| ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
| . τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
| αὐτῆς Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , | ||
| κορυφας ? [ [ ] ! θεω [ [ ] ἀθανάτα ? [ [ ] ! νοια ? [ ! |
| μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
| πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
| καὶ Ἀριστοτέλης τέσσαρα εἶναι ζῴων γένη λέγουσι χερσαῖα ἔνυδρα πτηνὰ οὐράνια : καὶ γὰρ τὰ ἄστρα ζῷα εἶναι : καὶ | ||
| ἡ τεκμηριώδης ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων , ὡς σφαιροειδῆ τὰ οὐράνια , ὅτι καὶ ἡ σελήνη , ἡ δέ , |
| ἀίδια ποιεῖ , ἀλλ ' εἰ ἀεὶ ἀγαθός ἐστιν , ἀίδια ποιεῖ . ἐπὶ δὲ τῶν τὸ εἶναι ἢ μὴ | ||
| γίγνοιτό τι μὴ φθειρομένου τινός , ἀλλ ' ἦν ἅπαντα ἀίδια . Τὰ κακὰ οὖν ἐκ ταύτης καὶ διὰ ταύτην |
| μὲν περὶ κινούμενα καὶ φθαρτά , ἡ δὲ περὶ κινούμενα ἄφθαρτα δέ , ἡ δὲ περὶ ἄφθαρτα καὶ ἀκίνητα . | ||
| δ ' αἰσχίστην κατὰ τοῦ βίου μελέτην , φθείρειν τὰ ἄφθαρτα καὶ σβεννύναι τὰ μένοντα τῆς φύσεως λαμπάδια ἄσβεστα . |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| αὐταὶ οὖσαι καὶ ἄφθαρτοι τὰ μὲν ἄφθαρτα παράγουσι τὰ δὲ φθαρτά . εἰ δὲ ὑποθώμεθα ἑτέρας εἶναι ἀρχὰς τὰς παραγούσας | ||
| αἰσθητοῖς : τὰ γὰρ αἰσθητὰ καὶ ἐν κινήσει ὑπάρχουσι καὶ φθαρτά εἰσι , τὰ δὲ μαθήματα ἀίδια καὶ ἀκίνητα . |
| αἰτίοις . αὐτίκα ὁ ἥλιος εἷς ὢν πάντα δημιουργεῖ τὰ ζῷα καὶ οὐδὲν αὐτοῦ τὴν πᾶσαν δύναμιν καταδέχεται : μήποτε | ||
| παράδοξον ὡς πρὸς τοὺς ἑτεροφύλους ἀντικρινόμενον : τὰ γάρ τοι ζῷα τὰ δακετὰ καὶ τὰ ἐγχρίμπτοντα πάμπολλα ὄντα μηδὲν αὐτοὺς |
| τελευταίοις . Εἰσὶ γὰρ τὰ γένη τῶν δαιμόνων τὰ μὲν λογικὰ μόνως , τὰ δὲ ἄλογα μόνως , τὰ δὲ | ||
| κακῶς ζησάντων ὁρᾶται . Αἱ δὲ μετεμψυχώσεις εἰ μὲν εἰς λογικὰ γένοιντο , αὐτὸ τοῦτο ψυχαὶ γίνονται τῶν σωμάτων , |
| κατὰ τὴν νῦν γέννησιν ἀποσημαίνει , ἅπαντα γὰρ φαίνεται τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτὰ καὶ διαμένοντα καὶ γεννώμενα ἐν τοῖς | ||
| τούτων καὶ τὸ παντὶ ἐνδέχεται : οὐ πάντα δὲ τὰ ζῶα βαδίζει : οὐδὲ γὰρ τὰ ἑρπετά : ὥστε διὰ |
| τὰ φυτά , προσιόντος δὲ τοῦ χειμῶνος , στεγάζουσι τὰ φυτά . εἰ δὲ βούλει κίτρια ἐρυθρὰ ποιῆσαι , ἐγκέντρισον | ||
| ζʹ . ὁποῖα εἶναι δεῖ τὰ μέλλοντα φυτεύεσθαι τῶν ἐλαιῶν φυτά . ηʹ . ἐλαίας πολυφόρους ποιῆσαι . θʹ . |
| καὶ θεοὺς καὶ γῆν καὶ θάλασσαν καὶ ἀνθρώπους καὶ τὰ ἄλογα πάντα καὶ ἄψυχα , τῷ δὲ θεῷ οὐ δυνατὸν | ||
| Ἀρίστωνος , ἀποκηρύττουσι , ποῖα δὲ ἆθλα ἀποκρίνουσιν ; Τὰ ἄλογα καὶ τῶν συνήθων σφίσι γενομένων ἀπέχεσθαι φιλεῖ καὶ φείδεσθαι |
| ἐπεὶ τῶν πραγμάτων τὰ μέν ἐστιν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά , τῶν μὲν νοητῶν κριτήριον ἔλεξεν εἶναι τὸν ἐπιστημονικὸν | ||
| ὥσπερ οἱ χειμαζόμενοι σκοπουμένη πόρρωθεν , τὰ θεῖα λέγω καὶ νοητά , καὶ συγγενέσθαι τούτοις ἀμέσως καὶ κατὰ νοῦν ἐνεργῆσαι |
| ἐλθὼν δέοὐ γὰρ δεῖ μηκύνεινηὗρον στάσεως τὰ περὶ Διονύσιον μεστὰ σύμπαντα καὶ διαβολῶν πρὸς τὴν τυραννίδα Δίωνος πέρι : ἤμυνον | ||
| ὅτι τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ διοικοῦντος λόγου καὶ θεοῦ τὰ σύμπαντα δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα |
| ἄτομοι ἦσαν , καὶ νῦν εἰσίν . ἄφθαρτα γὰρ καὶ ἀγένητα τὰ τοιαῦτά ἐστι κατὰ τὴν ἔννοιαν τῶν σωμάτων : | ||
| πληρώσαντες αὐτὸ τοῦ Φλάκκου ἀπ ' οὐδεμιᾶς προφάσεως κατηγόρουν , ἀγένητα πλάττοντες ἐγκλήματα καὶ ψευδεῖς ῥήσεις δι ' ἀναπαίστων καὶ |
| ἑνὸς δὴ ποιησώμεθα λόγους , οἳ καὶ ἐπὶ πάντα ἡμῖν ἄστρα ἁρμόττοντες φανοῦνται . Τίνος ; Ἡλίου πᾶς ἄνθρωπος σῶμα | ||
| κοίλης μὲν γὰρ αὐτῆς ὑπαρχούσης προτέροις ἂν ἐφαίνετο ἀνατέλλοντα τὰ ἄστρα τοῖς δυσμικωτέροις , ἐπιπέδου δὲ πᾶσιν ἅμα καὶ κατὰ |
| πραγμάτων ἀσχολεῖται εὐφημίας τὸ ἐγκώμιον : τὰ δὲ πράγματα ἢ ἄψυχά ἐστιν , ὄντα ἐν σώμασιν οἷον ἀσπὶς ἢ δόρυ | ||
| τὰ ἔμψυχα καὶ ἄλογα , οἷον ὁ βοῦς , τὰ ἄψυχά φησι χρῆναι παρασκευάζειν καὶ ἔχειν οἴκοι κείμενα : καὶ |
| φλέβας , ἐξέδρας . Ἔχει ὁ μ . κ . ἀέρια ζ . : ἔχει κ . ὁ ἄνθρ . | ||
| κολαστὰς προσμαρτύρεται τὸν αἰθέρα καὶ τοὺς ἀνέμους , ἤτοι τὰ ἀέρια στοιχεῖα : τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγάς , τὴν |
| τῇ αἰτίᾳ προσχρήσεται ὡς αὐτὰ καθ ' αὑτὰ περαινόμενος . ἔνυλα οὖν καὶ αὐτῷ τὰ εἴδη καὶ ἄλλως ἀχώριστα ἢ | ||
| ἐὰν καὶ ἐπὶ τῶν ἀύλων οὕτω τοὺς ὅρους ληψόμεθα , ἔνυλα ἔσται τὰ ἄυλα . ἀλλὰ τοῦτο ἀδύνατον . οὐκ |
| τέλος δὲ ὃ προτίθεται ποιῆσαι . τῇ ἰατρικῇ ὑπόκεινται τὰ ἀνθρώπεια σώματα , τέλος δὲ ἔχει τὴν ὑγίειαν , τῇ | ||
| Οὐκοῦν οἵ γε τοῖς ἀνθρώποις καλῶς χρώμενοι καλῶς πράττουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα ; Εἰκός γ ' , ἔφη . Οὐκοῦν |
| τὴν τάξιν ἐπιγραφὴν ποιῆσαι , ὡς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσικά , ἀλλ ' ἐκεῖ εὐλόγως : καὶ μόναις γὰρ | ||
| ἐφεξῆς διοριστέον . φαίνεται δὴ τῶν σωμάτων τὰ μὲν εἶναι φυσικά , τὰ δ ' οὔ , λέγω δὲ φυσικὰ |
| πρὸς τὴν νίκην , δόξαι τῆς σωτηρίας αἴτια γεγονέναι τὰ ζῶια : χάριν οὖν αὐτοῖς τοὺς ἀνθρώπους ἀποδοῦναι βουλομένους εἰς | ||
| , . ̈ . , Δ . γεγενημένα εἶναι τὰ ζῶια συστάσει † ειδεεναστρον πρῶτον τοῦ ὑγροῦ ζωιογονοῦντος . . |
| πρὸς τὸν θεῖον νοῦν οὐχ ὅτι μηδέποτε δύναται νοεῖν τὰ ἄυλα εἴδη , ἀλλ ' ὅτι μὴ συνεχῶς καὶ ἀεί | ||
| τὰ περὶ τὸν νοῦν οὕτω θετέον ὥσπερ τὰ χωριστὰ καὶ ἄυλα διατιθέμεθα , ἵνα μὴ κατ ' ἐπίνοιαν ἀλλὰ κυρίως |
| οὐχ ὡς ἐκεῖνοι λέγουσι τὸ ἀπὸ τῶν ἀψύχων ἐπὶ τὰ ἔμψυχα καὶ τὸ ἀνάπαλιν : ἀλλὰ καθόλου ἡ ῥητορικὴ πολυπραγμονοῦσα | ||
| ἐμψύχων ἐπὶ ἔμψυχα , οἷον ποιμένα λαῶν , ἄμφω γὰρ ἔμψυχα . ἀπὸ ἀψύχων ἐπὶ ἄψυχα , οἷον σπέρμα πυρὸς |
| πολυστένακτα , μεμπτά × ἔνιοι δὲ ἀλάλητα ἢ ἀμετάτρεπτα ἢ ἀκίνητα . κατὰ στέρησιν τοῦ στέμβεινλέγει δὲ καὶ Εὐφορίων κλέος | ||
| : τριχῇ δὲ οὕτως , ὅτι τὰ μέν ἐστι παντελῶς ἀκίνητα , ὥσπερ τὰ νοητά , καθάπερ φησὶν ἐν τῇ |
| ἐκ τοῦ συνεζευγμένου θνητοῦ τροπὰς καὶ μεταβολὰς εἰκότως ἐνδέχονται , ἄτρεπτα δὲ τὰ τῆς τῶν ὅλων ἐστὶ φύσεως , ἅτε | ||
| τὰ ὑμέτερα , Μοιρῶν τε ἰσχὺν ἐφιλοσόφουν καὶ τὸ οὕτως ἄτρεπτα εἶναι , ἃ κλώθουσιν , ὡς , εἰ καὶ |
| ἀναθέσει τιμᾶν , ἐπεὶ καὶ αὐτῶν , ἔφην , ἡμῶν τιμιώτατα ἃ φθεγγόμεθα , ὡς δὴ τοὺς μὲν ἀνδριάντας καὶ | ||
| ἐπὶ ταῦτα ἴεμαι , ἀρετῆς ἐπιθυμῶν καὶ διακινδυνεύων , τὰ τιμιώτατα δὲ θέλων περιποιήσασθαι καὶ ἐς ἐμαυτὸν μὴ καταλῦσαι τῆς |
| ! εὐκλείας θεοῦ : [ ] δονδε ! ! ? τιμία . . . [ ] ειν [ [ ] | ||
| . πρέσβειρα θεάων : ἡ παλαιοτάτη τῶν ἀρετῶν , ἡ τιμία , δίκη , ἔντιμος δικαιοσύνη . Μετά : ἐν |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς καὶ ἐκλείψεως καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις μηθὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τῆς γνώσεως συντείνειν | ||
| ἐπιστήμην , σύνεσιν , τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ , ἃ κτᾶσθαι δεῖν ἀλλ ' οὐχὶ ἐκεῖνα . |
| ἐν ψυχῇ ὄντα συνέχεται ὑπ ' αὐτῆς μᾶλλον ἢ τὰ αἰσθητά . Ἄνεισι μὲν ἐπὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς , ἐν | ||
| αἰσθητὰ ἐφ ' ἑκατέρων ; τὰ μέν κτλ . τὰ αἰσθητά . τὰ δέ κτλ . τὰ ἐν τῇ διανοίᾳ |
| τὸ εὐχαριστεῖν αὐταρκέστατος . οἱ μὲν οὖν τῶν δένδρων καρποὶ γεννήματα λέγονται τῶν ἐχόντων , ὁ δὲ παιδείας καὶ φρονήσεως | ||
| οὐ τῷ θεῷ . τὰ μὲν γὰρ οἰκεῖα τοῦ θεοῦ γεννήματα αἱ ὁλόκληροι ἀρεταί , τὰ δὲ συγγενῆ φαύλων αἱ |
| τὸ εὐλόγως . Ἑρμῆς δὲ εὐλόγως συνήγαγεν : ἰστέον ὅτι πάντα τὰ ὁδαῖα καὶ τὰ ἕρμαια καὶ τὰ κατὰ τύχην | ||
| ὑπόκομψον , φωνὴν ὑφειμένην , βαίνει εὐστρόφως καὶ κινεῖται τὰ πάντα εὐρύθμως . Τὸν δὲ φιλοχρήματον ἄνδρα τοιοῦτον εἶναι νόει |
| ? [ λόγος . τὰ ] γὰρ αὐτὰ ? [ εἴδωλα ] τοΙωνο ? # ! ! # . ΙΙϹτο | ||
| ἀλλὰ ἀνθρώπινα πάντα καὶ θνητὰ καὶ σωματικὰ καὶ τῶν ἀληθῶν εἴδωλα . Ὑπὸ δὲ πλήθους εἶπεν , ἐπειδὴ οἱ πολλοὶ |
| ἀναπλάττων γὰρ ἑαυτῷ τῆς παιδὸς τὸ κάλλος καὶ φανταζόμενος τὰ ἀόρατα ἔλαθε σφόδρα κακῶς διακείμενος . ἐπιβουλεύει δ ' οὖν | ||
| ἐν ταῖς ῥητορικαῖς Τέχναις . . ἄοπτα : ἀντὶ τοῦ ἀόρατα καὶ οὐκ ὀφθέντα , ἀλλὰ δόξαντα ὁρᾶσθαι Ἀ . |
| μὲν ἄνθη καὶ ὑγρότερα τὴν φύσιν ὄντα μᾶλλον τὰ δὲ ἄμικτα καὶ ξηρὰ ἐλάττω καὶ ἀσθενέστερα , δι ' ὃ | ||
| ἐξ ἔρωτος . Ἔτι δὲ τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι ἄμικτα , οἷον ἐπιστήμην , τὰ δὲ μεμιγμένα , οἷον |
| τὴν οὐσίαν αὐτῆς , θνητὴν αὐτὴν εἶναι λέγουσι , καὶ σωματοειδῆ , ἀλλ ' οὐκ ἀσώματον . Ὁ δὲ Πλάτων | ||
| κενὸν καὶ τὸ ἀσώματον . Ἀριστοτέλης καὶ Πλάτων τὴν ὕλην σωματοειδῆ ἄμορφον ἀνείδεον ἀσχημάτιστον ἄποιον μὲν ὅσον ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ |
| τῇδε τῇ γῇ ; Ἢ εἰ λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα | ||
| ἔξωθεν φόβῳ τῶν βρεφῶν . ἔοικε γὰρ καὶ τὰ μήπω γεννώμενα φιλεῖν καὶ δέει πατρικῷ ἁλισκόμενος ἐντεῦθεν ὀρρωδεῖν ἤδη , |
| λόγον ἐν γῇ μὲν οὐχ οἷόν τε ὥσπερ τὰ ἄλλα σπέρματα φύεσθαι , ψυχὴν δὲ ζῴου δύνασθαι μόνην τὸ σπέρμα | ||
| , ἤτοι τὴν θυτικὴν μαντείαν : εὐκίνητος γὰρ οὖσα καὶ σπέρματα ἔχουσα ἡ γαστὴρ θύεται θεοῖς , ἀφ ' οὗ |
| ἐστιν ἐν τελείῳ καὶ ἀπὸ τελείου τέλεια ἀγαθὰ ἐργάζεται καὶ δημιουργεῖ καὶ ζωοποιεῖ . ἐπειδὴ οὖν τοιαύτης ἔχεται φύσεως , | ||
| , ὅτι καθ ' αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον δημιουργεῖ , τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν |
| , καὶ κύματα πόντου . ταῦτα ἔσται ἔργα θεοῦ παμμήτορος αἰώνια . πάντα βροτοῖς κατέδειξεν ὁ θεὸς καὶ ἐναντία πάντα | ||
| μετοχὴν ὄντος . πρότερα ἄρα ἐξ ἀνάγκης τὰ ἀίδια καὶ αἰώνια καὶ ὑπὲρ γένεσιν καὶ φθορὰν τῶν ἐν χρόνῳ καὶ |
| τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως , ἐν ᾧ τότε ἀνετράφη ἡ διοικοῦσα αὐτὸν φύσις καὶ ἐπεκράτησεν , ὅτε εἰς τὸ μεσαίτατον | ||
| τῆς διαλλαγῆς αἴτιον ἀποδιδοῦσα , οὕτως ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ διοικοῦσα τὰ κοινὰ καὶ τοῦ προσήκοντος ἑκάστῳ προνοουμένη βουλὴ πάντα |
| οὕτω φωτίζει , ὥστε καὶ τὰ τῶν ἄλλων χρώματα ποιεῖν ὁρατά , τὸν πόρρω δὲ οὕτως , ὥστε ἑαυτὸ μόνον | ||
| ὅπῃ τύχοι φέρεται , καὶ ὀφθαλμοὶ πρὸς πάντα ἀναπεπταμένοι τὰ ὁρατά , καὶ ἃ μὴ θέμις ὁρᾶν , ἐξώκειλαν , |
| τὰς ἀρχὰς ἐξ ἄλλων εἶναι ἀρχῶν , ἐπειδὴ πάντα τὰ φθειρόμενα εἰς ἐκεῖνα φθείρονται ἐξ ὧν καὶ συνεστήκασιν , ὥσπερ | ||
| ἐάν γε μὴν ἴδῃς τὰ γνήσια ἔγγονα καὶ πρωτότοκα Αἰγύπτου φθειρόμενα , τὸ ἐπιθυμεῖν , τὸ ἥδεσθαι , τὸ λυπεῖσθαι |
| φθείρεσθαι . Καθ ' οὓς μὲν γενητὸς ὁ κόσμος , γενητὰ τὰ ζῷα καὶ φθαρτά εἰσιν . Οἱ περὶ Ἐπίκουρον | ||
| γένεσις ἔσται , εἰ δὲ μὴ γένεσις , οὐδὲ τὰ γενητὰ εἴδη , εἰ δὲ μὴ τὰ γενητά , οὐδὲ |
| Διόπερ οὐδὲ τῷ νοεῖν αὐτὰ ἐνεργοῦμεν : ἔσται γὰρ οὕτω νοερὰ αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἀφ ' ἡμῶν ἐνδιδομένη : | ||
| ἐπιστήμῃ τὸ κακὸν πρὸ πείρας γνῶναι . Ὥσπερ δὲ ἡ νοερὰ διέξοδος κατάβασίς ἐστιν εἰς ἔσχατον τὸ χεῖρονοὐ γὰρ ἔνι |
| πορεύεται τὴν αὑτοῦ χώραν φυλάττων δι ' αἰῶνος καὶ σελήνης φάσματα καὶ ἀστέρων φορὰ χωρεῖ καὶ ὡρῶν περίοδοι καὶ τάξεις | ||
| ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντες , ἅττα ποτ ' ἐστὶ ταῦτα τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν ; ὧν πρῶτον ἐπισκοποῦντες φήσομεν , ὡς |
| τάφους κυλινδουμένη , περὶ ἃ δὴ καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα , οἷα παρέχονται αἱ τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα , | ||
| ἐξουσιαστικὰ δ ' ἀμφότερα ὁρᾶται : τὰ δὲ τῶν ψυχῶν σκιοειδῆ καταφαίνεται . Ὡσαύτως τοίνυν καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός . |
| πραγμάτων τὰ μὲν ὡς ὄντα θεωρεῖται , τὰ δὲ ὡς γινόμενα μηδαμῶς ἄλλως τὸ εἶναι ἢ ἐν τῷ γίνεσθαι ἔχοντα | ||
| μέλλοντα ἢ ἐνεστῶτα περισπώμενον ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ ειω γινόμενα παράγωγα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον |
| τὰ σύστοιχα τούτοις στοιχεῖά φησιν εἶναι τῶν σωμάτων καὶ συγκεῖσθαι πάντ ' ἐκ τούτων , Ἀ . δὲ τοὐναντίον : | ||
| κόσμου [ ] πρῶτον εἴπωμεν . [ εἰ μὲν ] πάντ ' ἔχει τοῖς ἀνθρώποις ? [ ] κατάλληλα καὶ |
| κατὰ τοὺς τῆς φύσεως λόγους περαινομένων , τὰ δ ' ἐπίγεια καθάπερ ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν ἔχοντα τὴν ὅλων τὴν οὐσίαν | ||
| ἀνθρώπων ἐκπεπονηκέναι καὶ διαφερόντως δοκοῦσιν ἀστρονομίαν καὶ γενεθλιαλογικήν , τὰ ἐπίγεια τοῖς μετεώροις καὶ τὰ οὐράνια τοῖς ἐπὶ γῆς ἁρμοζόμενοι |
| δὲ τοῦ ἀδελφοῦ πέρυσιν , ὑπερβᾶσα τὸν τελευταῖον κληρονόμον , γνησία θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει φάσκουσα εἶναι Φίλη , | ||
| Καππαδοκίας ἔχων τὴν ἀρχήν , οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ γονὴ γνησία , τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων τἀδελφοῦ Ἀριαράθην υἱοποιεῖται . |
| ἀληθῶν τε καὶ ψευδῶν διάκρισιν καὶ τῆς λογικῆς δυνάμεως παντάπασιν ἄμοιρα τὰ ἄλλα ζῷα . εἰ τοίνυν διὰ τῆς παρούσης | ||
| ὡς συμβεβηκότα , πρῶτον μὲν ἀδύνατον τοῦτο , οὐσίας γὰρ ἄμοιρα ὄντα οὐδαμοῦ εἶναι δύναται , ὄχημα γὰρ ὥσπερ ἐστὶν |
| ἀπείρου φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Εἰπόντος τοῦ Ἀναξαγόρου ὅτι | ||
| παραδοὺς ἑκάστου αὐτῶν τὴν ἰδιότητα , μεταβαίνει λοιπὸν ἐπὶ τὰ σωματικὰ πάθη καὶ λέγει , πῶς χρὴ διαγινώσκειν ὑπὸ κόπου |
| μὴ μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται , ἔσθ ' ὅτι ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς ἀπὸ τῆς τέχνης ; Οὐ φαίνεται , ἔφη . | ||
| ὁ Θ . τοῦτό γε καλῶς αὐτῷ μαρτυρῶν . Ὁ δημιουργὸς ἤρχετο τῆς συστάσεως τοῦ κόσμου ἐκ πυρὸς καὶ γῆς |
| εὐδαιμονίαν οὐ συντελεῖ , δείκνυσι διὰ τοῦ μὴ περὶ τὰ ἐνδεχόμενα αὐτὴν καταγίνεσθαι μηδὲ περὶ τὰ τῆς ὕλης ἐχόμενα , | ||
| . συνάγουσι δὲ συμπεράσματα αἱ μὲν τὴν μείζονα ἔχουσαι ἐνδεχομένην ἐνδεχόμενα : αἱ δὲ τὴν μείζονα ὑπάρχουσαν ἔχουσαι οὐ συνάγουσι |
| ' ἔνι φροντίδος ἔγχος ᾧ τις ἀλέξεται : οὔτε γὰρ ἔκγονα κλυτᾶς χθονὸς αὔξεται οὔτε τόκοισιν ἰηίων καμάτων ἀνέχουσι γυναῖκες | ||
| δὲ τῆς τούτων ὁμιλίας τε καὶ τρίψεως πρὸς ἄλληλα γίγνεται ἔκγονα πλήθει μὲν ἄπειρα , δίδυμα δέ , τὸ μὲν |
| γυναῖκες ὡς ἐν Αἰγύπτῳ , ἐκείναις τερατώδη ἐπιχωριάζει γίνεσθαι . τέρατα δέ ἐστιν οὐ μόνον τὰ πλεονάζοντα ἢ ἐλλείποντα τοῖς | ||
| , πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν θαύματα ἐπιδεικνύντων , πολλῶν δὲ τερατοσκόπων τέρατα κρινόντων , μυρίων δὲ ῥητόρων δίκας στρεφόντων , οὐκ |
| τὸν ἀπὸ γῆς ἑαυτὸν εἰς ὕψος αἴροντα καὶ ἐπισκοποῦντα τὰ μετάρσια , μετεωροπόλον τε καὶ μετεωρολογικόν , ἐρευνῶντα τί ἡλίου | ||
| ' αὐτοῦ καὶ νοῦς εὐθὺ τοῦ αἰθέρος συντέταται πρὸς τὰ μετάρσια καὶ ἡ ὁδὸς αὐτῷ ἄνω δι ' οὐρανοῦ ἄπεισι |
| κατὰ φύσιν ἔχοντα καὶ ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα ἢ μένει ἢ κύκλῳ κινεῖται . . : κρατοῦντος | ||
| φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Καὶ Ἀρχέλαος ὁ Ἀθηναῖος , |
| ψυχῆς ἦλθε δύναμις , ἀὴρ δὲ πᾶς καὶ αἰθὴρ καὶ οὐρανὸς σύμπας ψυχῆς ἄμοιρος , ἀλλ ' ἐκεῖ ψυχαὶ ἀγαθαὶ | ||
| ὀρφναίοιο πόλου χρυσήνιος ἠὼς ἀντολίας ἤνοιγεν , ἐδέχνυτο δ ' οὐρανὸς ὄρθρον : καὶ τότ ' ἀριστῆες Μινύαι νέκυν εἰσενόησαν |
| ἀρχάς , ἀλλ ' ἵνα μὴ ἀναπιεζούμενα τὰ τῆς μασχάλης σώματα πληροῖ τὸν τῆς ὠμοπλάτης τόπον . συμφώνως δὲ πᾶσιν | ||
| . Ἔστιν . Τῆς τοίνυν μαχητικῆς τῷ μὲν σώματι πρὸς σώματα γιγνομένῳ σχεδὸν εἰκὸς καὶ πρέπον ὄνομα λέγειν τι τοιοῦτον |
| . οἱ μὲν κατωκάρα δεσμοῖσι δέδενται πιτνάντες θοὰν κλίμακ ' οὐρανὸν ἐς αἰπύν * * * ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ | ||
| ' ὅλης γὰρ τῆς νυκτὸς προηγεῖτο λαμπὰς καιομένη κατὰ τὸν οὐρανὸν μέχρι οὗ συνέβη τὸν στόλον εἰς τὴν Ἰταλίαν καταπλεῦσαι |
| σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
| Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
| αἰτίαν , εἰ μὴ ὅτι ἐκεῖθέν πως καὶ τοῦτο . Πάντα ταῦτα ἕπεται τοῖς δύο μὲν ἀρχὰς ποιοῦσι τῶν ὅλων | ||
| φαίνεται τῶν νοσημάτων εἶναι τοῦτό τε καὶ ἡ ἀστροβολησία . Πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν σκώληκα ἴσχει πλὴν τὰ μὲν πλείους |
| γράφεται μέγα τέρπεται . Κρέα : ὑπάρχουσι , λείπει . τερπνά : ἡδέα . εὐάντητος : ἐπιθυμητὴ , εὐσυνάντητος , | ||
| τόρευσον ἔαρος κύπελλον ἤδη : τὰ πρῶτ ' ἡμῖν τὰ τερπνά ῥόδα φέρουσαν ὥρην . ἀργύρεον δ ' ἁπλώσας ποτὸν |
| τινὰ τοῦ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματος , καὶ τὰ λεγόμενα ἀγαθά , πλοῦτοί τε καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη παρασκευή ; | ||
| οὐ καλά ; Ὡμολόγει . Εἰ δὲ καλά , καὶ ἀγαθά ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ |
| ἀεὶ τόπον , καὶ τοτὲ μὲν ἔστιν ὅτε βάσιν ἑνὸς κεκτημένα τινὸς κέντρου , τοτὲ δὲ πλείονα τῷ περικυλινδεῖσθαι . | ||
| ὁπωσοῦν ὡμοιωμένα αὐτῷ , εἴτε ἐξ ἀϊδίου τὴν ὁμοίωσιν εἴη κεκτημένα , εἴτε ἀπό τινος χρόνου τυγχάνοι ταύτην ἀσκήσαντα , |
| συμπεσοῦσαν στῆναι καὶ μήποτε αὖθις ἔχειν ὅθεν κινηθέντα γενήσεται . ἀθανάτου δὲ πεφασμένου τοῦ ὑφ ' ἑαυτοῦ κινουμένου , ψυχῆς | ||
| δὲ ῥίψασαν ἑαυτὴν εἰς τὴν θάλατταν Λευκοθέαν ὀνομασθῆναι καὶ τιμῆς ἀθανάτου τυχεῖν παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . χρόνῳ δ ' ὕστερον |
| καλεῖται Χαρσιάρω : ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ εὐχαριστοῦσιν πάντα τὰ πετεινὰ τὸν θεόν : καὶ ἀποτελεῖται ἐν αὐτῇ πᾶν στοιχεῖον | ||
| τοῖς ἀλόγοις ζῴοις μέγιστα καὶ σπουδαιότατα διείληπται . τὰ γοῦν πετεινὰ ἃ μάλιστα πέφυκε πρὸς τάχος , ἔστιν ἰδεῖν ὑπὲρ |
| καὶ κατὰ σχέσιν κατηγορεῖται . Λημμάτιά τινα προλαμβάνει χρήσιμα αὐτῷ ἐσόμενα πρὸς τὴν διδασκαλίαν καί φησιν ὅτι πάντως τῶν ἑτερογενῶν | ||
| ἢ ἄμεσον ἀρχὴν εἶπεν ἀντὶ τοῦ ἔσχατόν τι ὁρίσαν τὰ ἐσόμενα ἀφ ' οὗ ἡ ἄνοδος ἐπὶ τὰ πρὸ αὐτοῦ |
| καὶ κιναίδων ; εἶτα τὰ ἐκείνων ἔργα πράσσων καὶ τὰ δόγματα ἔχων τοὺς λόγους ἡμῖν λέγεις τοὺς Ζήνωνος καὶ Σωκράτους | ||
| τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἱερῶν : ἱερὰ δὲ ἔστι τὰ ἀμφικτυονικὰ δόγματα . Προβληθεὶς Πυλαγόρας οὗτος . Πυλαγόρας : ὁ χειροτονούμενος |
| [ τοὺς δὲ κλεπτικούς ] , [ ἢ καὶ ὑπὸ θνητῶν ] παιομένους [ δόρατι ] , πρὸς τῷ [ | ||
| πολλάκις ἤδη φανέντος πελαγίοις ἐν ἀγκάλαις , ὃν καὶ τὰ θνητῶν φασιν ἀγγέλλειν πάθη . γλαῦκον λέγεις ; ἔγνωκας . |
| φαντάζεσθαι . ἐν δὲ ταύτῃ οὔσῃ τοιαύτῃ ἀνὰ λόγον τὰ φυόμενα φύεσθαι , δένδρα τε καὶ ἄνθη καὶ τοὺς καρπούς | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῇ περὶ ἡμᾶς μικρὰ πάντα τὰ φυόμενα , καὶ οὐδὲν ὑπερέχον ὡς εἰπεῖν τῆς θαλάττης : |
| , ἀλλὰ ἐκ τοῦ εὐθέος διαγωνιζόμενοι . καὶ ἔστιν τὰ θεάματα , ἐμοὶ δοκεῖν , οὐδέν τι ἐκείνοις παραπλήσια , | ||
| , ὦ Σώκρατες , καλῶς τε λέγεις καὶ ἐγὼ εἰσάξω θεάματα ἐφ ' οἷς ὑμεῖς εὐφρανεῖσθε . Ὁ μὲν δὴ |
| τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν , ταῦτ ' ἂν εἴη καλά ; “ ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος | ||
| καὶ σωφροσύνης πρόσωπον , καὶ οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω καλά . Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ |
| ἐπεσκόπει , ὅσα οὐ - ρανοῦ κινήματα , ὅσα γῆς παθήματα , θεῶν βουλάς , ἀνθρώπων φύσεις , ἡλίου φῶς | ||
| ἀκοήν , δι ' ἃς αἰτίας τὰ περὶ αὐτὸ συμβαίνει παθήματα , λεκτέον . ὅλως μὲν οὖν φωνὴν θῶμεν τὴν |
| ἐπὶ τῆς γῆς ἡ κατοίκησις αὐτῶν ἔσται . καὶ τὰ πνεύματα τῶν γιγάντων νεφέλας ἀδικοῦντα , ἀφανίζοντα καὶ ἐνπίπτοντα καὶ | ||
| παραχυθὲν οὕτω μέθας ἵστησιν ὥστε καὶ τῶν ἀφροδισίων παραλύειν τὰ πνεύματα πέττον . τὴν μανίαν φησὶν ὁ Χρύσιππος πολλαχοῦ προσάπτεσθαι |
| ἔστι δὲ ] Ἱμέρα πόλις Σικελίας . ἀμφιπόλει δὲ , περιπόλει . σῶζε . εὔχεται δὲ μὴ ὑποταγῆναι τὴν Ἱμέραν | ||
| δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν Ἱμέραν τὴν πόλιν |
| δόξας . Εἰσὶ δή τινες οἳ πᾶσαν τὴν τοιαύτην οὐσίαν ὁμοιομερῆ καὶ τὴν αὐτὴν καὶ μίαν ἀποφαίνονται , ὡς καὶ | ||
| αὐτὸ ἕκαστον ἀφ ' ἑαυτοῦ τέλειον : τοιαῦτα γὰρ τὰ ὁμοιομερῆ ἐστιν ὁμολογουμένως , μερισάμενα μὲν τὴν ὁλότητα , μένοντα |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
| ' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
| λέγω καὶ σπερμάτων καὶ ἀνθρώπων πανόπτην ] τὸν πάντ ' ἐφορῶντα . Ὅμηρος Ἥλιος “ ὃς πάντ ' ἐφορᾷς καὶ | ||
| ξίφει τὴν κεφαλὴν διατεμών . ἀγασθέντα δὲ τὸν πάντ ' ἐφορῶντα Ἥλιον οἱ αὐτοί φασι τῆς εὐσεβείας τὴν ὑπερβολήν , |
| : καὶ τρίτον τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , | ||
| ' οὐδένα τόπον στερουμένου τινὸς ὧν νῦν ὁ σύμπας ἔχει κόσμος , ἀνάγκη πᾶσα ὑπὸ τῶν ὑπερκειμένων συγκεκοσμῆσθαι καὶ πεπληρῶσθαι |
| τὰ ἄλλα ζῶα , ἅπαξ ἡμερωθεὶς ἀγριοῦται . τὰ δὲ τικτόμενα ἐξ αὐτοῦ γίνεται ἐκείνῳ ἐοικότα . βιβάζειν δὲ χρὴ | ||
| τῶν ὀρνίθων τὸ ἕκτον μέρος ἔστωσαν ἀλεκτρυόνες . Τὰ δὲ τικτόμενα ὠὰ εὐθὺς ληπτέον , καὶ συνθετέον εἰς ἀγγεῖα μετὰ |
| ἀρετῆς ὄνομα , τὸ δὲ κακίας , ἄμφω δὲ προαιρέσεως ἔργα . οἷς δὲ προαίρεσις οὐ κοινωνεῖ , τούτων ψαύει | ||
| ποτὲ εἰς Ὀλυμπίαν ἃ εἶχες περὶ τὸ σῶμα ἅπαντα σαυτοῦ ἔργα ἔχων : πρῶτον μὲν δακτύλιον ὃν εἶχες σαυτοῦ ἔχειν |
| μάχῃ , ἀμβρύνεταί τε ὑφ ' ἡδονῆς , καὶ καθίησι κάλλη , καὶ φρονήματος ὑποπίμπλαται καὶ βαίνει μακρότερα . Γνῶθι | ||
| τραφέντες τοῖς ἤθεσιν , Ἀττικοῖς λειμῶσιν ἐμπρέψωσι , καὶ τὰ κάλλη τῶν ἀγωγίμων ἐνθένδε λαβόντες , οὕτως ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν |
| νῦν δὲ τὸ αἰώνιόν φησιν . ἀντὶ τοῦ ἀνελλιπῶς καὶ αἰωνίως παρὰ τῷ Διὶ τιμῶνται τῷ ἐν οὐρανῷ ὄντι . | ||
| τὸ ἓν ταυτότητος αἴτιον τοῖς θείοις εἴδεσι καὶ τοῦ μένειν αἰωνίως καὶ τοῦ ἔχειν ὡς ἔχει : μένοντος γάρ φησιν |
| ἀλλοιοῦσα τὰ πράγματα : ἐπὶ δὲ τῶν ὁδευόντων ὁμοίως τὰ χερσαῖα καὶ τὰ τετράποδα τῶν ζῳδίων ἐπισκοπεῖν χρή . ἐπίμονα | ||
| θεὸς ποιήσας τὰ τετράποδα καὶ τὰ θηρία καὶ ἑρπετὰ τὰ χερσαῖα τὴν πρὸς αὐτὰ εὐλογίαν παρασιωπᾷ , τηρῶν τῷ ἀνθρώπῳ |
| ὧν οὐδενὸς ἐγερθέντες μνημονεύουσιν . οὐκ ἄρα ἐνύπνια τὰ ἐκείνων φαντάσματα , ὥστε οὐδὲ ὕπνος ἡ ἐπίληψις . τὰ αὐτὰ | ||
| αἴσθησιν : τῷ δὲ καὶ ἀφ ' ἑαυτῆς προτείνειν τὰ φαντάσματα καὶ μὴ παρόντων ἔτι τῶν κινούντων ἐξῄρηται τῆς αἰσθήσεως |
| νομίζω , τὰ δ ' εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα τῶν ὄντων μιμήματα μὴ μάτην εἰσιέναι καὶ ἐξιέναι εἰρηκέναι , ἀλλὰ βουλόμενον | ||
| μάλιστα . Οὐκοῦν καὶ τὰ ζωγραφήματα τρόπον τινὰ ἄλλον λέγεις μιμήματα εἶναι πραγμάτων τινῶν ; Ναί . Φέρε δήἴσως γὰρ |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| δὲ καὶ καλοὺς ἀγρούς , πολλὰ δὲ ἄλλα χρήματα , ξύμπαντα δὲ ταῦτα τὰ ὄρη . οὗ δὴ ἀποθανόντος καὶ | ||
| ὁ δὲ ἀργύριον , ὁ δὲ ἀνδράποδα , ὁ δὲ ξύμπαντα ταῦτα , ὁ δ ' ἐπὶ τῷ λέγειν θαυμάζεσθαι |
| πρὸς κατασκευήν , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι | ||
| κινδυνεύει οὖν ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας σοφίας , ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι . δοκεῖ |
| καθ ' αὑτὸ συμβέβηκεν αὐταρκεστάτην εἶναι ὑπόθεσιν τοῖς περὶ τὰ μαθήματα διατρίβουσι ; τὰς μὲν οὖν ἄλλας ὑπερθετέον , μιᾶς | ||
| ταῦτ ' οὖν δὴ πάντα ὡς μὲν οὐκ ἀναγκαῖά ἐστι μαθήματα τῷ μέλλοντι σχεδὸν ὁτιοῦν τῶν καλλίστων μαθημάτων εἴσεσθαι , |
| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| λέγουσι τὸ ἐμὸν καὶ τὸ οὐκ ἐμόν , αὕτη ἄριστα διοικεῖται ; Πολύ γε . Καὶ ἥτις δὴ ἐγγύτατα ἑνὸς | ||
| ὁ τόπος , ἀλλὰ τυράννοις ἰδίοις καθ ' ἕκαστον ἐμπόριον διοικεῖται . Ἀπὸ δὲ Ὀπώνης τῆς ἀκτῆς εἰς τὸν νότον |
| , ἐπεὶ τῶν τινῶν τὰ μέν ἐστι σώματα τὰ δὲ ἀσώματα , δεήσει τὰ διδασκόμενα τινὰ ὄντα ἤτοι σώματα εἶναι | ||
| φησιν ὁ ἡμέτερος φιλόσοφος Ἀμμώνιος . τὰ γὰρ εἴδη ὡς ἀσώματα οὐκ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς συμβεβηκότα : ὁ γὰρ λόγος |