| τὴν οὐσίαν αὐτῆς , θνητὴν αὐτὴν εἶναι λέγουσι , καὶ σωματοειδῆ , ἀλλ ' οὐκ ἀσώματον . Ὁ δὲ Πλάτων | ||
| κενὸν καὶ τὸ ἀσώματον . Ἀριστοτέλης καὶ Πλάτων τὴν ὕλην σωματοειδῆ ἄμορφον ἀνείδεον ἀσχημάτιστον ἄποιον μὲν ὅσον ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ |
| μὲν Ἐπικούρειοί φασι μὴ εἶναί τι λεκτὸν , οἱ δὲ Στωικοὶ εἶναι , ὅταν λέγωσιν οἱ Στωικοὶ εἶναί τι λεκτόν | ||
| Θαλῆς μὲν καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας καὶ πρὸς τούτοις οἱ Στωικοὶ γιγνώσκουσιν ὁμοίους εἶναι καὶ τούτους οὐσίας ψυχικάς . τοὺς |
| τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς καὶ ἐκλείψεως καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις μηθὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τῆς γνώσεως συντείνειν | ||
| ἐπιστήμην , σύνεσιν , τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ , ἃ κτᾶσθαι δεῖν ἀλλ ' οὐχὶ ἐκεῖνα . |
| εἰς τὸ σκίασμα τῆς γῆς ἐμπίπτουσαν : τὴν ψυχὴν καὶ ἐπιδιαμένειν καὶ μετεμβαίνειν : ὑετοὺς κατὰ ἀέρος τροπὴν ἀποτελεῖσθαι : | ||
| ἧς οὐ μέτεστι τῷ μήτε δαίμονας μήτε ἥρωας μήτε ὅλως ἐπιδιαμένειν δύνασθαι τὰς ψυχὰς συγκεχωρηκότι . Ἐκεῖνο δέ μοι κριτῇ |
| γένεσίς ἐστιν ἀριθμῶν . ὡς γὰρ τὰ ἐκμαγεῖα καὶ οἱ τύποι πάντα τὰ ἐναρμοσθέντα αὐτοῖς ὅμοια ποιοῦσιν , οὕτω καὶ | ||
| ὁδοὶ καὶ οἱ τρόποι . καὶ παρὰ Πλάτωνι Ἰδέαι οἱ τύποι τῶν οὐσιῶν , ἀνθρωπότητος καὶ βοότητος καὶ τῶν ἄλλων |
| ἀίδια ποιεῖ , ἀλλ ' εἰ ἀεὶ ἀγαθός ἐστιν , ἀίδια ποιεῖ . ἐπὶ δὲ τῶν τὸ εἶναι ἢ μὴ | ||
| γίγνοιτό τι μὴ φθειρομένου τινός , ἀλλ ' ἦν ἅπαντα ἀίδια . Τὰ κακὰ οὖν ἐκ ταύτης καὶ διὰ ταύτην |
| οὐχ ὡς ἐκεῖνοι λέγουσι τὸ ἀπὸ τῶν ἀψύχων ἐπὶ τὰ ἔμψυχα καὶ τὸ ἀνάπαλιν : ἀλλὰ καθόλου ἡ ῥητορικὴ πολυπραγμονοῦσα | ||
| ἐμψύχων ἐπὶ ἔμψυχα , οἷον ποιμένα λαῶν , ἄμφω γὰρ ἔμψυχα . ἀπὸ ἀψύχων ἐπὶ ἄψυχα , οἷον σπέρμα πυρὸς |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
| . τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
| τῇ αἰτίᾳ προσχρήσεται ὡς αὐτὰ καθ ' αὑτὰ περαινόμενος . ἔνυλα οὖν καὶ αὐτῷ τὰ εἴδη καὶ ἄλλως ἀχώριστα ἢ | ||
| ἐὰν καὶ ἐπὶ τῶν ἀύλων οὕτω τοὺς ὅρους ληψόμεθα , ἔνυλα ἔσται τὰ ἄυλα . ἀλλὰ τοῦτο ἀδύνατον . οὐκ |
| πυρὸς , ἀέρος , γῆς καὶ ὕδατος : ἅτινα καὶ ὑλικὰ στοιχεῖα καλοῦνται . λδʹ . Ἀνατομή ἐστι θεωρία τῶν | ||
| γὰρ καὶ τὰ στοιχεῖα φύσιν προσηγόρευσαν οἱ λέγοντες αὐτὰ εἶναι ὑλικὰ αἴτια , οἱ μὲν πῦρ οἱ δὲ γῆν οἱ |
| αὐταὶ οὖσαι καὶ ἄφθαρτοι τὰ μὲν ἄφθαρτα παράγουσι τὰ δὲ φθαρτά . εἰ δὲ ὑποθώμεθα ἑτέρας εἶναι ἀρχὰς τὰς παραγούσας | ||
| αἰσθητοῖς : τὰ γὰρ αἰσθητὰ καὶ ἐν κινήσει ὑπάρχουσι καὶ φθαρτά εἰσι , τὰ δὲ μαθήματα ἀίδια καὶ ἀκίνητα . |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| πρὸς τὸν θεῖον νοῦν οὐχ ὅτι μηδέποτε δύναται νοεῖν τὰ ἄυλα εἴδη , ἀλλ ' ὅτι μὴ συνεχῶς καὶ ἀεί | ||
| τὰ περὶ τὸν νοῦν οὕτω θετέον ὥσπερ τὰ χωριστὰ καὶ ἄυλα διατιθέμεθα , ἵνα μὴ κατ ' ἐπίνοιαν ἀλλὰ κυρίως |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| ἐπεὶ τῶν πραγμάτων τὰ μέν ἐστιν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά , τῶν μὲν νοητῶν κριτήριον ἔλεξεν εἶναι τὸν ἐπιστημονικὸν | ||
| ὥσπερ οἱ χειμαζόμενοι σκοπουμένη πόρρωθεν , τὰ θεῖα λέγω καὶ νοητά , καὶ συγγενέσθαι τούτοις ἀμέσως καὶ κατὰ νοῦν ἐνεργῆσαι |
| ἐν ψυχῇ ὄντα συνέχεται ὑπ ' αὐτῆς μᾶλλον ἢ τὰ αἰσθητά . Ἄνεισι μὲν ἐπὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς , ἐν | ||
| αἰσθητὰ ἐφ ' ἑκατέρων ; τὰ μέν κτλ . τὰ αἰσθητά . τὰ δέ κτλ . τὰ ἐν τῇ διανοίᾳ |
| , ἐπεὶ τῶν τινῶν τὰ μέν ἐστι σώματα τὰ δὲ ἀσώματα , δεήσει τὰ διδασκόμενα τινὰ ὄντα ἤτοι σώματα εἶναι | ||
| φησιν ὁ ἡμέτερος φιλόσοφος Ἀμμώνιος . τὰ γὰρ εἴδη ὡς ἀσώματα οὐκ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς συμβεβηκότα : ὁ γὰρ λόγος |
| εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
| ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
| τὴν γῆν , εἰ μὴ ἀνείχετο , καὶ ὡς οἱ φυσικοὶ ποιοῦσι τὴν δίνησιν ἀνέχειν αὐτόν . ὁμοίως λέγεται ἔχειν | ||
| τείχους . Τὰ γάρ τοι σεισμῶν διαφέροντα τοῖς παθήμασιν οἱ φυσικοὶ λέγουσιν εἶναι ἴσα καί τινας ἰδίους χαρακτῆρας ὀνομάτων ἐπιγράφουσιν |
| δόξας . Εἰσὶ δή τινες οἳ πᾶσαν τὴν τοιαύτην οὐσίαν ὁμοιομερῆ καὶ τὴν αὐτὴν καὶ μίαν ἀποφαίνονται , ὡς καὶ | ||
| αὐτὸ ἕκαστον ἀφ ' ἑαυτοῦ τέλειον : τοιαῦτα γὰρ τὰ ὁμοιομερῆ ἐστιν ὁμολογουμένως , μερισάμενα μὲν τὴν ὁλότητα , μένοντα |
| πραγμάτων ἀσχολεῖται εὐφημίας τὸ ἐγκώμιον : τὰ δὲ πράγματα ἢ ἄψυχά ἐστιν , ὄντα ἐν σώμασιν οἷον ἀσπὶς ἢ δόρυ | ||
| τὰ ἔμψυχα καὶ ἄλογα , οἷον ὁ βοῦς , τὰ ἄψυχά φησι χρῆναι παρασκευάζειν καὶ ἔχειν οἴκοι κείμενα : καὶ |
| τιμῶν ἀθανάτων . καὶ τὸν τάφον αὐτῶν ἐν τῇ Κνωσῷ δεικνύουσιν , ἐπιγραφὴν ἔχοντα τοιάνδε , Κνωσίου Ἰδομενῆος ὅρα τάφον | ||
| λήψονται [ ἤδη ] . οὐ γὰρ τῷ μεγάλα δωρεῖσθαι δεικνύουσιν αὐτὴν , ἀλλὰ τῷ μεγάλα ἀξιοῦν λαμβάνειν . ἤδη |
| ' ἡμῶν εἰρημένων . οἱ μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν ἄν τε πλείους | ||
| παλαιοτέρων δόξας , ὅπως λάβωμεν καὶ παρὰ τούτων , τίνας ὑποτίθενται ἀρχὰς τῶν ὄντων , καὶ πῶς ἐμπίπτουσιν εἰς τὰς |
| τὸ γὰρ διπλάσιον ἡμίσεός ἐστι διπλάσιον . διὰ τί δὲ ἀσώματοι αἱ σχέσεις ; ἐπειδὴ καὶ ἐν μείζονι καὶ ἐν | ||
| οὐ γὰρ τῆς αὐτῆς πᾶσαι , εἴ γε αἱ μὲν ἀσώματοι αἱ δὲ σωματικαί , καὶ αἱ μὲν ἀκίνητοι αἱ |
| πολυστένακτα , μεμπτά × ἔνιοι δὲ ἀλάλητα ἢ ἀμετάτρεπτα ἢ ἀκίνητα . κατὰ στέρησιν τοῦ στέμβεινλέγει δὲ καὶ Εὐφορίων κλέος | ||
| : τριχῇ δὲ οὕτως , ὅτι τὰ μέν ἐστι παντελῶς ἀκίνητα , ὥσπερ τὰ νοητά , καθάπερ φησὶν ἐν τῇ |
| οἱ δὲ εἰς μίαν φύσιν τιθέντες τὰ εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά , οἱ δὲ τὰ μαθηματικὰ μόνον τούτων . , | ||
| μὴ δέονται . ὅτι δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τόπῳ τὰ μαθηματικά , φησὶν Ἀριστοτέλης ἐν τῷ ἐχομένῳ συγγράμματι : δηλοῖ |
| τὴν τάξιν ἐπιγραφὴν ποιῆσαι , ὡς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσικά , ἀλλ ' ἐκεῖ εὐλόγως : καὶ μόναις γὰρ | ||
| ἐφεξῆς διοριστέον . φαίνεται δὴ τῶν σωμάτων τὰ μὲν εἶναι φυσικά , τὰ δ ' οὔ , λέγω δὲ φυσικὰ |
| καὶ ἡ φρόνησις αὐτή . Διὸ καὶ αἱ τελεταὶ ὀρθῶς αἰνίττονται τὸν μὴ κεκαθαρμένον καὶ εἰς Ἅιδου κείσεσθαι ἐν βορβόρῳ | ||
| τῶν ἀκουσμάτων . Τοῦτο ἄρα καὶ οἱ ποιηταὶ τὴν Μνημοσύνην αἰνίττονται Μουσῶν μητέρα , Μούσας μὲν τὰς ἐπιστήμας ὀνομάζοντες , |
| . τάχα δὲ καὶ τοὺς Πυγμαίους ἀπὸ τῆς τούτων μικροφυΐας ὑπενόησαν καὶ ἀνέπλασαν : ἑωρακὼς μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐξηγεῖται τῶν | ||
| καὶ οὐ δεόντως ἀπαγγέλλων : οἱ δὲ μὴ νοήσαντες πολλοὺς ὑπενόησαν ἐν τοῖς βασιλείοις ὑπὸ τῶν περὶ ὀρέστην ἀπολωλέναι : |
| φύσει καὶ ἐπιστήμονα : ὑπὸ δὲ τῆς τῶν σωμάτων συμφορᾶς ὑποκεχύσθαι αὐτῇ πολλὴν ἀχλύν , καὶ συγχεῖν τὴν θέαν , | ||
| ἀπεφήναντο , ὧν ἐστι καὶ Κλεάνθης ὁ Στωικὸς φιλόσοφος , ὑποκεχύσθαι μεταξὺ τῶν τροπικῶν τὸν ὠκεανόν . . , . |
| αὐτῆς Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , | ||
| κορυφας ? [ [ ] ! θεω [ [ ] ἀθανάτα ? [ [ ] ! νοια ? [ ! |
| συνώνυμον ἐπ ' αὐτῶν ἐφαρμόζει κατηγορίαν : τὰ μὲν γὰρ ἄτομα κατ ' οὐδενὸς ὑποκειμένου λέγεται , τὰ δὲ εἴδη | ||
| μὴ πεπερασμένα δὲ τῇ φύσει καὶ τῇ γνώσει φαμὲν τὰ ἄτομα : ταῦτα γὰρ οὔτε τῇ φύσει πεπέρανται οὔτε τῇ |
| προόδου τὸ ἔχον ἀμφότερα Πυθαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Ἐμπεδοκλῆς ὡς Πυθαγόρειοι χρόνον ἐκάλουν , ἐπειδὴ ὥσπερ ὁ χρόνος μετρητικὸς καὶ | ||
| λέγοντες τὸ πεπερασμένον καὶ τὸ ἄπειρον , αὐτοὶ δὲ οἱ Πυθαγόρειοι ἑτέρας φύσεις ὑπετίθεντο αὐτὸ καθ ' αὑτὸ εἶναι τὸ |
| διὰ τῆς τρυγὸς ἄσεμνα καὶ ἀναίσχυντα ποιοῦντες , ἀναιδεῖς , Ἐπικούρειοι . τρυγοδαίμονες οἱ ἔχοντες τὴν τύχην ἐκ τρυγός : | ||
| . ἀλλ ' εἰ μὲν φάσει , ἀντιθήσουσιν αὐτοῖς οἱ Ἐπικούρειοι φάσιν τὴν λέγουσαν , ὅτι οὐκ ἔστι τι λεκτόν |
| ἀναγκαῖον , ἡ ὕλη καὶ αἱ ταύτης κινήσεις τε καὶ ἀλλοιώσεις : ταύτης γὰρ χωρὶς ἀδύνατον γενέσθαι τὴν μορφὴν καὶ | ||
| , κατασήπει . Ἴδια δὲ καὶ περὶ τὰς συγκρίσεις καὶ ἀλλοιώσεις τῶν ζῴων , ἔτι δὲ γενέσεις , οἷον ἐν |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| περὶ ὃ ἡ πραότης , ὀργή ἐστι : τὰ δὲ κινοῦντα τὴν ὀργὴν πολλὰ καὶ διαφέροντα . ὁ μὲν οὖν | ||
| τοῦ πρισματίου , δεήσει πάλιν τὸ πρισμάτιον ἐγγυτέρω τῆς ὄψεως κινοῦντα ἠρεμαίως καὶ τὸν κανόνα καταστῆσαι , ἕως ἂν ἡ |
| , καὶ ταῦτα εἰκάζοντας καὶ μὴ ὁρῶντας τοῦτο περὶ οὗ ἀποφαίνονται , τοὺς δὲ περὶ πραγμάτων βουλευομένους μήτε ξύνεσιν μήτε | ||
| τοῦ σώματος αὐτοῦ μάστιγες καὶ πληγαὶ ἔσονται ἀλλ ' ἀρχαῖαι ἀποφαίνονται ἐπεὶ καὶ αὐτὸς ἐν τῷ πολέμῳ πολλάκις ἐτρώθη , |
| Πίνδαρος προστρατεύεταί τι λέγων ὅτι δίδυμαι ἦσαν ζωαί . δίδυμαι ζωαί : ζώσας αὐτὰς εἶπε διὰ τὴν κίνησιν . ἔστι | ||
| λογικὴν ψυχὴν οὐχ ἡ φύσις εὐθὺς καὶ τὰ σώματα ἀλλὰ ζωαί τινες ἕτεραι , ἃς ἐντελεχείας φασὶν εἶναι , ἀχωρίστους |
| δὲ κοῖλα πάντα τέλματα γίγνεται , ἡ γῆ δὲ ὕλην παντοίαν παρέχει , καθαίρειν δὲ δεῖ τὴν γῆν τὸν μέλλοντα | ||
| ἀφίϲταται τῶν ὑποκειμένων τὰ περιέχοντα . καὶ τοίνυν καὶ τμηθέντα παντοίαν ἰδέαν ὑγρῶν τε καὶ ϲτερεῶν ϲωμάτων ἐντὸϲ ἑαυτῶν ἔχοντα |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| τελευταίοις . Εἰσὶ γὰρ τὰ γένη τῶν δαιμόνων τὰ μὲν λογικὰ μόνως , τὰ δὲ ἄλογα μόνως , τὰ δὲ | ||
| κακῶς ζησάντων ὁρᾶται . Αἱ δὲ μετεμψυχώσεις εἰ μὲν εἰς λογικὰ γένοιντο , αὐτὸ τοῦτο ψυχαὶ γίνονται τῶν σωμάτων , |
| τὸ κενόν . Ἐπίκουρος ἀρχὰς εἶναι τῶν ὄντων σώματα λόγῳ θεωρητά , ἀμέτοχα κενοῦ , ἀγένητα , ἀδιάφθαρτα , [ | ||
| λαβεῖν οὔτ ' ἀλλοιωθῆναι : εἶναι δ ' αὐτὰ λόγῳ θεωρητά : ταῦτα μέντοι κινεῖσθαι ἐν τῷ κενῷ καὶ διὰ |
| μεθοδικοὺς ἢ θεωρητικοὺς λόγους , ἀλλὰ τῷ περὶ ὕλην τινὰ φθαρτὴν καὶ εὐαλλοίωτον καταγίνεσθαι καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἀεὶ τοῦ | ||
| δὲ τοῖς πᾶσιν ἀπεδίδου , ἀίδιον μὲν τοῖς ἀιδίοις , φθαρτὴν δὲ τοῖς φθαρτοῖς . . . Γ . ἀδύνατον |
| αἰτίοις . αὐτίκα ὁ ἥλιος εἷς ὢν πάντα δημιουργεῖ τὰ ζῷα καὶ οὐδὲν αὐτοῦ τὴν πᾶσαν δύναμιν καταδέχεται : μήποτε | ||
| παράδοξον ὡς πρὸς τοὺς ἑτεροφύλους ἀντικρινόμενον : τὰ γάρ τοι ζῷα τὰ δακετὰ καὶ τὰ ἐγχρίμπτοντα πάμπολλα ὄντα μηδὲν αὐτοὺς |
| , διὸ πρόεισιν ἀπὸ τῆς ἀρχηγικῆς μονάδος , καὶ τὴν ὑποβεβλημένην ἑαυτῇ ποσότητα καὶ μορφοῖ τέως ἀνείδεον οὖσαν καὶ τῷ | ||
| δὲ δὴ τὰ πρῶτα ὑπὲρ τῆς προτέρας . Ὕλην ὁρᾷς ὑποβεβλημένην δημιουργῷ ἀγαθῷ : ἧς τὸ μὲν κοσμηθὲν ἥκει παρὰ |
| ἐκεῖ ζῶν τὴν νοερὰν εὐζωΐαν , ὁτὲ δὲ ἐνταῦθα τὴν αἰσθητικὴν ἐμπάθειαν προσλαμβάνων , ἔνθεν καὶ λέγεται ὀρθῶς ὑπὸ Ἡρακλείτου | ||
| . ἐπεὶ γὰρ τῶν αἰσθητηρίων ἕκαστον κατά τινα τῆς ψυχῆς αἰσθητικὴν χαρακτηρίζεται δύναμιν , ἐξαιρουμένης τῆς ἁφῆς δι ' ὅλου |
| μὲν εἰς κόρον ἔπιον τῆς βαφῆς , χρηστοὶ ἀκριβῶς ἀπετελέσθησαν ἀμιγεῖς ἑτέρων χρωμάτων , καὶ πρός γε τὴν σὴν ὑποδοχὴν | ||
| . ἀπὸ μὲν οὖν τούτων ἀφαιρετέον . εἰσὶ δὲ δυνάμεις ἀμιγεῖς κακίας ὅλαι δι ' ὅλων , ἃς οὐ θέμις |
| πρὸς τὴν νίκην , δόξαι τῆς σωτηρίας αἴτια γεγονέναι τὰ ζῶια : χάριν οὖν αὐτοῖς τοὺς ἀνθρώπους ἀποδοῦναι βουλομένους εἰς | ||
| , . ̈ . , Δ . γεγενημένα εἶναι τὰ ζῶια συστάσει † ειδεεναστρον πρῶτον τοῦ ὑγροῦ ζωιογονοῦντος . . |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| μὲν περὶ κινούμενα καὶ φθαρτά , ἡ δὲ περὶ κινούμενα ἄφθαρτα δέ , ἡ δὲ περὶ ἄφθαρτα καὶ ἀκίνητα . | ||
| δ ' αἰσχίστην κατὰ τοῦ βίου μελέτην , φθείρειν τὰ ἄφθαρτα καὶ σβεννύναι τὰ μένοντα τῆς φύσεως λαμπάδια ἄσβεστα . |
| τὴν τοῦ σώματος ἀκμήν , ἀλλ ' ὡς αἱ Ἑβραῖαι ψυχαί , ” ἐν τῷ γήρᾳ μου ” , ὅτε | ||
| πιθήκοις . καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε , ὧν δόλιαι ψυχαί , δόλιαι φρένες . Εἴθε σου εἶναι ὤφελεν , |
| παρὰ τὰς αἰσθητὰς ἄλλας οὐσίας ; καὶ πότερον αἱ ἄλλαι οὐσίαι αἱ παρὰ τὰς αἰσθητὰς μοναχῶς ὑπάρχουσιν , ἢ πλείονα | ||
| , δι ' ὧν ἠπόρησεν , ὅτι οἱ ἀριθμοὶ οὐκ οὐσίαι ἔσονται , ἐφεξῆς ἀπορεῖ τοῖς προηπορημένοις , πότερον οἱ |
| ταῦτα παραλίπῃ τις , πῶς ἄρα καὶ γίνεσθαί φασι τὰ συγκρίματα ἐκ τῶν πρώτων στοιχείων , μήτε θίξεως καὶ ἁφῆς | ||
| δ ' ἁπλᾶ † , τὰ δ ' ἐξ ἐκείνων συγκρίματα πάντα βάρος ἔχειν : κινεῖσθαι δὲ τὰ ἄτομα ποτὲ |
| ἀπείρου φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Εἰπόντος τοῦ Ἀναξαγόρου ὅτι | ||
| παραδοὺς ἑκάστου αὐτῶν τὴν ἰδιότητα , μεταβαίνει λοιπὸν ἐπὶ τὰ σωματικὰ πάθη καὶ λέγει , πῶς χρὴ διαγινώσκειν ὑπὸ κόπου |
| οὖν ἐπιπλοκὴν τῆς ἡμετέρας προαιρέσεως καὶ τῆς ἐκείνου κρίσεως τύχην ἀπογεννᾶν , ὥστε εἶναι τὸ ὅλον τοῦτο δαιμονίαν τύχην , | ||
| ἐκστατικὴ πάσης δόξης τὸ τὴν ἀφροσύνην συνέρχεσθαι τῇ ἀκρασία καὶ ἀπογεννᾶν ἀρετήν . εἰ γὰρ ἔστι τις ἄφρων καὶ ἀκρατής |
| τέλεια καὶ οὐ πηρώματά ἐστι . σημεῖον δέ , ὅτι γεννητικὰ ἑτέρων τοιούτων καὶ ἀκμὴν ἔχει καὶ φθίσιν . ἀλλὰ | ||
| ἡ δὲ πρὸς δύναμιν τοῦ γεννᾷν : ἔνια δὲ ἄτροφα γεννητικὰ δὲ , τὰ δ ' ἴσως ἀνάπαλιν . Τάχα |
| , τὸ περὶ τὴν ἁμαρτίαν ἂν εἴη καὶ ἀμαθίαν , ἀπείκασται δὲ τῇ κατὰ τὰ ἄγκη πορείᾳ , ὅτι δύσπορα | ||
| καταστοχαζόμεθα ἐκ τοῦ εἴδους τοῦ ἀνθρώπου ποίῳ μᾶλλον τῶν ζῳδίων ἀπείκασται , καὶ πρὸς ἐκεῖνο ἀποφαινόμεθα . Κριοῦ μὲν γὰρ |
| τάφους κυλινδουμένη , περὶ ἃ δὴ καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα , οἷα παρέχονται αἱ τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα , | ||
| ἐξουσιαστικὰ δ ' ἀμφότερα ὁρᾶται : τὰ δὲ τῶν ψυχῶν σκιοειδῆ καταφαίνεται . Ὡσαύτως τοίνυν καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός . |
| αἰθέρα ἀπαθῆ , πέμπτον τι σῶμα , μεθ ' ὃν παθητὰ πῦρ ἀέρα ὕδωρ , τελευταίαν δὲ γῆν . Ἐμπεδοκλῆς | ||
| οἷά ἐστιν ὁρᾷς , ἄδεκτα τούτου τοῦ ἀγαθοῦ , φθαρτὰ παθητὰ διαλυτὰ τρεπτά , ἀεὶ ἐναλλοιούμενα , ἄλλα ἐξ ἄλλων |
| ὄψεως πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν | ||
| οὔτε ὕδωρ εἶναι ἄντικρυς οὔτε οὐχ ὕδωρ : ᾧ καὶ Ἀναξαγόρας ἠκολούθησεν . ὅτι δὲ ψευδὴς ὁ λόγος ὁ λέγων |
| τοῦ νοητοῦ κάλλους διαδύνῃ εἰς τὴν ψυχὴν , ἀπὸ τοῦ εἰσρεῖν κληθείη ἂν ἵμερος , καὶ ἐν ὅσῳ ἐσμὲν πρὸς | ||
| ἀλλὰ προφαίνονται μόνον κατὰ γῆς ὄντα πρότερον , διὰ τὸ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ εἰς τὰς θαλάμας αὐτῶν . Ἄλλο δὲ |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| εἶπον ὅτι τῆς λεγούσης ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν ἁπλῆς ἀποφάσεως μερικωτέρα ἐστίν . κατεσκεύασαν δὲ τοῦτον τὸν τρόπον : ἐλάμβανον | ||
| 〚 καὶ 〛 ἢ ἡ μὲν καθολικωτέρα , ἡ δὲ μερικωτέρα . εἰ οὖν ἕτεραί εἰσιν , οὐκ ἀποδεξόμεθα , |
| ὁ κόσμος ἀΐδιος ἦν , ἦν ἂν καὶ τὰ ζῶα ἀΐδια καὶ πολύ γε μᾶλλον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος , | ||
| οὐδὲν τοιοῦτον , οἱ δὲ πλείω καὶ μᾶλλον , ὄντα ἀΐδια , ὥσπερ Πλάτων τά τε εἴδη καὶ τὰ μαθηματικὰ |
| κατὰ φύσιν ἔχοντα καὶ ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα ἢ μένει ἢ κύκλῳ κινεῖται . . : κρατοῦντος | ||
| φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Καὶ Ἀρχέλαος ὁ Ἀθηναῖος , |
| τῶν μεταχειριζομένων αὐτήν , οἳ μὲν ἀκουσματικοί , οἳ δὲ μαθηματικοί . τουτωνὶ δὲ οἱ μὲν μαθηματικοὶ ὡμολογοῦντο Πυθαγόρειοι εἶναι | ||
| τούτων συμβαλλόμενα πανταχοῦ . καὶ γὰρ φυσικοὶ χρῄζουσιν αὐτῶν καὶ μαθηματικοί , καὶ ἁπλῶς πάντες : ἀμέλει καὶ ὁ Τίμαιος |
| οὕτω φωτίζει , ὥστε καὶ τὰ τῶν ἄλλων χρώματα ποιεῖν ὁρατά , τὸν πόρρω δὲ οὕτως , ὥστε ἑαυτὸ μόνον | ||
| ὅπῃ τύχοι φέρεται , καὶ ὀφθαλμοὶ πρὸς πάντα ἀναπεπταμένοι τὰ ὁρατά , καὶ ἃ μὴ θέμις ὁρᾶν , ἐξώκειλαν , |
| ' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
| δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
| ἀληθῶν τε καὶ ψευδῶν διάκρισιν καὶ τῆς λογικῆς δυνάμεως παντάπασιν ἄμοιρα τὰ ἄλλα ζῷα . εἰ τοίνυν διὰ τῆς παρούσης | ||
| ὡς συμβεβηκότα , πρῶτον μὲν ἀδύνατον τοῦτο , οὐσίας γὰρ ἄμοιρα ὄντα οὐδαμοῦ εἶναι δύναται , ὄχημα γὰρ ὥσπερ ἐστὶν |
| καὶ κατάφασιν θεωρεῖται ἡ ἐναντιότης : περὶ γὰρ ταῦτα αἱ ἀπάται . “ αὗται δὲ ἐξ ὧν αἱ γενέσεις : | ||
| ἀνθρώπου σῶμα καθαρὸν οἴονται ἥδιστον εἶναι : αἱ δ ' ἀπάται αὗται τοὺς μὲν ἔξω πως δύναιντ ' ἂν ἀνεξελέγκτως |
| ποιουμένους , ἵν ' ἀποκατασταῖεν εἰς τέλος εὐκόσμως ἔχοντα , εὐεργὸν μὲν καθιστάνειν τὴν ὕλην πρότερον , εἶτ ' ἀποξέειν | ||
| ἀμιγῆ καὶ ἄδολον καὶ καθαρὰν ἔτι δ ' ὁλκὸν καὶ εὐεργὸν εἶναι , ἐξ ἧς τὰ ἀποτελούμενα εἰκότως ἦν ἀνυπαίτια |
| αὐτὸ οὐκ ἐνδέχεται κινεῖν ἕτερον , τῶν κινουμένων τὴν ψυχὴν ἀπεφήναντο . ὅθεν Δημόκριτος πῦρ καὶ θερμόν φησι τὴν ψυχήν | ||
| καὶ κειμένη κατὰ τὸ ἱερὸν ἐν Ἱεροσολύμοις . Ὡς δὲ ἀπεφήναντο τὰ μέτρα , προσεπηρώτησεν , εἰ κατασκευάσει μείζονα . |
| πλήρη ὄντα θείων καὶ ἀπαθῶν οὐσιῶν , καὶ οὔτε αὐτὸν εἰσδεχόμενόν τι ἀόριστον ἀπὸ τῆς γενέσεως οὔτε τὰ τῇδε πάντῃ | ||
| πλήρη ὄντα θείων καὶ ἀπαθῶν οὐσιῶν , καὶ οὔτε αὐτὸν εἰσδεχόμενόν τι ἀόριστον ἀπὸ τῆς γενέσεως οὔτε τὰ τῇδε πάντῃ |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἀναπλάττων γὰρ ἑαυτῷ τῆς παιδὸς τὸ κάλλος καὶ φανταζόμενος τὰ ἀόρατα ἔλαθε σφόδρα κακῶς διακείμενος . ἐπιβουλεύει δ ' οὖν | ||
| ἐν ταῖς ῥητορικαῖς Τέχναις . . ἄοπτα : ἀντὶ τοῦ ἀόρατα καὶ οὐκ ὀφθέντα , ἀλλὰ δόξαντα ὁρᾶσθαι Ἀ . |
| οἰκείᾳ φύσει τρεπτὰ ὄντα καὶ σκεδαστὰ καὶ διόλου εἰς ἄπειρον τμητά , μηδενὸς ἐν αὐτοῖς ἀμεταβλήτου ὑπολειπομένου , δεῖται τοῦ | ||
| ὑποκείμενα ἔχει ἡ τέχνη αὕτη τὰ δέρματα καὶ ὅτι εἰσὶ τμητά : οὕτω γὰρ διδάσκεται πῶς τέμνων αὐτὰ ποιήσει ὑπόδημα |
| ἐπιδῆσαι θέλομεν . ῥόμβος . Θέντες τὴν ἀρχὴν ὑπὸ τὴν ἀπαθῆ [ ἐπὶ ] μασχάλην ἄγομεν τὴν ἐπείλησιν λοξὴν κατὰ | ||
| τοῖς ὁμογενέσιν , ἀλλὰ μᾶλλον ὡς εἰπεῖν τοῖς ἐναντίοις . ἀπαθῆ γὰρ δεῖ τὴν αἴσθησιν προσάγειν : ἤχου δὲ ἐνόντος |
| καὶ τῶν καθ ' ἡμέραν ἀποτελεσμάτων ἀπὸ τῶν ἐννάτων καθὼς ἐδόξασαν οἱ Ἰνδοὶ διηγησόμεθα εἰς τὸ μετέπειτα , τοῦ Θεοῦ | ||
| τῶν πολλῶν δόξης , οὕτω δεῖ καὶ ἐνταῦθα θεῖναι ἃ ἐδόξασαν πάντες περὶ ἐγκρατείας καὶ ἀκρασίας , καὶ διαπορήσαντας , |
| χρῶνται λέγοντες τὸν νόα τὴν αἰτιατικὴν τῶν ἑνικῶν καὶ οἱ νόες τὴν εὐθεῖαν τῶν πληθυντικῶν καὶ τοὺς νόας τὴν αἰτιατικὴν | ||
| . Ταῦτα ἄρα εἶδεν , ὅσα ἐνέργειαι . Εἰ δὲ νόες αἱ ἐνέργειαι αἱ κατὰ τὸ νοεῖν οὕτως ἑαυτούς , |
| τὰ φυτά , προσιόντος δὲ τοῦ χειμῶνος , στεγάζουσι τὰ φυτά . εἰ δὲ βούλει κίτρια ἐρυθρὰ ποιῆσαι , ἐγκέντρισον | ||
| ζʹ . ὁποῖα εἶναι δεῖ τὰ μέλλοντα φυτεύεσθαι τῶν ἐλαιῶν φυτά . ηʹ . ἐλαίας πολυφόρους ποιῆσαι . θʹ . |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| . καὶ ὅτι ἐν ἑκάστῳ διάφοροι δυνάμεις , ἐν ἐγκεφάλῳ αἰσθητικαὶ καὶ κινητικαὶ καὶ ἡγεμονικαὶ , ἐν καρδίᾳ , αὐτῆς | ||
| δὲ ψυχικαί . καὶ τῶν ψυχικῶν , αἱ μέν εἰσιν αἰσθητικαὶ , αἱ δὲ κινητικαὶ , αἱ δὲ ἡγεμονικαί . |
| ὁρῶσιν αὐτὸν αἱ γυναῖκες κατὰ πρόσωπον ἱστάμεναι , καὶ δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι τὰ ἑαυτῶν γεννητικὰ μόρια : τὸν δ ' ἄλλον | ||
| ὄρος , ἵνα αὐτοῖς αἱ γυναῖκες ἦσαν . Αἱ δὲ ἀνασυράμεναι ἐβόων : Ποῖ φέρεσθε , ὦ κάκιστοι ; ἢ |
| τηροῦντας τὴν ἀρχὴν τῶν πάντων ἐν τῷ τιμίῳ μὴ τὸ ἄμορφον μηδὲ τὸ παθητὸν μηδὲ τὸ ζωῆς ἄμοιρον καὶ ἀνόητον | ||
| παρὰ γοῦν ἐμοί , ἡ καινότης , μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , |
| τὴν γῆν ἐπικυκλοῖ ; πάντες γὰρ ὅσοι τοῦτο εἶπον ἀτόπως ὑπέθεντο . Ὅτι δὲ τοῦτό φησι , δηλοῖ τὰς ἐξ | ||
| δυνατὸν εἶναι τῶν πάντων ὑλικὴν μόνην ἀρχήν , καθάπερ τινὲς ὑπέθεντο , ἢ εἰδικὴν ἢ ποιητικὴν ἢ τελικήν . ταῦτα |
| , ἐναλλαγῇ , ἀπὸ συνουσίας . Ὁμόφυλα : ὁμοειδῆ , ὁμοφυῆ , ὁμογενῆ , μιᾶς φυλῆς , ἶσα . ἴκελα | ||
| παρουσίᾳ τῶν θεῶν ἐμφυομένης παρισώσεως . Πρὸς μὲν γὰρ τὰ ὁμοφυῆ κατ ' οὐσίαν ἢ δύναμιν ἢ καὶ ὁμοειδῆ πως |
| ἄτομοι ἦσαν , καὶ νῦν εἰσίν . ἄφθαρτα γὰρ καὶ ἀγένητα τὰ τοιαῦτά ἐστι κατὰ τὴν ἔννοιαν τῶν σωμάτων : | ||
| πληρώσαντες αὐτὸ τοῦ Φλάκκου ἀπ ' οὐδεμιᾶς προφάσεως κατηγόρουν , ἀγένητα πλάττοντες ἐγκλήματα καὶ ψευδεῖς ῥήσεις δι ' ἀναπαίστων καὶ |
| καὶ ἑτέραν τοιαύτην νοῆσαι σκέπην . μέσον δέ ἐστι τὸ μαθηματικὸν εἰκότως : ἐπεὶ γὰρ οὐ δυνάμεθα ἀμέσως ἀπὸ τῶν | ||
| . πάλιν δὲ τῶν θεωρητικῶν τὸ μὲν θεολογικὸν τὸ δὲ μαθηματικὸν τὸ δὲ φυσιολογικόν , καὶ τῶν πρακτικῶν τὸ μὲν |
| * * κατ ' ἐπιπλοκὴν μερῶν συνηρτημένην . Ζήνων ὁ Στωικὸς ἐν τῷ Περὶ φύσεως , δύναμιν κινητικὴν τῆς ὕλης | ||
| . Η . τὴν δὲ οἰκουμένην γῆν Ποσειδώνιος μὲν ὁ Στωικὸς καὶ Διονύσιος σφενδονοειδῆ φασι , Δ . δὲ προμήκη |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| ὧν οὐδενὸς ἐγερθέντες μνημονεύουσιν . οὐκ ἄρα ἐνύπνια τὰ ἐκείνων φαντάσματα , ὥστε οὐδὲ ὕπνος ἡ ἐπίληψις . τὰ αὐτὰ | ||
| αἴσθησιν : τῷ δὲ καὶ ἀφ ' ἑαυτῆς προτείνειν τὰ φαντάσματα καὶ μὴ παρόντων ἔτι τῶν κινούντων ἐξῄρηται τῆς αἰσθήσεως |
| ὁμοιογενεῖ τοῖς τὰ πάντα συνεστακόσιν ἀριθμοῖς . Ταῦτα μὲν οἱ Πυθαγορικοί : Ξενοφάνης δὲ κατὰ τοὺς ὡς ἑτέρως αὐτὸν ἐξηγουμένους | ||
| καὶ Ἄδραστος Ἀφροδισιεύς . ἤρξαντο δὲ τοῦ λόγου τούτου οἱ Πυθαγορικοί : πάντα γὰρ ἁρμονίαι καὶ τάξει λέγουσι κινεῖσθαι , |
| καὶ ἀπ ' ἐκείνου τὸ εἶναι καὶ τὸ εὖ εἶναι ἀμερίστως τε καὶ ἀτρέπτως λαμβάνοντας , ὡς τῆς δημιουργικῆς αἰτίας | ||
| δυνάμει : ἐντελεχείᾳ δὲ οὐδὲν πρὶν νοεῖν , τουτέστιν οὐκ ἀμερίστως οὐδὲ ἡνωμένως , πρὶν ὑπὸ τοῦ πρώτου τελειωθῆναι : |
| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
| οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |