| ἀλλ ' ἐκκαλύπτειν τὰ τῆς φύσεως ἀπόῤῥητα , καὶ τὰ ἀπρεπῆ , ἐὰν δημοσιεύῃ τοῦ γένους , καὶ τὰ τοιαῦτα | ||
| καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά . Τὸ δ ' ἀγαθὸν λέγεσθαί φασι |
| τελευταῖον τρόπον φασὶν ἀδιάφορον τὸ μήτε πρὸς εὐδαιμονίαν μήτε πρὸς κακοδαιμονίαν συμβαλλόμενον , καθ ' ὃ σημαινόμενόν φασι τήν τε | ||
| μεμφόμεθ ' ἀλλήλους , εὐαρεστοῦμεν , ἁπλῶς ὃ λεληθὸς μὲν κακοδαιμονίαν ποιεῖται , τυχὸν δ ' ἐπιμελείας εὐδαιμονίαν . Τὸ |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| . Τὸ θερμὸν τοῦ ὀβελοῦ : ἐπὶ τῶν ἀναιρουμένων τὰ χείρονα ἀντὶ τῶν κρειττόνων εἴρηται ἡ παροιμία . Μετενήνεκται δὲ | ||
| πάντων ἀρχῆς αὗται παράγονται καὶ τίς ἑκάστης ἡ ἰδιότης , χείρονα εἶναι ἀνάγκη τοῦ γινωσκομένου τὴν γνῶσιν . Τούτων οὖν |
| αἰσχύνειν ; τί δ ' ἀχρωμάτους κατασκευάζειν παρθένους , ἃς ἐρυθριᾶν ἀναγκαῖον ; τί δὲ τὰς πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους | ||
| ὀμνύει πρὸς ὃν λαλεῖ . Ὃς δ ' οὔτ ' ἐρυθριᾶν οἶδεν οὔτε δεδιέναι , τὰ πρῶτα πάσης τῆς ἀναιδείας |
| καὶ σύστασιν ἔχοντας πρὸς ὑπερέχοντας , καὶ πράξεις ἐπικερδεῖς καὶ χαρὰν ἐπὶ οἰκείοις καὶ προκοπάς , ἔτι δὲ καὶ πρὸς | ||
| ἢ τέχνης ἢ ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐχθρῶν καθαίρεσιν , οἰκείων τε χαρὰν καὶ πάντων ἐπίτευξιν . ἐὰν δὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρηθῇ |
| , ἐπιούσης , καὶ εἰ δὶς τοσαύτη ἔλθοι , πολὺ κρείσσω εἶναι , οἷς γ ' ἐπίσταμαι οὔθ ' ἵππους | ||
| δόρυ οὔτε πρίν τιν ' οὔτε νῦν ἀνδρῶν ἐπόρευσε σέθεν κρείσσω . πῶς μοι Ἀχιλεὺς τὸ σὸν ἔγχος ἂν δύναιτο |
| φαμεν . ἦ γάρ ; Ναί . Κακὸν δὲ τὸν ἄφρονα καὶ δειλόν ; Πάνυ γε . Ἀγαθὸν δὲ αὖ | ||
| καὶ ἀμαθῆ , καθάπερ ὗς , τὰ δὲ δειλὰ καὶ ἄφρονα , ὡς ἔλαφος , τὰ δὲ ἐπίβουλα καὶ ἀνελεύθερα |
| ἑξῆς . τοῦτο δὲ εἰς δήλωσιν παρέθετο τοῦ μὴ πᾶσαν ὑπομονὴν δεινῶν κατ ' ἀνδρείαν γίνεσθαι . ὡσαύτως καὶ οἱ | ||
| εἶναι καὶ πόνων οἰστικὴν τὴν ἐργασίαν ἢ τῷ ἐκ πόνων ὑπομονὴν φέρεσθαι . νηστεύουσι δ ' εἰς τιμὴν τῆς Δήμητρος |
| ἦν δ ' ἐγώ , ὑπνώδης αὕτη γέ τις καὶ σφαλερὰ πρὸς ὑγίειαν . ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅτι καθεύδουσί τε | ||
| ἀλλήλοις αἰσχρά ] : τὰ δὲ τείχη τῶν πόλεων εἶναι σφαλερὰ πρὸς τὸν ἔσω προδότην , ἀσάλευτα δὲ τὰ τῆς |
| προαίρεσις ἐλεύθερον φύσει καὶ ἀνανάγκαστον , τὰ δ ' ἄλλα κωλυτά , ἀναγκαστά , δοῦλα , ἀλλότρια , φαντάζονται ὅτι | ||
| τὰ δὲ οὐκ ἐφ ' ἡμῖν ἀσθενῆ , δοῦλα , κωλυτά , ἀλλότρια . μέμνησο οὖν , ὅτι , ἐὰν |
| ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
| μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
| κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
| ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
| Ἀδράστειαν ? [ σέβω ἐπὶ Διομνήστωι γενοίμην νυμφίωι [ ὁμολογουμένην ἀτυχίαν . τα ! [ ἠδικημένος κατεῖχον . ἀνδράποδον [ | ||
| θυγατρὶ συμβαλέσθαι , λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸς τὸν Φράστορα , |
| τὸ θεῖον συνέπεται . εʹ . Ὅτι ἰσχυρότατον στάσις ταράξαι εὐεξίαν καὶ εὐταξίαν φθεῖραι πόλεώς τε καὶ στρατοπέδων . Ἔνθα | ||
| ἕξεις ἀπὸ τῶν ἐναντίων . εἰ γάρ τις γινώσκει τὴν εὐεξίαν εἶναι πυκνότητα σαρκός , εἴσεται τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα |
| ἔτι κατέλαβε κίνδυνος , νῦν δ ' εἰς αὐθάδειαν καὶ καταφρόνησιν τοῦ δημοτικοῦ τραπόμενοι καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς κράτος , | ||
| ἀπὸ πολλοῦ στρατοῦ καὶ οἷα εἰκὸς ἐν προνομαῖς ἀσύντακτον διὰ καταφρόνησιν , κατιόντες ἀθρόοι διέφθειρον : καὶ τῶν πόλεων ὅσα |
| τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
| , ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
| αὐτοὺς τοῖς πατρικίοις τῶν δημάρχων καὶ πρόφασιν ποιουμένων τῆς κωλύσεως εὐπρεπῆ τὴν Ἑρνίκων τε καὶ Λατίνων ἰσομοιρίαν , ἣν αὐτὸς | ||
| ' ὁ Ῥόδιος ἐν τοῖς ἱστορικοῖς ὑπομνήμασίν φησιν ὅτι Σοφοκλῆς εὐπρεπῆ παῖδα ἔξω τείχους ἀπήγαγε χρησόμενος αὐτῷ . ὁ μὲν |
| τὰ δὲ ἀποπροηγμένα : προηγμένα μὲν τὰ ἔχοντα ἀξίαν , ἀποπροηγμένα δὲ τὰ ἀπαξίαν ἔχοντα . ἀξίαν δὲ τὴν μέν | ||
| προηγμένα , μήτε τὰ λεγόμενα ἀποπροῆχθαι κατ ' ἀνάγκην ὑπάρχειν ἀποπροηγμένα . ἐὰν γοῦν δέῃ τοὺς μὲν ὑγιαίνοντας ὑπηρετεῖν τῷ |
| ] κατὰ Διός . . πημάτων ] ὧν πάσχεις . ἀπαλλαγάς ] ἐλευθερίαν . . ἀρχαῖ ' ἴσως ] ἀρχαῖα | ||
| οὐ γὰρ ἀναβολὰς ποιησόμενοι τῶν κακῶν συνεληλύθαμεν , ἀλλ ' ἀπαλλαγάς . τίς οὖν ἡ βεβαία τοῦ πολέμου κατάλυσις ἔσται |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| μεῖζον τοῦ τοὺς φιλοῦντας γειτνιᾶν : Ἀταλὸν ἀμφέπων θυμόν . προσηνῆ ποιῶν , φησί , τῷ πατρὶ τὸν θυμόν , | ||
| μὲν δι ' ὅλου τοῦ ῥείθρου γλυκέα τε ἦν καὶ προσηνῆ , τὰ δὲ κάτωθεν μὲν γευομένῳ γλυκύτερά τε ἐδόκει |
| πῶς οὐκ ἂν εὐφράνθην ἐγὼ ἐξ αὐτοῦ πολλὰ κακὰ καὶ ἐπαχθῆ πάσχουσα ; . ἥδοιμ ' ἂν ] εὐφρανθείην . | ||
| αἴτια ποιοῦσι κακοποιοῖς ἢ τοῖς κεκεντρωμένοις φωσίν , ἀνίατα καὶ ἐπαχθῆ τά τε σίνη καὶ τὰ πάθη γενήσεται , ὡσαύτως |
| . τὰ μὲν τοίνυν ἄλλα . τὰ τῶν Ἡρακλειτείων ἄλλα δοξάσματα . ὁμοίως ὀρθὴ εἶναι . ἀντὶ τοῦ συνδραμεῖν τὴν | ||
| οὖν βέλτιον Ἡ . παίδων ἀθύρματα νενόμικεν εἶναι τὰ ἀνθρώπινα δοξάσματα . . . μεμνῆσθαι δὲ καὶ τοῦ ἐπιλανθανομένου ἧι |
| ἐκ τῆς πολιτικῆς καὶ συνήθους τοῖς πολλοῖς ἀπαγγελίας , καὶ κρείττονά ἐστιν ἢ κατὰ τὸν ἰδιώτην : οὐ μὴν ἐσκότισταί | ||
| Τὴν ψυχήν , ἔφη . Ἀγαθὰ δὲ τὰ τοῦ κρατίστου κρείττονά ἐστιν ἢ τὰ τοῦ φαυλοτέρου ; Τὰ τοῦ κρατίστου |
| προηγμένα , τὰ δ ' ἀποπροηγμένα , τὰ δὲ μήτε προηγμένα μήτε ἀποπροηγμένα , καὶ προηγμένα μὲν εἶναι τὰ ἱκανὴν | ||
| τὸν κατὰ φύσιν βίον : περὶ σῶμα δ ' εἶναι προηγμένα , ὑγίειαν , εὐαισθησίαν καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις . |
| ἀναδιδομένων ὁλκὴν ἰσχυροτέραν καὶ τὴν ἀλλοίωσιν ἑτοιμοτέραν καὶ τὴν θρέψιν βελτίονα καὶ χύσιν αὐτῶν τῶν σωμάτων , ἐφ ' ᾗ | ||
| δὲ μᾶλλον ἐδώδιμος τῶν ἄλλων : τὰ δὲ ἄλλα ζῶντα βελτίονα ἢ ἀναιρεθέντα . καὶ τὸ μὲν ὀπτὰ δοκεῖν ἐσθίειν |
| ἂν ἐπὶ καιρῶν , εἰ μόνον ἀνυπέρθετον φθορὰν ἐργάσοιτο : χρονίζοντα δὲ καὶ τήκοντα ψυχήν τε καὶ σῶμα τῶν τετραγῳδημένων | ||
| ἅτινα ἐπιξέειν πρὸϲ λεπίδοϲ ἀπόϲταϲιν οὐκ ἐπιδέχεται . τὰ δὲ χρονίζοντα ἐν τῷ πνεύμονι ἕλκη κἂν θεραπευθῇ ποτε , καταλείπει |
| τὴν δὲ μουσικὴν νομίζουσιν οὐ μόνον ἄχρηστον ὑπάρχειν ἀλλὰ καὶ βλαβεράν , ὡς ἂν ἐκθηλύνουσαν τὰς τῶν ἀκουόντων ψυχάς . | ||
| ἐπὶ τῶν ἀρρένων μήτε ἐπὶ τῶν θηλειῶν κατὰ γένος εἶναι βλαβεράν , κατὰ δὲ τὴν ἀμετρίαν : βλάπτεσθαι μὲν γὰρ |
| παύειν ἐπιχειρεῖ βιαίως μόχθον ] πόνον μάταιον ὁρῶ εὐηθίαν ] μωρίαν . ἐπίθετον δὲ ταύτης τὸ κουφόνουν † τὸ εὐηθίαν | ||
| εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν , σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω . Δηλοῖ τὸ γέννημ ' ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ |
| ὁ ἐγκρατὴς καὶ ἀκρατής , ἤτοι περὶ πᾶσαν ἡδονὴν καὶ λύπην καταγίνεται ὁ ἐγκρατὴς καὶ ὁ ἀκρατὴς ἢ περί τινας | ||
| ἐγράφομεν ἔπραττες , παρεμυθεῖτ ' ἂν τὴν ἀπ ' ἐκείνου λύπην ἡ ἐπὶ τῶν ἄλλων χάρις : νῦν δὲ καὶ |
| θεοῦ μελάθροις εἶχον οἰκέτην βίον . τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά , τοῦ δὲ δαίμονος βαρέα : χρόνον γὰρ ὅν | ||
| μόνον φασὶν ὅτι διὰ τῶν θεῶν πάνθ ' ἡμῖν τὰ χρηστά , ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς θεούς . εὑρήσεις δὲ |
| διαιροῦντος . ὅμως οὐκ ἔστιν ἄλυτα τὰ ἐγκλήματα οὐδ ' ἀνίατα τὰ ἁμαρτήματα , ἀλλ ' ἐνδέχεται λῦσαι ταῦτα καὶ | ||
| ῥαγοειδοῦϲ καὶ τοῦ κρυϲταλλοειδοῦϲ . ἔϲτι δὲ πάντα τὰ γλαυκώματα ἀνίατα , τὰ δὲ ὑποχύματα ἰᾶται οὐ πάντα . θεραπεύειν |
| ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ καὶ δύσχρηστα καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά | ||
| ἄξιον τοῖς ἡμετέροις πολίταις διὰ τοὺς σοὺς πολεμίους μέχρι συμφορᾶς ἀλυσιτελῆ εἶναι τὴν παρ ' ἡμῶν , ἐὰν πεισθῶμεν , |
| μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' αὐτὰ | ||
| καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν , ἀλλ ' οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων . Πάνυ γε . Ἆρ ' οὖν |
| τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν ἀκρασίαν καὶ τὸν θυμὸν καὶ τὴν φιλαργυρίαν καὶ τὰ λοιπὰ πάντα , ὧν ἀνεπλήσθη ἐν τῷ | ||
| καὶ δεισιδαίμων . , . . Βίων ὁ σοφιστὴς τὴν φιλαργυρίαν μητρόπολιν ἔλεγε πάσης κακίας εἶναι . , , . |
| δὲ φυόμενα μὲν ἀναυξῆ δὲ καὶ ἄκαρπα καὶ τὸ ὅλον φαῦλα . περὶ ὧν ἴσως λεκτέον ἐφ ' ὅσον ἔχομεν | ||
| ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι . μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα : καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα , καθ |
| θειότερόν τι καὶ βέλτιον μακαρίζει . ἐπεὶ τοίνυν τὰ μὲν ἐπαινετὰ διά τι τέλος ἀγαθὸν ἐπαινοῦνται , ἡ δὲ εὐδαιμονία | ||
| ἐπί τι τῶν ἀπρεπῶν , ἀλλ ' εἶναι τὰ τέλη ἐπαινετὰ καὶ ἁρμόδια , πρὸς ἃ αἱ ὀρέξεις ἐκτείνονται , |
| ἐπιλιπεῖν τἀδικεῖν , καὶ εἴπερ ζῆν ἀνάνδρως , ἐπιλιπεῖν τὸ ἀκολασταίνειν , καὶ εἰ θρασέως μέντοι καὶ πανούργως , ἔνδειαν | ||
| τὰ τῶν νεκρῶν . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς ἐθέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα μὴ τὴν ῥακίωσιν τοῦ σώματος ἐλέγχῃ |
| τὴν ψευδώνυμον ἀμαθίᾳ , νόσῳ δυσθεραπεύτῳ , βιοῦντες , ἣν θρασύτητα κυρίως ἄν τις προσαγορεύσειεν , ὥσπερ φασὶν ἐν τοῖς | ||
| αἰσχρὸν ἀντὶ καλοῦ χαρακτῆρος : ἀπεργάσεται γὰρ τῇ μὲν προσθέσει θρασύτητα , τῇ δ ' ἀφαιρέσει δειλίαν , μηδ ' |
| ἀνηρτημένον τῇ καλοκἀγαθίᾳ Δωρίωνα , ᾧ τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων εὐφροσύνην ἀμβλύνει τὰ περὶ τοῦτον οὐ μεταβεβλημένα . καὶ μὴν | ||
| ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ τῶν ἑτέροις κακοπαθούντων καὶ παρεχόντων εὐφροσύνην διὰ τὸ τῷ καιρῷ τῶν μεγάλων μυστηρίων ἐξ ἄστεος |
| τὸ μὴ τοῖς ἀβουλήτοις τῶν ἐχθρανάντων ἐφήδεσθαι , βαρύμηνι πάθος ἐπιχαιρεκακίαν εἰδώς , ἀδελφὸν ὁμοῦ καὶ ἀντίπαλον φθόνου , συγγενὲς | ||
| καὶ Σκίρωνος λύπην , φόβον , ἐπιθυμίαν , φθόνον , ἐπιχαιρεκακίαν , φιλαργυρίαν , μαλακίαν , ἀκρασίαν . ταῦτα δ |
| ] τὴν ἀλαζονείαν . οὐ κόμπον ] οὐ κόμπον καὶ ἔπαρσιν ἔχων , ἀλλ ' ἐν τῷ θεῷ θαρρῶν . | ||
| ἐφ ' ᾧ καθήκει συστέλλεσθαι . Ἡδονὴν δ ' εἶναι ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ |
| . ρλβʹ Λελοιδορήκαμεν τὴν τῶν λόγων τέχνην Λέγει δὲ τὴν δημώδη ῥητορικήν . Τὸ δὲ ἣ δ ' ἴσως ἂν | ||
| καὶ παρὰ τὰ ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύματα πρεσβευομένων κατά τινα κοινὸν καὶ δημώδη προτρεπτικὸν τρόπον . μετὰ δὲ ταῦτα μέσῃ τινὶ μεθόδῳ |
| καὶ ὅσα τοῦ περικειμένου σοι σωματίου ἢ τοῦ συμφύτου πνευματίου ἀπροαίρετα πρόσεστιν καὶ ὅσα ἡ ἔξωθεν περιρρέουσα δίνη ἑλίσσει , | ||
| οὐχ ὧν ἔτυχεν . ἂν γοῦν τινα ἴδῃς περὶ τὰ ἀπροαίρετα ἐσπουδακότα καὶ τούτοις ὑποτεταχότα τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν , ἴσθι |
| εἰς αἰδῶ , εἰς αἰσχύνην , εἰς κατάπληξιν , εἰς ἔκπληξιν , καὶ εἰς ἀγωνίαν . . ΚΑΤΑΔΥΜΕΝΑΙ . Δύμεναι | ||
| ὅτι ἐρυθριῴη , φαίνεσθαι δέ τινα καὶ περὶ τοὺς λοιποὺς ἔκπληξιν ἐφ ' οἷς ἐρρωμένως τε καὶ ξὺν εὐροίᾳ διαλεγομένου |
| ποτε φιλίας τῷ καιρῷ χρήσιμον : ἀλλ ' ἢ μόνον ἄπρακτα τῷ κειμένῳ περιαλγήσαντες πάλιν περὶ τῶν καθ ' ἑαυτοὺς | ||
| Ἑλληνικῶν μεταθεὶς ὁ Θεόπομπος ἀργά τε καὶ ἀκίνητα πεποίηκε καὶ ἄπρακτα . λόγου γὰρ δύναμιν καὶ διὰ τὴν κλοπὴν ἐξεργασίαν |
| τοῖσι φρενιτικοῖσιν ἐν ἀρχῇσι τὰ ἐπιεικῶς ἔχοντα , πυκνά τε μεταπίπτοντα , κακόν . Τῶν ἐξισταμένων μελαγχολικῶς , οἷς τρόμοι | ||
| τὰ θανάσιμα , καὶ τὰ μὴ θανάσιμα , καὶ τὰ μεταπίπτοντα καὶ τὰ αὐξανόμενα καὶ τὰ μαραινόμενα , καὶ τὰ |
| ζῴοις ὅσα ταῖς φύσεσιν αὐτῶν ἐστιν ὅμοια , τοῖς δὲ μοχθηρὰν ἢ ἐξ ἀρχῆς ἔχουσιν ἢ ὕστερον ἐπικτησαμένοις οὐχ ἡ | ||
| ἐπ ' ἀγαθῷ παρὰ πᾶσιν ἐγνωσμένος : ἐπιβόητος δὲ ὁ μοχθηρὰν ἔχων τὴν φήμην . ἴσθι καὶ γίνου διαφέρει , |
| ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
| οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
| , πάλαι δέδεικται : ἢ οὐκ ἦν ἐναργὲς ὅτι τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν , τὰ δὲ κρείττω ἀλλήλων ; | ||
| ὀψώνει τρίγλην κοὐ χείρονα λήψῃ ταύτης : ἐν δὲ Τέῳ χείρω , κεδνὴ δὲ καὶ αὐτή : ἐν δ ' |
| διατριβή : τὸ δὲ μέγιστον , ὅτι τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει ἐγείρει καὶ εὐμαθῆ καὶ μνήμονα καὶ ἀγχίνουν ἀπεργάζεται | ||
| Ἑλλάδος : καὶ τοὺς διαλεκτικοὺς πολυφθόρους , Πύρρωνα δ ' ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον . Μεμήνασι δ ' οὗτοι . τῷ |
| τῶν προσόδων καὶ σωρεύων πανταχόθεν τὸν πλοῦτον , διὰ δὲ μικροψυχίαν καὶ φιλαργυρίαν ἤθους οὔτε εἰς ἀναθήματα θεῶν οὔτ ' | ||
| αὐτὴν ὁδὸν ἐλθεῖν τοῖς πρότερον φιλοσοφήσασιν ὤκνησε , μᾶλλον δὲ μικροψυχίαν καταγνοὺς τῶν ὅσοι παρ ' ἡμῖν ἐπὶ πονηροῖς δόγμασι |
| ὥστε εἰς ἐπιείκειαν φέρειν : ἐκτρέπει γὰρ τοὺς πλείους εἰς φιληδονίαν τε καὶ ὑπερηφανίαν . Ὅτι τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας ἐκπαιδεύσας | ||
| διὰ τέκνα ἤθελε συνεῖναι τῷ Ἰακώβ , καὶ οὐ διὰ φιληδονίαν . Προσθῆσα γὰρ καὶ τῇ ἐπαύριον ἀπέδοτο τὸν Ἰακώβ |
| ὁ κίνδυνος ἐπὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας λόγους , καὶ διαλογισμὸν παρίστησι , μή τι παραλίπῃ τῶν κατηγορημένων . Ὥστε | ||
| . φέρων τὴν ἐπιστολὴν παρὰ σοῦ [ ] καὶ τὸν διαλογισμὸν ὃν ἐπεπόησο περὶ τῶν ἀνθρώπων ? , ὅσοι μήτε |
| , ὦ υἱέ , σῶσαι τὸν πατέρα , δεηθέντι Ἀρχιδάμου εὐμενῆ Ἀγησίλαον ἐμοὶ εἰς τὴν κρίσιν παρασχεῖν . ὁ δὲ | ||
| ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον : αἰτοῦ δὲ προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ἡμῖν ἀρωγὸν αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν , καὶ παῖδ |
| οὕτως ἔχει : συμβαίνει γὰρ πολλὰ τῶν ἡδέων αἰσχρὰ καὶ ἀσύμφορα εἶναι : ὥστε φανερόν , ὅτι περὶ ἡδονὰς καὶ | ||
| ἑαυτῷ τὸ δυνατόν . ὁ γὰρ τὰ ἀδύνατα κατασκευάζων τὰ ἀσύμφορα κατασκευάζει , ὡς ἂν εἰ κατασκευάζοιμεν Μαρωνείτας ἄρξαι τῆς |
| ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν βαθεῖαν ὑπέχων μέριμναν † ἀγˈροτέραν , ἀστὴρ ἀρίζηλος , ἐτυμώτατον ἀνδρὶ φέγγος | ||
| Σιμόεντος ἡμένα κοίτας φοινίας ὑμνεῖ πολυχορδοτάται γήρυϊ παιδολέτωρ μελοποιὸν ἀηδονὶς μέριμναν . ἤδη δὲ νέμουσι κατ ' Ἴδαν ποίμνια : |
| δῆτ ' ἀγαθῶν ἑτάρων ὑπορίνεις , ἄλαστ ' ἄλαστα στυγνὰ πρόκακα λέγων . βοᾷ βοᾷ μοι μελέων ἔντοσθεν ἦτορ . | ||
| λέγων ἐμοὶ πρόκακα , ἤτοι τὰ προγεγονότα κακά . ἢ πρόκακα ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς κακὰ , μηδέν τι τῆς πρό |
| μὴ ἀτιμάζων ἀλή - θειαν , μηδὲ τὴν κατὰ φύσιν εὐτέλειαν παραιτούμενος πολλοὺς μὲν ᾑρηκέναι φήσεις λέοντας , πολλὰς δὲ | ||
| τῶν σωμάτων κατενεχθεὶς ὕπτιος ἔρριπται , τοὺς διὰ σμικρότητα καὶ εὐτέλειαν ἐλαχίστους τῶν ὄγκων πολυπραγμονῶν καὶ διὰ τοῦτο τῶν μὲν |
| κατὰ ἰσχύν , ἢ κατὰ χρόνον , ἢ κατὰ τὰ ἀποβαίνοντα ἐξ αὐτῶν , ἢ κατὰ ἰδιώματα αὐτῶν , ἢ | ||
| καὶ τῆς προσηγορίας ἔτυχεν οὐκ ἀλόγως , ἅμα θεωρούμενα καὶ ἀποβαίνοντα . ἕπεται δὲ τούτοις τῷ μὲν ἐνυπνίῳ τῷ ἀσημάντῳ |
| τοιαῦτα : τὴν πλουτοῦσαν δὲ κόρην τάχα που πρὸς σὲ λυπουμένην ἐν δευτέρῳ πεποιημένην αὐτὴν τῆς ἀπορούσης τοιούτοις παραμυθήσεται λόγοις | ||
| ὁμιλίας διὰ τὸ τὴν θεὸν ἐπὶ τῇ τῆς Κόρης ἁρπαγῇ λυπουμένην γελάσαι διὰ τὴν αἰσχρολογίαν . Περὶ δὲ τῆς κατὰ |
| [ . ] ειν φθονων [ . ἀγαθοὶ ] ? ὀλίγ [ . ] ψε . [ Ἀντωνεῖνος : κύριε | ||
| προσλαβὼν ἐξουσίαν καὶ τοὺς φρονεῖν δοκοῦντας ἀνοήτους ποιεῖ . Κρεῖττον ὀλίγ ' ἐστὶ χρήματ ' ἀνυπόπτως ἔχειν , ἢ πολλὰ |
| ῥιπτοῦσιν ἐκ τῶν χειρῶν ἢ καταστρέφουσιν ἐπικινδύνως . διόπερ οὐδὲ δεισιδαίμονα δεῖ καὶ θεοφόρητον εἶναι τὴν γαλοῦχον , ἵνα μὴ | ||
| Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια , καὶ τόν τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς τερατείας |
| πάλαι τοῦτον ἀμφιγνοῶν ἠπίστουν ὅμως . ἐπεὶ δὲ σαφῶς αὐτὸν ἔγνωκα , δεινόν μοι δοκεῖ , μᾶλλον δὲ ἀσεβές , | ||
| ἐφ ' αὑτὰς τὴν σελήνην κατάγειν , νῦν δὲ ἐπιμελῶς ἔγνωκα . καὶ τὸν Ἀριστοτέλην ἐνίοτε ἐμακάριζον , ὅστις Σταγειρίτης |
| , ὅσον τοῖς δικαίοις τὸ θεῖον συναγωνίζεται , τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται . ξυλευόμενός τις παρά τινα ποταμὸν τὸν ἑαυτοῦ | ||
| αἰσίων ἐπιθεσπίσαι : ἄνδρα δὲ μιαρὸν καὶ τοσούτοις ᾑμαγμένον φόνοις ἀδίκοις τίς ἔμελλε θεῶν ἢ δαιμόνων παρήσειν βωμοῖς τε προσιόντα |
| πάθη : ὅθεν καὶ τὰ κωμικά , καίτοιγ ' εἰς ἀπιστίαν ἐκπίπτοντα , πιθανὰ διὰ τὸ γελοῖον : ἀγρὸν ἔσχ | ||
| , οὐκοῦν , ἔφησεν . εἰ τὸ πεπονθέναι κακῶς τὴν ἀπιστίαν περιποιεῖ , τὸ παθεῖν ἄρα εὖ ποιήσει τὰς πόλεις |
| τὸ δὲ γαμικόν , τὸ δὲ δεσποτικόν , τὸ δὲ χρηματιστικόν . Δεῖν γάρ , ὥσπερ στρατιᾷ μὲν παρασκευῆς , | ||
| λόγου , καὶ ποιεῖ τὸν τρίτον βίον τὸν πολιτικὸν καὶ χρηματιστικόν : ἢ πάλιν περὶ τὴν φύσιν στρέφεται τοῦ λόγου |
| πολλαχόθεν ἐστὶ σύρρους , καὶ συνάπτει πρὸς τὴν ἡμετέραν θάλατταν κρείττω τῆς ἐκτὸς οὖσαν , ὥσπερ εἴρηται , καὶ διὰ | ||
| , ἀλλ ' ὑμῖν μὲν καὶ ἀρχὰς εἶναι καὶ τὸν κρείττω λόγον ἐν αὐταῖς συνηυξάμην , ἐμαυτῷ δὲ ᾗπερ νῦν |
| δὲ αἱμύλον , καὶ εὔστοχον , καὶ εὔκαιρον , καὶ ἀγχίνουν , καὶ ἀφελῆ , καὶ ἀπερίεργον , καὶ ἁπλοῦν | ||
| κατὰ δύναμιν τῶν χειρῶν τὰς εὐχαρίστους ὁμολογίας ποιεῖσθαι , τὸν ἀγχίνουν ἀνάθημα ἀνατιθέντα τὸ συνετὸν καὶ τὸ φρόνιμον , τὸν |
| πατὴρ βασιλεύων κατεγήρασε . παρήνεγκε δέ σοι καὶ τὴν Διονυσίου μοναρχίαν , ὥσπερ προσῆκόν σοι τοὺς ἀσεβεστάτους ἀλλ ' οὐ | ||
| γλυκέος καὶ τῶν λοιπῶν : τὴν δ ' ἐν αὐτοῖς μοναρχίαν νόσου ποιητικήν : φθοροποιὸν γὰρ ἑκατέρου μοναρχία : καὶ |
| αὐχμηρὰν ἢ καταπίμελον καὶ σαρκώδη ἢ ἄσαρκον καὶ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ ἢ στενὴν καὶ σμικράν , ἢ παρὰ τὸ τὰ | ||
| , πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν , ὡς ἀσθενεῖ δοὺς ἀσθενῆ λάβοι φόβον . εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ ' |
| οὖν ἄν σοι συμβουλεύσαιμι , εἰ ἐθέλεις ἐμοὶ πείθεσθαι , εὐλαβεῖσθαι : ὡς ἴσως μὲν καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾷόν | ||
| ὡς οὐ δεῖ πράξαντας ἡμαρτηκέναι φάσκειν , ἀλλὰ πρὶν πράττειν εὐλαβεῖσθαι : ἔπειθ ' ὡς εἰ καὶ ἐξήμαρτεν ἢ ἠτύχησεν |
| φαίνεσθαι εὐκρινῶς κειμέναςτὰ δὲ ἄλλα ἤδη που ἀπὸ τούτου ἅπαντα καλλίω φαίνεται κατὰ κόσμον κείμενα : χορὸς γὰρ σκευῶν ἕκαστα | ||
| ἀμοιβήν . τὰ δ ' ἐμὰ μαντεύομαι προκόπτουσι τοῖς ἑταίροις καλλίω φανεῖσθαι . διόπερ οὐδὲ μισθοὺς αὐτοὺς εἰσπράττομαι , ὅτι |
| καὶ ἀπροαίρετα , πρὸς τὰ ἐπ ' ἄλλοις ὄντα τὴν ἔκκλισιν ἔχων ἀναγκαίως φοβήσεται , ἀκαταστατήσει , ταραχθήσεται . οὐ | ||
| ὑμῖν νεῦρα φιλοσόφου . ποῖα νεῦρα ; ὄρεξιν ἀναπότευκτον , ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον , ὁρμὴν καθήκουσαν , πρόθεσιν ἐπιμελῆ , συγκατάθεσιν |
| ταύτας τὰς φροντίδας ὥσπερ ὁ Κῶος Φιλητᾶς ζητῶν τὸν καλούμενον ψευδολόγον τῶν λόγων διαλυθῆναι . ἰσχνὸς γὰρ πάνυ τὸ σῶμα | ||
| κατὰ τῆς αὐτοῦ ψευδολογίας βαπτίζων αὐτὸν ἀπέπνιξεν . πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον . ἔθους ὄντος τοῖς πλέουσι Μελιταῖα κυνίδια καὶ πιθήκους |
| τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
| , εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
| τι λαμβάνει τῷ ἀριθμῷ περὶ οὗ σκοπεῖ καὶ μελετᾷ τὴν κατόρθωσιν , ὁ δὲ νοῦς καθόλου αἰεί , τὸ δὲ | ||
| Τῇ δὲ Σελήνῃ ἐπιμερίζων ἐπὶ ἡμερινῆς γενέσεως ἐπὶ ἀνατολῆς φερομένῃ κατόρθωσιν τῶν πραγμάτων καὶ ἀποφυγὴν τῶν κακῶν ἀπεργάζεται καὶ πρᾶξιν |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| ἡγοῦντο Πομπήιον καὶ τῷ Καίσαρι ἐδυσχέραινον τῆς παρὰ τὴν ὑπατείαν ὑπεροψίας σφῶν : οἱ δὲ καὶ τῷ ὄντι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
| μὴ γεύσωνται , πεπιστεύκασιν οἱ ἐπιχώριοι , ὅτι τῆς ἐκείνων ὑπεροψίας ἐστὶν αὐτοῖς λιμὸς τὸ τίμημα . Ἄγευστοι γὰρ ὄντες |
| ἔξω πλανῶνται καὶ μυρία περὶ μυρίων ἑαυτοῖς διεξέρχονται , τὰ συγγενικά , τὰ ὀθνεῖα , τὰ ἴδια , τὰ δημόσια | ||
| ὥσπερ ἀγγεῖον . Οἱ τρόποι τῶν νούσων , τὰ μὲν συγγενικά ἐστιν εἰδέναι πυθόμενον , καὶ τὰ ἀπὸ τῆς χώρης |
| φαρμάκου τὴν νόσον , ὡς τά γε πολλὰ τῶν τοιούτων ἀνήκεστα ἐγένετο συνηθείᾳ καὶ χρόνῳ , πάνυ ῥᾳδίως ἂν ἐξαιρεθέντα | ||
| καὶ ὠμότητα ἐξέχῃ λέγειν πόθῳ τοῦ τὸν ἀδικήσαντα πολλὰ καὶ ἀνήκεστα ποιῆσαι κακά , ὡς ἤδη τινὲς ἀδικηθέντες ὑπό τινων |
| τὸν τρόπον , ὑποχειρίους ποιῆσαι τοὺς υἱεῖς τῶν εὐγενεστάτων , ἄφυκτον ἀνάγκην ὑπολαβὼν τοὺς πατέρας αὐτῶν καταλήψεσθαι τῆς σωτηρίας τῶν | ||
| καύματι παροπτῶν ταύτην ἔχει προσφοράν . Ἔχουσι δὲ οὗτοι κακὸν ἄφυκτον , τοὺς ἐν τοῖς ἕλεσι λέοντας ἐπιτιθεμένους αὐτοῖς . |
| Ξ τὸν ἐλλείποντ ' ] καὶ τὸν νέον καὶ τὸν αὔξοντα τὴν βλάστησιν τοῦ σώματος . τὸν ἐλλείποντ ' ] | ||
| ἅπαντα ἐπινεύοντα τῷ κάμνοντι σιτία τε καὶ ποτά , τὰ αὔξοντα καὶ ποικίλλοντα τὴν νόσον , οἰνοχόον ἢ τραπεζοποιὸν ἀντὶ |
| . μετὰ ταῦτα πάλιν ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ ἀντέπεσεν ἀντίθεσις ἀλλὰ χαλεπὰ καὶ ἐργώδη λέγεις , Δημόσθενες : εἶναι δὲ αὐτὴν | ||
| ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα φάναι : χαλεπὰ τὰ καλά . Φασὶ δὲ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον κατ |
| οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
| δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
| ἀζημίους δ ' ὠφελείας καὶ συνόλως ἀμιγῆ κακῶν τὰ ἀγαθὰ δωρούμενον ὕμνοις τε καὶ εὐδαιμονισμοῖς καὶ εὐχαῖς θυσίαις τε καὶ | ||
| οὐκ ἂν οὕτω ἄφθονα συναγάγοι ὥστε μὴ ἐπιλείπειν διδόντα καὶ δωρούμενον : εἶτα αὕτη αὖθις δευτέρα κακία προσγίγνεται μετὰ τὴν |
| ἀνομοίους ἀλλήλαις . ἰδὲ γάρ : ἥδεσθαι μέν φαμεν τὸν ἀκολασταίνοντα ἄνθρωπον , ἥδεσθαι δὲ καὶ τὸν σωφρονοῦντα αὐτῷ τῷ | ||
| τι τούτων , ἀλλὰ ἀδικοῦντα λέγει τὸν ἑκουσίως κακουργοῦντα καὶ ἀκολασταίνοντα τὸν ἑκουσίως τοῦτο δρῶντα : ἄλογον δὴ ὡς ἀληθῶς |
| ' αὐτῶν . εἰ δὲ κεκακωμένος ἐστί , λυπηθήσεται καὶ ἀθυμήσει , καὶ μάλιστα ἐὰν ἐπίκεντρος ᾖ . Εἰ δὲ | ||
| ποιεῖ , καὶ ἐὰν τύχῃ πράσσων ἀπραγήσει καὶ ταραχθήσεται καὶ ἀθυμήσει καὶ νοσήσει , καὶ κρίσεις ποιεῖ καὶ βίας καὶ |
| ἀκωλύτως ἀναστρέφεσθαι . τοῦτο δὲ τί ἐστιν , μήτε ὀρεγόμενον ἀποτυγχάνειν μήτ ' ἐκκλίνοντα περιπίπτειν . πρὸς τοῦτο οὖν καὶ | ||
| . ἐξ οὗ περίεστι τοῖς συστησαμένοις αὐτὸ ἐν ὀρέξει μὴ ἀποτυγχάνειν , ἐν ἐκκλίσει δὲ μὴ περιπίπτειν , ἀλύπως , |
| καὶ τῷ Μενοιτίῳ τὰς ὑποσχέσεις ἐκτίσωμεν , ἅς , ἐπειδὴ λήθην αὐτῶν εἰληφέναι δοκεῖς , ἀναμνῆσαί σε βούλομαι . ἐτύγχανε | ||
| : ἄλλα τε γὰρ ἕξουσι μνημονεύειν , καὶ χρόνος πλείων λήθην παντελῆ πολλῶν πεποιηκὼς ἔσται . Ἀλλ ' εἰ τραπεῖσαι |
| τομάς . ὁ μὲν οὖν ἀστεῖος ἐλάλει τῇ διανοίᾳ τὰ ἀστεῖα ὄντως , ὁ δὲ φαῦλος ἑρμηνεύει ἔστιν ὅτε παγκάλως | ||
| , ὅπως ἄν τις ἐθέλῃ , τοῦτο διέξιμεν πάλιν . ἀστεῖα μὲν οὖν λέγειν ἐκ τούτου τοῦ τόπου ἔστιν , |
| μέχρι τῶν καθ ' ἡμᾶς χρόνων τὸ ἔθος , τὸ μηθενὸς εἶναι τῶν ἔξω τῆς πόλεως τοὺς δημάρχους κυρίους : | ||
| τὴν βουλὴν οὐκ ὀρθῶς δι ' ὀργῆς ἐχόντων ἐπὶ τῷ μηθενὸς τῶν μετρίων παρ ' αὐτῆς τυγχάνειν , μᾶλλον ἢ |
| λοιδορῇ καὶ ἄθλιον ἀποκαλεῖς καὶ δύσμορον πολύ σου βελτίω καὶ μακαριώτερον γεγενημένον ; ἢ τί σοι δεινὸν πάσχειν δοκῶ ; | ||
| ἀλλὰ τῇ γῇ ὡς τάχιστα ἀπόδοτε . τί γὰρ τούτου μακαριώτερον τοῦ γῇ μειχθῆναι , ἣ πάντα μὲν τὰ καλά |
| καὶ τῇ πόλει δὲ τὸν ἱππόδρομον ᾠκοδόμησε θεάτρων τε ἐνεστήσατο τέρψιν , Ῥωμάνην καλέσας τὴν θέαν , ἥτις ἐξ ἐκείνου | ||
| , τί μάτην τείνουσι βοήν ; τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ ' αὑτοῦ δαιτὸς πλήρωμα βροτοῖσιν . ἀχὰν ἄιον |
| τε συνὼν βλοσυρῇ τε Κυθήρῃ ἤτοι ἐπ ' οὐτιδαναῖς ἢ ἀνάξια μαχλοσύνῃσιν ἔργα μετερχομέναις ζυγίοις ἡρμόσσατο λέκτροις , πάμπαν θ | ||
| ἐκάλεσας ὥστε βοηδρομεῖν : λείπει τὸ βούλομαι : ἐνδίκως : ἀνάξια καὶ τραγῳδίας καὶ τῆς Ὀρέστου συμφορᾶς τὰ λεγόμενα : |
| λέγοντος , τοῦ δ ' ἡδονήν , τοῦ δ ' ἀλυπίαν , τοῦ δ ' ἄλλο τι τῶν διαφερόντων . | ||
| ὁ φρόνιμος , ἡ δὲ ἡδονὴ ταραχῶδες . διὸ τὴν ἀλυπίαν , εὐστάθειάν τινα οὖσαν , διώκει , οὐ τὴν |
| τῆς διακρίσεως τοιαῦτ ' ἐστίν . ὑπηχεῖ δέ μοι καὶ ἐκλαλεῖ τὸ θεῖον ὑποβάλλον τὰ ὡς ἐν νόσῳ σωτήρια : | ||
| ἄγοντες τὴν ἑορτὴν τὴν μὲν κωμῳδίαν , ἣ ἀναιδῶς περιτρέχουσα ἐκλαλεῖ τὰ τῶν φιλτάτων ἀπόρρητα , αὐτῇ σκευῇ τῶν ἐπιστολῶν |
| πολλὰ κατὰ τῶν παρειῶν ἀφεὶς δάκρυα καὶ τὴν κατασχοῦσαν αὐτὸν ἀσχημοσύνην ἀνακλαυσάμενος , εἶπεν : ὦ θεοὶ καὶ δαίμονες , | ||
| , τὰς δὲ φιλοσόφους καὶ σοφὰς ἐπιστήμας πλάνης καὶ ψεύδους ἀσχημοσύνην ταῖς παρ ' αὐταῖς συγχωρεῖν παραδόσεσιν ἐπιμίγνυσθαι . Δείξας |
| τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
| δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
| ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
| σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |