| ] τὴν ἄτην τῆς φρενός . λείφ ' ἵδρανα ] κατάλειπε τοὺς βωμούς . ἀτιετανα ] μήποτε μετέχων τῆς τιμῆς | ||
| οὐδὲν ἔχοντας τοῦ λαθεῖν ἄξιον , ἀλλὰ βάδιζε μαλακῶς καὶ κατάλειπε σεαυτῆς ἴχνος , ὡς μέλλουσά τι χαρίζεσθαι καὶ τῇ |
| : αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίαν ἐλθὼν εὐδαίμονα χώραν τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , | ||
| . αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίην ἐλθὼν εὐδαίμονα χώρην τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , |
| μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , μή σοι νέμεσις καταπνεύσῃ δεινὴ ἀπ ' ἀθανάτων : τὸ γάρ ἐστιν νέκταρος | ||
| μηδὲ εἰς πλοῦν ἁρμόζειν τῶν καταφερομένων πλοίων , ἂν μὴ καταπνεύσῃ νότος ἀκραὴς καὶ ἄμικτος . καὶ τότε δὴ τοῦ |
| . ἀπώνατο : ἀπὸ τοῦ ὀνῶ ὀνήσω ὤνησα ὠνησάμην ὠνάμην ὤνου ὤνατο καὶ ἀπώνατο . ἢ ὄνημι συζυγίας δευτέρας τῶν | ||
| . ἀπώνατο : ἀπὸ τοῦ ὀνῶ ὀνήσω ὤνησα ὠνησάμην ὠνάμην ὤνου ὤνατο καὶ ἀπώνατο . ἢ ὄνημι συζυγίας δευτέρας τῶν |
| τινες θνητῶν ψαμμῖτιν ὀρυκτήν . ταύτης τὴν κεφαλὴν ἕψειν μηδὲν προσενεγκὼν ἥδυσμ ' , ἀλλ ' ἐς ὕδωρ μόνον ἐνθεὶς | ||
| θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων . Ἑρμῆν τις ξύλινον κατασκευάσας καὶ προσενεγκὼν εἰς ἀγορὰν ἐπώλει . μηδενὸς δὲ ὠνητοῦ προσιόντος ἐκκαλέσασθαί |
| ἐκ τούτου . Ὁλκὰς ἐφάνη τις ἐξαπίνης Λατινικὴ σῖτον ἔχουσα φόρτον καὶ κομίζουσα τοῦτον ἐν τῇ πόλει χρῃζούσῃ . Οἱ | ||
| κατὰ τοῦ ποταμοῦ θέουσι , καὶ ἁμάξας ἄγουσι καὶ τὸν φόρτον μετῆραν ἐπὶ τοῦ τέως ὕδατος . καὶ πάλιν μετὰ |
| περιβαλὼν αὐτὸ τὰ μὲν ἱκανὰ κατάλειπε , τὰ δὲ περιττὰ ὄς ' ἂν δύνῃ ἀπόδου , τὰ δὲ ἄλλα τοῖς | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] πάντ ' ὄς ' ἐστὶ ἰρά [ ] κω [ ! ! |
| . , . ἀγροτέρη : οὐκ ἀπὸ τοῦ ἄγριος , ἀγριώτερος γὰρ ἦν ἄν , ἀλλὰ παρὰ τὸν ἀγρόν ἀγρότερος | ||
| ἦν καὶ πῦρ ἐς πλέον ἄλλου πυρὸς καῖον καὶ λύκος ἀγριώτερος λύκων ἄλλων καὶ ὠκύτερος ἱέραξ ἱέρακος πέτεσθαι , εἴγε |
| ἑτοιμάσατ ' ἢ παλιούρου ἢ βάτου ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὖον ἄχερδον : καῖε δὲ τώδ ' ἀγρίαισιν ἐπὶ σχίζαισι δράκοντε | ||
| τις τύμβῳ τάδε : “ οὐ βότρυν , ἀλλ ' ἄχερδον ἐν τάφῳ φέρει , ” στύφοντα , πικραίνοντα πικρίᾳ |
| τῆς ἐν τῷδε . οὕτως γὰρ μᾶλλον ἡ ἡμετέρα ψυχὴ ὁρῶσα ἄλλους οἷον ἐλεγχομένους ἢ ἐπαινουμένους ἀναγκάζεται συγκατατίθεσθαι τοῖς ἐλέγχοις | ||
| ἀκούσασα προήχθη μηδὲν προαδικηθεῖσα τὸν πρὸς Ἰνδοὺς ἐξενεγκεῖν πόλεμον . ὁρῶσα δ ' αὑτὴν μεγάλων καθ ' ὑπερβολὴν προσδεομένην δυνάμεων |
| ἐν τοῖς βαλανείοις οὐ τίθεται λουτήρια . ξανθοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων , χλανίδας θ ' ἕλκων , βλαύτας σύρων | ||
| ὀσμὴν τῶν δὲ διαπασμάτων εἰς τὴν στρωμνὴν ὅπως πρὸς τὸν χρῶτα προσπίπτῃ : καὶ γὰρ ἅπτεται μᾶλλον καὶ ἐμμονώτερον τοῦτο |
| ζῴῳ καὶ μεθ ' ἡμέραν καὶ νύκτωρ ἀνθρώποις ἐχθρῷ καὶ δακεῖν καὶ βοῆσαι , αἱρεῖ δὲ τὸν θύμαλον τὸν προειρημένον | ||
| πηγνῦσα τὸ γάλα : δειναὶ γὰρ αἱ μυῖαι λυπῆσαι καὶ δακεῖν , εἰ διώκοιντο : τὸ δὲ ἐντεῦθεν ἀπολουσαμένη τὸ |
| δὲ δι ' ἠέρος ἤιεν αἴγλη , δὴ τότε θεῖον ὄνειρον ἐν Ἀργείοισιν Ἐπειός , ὡς ἴδεν , ὡς ἤκουσεν | ||
| πρόβλημα πεποιημένων , ἀλλὰ τὸν κοινὸν καὶ πάνδημον καὶ μέγαν ὄνειρον οὐ κοιμωμένων μόνον ἀλλὰ καὶ ἐγρηγορότων εἰωθὼς ἀκριβοῦν . |
| οὐ τὰ γηροβοσκήσοντα τὸ σῶμα , τὰ δὲ τὴν ψυχὴν θρέψοντα τῇ ἀϊδίῳ τροφῇ . τὸ ἄρχειν ἑαυτοῦ κάλλιστον ἐφόδιον | ||
| κρίνειν προσήκει . πένητι μὲν ἀγαθόν : ἕξει γὰρ τὸν θρέψοντα αὐτὸν καὶ ἐπιμελησόμενον αὐτοῦ ὥσπερ καὶ τὰ βρέφη , |
| τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
| τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
| οὐκ εἶδεν ἃ μὴ θέμις , ἀλλ ' ὁ σίδηρος ἔξεσεν , οἷά γ ' Ἄρης ἤθελε , τὴν Παφίην | ||
| εἶδεν , ἃ μὴ θέμις , ἀλλ ' ὁ σίδηρος ἔξεσεν , οἷά γ ' Ἄρης ἤθελε , τὴν Παφίην |
| πρὸς τῶν ἀγενῶν κατανικῶνται : ποία πόλις ἂν τάδ ' ἐνέγκοι ; δοκῶ μέν , οὐδείς . ἀλλ ' ὅρα | ||
| προδεδηλωμένου ἀτολμήτου ὄντος . ἢ ἣν οὐκ ἄν τις ῥᾳδίως ἐνέγκοι διὰ τὴν ὕβριν . ἁ δὲ φοινικόκροκον : ἡ |
| , Ζεὺς ὁ κατὰ Σοφοκλέα μεγάλης γλώσσης κόμπους ὑπερεχθαίρων νόσῳ πεδήσας ἀπήνεγκε . τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις πλάσμα τε ὁ | ||
| συνετοὺς , ἐπινοητικούς . εἷλε : ἐφόνευσεν , ἔλαβεν . πεδήσας : δεσμεύσας , μετασχὼν , νικήσας . Δαιτί : |
| πλείων ἡ λύπη γίνεται . ἄπαγε οὖν , πέπαυσο καὶ παράλειπε λέγων τὰ εὐτυχήματα δυστυχημάτων παρόντων : ποθεινὰ δάκρυα : | ||
| καὶ κυματοπλὴξ ἀφικνεῖται . χρύσοφρυν ἐξ Ἐφέσου τὸν πίονα μὴ παράλειπε , ὃν κεῖνοι καλέουσιν ἰωνίσκον : λαβὲ δ ' |
| ἐλθὼν ἐς χαλκήιον ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον καὶ ἐν θώματι ἦν ὁρέων τὸ ποιεύ - μενον . Μαθὼν δέ μιν ὁ | ||
| τελεόμενα : παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν σεωυτοῦ καὶ ἡμέας ἀνέχεο ὁρέων ἄρχοντας τῶν περ ἄρχομεν . Οὐκ ὦν ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι |
| κόρυμβα καταπλήσσουσιν ἐχέτλης . ἀλλ ' ὅταν αἰγυπιὸς γαμψώνυχος ἀκρίδα μάρψῃ , δὴ τότε λοίσθιον ὀμβροφόροι κλάγξουσι κορῶναι . νίκη | ||
| ' ὁπόταν ] αὕτη ἐστὶν ἡ ἀρχὴ τοῦ χρησμοῦ . μάρψῃ ] λάβῃ . βυρσαίετος ] τὸν Κλέωνα λέγει . |
| τὴν πολυτέλειαν εἰσαγαγόντες εἰς τὰς θυσίας , ὅπως ἅμα ταύτῃ ἑσμὸν κακῶν εἰσήγαγον , δεισιδαιμονίαν , τρυφήν , ὑπόληψιν τοῦ | ||
| Ἀκραιφνίου πόλεως Σάωνοὗτος δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ τῶν θεωρῶν πρεσβύτατοςεἶδεν ἑσμὸν μελισσῶν , καὶ παρέστη οἱ , ὅποι ποτ ' |
| τὸν ναρθηκισμὸν καὶ τὴν προσήλωσιν καὶ τὸν ἐκ τῶν σχοινίων φιμόν : οὐ γὰρ ἄλληλα πλήξει τὰ ξύλα , καὶ | ||
| τούτων “ καὶ τούσδε κημοὺς στομάτων ” . κημὸν ] φιμόν . καταμηλῶν ] εἰσάγων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καθὰ |
| φέροντας , τήνδε μὴ φεύγειν χθόνα , ] λεπτόν τε πέπλον καὶ πλόκον χρυσήλατον : κἄνπερ λαβοῦσα κόσμον ἀμφιθῆι χροΐ | ||
| καὶ τὰ φάρη ὡς διαφέροντα , εἰ καὶ ἀλλαχοῦ τὸν πέπλον οὕτως προσηγόρευσεν , ε , . . : ὅτι |
| οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
| ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
| τὴν φωνὴν ἐπ ' αὐτῷ , εἰπόντα ὑπὲρ σοῦ ὡς ἀποφράδι ὅμοιος εἴης , εἰ μὴ καὶ παντάπασιν ἀνήκοος ἦσθα | ||
| κύφωνα , βάραθρον , μὴ φύγῃ μηδ ' εἰκάσῃ τοῦτον ἀποφράδι ἡμέρᾳ ; Ἀλλ ' οὐχὶ σὺ τοιοῦτος ; οὐκ |
| Φιλίσκου ” σύ μοι λειτουργιῶν ἀτέλειαν δέδωκας δοὺς τὸν Ἀθήνησι θρόνον „ ἀναβοήσας ὁ αὐτοκράτωρ „ οὔτε σὺ ” εἶπεν | ||
| βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας : αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς ἕζετο , τῷ δ ' ὑπὸ ποσσὶ |
| πρὸς τοῦτο καταβαίνειν οἰκτρότητος καὶ πάντα ὑπομένειν κἂν αἰσχύνην μοι φέρῃ . οὐ γὰρ ἐγὼ μόνος , ἀλλὰ καὶ πᾶς | ||
| θέλω , θόρυβός ἐστιν . ἀλλ ' ἂν μὲν οὕτως φέρῃ τὰ πράγματα , ὥστε μόνον ἢ μετ ' ὀλίγων |
| ἐπικάρσια τετρακισχιλίων σταδίων καὶ τὰ ὄρθια τὰ ἐς τὴν μεσόγαιαν φέροντα ἑτέρων τοσούτων σταδίων . Ἡ μέν νυν γῆ αὕτη | ||
| ἑτέροις ζῴοις σκοπούσης ὠφέλιμον ἡ σκοποῦσα τὰ τοῖς ἀνθρώποις ὄνησιν φέροντα . εἴη ἂν οὖν καὶ σοφία ἡ φρόνησις , |
| φορμοῖς ἐμβαλὼν , ὡς ὀλίγον εἰσπραχθησόμενος τέλος . Τοῦ δὲ ὄνου πεσόντος οἱ τελῶναι βοηθῆσαι βουλόμενοι ἔγνωσαν ὅτι μέλι ἐστὶν | ||
| θυωρίτην τριπλαῖς . ἀλλ ' ὀστρίμων μὲν ἀντί , Γαμφηλὰς ὄνου καὶ Λᾶν περήσεις , ἀντὶ δ ' εὐχίλου κάπης |
| καὶ ἐς τὸν ἥλιον θεῖναι ἐν χαλκῷ ἐρυθρῷ κατακαλύψαντα , ὅκως μηδὲν ἐμπεσεῖται : ὅταν δὲ παχὺ ᾖ , διαπλάσσειν | ||
| πρὸς τοῦ σώματός πη . Ταῦτα δέ μοι εἴρηται , ὅκως τε τὸ ῥῖγος γίνεται τὸ νοσῶδες , καὶ ὁκότε |
| ὁμοίως δύναται ἐς τὸ πρόσω καμπύλλεσθαι , ὥσπερ ὅταν ξυγκεκαμμένον ἔῃ τὸ σκέλος : οὔτ ' αὖ σιμοῦσθαι δύναται ὁ | ||
| κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , μή σοι νέμεσις καταπνεύσῃ δεινὴ ἀπ ' ἀθανάτων |
| , ἔτι δὲ φῄς με καὶ χριστιανὸν ὡς κακὸν τοὔνομα φοροῦντα , ἐγὼ μὲν οὖν ὁμολογῶ εἶναι χριστιανός , καὶ | ||
| εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς |
| , καὶ παῖδα τόνδε , τῶν ἀπ ' Αἰακοῦ μόνον λελειμμένον δή . βασιλέα δ ' ἐκ τοῦδε χρὴ ἄλλον | ||
| εὐμενεῖς ] ἤγουν εὐμενῶς . δέχεσθαι ] ὥστε . τὸν λελειμμένον ] τὸν ὑπολειφθέντα τοῦ πολέμου . ἰὼ ] ὦ |
| πρίονος , καὶ ἐς τὸ παχύτατον ἀεὶ τοῦ ὀστέου τὸν πρίονα ἐνστηρίζειν , καὶ ἀνακινέων βούλεσθαι ἀφελέειν τὸ ὀστέον . | ||
| παχύτατον εἶναι τὸ ὀστέον , ἐς τοῦτο αἰεὶ ἐνστηρίζειν τὸν πρίονα , θαμινὰ σκοπούμενος , καὶ πειρᾶσθαι ἀνακινέων τὸ ὀστέον |
| , εἰ μὲν τὰς Γυρὰς πέτρας ἢ τὰ Θετταλικὰ ὄρη ῥήξειν ἔμελλε , δεινὸς ἄν που ἐγράφετο καὶ οἷον πλήττων | ||
| ' ἅμ ' ἑταίρους πύργῳ ἐπεμβεβαῶτας , ὀιομένους περὶ θυμῷ ῥήξειν τείχεα μακρὰ καὶ Ἀργείους ἀπολέσσειν πανσυδίῃ . Τοῖς δ |
| γειτνιῶσαν , ὁ πρὸς ἀλήθειαν εὔγηρως , εὔπαιδα καὶ πολύπαιδα οἶκον ἀνθ ' αὑτοῦ καταλιπών . τοῦτ ' ἐστὶν ὅπερ | ||
| τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν ζῆν , ἐξερημωθῆναι δὲ τὸν ἡμέτερον οἶκον ἢ τὸν τούτων , σκέψασθε ποτέρων ἐκεῖνος ἐγίγνετο κληρονόμος |
| , ὡς καταμανθάνειν μή πη ἄρα ἐξετράπην τῆς ὁδοῦ : ἰδοῦσα δὲ καὶ ἐπιμειδιάσασα αὖθις αὖ πρόεισιν . εἰ δὲ | ||
| πρόεισιν ἐπίκλησιν ὡς ἔθος τῶν θεῶν ποιησαμένη : ἀπροόπτως δὲ ἰδοῦσα τὰς Ἐριννύας κύκλωι τοῦ Ὀρέστου καθευδούσας πάντα μηνύει τοῖς |
| ταῖς κάτω φαρμακείαις , καὶ εἰ δή ποτε αὐτόματα τύχοι ῥυέντα . πεφυλάχθαι δὲ καὶ κόπον καὶ ἀπεψίας , καὶ | ||
| τὸν Εὐφράτην ποιεῖν : ἀπὸ γὰρ τῶν ἄρκτων ἐπὶ μεσημβρίαν ῥυέντα ἐπιστρέφειν πρὸς τὰς ἀνατολάς , ἐκπίπτειν δὲ ἐπὶ μεσημβρίαν |
| δεῖ δ ' ἐκ τούτου τὸν βήσσοντα μὲν , μὴ πτύοντα δὲ πάντως νομίζειν ἡπατικὸν εἶναι : ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ | ||
| οἵ μιν ἄγον δι ' ἀγῶνος ἐφελκομένοισι πόδεσσιν αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθ ' ἑτέρωσε : κὰδ δ ' ἀλλοφρονέοντα |
| . οἶνον πίνοντα μὴ ὄζειν . λαʹ . οἶνον πολὺν πίνοντα μὴ μεθύσκεσθαι . λβʹ . πῶς παύσεταί τις τῆς | ||
| ' εὐρύθμως κἆιτ ' ἔκπιε , ὥσπερ μ ' ὁρᾶις πίνοντα χὤσπερ οὐκ ἐμέ . ἆ ἆ , τί δράσεις |
| ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σε λιμὸς ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ πολυστέφανός σε φιλήσῃ ” . λέγει | ||
| Ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σὲ λιμός ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ φιλοστέφανός σε φιλήσει . Οὗτοι δ |
| καὶ πίονας αἶγας βλύζει τὸ ῥεῖθρον εὐμενὲς τὸ τῶν χαρίτων στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ὀλίγος δ ' ἄμητος ἦεν ὅτε | ||
| , ὅς κεν ἅδηισι : Τίρυνς οὐδέ τι τεῖχος ἐπήρκεσε στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ἁμὲς δὲ ϝειρήναν : τόδε γὰρ |
| , Ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοί , φησι , προσενέγκῃς τρία κόμισαι : τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με | ||
| : ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοι , φησί , προσενέγκῃς τρία , κόμισαι . τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό |
| καταπτάμενος δὲ ὄπισθεν αὐτοῦ ὁ Ζεὺς κούφως μάλα τοῖς ὄνυξι περιβαλὼν καὶ τῷ στόματι τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τιάραν ἔχων | ||
| ' αὐτὰ τυρῷ χλωρῷ καὶ λεκίθοις ᾠῶν καὶ ἐγκεφάλοις , περιβαλὼν συκῆς φύλλῳ εὐώδει , ζωμῷ ὀρνιθείῳ ἢ ἐριφείῳ ἔνεψε |
| Ὕβριος υἱόν , δεινὸν μαιμώοντα , δοκεῦντ ' ἅμα πάντα πίεσθαι . Χαλκὸς γὰρ χαλκῷ συμμίξεται , αἵματι δ ' | ||
| ἀφεὶς ἐπὶ τὸν πρὸ τῆς πόλεως τρέχοι ταὐτοῦ μέλλων ὕδατος πίεσθαι . καὶ γὰρ οὗτος ἃ ἂν λάβοι παρ ' |
| οὕτως καλοῦσιν : οἷον : ἀργύφεον πλῆτο σπέος , καὶ ἄργυφα μῆλα . οὕτως Ἐπαφρόδιτος , . , . * | ||
| ἐξήρατο μισθούς , τὸν μὲν βουκολέων , τὸν δ ' ἄργυφα μῆλα νομεύων : ἐγγὺς γὰρ νυκτός τε καὶ ἤματός |
| σῇσι θεοπροπίῃσιν ἐνίσπες , εἰ καὶ ἐμοὶ τοιόνδε θεοὶ τελέουσιν ὄλεθρον οἷον Ἀλωιάδῃσι πατὴρ τεὸς ἐγγυάλιξε : φράζεο δ ' | ||
| τῶν ὀλέθρου ἀξίων . ἤγουν καταπόντισον . βάλλ ' ἐς ὄλεθρον : καὶ , βάλλ ' ἐς φθόρον : καὶ |
| καὶ λίθων . φησὶ γοῦν πολὺν δ ' ὀρυμαγδὸν ὄρινε φιτρῶν καὶ λαῶν . . οὐδέ οἱ ὀστέ ' ἐπιστήσονται | ||
| εὑρίσκεται δὲ παρ ' Ὁμήρῳ , ὡς Ἀπίων τέταχεν . φιτρῶν κορμῶν . καὶ ἔστι παρὰ τὸ φύεσθαι . φιληρέτμοισι |
| πένθος ἔθηκεν . ” ἄρουρα ἡ γῆ , ἀπὸ τοῦ ἀροῦσθαι . ἅρπυιαι . ὁ Ἡλιόδωρος ἐν τῇ Σ Ὀδυσσείας | ||
| : ἤγουν ἀγεώργητος : μὴ τρεπομένη καὶ μεταβαλλομένη ἐν τῷ ἀροῦσθαι : τραχεῖα γάρ . ἁλιπλὴξ δὲ ὑπὸ τῆς ἁλὸς |
| αὐτὸ πρᾶγμα , ὃ γίγνεται ὀρθόν , πολὺ ἂν ἥδιον ἐπαινέσαιμι καὶ προθυμότερον ἄλλου πράττοντος ἢ αὐτὸς εἰσηγούμενος . οὐδὲ | ||
| ἡ τιμὴ γενναίοις ὑπὸ γενναίων , οὐδ ' ἂν Ὅμηρον ἐπαινέσαιμι , ὅτι φησὶ δεύεσθαι τάς τε ψαμάθους καὶ τὰ |
| καὶ Κλεῖτον τὸν σοφὸν καὶ Φιλώταν τὸν καλὸν καὶ τὸν γέροντα Παρμενίωνα καὶ τὸν διδάσκαλον Καλλισθένην καὶ Ἀριστοτέλην ἐμέλλησε καὶ | ||
| Ἵνα σβέσωμεν τὸ πῦρ . ὦ τύμβε : Ὡς πρὸς γέροντα εἶπεν . ἀντὶ τοῦ ὦ ταφῆναι ἄξιε . [ |
| πόλει γίγνεσθαι , ἀλλ ' ἀναγκαῖόν ἐστι τὸν τῷ ὄντι μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ δικαίου , καὶ εἰ μέλλει ὀλίγον χρόνον | ||
| . Ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος , εἰδότες οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν Βροῦτον , τοὺς ἰδίους συνῆγον , καὶ |
| ? ? τοῦτο κἀξεπίϲταμαι ? ? ? ? ? ? φρενὶ ? ? ] ! οορφανιμαλιϲνιων ? ! ! ! | ||
| δέ τ ' ἀκούει . ἀλλ ' ἀπάνευθε πόνοιο νόου φρενὶ πάντα κραδαίνει . αἰεὶ δ ' ἐν ταὐτῶι μίμνει |
| . . . . ἔνθα μιν ἐκτανύσας ἐκ μηροῦ τάμνε μαχαίρῃ ὀξὺ βέλος περιπευκέςἡ διπλῆ , ὅτι μάχαιραν καλεῖ τὸ | ||
| μετὰ μεγάλης σπουδῆς τιμᾶν τε καὶ σέβειν . Τὸ δὲ μαχαίρῃ πῦρ μὴ σκάλευε φρονήσεώς ἐστι παρακλητικόν : ἐγείρει γὰρ |
| κισσὸς θυμιώμενος . Ὑγρὰ πίσσα καὶ ἀγρίου σικύου ὁ χυλὸς ἐπιβαλλόμενος ἐν κλίνῃ ἀναιρεῖ τὰς κόρεις . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
| . δηλοῖ τε καὶ προλέγει τὸ σύμβολον ἐναργῶς ὅτι φιλοσοφεῖν ἐπιβαλλόμενος χώριζε σαυτὸν πάντων σωματικῶν καὶ αἰσθητῶν , καὶ ὄντως |
| , μή πως ὁ μέγας πλοῦτος καὶ ἡ εὐδαιμονία , κονίσας καὶ κονισθεὶς καὶ βληθεὶς ἐν τῷ ποδὶ καὶ ῥιφεὶς | ||
| ἐμαυτῆς οὖς ' ἀδείμαντος , φίλοι , μὴ μέγας Πλοῦτος κονίσας οὖδας ἀντρέψῃ ποδὶ ὄλβον , ὃν Δαρεῖος ἦρεν οὐκ |
| καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς , δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτ ' | ||
| καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς . δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτε καὶ |
| . Τεῦκρος δ ' Ἱππομέδοντος ἀμύμονος υἷα Μενοίτην ἐσσυμένως ὥρμαινε βαλεῖν ἐπιόντα βελέμνῳ : καί ῥα νόῳ καὶ χερσὶ καὶ | ||
| Ἀπολλώνιος ἑκουσίως φησὶ τὸν Εὔφημον ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν βῶλον βαλεῖν συμβουλίᾳ Ἰάσονος . Καλλίστη : ἡ καὶ Θήρα κληθεῖσα |
| μὴ σὺ μὲν ἀντιβίην κείνου , τέκος , εἰς ἔριν ἔλθῃς , ἀλλ ' ἑτέρους ὄτρυνε μετὰ σφίσι νείκεα βάλλειν | ||
| πολλὰ δὴ πρῴ . . μή μοι τότε γ ' ἔλθῃς : Παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς φίλοις ἐν |
| τ ' ἴδρις σωρὸν ἀμᾶται : τῇ δ ' ἱστὸν στήσαιτο γυνὴ προβάλοιτό τε ἔργον . Μηνὸς δ ' ἱσταμένου | ||
| γνωριζόμενα , καὶ σκοπῶν ὅπως ἐκ τῶν αἰσθητῶν νοῦν ἑαυτῷ στήσαιτο καὶ ψυχῆς ἕξει ἐντρέχειαν ὠφελεῖν αὐτὸν ἐν καιρῷ καὶ |
| καὶ τὸ ἱππομάραθρον καὶ τὸ ἱπποσέλινον συνεψόμενα . Ἢν γάλα ἀποσβεσθῇ , πράσα τρίψας , διεὶς ὕδατι , δοῦναι πιεῖν | ||
| ἐπιχέας ὅσον ἔλαιον , ἅψαι τὸν λύχνον , καὶ ἐὰν ἀποσβεσθῇ , πρὸς τὰς ῥῖνας πρόσαγε : ἢ βόρβορον ὡς |
| ἐπὶ τὴν πτελέαν τὸν καρπὸν πολὺν καὶ καλὸν δίδωσιν , ἐρριμμένη δὲ χαμαὶ ὀλίγον καὶ σαπρὸν φέρει . αὕτη οὖν | ||
| γαυλὸς ὀφθείς , ἐξ οὗ συνέπινον , ἢ σῦριγξ ἀμελῶς ἐρριμμένη , δῶρον ἐρωτικὸν γεγενημένη . Ηὔχοντο δὴ ταῖς Νύμφαις |
| ἡ ἕξις ἑκάστοισιν ἐκτεκνοῖ πάθεα καὶ εἴδεα παντοῖα : καίτοι σωτηρίην ἢ θάνατον φέρει γιγνωσκόμενα ἢ ἀγνοούμενα τὰ τοιαῦτα . | ||
| . Εὔπνοιαν δὲ χρὴ νομίζειν κάρτα μεγάλην δύναμιν ἔχειν ἐς σωτηρίην ἐν ἅπασι τοῖσιν ὀξέσι νουσήμασιν , ὅσα ξὺν πυρετοῖσίν |
| , μέγαν ἔγκυκλον , ἄνδρες , Δήμητρος παῖδ ' ὀπτὸν ἐπεισελθόντα πλακοῦντα , πῶς ἂν ἔπειτα πλακοῦντος ἐγὼ θείου ἀπεχοίμην | ||
| ἐν γάλακτι : τὰ δὴ περιλαμβανόμενα ἐν αὐτῇ τρίγωνα ἔξωθεν ἐπεισελθόντα , ἐξ ὧν ἂν ᾖ τά τε σιτία καὶ |
| : ἀντὶ τοῦ ὡς ἦσθα . . σάκον λέγει τὸν πώγωνα . τὰ ὑποδήματα . . συναπτούς : Τὰς συναπτούσας | ||
| κόμην εἶναι πολὺ κάτωθεν τῶν γονάτων . ἐπειδὰν γοῦν τὸν πώγωνα μέγαν φύσωσιν , οὐκέτι ἀμφιέννυνται οὐδὲν ἱμάτιον , ἀλλὰ |
| γὰρ δύνηται τοῦτον ποιεῖσθαι τὸν ἀναπλασμὸν ψυχή , τουτέστιν ὅταν πεφύκῃ , διάνοια καλεῖται , ὅταν δὲ ἐνεργητικῶς ἤδη ποιῇ | ||
| οὐδὲ γυναικῶν βαθυκόλπων καλὸν τὸ πρόσωπον , ἐὰν μὴ κόσμιον πεφύκῃ . ἡ γὰρ αἰδὼς ἄνθος ἐπισπείρει . καὶ ὁ |
| Ῥωμαίου σφαγέντος οὐδεὶς τῶν ἐχθρῶν τοῦ ἀνδρὸς τὴν κεφαλὴν ἠδυνήθη ἀποτεμεῖν , καίτοι μυρίων ἀγώνισμα τιθεμένων τοῦτο , πρὶν ἢ | ||
| ὅτι τάλαντον μὲν ἐδωρήσατο αὐτῷ Ἀλέξανδρος τῆς προθυμίας ἕνεκα , ἀποτεμεῖν δὲ ἐκέλευσε τὴν κεφαλήν , τῶν μάντεων ταύτῃ ἐξηγησαμένων |
| , ἐκ δέ τε πάντων Κυνηγὸς † αλωιος † ἑλὼν κάπρον ἐπεῖπεν οὐ δέον Ἀρτέμιδι ἀνατιθέναι τοὺς ἡγουμένους ἐκείνης καὶ | ||
| γλαυκίσκον , ὦ Ζεῦ σῶτερ , ἢ ' ξ Ἄργους κάπρον , ἢ ' κ τῆς Σικυῶνος τῆς φίλης ὃν |
| κάθαρσις ἴῃ τετρυχωμένῃ , θνήσκει . Κἢν ἐν τῷ τόκῳ κάρτα ἑλκωθέωσιν αἱ μῆτραι τοῦ ἐμβρύου μὴ κατὰ φύσιν ἰόντος | ||
| , ὑπὸ δὲ τῆς ἄλλης ὑγιείης πολλῆς ἐούσης οὐκ ἐσάσσει κάρτα : τὸ δὲ κακὸν τοιόνδε ἐστίν : ἐπὴν τούτων |
| ὑπήκοον ἡμερότης . οὕτω καὶ Κροῖσος ἡμᾶς ἴσα καὶ παῖδας ἐξέθρεψε καὶ τὰ βέλτιστα μὲν ἐπιτρέπων πάντας ἑώρα πρὸς διακονίαν | ||
| σφι ὁ παῖς , κατέβαλον φάτιν ὡς ἐκκείμενον Κῦρον κύων ἐξέθρεψε . Ἐνθεῦτεν μὲν ἡ φάτις αὕτη κεχώρηκε . Κύρῳ |
| τῆς κεφαλῆς τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν . Ἐπὴν δ ' ἐς τὸν κίθαρον ῥυῇ ὑπὸ ψύχους , χολὴ γίνεται , μᾶλλον δὲ | ||
| διὰ τοῦ ἐπιπλόου , καὶ τὴν ἀποτελεύτησιν ἴσχει ἐς τὸν κίθαρον : ἀποπέφυκε δὲ κατὰ τὰς φρένας , καὶ ξυμβάλλει |
| Ἡμέραις οὕτω φησίν : ὦ Πέρση , σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ δ ' ἄϊε δίκης μηδ ' ὕβριν | ||
| κώνειον ἁπλῶς μὲν ἐδέξω , αὐτοὶ δ ' ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι . Οὐ μόνον ἐς Πέρσας ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ |
| κήρινον ἔμβολον ἐπὶ τοῦ ἀκραξονίου , ἢ οὐδ ' ὅλως ἐμβαλόντα τὸν ἔμβολον , ὡς Φερεκύδης ἱστορεῖ . Οὗ γενομένου | ||
| ἐχθρὸς εἴη , ἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦς πέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ , ὡς ἐπιτετρῖφθαι τὸ κρανίον , τούς |
| δυσχερὴς τοῖς προσπελάζουσι . δαῶμεν μάθωμεν . δάσονται φάγονται . δάμνα ἐδάμαζεν . δάσονται μερίζουσιν . δαρδάπτουσι κατεσθίουσι . καὶ | ||
| , μή μ ' ] ἄσαισι [ μηδ ' ὀνίαισι δάμνα , [ ] πότνια ] , θῦμον [ , |
| ὀκτὼ πληρώσας λίθων πλὴν κάρτα βραχέος τοῦ περὶ αὐτὰ τὰ χείλεα , ἐπιπολῆς τῶν λίθων χρυσὸν ἐπέβαλε , καταδήσας δὲ | ||
| σε φιλῆσαι , φεῦγε : κακὸν τὸ φίλημα : τὰ χείλεα φάρμακον ἐντί . ἢν δὲ λέγῃ , “ λάβε |
| φλέγματα καὶ χολή , ἔπειτα ξὺν περιρροῇ αἱμάλωψ ἢ περίπλυϲιϲ ὁκοίη κρεῶν ὠμῶν . ἢν δὲ ἐϲ κύϲτιν ἴῃ , | ||
| . ] παρέδωκεν [ . . ] Καρδίη σχῆμα μὲν ὁκοίη πυραμὶς , χροιὴν δὲ κατακορὴς φοινικέα . Καὶ περιβεβλέαται |
| προσδοκῶς ' ἐγρηγόρη τὴν νύκτα πᾶσαν . ἀλλὰ φέρε τὴν γείτονα τήνδ ' ἐκκαλέσωμαι θρυγανῶσα τὴν θύραν . δεῖ γὰρ | ||
| φυτεύειν οἶκον τ ' εὖ θέσθαι : ζηλοῖ δέ τε γείτονα γείτων εἰς ἄφενος σπεύδοντ ' : ἀγαθὴ δ ' |
| νοτίης προπάροιθε κολώνης , αἶψά κε Κωλιάδος μεγάλης ἐπὶ νῆσον ἵκοιο , μητέρα Ταπροβάνην Ἀσιηγενέων ἐλεφάντων , ἧς ὕπερ , | ||
| δαίμων ; ἦ μέν ς ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν , ὄφρα ἵκοιο πατρίδα σὴν καὶ δῶμα , καὶ εἴ πού τοι |
| ἀντιδιδόναι , σημεῖόν φησι καὶ τὸ ἱδρῦσθαι ἐν ταῖς πόλεσιν ἐμπεδὼν καὶ ἐν μέσῳ Χαρίτων ἱερόν , ὡς δεῖ πάντως | ||
| τὸν δεξιὸν μαστὸν ἔτεμον , ὅπως μὴ πρὸς τὰς τοξείας ἐμπεδὼν γένηται . τοῦτο δὲ ψεῦδος : ἀνηιροῦντο γὰρ ἄν |
| φάσκων . γράφει δ ' οὕτως : Εὐκράτης ὁ Κόρυδος πίνων παρά τινι σαθρᾶς οὔσης τῆς οἰκίας ἐνταῦθα , φησίν | ||
| τὰ τῶν φίλων . . . . . πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ , οὔτε τῖμον εἰσενέγκας οὔτε . |
| χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐς τοὺς μηροὺς ἀφύσητον ἐόντα , ὡς ἂν δύναιτο , ἀνωτάτω πρὸς τὸν περίνεον | ||
| ἐκτακῆναι . Τὰ δὲ βέλεα τὰ προμήκεα , ἐπιπολὺ λεπτὰ ἐόντα καὶ ὀξέα καὶ κοῦφα , τήν τε σάρκα διατάμνει |
| μὴ ἡττηθῆναι λαγώ , ὅτι καὶ ὁ λαγὼς τὰ ὄρθια θεῖ ἄμεινον , ἐκεῖναι δοκοῦσιν γενναιότεραι αἱ κύνες , ὅσαι | ||
| συγκεχώρηκεν καλῶς , σοφὸς παρ ' ἡμῖν , καὶ τὰ θεῖ ' ἐπίσταται . ἀλλ ' , ὦ Κρίτων , |
| , ] ἀγλαὰν ἥβαν προλείπων . Φασὶν ἀδεισιβόαν Ἀμφιτρύωνος παῖδα μοῦνον δὴ τότε τέγξαι βλέφαρον , ταλαπενθέος πότμον οἰκτίροντα φωτός | ||
| ὅς κεν ἐν ἠοῖ ἄρξηται κείνῃ μογέειν εὐήρεα γυῖα . μοῦνον μὴ στομάχοιο κακηπελίῃ βαρύθοιτο ἢ πλευρῆς : οὐ γάρ |
| ἔδει κοινότερον πάντας τοὺς ἄθλους εἰς ὑπόμνησιν ἀγαγεῖν , ὅτι καθήρας γῆν καὶ θάλασσαν ἀπεθεώθη . ὁ δὲ Χρύσιππος Νεμεακὸν | ||
| . αὐτὸς δέ , ἑνὶ τῷδε πολέμῳ τά τε λῃστήρια καθήρας καὶ βασιλέα καθελὼν μέγιστον καὶ συνενεχθεὶς ἐς μάχας , |
| ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντος : ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι | ||
| τε ῥίζαν σιλφίου , ἣν κνηστῆρι κατατρίψειαν ὀδόντες πολλάκι καὶ βροτέην σιάλων ὑποέτρεσαν ὀδμήν . εἰ δὲ σύ γε τρίψας |
| ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι , πάλιν ἄρχετ ' ἀοιδᾶς . ἦνθέ γε μὰν ἁδεῖα καὶ ἁ Κύπρις γελάοισα , λάθρη | ||
| ἐχθές , οὔτ ' ἐγὼ αὖ τήνῳ . ἀλλ ' ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος ἅ |
| οὐκ ἀμνημονεῖς ὡς τὸν Ἀθήνηθεν , τὸν ἐσθήμασι λαμπρὸν ἐκωμῴδησεν ἄκοντα ἐμβαλών , οὗ δείξειν τὴν ἀσθένειαν ἔμελλεν . ἀπὸ | ||
| αὖτ ' ὀΐω μεγαθύμου Πανθοΐδαο χειρὸς ἄπο στιβαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα , ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ , καί μιν |
| τῷ βασιλεῖ : μήπω δὲ τούτου καταλαβόντος , ἡ βασιλὶς διηρώτα τί ποτε ἄρα χρὴ πράττειν . Ἔδοξεν οὖν πᾶσιν | ||
| τε χεῖρα καὶ βορῆς ἀποσχοῦσαν λέων τίν ' εἶχεν αἰτίην διηρώτα : “ κερδοῖ σοφή , λάλησον ὥσπερ εἰώθης : |
| ἔτι μου χρείαν ἔχει ; ” Ὁ αὐτὸς θεασάμενος πόῤῥωθεν προσιόντα κυρτόν , ἐπειδὴ ἐγγὺς ἐγένετο , εἶπεν : „ | ||
| δὲ ἀνῆλθεν , ἐς τὴν ἄλλην ὕλην αὐτοὶ συνέφυγον καὶ προσιόντα ἐλόχων . ὃ δὲ ἐς τὰς ἀκρωρείας τινὰς ἔπεμπεν |
| κοινοῖϲ βοηθήμαϲι χρηϲτέον . Θεραπεία τῆϲ περὶ τὸ ὄϲχεον καὶ δακτύλιον ἑλκώϲεωϲ ἐν πυρετοῖϲ ἐκ τῶν Φιλουμένου . πολλάκιϲ ἐπὶ | ||
| ; Οὐ μανθάνω . Καλεῖς δέ τι χειρός ; οἷον δακτύλιον ἔστιν ὅτου ἂν ἄλλου τῶν τοῦ ἀνθρώπου φαίης ἢ |
| ὀλέθρῳ ὕστερον ἐννεσίῃσιν ἀγαυοῦ Λητοΐδαο τίεται ὥς τε θεός , φθινύθει δέ οἱ οὔ ποτε τιμή . Ποίαντος δ ' | ||
| ἀφύκτῳ νήματι : τῇ δ ' ὑπὸ πάντα τὰ μὲν φθινύθει , τὰ δ ' ἀέξει . Τῆς δ ' |
| ἄειρον , Ἄργος δ ' αὖθ ' ἵκανε , λιπὼν εὐεργέα νῆα , ὅσγε τανυφλοίου ἐλάτης ἀμφιπλεκὲς ἔρνος ἀμπέλου αὐαλέης | ||
| κελεύοι . ἀλλά μοι εἴφ ' , ὅπῃ ἔσχες ἰὼν εὐεργέα νῆα , ἤ που ἐπ ' ἐσχατιῆς ἦ καὶ |
| τὰ δ ' ἀφροδίσια πρὸ τοῦ δεῖσθαι ἀναγκάζεις , πάντα μηχανωμένη καὶ γυναιξὶ τοῖς ἀνδράσι χρωμένη : οὕτω γὰρ παιδεύεις | ||
| γὸν τούτων λαμβάνοντες : ὥσπερ γὰρ ἡ φύσις , ζώου μηχανωμένη κατασκευὴν , ἀπένειμε τοῖς μορίοις ἰδικὰς χρείας , οἷον |
| αἴνησεν γάμον κρύβδαν πατρός , πρόσθεν ἀκειρεκόμαι μειχθεῖσα Φοίβωι καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν ] εἰ γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὴν | ||
| [ ! ! ] ποτ ' εἶδεν ὑπὸ σπλάγχνοις [ φέροισα τόνδ ' ἀνέρ ' . ἔδοξε ? [ γάρ |
| ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
| , ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
| νομέα αἰτιώμεθα , καὶ ἵππος ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἂν κακουργῇ , τὸν ἱππέα κακίζομεν : τῆς δὲ γυναικός , | ||
| ὥσπερ Θίβρων , μηδ ' αὖ Φαρνάβαζος καταφρονῶν τῇ ἵππῳ κακουργῇ τὰς Ἑλληνίδας πόλεις . πέμπει οὖν πρὸς αὐτὸν καὶ |
| τρίς , καὶ μύροις ἀλείφεται . αἰεὶ δὲ χαίτην ἐκτενισμένην φορεῖ βαθεῖαν , ἀνθέμοισιν ἐσκιασμένην . καλὸν μὲν οὖν θέημα | ||
| ἵνα θεωρῶς ' οἱ παρόντες τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν |
| [ ] μορφὰν μάλ ' ἐίσκον ὅμοιον . τοῖς μὲν πέδα κάλλεος αἰὲν καὶ σύ , Πολύκρατες , κλέος ἄφθιτον | ||
| ὥσπερ τὸ ἐπτέρυγμαι πεπτέρυγμαι , οἷον : ὡς δὲ παῖς πέδα μάτερα πεπτέρυγμαι . Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ πάθους . |
| , καὶ αὐτῷ ἐπιγεγράφθαι : ὧδε Λίνον Θηβαῖον ἐδέξατο γαῖα θανόντα , Μούσης Οὐρανίης υἱὸν ἐϋστεφάνου . καὶ ὧδε μὲν | ||
| πάλιν , ὄφρα πυρός με Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα . Τὸν δ ' ἄρ ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη |
| ἐστρατεύσατο γοῦν εἰς Ἀμφίπολιν : καὶ Ξενοφῶντα ἀφ ' ἵππου πεσόντα ἐν τῇ κατὰ Δήλιον μάχῃ διέσωσεν ὑπολαβών . ὅτε | ||
| πλανηθεὶς οὖν ὁ κόραξ ἤνοιξεν τὸ στόμα καὶ τὸν τυρὸν πεσόντα ἀλώπηξ ἁρπάσασα κατέφαγεν . οὕτως οἱ πολλοί , ὅ |