ἄλφιτον κρεῖττόν ἐστι καὶ ἀφυσότερόν τι τοῦ κριθίνου . Τοῖς ἀσθενῶς κάρτα ἔχουσι καὶ μηκέτι δυναμένοις παχυτέραν ὕδατος προσδέχεσθαι τροφὴν | ||
σχεδὸν ὁμολογῶν ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλει ἀληθείας . πάνυ δὲ ἀσθενῶς καὶ ἀπιθάνως τὴν ἀριστείαν διελθών , ὁτὲ μὲν ποταμῷ |
ῥηθεῖσι γίνηται καὶ ἡ τοῦ πνεύματος ἀδράνειά τε καὶ διαφόρησις ἑτοίμως διαγινώσκεται . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ πνεύματος λόγος | ||
οὐκ ἂν ἀσμενίσειε , τὰ μετὰ πόνων τοῖς ἄλλοις εἰργασμένα ἑτοίμως λαμβάνων ; ἀλλ ' ὥσπερ τοῖς ζωγραφεῖν βουλομένοις οὐδὲν |
, ὀλιγωρεῖν , ῥᾳθυμεῖν , βραδύνειν , ἀρρωστεῖνβέλτιον δὲ τὸ ἀρρώστως ἔχεινἀθυμεῖν ἐξαθυμεῖν . τὰ δ ' ἐπιρρήματα βλακωδῶς , | ||
, ἀσθένεια , μαλακία . καὶ τὰ ἐπιρρήματα καματηρῶς , ἀρρώστως , νοσηρῶς , ἐπινόσως , νοσωδέστεροντὸ γὰρ νοσωδῶς ἔχει |
κέρδους ἐλπίδι ἐσπουδάσαμεν ἂ ἐπέστειλας , οὔτε εἰς τὰ λοιπὰ ὀκνηρῶς ἐμέλλομεν ἕξειν , ἐπαινεθέντες ἀμισθί . ὅμως ἀξιούμενοι δωρεᾶς | ||
ὑπουργίαι βραδεῖαι . τί τούτων τέλος ἐννοεῖσθε . Βουλεύεσθαι μὲν ὀκνηρῶς ἀσφάλεια , ὑπουργεῖν δὲ βραδέως ἀσθένεια : τούτων ἀμφοτέρων |
παύειν ἐπιχειρεῖ βιαίως μόχθον ] πόνον μάταιον ὁρῶ εὐηθίαν ] μωρίαν . ἐπίθετον δὲ ταύτης τὸ κουφόνουν † τὸ εὐηθίαν | ||
εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν , σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω . Δηλοῖ τὸ γέννημ ' ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ |
αὐχμηρὰν ἢ καταπίμελον καὶ σαρκώδη ἢ ἄσαρκον καὶ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ ἢ στενὴν καὶ σμικράν , ἢ παρὰ τὸ τὰ | ||
, πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν , ὡς ἀσθενεῖ δοὺς ἀσθενῆ λάβοι φόβον . εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ ' |
οἰκειότατον ἐλευθέρῳ , οἰκέτῃ δ ' ἀλλότριον , ἐπεπαίδευσο ἂν αὐθάδειαν μεθέμενος εἰς ἐμὲ βλέπειν τὴν ἐκείνου γυναῖκα , ἐπιθυμίαν | ||
ἤγουν ἀρίστου γενομένου . Ἱππίου : θυγατέρα . ἀτασθαλίην : αὐθάδειαν , ἀλαζονείαν . ἔτι : ἤγουν μετὰ τὸν φόνον |
ἠγνόουν , τὸ δ ' ὅτι οὐχ ἧττον τοῦ φυγόντος ἀπόρως εἶχον , οὐ πρότερον ἀνῆκεν , ἢ βασάνοις καὶ | ||
συμβούλου σχήματι ὀνειδίζει τὴν αἰτίαν τῷ Ἀγαμέμνονι τῶν κακῶν ὡς ἀπόρως διακείμενος καὶ ζητῶν τὴν αἰτίαν , καὶ ἀφορμὴν ποιεῖ |
οἴκαδε ἀποσῴζει . Ἆρα οἴεσθέ με , ὦ ἄνδρες , ἐπιδεῶς ἔχοντα ἔτι κρότου τε καὶ ἐκβομβήσεων , ὧν δαψιλῶς | ||
τοῖς οὐχ ἡγουμένοις θεοὺς εἰρήκαμεν ὡς εἰσὶν θεοί , εἴτε ἐπιδεῶς . Ἥκιστά γε , ὦ ξένε , πάντων ἐπιδεῶς |
μισοῦντος , ταῦτα προσδοκῶντος μεταβολήν : οὐ γὰρ δὴ πόλιν ἀνιάτως ἔχουσαν ἔμελλες φιλοπόνως φρουρήσειν , εἰ μὴ κἀκεῖνα μισοῦντος | ||
ἐδημιούργει πρὸς ἀνθρώπων τῶν μὲν δυναμένων νουθετεῖσθαι φόβον τῶν δὲ ἀνιάτως ἐχόντων ἀπαραίτητον δίκην . ἀπιστήσουσι μὲν οἱ θεασάμενοι τὰς |
Σωκράτης ἄνθρωπος λευκός ἐστιν . ὅτι δὲ ἔστιν ἃ συντίθεσθαι ἀδυνάτως ἔχει , δείκνυσιν ἐπὶ ὑποθέσεως σκυτέα τινὰ λαμβάνων τὴν | ||
ἀκμαζούσῃ τῇ ῥώμῃ τῶν χειρῶν χρώμενος ἀπέκτεινεν : ὁ δὲ ἀδυνάτως τὸν κρείσσονα ἀμυνόμενος , οὐδὲ σημεῖον οὐδὲν ὧν ἠμύνατο |
ἀρξώμεθα ἀπὸ τοῦ Προγνωστικοῦ . | ἀλυσμόν : ἀπορίαν , ἀμηχανίαν . ὡς καὶ Ὅμηρος ἐν τῇ εʹ τῆς Ἰλιάδος | ||
τὰ δὲ καταπεπληγμένος τὴν ὑπεροχὴν τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας , πρὸς ἀμηχανίαν ἐλθὼν καὶ τὰ σύμπαντα λογιζόμενος ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ |
τὰ μεγάλα καρτερεῖ μὴ λαμβάνων , ἔχειν δυνάμενος καὶ κρατεῖν ἀζημίως : οὐδ ' ὅς γε ταῦτα πάντα διατηρεῖ μόνον | ||
στόματος μόνον προφέρειν , τουτέστι μέχρι λόγων ματαίων στῆναι καὶ ἀζημίως τέρψαι τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν , τουτέστι μὴ μετὰ τοῦ |
διηγήσατο καὶ νηῶν μεγέθη καὶ ὅσα ἄλλα οὐδ ' ἂν εὐχερῶς ἀπομνημονεύσαιμι , ἢ ἐπιλίποι μ ' ἂν ἡ ἡμέρα | ||
καὶ πονηροὺς πλουσίους καὶ ἄλλας δυνάμεις ἔχοντας εὐδαιμονίζειν καὶ τιμᾶν εὐχερῶς ἐθέλουσιν δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ , τοὺς δὲ ἀτιμάζειν |
ἐπιτιθέντας τοὺς καρκίνους καίειν δεῖ , μέχρις οὗ τεφρωθῶσιν ὡς εὐκόλως λειοῦσθαι : καίειν δὲ μετὰ Κυνὸς ἐπιτολήν , ἡνίκα | ||
ἡ δὲ δρουγγιστὶ τἀναντία ἔχει καὶ ἐν ταῖς ἐνέδραις γὰρ εὐκόλως λανθάνειν δύναται , ὀλίγῳ τόπῳ ἀρκουμένη , καὶ συντόμως |
κατελπίζομεν , τὰ δ ' ἀγαθὰ μᾶλλον πάντες ὡς εἰπεῖν προσδοκῶμεν διὰ τὴν φυσικὴν οἰκείωσιν πρὸς αὐτά . ἐξ οὗ | ||
προσδοκωμένης , οὐδ ' οἴνου δεῖ . Εἰ μεγάλην ἔσεσθαι προσδοκῶμεν τὴν λειποθυμίαν , κάλλιον αὐτοῖς παρασχεῖν οἶνον ἢ μετὰ |
δὲ πρὸς Ὀλύμπιον γράφεις . εἶτ ' οἴει με τιμῶν ὀκνεῖν , ἐγὼ δὲ ἀτιμάζεσθαι λέγω . τὴν μὲν οὖν | ||
ἔγνω μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι τοῦ πρόσω , ἀλλ ' ὀκνεῖν γὰρ πυνθανόμενον ὅτι αὐτὸς προσάγοι : καταπατήσειν τε τῇ |
ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
, ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
ἔτι κατέλαβε κίνδυνος , νῦν δ ' εἰς αὐθάδειαν καὶ καταφρόνησιν τοῦ δημοτικοῦ τραπόμενοι καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς κράτος , | ||
ἀπὸ πολλοῦ στρατοῦ καὶ οἷα εἰκὸς ἐν προνομαῖς ἀσύντακτον διὰ καταφρόνησιν , κατιόντες ἀθρόοι διέφθειρον : καὶ τῶν πόλεων ὅσα |
δὲ ἄν τις τῆς τοιαύτης ἀβελτερίας τὴν εἰς τὰ φαῦλα φιλοπονίαν , δι ' ἧς τινες πειρῶνται ταῖς κατὰ τῶν | ||
εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' |
δῆμος οὐκ ἐφήσθη τοῖς γιγνομένοις , οὐδ ' αὖ τὴν ἀκαιρίαν κατεμέμψατο τῷ μήτε ναῦς μήτε τεῖχος ἔχειν πω τότε | ||
ἔστι δ ' ὅτε καὶ δι ' ἀταξίαν τε καὶ ἀκαιρίαν [ γίγνεται ] διαφθορά : λέγω δὲ ἀταξίαν , |
μετὰ φόβου . ταρβοσύνῳ ] φοβουμένῳ . ταρβοσύνῳ ] + δειλίαν ποιοῦντι . ταρβοσύνῳ ] ταραχώδει . ἀκρόπτολιν ] διὰ | ||
συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες , ἀλλὰ κωμῳδεῖν Περικλέα , καὶ ταῦτα εἰς δειλίαν , ἔπειτ ' αὐτοὶ δόξωμεν ἀνδρειότεροι τοῦ δέοντος εἶναι |
λάθρᾳ τῶν Συρακοσίων ἐπὶ τετρακοσίοις ταλάντοις . Τὰ συμβάντα Καρχηδονίοις δυσχερῆ διὰ τὴν εἰς τὸ θεῖον ἀσέβειαν . Συνοικισμὸς τῶν | ||
σαφῶς καὶ παραδεδειχὼς τά τε περὶ τοὺς ἀρχαίους καταπάλτας ὄντα δυσχερῆ καὶ τὰ δι ' ἡμῶν εἰς μετάθεσιν ἠγμένα , |
ἄλλου δέ τινος μὴ νεωτερισθέντος , ταχέως καταῤῥήγνυται , καὶ κακοηθέστερον : τὰ ἐμούμενα ἐπὶ τούτοισι , πονηρὰ καὶ θηριώδεα | ||
, καὶ ἔμεινε τὸ διάλειμμα ἄχρι . * τεσσαράκοντα ἡμέρας κακοηθέστερον ὑπέστρεφεν . εἶπε γὰρ ὁ Γαληνὸς , ὅτι πολλάκις |
χοῖρος νέμεται κάτω τρίπους ” . καὶ ὁ Ξάνθος πάνυ βαρέως σχὼν πρὸς τοὺς φίλους φησίν : „ οὐχὶ μικρῷ | ||
] βλέπειν . τὸ ἐφύμνιον . ταῦτα δὲ λέγει ὡς βαρέως φέρων . ὅμοια τοῖς ἄνω . + ἐφύμνιον [ |
, φιλοσωματία φιλοψυχία , καταπληγία . καὶ τὰ ῥήματα δειλιᾶν ἀποδειλιᾶν , ὀκνεῖν κατοκνεῖν , εὐλαβεῖσθαι , κατεπτηχέναι , φιλοψυχεῖν | ||
δὲ δόξαν αἰσχρὰν κτῶνται διὰ τὴν τοῦ σώματος ἀδυναμίαν δοκοῦντες ἀποδειλιᾶν . ἢ καταφρονεῖς τῶν ἐπιτιμίων τῆς καχεξίας τούτων , |
πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
πάτρης . ταύτῃ δὲ τῇ παρρησίᾳ καταπληξαμένου τοῦ Ἐπαμεινώνδου τοὺς εὐλαβῶς ἔχοντας , ἕτερος οἱωνὸς ἐφάνη δυσχερέστερος τοῦ προτέρου . | ||
ἐστι μουσικός , χαριέστερον δὲ οὐδὲν μουσικῆς . διηνεκῆ . εὐλαβῶς ἐνεργοῦσι . σεβασμία . * ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα |
ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος , οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος ἕνεκα νίκης , ἣν ἡμεῖς καλλίστην ἐκ | ||
ἐξεῖναι ποιεῖν , ὅ τι ἂν οἱ νόμοι κωλύωσι . καρτερεῖν δὲ τὰ δεινὰ καὶ μὴ ἐκπλήττεσθαι ταῖς συμφοραῖς . |
δύναμιν , ἢ ὡς οὐ καλὰ καὶ τῆς πόλεως ἄξια πράγματ ' ἐνεστησάμην καὶ ἀναγκαῖα , ταῦτά μοι δεῖξον , | ||
ἐκεῖν ' ὑμᾶς ὑπολαμβάνειν δεῖ , ὅτι καὶ τὰ Φιλίππου πράγματ ' ἐκ τῆς εἰρήνης γέγονεν εὐπορώτερα πολλῷ , καὶ |
τῆς πομπῆς , ὡς οἴκοι γεγόνασιν , ὄχλον ἡγοῦνται τοὺς σχολαίτερον ἀπιόντας . πόσου δ ' ἂν ἐπρίαντο νῦν τὰς | ||
ὁδῷ τῇ μητρὶ καὶ τῆς ἐσθῆτος ἀντεχομένην , ὡς ἀναγκάσαι σχολαίτερον τὴν τεκοῦσαν βαδίζειν , ὅπως αὐτὴν ἀνελομένη κομίσειε . |
φαρμάκου τὴν νόσον , ὡς τά γε πολλὰ τῶν τοιούτων ἀνήκεστα ἐγένετο συνηθείᾳ καὶ χρόνῳ , πάνυ ῥᾳδίως ἂν ἐξαιρεθέντα | ||
καὶ ὠμότητα ἐξέχῃ λέγειν πόθῳ τοῦ τὸν ἀδικήσαντα πολλὰ καὶ ἀνήκεστα ποιῆσαι κακά , ὡς ἤδη τινὲς ἀδικηθέντες ὑπό τινων |
εὐχαριστίαν καὶ τιμὴν τοῦ παντοκράτορος εὔζωνοι καὶ εὐτρεπεῖς ἀεὶ γινώμεθα μέλλησιν παραιτούμενοι . καὶ γὰρ τὸ Πάσχα , τὴν ἐκ | ||
τι παρ ' αὐτῶν παθεῖν φ ἐκείνων : τῶν Ἀθηναίων μέλλησιν : ἀναβολήν . αὐτοί : ἡμεῖς οἱ Μιτυληναῖοι φ |
τὴν ψευδώνυμον ἀμαθίᾳ , νόσῳ δυσθεραπεύτῳ , βιοῦντες , ἣν θρασύτητα κυρίως ἄν τις προσαγορεύσειεν , ὥσπερ φασὶν ἐν τοῖς | ||
αἰσχρὸν ἀντὶ καλοῦ χαρακτῆρος : ἀπεργάσεται γὰρ τῇ μὲν προσθέσει θρασύτητα , τῇ δ ' ἀφαιρέσει δειλίαν , μηδ ' |
' ἐν ὅσῳ μὴ πράττουσί τι οἱ ἀγαθοὶ διὰ τὴν ῥαθυμίαν , ἀνάγκῃ προστρέχουσι τοῖς δυνατοῖς , ἵνα μὴ μετὰ | ||
κριτής , ἐξεταστής . οὐκ ἐχόντων ] διὰ τὴν ἡμῶν ῥαθυμίαν . συνίστησι τὴν εὔνοιαν τῶν θεῶν ἐξ ὧν οὐκ |
θάλατταν παραπομπῆς , ἵν ' ἀκινδύνου τῆς παρουσίας σφίσιν οὔσης ἀόκνως παρακομίζωσι τὸν εἰς τὰ ἐπιτήδεια φόρτον . Ἐπειδὰν δὲ | ||
ὑπὸ Εὐρυσθέως γυμναζόμενος οὐκ ἐνόμιζεν ἄθλιος εἶναι , ἀλλ ' ἀόκνως ἐπετέλει πάντα τὰ προσταττόμενα : οὗτος δ ' ὑπὸ |
ἀπέθετο καὶ ὁ δῆμος ἀγόμενος ἐπὶ τὰς στρατείας εἰς φανερὰν ἀπόνοιαν ἐτράπετο , προελθὼν ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν : Ὦ | ||
ἀδελφὸς ἦν Ἀρσινόης , καὶ ἐπώνυμον διὰ τὴν σκαιότητα καὶ ἀπόνοιαν τὸν κεραυνὸν ἔφερεν . Ὁ τοίνυν Λυσίμαχος διὰ τὴν |
? ? [ θέρμαινέ θ ' ἡμῖν καὶ θύη ] πέττειν ? ? ? ? τινὰ [ κέλευ ' , | ||
στόμαχον , ὥστε καὶ θερμαινομένοις αὐτοῖς ἐκεῖνον συνθερμαίνεσθαι , καὶ πέττειν τὴν προσε - νεγκαμένην τροφὴν , καὶ ταχέως ἀποπέμπειν |
δὴ τοῦτο γῇ κρύψαντες ἐξαρκεῖν , ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ φοβηθῆναι μὴ ἄρα τοὺς ἄλλους ἐξ ἴσου σφίσι ποιήσωσιν , | ||
διὰ τὸ αἰσχυνθῆναι ἐρυθρίας λέγεται οὔτε ὁ ὠχριῶν διὰ τὸ φοβηθῆναι ὠχρίας , ἀλλὰ μᾶλλον τὸ πεπονθέναι τι . ὥστε |
ῥυθμοῖς , τὸ πᾶσι δὴ τούτοις ἠθικῶς καὶ ἀφελῶς καὶ ἀνειμένως δοκοῦντα λέγειν ὑπορύττειν πως καὶ κατασκευάζειν , ἃ βούλεταί | ||
* , : Λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ῥαθύμως καὶ ἀνειμένως διαγόντων . λέγουσι γὰρ οἱ ναῦται ψαίρει τὸ ἄρμενον |
, ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ ποτε ἡσυχάζειν , ἡ δὲ πασῶν ἀρίστη ἔνθεος κατοκωχή τε καὶ | ||
τὴν φιλοπονίαν δείξῃ τοῦ Μακεδόνος καὶ τὸ μηδένα καιρὸν ἐθέλειν ἡσυχάζειν . Ἰλλυριοὺς ] Δυρραχηνούς . Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας ] |
δὲ αὖ παλαίοντας , τοὺς δὲ ἄλλο τι περὶ τὴν ἀγωνίαν ἀσκοῦντας οὐκ ὄντας ἀθλητάς . ἁπλῶς δὲ εἰπεῖν , | ||
αὐτὰ καί τι τῶν τοῖς σώμασιν δοκούντων προσήκειν κατὰ τὴν ἀγωνίαν ἀθλοῦντα : ταὐτὸν καὶ ἐγὼ πέπονθα πρὸς τὴν πόλιν |
δεινόν ἐστιν , ὅτι καὶ τῆς παρὰ τοῦ δήμου τιμῆς ἀναισθήτως ἔσχες καὶ τῶν κοινῶν ἐλπίδων χείρων γέγονας : ἔστι | ||
τὴν ψυχὴν τῶν ἐπιβαλλόντων αὐτῇ καλῶν καὶ πρὸς τοῦτο ἢ ἀναισθήτως ἔχειν καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον ἐπιτείνειν τὸ κακὸν ἢ |
, καταρχάς . ποιηταῖς ] τοῖς ἄλλοις . ψόφου ] ματαίου . κτύπου . , κρότου . πλέων ] πλήρη | ||
λαβεῖν τὰ μύρα ἀπὸ τοῦ μετὰ πολλοῦ μόρου καὶ πόνου ματαίου γίνεσθαι . Λακεδαιμόνιοί τε ἐξελαύνουσι τῆς Σπάρτης τοὺς τὰ |
καθόλου , πῶς καὶ ὑστερογενὲς καὶ αἴτιον τοῦ μερικωτέρου , δυσχερῶς ἄν τις ἀποδείξειεν , εἰ δεῖ δυσχερὲς λέγειν τὸ | ||
λόγων οὐκ ἀφανὴς ἦν τῷ Ἀπολλωνίῳ , ξυνίει γὰρ αὐτῶν δυσχερῶς διακειμένων , ἐπειδὴ ἤρα αὐτοῦ ὁ Νεῖλος , ἐξιστάμενος |
ἐκ τῆς πρὸς αὐτοὺς μάχης . τινὲς δὲ ἀντὶ τοῦ μαλακῶς . εἰρωνεύεται γὰρ ὁ Ἡρακλῆς . ὁ γὰρ Διόνυσος | ||
δρῇν ἢ ποτὰ ἢ βρωτὰ ἢ ἃ ἂν ὁρᾷ , μαλακῶς ὅσα ψαύει : ἄλλαι : ἃ μὴ μεγάλα βλάπτει |
δ ' ἐπὶ τῶν ὑδάτων καὶ τῶν ὑμένων τὰ κατὰ διάδυσιν θεωροῦσα ὀπτικὴ ἐλάττω μὲν θεωρίαν ἔχει , αἰτιολογεῖ δὲ | ||
ἵνα αἱ πύλαι αὐτῷ ἀνοιχθεῖεν , ἀλλὰ μὴ κατὰ τὴν διάδυσιν ἢ τὴν ἐκτομάδα πυλίδα ὥσπερ εἰώθει , εἰσέλθοι . |
δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
πολυπειρότατος . ἔπειτα , ὅτι τῶν ἄλλων φαύλως πως καὶ ἀπερισκέπτως ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ποιουμένων τὰς αἱρέσεις τῶν ἐπιστησομένων | ||
λυμαίνεσθαι , κρατούμενα δὲ ὑπ ' οὐδενός . καίτοι τὸν ἀπερισκέπτως τῇ τοῦ τάχους ἐπιθυμίᾳ χρώμενον πολλὴν ἐφέλκεσθαι καὶ τὴν |
τῆς τούτου ἐφόδου . Γίνεται οὖν καὶ τοῦτο κατὰ τὰ βεβουλευμένα καὶ τὴν στενὴν καὶ ἀπόκρημνον διελθόντες ἀτραπὸν οἱ περὶ | ||
γὰρ ἀνίει ἐπιὼν ὁ Δαρεῖος , οἱ Σκύθαι κατὰ τὰ βεβουλευμένα ὑπέφευγον ἐς τῶν ἀπειπαμένων τὴν σφετέρην συμμαχίην , πρώτην |
ἐπὶ τοῦ μὴ πεφυκότος ποιεῖν , ὥσπερ τὸν νοσοῦντα λέγομεν ἀδυναμίαν ἔχειν τοῦ ποιεῖν . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ | ||
ἐπιστήμην μὲν εἶδος καὶ δύναμιν , ἀνεπιστημοσύνην δὲ στέρησιν καὶ ἀδυναμίαν . Ἢ μορφή τις καὶ ἡ ἀδυναμία καὶ ἡ |
πρᾶγμα : μανθάνω ϲχεδὸγ γὰρ ἐξ ὧν πρόϲ με τὴν ὑποψίαν ἔχειϲ : διὰ τὸ δ ' ἐρᾶν ϲε ϲυγγνώμην | ||
προσώπου : καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ ὁ μὲν τῶν ἰατρῶν ὑποψίαν ἔχων , ὁ δὲ κατελθὼν καὶ εἰπὼν ὅτι τεθνήξεται |
τὴν ψυχὴν εὐθὺς μετενόησε καὶ κατεμέμψατο ἑαυτὸν ὡς τὰ μέγιστα ἡμαρτηκότα . ἀλλ ' οὐ γὰρ ἦν δυνατὸν τὸ γεγονὸς | ||
ἴσῳ παραβάλλωμεν , φήσομεν , ὅτι εἰ τὸν τὰ ἴσα ἡμαρτηκότα ἀθῷον οὐκ ἐῶμεν , οὐδὲ τοῦτον ἄξιον περιορᾶν . |
ὃς ἐξαπατᾶ ? ? τὸν ἴδιον [ υἱόν ] , μοχθηρῶς ? [ - ] [ ] ? δὲ φίλοις | ||
' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν . |
ἁπλῶς εἰπεῖν ὅθεν δυνάμεθα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν : τοὺς μὲν φαύλως βεβιωκότας παραλαμβάνοντες : εἰ δέ τι σεμνὸν εἶναι ἐν | ||
. πάντα δὲ ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων ἢ ποταμῶν χειμάρρων : τεθρύληται δὲ διὰ τὰς |
ὥστε εἰς ἐπιείκειαν φέρειν : ἐκτρέπει γὰρ τοὺς πλείους εἰς φιληδονίαν τε καὶ ὑπερηφανίαν . Ὅτι τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας ἐκπαιδεύσας | ||
διὰ τέκνα ἤθελε συνεῖναι τῷ Ἰακώβ , καὶ οὐ διὰ φιληδονίαν . Προσθῆσα γὰρ καὶ τῇ ἐπαύριον ἀπέδοτο τὸν Ἰακώβ |
ἀνέχειν , κατακρούειν , κατακολούειν , κατασιγάζειν , καταστασιάζειν , καταβοᾶν περιβοᾶν , καταθροεῖν , καταθρυλεῖν , ἀποστρέφειν τὴν γλῶτταν | ||
τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν ἔσται λοιπὸν ἢ καταβοᾶν τε καὶ θυροκοπεῖν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐλθόντας . Ἀλλὰ |
ὅπλων ἐμποδιζόντων τοὺς ἄνδρας . ὁ δὲ Περδίκκας κατανοήσας τὴν δυσκολίαν τοῦ ῥείθρου τοὺς μὲν ἐλέφαντας * [ τοῦ ποταμοῦ | ||
παρ ' ὑμῶν οὔσης . οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τοιαύτην δυσκολίαν ἔχοντος τοῦ πράγματος οὐκ ἀποκνήσω . δοκεῖ γάρ μοι |
, ἀλλὰ καταφατικῶς κατηγορεῖται τοῦ πράγματος , λεγόντων ἡμῶν τόνδε τυφλότητα ἔχειν καὶ καθ ' ἕξιν ἔχειν τόδε τὸ πάθος | ||
στέρησιν οἶδε καὶ τὴν ἕξιν . οἷον ὁ εἰδὼς τὴν τυφλότητα οἶδε καὶ τὴν ὄψιν : ἡ γὰρ τυφλότης πρὸς |
ἀκροατῶν , ποταπός ; αἰανὸς καὶ σκοτεινός , ἤτοι τὸ λελογισμένον αὐτῶν σκοτίζων : τουτέστιν ἐλπίδα ἔχοντες οἱ ἀκροαταὶ ταχέως | ||
ὑπ ' οὐδενὸς φόβου , τὸ γὰρ ἔννουν τε καὶ λελογισμένον ἐν αὐτοῖς μάλιστα τοῖς φοβεροῖς ἔχειν . ἐκάλουν δὲ |
οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
πλείονος τροφῆς κρατεῖν δυνάμενον , ἥττονος δὲ ὀρεγόμενον τῇ ποικιλίᾳ δελεάζειν τῶν προσφερομένων , κινεῖ γὰρ τὴν ὄρεξιν ἡ καινότης | ||
αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς αἵματι θηρίων καὶ τοῖς τοῦ |
ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |
ἁμαρτάνουσιν εὐθὺς ἐπέξεισιν ὁ θεός , ἀλλὰ δίδωσι χρόνον εἰς μετάνοιαν καὶ τὴν τοῦ σφάλματος ἴασίν τε καὶ ἐπανόρθωσιν . | ||
. τινὲς δὲ αὐτῶν εἰς τέλος ἀπέστησαν . οὗτοι οὖν μετάνοιαν οὐκ ἔχουσιν : διὰ τὰς πραγματείας γὰρ αὐτῶν ἐβλασφήμησαν |
καὶ τὰ μετὰ ταύτην γενόμενα πάθη θεατρικαῖς ἐοικότα περιπετείαις μὴ ῥᾳθύμως διελθεῖν πειράσομαι καὶ περὶ τούτων ἐπ ' ἀκριβείας ἕκαστον | ||
ἰδὼν δὲ πόρρωθεν ἀγομένους τινὰς τὴν ἐπὶ θανάτῳ , οὐ ῥᾳθύμως εἶδεν , ἀλλ ' ἔφη πρὸς τὸν Πτολεμαῖον ἆ |
τὰ ἐπιρρήματα ἀμελῶς , ῥᾳθύμως , δειλῶς , ἀνάνδρως , ἀθύμως , ἀστρατεύτως , ἀπολέμως , ἀγυμνάστως , ἀσυγκροτήτως , | ||
τί ποτε τοῖς ἄλλοις ἐδόκει . ᾐσθανόμην οὖν , ὡς ἀθύμως ἔχοντες καὶ δυσχερῶς οἱ πολλοὶ κατὰ συστάσεις γινόμενοι διεμέμφοντό |
μεσαιτάτην . ἄνδρας μετ ' αὐτοὺς ἀξιοῦσι πανσόφους ἅπαντα πράττειν εὐγενῶς καὶ κοσμίως , οὕσπερ τὸ λοιπὸν καὶ διδασκάλους ἔφαν | ||
πολλὰς ἀνελεῖν : τέλος δὲ τοῦ πλήθους αὐτὰς πανταχόθεν περιχυθέντος εὐγενῶς μαχομένας ἁπάσας κατακοπῆναι . τὴν δὲ Μύριναν θάψασαν τὰς |
πάθη : ὅθεν καὶ τὰ κωμικά , καίτοιγ ' εἰς ἀπιστίαν ἐκπίπτοντα , πιθανὰ διὰ τὸ γελοῖον : ἀγρὸν ἔσχ | ||
, οὐκοῦν , ἔφησεν . εἰ τὸ πεπονθέναι κακῶς τὴν ἀπιστίαν περιποιεῖ , τὸ παθεῖν ἄρα εὖ ποιήσει τὰς πόλεις |
: λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
ἐπιτρέψασι . καὶ χειροτονούμενος ἐξόμνυσθαι τὰς ἀρχάς , οὐ φάσκων σχολάζειν . καὶ προσελθεῖν πρότερος οὐδενὶ θελῆσαι . καὶ τοὺς | ||
διὰ τὸ τρέχειν τὸν ἀέρα . Σχολαστικός : διὰ τὸ σχολάζειν τοῖς ἀστικοῖς ἢ τῷ δικαίῳ . Σχολεῖον : διὰ |
ὁμόφυλον μέχρι νίκης δεῖν πολεμεῖν , καὶ μὴ δι ' ὀργὴν ἰδίαν πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων διολλύναι , πρὸς | ||
Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη , τούτων δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς . διόπερ ὁ δῆμος |
τίνι μέμφῃ ; ταῖς ἀτόμοις ἢ τοῖς θεοῖς ; ἀμφότερα μανιώδη . οὐδενὶ μεμπτέον . εἰ μὲν γὰρ δύνασαι , | ||
γενήσεσθαι προσημαίνει καὶ ἐπιληπτικὸν τρόπον ἢ παραπληγικὸν ἢ μελαγχολικὸν ἢ μανιώδη . χρὴ οὖν διδάσκειν τὸν ἰατρὸν καὶ παρακαλεῖν ὡς |
παραίτησιν ἐπιδεχόμενα , καὶ ἀπαραίτητα μὲν ὡς ἡ ἀναπνοή , παραίτησιν δ ' ἐπιδεχόμενα ὡς ἡ ἐσθής : δύναται γὰρ | ||
ὡς τὸ ἀναπνεῖν τοῖς πνεύμονα ἔχουσι ζῴοις , εἰ δὲ παραίτησιν ἐπιδέχεται , λέγεται χρήσιμον ὡς τὸ ὑποδεδέσθαι ἐν χειμῶνι |
. ἐμοί τε γὰρ ἂν χαρίζοιο καὶ συγγνώμην ἂν δοίης ῥᾷον ἢ λάβοις δίκην . ὑφ ' οὗ δὴ καὶ | ||
, ὡς εἰκός , ὅπως ἔχοι τὰ νῦν , ἀποκρίνασθαι ῥᾷον αὐτὴν διακεῖσθαι . ταῦτα πόθον εἰκότως ὑμῖν ἐργαζόμενα λύπην |
ὁμόσε χωρεῖν ἀνδράσι κρατίστοις μὲν τὰ πολέμια τῶν Ἑλλήνων , ἀπονενοημένως δὲ πρὸς τὸ ζῆν διακειμένοις , δικαίαν δὲ ὀργὴν | ||
' ἐπ ' αὐτὸν τοῦ δήμου , καὶ τὰς χεῖρας ἀπονενοημένως προσφέροντος , ἔφυγεν εἰς Τεγέαν κἀκεῖ διετέλεσε τιμώμενος ὑπὸ |
διανοίας ὁμοίας ἢ πράξεις ἔχουσι . Ταῦτα δὲ πρὸς τοὺς τολμῶντας κατὰ τοῦ ἔργου λέγειν προεθέμεθα καὶ πρὸς τοὺς ἀστροδώρητον | ||
' ἐγὼ πολλοὺς τῶν ἐν Ῥώμη ἰατρῶν οὐδ ' ὄνομα τολμῶντας ὀνομάσαι τῶν πεπόνων ὡς χολὴν τικτόντων αὐτῶν . ἐμοὶ |
, μετέχοιεν . Σκέψασθε δὴ πράγματος μεγάλου κλοπὴν καὶ δεινὴν ἀναισχυντίαν ἀνθρώπου . Τῶν γὰρ πρεσβειῶν , ἃς ἐξεπέμψατε εἰς | ||
Διόνυσος , δύο βίαιοι θεοί , ψυχὴν κατασχόντες ἐκμαίνουσιν εἰς ἀναισχυντίαν , ὁ μὲν καίων αὐτὴν τῷ συνήθει πυρί , |
κατ ' οἶκον ] μὴ λέγῃς τὸ ἅμερον ἀντὶ τοῦ πράως ὥσπερ τινὲς συνάπτοντες πρὸς τὸ νεῦσον : ἔχει γὰρ | ||
, ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι τῷ σώματι |
οὔτε κωλύοντος αὐτὸν οὔτε ἀπαντῶντος . ὁ γάρ τοι Μιθριδάτης ἑτοίμην ἔχων δύναμιν ὅμως ὑπεχώρει , πολλὰ καὶ δίκαια διδοὺς | ||
ἐμπειρίᾳ τε πολεμικῇ καὶ τῆς πρὸς τοὺς βαρβάρους μάχης συνηθείᾳ ἑτοίμην πρὸς μάχας . ὡς δὲ ἀπηγγέλη τῷ Γορδιανῷ ὁ |
εἶτα τὸν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἐν πλείονι ἀδείᾳ καὶ συγγνώμῃ κοσμίως βεβιωκότα , τοῦτον ἐπὶ τῆς Ῥώμης παρ ' αὐτὸν | ||
δίδωσι μέν , δίδωσι δὲ τῆς εὐνῆς ἐπιβάς , οὐδὲ κοσμίως ἀποδιδοὺς ἐν ὑπονοίαις δυσχεραίνειν παρῆκεν , ἀλλ ' ἀνεῖλε |
ἂν ἐπὶ καιρῶν , εἰ μόνον ἀνυπέρθετον φθορὰν ἐργάσοιτο : χρονίζοντα δὲ καὶ τήκοντα ψυχήν τε καὶ σῶμα τῶν τετραγῳδημένων | ||
ἅτινα ἐπιξέειν πρὸϲ λεπίδοϲ ἀπόϲταϲιν οὐκ ἐπιδέχεται . τὰ δὲ χρονίζοντα ἐν τῷ πνεύμονι ἕλκη κἂν θεραπευθῇ ποτε , καταλείπει |
, ταῦτα διὰ τοῦ ψηφίσματος Ἀριστοκράτη γεγραφότα δείκνυσι κατὰ τῶν ἐπηρεαζόντων καὶ δικαίως ἔστιν ὅτε τῷ Χαριδήμῳ . [ , | ||
σώζειν τὴν ἑαυτῶν φιλοτιμίαν , πράως τοῖς ἄλλοις ὁμιλεῖν , ἐπηρεαζόντων δὲ τοῖς ὑπάρχουσιν εἰς ἔριν καὶ φιλονεικίαν ἐξάγειν . |
ὅνπερ ἐάν τις πολὺν φάγῃ κεφαλαλγεῖ . κυκλάμινος οὐχὶ πάντως χαλεπῶς ὀρύσσεται . ἀλλ ' ὥσπερ ἀπειροκάλως ἐκεῖνος κατηράσατο , | ||
τοὺς Ἀθηναίους , καὶ κατὰ τάχος διώκοντες , ᾗ οὐ χαλεπῶς ᾐσθάνοντο κεχωρηκότας , καταλαμβάνουσι περὶ ἀρίστου ὥραν . καὶ |
κεραυνοὺς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ κατὰ πλείονας πνευμάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν ἰσχυράν τε ἐκπύρωσιν : καὶ κατάρρηξιν μέρους καὶ ἔκπτωσιν ἰσχυροτέραν | ||
ὅταν ἔχῃ τι μετὰ τῆς ὑγρότητος ὀλισθηρόν : οὐ μὴν ἰσχυράν γε τὴν κάτω ῥοπὴν ἴσχει διὰ τὸ μηδεμίαν ὑπάρχειν |
ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
Διὸς παῖς , καὶ ἐκείνῳ μὲν ἐς τὸν κόχλον τόνδε ἐκτρέπει τὴν μορφήν , αὐτὴ δὲ αἱρεῖται ὀπαδόν τε καὶ | ||
διὸ καὶ οὐ μόνον τὰ πράγ - ματα μετεωρίζει καὶ ἐκτρέπει τῆς συνηθείας ἀλλὰ καὶ τοὺς λόγους . ὅτι δὲ |
δὲ ἀτρεμοῦσα καὶ μάλα ἐγκρατῶς ἐντίθησίν οἱ τὸ κατὰ μικρὰ ἀδεές . προσελθόντος δὲ καὶ παραμένοντος ἀπαθοῦς καὶ οἱ μετέωροι | ||
, καὶ τὸ θηλυκὸν [ ἀδεής ] καὶ τὸ οὐδέτερον ἀδεές , πλεονασμῷ ἑτέρου δ ἀδδεές , . , . |
μὲν τῇ συστάσει , μελάνων δὲ τῷ χρώματι , μὴ ῥᾳδίως οὕτως διαφαινομένων ἐν ταῖς ἀμίσιν . Ἐπεὶ γὰρ ταῦτα | ||
ὁ ἐν ταύτῃ τικτόμενος . πρηΰνειν : ἀντὶ τοῦ : ῥᾳδίως τις ἐπιτιθεὶς χεῖρα πᾶν ὁτιοῦν ἡμερώσει . * πεφύλαξο |
εἰς οἶκον , καὶ τὸν οἰκέτην ἀπέστειλεν ἀπαγγελοῦντα τῇ γυναικὶ τἀπιτήδεια παρασκευάζειν , ὡς ἄγοντος αὐτοῦ ξένους . Ἐλθὼν δ | ||
, πονουμένων ἐκ νυκτὸς εἰς νύκτα , καὶ μόλις ποριζομένων τἀπιτήδεια , κατοδυρομένων τε αὑτῶν καὶ πᾶσαν ἀγρυπνίαν ἀναπιμπλάντων ὀλοφυρμοῦ |
μέχρι τῶν καθ ' ἡμᾶς χρόνων τὸ ἔθος , τὸ μηθενὸς εἶναι τῶν ἔξω τῆς πόλεως τοὺς δημάρχους κυρίους : | ||
τὴν βουλὴν οὐκ ὀρθῶς δι ' ὀργῆς ἐχόντων ἐπὶ τῷ μηθενὸς τῶν μετρίων παρ ' αὐτῆς τυγχάνειν , μᾶλλον ἢ |
ἐν τῷ σώματι . “ καὶ παρὰ τὰ ἔξωθεν δὲ προσπίπτοντα καὶ προσφερόμενα καὶ ποιούμενα καὶ τὰ ἐκ τοῦ σώματος | ||
αὐτέου , καὶ τὰ σιτία ἃ πρόσθεν ἐβεβρώκει πνίγει αὐτὸν προσπίπτοντα καὶ καίει καὶ στρέφει τὴν κοιλίην . Ταῦτα μὲν |
καὶ μάχεσθαι . ἀπορουμένου δὲ τοῦ βασιλέως καὶ νομίζοντος μηδένα τολμήσειν ἔτι μάχεσθαι , ἧκε πρὸς αὐτὸν Τραχίνιός τις τῶν | ||
τὸ πεδίον . Ἀμομφάρετος δὲ ἀρχήν γε οὐδαμὰ δοκέων Παυσανίην τολμήσειν σφέας ἀπολιπεῖν περιείχετο αὐτοῦ μένοντας μὴ ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν |
ἀναγκάζομαι ; ὦ κάλλος δικαίως ὑβρισμένον , τί γὰρ ἡμῖν ἀκαίρως παραμένεις ; Ἀλλὰ τί ταῦτα θρηνῶ καὶ οὐχ εὑρίσκω | ||
ἀπαντήσῃ τόπος , μηδένα ἐλάσαι τὸν ἵππον αὐτοῦ ἢ τοξεῦσαι ἀκαίρως , ἀλλ ' , εἰ καὶ κινηθῇ κυνήγιν , |
καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
ὁ δῆμος ἐβουλεύσατο , τίνα ταῦτ ' ἔχει τοῖς ἀνδράσι φαυλότητα , ἢ τί δεῖ τὰ ἑτέρων ἐκείνοις λογίζεσθαι , | ||
καὶ ἐν συναιρέσει αἶσχος ὃ οὐκ ἴσχειν δεῖ διὰ τὴν φαυλότητα : ἢ ἀπὸ τοῦ ἐπιτατικοῦ α τὸ πάνυ ἴσχον |
οὖσαν τὴν προσαγγελίαν . οἱ δὲ τῶν Περσῶν ἡγεμόνες , ἀπίστως ἔχοντες τοῖς Ἕλλησι , τούτους μὲν ἀφώπλισαν , τὰ | ||
, καταγελασθὲν ἠφανίσθη : τὸ δὲ ἀντιτετάχθαι ἀλλήλοις τῇ γνώμῃ ἀπίστως ἐπὶ πολὺ διήνεγκεν . οὐ γὰρ ἦν ὁ διαλύσων |
ὀβολὸν ἐμπεπολήκαμεν . εἶτα ὁ Πλούτων εὖ οἶδα ὅτι ἐμὲ ῥᾳθυμεῖν ἐν τούτοις ὑπολήψεται , καὶ ταῦτα παρ ' ἄλλῳ | ||
ἢ περὶ καιροῦ μανθάνοις . διόπερ σοι τὴν ὡς ἐδόκουν ῥᾳθυμεῖν ἀπολογίαν ἀφίημι , κἂν ἐγκαλῇ τις , λύε . |
λεπυχάνῳ . Εὐριπίδου τἄρ ' ἐστὶν οὐ κακῶς ἔχον , τἀλλότρια δειπνεῖν τὸν καλῶς εὐδαίμονα . ἵνα μὴ τὸ παλαιὸν | ||
φίλε , τοῖς πολλοῖς γε αὐτῶν ἐνευρήσεις , ὅταν δέῃ τἀλλότρια ἀναλίσκειν , τὰς τοῦ κηφῆνος συγγενεῖς ἐνούσας ἐπιθυμίας . |
δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς ἔχοντας ἡμῖν οἴονται πάντες ὅτι πρὸς τούτους δέον : | ||
φίλοις εἰδώς : ἀφ ' ὧν τὰ ἐπιρρήματα φιλίως καὶ φιλικῶς . προσφιλῶς δὲ Ξενοφῶν εἴρηκε , καὶ Θουκυδίδης προσφιλεῖς |
μηδὲ νῦν ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν . τί γὰρ δὴ καὶ νεανικὸν πόλιν ὑπήκοον ποιῆσαι κακῶς ; οὐδὲ γὰρ τοῖς ποιμέσι | ||
αὐτὰς προσάγεσθαι διεγνωκότος , γενναῖον μὲν οὐδὲν ἔτι βούλευμα καὶ νεανικὸν οὐδεμιᾶς ἐγένετο , πᾶσαι δὲ κοινῇ γνώμῃ χρησάμεναι πρὶν |
ἦν ἀδικοῦντος . οὕτως ἔξεστί σοι τῆς οἰκίας ἀφανίσαι τὴν ἀδοξίαν ποιήσαντι τὰ τρίτα τοῖς πρώτοις παραπλήσια . τούτων γὰρ | ||
; δῆλον ὅτι οὐ περὶ πάντα : οὔτε γὰρ περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος |