| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| : δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι . Ἐπειδὴ | ||
| οὗ τὴν ὑπόθεσιν εἴληφεν Ἑρμογένης . Ἡ φιλοσοφία ἐστὶ ζωῆς ἀνθρωπίνης κάθαρσις καὶ τελειότης , κάθαρσις μὲν ἀπὸ τῆς ὑλικῆς |
| τὸ ποθούμενον ἴδωσιν . εἶτα διὰ τὸν τῆς ἀθανάτου καὶ μακαρίας ζωῆς ἵμερον τετελευτηκέναι νομίζοντες ἤδη τὸν θνητὸν βίον ἀπολείπουσι | ||
| ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν γὰρ ζῶμεν |
| , ὡς Οὐκ ἔστ ' , ὦ φίλοι ἄνδρες , θνητῆς ψυχῆς φύσις ἥτις ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποις | ||
| καὶ θεῶν παῖδες οἱ ἥρωες εἰκότως ἐπευφημοῦνται , οὐκ ἐκ θνητῆς συνουσίας αὐτοῖς γενόμενοι , ἀλλ ' ἐκ τῆς μονοειδοῦς |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| δὲ μάλ ' αἶψ ' ἐνόησε μάχης ἐπ ' ἀριστερὰ πάσης θαρσύνονθ ' ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι : θεσπέσιον γάρ | ||
| τοῦ τε Πόντου κρατῶν καὶ τῆς Μικρᾶς καλουμένης Ἀρμενίας καὶ πάσης τῆς Ποντικῆς θαλάσσης τῆς κύκλῳ τοῦ Βοσπόρου , Νικομήδην |
| πρὸς κατασκευήν , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι | ||
| κινδυνεύει οὖν ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας σοφίας , ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι . δοκεῖ |
| οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
| σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
| μένειν μὲν ἐν οἴκοις σῶμα ἔχοντας κατασκευασθεῖσιν ὑπὸ ψυχῆς ἀδελφῆς ἀγαθῆς πολλὴν δύναμιν εἰς τὸ δημιουργεῖν ἀπόνως ἐχούσης . Ἢ | ||
| λόγῳ , καθάπερ ἐν δράματι , πόλεώς τε καὶ πολιτείας ἀγαθῆς εἰκόνα , καὶ τίθεται νόμους , καὶ παῖδας τρέφει |
| οὖν καὶ ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς τούτου [ ] μαθηματικὰ συγγράμματα θαυμαστῆς ἀκριβείας καὶ ἐπιστημονικῆς θεωρίας μεστά : τοιαῦτα γὰρ καὶ | ||
| ταῦτα πρῶτος πείσειν ἤλπισε καὶ οὐκ ἀπέγνω πρᾶγμα τοσοῦτον : θαυμαστῆς δὲ καὶ τῆς τῶν πεισθέντων ἀρετῆς τε καὶ παιδείας |
| συμπεσοῦσαν στῆναι καὶ μήποτε αὖθις ἔχειν ὅθεν κινηθέντα γενήσεται . ἀθανάτου δὲ πεφασμένου τοῦ ὑφ ' ἑαυτοῦ κινουμένου , ψυχῆς | ||
| δὲ ῥίψασαν ἑαυτὴν εἰς τὴν θάλατταν Λευκοθέαν ὀνομασθῆναι καὶ τιμῆς ἀθανάτου τυχεῖν παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . χρόνῳ δ ' ὕστερον |
| κατορθωμά - των . μεμνημένος δὲ τῆς περὶ πάντα τελείας ἀγαθότητος ἑαυτοῦ ὁ θεός , κἂν τὸ σύμπαν ἀνθρώπων πλῆθος | ||
| πάντων τῆς σῆς ἀπολαύσας χρηστότητος καὶ μακροθυμίας καὶ τῆς πολλῆς ἀγαθότητος καὶ τοῦ σοῦ θείου ἐλέους πλουσίως τυχὼν εὐχαριστῶ , |
| πάντων ὡς εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῆς ἀνθρωπείας φύσεως οὐκ ὀλιγάκις ἀναφανέντες ταῖς ἀρεταῖς , κινδυνεύουσι νῦν | ||
| καὶ μὴ τὸ φρούριον . οὕτω δὴ λαμπρὸν καὶ μεῖζον ἀνθρωπείας φύσεως τὸ πεπραγμένον , ὥσθ ' οἱ μὲν ᾑρηκότες |
| ἡδονῇ καὶ τοῖς πᾶσι πολὺ νικῶν : καὶ διὰ γῆς ἀρίστης καὶ καλλίστης διεξέρχεται , καὶ ἀὴρ ὁ περὶ αὐτὸν | ||
| ἡ δὲ θερμὴ καὶ ὑγρὰ κρᾶσις μαλακωτέρα καὶ πολυσαρκοτέρα τῆς ἀρίστης κράσεως εἰς τοσοῦτόν ἐστιν εἰς ὅσον ἀμφοτέραις ηὐξήθη ταῖς |
| ; οὐ τοίνυν ὥσπερ τοῦ σχήματος , οὕτω καὶ τῆς προνοίας τῆς περὶ τῶν πραγμάτων ὅπερ εἶπον ἐξέστη , οὐδ | ||
| τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν νῦν ἀγνωμοσύνην προοίσουσι ; καλῆς γε προνοίας τοὺς υἱεῖς κληρονόμους καταλείψετε : ἄνδρες , δείσατε τὸν |
| δι ' ἀφαιρέσεως καταλαμβάνονται , τῆς δὲ σοφίας καὶ τῆς φυσικῆς ἐξ ἐμπειρίας αἱ ἀρχαί . ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον | ||
| ἀλόγων ζῴων . Αἱ γὰρ ἀπὸ τούτων προγνώσεις μετά τινος φυσικῆς αἰτίας γινόμεναι κατηναγκασμένα ἔχουσι τὰ ἀποτελέσματα . Ὅθεν καὶ |
| αὐτοῦ , νόει , ὅτι τἀγαθόν ζωῆς γὰρ ἔμφρονος καὶ νοερᾶς αἴτιος δύναμις ὤν , ἀφ ' οὗ ζωὴ καὶ | ||
| ἔζων οἱ τοιοῦτοι , μάθοιμεν ἂν νοήσαντες , ὅτι τῆς νοερᾶς δοτήρ ἐστιν ὁ Κρόνος ζωῆς , κόρος ὢν τοῦ |
| ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
| ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
| καὶ ἑτέρωθεν εἰς ἕτερα ὑφιζάνουσαν τῆς σωματοειδοῦς , τῆς δὲ ψυχικῆς τὴν ἀφ ' ἑαυτῆς εἰς † ἀνέλιξιν καὶ εἰς | ||
| οἰκεῖα τῇ κακίᾳ . ὁμοίως δ ' ἔχει καὶ ἐπὶ ψυχικῆς λύπης . τὸ μὲν οὖν ὅλον ἐνέργεια τοῦ κατὰ |
| καὶ εἰς τὰς Ἀρχύτου χρησιμευούσης τῆς τούτων τῶν πέντε φωνῶν γνώσεως : καὶ γὰρ κἀκεῖνος ἔγραψε Κατηγορίας . ἄτοπον δὲ | ||
| μεγάλην τιμὴν προσάγει τῇ τέχνῃ , τὸ μετὰ εἰδήσεως καὶ γνώσεως τῶν καμνόντων εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν |
| αὑτοὺς δὲ ἄρχοντας καὶ βασιλέας ἀναγράφουσι , τὸ ἀκαθαίρετον τοῦ θεοῦ κράτος γενέσει τῇ ἀδιαστάτως ἀπολλυμένῃ καὶ φθειρομένῃ περιάπτοντες . | ||
| ὅτι πάντων μία ἐστὶν ἀρχή : ἀποδεκτέον γὰρ μᾶλλον ἐπὶ θεοῦ τὸ εἰρημένον ἤπερ ἐπὶ βασιλέως , ὡς παρὰ τῷ |
| νοῦν , οἱ δὲ ταῖς τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ τοῦ νοῦ περιόδοις , οἱ δὲ τῇ φυσικῇ περὶ τὸν νοῦν | ||
| , τὸν δὲ οἷον κινούμενον . Τίς γὰρ ἂν ἡσυχία νοῦ καὶ τίς κίνησις καὶ προφορὰ ἂν εἴη ἢ τίς |
| ' αὐτοὺς ἐξεθεράπευσε καὶ διαστῆναι πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἐποίησε διὰ τοιαύτης εὐεργεσίας . οἱ τὴν αὐτοκράτορα παρειληφότες τῶν Λατίνων στρατηγίαν | ||
| ὁ δὲ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος ἴλας τινὰς ἱππέων , ἐπειδὴ τοιαύτης ἔδει τοῖς πεζοῖς συμμαχίας . καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| ; τίς δὲ δή ἐστιν ὁ ἀπολύων αὐτὰς ἀπὸ τῆς σωματικῆς συστάσεως καὶ μετὰ τὴν διάλυσιν συνάγων πάλιν εἰς μίαν | ||
| πῶς καὶ τίνος ὕλης μετέχουσιν ; Οὐ γὰρ δὴ τῆς σωματικῆς , ἢ ζῷα αἰσθητὰ ἔσται . Καὶ γὰρ εἰ |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| ἡ μὲν γὰρ οὐ δεῖται ἀποφάσεως , ἡ δὲ διὰ μόνης ἀποφάσεως οὖσα οὐ συμπεραίνεται : καὶ προτέρα κατάφασις ἀποφάσεως | ||
| περὶ τοῦ εἰ δεῖ τὸν ἀγῶνα εἰσελθεῖν ἀποφηνάμενον εἶναι : μόνης γάρ φασι τῆς ἐγγράφου εἶναι τοῦτο : ἡ γὰρ |
| ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
| ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
| ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
| καὶ οἷς ἐλπὶς ἐπιτροπεῦσαι πόλεως οἰκειότατον ποιμενικὴ προάγων τις οὖσα ἐπιστασίας καὶ στρατηγίας . ἐνορῶν οὖν ὁ πατὴρ αὐτῷ φρόνημα | ||
| γνωρίζομεν , οὓς ἀποστραφεὶς καθάπερ λιποτάκτας ἱερωτάτων θεσμῶν ἐξώρισεν ἀναξίους ἐπιστασίας καὶ ἀρχῆς τῆς ἑαυτοῦ δοκιμάσας ; συνόλως γὰρ εἰδέναι |
| ὅτι μὲν οὖν , εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως , καθ ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον | ||
| διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν |
| . κίνησίς τε οὖν δὴ ἦν ἐπὶ τούτωι τῆς στρατιᾶς συμπάσης , Κρατερὸν μὲν οἷα βασιλέα ἐς τὸ ἐπιφανὲς θεραπευούσης | ||
| τὸ ἐπ ' ἴσης πάντ ' εἶναι φανερὰ συμβαίη τῆς συμπάσης οἰκουμένης ὑπὸ μίαν ἀρχὴν καὶ πολιτείαν ὑπηγμένης : ἀλλ |
| τοῖς γὰρ προπεπραγμένοις ἀεί τι μεῖζον προστιθὲν ἄρδην με τῆς οἰκείας ἀποθλίψει χώρας , ὡς ὀλίγου δεῖν ἡσυχίαν ἀγαγόντα μηδὲ | ||
| καὶ παχὺ ῥεῦμα γίνεται , καὶ ἐξίστησι τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς οἰκείας ἕδρας , ὥστε τοιούτους διαμένειν ἐξελθόντας . βοηθητέον δὲ |
| δ ' ἧττον πάντα ταῦτ ' ἔχουσα . καὶ τῆς ποικίλης ἡ μὲν μεῖζον ἡ δ ' ἔλαττον τὸ φύλλον | ||
| ἐστι τέχνης τὸ νῦν ζητούμενον , ἀλλ ' εὖ μάλα ποικίλης . καὶ γὰρ οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν εἰρημένοις φάντασμα |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| Παιανίου πέμποιτο . ὃν ὅτι σοι φίλον ὄντα μετ ' ἀμείνονος ἀποπέμψεις τοῦ σχήματος , δῆλον ἐμοί τε καὶ αὐτῷ | ||
| , νῦν δὲ Ἀρκαδίας , ἑκουσίως ἐξελθὸν ἐπὶ γῆς κτῆσιν ἀμείνονος ἡγουμένου τῆς ἀποικίας Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονος , ἐφ ' |
| ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
| σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
| θεοῖς καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ τοῖς ἀγαυοῖς ἥρωσιν . διὸ πρόνοια ἐπ ' ἀνθρώπων ἐστὶ καθ ' ἕνα ἕκαστον , | ||
| ἓξ ἢ καὶ πλείω . ἦν δὲ τοῦτο τρόπον τινὰ πρόνοια παρὰ τοῦ βασιλέως τοῖς αἰχμαλώτοις τοῦ τε διατρέφεσθαι καὶ |
| εὐσεβείας καὶ ὁσιότητος καὶ τὸ πρὸς ἀνθρώπους διὰ φιλανθρωπίας καὶ δικαιοσύνης : ὧν ἑκάτερον εἰς πολυσχιδεῖς ἰδέας καὶ πάσας ἐπαινετὰς | ||
| , πιστοφύλαξ , αἰεὶ πανυπέρτατε , πᾶσιν ἀρωγέ , ὄμμα δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι |
| , αἳ ἀπὸ τοῦ Διὸς καὶ τῆς προνοίας καὶ τῆς εἱμαρμένης εἰσὶ τίμιαι . ΚΛΗΡΟΝ ΕΔΑΣΣΑΜΕΘΑ . Κλῆρον ἢ τὸν | ||
| Χρυσίππου δόξῃ συμβέβηκε . Ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ περὶ εἱμαρμένης βιβλίῳ τοιαύταις τισὶν ἀποδείξεσι κέχρηται , ἐν δὲ τῷ |
| πρώτη καὶ μετὰ ταύτην Ὀδύσσεια σύμφωνον ἑκατέρα περὶ τῆς ἰδίας εὐσεβείας κέκραγε φωνήν : Οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην | ||
| ὁσιώτατον τῶν πώποτε γενομένων ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπὶ βραχὺ γευσάμενον εὐσεβείας ὤργισεν . ἐξ ἀνομοίων τις γενόμενος ἄνθρωπος νόθος , |
| καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
| μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
| μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
| πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
| τολμηρότερον , ἀληθέστερον δέ : ὥσπερ γὰρ ὁ ἄνθρωπος χωρὶς ζωῆς οὐ δύναται ζῆν , οὕτως οὐδὲ ὁ θεὸς δύναται | ||
| τοῦ Ἰσιδώρου τὸ εἶδος ὡς ἔνθεον καὶ πλῆρες εἴσω φιλοσόφου ζωῆς . , ; , . . εὔτροχον ἀποσαφοῦντες οἵ |
| ζωῆς ἀνάμνησις μελέτη γίνεται τῆς τῶν προβεβιωμένων ἀναπολήσεως καὶ τῆς ἀθανασίας ἡμῶν συναίσθησις . καὶ τὸ θαυμαστόν , λογίσασθαι ἕκαστον | ||
| γένος τῶν ἀνθρώπων : ἀνθ ' ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας . τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι |
| . Νῦν δὲ ἔτι λέγωμεν πῶς τὸ κατὰ λόγον ψυχῆς διοικούσης τὸ πᾶν εἴπομεν . Πότερα γὰρ ἕκαστα οἷον ἐπ | ||
| μηδὲν κατ ' ἄλλο τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς ἐξεστηκότι , τῆς διοικούσης τὰ σώματα φύσεως αὐτῆς ἔργον ἐστὶ τὸ τοιοῦτον , |
| καὶ ἄλλη ἀδικία ἡ διὰ κέρδος . ἀμφότεραί τε τῆς κοινῆς ἀδικίας διαφέρουσιν , ὅτι ἐκείνη μὲν κατ ' ἀμφοτέρων | ||
| τοῖς πονηροῖς , ᾗπερ εἴρηται , τιμὴν ἐχαρίζετο : τῆς κοινῆς σωτηρίας ἀμελήσαντες , καὶ προστησάμενοι σφῶν αὐτῶν τὸν Ἰωάννην |
| ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
| γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
| . ἐς δὲ ἄνδρας ἥκων ἀφῃρέθη τὴν ἕξιν ὑπ ' οὐδεμιᾶς φανερᾶς νόσου , ὅθεν ἀστεισμοῦ λόγον παρέδωκε τοῖς βασκάνοις | ||
| δημοτικός , ἐγὼ ὑμῖν ἀποδείξω . πρῶτον μὲν γὰρ ὅσων οὐδεμιᾶς στρατείας ἀπελείφθη , ἀλλ ' ἐστρατεύετο , ὡς συνειδότες |
| : καὶ ἡ μέν ἐστιν ἀπὸ τοῦ πρώτου νοητοῦ , μετέχουσα καὶ τῆς τοῦ δημιουργοῦ δυνάμεως , ἡ δὲ ἐνδιδομένη | ||
| ῥᾳδίως ποτὲ πᾶσα φύσις ἱκανὴ γένοιτο θεωρῆσαι , μὴ θαυμαστῆς μετέχουσα φύσεως . ὃ νῦν εἰρήκαμεν ἐροῦμέν τε , ὥς |
| ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν τιμίαν , ἢ πλοῦτον ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν , οὐκ ὀρθῶς ἀναφανεῖται τιθέμενος . | ||
| καὶ οὐδετέρων . ἢ οὕτως . ἰατρικὴ τέχνη ἐστὶ περιποιητικὴ ὑγιείας . οἱ δὲ πλείους οὕτως ὡρίσαντο . ἰατρική ἐστι |
| κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
| ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
| καταμανθάνει . τὸ δὲ θαυμασιώτατον ἐκεῖνο διδάσκεται ἀπὸ τῆς τοιαύτης εἰδήσεως , κατὰ τί διέρχεται εὐλύτως καὶ ἀκωλύτως ἕκαστα τῶν | ||
| πειστικῆς δυνάμεως οὐκ ἐξ ἱστορίας , ἀλλ ' ἀπὸ τῆς εἰδήσεως τῶν πραγμάτων παραγίνεσθαί φησιν , ὥσθ ' ὁμοίως αὑτῶι |
| πραγμάτων , ἐν οἷς ὁ πολιτικὸς καὶ ῥήτωρ ἀγαθὸς οἱονεὶ δημιουργεῖν τὴν ὀρθὴν δημηγορίαν , δύναιτ ' ἂν κατὰ τρόπον | ||
| : ἐχέτω μέντοι ἐξαίρετον πρὸς αὐτὰ τὸ συμπλάττειν αὐτὰ καὶ δημιουργεῖν , ὥς φαμεν : ἀνενδεὴς δὲ ὅμως οὐκ ἔστιν |
| αὐτῆς Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , | ||
| κορυφας ? [ [ ] ! θεω [ [ ] ἀθανάτα ? [ [ ] ! νοια ? [ ! |
| καὶ ὁ τὸν μάγον Ὀστάνην καυχώμενος ἐν ἡμέραι συντελείας πυρὸς αἰωνίου βορᾶι παραδοθήσεται . . . πάθος οὐκ ἔστι δι | ||
| κακίαν ὁρμῆς , οἱ δὲ ἀγαθοὶ διὰ τοὺς ἐκ τῆς αἰωνίου δόξης ἐπαίνους ἀντέχεσθαι τῶν καλῶν ἐπιτηδευμάτων ὀρέγωνται . Ὅτι |
| χρόνοις ὕστερον γνήσιος ἀπεγνωκόσι τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν , ἆθλον καλοκἀγαθίας ἐλπίδος πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα | ||
| γονεῖς νομίζοντες οἰκειοτέρους τῶν ἀφ ' αἵματος , εἴ γε καλοκἀγαθίας οὐδὲν οἰκειότερόν ἐστι τοῖς εὖ φρονοῦσιν : ἄζωστοι δὲ |
| τῆς βουλῆς ἀνίσταται Σπόριος Ναύτιος , οἰκίας ἐν τοῖς πάνυ λαμπροτάτης διάδοχος : ὁ γὰρ ἡγεμὼν αὐτῶν τοῦ γένους Ναύτιος | ||
| ὁρῶ τῷ μηδενὸς δεῖσθαι αὐτὸν ὑπερβάλλοντα ἡμᾶς : φύσεως γὰρ λαμπροτάτης ἐκεῖνο ἦν , οὐ τὸ πολλῶν δεόμενον ἑτοίμως ἔχειν |
| τε περὶ τὸν κόσμον τάξεως καὶ τῆς περὶ τὸν οὐρανὸν ἐγκυκλίου φορᾶς τὴν συμμετρίαν δι ' αὐτῆς θεωρεῖσθαι . διόπερ | ||
| οὐχὶ τὸν παντάπασιν ἀπαίδευτον , ἀλλὰ τὸν μετασχόντα τῆς τε ἐγκυκλίου καὶ συνήθους ἀγωγῆς τοῖς ἐλευθέροις καὶ τοῖς φιλοσοφοῦσιν : |
| καὶ παρ ' ἑκάτερον τούτων ἑστηκέναι δένδρα τὸ μέγεθος πλατάνου μεγάλης . φέρειν δὲ καρποὺς τὰ μὲν παρὰ τὸν τῆς | ||
| πλεῖστοι φίλοι Ἀθηναίων καὶ τῶν συμμάχων . καὶ οἰκίας ἦν μεγάλης καὶ ἐδύνατο μέγα ἐν τῇ πόλει καὶ ἐν τοῖς |
| δὲ οὐδ ' ὅλως , ὅσα γε ἐμὲ γινώσκειν , ἠξίωται παρὰ τοῖς Ἕλλησι . . . . , : | ||
| . ἀδήλου γάρ , εἰ ἡ σὰρξ αἰσθητήριον , αὐτόθεν ἠξίωται . εἶτα πῶς ἕν ; εἰ μὲν τῇ συνεχείᾳ |
| τὸν σκινδαψὸν ὄργανον λέγει μουσικὸν , τὸ δὲ βλίτυρι χορδῆς μίμημα . : Τῶν δ ' ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ | ||
| φύσις σοφὴν ἐς ἱστουργίαν ἐδημιούργησε . καὶ φιλοτεχνεῖ οὐ κατὰ μίμημα , οὐδὲ ἔξωθεν λαμβάνει τὸ νῆμα , ἀλλ ' |
| δὲ ὅπως τὰ παρόντα βελτίω γενήσεται συμβουλεῦσαι , τοῦτ ' ἔμφρονος ὡς ἀληθῶς συμβούλου : ὅπερ οἱ ἄλλοι εὖ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῦτο λαμβάνουσα τὰς ὁρμάς : οἷς πολλῆς πάνυ καὶ ἔμφρονος δεῖ τῆς πρώτης ἐπιστάσεώς τε καὶ ἀγωγῆς , εἰ |
| τὸν καιρὸν χαλεπὸν καθεστάναι , μᾶλλον δὲ ἀδύνατον , ἐκ φαύλης ἀφορμῆς ἐπὶ τὸ τέλος εὖ δραμεῖν . πρὸς δὲ | ||
| ἐνθέου τινὸς ἐπιπνοίας , εἰ μέλλουσιν μὴ ταπεινοὶ φανεῖσθαι καὶ φαύλης φροντίδος . Οἶδά τοι , ἔφη , ὦ ἑταῖρε |
| πατρὸς ἔτι μήτε μητρὸς προσδέηται . λιπαρῶ δέ σε μετὰ τοσαύτης δεήσεως , οὐχ ὡς ἀπιστῶν μητρὶ περὶ τέκνου καὶ | ||
| καὶ πρότερον παῖδα ἀποδεῖξαι , δεδιὼς δὲ , μὴ ἐλπίδι τοσαύτης τύχης ἐπαρθεὶς , ὃ φιλεῖ τοῖς εὐδαιμόνως τρεφομένοις ἕπεσθαι |
| τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ τις διδασκαλία καὶ μάθησις γίνεται , τοῦ μὲν | ||
| λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; ὁ μὲν λόγος σου συνέσεως πολλῆς γέμει , τὰ δ ' ἔργα σύνεσιν οὐκ |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| ὁ χρόνος οὗτος ἀκμή : . . § αὐτίκα τῆς ἡμετέρας ψυχῆς τὸ δίχα τοῦ ἡγεμονικοῦ μέρος ἑπταχῆ σχίζεται , | ||
| ἔγωγε , εἴ τις αἵρεσίν μοι δοίη , τὴν τῆς ἡμετέρας πόλεως τύχην ἂν ἑλοίμην , ἐθελόντων ἃ προσήκει ποιεῖν |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| δέξασθαι μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον , ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνθρωπίνης καὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίου ἐπιτέχνημα τοῦτο | ||
| ἐκκλησιάσασιν Ἀθηναίων ἑλέσθαι . εὐξάμενος δὲ ταῦτα , τῆς ἀγαθῆς ἐπινοίας ἐλπίδ ' ἔχων παρὰ τῶν θεῶν , τάδ ' |
| Τὰ μὲν τοίνυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν παιδείας οὐκ οἶδ ' ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν μουσικήν . Ὀρθῶς | ||
| ἑαυτῆς πόλεως ἀποδώσει καὶ δευτέραν ἀμοιβὴν ἔρωτα τοῖς σοῖς υἱέσι παιδείας ἐνθεῖσα καὶ μουσικῆς . Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς παρὰ |
| ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
| δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
| μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν , ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν . διέμεινε δ | ||
| ἁπάντων ἔχων ἐπιμέλειάν τε καὶ φροντίδα . τῆς δὲ χώρας ἁπάσης εἰς τρία μέρη διηιρημένης τὴν μὲν πρώτην εἶχε μέριδα |
| τὰ ἄλλα εἴδη κωλύσει . δῆλον δὲ μάλιστα ἐκ τῆς αἰσθητικῆς τοῦτο δυνάμεως : αὕτη γὰρ σῶμα μὲν οὐκ ἔστιν | ||
| . καὶ γὰρ καὶ ἡ κατὰ τὸ πείθεσθαι λόγῳ τῆς αἰσθητικῆς ἐνέργεια μόνου ἀνθρώπου ἐνέργεια , ὅτι μηδ ' ἁπλῶς |
| , ἀλλὰ οὗ καὶ ἡ σοφία ἐστὶν αὐτή , τοῦ δημιουργοῦ καὶ κτωμένου θεοῦ . „ τὸ δὲ χρυσίον τῆς | ||
| τὸ ἐξ ἀιδίου πρὸ χρόνου παντὸς εἰληφέναι αὐτὰ παρὰ τοῦ δημιουργοῦ τὴν ψυχήν . Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ |
| αὐτῷ , τὰ μὲν αἰσθήσεως δεῖσθαι , τὰ δ ' ἐπιστημονικῆς , τὰ μὲν καὶ τὰ τῆς , τὸ δ | ||
| οὕτω καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ αἴσθησις φυσικῶς παρὰ τοῦ λόγου τῆς ἐπιστημονικῆς μεταλαμβάνει τριβῆς πρὸς ἀπλανῆ τῶν ὑποκειμένων διάγνωσιν . , |
| φαρμάκων . Διὰ τοῦτό γε καὶ παρατηρητικῆς τυγχάνει ἀναλογητικῆς τε τέχνης προςπεσούσης ἀπόρημα , καθ ' ἣν δὴ ὁ λόγος | ||
| ' εὖ μὲν σὺ χρήσῃ τῇ τέχνῃ , τὸν τῆς τέχνης καιρὸν δ ' ἀπολέσῃς , παραπόλωλεν ἡ τέχνη . |
| πάλιν . καὶ πολλάκις δρᾷ τοῦτο , μεταξὺ ἡσυχίας καὶ ἐνεργείας ὤν , οὐ μὴν ἐς ἀκινησίαν ἐκπίπτων παντελῆ ποτε | ||
| τῶν ἀνομοίων φῶς γέγονε , καταλαμπόμενον ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας παντὸς ἀγαθοῦ γεννήτορος καὶ πάσης τάξεως ἄρχοντος καὶ ἡγεμόνος |
| ; μετὰ βεβαίου παρασκευῆς : μετὰ βεβαίας ʃ ἤγουν ἑτοιμασίας πολεμικῆς ἀσφαλοῦς . καθ ' ἑκουσίαν : βούλησιν ʃ ἑκόντως | ||
| μὲν δὴ ποιοῦντες καὶ ὁρῶντες ἐπὶ θύραις διῆγον . τῆς πολεμικῆς δ ' ἕνεκα ἀσκήσεως ἐπὶ θήραν ἐξῆγεν οὕσπερ ἀσκεῖν |
| ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
| τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
| συμπαρῇ τοῦ δεκανοῦ πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : | ||
| καὶ μετὰ βίας ἁρπαγήσεσθαι τὴν οὐσίαν . Ζεὺς δὲ μετὰ καλῆς πίστεως ἐνδόξως διατηρηθήσεσθαι , ὁμοίως δὲ καὶ Ἀφροδίτη . |
| αὐτῷ περιττότερον τοὺς πεπαιδευμένους . καθόλου δὲ τοὺς ἀπό τινος ἐπαινουμένης μούσης ὁρμωμένους εὐεργέτει , συλλαμβάνων ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας | ||
| ἢ χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους , ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα ; ὡς δή τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ |
| φαντασίας ἐγείρεται ἡ πεῖρα , ἐκ δὲ τῆς ἄνευ λόγου δόξης ἐγείρεται ἡ ἐμπειρία : καὶ γὰρ καὶ αὕτη ἄνευ | ||
| ἐγχωρίων , τὴν ὀνομαζομένην Κάμπην , ἀνελεῖν καὶ μεγάλης τυχεῖν δόξης ἐπ ' ἀνδρείᾳ παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . ποιῆσαι δ |
| κάμψαι τὰ ἄρθρα καὶ περιζῶσαι καὶ ἀνατρῖψαι , ταῦτα δὲ πολλῆς εὐχειρίας καὶ μελέτης δεῖται . χρὴ δὲ ποιεῖν ὧδε | ||
| [ καὶ ] Ἠπειρῶται . . . : ἀμφισβητήσεως δὲ πολλῆς οὔσης καὶ περὶ τοῦ χρόνου τῆς κτίσεως καὶ περὶ |
| ' ὧν πλεονάζει τὸ κατὰ φύσιν τῆς τε τάξεως τῆς προσηκούσης ἐκβεβλάστηκε , καὶ ἐφ ' ὧν τύλους ἐκκόψαι βουλόμεθα | ||
| ἢ περὶ τῆς οὐσίας ἐποίησα κινδυνεῦσαί τινα , ὡς Καίσαρι προσηκούσης ἢ ἐν συνηγορίᾳ προύδωκα ; καὶ μὴν τῆς γε |
| ἐξ ἀπεψίας τροφῶν ἢ πολυοινίας ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαίρων δαπανῶν κακοπραγίας . Τῷ δὲ | ||
| περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν . τοσαῦτα τοῦ Μασουρίου |
| ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
| . τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
| πλείους ἢ καὶ ἐλάττους αἱ κοιναὶ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς μαθήσεως μέθοδοι . ἢ γὰρ τὰς οὐσίας ἐπιστημονικῶς μαθεῖν ἐξετάζομεν | ||
| περὶ εὐδαιμονίας δόξης ἀπορεῖν ποιεῖ πότερον ἀπὸ τῆς κατὰ λόγον μαθήσεως γίνεται ἢ ἐκ τοῦ ἐθίζεσθαι ταῖς κατ ' ἀρετὴν |
| , καὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν κέρδος λειτουργίαν περὶ πλείονος ἄγειν τῆς θαυμαστῆς αὐτῶν ὑπὲρ ὑμῶν προαιρέσεως : ἣν , ὦ | ||
| ἐχουσῶν , παντάπασιν ἀποπλανώμενοι τῆς τε τοῦ Ἀριστοτέλους διανοίας καὶ τῆς τῶν λόγων αὐτῶν ἀκριβείας : οὔτε γὰρ ὁ φιλόσοφος |
| αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
| ' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
| ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
| ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
| ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
| ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
| ἁπανταχοῦ τιμᾷ καὶ τὰς ἐν τοῖς λόγοις συνουσίας ἀφορμὴν φιλίας ἀληθινῆς ὑπολαμβάνει , σαφέστερον κατίδωμεν τί ποτε ἦν ὅ σοι | ||
| καρτερεῖν τε καὶ ἀπερείδεσθαι , ὡς ἂν μὴ ἀθρόας τῆς ἀληθινῆς μαρμαρυγῆς ἐμπλησθέντες σκότου μᾶλλον ἢ αὐγῆς ἀπολαύσειαν . καὶ |
| σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
| Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
| κοινότερον λόγον δι ' ἑαυτὸν καὶ τὴν ἐπὶ πάσης τῆς δημιουργίας θεωρουμένην ἀγαθότητα καὶ σοφίαν ἐποίησεν ὁ θεὸς ἄνθρωπον , | ||
| εἰδωλοποιητικὴ τέχνη πολλοστή τίς ἐστιν ἀπὸ τῆς φυτουργοῦ τῶν ἀληθινῶν δημιουργίας : ἀλλ ' οὐδὲ ἀναλογίαν τινὰ πρὸς τὴν θείαν |
| πλεονάζοι καὶ πιέζοι καὶ ἀναθλίβοι τὸ ἄχθος , ἐκδακρύουσι καὶ κρατούσης μὲν ὀργῆς οἰδοῦσι καὶ ὕφαιμον καὶ πυρωπὸν ἐμβλέπουσιν , | ||
| κατὰ τὰ αὐτά , τῆς ποιεῖν δυναμένης ὑγίειαν ἐνεργούσης καὶ κρατούσης [ ὑγίανσις ] , τῆς δ ' ἐναντίας δυνάμεως |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
| , ἀκανθώδης , ἣ καὶ γοργόνιος λέγεται : δυνάμεως ἔχεται τοιᾶσδε . ἐὰν γάρ τις τὴν ῥίζαν φορῇ , δαίμονος | ||
| τεμνομένῳ , ἀλλ ' ἔστι τὸ τέμνειν τὸ ἐκ τῆς τοιᾶσδε ἐνεργείας καὶ κινήσεως ἑτέραν ἐν τῷ τεμνομένῳ διάδοχον κίνησιν |
| ζυγῷ καὶ Ὑδροχόῳ καὶ Παρθένῳ , καὶ παντὶ δὲ εἴδει μαντικῆς χρηστέον . Θηρεύειν δὲ ἐν τοῖς θηριώδεσι ζῳδίοις τὴν | ||
| πετομένων ἢ ἀρνῶν σφαττομένων μηνύσαι τι τῶν κρυπτομένων οὐδὲ μέχρι μαντικῆς ἡ μετ ' ἐκείνων σοι συνήθεια , καίτοι καὶ |
| κε , ὥρας κε . Τὴν δὲ τοῦ θνητοῦ καὶ ἐπιγείου κόσμου γένεσιν , εὐθετοῦσαν πρὸς τὴν τῆς γενεθλιαλογικῆς μαθήσεως | ||
| ὡς περὶ οὐρανίου καὶ θείου , πῇ δὲ ὡς περὶ ἐπιγείου καὶ τοῦ ἐν χρήσει . πρῶτον μὲν οὖν περὶ |
| , ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν , ὑπὲρ μὲν | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ οὐ θαυμαστὸν ἐν ταῖς μικταῖς πράξεσι ποτὲ |