εἶτα τὸν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἐν πλείονι ἀδείᾳ καὶ συγγνώμῃ κοσμίως βεβιωκότα , τοῦτον ἐπὶ τῆς Ῥώμης παρ ' αὐτὸν | ||
δίδωσι μέν , δίδωσι δὲ τῆς εὐνῆς ἐπιβάς , οὐδὲ κοσμίως ἀποδιδοὺς ἐν ὑπονοίαις δυσχεραίνειν παρῆκεν , ἀλλ ' ἀνεῖλε |
δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
ἀναγκάζομαι ; ὦ κάλλος δικαίως ὑβρισμένον , τί γὰρ ἡμῖν ἀκαίρως παραμένεις ; Ἀλλὰ τί ταῦτα θρηνῶ καὶ οὐχ εὑρίσκω | ||
ἀπαντήσῃ τόπος , μηδένα ἐλάσαι τὸν ἵππον αὐτοῦ ἢ τοξεῦσαι ἀκαίρως , ἀλλ ' , εἰ καὶ κινηθῇ κυνήγιν , |
: ἀλλ ' ἕτερον τρόπον ἔδει τὴν τῶν χορηγούντων σπάνιν παραμυθεῖσθαι εἰς συντέλειαν ἀγαγόντα τὰς χορηγίας καὶ κατὰ ταὐτὰ ταῖς | ||
δέχεσθαι ὡς προθυμότατα καὶ βουλευομένῳ συμβουλεύειν κἂν ἀντιπέσῃ τι , παραμυθεῖσθαι , κἂν εὐτυχεῖν συμβῇ , συγχαίρειν . οἱ μὲν |
, γευόμενος τοῦ μέλιτος . καὶ μέντοι καὶ μύρμηκας πανὺ ἡδέως ἰδεῖν ἔστιν , ὅπως μὲν οἰκοῦσι μετ ' ἀλλήλων | ||
πᾶσα γὰρ γλῶσσα ἐν ὑγρῷ καθέστηκεν . “ ἔφαγον οὖν ἡδέως . μετὰ δὲ τὸ πιεῖν ὁ Ξάνθος φησίν ” |
πάτρης . ταύτῃ δὲ τῇ παρρησίᾳ καταπληξαμένου τοῦ Ἐπαμεινώνδου τοὺς εὐλαβῶς ἔχοντας , ἕτερος οἱωνὸς ἐφάνη δυσχερέστερος τοῦ προτέρου . | ||
ἐστι μουσικός , χαριέστερον δὲ οὐδὲν μουσικῆς . διηνεκῆ . εὐλαβῶς ἐνεργοῦσι . σεβασμία . * ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα |
. ἄρτι δὲ ὑπολάμποντος πόνος ἰσχυρὸς προσέπεσε τοῖς νεφροῖς βρόχον ἀναγκάζων ζητεῖν . ἔπειτα μῆνα διαλιπὼν προσέπεσε πικρότερος καὶ ἐποίησεν | ||
τὸν θυμὸν ταῖς καθ ' ἡμέραν μελέταις , τροχάζειν τε ἀναγκάζων καὶ ὑπὲρ τῶν ἵππων ἐν κόσμῳ ἀναπάλλεσθαι ἔς τε |
ἑαυτὸν ἀκριβῶς ὁρᾶν , ἀλλ ' , ἐάν τις αὐτὸν ἀναιδῶς ἐγχειρῇ θεάσασθαι , τὴν ὄψιν ἀφαιρεῖται . καὶ τοὺς | ||
. κυνηγεττεῖν : διὰ δυοῖν ττ λέγουσιν . κυνοφθαλμίζεται : ἀναιδῶς καὶ ἰταμῶς ὁρᾷ , τρόπον ματρύλλου . κέρκῳ σαίνειν |
ῥηθεῖσι γίνηται καὶ ἡ τοῦ πνεύματος ἀδράνειά τε καὶ διαφόρησις ἑτοίμως διαγινώσκεται . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ πνεύματος λόγος | ||
οὐκ ἂν ἀσμενίσειε , τὰ μετὰ πόνων τοῖς ἄλλοις εἰργασμένα ἑτοίμως λαμβάνων ; ἀλλ ' ὥσπερ τοῖς ζωγραφεῖν βουλομένοις οὐδὲν |
ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος , οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος ἕνεκα νίκης , ἣν ἡμεῖς καλλίστην ἐκ | ||
ἐξεῖναι ποιεῖν , ὅ τι ἂν οἱ νόμοι κωλύωσι . καρτερεῖν δὲ τὰ δεινὰ καὶ μὴ ἐκπλήττεσθαι ταῖς συμφοραῖς . |
. . Βοᾶν : ἰστέον , ὅτι τὸ βοᾶν καὶ γελᾶν ἀπαρέμφατα οὐκ ἔχουσιν τὸ ι προσγεγραμμένον , πρῶτον μὲν | ||
βόθροις , παίειν σχίζαις καὶ κατακρημνίζειν : φθειρομένους δὲ αὐτοὺς γελᾶν διὰ τὴν ἀπὸ τῶν τέκνων ἀδικίαν καὶ δόξαν τοῦ |
ἐπιτρέψασι . καὶ χειροτονούμενος ἐξόμνυσθαι τὰς ἀρχάς , οὐ φάσκων σχολάζειν . καὶ προσελθεῖν πρότερος οὐδενὶ θελῆσαι . καὶ τοὺς | ||
διὰ τὸ τρέχειν τὸν ἀέρα . Σχολαστικός : διὰ τὸ σχολάζειν τοῖς ἀστικοῖς ἢ τῷ δικαίῳ . Σχολεῖον : διὰ |
ὃς ἐξαπατᾶ ? ? τὸν ἴδιον [ υἱόν ] , μοχθηρῶς ? [ - ] [ ] ? δὲ φίλοις | ||
' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν . |
μεσαιτάτην . ἄνδρας μετ ' αὐτοὺς ἀξιοῦσι πανσόφους ἅπαντα πράττειν εὐγενῶς καὶ κοσμίως , οὕσπερ τὸ λοιπὸν καὶ διδασκάλους ἔφαν | ||
πολλὰς ἀνελεῖν : τέλος δὲ τοῦ πλήθους αὐτὰς πανταχόθεν περιχυθέντος εὐγενῶς μαχομένας ἁπάσας κατακοπῆναι . τὴν δὲ Μύριναν θάψασαν τὰς |
καὶ τὰ μετὰ ταύτην γενόμενα πάθη θεατρικαῖς ἐοικότα περιπετείαις μὴ ῥᾳθύμως διελθεῖν πειράσομαι καὶ περὶ τούτων ἐπ ' ἀκριβείας ἕκαστον | ||
ἰδὼν δὲ πόρρωθεν ἀγομένους τινὰς τὴν ἐπὶ θανάτῳ , οὐ ῥᾳθύμως εἶδεν , ἀλλ ' ἔφη πρὸς τὸν Πτολεμαῖον ἆ |
* * τὸν ἰητρὸν τὸν ϲκίρρον ἰῆϲθαι . χρὴ ὦν ἀποτρέπειν γιγνομένουϲ καὶ λύειν ἄρτι ἀρχομένουϲ : ἐνίϲταϲθαι δὲ τῇϲι | ||
, πῶς οὐκ ἀδικεῖ , εἰ , παρὸν ἐξαμαρτάνειν μέλλοντας ἀποτρέπειν , τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίει , νῦν δὲ λέγειν |
ἡμέραν ? ] ἀναγκαίων ἐνδείας τοσαύτας ] καὶ τηλικαύτας οὕτως ἐγκρατῶς ] ? ὑπομεμενηκέναι [ ] , ὥστε ] ? | ||
ἀπορρήτου φυλακῆς : ὑμῖν δ ' οὓς καθέξειν αὐτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις ἐκφέρω : παρ ' ὑμῶν |
φιλημάτων . . . . . . ἀγεννῶς οὐκ ἐῶ παίζειν . τίθημι κοττάβεια σφῷν ἐγὼ τασδί τε τὰς κρηπῖδας | ||
Ἄρτι . πρὸ ὀλίγου χρόνου πεποιημένος . Ἀρτιάζειν , τὸ παίζειν ἄρτια ἢ περιττὰ καρύοις ἢ ἀστραγάλοις τοιούτοις . Πλάτων |
τοῖς ἔργοις ἂν μάλιστα διάγοις ἀφ ' ὧν δύνασαι πορίσαι σαυτῷ βίον . τοῦ κε κορεσσάμενος : ὅταν , φησίν | ||
πολλῶν ὧν εἶχεν ἔχοντος : ᾧ καὶ τῶν σαυτοῦ διδοὺς σαυτῷ τοῦτ ' ἂν ἐποίεις : δεῖ γὰρ ἐν ταῖς |
δὲ πολλοὶ τῶν ἡμιθέων οἱ ἄριστοι ὑμνοῦνται οὐ διὰ τὸ συγκαθεύδειν ἀλλὰ διὰ τὸ ἄγασθαι ἀλλήλους τὰ μέγιστα καὶ κάλλιστα | ||
δὲ καὶ οὐ πάνυ μορφῆς εὐφυῶς ἔχοντες . Καὶ τοιούτοις συγκαθεύδειν δεήσει ; Μάλιστα , ὦ θύγατερ : οὗτοι μέν |
μὲν τοῖς ἔργοις τῶν ἄλλων , αὐτὸν δὲ μὴ σπεύδειν εὐφραίνειν οἷς ἔχει . ὑμῖν μὲν οὖν ἴσως τοῖς θεωμένοις | ||
οὖν οἴει σύμφωνα ταῦτα ποιεῖν οἷς περὶ ζῶσαν ἔπραττες , εὐφραίνειν γὰρ δὴ καὶ νῦν ὥσπερ καὶ τότε : δοκεῖς |
μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
χρυσῷ βίῳ χρυσῆν κορώνην ἐπιθεῖναι : χρῆναι γὰρ τὸν Ἡρακλείως βεβιωκότα Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι . ” Καὶ | ||
πειράσομαι τῷ λόγῳ τοῦτον μὲν ἐπιδεῖξαι ψευδόμενον , ἐμαυτὸν δὲ βεβιωκότα μέχρι τῆσδε τῆς ἡμέρας ἐπαίνου μᾶλλον ἄξιον ἢ φθόνου |
, ὁσιότητα , εὐσέβειαν , τὰς ἄλλας ἀρετάς τε καὶ εὐπαθείας , ὧν οὐ μόνον ἡ γένεσις εὔτεκνος ἀγαθόν , | ||
μόνου θεοῦ , αὐτὴ δὲ διαμαρτάνει σφετεριζομένη τὰς ὑπὲρ ἄνθρωπον εὐπαθείας , εὐλαβεῖταί τε καὶ τὸν ψυχικὸν | γέλωτα ἀρνεῖται |
, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
Ἀρίστων Κεῖος , Εὐφρόνιος Παιανιεύς . “ Οὕτω μέντοι αὐτῷ συνετῶς τὰ πάντα πράττοντι τά τε περὶ παιδείαν καὶ πάντας | ||
τὸ νομίζει γίγνεσθαι . τορῶς . τομῶς , ἐντρεχῶς , συνετῶς . ἀναβάλλεσθαι . ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθαι . τῶν γὰρ |
Καῖσαρ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ λασάνου ποιήσῃ : πῶς εὐθὺς λέγομεν φρονίμως μοι λελάληκεν Φηλικίων . ἤθελον αὐτὸν ἀποβληθῆναι τοῦ κοπρῶνος | ||
' ἀπὸ τῆς θεοῦ τῆς Ἀθηνᾶς , ἐπιστημόνως σε καὶ φρονίμως οὕτως διατιθέντα τοὺς λόγους . ἀναγαγών . τῇ ἀναλύσει |
καὶ περιδέραια ταῖς μὲν ἐν μετρίῳ τῷ κάλλει γυναιξὶν οὐκ ἀηδῶς προσανθοῦσι καὶ νὴ Δί ' ὥρας τι ἐς αὐτὰς | ||
θεῶν εὐμενῶν ἐκεῖνος , ὃς οὔτε ἔφυγε τὴν χάριν οὔτε ἀηδῶς ἔδωκε . νῦν δ ' ἤδη καὶ πρὸς Εὐθάλιον |
' ἂν ἐξαμαρτάνοι . Τοῖσί τε πόνοισι τοῖσι τροχοῖσι χρὴ γυμνάζεσθαι καὶ διαύλοισιν ὀλίγοισι μὴ πουλὺν χρόνον , καὶ τοῖσι | ||
εὑρὼν ὥσπερ τι τῆς ἀριστείας προγύμνασμα , ἦλθον ἐπὶ τὸ γυμνάζεσθαι προθυμότερον , εἰπὼν πρὸς ἐμαυτὸν , αὕτη πρὸς τοὺς |
, ὀλιγωρεῖν , ῥᾳθυμεῖν , βραδύνειν , ἀρρωστεῖνβέλτιον δὲ τὸ ἀρρώστως ἔχεινἀθυμεῖν ἐξαθυμεῖν . τὰ δ ' ἐπιρρήματα βλακωδῶς , | ||
, ἀσθένεια , μαλακία . καὶ τὰ ἐπιρρήματα καματηρῶς , ἀρρώστως , νοσηρῶς , ἐπινόσως , νοσωδέστεροντὸ γὰρ νοσωδῶς ἔχει |
λεπυχάνῳ . Εὐριπίδου τἄρ ' ἐστὶν οὐ κακῶς ἔχον , τἀλλότρια δειπνεῖν τὸν καλῶς εὐδαίμονα . ἵνα μὴ τὸ παλαιὸν | ||
φίλε , τοῖς πολλοῖς γε αὐτῶν ἐνευρήσεις , ὅταν δέῃ τἀλλότρια ἀναλίσκειν , τὰς τοῦ κηφῆνος συγγενεῖς ἐνούσας ἐπιθυμίας . |
δωρεὰν αὐτῇ διδόντας , ἐξ ἧς οὐδὲν αὐτοὶ βλαπτόμενοι μεγάλην δόξουσι τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ λαμβανούσῃ , ἀνθρώπους δ ' ὄντας | ||
δ ' ἅπαξ εὑρεθέντες σκιαμάχων ἀλλ ' οὐκ ἀγωνιστῶν ἐπιδείκνυσθαι δόξουσι δύναμιν : καὶ γὰρ ἐκεῖνοι καθ ' ἑαυτοὺς μὲν |
ὀβολὸν ἐμπεπολήκαμεν . εἶτα ὁ Πλούτων εὖ οἶδα ὅτι ἐμὲ ῥᾳθυμεῖν ἐν τούτοις ὑπολήψεται , καὶ ταῦτα παρ ' ἄλλῳ | ||
ἢ περὶ καιροῦ μανθάνοις . διόπερ σοι τὴν ὡς ἐδόκουν ῥᾳθυμεῖν ἀπολογίαν ἀφίημι , κἂν ἐγκαλῇ τις , λύε . |
κατ ' οἶκον ] μὴ λέγῃς τὸ ἅμερον ἀντὶ τοῦ πράως ὥσπερ τινὲς συνάπτοντες πρὸς τὸ νεῦσον : ἔχει γὰρ | ||
, ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι τῷ σώματι |
ὅπως ἐθέλουσι διάγειν , ἔπειτα προστάττουσιν αὐτοῖς μὴ κλέπτειν μηδὲ ἁρπάζειν , μὴ βίᾳ εἰς οἰκίαν παριέναι , μὴ παίειν | ||
, ὡς περιτρέχειν πανταχοῦ τοὺς δραστηριωτέρους καὶ ἄλια καὶ ἄλευρα ἁρπάζειν ἐκ τηρούντων : ἐκ τούτων ἀλιτήριος καλεῖται πᾶς κακοῦργος |
ἁπλῶς εἰπεῖν ὅθεν δυνάμεθα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν : τοὺς μὲν φαύλως βεβιωκότας παραλαμβάνοντες : εἰ δέ τι σεμνὸν εἶναι ἐν | ||
. πάντα δὲ ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων ἢ ποταμῶν χειμάρρων : τεθρύληται δὲ διὰ τὰς |
αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
μηδέν τι κακὸν παθεῖν . βασιλεὺς δὲ ἥκοντας δέχεται τούτους ἡμέρως καὶ λαλήσας εἰρηνικὰ μετ ' αὐτῶν καί τινα ὧν | ||
ἐλπιζομένων μὴ διαμαρτεῖν . Ἀλλὰ σὺ , ὦ βασιλεῦ , ἡμέρως καὶ προσηνῶς τὸν λόγον δέχοιο , δεξιὰν προτείνων πλουτοποιὸν |
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἃ μέλλει συμβῆναί τινι , τούτοις γενναίως ἐγκαρτερείτω καὶ μὴ κατασοφιζέσθω : οὐ γὰρ ἐκφεύξεται . | ||
καὶ τῇ καλαμίνθῃ : ἀγαθὸν γὰρ καὶ τοῦτο μὴ μόνον γενναίως διαφοροῦν τοὺς λεπτοὺς χυμούς , ἀλλὰ καὶ λεπτῦνον ἰσχυρῶς |
τὸν τετελευτηκότα . ἀναλέξας δὲ τὰ τοῦ σώματος ὀστᾶ καὶ φιλανθρώπως περιστείλας ἀπέστειλεν εἰς τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον . , | ||
' αὐτοῦ εἰρηνικὸν βίον εἶχον : οὐδὲ , καίπερ Καίσαρος φιλανθρώπως προσαγομένου ἕκαστον , ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ δύσελπι αὐτῶν |
ἄλφιτον κρεῖττόν ἐστι καὶ ἀφυσότερόν τι τοῦ κριθίνου . Τοῖς ἀσθενῶς κάρτα ἔχουσι καὶ μηκέτι δυναμένοις παχυτέραν ὕδατος προσδέχεσθαι τροφὴν | ||
σχεδὸν ὁμολογῶν ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλει ἀληθείας . πάνυ δὲ ἀσθενῶς καὶ ἀπιθάνως τὴν ἀριστείαν διελθών , ὁτὲ μὲν ποταμῷ |
πανηγυρίζουσιν ὑπὸ τῶν κερδῶν , οὐ πολιορκοῦσιν ἐοίκατε : καὶ τρυφᾶν ἐθέλετε πολεμοῦντες ἔτι , οὐ νενικηκότες . τοιγάρτοι τὰ | ||
ὁ εἰς κόρον ἐλθὼν τοῦ ἄδεος . χλιδᾶν γὰρ τὸ τρυφᾶν καὶ εἰς κόρον φέρεσθαι τοῦ τινος πράγματος . ἤγουν |
; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
, ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
δίκαια βοηθεῖν μοι , καὶ κελεύητε αὐτούς , μᾶλλον δὲ ἀναγκάζοντος ἐμοῦ συναναγκάζητε , ἤτοι μαρτυρεῖν ἢ ἐξόμνυσθαι , καὶ | ||
ἐκεῖ τῶν παππῴων μοι οὔτ ' αὐτὸς ἠξίουν ἀπολαβεῖν οὔτε ἀναγκάζοντος ἐδεξάμην . Ἀριστοφάνει δὲ καὶ τὸ δοθὲν ἐκεῖνο τὸ |
ὑπερβάλλουσι καὶ μᾶλλον ζητοῦσι τὸ γέλωτα ποιῆσαι ἢ τὸ λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον . ἔλλειψις δὲ σκληρότης | ||
οὐδὲν ἐπινοῶν , ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπως εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε |
ἀλλ ' ἔγωγε τοῦ τὰ δέοντ ' ἔχειν τὰ περιττὰ μισῶ : τοῖς ὑπερβάλλουσι γὰρ τέρψις μὲν οὐκ ἔνεστι , | ||
ἡγούμενον γυναῖκα τὴν μὲν θάπτειν , τὴν δὲ γαμεῖν , μισῶ τε καὶ βάρβαρος εἶναί μοι δοκεῖ καὶ θηρίον καὶ |
ἁλιεύειν καὶ κυνηγεῖν καὶ ἱστουργεῖν , ἐπιβλαβὲς δὲ πιστεύεσθαι , δανείζειν καὶ κιχρᾶν , ἀποδημεῖν , ὁδοῦ ἐνάρχεσθαι , οὐ | ||
καὶ τελείου πρὸς ἀρετήν ; Ναί : μόνῳ γοῦν τὸ δανείζειν πρέποι ἂν τῷ σοφῷ : ἐπεὶ γὰρ ἴδιον αὐτοῦ |
πολιτῶν : βαστακτέον τάδε : γράφεται βίᾳ : οὐ προσήκομεν κολάζειν : οὐχ ὑποταττόμεθα οἷον ἐν τῇ τῶν Φωκέων γῇ | ||
τιμωρεῖσθαι τοῦ τιμωρεῖν διαφέρει . τιμωρεῖσθαι μὲν γάρ ἐστι τὸ κολάζειν , τιμωρεῖν δὲ τὸ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις . τίθησι |
τὸ παρασκευάζειν αὐτήν . ὕστερον δὲ ποικίλαντες τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἀκολάστως καὶ περιέργως μικρὸν παραγαγόντες τοὔνομα τῆς μάζης ματτύην ὠνόμαζον | ||
Τὸν δὲ μοχθηροῦ δαίμονος πονηρῶς καὶ ἀφρόνως καὶ ἀνοήτως καὶ ἀκολάστως ; Φαίνεται ταῦτα συμβαίνειν ἐκ τῶν εἰρημένων νῦν . |
δὲ αὖ χωρὶς τὴν ἡδονὴν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεθα ἱκανῶς βασανίσαι . Ἀλλ ' εἰ ταύτῃ χρὴ πορεύεσθαι , ταύτῃ | ||
ἦν , φάσκοντες ἕτοιμοι εἶναι παραδιδόναι ἐμοὶ αὐτῷ τὰ ἀνδράποδα βασανίσαι , βουλόμενοι μαρτυρίαν τινὰ αὑτοῖς ταύτην γενέσθαι . ἐγὼ |
διαλεγόντων . ἡδὺ . . . ] οἷς τὸ ἐμὲ ἐπιδείκνυσθαι ἡδύ ἐστιν ὡς ἐλλογίμοις : ἢ ἡδὺ ὑπῆρχε τὸ | ||
, καὶ ταῖς τραπέζαις λιπαραῖς αὐτοὺς ἐδεξιοῦτο . καὶ θέλων ἐπιδείκνυσθαι τὸ δαψιλὲς τοῦ πλούτου πολυτελέσι σκεύεσιν ἐχρῆτο λιθοχρύσοις . |
Ὁ δὲ Φάλαρις τοιοῦτός τίς ἐστι , καὶ οὗτος καινοτέρων κολαστηρίων γέγονεν εὑρετής . ἦν δὲ τὸ γένος Σικελιώτης . | ||
: ἀλλ ' ἐπιβουλῆς εἶδον τεκμήρια , βασάνων σύμβολα , κολαστηρίων σημεῖα , κακούργων δυστυχῆ πάθη , καὶ συμφορὰς , |
ὢν οἴχεται : μάλιστα μὲν γὰρ οὐ τὰ νεώτατα εἰκὸς ἀσπάζεσθαι , ἀλλὰ τὰ σπουδαιότατα . ἔπειτα καὶ ἡ ζημία | ||
τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι , ἀλλὰ τοῖς ἄλλοις προτείνων τὴν χεῖρα κύσαι μόνους |
: ἰσχυρίζει ὅτι οὐκ ἀσθενὴς ἦν ἡ Σάμος , ἥτις μονονουχὶ ἐκράτησε τῆς θαλάσσης πολεμοῦσα πρὸς τοὺς Ἀθηναίους . ἐν | ||
οὕτως ὁ μὲν οὖν παρὼν καιρός , ὦ Ἀθηναῖοι , μονονουχὶ λέγει φωνὴν ἀφιείς , ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων |
ἐκ τῆς πρὸς αὐτοὺς μάχης . τινὲς δὲ ἀντὶ τοῦ μαλακῶς . εἰρωνεύεται γὰρ ὁ Ἡρακλῆς . ὁ γὰρ Διόνυσος | ||
δρῇν ἢ ποτὰ ἢ βρωτὰ ἢ ἃ ἂν ὁρᾷ , μαλακῶς ὅσα ψαύει : ἄλλαι : ἃ μὴ μεγάλα βλάπτει |
μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
ὀλίγον πάνυ . ἔπειτα ἐπιθέντα εἰς τὸ πῦρ ἕψειν χρὴ πρᾴως , ὅπως μὴ ἐκφλογωθεῖσα καυθῇ . μιχθέντος δὲ τοῦ | ||
μὴ λέγω τοῦ πρὸς ὑμᾶς , ὡς οὐκέτι ἀμφιβόλως οὐδὲ πρᾴως ἐροῦσι καὶ λοιδορήσονται , φανερῶς δὲ καὶ ἄντικρυς , |
τῇ πατρίδι κινδυνευούσῃ καθὰ καὶ περικτωμένῃ τὴν ἡγεμονίαν αἴσιος . θαρρεῖν δὲ χρὴ τοῖς τε θεοῖς καὶ αὐτῷ τῷ λογισμῷ | ||
, οἶμαι , κἂν αὐτὸς ἐπαινέσαις : ἀλλὰ καὶ σοὶ θαρρεῖν ἔχω , τούτου δὲ αἴτιος ὁ σὸς τρόπος . |
τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τῶν πλουσίων τοῦ πένητος ; πῶς σιωπᾷν ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ποιήσω τὸν πένητα ; ἂν οἰκείας | ||
, καὶ ὀδύρεσθαι νῦν ἕτοιμοι τὸ πρᾶγμα , καὶ ἀνάγκη σιωπᾷν : οὐδὲ πάσχοντί μοι κακῶς τὴν αἰτίαν εἰπεῖν δυνατὸν |
, ἐπεὶ πάντες χαίρουσί πως καὶ ὄψοις καὶ οἴνοις καὶ ἀφροδισίοις , ἀλλ ' ὁ ἀκόλαστος οὐχ ὡς δεῖ . | ||
εὐθυλογίαν καὶ ὀρθοβουλίαν , ταχύτεροι δὲ εἰς ὀργὴν καὶ ἐν ἀφροδισίοις ἔργοις ἐπτοημένοι . Κοῖλοι πάνυ ὀφθαλμοὶ οὐκ ἐπαινετοί : |
δισχιλίων , ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν δισχιλίων . πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν πολιορκίαν ὁρμησάντων διελόμενοι τὰ πλήθη τὰς προσβολὰς | ||
παρ ' ἄλλης ὑπὲρ τῆς ἐν τῷ πονεῖν ἰσομοιρίας μάλα προθύμως τὰς δεξαμενάς , αἳ πλησίον ἔκειντο , πληροῦσιν . |
, οἷον στρωματόδεσμον μὴ ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ ὄψον ἡδῦναι ἢ θῶπας λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα | ||
. ἀμέλγειν . γίγνεσθαι . νομίζει γίγνεσθαι κατὰ κοινοῦ . θῶπας . ἀπατηλούς . ἀναβάλλεσθαι . τῶν γὰρ ἀπαιδεύτων καὶ |
δὲ χώρα πολεμία : κίνδυνος οὖν πολλοὺς ἀπόλλυσθαι , ἢν ἀμελῶς τε καὶ ἀφυλάκτως πορεύησθε ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια . ἀλλά | ||
διακέωνται , αὐτοὶ δὲ ἐξαίφνης τῇ πόλει ἐπιθέμενοι κατάσχωσιν αὐτὴν ἀμελῶς τῶν πολιτῶν διακειμένων . Ὅτι Δημήτριος ἐπολιόρκει Σαλαμῖνα τριήρεσι |
ἀχρόνως ὃ χρόνου δεόμενον οἶδεν οὔτε δικάσει πρᾴως οὔτε εἰσπράξεται εὐμενῶς . τὸ γὰρ πρᾴως αὐτῷ πανταχοῦ ἡ σπουδὴ οὐ | ||
ἐγκύμονες εἶναι , γνοὺς ὅτι οὐδὲν ἐμοῦ δέονται , πάνυ εὐμενῶς προμνῶμαι καί , σὺν θεῶι εἰπεῖν , πάνυ ἱκανῶς |
: λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
ἄριστα ἐπιστάμενος αὐτὸς ὑπὲρ αὑτοῦ , τοὐναντίον οὗτος ἢ δοκεῖ γέλωτα ὀφλήσει , χρώμενος ὀνόματι ψευδεῖ δίχα πράγματος . καὶ | ||
μετέωρος ἐπισκοπῶ τὰ γιγνόμενα , τοῦτο μὲν πολλὴν ψυχαγωγίαν καὶ γέλωτα παρέχειν δυνάμενα , τοῦτο δὲ καὶ πεῖραν ἀνδρὸς ὡς |
οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
οὐδ ' ὁτιοῦν ἐρωτικὸν ᾄδων εἰσάγεται ἀλλ ' ἐς τὸ ἀνδρίζεσθαι τὴν ψυχὴν ἐκκαλεῖται τὰς τῶν παλαιοτέρων εὐοπλίας πρὸς κιθάραν | ||
ἀνδρείων τῶν ἐν θαλάττῃ φερόντων μετρίως τὸν κίνδυνον ὅτι εἰώθασιν ἀνδρίζεσθαι ὅπου ἀλκή , τουτέστι γενναία πρᾶξις , ἢ καλὸν |
εἰσιν ἄνδρες δύο : ὀνόματα μέν σφισιν οὐκ ἔστι , θεραπεύειν δὲ ἄρα τοὺς ἵππους καὶ τούτοις προσετέτακτο ὑπὸ τοῦ | ||
πᾶν τὸ σῶμα τρεπόμενοι μετὰ τοῦ ὅλου τὸ μέρος ἐπιχειροῦσιν θεραπεύειν τε καὶ ἰᾶσθαι : ἢ οὐκ ᾔσθησαι ὅτι ταῦτα |
ἐνέχοιο μείζοσιν . ἐγὼ δὲ τοῦτο οὐ ποιήσω φιλίαν ἰσχυρὰν ὑβρίζειν οὐκ ἀξιῶν συκοφαντίᾳ . ἀλλ ' ὅταν τι γένηται | ||
οὐκέτ ' ὄντας αἰκίζειν νεκρούς ; τί τὴν ἄναυδον γαῖαν ὑβρίζειν πλέον ; ἐπὰν γὰρ ἡ κρίνουσα καὶ θἠδίονα καὶ |
ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
: τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
προσνέμει , ἀλλὰ καὶ τοῖς μὴ ἔχουσι τὰς τελείας . πράττουσι γὰρ οὗτοι , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑπαγορεύσειεν | ||
πράττουσιν ὥσπερ οἱ χειροτέχναι . καὶ γὰρ οὖτοι μόνοι κυρίως πράττουσι : οἱ γὰρ ἀρχιτέκτονες τῷ τάττειν μόνον τὰς πράξεις |
χοῖρος νέμεται κάτω τρίπους ” . καὶ ὁ Ξάνθος πάνυ βαρέως σχὼν πρὸς τοὺς φίλους φησίν : „ οὐχὶ μικρῷ | ||
] βλέπειν . τὸ ἐφύμνιον . ταῦτα δὲ λέγει ὡς βαρέως φέρων . ὅμοια τοῖς ἄνω . + ἐφύμνιον [ |
τούτων , ὡς οἱ ἀθλίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀνόνητον καὶ κρότον ἐπὶ ζημίᾳ τῇ ἑαυτῶν ἀγρεύοντες . τοῖς δὲ τῶν | ||
καὶ τὸ βάθος τῶν λέξεων καὶ τὴν εὐκολίαν καὶ τὸν κρότον , καὶ πάντων μὲν βουλομένων ἐπαινεῖν , καταπτηξάντων δὲ |
καὶ ἀπορίᾳ συγκατακλείσας τριβώνιον περιβαλῶ , μετὰ δὲ πονεῖν καὶ κάμνειν καταναγκάσω χαμαὶ καθεύδοντα καὶ ὕδωρ πίνοντα καὶ ὧν ἔτυχεν | ||
καλῶς αὐτῇ ἐκέχρητο . κβʹ . Τὰς ἀφορμὰς ὁκόθεν ἤρξαντο κάμνειν , σκεπτέον εἴτε κεφαλῆς ὀδύνη εἴτε ὠτὸς εἴτε πλευροῦ |
μὴ μοῦνον ἐμέ , ποιέειν αὐτίκα μοι δοκέει καὶ μὴ ὑπερβάλλεσθαι : οὐ γὰρ ἄμεινον . Εἶπε πρὸς ταῦτα ὁ | ||
τὸν Δαρεῖον αὐτίκα τε ἰέναι καὶ τὰ δεδογμένα ποιέειν μηδὲ ὑπερβάλλεσθαι . Ὠθιζομένων δ ' αὐτῶν ἐφάνη ἰρήκων ἑπτὰ ζεύγεα |
τῶν ἀπίων , καὶ ὅτι τὰ στρυφνὰ μᾶλλον ἔτι παχυτέρους παρασκευάζειν εἴωθεν αὐτούς . τὰ δὲ χειμερινὰ τῶν μήλων τὰ | ||
τὰς Θεσπιὰς πρῶτον ἰέναι , καὶ πέμπων ἀγοράν τε ἐκέλευε παρασκευάζειν καὶ τὰς πρεσβείας ἐκεῖ περιμένειν : ὥστε οἱ Θηβαῖοι |
δὲ καὶ οὐκ ἐπ ' ἀγαθῷ κλέπτειν , ἁρπάζειν , ἐπιορκεῖν , ψεύδεσθαι ἢ ὅλως ἄδικόν τι πράττειν . ἐν | ||
. . . Κλεάνθης ἔφη τὸν ὀμνύοντα ἤτοι εὐορκεῖν ἢ ἐπιορκεῖν , καθ ' ὃν ὄμνυσι χρόνον . ἐὰν μὲν |
ἡμῖν δὲ καὶ εἰσὶ καὶ φέρονται καθ ' ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνως διὰ θαλάττης ἔκ τε νήσων καὶ ἠπείρων ἁπασῶν , | ||
πρόγονοι . πρὸς οἷς : μεθ ' ὧν . οὐκ ἀπόνως : τινὲς εἰς τὸ οὐκ ἀπόνως ὑποστίζουσι αὐτῆς : |
γυναικῶν , φθείροντας δὲ καὶ τὰς ἐπὶ τέκνων σπορᾷ γνησίων χρηστὰς ἐλπίδας : ὁ γὰρ τὰς ἐν ἀλόγοις ζῴοις ἑτερογενῶν | ||
οὖν : ὑγείας μέρος μέγιστον , φησίν , ὀσμὰς ἐγκεφάλῳ χρηστὰς ποιεῖν . καὶ ὁ ἀνδρειότατος δὲ καὶ πολεμικὸς Ἀλκαῖος |
διασύρειν ὑμᾶς εἰθισμένοις , ὡς ἀκίνητοι νῦν εἶναι βοᾶν καὶ πονεῖν μόνον καὶ δειπνεῖν ἐπιστάμενοι διὰ τέλους τὴν νύχθ ' | ||
ζῆν μόνους , οὓς δεῖ γε πρῶτον μὲν στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους τοῖς σώμασιν μάλιστα προσεδρεύειν τ ' ἀρίστους |
σὺν ἀμφιπόλοισιν ἕπεσθαι , ἀλλ ' ἐγὼ οὐκ ἔθελον δείσας αἰσχυνόμενός τε , μή πως καὶ σοὶ θυμὸς ἐπισκύσσαιτο ἰδόντι | ||
ἀμείβεσθαι τὴν ἀρετήν , ἕτοιμός ἐστιν ἐμμένειν ταῖς συνθήκαις , αἰσχυνόμενός τι παραβῆναι . τῷ δὲ ἑτοιμότερος προσυπακουστέον τὸ ἐκείνου |
κυνηγεῖν καὶ ἱστουργεῖν , ἐπιβλαβὲς δὲ πιστεύεσθαι , δανείζειν καὶ κιχρᾶν , ἀποδημεῖν , ὁδοῦ ἐνάρχεσθαι , οὐ συμφέρει δὲ | ||
ἀντὶ τοῦ τοὺς Ἀθηναίους . . συμβάλλειν : Μεταδιδόναι , κιχρᾶν . ἀποδιδόναι . . τὸ ἀποστερεῖν . . εἰς |
προκείμενον , καὶ κηρύξαι μᾶλλον τὰς ἀριστείας ἢ τὸν ἄνθρωπον τιμωρήσασθαι : ἰστέον δὲ ὅτι τῶν ἀντιλήψεων αἱ μέν εἰσιν | ||
, ὅτι δεῖ τιμωρήσασθαι αὐτόν , ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , |
φάλαγγα μὴ προσήκουσαν ἀτίμους συστρατευομένους ἐσχήκασι : καὶ τὴν αὐτὴν ὀδυρομένους τῷ πένητι συμφορὰν , κοινωνοὺς αὐτοὺς τῶν κατορθωμάτων ἐπέδειξαν | ||
μηδὲν μελλήσασαι προσάγουσι πέρας τῷ βίῳ , κἂν ἴδωσι παῖδας ὀδυρομένους κύκλῳ τοῦ κάμνοντος κἂν μητέρα γραῦν κοπτομένην κἂν πατέρα |
διαφορᾶς πομφολύγων λόγος τοιοῦτος ἂν εἴη , ὥστε καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν προσήκειν , οὐχὶ τὰ μέτρια συνοίσοντα τοῖς ἑξῆς λόγοις | ||
, ἐνδεέστερον γίνεσθαι πάντων ἀνθρώπων , πρεσβύτας σέβεσθαι , δικαιοσύνην ἀσκεῖν , ἀδελφότητα συντηρεῖν , ὕβριν ὑποφέρειν , μακρόθυμον εἶναι |
, δείματα δὲ παρέχῃ καί τινα τρόπον δηλοῖ τόν τε εὔψυχον καὶ τὸν μή , καὶ τοῖς μὲν τιμάς , | ||
εὐμενὴς παρ ' αὐτῇ καὶ χεῖρα ὤρεξε κραδαινομένῃ καὶ προὐτρέψατο εὔψυχον εἶναι : καὶ ὀλίγῳ ὕστερον πέμπει αἰχμάλωτον αὐτῇ τὸν |
χάριτας παρὰ τῶν εὖ πεπονθότων ἐν καιρῷ φυλαττόμενοι τὸ ὀνειδίζειν εὐπρεπῶς ἀπαιτοῦσι . καὶ δείκνυσιν ἡμῖν ὁ ποιητής , τίς | ||
τἀληθές , ὡς ἔγωγε καὐτὸς ἄχθομαι , ὅστις λέγειν μὲν εὐπρεπῶς ἐπίσταται , τὰ δ ' ἔργα χείρω τῶν λόγων |
. καὶ συκοφάνται : Λιμοῦ γενομένου ἐν τῇ Ἀττικῇ τινὲς λάθρα τὰς συκᾶς τὰς ἀφιερωμένας τοῖς θεοῖς ἐκαρποῦντο : μετὰ | ||
λιμῷ καταπονοῦντες : ἤδη δὲ καμνόντων οἱ εὐθαρσέστατοι τῶν ἡνιόχων λάθρα καταβαίνοντες , ὑποδύνουσιν ἕκαστος τῇ γαστρὶ τοῦ οἰκείου ὀχήματος |
, δυναμένους μὲν παῦσαι , περιο - ρῶντας δὲ τοῦ παῦσαι τὴν ἐξουσίαν τῶν πονηρῶν . . ΠΟΛΛΑΚΙ . Αἰολικόν | ||
, οὓς ἐπιπέμπεις , ἐκ κίστῃ που κατασήμηναι , καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν : ὥσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν Ἀλθαίᾳ τὴν |
τε καὶ πεπαιδευμένος ἐν Καρχηδόνι καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς πόλεως αἰδούμενός τε καὶ φίλος ὢν ἔτι πολλοῖς ἐκεῖθεν ἐδεήθη τοῦ | ||
γε αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος εἶναι : ἐπεὶ ἔστιν ὅστις αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὶ αἰσχυνόμενος οὐ πεφόβηταί τε καὶ δέδοικεν |
τις ἢ λῃστῶν οὐδὲν ἐπιστρέφομαι τῆς μετὰ ταῦτα τιμωρίας χαρισάμενος ἐπιθυμίαις ἐν τῷ παρόντι . ἔπειτ ' ὀλίγων τῶν μεταξὺ | ||
; πάλιν γὰρ ταυτὸν ἐρήσομαι . καὶ πῶς διακονήσεται ταῖς ἐπιθυμίαις ; ὅταν γὰρ δέῃ μὲν διακονεῖν πολλοῖς , οὗτοι |
ὄχλος ἐστίν , οὐκ ἔχει δὲ νοῦν . Ἴσος ἴσθι κρίνων καὶ φίλους καὶ μὴ φίλους . Ἴση λεαίνης καὶ | ||
εὑρεῖν ἢ ὅσην ἡ ὕλη δίδωσιν , οὕτω καὶ ὁ κρίνων τοὺς τοιούτους λόγους καλῶς ἂν κρίνοι , εἰ κατὰ |
ταῦτα , ὅμως δ ' ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην , περὶ | ||
ἐξ ἀρετῆς ἡγησάμενον : καὶ πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν |
τοῦτο μὲν οὖν ἀποδιοπομπώμεθα , ἀντ ' αὐτοῦ δὲ λέγωμεν προπετῶς . Πηχῶν , πήχως : δεινῶς ἑκάτερον ἀνάττικον , | ||
καὶ δυεῖν μεσοπυργίων ἐρριμμένων τῶν μὲν Περδίκκου στρατιωτῶν τινες μεθυσθέντες προπετῶς νυκτὸς προσέβαλλον τοῖς τῆς ἀκροπόλεως τείχεσιν : οἱ δὲ |
γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰς τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν : ταῦτα μὲν γὰρ ταῖς ἡδοναῖς καὶ ταῖς ψυχαγωγίαις | ||
πόδα ] τὸν αὑτοῦ . . παραινεῖν ] συμβουλεύειν . νουθετεῖν ] διδάσκειν . . ταῦθ ' ἅπαντα ] ἃ |
σφυγμῶν ὡς ἀψευδεῖ γνωρίσματι προσέχειν σε χρὴ τὸν νοῦν καὶ παύειν αὐτίκα , μεταβάλλοντος ἢ κατὰ μέγεθος ἢ κατ ' | ||
ἐπ ' εὐθείας μετὰ ἀσφαλείας βαδίζοντες . ἐπειδὴ τοίνυν ὁ παύειν τοὺς ἀδικοῦντας δεινός , μὴ παύων δὲ τῇ τῶν |
μοῖραι ὑβρίζουσι τοὺς ἀνθρώπους , εἰς δεσμοὺς καὶ μελοκοπίας καὶ βασάνους καὶ φυλακὰς ἄγουσιν . αἱ δὲ λοιπαὶ βʹ Κρόνου | ||
ἀνθρώπῳ τῷ τοιούτῳ : αἱ δὲ βλαβεραὶ τρυφαὶ αἱ προειρημέναι βασάνους καὶ τιμωρίας περιποιοῦνται : ἐὰν δὲ ἐπιμείνωσι καὶ μὴ |
ἄκλητος μυῖα , μὴ ' ξελθεῖν φρέαρ , ἄγχειν , φονεύειν , μαρτυρεῖν , ὅς ' ἂν μόνον τύχῃ τις | ||
ἐξουσίαν παρέχειν τοῖς πονηροῖς ἀκρίτως , οὓς αὐτοῖς δοκεῖ , φονεύειν τῶν πολιτῶν : ἅμα μὲν γὰρ ἀξιωματικώτερος ὁ λόγος |
, οἷον ἀπαιτοῦσιν αἱ συμφοραί . μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς πεπονθότας , ἀλλ ' ὑπερχόμενος ἀξίου σώζεσθαι . γενέσθω σοι | ||
γνώμῃ ὠμότατος , μὴ ἐλεῶν τοὺς πολλὰς καὶ μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς |