μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
. τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
τέλος δὲ ὃ προτίθεται ποιῆσαι . τῇ ἰατρικῇ ὑπόκεινται τὰ ἀνθρώπεια σώματα , τέλος δὲ ἔχει τὴν ὑγίειαν , τῇ | ||
Οὐκοῦν οἵ γε τοῖς ἀνθρώποις καλῶς χρώμενοι καλῶς πράττουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα ; Εἰκός γ ' , ἔφη . Οὐκοῦν |
! εὐκλείας θεοῦ : [ ] δονδε ! ! ? τιμία . . . [ ] ειν [ [ ] | ||
. πρέσβειρα θεάων : ἡ παλαιοτάτη τῶν ἀρετῶν , ἡ τιμία , δίκη , ἔντιμος δικαιοσύνη . Μετά : ἐν |
καὶ Ἀριστοτέλης τέσσαρα εἶναι ζῴων γένη λέγουσι χερσαῖα ἔνυδρα πτηνὰ οὐράνια : καὶ γὰρ τὰ ἄστρα ζῷα εἶναι : καὶ | ||
ἡ τεκμηριώδης ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων , ὡς σφαιροειδῆ τὰ οὐράνια , ὅτι καὶ ἡ σελήνη , ἡ δέ , |
ἀίδια ποιεῖ , ἀλλ ' εἰ ἀεὶ ἀγαθός ἐστιν , ἀίδια ποιεῖ . ἐπὶ δὲ τῶν τὸ εἶναι ἢ μὴ | ||
γίγνοιτό τι μὴ φθειρομένου τινός , ἀλλ ' ἦν ἅπαντα ἀίδια . Τὰ κακὰ οὖν ἐκ ταύτης καὶ διὰ ταύτην |
ἐπεὶ τῶν πραγμάτων τὰ μέν ἐστιν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά , τῶν μὲν νοητῶν κριτήριον ἔλεξεν εἶναι τὸν ἐπιστημονικὸν | ||
ὥσπερ οἱ χειμαζόμενοι σκοπουμένη πόρρωθεν , τὰ θεῖα λέγω καὶ νοητά , καὶ συγγενέσθαι τούτοις ἀμέσως καὶ κατὰ νοῦν ἐνεργῆσαι |
αὐτῆς Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , | ||
κορυφας ? [ [ ] ! θεω [ [ ] ἀθανάτα ? [ [ ] ! νοια ? [ ! |
καὶ κιναίδων ; εἶτα τὰ ἐκείνων ἔργα πράσσων καὶ τὰ δόγματα ἔχων τοὺς λόγους ἡμῖν λέγεις τοὺς Ζήνωνος καὶ Σωκράτους | ||
τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἱερῶν : ἱερὰ δὲ ἔστι τὰ ἀμφικτυονικὰ δόγματα . Προβληθεὶς Πυλαγόρας οὗτος . Πυλαγόρας : ὁ χειροτονούμενος |
τὰ δὲ εʹ ἑφθημιμερῆ . + σύστημα ἕτερον κώλωνϚʹ . ἡμέτερα : + πικρὸς λυτήρ : σύστημα ἕτερον κατὰ περικοπὴν | ||
ἐστιν αἴτιον : ἐξ ὧν γὰρ ὡς ἐξ ὕλης τὰ ἡμέτερα συνέστηκε σώματα , ταῦτα τἀναντία ἐστί . πάλιν διὰ |
τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν , ταῦτ ' ἂν εἴη καλά ; “ ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος | ||
καὶ σωφροσύνης πρόσωπον , καὶ οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω καλά . Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ |
ἀναθέσει τιμᾶν , ἐπεὶ καὶ αὐτῶν , ἔφην , ἡμῶν τιμιώτατα ἃ φθεγγόμεθα , ὡς δὴ τοὺς μὲν ἀνδριάντας καὶ | ||
ἐπὶ ταῦτα ἴεμαι , ἀρετῆς ἐπιθυμῶν καὶ διακινδυνεύων , τὰ τιμιώτατα δὲ θέλων περιποιήσασθαι καὶ ἐς ἐμαυτὸν μὴ καταλῦσαι τῆς |
τελευταίοις . Εἰσὶ γὰρ τὰ γένη τῶν δαιμόνων τὰ μὲν λογικὰ μόνως , τὰ δὲ ἄλογα μόνως , τὰ δὲ | ||
κακῶς ζησάντων ὁρᾶται . Αἱ δὲ μετεμψυχώσεις εἰ μὲν εἰς λογικὰ γένοιντο , αὐτὸ τοῦτο ψυχαὶ γίνονται τῶν σωμάτων , |
ἀρετῆς ὄνομα , τὸ δὲ κακίας , ἄμφω δὲ προαιρέσεως ἔργα . οἷς δὲ προαίρεσις οὐ κοινωνεῖ , τούτων ψαύει | ||
ποτὲ εἰς Ὀλυμπίαν ἃ εἶχες περὶ τὸ σῶμα ἅπαντα σαυτοῦ ἔργα ἔχων : πρῶτον μὲν δακτύλιον ὃν εἶχες σαυτοῦ ἔχειν |
καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ | ||
θεῷ φίλον Ταῦτα οὖν , φησὶ , τὰ περὶ τῶν θείων ζῴων , ὅπῃ ποτὲ διατέτακται ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ |
καθ ' αὑτὸ συμβέβηκεν αὐταρκεστάτην εἶναι ὑπόθεσιν τοῖς περὶ τὰ μαθήματα διατρίβουσι ; τὰς μὲν οὖν ἄλλας ὑπερθετέον , μιᾶς | ||
ταῦτ ' οὖν δὴ πάντα ὡς μὲν οὐκ ἀναγκαῖά ἐστι μαθήματα τῷ μέλλοντι σχεδὸν ὁτιοῦν τῶν καλλίστων μαθημάτων εἴσεσθαι , |
τὴν τάξιν ἐπιγραφὴν ποιῆσαι , ὡς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσικά , ἀλλ ' ἐκεῖ εὐλόγως : καὶ μόναις γὰρ | ||
ἐφεξῆς διοριστέον . φαίνεται δὴ τῶν σωμάτων τὰ μὲν εἶναι φυσικά , τὰ δ ' οὔ , λέγω δὲ φυσικὰ |
μὲν περὶ κινούμενα καὶ φθαρτά , ἡ δὲ περὶ κινούμενα ἄφθαρτα δέ , ἡ δὲ περὶ ἄφθαρτα καὶ ἀκίνητα . | ||
δ ' αἰσχίστην κατὰ τοῦ βίου μελέτην , φθείρειν τὰ ἄφθαρτα καὶ σβεννύναι τὰ μένοντα τῆς φύσεως λαμπάδια ἄσβεστα . |
καὶ θεοὺς καὶ γῆν καὶ θάλασσαν καὶ ἀνθρώπους καὶ τὰ ἄλογα πάντα καὶ ἄψυχα , τῷ δὲ θεῷ οὐ δυνατὸν | ||
Ἀρίστωνος , ἀποκηρύττουσι , ποῖα δὲ ἆθλα ἀποκρίνουσιν ; Τὰ ἄλογα καὶ τῶν συνήθων σφίσι γενομένων ἀπέχεσθαι φιλεῖ καὶ φείδεσθαι |
αὐταὶ οὖσαι καὶ ἄφθαρτοι τὰ μὲν ἄφθαρτα παράγουσι τὰ δὲ φθαρτά . εἰ δὲ ὑποθώμεθα ἑτέρας εἶναι ἀρχὰς τὰς παραγούσας | ||
αἰσθητοῖς : τὰ γὰρ αἰσθητὰ καὶ ἐν κινήσει ὑπάρχουσι καὶ φθαρτά εἰσι , τὰ δὲ μαθήματα ἀίδια καὶ ἀκίνητα . |
ἐκ νέων εὐθὺς , ἢ ποῖ ' ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰς τὴν πόλιν εἰσάγων , φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν | ||
, παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα , πράξεις , ὃ καὶ ἰσχυρότατον κεφάλαιον , τύχη |
γνώμην , ὡς οὔτ ' ἂν εἰκῇ οὔτ ' ἄνευ θεῶν οὔτε παρὰ τὰ ἱερὰ ἡγήσαιτ ' ἂν ἐπὶ πολεμίους | ||
συμφορὰν ταύτην εἰς μεταμέλειαν ἐλθόντες πάντων τῶν ἐν τῇ Τύρῳ θεῶν ἐμνημόνευον . ἔπεμψαν δὲ καὶ τοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν |
δὲ τοῦ ἀδελφοῦ πέρυσιν , ὑπερβᾶσα τὸν τελευταῖον κληρονόμον , γνησία θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει φάσκουσα εἶναι Φίλη , | ||
Καππαδοκίας ἔχων τὴν ἀρχήν , οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ γονὴ γνησία , τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων τἀδελφοῦ Ἀριαράθην υἱοποιεῖται . |
ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
. τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
κατὰ τὴν νῦν γέννησιν ἀποσημαίνει , ἅπαντα γὰρ φαίνεται τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτὰ καὶ διαμένοντα καὶ γεννώμενα ἐν τοῖς | ||
τούτων καὶ τὸ παντὶ ἐνδέχεται : οὐ πάντα δὲ τὰ ζῶα βαδίζει : οὐδὲ γὰρ τὰ ἑρπετά : ὥστε διὰ |
ἀπείρου φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Εἰπόντος τοῦ Ἀναξαγόρου ὅτι | ||
παραδοὺς ἑκάστου αὐτῶν τὴν ἰδιότητα , μεταβαίνει λοιπὸν ἐπὶ τὰ σωματικὰ πάθη καὶ λέγει , πῶς χρὴ διαγινώσκειν ὑπὸ κόπου |
ἐν ψυχῇ ὄντα συνέχεται ὑπ ' αὐτῆς μᾶλλον ἢ τὰ αἰσθητά . Ἄνεισι μὲν ἐπὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς , ἐν | ||
αἰσθητὰ ἐφ ' ἑκατέρων ; τὰ μέν κτλ . τὰ αἰσθητά . τὰ δέ κτλ . τὰ ἐν τῇ διανοίᾳ |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
τινὰ τοῦ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματος , καὶ τὰ λεγόμενα ἀγαθά , πλοῦτοί τε καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη παρασκευή ; | ||
οὐ καλά ; Ὡμολόγει . Εἰ δὲ καλά , καὶ ἀγαθά ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ |
, ἐκτρεφούσαις δ ' ὀρνέων ἴδια γένη καὶ ταῖς προσόψεσι θαυμαστά . ἡ δ ' ἑξῆς θάλαττα βαθεῖα παντελῶς ἐστι | ||
τὸν τόπον ἀθεώρητον . πρὸ δὲ τῆς εἰσόδου πεφυκέναι δένδρα θαυμαστά , τὰ μὲν κάρπιμα , τὰ δὲ ἀειθαλῆ , |
ὅταν ταῦτα ποιῇ διδόναι αὐτῷ τὸν χαλινόν , ὅπως τὰ κάλλιστα ἵππου ἑκόντα ποιῆσαι δοκῇ τοῖς ὁρῶσιν . εἰσὶ μέντοι | ||
ἁπάντων ὄντων τῶν καλῶν αἱρετῶν καὶ τῶν νόμων ἐπιτρεπόντων τὰ κάλλιστα , σὺ προστίθης τούτοις τὰ χείρονα : καὶ δράσας |
Μωυσῆς ] οὔ φησιν ἔσεσθαι παρὰ τοῖς τὰ δίκαια καὶ νόμιμα δρῶσιν : ἆθλον γὰρ τοῖς τὸ ἱερὸν γράμμα τοῦ | ||
' αὐτὸν προσλαβὼν ὁ Γοργίας τι κερμάτιον ἔθαψε καὶ τὰ νόμιμα ποιήσας πρὸς ἡμᾶς ἐνθάδε ἐλθὼν ἀγαγών τε τὴν ἀδελφὴν |
αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
Διόπερ οὐδὲ τῷ νοεῖν αὐτὰ ἐνεργοῦμεν : ἔσται γὰρ οὕτω νοερὰ αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἀφ ' ἡμῶν ἐνδιδομένη : | ||
ἐπιστήμῃ τὸ κακὸν πρὸ πείρας γνῶναι . Ὥσπερ δὲ ἡ νοερὰ διέξοδος κατάβασίς ἐστιν εἰς ἔσχατον τὸ χεῖρονοὐ γὰρ ἔνι |
ἢ οὕτως ἀποδοτέον : σὺ Ἄπολλον ἐρωτᾷς με , εἰ ὅσια κλυτὰν χεῖρά οἱ προσενεγκεῖν , ὁ πᾶν τὸ ἐσόμενον | ||
. πολλῶι γε μᾶλλον σαυτὸν ἤσκησας σέβειν ἢ τοὺς τεκόντας ὅσια δρᾶν δίκαιος ὤν . ὦ δυστάλαινα μῆτερ , ὦ |
ἀνήκειν ἡγεῖται παιδείαν βασιλεῖ προσήκειν καὶ ἰδιώτῃ , οὐδὲ ταὐτὰ παιδεύματα ἁρμόττειν τῷ ἄρξοντι γῆς καὶ θαλάσσης καὶ τῷ ταξιαρχήσοντι | ||
καὶ μάλα γεννικόν , μὴ ἔχειν ἀτάκτως μηδὲ ἀπειθῶς πρὸς παιδεύματα ἀνθρωπικά : ἐπεὶ δὲ ἀπέφηνεν αὐτοὺς ὁ ὀρχηστοδιδάσκαλος καὶ |
„ Ζαρμανοχηγὰς Ἰνδὸς ἀπὸ Βαργόσης κατὰ ” τὰ πάτρια Ἰνδῶν ἔθη ἑαυτὸν ἀπαθανατίσας κεῖται . ” Μετὰ δὲ τὴν Ἰνδικήν | ||
ἔστω περὶ πᾶσαν χορείαν καὶ μάθησιν τούτων πέρι συντεταγμένα νόμοις ἔθη , χωρὶς μὲν τὰ τῶν δούλων , χωρὶς δὲ |
μάχῃ , ἀμβρύνεταί τε ὑφ ' ἡδονῆς , καὶ καθίησι κάλλη , καὶ φρονήματος ὑποπίμπλαται καὶ βαίνει μακρότερα . Γνῶθι | ||
τραφέντες τοῖς ἤθεσιν , Ἀττικοῖς λειμῶσιν ἐμπρέψωσι , καὶ τὰ κάλλη τῶν ἀγωγίμων ἐνθένδε λαβόντες , οὕτως ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν |
αὐλητὰς κυκλίους καὶ κιθαρῳδίαν , ἐναγώνια ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο σεμνὰ προσειπών , φέρε νῦν ἀντεξετάσωμεν τῇ ὀρχήσει ἕκαστον αὐτῶν | ||
, εἰ δὲ περὶ τοὺς λόγους τοῦτο δράσετε , τὰ σεμνὰ ὑμῖν οἰχήσεται ; ἐγὼ μὲν οὐδ ' εἰ πάντας |
πρὸς κατασκευήν , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι | ||
κινδυνεύει οὖν ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας σοφίας , ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι . δοκεῖ |
καὶ ὅτι καὶ βίον καὶ τόπους οἰκείους , οὓς ἐκάλεσεν ἤθη , χωρὶς τῶν ἀνθρώπων ἀπένειμεν αὐτοῖς ὁ Ζεὺς ἐν | ||
οὕτω δὲ ἄρα μισοπόνηρα καὶ αὐθάδη τὰ τῶν τότε Ῥωμαίων ἤθη καὶ φρονήματα ἦν καί , εἴ τις αὐτὰ βούλοιτο |
αἰτίοις . αὐτίκα ὁ ἥλιος εἷς ὢν πάντα δημιουργεῖ τὰ ζῷα καὶ οὐδὲν αὐτοῦ τὴν πᾶσαν δύναμιν καταδέχεται : μήποτε | ||
παράδοξον ὡς πρὸς τοὺς ἑτεροφύλους ἀντικρινόμενον : τὰ γάρ τοι ζῷα τὰ δακετὰ καὶ τὰ ἐγχρίμπτοντα πάμπολλα ὄντα μηδὲν αὐτοὺς |
Ὅτι Ἐπωπεὺς βασιλεὺς Σικυῶνος τοὺς θεοὺς εἰς μάχην προκαλούμενος τὰ τεμένη καὶ τοὺς βωμοὺς αὐτῶν ἐλυμαίνετο . Ὅτι φασὶ τὸν | ||
καὶ στέφονται τὰς κεφαλὰς ἄνθεσι . πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τεμένη καὶ βωμοὺς καὶ βρέτη θεῶν καθωσίωσαν , ἁγισμούς τε |
καὶ τὰ Ἀρχύτου περὶ αὐτῶν ἐν τῷ Περὶ ἀντικειμένων βιβλίῳ ἀρχέτυπα τῶν εἰρημένων ὄντα παραγεγράφθαι , καὶ μάλιστα , ὅτι | ||
μέντοι , μιμούμενος τὰς τοῦ πατρὸς ὁδούς , πρὸς παραδείγματα ἀρχέτυπα ἐκείνου βλέπων ἐμόρφου τὰ εἴδη . τοῦ δὲ χείρονος |
πρὸς τὸν θεῖον νοῦν οὐχ ὅτι μηδέποτε δύναται νοεῖν τὰ ἄυλα εἴδη , ἀλλ ' ὅτι μὴ συνεχῶς καὶ ἀεί | ||
τὰ περὶ τὸν νοῦν οὕτω θετέον ὥσπερ τὰ χωριστὰ καὶ ἄυλα διατιθέμεθα , ἵνα μὴ κατ ' ἐπίνοιαν ἀλλὰ κυρίως |
καὶ κατὰ σχέσιν κατηγορεῖται . Λημμάτιά τινα προλαμβάνει χρήσιμα αὐτῷ ἐσόμενα πρὸς τὴν διδασκαλίαν καί φησιν ὅτι πάντως τῶν ἑτερογενῶν | ||
ἢ ἄμεσον ἀρχὴν εἶπεν ἀντὶ τοῦ ἔσχατόν τι ὁρίσαν τὰ ἐσόμενα ἀφ ' οὗ ἡ ἄνοδος ἐπὶ τὰ πρὸ αὐτοῦ |
πραγμάτων τὰ μὲν ὡς ὄντα θεωρεῖται , τὰ δὲ ὡς γινόμενα μηδαμῶς ἄλλως τὸ εἶναι ἢ ἐν τῷ γίνεσθαι ἔχοντα | ||
μέλλοντα ἢ ἐνεστῶτα περισπώμενον ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ ειω γινόμενα παράγωγα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον |
τῇ αἰτίᾳ προσχρήσεται ὡς αὐτὰ καθ ' αὑτὰ περαινόμενος . ἔνυλα οὖν καὶ αὐτῷ τὰ εἴδη καὶ ἄλλως ἀχώριστα ἢ | ||
ἐὰν καὶ ἐπὶ τῶν ἀύλων οὕτω τοὺς ὅρους ληψόμεθα , ἔνυλα ἔσται τὰ ἄυλα . ἀλλὰ τοῦτο ἀδύνατον . οὐκ |
ἐλθὼν δέοὐ γὰρ δεῖ μηκύνεινηὗρον στάσεως τὰ περὶ Διονύσιον μεστὰ σύμπαντα καὶ διαβολῶν πρὸς τὴν τυραννίδα Δίωνος πέρι : ἤμυνον | ||
ὅτι τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ διοικοῦντος λόγου καὶ θεοῦ τὰ σύμπαντα δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα |
τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
, εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
τὴν σχέσιν τῶν παρακειμένων τοῖς χωρίοις ὑπτίων τε καὶ ἀναστημάτων συμβαίνοντα ταῦτά ἐστιν : ἔστι δὲ καὶ ἕτερόν τι προστιθέμενον | ||
, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν εἰκονίζει , καὶ τὰ ἐν αὐτῇ συμβαίνοντα περιέχει : μάχας φημὶ καὶ πανηγύρεις , καὶ χοροὺς |
? [ λόγος . τὰ ] γὰρ αὐτὰ ? [ εἴδωλα ] τοΙωνο ? # ! ! # . ΙΙϹτο | ||
ἀλλὰ ἀνθρώπινα πάντα καὶ θνητὰ καὶ σωματικὰ καὶ τῶν ἀληθῶν εἴδωλα . Ὑπὸ δὲ πλήθους εἶπεν , ἐπειδὴ οἱ πολλοὶ |
, ὅτι οὐκ εὔχομαι γενέσθαι ὑμῖν τὰ ἡδέα καὶ τὰ ὠφέλιμα . πλὴν . . . εὔξασθαι ] πλὴν εἰ | ||
τῶν ζῴων , ἄλλα καὶ ἄλλα λέγων τὰ ἑκάστῃ φύσει ὠφέλιμα , ὥστε καὶ διαφέρειν τὰς ἀντιποιουμένας αὐτῶν ἕξεις καθ |
τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως , ἐν ᾧ τότε ἀνετράφη ἡ διοικοῦσα αὐτὸν φύσις καὶ ἐπεκράτησεν , ὅτε εἰς τὸ μεσαίτατον | ||
τῆς διαλλαγῆς αἴτιον ἀποδιδοῦσα , οὕτως ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ διοικοῦσα τὰ κοινὰ καὶ τοῦ προσήκοντος ἑκάστῳ προνοουμένη βουλὴ πάντα |
. τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
καὶ Ἰνδοὺς καὶ Αἰγυπτίους καὶ τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐπαιδεύθη σοφά . εἶτα ἐπανῆλθε καὶ τοῖς ἀδελφοῖς συνῆν Ἡροδότωι καὶ | ||
μαινομένοις συμπεριφέρεται : καὶ δοκήμασιν σοφά : τὰ τῷ δοκεῖν σοφά . λέγει δὲ περὶ Ἀγαμέμνονος διὰ τὸ ταύτης ἐληλυθέναι |
νομίζω , τὰ δ ' εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα τῶν ὄντων μιμήματα μὴ μάτην εἰσιέναι καὶ ἐξιέναι εἰρηκέναι , ἀλλὰ βουλόμενον | ||
μάλιστα . Οὐκοῦν καὶ τὰ ζωγραφήματα τρόπον τινὰ ἄλλον λέγεις μιμήματα εἶναι πραγμάτων τινῶν ; Ναί . Φέρε δήἴσως γὰρ |
οὐχ ὡς ἐκεῖνοι λέγουσι τὸ ἀπὸ τῶν ἀψύχων ἐπὶ τὰ ἔμψυχα καὶ τὸ ἀνάπαλιν : ἀλλὰ καθόλου ἡ ῥητορικὴ πολυπραγμονοῦσα | ||
ἐμψύχων ἐπὶ ἔμψυχα , οἷον ποιμένα λαῶν , ἄμφω γὰρ ἔμψυχα . ἀπὸ ἀψύχων ἐπὶ ἄψυχα , οἷον σπέρμα πυρὸς |
ἀπό τινος ἀλύτου καὶ θείου προστάγματος καθ ' ἕνα ἕκαστον νενομοθετημένα καὶ ἐξ ἀνάγκης ἀποβησόμενα , μηδεμιᾶς ἄλλης ἁπλῶς αἰτίας | ||
μεγαλοφροσύνῃ τῶν ῥητόρων . ὑμεῖς μέν γε τἀπὶ τῷ πλήθει νενομοθετημένα δεινά , ἐάν τις ἢ διχόθεν μισθοφορῇ ἢ ὀφείλων |
δὲ καὶ καλοὺς ἀγρούς , πολλὰ δὲ ἄλλα χρήματα , ξύμπαντα δὲ ταῦτα τὰ ὄρη . οὗ δὴ ἀποθανόντος καὶ | ||
ὁ δὲ ἀργύριον , ὁ δὲ ἀνδράποδα , ὁ δὲ ξύμπαντα ταῦτα , ὁ δ ' ἐπὶ τῷ λέγειν θαυμάζεσθαι |
ἡμῶν ἕκαστον ὄντως , ἀθάνατον εἶναι ψυχὴν ἐπονομαζόμενον , παρὰ θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον , καθάπερ ὁ νόμος ὁ | ||
δὲ δοχμιακά . ὅμοιον τὸ πόλεμος αἴρεται πρὸς ἐμὲ καὶ θεοὺς παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Ὄρνισιν , ἀλλὰ καὶ παρ ' |
πολυστένακτα , μεμπτά × ἔνιοι δὲ ἀλάλητα ἢ ἀμετάτρεπτα ἢ ἀκίνητα . κατὰ στέρησιν τοῦ στέμβεινλέγει δὲ καὶ Εὐφορίων κλέος | ||
: τριχῇ δὲ οὕτως , ὅτι τὰ μέν ἐστι παντελῶς ἀκίνητα , ὥσπερ τὰ νοητά , καθάπερ φησὶν ἐν τῇ |
ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
πορεύεται τὴν αὑτοῦ χώραν φυλάττων δι ' αἰῶνος καὶ σελήνης φάσματα καὶ ἀστέρων φορὰ χωρεῖ καὶ ὡρῶν περίοδοι καὶ τάξεις | ||
ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντες , ἅττα ποτ ' ἐστὶ ταῦτα τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν ; ὧν πρῶτον ἐπισκοποῦντες φήσομεν , ὡς |
οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
, ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
ἄλλως ἀπὸ τῶν πραγμάτων : πάντα τὰ πράγματα ἢ αὐτόθεν αἱρετά ἐστιν καὶ ἀγαθά , ἢ αὐτόθεν κακὰ καὶ φευκτά | ||
. Ἔτι τῶν ἀγαθῶν τὰ μέν ἐστι δι ' ἑαυτὰ αἱρετά , τὰ δὲ δι ' ἕτερα . Δι ' |
τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
, ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
τὸ εὐλόγως . Ἑρμῆς δὲ εὐλόγως συνήγαγεν : ἰστέον ὅτι πάντα τὰ ὁδαῖα καὶ τὰ ἕρμαια καὶ τὰ κατὰ τύχην | ||
ὑπόκομψον , φωνὴν ὑφειμένην , βαίνει εὐστρόφως καὶ κινεῖται τὰ πάντα εὐρύθμως . Τὸν δὲ φιλοχρήματον ἄνδρα τοιοῦτον εἶναι νόει |
τὸ λέγειν τῶν ἀληθῶν τὰ μὲν εἶναι φαινόμενα τὰ δὲ ἄδηλα . εἰ οὖν μήτε τὰ φαινόμενά ἐστιν ἀληθῆ μήτε | ||
καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , τέλος σχήσει : |
γράφεται μέγα τέρπεται . Κρέα : ὑπάρχουσι , λείπει . τερπνά : ἡδέα . εὐάντητος : ἐπιθυμητὴ , εὐσυνάντητος , | ||
τόρευσον ἔαρος κύπελλον ἤδη : τὰ πρῶτ ' ἡμῖν τὰ τερπνά ῥόδα φέρουσαν ὥρην . ἀργύρεον δ ' ἁπλώσας ποτὸν |
πᾶσα δὲ νόησις μετὰ τοῦ διότι τῆς ἄνευ τοῦ διότι τιμιωτέρα , ἀλλ ' ὅσων εἴπομεν [ ἐφ ' ὅσων | ||
τοίνυν αἴτιον ἕτερον , περὶ τούτων ἡ τοῦ καθόλου γνῶσις τιμιωτέρα τῆς αἰσθήσεως , καὶ οὐ μόνον γε τῆς αἰσθήσεως |
τὸ εὐχαριστεῖν αὐταρκέστατος . οἱ μὲν οὖν τῶν δένδρων καρποὶ γεννήματα λέγονται τῶν ἐχόντων , ὁ δὲ παιδείας καὶ φρονήσεως | ||
οὐ τῷ θεῷ . τὰ μὲν γὰρ οἰκεῖα τοῦ θεοῦ γεννήματα αἱ ὁλόκληροι ἀρεταί , τὰ δὲ συγγενῆ φαύλων αἱ |
οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
λέγουσι τὸ ἐμὸν καὶ τὸ οὐκ ἐμόν , αὕτη ἄριστα διοικεῖται ; Πολύ γε . Καὶ ἥτις δὴ ἐγγύτατα ἑνὸς | ||
ὁ τόπος , ἀλλὰ τυράννοις ἰδίοις καθ ' ἕκαστον ἐμπόριον διοικεῖται . Ἀπὸ δὲ Ὀπώνης τῆς ἀκτῆς εἰς τὸν νότον |
[ ] παρακαλεῖν ἐπιχειροῦμεν [ ] καὶ παροξύνειν ἐπὶ τὰ κριτήρια [ ] ἄγοντες [ ] ἤδη † πενηγει † | ||
ἄνθρωπον μέτρον εἶναι διεξιόντες τοῖς τὰ αἰσθήσεως καὶ τὰ διανοίας κριτήρια συγχέουσι , καὶ συνόλως οἱ πάντα ἀκατάληπτα εἰσηγούμενοι τοῖς |
ἐπειγόντων , ὡς ἂν ὑπὸ Μακρίνου ἔτι βασιλεύοντος ἐπί τινα σπουδαῖα πεμφθέντων . ὃ μὲν οὖν ἔφυγεν , ὡς εἴρηται | ||
ἐφύετο διαρκής : τῶν τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν , τὰ δ ' ὑπελίμπανε θέρους , τὰ |
ἀπὸ τοῦ ὠκέως ἤγουν ταχέως νάειν τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰ διανοήματα . ἡ δὲ προμήθεια καὶ ἡ πρόγνωσίς ἐστι μέρος | ||
αὐτὴν οὖσαν θνητῶν ὄντων γεγονέναι , ταὐτὰ δ ' ἔχειν διανοήματα καὶ περὶ τοὺς ἐγχωρίους θεούς τε ἅμα καὶ δαίμονας |
δὲ αὐτῷ τὸν ψηφισθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς θρίαμβον καὶ τὰ πολιτικὰ πράττειν ἀρξαμένῳ προσέρχονται τῶν πολιτῶν ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς τὸν | ||
τὰ δὲ αὑτοῦ δουλόβοτα ἔλεγεν . ἐπιφανὴς δὲ καὶ τὰ πολιτικὰ ὁ Κύθηρος γενόμενος γηράσκων ἤδη καὶ τὴν οὐσίαν ὁρῶν |
κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
δὲ δυνατῷ ἐγχειροῦσι πράττειν . ταῦτα δὲ πρόσκειται εἰς τὸ γνωριμώτατα εἶναι , ὅτι περὶ τῶν ἐφ ' ἡμῖν βουλευόμεθα | ||
τῶν εὐγενεστάτων νομιζομένων γενῶν : γένη δὲ τὰ ἀνωτάτω καὶ γνωριμώτατα τρία , τὸ Δωριέων , Αἰολέων , Ἰώνων . |
ἐστιν ἐν τελείῳ καὶ ἀπὸ τελείου τέλεια ἀγαθὰ ἐργάζεται καὶ δημιουργεῖ καὶ ζωοποιεῖ . ἐπειδὴ οὖν τοιαύτης ἔχεται φύσεως , | ||
, ὅτι καθ ' αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον δημιουργεῖ , τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν |
τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς καὶ ἐκλείψεως καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις μηθὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τῆς γνώσεως συντείνειν | ||
ἐπιστήμην , σύνεσιν , τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ , ἃ κτᾶσθαι δεῖν ἀλλ ' οὐχὶ ἐκεῖνα . |
. γυναῖκα θάπτειν κρεῖττόν ἐστιν ἢ γαμεῖν . θεοῦ θέλοντος δυνατὰ πάντα γίνεται . οὐδεὶς δὲ νικᾷ μὴ θελούσης τῆς | ||
: πότερον ὁρῶσι καὶ Σκύθαι καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὰ δυνατὰ ὁρᾶν ἢ τὰ ἀδύνατα ; τὰ δυνατὰ δήπου . |
κατὰ τοὺς τῆς φύσεως λόγους περαινομένων , τὰ δ ' ἐπίγεια καθάπερ ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν ἔχοντα τὴν ὅλων τὴν οὐσίαν | ||
ἀνθρώπων ἐκπεπονηκέναι καὶ διαφερόντως δοκοῦσιν ἀστρονομίαν καὶ γενεθλιαλογικήν , τὰ ἐπίγεια τοῖς μετεώροις καὶ τὰ οὐράνια τοῖς ἐπὶ γῆς ἁρμοζόμενοι |
θεοῦ μελάθροις εἶχον οἰκέτην βίον . τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά , τοῦ δὲ δαίμονος βαρέα : χρόνον γὰρ ὅν | ||
μόνον φασὶν ὅτι διὰ τῶν θεῶν πάνθ ' ἡμῖν τὰ χρηστά , ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς θεούς . εὑρήσεις δὲ |
ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
, σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
εὐδαιμονίαν οὐ συντελεῖ , δείκνυσι διὰ τοῦ μὴ περὶ τὰ ἐνδεχόμενα αὐτὴν καταγίνεσθαι μηδὲ περὶ τὰ τῆς ὕλης ἐχόμενα , | ||
. συνάγουσι δὲ συμπεράσματα αἱ μὲν τὴν μείζονα ἔχουσαι ἐνδεχομένην ἐνδεχόμενα : αἱ δὲ τὴν μείζονα ὑπάρχουσαν ἔχουσαι οὐ συνάγουσι |
τάφους κυλινδουμένη , περὶ ἃ δὴ καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα , οἷα παρέχονται αἱ τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα , | ||
ἐξουσιαστικὰ δ ' ἀμφότερα ὁρᾶται : τὰ δὲ τῶν ψυχῶν σκιοειδῆ καταφαίνεται . Ὡσαύτως τοίνυν καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός . |
ὧν οὐδενὸς ἐγερθέντες μνημονεύουσιν . οὐκ ἄρα ἐνύπνια τὰ ἐκείνων φαντάσματα , ὥστε οὐδὲ ὕπνος ἡ ἐπίληψις . τὰ αὐτὰ | ||
αἴσθησιν : τῷ δὲ καὶ ἀφ ' ἑαυτῆς προτείνειν τὰ φαντάσματα καὶ μὴ παρόντων ἔτι τῶν κινούντων ἐξῄρηται τῆς αἰσθήσεως |
χρὴ εἰ ἔνδοξα εἴη ἢ ἄδοξα , καὶ εἰ μὲν ἔνδοξα εἴη , συντρέχειν τῷ καὶ ὑπὲρ τούτων σπουδάζειν : | ||
πλάνην . Ὅσῳ δὲ πλέον ἐστὶ τὸ φιλότιμον περὶ τὰ ἔνδοξα καὶ πλείους οἱ λαλήσαντές τι περὶ αὐτῶν , τοσῷδε |
θειότερόν τι καὶ βέλτιον μακαρίζει . ἐπεὶ τοίνυν τὰ μὲν ἐπαινετὰ διά τι τέλος ἀγαθὸν ἐπαινοῦνται , ἡ δὲ εὐδαιμονία | ||
ἐπί τι τῶν ἀπρεπῶν , ἀλλ ' εἶναι τὰ τέλη ἐπαινετὰ καὶ ἁρμόδια , πρὸς ἃ αἱ ὀρέξεις ἐκτείνονται , |
εἰ τύχοι , καὶ γραμματικὰ καὶ γεωμετρικὰ καὶ δίκαια καὶ φρόνιμα καὶ ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα πάμπολλά ἐστιν : αὐτὸ δὲ | ||
φανείη ἡ πόλις . ταῦτα λέγοντα , λέγειν γὰρ δόξαι φρόνιμα , πεῖσαι Ἀλέξανδρον . καὶ τοὺς μὲν ἱππέας ξυμπέμπειν |
οὖν φραπὶς καὶ πραπίς . ἀφ ' ἧς προΐεται τὰ βουλεύματα . οὕτω Φιλόξενος . Περίπατος . ἡ περὶ σχέσιν | ||
δ ' , ὅτι ἀκούω . τὰ γὰρ τοιαῦτα ὑμῶν βουλεύματα ἠξίουν μήθ ' ὁρᾶν μήτ ' ἀκούειν , οἳ |
- ] καὶ τὰ ἐκ τῶν ἄλλων αἴτια ? καὶ συναίτια [ ] πάντα διδάσκει [ ] , ὁρίζει δὲ | ||
ἢ τῇ διακαθάρσει ἢ τῇ σκαπάνῃ χρήσηται : πάντα γὰρ συναίτια γίνεται φθορᾶς : ὁ δὲ καιρὸς καὶ πρὸς αὐτὰ |
μὲν οὖν περὶ ἡμᾶς ἐστι τάδε : φανερώτατα μὲν καὶ κοινότατα πᾶσιν τό τε φῦκος καὶ τὸ βρύον καὶ ὅσα | ||
ζητήσεως πότερον τὰ ἀνωτάτω γένη χρὴ τίθεσθαι ἀρχὰς καὶ τὰ κοινότατα , ἢ τὰ ἔσχατα καὶ τὰ προσεχῆ τοῖς καθ |
θεοῖς καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ τοῖς ἀγαυοῖς ἥρωσιν . διὸ πρόνοια ἐπ ' ἀνθρώπων ἐστὶ καθ ' ἕνα ἕκαστον , | ||
ἓξ ἢ καὶ πλείω . ἦν δὲ τοῦτο τρόπον τινὰ πρόνοια παρὰ τοῦ βασιλέως τοῖς αἰχμαλώτοις τοῦ τε διατρέφεσθαι καὶ |
τῷ λόγῳ διήλθομεν , τοιαῦτα παντάπασι καὶ τῷ ἔργῳ δεῖν γιγνόμενα ἂν ἀποφαίνειν : ἀλλ ' , ἐὰν οἷοί τε | ||
νομίμως γίγνοιτο . ταῦτα ? ? ? δὲ οἶμαι οὕτω γιγνόμενα δικαίως ἅμα καὶ δικαίας πόλεως ἀξίως περί τε τὸ |
ᾤμωζεν . ἥψατο δὲ ταῖν χεροῖν τῆς σοροῦ πάντα βασιλείας σύμβολα πλὴν τῆς χλαμύδος ἀπορρί - ψας οὐκ ἀξιῶν ἐγκαλεῖν | ||
καὶ πέψεσιν ἐπιχειρῆσαι καὶ παρυφιστάμενα δεῖξαι , πέψεώς τινος τυγχάνοντα σύμβολα . Συμβαίνει γε μὴν ἐνίοτε ἐπὶ τοῖς ἀνυποστάτοις τῶν |