸν πρῶτον εἰπόντα : ἀρνουμένου δὲ Θήρωνος ὁ ἁλιεὺς μᾶλλον ἐπιστεύθη . βασανιστὰς εὐθὺς ἐκάλουν καὶ μάστιγες προσεφέροντο τῷ δυσσεβεῖ | ||
, εἴρηκα ὑμῖν . ἀντὶ δὲ τοῦ χάριν ἀποδοῦναι ὧν ἐπιστεύθη καὶ ἔλαβεν παρὰ τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ , οἴεται |
καὶ ] μετ ' ἀνάγκης ἄγει , ἡ δ ' ὑπόκρισις ἀπάτῃ δελεάζουσα καθέλκει τὴν γνώμην τοῦ κριτοῦ πρὸς τὸ | ||
ὀργῆς Δημοσθένην τοῦτο εἰπεῖν , φημὶ δὴ τὸ ῥητορική ἐστιν ὑπόκρισις , διὰ τὸ ποτὲ κακῶς ὑποκρινάμενον μὴ πεῖσαι δυνηθῆναι |
ἀνθρώπους : οὗτός ἐστιν ὁ ἀγα - θὸς δαίμων . μακαρία ψυχή , ἡ τούτου πληρεστάτη , κακοδαίμων δὲ ψυχὴ | ||
οὕτως ῥητέον , ὦ μάκαιρ ' ἄνασσα Ὄγκα , ὦ μακαρία θεὰ Ἀθηνᾶ πρὸ τῆς πόλεως γενομένη βοήθησον αὐτῇ . |
οἴκοθεν στάλαισιν ἅπτονθ ' Ἡρακλείαις . Ἐν πτεροῖσίν τ ' ἀκάμαντας ἵππους ] * Τουτέστιν οὐ κάμνοντας ἐν τοῖς δρόμοις | ||
μὲν ἀγάλλων θεός ἔδωκεν δίφρον τε χˈρύσεον πτεροῖσίν τ ' ἀκάμαντας ἵππους . ἕλεν δ ' Οἰνομάου βίαν παρθένον τε |
ποτ ' ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενὸς [ ἀλλ ' ἀπὸ σοφῆς φύσεως αὐτόματον ἐκμαθεῖν ] γλωττοποιεῖν εἰς τὰ πορνεῖ ' | ||
ὃν ἐγὼ μετὰ τῆς ἐμαυτοῦ τέχνης καὶ τῆς Ἠλείων πόλεως σοφῆς καὶ ἀγαθῆς βουλευσάμενος ἱδρυσάμην , ἥμερον καὶ σεμνὸν ἐν |
ἄρα τί μ ' ὀλέκεις ; Ὦ κακάγγελτά μοι προπέμψας ἄχη , τίνα θροεῖς λόγον ; Αἰαῖ , ὀλωλότ ' | ||
δὲ παρακέλευσμα σῶν ἀέρι φερόμενον οἴχεται . δυοῖν δ ' ἄχη , ματρί τ ' ἔλιπεν , σέ τ ' |
γὰρ οἱ πολῖται τοὺς κινδύνους διὰ τὰ ἐκ τῶν νόμων πρόστιμα καὶ ὀνείδη καὶ διὰ τὰς προκειμένας τοῖς καλῶς κινδυνεύσασι | ||
ὑπομένουσιν οἱ πολῖται τοὺς κινδύνους διὰ τὰ ἐκ τῶν νόμων πρόστιμα καὶ ὀνείδη καὶ τὰς διδομένας τιμάς . καὶ δοκοῦσιν |
ὁμολογητέον ἐμοί : σύμφημι γὰρ ἄκοντας ἀδικεῖν πάνταςεἰ καί τις φιλονικίας ἢ φιλοτιμίας ἕνεκα ἄκοντας μὲν ἀδίκους εἶναί φησιν , | ||
Λακεδαιμονίοις , οἱ Κορίνθιοι μέχρι τούτου προθύμως πράσσοντες ἀνεῖσαν τῆς φιλονικίας καὶ ὠρρώδησαν μὴ οὐδεὶς σφίσιν ἔτι τῶν ἄλλων προσχωρῇ |
, οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
ὡς ἐνδέχεται , ἐπὶ δεύτερον ἥξει μέρος τοῦ λόγου τὸ παραμυθητικόν , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ | ||
διὰ τί καὶ ἐν τῷ τέλει ἐξέστη τοῦ εἰπεῖν τὸ παραμυθητικόν ; λέγομεν ὅτι , εἰ τοῦτο ἐπήγαγε , μὴ |
Βοιωτὸν αὑτῷ ὄνομα , ἀλλὰ Μαντίθεον , καὶ οὕτως ὀνόματι ἀμφισβητῶν ἔργῳ τὴν προῖκά με τῆς μητρὸς ἀποστερεῖ . ἀπορῶν | ||
καθ ' ἑαυτὸν βίῳ γενόμενος , ἀλλ ' ὑπὲρ εὐγενείας ἀμφισβητῶν τῷ Κέκροπι διετέλεσε . διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν : |
τινα αἴσθῃ καταγέλαστον καὶ τοῦ παντὸς ἡμαρτηκότα , τούτῳ καὶ εὐμενὴς εἶ καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἄγασθαι οὐκ ὀκνεῖς τὴν σοφίαν | ||
προσέβαλλεν ὅσον ἀπὸ βοῆς ἕνεκεν , ὅπως μὴ δῆλος εἴη εὐμενὴς αὐτοῖς ὤν . ἐπεὶ δ ' οὐδὲν ἀπὸ τῆς |
' οὐκ ἔγωγ ' . ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ εἴπερ γ ' ἀνάγκη , κρίβανόν μ ' ἀμπίσχετε | ||
ἐξ Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος : ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ , δειπνῶμεν , κἄπειτά με πᾶν ἐπερωτᾶν ὅ τι |
τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
ἀλλὰ ξὺν τοῖς θεοῖς ἐπίωμεν ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας . Τοιαῦτα λέξας ἐπεψήφιζεν αὐτὸς ἔφορος ὢν ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων | ||
καὶ μὴ ταχέως οὕτως ἐπιδραμεῖν σου τῇ διαβολῇ , ἐκεῖνο λέξας τἀληθέστατον ἂν εἴποιμι , ὦ Φιλοστέφανε , διότι θορυβεῖσθαι |
χρηματισμοὺς καὶ μυστικῶν πραγμάτων ἢ θείων συνίστορας καὶ ἐπαφροδισίας καὶ εὐφροσύνας ἀποτελεῖ . Ἀφροδίτη Σελήνῃ καλῶς κειμένη καὶ ἐπὶ ἐπικαίρων | ||
δέ σοι , ἔφη , ὦ Σιμωνίδη , κἀκείνας τὰς εὐφροσύνας δηλῶσαι ὅσαις ἐγὼ χρώμενος ὅτ ' ἦν ἰδιώτης , |
ἀγρῶν ὃν κἀμάτευες πρόσθεν εἰσιδεῖν : ἀτὰρ ἥδ ' ἂν τάδ ' οὐχ ἥκιστ ' ἂν Ἰοκάστη λέγοι . Γύναι | ||
νυου ? ? [ . . . [ ] σοι τάδ ' ἑτάρων ἱκέτιν αὐ [ ] ! ! γονάτων |
δὲ τὴν τῆς ἀκμῆς ἡλικίαν οὕτω σφόδρα ἐξαπατηθῆναι ὑπὸ τῆς σκηνικῆς τε καὶ ποικίλης μουσικῆς , ὡς καταφρονῆσαι τῶν καλῶν | ||
χρῆται ὁ κιθαρῳδός . : τρεῖς δ ' εἰσὶ τῆς σκηνικῆς ποιήσεως ὀρχήσεις , τραγικὴ κωμικὴ σατυρική . ὁμοίως δὲ |
καὶ πονηρός . ἀλλ ' ἔγωγε τἀναντία ἔπραττον , ὦ Μηνύκιε , καὶ ὅπως ἡ βουλὴ τῶν κοινῶν διὰ παντὸς | ||
μοι πίστιν . Ὅταν δὲ φίλους ἔτι καλῇς , ὦ Μηνύκιε , τοὺς ἐξελάσαντάς με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην , |
τὴν ἐπιβουλὴν καὶ ἐνέδραν ὑπὸ φθόνου φαίνεται συντεθεικὼς κατὰ ἀνδρὸς ὁμαίμου καὶ φίλου καὶ ἐπὶ τὸν αὐτὸν κίνδυνον ἐκπεπλευκότος : | ||
; Μητρὸς δέ , τλῆμον , οὐκ ἐπαισχύνῃ γάμους οὔσης ὁμαίμου σῆς μ ' ἀναγκάζων λέγειν οἵους ἐρῶ τάχ ' |
ἀπὸ τῆς ἔχθρας τῆς ἐσομένης φέρειν . ὅτι μὲν γὰρ δυσμενὴς ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος καὶ πάντα ἐπιβουλεύσει τρόπον καὶ συνεργῶν | ||
ἐπιστολῆς εἰς Βαβυλῶνα ἡκούσης , ὑφ ' ἧς ἂν αὐτοῖς δυσμενὴς ἐπανῆκεν ἐκεῖνος , ψηφίζονται παρὰ συγγενῆ με γυναῖκα εἰσιόντα |
ἔσφιγγε ἐπὶ τῶν νώτων . γινομένων δὲ τῶν Δημητρίων Ἀθήνησιν ἐγράφετο ἐπὶ τοῦ προσκηνίου ἐπὶ τῆς Οἰκουμένης ὀχούμενος . ὅτι | ||
. δʹ . Καὶ Καρνεάδης δὲ ὁ Ἀθηναῖος ἐν σοφισταῖς ἐγράφετο , φιλοσόφως μὲν γὰρ κατεσκεύαστο τὴν γνώμην , τὴν |
ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
ἀξίας ] εὐώνους . Γ ὁ πόλεμος ἑρπέτω : γράφεται ἐρρέτω , τουτέστι χαιρέτω , ὅ ἐστιν , οὐδεμίαν φροντίδα | ||
καλοὺς παρασχεῖν τοὺς λόγους δυνήσεται αἰδὼς ἀπώλες ' αὐτόν , ἐρρέτω , κακή : πολλὴν γὰρ αὐτὴν δειλὸς ὢν ἐκτήσατο |
φίλτατ ' ἀνθρώπων ἐμοί ἄνθρωπον ὄντα δεῖ φρονεῖν ἀνθρώπινα ἄχορδον ἄλυρον μέλος δυσμαὶ βίου δωμάτων ἄπο οὐκ ἔστι δ ' | ||
, ἤτοι ἀπὸ τῶν Θηβῶν , τοὺς νέους διὰ τὴν ἄλυρον καὶ ἀνήδυντον καὶ ἀνάρμοστόν σου μοῦσαν , ἤτοι διὰ |
ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
καὶ Ἠπειρώταις , αἱ πέλειαι καὶ τὰ ἐκ τῆς δρυὸς μαντεύματα μετέχειν μάλιστα ἐφαίνετο ἀληθείας . τότε δὲ τὰ χρησθέντα | ||
μητέρ ' αἰδεσθῶ κτανεῖν ; ποῦ δὴ τὸ λοιπὸν Λοξίου μαντεύματα τὰ πυθόχρηστα , πιστά τ ' εὐορκώματα ; ἅπαντας |
Ἀνάλογον δὲ καὶ τῶν κακῶν τὰ μέν ἐστι ποιητικὰ τῆς κακοδαιμονίας , τὰ δὲ τελικά , τὰ δὲ ἀμφοτέρως ἔχοντα | ||
καὶ καθάπερ ἐν φαρμακοπώλου πυξίδων ὄχλον , ἀγγεῖα μεστὰ πολλῆς κακοδαιμονίας , ἐν οἷς ὀδόντων σμηκτικαὶ δυνάμεις ἢ βλέφαρα μελαίνουσα |
. Φαντάζεται οἷον ὁρᾶν τὰ νεκρὰ σώματα τῶν ἀνηιρημένων παίδων Θυέστου καὶ βρωθέντα παρ ' αὐτοῦ . πεπείθομαι ] πείθομαι | ||
μοιχείαν τῆς γυναικὸς Ἀτρέως καὶ τὴν βορὰν τῶν τέκνων τοῦ Θυέστου , ὡς καὶ ἑξῆς ἐπάγει . ἢ οὕτως : |
σοι εἶναι καὶ ἐλεινός ; Οὐκ ἔμοιγε , οὐδὲ μέντοι ζηλωτός . Οὐκ ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι ; Τὸν ἀδίκως | ||
: καὶ ζηλῶσαι μὲν τὸ μακαρίσαι , ἀφ ' οὗ ζηλωτός , ζηλῆσαι δὲ τὸ ζηλοτυπῆσαι , ἀφ ' οὗ |
ἵν ' ᾖ ὡς τὸ κατενάσθην [ ] , ἢ λάτρις καὶ δούλη ὠνομάσθην καὶ ἐτιμήθην : ἢ πᾶσα τῷ | ||
ἀνδρὸς οὐκ ἄξιον δειλὸν κεκλῆσθαι καὶ νοσεῖν αἰσχρὰν νόσον . λάτρις πενέστης ἁμὸς ἀρχαίων δόμων πολλοῖσι δούλοις τοὔνομ ' αἰσχρόν |
σοφόν . ἃ δεῖ μάλιστα , ταῦτ ' ἔγωγ ' ἔφυν σοφός . κείνου δ ' ἀκούσας πρῶτα τοὺς λόγους | ||
κλύων , Λαερτίου παῖ , τούσδε καὶ πράσσειν στυγῶ : ἔφυν γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς , οὔτ ' |
πρὸς ἀδελφὸν ἀδελφῷ , καὶ τὸ δρᾶμα ἐκείνης καὶ ὁ Ἱππόλυτος , καὶ ἅμα ἀδικεῖ ἀμφοτέρους , ᾧ τε ἐπιβουλεύει | ||
' ἔβα κακόν ; ὁ τῆς φιλίππου παῖς Ἀμαζόνος βοᾶι Ἱππόλυτος , αὐδῶν δεινὰ πρόσπολον κακά . ἰὰν μὲν κλύω |
δι ' ἧς οἱ κατάδικοι τὴν ἐπὶ θανάτου ἐξάγονται . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς θέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα | ||
ῥοδοδάκτυλος οὖσα ; Ποιμὴν καθέστηκ ' αἰπόλος καὶ βουκόλος . Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων |
ὧν μακαρισμοὶ τοῖς κατασκευασαμένοις ἠκολούθουν μόνον , ἐπαίνου δὲ καὶ ζήλου ἄξια τὰ τῆς γνώμης ἔργα ὑπολαβών , ἧς πλεῖστοί | ||
μου περὶ Βάλλας γυναικὸς πατρός μου , τὸ πνεῦμα τοῦ ζήλου καὶ τῆς πορνείας παρετάξατο ἐν ἐμοί , ἕως συνέπεσα |
τὰ θρυλλούμενα ἐν τῇ πόλει περὶ τῆς αὐτοῦ γυναικὸς ἰδίας Φαίδρας , ἐλυπεῖτο πρὸς αὐτήν : καὶ ἀγανακτήσας κατὰ τοῦ | ||
τί δ ' ἔστι , Φαίδρα : περὶ τὴν τῆς Φαίδρας ἀγωνίαν καταγινόμενος ὁ χορὸς οὐκ ἐπαισθάνεται τῶν τοῦ Ἱππολύτου |
ἀλλ ' ἐνθένδε πρῶτον μὲν διάκτορος κέκληται ἤτοι ἀπὸ τοῦ διάτορος εἶναι καὶ τρανὸς ἢ ἀπὸ τοῦ διάγειν τὰ νοήματα | ||
. Σοφοκλῆς δ ' ἐν Ἰχνευταῖς σατύροις ἔφη ἐνήλατα τρίγομφα διάτορος ἐρείδεται . εἴδη δὲ κλίνης ἀργυρόπους , παράπυξος , |
ἐστὶν ἐκείνῳ ὅμοιος , τὸν δὲ ἀνόμοιον ἐξελέγχει τε καὶ ὀνειδίζει . ἔστι δὴ πρῶτον μὲν θεῶν ἐπιμελὴς καὶ τὸ | ||
χρηστοὶ καὶ οἱ πονηροί . Φαίνεται . Οὐκ ἄρα ὀρθῶς ὀνειδίζει , εἴ τίς τῳ ὀνειδίζει φιλοκερδεῖ εἶναι : τυγχάνει |
' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
καὶ ἀποδυσάμενος ταῦτα ‖ τὰ ξύμβολα [ γυμνὸν ] ἡμῖν ἐπιδείξεις | σεαυτὸν ὁποῖος [ εἶ ] , μᾶλλον δὲ | ||
πρὸς ἀκρόασιν τὰ τέλη τῶν πολιτῶν , νῦν δὲ τὰς ἐπιδείξεις ποιούμενον εἰς ἀγορὰν προϊόντα , νῦν δὲ καθήμενον οἴκοι |
ὦ ξυνασχαλᾷ ] συλλυπεῖται μόχθοις ] δυστυχίαις τάδε ] ἃ πάσχεις ἔχρῃζον ] ἤθελον ἠλγύνθην κέαρ ] ἐλυπήθην , ἔπαθον | ||
πόλεμον δεύτερον . Ἆρα καὶ σύ , Χλόη , τοιαῦτα πάσχεις ; ἆρα μέμνησαι τοῦ πεδίου τοῦδε καὶ τῶν Νυμφῶν |
ἐπιγράμματα καὶ παιᾶνας καὶ ὕμνους καὶ σκολιὰ καὶ ἐγκώμια καὶ ἐλεγεῖα , καὶ καταλογάδην τὸν Πρεσβευτικὸν λεγόμενον , ὃν νόθον | ||
Κορίνθῳ , στήλην ἐπὶ τοῖσδε ἑστάναι τὴν αὐτὴν σημαίνει τὰ ἐλεγεῖα , τοῖς μὲν ἐν Εὐβοίᾳ τε καὶ Χίῳ τελευτήσασι |
αὖ πόλεμον ἰσχύει μέγα : σοφὸν γὰρ εὖ βούλευμα τὰς σοφὰς χείρας νικᾶ : σὺν ὄχλω δὲ ἀμαθία πλεῖστον κακόν | ||
γράφει : ἄλλοις γάρ ἐστι τραγικὸς χορεργάτης πολλὰς γεγραφὼς καὶ σοφὰς τραγῳδίας . ἔφην τὸ λοιπὸν καὶ μονῳδούς σοι , |
προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ προφέρων λόγον , τὸν ἐνδιάθετον οὖν λόγον λέγει . Ἰστέον | ||
ἡμῖν τὰς αἰτίας , εἰ καὶ αὐτὸς μετὰ μείζονος ἀξιώματος προφέρων τοὺς λόγους παρῆκε τὰς αἰτίας εἰπεῖν , καὶ τέως |
τὸ ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας | ||
? [ ! ! ! ! ! ! ! ] σας οὐ κατὰ κόσμον . τωοισαιθρεπτήρια ! ! ? [ |
Ἀνάγκη , ἔφη , ἃ ὁ φιλόσοφός τε καὶ ὁ φιλόλογος ἐπαινεῖ , ἀληθέστατα εἶναι . Τριῶν ἄρ ' οὐσῶν | ||
ἀρχῇ ἔχει τὸ „ φιλεῖν „ προπαροξύνεται : φιλόπονος φιλόσοφος φιλόλογος . Τὰ παρὰ τὸ ” λέγω ” χωρὶς τῶν |
ῥᾳδίως μεταφερομένοις . , . Χάριεν δὲ καὶ τὸ τοῦ Βίωνος πρὸς τὸν Θέογνιν λέγοντα πᾶς γὰρ ἀνὴρ πενίῃ δεδμημένος | ||
, εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ ἐκδιδόναι . σκωπτόμενος ὑπὸ Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι : μηδὲ γὰρ τὴν τραγῳδίαν |
ἐπιφέρει γραμμάτων ἡ γυνὴ αὕτη λέγει : ἐγώ εἰμι ἡ Δίκη , ἤτοι ἡ δικαιοσύνη , καὶ κατάγω καὶ εἰσάξω | ||
νιν : ἀλλά νιν καὶ αὐτὸν τὸν Πολυνείκην οὐχὶ ἡ Δίκη λόγου ἄξιον ἔκρινεν οὔτε φυγόντα μητρόθεν σκότον , ἤγουν |
[ [ ] ! νο ! [ [ ] σι λογ [ . . . . . . [ ] | ||
] Μοίσαι σεσοφισμέναι [ ] εὖ Ἑλικωνίδες [ ] ἐμβαίεν λογ ? [ : θνατὸς δ ' οὔ κεν [ |
. μυχόθεν ] ἐκ τῶν τῆς καρδίας μυχῶν . περὶ φόβωι ] περισσῶς τῶι φόβωι . ἔλακε ] ἀναλακεῖν καὶ | ||
ἰσχυροτέρας εἶναι . ταυτὶ δ ' ἂν εἴη συνοικούντων τε φόβωι καὶ μηδ ' ἀναπνεῖν ἐωμένων ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
, εὔγλωττος , τολμηρός , ἴτης , βδελυρός , ψευδῶν συγκολλητής , εὑρησιεπής , περίτριμμα δικῶν , κύρβις , κρόταλον | ||
. βδελυρός ] μισητός . ψευδῶν συγκολλητής ] ψευδολόγος . συγκολλητής ] ἐφευρετής . εὑρησιεπής ] ἐπῶν ἐφευρετὴς ψευδῶν . |
ἄλλα τὰ παραπλήσια ; Φεῦ τῆς πολλῆς πλάνης , ὦ Ἀσκληπιέ . τὰ μᾶλλον πληρέστατα καὶ μεστότατα ὄντα , ταῦτα | ||
κινεῖται τὸ πᾶν , τί εἴπομεν ; Ἀσώματον , ὦ Ἀσκληπιέ . Τὸ οὖν ἀσώματον τί ἐστι ; Νοῦς ὅλος |
, οὗτος μακάριος ἐν ἀγορᾷ νομίζεται , ὅταν δ ' ἀνοίξῃ , οὐχὶ τὴν θύραν , ἀλλὰ τὴν ψυχήν , | ||
ἤνοιξεν ; εὔχεται γὰρ Μωυσῆς ὁ ἱεροφάντης , ἵνα „ ἀνοίξῃ κύριος ἡμῖν τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ τὸν ἀγαθόν , τὸν |
δὲ τοῦ αἴνου : ὅτι ὁ μὲν αἶνος ἐστὶ λόγος μυθικός , ἐκφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων | ||
κατ ' ἄλλους εἰς ἔλαφον . ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι , τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως * ἔχει |
, οὕτως , τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ; . ὀλέκῃ ] πάσχεις . σήμηνον ὅπη ] | ||
, οὕτω : τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ἀμπλακίας ] ἁμαρτίας ποινὰς ὀλέκῃ ] τιμωρίας μετὰ φθορᾶς |
δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν : ἕκαστον γὰρ τούτων πολλῆς τῆς τροπῆς | ||
, ὡς ἡ τοῦ αἴαντος ἀσπίς : Μυριᾶν δ ' ἀρετᾶν . διὰ τὸ σαθρὸν καὶ ἀσθενὲς τῆς ἐπιτηδεύσεως , |
Μιλήσιος καὶ Ἵππων [ . ] , ὃς δοκεῖ καὶ ἄθεος γεγονέναι , ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐκ τῶν φαινομένων | ||
Διὸς οὐδὲ θεῶν μακάρων . Παρεσκευάσατο δὴ μέλλων πλεῖν ὁ ἄθεος οὗτος καὶ ἀθάλαττος βασιλεὺς μεγάλην καὶ εὐρύχωρον ναῦν , |
× – ˘ – ὅπως ὄνησιν [ στέργεις γενο [ εἰπόντι μέν σοι παν ? [ γένοιθ ' ὅπως λα | ||
οἶδα , οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι : πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον εἶχον . νῦν δ |
βοῦν ὑποδύντα τὸν ζυγόν . πάλιν αὐτῷ πρὸς τὸ τοῦ Βακχυλίδου ἀναφέρεται ὁ λόγος . ἕλξω γὰρ , φησὶ , | ||
νηρεΐδας καὶ Νηρέως θυγατέρας φασὶ διαφέρειν . Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι Βακχυλίδου Ἐπινίκων κατὰ λέξιν : εἰσὶ τοίνυν οἵ φασι διαφέρειν |
γενομένῃ μειχθῆναι Πυθαγόραν τὸν Δελφὸν καὶ τῶν ὑπ ' αὐτῆς μαντευμάτων παρασημειοῦσθαι , ὅσα ἔχρα ἔνθεος γενομένη . καὶ ταῦτα | ||
ἐν ψευδηγόροις φήμαις τοὺς λόγους καὶ τὴν ἀψευδῆ φρόνησιν τῶν μαντευμάτων ἐγχρίσας φήμην γὰρ διήγειρεν ὁ Ἀπόλλων ὅτι Κασσάνδρα οὐκ |
ὅπως αὐτὸν μόνον που λήψεται . πεισθεὶς δὲ ταῦτα καὶ διαλλαγεὶς καὶ χρώμενος καὶ προσποιούμενος ἐπιτήδειος εἶναι εἰς τοῦτο μανίας | ||
βροντῆς αὐτὸν εἰς οὐρανὸν ἀναπέμψαι ἐκεῖθεν δὲ τυχὼν ἀθανασίας καὶ διαλλαγεὶς Ἥρᾳ τὴν ἐκείνης θυγατέρα Ἥβην ἔγημεν , ἐξ ἧς |
κάκ ' ἔμαθεν , οὐκ ἐθελήσει ἔργον ἐποίχεσθαι , ἀλλὰ πτώσσειν κατὰ δῆμον βούλεται , αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' | ||
ἀλλοτρίους οἴκους . καὶ γὰρ ὁ πτωχὸς εἴρηται παρὰ τὸ πτώσσειν καὶ ὑποκατακλίνεσθαι τοῖς δοῦναι δυναμένοις . συμβαίνει δὲ καὶ |
τὸ ξίφος ἑωρακὼς αὐτίκα τοῦτο σπασάμενος ἑαυτὸν διεχειρίσατο . ὁ μῦθος δηλοῖ , ὡς τοῖς σκαιοῖς ἀνδράσιν ἀκολούθως τὰ κακὰ | ||
τούτων , οἷς πᾶσαν συνδιέτριβες τὴν ἡμέραν ; „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι οὕτω πολλάκις ἐκ τῶν μικρῶν τὰ |
γάρ ἐστιν ἡ προσποίησις ἡ ἐκτὸς οὖσα τῆς ἀληθείας . ὑποκρίνεται ] ἢ διὰ τὴν τέχνην σκώπτει καὶ νῦν , | ||
ὅτι καὶ τῶν ἔργων ἤδη προειλήφασιν ἀμφότεροι καὶ ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεται , τέλος ἄρτι πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον |
ἢ βασιλικῆς , νεῦσαι [ αὐτὸν ] μᾶλλον εἰς τὰ ἐρωτικὰ καὶ οὕτως τὸν τῆς κρίσεως μῦθον συντεθῆναι : τὸ | ||
ἐπαίνους : οὐδέ γε ᾄδειν τὰ Σαπφοῦς ἢ Ἀνακρέοντος [ ἐρωτικὰ μέλη ] πρέπον ἂν εἴη τοῖς βασιλεῦσιν , ἀλλ |
ἄλυρον ἀμφὶ μοῦσαν , ὀλομέναν γ ' Ἐρινύν , ἔφερες ἔφερες ἄχεα πατρίδι φόνια : φόνιος ἐκ θεῶν ὃς τάδ | ||
καὶ τὴν τιμωρίαν , τὴν ἀπώλειαν , τοῖς ἀνθρώποις ἐμποιοῦσαν ἔφερες ἄχεα τῇ πατρίδι φόνου προξενητική : χαλαῖσί τ ' |
τότε ἐδίκασεν , ὅτε ἐπὶ τρίποδι Θέμιδος τὸν ἀπόφονον φόνον ἔλακεν ἐμῆς μητρός : ἔλακεν : καὶ Ἀριστοφάνης [ . | ||
. φεῦ μόχθων . ἄδικος ἄδικα τότ ' ἄρ ' ἔλακεν ἔλακεν , ἀπόφονον ὅτ ' ἐπὶ τρίποδι Θέμιδος ἄρ |
ὕστερον χαλεποῖς ἐφάνη τὰ πρῶτα παιδικὰ καὶ νηπίων ὡς ἀληθῶς φόβητρα : στρατεῖαί τε γὰρ καὶ τραύματα καὶ συνεχεῖς ἀγῶνες | ||
ὀμφαλὸς γῆς δάφνηι καταστεφόμενος τὰ κοινὰ πάντων [ ] ἀνθρώπων φόβητρα ? ? καὶ τῆς ὑμετέρας ἐργασεδατα ! ! [ |
πεισθεὶς βραχύ . ἐγὼ δὲ θεσμοὺς Ζῆνά θ ' ἱκέσιον σέβων Προῖτόν τε τιμῶν , ὅς μ ' ἐδέξατ ' | ||
ς ' ἀφείλετο ; γέρων γε Πηλεύς , τοὺς κακίονας σέβων . σοὶ δ ' ἦν τις ὅστις τοῦδ ' |