| εἰς μὲν ἀνθρώπινα κατάγεσθαι τὸ θεῖον δώσομεν , ἔνθα καὶ μιανθῆναι παθήμασιν , οὐ πιστεύσομεν δέ , ᾗ μηδὲν ἔγγονον | ||
| δίκαιον τῆς δίκης ἡσσώμενον ] ἐξηῦρεν ὁ θεός , οὐ μιανθῆναι θέλων . πῶς ; ἀντιάζω ς ' ἱκέτις ἐξειπεῖν |
| γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας : μήτηρ δ ' ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα : τὴν δ ' ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν | ||
| θάνατον πόροι Ἄρτεμις ἁγνὴ αὐτίκα νῦν , ἵνα μηκέτ ' ὀδυρομένη κατὰ θυμὸν αἰῶνα φθινύθω , πόσιος ποθέουσα φίλοιο παντοίην |
| ἐπιμελῶς παρέχων ἐν ταῖς τιμαῖς καὶ τοῖς κατορθώμασι τοῦ νικηφόρου ὑμνήσω τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἀσωποδώρου τὴν εὐδαιμονίαν . Ὀγχηστὸς δὲ | ||
| πότερον ] + ποῖον ἕτερον ποιήσω δηλονότι . ἀπολολύξω ] ὑμνήσω . ἀπολολύξω ] εὔξομαι . ἀπολολύξω ] παιανίσω . |
| ὡς ἐγέννησεν οὕτως ἐκφέρῃ , συμπνέων τε καὶ ὁμοπαθῶν ταῖς ὠδῖσιν , ἀλλ ' ἕτεροι λαμβάνοντες ἐν ταῖς χερσὶν ἀπαριθμοῖεν | ||
| ἑκάστη δὲ ἄρα εὑρίσκει τῶν ἔνδον , εἴτε ἐπ ' ὠδῖσιν εἴη εἴτε ἤδη λεχώ , φυκία πολλὰ τῶν ἐν |
| τε τῶν ὀδόντων ὑπερφυὲς καὶ στόματος ἀγρίαν πρόσοψιν καὶ κυκλώματος ἀνάστημα παράδοξον . διόπερ τῷ φόβῳ τὰ χρώματα τῶν προσώπων | ||
| ἐν Αἰγύπτῳ , καθάπερ δικρόαν ἔχοντες : τὸ δ ' ἀνάστημα τοῦ στελέχους ἀφ ' οὗ ἡ σχίσις καὶ πεντάπηχυ |
| τῶν ἐλαχίστων . Ἐὰν οὖν καὶ ὑμεῖς πορευθῆτε ἐν ταῖς ἐντολαῖς Κυρίου , τέκνα μου , ὑψώσει ὑμᾶς ἐνταῦθα , | ||
| πάροδον . αἱ δὲ ἦσαν ἀνεκτότεραι μὲν ἢ στρατιῶται οἷάπερ ἐντολαῖς κεχαλινωμέναι βασιλικαῖς , στρατιῶται δὲ ὅμως , οἷς φρόνημα |
| ἑτέρα προσγίνεται , τὸ ἐγκείμενον τῆς ἀναφορᾶς ἐν τῇ αὐτός συμπαραλαμβάνεται διὰ τοῦ ὁ ἄρθρου , δηλοῦντος καὶ αὐτοῦ ἀναφοράν | ||
| πάντως ἐλλείπει τῷ σύ : εἰς γὰρ τοῦτο ἡ αὐτός συμπαραλαμβάνεται καὶ κατὰ τὸ πρῶτον καὶ δεύτερον , ἵνα τὰς |
| ὄντως . ἦν ] ὑπῆρχε . . ὃς πρῶτος ἐν γνώμᾳ ] καὶ καταρχὰς ἐνόησε τοῦτο . . ὡς τὸ | ||
| , ὅτι πλείσταισι βˈροτῶν ξεινίαις αὐτοὺς ἐποίχονται τραπέζαις , εὐσεβεῖ γνώμᾳ φυλάσσοντες μακάρων τελετάς . εἰ δ ' ἀριστεύει μὲν |
| ἔχῃ βίον , ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα , ἢ στρουθόν , ἢ πίθηκον , ἐπίβουλον κακόν . κακὸς κακῶς | ||
| ποιῆσαι . σοῦ σοῦ : ἀποσοβοῦσι τὸν γέροντα ὡς ⌈ στρουθόν [ στρουθίον ] ⌈ † σοῦ † , ὡς |
| τιμήν : ἐπὶ γὰρ τῇ τούτων νεοττίᾳ καὶ τὰς ἀλκυονίδας προσαγορευομένας ἡμέρας ὁ κόσμος ἄγει κατὰ χειμῶνα μέσον διαφερούσας ταῖς | ||
| οὐ ] μεμερίσθαι τὴν τοῦ παντὸς σφαῖραν εἰς κύκλους τινὰς προσαγορευομένας ζώνας , καλεῖσθαι δὲ αὐτῶν τὸν μὲν ἀρκτικὸν καὶ |
| ἀπροφάσιστον οὐκ εἰς μακρὰν ἐνδεξόμενος αὐτὸς τῇ κεφαλῇ : συγκομιδὴν αἰτιῶ καρπῶν καὶ τὰς εἰς τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν παρασκευάς : | ||
| οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται , μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ . „ καὶ ὁ Ξάνθος : ” εἰ πρὸς |
| ἐλέφαντι ξυνὰ μυρία καὶ ἰδέῃ καὶ χροιῇ καὶ μεγέθεϊ καὶ βιοτῇ : ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα , οὔτε τὸ | ||
| , ἤγουν τῇ ἐκ τῶν τεχνῶν γενομένῃ τρυφηλῇ καὶ ἁβρᾷ βιοτῇ , καὶ πρὸς αὐτὴν ἡμᾶς ἐφελκούσῃ , δίκην γυναικὸς |
| τοῦ ἀνδρός , καὶ ἡ δούλῳ συνοικοῦσα παρ ' ἑαυτῆς εἰσφέρουσα χρήματα ἐλευθερώσει τὸν ἄνδρα , καὶ οὕτω συμβήσεται τοῦ | ||
| ἔστη , καὶ τὴν ζητουμένην κομίζεται : μισθοὺς δὲ ἀμφοτέρων εἰσφέρουσα , τοῖς τὴν πλάνην τῆς θεοῦ τῶν ἡμετέρων λύσασι |
| ἄντικρυς ἡλίου φαίνεσθαι : τότε γὰρ ἡ ὄψις προσπεσοῦσα ταῖς ῥανίσιν ἀνα - κλᾶται , ὥστε γίγνεσθαι τὴν ἶριν . | ||
| θ ' ἱεροῖς ἐσόδους Φοίβου καθαρὰς θήσομεν ὑγραῖς τε πέδον ῥανίσιν νοτερόν : πτηνῶν τ ' ἀγέλας , αἳ βλάπτουσιν |
| Λευκαδίᾳ ταὼς οὕτως ἠράσθη παρθένου ὡς καὶ τὸν βίον ἐκλιπούσῃ συναποθανεῖν . ὁ δὲ τοῦ δελφῖνος ἔρως κεῖται παρ ' | ||
| παρῆσαν ἀμφότεραι πρὸς τὴν τοῦ Κητέως ταφήν , ὑπὲρ τοῦ συναποθανεῖν ὡς ὑπὲρ ἀριστίου συμφιλοτιμούμεναι . τῶν δὲ στρατηγῶν διακρινόντων |
| τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπός : ἃ δὲ βαΰσδει εἰς ἅλα δερκομένα , τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει ἅσυχα καχλάζοντος | ||
| τυγχάνῃ δεικτική . τὸ ἑξῆς : τὰν κύνα βάλλειεἰς ἅλα δερκομένα , ὥστε τὰ λοιπὰ διὰ μέσου . τᾶν ὀΐων |
| φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς , ὡς ἂν Πηλεΐδην τιμήσομεν , ὃς μέγ ' ἄριστος Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ | ||
| καὶ θηρίων βίον ζῆν : φοβησόμεθα γὰρ τὰ αἰσχρὰ καὶ τιμήσομεν ἐπὶ τῷ καλῷ δικαιοσύνην , θεοὺς ἄρχοντας ἀγαθοὺς καὶ |
| χθονὸς ] γῆς . . ἔδοξε ] ἐφάνη καλόν . φίλαις κατασκαφαῖς ] ἐντίμοις καὶ πρεπούσαις καὶ ἀποδέκτοις ἐκείνῳ . | ||
| ' οὔτι ] [ ῥῆμ ' ] ἔχεις εἰπεῖν [ φίλαις ; [ ] δέδοικα θανάτωι παιδὸς οἷα πείσομαι . |
| θεῶν ἐθαυμάζετο : τὴν γλωσσαλγίαν φησὶν αἰσχίστην νόσον , ὅτι πορνεία μὲν καὶ γαστριμαργία καὶ τὰ λοιπὰ πάθη σὺν τῇ | ||
| Μήδω : βουλεύω . Σαφῶ : ἀκριβῶ . Λαγνεία : πορνεία . Ἶρις : ὄνομα θεᾶς . Βριθύς : βαρύς |
| ' αὐτοῖς ἐστιν : ἐν γὰρ ταῖς κατὰ τοὺς γάμους εὐωχίαις οἰκείων τε καὶ φίλων κατὰ τὴν ἡλικίαν ὁ πρῶτος | ||
| τινὰς πανηγύρεις ἐποίει καὶ συνειστιᾶτο , ἀμοιβαίοις τε καὶ αὐτὸς εὐωχίαις αὐτοὺς ἐγέραιρεν . Ἐχρῆτο δὲ καὶ τοῖς ὀχήμασιν ἐκείνων |
| καὶ γάρ , φησίν , εἰ ὑπετίθετο τὸν κόσμον μὴ φθαρήσεσθαι , ἀλλὰ τῇ γε αὐτοῦ φύσει φθαρτὸν αὐτὸν ἔλεγεν | ||
| , ἐκ τούτων τοὐναντίον οὗ βούλεται κατασκευάζεται , τὸ μηδέποτε φθαρήσεσθαι . αἱ δὲ πίστεις προχειρόταται τοῖς συνεξετάζειν μὴ ἀποκνοῦσιν |
| μ ' , ὦ μάταιε ναῦτα , τὴν ἄκραν κάμπτων χλεύην τε ποιεῦ καὶ γέλωτα καὶ λάσθην . οὐ γάρ | ||
| ὁπότε μικρά τις αὐτὸ μόνον αὔρα καταπνεύσειεν εὐπραγίας , ὡς χλεύην καὶ πλατὺν γέλωτα ἡγεῖσθαι τὰς τῶν δημοτικωτέρων ἀνθρώπων περὶ |
| φόβον . καὶ τὰ μὲν πρῶτα κύπτει φοβούμενος : εἶτα προφανεὶς αὐτὸς ἐδίδαξε τὸ δρᾶμα . Ἔοικεν ὁ προλογίζων εἶναι | ||
| τὴν φάλαγγα γνώρισμα εἶναι ἡγεῖτο , ἀλλ ' εἴ που προφανεὶς ἐν μάχῃ καὶ προαλάμενος θυμῷ τε ἀθρόον ἐμβαλὼν ἐς |
| τὰ λέκτρα τῶν γυναικῶν . ἢ οὕτως : σεβίζουσα τὰς ἀπολέμους εὐνὰς , ὅ ἐστι παρασκευάζουσα ἀπολέμους , ἤγουν ἀφιλονείκους | ||
| ἐπὶ τὴν Ῥώμην χωρεῖν , ἕως ἐστασίαζέ τε καὶ ἡγεμόνας ἀπολέμους εἶχεν , ὁ δὲ Μάρκιος αἰτίαν πρῶτον ᾤετο δεῖν |
| ἐμοὶ δὴ δοκεῖ πρώτῳ πεπειρᾶσθαι . καὶ πρὸς τὸν οὐρανὸν σκιαμαχῶν ἀποκτίννυσι ταῖς ἀπειλαῖς . ὁ βοῦς ἐκεῖνος χἠ μαγὶς | ||
| ἀποκτιννύει . Κρατῖνος Βουκόλοις : ” καὶ πρὸς τὸν οὐρανὸν σκιαμαχῶν ἀποκτίννυσι ταῖς ἀπειλαῖς . ” καὶ ἀπεκτόνασιν , οὐκ |
| λόγον : Ὀδόντας καὶ ὄνυχάς σου κόρη δείδει : λοιπὸν ἔκβαλ ' ὀδόντας καὶ λήψει τήνδε : τίλλε γοῦν τοὺς | ||
| θυμοπλη - θὴς δορίμαργος ἄτα φερέτω : κακοῦ δ ' ἔκβαλ ' ἔρωτος ἀρχάν . ἐπεὶ τὸ πρᾶγμα κάρτ ' |
| θέαν . πῶς οὖν οἴσεις γιγνόμενον , ὃ γεγραμμένον οὐ καρτερεῖ ; ἆρ ' οὖν ἐπάνιμεν ἐκείνῳ τὸ γύναιον καταλείψαντες | ||
| ἕκαστος οἴεται θᾶττον λαβεῖν , τούτου τὴν μέλλησιν εἰκότως οὐ καρτερεῖ . πλὴν ἀφίημι ταῦτα λέγειν ἑτέρῳ μὴ φέρειν ἐπιθυμίαν |
| γὰρ ἂν ἐντεῦθέν μέ τις ἀνέλοιτο , οὐδ ' ἂν ἐπίδοιμι τὸν ἥλιον οὐδ ' [ ἂν ] εἰς φῶς | ||
| πανήγυρις ] ἡ πληθύς . θ πανήγυρις ] χορός . ἐπίδοιμι ] θεάσαιμι . ἀστυδρομουμένην ] πορθουμένην . ἀστυδρομουμένην ] |
| γενέσθαι κρεῖσσον ἢ φῦναι βροτοῖς . ἔπειτα παῖδας σὺν πικραῖς ἀλγηδόσιν τίκτω ; τεκοῦσα δ ' ἢν μὲν ἄφρονας τέκω | ||
| . κεῖται δ ' ἄσιτος , σῶμ ' ὑφεῖς ' ἀλγηδόσιν , τὸν πάντα συντήκουσα δακρύοις χρόνον ἐπεὶ πρὸς ἀνδρὸς |
| προσαρτηθέντες ἐν ἥλοις , οἰωνῶν κατάδειπνα , κυνῶν θ ' ἑλκύσματα δεινά . Ζῆνα δ ' ὅτ ' ἂν φαέθοντα | ||
| μελέτωσαν ἢ μελέτω . μέλπηθρα τὰ σπαράγματα τῶν κυνῶν καὶ ἑλκύσματα : μολπὴ γὰρ ἡ παιγνία , οἱ δὲ κύνες |
| τὴν εὐάρμοστον καὶ πάμμουσον συμφωνίαν ἀρετῶν τεθαυμακότες , εὔδιον καὶ γαληνὸν βίον ζῶσιν , οὐ μὴν ἀργὸν καὶ ἀγενῆ τινα | ||
| ἀκαθαίρετοι δυναστεῖαι . „ μετ ' εἰρήνης οὖν τραφεὶς „ γαληνὸν καὶ εὔδιον κτησάμενος βίον , εὐδαίμον ' ὡς ἀληθῶς |
| ἀποκρουστικῇ χρησόμεθα δυνάμει καθ ' αὑτήν : ἐν δὲ ταῖς αὐξήσεσι ταύτην μὲν ἐλαττοῦν , προστιθέναι δέ τι τοῖς διαφορητικοῖς | ||
| μὲν τῶν ἐναντίων ταπεινοῦντες , τὰ δ ' ἡμέτερα ταῖς αὐξήσεσι μεγάλα καθιστῶντες . Ἐὰν δὲ πόλεμον μέλλοντα γίνεσθαι διακωλύειν |
| ποιεῖ . Ἡ γλῶσς ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει . Θεὸν σέβου καὶ πάντα πράξεις ἐνθέως . Θεὸν προτίμα , δεύτερον | ||
| δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι . Ξένος πεφυκὼς τοὺς ξενίζοντας σέβου . Ξένων ἀκούειν μὴ † παραδεχθῇς ποτε . Ξένον |
| τὴν ἀκμὴν διακορευομέναις . λέγει δὲ ὅτι κλαυθμοῦ ἄξιον ταῖς νέαις διαμεῖψαι ὁδὸν αἰχμαλωσίας καὶ δωμάτων ὠμοδρόπων , ἤγουν ἐν | ||
| , ταῖς δὲ ἐναντία τὰ ἰσχυρότερα : καὶ ταῖς μὲν νέαις τὰ ἁπλούστερα , ταῖς δὲ προβεβηκυίαις τὰ εὐτονώτερα : |
| ἀναδιδάξαι σε πάντα ἃ μέλλεις παθεῖν , ἀλλὰ διότι δειλιῶ ταράξαι τὸν σὸν λογισμόν : ἡ γὰρ τούτων διήγησις ταραγμὸν | ||
| : ἀναταράξας . τυρβάσαι δὲ κυρίως λέγεται τὸ τὸν πηλὸν ταράξαι . ΓΘ ἀνατετυρβακώς ] ταράξας . διπλῆ : στίχοι |
| οὐκοῦν τοὺς θηρῶντας τοὺς ὄφεις ἐν τῇ πλησίον Λιβύῃ τοιαῦτα παλαμᾶσθαι . ἡμερώσαντες ἄγουσιν ἐς θαῦμα οἵδε οἱ γόητες τῶν | ||
| προβουλεύεσθαι μὲν ἀνθρώπου φρονήσει , ταῖς δὲ χερσὶ τὸ δέον παλαμᾶσθαι , ἵππου δὲ τάχος ἔχειν καὶ ἰσχύν , ὥστε |
| ῥύου με κἀκφύλασσε : μηδέ μου κάρα τὸ δυσπρόσοπτον εἰσορῶν ἀτιμάσῃς . Ἥκω γὰρ ἱερὸς εὐσεβής τε καὶ φέρων ὄνησιν | ||
| ] ὀνειδίσῃς . , λοιδορίαν εἴπῃς , ὑβρίσῃς . , ἀτιμάσῃς . τρυγοδαίμονες ] τραγικοί , οἱ κωμικοὶ ποιηταί , |
| ποιήσομεν . Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ υἱὸς Φαραώ : ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν πατέρα μου τῇ νυκτὶ ταύτῃ , διότι ὁ | ||
| ἡ ἀντιστρέφουσα τῇ προαποδεδομένῃ , ἧς ἡ ἀρχὴ “ ὡς ἀποκτενῶ κέκραχθε ” , τέλος δὲ τῆς πρώτης “ οὐ |
| λιμὸν ἐκκαλουμένη . * * * * ὥστε γ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει : δεῖ γὰρ ἠριστηκότας | ||
| πᾶν ἀγάλλεται , δείπνου προφήτην λιμὸν ἐκκαλουμένη . ὥστ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει . δεῖ γὰρ ἠριστηκότας |
| βίον φαντασίᾳ συγκεκοσμημένους , οὐ μέντοι μέχρι τέλους ταῖς εὐδαιμονίαις ἐπιμένοντας , σφαλλομένους δὲ ἔν τισιν ἢ καὶ τὸ τέλος | ||
| γίνοιντο , μηδὲν ἐλαττουμένης τῆς δυνάμεως , ἀγαθοὺς ἡγητέον , ἐπιμένοντας ταῖς κατειλήσεσιν : ἐν δὲ τοῖς παροξυσμοῖς ἐπισχετέον , |
| κατορθῶσαι τὰ μέλλοντα τὰ παρελθόντα λαμβάνομεν , ὥστε καὶ ταύτην ἐκβλητέον τὴν στάσιν . ἔτι πρὸς τούτοις ἄλλοι φασὶν , | ||
| τούτοις προσθετέον τὰ λϚ : καὶ γίνονται ١١٢٢٣٦ . τούτων ἐκβλητέον τὴν πλευράν . εἶτα ἀναβιβαστέον τὰ λεπτά , καὶ |
| ἐγγίσει . Εἶτα ἐπιμερίζει ὁ Κρόνος ἐν τῇ τοῦ Ἑρμοῦ φαρταρίᾳ ἔτος α μῆνας ι ἡμέρας η ὥρας ιγ ἔγγιστα | ||
| καὶ ἡ ἀργία . Εἶτα ἐπιμερίζει ὁ Ζεὺς ἐν τῇ φαρταρίᾳ τοῦ Κρόνου ἔτος ἓν μῆνας Ϛ ἡμέρας κε ὥρας |
| περισπούδαστον ἦν . ἐκείνη γάρ , ὅσους τῶν μίμων αὐτῇ διαπρέπειν ἡ φήμη κηρύττει , κἂν πόρρω που τύχωσιν ὄντες | ||
| μὴ μόνον ἥρωσι διαπρέπειν αὐτοὺς , ἀλλὰ καὶ ἡρωΐσι γυναιξὶ διαπρέπειν πάλαι , ἀρχῆθεν . τίς ἀπόδειξις ὅτι καὶ γυναιξί |
| ' αὐτὸν παραμυθεῖται καὶ λέγει , Μηδείς σε τῶν σοφιστῶν ἐξαπατάτω , μηδ ' ἀθυμήσῃς ἐπὶ σαυτῷ . εἰ γὰρ | ||
| χρώμασιν οἷσιν εἴρηται : κακὰς εἶναι καὶ μέμφεσθαι . μὴ ἐξαπατάτω δέ σε αὐτὴ ἡ κύστις νόσημα ἔχουσα τῶν οὔρων |
| πρὸς τὸ πραθῆναι . αὐτὸς δ ' ὡραῖον : τὸν ὥριμον , τὸν δυνάμενον πλούσιόν σε ποιῆσαι καὶ θρέψαι . | ||
| τὸ ἥμερον † μέν , ἄωρον δὲ , σῦκον τὸ ὥριμον , ἰσχὰς δὲ τὸ ξηρανθέν . τὸν δ ' |
| καὶ κάλλιστον οὕτως εὐτρεπίζειν τὰ νοσεύμενα διὰ τῶν τὰς νούσους ποιεύντων : οὕτω γὰρ ἂν κάλλιστα τὴν ἀρχὴν τοῦ νοσευμένου | ||
| , τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων τῶν περικατημένων αὐτὸν κλαιόντων καὶ δεινὰ ποιεύντων , τὠυτὸ ἐποίησε τὸ καὶ ἐπὶ τῇ θυγατρί . |
| δυναμένων ; τί μ ' ἐκστήσει ἢ ταράξει ἢ τί ὀδυνηρὸν φανεῖται ; οὐ χρήσομαι τῇ δυνάμει πρὸς ἃ εἴληφα | ||
| ὡς ἐν ποδάγρᾳ τὸ τοῦ φλεγματικοῦ χυμοῦ ἔγγονον ῥεῦμα καὶ ὀδυνηρὸν μετρίως χαῖρόν τε τοῖς κατὰ δύναμιν καὶ ἐνέργειαν θερμαντικοῖς |
| τοῦ θεοῦ ταμίαν τε πάντων πιστόν , ἐν δ ' ἀνακτόροις θεοῦ καταζῆι δεῦρ ' ἀεὶ σεμνὸν βίον . Κρέουσα | ||
| ψήφωι μιᾶι , τὸν ἱερὸν ὡς κτείνουσαν ἔν τ ' ἀνακτόροις φόνον τιθεῖσαν . πᾶσα δὲ ζητεῖ πόλις τὴν ἀθλίως |
| πανδήμων συλλόγων ἀπάγειν τοὺς λόγους σπεύδοντα , λῦσαι τὸν νόμον ἠνάγκασας . λύει καὶ κύκνος σιγήν , λύραν ὅταν Ἀπόλλωνος | ||
| ὦ Φαῖδρε , δεινὸν λόγον αὐτός τε ἐκόμισας ἐμέ τε ἠνάγκασας εἰπεῖν . Πῶς δή ; Εὐήθη καὶ ὑπό τι |
| ἀμφὶ ταῖς κνήμαις καὶ ὠλέναις : εἰς τὸ ἀρχαῖον γὰρ ἐπανάγουσι τὴν χρόαν . καὶ εἰ χυλὸν δὲ τῆς ῥαφάνου | ||
| πᾶς ἰχθὺς ἀποθνήσκει . Κάλαμοι ἰξευτικοὶ καὶ ἰξὸς τοὺς ἀποδήμους ἐπανάγουσι καὶ τοὺς δραπέτας εὑρίσκουσι καὶ τὰ ἀπολωλότα σώζουσι καὶ |
| ἔσται , ὡς μὲν τὸ ἀπὸ ΜΥ πρὸς τὸ ἀπὸ ΥΙ , τὸ ὑπὸ ΞΡΓ πρὸς τὸ ὑπὸ ΔΡΕ , | ||
| ἐπεί ἐστιν , ὡς τὸ ἀπὸ ΜΥ πρὸς τὸ ἀπὸ ΥΙ , τὸ ὑπὸ ΑΠΒ πρὸς τὸ ὑπὸ ΔΠΕ , |
| υἱόν . Μείλιχα : ἵλεως . μυθεῖσθαι : βουλεῦσαι . λισσομένην : παρακαλοῦσαν : ἀγορεύειν : λέγειν Τρηχύνονται : μελαίνονται | ||
| κεν πανάποτμον , ἑὸν πάϊν ἀμφιβεβῶσαν , μείλιχα μυθεῖσθαι καὶ λισσομένην ἀγορεύειν : ἆνερ , ἄνερ , τί νυ σεῖο |
| ἀεὶ ὅμοιοι ὄντες . κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν : θύε κατὰ δύναμιν ἔχων καθαρὰν διάνοιαν καὶ κατὰ τὰ οἰκεῖα | ||
| μὲν τὸ δένδρον , οὐδετέρως δὲ ὁ καρπός : ἀλλὰ θύε † τοὺς κέδρους † . κηρύξαι , ἀποκηρύξαι καὶ |
| διαμονὴν ὑστερίζοντα , τὰς κενώσεως καὶ πληρώσεως ἐν μέρει διαδοχὰς ἀπωσάμενον , αἷς διὰ τὴν ἄμουσον ἀπληστίαν τὰ ζῷα χρῆσθαι | ||
| κατὰ τὸν τοῦ περιναίου τόπον ἐρείδειν καὶ εἰς τὸ κύτος ἀπωσάμενον αὐτὸν τῆς μήτρας , εἶτα καθέντα τὴν χεῖρα τὸ |
| τῷ ζῆν ἐφίεντο τῆς ἐπιστήμης αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιτήδευσιν αὐτοῦ προετίμων , ἀφ ' ἧς ὥσπερ τι ὄμμα ψυχῆς ἐκκαθηραμένους | ||
| κομιζομένων τριηρῶν . πάντες μὲν οὖν ἤθελον ἀκολουθεῖν Χαιρέᾳ καὶ προετίμων αὐτὸν πατρίδων καὶ τέκνων . ὁ δὲ μόνας εἴκοσι |
| τὸ ἄγω ῥῆμα , ᾗ διαγόμεθα . σκότος παρὰ τὸ σχέθειν ἡμᾶς . Ἀμενηνός , μένος , ἄμενος , κατὰ | ||
| Διός . ἐκποδὼν ] μακράν . σχέθειν ] αὐτόν . σχέθειν ] κρατῆσαι . σχέθειν ] κρατήσειν . σχέθειν ] |
| αὐτοὺς κατηράσατο . σιδαρονόμῳ ] τῇ διὰ σιδήρου γινομένῃ . σιδαρονόμῳ ] διὰ σιδήρου τὸν μερισμὸν ποιησάσῃ . θ διαχειρίᾳ | ||
| ἤγουν πικράς . ἀρὰς ] + κατάρας . καί σφε σιδαρονόμῳ : καὶ κατηράσατο αὐτούς ποτε λαχεῖν καὶ διαμερίσαι τὴν |
| φεῦ τλήμων . μαῖα , πάλιν μου κρύψον κεφαλήν , αἰδούμεθα γὰρ τὰ λελεγμένα μοι . κρύπτε : κατ ' | ||
| . αἰδοῖα : παρὰ τὴν αἰδῶ : γυμνῶσαι γὰρ ταῦτα αἰδούμεθα αἰδοῖα . οὕτως Ὠρίων . . . . αἰδοιέστατον |
| ὑμῖν καὶ τοῦτ ' αὐτίκ ' ἔσται πᾶσιν . ἀλλὰ προσέχετ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , πρὸς Διὸς καὶ | ||
| ' ἑξῆς λέγε , ἃ τούτων εἶναι βελτίω φαμέν . προσέχετ ' , ἄνδρες δικασταί , τούτοις ἀναγιγνωσκομένοις τὸν νοῦν |
| Ἀσσάονα τῆς θυγατρὸς πόθῳ σχόμενον αὐτὴν αὑτῷ γήμασθαι . μὴ ἐνδιδούσης δὲ τῆς Νιόβης τοὺς παῖδας αὐτῆς εἰς εὐωχίαν καλέσαντα | ||
| τὴν συνουσίαν ὑπερφυῶς ἀγαπᾷ δελέατα καὶ φίλτρα ἐξ ἑαυτῆς ἐπαγωγότατα ἐνδιδούσης ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς ἄχρι πανυστάτου γήρως , τῆς δὲ |
| τοῦ Φαραὼ λαός ἐστιν , ὃς ἐπιτιθέμενος καὶ διώκων καὶ δουλούμενος ἀρετὴν οὐκ ἐπαύσατο , ἕως κακὰς ὧν διέθηκε τὰς | ||
| θανατᾶν , ἐπειδὴ τῶν τοῦ σώματος αἰτημάτων καταφρονεῖ , μὴ δουλούμενος ταῖς τοῦ σώματος ἡδοναῖς , τοῦτο δὲ μηδὲν ἕτερον |
| ποιοῦσιν ἐπανόδους καὶ ἀναμνήσεις συντηρούσας τό τε προσηνὲς καὶ τὸ φιλόστοργον . οἱ δὲ κακοποιοὶ μετά τινος ἐπηρείας καὶ ὕβρεως | ||
| μὲν γὰρ πατρίδα σέσωκας , ἐμὲ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόστοργον υἱὸν ἀπολώλεκας . ταῦτ ' εἰπὼν ἐπὶ τὴν σκηνὴν |
| εἰκὸς εἰσδέξεται : γραφέας μὲν καὶ δημιουργοὺς ἀγαλμάτων , ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν : μυροπώλας δὲ καὶ ὀψοποιούς , χυμῶν καὶ | ||
| τοὺς συγγενεῖς . ἄλλως : τουτέστιν ἐν θυμηδίᾳ διάγων καὶ εὐφροσύνῃ . ἀλλ ' ἐν ἕκτᾳ πάντα λόγον : ἀλλ |
| ἄνθρωπον συκοφάντην καὶ θρασὺν Ἀριστογείτονος μιαρώτερον ἐπιτιθέμενον Στρατηγίῳ τῷ σοφιστῇ παῦσον ἢ πείθων ἢ ἀναγκάζων . ἰσχύεις δὲ ἀμφότερα : | ||
| λόγοι εἰς ἔριν καταντῶσιν : ἐγὼ δὲ ποιήσω τοῦτο . παῦσον πολλά μοι λέγειν : περαίνει γὰρ καὶ τελειοῖ τὸν |
| κακὸν ἑαυτοῖς ἐποίησαν ἤρξαντο κόπτεσθαι καὶ λέγειν : Οὐαὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν : ἤγγισεν ἡ κρίσις καὶ τὸ τέλος Ἰερουσαλήμ | ||
| τῶν πονηριῶν αὐτῶν τῶν προειρημένων καὶ μηκέτι προσθῶσι μηδὲν ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν , λήμψονται ἴασιν παρὰ τοῦ κυρίου τῶν προτέρων |
| πυρός . . τ . σ γαστέρες αἵδ ' αἰγῶν κέατ ' ἐν πυρί παρὰ πυρί . ὁ δὲ Ἀριστοφάνης | ||
| . . . . Ι . γαστέρες αἵδ ' αἰγῶν κέατ ' ἐν πυρί . † ) ἐν πυρὶ ἀντὶ |
| μνήμη καὶ δυσεξάλειπτος . ὅλως δὲ καλὰ νόμιζε ὕψη καὶ ἀληθινὰ τὰ διὰ παντὸς ἀρέσκοντα καὶ πᾶσιν . ὅταν γὰρ | ||
| διεψεῦσθαί τε ἐν ἅπασιν οἷς θεωρεῖ . Τὰ μὲν γὰρ ἀληθινὰ ἂν εἴη ἐκεῖνα : θεωρήσει τοίνυν αὐτὰ οὐκ ἔχων |
| , νῦν δ ' ] ἐγὼ ταύτην τρίτην [ ἔμπνουν ἀναθήσω καὶ ] λαλοῦσαν εἰκόνα , [ οὔτοι διατήξας κηρόν | ||
| τρόπαια ] τῆς νίκης ἔπαθλα . Ξ ἐσθήμασιν : ἐσθήματα ἀναθήσω πρὸ τῶν ναῶν τὰ λάφυρα . ἐσθήματα ] ἀπὸ |
| . . πράττουσι κακῶς : Πάσχουσι , δυστυχοῦσι . . δυστυχοῦσιν . τὰ πλεῖστα σύνεισιν : Περισσότερα ὑπάρχουσιν . . | ||
| , ὡς ἡδὺ λεύσσειν τοῖς τε πράσσουσιν καλῶς καὶ τοῖσι δυστυχοῦσιν , ὧν πέφυκ ' ἐγώ . ὦ δαῖμον , |
| κατέλαβε . Νέοι Μηθυμναῖοι πλούσιοι διαθέσθαι τὸν τρυγητὸν ἐν ξενικῇ τέρψει θελήσαντες , ναῦν μικρὰν καθελκύσαντες καὶ οἰκέτας προσκώπους καθίσαντες | ||
| πεπτωκώς : “ κήδεός ἐστι νέκυς . ” κηληθμῷ τῇ τέρψει , καὶ κηλεῖν τὸ τέρπειν . κῆλα ποτὲ μὲν |
| . οὐ δῆτ ' , ἐπεί σφας τῆιδ ' ἐγὼ θάψω χερί , φέρους ' ἐς Ἥρας τέμενος Ἀκραίας θεοῦ | ||
| κόσμον ἐκ τῶν αἰχμαλωτίδων , ἐὰν ἔχωσί τι , καὶ θάψω κοσμίως καὶ πλουσίως τὴν Πολυξένην , μετέγνω καί φησιν |
| τὸν υἱόν , ἐμοὶ δὲ τὸν πατέρα , ἐμοὶ δὲ ἐκένωσε τὴν παστάδα . δεῖ δέ σε , ὦ πάτερ | ||
| μὲν ἐρήμων ἥξεις ἀγρῶν , οὓς τὸ πιέζεσθαι ταῖς εἰσπράξεσιν ἐκένωσε προστεθέντος ἑτέρου κακοῦ μείζονος , τῶν τὰ ἄντρα σφῶν |
| κλίνην , ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς τῶν ἐπὶ τῇ κόρῃ δακρύων παύσω . „ καὶ ἅμα ἤρετο , ὅ τι ὄνομα | ||
| δ ' ἐμὴ ἐμόν . ἐγὼ οὖν τὸ μὲν ἐμὸν παύσω ἐξ ἅπαντος , ἐπ ' ἐμοὶ γάρ ἐστιν : |
| καλὸν ἔργῳ περιθέντες ἀνοσίῳ ; οὐ γὰρ δὴ κάθοδόν μοι δίδοτε , ἀλλὰ σφάγιόν με τῷ δήμῳ κατάγετε , τάχα | ||
| : πάντα τόπον τῇ θέᾳ δίδοτε καὶ σκοπεῖτε : κόραισι δίδοτε : λείπει τὸ ἐπί : τὸ ἐπὶ ταῖς κόραις |
| εὑρίσκει τὸ σῶμα τοῦ Πολυδώρου καὶ ἔρχεται δεικνύουσα αὐτὸ τῇ Ἑκάβῃ : οὐδεὶς τὸν στέφανον αὐτῆς ἀφαιρήσει νικήσας αὐτὴν εἰς | ||
| τὸν Ἀγαμέμνονα , ἀλλ ' ἡ ἀνάγκη τὸ νενομισμένον τῇ Ἑκάβῃ μετήλλαξεν : καὶ ἄλλως : ἐναντίως εἶπεν . ἔδει |
| , τοῦτ ' οὐχὶ λήσει τοὺς θεούς : τὸ γὰρ φρονοῦν ἄγαν ἔνεστι . τούσδε τοὺς λόγους λέγων διδαγμάτων ἥδιστον | ||
| καὶ πολλὰ καὶ μοχθήρ ' ἀνωφέλητ ' ἐμοὶ τλάσῃτὸ μὴ φρονοῦν γὰρ ὡσπερεὶ βοτὸν τρέφειν ἀνάγκη , πῶς γὰρ οὔ |
| ἦν ἐργαστέον , ἔχρισα μὲν κατ ' οἶκον ἐν δόμοις κρυφῇ μαλλῷ , σπάσασα κτησίου βοτοῦ λάχνην , κἄθηκα συμπτύξας | ||
| Λάβαν ἀγανακτεῖ καὶ διώκει καί φησιν : ” ἵνα τί κρυφῇ ἀπέδρας ” , ἀλλ ' οὐ παρέμεινας τῇ τοῦ |
| κόσμου ἢ χρείας χάριν . κάλλος μὲν γὰρ τοῖς λόγοις περιτίθησι διὰ τῆς ποικιλίας καὶ μεταβολῆς τοῦ λόγου καὶ σεμνοτέραν | ||
| εἰς δύο , σῶμα καὶ ψυχήν . καὶ τῇ ψυχῇ περιτίθησι νομοθετικὴν καὶ δικαστικὴν , τῷ δὲ σώματι ἰατρικὴν καὶ |
| ξένης , ὦ τλάμων , ὅ τι καὶ πόλις τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν καὶ τὸ φίλον σέβεσθαι . Ἄγε νυν σύ | ||
| τινὰς τούτοις ἄγει : καὶ γὰρ ἂν ψυχρὸν εἴη καὶ ἄφιλον . καίτοι τινὲς στίχον προσέγραψαν τὴν αἰτίαν προστιθέντες : |
| γένυν ἔδευσεν φοινίαισι πλαγαῖς . ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι ποτὲ παρθένε Καλλιστοῖ , Διὸς ἃ λεχέων ἀπέβας τετραβάμοσι γυίοις , ὡς | ||
| καὶ Ἥρας ὀργὴ καὶ ἀλλαγὴ τῇ μὲν ἐς βοῦν , Καλλιστοῖ δὲ ἐς ἄρκτον . πρὸς δὲ τῷ τείχει τῷ |
| ; ποῦ δὲ ἥδιον θερίσαι ὕδασί τε καὶ πνεύμασι καὶ σκιαῖς ἢ κατ ' ἀγρόν ; τίς δὲ ἄλλη θεοῖς | ||
| εἰ ἔλεγε ” τοῖς καπνοῖς “ συγγενέσθαι ἢ ” ταῖς σκιαῖς “ . τὰ γὰρ μηδενὸς ἄξια καπνοὺς καὶ σκιὰς |
| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| : εἰ δὲ ἁπλῶς ἐκπέμπεις αὐτὸν καὶ οὐδέσιν οὐδὲ ὧν ἐπαινεῖς ἐᾷς ὁμιλεῖν τὴν σαυτοῦ πόλιν , πράγματα σαυτῷ παρέχεις | ||
| , οὐδὲ μέτωπον ἐπ ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι |
| πεπονθώς . Ἀποτίσεις χοῖρε τὰ γίγαρτα : οἷον ὧν κατέφαγες ἀποδώσεις πλείω . Ἀράβιος ἄγγελος : Μένανδρος ἐν Ἀνατιθεμένῃ . | ||
| οὐδὲν μᾶλλον ἕτερον ἑτέρου οὐσία ἐστίν : οὐδὲ γὰρ οἰκειότερον ἀποδώσεις κατὰ τοῦ τινὸς ἀνθρώπου τὸν ἄνθρωπον ἀποδιδοὺς ἢ κατὰ |
| τυράννους . τί οὖν ἐστι τοῦτο ; ἀπιστία . ταύτην φυλάττετε , ταύτης ἀντέχεσθε : ἂν ταύτην σῴζητε , οὐδὲν | ||
| δὲ , ἔφη , τάξαντες ἑαυτοὺς ἄνευ στάσεως καὶ εἰσαῦθις φυλάττετε τὴν τάξιν , ἣν αὑτοῖς δεδώκατε . Θέογνις ἐν |
| ἀπειρίας κόζμων , ὡς ἠξίωσας # , ἀπέστειλά σοι . συντυχίᾳ δὲ τοῦ πράγματος # ἀγαθῇ κέχρησαι : πρὶν ἢ | ||
| τοιγαροῦν Ἀριστάρχου ζηλωτοῦ τῆς ἐμῆς πολιτείας ὑπάρξαντος , καὶ τῇ συντυχίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ἐκτείναντος , ἐπετήρουν τὸ μειράκιον ἅπαντες , |
| ὑποξήρῳ κεχρημένῳ σώματι , τῇ συντρόφῳ δηλαδὴ νηστείᾳ τε καὶ λιτότητι , τοιοῦτον αὐτὸ ἀπεργασαμένῳ . τοὺς γὰρ πολυσαρκίᾳ κεχρημένους | ||
| ἰδίας οὐσίας ποιεῖσθαι τοῖς τε συνεκδήμοις καὶ αὑτῷ . εἶτα λιτότητι καὶ ἀφελείᾳ χρώμενος καὶ ἀκεραίῳ τῇ δικαιοσύνῃ τὴν ἐπαρχίαν |
| [ τούτων ] . Ἀλλ ' ὡς [ χρήματα ] ἀφείλεσθε ἐμοῦ ; [ ἀλλ ] ' ὡς τῶν [ | ||
| ἐπεί μ ' ἀφέλεσθέ γε δόντες „ ἀντὶ τοῦ ἐμοῦ ἀφείλεσθε . Ἰωνικόν : συνέβη τρωθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον ἵππον ἀντὶ |
| , εἰς ὅ κεν ἔλθω . ” ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τῇ δ ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος . ἡ | ||
| ἠὲ γυνή : ἀλλὰ φθεγγώμεθα θᾶσσον . ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τοὶ δ ' ἐφθέγγοντο καλεῦντες . ἡ δ |
| τίς ἀθλιώτερος ; τίς ἄταις ἀγρίαις , τίς ἐν πόνοις ξύνοικος ἀλλαγᾷ βίου ; Ἰὼ κλεινὸν Οἰδίπου κάρα , ᾧ | ||
| σειραφόρον κριθῶντα πῶλον : ἀλλ ' ὁ δυσφιλὴς σκότῳ λιμὸς ξύνοικος μαλθακόν σφ ' ἐπόψεται . τί δὴ τὸν ἄνδρα |
| . βρέτη ] εἴδωλα . θ βρέτη ] ἀγάλματα . πεσούσας ] ὑμᾶς . πολισσούχων ] τῶν φυλασσόντων . πολισσούχων | ||
| κόλποις Ἀθύρα τε καὶ Ῥηγίου τῷ χρόνῳ πεπονηκυίας τε καὶ πεσούσας , ἔτι δὲ καὶ τὰς ἄλλας ὁδοὺς τὰς πρὸς |
| αὐτοὺς , ἤγουν στερεούς . Ἐγὼ δέ φημι , ἡ Εἱμαρμένη ἐποίησεν τρίτον ἄλλο γένος , ποδαπόν ; ἐκ μελιᾶν | ||
| χόλος . . ΑΛΛΑ ΖΕΥΣ ΕΚΡΥΨΕ . Ἀλλ ' ἡ Εἱμαρμένη τὸν ἁπλοῦν καὶ ἀπέριττον ἐκεῖνον βίον , ἔκρυψεν ὀργισθεῖσα |
| κυπαιρίσκω . Ἔρως με δηὖτε Κύπριδος ϝέκατι γλυκὺς κατείβων καρδίαν ἰαίνει . τοῦτο ϝαδειᾶν ἔδειξε Μωσᾶν δῶρον μάκαιρα παρσένων ἁ | ||
| βαθυσκοπέλου διὰ βήσσης αἵματος ἱμείρουσα , τό οἱ μάλα θυμὸν ἰαίνει : ὣς τῆμος Δαναοῖσιν Ἀρηιὰς ἔνθορε κούρη . Οἳ |
| ἦτε ; τί ἐρεῖτ ' , ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τί ἐρεῖτε , ἄν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ γνωρίσας τοὺς ἀπεψηφισμένους ; | ||
| παρούσης ἑορτῆς καταθήσω ἐς τὸ μέσον : ὑμεῖς δὲ ἀφιλονίκως ἐρεῖτε καὶ ἀκούσεσθε ὥσπερ ἀμέλει καὶ παρὰ τῷ ἡμετέρῳ Πλάτωνι |
| ὁ γάμος παραλαβὼν ἐγκρατῆ διδάσκειν ἐθέλει , τί ἂν δράσειεν ἐννόμως Ἀφροδίτη ἐμφύτῳ σεμνότητι συνελθοῦσα ; μηδὲν οὖν ἡμᾶς Ὅμηρος | ||
| . Ὁ δέ γε Δούκας ἐπὶ ἑπτὰ ἔτεσι τοῖς πᾶσιν ἐννόμως τὴν βασιλείαν Ῥωμαίων ἰθύνας τὸν βίον καὶ οὗτος κατέλυσε |
| τ ' ἐφέποιεν , μοίραις δ ' , ἅς κε θέως ' αὐτοί , ἑτέροιο τύχοιεν , μηδέ τις εὐεργῶν | ||
| δὲ ῥέζουσιν καὶ ὅτ ' ἂν μεσάτου κατὰ κέντρου ξυνὰ θέως ' ἢ ὄπισθεν ἐπαντέλλοντες ὁρῶνται , κἢν ἐκτὸς κέντροιο |
| καὶ φιλανθρώπως καὶ προσαγορεύει φιλίως καὶ δεξιοῦται καὶ τιμᾷ ταῖς πρεπούσαις τιμαῖς . ἐς λόγους δὲ καταστάντες τοὺς περί τε | ||
| χρησίμους τοῖς ὅλοις καὶ ἀγαθοὺς ἄνδρας , καὶ τιμαῖς ταῖς πρεπούσαις ἐτίμησε καὶ ἀρχαῖς καὶ δώροις λαμπροῖς καὶ πολλοῖς ἄλλοις |
| , μὴ μέντοι πικρῶς οὕτως ἔχειν ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι μηδὲ ἐξεστάναι : ὡς τά γε γενόμενα νῦν οὐχὶ τοιαῦτά ἐστιν | ||
| τὰς δὲ ἔξω ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν θέας , ὥσπερ καὶ ἐξεστάναι λέγομεν τοὺς κατόχους τῷ θεῷ . Τί δὲ τὸ |
| Ἑλληνικοῦ παντὸς ἐν αὐτῇ , φασί , τῇ ἀποβάσει ; Εὔηθες τουτί σοι , ξένε , ψυχαῖς γὰρ θείαις οὕτω | ||
| λέγειν ἀληθεῖς εἶναι καὶ τὰς τῶν παρορώντων καὶ παρακουόντων . Εὔηθες γὰρ ἂν ἦν τὸ λεγόμενον , ὡς ὁ παρορῶν |
| ἀναλίσκῃ καὶ εἰς ἑαυτὸν καὶ εἰς τοὺς ἑαυτοῦ ἀδίκως καὶ ἀθέως , ἐάντε αὖ θανάτου ἄξια ἠδικηκὼς ᾖ , ὅπως | ||
| ταχὺ μετῆλθόν ς ' : διὰ τούτων ἐλέγχει αὐτὸν ὡς ἀθέως πεπραχότα τὸν φόνον , ὅπου γε αἱ μὲν Ἐρινύες |
| τᾶν , ξυμμάχοις ; Ἐστύκαμεν . Οὐ ταὐτὰ δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν , βινεῖν , ἅπασιν ; Τοῖσι γῶν ναὶ | ||
| ἀπ ' Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι . Καὶ ἢν μέν γε κατασκήψῃ ἐς τὴν Πελοπόννησον |