| . Σκνιφὸν κατὰ διαφθορὰν οἱ πολλοὶ λέγουσι τὸν γλίσχρον καὶ μικροπρεπῆ περὶ τὰ ἀναλώματα , οἱ δ ' ἀρχαῖοι σκνῖπα | ||
| ὁμολογεῖν οὐ μάλα ἐν ἐλευθέροις ἐστὶν , ἢ κἂν εἰ μικροπρεπῆ καὶ γλίσχρον καὶ τοῦ κέρδους ἥττω καλοίης , τυγχάνοις |
| κακουργήσωσιν . τὰ μὲν οὖν περὶ γαστέρα ἱστᾶσιν , ὥστε ἐλπίδα εἶναι καλήν : ἐξαπατῶνται δέ : οὐ γὰρ ἀναλίσκεται | ||
| καὶ ἰϲχυρῶϲ νοϲοῦϲι καὶ τὴν ἐκ τῶν ἄλλων βοηθημάτων ἀφῃρημένοιϲ ἐλπίδα . δοτέον οὖν αὐτὸν ὑδρωπικοῖϲ ἐλεφαντιῶϲι καχέκταιϲ παραλελυμένοιϲ χρονίοιϲ |
| καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
| ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
| οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
| διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
| φησιν . ταὐτὸν θύμον : ἀντὶ τοῦ “ τῆς αὐτῆς πενίας μετασχόντες ” . θύμος δέ ἐστιν εἶδος βοτάνης εὐτελοῦς | ||
| “ φλυαρίαις ” ὀφείλων εἰπεῖν ἀναδῶν ] στεφανῶν πολὺ τῆς πενίας ] βίαιον τὸ σχῆμα περιάψαι ] προσάψαι , περιθεῖναι |
| οὔτι ἑκών , ἔμοιγε δοκεῖ , ἀγνοίᾳ δὲ μᾶλλον τοῦ ἀποβησομένου : καὶ μονονουχὶ φήσας , Κροῖσος Ἅλυν διαβὰς μεγάλην | ||
| . κίνδυνος μὲν γὰρ μέγας ἀποτυγχάνουσι διὰ τὸ ἄδηλον τοῦ ἀποβησομένου , καὶ ὡς ἐφ ' ἡμῖν ὂν τὸ πρᾶξαι |
| ἀνθρώπων ἐξευρέθησαν πονηρῶν , καὶ τὰς ἐφ ' ἑκάστου δηλητηρίου βλάβῃ ἰατρικὰς βοηθείας καὶ ἀντιπαθεῖς θεραπείας . Ὁ δὲ σκοπὸς | ||
| αὑτῶν κέρδει μήτ ' ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ , πῶς οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτες |
| ἦν ἀδικοῦντος . οὕτως ἔξεστί σοι τῆς οἰκίας ἀφανίσαι τὴν ἀδοξίαν ποιήσαντι τὰ τρίτα τοῖς πρώτοις παραπλήσια . τούτων γὰρ | ||
| ; δῆλον ὅτι οὐ περὶ πάντα : οὔτε γὰρ περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| ὁμόφυλον μέχρι νίκης δεῖν πολεμεῖν , καὶ μὴ δι ' ὀργὴν ἰδίαν πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων διολλύναι , πρὸς | ||
| Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη , τούτων δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς . διόπερ ὁ δῆμος |
| κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
| τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
| μήτε πλύνεσθαι , εἰ ἤθελεν : καίτοι καὶ τὸ ὀλιγάκις ἰσχὺν εἶχεν . κἂν θερμῷ μὴ θέλῃς , ψυχρῷ . | ||
| τὸ πεπρωμένον : οἱ δὲ ὁπότε αἴσθοιντο οἱ τραυματίαι τὴν ἰσχὺν σφᾶς ὑπολείπουσαν καὶ τὸ πνεῦμα οὐ παραμένον , διεκελεύοντο |
| οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
| δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
| καὶ λόγου , παρανομησάντων τῶν ἀνθρώπων εἰς ἡδονὰς δι ' εὐπορίαν τῶν τεχνῶν ὀψὲ τοῦ χρόνου . Ὥσπερ οὖν οὐδεὶς | ||
| : δόξαν μὲν διὰ τὸ ὑψηλότατον εἶναι τὸν ἐσταυρωμένον , εὐπορίαν δὲ διὰ τὸ πολλοὺς τρέφειν οἰωνούς . ὁ Μένανδρος |
| φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
| ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
| εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
| λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
| , μηδὲ τῶν σῶν ἀποστερείσθω , ἀλλ ' αὐτός τε γνώτω καὶ οἱ κοινωνοὶ τῆς πρεσβείας ὅτι αὐτὸν ὤνησε καὶ | ||
| ἐνδιαιτημάτων τέρψεως ἀποστερούμενος ἄχθεται , καὶ ὅσα πλούτου ἐγκαλλωπίσματα , γνώτω τὸ μὲν ἀλγεινὸν εἰς ὀλίγον τε καὶ ἐν ὀλίγῳ |
| σὸν ἔργον , ὦ ἄριστε , γενέσθω τῇ περὶ τοῦτο ὀργῇ χάριν καταθέσθαι τῷ τῶν Ἑλλήνων γένει . τοιοῦτος γὰρ | ||
| τι νομίζωσι τἀδίκημα , τοιαύτῃ περὶ τοῦ ἠδικηκότος χρῆσθαι τῇ ὀργῇ , μέγα μεγάλῃ , μικρὸν μικρᾷ . ὅταν γὰρ |
| Αἰγίνῃ ἦν καὶ σύνεγγυς . καὶ πρὸς Αἰσχίνην δέ τινα φιλοτιμίαν εἶχε , φασίν , ὅτι δή περ καὶ αὐτὸς | ||
| ὄντα ἐπαινούμενον ἐπισφραγῖσαι τῷ θανάτῳ τὴν ἀρετὴν δίδωσιν αὐτῷ , φιλοτιμίαν ἅμα καὶ τὸ ἐν τούτοις πανηγυρίσαι : καὶ εἴδη |
| , καλεῖ τινα βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον εἰς ἐπικουρίαν . Ὁ δὲ ἐλθὼν σχοῖνον ἐζήτει μακράν , ἧς | ||
| τότ ' ἐξ Ἄνδρου καὶ Κέω καὶ Τροιζῆνος καὶ Ἐπιδαύρου ἐπικουρίαν αὑτῷ μεταπέμψασθαι . ὥστε ὦ ἄνδρες τὸν ἐν τοῖς |
| δυσκολίας καὶ δυσθυμίας παντοδαπά , ποικίλλει δὲ θρασύτητός τε καὶ δειλίας , ἔτι δὲ λήθης ἅμα καὶ δυσμαθίας . πρὸς | ||
| λαμπρὸν βλέποντες ἀναισχύντους καὶ παντόλμους δηλοῦσιν ἄνδρας . Ὀφθαλμοὶ σκαρδαμύττοντες δειλίας κατήγοροί εἰσι : τοὺς γὰρ τοιούτους καὶ ἐπιβούλους ἢ |
| μήτε ϲῆψιϲ χυμῶν . εἰ μέντοι μεγάλην ϲτοχάζοιο ἔϲεϲθαι τὴν βλάβην , ἐπιϲχεῖν τὴν δόϲιν , διὰ δὲ τῶν ἔξωθεν | ||
| , ἀλλ ' οὐδὲ ἀδικίαν τὸ παράπαν θήσω τὴν τοιαύτην βλάβην , οὔτε ἂν μείζων οὔτε ἂν ἐλάττων τῳ γίγνηται |
| ἢ νυνί , καὶ ὑπὸ Ἀστυφίλου , οὐδετέρῳ αὐτοῖν τὴν ἀξίαν χάριν ἀποδίδως : ἐμὲ μὲν γὰρ ὑὸν ὄντα Θεοφράστου | ||
| . γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου ] γλίσχρου καὶ φειδωλοῦ καὶ ἀντιλογίαν ἐπίτριπτον καὶ ἀξίαν ὀλέθρου ἔχοντος . ἀλλ ' εἰς Ἀκαδημίαν : ἐνταῦθα |
| εἶναι ὑβριστὴς καὶ ἀκόλαστος , καὶ ἀτεχνῶς τὴν γραφὴν ταύτην ὕβρει τινὶ καὶ ἀκολασίᾳ καὶ νεότητι γράψασθαι . ἔοικεν γὰρ | ||
| ἤρκουν , ἀλλὰ ὁ στρατὸς καὶ τοῖς γείτοσιν ἐπέβαινε σὺν ὕβρει , πλέονά τε τῶν διδομένων σφίσι περισπώμενοι καὶ τὸ |
| λύχνον : πότης λύχνος παρ ' Ἀττικοῖς ὁ πολὺ ἔλαιον ἀναλίσκων . ἵνα κλάῃς : καλεῖ τὸν παῖδα πλησίον ἐλθεῖν | ||
| μονομαχίας συνιστᾶν ἢ διανομὰς ἢ εἴς τινας ἄλλας οἰκείας πράξεις ἀναλίσκων τὰ ἑαυτοῦ , λυπήσεται μετρίως καὶ ὡς δεῖ . |
| κεκοσμημένος ἀριστείοις , κράτιστον ὑπολαβὼν καιρὸν ἐπιθέσει τυραννίδος , ἐπὶ δημαγωγίαν τοῦ πλήθους ἐτράπετο , τὴν ῥᾳστώνην τῶν ἐπὶ τυραννίδα | ||
| , τὸ δὲ τί ἐπιτηδεύειν τὴν ποιητικήν , ἀντὶ τοῦ δημαγωγίαν τε καὶ ῥητορικὴν ἢ φιλοσοφίαν : τὸ δὲ καὶ |
| Μοῦσαν πρῶτον λαμβάνει εἰς Α λήγουσαν καὶ τελευταῖον ἐπάγει τὴν αἰδῶ εἰς Ω μέγα περατουμένην : ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| θεάσασθαι γυμνήν ; ἅμα δὲ χιτῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή . πάλαι δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποις ἐξεύρηται , |
| καὶ σύστασιν ἔχοντας πρὸς ὑπερέχοντας , καὶ πράξεις ἐπικερδεῖς καὶ χαρὰν ἐπὶ οἰκείοις καὶ προκοπάς , ἔτι δὲ καὶ πρὸς | ||
| ἢ τέχνης ἢ ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐχθρῶν καθαίρεσιν , οἰκείων τε χαρὰν καὶ πάντων ἐπίτευξιν . ἐὰν δὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρηθῇ |
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον . ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέροις , διαφέρουσι δὲ τῷ | ||
| σὲ καλῶ : δείν ' ἡμεῖν ] παιδὶ κυρεῖ : κακοῖς [ θηρίοις νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ |
| δικαίου οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : | ||
| : πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα . καίτοι πολλάκις ἑκὼν τοὔλαιον οὐκ ἔπινον ἀποσβῆναι |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| ἐδόκει , τὸ καταφρονεῖν τοῦ θείου : τυραννικὴν γὰρ εἶχεν ἐξουσίαν τότε πᾶς ἄνθρωπος μέλαιναν φορῶν ἐσθῆτα , καὶ δημοσίᾳ | ||
| , δόξαν τῷ δαίμονι , δικαίων ἀπολαύοντας . καὶ γὰρ ἐξουσίαν ἔχοντες δρᾶν διὰ τὴν τυραννίδα τὰ πρὸς ὠμότητα , |
| , μεγίστην ἐποίησε τὴν Περσῶν βασιλείαν . οὕτως γάρ φησιν ἀνδρείαν αὐτὴν ἐν τοῖς ἔρ - γοις καὶ φοβερὰν γενέσθαι | ||
| οἳ πρῶτοι τῆς Ἀττικῆς ἐπέβησαν , καὶ καταφανῆ ἐποίησαν τὴν ἀνδρείαν τοῦ πλούτου καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ πλήθους περιγιγνομένην : |
| ἐγκώμια τοῦ μειρακίου . ἀγασθέντες δὲ ἡμεῖς τῶν ἀνδρῶν τὴν φιλοκαλίαν καὶ ἅμα ἐπαινέσαντες αὐτοὺς ἀργίας τε πολλῆς εἶναι ὑπολαβόντες | ||
| ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν δὲ λεγομένην ὑπὸ τῶν πολλῶν φιλοκαλίαν , οἷον τὴν ἐν τοῖς ἀναγκαίοις καὶ χρησίμοις πρὸς |
| μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
| βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
| τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
| τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
| . εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παρ ' ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν , παρὰ μὲν Φαίδρας , ὅτι ἀφ ' Ἡλίου | ||
| , καλῶς κέχρησαι τῷ νόμῳ . εἰ δὲ οὐδέ πω τιμωρίαν παρέσχηκας , ἀνθότου τοῦτον ἀντ ' ἀπολογίας προβάλλῃ τὸν |
| τὴν Ἱερωνύμου . . . οὐκ ἀνέγνωκεν . . . εὐφυίαν ἐμπεσὼν . . . ὅτι τοῖς προσπίπτουσιν ἀπὸ τῶν | ||
| τὰς ὁμιλίας καὶ τὰς ἐπερωτήσεις τὰς διὰ τοῦ νόμου μεγάλην εὐφυίαν εἶχον , τὸ μέσον ἐζηλωκότες κατάστηματοῦτο γὰρ κάλλιστόν ἐστιν |
| πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
| ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
| ἀμύντορας σῴζοντες τῆς ἑαυτῶν πατρίδος . ἐπαρκείτωσαν δὲ τοῖς διὰ τύχην πενομένοις , καὶ μὴ διὰ βίον ἀργὸν καὶ ἀκρατῆ | ||
| πάντα δοῦλα γίγνεται . Τύχη τέχνην ὤρθωσεν , οὐ τέχνη τύχην . Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας φέρει . Τὸν |
| : λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
| καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
| ) ἀγήνωρ [ νῦν ] ὁ ἄγαν ἀνδρεῖος . ἐπὶ ψόγου ὁ ἄγαν ὑβριστικὸς καὶ διὰ τῆς ἀνδρείας ὑπερπεπτωκὼς εἰς | ||
| ἂν ἐθέλωσιν . οὗτοι μὲν δὴ ἐπίψογοι : ἄνευ δὲ ψόγου τετράγωνοι οἱ τὰς τύχας ἐμμελῶς φέροντες καὶ μήτε ὑπὸ |
| θρασύ , οὕτως καὶ τὸ πρὸς καλοῦντας καὶ δεομένους ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα καὶ προδοσίας φέρει διαβολήν . διὸ παρῆλθον πευσόμενος | ||
| γὰρ πενία κατεπάλαισεν , οἳ τρόπον ἀθλητῶν ἀπειρηκότων ὑπ ' ἀνανδρίας κατέπεσον μαλακισθέντες : ἐνδεὴς δὲ παρ ' ἀληθείᾳ δικαζούσῃ |
| πόλει , πράττειν προείλετο . τί δήποτε ; ὅτι πρὸς πλεονεξίαν , οἶμαι , καὶ τὸ πάνθ ' ὑφ ' | ||
| τῷ τῆς ἀρχῆς ἀξιώματι φανερῶς κατηγόρει Ῥωμαίων εἰς ὑπερηφανίαν καὶ πλεονεξίαν : ἔφη δὲ φίλος μὲν βούλεσθαι Ῥωμαίων ὑπάρχειν , |
| σὺν πυρετῷ δάκρυα . δυοῖν δὲ ἐπιθυμίαιν μαχομέναιν ὁ τῆς αἰσχύνης φόβος θατέρᾳ προσγενόμενος ἐκεῖσε ἐποίησε τὴν ῥοπήν , ὥστε | ||
| οὐκ ἀνυπονόητος δὲ διὰ τὴν κόπρον : εἰκὸς γὰρ ἦν αἰσχύνης αὐτῷ τὸ κέρδος πλῆρες εἶναι . Ἔδοξέ τις δύο |
| φιλίαν , χάριν , νέμεσιν , αἰδῶ , θάρσος , ἔλεον : φαῦλα δέ , φθόνον , ἐπιχαιρεκακίαν , ὕβριν | ||
| ἠπόρητο , τὴν μὲν ἀμνηστίαν ἡγούμενος εὐπρέπειαν ἐσχηκέναι φιλανθρωπίας καὶ ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων , καὶ τὰς βραχυτέρας ἡγεμονίας |
| ὀρέξεις καὶ τὰ ἴδια ἐπιζητούσας ἡδέα καὶ τερπνά , φθάνει κατακρατούμενος ὑπ ' αὐτῶν σφοδρῶς ἐπεγειρομένων διὰ τὴν γένεσιν , | ||
| ᾧ οὖν τῶν ἀνθρώπων ὁ λόγος ὑπὸ ἡδονῆς ἢ λύπης κατακρατούμενος διαφθείρεται ὥσπερ ὀφθαλμὸς ὢν τῆς ψυχῆς ὑπὸ τοῦ κατακρατοῦντος |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| τῇ ἐπιμελείᾳ γεωργοῦντας ἀνδρίζει πρῴ τε ἐγείρουσα καὶ πορεύεσθαι σφοδρῶς ἀναγκάζουσα . καὶ γὰρ ἐν τῷ χώρῳ καὶ ἐν τῷ | ||
| τῆς θαλάσσης ” . μεγάλη γε ἡ ὑπέρμαχος χείρ , ἀναγκάζουσα παρὰ στόματι καὶ χείλεσι καὶ λόγῳ πίπτειν τοὺς τὰ |
| μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ | ||
| , πείθομαι , ὅτι κατ ' ἀρετὴν τρόπου καὶ φύσεως γενναιότητα ἠξιώθη ὁ Σωκράτης δαιμονίου συνουσίας : τί δὲ καὶ |
| περὶ τὰς ἡδονάς . Συγκρίνει τήν τε δειλίαν καὶ τὴν ἀκολασίαν , καὶ δείκνυσι φευκτοτέραν τὴν ἀκολασίαν , καὶ πρῶτον | ||
| δ ' ἐν τῆι Πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῆι τὴν Ἁρπάλου διαβάλλων ἀκολασίαν φησίν : ἐπίσκεψαι δὲ καὶ διάκουσον σαφῶς παρὰ τῶν |
| : καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς δὲ παρασκευαστικὴν εὐνοίας ἴσθι τὴν χρηστότητα : ἀπειλὴ μὲν γὰρ ἔχθραν ποιεῖ καὶ πρὸς τὰ | ||
| ἀδελφῷ τῆς ἀρχῆς καταστάντες διάδοχοι , πρὸς μὲν ἡμερότητα καὶ χρηστότητα πολὺ τοῦ πατρὸς ἐλάττους τοῖς ὑπηκόοις ἀπέβησαν , εἰς |
| . Ὦ κάλλιστε , ἔφην ἔγωγε , ὡς ἐν μεγάλῃ ἐλπίδι ἐσμέν . Ἐὰν συνῆτε , ἔφη , καὶ ἕξιν | ||
| ] παθὼν δέ τις μάτην ἑαυτὸν παραμυθεῖται τῆι εἰς ἡμᾶς ἐλπίδι : ἢ ἕκαστος δὲ τῶν φονέων παρηγορηθήσεται . τλήμων |
| δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
| ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
| τῆς περὶ τὴν κόρην ἐπιθυμίας πεπεικέναι τὸν ἄνδρα καταλῦσαι τὴν προσεδρείαν παραμυθουμένους καὶ διεξιόντας οὐκ ἀπορεῖν αὐτῷ γυναικῶν τὰ βασίλεια | ||
| ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς . σημαίνει δὲ καὶ τὴν περί τι προσεδρείαν καὶ σπουδήν , καὶ τοὐναντίον τὴν ἀπό τινος ἀργίαν |
| ἄλλας νήσους ἐρήμους οὔσας ἀνθρώπων οἰκήσεσιν ἐξημέρωσε : καὶ τηλικαύτην δόξαν ἐκ τῶν πραχθέντων πολλοῖς ἐνεποίησεν , ὥστε τὴν ἐκεῖσε | ||
| μέχρι νῦν οὕτως , καὶ ἂν ἄλλως φανῇ μεταθήσειν τὴν δόξαν : ἔτι οὐχ οἱ αὐτοὶ προαιροῦνται ἄριστα καὶ δοξάζουσιν |
| ; Δυσκόλου ταυλίζοντος κατεπέτασσέ τις ἀργὸς καθήμενος . ὁ δὲ θυμούμενος ἠρώτησεν αὐτόν : Ποίας τέχνης ; καὶ διὰ τί | ||
| οἶνον , ἔξωθεν δὲ τὸ ἐλλινύειν , ἵνα μὴ κινῆται θυμούμενος ἢ γυμναζόμενος . τῶν δὲ ἐπαμφοτεριζόντων τὸ ὕδωρ , |
| Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ μὴ ἄξιον φθόνου , ὡς τὸ , ἀμέγαρτε συβῶτα . δηλοῖ δὲ | ||
| εἰς τὸ μέσον τὴν κατὰ τῶν ζώντων ἐπιβουλὴν ὑφορώμενος ἀπὸ φθόνου μὲν φυομένην , οὐχ ἥκιστα δὲ κατὰ τῶν σπουδαίων |
| ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
| σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |
| εἰς ὁδοὺς δειλανδρίας ὁμοῦ βαδίζειν ἢ σφαγῆς αἱρουμένους , σταθεὶς παρώρμα τοὺς κακοὺς παρεργάτας : Ἐν τῇ τρυφῇ σπεύσωμεν , | ||
| τὸ δουλεύειν , τούτους οὔτε μελετᾶν τῶν ἐλευθερίων πόνων οὐδένα παρώρμα οὔθ ' ὅπλα κεκτῆσθαι ἐπέτρεπεν : ἐπεμελεῖτο δὲ ὅπως |
| πόλει καὶ χώρᾳ καὶ πᾶσιν ἠγωνισμένους , ἀνθ ' ὧν εὔκλειαν εἰκὸς ὑπάρχειν καὶ χάριν ἀθάνατον παρὰ τῶν τὰ δίκαια | ||
| , ὁ μὲν Ζεὺς σύστασιν καὶ εὐγαμίαν καὶ φιλίαν καὶ εὔκλειαν , ἔσθ ' ὅτε καὶ τέκνωσιν , ἡ δὲ |
| προτιμότερος . ὄναγρος ὄνον ἰδὼν βαρὺν γόμον ἐπαγόμενον καὶ τὴν δουλείαν αὐτῷ ἐπονειδίζων ἔλεγεν : ” εὐτυχὴς ὄντως ἐγώ , | ||
| ἢν τὰ ἄριστα ἄνευ ἀνδραποδισμοῦ ἢ θανατώσεως πράξητε , καὶ δουλείαν χαλεπωτέραν ἢ πρὶν εἴχετε , τοῖς δὲ λοιποῖς Ἕλλησι |
| αὐτῶν ἀνατολικὰς γραμμὰς , ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Περσίδι κατὰ τὴν ἐπιζευγνυμένην γραμμὴν ἀπὸ τοῦ πρὸς τῇ Ἀσσυρίᾳ καὶ τῇ Σουσιανῇ | ||
| κατάληξιν ἢ βραχυκαταληξίαν μεταξύ , οὐ μέντοι ἴσοις μεγέθεσι ταύτην ἐπιζευγνυμένην ἀεί , οἷα μάλιστα φιλεῖ γίνεσθαι ἐν ταῖς παρόδοις |
| , ταῦτά μοι δοκῶ φράσειν καὶ τούτων ἀξιώσειν εὐαγγέλια , δικαίαν χάριν , Ἀντιπάτρῳ παρὰ σοῦ δοθῆναι . περὶ γὰρ | ||
| τῶν πλειόνων γνώμῃ , ἄλλην τιν ' ἂν ὑποψίαν οὐχὶ δικαίαν ἔχειν φανείη . ἐγὼ μὲν δὴ σιωπᾶν ἂν ᾤμην |
| [ ] , ἐκ τούτων τῶν ? ? [ χρημάτων ὠφελεῖτο ] ; . [ εστιν ] . % ἂν | ||
| πορθμῷ προσόδοις ταῖς ἀπὸ θαλάσσης τελῶν τε καὶ ἁλείας μεγάλως ὠφελεῖτο , γῆν τε πολλὴν καὶ εὐδαίμονα κεκτημένη ἐξ ἑκατέρου |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| λέγουσι , καὶ παρὰ μόναις ταῖς Διοσπολίτισιν ἐκ παλαιῶν χρόνων ὀργῆς καὶ λύπης φάρμακον εὑρῆσθαί φασι : τὰς δὲ Θήβας | ||
| ταῦτ ' ἐπαινεῖς ; πᾶς γὰρ οἰνωθεὶς ἀνὴρ ἥσσων μὲν ὀργῆς ἐστι , τοῦ δὲ νοῦ κενός : φιλεῖ δὲ |
| οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν ἐπιτρέπειν τε μηδενὶ περιττῶς ἀπολαύειν τῆς ἀπὸ τοῦ καιροῦ | ||
| συμβουλεύειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ὠνομάζετο . Γοργίας δὲ πανηγυρίζειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ἤκουεν : ὡς γάρ |
| μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
| ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
| ὁ ἐγκρατὴς καὶ ἀκρατής , ἤτοι περὶ πᾶσαν ἡδονὴν καὶ λύπην καταγίνεται ὁ ἐγκρατὴς καὶ ὁ ἀκρατὴς ἢ περί τινας | ||
| ἐγράφομεν ἔπραττες , παρεμυθεῖτ ' ἂν τὴν ἀπ ' ἐκείνου λύπην ἡ ἐπὶ τῶν ἄλλων χάρις : νῦν δὲ καὶ |
| καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου , ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας | ||
| αἱρεῖσθαι πλοῦτον ὀχλούμενος κατὰ τὸ αἱρεῖσθαι ἐπεί - γεται τυχεῖν πλούτου , ἵνα ἀπαλλαγῇ τοῦ ἔτι αἱρεῖσθαι . εἰ δ |
| οἰκειότατον ἐλευθέρῳ , οἰκέτῃ δ ' ἀλλότριον , ἐπεπαίδευσο ἂν αὐθάδειαν μεθέμενος εἰς ἐμὲ βλέπειν τὴν ἐκείνου γυναῖκα , ἐπιθυμίαν | ||
| ἤγουν ἀρίστου γενομένου . Ἱππίου : θυγατέρα . ἀτασθαλίην : αὐθάδειαν , ἀλαζονείαν . ἔτι : ἤγουν μετὰ τὸν φόνον |
| τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
| , εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
| παθεῖν , ὥσπερ ἐστὶν προσῆκον φάσκοντάς γε μηδένων ἀπολείπεσθαι τῷ σωφρονεῖν , φυλάξησθε . Οὐχὶ τὸν αὐτὸν εἶναι καιρὸν ὑπείληφ | ||
| εἰσι μᾶλλον καὶ ἀνδρεῖοι , ἔστι δὲ καὶ δικαιοπραγεῖν καὶ σωφρονεῖν μᾶλλον καὶ ἧττον . εἰ δὲ ταῖς ἡδοναῖς , |
| εἶτα τὸν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἐν πλείονι ἀδείᾳ καὶ συγγνώμῃ κοσμίως βεβιωκότα , τοῦτον ἐπὶ τῆς Ῥώμης παρ ' αὐτὸν | ||
| δίδωσι μέν , δίδωσι δὲ τῆς εὐνῆς ἐπιβάς , οὐδὲ κοσμίως ἀποδιδοὺς ἐν ὑπονοίαις δυσχεραίνειν παρῆκεν , ἀλλ ' ἀνεῖλε |
| ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
| τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
| ἐγεγόνει , ἀδελφὸς ἦν Ἀρσινόης , καὶ ἐπώνυμον διὰ τὴν σκαιότητα καὶ ἀπόνοιαν τὸν κεραυνὸν ἔφερεν . Ὁ τοίνυν Λυσίμαχος | ||
| ' ὅταν τις μὴ φρονῶν δοκῇ φρονεῖν σοφῆς δὲ πενίας σκαιότητα πλουσίαν κρεῖσσον σύνοικόν ἐστιν ἐν δόμοις ἔχειν κότταβος ἐκ |
| τοῖς μὲν ἐκ πρᾳότητος εὐδοκίμοις τῶν αὐτοκρατόρων , ὅσοι μὴ λίαν ὀλίγωροι καὶ ἐκκεχυμένοι , εἴ τις καὶ ἀνέφυ ἐπιβουλή | ||
| : ὀδυνῶνται ταῖς μυίαις καὶ τῷ καμάτῳ . Ἐκπάγλως : λίαν , ἐκ περισσοῦ . αἵδ ' : ἰουλίδες . |
| ἀπειροκάλως ἡμᾶς καὶ μειρακιωδῶς ὅπλοις ἐπιχειρεῖν . εἰ γὰρ λογισμὸς ὄκνον εἴωθε φέρειν , ἀνδρῶν ἐστιν ἀπείρων θρασύνεσθαι καὶ πολέμοις | ||
| κορήσεις τὰ ἀγγεῖα . τῆς τε γὰρ κόπρου τὸ δυσῶδες ὄκνον αὐταῖς προσφέρει , καὶ τὰ ἀράχνια ἐμποδίζει . εἰ |
| ἐπαινοῦντες δὲ τὸν ἐπιστήσαντα , συγχαίροντες δὲ σοὶ τοῦ λαβεῖν ἀφορμὴν πρὸς ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς . χάριεν δὲ ἐκεῖνο τῶν | ||
| , στρατηγῶν βασιλεῖ , παρ ' ὑμῶν οὐδ ' ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών , κατεναυμάχησεν Λακεδαιμονίους , καὶ πρότερον τοῖς ἄλλοις |
| τὸν μὲν Βιγίλαν ῥᾳδίως ἐπὶ τῇ κατ ' αὐτοῦ ἁλῶναι πράξει ἀποροῦντα αἰτίας , ἐφ ' ᾗπερ τὸ χρυσίον κομίζοι | ||
| βουλεῦσαι θάνατον : καὶ τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς , Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα : τοῦτον γὰρ |
| ᾧ : τῷ κακῶσαι Συρακουσίους . τὸ δὲ ἀσφαλές : ἀσφάλειαν δὲ καὶ μετὰ ἀσφαλείας αὐτοκράτορες γὰρ ἐσόμεθα . . | ||
| τῷ μεγέθει μόνον τὸ θαυμαστόν , ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν ἀσφάλειαν τῆς οἰκοδομίας καὶ περὶ τὰ πλάτη τῶν μέσων τόπων |
| κατέσχε καὶ μάλιστα δὴ τοὺς ἀφέντας δικαστὰς ὠμῶς ἐκόλασε τὴν σωτηρίαν ἀναφέρων εἰς τὴν ἑαυτοῦ στρατηγίαν , οὐκ εἰς τὴν | ||
| παντελῶς [ μὲν ] ἀπεγνωκότες [ εἰς τέλος ] τὴν σωτηρίαν : πολλάκις γὰρ τοῖς τοιούτοις ἐπιφανεὶς ὁ τῆς πλημυρίδος |
| ' ἂν τούτῳ κατ ' ἄλλην χρείαν ὁ εὐπρόσοδος , εὐπρόσιτος , εὐέντευκτος , εὐεπίμικτος , εὐξύμβολος , μειλίχιος , | ||
| τε δεσπότης ἐκ τῆς πρὸς τοὺς οἰκέτας ἰταμότητος ἢ φιλανθρωπίας εὐπρόσιτος , ἢ φιλαπεχθήμων τοῖς ἐντυγχάνουσιν δόξειεν : τόν τε |
| διασύρειν ὑμᾶς εἰθισμένοις , ὡς ἀκίνητοι νῦν εἶναι βοᾶν καὶ πονεῖν μόνον καὶ δειπνεῖν ἐπιστάμενοι διὰ τέλους τὴν νύχθ ' | ||
| ζῆν μόνους , οὓς δεῖ γε πρῶτον μὲν στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους τοῖς σώμασιν μάλιστα προσεδρεύειν τ ' ἀρίστους |
| τε ἀξίωσιν ἰδίαν καὶ ἀρετὴν καὶ ὅπως τις ἐπιφανὴς ἐν κινδύνοις γενήσοιτο ἢ ἐπ ' ἄλλῃ τινὶ διαπρέψοι ἀνδραγαθίᾳ . | ||
| ? ? ? δεῖν ? ? ] τοὺς ἐν τοῖς κινδύνοις ὑμῖν χρησίμους [ ] γενομένους , τούτους [ ] |
| δὲ καθ ' ἑαυτὸν βουλευσάμενος ἐπιβουλὴν ἔτι κατὰ τοῦ δήμου χαλεπωτέραν ἐπινοεῖ : ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἠθοποιΐαν θὲς , | ||
| εἰσὶ τὴν χροιὰν καὶ ἔκλευκοι , οἱ δὲ μελαντέραν καὶ χαλεπωτέραν ἔχουσιν . Θεραπεία . Αἷμα τοίνυν , ὅπως δ |
| ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
| μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
| θεοῦ μελάθροις εἶχον οἰκέτην βίον . τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά , τοῦ δὲ δαίμονος βαρέα : χρόνον γὰρ ὅν | ||
| μόνον φασὶν ὅτι διὰ τῶν θεῶν πάνθ ' ἡμῖν τὰ χρηστά , ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς θεούς . εὑρήσεις δὲ |
| χυλὸς αὐτῶν , ὃν βουλόμεθα διαμένειν ἐπὶ πλεῖον διὰ τὴν στύψιν αὐτοῦ . καὶ αὐτῆς δὲ τῆς σπάθης ἀποκόπτειν χρὴ | ||
| ἑκάστης ἡμέρας : ἔστω δὲ τὸ ἔλαιον γλυκύτατον , μηδεμίαν στύψιν ἔχον : ἐναφεψῶ δ ' ἐνίοτε τῷ ἐλαίῳ καὶ |
| [ ἀναιρωοῦμεν - ] 〚 〛 [ ] [ τὴν παραμυθίαν - ] [ τῶν εὐωχιῶν - ] . εικ | ||
| τὸ τὸν ἐλπίζοντα εἰς θεοὺς ὁρᾶν . ὅθεν Θουκυδίδης κινδύνου παραμυθίαν εἶπε τὴν ἐλπίδα καὶ Ὅμηρος : ἐλπωρή τοι ἔπειτα |
| : θάρσος γὰρ τὸ εὔλογον , θράσος δὲ τὸ μετὰ ἰταμότητος . οὕτω καὶ Ἀρίστιππος ὁ φιλόσοφος . ᾗ τε | ||
| λήψεται : ὅ τε δεσπότης ἐκ τῆς πρὸς τοὺς οἰκέτας ἰταμότητος ἢ φιλανθρωπίας εὐπρόσιτος , ἢ φιλαπεχθήμων τοῖς ἐντυγχάνουσιν δόξειεν |
| τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
| , ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
| τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
| ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
| κληρονομηθέντι πλούτῳ καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις κακουχίαις ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὴν προαίρεσιν . περὶ δὲ τῶν πυραμίδων οὐδὲν ὅλως οὔτε παρὰ | ||
| τὴν μορφὴν τοῦ σώματος : ἡ δὲ λύρα κατεστηρίχθη κατὰ προαίρεσιν Ἀπόλλωνος : ἐκ δὲ τοῦ ῥεύσαντος αἵματος ἐνεφάνη βοτάνη |
| τοῖς ἔργοις ἂν μάλιστα διάγοις ἀφ ' ὧν δύνασαι πορίσαι σαυτῷ βίον . τοῦ κε κορεσσάμενος : ὅταν , φησίν | ||
| πολλῶν ὧν εἶχεν ἔχοντος : ᾧ καὶ τῶν σαυτοῦ διδοὺς σαυτῷ τοῦτ ' ἂν ἐποίεις : δεῖ γὰρ ἐν ταῖς |
| ἢ ὅτι ᾧ συνοικεῖς ἐπὶ ἑταίραν ἥκει καὶ ταύτῃ τὴν ἡδονὴν λαμβάνει τοῦ σώματος . ἀλλ ' οὐχ οὕτω σε | ||
| κακίας εὐαρεστητέον ἐξετάζοντας , οὐκ εἴ τι μὴ καθ ' ἡδονὴν ἰδίαν συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰ τρόπον εὐνόμου πόλεως |
| διδῷς τἀργύριον , ὥστε τοῦ Διὸς τὴν δύναμιν , ἢν λυπῇ τι , καταλύσεις μόνος . Τί λέγεις ; δι | ||
| , περιέστειλεν οἰκείως : ὅρα εἰς ταῦθ ' , ὅταν λυπῇ τι τῶν καθ ' ἡμέραν . οὕτω γὰρ οἴσεις |
| μετὰ φόβου . ταρβοσύνῳ ] φοβουμένῳ . ταρβοσύνῳ ] + δειλίαν ποιοῦντι . ταρβοσύνῳ ] ταραχώδει . ἀκρόπτολιν ] διὰ | ||
| συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες , ἀλλὰ κωμῳδεῖν Περικλέα , καὶ ταῦτα εἰς δειλίαν , ἔπειτ ' αὐτοὶ δόξωμεν ἀνδρειότεροι τοῦ δέοντος εἶναι |
| μὲν ἐν ὀθνείοις πολέμοις , αἱ δὲ κατὰ τὰς ἐμφυλίους διχοστασίας , ἐμφανεστάτη δὲ καὶ μεγίστη καὶ κατὰ τὴν ἐμὴν | ||
| συμβουλεῦσαι , διελομένους τὰ πατρῷα καὶ τὴν βασιλείαν παύσασθαι τῆς διχοστασίας , ὥσπερ ὑπέστησαν ἐξ ἀρχῆς ἀνὰ μέρος ἄρχειν . |
| ὑποχονδρίοις . μὴ γενομένης δὲ μηδὲ πρὸς ταῦτα ἀνοχῆς , ὀλιγίστη μὲν ἐλπίς , ὅμως δὲ θαρσαλέως ὁ ἰατρὸς καστόριον | ||
| δικαίων . Ἐκ κοινοῦ πλείστη δὲ χάρις δαπάνη τ ' ὀλιγίστη : ἐπὶ τῶν ἐρανιζόντων . Ἐκ μητρὸς αὐλεῖς : |