| καιρῷ πολλὰ δαπανᾶν . περὶ δὲ τῆς πρὸς τοὺς ἄνδρας ὁμιλίας κελεῦσαι κατανοεῖν , ὅτι συμβαίνει καὶ τοὺς πατέρας ἐπὶ | ||
| ' αὖ τούτου ἐπιθυμοῦντες , ὥσπερ ἕτεροι τὰς τῶν πολλῶν ὁμιλίας φεύγουσι , καὶ ἄκραν σιωπὴν ἀσκοῦσιν , αὖθις δὲ |
| προῖκα συνεῖναι ὧι ἂν βούλωνται , τούτους πείθουσιν τὰς ἐκείνων συνουσίας ἀπολιπόντας σφίσιν ξυνεῖναι χρήματα διδόντας καὶ χάριν προσειδέναι . | ||
| μάλιστα τὸν Ἀχιλλέα καὶ μετὰ τοῦτον Θησέα . περὶ δὲ συνουσίας καὶ ἀφροδισίων οὕτω φρονοῦσιν : μίσγονται μὲν ἀναφανδὸν πάντων |
| ἄριστον λόγῳ ἀγούσης καὶ κρατούσης τῷ κράτει σωφροσύνη ὄνομα : ἐπιθυμίας δὲ ἀλόγως ἑλκούσης ἐπὶ ἡδονὰς καὶ ἀρξάσης ἐν ἡμῖν | ||
| , οἱ δ ' ἔτι γενναιότερον ἱστάμενοι καὶ τὰς ἀτόπους ἐπιθυμίας , αἷς κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ κύειν αἱ μητέρες |
| σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
| φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
| οἷα | φιλεῖ , τοῖς δεσμώταις ἔθους ὄντος τὰς ἰδίας ἀτυχίας ἀναμετρεῖσθαι , ἀπεγύμνωσεν : ἀλλ ' ὡς μηδὲν εἰδὼς | ||
| ἀλλ ' οὐχ ἕνεκα αὐτῶν . καιροῦ ] ἀντὶ τοῦ ἀτυχίας . παρελθὼν ] σημείωσαι , τὸ σχῆμα πρόκλησις . |
| πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
| πολεμίων παθόντες ὕστερον εἰς διαλύσεις ἦλθον , ἀπὸ ταύτης τῆς συμφορᾶς οὐκέτι σχεδὸν ἀναλαβεῖν αὑτοὺς δυνηθέντες . Οὐ πολλοῦ δὲ | ||
| εἰς ἥντινα παρέσονται χώραν , ὁ θεὸς ἀπόλυσιν ἐσήμανε τῆς συμφορᾶς , εἰ μένοντες ἐθέλοιεν ἐκθεῖναι παρὰ τῷ σπηλαίῳ ἕνα |
| πρὸς σῶμα , μορφὰς καὶ τύπους καὶ μερισμοὺς καὶ σωματοειδεῖς φιλοτιμίας αὐτοῖς παρέχων , ἐπειδὴ ἤδη ἡ ψυχὴ σχέσιν ἀναλαβοῦσα | ||
| τῶν ἄλλων τῶν κατὰ τὴν οἰκίαν , παρ ' ἀμφοτέροις φιλοτιμίας βιαιοτέρας γενομένης ἔλαθεν ὁ παῖς ἐν ταῖς χερσὶ τῶν |
| πρᾶγμα καὶ ἄλλο , ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν , ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον . . . | ||
| : ἀλλ ' ἄρα Θεοπόμπωι μὲν καὶ Τιμαίωι μύθους καὶ βλασφημίας συντάττουσιν . . . . . Π . ποιημ |
| τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
| σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
| οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι οἱ ταῦτα κτησάμενοι καὶ καταλιπόντες πάσας μὲν χορηγίας ἐχορήγησαν , εἰσήνεγκαν δὲ εἰς τὸν πόλεμον χρήματα πολλὰ | ||
| , τῶν πάντων εὐροίας καὶ πλούτου καὶ τῆς λοιπῆς αὐτοὺς χορηγίας κατασχούσης . τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῆς ἔτι καὶ |
| καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
| μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
| [ Ἐς ] τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίας χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ ' | ||
| μὴ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ καὶ λόγῳ καὶ τρόπῳ τὰς ἀντιλογίας ποιεῖσθε . εἰσβολαὶ : Ἀφορμαὶ , ἀρχαὶ , φιλονεικίαι |
| καὶ ἀνόμοιος γίγνοιτο , δικαίως ἂν τυγχάνοι μέμψεώς τε καὶ ἀτιμίας καὶ αὐτῆς γε τῆς ἀρχῆς ταχὺ παυθεὶς παραχωρήσειεν ἑτέροις | ||
| ἐν τοῖς δικαστηρίοις , ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ ἀτιμίας καὶ δεσμῶν καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεως οἱ λόγοι πρὸς τοὺς |
| κάλλος σε τρεφέτω τῆς γυναικός : οὐ γὰρ τῶν ἐμῶν ἀπολαύσεις ἔτι χρημάτων οὕτω μου διαπτύων τὴν συμβουλήν . ταῦτα | ||
| ] ῥοφήσῃς , ἐκροφήσεις ὡς κύων . , ἐμφορηθῇς . ἀπολαύσεις ] αὐτοῦ , τρυφήσει , ἀποσπάσεις . δύνασαι ] |
| Τὰ μὲν τοίνυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν παιδείας οὐκ οἶδ ' ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν μουσικήν . Ὀρθῶς | ||
| ἑαυτῆς πόλεως ἀποδώσει καὶ δευτέραν ἀμοιβὴν ἔρωτα τοῖς σοῖς υἱέσι παιδείας ἐνθεῖσα καὶ μουσικῆς . Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς παρὰ |
| ἑορτῶν , ὅσαι πληγάς τινας ἢ κοπετοὺς ἢ νηστείας ἢ δυσφημίας ἢ αἰσχρολογίαν ἔχουσιν , οὔτε θεῶν τιμαῖς οὔτε δαιμόνων | ||
| ὁμώνυμος ἔρημος , ἱερὸν ἅγιον ἔχουσα Ἀπόλλωνος . Τὰς δὲ δυσφημίας τῶν ὀνομάτων φεύγοντές τινες ἐνταῦθα μὲν Ποροσελήνην δεῖν λέγειν |
| ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
| τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
| ὅθεν Κικόνιον : ὠνομάσθη δὲ καθ ' ὑπερβολὰς χαλεπότητος καὶ μοχθηρίας τῶν ἐποικησάντων : στάσει γὰρ δὴ βιασθέντες ἐξέπεσον τῆς | ||
| ἐπιμελητὴν προσπεσεῖσθαί τινι αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ , καὶ προβήσεσθαι μέντοι πόρρω μοχθηρίας . ταῦτα δ ' εἰπὼν οὐκ ἐψεύσατο , ἀλλ |
| κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
| ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
| ταῦτα , ὅμως δ ' ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην , περὶ | ||
| ἐξ ἀρετῆς ἡγησάμενον : καὶ πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
| ἀλλὰ ὠφελείας ψυχῆς , τότε παραδίδωσιν ἑαυτὸν καταφρονήσας τῶν τὰς διαβολὰς λεγόντων . ξηʹ Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου Ταῦτα ἄντικρύς | ||
| γενέσεως , μάλιστα ὕπαυγος , ποιεῖ ἀσθενείας καὶ κινδύνους καὶ διαβολὰς καὶ ἐπηρείας καὶ σκυλμοὺς εἰ μή πως αὐτὸν ἀγαθοποιὸς |
| ἀρχὰς ἀπὸ θεῶν , ἀλλ ' οὐκ ἀπ ' ἀνθρώπων ἀσελγείας γίγνεσθαι , μηδὲ τοὺς ἠσεβηκότας , καθάπερ ἐν ταῖς | ||
| ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τὸ πρᾶγμα , οἷ προελήλυθ ' ἀσελγείας ἅνθρωπος , ὃς οὐδ ' αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι τοῦ |
| με ἀλλ ' ἐγώ τοι ἔφη σοι ταῦτα ποιήσω δίχα ταλαιπωρίας ἡδύτερα τῶν τοῦ πλούτου ἀγαθῶν , ὃν μᾶλλον οἱ | ||
| σώματος δέον ποιήσασθαί τινα πρόνοιαν , ἐκ πολλῆς καὶ συνεχοῦς ταλαιπωρίας ἀπειρηκότος , καὶ τῶν περὶ τὴν οἰκίαν , κομιδῇ |
| τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ τις διδασκαλία καὶ μάθησις γίνεται , τοῦ μὲν | ||
| λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; ὁ μὲν λόγος σου συνέσεως πολλῆς γέμει , τὰ δ ' ἔργα σύνεσιν οὐκ |
| , οἱ δὲ ἐκείνους τῷ τε ἐγχειρήματι ἀνοσίους , ἐπεὶ πλεονεξίας ἕνεκα ἐπὶ ἄνδρας συγγενεῖς ἐπίασι , καὶ θεῶν ἀσεβεῖς | ||
| βίῳ οἱ μὲν ἀνδραποδώδεις , ἔφη , φύονται δόξης καὶ πλεονεξίας θηραταί , οἱ δὲ φιλόσοφοι τῆς ἀληθείας . καὶ |
| : τοὐναντίον γὰρ ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῆς καθ ' εἱρμὸν οἰκονομίας ἓν τὸ εἶδος καὶ μίαν οὐσίαν τὴν φύσιν αὐτῆς | ||
| τῷ βιβλίῳ , ὡς μὴ ἀπατῷτο τῆς περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίας ἀγνοῶν τοὺς λόγους : εἰκὸς γὰρ καὶ ἑτέροις ἐμπεσεῖν |
| χρεία , αὐτῶι μελέσθω τῶι Ἀπόλλωνι : καὶ γὰρ εἰ θεραπείας χρεία , αὐτός ἐστιν ἰατρός , εἰ δὲ μαντείας | ||
| νεαράν , χρηστὸς ἀδελφὸς καὶ πρεσβύτερος καταλαβών , εὐθὺς μὲν θεραπείας ἠξίωσας τῆς προσηκούσης , εὐθὺς δὲ προὐνοήσω γάλακτος καὶ |
| καὶ καρτερίας καὶ τῶν ἀντικειμένων ταύταις , ἀκολασίας ἀκρασίας καὶ μαλακίας . τῶν γὰρ σωματικῶν ἡδονῶν αἱ μέν εἰσιν ἀνθρωπικαί | ||
| αὐτίκα τοὺς κατεπτηχότας καὶ δειλούς , μελλήσοντας ὑπὸ τῆς ἐμφύτου μαλακίας ἁλίσκεσθαι καὶ δέος τοῖς ἄλλοις συμμάχοις ἐμποιεῖν . τὸ |
| . ὕστερον δὲ ἐνομίσθη ἐδέατρον καλεῖν τὸν ἐπιστάτην τῆς ὅλης διακονίας καὶ παρασκευῆς . ἐθάς : φίλος , συνήθης . | ||
| καὶ φαῦλον ἰατρὸν ὑπηρέτην οὐ καλοῦμεν Ἀσκληπιοῦ καὶ τῆς Ἄρεως διακονίας ἐκβάλλομεν τὸν ἀδίκοις ἐπιχειροῦντα σφαγαῖς καὶ προπέτειαν ἀθλητοῦ τὸν |
| λέγῃς εὐτρόχως , ἀλλὰ καὶ ᾄδῃς μουσικῶς τὰς τοῦ ὄντος ἀρετάς . οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ εἰς τὸν πατρῷον οἶκον | ||
| τὰς τύχας ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς , ὡς ἀποδέδοται ψυχῆς ἐνέργεια εἰρημένη κατ ' ἀρετήν |
| ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
| ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
| ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων ἢ ἀμυνόμενος ὁστισοῦν μὴ ἀπέχηται τῶν τοιούτων λόγων | ||
| εὐχαῖς ἀλλ ' ὡς ἐπὶ κατάραις ἀγανακτήσειν καὶ τρέψεσθαι πρὸς λοιδορίας ἄμυναν ἀντικατηγοροῦντας : ὃ μέγιστον ἂν εἴη τεκμήριον τῆς |
| δέξασθαι μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον , ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνθρωπίνης καὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίου ἐπιτέχνημα τοῦτο | ||
| ἐκκλησιάσασιν Ἀθηναίων ἑλέσθαι . εὐξάμενος δὲ ταῦτα , τῆς ἀγαθῆς ἐπινοίας ἐλπίδ ' ἔχων παρὰ τῶν θεῶν , τάδ ' |
| κατὰ πῆξιν οὐκ εἶχέ τινα σημασίαν , μέρος τι παρεισφέρει εὐτυχίας κατὰ τὴν φύσιν τοῦ πλανήτου ἀστέρος οὕτινος ὁ ἀπλανὴς | ||
| τὰ δυσχερῆ , μᾶλλον αἰσθητῷ τῆς ἀρετῆς καὶ συνήσεις τῆς εὐτυχίας . Εἰ δίψα μὲν σώματι παρασκευάζει ἡδονὴν ποτοῦ , |
| ταῦτα κατὰ λεωφόρους ὁδοὺς ἀνέγραφον ὑπὲρ τοῦ πλείονας ἐντυγχάνοντας τῆς ὠφελείας μεταλαμβάνειν : οὕτω καὶ τὰ τῶν σοφῶν ἀποφθέγματα γνωθῆναί | ||
| τὰς ἡμετέρας τόλμας τε καὶ ἐμπειρίας ἀντέχειν ἀπεστερήκασι τῆς μόνης ὠφελείας ἑαυτοὺς ἀπαναλώσαντες τὸ πλεῖον τῆς δυνάμεως μέρος εἰς τὰς |
| ἀγελαζόμενοι διὰ τῆς πλεονεξίας καὶ ἀκρίτου λογισμοῦ ἐξ ὑστέρου τιμωρίας ἀξίας ἔδοσαν μὴ φυγόντες τὸν νόμον . ὅτι μὲν γὰρ | ||
| τὴν ἐξημέρωσιν . ὁ δὲ Πτολεμαῖος τοῖς μὲν κυνηγοῖς τὰς ἀξίας ἀπένειμε δωρεάς , τὸν δ ' ὄφιν ἔτρεφε τετιθασευμένον |
| πελωριάδας στενοπορθμίδι κόγχας . κἀν Ἐφέσῳ λήψει τὰς λείας οὔτι πονηράς . τήθεα Καλχηδών : τοὺς κήρυκας δ ' ἐπιτρίψαι | ||
| , ἀγαθὸν κἀκεῖνος δοκεῖ , εἰ δὲ εἰς φαύλας καὶ πονηράς , καὶ ὁ πλοῦτος φαῦλον δοκεῖ . τοιοῦτον καὶ |
| Καὶ τὸ τὰ ὀνόματα παράλληλα καὶ ἐπιπεπλεγμένα ἀλλήλοις τιθέναι μηδεμιᾶς ἐργασίας τυγχάνοντα τῆς ἀφελείας ἐστίν , οἷον καὶ Ἴωσι καὶ | ||
| κατερρᾳθυμημένα τῶν ἱερῶν καὶ τὸν ἀργὸν ὄχλον ἐπὶ τὰς ἰδίας ἐργασίας ἀποστείλας ἐπῄνει μὲν τοὺς ἐπιμελεῖς γεωργούς , ἐμέμφετο δὲ |
| οὓς ἥκιστα προσῆκεν , ἀδικοῦντα . λέγε . Τὰς μὲν εὐεργεσίας ἀνθ ' ὧν εὕρετο τὴν ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ | ||
| πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : εὐπρεπεῖς μὲν τὸ |
| τοίνυν ἐγὼ χάριτος τετυχηκὼς τότε , καὶ οὐ μέμψεως οὐδὲ τιμωρίας . Οὐκοῦν μέχρι μὲν τῶν χρόνων ἐκείνων , ἐν | ||
| ' αὐτῶν κλιμάκων εὐσυνδέτων . ὡς οὖν ἐκείνων τὰς νέας τιμωρίας οἱ καστρανοῖκται μὴ φέροντες ἠπόρουν , τάττει τὸν ὄχλον |
| ἀκάκωτον εἶναι . ὁ δὲ κλῆρος ἔστω ἐν τῷ περὶ φιλίας ἢ ἐν τῷ περὶ τέκνων ἢ ἐν τῷ μεσουρανήματι | ||
| φίλους ὀνομάζομεν . καὶ διὰ τοῦτο πολλὰ εἴδη φαμὲν εἶναι φιλίας . καὶ ἔστι φιλία πρώτως μὲν καὶ κυρίως ἡ |
| τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
| οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |
| δ ' ἐπανήκων ἀπὸ τῆς πρεσβείας ὁ Ἀριστόδημος διά τινας ἀσχολίας οὐ προσῄει πρὸς τὴν βουλήν , ἀλλ ' ἔφθασεν | ||
| καὶ βδάλλειν νομίζει αὐτούς , ἄγροικον δὲ καὶ ἀπαίδευτον ὑπὸ ἀσχολίας οὐδὲν ἧττον τῶν νομέων τὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνεσθαι , |
| βόσκουσα κορώνας , εὐήθης ξείνων δέκτρια Πασιφίλη . Φιλήμονος δὲ ἑταίρας ἐρασθέντος καὶ χρηστὴν ταύτην ὀνομάσαντος ἐν γράμματι , ἀντέγραψε | ||
| σωτηρίας αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας ἀμελήσειε , στεφάνους δὲ καὶ ἑταίρας καὶ μύρον αὐτοῖς εἰσφέροι . τινὲς δὲ ὀλίγοι παρρησίαν |
| ὁ πνεύμων ὁμοίως . ἧπαρ δὲ τέκνον καὶ βίον καὶ φροντίδας , χολὴ δὲ τὸν θυμὸν καὶ χρήματα καὶ γυναῖκα | ||
| , ἴδια μὲν τέκνα καὶ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ μοχθηρόν : φροντίδας γὰρ καὶ λύπας σημαίνει καὶ μερίμνας πραγμάτων ἀναγκαίων τινῶν |
| ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἀφθόνως τισὶ παρεχομένων τὰς τοῦ πλουτεῖν ἀφορμάς : ἐπεὶ καὶ ὁ τὸ κέρας τῆς Ἀμαλθείας ἔχων | ||
| θεῷ τοῖς μὴ εἰδόσι ποιήσομεν ἐκ παλαιοῦ τινος λαβόντες τὰς ἀφορμάς . ὡς ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ λόγος : ὅτι |
| : ὃς δ ' ἂν ἄνευ , φησὶν , ἐνθέου μανίας τῶν Μουσῶν ἐκ τέχνης ἐλπίσῃ γενέσθαι ἔνθους ποιητὴς , | ||
| τὴν μητρυιάν : ἀσύστατον γὰρ ἂν ἦν τὸ ζήτημα τῆς μανίας ὁμολογουμένης , ἀλλ ' ἐν δόξῃ μανίας ὅπερ ἀμφίβολον |
| τὰς θεοσεβείας δεινὸς τρόπος , ὄνομα Φαραώ , οὗ τὴν παρανομίας καὶ ὠμότητος μεστὴν δυναστείαν ἀμήχανον ἐκφυγεῖν ἄνευ τοῦ γεννηθῆναι | ||
| μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς καὶ τῆς ἄλλης βιαιότητος καὶ παρανομίας καθ ' ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν , οὐκ ἂν |
| οὐδὲ τὰς περὶ ἑκάστου τῶν λαμβανομένων ὑπ ' αὐτῶν ἐνδεχομένας εὐπορίας πρὸς τὸ συλλογιστικῶς δειχθῆναι αὐτὰ λαμβάνουσιν . ἔνεστι μὲν | ||
| , ἀλλ ' ἔδωκεν εὔνους γενόμενος , πόρνης βουλὴν ἔδειξεν εὐπορίας τινός : ἣν ἂν παρῆς μηκέτι τὸν θεὸν αἰτῶ |
| λιπέσθαι καὶ σημεῖον , ὡς ἂν εἴποι τις , τῆς ἀνδραγαθίας . τοὺς ἀγωνιστὰς τούτους ὁρᾶτε ὅσα πάσχουσι γυμναζόμενοι , | ||
| συνᾴδειν τὴν τιμὴν ταῖς νίκαις . καλούσης τοίνυν αὐτῆς τῆς ἀνδραγαθίας τὸ γέρας εὖ ποιοῦντες ἠκολούθησαν , ὥσπερ ἀρίστῳ στρατιώτῃ |
| διά τινος ἐπιπλάστου [ καὶ ] ἀγαθοῦ ἤθους καὶ ὑποκρίσει ἐπιεικείας πιστευθέντα οὕτω κλέψαι , ἐὰν δὲ Ἄρης δυνάμει καὶ | ||
| ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ τῶν πεῖραν ἤδη δεδωκότων τῆς ἐπιεικείας τοὺς προνοησομένους τοῦ κοινῇ συμφέροντος ὀνομάζων ἠξίου ποιεῖν ὑπάτους |
| καλουμένους λόγους καὶ τὰς περὶ τῶν πραγμάτων ἐν τῇ ψυχῇ δόξας , ἀφ ' ὧν προφερόμεθα τοὺς ἔξω ῥέοντας λόγους | ||
| δειλία καὶ ἡ ἄλλη ψυχῆς κακία , ἀκούσια παθήματα , δόξας ψευδεῖς ἐμποιοῦντα κακά τε νομίζειν καὶ ἀγαθὰ ἃ φεύγει |
| καὶ ταραχὰς σημαίνει , τὰ δὲ εὐδίας αἴτια εὐπραξίας καὶ εὐημερίας καὶ πορισμόν [ σημαίνει ] . τὰ δὲ τροπῆς | ||
| . . | χρῆσθαι : | δὲ | καὶ μέρος εὐημερίας εἶναι , σκοπεῖν ? ? ' αὑτόν . „ |
| , πάντων μάλιστά ἐστι συγγενέστατος , δυνατὸς μὲν ἐμποιεῖν τινας εὐπραγίας εἰς τὸν βίον , δυνατὸς δὲ ἀποτρέπειν καὶ τὰς | ||
| τῆς ἀρχῆς , οὐ μόνον ἀποδειχθέντι ἡγεμόνικολακείας γὰρ ἴδιον τὰς εὐπραγίας θεραπεύεινἀλλὰ καὶ πρότερον εἰς τὸ τυχεῖν τῆς ἡγεμονίας . |
| ] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
| δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
| θέσεώς τε καὶ φύσεως καὶ τῆς πρὸς τὰ παρακείμενα μέρη κοινωνίας ὧδέ πως : ἑκατέρωθεν τοῦ πόρου λεπταὶ καὶ προμήκεις | ||
| ἀλλήλους δίκαιον ἀπέβλεψαν , ἀῤῥαγῆ τὴν ὑπόθεσιν ἔλαβον τοῦ τῆς κοινωνίας ἡμῶν σκοποῦ . Πάντων γὰρ τῶν κατὰ φύσιν ἕκαστον |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| γυμνὸν φανέντα τῶν ἀριστείων ἄτερ , ὧν αὐτὸς ἔσχε στέφανον εὐκλείας μέγαν ; Οὐκ ἔστι τοὔργον τλητόν . Ἀλλὰ δῆτ | ||
| τε Ἄργει εὐκλεῆ ἀπαγγελίαν δοῦναι . ἢ ἀντὶ τοῦ : εὐκλείας λόγον καὶ φήμην καταλεῖψαι τῇ πατρίδι : στῆσαι τὸ |
| τῆς σήψεως , πυρέττουσι μᾶλλον : ὅταν δὲ τὰ τῆς ὠμότητος , ῥιγῶσι , καὶ διὰ τὸ ὑπάρχειν αὐτὰ ἡπισαπῆ | ||
| μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ μέλλον δεινὸν ἢ δεδοικότα πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον οὐ |
| πολεμοῦντας , οὔτε αὐτοῖς τοῖς παθοῦσιν ἴσην τὴν αἴσθησιν τῆς ξυμφορᾶς προσέθηκεν , οὔτε τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν τὴν ἐπὶ τῷ | ||
| τῆς φυγῆς ἐπῃτιάσατο : ἐπῃτιάσατο τοὺς Ἀθηναίους περὶ τῆς ἰδίας ξυμφορᾶς τῆς κατὰ τὴν φυγήν ἀνωλοφύρατο : ἤγουν τὰ ἑαυτοῦ |
| , τεθνάτω , ἐὰν δ ' ἄνευ μαντικῆς ὢν τῆς φαρμακείας ὄφλῃ , ταὐτὸν καὶ τούτῳ γιγνέσθω : περὶ γὰρ | ||
| , εἴ ποτε , ὑπολείπεσθαι χρή , δυναμένων αὐτῶν διὰ φαρμακείας ὕστερον ἐκτακῆναι . ἐφ ' ὧν δ ' ἐξ |
| καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
| ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
| ἀπώλεσεν ] † τῶν Περσῶν ἔφθειρεν . ἀντίποινα ] † ἀμοιβάς . πράξειν ] † ἀπαιτήσειν . πημάτων ] † | ||
| τιμωρίας δίκαιοι τυγχάνειν ἐσμὲν μὴ παρέχοντες ἀρτίους καὶ πλήρεις τὰς ἀμοιβάς . εἰ δ ' οὐκ ἐξὸν τοῖς ἰδίοις ὑποστέλλομεν |
| πραγμάτων προαγόμενος : ὅταν δὲ αὔξῃ τοὺς Ἀχαιούς , πολλῆς ἀπορίας μεστός ἐστι καὶ πᾶσι φανερὸς ὅτι ψεύδεται : τὸν | ||
| χάρακος εὐμαρῶς εἶχε τοὺς πολεμίους , κινδυνεύων δ ' ἐξ ἀπορίας ἐς μάχην ἐξέτασσε καὶ προυκαλεῖτο . Πομπηίου δὲ οὐ |
| ἐν δικαιοσύνῃ καὶ φυτευθήσεται δένδρον ἐν αὐτῇ , καὶ πλησθήσεται εὐλογίας . καὶ πάντα τὰ δένδρα τῆς γῆς ἀγαλλιάσονται : | ||
| εἴτ ' Ἀμφιτρύωνος ἶνιν , ὑμνῆσαι στεφάνωμα μόχθων δι ' εὐλογίας θέλω . γενναίων δ ' ἀρεταὶ πόνων τοῖς θανοῦσιν |
| ἐν Συρακούσαις λαχὼν ἔμελλεν ἕξειν . εἰς τοσοῦτον δ ' ἀσωτίας ἐληλύθει καὶ Δημήτριος ὁ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως ἀπόγονος , | ||
| Πολυαίνῳ τοῖς προειρημένοις , ἑαυτῷ δὲ δὶς συσσιτεῖν , τῆς ἀσωτίας τὸ πλέον προτιμῶν καὶ ἐνταῦθα ὁ σοφός . καὶ |
| οὔτε ἡ μορφὴ πάρεστιν : εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴν εὐμορφίας πέρι , οὐκ ἔχω εἰπεῖν , τίνος ἕνεκα τὸ | ||
| δέ μοι δοκεῖ λογισάμενος καὶ ὁ τοῦ Ὁμήρου ῥήτωρ ἐκεῖνος εὐμορφίας ἐλάχιστον φροντίσαι , μᾶλλον δὲ καὶ παντελῶς ἀΐδρει φωτὶ |
| μὲν λυποῦν ἔχει ἤδη τὴν αἴσθησιν ἑκάστῳ , τῆς δὲ ὠφελίας ἄπεστιν ἔτι ἡ δήλωσις ἅπασι , καὶ μεταβολῆς μεγάλης | ||
| ὃ οὖν καὶ ἐξ ἀρχῆς εἶπον , εἴτε οὕτω σμικρὰς ὠφελίας ἔχει μάθημα ὄν , εἴτε μὴ ὂν φασὶ καὶ |
| δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισμάτων κακῶν . σὲ δ ' ἀμαθίας γε κἀσεβοῦντ ' ἐς τὸν θεόν . ὡς θρασὺς | ||
| σαρκῶν φύσις . αὕτη γὰρ καθάπερ τις θεμέλιος ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας πρῶτος καὶ μέγιστος ὑποβέβληται , ᾧ τῶν εἰρημένων ἕκαστον |
| χρηματισμοὺς καὶ μυστικῶν πραγμάτων ἢ θείων συνίστορας καὶ ἐπαφροδισίας καὶ εὐφροσύνας ἀποτελεῖ . Ἀφροδίτη Σελήνῃ καλῶς κειμένη καὶ ἐπὶ ἐπικαίρων | ||
| δέ σοι , ἔφη , ὦ Σιμωνίδη , κἀκείνας τὰς εὐφροσύνας δηλῶσαι ὅσαις ἐγὼ χρώμενος ὅτ ' ἦν ἰδιώτης , |
| ἄνευ τοῦ κοινοῦ ταῦτα βουλεῦσαι σφῶν τὸν βασιλέασυνειδότας ὡς ἄρξαιεν ἀδικίας , τοῦ φόνου σφᾶς τοῦ Τηλέκλου δίκας οὐκ ἀπαιτῆσαι | ||
| πρός γε τὴν τοῦ ὀχυρώματος τούτου καθαίρεσιν ὁ πειρατὴς τῆς ἀδικίας καὶ φονῶν αἰεὶ κατ ' αὐτῆς εὐτρέπισται , ὃν |
| φαντασίας ἐγείρεται ἡ πεῖρα , ἐκ δὲ τῆς ἄνευ λόγου δόξης ἐγείρεται ἡ ἐμπειρία : καὶ γὰρ καὶ αὕτη ἄνευ | ||
| ἐγχωρίων , τὴν ὀνομαζομένην Κάμπην , ἀνελεῖν καὶ μεγάλης τυχεῖν δόξης ἐπ ' ἀνδρείᾳ παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . ποιῆσαι δ |
| . Εὐμενοῦς αὔξησις παράδοξος καὶ παράληψις τῆς τε τῶν βασιλέων ἐπιμελείας καὶ τῆς Μακεδονικῆς δυνάμεως . λαʹ . Κασάνδρου αὔξησις | ||
| οὐδένα ποιησαμένων τῶν πόλεων περὶ τοῦ συμβάντος πάθους ἐπαύσαντο τῆς ἐπιμελείας οἱ Πυθαγόρειοι . συνέβη δὲ τοῦτο δι ' ἀμφοτέρας |
| , ὀλίγους ὄντας καὶ κατισχυομένους ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἀνομίας τῶν γηγενῶν ἀνθρώπων , ὁμοιωθῆναί τισι ζῴοις , καὶ | ||
| ἴδιον βέβηλα ἁγίων καὶ ἀκάθαρτα καθαρῶν διαστέλλειν , ὡς ἔμπαλιν ἀνομίας καὶ ἀπαιδευσίας εἰς ταὐτὸν ἄγειν τὰ μαχόμενα βιάζεσθαι φυρούσης |
| ᾧ πολιὰ προσήκουσα καὶ γῆρας ἀρετὴν μαρτυρεῖ , δι ' ὀλιγωρίας παραπέμπετε , πᾶς δὲ ὁ σοφὸς ἔρως ἐπὶ τὸ | ||
| περὶ τὴν γεωργίαν ἐπιμέλειαν πεποιημένους , ἀλλὰ μεγάληι τινὶ κεχρημένους ὀλιγωρίας ὑπερβολῆι , ὀργισθείς τε καὶ ἀγανακτήσας οὕτως , ὡς |
| ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
| σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
| ἣν διαχεῖ τὸ σεληναῖον φῶς , αὐξάνεται , τοῖς δὲ βλαβερᾶς , ἐλαττοῦται . ἄρχεται οὖν ὁ Ἡσίοδος ἐκ τῆς | ||
| καὶ εἰ . . σὺν μὲν τῷ . . τούτου βλαβερᾶς . . ἐπ ' ἀμφοτέροις καὶ σὺν τῷ δικαίῳ |
| ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν τιμίαν , ἢ πλοῦτον ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν , οὐκ ὀρθῶς ἀναφανεῖται τιθέμενος . | ||
| καὶ οὐδετέρων . ἢ οὕτως . ἰατρικὴ τέχνη ἐστὶ περιποιητικὴ ὑγιείας . οἱ δὲ πλείους οὕτως ὡρίσαντο . ἰατρική ἐστι |
| ” οὗτος ὁ λόγος ἁρμόζει πρὸς ἐκείνους , οἳ τὰς συμβουλίας ποιοῦνται τοῖς πέλας οὐ δι ' εὔνοιαν ἀλλὰ διὰ | ||
| ψευδῆ λέγων οὐχ ἁμαρτήσεις . μηδένα ἀπάτα , μάλιστα τὸν συμβουλίας δεόμενον . μετὰ πλειόνων λέγων μᾶλλον ὄψει τὰ συμφέροντα |
| ; θρασύτης προσέρχεται ταύτῃ : ἀλλ ' εὐσέβειαν μετέρχῃ ; δεισιδαιμονίας ἡ ὁδός . ἐὰν δὲ φάσκῃ ζητεῖν τοὺς ἐπιστήμης | ||
| ἐνίοις δόξει , ἀναίσθητός ἐστι καὶ ἀνόητος : ὑπὸ γὰρ δεισιδαιμονίας βλασφημοῦσι : πάντα γὰρ ὅσα ἔστιν , ὦ Ἀσκληπιέ |
| ἐμοὶ μείζων ταύτης γένοιτο συμφορά , περὶ τοιούτου πατρὸς οὕτως αἰσχρὰς αἰτίας ἀκηκοότι ; ὃς πολλάκις μὲν ἐστρατήγησε , πολλοὺς | ||
| καὶ ἀλγηδόνας προαιρέσει καὶ ἔοικε κατὰ μὲν τὸ διώκειν τὰς αἰσχρὰς ἡδονὰς προαιρούμενος χωρίζεσθαι τοῦ ἀκρατοῦς , κατὰ δὲ τὸ |
| ὁπόσον δὲ ἐς Καλλιρόην ἔρωτος Κορέσῳ μετῆν , τοσοῦτο εἶχεν ἀπεχθείας ἐς αὐτὸν ἡ παρθένος . ὡς δὲ τοῦ Κορέσου | ||
| φίλον ἔχει , νομίζων ἐξ ἀνάγκης ἐπακολουθεῖν καὶ συνεμπλέκεσθαι φιλίαις ἀπεχθείας . Ἐρωτηθείς , τί χαλεπώτατον , τὸ γινώσκειν ἑαυτὸν |
| ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
| δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
| ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
| δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
| διδασκάλου δύναμιν καὶ τάξιν ἔλαχε , τὸν ἀδελφὸν εἰς τὰς ὑπηρεσίας τῆς διδασκαλίας χειροτονήσας τὸν ἑαυτοῦ προφορικὸν λόγον : λέγεται | ||
| πρὸς νομὰς θρεμμάτων καὶ τὰς ἄλλας ὧν δεῖ πόλεσιν ἀναγκαίας ὑπηρεσίας . ἐκ δὲ τούτων ἀπεκληρώθησαν ἕξ , αἱ μὲν |
| τὴν τοῦ πράγματος φύσιν καὶ τὴν πρὸς τὸ μέγεθος τῆς ἐπαγγελίας ἀσθένειαν . καθόλου γάρ , πρὸς τῷ τὴν περὶ | ||
| καὶ ὡς καὶ πατὴρ τοῦδε τῷ νόμῳ , καὶ προσετίθεις ἐπαγγελίας καλάς , ὡς ἥδιστά τε αὐτὸν ἀφικόμενον ὄψει καὶ |
| τοῦ πνεύματος ἀπεκεκλείμην , καὶ μετὰ πολλῆς τῆς πραγματείας καὶ ἀπιστίας μόλις ἄν ποτε ἀνέπνευσα βιαίως καὶ ἀγαπητῶς , πνιγμοί | ||
| λήψονται , τῆς αὐτῆς ἐπ ' ἀμφοτέρων ὑποπιπτούσης πίστεως ἢ ἀπιστίας , ἐὰν δὲ ἐξ ἀποδείξεως , εἰς ἄπειρον ἐκπεσοῦνται |
| ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
| τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
| ἀρετὴ καὶ τῶν ἡγεμόνων ἐκώλυσεν ἐπὶ πλέον προελθεῖν πλημμελείας καὶ διαφθορᾶς . χαλεπὸν δὲ ἄλλως [ διοικεῖν ] τὴν τηλικαύτην | ||
| ἧττον τῆς κατὰ τῶν πολεμίων νίκης ἡ ὄψις τῆς ἐκείνων διαφθορᾶς ἡδονὴν ἐργάζεται . Τὰ μέτρα πλεονάζοντα τὸν ὅρον ὑπερβαίνει |
| ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
| ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
| βία δὲ οἴχεται , πανήγυρις δὲ ἡμῖν ἡ πόλις , εὐφημίας ἐλπίζοντα περιέστηκε ζημία λυποῦσα μὲν καὶ τῇ βλάβῃ , | ||
| , ἐπαγγελλομένων , ἀγαθὰ ἐλπιζόντων , χαριζομένων , εὐθυμίας , εὐφημίας , ἱλαρότητος , εὐφροσύνης , ἀδείας : τὸ δὲ |
| Χείρωσι [ . ] λέγων ” τὴν μουσικὴν ἀκορέστους ἐπιφέρειν ὀργὰς βροτοῖς σώφροσιν ” ἀντὶ τοῦ χαρίζεσθαι τοῖς σώφροσιν καὶ | ||
| ἕνεκα τοῦ παιδεύεσθαι τοὺς γηγενεῖς ἡμᾶς , ἵνα μὴ τὰς ὀργὰς καὶ τὰς τιμωρίας μέχρι παντὸς ἀποτίνωμεν ἀσπόνδως καὶ ἀσυμβάτως |
| τῇ δὲ αἰτίᾳ τῶν πράξεων παρέπεται , πότερον ἕνεκεν ἀγαθῶν κτήσεως γέγονεν ἢ χάριν κακοῦ ἀπαλλαγῆς , ἢ διὰ φιλίαν | ||
| ναῦς ὑμῖν παρεδώκαμεν καὶ ἄλλας οὐκ ἐπικτώμεθα καὶ θήρας καὶ κτήσεως ἐλεφάντων ἀπέστημεν καὶ ὅμηρα τὰ κράτιστα καὶ πάλαι καὶ |
| πρὸς τὰ γινόμενα : μή τις τῶν νοσφιζομένων τὰ δημόσια εὑρεσιλογίας τινὸς ἐπιλάβηται ἀπὸ τῶν λόγων τούτων : μή τις | ||
| : ἐκεῖνον γὰρ ὑπὸ Καρνεάδου πιεζόμενον εἰς ταύτας καταλύεσθαι τὰς εὑρεσιλογίας . . ̈ . . Παναίτιος μὲν οὖν δύο |
| κακὰς λοιδορίας . σκώμματα ] λοιδορίας , σκώμματα αἱ μετὰ χάριτος παιδιαὶ καὶ σκώπτω τὸ μετὰ χάριτος ὑβρίζω . εἰσῇξε | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου τῆς κόρης . πάνυ δὲ μετὰ χάριτος ἔφη , τυθῆναι λέγων αὐτὸν τῇ Ἀφροδίτῃ , τοῦτο |
| ἐξ ἀπεψίας τροφῶν ἢ πολυοινίας ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαίρων δαπανῶν κακοπραγίας . Τῷ δὲ | ||
| περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν . τοσαῦτα τοῦ Μασουρίου |
| Ἄρεϊ οὐκ ἀγαθός : ἔχθρας καὶ κρίσεις ζημίας τε καὶ κακουργίας ἐπάγει πλαστογραφίας καὶ ἐγγύας καὶ δάνη ἐπιθέσεις τε καὶ | ||
| ἐκ τοῦ πλάτους . Αἱ δὲ ἀλώπεκες εἰς ὑπερβολὴν προήκουσαι κακουργίας καὶ τρόπου δολεροῦ ὅταν θεάσωνται σφηκιὰν εὐθηνουμένην , αὗται |
| , κόλακα καὶ παράσιτον ἐξονειδίζουσαι καὶ τὰς ἄλλας ἃς εἰώθασιν ὕβρεις ἐπιφέρουσαι , εἴσεται τὸ γεγονὸς ὁ Φαιδρίας . Ὁ | ||
| ἀξίωμα καταφρονήσαντος τοῦ νόμου : ὑπεριδὼν τοῦ γράμματος εἰς τὰς ὕβρεις , χορηγῷ μόνῳ χρησάμενος τῷ πλούτῳ ἐτύπτησε , πληγὰς |
| τοῖς ἄλλοις , κατὰ τὴν δόξαν τῶν ἱερῶν προκρίνων τὰς ἐντεύξεις . πάσαις δὲ ταῖς πρεσβείαις φιλοτιμηθεὶς κεχαρισμένας δοῦναι τὰς | ||
| , καὶ δίαιτα εἰλικρινής , καὶ ὁμιλίαι χρησταί , καὶ ἐντεύξεις ὠφέλιμοι , καὶ συνουσίαι ἀγαθαί , ταῦτα μὲν αὐτὸν |