ζυγῷ καὶ Ὑδροχόῳ καὶ Παρθένῳ , καὶ παντὶ δὲ εἴδει μαντικῆς χρηστέον . Θηρεύειν δὲ ἐν τοῖς θηριώδεσι ζῳδίοις τὴν | ||
πετομένων ἢ ἀρνῶν σφαττομένων μηνύσαι τι τῶν κρυπτομένων οὐδὲ μέχρι μαντικῆς ἡ μετ ' ἐκείνων σοι συνήθεια , καίτοι καὶ |
μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
συγγραφὴν ἐθέμην παρὰ Κίττῳ τῷ τραπεζίτῃ . κελευούσης δὲ τῆς συγγραφῆς ἐνθέσθαι εἰς τὴν ναῦν τετρακισχιλίων φορτία ἄξια , πρᾶγμα | ||
ἀρκούντως λέγοιτο ἄν : Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς καὶ τὸ φυσικὸν μέρος αὐτῆς ἐπιόντες οὐ πρὸς ἕκαστον |
κοινότερον λόγον δι ' ἑαυτὸν καὶ τὴν ἐπὶ πάσης τῆς δημιουργίας θεωρουμένην ἀγαθότητα καὶ σοφίαν ἐποίησεν ὁ θεὸς ἄνθρωπον , | ||
εἰδωλοποιητικὴ τέχνη πολλοστή τίς ἐστιν ἀπὸ τῆς φυτουργοῦ τῶν ἀληθινῶν δημιουργίας : ἀλλ ' οὐδὲ ἀναλογίαν τινὰ πρὸς τὴν θείαν |
ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους , ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν | ||
τὸ γνήσιον αὐτῆς ἐναυγασάμενοι κάλλος , τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς φήμης οὐ φροντίσαντες ἐπεβουλεύθησαν , κακοὶ νομισθέντες οἱ πρὸς ἀλήθειαν |
φιλόσοφος , ἀλλ ' ἵνα καὶ πράξῃ τι διὰ τῆς προγνώσεως . ὁμοίως καὶ ὁ γραμματικὸς οἶδε τὰ ὀκτὼ μέρη | ||
τὴν προπαρασκευήν , ἀλλὰ τὴν πρόγνωσιν . τὸ δὲ τῆς προγνώσεως ὄνομα λαμβάνεται παρ ' αὐτοῦ κατὰ τῶν τριῶν χρόνων |
γραμμάτων , ὃ καθάπερ ἐν τῷ ζῴῳ κεφαλὴ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐστίν . ἤδη γὰρ ἀναλαμβανόμενος καὶ ἐπ ' αὐτῆς | ||
, τὰ δ ' ἀπολείπει σχεδόν : πρὸς γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ διαίρεσις ὀρθότατα |
καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
, αἳ ἀπὸ τοῦ Διὸς καὶ τῆς προνοίας καὶ τῆς εἱμαρμένης εἰσὶ τίμιαι . ΚΛΗΡΟΝ ΕΔΑΣΣΑΜΕΘΑ . Κλῆρον ἢ τὸν | ||
Χρυσίππου δόξῃ συμβέβηκε . Ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ περὶ εἱμαρμένης βιβλίῳ τοιαύταις τισὶν ἀποδείξεσι κέχρηται , ἐν δὲ τῷ |
τὸν τόνον ὑποχαλάσασα , ὅτι δὴ τὸν τόνον ὑπαραιώσασα τῆς εὐμουσίας τὸν ῥυθμὸν ἠφάνισεν . ἀλλὰ δὴ τοῦ συμπτώματος περὶ | ||
ἀρξάμενος ἀπὸ σοῦ , φίλτατε Ἀμμαῖε , καὶ ἐκ τῆς εὐμουσίας τῆς σῆς λαμβάνων . εἰ δέ τις ἀπαιτήσει καὶ |
φαρμάκων . Διὰ τοῦτό γε καὶ παρατηρητικῆς τυγχάνει ἀναλογητικῆς τε τέχνης προςπεσούσης ἀπόρημα , καθ ' ἣν δὴ ὁ λόγος | ||
' εὖ μὲν σὺ χρήσῃ τῇ τέχνῃ , τὸν τῆς τέχνης καιρὸν δ ' ἀπολέσῃς , παραπόλωλεν ἡ τέχνη . |
καὶ εἰς τὰς Ἀρχύτου χρησιμευούσης τῆς τούτων τῶν πέντε φωνῶν γνώσεως : καὶ γὰρ κἀκεῖνος ἔγραψε Κατηγορίας . ἄτοπον δὲ | ||
μεγάλην τιμὴν προσάγει τῇ τέχνῃ , τὸ μετὰ εἰδήσεως καὶ γνώσεως τῶν καμνόντων εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν |
ζωῆς ἀνάμνησις μελέτη γίνεται τῆς τῶν προβεβιωμένων ἀναπολήσεως καὶ τῆς ἀθανασίας ἡμῶν συναίσθησις . καὶ τὸ θαυμαστόν , λογίσασθαι ἕκαστον | ||
γένος τῶν ἀνθρώπων : ἀνθ ' ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας . τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι |
καὶ περὶ θεολογίαν καταγίνεται , συμβάλλεται δὲ εἰς εἴδησιν τῆς θεολογίας τὸ μαθηματικόν , οὗτινος μέρος ἐστὶν ἡ γεωμετρία . | ||
καὶ πράττοντας [ ] κατὰ τὸ διὰ [ τῆς ] θεολογίας [ ] οὐσιῶδες ? ἔργον καὶ 〚 υ 〛 |
δηλονότι καὶ ἡ μετὰ λόγου πρακτικὴ ἕτερον τῆς μετὰ λόγου ποιητικῆς ἕξεως . δεῖ δὲ ἐξακούειν τὴν ἕξιν ἐπ ' | ||
τούτων κρείττων ὤφθη ὁ Πλάτων . ἀπώνατο μὲν γὰρ τῆς ποιητικῆς τὸ ὑμνῆσαι τὴν τάξιν τῶν ὄντων , ὑπερέβαλεν δ |
καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
δὲ παρὰ Χαλδαίων καὶ μάγων , ἃ δὲ παρὰ τῆς τελετῆς τῆς ἐν Ἐλευσῖνι γινομένης , ἐν Ἴμβρῳ τε καὶ | ||
ἡ σύνοδος γέγονεν αὕτη ; γάμου τοῦ νεανίου δηλονότι καὶ τελετῆς ἐρωτικῆς : τί οὖν οὐκ ἤδη τὸ πρᾶγμα τελεῖται |
, ὁ δὲ ἀστερίσκος , ὅτι ἐκ τῆς τοῦ Χρύσου εὐχῆς μετενήνεκται . . . . Ο . μενέω νηῶν | ||
θέσιν ἔσχον τοῦ ὀνόματος . προῦπτον γὰρ ὅτι τὸ γράψαιμι εὐχῆς ἐστιν παραστατικὸν καὶ τὸ περιπατῶ ὁρισμοῦ : ὅθεν εἰ |
ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
περὶ τὸ ποσὸν τὸ διωρισμένον καταγινόμεναι προτερεύουσι τῆς γεωμετρίας καὶ ἀστρονομίας ὡς τούτων περὶ τὸ ποσὸν τὸ συνεχὲς καταγινομένων . | ||
τοίνυν τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα μέρη διαιρουμένου τοῦ δι ' ἀστρονομίας προγνωστικοῦ , καὶ πρώτου μὲν ὄντος καὶ γενικωτέρου τοῦ |
αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
, ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ τις διδασκαλία καὶ μάθησις γίνεται , τοῦ μὲν | ||
λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; ὁ μὲν λόγος σου συνέσεως πολλῆς γέμει , τὰ δ ' ἔργα σύνεσιν οὐκ |
πρὸς τὸ πρᾶξαι μόνον ὅπερ ἂν ὁ τῆς βασιλικῆς καὶ νομοθετικῆς λόγος ὑποβάλλῃ ἐπ ' ὠφελείᾳ ἀνθρώπων : τὴν δὲ | ||
οὕτω χρὴ τὸ καθόλου , τό γε τῆς ἰατρικῆς ἢ νομοθετικῆς ἢ ἄλλης τοιαύτης ἐπιστήμης οὐχ ὡς ἀκίνητον καὶ ἀεὶ |
πρώτη καὶ μετὰ ταύτην Ὀδύσσεια σύμφωνον ἑκατέρα περὶ τῆς ἰδίας εὐσεβείας κέκραγε φωνήν : Οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην | ||
ὁσιώτατον τῶν πώποτε γενομένων ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπὶ βραχὺ γευσάμενον εὐσεβείας ὤργισεν . ἐξ ἀνομοίων τις γενόμενος ἄνθρωπος νόθος , |
ἦλθον οἱ ἀποσταλέντες παρ ' ἐκείνου , ἀναγγέλλοντες καὶ μηνύοντες μαντείας ποικίλας καὶ αἰνιγματώδεις καὶ ἀσαφεῖς : τοῦτο γὰρ δηλοῖ | ||
περιϊέναι τὴν Ἑλλάδα κύκλῳ μετὰ βέλους καὶ χρησμούς τινας καὶ μαντείας λέγειν , ὡς ἔνθους . Λυκοῦργος δὲ ὁ ῥήτωρ |
τοῦ μέλους ὑποχαλᾶν , καὶ ὅ τι ποτέ ἐστι τῆς μούσης σύντονον ἐᾷ , πᾶν δὲ ὅ τι γλύκιστον αὐλῳδίας | ||
, ᾧ δὴ τὴν ἀρχὴν τῆς Ἑλληνικῆς τε καὶ νομικῆς μούσης ἀποδιδόασι , τό τε τῆς ἁρμονίας γένος ἐξευρεῖν φασι |
καὶ χρήσιμον : καὶ ἀγαθὸν μὲν διὰ τὰν γνῶσιν τᾶς χρήσεως , ὠφέλιμον δὲ διὰ τὸ συνεργεῖν ταῖς πράξεσι . | ||
τὰς θεραπείας καὶ περὶ διαφόρων κολλουρίων καὶ τοῦ τρόπου τῆς χρήσεως αὐτῶν καὶ τῆς σκευασίας . ἀλλ ' οὖν ὅμως |
' ἀκοῆς κατακηλοῦσα : ἢ ἡδονὴ ἐκ λόγου τε καὶ μουσικῆς ἢ δι ' ἀπάτης γινομένη . δʹ Ἐπιχαιρεκακία δὲ | ||
ποιητῶν δείκνυται ὄντα . ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ περὶ τῆς μουσικῆς ἐφλυάρησάν τινες εὑρετὴν Ἀπόλλωνα γεγενῆσθαι , ἄλλοι δὲ Ὀρφέα |
καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
αὐτῶν , καὶ ἐπηκολούθησαν λίθοις καὶ ξύλοις , ἐξακολουθήσαντες πνεύμασι πλάνης . Ὑμεῖς δὲ μὴ οὕτως , τέκνα μου , | ||
ἐκδέχεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ : καίγε τὰ πνεύματα τῆς πλάνης οὐδὲν ἰσχύουσι πρὸς αὐτόν . Οὐ γὰρ εἶδεν ἐπιδέξασθαι |
τινος ἀφαιρῆται , ἀδικεῖται . Ἡ δὲ ἐσχάτη πρότασις οὐδεμιᾶς ἀμφισβητήσεως δεῖται , τὸ ἀεικίνητον ἀθάνατον εἶναι : εἰ γὰρ | ||
Θασίων . μνημονεύει τῶν Θασίων πρὸς Μαρωνείτας περὶ τῆς Στρύμης ἀμφισβητήσεως Φιλόχορος ἐν ε , Ἀρχίλοχον ἐπαγόμενος μάρτυρα . . |
ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
δαίμονα , Νόμος ἡμῖν ἐστιν , ἔφη , πρωτομύστας τῆς ἱερείας ἄρχεσθαι , μάλιστα ὅταν ἄνθρωπον καταθύειν δέῃ . ὥρα | ||
πρὸς Διονύσιον τοῦτο μόνον εἶπεν , ὅπερ ἤκουσε παρὰ τῆς ἱερείας : ἠπίστατο γὰρ ὅτι φύσει περίεργός ἐστιν ὁ Ἔρως |
φησί τινας ὑπολαμβάνειν διότι τινὸς μείζονος δεῖται φύσεως , καὶ φιλοπονίας καὶ παρασκευῆς τὸ τῶν ἐπιδεικτικῶν λόγων γένος ἢ τὸ | ||
μετὰ συχνοῦ ἀργυρίου τοῖς ἐντελεστάτοις τῶν φιλολόγων † παρώδευον καὶ φιλοπονίας ἕνεκα καὶ συνέσεως ὑπὸ πάντων ἐπαι - νούμενος . |
νικήσεις . Ἀκόλαστος : κυρίως ὁ ἀπαίδευτος , ὁ δίχα διαγωγῆς καὶ κολάσεως τετυχικώς τις ἐπιπαιδείαν . οὕτω Φίλων ἐν | ||
νῦν ἐμνήσθην ἀγαθοῦ , βούλομαι βραχέα διελθεῖν περὶ τῆς Σκιπίωνος διαγωγῆς τοῦ Νομαντίαν ὕστερον κατασκάψαντος , ὅπως μὴ παράδοξός τισιν |
πλείους ἢ καὶ ἐλάττους αἱ κοιναὶ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς μαθήσεως μέθοδοι . ἢ γὰρ τὰς οὐσίας ἐπιστημονικῶς μαθεῖν ἐξετάζομεν | ||
περὶ εὐδαιμονίας δόξης ἀπορεῖν ποιεῖ πότερον ἀπὸ τῆς κατὰ λόγον μαθήσεως γίνεται ἢ ἐκ τοῦ ἐθίζεσθαι ταῖς κατ ' ἀρετὴν |
τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
; οὐ τοίνυν ὥσπερ τοῦ σχήματος , οὕτω καὶ τῆς προνοίας τῆς περὶ τῶν πραγμάτων ὅπερ εἶπον ἐξέστη , οὐδ | ||
τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν νῦν ἀγνωμοσύνην προοίσουσι ; καλῆς γε προνοίας τοὺς υἱεῖς κληρονόμους καταλείψετε : ἄνδρες , δείσατε τὸν |
. οὗτος οὖν ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι καὶ τῆς ἁπλότητος προσποίησις σχήματος ἔργον ἐπιτελεῖ : ἐπεὶ καὶ αἱ τῶν | ||
τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται , κατ ' ἐναντιότητα παραλαμβανομένων . ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δημοσθένης “ οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς |
σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
καὶ τὸν κλύδωνα τῶν συμφορῶν καὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς ἐμῆς μορφῆς , ὅθεν μοι ἐπῆλθεν . εἶτα ἀφηγεῖται τὴν πᾶσαν | ||
Λάκωνας λόγος κατέχει , δεινὸν τοὺς ἀκούοντας δελεάσαι καὶ λαμπροτέρας μορφῆς ἔννοιαν αὐτοῖς παρασχεῖν ; εἰ μὲν γὰρ παρ ' |
τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |
, καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
ἐξ ἀπεψίας τροφῶν ἢ πολυοινίας ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαίρων δαπανῶν κακοπραγίας . Τῷ δὲ | ||
περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν . τοσαῦτα τοῦ Μασουρίου |
περὶ ἀποκρίσεως πραγματεύεσθαι , ἀλλ ' ἢ διὰ τὴν τῆς σοφιστικῆς γειτνίασιν . δεδήλωται δὲ ἐν τοῖς πρότερον καὶ πρὸς | ||
. . . . ἦρξε δὲ τῆς μὲν ἀρχαιοτέρας [ σοφιστικῆς ] Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐν Θετταλοῖς . . |
τὰ πράγματα εἴληφε τὰς ἐπιδόσεις καὶ παραδείγματα ἐπάξει νόμων τεχνῶν ἰατρικῆς κυβερνητικῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν τοιούτων . ἕκαστα δὲ τούτων | ||
ὁρῶ καὶ ἃ εὖ ποιοῦσι τοὺς κάμνοντας ὑπὸ φαρμάκων καὶ ἰατρικῆς ἀνιστάντες : ὁ γοῦν Ἀσκληπιὸς αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες |
. . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
προβουλίας ταύτης ἐκείνην τὴν προτέραν τοῦ βίου διαγωγὴν ὑπὸ τῆς εὑρέσεως τοῦ πυρὸς , ὃ καὶ τοῖς εὑροῦσι καὶ μεταγενεστέροις | ||
ἰχνῶν ὁ λαγωός : οὕτω καὶ τὰ φαινόμενα ἀρχὴν τῆς εὑρέσεως τῶν θεωρημάτων καλῶς ἄν τις εἴποι , ὅτι ἀπὸ |
τῆς ἀλαζονείας δυσχερῆ παρακολουθεῖ , καὶ ἰδίως τὰ ἐκ τῆς εἰκαιότητος καὶ τὰ διὰ τῆς ὀργῆς τούτων οἷς οὕτω προσφέρεται | ||
καὶ ὑπερηφανίας καὶ ὑπεροψίας , μετέχων δὲ καὶ πολλῆς ? εἰκαιότητος . τοιοῦτος [ ] γάρ ἐστιν , φησὶν ὁ |
Πυθικοὶ καὶ ἄλλα πολλά , ὧν οὐκ ἄν τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα συγκειμένων ὑπερίδοι . πολλὰ δὲ καὶ παρ ' | ||
τῆς ἐνρύθμου διέξειμι . περιέχεσθαι δεῖ οὐδὲν ἧττον καὶ τῆς εὐπρεπείας , ὥστε μὴ ἐκ τοῦ εὐθέος γυμνῶσαι τὰ αἰσχρά |
τὴν ἁρμονίαν , ἁρμόζει δὲ κατὰ τὸν ἐπικρατήσαντα ἀστέρα τῆς συγκράσεως τῶν ἀστέρων . παραλαβοῦσα δὲ ψυχὴ σῶμα καθὼς εἵμαρται | ||
τοῦ Ἡλίου γενομένας ἐκλείψεις ἐκ διαμέτρου ἀποτελεῖν παρετηρήσαντο ἐκ τῆς συγκράσεως ἑκατέρας ἐκλείψεως τῶν προεκτεθειμένων ἀποτελεσμάτων . ἵνα δὲ μὴ |
σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
, ἀλλ ' εἰς τόσον ἄρα προὔβη ἡ γνώμη τῆς προμηθείας ὥστε καὶ σοφίας ὑμῖν δημόσιον πλοῦτον ἐμηχανήσατο . ἔτι | ||
Προμηθέα υἱὸν τῆς Θέμιδος , δέον ἀντιστρόφως λέγειν ; ἐκ προμηθείας γὰρ καὶ σκέψεως τὸ δίκαιον εὕρηται . καί φαμεν |
δὲ δεῖ διότι θεὸς τὸν πάντα κόσμον διοικεῖ μετ ' εὐμενείας καὶ χωρὶς ὀργῆς ἁπάσης : τούτῳ δὲ κατακολουθεῖν ἀναγκαῖόν | ||
καὶ ὅσα ἀνήκει εἰς εὐσέβειαν καὶ διὰ τῆς τῶν θεῶν εὐμενείας τὴν μεγίστην παρέχεται εἰς ἀνθρώπους εὐεργεσίαν , ἃ καὶ |
γίνεσθαι . εἰδέναι μέντοι χρή , ὅτι , ἐὰν μετὰ καταστάσεως εἰς ἀρχὴν ἀνάγῃς τὸν λόγον ὀρθώσας , κἂν ἀποστήσῃς | ||
μέρος ἔχει , ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωσαμένη πάντα τὰ τῆς καταστάσεως συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίκημα : καὶ ἔστι προβολὴ κυρίως |
κε , ὥρας κε . Τὴν δὲ τοῦ θνητοῦ καὶ ἐπιγείου κόσμου γένεσιν , εὐθετοῦσαν πρὸς τὴν τῆς γενεθλιαλογικῆς μαθήσεως | ||
ὡς περὶ οὐρανίου καὶ θείου , πῇ δὲ ὡς περὶ ἐπιγείου καὶ τοῦ ἐν χρήσει . πρῶτον μὲν οὖν περὶ |
καιρῷ πολλὰ δαπανᾶν . περὶ δὲ τῆς πρὸς τοὺς ἄνδρας ὁμιλίας κελεῦσαι κατανοεῖν , ὅτι συμβαίνει καὶ τοὺς πατέρας ἐπὶ | ||
' αὖ τούτου ἐπιθυμοῦντες , ὥσπερ ἕτεροι τὰς τῶν πολλῶν ὁμιλίας φεύγουσι , καὶ ἄκραν σιωπὴν ἀσκοῦσιν , αὖθις δὲ |
ἐν τῇ θεωρίᾳ ἤπερ ἐν τῇ πράξει . διό φησι θεωρητικῆς μὲν γὰρ τέλος ἀλήθεια καὶ γνῶσις , πρακτικῆς δὲ | ||
γὰρ σοφώτατός ἐστι καὶ θεωρῆσαι τὰ ὄντα δυνατός , τῆς θεωρητικῆς αὐτὸν καὶ θεολογικῆς σοφίας δεῖ ἀντιποιεῖσθαι : καὶ εἴπερ |
τὸ δεύτερον ἔτος ὁ ναὸς ἐπετελέσθη . Τῶν δὲ τῆς ἀληθείας ἱστοριῶν Ἕλληνες οὐ μέμνηνται , πρῶτον μὲν διὰ τὸ | ||
μάγων , οἳ τὰ φύσεως ἔργα διερευνώμενοι πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καθ ' ἡσυχίαν τὰς θείας ἀρετὰς τρανοτέραις ἐμφάσεσιν ἱεροφαντοῦνταί |
ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
: Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
: οὐ γὰρ ὀλίγος ἐστὶν ἀριθμὸς τῶν ἐξ ἀκοῆς καὶ ὑφηγήσεως μανθανόντων , οὓς λαὸν ὠνόμασεν : οἱ δὲ ἀνθρώπων | ||
αὐτῆς ὑπεράνω ‖ . Τὸ δὲ ὕστερον τῆς διδασκαλίας καὶ ὑφηγήσεως τὸ ὡς ἄνθρωπος , ἕνεκα τοῦ παιδεύεσθαι τοὺς γηγενεῖς |
τροφὴν ἀποσβεσθῆναι . μένοντος μὲν οὖν , ὁ σπερματικὸς τῆς διακοσμήσεως ἐσῴζετ ' ἂν λόγος , ἀναιρεθέντος δὲ συνανῄρηται . | ||
δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα τῆς διακοσμήσεως , ὃ καλεῖ θάλασσαν , ἐκ δὲ τούτου αὖθις |
σοφιστής . Κλέαρχός φησι Χάρμον τὸν Συρακούσιον εὐτρεπίσθαι στιχίδια καὶ παροιμίας εἰς ἕκαστον τῶν ἐν τοῖς δείπνοις παρατιθεμένων : εἰς | ||
φῦλον ἐλεύθερον . σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον |
. τῇ δὲ ἀληθείᾳ κάλλιόν ἐστιν σοφιστικὴ ῥητορικῆς ὅσῳπερ νομοθετικὴ δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ ἰατρικῆς : μόνοις δ ' ἔγωγε καὶ | ||
Οὐκοῦν καὶ ἰατρικήν , οἵαν εἴπομεν , μετὰ τῆς τοιαύτης δικαστικῆς κατὰ πόλιν νομοθετήσεις , αἳ τῶν πολιτῶν σοι τοὺς |
: ὃς δ ' ἂν ἄνευ , φησὶν , ἐνθέου μανίας τῶν Μουσῶν ἐκ τέχνης ἐλπίσῃ γενέσθαι ἔνθους ποιητὴς , | ||
τὴν μητρυιάν : ἀσύστατον γὰρ ἂν ἦν τὸ ζήτημα τῆς μανίας ὁμολογουμένης , ἀλλ ' ἐν δόξῃ μανίας ὅπερ ἀμφίβολον |
, συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
μὲν φρονήσεως αὐτοῦ πεῖραν ἐν τοῖς σοῖς λαμβάνειν , τῆς διατριβῆς δὲ ἐν ἄλλων σώμασιν . Ἆρ ' οἶσθα ὅτι | ||
- μενόν φασιν εἰπεῖν ὡς εὐφυὴς καὶ εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς τῆς διατριβῆς εἴη νεανίσκος . καὶ γὰρ ἐν τοῖς λόγοις ἐμβριθέστατος |
γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
; θρασύτης προσέρχεται ταύτῃ : ἀλλ ' εὐσέβειαν μετέρχῃ ; δεισιδαιμονίας ἡ ὁδός . ἐὰν δὲ φάσκῃ ζητεῖν τοὺς ἐπιστήμης | ||
ἐνίοις δόξει , ἀναίσθητός ἐστι καὶ ἀνόητος : ὑπὸ γὰρ δεισιδαιμονίας βλασφημοῦσι : πάντα γὰρ ὅσα ἔστιν , ὦ Ἀσκληπιέ |
. , . . , . αἰγίθαλλος : ὄρνεον κωλυτικὸν πράξεως . Ἀλκαῖος Γανυμήδῃ ἔοικεν αἰγίθαλλος διακωλύειν τὸ πρᾶγμα . | ||
χρωμένου ὁ κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταθέσει τὸν τρόπον τῆς πράξεως αἰτιώμενος : ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν πρᾶξιν |
τουτέστι τῇ γενέσει ἐπιβεβήκασιν . Αὐτὸς δὲ ὁ Διόνυσος τῆς παλιγγενεσίας ἐπάρχει παντὸς τοῦ αἰσθητοῦ . κεʹ Ἀκμὴν ἔχει τῆς | ||
σὺ δέ μου καὶ τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς ἔφης μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος ἐκ φωνῆς ἢ κρυβήν : ἀγνοῶ |
. ἐρῆμοι : τοῦ θεραπεύσοντος . ἀρετῆς : φιλανθρωπίας , ἀγάπης τὰς ὀλοφύρσεις : λείπει ἡ πρός : πρὸς τὰς | ||
ὑγρᾷ . Μνησάμενος : μνησθεὶς , ἀναμνησθείς . φιλότητος : ἀγάπης , φιλίας , μνησθεὶς τῆς κοινῆς τῆς ἀνθρωπότητος φύσεως |
σπέρματα αὐτοῖς , ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης διαίτης τε καὶ πολιτείας ἐκ θεῶν αὐτοῖς εἴη τὰ σπέρματα | ||
ὅλην τὴν νόσον ἀποθεραπεύει εἰς τὸ παντελές . τοσαῦτα περὶ διαίτης εἰρήσθω καὶ οἶμαί γε ἀρκεῖν αὐτὰ πᾶσι τοῖς εὐφρονοῦσιν |
] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
. αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών ; ὁ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως πληθούσης μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν , οὐκ | ||
, ὡς εἰ μὴ πόρρω τῆς γαμηλιακῆς τὸ πρᾶγμα ἦν πανηγύρεως , οὐδ ' ἂν τῶν ἁπάντων , ὡς οἷός |
ἧς μόνης γινώσκειν δυνατὸν ἀκριβῶς τῶν ὄντων τὴν φύσιν . Διττῆς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ λόγου σχέσεως , καθὰ διώρισεν | ||
εἰσαεὶ λαβόντα , μιμούμενα τὴν νοητὴν καθόσον δύναται φύσιν . Διττῆς δὲ φύσεως ταύτης οὔσης , νοητῆς , τῆς δὲ |
ἐν δικαιοσύνῃ καὶ φυτευθήσεται δένδρον ἐν αὐτῇ , καὶ πλησθήσεται εὐλογίας . καὶ πάντα τὰ δένδρα τῆς γῆς ἀγαλλιάσονται : | ||
εἴτ ' Ἀμφιτρύωνος ἶνιν , ὑμνῆσαι στεφάνωμα μόχθων δι ' εὐλογίας θέλω . γενναίων δ ' ἀρεταὶ πόνων τοῖς θανοῦσιν |
πρόσεστι τούτοις τὸ λεῖον τῆς ἑρμηνείας καὶ τὸ ἀφελὲς τῆς κατασκευῆς , ὧν μάλιστα δεῖ τοῖς ὑπ ' οἰκείων προοιμιαζομένοις | ||
εἰς ἃ προσήκει οὐ δυναμένης , κατάρχειν δὲ τῆς τοιαύτης κατασκευῆς δύναται καὶ τῆς ἀπ ' ἄκρων διατεινούσης ἐπὶ τὰ |
. τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι καὶ πρακτικῆς ἀρετῆς ἔργον , ἧς τέλος οὐ τὸ κατιδεῖν ἁπλῶς | ||
προτέρας ἀφίκοιτο εἶδος ἕξεως . καὶ πρῶτά γε τὰ τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς παρατίθεται παραγγέλματα . πρῶτον γὰρ δεῖ τάξαι τὴν |
Τὰ μὲν τοίνυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν παιδείας οὐκ οἶδ ' ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν μουσικήν . Ὀρθῶς | ||
ἑαυτῆς πόλεως ἀποδώσει καὶ δευτέραν ἀμοιβὴν ἔρωτα τοῖς σοῖς υἱέσι παιδείας ἐνθεῖσα καὶ μουσικῆς . Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς παρὰ |
οὐρανὸν ἀηδόνες ἀπὸ γῆς ἵπτανται : τολμᾷ γὰρ ἀνάγειν ὑπὲρ ᾠδῆς εἰς αὐτὸν οὐρανὸν ὁ μῦθος ὄρνιθας . . . | ||
τὸν νόμον τὸν ἁρμόζοντα τοῖς ἱππικοῖς διὰ μολπῆς , ἤγουν ᾠδῆς , Αἰολίδος , ἤγουν Θηβαϊκῆς ἢ Πινδαρικῆς . πέποιθα |
, τὸ δὲ συμμιγνύμενον πρὸς τὸ ἀλόγιστον καὶ σκοτεινὸν τοῦ σωματοειδοῦς καὶ ὑλικοῦ πληροῦται πολλῆς ἀγνωσίας : ὅθεν οὐδέποτε τὴν | ||
” ἀντὶ τοῦ οὐκ ἐδύνατο . θέμις ἐπὶ μὲν τῆς σωματοειδοῦς “ Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι , |
φέρε ἀδοξίαν , φέρε καταδίκην . αὕτη ἐπίδειξις νέου ἐκ σχολῆς ἐληλυθότος . τἆλλα δ ' ἄλλοις ἄφες , μηδὲ | ||
αἱ δὲ τοιαῦται πράξεις μάλιστα δοκοῦσι πόρρω πάσης ἠρεμίας καὶ σχολῆς εἶναι : αἱ μὲν πολεμικαὶ παντελῶς : οὐδὲν γὰρ |
τὸν ἀέρα περιπολοῦσαι ἐφορῶσι τὰ τῇδε . Ἢ ἀπὸ τῆς Ἀρετῆς , ὥς φησιν Ὀρφεύς : Μητέρα δ ' ἡρώων | ||
εὐδαιμονίαν κεκτῆσθαι . οὕτω πως διώικει Πρόδικος τὴν ὑπ ' Ἀρετῆς Ἡρακλέους παίδευσιν : ἐκόσμησε μέντοι τὰς γνώμας ἔτι μεγαλειοτέροις |
μὴ καὶ ταύτας τὰς ψυχὰς τῶν ζῴων ἀθανάτους δώσομεν ἃς ἐμψυχίας μόνας καὶ ἐντελεχείας εἰώθαμεν καλεῖν , οἷον σκώληκας καὶ | ||
κατὰ πᾶσαν περιαγωγήν . , Ἀ . ὑπὸ θερμοῦ καὶ ἐμψυχίας συστῆναι τὸν κόσμον . , Ἀναξίμανδρος . . . |
μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
πρᾶγμα . ἐπειδὰν δὲ συνουσιάζωσι καθ ' ἑταιρίας ἢ κατὰ συγγενείας , ποιοῦσιν οὕτως : πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντες | ||
δεδημιουργημένην : ἵδρυτο δ ' ἐν αὐτῷ τῆς τῶν βασιλέων συγγενείας ἀγάλματα εἰκονικὰ λίθου λυχνέως . ἐπιτερπὲς δ ' ἱκανῶς |
λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
; καὶ διὰ τί ἐστι κύκλος ; τῆς τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδόσεως μηδετέραν δυναμένης ἱστᾶν τουτωνὶ τῶν ζητήσεων . ἐπεὶ οὖν | ||
συζύγως ἀμειβόμενος καὶ ὡς ἀφορίζονται οἱ Πυθαγορικοὶ δικαιοσύνην λέγοντες δύναμιν ἀποδόσεως τοῦ ἴσου καὶ προσήκοντος ἐμπεριεχομένην ἀριθμοῦ τετραγώνου περισσοῦ μεσότητι |
; παραινῶ δή σοι τῷ θέρει μὲν τὰ ἀπελθόντα τῆς μνήμης αὖθις εἰσάγειν , τοῦ χειμῶνος δὲ πλάττειν λόγους ὑφ | ||
, οἷς αὐτὸς παρῆν . ἐπεξελθών : ἐρευνῶν εὐνοίας ἢ μνήμης : εὐνοίας ἐπὶ Λακεδαιμονίων , μνήμης ἐπὶ Ἀθηναίων ἔχοι |
διαρρήδην . Περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες , εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος | ||
οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσας ταύτας κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰς πραγματείας ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι , ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον |
τῇ εὐτυχίᾳ αὑτοῦ , ἔφη μᾶλλον αὑτοῦ εἶναι ἢ τῆς Τύχης τὰ πραττόμενα . διὸ καὶ ἠτύχησεν ὕστερον , νεμεσησάσης | ||
, καὶ ἐμὲ μὲν αἱ θύραι ῥύονται τοῦ νεὼ τῆς Τύχης , οὗπερ καὶ ἐκαθήμην . τὸν ἄρχοντα δὲ καὶ |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
ἢ αὐτὴ καθ ' αὑτήν , ἀπὸ τῆς τῶν ῥητόρων συμβουλῆς πάντα γίγνεται . Ἀληθῆ λέγεις . Ὅρα τοίνυν καὶ | ||
βεβαιοτέρα γὰρ ἐλευθερία τῷ δήμῳ τύραννος τεθνηκὼς ἤπερ ἔκ τινος συμβουλῆς πεπαυμένος τῆς δυναστείας . ἔστι γάρ , ἔστι πονηροῦ |
τὸν υἱὸν σωκρατίζειν [ προτρέπεται . καὶ τῆς περὶ αὐτὸν ψυχρολογίας διατριβὴ ἱκανὴ λόγων τ ' ἀπόνοια πρὸς τοὐναντίον . | ||
. δότε μοι λεκάνην : ὡς ναυτιῶν ὑπὸ τῆς ἐκείνου ψυχρολογίας τοῦτό φησιν . λείπει τὸ ” ἵν ' ἐμέσω |
Τὸ δὲ ΠΑΡ ΖΗΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ , ἀντὶ τοῦ ἐκ τῆς Εἱμαρμένης τῆς ἐξ οὐρανοῦ διδομένης , ἢ τῆς ἐκ τοῦ | ||
, καὶ πολύμοχθον , οὐκ ἔστιν ἐκφυγεῖν τὸν νοῦν τῆς Εἱμαρμένης : περιφραστικῶς αὐτὴν τὴν Εἱμαρμένην τὴν ἡμῖν τὸ ζῇν |