| τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
| , ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
| , πάλαι δέδεικται : ἢ οὐκ ἦν ἐναργὲς ὅτι τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν , τὰ δὲ κρείττω ἀλλήλων ; | ||
| ὀψώνει τρίγλην κοὐ χείρονα λήψῃ ταύτης : ἐν δὲ Τέῳ χείρω , κεδνὴ δὲ καὶ αὐτή : ἐν δ ' |
| τῆς πέψεως , ὑγρασίαι δὲ ἀπὸ τῆς τροφῆς συμβαίνουσι . βελτίω δ ' ἐστὶν ἑψόμενα , τῆς δὲ κοιλίας ἐστὶν | ||
| Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους ποητὰς τῶν μέτρων καὶ μελῶν : βελτίω γὰρ ἔστω τὰ χρώμενα συμπόσια τοῖς τούτων : μουσικῇ |
| πολλαχόθεν ἐστὶ σύρρους , καὶ συνάπτει πρὸς τὴν ἡμετέραν θάλατταν κρείττω τῆς ἐκτὸς οὖσαν , ὥσπερ εἴρηται , καὶ διὰ | ||
| , ἀλλ ' ὑμῖν μὲν καὶ ἀρχὰς εἶναι καὶ τὸν κρείττω λόγον ἐν αὐταῖς συνηυξάμην , ἐμαυτῷ δὲ ᾗπερ νῦν |
| . Τὸ θερμὸν τοῦ ὀβελοῦ : ἐπὶ τῶν ἀναιρουμένων τὰ χείρονα ἀντὶ τῶν κρειττόνων εἴρηται ἡ παροιμία . Μετενήνεκται δὲ | ||
| πάντων ἀρχῆς αὗται παράγονται καὶ τίς ἑκάστης ἡ ἰδιότης , χείρονα εἶναι ἀνάγκη τοῦ γινωσκομένου τὴν γνῶσιν . Τούτων οὖν |
| ἐκ τῆς πολιτικῆς καὶ συνήθους τοῖς πολλοῖς ἀπαγγελίας , καὶ κρείττονά ἐστιν ἢ κατὰ τὸν ἰδιώτην : οὐ μὴν ἐσκότισταί | ||
| Τὴν ψυχήν , ἔφη . Ἀγαθὰ δὲ τὰ τοῦ κρατίστου κρείττονά ἐστιν ἢ τὰ τοῦ φαυλοτέρου ; Τὰ τοῦ κρατίστου |
| θεοῦ μελάθροις εἶχον οἰκέτην βίον . τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά , τοῦ δὲ δαίμονος βαρέα : χρόνον γὰρ ὅν | ||
| μόνον φασὶν ὅτι διὰ τῶν θεῶν πάνθ ' ἡμῖν τὰ χρηστά , ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς θεούς . εὑρήσεις δὲ |
| ἀναδιδομένων ὁλκὴν ἰσχυροτέραν καὶ τὴν ἀλλοίωσιν ἑτοιμοτέραν καὶ τὴν θρέψιν βελτίονα καὶ χύσιν αὐτῶν τῶν σωμάτων , ἐφ ' ᾗ | ||
| δὲ μᾶλλον ἐδώδιμος τῶν ἄλλων : τὰ δὲ ἄλλα ζῶντα βελτίονα ἢ ἀναιρεθέντα . καὶ τὸ μὲν ὀπτὰ δοκεῖν ἐσθίειν |
| φαίνεσθαι εὐκρινῶς κειμέναςτὰ δὲ ἄλλα ἤδη που ἀπὸ τούτου ἅπαντα καλλίω φαίνεται κατὰ κόσμον κείμενα : χορὸς γὰρ σκευῶν ἕκαστα | ||
| ἀμοιβήν . τὰ δ ' ἐμὰ μαντεύομαι προκόπτουσι τοῖς ἑταίροις καλλίω φανεῖσθαι . διόπερ οὐδὲ μισθοὺς αὐτοὺς εἰσπράττομαι , ὅτι |
| μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' αὐτὰ | ||
| καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν , ἀλλ ' οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων . Πάνυ γε . Ἆρ ' οὖν |
| δὲ φυόμενα μὲν ἀναυξῆ δὲ καὶ ἄκαρπα καὶ τὸ ὅλον φαῦλα . περὶ ὧν ἴσως λεκτέον ἐφ ' ὅσον ἔχομεν | ||
| ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι . μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα : καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα , καθ |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
| , εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
| προσφέρεσθαι , διδάσκοντες ὡς ἡ μὲν τάξις καὶ συμ - μετρία καλὰ καὶ σύμφορα , ἡ δ ' ἀταξία καὶ | ||
| τε γὰρ ὕδατος ὥσπερ εἴπομεν ἐξομοιοῦται τὴν χρόαν ἑαυτῇ , μετρία μὲν οὖσα ἐλάττονος , ἡ δὲ μεγίστη παντός , |
| Πέρσαις καὶ ὀξέα κωκύματα ἤτοι θρηνήματα . . ὕψιστα ] μέγιστα , ὑπέρτατα . . αἴσχη ] ὀνείδη . λιγέα | ||
| ἄλλα ἐτιμήθη μεγάλως πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ δῶρα ἔλαβεν , ὅσα μέγιστα παρὰ βασιλεῖ τῷ Μακεδόνων νομίζεται : καὶ τὴν ἀδελφὴν |
| τοὐμὸν εἰς τοὺς κινδύνους πρόθυμον : ὑπεραγωνιοῦμαι γὰρ ὡς ὁ κράτιστα ἐρρωμένος ὑμῶν . Ταῦτ ' εἰπόντος αὐτοῦ πᾶς ὁ | ||
| μὲν γὰρ σὺν τῷ περιδεεῖ διαμέλλει , ἡ δὲ τὰ κράτιστα ἑλομένη ὥρμησεν ἐς τὰ ἔργα . δʹ . Ὅτι |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| , . . , . ἀλλοτριόγνωμος : σημαίνει ὁ τὰ ἀλλότρια ἐν γνώμῃ ἔχων , καὶ μὴ τὰ ἑαυτοῦ . | ||
| : Οὐκ ἔστι παρ ' Αἰγυπτίοις πρὸ ἀποδείξεως ἀφαιρεῖσθαι τὰ ἀλλότρια . Ταῦτα εἶπε περὶ τοῦ μεταβόλου , καὶ περὶ |
| Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος . . . . ἀριπρεπέα : τὸν ἄγαν πρέποντα ἐν πᾶσιν . . . . Ἀρίσβη : πόλις | ||
| μόνη μόνῳ τῆς γενέσεως μεμνημένη , καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν . δοκεῖ δέ μοι καὶ πρεσβυτάτη θεῶν |
| ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
| μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
| δυνήσεται γὰρ ἡμῖν , φησί , πεισθῆναι βασιλεὺς δεδιδαγμένος τὰ συμφέροντα καὶ παρ ' ὑμῶν ἀκούων . μετὰ ταῦτα τέθεικεν | ||
| καὶ πόλεις , ἄνευ τῶν διοικούντων φίλων οὔτε χρήσιμα οὔτε συμφέροντα , ἀλλὰ καὶ λίαν ἐπισφαλῆ : οἱ δέ γε |
| τινὰ τοῦ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματος , καὶ τὰ λεγόμενα ἀγαθά , πλοῦτοί τε καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη παρασκευή ; | ||
| οὐ καλά ; Ὡμολόγει . Εἰ δὲ καλά , καὶ ἀγαθά ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ |
| οὕτως οὔτε περιττὴ φαίνεται ἡ ῥητορική , ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀναγκαία πρὸς τὴν τῶν ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν σύστασιν , | ||
| συγγενὴς γεγῶσά τις ; ὀθνεῖος , ἄλλως δ ' ἦν ἀναγκαία δόμοις . πῶς οὖν ἐν οἴκοις σοῖσιν ὤλεσεν βίον |
| δ ' εὐσεβὲς τῆς δυσσεβείας ἀνθελοῦ : πολλοῖσι γὰρ κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο . παραινέσαι σοι βούλομαι : τῶν γὰρ | ||
| σεμνὴ καὶ πομπική , συνθέσεως τετυχηκυῖα τῆς πρὸς ἡδονήν . πονηρὰ δὲ ἡ πολλὴ τῆς τῶν φωνηέντων φυλακὴ συγκρούσεως καὶ |
| λέγειν ἃ δεῖ τὸ ἀκούειν προτίμα . τὰ τῶν παιδευομένων ἁμαρτήματα τῶν παιδευόντων ὀνείδη . ὃν οὐκ οἶδας πῶς ποτ | ||
| ὅπως ἂν ἐλέγξαιμι : εἰ δ ' εἴη μείζονα τὰ ἁμαρτήματα , ὅντινα τρόπον ἐπισκέπτεσθαι χρὴ γράφω . Χρὴ δὲ |
| λάθρᾳ τῶν Συρακοσίων ἐπὶ τετρακοσίοις ταλάντοις . Τὰ συμβάντα Καρχηδονίοις δυσχερῆ διὰ τὴν εἰς τὸ θεῖον ἀσέβειαν . Συνοικισμὸς τῶν | ||
| σαφῶς καὶ παραδεδειχὼς τά τε περὶ τοὺς ἀρχαίους καταπάλτας ὄντα δυσχερῆ καὶ τὰ δι ' ἡμῶν εἰς μετάθεσιν ἠγμένα , |
| ἀλλ ' ἐκκαλύπτειν τὰ τῆς φύσεως ἀπόῤῥητα , καὶ τὰ ἀπρεπῆ , ἐὰν δημοσιεύῃ τοῦ γένους , καὶ τὰ τοιαῦτα | ||
| καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά . Τὸ δ ' ἀγαθὸν λέγεσθαί φασι |
| ' ἀναλγησίαν ἀλλὰ διὰ μεγαλοψυχίαν : τοὐναντίον δὲ τὰ μεγάλα εὐτυχήματα προσγενόμενα τῷ ἀγαθῷ μακαριώτερον , φησί , ποιήσει τὸν | ||
| , ἀλλὰ διακένους ὄντας . οὐ ῥᾴδιον φέρειν ἐμμελῶς τὰ εὐτυχήματα οἷον οὔτε πλοῦτον οὔτ ' ἄλλο τι , ὅτι |
| . μετὰ ταῦτα πάλιν ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ ἀντέπεσεν ἀντίθεσις ἀλλὰ χαλεπὰ καὶ ἐργώδη λέγεις , Δημόσθενες : εἶναι δὲ αὐτὴν | ||
| ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα φάναι : χαλεπὰ τὰ καλά . Φασὶ δὲ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον κατ |
| . τὸ δὲ ξύμπηκτα πρὸς οὐδὲν , ἀλλ ' οἷον περιττὰ καὶ σοφά . τοῦτο δὲ πρὸς Εὐριπίδην . . | ||
| εὐσεβείας σκοποῦ τυγχάνοι , τὰ δὲ τούτων ἄνωθεν [ τὰ περιττὰ ] καὶ ἀντίφωνα , τοῖς ἔμπροσθεν ῥηθεῖσιν νυνδή . |
| καὶ Ἰνδοὺς καὶ Αἰγυπτίους καὶ τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐπαιδεύθη σοφά . εἶτα ἐπανῆλθε καὶ τοῖς ἀδελφοῖς συνῆν Ἡροδότωι καὶ | ||
| μαινομένοις συμπεριφέρεται : καὶ δοκήμασιν σοφά : τὰ τῷ δοκεῖν σοφά . λέγει δὲ περὶ Ἀγαμέμνονος διὰ τὸ ταύτης ἐληλυθέναι |
| , ὅτι οὐκ εὔχομαι γενέσθαι ὑμῖν τὰ ἡδέα καὶ τὰ ὠφέλιμα . πλὴν . . . εὔξασθαι ] πλὴν εἰ | ||
| τῶν ζῴων , ἄλλα καὶ ἄλλα λέγων τὰ ἑκάστῃ φύσει ὠφέλιμα , ὥστε καὶ διαφέρειν τὰς ἀντιποιουμένας αὐτῶν ἕξεις καθ |
| οἷς εἰς δέον ἐχρῆτο τὰ πολλὰ πόλεών τε ἐνίων τὰ πταίσματα ἐπανορθούμενος καὶ τοῖς δεομένοις τῶν ἀνθρώπων ἐπικουρῶν , . | ||
| τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως : ἔχεις μὲν δικαίως τὰ ἐμὰ πταίσματα μέμψασθαι . παραιρεῖται γάρ σου τὸ λογιστικὸν ἡ λύπη |
| λάβοιμι καὶ ξενόστασιν , ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον , κέρδη μὲν οἰκήσαντα τοῖς δεδεγμένοις , ἄτην δὲ τοῖς πέμψασιν | ||
| καὶ ὅσα θεωρήματα συγκατασκευάζεται ταῖς ἄλλων ἀποδείξεσιν οἷον ἕρμαια καὶ κέρδη τῶν ζητούντων ὑπάρχοντα , καὶ ὅσα ζητεῖται μέν , |
| ἀναθέσει τιμᾶν , ἐπεὶ καὶ αὐτῶν , ἔφην , ἡμῶν τιμιώτατα ἃ φθεγγόμεθα , ὡς δὴ τοὺς μὲν ἀνδριάντας καὶ | ||
| ἐπὶ ταῦτα ἴεμαι , ἀρετῆς ἐπιθυμῶν καὶ διακινδυνεύων , τὰ τιμιώτατα δὲ θέλων περιποιήσασθαι καὶ ἐς ἐμαυτὸν μὴ καταλῦσαι τῆς |
| ὅταν τελείως τε ἐνεργῶμεν , καθὼς εἴρηται , καὶ τὰ βέλτιστα ὁρῶμεν ἢ θεωρῶμεν ἢ ἄλλως αἰσθανώμεθα . τοιούτων γὰρ | ||
| ἀποροῦντι ἔοικεν , ἦ συμβουλεύσω περὶ αὐτοῦ ἃ οἶμαί σοι βέλτιστα εἶναι ; καὶ ὁ Κῦρος , ᾐσθημένος , ὅτε |
| ἐκ νέων εὐθὺς , ἢ ποῖ ' ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰς τὴν πόλιν εἰσάγων , φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν | ||
| , παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα , πράξεις , ὃ καὶ ἰσχυρότατον κεφάλαιον , τύχη |
| : διὰ τοῦτο καὶ αὐτὰ ἡδέα γίνεται : φύσει δὲ ἡδέα φησὶν ἃ ποιεῖ πρᾶξιν τῆς τοιᾶσδε φύσεως . πρᾶξιν | ||
| μάλιστ ' ἂν δηλώσειεν ὅτι ἐπιφανέστατα ὧν ἴσμεν τὰ μὲν ἡδέα καλὰ νομίζουσι , τὰ δὲ ξυμφέροντα δίκαια . καίτοι |
| γυμνασίοις καὶ τροφαῖς εὐχύμοις τε ἅμα καὶ κατὰ καιρὸν τὸν προσήκοντα καὶ μέτρα τὰ δέοντα λαμβανομέναις , ὥσπερ οὖν καὶ | ||
| ἀλλ ' ὁ μὲν φρόνιμος μέτεισι πρότερον ταῦτα κατὰ τὸν προσήκοντα τρόπον τῶν τελῶν ἐφικνούμενος , μετὰ ταῦτα δ ' |
| τε περικόπτοντας καὶ μετατι - θέντας εἰς ὠφέλειαν τὰ δοκοῦντα βλαβερά , μάλιστα μὲν τῶν θείων ἀγαθῶν ἑαυτοὺς ἀξίους παρέχεσθαι | ||
| περὶ χρήσεως ἀφροδισίων ἐπιτηρεῖν , εἴτε ἀβλαβῆ αὐτοῖς ἐστιν εἴτε βλαβερά , πολλοὺς γὰρ ἱστορήσαμεν μεγάλως βλαπτομένους ἐπὶ τῇ τῶν |
| , θάλατταν ἐξ οὐρίων διαδραμεῖν , διὰ πολλῶν δὲ ἐμποριῶν μείζω καταστῆσαι τὰ ὄντα οὐκ εὐτυχές ; καὶ τί ἂν | ||
| ἠρμένον τινὰ κακῶς τε πλούτῳ καὶ τύχῃ γαυρούμενον ὀφρύν τε μείζω τῆς τύχης ἐπηρκότα , τούτου ταχεῖαν νέμεσιν εὐθὺς προσδόκα |
| τῶν θεῶν συμμαχίαν : δεῖ γὰρ τοῖς ἰσχυροῖς τῶν ἀντιπάλων ἰσχυρότερα τὰ παρ ' ἡμῶν ἀντιτιθέναι . φήσας δὲ ἐν | ||
| πολεμίων ἐπικειμένων τοῖς τείχεσι καὶ τοσούτῳ ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως ἰσχυρότερα , ὅσῳ καὶ τὰ παρυφιστάμενα πρὸς τὸν πυθμένα χωρεῖ |
| οὗτοι αἴτιοι γίνονται τοῦ καὶ αὖθις μνημονεύεσθαι τοῦ νικηφόρου τὰ κατορθώματα , τῶν ὕστερον μετὰ ταῦτα λόγων ἤτοι ἐπαίνων μελλόντων | ||
| περὶ λόγους σπουδήν . τῶν μὲν γὰρ στρατηγῶν τὰ ἐπιφανέστατα κατορθώματα σωτηρίας μόνον οἴδαμεν τῆς ἐκ τῶν παραχρῆμα κινδύνων αἴτια |
| δύναμιν , ἢ ὡς οὐ καλὰ καὶ τῆς πόλεως ἄξια πράγματ ' ἐνεστησάμην καὶ ἀναγκαῖα , ταῦτά μοι δεῖξον , | ||
| ἐκεῖν ' ὑμᾶς ὑπολαμβάνειν δεῖ , ὅτι καὶ τὰ Φιλίππου πράγματ ' ἐκ τῆς εἰρήνης γέγονεν εὐπορώτερα πολλῷ , καὶ |
| κοινὴν δόξαν καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποσειόμενος πίστιν πῶς ἂν δύναιτο πιστότερα λέγειν ; ὅτι δὲ ἀγαθόν ἐστιν οὗ πάντα ἐφίεται | ||
| τὰ ἀξιώματα . οὐ μόνον δὲ τῆς ἐπιφορᾶς εἶναι δεῖ πιστότερα τὰ λαμβανόμενα ἀλλὰ καὶ τῶν ἑαυτοῖς ἐναντίων : εἰ |
| θεραπεύειν οὖν ἐν ἀρχαῖς ἄμεινον , ὅτε καὶ ἡ ἴασις ῥᾳδία . καὶ τὰς πολλάκις δὲ γινομένας ἀπεψίας καὶ διαρροίας | ||
| . διὰ δὲ τούτου πάλιν αἰνίττεται μᾶλλον , ὡς οὐ ῥᾳδία αὐτοῖς οὐδὲ ἀκίνδυνος ἡ ἔξοδος . αὐτίκα Βιθυνῶν : |
| ἐκ παντὸς τρόπου , τὰ δ ' ἡμέτερ ' αὐτῶν κρείσσονα , γιγνώσκοντες ὅτι τὸ φύσει πολέμιον τῷ μὴ δύνασθαι | ||
| τε καὶ τοὺς αἰγιαλούς : ὁ δ ' ἐκλεξάμενος τὸν κρείσσονα τῶν ἀποκεκλεισμένων ἄδην κατεσθίει : πάντων οὖν φευγόντων ἐκ |
| μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
| πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
| , ὁπόσα ὁ Τίγρις κηπεύει . „ ” ἀλλ ' ἡδίω ” εἶπεν ὁ Ἀπολλώνιος „ τὰ ἄγρια καὶ αὐτόματα | ||
| θᾶττον χρὴ θερίζειν τὰ ὄσπρια , εὐεψητότερα γάρ , καὶ ἡδίω ἔσται . οὐ δεῖ οὖν περιμένειν , ἕως ἂν |
| αὐχμηρὰν ἢ καταπίμελον καὶ σαρκώδη ἢ ἄσαρκον καὶ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ ἢ στενὴν καὶ σμικράν , ἢ παρὰ τὸ τὰ | ||
| , πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν , ὡς ἀσθενεῖ δοὺς ἀσθενῆ λάβοι φόβον . εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ ' |
| ὅταν ταῦτα ποιῇ διδόναι αὐτῷ τὸν χαλινόν , ὅπως τὰ κάλλιστα ἵππου ἑκόντα ποιῆσαι δοκῇ τοῖς ὁρῶσιν . εἰσὶ μέντοι | ||
| ἁπάντων ὄντων τῶν καλῶν αἱρετῶν καὶ τῶν νόμων ἐπιτρεπόντων τὰ κάλλιστα , σὺ προστίθης τούτοις τὰ χείρονα : καὶ δράσας |
| ποιούμενος , τῶν μὲν ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων , τὰ δὲ ἑκούσια πειρώμενος ἀποτρέπειν : ταῦτα γάρ ἐστι φιλίας πολὺν χρόνον | ||
| , περὶ ὧν ὀλίγον ὕστερον ἐπισκοπεῖ : καὶ δοκεῖ μᾶλλον ἑκούσια εἶναι . τὸ δὴ καθαρῶς βίαιον τοῦτό ἐστιν , |
| κοινὸν τὸ εὕρημα . Κλεπτίστατος ὢν ὁ Ἑρμῆς , κατέδειξε κοινὰ εἶναι τὰ φώρια . Κακοῦ κόρακος κακὸν ὠὸν ἔφυ | ||
| , διὰ τὸ ἄπειρα εἶναι , ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ τὰ κοινὰ τρεπόμεθα , κἂν ᾖ τῇ χρείᾳ δεύτερα . Καὶ |
| οὕτως ἔχει : συμβαίνει γὰρ πολλὰ τῶν ἡδέων αἰσχρὰ καὶ ἀσύμφορα εἶναι : ὥστε φανερόν , ὅτι περὶ ἡδονὰς καὶ | ||
| ἑαυτῷ τὸ δυνατόν . ὁ γὰρ τὰ ἀδύνατα κατασκευάζων τὰ ἀσύμφορα κατασκευάζει , ὡς ἂν εἰ κατασκευάζοιμεν Μαρωνείτας ἄρξαι τῆς |
| πᾶσα δὲ νόησις μετὰ τοῦ διότι τῆς ἄνευ τοῦ διότι τιμιωτέρα , ἀλλ ' ὅσων εἴπομεν [ ἐφ ' ὅσων | ||
| τοίνυν αἴτιον ἕτερον , περὶ τούτων ἡ τοῦ καθόλου γνῶσις τιμιωτέρα τῆς αἰσθήσεως , καὶ οὐ μόνον γε τῆς αἰσθήσεως |
| . γυναῖκα θάπτειν κρεῖττόν ἐστιν ἢ γαμεῖν . θεοῦ θέλοντος δυνατὰ πάντα γίνεται . οὐδεὶς δὲ νικᾷ μὴ θελούσης τῆς | ||
| : πότερον ὁρῶσι καὶ Σκύθαι καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὰ δυνατὰ ὁρᾶν ἢ τὰ ἀδύνατα ; τὰ δυνατὰ δήπου . |
| γράφεται μέγα τέρπεται . Κρέα : ὑπάρχουσι , λείπει . τερπνά : ἡδέα . εὐάντητος : ἐπιθυμητὴ , εὐσυνάντητος , | ||
| τόρευσον ἔαρος κύπελλον ἤδη : τὰ πρῶτ ' ἡμῖν τὰ τερπνά ῥόδα φέρουσαν ὥρην . ἀργύρεον δ ' ἁπλώσας ποτὸν |
| τέλος δὲ ὃ προτίθεται ποιῆσαι . τῇ ἰατρικῇ ὑπόκεινται τὰ ἀνθρώπεια σώματα , τέλος δὲ ἔχει τὴν ὑγίειαν , τῇ | ||
| Οὐκοῦν οἵ γε τοῖς ἀνθρώποις καλῶς χρώμενοι καλῶς πράττουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα ; Εἰκός γ ' , ἔφη . Οὐκοῦν |
| προσῆκεν ὁ λόγος ἐτελεύτα , τὸ τὸν ἀντιλέγοντα καὶ τὸν προτρέποντα εἰς τὴν πολιτείαν ἢ διακονίαν ἀποφῆναι φαῦλον ὄντα καὶ | ||
| διάθεσιν τὴν τῆς ἐποχῆς αἰτίαν , καὶ οὕτως ἐπὶ τὰ προτρέποντα πορευτέον . ὅπως δὲ ἕκαστον τῶν περὶ τὴν ὑστέραν |
| σπέρματα ἢ διὰ τὸ αἴτιον ἡμῖν εἶναι τοῦ ἀΐσσειν καὶ αὔξειν . . τῷ δὲ σπαργανίσασα . καλῶς τὸ σπαργανίσασα | ||
| δὲ ἐνθυμήματα ἄμεινον ἐργάζονται , πειρατέον τὰ μὲν φυσικὰ πλεονεκτήματα αὔξειν , τὰ δὲ ἐλλείποντα ταῖς αὐξήσεσιν ἀναπληροῦν , ἵνα |
| δυστυχίαν . ὥσπερ γὰρ τὰ νοσήματα ἀλλήλοις ἐπιπλεκόμενα , τἀναντία δοκοῦντα πολ - λάκις , χαλεπὴν καὶ ἄπορον ποιεῖ τὴν | ||
| οἷς βούλεται γενέσθαι , κατορθοῦν , ὃ βούλεται , μὴ δοκοῦντα ἐναντία οἷς θέλει λέγειν ; ἡ κακία ἡ ἐν |
| ἀξίαν ὧν ἔπαθεν . ἄκοντα γὰρ οὐ ποιητέον φίλον τὸν δέοντα : ὡς δὴ ἁμαρτόντα σὲ τὸν λαβόντα ἐν τῇ | ||
| παρ ' ὁντινοῦν τῶν φιλοσόφων , εὑρεῖν μὲν ἦν τὰ δέοντα καὶ νοῆσαι πάντων ἱκανώτατος ὁ Ἀλκιβιάδης , ζητῶν δὲ |
| ἔτι μᾶλλον ἀλλόκοτα : ἤτοι γὰρ ἐπιλείπει καὶ ταῦτα ἢ προσόντα μετέωρά τε καὶ τραχέα καὶ τοῖς χρώμασιν οὐκ ἀγαθὰ | ||
| αὐτοὺς ἐπαινέσῃς , ὦ φίλτατε Ἔλεγχε , μήτε τὰ ἐκείνῳ προσόντα προεκχέῃς αὔτως : οὐ γὰρ ἄξιον θεῷ ὄντι ἐπὶ |
| ἀπὸ τοῦ χειμῶνος . εὐδιόωσα : γαληνιῶσα . γαληναίη : ἀτάραχος , γαληνὴ , καὶ ἥσυχος . γένηται : ὑπάρξει | ||
| . ἀπαλλάσσουσιν ] ἀπήλλαξαν ἑαυτοὺς τῶν ἐνθάδε . ἀσφάδαστος ] ἀτάραχος . συμβαλῶ ] συγκλείσω . ἔτεινας ] πολλὰ εἴρηκας |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| ἐν δὲ τοῖς πάθεσι πῶς ἂν εἴη ; δοκεῖ γὰρ ἀκούσια εἶναι τὰ πάθη : ἢ τὸ διαθεῖναί πως οὕτως | ||
| τὸ δὲ δεύτερον μεῖζον : μεγάλα γὰρ ἀποτίκτει καὶ οὐκ ἀκούσια μόνον ἀλλ ' ἤδη κἀκ προνοίας ἀδικήματα . περὶ |
| τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν , ταῦτ ' ἂν εἴη καλά ; “ ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος | ||
| καὶ σωφροσύνης πρόσωπον , καὶ οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω καλά . Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ |
| μᾶλλον ἐϲθίειν : ὅϲα δὲ ϲφοδρῶϲ αὐϲτηρὰ καὶ ϲτρυφνά , μοχθηρὰ τῇ τοιαύτῃ διαίτῃ . ἐπιτηδειότερα δὲ πάντων ἐϲτὶν ἰϲχάδεϲ | ||
| πρὸς τὰ αὐτὰ χρήσιμα εἶναι : φαίνοιτο γὰρ ἂν ἐνίοτε μοχθηρὰ πράγματα πρὸς ἀγαθόν τι χρήσιμον εἶναι . ἔτι δὲ |
| τὸ κέρδος ἐν πᾶσιν σκόπει . ὡς ὡραΐζεθ ' ἡ τύχη πρὸς τοὺς βίους . πένης λέγων τἀληθὲς οὐ πιστεύεται | ||
| μένειν καὶ κηδεμονίαν αὐτοῦ ποιήσεται ὁ οἰκεῖος αὐτοῦ δαίμων καὶ τύχη , ἔσται δὲ ἐπίνοσος , τεύξεται δὲ καὶ ἰατρικῶν |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| παραρρέοντος , Γάγγου καλουμένου , παρ ' ᾧ φύεται , ἀσθενεστέρα κατὰ δύναμιν οὖσα διὰ τὸ ἔφυδρον τῶν τόπων καὶ | ||
| , πρὸς τὰς τῶν ῥητορευόντων φύσεις μεταβαλλομένη , εὐπορωτέρα καὶ ἀσθενεστέρα γίνεται : διὸ καὶ , ὡς Πορφύριός φησι , |
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
| τοῖς κατὰ τὸν βίον πράγμασιν οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν ἕνα συνετὸν ἀμείνονα εἶναι πολλῶν ἀσυνέτων , οὕτω καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ οὐκ | ||
| μείονά μοι τήνδε ἄγραν , “ εἶπεν , ” ἀλλὰ ἀμείνονα ἧς ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε , ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ φίλος . |
| ' ἤδη : εἰ δὲ πολλῷ βελτίω τούτου καὶ ἐκ βελτιόνων , καὶ μηδενὸς τῶν μετρίων , ἵνα μηδὲν ἐπαχθὲς | ||
| , κάθιζε δὲ κλάοντας τοὺς καταγελάσαντας πολὺν δὴ χρόνον τῶν βελτιόνων . ὀφείλεις δὲ χάριν τοῖς θεοῖς πατὴρ γεγονώς . |
| παραλιπεῖν τὰ ῥηθέντα ἥρμοττεν , ὡς δὴ φανερὰ καὶ οὐ δεόμενα μαρτυρίας : ἔδει δέ πως τὸ μέτριον ἀμφοῖν λαβεῖν | ||
| τῷ σώματι : ταῦτα δὲ δύσπεπτά τε καὶ πολλῆς κατεργασίας δεόμενα . Ἐξ ὧν δὲ περὶ τῶν ζῴων εἴρηται καὶ |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| ἐπειγόντων , ὡς ἂν ὑπὸ Μακρίνου ἔτι βασιλεύοντος ἐπί τινα σπουδαῖα πεμφθέντων . ὃ μὲν οὖν ἔφυγεν , ὡς εἴρηται | ||
| ἐφύετο διαρκής : τῶν τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν , τὰ δ ' ὑπελίμπανε θέρους , τὰ |
| τι λαμβάνει τῷ ἀριθμῷ περὶ οὗ σκοπεῖ καὶ μελετᾷ τὴν κατόρθωσιν , ὁ δὲ νοῦς καθόλου αἰεί , τὸ δὲ | ||
| Τῇ δὲ Σελήνῃ ἐπιμερίζων ἐπὶ ἡμερινῆς γενέσεως ἐπὶ ἀνατολῆς φερομένῃ κατόρθωσιν τῶν πραγμάτων καὶ ἀποφυγὴν τῶν κακῶν ἀπεργάζεται καὶ πρᾶξιν |
| ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ πρὸ τῆς ὑποθέσεως ῥηθησόμενα . Οὐδενὸς οὖν εἰκῆ οὐδ ' ὡς ἔτυχε γινομένου | ||
| γενοῦ : καὶ μὴ μόνον δι ' ἀκοῆς δέξαι τὰ ῥηθησόμενα , ἀλλὰ καὶ δι ' ὄψεως ἴθυνον . Ὅπερ |
| αἰτίαν , εἰ μὴ ὅτι ἐκεῖθέν πως καὶ τοῦτο . Πάντα ταῦτα ἕπεται τοῖς δύο μὲν ἀρχὰς ποιοῦσι τῶν ὅλων | ||
| φαίνεται τῶν νοσημάτων εἶναι τοῦτό τε καὶ ἡ ἀστροβολησία . Πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν σκώληκα ἴσχει πλὴν τὰ μὲν πλείους |
| φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
| ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
| τὰ μεγάλα καρτερεῖ μὴ λαμβάνων , ἔχειν δυνάμενος καὶ κρατεῖν ἀζημίως : οὐδ ' ὅς γε ταῦτα πάντα διατηρεῖ μόνον | ||
| στόματος μόνον προφέρειν , τουτέστι μέχρι λόγων ματαίων στῆναι καὶ ἀζημίως τέρψαι τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν , τουτέστι μὴ μετὰ τοῦ |
| ἀρετῆς ὄνομα , τὸ δὲ κακίας , ἄμφω δὲ προαιρέσεως ἔργα . οἷς δὲ προαίρεσις οὐ κοινωνεῖ , τούτων ψαύει | ||
| ποτὲ εἰς Ὀλυμπίαν ἃ εἶχες περὶ τὸ σῶμα ἅπαντα σαυτοῦ ἔργα ἔχων : πρῶτον μὲν δακτύλιον ὃν εἶχες σαυτοῦ ἔχειν |
| . Τὰ ἐν πονηροῖσι σημείοισι κουφίζοντα , καὶ τὰ ἐν χρηστοῖσι μὴ ἐνδιδόντα , δύσκολα . Οἱ ἐφιδροῦντες καὶ μάλιστα | ||
| ἀδελφοῦ φόνῳ . Χρηστοῖσι κυσὶ συμφορὰ τὰ δεσποτῶν μᾶλλον ἢ χρηστοῖσι δούλοισιν , ὦ Εὐριπίδη , κακῶς πιτνῶντα καὶ φρενῶν |
| εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
| λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
| τίκτειν ἐστίν : οὐδὲ γὰρ κακῶς πάσχοντι μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται . Μάτην ἄρ ' ἡμεῖς , ὡς ἔοικεν , | ||
| ἂν ἠδόξησαν . ἐπὶ γὰρ τοῖς ἑκουσίοις ἁμαρτήμασιν ἡ ἀδοξία προσγίγνεται . καὶ ἔστιν οὐδὲν ἧττον καὶ τοῦτο νουθετητικόν . |
| καὶ ἐγὼ αἰτεόμεθα ὑμέας , ἐκ πατρίδος τῆς ὑμετέρης ὅπλα πολέμια μὴ ἄρασθαι : εἰ δὲ δεῖ , ὥσπερ ἴσως | ||
| οὓς Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος , κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς ὅπλοις καὶ τὰ πολέμια ἐς τὸν τρόπον τὸν Μακεδονικὸν ἠσκημένους . καὶ οὗτοι |
| οὖν φραπὶς καὶ πραπίς . ἀφ ' ἧς προΐεται τὰ βουλεύματα . οὕτω Φιλόξενος . Περίπατος . ἡ περὶ σχέσιν | ||
| δ ' , ὅτι ἀκούω . τὰ γὰρ τοιαῦτα ὑμῶν βουλεύματα ἠξίουν μήθ ' ὁρᾶν μήτ ' ἀκούειν , οἳ |
| λόγῳ , ὥστε οἷς τὸ εἶναι βέβαιον καὶ μόνιμον , βεβαία καὶ ἡ περὶ τούτων ἀλήθεια , εἰ δὲ μή | ||
| φρένα αὐτῶν , ἀλλὰ λεπτὴ καὶ ἀσθενής . σταθερή : βεβαία . σαίνει : ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν σαινόντων κυνῶν . |
| τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
| κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
| , ἐπιούσης , καὶ εἰ δὶς τοσαύτη ἔλθοι , πολὺ κρείσσω εἶναι , οἷς γ ' ἐπίσταμαι οὔθ ' ἵππους | ||
| δόρυ οὔτε πρίν τιν ' οὔτε νῦν ἀνδρῶν ἐπόρευσε σέθεν κρείσσω . πῶς μοι Ἀχιλεὺς τὸ σὸν ἔγχος ἂν δύναιτο |
| κρείττονα . . οὐκ ἄκαιρα ] ἀλλὰ ἔγκαιρα . . ἀνάρμοστα . . ἐρευνᾶν ] ζητεῖν . . σοφῷ ] | ||
| οὐ γὰρ καὶ ἱμάτια καλὰ καὶ ὑποδήματα εἴη ἂν ἐμοὶ ἀνάρμοστα . ” Κρινομένου δ ' αὐτοῦ φησιν Ἰοῦστος ὁ |
| ἀπρεπῆ τοῖς μετιοῦσι μοχθηρίαν τε μηδεμίαν ἐμποιοῦντα τῇ ψυχῇ μήτε νοσώδη τῶν τε ἄλλων νοσημάτων καὶ δῆτα ἀσθενείας τε καὶ | ||
| ὑπὸ τοῦ ἰατροῦ , οὐδέτερά ἐστιν , οὐδὲ ὑγιεινὰ οὐδὲ νοσώδη . Κεφ . ζʹ . [ Πόσα μέρη ἰατρικῆς |
| μὴ παρούσης , ὦ ἄνδρες Ἕλληνες , ἀλλοτρία γίνεται ἡ κτῆσις τῶν παρ ' ὑμῖν ἀγαθῶν , εὔξαιντό τ ' | ||
| αὐταῖς ὁμολογίαις . καίτοι πῶς ἂν ἑτέρα γένοιτο βεβαιοτέρα ταύτης κτῆσις , τῆς τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς καταλειφθείσης ἡμῖν ὑπὸ |
| ἡμῶν ἢ δέδρακας ἡμᾶς κακῶν , ἄπιθι χαίρων ἐπὶ τὰ οἰκεῖα , καὶ κόμισαι μητρός τε περιβολὰς προσηνεστάτας καὶ γυναικὸς | ||
| καὶ λυσιτελῆ , καὶ σπουδαῖα καὶ πρέποντα καὶ καλὰ καὶ οἰκεῖα : τὰ δὲ κακὰ ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ |
| τὸ μεσουρανοῦν κέντρον ἐπισκοπεῖν χρὴ καὶ τὸν ἐπ ' αὐτοῦ τυγχάνοντα καὶ πρὸς τοῦτον ἀφορίζειν τὸ πρᾶγμα ἢ τὰς πράξεις | ||
| ἐν τῷ χειμῶνι γένηται λυπηρόν . Τὸν ἐν ἀϲχόλῳ βίῳ τυγχάνοντα χρὴ ϲκοπεῖν , εἴτε γυμνάζεϲθαι κατὰ τὸν ἔμπροϲθεν βίον |
| δηλούμενα ὑπὸ τῆς φωνῆς . ἐὰν δὲ προσθῶμεν τὸ λογικὸν ἥττονα γίνεται , τὸ θνητὸν ἔτι ἥττονα , γραμματικὸν πολλῷ | ||
| τὰ ἀγαθὰ τελειότερα προαγορεύει τὸ τοιοῦτον ὄναρ καὶ τὰ κακὰ ἥττονα . οἷος δέ ἐστι καὶ οἷος βλέπεται ἐν οὐρανῷ |
| θειότερόν τι καὶ βέλτιον μακαρίζει . ἐπεὶ τοίνυν τὰ μὲν ἐπαινετὰ διά τι τέλος ἀγαθὸν ἐπαινοῦνται , ἡ δὲ εὐδαιμονία | ||
| ἐπί τι τῶν ἀπρεπῶν , ἀλλ ' εἶναι τὰ τέλη ἐπαινετὰ καὶ ἁρμόδια , πρὸς ἃ αἱ ὀρέξεις ἐκτείνονται , |
| τῆς ὄψεως ἀνακρίνων καὶ τὰ μὴ δυνατὰ διὰ τῆς ἀκοῆς ἐξετάζων ἐπὶ τὸ μακρότατον , ὅσα τε τοῖς πρεσβύταις ἀναγέγραπται | ||
| μὲν γὰρ τῶν τε ἡμετέρων μεμνημένος λόγων καὶ τὸ πρᾶγμα ἐξετάζων ὀρθῶς οἷος εἶ τῇ πατρίδι λειτουργεῖν , ἐξ οὗ |
| δὲ τούτοις καὶ τῶν μαρτυριῶν ἃς ἡμεῖς παρεσχήμεθα , τὰ δίκαια ψηφίσασθε . ‖ Ὠιόμεθα μέν , ὦ ἄνδρες , | ||
| δὲ τῆς ἀρετῆς οὐχ οὕτως . καὶ γὰρ ἐάν τις δίκαια ποιῇ , οὐκ ἂν εἴη δίκαιος , ἐὰν μὴ |
| ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
| εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |