| . οὗτος οὖν ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι καὶ τῆς ἁπλότητος προσποίησις σχήματος ἔργον ἐπιτελεῖ : ἐπεὶ καὶ αἱ τῶν | ||
| τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται , κατ ' ἐναντιότητα παραλαμβανομένων . ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δημοσθένης “ οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς |
| ' ὧν καὶ τὰ ἐγκώμια , γένους , φύσεως , ἀγωγῆς , τύχης , ἐπιτηδευμάτων , πράξεων , διαθέσεων . | ||
| ἡμιολίῳ τὸ παιωνικόν . Ἄρχεται δὲ τὸ δακτυλικὸν ἀπὸ τετρασήμου ἀγωγῆς , αὔξεται δὲ μέχρι ἑκκαιδεκασήμου , ὥστε γίνεσθαι τὸν |
| ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιθέντες δίκην , αὐτὸ δὲ τὸ τῆς ἐσχάτης δίκης ἀξίους πεφηνέναι μυρίους , ὧν οἱ πλείους οἰκιῶν | ||
| τὸ τῆς ἐπιπέδου πλάτος τὸ ἀπὸ τοῦ κέντρου μέχρι τῆς ἐσχάτης περιφερείας . ἐπεὶ οὖν τὸ συμπληρωτικὸν πλάτους ἐξ ἀνάγκης |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
| . . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
| προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
| ἐν τῇ αὐτῇ τέχνῃ λέγει περὶ τῆς διὰ τῶν ποδῶν συνθήκης ταυτί : Συνθῆκαι * μὲν σεμναὶ αἱ τῆς μὲν | ||
| πολέμῳ , τὸ μνᾶς λυτροῦσθαι τοὺς αἰχμαλώτους . μνημονεύει τῆς συνθήκης ταύτης Ἀνδροτίων : “ Εὐκτήμων Κυδαθήναιος . ἐπὶ τούτου |
| τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
| οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |
| αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
| , ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
| ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
| : Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
| λέγει , ἀλλ ' ὅτι οὔσης καὶ περὶ ταῦτα τῆς ἐλευθεριότητος , ἡ μεγαλοπρέπεια διοίσει αὐτῆς οὐκ ἐν τῷ εὐλόγως | ||
| λαμβάνειν τὸ εὖ πάσχειν : τὸ διδόναι ἄρα οἰκειότερον τῆς ἐλευθεριότητος . ἔτι τῆς ἀρετῆς τὸ καλὰ πράττειν μᾶλλον ἢ |
| ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
| ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
| συγγραφὴν ἐθέμην παρὰ Κίττῳ τῷ τραπεζίτῃ . κελευούσης δὲ τῆς συγγραφῆς ἐνθέσθαι εἰς τὴν ναῦν τετρακισχιλίων φορτία ἄξια , πρᾶγμα | ||
| ἀρκούντως λέγοιτο ἄν : Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς καὶ τὸ φυσικὸν μέρος αὐτῆς ἐπιόντες οὐ πρὸς ἕκαστον |
| αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
| ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
| δυνατὸν ἡμῖν τρόπον . Ὡς μὲν οὖν ἁπλῶς εἰπεῖν , διττῆς οὔσης περὶ τὸν ἴδιον δαίμονα πραγματείας , τῆς μὲν | ||
| καὶ ἑτέρου αἰσθητηρίου , ἐκ τούτων πιστεύσειεν ἄν τις . διττῆς γὰρ οὔσης σχέσεως , καθ ' ἣν ἂν αἴσθησις |
| γίνεσθαι . εἰδέναι μέντοι χρή , ὅτι , ἐὰν μετὰ καταστάσεως εἰς ἀρχὴν ἀνάγῃς τὸν λόγον ὀρθώσας , κἂν ἀποστήσῃς | ||
| μέρος ἔχει , ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωσαμένη πάντα τὰ τῆς καταστάσεως συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίκημα : καὶ ἔστι προβολὴ κυρίως |
| . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι καὶ πρακτικῆς ἀρετῆς ἔργον , ἧς τέλος οὐ τὸ κατιδεῖν ἁπλῶς | ||
| προτέρας ἀφίκοιτο εἶδος ἕξεως . καὶ πρῶτά γε τὰ τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς παρατίθεται παραγγέλματα . πρῶτον γὰρ δεῖ τάξαι τὴν |
| πρὸς τὸ πρᾶξαι μόνον ὅπερ ἂν ὁ τῆς βασιλικῆς καὶ νομοθετικῆς λόγος ὑποβάλλῃ ἐπ ' ὠφελείᾳ ἀνθρώπων : τὴν δὲ | ||
| οὕτω χρὴ τὸ καθόλου , τό γε τῆς ἰατρικῆς ἢ νομοθετικῆς ἢ ἄλλης τοιαύτης ἐπιστήμης οὐχ ὡς ἀκίνητον καὶ ἀεὶ |
| τοὺς λεηλατήσοντας . ἔπαυσαν δ ' αὐτοὺς Ῥωμαῖοι τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως . ἀνὰ μέσον δὲ τούτων τῶν πόλεων ἐστὶ τὸ | ||
| παιδίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ ἰδιώτῃ . Τὰ δ ' ἐξ ἐπιτηδεύσεως λουτρὰ θερμαίνοντα μὲν παρασκευάζομεν , ἢ ψῦξιν παῦσαι βουλόμενοι |
| τυγχάνει τῷ ἐρωτηματικῷ , πλὴν ὅτι προτίθησι τὴν πρόφασιν τῆς ἐρωτήσεως . Πάλιν δὲ τοῦ ἀποφαντικοῦ λόγου δύο ὄντων εἰδῶν | ||
| τοῦτο ἔσκωψας καὶ οὐκ ἀπεκρύψω ; τοῦτο οὖν μετὰ ἠθικῆς ἐρωτήσεως , οἷον καὶ τὸ Ὁμηρικὸν “ ἐπεὶ οὐτιδανοῖσιν ἀνάσσεις |
| καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
| ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
| , οὐκ ἀγνοῶν μὲν αὐτοὺς πολεμησείοντας αὑτῷ καὶ τῆσδε τῆς ἐσβολῆς αἰτίους γεγονότας , ὑποκρινόμενος δὲ καὶ πλείονας ὁμοῦ καὶ | ||
| ναυσὶν ἐς τὴν Μυτιλήνην καταπλεούσαις ἐπιβοηθήσωσιν . ἡγεῖτο δὲ τῆς ἐσβολῆς ταύτης Κλεομένης ὑπὲρ Παυσανίου τοῦ Πλειστοάνακτος υἱέος βασιλέως ὄντος |
| περὶ μὲν τῆς θυσίας σαφῶς λέγει , περὶ δὲ τῆς δόσεως τῶν δώρων ἐσιώπησεν , ἀρκεσθεὶς τῷ ἄνω κεφαλαιωδῶς εἰρημένῳ | ||
| ἐπιπνοίας ἢ ἀνενέργητον ποιήσῃς ἀλλὰ ἔχεσθαί με τῆς παρὰ σοῦ δόσεως καὶ ἀγαθότητος . Ϙεʹ Δίδου δ ' ἔτι μᾶλλον |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
| ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
| . διὸ σπουδάζωμεν ἕκαστον τῶν εἰρημένων στομίων καταδεῖν τοῖς ἀρρήκτοις ἐγκρατείας δεσμοῖς : ” ὅσα γὰρ οὐχὶ δεσμῷ καταδεῖται ” | ||
| τὸ αὔξεσθαι , σχεδὸν ἐκ παίδων τοῖς περὶ καρτερίας καὶ ἐγκρατείας καὶ ἀρετῆς πάσης λόγοις ἐπαντληθέντες . διὸ εἰ καὶ |
| πλείους ἢ καὶ ἐλάττους αἱ κοιναὶ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς μαθήσεως μέθοδοι . ἢ γὰρ τὰς οὐσίας ἐπιστημονικῶς μαθεῖν ἐξετάζομεν | ||
| περὶ εὐδαιμονίας δόξης ἀπορεῖν ποιεῖ πότερον ἀπὸ τῆς κατὰ λόγον μαθήσεως γίνεται ἢ ἐκ τοῦ ἐθίζεσθαι ταῖς κατ ' ἀρετὴν |
| ταῦτα δέ φησι καὶ τὰ ἑξῆς , ὡς καὶ τῆς τυφλώσεως αὐτοῦ οὔσης ἐν τῷ ποιήματι . Ἄλλως . ἐνταῦθα | ||
| ὑποκρινόμενος Κύκλωψ καὶ λάχανα ἐπιφερόμενος , ὡς δὲ καὶ τῆς τυφλώσεως αὐτοῦ οὔσης ἐν τῷ ποιήματι . “ κραιπαλῶντα ” |
| φησί τινας ὑπολαμβάνειν διότι τινὸς μείζονος δεῖται φύσεως , καὶ φιλοπονίας καὶ παρασκευῆς τὸ τῶν ἐπιδεικτικῶν λόγων γένος ἢ τὸ | ||
| μετὰ συχνοῦ ἀργυρίου τοῖς ἐντελεστάτοις τῶν φιλολόγων † παρώδευον καὶ φιλοπονίας ἕνεκα καὶ συνέσεως ὑπὸ πάντων ἐπαι - νούμενος . |
| καὶ ἔτι ἐν ἄλλοις . Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ ' εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας : πλούτῳ τε ἔργου μᾶλλον | ||
| ἢ ὡς βούλει χρῶ , μηδὲν εὐλαβούμενος μηδὲ καταφρονῶν τῆς εὐτελείας : δίδου δὲ ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν . Εἰ δὲ |
| σπέρματα αὐτοῖς , ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης διαίτης τε καὶ πολιτείας ἐκ θεῶν αὐτοῖς εἴη τὰ σπέρματα | ||
| ὅλην τὴν νόσον ἀποθεραπεύει εἰς τὸ παντελές . τοσαῦτα περὶ διαίτης εἰρήσθω καὶ οἶμαί γε ἀρκεῖν αὐτὰ πᾶσι τοῖς εὐφρονοῦσιν |
| εἶναι καὶ Βάτωνα καλεῖσθαι . ἀτηρότερον δ ' αἰτῶν ὑπὸ φιλαργυρίας ἴσχυσε Θηβαῖος γενέσθαι . Φέρει μὲν οὖν σπουδαῖον οὐδέν | ||
| οὖν , τέκνα μου , ἀπὸ τῆς πορνείας καὶ τῆς φιλαργυρίας , ἀκούσατε Ἰούδα τοῦ πατρὸς ὑμῶν , ὅτι ταῦτα |
| ὅθεν Κικόνιον : ὠνομάσθη δὲ καθ ' ὑπερβολὰς χαλεπότητος καὶ μοχθηρίας τῶν ἐποικησάντων : στάσει γὰρ δὴ βιασθέντες ἐξέπεσον τῆς | ||
| ἐπιμελητὴν προσπεσεῖσθαί τινι αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ , καὶ προβήσεσθαι μέντοι πόρρω μοχθηρίας . ταῦτα δ ' εἰπὼν οὐκ ἐψεύσατο , ἀλλ |
| τῆς δ ' ἐν τοῖς πότοις παιδιᾶς , εἶτ ' ἐκστάσεως σύμβολόν εἰσιν οἱ Σάτυροι τὴν ὀνομασίαν ἐσχηκότες ἀπὸ τοῦ | ||
| Κύκλωψ : ὥσπερ συστραφεὶς καὶ ἀναστρέψας τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῆς ἐκστάσεως πρὸς ἑαυτὸν διαλέγεται : ποῦ τὰς φρένας , ὦ |
| , καὶ τοῦτο , καὶ ἐβάλλοντο ἄλλαι ἐπ ' ἄλλαις μελέτης εἵνεκα τῆς περὶ τὴν τοξικήν . τοῦτο δὴ φαίνεται | ||
| μὲν λιτότητος ἡ πολυτέλεια , τῆς δὲ τῶν πολεμικῶν ἔργων μελέτης ἡ ῥᾳστώνη : μακάριος δ ' ὑπείληπτο τοῖς πολλοῖς |
| δὲ μετὰ τὸν καταρτισμὸν πρὸς ἀσφαλῆ γνῶσιν τῆς τῶν ὀστέων καταταγῆς πειράζειν τὰ φυσικὰ τῆς χειρὸς ἐνεργήματα , κάμψιν λέγω | ||
| ὀφειλόντων παρατηρήσεως τυχεῖν . Ἔτι δὲ ἐπὶ τῆς τῶν πόλεων καταταγῆς τὰς μὲν παραλίους προχειρότερον ἄν τις ὑπογράφοι , τάξεώς |
| , ἐξ ἧς τὸ ἀμεταμέλητον ἐν τοῖς ἔργοις παραγίνεται , οἰήσεως καθαρεύειν , τὸν ἐπιστημονικὸν μεταδιώκειν βίον , τὸ σῶμα | ||
| . ἡ μὲν γὰρ σύνεσις τῆς ἀγνοίας τὴν ἐκ τῆς οἰήσεως ἐγειρομένην προπέτειαν ἐκκόπτει , ἡ δὲ τῆς ἐπιστήμης κτῆσις |
| ὁρμῆς οὐδ ' ὅλως ἀφέξεται . Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν , | ||
| ] ? περὶ τοῦ κουφίζειν ? [ ] [ ? ὑπερηφανίας ] ἐπιτομὴν ? [ τὸ ἴδιον ] μὲν ἔβλεπεν |
| ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
| ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
| Πυθικοὶ καὶ ἄλλα πολλά , ὧν οὐκ ἄν τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα συγκειμένων ὑπερίδοι . πολλὰ δὲ καὶ παρ ' | ||
| τῆς ἐνρύθμου διέξειμι . περιέχεσθαι δεῖ οὐδὲν ἧττον καὶ τῆς εὐπρεπείας , ὥστε μὴ ἐκ τοῦ εὐθέος γυμνῶσαι τὰ αἰσχρά |
| ; καὶ διὰ τί ἐστι κύκλος ; τῆς τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδόσεως μηδετέραν δυναμένης ἱστᾶν τουτωνὶ τῶν ζητήσεων . ἐπεὶ οὖν | ||
| συζύγως ἀμειβόμενος καὶ ὡς ἀφορίζονται οἱ Πυθαγορικοὶ δικαιοσύνην λέγοντες δύναμιν ἀποδόσεως τοῦ ἴσου καὶ προσήκοντος ἐμπεριεχομένην ἀριθμοῦ τετραγώνου περισσοῦ μεσότητι |
| τῆς ἀλαζονείας δυσχερῆ παρακολουθεῖ , καὶ ἰδίως τὰ ἐκ τῆς εἰκαιότητος καὶ τὰ διὰ τῆς ὀργῆς τούτων οἷς οὕτω προσφέρεται | ||
| καὶ ὑπερηφανίας καὶ ὑπεροψίας , μετέχων δὲ καὶ πολλῆς ? εἰκαιότητος . τοιοῦτος [ ] γάρ ἐστιν , φησὶν ὁ |
| τοῦ πνεύματος ἀπεκεκλείμην , καὶ μετὰ πολλῆς τῆς πραγματείας καὶ ἀπιστίας μόλις ἄν ποτε ἀνέπνευσα βιαίως καὶ ἀγαπητῶς , πνιγμοί | ||
| λήψονται , τῆς αὐτῆς ἐπ ' ἀμφοτέρων ὑποπιπτούσης πίστεως ἢ ἀπιστίας , ἐὰν δὲ ἐξ ἀποδείξεως , εἰς ἄπειρον ἐκπεσοῦνται |
| , ἔστε συμπληρουμένης αὐτῷ τριετοῦς βασιλείας ἐκ μικρᾶς καὶ εὐτελοῦς προφάσεως , οἷα τυραννίδος σφάλματα , πρῶτοι ὅπλα ἐκίνησαν ἔς | ||
| , τὰς δὲ ὅτι καθαραὶ λημμάτων εἰσὶν ὑπ ' οὐδεμιᾶς προφάσεως τῶν εἰς πορισμὸν μιαινόμεναι , προσεύχονται τῷ θεῷ θυμήρη |
| δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισμάτων κακῶν . σὲ δ ' ἀμαθίας γε κἀσεβοῦντ ' ἐς τὸν θεόν . ὡς θρασὺς | ||
| σαρκῶν φύσις . αὕτη γὰρ καθάπερ τις θεμέλιος ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας πρῶτος καὶ μέγιστος ὑποβέβληται , ᾧ τῶν εἰρημένων ἕκαστον |
| μὲν ἐπὶ τοῖς παροῦσι , ποθοῦντες δὲ τὰς ἐπὶ τῆς προγεγενημένης τυραννίδος ἁρπαγάς τε καὶ βίας ἔν τε ἀσωτίαις καὶ | ||
| . εἰ δὲ μηδὲ οὗτος , συνοδικῆς μὲν οὔσης τῆς προγεγενημένης συζυγίας ὁ ὡροσκόπος , πανσεληνιακῆς δὲ ὁ κλῆρος τῆς |
| ἰσότητος . Ἐλέγομεν γὰρ οὖν . Καὶ μὴν καὶ ὅτι ἀνομοιότητός τε καὶ ἀνισότητος οὐ μετέχει , καὶ τοῦτο ἐλέγομεν | ||
| νῦν δὲ οὐκ ἔστιν ὁ διαλεκτικὸς περὶ γένος οὐ τῆς ἀνομοιότητός ἐστιν , ἀλλὰ μᾶλλον τῆς ὁμοιότητος : ἀόριστος γὰρ |
| , συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
| πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
| ὅπως οἱ δυνάμενοι μόνοι προσίοιεν αὐτῶι καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδους εὐκαταφρόνητον ἦι . τοῦτον δὲ καὶ ὁ Τίμων [ | ||
| τοῦτο τῆς παροιμίας ἐμνήσθη , ὅτι εἶπον ἂν οἱ τῆς δημώδους ῥητορικῆς προστάται πρὸς τὸ πλῆθος τῶν εἰρημένων λόγων : |
| τῷ σκέλει , διελοῦμεν τὸν χορηγὸν κατ ' ἐπικόπου τῆς ἐπιβολῆς τοῦ τυφλαγκίστρου : ἔπειτα διπύρηνον διὰ τῆς διαιρέσεως καθήσομεν | ||
| Ἑλλάδα περί τε τοῦ ἄθλου καὶ τῆς κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς , οὐκ ὀλίγους τῶν ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν |
| τοῦ νεανίου πατέρα ἐθανάτωσε , καὶ ἀίξαντος , ὡς εἶχε συγχύσεως καὶ θυμοῦ , ξιφήρους παῖσαι τὸν τοῦ πατρὸς καταδικαστήν | ||
| ἀγώνων καθίσταται , τὰ δὲ ἔργα ἐπὶ τῆς ταραχῆς καὶ συγχύσεως ἀλλοιοῦνται . τῇ πίστει : τῷ θάρρει . μετ |
| ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους , ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν | ||
| τὸ γνήσιον αὐτῆς ἐναυγασάμενοι κάλλος , τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς φήμης οὐ φροντίσαντες ἐπεβουλεύθησαν , κακοὶ νομισθέντες οἱ πρὸς ἀλήθειαν |
| σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
| φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
| οὐδ ' ἡμεῖς ἐκείνους λέγομεν ἔχειν τέχνην ῥητορικὴν τοὺς ἐκ ψιλῆς παρατηρήσεως τῶν ῥητορικῶν λόγων δυναμένους λόγους ποιεῖν ῥητορικούς , | ||
| μοιχὸς τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς πᾶς ὁ ἀκόλαστος . μηδὲν ἕνεκα ψιλῆς ἡδονῆς ποίει . ἴσθι μοιχὸς εἶναι κἂν νοήσῃς μοιχεῦσαι |
| ; ἕτερον δέ ἐστιν οὐκ ἀποδέον τούτου δεῖγμα σαφέστατον τῆς βουλήσεως τοῦ Σεβαστοῦ : διετάξατο γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων | ||
| . Ἤμελλε γάρ που ὁ φὺς κύριος ἔσεσθαι τῆς ἑαυτοῦ βουλήσεως , καὶ οὔτε τις Ἀπόλλων , οὔτε τις αὐτοῦ |
| τινος ἀφαιρῆται , ἀδικεῖται . Ἡ δὲ ἐσχάτη πρότασις οὐδεμιᾶς ἀμφισβητήσεως δεῖται , τὸ ἀεικίνητον ἀθάνατον εἶναι : εἰ γὰρ | ||
| Θασίων . μνημονεύει τῶν Θασίων πρὸς Μαρωνείτας περὶ τῆς Στρύμης ἀμφισβητήσεως Φιλόχορος ἐν ε , Ἀρχίλοχον ἐπαγόμενος μάρτυρα . . |
| γωγαῖς καὶ συλλογισμοῖς καὶ παραδείγμασι καὶ τῆς ἐκ τοῦ ὁμοίου παραθέσεως , ἃς ἡ τοῦ λόγου τέχνη ἐπινενόηκεν : διὸ | ||
| καὶ πλοῦτον καὶ φίλους : ἐπὶ τούτοις τὴν σύγκρισιν ἐκ παραθέσεως συνάγων τῷ ἐγκωμιαζομένῳ τὸ μεῖζον : εἶτα ἐπίλογον εὐχῇ |
| ἢ αὐτὴ καθ ' αὑτήν , ἀπὸ τῆς τῶν ῥητόρων συμβουλῆς πάντα γίγνεται . Ἀληθῆ λέγεις . Ὅρα τοίνυν καὶ | ||
| βεβαιοτέρα γὰρ ἐλευθερία τῷ δήμῳ τύραννος τεθνηκὼς ἤπερ ἔκ τινος συμβουλῆς πεπαυμένος τῆς δυναστείας . ἔστι γάρ , ἔστι πονηροῦ |
| ἔχει δὴ καὶ ταῦτα τὸ προοίμιον . ἔτι περὶ τῆς προσοχῆς ὧδέ πως τεχνολογοῦσιν , ὅτι δεῖ τὸν προσεκτικοὺς μέλλοντα | ||
| νόσων καὶ ἐκδύεσθαι τὸ γῆρας , ἅμα δ ' ἐπεὶ προσοχῆς ὁ δράκων σημεῖον , ἧς πολλῆς δεῖ πρὸς τὰς |
| : τοῦτο δὲ οὐκ ἀναισθήτου . Μετὰ τὴν μεγαλοψυχίαν περὶ πραότητος διαλέγεται , ὡς καὶ αὐτῆς περὶ τιμὴν οὔσης . | ||
| λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος ὅ με διώλεσεν κακῶς |
| τροφὴν ἀποσβεσθῆναι . μένοντος μὲν οὖν , ὁ σπερματικὸς τῆς διακοσμήσεως ἐσῴζετ ' ἂν λόγος , ἀναιρεθέντος δὲ συνανῄρηται . | ||
| δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα τῆς διακοσμήσεως , ὃ καλεῖ θάλασσαν , ἐκ δὲ τούτου αὖθις |
| γένος . ἔτι δὲ οὐδὲ πολλοῦ χρόνου δεῖ οὐδ ' ἐξετάσεως : ἐν ὀλίγῳ γὰρ χρόνῳ εὐθέως φανεραὶ γίνονται αἱ | ||
| εἶπε τὰ ἐνδεχόμενα εἰπεῖν . Τούτων δὲ ἕκαστον ἐπὶ τῆς ἐξετάσεως αὐτῆς καὶ ἡμεῖς παραστήσομεν : πρὸς δὲ τούτοις δείξομεν |
| ἐξ ἀπεψίας τροφῶν ἢ πολυοινίας ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαίρων δαπανῶν κακοπραγίας . Τῷ δὲ | ||
| περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν . τοσαῦτα τοῦ Μασουρίου |
| ] ἀγωνιᾷ , μὴ ἀτελὴς γένηται καὶ ἀποτευκτική , περὶ ἐκκλίσεως , μὴ περιπτωτική , πρῶτον μὲν αὐτὸν καταφιλήσω , | ||
| ' ἵνα ὁρμῶμεν † : τὰ Περὶ ὀρέξεως δὲ καὶ ἐκκλίσεως , ἵνα μήποτ ' ὀρεγόμενοι ἀποτυγχάνωμεν μήτ ' ἐκκλίνοντες |
| περὶ ἀποκρίσεως πραγματεύεσθαι , ἀλλ ' ἢ διὰ τὴν τῆς σοφιστικῆς γειτνίασιν . δεδήλωται δὲ ἐν τοῖς πρότερον καὶ πρὸς | ||
| . . . . ἦρξε δὲ τῆς μὲν ἀρχαιοτέρας [ σοφιστικῆς ] Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐν Θετταλοῖς . . |
| ἐν τῇ θεωρίᾳ ἤπερ ἐν τῇ πράξει . διό φησι θεωρητικῆς μὲν γὰρ τέλος ἀλήθεια καὶ γνῶσις , πρακτικῆς δὲ | ||
| γὰρ σοφώτατός ἐστι καὶ θεωρῆσαι τὰ ὄντα δυνατός , τῆς θεωρητικῆς αὐτὸν καὶ θεολογικῆς σοφίας δεῖ ἀντιποιεῖσθαι : καὶ εἴπερ |
| μὴ προσλαμβάνον τὸ ς : τὸ μέντοι κέκλιμαι οὐ δεῖται σημειώσεως , κἂν ἀπὸ τῆς πέμπτης ἢ τῆς ἕκτης ληφθείη | ||
| ' ἑκάτερον φαινομένων καὶ οὐκ ἀδήλων . διὸ οὐ δέονται σημειώσεως , οἷον τὸ μὲν στεγνὸν , ἐκ τοῦ πεπυκνῶσθαι |
| ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
| γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
| δοκούσης καταγεγράφθαι διηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται σῆς ἀκροάσεως μεταλαβεῖν καὶ παιδείας λογικῆς . ἔρχου δὴ συντόμως πρὸς | ||
| σημείων Πυθαγορικά Καθολικά περὶ λέξεων προβλημάτων Ὁμηρικῶν πέντε περὶ ποιητικῆς ἀκροάσεως ἔστι δ ' αὐτοῦ καὶ Τέχνη καὶ Λύσεις καὶ |
| τῆς ἡλικίας ἡμῶν ; ] καὶ τίς ἐστιν ἔξω τῆς καθολικῆς , οἷον νέων ἀνδρῶν γερόντων , εἰ μὴ ἄρα | ||
| , οὕτω καὶ ὁ γραμματικὸς δύναται ἀπὸ ἐπιστημονικῆς τινος καὶ καθολικῆς θεωρίας ἀπαγγέλλειν , ὅτι ὁ μὲν Πέλοπος ὦμος ἐλεφάντινος |
| καὶ χρήσιμον : καὶ ἀγαθὸν μὲν διὰ τὰν γνῶσιν τᾶς χρήσεως , ὠφέλιμον δὲ διὰ τὸ συνεργεῖν ταῖς πράξεσι . | ||
| τὰς θεραπείας καὶ περὶ διαφόρων κολλουρίων καὶ τοῦ τρόπου τῆς χρήσεως αὐτῶν καὶ τῆς σκευασίας . ἀλλ ' οὖν ὅμως |
| : τοὐναντίον γὰρ ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῆς καθ ' εἱρμὸν οἰκονομίας ἓν τὸ εἶδος καὶ μίαν οὐσίαν τὴν φύσιν αὐτῆς | ||
| τῷ βιβλίῳ , ὡς μὴ ἀπατῷτο τῆς περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίας ἀγνοῶν τοὺς λόγους : εἰκὸς γὰρ καὶ ἑτέροις ἐμπεσεῖν |
| α εἰς η , ἠκεστός . καὶ μετὰ τῆς α στερήσεως , ἥτις πολλάκις λαμβάνει τὸ ν , ἀνήκεστος , | ||
| ὁ τρόπος τῆς μεταχειρίσεως : παραθεὶς γὰρ ἐξ ὑπάρξεως καὶ στερήσεως καὶ κόψας τὰ νοήματα λέγει , πότερον ὅτι ὑμεῖς |
| κατὰ λόγον ἐξαιμάτωσιν , τότε ἐστὶν ὁ πρέπων καιρὸς τῆς ἀποθέσεως τοῦ οὔρου . παρὰ φύσιν δὲ καιρός ἐστιν ἡ | ||
| τῶν καταγμάτων θεραπείᾳ , κατατάσεως , διαπλάσεως , ἐπιδέσεως , ἀποθέσεως , ἀπὸ τῆς κατατάσεως ἄρχεσθαι προσήκει τὴν θεραπείαν . |
| βούλεται νομίσαι μανίαν εἴτε καὶ φιλοτιμίαν : διὰ γὰρ τῆς εἰρωνείας μᾶλλον , ἢ εἰ ἐξ εὐθείας ἐλέγετο , ηὔξηται | ||
| . Γ ψυχήν γ ' ἄριστος Γ : τοῦτο μετὰ εἰρωνείας , ὡς δηλοῖ καὶ τὸ ἑξῆς . Γ ὅτι |
| τὰ πράγματα εἴληφε τὰς ἐπιδόσεις καὶ παραδείγματα ἐπάξει νόμων τεχνῶν ἰατρικῆς κυβερνητικῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν τοιούτων . ἕκαστα δὲ τούτων | ||
| ὁρῶ καὶ ἃ εὖ ποιοῦσι τοὺς κάμνοντας ὑπὸ φαρμάκων καὶ ἰατρικῆς ἀνιστάντες : ὁ γοῦν Ἀσκληπιὸς αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες |
| τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
| ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
| ταῖς περὶ ταῦτα ἐνεργείαις χρονίως ἐνδιατρίβουσα ἐκ τῆς ἐν τούτοις πολυπειρίας , εἰς ἕξιν εἶσι φρονήσεως καὶ κατορθοῖ ἐνδεχομένως ἃ | ||
| καὶ προσχόντι φιλοπόνως τοῖς κατὰ τὸν βίον πράγμασι καὶ διὰ πολυπειρίας μαθόντι ποῦ καὶ πότε καὶ πῶς αἱ ἀποπτώσεις καὶ |
| τὸν υἱὸν σωκρατίζειν [ προτρέπεται . καὶ τῆς περὶ αὐτὸν ψυχρολογίας διατριβὴ ἱκανὴ λόγων τ ' ἀπόνοια πρὸς τοὐναντίον . | ||
| . δότε μοι λεκάνην : ὡς ναυτιῶν ὑπὸ τῆς ἐκείνου ψυχρολογίας τοῦτό φησιν . λείπει τὸ ” ἵν ' ἐμέσω |
| τὰ Ἀρχιλόχου καὶ τῶν Ὁμήρου Ἐπικιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτρου ποιήσεως τούτων ἔχεταί τινος τῶν παθῶν , ἀλλὰ καὶ | ||
| . ἀμφότερα δὲ τὰ προειρημένα πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι ' ἐμμέτρου ποιήματος μεμαρτυρήκασι : τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν τοῖσδε , |
| , τοῦτο δὲ καὶ μέτρον καὶ κριτήριον τάχους τε καὶ βραδύτητος ὅπως ἔχει ἕκαστα . κατὰ τοῦτον δὲ γίγνεσθαι τὰ | ||
| τὴν σελήνην : ὡς γὰρ ὁ ἡμίονος μέσος ταχύτητος καὶ βραδύτητος , οὕτω καὶ ἡ σελήνη μέση τῆς ἀκινήτου γῆς |
| ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
| τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
| , καὶ δελεάζει λόγῳ τοὺς ἀκούοντας . ὥστε τὸ καλῶς ἐπιτιμησάντων ἐνταῦθα οὐ τὸ δικαίως σημαίνει , ἀλλὰ τὸ εὐφυῶς | ||
| οὐ σκοποῦντες . ἀναπόδοτον . ἀπὸ τῶν . . . ἐπιτιμησάντων : ὡς ἂν εἰ ἔλεγεν , ἀπὸ τῶν οὕτω |
| κατ ' ἀξίαν ἀπονέμων . Ἔθος δὲ νόμιμον ἔγγραφον ἐκ συλλογῆς συνιστάμενον παραδειγμάτων , ὡς τὸ τεττιγοφορεῖν Ἀθηναίοις . Περὶ | ||
| τε Ἀθηναίων καὶ Ἰώνων , τὸν δὲ ἡγεμόνα γενέσθαι τῆς συλλογῆς ὥστε ταῦτα συνυφανθῆναι τὸν Μιλήσιον Ἀρισταγόρην , πρῶτα μὲν |
| καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
| μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
| καὶ μαλακοῦ , πικροῦ γλυκέος , ὑγροῦ ξηροῦ , πάσης ἐναντιώσεως φυσικῆς ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος καθ ' ἑαυτήν , ἐκ | ||
| γινομένων ἐστὶν ὥσπερ μήτηρ , ἡ δὲ ἑτέρα μοῖρα τῆς ἐναντιώσεως , λέγω δὲ τὴν στέρησιν , πολλάκις ἂν φαντασθείη |
| ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ βρωτῶν ἢ ἐξ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαιροδαπανίας κακοπραγμονοῦσιν . Σελήνη Ἑρμῇ ἐπιμερίζουσα ἐπὶ ἡμέρας | ||
| οὐκ ἔδει φήσειν . † σκώπτει τὸν Κλέωνα . ἐξ ἀφορμῆς θέλει εἰπεῖν τὴν ὑπόθεσιν . δοκησίσοφος : ἀντὶ τοῦ |
| οὐκ ἴσμεν ὅπως τάδε τριῶν τῶν μεγίστων ξυμφορῶν ἀπήλλακται , ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας . οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες | ||
| ' ἐπιφερομένης πείσας τε ὕποπτος γίγνεται καὶ μὴ τυχὼν μετὰ ἀξυνεσίας καὶ ἄδικος . ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν |
| λευκὸν ἴδωμεν , ἐγγίνεταί τι πάθος τῇ ψυχῇ ἐκ τῆς λήψεως αὐτοῦ . ὡς γὰρ ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις ἐγγίνεται πάθος | ||
| τὸ αὐτὸ τῷ ὑποκειμένῳ ἀλλ ' οὐ τῷ τρόπῳ τῆς λήψεως : ἄλλως γὰρ ὡς τί ἐστι λαμβάνεται , καὶ |
| Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἀπορητικῆς μᾶλλον ἢ δογματικῆς τοῖς πολλοῖς εἶναι δοκούσης . μετὰ δὲ τοῦτον τοῖς αὐτοῦ βουλήμασιν εὐαρεστηθεὶς καὶ | ||
| ὥστε καὶ τοὺς ἐπὶ πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου |
| ] τὸν θάνατον , ζῶντα δὲ τρόπαιον εἶναι τῆς ἰδίας συνειδήσεως . συγχωρήσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκείνῳ τὸ ζῆν , | ||
| ὁ δὲ Αἶνος διὰ λόγων μαστιγωθείς , καὶ ὑπὸ τῆς συνειδήσεως τρυχόμενος ἐπὶ τῷ ἠδικηκέναι Αἴσωπον , ἀποκρημνισάμενος ἑαυτὸν μετήλλαξε |
| ζυγῷ καὶ Ὑδροχόῳ καὶ Παρθένῳ , καὶ παντὶ δὲ εἴδει μαντικῆς χρηστέον . Θηρεύειν δὲ ἐν τοῖς θηριώδεσι ζῳδίοις τὴν | ||
| πετομένων ἢ ἀρνῶν σφαττομένων μηνύσαι τι τῶν κρυπτομένων οὐδὲ μέχρι μαντικῆς ἡ μετ ' ἐκείνων σοι συνήθεια , καίτοι καὶ |
| λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
| προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
| τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
| σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| τῶν ἐλευθέρων ἐποίησεν , οὐδ ' ὡς ἄνευ τάξεως καὶ κοσμιότητος τὴν πόλιν φόρων καὶ φλυαριῶν ἐνέπλησεν ὀνειδιεῖν . ἀλλ | ||
| ὡς ἐπὶ πλειόνων ἐξαπλουμένης τῆς καλλονῆς καὶ πλείονος γινομένης τῆς κοσμιότητος , ὥσπερ εἴ τις ἐρεῖ φωτεινότερον εἶναι φῶς τὸ |
| οὐκ ἔστιν , οἷον ἄλλε : ἡ γὰρ φύσις τῆς κλήσεως μάχεται τῷ σημαινομένῳ τοῦ ὀνόματος : ἡ μὲν γὰρ | ||
| ἑπομένως τῷ τῆς ἀκολουθίας εἱρμῷ τὰ πρέποντα καὶ περὶ τῆς κλήσεως εὐθὺς παρήγγειλε : πολύτροποι γὰρ καὶ πολυειδεῖς αἱ περὶ |
| τῶν παλαιῶν πολλὰ προσθέντες οὐκ ἀληθῆ : οὐ γὰρ ἀπὸ πείρας ἀλλ ' αὐτοσχεδιάζοντες , ὅπως ἕκαστος αὐτῶν ἐκινεῖτο περί | ||
| πάντα ἴσα . ποίει κολλούριον καὶ χρῶ πάνυ ὄντι διὰ πείρας . Ποιεῖ καὶ πρὸς παλαιὰ , μάλιστα δὲ ἕλκη |
| ἧς μόνης γινώσκειν δυνατὸν ἀκριβῶς τῶν ὄντων τὴν φύσιν . Διττῆς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ λόγου σχέσεως , καθὰ διώρισεν | ||
| εἰσαεὶ λαβόντα , μιμούμενα τὴν νοητὴν καθόσον δύναται φύσιν . Διττῆς δὲ φύσεως ταύτης οὔσης , νοητῆς , τῆς δὲ |
| ἀπῄει , πόθεν ἐπιορκεῖν ὑποπτεύομεν ἄνδρα παντοδαπὴν εἰληφότα πεῖραν δαιμονίας ῥοπῆς ; δύο γὰρ ἀφορμαὶ κινοῦσιν ἀνθρώπους εἰς θεῶν ἐπιμέλειαν | ||
| θεωρίᾳ διδάξει . ἢ μνᾶ πρὸς μνᾶν . τοῦτο τῆς ῥοπῆς ἐστιν : οὐ μόνον γὰρ εἰς συνεχὲς καὶ διωρισμένον |
| δ ' ἐὰν μὲν ὀλίγον ᾖ , καταφρονεῖν δεῖ τῆς ἐκκρίσεως καὶ βαθύνειν τὸ τρῆμα : ἐὰν δὲ πολύ , | ||
| χυμοῦ σκαιότητα . Εἴ γε τὴν ὁρμὴν ἐν οὔροις τῆς ἐκκρίσεως λάβῃ , μείω δὲ ὁ πυρετὸς τῶν ἐν τοῖς |
| ἀποτελέσματος ἀστέρων πρὸς τὰ ἑῷα καὶ τὰ ἑσπέρια κέντρα ἀεὶ διαθέσεως . Ἑξῆς δὲ τούτοις ὄντος τοῦ περὶ συναρμογῶν λόγου | ||
| σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ ποτὲ ἆρα πλήρης καὶ ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν |