ἡ ἕξις ἑκάστοισιν ἐκτεκνοῖ πάθεα καὶ εἴδεα παντοῖα : καίτοι σωτηρίην ἢ θάνατον φέρει γιγνωσκόμενα ἢ ἀγνοούμενα τὰ τοιαῦτα . | ||
. Εὔπνοιαν δὲ χρὴ νομίζειν κάρτα μεγάλην δύναμιν ἔχειν ἐς σωτηρίην ἐν ἅπασι τοῖσιν ὀξέσι νουσήμασιν , ὅσα ξὺν πυρετοῖσίν |
θεοειδὴς ἥσθην : ἀμφίπολοι δ ' ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτός . τοῖσιν δ ' Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων : ἔγνω γὰρ | ||
θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει , τοῖσιν καμπύλ ' ἄροτρα μέλει : ἄλλος Ἀθηναίης τε καὶ |
Οἱ γὰρ Ποτειδαιῆται , ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος , ἐκ τοῦ φανεροῦ | ||
χαλεπὰς δὲ θεοὶ δώσουσι μερίμνας . ἀλλ ' ἔμπης καὶ τοῖσι μεμείξεται ἐσθλὰ κακοῖσιν . Ζεὺς δ ' ὀλέσει καὶ |
δὲ κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει . θανεῖν δ ' οἷσιν ἀνάγκα , τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότῳ | ||
τῶν τε χωρίων τοὺς τόπους μεταβάλλοντα ἐς δύναμιν , ἐν οἷσιν ἂν ἡ νοῦσος καθεστήκῃ , καὶ τὰ σώματα λεπτύνοντα |
τὴν σφρηγῖδα ὁ Κομβάβος τά τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν καὶ ἑωυτὸν ὁκοῖα ἐπεπόνθεεν , ἔλεξέ τε , ” Ὦ βασιλεῦ , | ||
πρώτων ἀρχομένων ὅ τι ἂν ἐκκρίνηται , ἐκ τῶν οὔρων ὁκοῖα ἂν ἔῃ , καὶ οἵη τις σύμπτωσις , χροιῆς |
, καὶ τῶν ἄλλων προσθετῶν τῶν μητρέων τὰ προσήκοντα , ὁκόσα δηλαδὴ δριμέα ἐστὶ καὶ ἀπεσθίει , καὶ ὑφ ' | ||
, καταῤῥοώδεις δὲ οἱ τοιοῦτοι γίνονται . Διαιτῆσθαι δὲ ξυμφέρει ὁκόσα ξηραίνοντα ψύχει καὶ σίτων καὶ ποτῶν καὶ πόνων , |
οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
καὶ οὐ γωνιώδης γίνεται ἡ παραλλαγή . Οὖρα μὲν οὖν τούτοισι καὶ ἀπόπατος μᾶλλον ἴσχεται , ἢ τοῖσιν ἔξω κυφοῖσι | ||
πονέουσι μάλιστα οὗτοι αὐτίκα , καὶ οὖρον ἴσχεται μάλιστα ἐν τούτοισι τοῖσιν ἐξαρθρήμασιν : ἐν γὰρ τόνοισιν ἔγκειται τοῖσιν ἐπικαίροισιν |
Ὀδυσσεύς : “ Εὐρύμαχ ' , εἰ γὰρ νῶϊν ἔρις ἔργοιο γένοιτο ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ , ὅτε τ ' ἤματα | ||
. τὰ Ἡσιόδου ἔπη εἰς ἕτερον γὰρ τίς τε ἰδὼν ἔργοιο χατίζων πλούσιον , ὃς σπεύδει μὲν ἀρώμεναι ἠδὲ φυτεύειν |
. ἅσσα τινά , ποταπά : “ εἰπέ μοι ὁποῖα ἅσσα περιχροῒ εἵματ ' ἔστο . ” ἄσιν τὴν ἰλύν | ||
γὰρ στόμαχος ὁκοῖον χῶνος , καὶ ἐκδέχεται τὸ πλῆθος καὶ ἅσσα προσαιρόμεθα : πίνει δὲ καὶ ἐς φάρυγγα , τυτθὸν |
ἔνεστιν , καὶ ἢν τύχῃ γενομένη ἡ ἕδρη ἐν αὐτέῃσι τῇσι ῥαφῇσιν . Ξυγκλέπτεται γὰρ αὐτὴ ἡ ῥαφὴ τρηχυτέρη ἐοῦσα | ||
λᾶας βάλεν , ἀμφὶ δὲ ποίας εἰναλίας στομίοισιν ἐδήσατο , τῇσι γάνυνται σάλπαι τ ' ἠδ ' ὅσσοι βοτανηφάγοι ἰχθύες |
μᾶλλον ἔτ ' ἢ τὸ πάροιθεν . ὁ δὲ φρεσὶν ᾗσι νοήσας θάμβησεν κατὰ θυμόν : ὀΐσατο γὰρ θεὸν εἶναι | ||
μόνου τῶν στρατευσαμένων εἴρηκεν : ἐν δ ' αὐτὸς κίεν ᾗσι προθυμίῃσι πεποιθώς . εἰ δὲ ὁ ἐχθρὸς ὁ βλασφημῶν |
Κεκλομένων : καλουμένων . ἐνυάλιον : θαλάσσιον , πολέμιον . πόνον : διὰ πλοίων . Δέρκεσθαι : θεωρεῖν . ἵσταται | ||
ἐντολαῖς Εὐρυσθέως . τὸν λοίσθιον δὲ τόνδ ' ἔτλην τάλας πόνον , παιδοκτονήσας δῶμα θριγκῶσαι κακοῖς . ἥκω δ ' |
τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
, ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
κατιδὼν λύσῃ κακοεργέα λώβην . καὶ δὲ δίκας τετράγωνος ἐὼν κρίσιάς τ ' ἐπιπέμπει , καὶ πιναρὴν λασίην τε βροτοῖς | ||
τροχάῃ , μάλα λυγρὸς ἐτύχθη : νείκεα γὰρ γραπτῶν ἕνεκεν κρίσιάς τ ' ἐπιπέμπει , καὶ δόμον ἐξαπίνης κενεὸν βιότου |
ἀνὴρ εὐεργὲς ἀείρας κόλπον ἐπιπροέηκε καὶ ἄσπετον ἔσπασε θήρην , ῥηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας . Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον | ||
' ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης εὐρείης ἐπλέομεν βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέϊ καλῷ ῥηϊδίως , ὡς εἴ τε κατὰ ῥόον : οὐδέ τις |
ὁ γὰρ σπουδαῖος κἂν ᾖ ἀσθενὴς σπεύδει τὸ ἐργάζεσθαι . ἀπάλαμον : ἄτεχνον : ἀργόν : ἄπειρον ἔργων : ἀσθενῆ | ||
. . Ἔχει δὲ βίον τοῦτον τὸ ὑπὸ τῷ λίθῳ ἀπάλαμον , ἤγουν ἀμήχανον , πρὸς ὃν οὐκ ἔστι τι |
Θησεῦ , δι ' οἴκτου τὰς ἐμὰς λαβεῖν τύχας . ἄλλοισι δὴ ' πόνης ' ἁμιλληθεὶς λόγωι τοιῶιδ ' : | ||
, ἀλλὰ καὶ ἐν σκύτεϊ καὶ ἐν ξύλῳ καὶ ἐν ἄλλοισι πολλοῖσιν ἅ ἐστιν ἀνθρώπου ἀναισθητότερα : οὐ γὰρ τὸ |
, ἐπιτερπόμενοι . Ἐχθρὸν μὲν χαλεπὸν καὶ δυσμενεῖ ἐξαπατῆσαι , Κύρνε : φίλον δὲ φίλωι ῥάιδιον ἐξαπατᾶν . Σχέτλι ' | ||
τῶν οὔ τι κάκιον : πᾶσα γὰρ ἐκ τούτων , Κύρνε , πέλει κακότης . Εἴ κ ' εἴης ἔργων |
κάθαρσις ἴῃ τετρυχωμένῃ , θνήσκει . Κἢν ἐν τῷ τόκῳ κάρτα ἑλκωθέωσιν αἱ μῆτραι τοῦ ἐμβρύου μὴ κατὰ φύσιν ἰόντος | ||
, ὑπὸ δὲ τῆς ἄλλης ὑγιείης πολλῆς ἐούσης οὐκ ἐσάσσει κάρτα : τὸ δὲ κακὸν τοιόνδε ἐστίν : ἐπὴν τούτων |
αὔτως πλάζοιτ ' , οὐδέ μιν ὦκα κιχήσεαι , ἀλλὰ χρόνοιο πολλοῦ μεσσάτιον τελέει δρόμον ἠλασκάζων . ἢν δ ' | ||
αἴτιον γίνεται . “ ἐπὶ τιμάς τ ' ἀνόρουσε τελειομένοιο χρόνοιο ” . τιμῶν τε καὶ βασιλειῶν ἀπελαύετο κατὰ τὴν |
. ] τὸν τοῦ Τιμαίου πρόοδον . Ὥρη ἐρᾶν , ὥρη δὲ γαμεῖν , ὥρη δὲ πεπαῦσθαι . Τίς δ | ||
τὰ πολλὰ περιγίγνεται ὁ ἄνθρωποϲ . φέρει δὲ τὴν νοῦϲον ὥρη μὲν χειμὼν μάλιϲτα πάντων , δεύτερον φθινόπωρον , ἦρ |
χρόνῳ ἀνάγκη κρατηθῆναι τὸ σῶμα ὑπὸ τῆς ὑπερβολῆς καὶ ἐς νοῦσον ἀφικέσθαι . Τοῖσι μὲν οὖν ἄλλοισι μέχρι τούτου ἐπικεχείρηται | ||
καλλισφύρου ἄλκιμος υἱὸς Ἡρακλέης ἔκτεινε , κακὴν δ ' ἀπὸ νοῦσον ἄλαλκεν Ἰαπετιονίδῃ καὶ ἐλύσατο δυσφροσυνάων , οὐκ ἀέκητι Ζηνὸς |
ἀνδρός , οὐδ ' ἕρδειν ἔθ ' ὁμῶς ἔργ ' ἀπάλαμνα θέλει . ἑπτὰ δὲ νοῦν καὶ γλῶσσαν ἐν ἑβδομάσιν | ||
τῆς αὐτοῦ γλώσσης καρτερὸς οὐδὲ νόου : μυθεῖται δ ' ἀπάλαμνα , τὰ νήφοσι γίνεται αἰσχρά , αἰδεῖται δ ' |
ἐμφύεται ἀνθρώπῳ . Δύο δ ' ἔχων ταῦτα ἔχει πᾶσαν κακότητα : τὰ μὲν γὰρ ὕβρι κεκορημένος ἔρδει πολλὰ καὶ | ||
μῦθον ἐμεῖο . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε |
παρῆκται δὲ ἴσως παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν ἦ τι κασιγνήτοις ἐπιμέμφεαι οἷσί περ ἀνὴρ μαρναμένοισι πέποιθεν [ ] , καὶ εἰ | ||
ὠοτοκοῦσιν . φατίζεται : λέγονται , καλεῖται , ὀνομάζεται . οἷσί τ ' : καὶ τούτοις , οἷστισί τε τῶν |
ὥνθρωπος . Ὁκόσα τῶν νουσημάτων ἐξ ὀλίγου γίνεται , καὶ ὁκόσων αἱ προφάσιες εὔγνωστοι , ταῦτα δὲ ἀσφαλέστατά ἐστι προαγορεύεσθαι | ||
διουρεῦσι ῥηϊδίως , καὶ ἐν τῇ κύστει οὐδὲν ξυστρέφεται : ὁκόσων δὲ ἂν ἡ κοιλίη πυρετώδης ᾖ , ἀνάγκη καὶ |
φλάσμα , καὶ ἐρηρεῖσθαι ταύτῃ μάλιστα , τὴν δὲ ἐπίδεσιν ποιέεσθαι , ὡς ἀπὸ δύο ἀρχέων ἐπιδέεται , ἵνα μὴ | ||
γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον , ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες εἰσί : ἡ γὰρ Ἀττικὴ |
' ἑκάτερα ἑκατέροις συντεταγμένοις ἰσομέτρητά τε καὶ ἰσοχειλῆ εἶναι . Ὅστις οὖν τῆς ἁρμονίας ταύτης ἐρᾷ , καὶ ἐθέλει ἠχεῖν | ||
διαπόντιος : οὕτω τι τἀλλότρι ' ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ . Ὅστις διαπλεῖ θάλατταν ἢ μελαγχολᾷ , ἢ πτωχός ἐστιν , |
εἶχον . κατασκίους ] τοῖς θαλλοῖς ἱκετηρίων κλάδων πεπληρωμένας . ἀλκᾶι ] τῆι τοῦ ὄρους . φράζουσα . . . | ||
. δεινὸν μὲν πόλιν ὡς Μυκήνας εὐδαίμονα καὶ δορὸς πολυαίνετον ἀλκᾶι μῆνιν ἐμᾶι χθονὶ κεύθειν : κακὸν δ ' , |
. Σκνιφὸν κατὰ διαφθορὰν οἱ πολλοὶ λέγουσι τὸν γλίσχρον καὶ μικροπρεπῆ περὶ τὰ ἀναλώματα , οἱ δ ' ἀρχαῖοι σκνῖπα | ||
ὁμολογεῖν οὐ μάλα ἐν ἐλευθέροις ἐστὶν , ἢ κἂν εἰ μικροπρεπῆ καὶ γλίσχρον καὶ τοῦ κέρδους ἥττω καλοίης , τυγχάνοις |
' ἀμφιδέδρομεν χάρις . οὐδ ' ἐν γυναιξὶν ἥδεται καθημένη ὅκου λέγουσιν ἀφροδισίους λόγους . τοίας γυναῖκας ἀνδράσιν χαρίζεται Ζεὺς | ||
τῆς φύσιος : φύονται μὲν γὰρ μέγισται καὶ πλεῖσται , ὅκου τοῦ σώματος ἡ ἐπιδερμὶς ἀραιοτάτη ἐστὶ καὶ ὅκου ἡ |
μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδ ' ἕπηται αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν : ἀνάγκῃ δ ' οὔ τί μιν ἄξω . | ||
δῖον εἶμι , καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι , αἴ κ ' ἐθέλῃσιν ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδ ' ἐπιτεῖλαι . |
διανοήσει , τὰ δύο μέντοι πάθη περὶ θεοὺς μεῖναι , πολλοῖσι μὲν οὔ , μεῖναι δὲ οὖν τισιν , τὸ | ||
ψαύειν ἤτρου , μηδὲ τῶν ἔσω : ὅμοιον γὰρ τοῖσι πολλοῖσι γούνασιν . Τὰ παρὰ καρδίην Ξενάρχῳ : καὶ θερμὸν |
γίγνηται . Τοὺς δὲ ξύμπαντας ἐμπύους γιγνώσκειν χρὴ τοισίδε τοῖσι σημείοισι . Πρῶτον μὲν , ὁ πυρετὸς οὐκ ἀφίησιν , | ||
τοὐναντίον , πονηρὸν καὶ πλησίον παρακοπῆς . Τὰ ἐν πονηροῖσι σημείοισι κουφίζοντα , καὶ τὰ ἐν χρηστοῖσι μὴ ἐνδιδόντα , |
] τὴν ἄτην τῆς φρενός . λείφ ' ἵδρανα ] κατάλειπε τοὺς βωμούς . ἀτιετανα ] μήποτε μετέχων τῆς τιμῆς | ||
οὐδὲν ἔχοντας τοῦ λαθεῖν ἄξιον , ἀλλὰ βάδιζε μαλακῶς καὶ κατάλειπε σεαυτῆς ἴχνος , ὡς μέλλουσά τι χαρίζεσθαι καὶ τῇ |
, ἢν μὴ ἡ κοιλίη ὑποχωρέῃ , ἐν πάσῃσι τῇσι νούσοισι , καὶ ψυχρολουτέειν ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ , καὶ | ||
πληροῦσθαι ποτοῦ , ἢ σιτίου . Τὰ ἐγκαταλιμπανόμενα ἐν τῇσι νούσοισι μετὰ κρίσιν , ὑποστροφὰς ποιέειν εἴωθεν . Ὁκόσοισι κρίσις |
καταλάβοι , ἀφελέσθαι βίαι ; ἀνδραποδίξασθαι δὲ πῶς οὐ δίκαιον τὼς πολεμίως καὶ αἴ τις δύναιτο ἑλὼν πόλιν ὅλαν ἀποδόσθαι | ||
, καὶ τἆλλα ὅσα ἐπαινέω τὸν Ἰωνικὸν ποιητὰν ἐκπλαγέντας ποιεῦντα τὼς ἐναγέας . ὡς γὰρ τὰ σώματα νοσώδεσί ποκα ὑγιάζομες |
σαφῆ : οὐ γάρ σε μὴ γήρᾳ τε καὶ χρόνῳ μακρῷ γνῶς ' , οὐδ ' ὑποπτεύσουσιν ὧδ ' ἠνθισμένον | ||
τέχνην συντελούντων θεωρημάτων ποιήσηται , μὴ καὶ γυμνασίαν ἐν χρόνῳ μακρῷ τούτων ἀσκήσανταὅθεν καὶ Πῶλος ὁ σοφιστὴς ὁ Γοργίου μαθητὴς |
: “ ὦ φίλος , οὔ σε ἔολπα κακὸν καὶ ἄναλκιν ἔσεσθαι , εἰ δή τοι νέῳ ὧδε θεοὶ πομπῆες | ||
ταχυθάνατον ἔρεφον : ἐσκέπαζον βαρύκτυπον : μεγαλόφωνον τέλλεται : γίνεται ἄναλκιν : ἀδύνατον ἄμοιρος : ἀμέτοχος ἀγάλλων : καλλωπίζων λαγέτας |
οἱ Κρίσαιοι γενόμενοι τότε πολλοὶ καὶ ἰσχυροὶ καὶ πλούσιοι , τουτέοις τοῖς ἀγαθοῖς ἐπὶ κακῷ ἐχρήσαντο : ἐξυβρίσαντες γὰρ πολλὰ | ||
πίνειν , καὶ τὸ λοιπὸν ἐλελίσφακον καὶ τοῦ λίνου σπέρμα τουτέοις ἀμφοτέροις μίξας καὶ ἀλφίτον , διδόναι δὶς τῆς ἡμέρης |
ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
δ ' ἤτοι σύμπασαν ἐπιμύουσι μένοντες χειμερίην ὥρην , δέμας ὕπνοισιν μεθύοντες : δύσμοροι , οὔτε βορὴν ἑλέειν , οὐ | ||
Σκοπεῖν δὲ χρὴ καὶ τὰς ὑποφάσιας τῶν ὀφθαλμῶν ἐν τοῖσιν ὕπνοισιν : ἢν γάρ τι ὑποφαίνηται , ξυμβαλλομένων τῶν βλεφάρων |
ξένε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , † ἢ ἑκὼν μεθίεις : πᾶς γὰρ μὴ μανθάνων ἢ φύσεως ἀντιπραττούσης πάσχει | ||
ὦ ξεῖνε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , ἠὲ ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων . πᾶς γὰρ μὴ μανθάνων |
ὑποχονδρίοις . μὴ γενομένης δὲ μηδὲ πρὸς ταῦτα ἀνοχῆς , ὀλιγίστη μὲν ἐλπίς , ὅμως δὲ θαρσαλέως ὁ ἰατρὸς καστόριον | ||
δικαίων . Ἐκ κοινοῦ πλείστη δὲ χάρις δαπάνη τ ' ὀλιγίστη : ἐπὶ τῶν ἐρανιζόντων . Ἐκ μητρὸς αὐλεῖς : |
οἱ δῶκεν ἀπειρεσίην Ἀγελείη , φῦλα φυλασσέμεναι κρυερὴν ἐς δῆριν ἰόντα , ἢ δολιχὴν ἕρπων ἐς ἀταρπιτὸν εἴ μιν ἔχει | ||
τώ τ ' ἐν ὄρεσσιν ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν δέχαται κολοσυρτὸν ἰόντα , δοχμώ τ ' ἀΐσσοντε περὶ σφίσιν ἄγνυτον ὕλην |
χάριν ἠγερέθεσθε , φραζόμενος τὰ ἕκαστα . σὺ δ ' εὐμαρέως ἀγορεύεις , οἶον ἑῆς ψυχῆς ἀλέγων ὕπερ : αὐτὰρ | ||
ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν ὡς ὁ παροιμιαστὴς ἐφθέγξατο . εὐμαρέως κεν ἀπ ' αὐτᾶς καὶ λύχνον ἇψας : ὡς |
, οὕτω καὶ ὁρεόμενον : ἀφαιρέειν οὖν τῶν σιτίων οὐ ξυμφέρει : τροφῆς γὰρ ἐνδείας ὑπερβολὴν τοῦτο σημαίνει : ἀλλὰ | ||
. Ὕδωρ δὲ ὅταν μὲν χλοηφορήσῃ καὶ κυήσῃ πλεῖον ἅπασι ξυμφέρει : ἀνθοῦσι δὲ πυροῖς μὲν καὶ κριθαῖς καὶ τοῖς |
ἀϲθενέεϲ , πυκνοί : πυκνότατοι δὲ ἐπὶ πάϲῃ καὶ ϲμικρῇ πρήξει . ἆϲθμα δὲ ἐπὶ τοῖϲδε ἡ ἀναπνοή : φλέβεϲ | ||
ἢ ὧν πέλας ὦσι φρονοῦντας , ἐν δ ' ἔργοις πρήξει θ ' ἑτέροις ὑποπεπτηῶτας : ὅσσα δέ τ ' |
, ἅμ ' ἔργον : ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀνυομένων . Ἀνὴρ ὁ φεύγων οὐ μένει κτύπον λύρας : ἐπὶ τῶν | ||
. ἀλλ ' ὅγε πάντοθεν ἶσος κτλ . = . Ἀνὴρ γὰρ ἕλκων οἶνον , ὡς ὕδωρ ἵππος , Σκυθιστὶ |
λόγον ἔχον , ἀρετά . οὔτε γὰρ ἐν τούτοις ἐνδέχεται στάσιος ἐούσας ἐν ἀμφοτέροις τοῖς μέρεσιν ἀποτελεσθῆμεν ἀρετάν . καὶ | ||
ὑποθήσεις τινὰ τῷ παρεόντι . Ἐπιμελεῖσθαι οὖν οὐ δεῖ περὶ στάσιος μισθοῦ : ἄχρηστον γὰρ ἡγεύμεθα ἐνθύμησιν ὀχλεομένῳ τὴν τοιαύτην |
μετὰ κρίσιν , ὑποστροφώδεα : καὶ τὰ ἐν αὐτῇσι τῇσι νούσοισιν ἀποκρινόμενα , πτύαλον προπεπαινόμενον , ἡ γαστὴρ , ἀκρησίαι | ||
ὕδωρ ἐγχέειν καὶ ἐγκαθίζεσθαι παρηγορικῶς : ἐν πάσῃσι δὲ τῇσι νούσοισιν , ἐφ ' ὧν πυρίη ἀρήγει , ἄμεινον ὕστερον |
Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
καθολικὴν κένωσιν τὰ μὲν θερμὰ τῶν ῥευμάτων ψύχεσθαι διὰ παντὸς ἐθέλει , τὰ δὲ ψυχρὰ θερμαίνεσθαι , καὶ τὰ μὲν | ||
δῆμος , οὐκ ὀλιγαρχία , οὐ τύραννος , οὐ πόλις ἐθέλει δέξασθαι διὰ τέλους , ἀλλὰ πάντα τὸν χρόνον , |
. τρόποισι . ἤθεσι . ἅδην . ἅλις ἢ εἰς κόρον , ἱκανῶς , ἀρκούντως . Εἶεν κτλ . τάδε | ||
ὑποθημοσύνῃ καὶ αὐτὸν ἐγκρατῆ ὄντα καὶ ἀποσχόμενον τοῦ ὑπὲρ τὸν κόρον τῶν τοιούτων ἅπτεσθαι , διὰ ταῦτα οὐ γενέσθαι ὗν |
! ! ! ! τῶι [ ] κυβερνάται δὲ χρὴ κἠν [ ] νᾶϊ μάλιστ ' ἀκούην : ἁ δὲ | ||
Ἀριστοκλῆς , ὅς πού φησι : Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς , καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις : ἓν |
ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ ' ἄλγεα πάσχων εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης , τήν | ||
Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ τὸ αὐτὸ ποιοῦν εἰκόνα τε Ἑλένης |
ἄνδρας ἀγείρας καὶ κύνας : οὐ μὲν γάρ κε δάμη παύροισι βροτοῖσι : τόσσος ἔην , πολλοὺς δὲ πυρῆς ἐπέβης | ||
. Νοῦς ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα : τὰ δ ' ἐν παύροισι πέφυκεν ἀνδράσιν , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις |
ἔκλᾳξε κανθώς : τὶν δ ' ἀτέραμνον ἔσω στέρνων καὶ ἀνίκατον κέαρ ἔσκ ' ἐν πιμελοσαρκοφάγων πάσας μελεδώνας : τῷ | ||
ὑπέρτερον ? [ ! ] αμεν οὐ δυνατὰν [ ] ἀνίκατον [ ´δε ? καὶ με ! [ ! ] |
στέλλοιτο λίνον πνοιῇσι πετάσσας οὔριον , ἐς Βορέην μέν , ἐπὴν Νότος ὑγρὸς ἄῃσιν : ἐς Νοτίην δὲ θάλασσαν ἐπειγομένου | ||
οἶδεν ὁ Ὅμηρος δῶρον Διονύσου τὸν οἶνον . * αὐτὰρ ἐπὴν δὴ Πληιάδες θ ' Ὑάδες τε , ἕως τοῦ |
με . ἀπόλεμος ὅδε γ ' ὁ πόλεμος , ἄπορα πόριμος : οὐδ ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν : τὰν | ||
καὶ οἷον εἰπεῖν , καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν , καὶ πόριμος αὐτοῖς . ψαύουσι γὰρ καὶ τῶν ἀψαύστων οἷς λίχνοι |
Λάκαινα σὺν ἀσπίδι παῖδα [ ] λαβοῦσα αὖτις ἀφ ' αἱματόεντος ? ? [ ] ? ἀνερχόμενον πολέμοιο . εὖ | ||
, ὡς ἐνόησε φίλον δεδαϊγμένον ἄστυ , Ξάνθος ἔθ ' αἱματόεντος ἀναπνείων ὀρυμαγδοῦ μύρετο σὺν Νύμφῃσιν , ἐπεὶ κακὸν ἔμπεσε |
καὶ ὑποστρεφομένης τῆς νούσου ἀπόλλυται . Ὁκόσας γεραιτέρας λαμβάνει ἡ νοῦσος αὕτη , κατασήπονται αἱ ὑστέραι , ἐκφεύγουσι δὲ πάνυ | ||
δ ' ἄρα συμφορέοιτο Δίκῃ πανδῖα Σελήνη , δηρὸν ἀμυδρὴ νοῦσος ἐφημερίοις κε πέλοιτο ἀνθρώποις : πότμον δ ' ὑπαλεύεται |
ἐλθὼν ἐς χαλκήιον ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον καὶ ἐν θώματι ἦν ὁρέων τὸ ποιεύ - μενον . Μαθὼν δέ μιν ὁ | ||
τελεόμενα : παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν σεωυτοῦ καὶ ἡμέας ἀνέχεο ὁρέων ἄρχοντας τῶν περ ἄρχομεν . Οὐκ ὦν ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι |
μὲν ὅτι τάχιστα πεπανθῇ , καὶ ῥαγῇ , καὶ ἄνω τράπηται τὸ πῦον , καὶ ἀναπτυσθῇ πᾶν , καὶ ἡ | ||
ὁδοῦ . Στενῆς δ ' οὔσης , οὐκ ἔχων ὅπη τράπηται ἐξ ὀφθαλμῶν τοῦ βασιλέως ὁ Λίξος , ὑποδύεται ὑπὸ |
πικρὸς , οὔ . Γῆν μεταμείβειν ξύμφορον ἐπὶ τοῖσι μακροῖσι νουσήμασιν . Τὰ ἀσθενέστερα σιτία ὀλιγοχρόνιον βιοτὴν ἔχει . Κεδμάτων | ||
τοῦ φθινοπώρου κινέεται ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ . Τοῖσι μελαγχολικοῖσι νουσήμασιν ἐς τάδε ἐπικίνδυνοι αἱ ἀποσκήψιες : ἢ ἀπόπληξιν τοῦ |
ἀεὶ ὕπνου , ἡττώμενος δὲ ἐδωδῆς , ἐπαινῶν δὲ τὸν ἡδὺν βίον , πράττων δὲ οὐδὲν οὐδέποτε ἄνευ θεοῦ καὶ | ||
δὲ ὁ Ἀκαδημαικὸς παρῄνει τοῖς ἐπὶ δεῖπνον πορευομένοις φροντίζειν ὅπως ἡδὺν πότον ποιῶνται μὴ μόνον εἰς τὸ παρόν , ἀλλὰ |
καὶ τοῦτο ἐξ Ἀνδρομέδας . ἀπὸ κοινοῦ λάβωμεν πέπονθα ἄνομα πάθεα . καὶ ταῦτα ἐξ Ἀνδρομέδας . δεομένη τοῦ βαρβάρου | ||
τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν φαντι εἶμεν . ὁκόσα δὲ πάθεα τῶν σωμάτων ὀνυμαίνεται , ποτὶ τὰν ἁφὰν κλῄζεται , |
εὐσταθεστέρα γένοιτο . δυνατὸν δὲ πρῶτον μὲν τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ πίσυνον γιγνόμενον , δεύτερον δὲ τῇ περὶ τὰ πρακτέα εὐβουλίᾳ | ||
μὴ φυλάττειν ἕλοιτο , καὶ αὐτὸν παρασκευάσασθαι πλήθει τε οἰκείῳ πίσυνον καὶ τῇ τῶν συμμάχων ἐπικουρίᾳ . ἔπεμπε δὲ καὶ |
χρόνιαι , χολέραι , δυσεντερίαι , λειεντερίαι , αἱμοῤῥοΐδες . Τοῖσι δὲ πρεσβύτῃσι , δύσπνοιαι , κατάῤῥοοι βηχώδεες , στραγγουρίαι | ||
ἀχνύμενοι Ἀχιλῆος : αἰνὴ γὰρ μάλα πάντας ἐποτρύνεσκεν ἀνάγκη . Τοῖσι δὲ πασσαμένοισιν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος , λῦσε δ ' |
ὑγρὰ καὶ μαλθακὰ καὶ ψυχρά . Δεῖ οὖν πρὸς τὴν ἡλικίην καὶ τὴν ὥρην καὶ τὸ ἔθος καὶ τὴν χώρην | ||
φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ οὐ πλέοσι |
αὐτὴν ἀνάγκην : οὕτω γὰρ αὐτέοισι ξυμφέρει , καὶ μὴ τούτοισιν , οἳ δι ' ἡδονὴν ἢ δι ' ἄλλην | ||
ἐπῆρται , λύει φλεβοτομίη καὶ κοιλίης ῥύσις : πυρέξαι βλαβερὸν τούτοισιν : μακροὶ γὰρ οἱ πυρετοὶ καὶ ἰσχυροὶ γίνονται , |
ὑδατώδης , χωρὶς ἀπεψίης , λύει τὸ νόσημα . Τοῖσι ξηροῖσιν ὑδρωπιώδεσι προσημαίνουσι στρόφοι περὶ τὸ λεπτὸν ἐμπίπτοντες , κακόν | ||
ἐπ ' ἀριστερὰ , καὶ πάλιν καταπαύεται . Ἐπὶ τοῖσι ξηροῖσιν ὑδρωπιώδεσι τὰ στραγγουρικὰ , μοχθηρόν : φλαῦρα δὲ καὶ |
ἐποικοδομέουσι , χαρίζονται , εἶτα μετανοοῦσι , καὶ ἀφαιρεῦνται τὰ φιλίης δίκαια , κακοπραγεῦντες ἐς ἔχθρην , τὰ ξυγγενείης πολεμοποιεῦντες | ||
προθελύμνους ἱππαλέη νοῦσος πρόλιπεν δύο , μητέρα μούνην καὶ μητρὸς φιλίης ὑπομάζιον εἰσέτι πῶλον . αὐτὰρ ἐπεὶ μέγας ἦν , |
ἐν τουτέοισι κακόν . Αἱ τρομώδεες γλῶσσαί τισι καὶ κοιλίην ὑγρήν ποτε ποιέουσιν : μελανθεῖσαι δὲ ἐν τουτέοισι , ταχὺν | ||
. α . β . γ . πουλὺν ἐφ ' ὑγρήν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] ἐν |
παιδίοισι κῆλαι ἐπιγίγνονται μάλιστα , καὶ τοῖσιν ἀνδράσι κίρσοι καὶ ἕλκεα ἐν τῇσι κνήμῃσιν , ὥστε τὰς τοιαύτας φύσιας οὐχ | ||
, κίνδυνος πάλιν γενέσθαι ἕλκεα . Τὰ παλινδρομήσαντα ἐν ἰσθμίοις ἕλκεα τοῖσιν ὁμοίοισι κινδυνώδη . Τοῖσι παιδίοισιν ἀξιολόγοις ἕλκεσιν ἐν |
δικαιότατός ἐστιν βίος ἥδιστος , ἢ δύ ' ἐστόν τινε βίω , οἷν ὁ μὲν ἥδιστος ὢν τυγχάνει , δικαιότατος | ||
χρῄζει τριῶν τούτων τυχέν . ἐξάρτυσις μὲν ἁ τῶν τῶ βίω μερέων ἐστὶ συμπλάρωσις : βίω δὲ μέρεα τά τε |
. ἀσφαλής : ἑδραῖος : ἀπὸ τοῦ σφάλλω σφαλὴς καὶ ἀσφαλής ' . . . . ἀσφάλαξ : παρὰ τὸ | ||
συνάπτοντας αὐχένας τῶν ὀρῶν ἀπολείπειν τοὺς παραφυλάττοντας , ἵν ' ἀσφαλής σφισιν ἡ ἀνακομιδὴ γίγνηται . ταῦτα δ ' εἰρήσθω |
ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
, ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
ἀρτιφύτοισιν : νεωστὶ αὐξανομένοις , ἄρτι φυομένοις , τοῖς ἀρτίως φύτοισιν . ἀΐσσουσιν : ὁρμῶσιν , ἀνορμῶσιν . Ἀναΐσσουσιν : | ||
ἀρτιφύτοισιν : νεωστὶ αὐξανομένοις , ἄρτι φυομένοις , τοῖς ἀρτίως φύτοισιν . ἀΐσσουσιν : ὁρμῶσιν , ἀνορμῶσιν . Ἀναΐσσουσιν : |
περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος : ἔνια γὰρ δεῖ φοβεῖσθαι τούτων , καὶ αἰσχρὸν | ||
ὁ δὲ τὰς δυνάμεις ἀναλαβὼν ὑπεχώρει , καίτοι ἀνὴρ ὢν ἀνδρεῖος , ὡς ἐν πολλοῖς δέδειχεν . Οἱ βάρβαροι δὲ |
ἦν , ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν | ||
τοξότας ἀποπέμψαντες χάριν θέσθε . Συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον ἐοῦσι πολλὸν προθυμοτάτοισι , ὥστε καὶ ταῦτα |
: τὸ γὰρ αὐστηρὸν δυσπρόσιτον καὶ τοῖσιν ὑγιαίνουσι καὶ τοῖσι νοσέουσιν . Τηρεῖν δὲ χρὴ ἑωυτὸν ὅτι μάλιστα , μὴ | ||
πᾶς ἐκκεκορύφωται . Νῦν δὲ ἐθέλω ἀτρεκέστερον εἰπεῖν , διότι νοσέουσιν οἱ ἄνθρωποι : ἐρέω δὲ σὺν τούτῳ τῷ λόγῳ |
καὶ σὺ χὠ νέος τρόπος , ἐν οὐ πρέποντι τοῖς λόγοισι χρώμενος . ἐπεὶ δὲ πάντων ἡμᾶς εὐθύνας σοι διδόναι | ||
τὸ μέτρον ὃ νῦν ἔχει , εἷμα δοὺς καὶ πορφυροῦν λόγοισι ποικίλας καλοῖς δυσπάλαιστος ὢν τὸς ἄλλως εὐπαλαίστως ἀποφανεῖ . |
ἐπίβουλος , κακοήθης , ἀπατεών , ἐπιβουλεύων , ἐπηρεάζων , δημεύων , δημοκόπος , πρὸς χάριν λέγων , πρὸς ἡδονὴν | ||
τούς γε μὴν ἐν ἀξιώσει τε καὶ δυνάμει περισυλῶν καὶ δημεύων φορητὸς οὐδαμὰ οὐδαμῆ ἦν . καὶ κολάσαι δὲ πικρότατα |
Ἀριστοδήμου τοῦ Ἀριστομάχου τοῦ Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος , ἐὼν τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων . Οὗτοι πάντες , | ||
δρῦν εἶχε , πῶς ὁ μὲν λίην λεπτός τ ' ἐὼν καὶ βληχρὸς οὐκ ἐπεπτώκει , Τοιοῦτο πολλῶν ἐστιν ἦθος |
ἔτ ' ἢ τὸ πρότερον ἀναπέφηνεν . Οἷα κατεστωμύλατο οὐκ ἄκαιρα , φρένας ἔχουσα καὶ πολύπλοκον νόημ ' , οὐδ | ||
εὑρίσκεται τοιαύτη καὶ ἀργότερος ὁ βίος καὶ λουτρὰ πλείονα καὶ ἄκαιρα καὶ μετὰ τροφήν . ἐκ τούτων καὶ τῶν ἄλλων |
ἡψῆσθαι , καὶ ἄλλως ἢν μὴ τῷ χυλῷ μούνῳ μέλλῃς χρέεσθαι . Μετὰ γὰρ τῆς ἄλλης ἀρετῆς τῆς πτισάνης τὸ | ||
, μηδὲ συνταράσσῃ τὴν τροφήν . Ξυμφέρει δὲ καὶ ἐμέτοισι χρέεσθαι , ὅκως ἀποκαθαίρηται τὸ σῶμα , εἴ τι ἐνδεέστερον |
τῶν ὄντων πεφοιτηκότα : καὶ γὰρ ἐν νοητοῖς καὶ ἐν νοεροῖς καὶ ἐν ὑπερκοσμίοις καὶ ἐν ἐγκοσμίοις , ἰδίως ἐπὶ | ||
, ἐσορῶν ἄγαλμα κόσμου ὑπερουσίῳ φρονήσει , ὅπερ ἤνυσα ξυνάπτων νοεροῖς λόγοισι δήσας . Κρυφίως ὕπερθεν ἄλλου ἕτερος σθένος φαείνει |
καὶ τοῦ ἡλίου ἕλκοντος ἀπ ' αὐτῆς τῆς ἰκμάδος πρὸς ἑωυτὸν , καὶ διεῖσα τὸ πνεῦμα , ἅτε ψυχρὸν ἐὸν | ||
τοιαῦτα ἀτερπείη , ὅταν τευ ἀναμνησθῆι , καὶ δέδοικε καὶ ἑωυτὸν κακίζει . , οἱ δὲ θεοὶ τοῖσι ἀνθρώποισι διδοῦσι |
ἡμέρᾳ κίνδυνος ἐπακολουθήσει θανατώδης , ἐν δὲ τῇ βʹ ἀκινδύνως ἀπαλλαγεῖσα σωθήσεται . Σελήνης Ταύρῳ : ὁ κατακλιθεὶς πάρεσιν ὑπομείνας | ||
: ἣ δὲ εὐθὺς εἰς τὰ ὄρη καὶ τοὺς δρυμοὺς ἀπαλλαγεῖσα οὐκέτ ' ἔκτοτε ὤφθη τὸ παράπαν ἐπιοῦσα οὐδὲ ἀλόγῳ |
εἰσφέρειν ἐν τῷ προστάττειν μὴ προχείρως αὐτοῖς εἰς ἀπέχθειαν καθίστασθαι ἁμαρτάδος εἵνεκα μικρῆς , τὰ ἔξω τῆς ψυχῆς πάντα μικρὰ | ||
τὴν τοῦ ψευδόρκου , καὶ εἶναι τῆς ἐπὶ τῇ ἐπιορκίῃ ἁμαρτάδος τῆς τ ' ὀφειλομένης κατὰ τῶν καὶ ἔργῳ ἐπιορκησάντων |
χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐς τοὺς μηροὺς ἀφύσητον ἐόντα , ὡς ἂν δύναιτο , ἀνωτάτω πρὸς τὸν περίνεον | ||
ἐκτακῆναι . Τὰ δὲ βέλεα τὰ προμήκεα , ἐπιπολὺ λεπτὰ ἐόντα καὶ ὀξέα καὶ κοῦφα , τήν τε σάρκα διατάμνει |
καὶ ἐς τὸν ἥλιον θεῖναι ἐν χαλκῷ ἐρυθρῷ κατακαλύψαντα , ὅκως μηδὲν ἐμπεσεῖται : ὅταν δὲ παχὺ ᾖ , διαπλάσσειν | ||
πρὸς τοῦ σώματός πη . Ταῦτα δέ μοι εἴρηται , ὅκως τε τὸ ῥῖγος γίνεται τὸ νοσῶδες , καὶ ὁκότε |
ἐνίοτε , ὡς καὶ δημώδη λόγον κρατεῖν τὸ ἀκίνδυνον τοῖς δειλοῖς ἐφαρμόζοντα καὶ μὴ κλαίειν λέγοντα τὰς μητέρας αὐτῶν . | ||
ἄρα πεῖραν ἑαυτοῦ δοὺς εἶτα ἀπωλώλει , τὸ ἐναντίον τοῖς δειλοῖς παθών , θάνατον δὲ ὑπὲρ τῆς ἀνδρείας ἠλλάξατο . |
σμικρὰ , οἷον κρίμνα , γονοειδέα . Τρίτῃ , πυρετὸς ὀξύς : διαχωρήματα μέλανα , λεπτὰ , ἔπαφρα : ὑπόστασις | ||
κατέβη . Ἐν Λαρίσσῃ παρθένον πυρετὸς ἔλαβε , καυσώδης , ὀξύς : ἄγρυπνος : διψώδης : γλῶσσα λιγνυώδης , ξηρή |
Ὅκου ἂν τροφὴ πλείων παρὰ φύσιν ἐσέλθῃ , τοῦτο νοῦσον ποιέει , δηλοῖ δὲ ἡ ἴησις . Τῶν τρεφόντων ἀθρόως | ||
πήγνυσι τὰ ξύνεγγυς τοῦ αἵματος , καὶ ἀκίνητον καὶ στάσιμον ποιέει , φύσει ψυχρὸν ἐὸν καὶ ἐμφρακτικόν . Διὰ τοῦτο |
ἐπὶ σοὶ αὐτεξούσια καὶ φύσει ἐλεύθερα θέλων τηρῆσαι καὶ τούτοις ἀρκούμενος τίνος ἔτι ἐπιστρέφῃ ; τίς γὰρ αὐτῶν κύριος , | ||
αὑτὸ συμβεβηκότων ἐξετάζουσα ἐπιστήμη . Τῷ τῆς ἐκλείψεως παραδείγματι μὴ ἀρκούμενος καὶ τὸ περὶ συμφωνίας προστίθησιν , ὡς κἀν τούτῳ |
περιβαλὼν αὐτὸ τὰ μὲν ἱκανὰ κατάλειπε , τὰ δὲ περιττὰ ὄς ' ἂν δύνῃ ἀπόδου , τὰ δὲ ἄλλα τοῖς | ||
! ! ! ! ! ! ! ] πάντ ' ὄς ' ἐστὶ ἰρά [ ] κω [ ! ! |
καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ γιγνομένου ἀποδιδόναι . Τόλμαν Ἀλεξάνδρου καὶ ὅλαν ἀπεμάξατο μορφὰν Λύσιππος : τίν ' ὁδὶ χαλκὸς ἔχει | ||
ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν καὶ πόλιν |