τούτου λαχεῖν : καίτοι τό γε πρῶτον καὶ μέγιστον καὶ τελεώτατον τῶν θείων ἔργων ἐστὶν οὗτος . μήποτ ' οὖν | ||
, μηδενὸς ἑτέρου ποτὲ ἔτι προσδεῖσθαι , τὸ δὲ ἱκανὸν τελεώτατον ἔχειν . οὐχ οὕτως ; Οὕτω μὲν οὖν . |
παροξυϲμοῖϲ ὑποϲτέλλεϲθαι . ” διὰ ταύτηϲ τῆϲ λέξεωϲ πάνυ διδάϲκει θεραπευτικὸν καὶ τεχνικὸν τὸ ἐπικειμένου βαρυτέρου παροξυϲμοῦ μὴ δεῖν παρατιθέναι | ||
Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐδαμῶς . παιδισκάριον θεραπευτικὸν δὲ λόγου τάχιον , ἀπαγέσθω δέ τις ἢ ἄρ |
ποιεῖται δίωξιν . Πινόμενον δὲ μετ ' οἴνου ἀκράτου μάλιστα προφυλακτικὸν παντοίων φαρμάκων γίνεσθαι . Καὶ σπλῆνα μὲν τήκει σὺν | ||
. Καὶ μετὰ ὕδατος πινόμενον κατὰ τῶν ἰοβόλων πάντων ἀντιφάρμακον προφυλακτικὸν γίνεσθαι , καὶ ἡδὺν καὶ χαρίεντα καὶ πᾶσι φίλον |
. Κήρυττε δή . Τὸν ἄριστον βίον πωλῶ , τὸν σεμνότατον . τίς ὠνήσεται ; τίς ὑπὲρ ἄνθρωπον εἶναι βούλεται | ||
τοῦ λαθεῖν . ὀρθῶς δὲ προσέταξας : ἀνείληφας γὰρ τὸ σεμνότατον πρόσωπον τοῦ δικαστοῦ καὶ θέλεις παρὰ Πέρσαις εὐδοκιμεῖν . |
, τὴν φυγήν . ἦν γάρ , οἶμαι , μᾶλλον ἐμμελὲς πείσαντα ἀπαγαγεῖν ἢ πέμψαντα πρὸς τὰς θύρας εἰς στρατιωτῶν | ||
εἴ τι τῆς διανοίας κατεαγὸς καὶ κεκλασμένον ἐγείροντες καὶ ὅσον ἐμμελὲς αὐτῆς ἁρμοζόμενοι φύσεως καὶ ἀρετῆς ὀργάνοις : ἐφ ' |
τὰς αἰσθήσεις ὡς ἐπίπαν διηκριβωμένας ἔχουσι καὶ πᾶν ἁπαξαπλῶς φυσικὸν ἐνέργημα . τοῖς δὲ θερμολούταις πλαδαρά τε ἔχειν συμβέβηκε καὶ | ||
γεγενημένον , ἢ τὸν πολὺν κάματον παρέχοντα . πόνος τὸ ἐνέργημα . πολύαινε Ἀρίσταρχος πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιε . οἱ δὲ |
πεφυκέναι κατὰ τοῦτο πάσχειν ἢ ἐνεργεῖν . ὅταν δὲ τὸ ὀρεκτικὸν ὑπὸ τοῦ ὀρεκτοῦ ὡς ἐφετοῦ κινηθῇ , τότε ἡ | ||
ὡς φθαρτικὴν ἢ διώκει ὡς σωστικήν . καὶ ἔστι τὸ ὀρεκτικὸν ταὐτὸ τῇ αἰσθητικῇ δυνάμει κατὰ τὸ ὑποκείμενον , τῷ |
λιποῦσα . χρῶνται δὲ τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ οἱ ποιηταὶ ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον . εἰσὶ γοῦν τῆς μονοστρόφου ταύτης | ||
τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ . εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν , καὶ διὰ |
ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν , ἀνατέτραπται διὰ τοῦ δευτέρου ἐπιχειρήματος τοῦ | ||
τούτου χάριν καὶ τὸ θεωρητικὸν εἰς τρία διαιρεῖται , εἰς φυσιολογικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ ἰστέον ὅτι τὸ |
ὑπατείας ἦσαν παραγγελίαι , καὶ ἔδει τὸν παραγγέλλοντα παρεῖναι , ἐσελθόντι δὲ οὐκ ἦν ἔτι ἐπὶ τὸν θρίαμβον ἐπανελθεῖν . | ||
ἀλλ ' ἐνθάδε πόλλ ' ἀγορεύεις . ἐς τοῦτο οὖν ἐσελθόντι τὸ οἴκημα τὸ μὲν σύμπαν τὸ ἐν δεξιᾷ τῆς |
ἐν τῇ θεωρίᾳ ἤπερ ἐν τῇ πράξει . διό φησι θεωρητικῆς μὲν γὰρ τέλος ἀλήθεια καὶ γνῶσις , πρακτικῆς δὲ | ||
γὰρ σοφώτατός ἐστι καὶ θεωρῆσαι τὰ ὄντα δυνατός , τῆς θεωρητικῆς αὐτὸν καὶ θεολογικῆς σοφίας δεῖ ἀντιποιεῖσθαι : καὶ εἴπερ |
ἄλλων ψυχὰς τουτὶ παρὰ τοῦ θεοῦ ἔλαβον : διὸ καὶ ἐμφαντικώτατα εἴρηται , ὅτι τὸν ἐν ἡμῖν πρὸς ἀλήθειαν ἄνθρωπον | ||
ἐκάλεσας καὶ πατέρα καὶ ἄνδρα τῆς παρθενίας σου ” ; ἐμφαντικώτατα παριστὰς ὅτι ὁ θεὸς καὶ οἶκός ἐστιν , ἀσωμάτων |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
τὸν ἀγένητον οἰκειότητα , ὃν μόνον πλοῦτον καὶ εὐδαιμονίας ὅρον τελεωτάτης ἐνόμισαν . μηκέτι νῦν οἱ τὰς βασιλείας καὶ ἡγεμονίας | ||
ἁπάντων κρατεῖν : οἱ δὲ τὴν βασιλείαν δικαιοσύνης σύμβολον τῆς τελεωτάτης ἐποιήσαντο , ὥσπερ τούτου χάριν παραλαμβάνοντες τὰ τῶν ἀνθρώπων |
καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
ὅσων μήπω τις τῶν ὑπελθόντων τὸ μαντεῖον , φέρων βιβλίον προσφορώτατον τῇ ἐρωτήσει . ὁ μὲν γὰρ κατῆλθεν εἰπὼν ” | ||
ἀσθενῆ καὶ τοὺς καρποὺς ἀτελεῖς φέρουσι . Τῇ δὲ ἐπόμβρῳ προσφορώτατον τὸ γένος ἅτε πολλῆς τροφῆς δεόμενον καὶ μεγάλης ἀφαιρέσεως |
ψιθύρισμα δὲ ἢ τὸ μέλισμα ἢ τὸ σύριγμα ἢ τὸ κροῦμα . ψιθυρίζειν τινὲς ὀνοματοποιεῖσθαί φασιν , ὡς τὸ κρίκε | ||
λέγεται τὸ ἐκ τῶν συναφιεμένων ἀλλήλοις φθόγγων , ὃ καλεῖται κροῦμα . τῆς οὖν μουσικῆς ἐκ τριῶν τῶν συνεκτικωτάτων τελειουμένης |
τῶν ξύλων ἐπιφάνειαν ἐλθεῖν : οὐδὲ ποιεῖ σῆψιν ἡ ὑγρότης πλεονάζουσα , καὶ τότε στερρά ἐστιν ἡ ὕλη μὴ εἴκουσα | ||
μοίρας τινὰς δυνάμεων διακληρωσαμένη μεριστάς , προσθήκαις τε ἄλλαις περιττοτέραις πλεονάζουσα ἀφ ' ἑαυτῆς , καὶ ἄλλοτε ἄλλα εἴδη καὶ |
τιμᾶται ἢ τοὐναντίον ἐπευωνίζεται : τρίτου δ ' ὃ καὶ ἀναγκαιότατον , ὅτι παρὰ μὲν ἡμῖν ἀνισότης , ἰσότης δὲ | ||
ποιησάμενοι καὶ τὰς ἀπὸ τούτου τιμάς , μέγιστον δὲ καὶ ἀναγκαιότατον τὸ δίκαιον , καὶ τούτῳ δὴ ὑπηρετοῦντές τε καὶ |
καὶ τὸ ἓν τῆς ψυχῆς δηλοῖ περὶ ὃ καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς γίνεται . Τὸ δὲ παίζειν δηλοῖ μὲν καὶ τὴν | ||
. Ὁ οὖν πρώτως καὶ κυρίως καὶ ἀληθῶς ἐκ θεῶν ἐνθουσιασμὸς κατὰ τὸ ἓν τοῦτο γίνεται τῆς ψυχῆς , ὅ |
τὸν καθ ' ἡμᾶς νοῦν , εἰς τὸ πρακτικὸν καὶ θεωρητικόν . καὶ εἰπὼν διαφέρειν αὐτοὺς ἀλλήλων κατὰ τὰ ὑποκείμενα | ||
γὰρ τοῦτο ἐπιστήμη ἐστίν . εἰς τρία δὲ ὑποδιαιρεῖται τὸ θεωρητικόν , τουτέστιν εἰς φυσιολογικὸν μαθηματικὸν καὶ θεολογικόν , ἐπειδὴ |
νομίζοντες ὅπερ ἦν , ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί , εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων | ||
μᾶλλον : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν καθυπέρτερα : τῶν Ἀθηναίων . φόβου : ἀπὸ φ . |
' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
τοίνυν οὗτος ὑφίσταται γένη , τό τε ἐναρμόνιον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ διατονικόν : ἑκάστου δὲ αὐτῶν ποιεῖται τὴν | ||
[ τῶν ] εἰς τὸ ἡρμοσμένον ἤτοι διάτονόν ἐστιν ἢ χρωματικὸν ἢ ἐναρμόνιον . πρῶτον μὲν οὖν καὶ πρεσβύτατον αὐτῶν |
τι ἢ ὕλη ἔσται τὸ ὑποκείμενον , πολύτροπον δὲ καὶ πολυειδές : ὥστε οὐδ ' ἂν ἔτι πανδεχὲς γένοιτο ἐμπόδιον | ||
' ἐπιμένειν δύνανται τῆς βλαστήσεως γινομένης ἐκεῖσε : ὅλως δὲ πολυειδές τι τὸ τῶν συκῶν ἐστιν : αἱ μὲν γὰρ |
ἐπόγδοον λόγον , ὡς εἶναι πλήρωμα τῶν κατὰ μουσικὴν θεωρημάτων τελειότατον , ἀφ ' οὗ καὶ ὠνόμασται παντέλεια . . | ||
τὸ πλῆθος εἰς δώδεκα φυλὰς διὰ τὸ τὸν ἀριθμὸν τοῦτον τελειότατον νομίζεσθαι καὶ σύμφωνον εἶναι τῷ πλήθει τῶν μηνῶν τῶν |
φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
κωμῳδίας , Ὁμήρου : ἀπὸ πασῶν ἰδεῶν τῆς ῥητορικῆς , συμβουλευτικῆς δικανικῆς πανηγυρικῆς . Μεμνῆσθαι χρή , ὅτι τῇ μεθόδῳ | ||
πάντως τὸ τέλος τῆς δικανικῆς οὐκ ἂν εἴη καὶ τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς |
γνώσει ἡμῶν ὥρισται τὰ ἄτομα . Ἐνταῦθα δηλοῖ τὸ πρῶτον διαιρετικὸν παράγγελμα τὸ λέγον δεῖν τὰς διαιρέσεις ἀπὸ τῶν γενικωτάτων | ||
τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος , εἶτα τὸ διαιρετικὸν , ἔπειτα τὸ ὁριστικὸν , εἶτα τὸ ὑποκείμενον , |
καθ ' ἕκαστον πλῆθος ἴδιον ἕν , τὸ μὲν εἰδητικὸν συναίρεμα , καὶ ἓν εἶδος πρὸ τοῦ μερισμοῦ , τὸ | ||
φησιν ὁ ἐν Σοφιστῇ ξένος Ἐλεάτης ; πῶς δὲ οὐ συναίρεμα τῶν ὄντων πάντων καὶ τῶν οὐσιῶν τὸ ἡνωμένον , |
' οὖν ἕν γέ τί σοι πρὸς εὐγλωττίαν συμβαλοῦμαι . ὀνομαστικὸν μὲν οὖν τῷ βιβλίῳ τὸ ἐπίγραμμα , μηνύει δὲ | ||
νεκρῶσαι . Ἄμφω : ἄθροισις , ὁμοῦ : ἐπίῤῥημά ἐστιν ὀνομαστικὸν σχηματιζόμενον κατὰ δυϊκὴν πτῶσιν . ἀσφαλέως : ἀκινδύνως , |
καλοῦ θεωρητικός ἐστι , τὸ δὲ αἰσθητικὸν πνεῦμα τῶν φαινομένων κριτικόν ἐστι . διῄρηται δὲ εἰς τὰς ὀργανικὰς αἰσθήσεις καὶ | ||
κρίνοντος τὰ αἰσθητὰ εἰς ἑκάτερον κλίναντα . τὸ γὰρ μέσον κριτικόν : γίνεται γὰρ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν θάτερον τῶν ἄκρων |
ἢ ἄλλῳ . δίελε καὶ μέρισον τὸ ὑποκείμενον εἰς τὸ αἰτιῶδες καὶ ὑλικόν . ἐννόησον τὴν ἐσχάτην ὥραν . τὸ | ||
ὁ σύνδεσμος οὗτος τὸ ἕτερον τῶν ἀξιωμάτων ψεῦδος εἶναι . αἰτιῶδες δέ ἐστιν ἀξίωμα τὸ συντασσόμενον διὰ τοῦ ” διότι |
καταμαθεῖν ἐκ τῶν δικανικῶν αὐτὴν μᾶλλον λόγων ἢ ἐκ τῶν πανηγυρικῶν τε καὶ συμβουλευτικῶν σκοπείτω . ἵνα δὲ καὶ περὶ | ||
οἱ Δημοσθενικοὶ δικανικοί , τουτέστιν οἱ ἰδιωτικοί . Ὁ δὲ πανηγυρικῶν λόγων κάλλιστος ἐν λέξει πεζῇ , οὐχ ὡς ἐν |
τὴν ἐρωτικὴν φιλίαν πολλῶν ἐνδέχεται φίλον εἶναι . ἡ γὰρ ἐρωτικὴ φιλίας ἐστὶν ὑπερβολή , καὶ διὰ τοῦτο πρὸς ἕνα | ||
ἔδει γάρ τινα πρὸ αὐτῆς ἀποδειχθῆναι . Ἐπεὶ γὰρ ἡ ἐρωτικὴ εἰς τὸ νοητὸν βούλεται κάλλος ἀνάγειν τὴν ψυχὴν , |
τὸν Ἡράκλειτον κοπίδων ἐστὶν ἀρχηγός . . . τὰ ἔχει μεμηχανημένον , ἡ δὲ τῶν ῥητόρων πάντα τὰ θεωρήματα πρὸς | ||
τοῦ πράγματος τοιαύτην τελευτὴν εἰληφότος τὸν ὅπως μὴ τοιαύτην λάβοι μεμηχανημένον βουλόμενον αὑτῷ κἀντεῦθεν γενέσθαι τι σαυτοῦ νομίζειν εὐεργέτην , |
γνωστῶν καὶ τῶν γνωστικῶν , ἐπὶ τῆς ψυχῆς εὐλόγως ὡς γνωστικὸν εἰρῆσθαι ἀκούει , καὶ διὰ τοῦτο τοὺς εἰπόντας τὴν | ||
τοίνυν , ὅπερ ἔφην , καὶ τὸ γνωστὸν καὶ τὸ γνωστικὸν καὶ ἡ γνῶσις ἐν τῷ νῷ διεκρίθη ἀπ ' |
δ ' ἡ τούτου συμφορὰ τοῖς μὴ τελέως δυσκαθάρτοις δίδαγμα αὐταρκέστατον τοῦ πειρᾶσθαι τὸν ἔνδον δικαστὴν ἔχειν εὐμενῆ : σχήσουσι | ||
τιμῶντες τοὺς γονεῖς , ἐπεὶ καὶ ἕν τι τῶν εἰρημένων αὐταρκέστατον εἰς σεβασμὸν αὐτοὺς προκαλέσασθαι , ψόγου δὲ καὶ κατηγορίας |
, ἄρχοντος δὲ νοῦ ὅμως ἀνάγκης . Ὁ μὲν γὰρ νοητὸς μόνον λόγος , καὶ οὐκ ἂν γένοιτο ἄλλος μόνον | ||
τὸ ἔξω . Καὶ μέχρι τοῦ πρὸ τοῦ εἰδώλου ὁ νοητὸς κόσμος ἅπας τέλεος ἐκ πάντων νοητῶν , ὥσπερ ὅδε |
ὅθεν τὸ μὲν νόημα τοῦ νοῦ διὰ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀμόρφωτον κατὰ τὸν ἐξῃρημένον τῆς ἰδέας τοῦ κύκλου λόγον γενόμενον | ||
τὴν ὕλην κατέχει : κατέχει δέ , εἰ μηδὲν αὐτῆς ἀμόρφωτον καταλείποι : καταλείπει δέ , εἴ τις μορφὴ ἐλλείποι |
τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην , | ||
τὸ δὲ πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταὐτὸν ὄν . Ἴθι δή , ἦν |
, τὰς δὲ οὐσίας ἑκάστων ἀφαιρούμενος καὶ πλούτου πρὸς τὸ ἀκρότατον ἀφικόμενος οὐδεμίαν μὲν ἀκολασίας ἰδέαν παραλέλοιπεν , ἁπάσῃ δὲ | ||
. κύμβαχος ἐπὶ μὲν τοῦ ἄκρου τῆς περικεφαλαίας “ κύμβαχον ἀκρότατον νύξ ' ἔγχεϊ ὀξυόεντι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ |
μέρος κτητικὸν ἦν , κτητικοῦ δὲ χειρωτικόν , χειρωτικοῦ δὲ θηρευτικόν , τοῦ δὲ θηρευτικοῦ ζῳοθηρικόν , ζῳοθηρικοῦ δὲ ἐνυγροθηρικόν | ||
ἀναφανδὸν ὅλον ἀγωνιστικὸν θέντας , τὸ δὲ κρυφαῖον αὐτῆς πᾶν θηρευτικόν . Ναί . Τὴν δέ γε μὴν θηρευτικὴν ἄλογον |
, τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
δὲ δρᾶμα τοῦτο τῆς ὅλης ποιήσεως κάλλιστον εἶναί φασι καὶ τεχνικώτατον . ἄλλως : πρεσβύτης τις Στρε - ψιάδης ὑπὸ | ||
, οὐχ ἡλικίαν , οὐ πάθος , ὧν οὐδὲν τὸν τεχνικώτατον παρέδραμεν . Ὅλως δὲ πενία καὶ νόσος καὶ τὰ |
ἁφὴν καὶ τὴν γεῦσιν πάντ ' ἔχει , καὶ μάλιστα κοινοτάτη πασῶν ἡ ἁφή , ὡς ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς | ||
ἡ γὰρ θρεπτικὴ καὶ τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει καὶ πρώτη καὶ κοινοτάτη δύναμίς ἐστι ψυχῆς , καθ ' ἣν ὑπάρχει τὸ |
φησιν Ἀντισθένης ἐν τῷ Ἡρακλεῖ , καὶ ἀναπόβλητον ὑπάρχειν : ἀξιέραστόν τε τὸν σοφὸν καὶ ἀναμάρτητον καὶ φίλον τῷ ὁμοίῳ | ||
. τὸ μὲν οὖν δεικνύμενον τὸ ἀξιόρατον καὶ ἀξιοθέατον καὶ ἀξιέραστόν ἐστι , τὸ τέλειον ἀγαθόν , ὃ καὶ τὰς |
τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
, κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
χρὴ τὸ ἐκβησόμενον ἐκ τῆς ἐμπειρίης : ἔνδοξον γὰρ καὶ εὐμαθές . Ἐν δὲ τῇ εἰσόδῳ μεμνῆσθαι καὶ καθέδρης , | ||
εὐκόλως καταλαμβανόμενος . ὡς ἐνταῦθα καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ : ὡς εὐμαθές μοι , κἂν ἄγνωστος ᾖς ὅμως , φώνημ ' |
τε μῆκος καὶ βάθος ἕκαστοι πήχεις τέσσαρας , καὶ τὸ πυκνότατον , καθ ' ὃ συνησπικὼς ἕκαστος ἀπὸ τῶν ἄλλων | ||
ψεύσομαι περὶ τῆς Κορίνθου , τὸν Σίσυφον μὲν ὑμνῶν δηλονότι πυκνότατον παλάμαις , ἀντὶ τοῦ βουλαῖς , πράξεσι , τουτέστι |
. “ ἐροῦμεν δὴ οἶμαι ὅπερ ὑπεθέμεθα , ὅτι ” Τοῦθ ' ἡμεῖς γέ φαμεν τὸ μέρος τοῦ ἡδέος , | ||
, ἀλλὰ Κλέανδρον Εὐβιότῳ , πειθοῦς ἄνθεα καὶ φιλίης . Τοῦθ ' , ὅ τι μοι λοιπὸν ψυχῆς , ὅ |
δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
: αὕτη γὰρ αἰσθητικωτέρα μέν ἐστι τῆς ἐν ἰχθύσιν , ἀμυδροτέρα δὲ τῆς ἐν ἀνθρώποις . διὸ | τῶν ἐμψύχων | ||
αὑτῇ μένειν καὶ θεώρημα εἶναι : καὶ θεωρία ἄψοφος , ἀμυδροτέρα δέ . Ἑτέρα γὰρ αὐτῆς εἰς θέαν ἐναργεστέρα , |
ἀστήρ . γεγράφθω γὰρ μείζων μέν , ὡς ἔφαμεν , ἔκκεντρος ὁ ΗΘ περὶ κέντρον ἐπὶ τῆς ΑΓ τὸ Κ | ||
σωματικούς τις ἐν ἐκκέντρῳ κατάγῃ ζῳδίῳ ἢ καὶ ὁ κύριος ἔκκεντρος τύχῃ ὑπὸ κακοποιῶν μαρτυρούμενος , ἐν ἀσθενείᾳ γενήσεται καὶ |
ἐστι γενέσεως , ἀρκεῖ τὸ ἀγαθὸν οὐσίας εἶναι ἀρχή . Ἀνάλογον δὲ τούτῳ μὲν ὁ δημιουργὸς θεός , ὢν αὐτοῦ | ||
τῶν καβαλλαρίων , τοὐναντίον ποιεῖν πρὸς τὸν λεχθέντα τρόπον . Ἀνάλογον δὲ μέτρον τῶν τοιούτων γίνεται τάξεων , τὸ μὲν |
Ἐρχιᾶθεν : Δείναρχος κατὰ Στεφάνου . Ἐρχιὰ δῆμός ἐστι τῆς Αἰγηΐδος , ὥς φησι Διόδωρος . Ἐσπαθᾶτο : Δημοσθένης ἐν | ||
καὶ ἰχθὺς ποιός - - . Πιτθεύς : Πιτθὶς δῆμος Αἰγηΐδος Ἀθήνῃσιν , ἐξ οὗ οὗτος . ἀτεχνῶς : ἀτεχνῶς |
μὲν οὖν . Ἦ πολλὴν χάριν ὀφείλω σοι τῆς Θεαιτήτου γνωρίσεως , ὦ Θεόδωρε , ἅμα καὶ τῆς τοῦ ξένου | ||
θεούς , δεύτερον δὲ ἡμῶν αὐτῶν οἰκειότητός τε πέρι καὶ γνωρίσεως ἀλλήλων , ὡς φαῖμεν ἄν , καὶ ὁμιλίας ἕνεκα |
ὅτι πᾶν ἄρα ἀκούσιον , καὶ ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ δεδειγμένον , ἐκ τῶν ἐπιφερομένων δῆλον : πότερον ὁ τὸ | ||
δὲ τὸ αἴτιον τὸ μὴ διὰ συλλογισμοῦ τὸ συνημμένον αὐτῶν δεδειγμένον εἶναι ἀλλὰ διὰ συνθήκης ὡμολογημένον . ἐν πᾶσι γὰρ |
περίττωμα τροφῆς λέγωμεν καὶ περὶ τῆς ἁπλῶς τροφῆς διαληψόμεθα . Διωρισμένων δὲ τούτων λέγομεν κοινῇ περὶ πάσης αἰσθήσεως . ὥσπερ | ||
: τοιαῦτα δὲ καὶ τοσαῦτα ὡς μηδεμίαν ἐπάγειν μεταβολήν . Διωρισμένων δὲ τούτων , σκεψώμεθα περὶ τῆς εὐδαιμονίας , πότερον |
. ἀλλ ' ἐπεὶ καὶ τῶν ἐν τοῖς σώμασι διαστημάτων τριττή τις ἡ φύσις , ἡ μὲν ἀρχηγέτις ἐφ ' | ||
λόγον τῶν εἰσιόντων [ . . ] . Μεμαθήκαμεν ὅτι τριττή ἐστιν ἡ πέψις : ἔστι γὰρ πρώτη ἡ χυλοποίησις |
. Ἐπλήρωσας ἡμᾶς , ὦ πάτερ , τῆς ἀγαθῆς καὶ καλλίστης θέας καὶ ὀλίγου δεῖν † ἐσεβάσθη † μου ὁ | ||
τοῖς πᾶσι πολὺ νικῶν : καὶ διὰ γῆς ἀρίστης καὶ καλλίστης διεξέρχεται , καὶ ἀὴρ ὁ περὶ αὐτὸν ἀέρων κάλλιστος |
ἐνατενίζοντες γὰρ τῇ ἐκθέσει αὐτῶν θαυμάσομεν τὴν φιλαλληλίαν καὶ τὸ συλληπτικὸν ἀλλήλοις εἰς τὸ ἀπογεννᾷν τὰ λοιπὰ καὶ ἐκτελεῖν , | ||
ἀριστερῷ βραχίονι , φυσικῶς σύλληψιν ποιεῖν πιστεύεται . Ὑποθυμίαμα ἐνεργὲς συλληπτικὸν ἄσφαλτον . Λαγωοῦ τρίχας , πήγανον ξηρὸν ὁμοῦ λεάνας |
ὅταν ᾖ καιρός , ἀναπράττει μετὰ τοῦ κοινῇ συμφέροντος . Τέταρτόν ἐστι παράγγελμα τὸ περὶ τῆς ἱερᾶς ἑβδόμης , ἵν | ||
οὐκοῦν πᾶς ὕδερος ἐπὶ ἀσθενείᾳ τῆς ἀλλοιωτικῆς δυνάμεως γίνεται . Τέταρτόν ἐστι κεφάλαιον , ἐν ᾧ δεῖ ἡμᾶς τὰ αἴτια |
, ὁ δὲ βάσεως , ὁ δὲ ὅλου ποδός , ῥυθμοποιία δ ' ἂν εἴη τὸ συγκείμενον ἔκ τε τῶν | ||
χρῆσιν ἀναφέροντες . Ὅτι δ ' ἐστὶν οὐ τὸ αὐτὸ ῥυθμοποιία τε καὶ ῥυθμός , σαφὲς μὲν οὔπω ῥᾴδιόν ἐστι |
τὸν λόγον πρὸς αὐτὸν τὸν Ἀγαμέμνονα : γίνεται δὲ ἡ ἀποστροφὴ καὶ ὅταν ἄλλων μνημονεύοντες , ὡς δυναμένων ταὐτὰ ποιῆσαι | ||
; οὐ κατεσκεύαζες ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν ; Καὶ καθόλου ἀποστροφὴ πᾶσα εἰς πρόσωπον ἐπιμείνασα πνεῦμα ἐγένετο , κἂν εἰς |
ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : καὶ οὐχὶ μόνον ἕν , ὡς | ||
τοὺς φίλους ἄδικον , ἀλλὰ δεῖν πρός γε τούτους ὡς ἁπλούστατον εἶναι ; Πάνυ μὲν οὖν , ἔφη ὁ Εὐθύδημος |
καὶ φύσις λογική , οὐ μόνον ἔμψυχος ὢν ἀλλὰ καὶ νοερός , πρὸς δὲ καὶ φρόνιμος , ἐκ τούτων τοὐναντίον | ||
παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : νοερός : φοβερός : νοσερός : σταθερός : ἥμερος καὶ |
γὰρ ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτήδειος , καὶ οὐ βουλόμενος αὐτῷ ἀχαριστεῖν , ὑπέσχετο εἰ καιρὸς εἴη μνησθήσεσθαι τῷ δεσπότῃ ὤκει | ||
, λέγοντες , ὅτι ἄχρι νῦν οἱ Ἀττικοὶ τὸ ἀπειθεῖν ἀχαριστεῖν λέγουσι . χλοός : χλωριάσεως . χεδροπά : τὰ |
τοιοῦτον εἶναι τὸν ἄριστον τῶν συμβουλευτικῶν , ὁποῖον ἐχαρακτηρίζομεν , ἀξιωματικὸν λέγω καὶ οἷς εἴπομεν πλεονάζοντα : ἐκεῖνος γὰρ οὐκέτ | ||
συζεῦξαι τῇ Δωριστί , ἐπεὶ ἡ μὲν τὸ μεγαλοπρεπὲς καὶ ἀξιωματικὸν ἀποδίδωσιν , ἡ δὲ τὸ παθητικόν , μέμικται δὲ |
τότε ἡμαρτάνετο ταύτῃ . Τί δή ; Τῆς γνωστικῆς ὅσον ἐπιτακτικὸν ἡμῖν μέρος ἦν που τοῦ ζῳοτροφικοῦ γένους , ἀγελαίων | ||
. Ἆρ ' οὖν συμπάσης τῆς γνωστικῆς εἰ τὸ μὲν ἐπιτακτικὸν μέρος , τὸ δὲ κριτικὸν διαιρούμενοι προσείποιμεν , ἐμμελῶς |
, ἀναγκάζεσθαι δὲ μηδὲν μηδὲ προστάττεσθαι πρᾶγμα ἱερὸν καὶ θεῶν παίδευμα καὶ ἀνθρώπων σοφῶν ἐπιτήδευμα , μηδ ' ὑπὸ δουλείαν | ||
πάντα : τὸν δρόμον τὸν ἐπὶ τὸν Δόρκωνα , τὸ παίδευμα τὸ τῶν βοῶν , πῶς κελευσθείη συρίσαι , καὶ |
ἐπὶ ὕπαρξιν ποιεῖ λεῖψιν , καὶ τῆς λείψεως σημεῖον Ψ ἐλλιπὲς κάτω νεῦον , # . Καὶ τῶν πολλαπλασιασμῶν σοι | ||
αἰγιόχῳ Κρονίωνι ἠὲ Διωναίῃ , καί τ ' εἰ φάος ἐλλιπὲς εἴη λῆγον ἀπὸ διχομήνου ἐπ ' εἰκάδι καὶ δ |
καὶ ἄφυσον , καὶ μᾶλλον τῆς πόας τὸ σπέρμα . Σέρις ψυχρᾶς καὶ ξηρᾶς ἐστι κράσεως μετρίως . Σεσέλεως τὸ | ||
ἐν τοῖς ἐνύδροις τόποις ὀλίγῳ μεῖζον τοῦ ἡμέρου σελίνου . Σέρις ἀγρία καὶ ἥμερος : ὧν ἡ μὲν ἀγρία πικρὶς |
λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
, κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
τοῖς αἰσθητοῖς ἐπιπέδου τὸ σῶμα καὶ πρότερον τῇ οὐσίᾳ καὶ τελειότερον . καὶ ὅτι ἔμψυχον . . . ἀξίωμα . | ||
ἡ τοιαύτη δικαιοσύνη διαφέρει , καθὸ κἀκείνῳ δοκεῖ τελειότερον . τελειότερον γάρ ἐστιν ἕξις καὶ ἀρετή , ἣν ὁ ἔχων |
ὁρμήν : σβέσαι ὄρεξιν : ἐφ ' ἑαυτῷ ἔχειν τὸ ἡγεμονικόν . Εἰς μὲν τὰ ἄλογα ζῷα μία ψυχὴ διῄρηται | ||
αὐτὰ μυστηρίων καὶ τῇ Εὑρέσει τούτων τὸ κατὰ τούτων ἐχαρίσατο ἡγεμονικόν . αὐτὸς δ ' οὐκέτι βουλόμενος ἀργὸν τὸν ὑπεράνω |
τοῦτο , οὗ τὴν ἀπόρροιαν οὐκ ἔσχε . πῶς γὰρ αὐτοτελὲς φύσει μὴ ὂν ἐν γενέσει ὑγιὲς ἂν γένοιτο ; | ||
δέ ἐστιν ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος : ἢ πρᾶγμα αὐτοτελὲς ἀποφαντὸν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῷ , ὡς ὁ Χρύσιππός |
καὶ ὠκύμορον λαβὼν ἀγαθόν , εὐχόμενος τοὐναντίον , πολυήμερον καὶ μακροχρόνιον καὶ ἀκήρατον καὶ ἀθάνατον , ὡς δυνηθῆναι καὶ σπέρματα | ||
, ἐμμελετῶντος ἀεὶ τοῖς νόμοις , ἆθλον εἶναί φησι τὴν μακροχρόνιον ἡγεμονίαν , οὐχ ἵνα πολυετῆ ζωὴν αὐτῷ χαρίσηται μετὰ |
ἐλθόντες δ ' ἐπὶ τὸ μυροπώλιον τὸ μὲν γραμματεῖον ? τιθέμεθα παρὰ Λυσικλεῖ Λευκονοεῖ : τὰς δὲ τετταράκοντα μνᾶς ἐγὼ | ||
ἐν ἡμῖν λέγοντες τὸ ἐν ἡμῖν ἄριστον εἶναι χωριστὸν ὅμως τιθέμεθα αὐτὸ εἶναιμόνον ἐκεῖ ἔστω , οὗ ἡ ψυχὴ ἡ |
καὶ πᾶσαν κολακείαν ἐπ ' αὐτοῦ συσταλῆναι : καὶ τὸ φυλακτικὸν ἀεὶ τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀρχῇ καὶ ταμιευτικὸν τῆς χορηγίας | ||
. καθάπερ γάρ ἐστι φυλακτικὸν σώματος ὑγίεια , οὕτω ψυχῆς φυλακτικὸν καθέστηκε παιδεία . ταύτης γὰρ προηγουμένης οὐ πταίειν συμβήσεταί |
ὤφθη σὺν αὐτῇ τῇ ἑβδομάδι , ὥστε ἀναγκαίως τελεσιουργία καὶ συμπλήρωσις τοῖς οὖσιν ἀποτελεῖται δι ' ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν , | ||
ὤφθη σὺν αὐτῇ τῇ ἑβδομάδι , ὥστε ἀναγκαίως τελεσιουργία καὶ συμπλήρωσις τοῖς οὖσιν ἀποτελεῖται δι ' ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν , |
τὸν δύσελπιν οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ ' ἀνθρωποειδὲς ἡγεῖται θηρίον τὸ οἰκειότατον ἀνθρωπίνης ψυχῆς , ἐλπίδα , ἀφῃρημένον . ὅθεν καὶ | ||
„ ᾠκοδόμησεν εἰς γυναῖκα „ , διὰ τούτου παριστὰς ὅτι οἰκειότατον καὶ εὐθυβολώτατόν ἐστιν ὄνομα αἰσθήσεως γυνή : ὥσπερ γὰρ |
τὸ ἀμίαντον φύσει [ ἀγαθὸν καὶ ] θεῖον ὄνομα . Ἔνατον μέν ἐστι τουτὶ τῶν δέκα κεφαλαίων , τῶν δὲ | ||
[ γάρ ] ἐστί , διειργόμενα ὑπὸ τοῦ κενοῦ . Ἔνατον ἐπιχείρημα : καί φησιν ὅτι ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ |
τινὰ πραγματείαν εἰπεῖν . Περὶ δὲ τῆς τῶν πολιτικῶν . Πολιτικὸν ζήτημα καλεῖ τὸ ῥητορικὸν πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν τε ἰατρικῶν | ||
τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν νομοθετικὸν ἢ συμβουλευτικὸν , ἰδιωτικὸν δὲ |
λέγονται οἱ Ἕλληνες , καὶ κρατοῦσι τῶν Τρώων ἅτε τῆς ὑπερτέρας ὄντες τάξεως . Μάχη δὲ αὐτοῖς γίνεται περὶ τῷ | ||
τουτέστιν ἄλλο ἐστὶ τὸ τεκεῖν , ἄλλο τὸ κρίνειν : ὑπερτέρας γὰρ τάξεώς ἐστι τὸ κριτικόν . σξεʹ Καὶ νῦν |
, εἶθ ' ὁριζόμενος οὐκ ἐκ τοῦ ὅρου τὸ ὁριστὸν κατείληφεν ἀλλ ' ἐπὶ προκατειλημ - μένῳ τούτῳ τὸν ὅρον | ||
τούτων ἡγουμένων τῶν μαθημάτων μανθάνειν . οὕτω γὰρ ἀνάγκη φύσει κατείληφεν , ᾗ φαμεν οὐδένα θεῶν οὔτε μάχεσθαι τὰ νῦν |
ἐὰν δὲ καὶ διήγημα ᾖ κατασκευαστικόν , τὴν λέξιν δεῖ πολυσχημάτιστον εἶναι παρενθήκαις , παραζητήσεσιν , ἀναδρομαῖς . παράδειγμα τούτου | ||
χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας |
οἰκείας φύσεως καὶ κινήσεως οὕτως ἐφέλκηται τὸ χόριον : μὴ σῳζομένης δὲ τῆς πρὸς τὸ βρέφος τοῦ χορίου συνεχείας μολίβδου | ||
ἐπιβλαβές , δεῖ γὰρ ἐμπείρως τὴν ὁλκὴν γενέσθαι . διὸ σῳζομένης τῆς πρὸς τὸν ὀμφαλὸν αὐτοῦ συνεχείας ἐπὶ χειρῶν μιᾶς |
σφαιρικὰ τὰ σώματα τῶν τεττάρων στοιχείων , μόνον δὲ τὸ ἀνώτατον πῦρ κωνοειδές . Χρῶμά ἐστι ποιότης σώματος ὁρατή . | ||
βάρβαροι . ] ἀνέπλασε δέ τι γένος θεῶν βαρβάρων Τριβαλλῶν ἀνώτατον , οἷον ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων βάρβαρα ἔθνη πορρωτάτω |
, εὐσεβείας , ἐντροπῆς , σεμνότητος . ἄγαλμ ' ] ὁμοίωμα . , τύπωμα , τίμια , ἔνδοξα ἀναπλήσσειν ) | ||
ἡ αἴσθησις , τὸ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ πρὸς τὰ αἰσθητὰ ὁμοίωμα , πάθημα ὂν μᾶλλον ἢ ἐνέργημα , καὶ σωματοειδὲς |
πιθανόν ἐστι . ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῶν καιρῶν ἐχρῆν προεγνωκέναι . Κεφ . λθʹ . Ἐνδείκνυσθαι δὲ τοὺς καιροὺς | ||
καταλαμβάνεται . ἵνα γὰρ εἰδῶμεν , ὅτι στεγνὸν , δεῖ προεγνωκέναι , ὅτι τὰ ἐπεχόμενα βλάπτει . τῇ δὲ τῶν |
τὸ ἔργον ἐκ τέχνης μιᾶς πίστωσιν [ εἰς ] ἔργων ἐκφαῖνον κλέος θαυμαστικῶς ὡς ἐκστὰς οὐκ ἂν θαυμάσῃ καὶ τὴν | ||
μακάριε . ἐντεῦθεν τὸ τρίτον τοῦ διαλόγου κεφάλαιον , τὸ ἐκφαῖνον τὴν οὐσίαν ἡμῶν καθ ' ἣν ὑφεστήκαμεν . παίζεις |
, ὡς πολλάκις εἴπομεν ἐν ἑτέροις , μνήμηςμεταληφθεὶς γάρ ἐστι καρποφορία , καρπὸς δὲ ψυχῆς ἄριστος ἡ μνήμη : συγγενὲς | ||
δὲ ποταμὸς „ φησίν ” ὁ τέταρτος Εὐφράτης . ” καρποφορία καλεῖται ὁ Εὐφράτης , ἔστι δὲ συμβολικῶς ἀρετὴ τετάρτη |
ὁ βασιλεὺς ὡμίλησε φιλοφρόνως , ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ πραγματικὸν ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς δοκούσης ὑποικουρεῖν ἐκ τῆς | ||
ἐργαζόμενα οὐχ ὁμοίως ἐργάζεται , ἀλλὰ τὸ μὲν μετὰ συνδέσμων πραγματικὸν πλῆθος ἢ μέγεθος , οἷον Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ |
ἀνθρώποισιν ὡς μέγ ' εἶ κακόν . Ἐπιχαρμοῦ Κωμικοῦ : Φύσις ἀνθρώπων ἀσκοὶ πεφυσωμένοι : ἀνδρῶν δέ γε ? ? | ||
, ἥρωες : ἡ λύρη γάρ μόνους ἔρωτας ἄιδει . Φύσις κέρατα ταύροις , ὁπλὰς δ ' ἔδωκεν ἵπποις , |
ἡ πόλις οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸς πείσεται . Ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα : | ||
ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰ τοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπισκώπτει . Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς |
αὐτῆς ἂν εἴη δήπουθεν εὑρέσεως . καὶ τὸ μὲν κυρίως πλαττόμενον ἐπιφερόμενον δὲ πᾶσι τοῖς ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους | ||
. 〚 ἔστιν οὖν παστὸν τὸ πασσόμενον , πλαστὸν τὸ πλαττόμενον , ὃ καὶ καταπλαστὸν λέγεται , καὶ πιστὸν τὸ |
διαμαρτανόντων . Οὐδὲν ἦν τἄλλα πάντα πλὴν χρυσός : Ὀστράκων περιστροφή : ἐπὶ τῶν ἐκ κρειττόνων εἰς τὸ ἐναντίον μεταπιπτόντων | ||
ὕδωρ ; ὁ δὲ ἔφη : αὐτὸ δείξει . Ὀστράκου περιστροφή : ἐπὶ τῶν διὰ τάχους εἰς φυγὴν ὁρμώντων , |
: τουτὶ μὲν γὰρ ἀξίωμά ἐστι , τὸ δὲ ἀξίωμα λεκτόν , τὸ δὲ λεκτὸν ἀσώματον . ἀνάπαλιν δὲ ἡ | ||
τετάρτῃ , ὥστε ἄναρχον αὐτοῖς εἶναι τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι λεκτόν . Καὶ ἄλλα δὲ πλείω ἔστιν εἰς τὸν τόπον |
τὸν σκινδαψὸν ὄργανον λέγει μουσικὸν , τὸ δὲ βλίτυρι χορδῆς μίμημα . : Τῶν δ ' ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ | ||
φύσις σοφὴν ἐς ἱστουργίαν ἐδημιούργησε . καὶ φιλοτεχνεῖ οὐ κατὰ μίμημα , οὐδὲ ἔξωθεν λαμβάνει τὸ νῆμα , ἀλλ ' |