| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| καὶ πένησι : πλοῦτον γὰρ καὶ πρόσκτησιν σημαίνουσι διὰ τὸ ἀνενδεὲς τῶν ὑποτεταγμένων αὐτοῖς : ἀγαθοὶ δὲ καὶ τοῖς γῆν | ||
| καὶ νοῦς ἔσται . Ἔτι εἰ τὸ ἀγαθὸν ἁπλοῦν καὶ ἀνενδεὲς δεῖ εἶναι , οὐδ ' ἂν τοῦ νοεῖν δέοιτο |
| διαφόροις ὕλαις ἐναλλάττεσθαι , τὸ δ ' αὑτῆς ἀληθὲς εἶδος ἄτρεπτον ἐμφαίνει τοῖς ὀξυδορκοῦσι καὶ μὴ τῷ περικεχυμένῳ τῆς οὐσίας | ||
| λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι . τὸ δὲ ἄλκιμον καὶ ἄτρεπτον διά τε συῶν ἀγρίων καὶ παρδάλεων καὶ λεόντων ἔδειξε |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| ' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
| δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
| οἱ πλεῖστοι μεθ ' ἡδονῆς εἶναί φασι καὶ τὸν εὐδαίμονα μακάριον ὠνομάσθαι , οἷον ὡς ἂν εἴποις μάλα χαίροντα . | ||
| βίῳ γιγνόμενοι τὸν αὐτὸν λόγον φέρουσιν , ὡς οὐκ ἔσται μακάριον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος οὐδ ' εὔδαιμον . ἕπου |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| τοὺς μετριοπαθεστάτους φονᾶν , μόνον οὐκ αὐτόχειρας γινομένους καὶ νομίζοντας εὐαγὲς εἶναι τὸ μὴ ἑτέροις τὴν τιμωρίαν ἐπιτρέπειν ἀλλ ' | ||
| , σκεψόμεθα μεθ ' ὑμῶν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ καὶ νομιοῦμεν εὐαγὲς ἔσεσθαι τῇ πόλει , ὅ τι ἂν κοινῇ δοκιμάσητε |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
| οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
| ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
| αὐτῆς Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , | ||
| κορυφας ? [ [ ] ! θεω [ [ ] ἀθανάτα ? [ [ ] ! νοια ? [ ! |
| τὸν δύσελπιν οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ ' ἀνθρωποειδὲς ἡγεῖται θηρίον τὸ οἰκειότατον ἀνθρωπίνης ψυχῆς , ἐλπίδα , ἀφῃρημένον . ὅθεν καὶ | ||
| „ ᾠκοδόμησεν εἰς γυναῖκα „ , διὰ τούτου παριστὰς ὅτι οἰκειότατον καὶ εὐθυβολώτατόν ἐστιν ὄνομα αἰσθήσεως γυνή : ὥσπερ γὰρ |
| τότε , ἵνα τὸ τῆς εὐδαιμονίας τε καὶ φιλοσοφίας σωτήριον ἔναυσμα χαρίσηται τῇ θνητῇ φύσει , οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτε | ||
| κτίσεως ἢ περὶ φύσεως ἀνθρώπου , καὶ οὐδὲ τὸ τυχὸν ἔναυσμα ἄξιόν τι τῆς ἀληθείας ἐξεῖπον . δοκεῖ δὲ τὰ |
| ἐν προηγήσει τινὶ σύνταξιν . Εἰ οὖν μέλλοι τῷ ὄντι ἐξῃρημένον ὑποκεῖσθαι , μηδ ' ἐξῃρημένον ὑποκείσθω : οὐ γὰρ | ||
| ὄντων περιγραφόμενα . εἰ μὴ γὰρ εἴη αὐτοὲν τῶν ἁπάντων ἐξῃρημένον , οὔτε τῶν καθόλου δύναταί τι εἶναι οὔτε τῶν |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| τιμωρούμενος : ὅθεν καὶ τὸν οἶνον ἐπὶ τοῦτ ' αὐτὸ δεδώρηται . ἐγὼ δὲ τὰ μὲν τοιαῦτα τοῖς ἀσφαλὲς ἡγουμένοις | ||
| αὖ καὶ τὸ κακὸν εἰς τὸ δεινότερον οἴχεται , ὅπου δεδώρηται γυναῖκας Σικελικὰς τρεῖς ἀναλέκτους τὸ κάλλος καὶ ἀργύρια πάμπολλα |
| ἔστι δὲ ] Ἱμέρα πόλις Σικελίας . ἀμφιπόλει δὲ , περιπόλει . σῶζε . εὔχεται δὲ μὴ ὑποταγῆναι τὴν Ἱμέραν | ||
| δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν Ἱμέραν τὴν πόλιν |
| ἀμνησικάκως καὶ μεγαλοψύχως αὐτοῖς προσηνέχθη , τὴν ἐλευθερίαν ἀντὶ δουλείας χαρισαμένη . ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς : καὶ τούτων | ||
| ; ὥσπερ τὴν τοῦ σώματος ἡγεμονίαν ἡ φύσις ἀνῆψε κεφαλῇ χαρισαμένη καὶ τόπον οἰκειότατον ὡς βασιλεῖ τὴν ἄκρανἄνω γὰρ αὐτὴν |
| διὸ φιλίαν μὲν τὴν πρὸς τοὺς γεννήσαντας ὡς αὐτομαθῆ καὶ αὐτοδίδακτον καὶ προστάξεως οὐ δεομένην ἀπέλιπε , φόβον δὲ προστάττει | ||
| ἀσφαλῶς ἐνωρμίσατο . τῷ δ ' υἱῷ πάλιν αὐτομαθῆ καὶ αὐτοδίδακτον κτησαμένῳ φύσιν δύο συνέβη παῖδας γενέσθαι , τὸν μὲν |
| γίνεται , καὶ πατρὶ ὑπακούει διὰ παντὸς σώματος διήκων : φωτίζων τὸν ἑκάστου νοῦν , εἰς τὸν εὐδαίμονα χῶρον ἀνώρμησεν | ||
| ὃ καὶ κρεῖττον . . κοινὸν φάος εἱλίσσων ] ὁ φωτίζων , συστρέφων , κινῶν . . εἰς πάντας φῶς |
| τὸ ποθούμενον ἴδωσιν . εἶτα διὰ τὸν τῆς ἀθανάτου καὶ μακαρίας ζωῆς ἵμερον τετελευτηκέναι νομίζοντες ἤδη τὸν θνητὸν βίον ἀπολείπουσι | ||
| ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν γὰρ ζῶμεν |
| ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
| ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
| θεῶν , οἵτινες δίκαιοι ἦσαν ζῶντες . τοὶ δ ' ἀπροσόρατον : οἱ ἀσεβεῖς . ἀπροσόρατον δὲ , ἤτοι ὃν | ||
| ἀενάου βασιλῆα μέγιστον , Κύρβαντ ' ὀλβιόμοιρον , Ἀρήιον , ἀπροσόρατον , νυκτερινὸν Κουρῆτα , φόβων ἀποπαύστορα δεινῶν , φαντασιῶν |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
| αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
| καὶ τὸ ἔμπλην , ἤγουν τὸ χωρίς , καὶ τὸ ἄμοιρον . * δέμας : ἔχει * ἄμμορον : κακόμορον | ||
| ἀλλ ' οὔπω μέγαν καὶ ἔτι τοῦ κέντρου τοῦ προμετωπιδίου ἄμοιρον : καὶ ἀντακαῖον , καὶ τοῦτον ἁπαλόν , ἐπεὶ |
| περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
| ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
| τὸ δὲ γαμικόν , τὸ δὲ δεσποτικόν , τὸ δὲ χρηματιστικόν . Δεῖν γάρ , ὥσπερ στρατιᾷ μὲν παρασκευῆς , | ||
| λόγου , καὶ ποιεῖ τὸν τρίτον βίον τὸν πολιτικὸν καὶ χρηματιστικόν : ἢ πάλιν περὶ τὴν φύσιν στρέφεται τοῦ λόγου |
| ἀπὸ τοῦ πρωτογόνου ἑνὸς ποιησαμένη τοῦ παντὸς εἰς ἀπόμαξιν καὶ ἀφομοίωσιν ἰόντος ἀνωτάτου καλοῦ , συμπληρώσεως δὲ τελείωσιν καὶ κατάκλεισιν | ||
| ὅλων τὰ φαντάσματα παραδεχομένη : καὶ ὡς ἰδίως κατὰ τὴν ἀφομοίωσιν χαρακτηρίζεται ἔν τε τῷ ποιεῖν καὶ ἐν τῷ δέχεσθαι |
| πρὸς κατασκευήν , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι | ||
| κινδυνεύει οὖν ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας σοφίας , ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι . δοκεῖ |
| αὐταὶ οὖσαι καὶ ἄφθαρτοι τὰ μὲν ἄφθαρτα παράγουσι τὰ δὲ φθαρτά . εἰ δὲ ὑποθώμεθα ἑτέρας εἶναι ἀρχὰς τὰς παραγούσας | ||
| αἰσθητοῖς : τὰ γὰρ αἰσθητὰ καὶ ἐν κινήσει ὑπάρχουσι καὶ φθαρτά εἰσι , τὰ δὲ μαθήματα ἀίδια καὶ ἀκίνητα . |
| καὶ ὠκύμορον λαβὼν ἀγαθόν , εὐχόμενος τοὐναντίον , πολυήμερον καὶ μακροχρόνιον καὶ ἀκήρατον καὶ ἀθάνατον , ὡς δυνηθῆναι καὶ σπέρματα | ||
| , ἐμμελετῶντος ἀεὶ τοῖς νόμοις , ἆθλον εἶναί φησι τὴν μακροχρόνιον ἡγεμονίαν , οὐχ ἵνα πολυετῆ ζωὴν αὐτῷ χαρίσηται μετὰ |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| πλευρίτιδές τε πολλαὶ , αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι . Ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν , ὁκόταν κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : | ||
| αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν ; Ἀνάγκη . Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε |
| , τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
| ̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
| νοῦς ἡμῶν ἐστι , καθ ' ὃν αἱ ἄρισται καὶ θεῖαι φύσεις περιπολοῦσιν . οἱ δὲ ταῦτα τολμῶντες αἴσθησιν μὲν | ||
| γὰρ οὗτοι ψυχαὶ ὅλαι δι ' ὅλων ἀκήρατοί τε καὶ θεῖαι , παρὸ καὶ κύκλῳ κινοῦνται τὴν συγγενεστάτην νῷ κίνησιν |
| μὲν εἰς κόρον ἔπιον τῆς βαφῆς , χρηστοὶ ἀκριβῶς ἀπετελέσθησαν ἀμιγεῖς ἑτέρων χρωμάτων , καὶ πρός γε τὴν σὴν ὑποδοχὴν | ||
| . ἀπὸ μὲν οὖν τούτων ἀφαιρετέον . εἰσὶ δὲ δυνάμεις ἀμιγεῖς κακίας ὅλαι δι ' ὅλων , ἃς οὐ θέμις |
| τὸν ποταμὸν καὶ ὥρμησεν εἰς τὸ ὄρος Γαλαάδ „ . φυσικώτατόν ἐστι τὸ κρύπτειν ὅτι ἀποδιδράσκει καὶ μὴ ἀναγγέλλειν τῷ | ||
| τοῦτο δὲ τῇ διαδοχῇ . ἀπορήσειεν ἄν τις , εἴπερ φυσικώτατόν ἐστι τὸ ποιῆσαι οἷον αὐτό , ἕκαστον δὲ τοῦ |
| ' ἀνάγκην , κατὰ προαίρεσιν , κατὰ τύχην . Ἐπίκουρος ἄστατον αἰτίαν προσώποις χρόνοις τρόποις . Ἀναξαγόρας καὶ οἱ Στωικοὶ | ||
| θάλασσαν καὶ βιασαμένη μερίδα γενέσθαι πόλεως , σαλεύουσαν φύσιν καὶ ἄστατον πεπηγέναι πεποίηκεν . Ὅμηρος μὲν οὖν τὸ τῆς Σπάρτης |
| μεθοδικοὺς ἢ θεωρητικοὺς λόγους , ἀλλὰ τῷ περὶ ὕλην τινὰ φθαρτὴν καὶ εὐαλλοίωτον καταγίνεσθαι καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἀεὶ τοῦ | ||
| δὲ τοῖς πᾶσιν ἀπεδίδου , ἀίδιον μὲν τοῖς ἀιδίοις , φθαρτὴν δὲ τοῖς φθαρτοῖς . . . Γ . ἀδύνατον |
| οἱονεὶ φωνὴν μετειληφυίας , ὁ δὲ Ἀριστοτέλης οὐδήεσσαν λέγει οἱονεὶ ἐπίγειον : οὕτως καὶ Χαμαιλέων . . ε . , | ||
| βλέποντες τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ σώματος κατανοοῦσι τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| προαιρέσεως ἡμῶν παρέχω . ἔχοιτε ἀφ ' ἑαυτῶν καὶ τὴν ἐπουράνιον βασιλείαν ἐξετάζειν : ὡς γὰρ ὑμῖν πατρὶ καὶ υἱῷ | ||
| θνητῆς ὑπὸ σαρκὸς ἁπάσης . τίς γὰρ σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ ἀληθῆ ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν θεὸν ἄμβροτον , ὃς πόλον |
| , καὶ Πλάτων τὸν ἀγήρω , καὶ Εὐριπίδης δὲ κόσμον ἀγήρω , Θουκυδίδης δὲ τὸν ἀγήρων , ὡς καὶ Εὐριπίδης | ||
| ἐσιδηροφόρει , ἀντὶ τῶν Ἑλλήνων , καί : τὸ φιλότιμον ἀγήρω μόνον , ἀντὶ τοῦ ἡ φιλοτιμία : οὐδέτερον γὰρ |
| συνημμένος τῇ ἁπάσῃ οὐσίᾳ , μέρη ὄντες τοῦ νοητοῦ οὐκ ἀφωρισμένα οὐδ ' ἀποτετμημένα , ἀλλ ' ὄντες τοῦ ὅλου | ||
| τῶν Ἑλλήνων ἔθνη καὶ οὕτως , ὡς τύπῳ εἰπεῖν , ἀφωρισμένα . λέγωμεν δὴ διαλαβόντες ὃν χρὴ τρόπον τῇ τάξει |
| συνεστάναι μὲν [ τὰ φυτά ] ἐκ τῶν αὐτῶν τοῖς ζώιοις , ὅσωι δὲ θολερωτέρων καὶ ψυχροτέρων , τοσοῦτον ἀπέχειν | ||
| ἐκ τῶν ἐν αὐτῶι ὑγρῶν , τὴν δὲ ἐν τοῖς ζώιοις ἀπὸ τῆς ἐκτὸς καὶ τῆς ἐν αὐτοῖς ἀναθυμιάσεως , |
| εἴσεισιν , οὕτω μαθόντα κατὰ πίστιν , ὡς ἐπὶ χρῆμα μακαριστὸν εἴσεισιν , ἤδη αὐτὸν δοῦναι εἰς τὸ εἴσω καὶ | ||
| τέλος δὲ κατέκανε : καὶ τὸν πρῶτον μέντοι βοηθήσαντα πολλοῖς μακαριστὸν ἐποίησεν . ἐπεὶ δὲ κατεπέμφθη ὑπὸ τοῦ πατρὸς σατράπης |
| κοινοῦ τὸ ὁρᾶτε τὸ μὲν : ἡ Ποτίδαια ἐπικαιρότατον : ἁρμοδιώτατον . ἀποχρῆσθαι : ἐνέργειαν ποιεῖν . ἡ δὲ ναυτικὸν | ||
| , σχῆμ ' ἔχοντα σφαιροειδές : πρὸς γὰρ τὴν κίνησιν ἁρμοδιώτατον τὸ τοιοῦτον , καθά φησι Ποσειδώνιος ἐν τῷ πέμπτῳ |
| ἄστρον περίβλεπτον ὄμμασι σημεῖον διάδηλον * περίσημον : ἐμφανές * ἀπλανές : πολυπλανές διαστεῖλαν τοὺς πλανήτας * ἀστράσιν : ζῳδίοις | ||
| αἰσθήσεων σκοτίην ὀνομάζει ἀφαιρούμενος αὐτῆς τὸ πρὸς διάγνωσιν τοῦ ἀληθοῦς ἀπλανές . λέγει δὲ κατὰ λέξιν : γνώμης δὲ δύο |
| προειπὼν ὁ Ἀριστοτέλης , ὡς χρὴ περὶ τῶν ἀρχῶν τῶν ἀκινήτων τὰ ἑτέροις δεδογμένα βασανίσαι καὶ διερευνήσασθαι , δύο μέν | ||
| τῷ τρίτῳ , ὅθεν λάμβανε τὰς κρίσεις . Οὐδὲν τῶν ἀκινήτων περὶ τὸ σῶμα κείμενον ὠφελεῖ . ὁ ἐν Μαγνησίᾳ |
| κρύφα βοηθούντων , ἐλπίσαντες τοὺς δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί , γενομένων δ ' | ||
| δ ' αὐτίκα . εὖ κεκόμψευσαι πονηρά : γλῶσς ' ἐπίφθονον σοφή . νοῦς δέ γ ' οὐ βέβαιος ἄδικον |
| ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων σύγκειται , μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέβαιον : μυρίος δὲ λόγος αὖ περὶ ἑκάστου τῶν τεττάρων | ||
| ἐκ τῶν λέγεσθαι μελλόντων ἔσται συμφανές . οὐδὲν ἂν ἔτι βέβαιον οὐδ ' ἀσφαλὲς γένοιτο τῶν ὑπὸ τοῦ τοιούτου συγγραφέως |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| , ὡς Οὐκ ἔστ ' , ὦ φίλοι ἄνδρες , θνητῆς ψυχῆς φύσις ἥτις ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποις | ||
| καὶ θεῶν παῖδες οἱ ἥρωες εἰκότως ἐπευφημοῦνται , οὐκ ἐκ θνητῆς συνουσίας αὐτοῖς γενόμενοι , ἀλλ ' ἐκ τῆς μονοειδοῦς |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| αἴτιον τῆς κινήσεως ἀίδιον εἶναι καὶ τῆς τοιαύτης ἄρα μεταβολῆς ἀνεπίδεκτον παντελῶς τὸ πρῶτον κινοῦν τῆς ὡς γενέσεως καὶ φθορᾶς | ||
| ψυχὴν ἀσώματον εἶναι : οὕτω γὰρ μάλιστα φθορᾶς καὶ πάθους ἀνεπίδεκτον ὑπάρχειν . τὰς δὲ ἰδέας ὑφίσταται , καθὰ καὶ |
| αὐτός , πρὸς γὰρ τῷ κεκριμένῳ τοῦ λόγου καὶ τὸ ἑδραῖον τοῦ ἤθους ἐντετύπωτο τοῖς γράμμασι , ῥητόρων δὲ ἄριστα | ||
| πάντες δ ' ἔνδον πεταχνοῦνται . ΠΛΗΜΟΧΟΗ σκεῦος κεραμεοῦν βεμβικῶδες ἑδραῖον ἡσυχῇ , ὃ κοτυλίσκον ἔνιοι προσαγορεύουσιν , ὥς φησι |
| μόρια καὶ τὴν βῆχα πραΰνειν δυνήσεται καὶ τὸ πᾶν εὔκρατον διαφυλάξαι . σώματι δὲ τί τούτου κάλλιον ; εὐκράτου γὰρ | ||
| ποιῆσαι μὲν ἱκανὸς καὶ βουληθῆναι τὰ καλὰ τηρῆσαι δὲ καὶ διαφυλάξαι τὰ γενόμενα οὐ δυνατός ; Καὶ μὴν καὶ οἱ |
| γὰρ καὶ περὶ τούτου ὁ λόγος ἄπορος φανεῖται τοῖς τε αἰώνιον ὑποτιθεμένοις εἶναι τὸν κόσμον φυσικοῖς καὶ τοῖς ἀπό τινος | ||
| μητέρα . αἰωνίως καὶ αὐτὴν μισῶν ὡς καὶ τὸ πένθος αἰώνιον ἔχω : σὺ δ ' ἀντιδοῦσα : δοῦσα ὑπὲρ |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| παιδὸς ἐγένετο . καὶ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον ἢ τόδε ἀπειργάσθαι πρὸς τῆς αὐτὸς αὑτοῦ γενεᾶς τρωθεὶς ἀκάνθῃ θαλασσίας τρυγόνος | ||
| Ἐχινάδας νήσους ὑπὸ τοῦ Ἀχελῴου μὴ σφᾶς ἤπειρον ἄχρι ἡμῶν ἀπειργάσθαι γέγονε δὴ αἰτία τὸ Αἰτωλῶν ἔθνος , γεγόνασι δὲ |
| συνεῖναι θέλεις , ἵνα μὴ τῶν κακῶν ποιητὴν εἴπῃς τὸν Θεὸν καὶ τοῦτο φεύγειν προαιρούμενος , δοχεῖον αὐτὸν τῶν κακῶν | ||
| δὲ οὖν αὐτὸν εἰς Λουζὰ τῆς Βαιθὴλ , φάναι τὸν Θεὸν μηκέτι Ἰακὼβ ἀλλ ' Ἰσραὴλ ὀνομάζεσθαι . Ἐκεῖθεν δὲ |
| ῥυῆναι συγχωρεῖ οὔτε τῶι ὕδατι χυθῆναι , ἀλλ ' ἕκαστον μόνιμον τοῦ τόπου τηρεῖν τὴν στάσιν κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ | ||
| οὔτε τὸ εἶναι οὔτε τὸ ἐνεργεῖν , ἀλλὰ τὸ μὲν μόνιμον τὸ δὲ μεταβαλλόμενον , περὶ δὴ τὴν μένουσαν τῆς |
| ἄτομοι ἦσαν , καὶ νῦν εἰσίν . ἄφθαρτα γὰρ καὶ ἀγένητα τὰ τοιαῦτά ἐστι κατὰ τὴν ἔννοιαν τῶν σωμάτων : | ||
| πληρώσαντες αὐτὸ τοῦ Φλάκκου ἀπ ' οὐδεμιᾶς προφάσεως κατηγόρουν , ἀγένητα πλάττοντες ἐγκλήματα καὶ ψευδεῖς ῥήσεις δι ' ἀναπαίστων καὶ |
| τούτου λαχεῖν : καίτοι τό γε πρῶτον καὶ μέγιστον καὶ τελεώτατον τῶν θείων ἔργων ἐστὶν οὗτος . μήποτ ' οὖν | ||
| , μηδενὸς ἑτέρου ποτὲ ἔτι προσδεῖσθαι , τὸ δὲ ἱκανὸν τελεώτατον ἔχειν . οὐχ οὕτως ; Οὕτω μὲν οὖν . |
| νομίζοντες ὅπερ ἦν , ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί , εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων | ||
| μᾶλλον : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν καθυπέρτερα : τῶν Ἀθηναίων . φόβου : ἀπὸ φ . |
| δ ' ἀνάγκῃ τινί , καθά περ ἔν τε τοῖς οὐρανίοις καὶ ἐν τοῖς περὶ τὴν γῆν πλείοσιν . τίνος | ||
| γὰρ καὶ ἀπόμαξιν ἀφομοιοῦται τὰ ἀπὸ ἀέρος μέχρι γῆς τοῖς οὐρανίοις καὶ ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ὡσαύτως ἔχουσι , πειθόμενά |
| ἀκμάζουσι καὶ πλούσιόν ἐστι τὸ ἔμφυτον θερμὸν καὶ ἡ δύναμις ἐρρωμενεστέρα ἐστί , καὶ τὸ τηνικαῦτα ὅλη ὡς ὅλη μεταβάλλεται | ||
| . . ὅτι ἡ δικαιοσύνη ἀσθενεστέρα φύσει τῆς ἀδικίας , ἐρρωμενεστέρα δὲ ἡ ἀδικία κατὰ Θρασύμαχον , καὶ τούτου ἔλεγχος |
| ἐκβιβάσαντες τοῦ λογίζεσθαι καὶ | μεταλλοιώσαντες εἰς τὴν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον σαρκῶν φύσινἐγένοντο ” γὰρ οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν | ||
| τὴν βακτηρίαν , αὕτη δὲ τὴν θύραν , κἀκείνη πρὸς ἀκίνητον ὠθίσθη τὸν τοῖχον . ὁ μὲν οὖν ἄνθρωπος μόνως |
| ἐστιν ἐν τελείῳ καὶ ἀπὸ τελείου τέλεια ἀγαθὰ ἐργάζεται καὶ δημιουργεῖ καὶ ζωοποιεῖ . ἐπειδὴ οὖν τοιαύτης ἔχεται φύσεως , | ||
| , ὅτι καθ ' αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον δημιουργεῖ , τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν |
| αὐτῆς ἐπιτροπεύει , ζωήν τε τὴν ἰδίαν τῆς ψυχῆς αὐτὸς κατευθύνει , καὶ ὅσα λογιζόμεθα , αὐτοῦ τὰς ἀρχὰς ἡμῖν | ||
| . . . . . . | τέχνη ποιμαίνει καὶ κατευθύνει τὰ θρέμματα πόλεως [ . . . . . |
| οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
| σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
| ποιητικὸν εἴη καὶ γόνιμον καὶ τῶν ἀποτελουμένων ἐξῃρημένον ἢ καὶ ὀρεκτὸν αὐτῶν καὶ τελικὸν αἴτιον , εὐθὺς μὲν ἂν εἴη | ||
| , οὗ ἡ ψυχὴ ὀρέγεται ; ναί . τὸ δὲ ὀρεκτὸν οὐ κινεῖ τοιάνδε κίνησιν ; ναί . ὀρέξεις δὲ |
| ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
| . τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
| βεβαιοτάτην ἀνάληψιν καὶ τὸ ἐν ἁπάσαις ἀρεταῖς ἀκλινές τε καὶ πάγιον . τοῦτ ' ἐστὶ τὸ λεγόμενον : „ τετάρτῃ | ||
| ἀναψηφίσασθαι , ἀναθέσθαι . Μόνιμον , βέβαιον , ἐχυρόν , πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , |
| διὰ ϲώματοϲ ἰϲχνότητα , ὡϲ μετ ' ὀλίγον δείξομεν . αὐξάνεται δὲ τὸ θερμὸν ἢ διὰ τὰ κατὰ φύϲιν αἴτια | ||
| : καὶ ὅλως δὲ πλείω ἐν τοῖς προσβορείοις φύεται . αὐξάνεται δὲ καὶ ἐπιδίδωσι τὰ πυκνὰ μὲν ὄντα μᾶλλον εἰς |
| σχεδὸν μέν τι ἤδη ὁ Κρίτων . ” Ἠΐθεος . ἄφθαρτος πρὸς γυναῖκας . Ἥκιστα . οὐ πάνυ . Ἠλύγη | ||
| φησὶ γὰρ ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς ἀκροαματικοῖς ὅτι ἡ ψυχὴ ἄφθαρτος : εἰ γὰρ ἦν φθαρτή , ἔδει μάλιστα αὐτὴν |
| ἑαυτὸν ἄξιον . ἡ δὲ τοιαύτη καθ ' ἡμέραν παρακολούθησις θεοειδὲς ἄγαλμα τὸν χρώμενον ἀποτελεῖ , προσθήκαις καὶ ἀφαιρέσεσι πρὸς | ||
| τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν ἔτι πρότερον , πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους γενέσθαι |
| αὐτοὺς , ἤγουν στερεούς . Ἐγὼ δέ φημι , ἡ Εἱμαρμένη ἐποίησεν τρίτον ἄλλο γένος , ποδαπόν ; ἐκ μελιᾶν | ||
| χόλος . . ΑΛΛΑ ΖΕΥΣ ΕΚΡΥΨΕ . Ἀλλ ' ἡ Εἱμαρμένη τὸν ἁπλοῦν καὶ ἀπέριττον ἐκεῖνον βίον , ἔκρυψεν ὀργισθεῖσα |
| ἐλθόντες δ ' ἐπὶ τὸ μυροπώλιον τὸ μὲν γραμματεῖον ? τιθέμεθα παρὰ Λυσικλεῖ Λευκονοεῖ : τὰς δὲ τετταράκοντα μνᾶς ἐγὼ | ||
| ἐν ἡμῖν λέγοντες τὸ ἐν ἡμῖν ἄριστον εἶναι χωριστὸν ὅμως τιθέμεθα αὐτὸ εἶναιμόνον ἐκεῖ ἔστω , οὗ ἡ ψυχὴ ἡ |
| γάρ ἐστι τοῦ εὖ ποιοῦντος . ὅτι καὶ τὸ θεῖον εὐεργετικὸν οὐκ εὐεργετούμενον . Οὐ γάρ ἐστιν ἐλευθερίου τὸ τὴν | ||
| , οὕτως καὶ ὁ ἄνθρωπος εὐεργετικὸς πεφυκώς , ὁπόταν τι εὐεργετικὸν ἢ ἄλλως εἰς τὰ μέσα συνεργητικὸν πράξῃ , πεποίηκε |
| , εὐσεβείας , ἐντροπῆς , σεμνότητος . ἄγαλμ ' ] ὁμοίωμα . , τύπωμα , τίμια , ἔνδοξα ἀναπλήσσειν ) | ||
| ἡ αἴσθησις , τὸ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ πρὸς τὰ αἰσθητὰ ὁμοίωμα , πάθημα ὂν μᾶλλον ἢ ἐνέργημα , καὶ σωματοειδὲς |
| , ἵνα τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀφθάρτου παρὰ τῷ ἀγενήτῳ καὶ ἀφθάρτῳ ζωῆς μεταλάχωσιν , αἱ δὲ καταποντωθεῖσαι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων | ||
| πρωτογενῆ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν γένος ἄφθαρτον , δικαίως τῷ ἀφθάρτῳ προσνεμηθήσεται , καὶ εἴ τις καὶ συνόλως μήτραν διοιγνύειν |
| δ ' ὑπὲρ τῶν νύκτωρ εὐεργεσιῶν , ἃς ἀπαύστως καὶ ἀδιαστάτως ὁ θεὸς τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων χορηγεῖ . ταῖς | ||
| . τῆς γῆς : τῆς Ἀττικῆς . ξυνεχῶς ἐπικαθημένων : ἀδιαστάτως ἐπικαθημένων τῶν Λακεδαιμονίων . τῆς ἴσης : τῆς τεταγμένης |
| Πρόσφατον , ἀπροόρατόν μοι . * : Ποταίνιον , τὸ ἀπροόρατον , ἀπὸ τοῦ προ προθέσεως καὶ τοῦ αἶνος ὁ | ||
| ἄνθρωποι κατὰ Πίνδαρον . : ἀλαὸν γένος : ἀντὶ τοῦ ἀπροόρατον τοῦ μέλλοντος . : ἐμπεποδισμένον ] Λείπει ἔστιν : |
| εἰς μὲν ἀνθρώπινα κατάγεσθαι τὸ θεῖον δώσομεν , ἔνθα καὶ μιανθῆναι παθήμασιν , οὐ πιστεύσομεν δέ , ᾗ μηδὲν ἔγγονον | ||
| δίκαιον τῆς δίκης ἡσσώμενον ] ἐξηῦρεν ὁ θεός , οὐ μιανθῆναι θέλων . πῶς ; ἀντιάζω ς ' ἱκέτις ἐξειπεῖν |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| καὶ ἐκτὸς ὁμιλοῦν τῷ βελτίονι . οὕτω δὴ τὸν μὲν ταὐτότητος ἐπιφημίζει τῆς κατὰ τὴν φρόνησιν οὐσίας τὸ ἀμετάβλητον ἐμφαίνοντα | ||
| ἀρχαγγέλων , πλησιάζοντα τοῖς τῶν θεῶν , ἀπολείπεται αὐτῶν τῆς ταὐτότητος : τὰ δὲ τῶν ἀγγέλων καὶ τούτων ἐστὶν ὑποδεέσ |
| . τῆς μὲν οὖν θείας ἐπιστήμης ὄρνιθος τρόπον τὸ αἰεὶ μετεωροπολεῖν ἴδιον , τῆς δὲ ἀνθρωπίνης αἰδῶ καὶ σωφροσύνην ἐμποιεῖν | ||
| ὑπὲρ κτήσεως ἀρετῆς πόνος διαθλεῖται , τὸν περίγειον καταλελοιπότες χῶρον μετεωροπολεῖν ἐγνώκασιν οὐδεμίαν τῶν σωματικῶν ἐφελκόμενοι κηρῶν : καὶ γὰρ |
| ἔρημον ἀπολέλοιπε τοῦ κόσμου , πάντα δὲ συναγαγὼν διὰ πάντων ἀοράτοις ἔσφιγξε δεσμοῖς , ἵνα μή ποτε λυθείη , οὗ | ||
| ἐπάγη κόσμος , τὸ τοῦ φαινομένου τοῦδε ἀρχέτυπον , ἰδέαις ἀοράτοις συσταθείς , ὥσπερ οὗτος σώμασιν ὁρατοῖς . καταπλαγέντες οὖν |
| ὄν . Νεῖται δὲ καὶ τὴν οὐσιώδη ἐπάνοδον καὶ τὴν ζωτικήν , ἀλλ ' ἐν τρίτῃ τάξει καὶ οἷον πόρρωθεν | ||
| δὲ ὁράσεως : ἀδύνατον γὰρ ὁμολογουμένως ἐν γραφῇ κίνησιν εἶναι ζωτικήν : ἀλλὰ . . . τῶν γλυπτῶν εἰκόνων κατάλληλοι |
| ἀγαθοί . Δῆλον . Ἀσκεῖται δὴ τὸ ἀεὶ τιμώμενον , ἀμελεῖται δὲ τὸ ἀτιμαζόμενον . Οὕτω . Ἀντὶ δὴ φιλονίκων | ||
| τελευταίῳ τῆς Πολιτείας : οὐ γὰρ δὴ ὑπὸ θεῶν ποτὲ ἀμελεῖται , ὃς ἂν προθυμεῖσθαι θέλῃ δίκαιος γενέσθαι καὶ ἐπιτηδεύων |
| : οὐδέ τίς ἐστιν , ὃς φεύγει τὴν σὴν ὄψιν καθυπέρτερον οὖσαν , ἡνίκα τὸν γλυκὺν ὕπνον ἀπὸ βλεφάρων ἀποσείσηις | ||
| καὶ λύθροιο θεορρύτου ἐκγενόμεσθα Τιτήνων : οὐ γάρ τι πέλει καθυπέρτερον ἀνδρῶν νόσφι θεῶν : μούνοισι δ ' ὑπείξομεν ἀθανάτοισιν |