| ἐγκώμια τοῦ μειρακίου . ἀγασθέντες δὲ ἡμεῖς τῶν ἀνδρῶν τὴν φιλοκαλίαν καὶ ἅμα ἐπαινέσαντες αὐτοὺς ἀργίας τε πολλῆς εἶναι ὑπολαβόντες | ||
| ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν δὲ λεγομένην ὑπὸ τῶν πολλῶν φιλοκαλίαν , οἷον τὴν ἐν τοῖς ἀναγκαίοις καὶ χρησίμοις πρὸς |
| ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
| εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |
| ὑπάρχουσα καὶ πρὸς ἐμοῦ νομιζομένη κυρία , τὴν ἐμὴν ἅπασαν παιδείαν ὡς θεραπαινίδι χρῶ , ” ὡς εὐάρεστόν σοι . | ||
| ὑφ ' ὧν πολυπλασιάζεται τὰ δυσχερῆ . ταύτην παιδευθεὶς τὴν παιδείαν ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα ἀνῆλθες , ἣν ἐπαιδεύθη Κῦρος |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν , τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν ; Εἰκός γ | ||
| παραμενοῦσιν εἰς ζωὴν αἰώνιον . μακάριοι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν δικαιοσύνην . οὐ διαφθαρήσονται ἕως αἰῶνος . ἐρεῖς δὲ Μαξίμῳ |
| τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
| κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| ἐξετάζειν καταλιμπάνω , οἳ τῆς ἡμετέρας κρίσεως δι ' ἀκριβῆ παίδευσιν πλέον τοῦτο ποιεῖν ἐπίστανται : οἱ δὲ τοὺς περίπλους | ||
| λόγοι : ὅτ ' ἂν ῥήτορα ἔχωμεν κρινόμενον , τὴν παίδευσιν ἐξετάζομεν : ἡλικία , οἷον γῆρας , νεότης , |
| τῷ πατρί . διὸ καὶ ἡ κατάστασις αὐτῷ μετὰ τὴν ἀγωγὴν καὶ τὸν πόλεμον καὶ τὴν ἀριστείαν ἐν ἠθοποιΐαις ἔχει | ||
| οἱ μαγῳδοὶ καὶ κωμικὰς ὑποθέσεις λαβόντες ὑπεκρίθησαν κατὰ τὴν ἰδίαν ἀγωγὴν καὶ διάθεσιν . ἔσχεν δὲ τοὔνομα ἡ μαγῳδία ἀπὸ |
| τὴν ὕστερον . . , . τὸ γὰρ λελέχθαι Μουσῶν μουσικήν πᾶσαν ὅσας ἀναφέρουσιν καὶ ἀναγκαίαν εἶναι . . . | ||
| . λέγει δὲ τὰ μαθήματα , γεωμετρίαν , ἀριθμητικήν , μουσικήν , ἀστρονομίαν . ἐζήτησαν γὰρ διὰ τί ποτὲ μὲν |
| τί χρήσομαι ; ἥνπερ μεθειλ [ ! ! τὴν ] τέχνην ταύτηι ? [ ] πρεπ ? ? [ τί | ||
| Τί μήν ; Φεῦ , δεινῶς γ ' ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν ὁ Τεισίας ἢ ἄλλος ὅστις δή ποτ ' |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| Δαίδαλον , τὸν Ἴκαρον , τὸν Γλαῦκον , τὴν Πολυΐδου μαντικήν , τὸν Τάλω , τὸν χαλκοῦν τῆς Κρήτης περίπολον | ||
| μέρη τῆς μαντικῆς ἐγκρίνουσι . Ξενοφάνης καὶ Ἐπίκουρος ἀναιροῦσι τὴν μαντικήν . Πυθαγόρας δὲ μόνον τὸ θυτικὸν οὐκ ἐγκρίνει . |
| τὰ περὶ τῆς σιωπῆς ἦν παραγγέλματα , φέροντα εἰς σωφροσύνης ἄσκησιν : πάντων γὰρ χαλεπώτατόν ἐστιν ἐγκρατευμάτων τὸ γλώσσης κρατεῖν | ||
| τὴν ἑξῆς ὀλυμπιάδα ; Καὶ τοῦτο ὀλίγον ὡς πρὸς ἀρετῆς ἄσκησιν καὶ εὐδαιμονίας κτῆσιν . Μετὰ δύο μὲν δὴ ὀλυμπιάδας |
| τὸ βιβλίον : οἷς μὴ κατὰ τὴν σὴν ἕξιν ἐς φιλοσοφίαν διατεθεῖσι δόξειεν ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ | ||
| ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι |
| ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία , οὐ σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ ' ἑαυτοῦ ἐκφέροι ; τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο | ||
| τόδε δὲ σκόπει : κηφηνώδεις ἐπιθυμίας ἐν αὐτῷ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν μὴ φῶμεν ἐγγίγνεσθαι , τὰς μὲν πτωχικάς , τὰς |
| οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
| ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
| οὖσιν ἔχειν τὸν καθόλου , ὡς ἡ τὶς ἐπιστήμη τὴν ἐπιστήμην . Καὶ εἶναι καὶ καθ ' αὑτὸν τὸν μέγαν | ||
| . οὐδεμίαν δέ τινα δύναμιν ἐν ἑαυτοῖς ἔχομεν ἀληθευτικὴν ὑπὲρ ἐπιστήμην ἢ νοῦν . ὥστε νοῦς ἂν εἴη ἐπιστήμης ἀρχή |
| τὴν φρόνησιν ἑπόμενον ἔχει ἄτοπον , τὸ λέγειν τὴν ἐπιστήμην πολιτικήν : ἀλλὰ τοῦτο ἄτοπον διὰ τί ; ὅτι ἡ | ||
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον τῶν ἄλλων ζῴων καὶ διὰ τοῦτο τὴν πολιτικήν , ἤτοι τὴν φρόνησιν , σπουδαιοτάτην εἶναι , καθάπερ |
| τὴν νύκτα ἐκείνην , ἣ τὸν ὄρθρον ἦγεν , εὐθὺς μελέτην ἐποιούμην , κατ ' ἀρχὰς ἔτι τῶν χρόνων ὥσπερ | ||
| πάντως τῶν γυμνασμάτων ἕκαστον πρὸς ἑνὸς τῶν τοῦ λόγου μερῶν μελέτην ἐπιτηδείως φαίνεται ἔχειν , ἐχρῆν τὴν ἐν τοῖς λόγοις |
| ἄλλας νήσους ἐρήμους οὔσας ἀνθρώπων οἰκήσεσιν ἐξημέρωσε : καὶ τηλικαύτην δόξαν ἐκ τῶν πραχθέντων πολλοῖς ἐνεποίησεν , ὥστε τὴν ἐκεῖσε | ||
| μέχρι νῦν οὕτως , καὶ ἂν ἄλλως φανῇ μεταθήσειν τὴν δόξαν : ἔτι οὐχ οἱ αὐτοὶ προαιροῦνται ἄριστα καὶ δοξάζουσιν |
| ψυχῇ γιγνόμενα λαβέ , νόησιν μὲν ἐπὶ τῷ ἀνωτάτω , διάνοιαν δὲ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ , τῷ τρίτῳ δὲ πίστιν | ||
| Ἥβῃ συνοικοῦντα , ὡς ὁλοσχερέστερον αὖ τὸ σῶμα ἢ τὴν διάνοιαν ὄντα . ὡς γάρ φησιν ὁ Εὐριπίδης νέων τι |
| ὅταν καὶ τὴν διαλεκτικὴν εἰ διπλοῦν ἐστι σκοπῶμεν καὶ τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν κυβερνητικήν , διὰ τοὺς ἐν ἑκάστῃ τῶν | ||
| τῷ προεκδοθέντι οἱ βιβλίῳ , ὡς αὐτὸς φιλίαν τε καὶ ἰατρικὴν τιμῶν διϊσχυρίζεται , τῆς εἰς ἡμᾶς αὐτοῦ ἀκραιφνοῦς φιλίας |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν ; Οὐδένα , ἦ δ | ||
| πειρᾶται λέγειν . καὶ ἐπεὶ ἀδύνατον μὴ προϋπαρχούσης τινὸς γνώσεως μάθησίν τινα γενέσθαι , ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν |
| τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
| ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
| αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν | ||
| ὁ Ἀριστοτέλης τὴν περὶ τῆς φρονήσεως καὶ τοῦ ὀρθοῦ λόγου θεωρίαν παραδιδοὺς οὐδὲ ταῦτ ' ἀφίησιν ἀνεξέταστα , ἁρμόδια ὄντα |
| καλουμένῃ , ἃς οὐδὲ τέχνας εὔλογον προσαγορεύειν διὰ τὸ τὴν ἐριστικὴν περὶ μόνην χλεύην ἀποκλίνειν καὶ μειρακιώδη , τὴν δὲ | ||
| ἔχει περὶ ἀληθείας ἐπιστήμην , ἀλλὰ δίκην καὶ ἀμφισβήτησιν καὶ ἐριστικὴν ἅμιλλαν καὶ φιλονεικίαν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα . ἀλλ |
| φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
| μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ | ||
| , πείθομαι , ὅτι κατ ' ἀρετὴν τρόπου καὶ φύσεως γενναιότητα ἠξιώθη ὁ Σωκράτης δαιμονίου συνουσίας : τί δὲ καὶ |
| περὶ τὰς ἡδονάς . Συγκρίνει τήν τε δειλίαν καὶ τὴν ἀκολασίαν , καὶ δείκνυσι φευκτοτέραν τὴν ἀκολασίαν , καὶ πρῶτον | ||
| δ ' ἐν τῆι Πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῆι τὴν Ἁρπάλου διαβάλλων ἀκολασίαν φησίν : ἐπίσκεψαι δὲ καὶ διάκουσον σαφῶς παρὰ τῶν |
| γρ . ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ . . ἢ πρὸς κακίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν . | ||
| αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους , τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν , τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν |
| πλευρὰν ἔλαβενἵνα καὶ δύο μόνας ἐμφαίνεσθαι φῶμεν , πρὸς γὰρ ἀλήθειαν οὐδὲ πλῆθος αὐτῶν ἐδήλωσεν ; ἆρά γε τὴν εὐώνυμον | ||
| ἤδη γέροντα ὄντα , πᾶσαν ἔμαθε παρ ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν . γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη |
| ἐπιτηδευμάτων ὑπάρχειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ἐπιστημῶν τε καὶ ἐμπειριῶν τὰς καλὰς καὶ εὐσχήμονας ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν | ||
| , ὅτι πρὸς τὰς πράξεις οὐδὲν διαφέρουσιν αἱ τέχναι τῶν ἐμπειριῶν , ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν μὴ |
| αὐτὸν τρόπον : εἰ μὴ δεοίμεθα πρὸς τὴν τοῦ σώματος θεραπείαν ὧν νῦν ἐνδεεῖς ἐσμεν , καὶ ἀλέας καὶ ψύχους | ||
| τοῖς οἰκείοις τῶν τελευτησάντων προσενέγκαντες ἐπερωτῶσι τίνα τρόπον βούλονται τὴν θεραπείαν γενέσθαι τοῦ σώματος . διομολογησάμενοι δὲ περὶ πάντων καὶ |
| καὶ ἀέρια ἄλλα ? ἐπ ' ἄλλοις φυσικήν τινα ? πρόγνωσιν , πολιτείας ? δὲ κυβερνήτην μὴ ἔχειν ὅτῳ τὰς | ||
| . Ἐπεὶ οὖν καὶ τὰ ἀνυπόστατα τῶν οὔρων λυσιτελεῖν εἰς πρόγνωσιν εἰώθασι , περὶ τούτων πρῶτον εἰρηκότες , εἶθ ' |
| , μεγίστην ἐποίησε τὴν Περσῶν βασιλείαν . οὕτως γάρ φησιν ἀνδρείαν αὐτὴν ἐν τοῖς ἔρ - γοις καὶ φοβερὰν γενέσθαι | ||
| οἳ πρῶτοι τῆς Ἀττικῆς ἐπέβησαν , καὶ καταφανῆ ἐποίησαν τὴν ἀνδρείαν τοῦ πλούτου καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ πλήθους περιγιγνομένην : |
| μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
| ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
| εἰς τὸ δικαίως κρίνειν . τρόπῳ γάρ τινι παρὰ θεοῦ οἰκονομίαν πεπίστευται : καὶ γὰρ αὐτὸς οὓς ἔχει ὑφ ' | ||
| τετάρτῃ ἡμέρᾳ ἐγενήθησαν φωστῆρες . Ἡ δὲ τῶν ἄστρων θέσις οἰκονομίαν καὶ τάξιν ἔχει τῶν δικαίων καὶ εὐσεβῶν καὶ τηρούντων |
| τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
| δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
| τῆς Ἑλλάδος . περαιουμένων δ ' αὐτῶν κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου | ||
| τὸν ἱεροφάντην ὥσπερ Δελφικόν τινα τρίποδα πρὸς τὴν τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν πᾶσι τοῖς δεομένοις ἀνακείμενον , σοφίᾳ τινὶ περιῆλθε ξένῃ |
| πάντα φέρει τὰ γένη , μόνη δὲ εἰς τὰ δέρματα χρησίμην ἡ ἡμερίς . ἡ δὲ τῆς αἰγίλωπος καὶ τῆς | ||
| Περὶ μὲν οὖν τούτων καὶ πρότερον εἴρηται . Τὴν δὲ χρησίμην ἀεὶ πρὸς τὰς δυνάμεις ἀποδοτέον τῆς μὲν δριμυτέρας ἐλάττονα |
| προσῆκον , σώζειν δ ' ἅμα τὴν πρὸς τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν καὶ τὸν ἱκέτην ἄξιον εἶναι τῆς τοῦ δήμου μεγαλοψυχίας | ||
| δὲ τοὺς Μυσοὺς ὁ Ποσειδώνιος καὶ ἐμψύχων ἀπέχεσθαι κατ ' εὐσέβειαν , διὰ δὲ τοῦτο καὶ θρεμμάτων : μέλιτι δὲ |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| καὶ συμπλοκῆς ἐννοίας ἀρχαίων σοφῶν γνῶσίν τε πείρας πράξεως τεχνουργικῆς ἐμπειρίαν σοφήν τε καὶ διάκρισιν , τῶν στοιχείων τὸ κρᾶμα | ||
| πρὸς ὑγίειαν εὑρέτιν γεγονέναι καὶ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης μεγάλην ἔχειν ἐμπειρίαν : διὸ καὶ τυχοῦσαν τῆς ἀθανασίας ἐπὶ ταῖς θεραπείαις |
| οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
| δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
| τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
| : ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
| : τὰ ἄλογα κάλλιόν εἰσιν παρὰ τὸν ἄνθρωπον , ὅτι κόλασιν οὐκ ἔχουσιν : ἡμᾶς δὲ ἔλαβες καὶ εἰς κρίσιν | ||
| ἐξώλλυντο , ὕδωρ δ ' ὑπερεῖχε γενείου . τίνα δὲ κόλασιν ὑπέμενον Ἀθήνησιν οἱ μὴ λύσαντες τὸν προτεθέντα γρῖφον , |
| , πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
| ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
| ἰδιώταις καὶ πειρώμενοι ἀποδιδόναι ὀφθαλμοειδές τι ἔργον ταύτην ἐκτεθείκασι τὴν ὑπόληψιν , μεγάλην ἂν αὖθις αὐτῶν ἀτοπίαν τοῦ τρόπου καταγνοίην | ||
| ' οὗ μετανίστασθαι καὶ ἀποδιδράσκειν δεῖ τὴν μυρίους ἀπατῶσαν ἐκκλίνοντας ὑπόληψιν , ὡς ἄρα τι ποιεῖν οὗτος πέφυκε : πρεσβύτερος |
| ἀνεγεῖραι τῇ πόλει τὴν Ἡράκλειαν . σκοπείτω δή τις τὴν εὐγένειαν καὶ ὡς ὅτιπερ κράτιστον τῶν ἑκασταχοῦ , τοῦτο ἐνταυθοῖ | ||
| ποιεῖν οὐ φιλεῖ : ἡ δὲ ταῖς εἰρημέναις τὴν ἴσην εὐγένειαν φέρει . Ταύτας ἐγκωμίων ἀπαρχὰς ἑκατέρῳ γένει κομίζω τῆς |
| φύσεως . ἅμα δὲ ταῖς ὥραις μεταβαλλούσαις καὶ τὴν ἄλλην διαγωγὴν μεταβάλλειν , κατὰ μικρὸν εἰς τοὐναντίον ἀπονεύοντα , καὶ | ||
| τῶν ποιητικῶν , ὅτι οὐ πρὸς χρῆσιν , ἀλλὰ πρὸς διαγωγὴν καὶ αὐτῆς χάριν τῆς γνώσεως . Ὥσπερ ἐν τῷ |
| μετὰ ταύτης καταφλεχθεὶς ἐτελεύτησεν . τῶν δὲ παρόντων οἱ μὲν μανίαν αὐτοῦ κατέγνωσαν , οἱ δὲ κενοδοξίαν ἐπὶ καρτερίᾳ , | ||
| ὃς στρατιώτης ὢν Ἀθηναῖος προσεποιεῖτο πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ μανίαν , εἰδὼς ὅτι μισεῖται παρὰ τῶν πολιτῶν . διὸ |
| ἐληλυθόσιν ἁρμόζοντα ἐκπονεῖς . Πρῶτα μὲν γὰρ φιλοσοφίαν τε καὶ ῥητορικὴν ἤδη παρεῤῥυηκυίας καὶ πρὸς ἀχανῆ βυθὸν τῆς λήθης καταδεδυκυίας | ||
| πῶς δ ' οὐκ . . . [ . : ῥητορικὴν ] πόνοντην ! ! διγης ! ! ! ! |
| κληρονομηθέντι πλούτῳ καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις κακουχίαις ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὴν προαίρεσιν . περὶ δὲ τῶν πυραμίδων οὐδὲν ὅλως οὔτε παρὰ | ||
| τὴν μορφὴν τοῦ σώματος : ἡ δὲ λύρα κατεστηρίχθη κατὰ προαίρεσιν Ἀπόλλωνος : ἐκ δὲ τοῦ ῥεύσαντος αἵματος ἐνεφάνη βοτάνη |
| ταύτην , οὐ δυνήσεται διὰ τῆς ὑστερογενοῦς διαθέσεως τὴν προοῦσαν διάθεσιν , νῦν δὲ μὴ παροῦσαν γνωρίζειν . καὶ εἰκότως | ||
| ἀγεννέσι καὶ δειλοῖς γυναικός , ἀπὸ τοῦ κυριωτέρου μέρους τὴν διάθεσιν τῆς ἑκάστων ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι νομίζων . |
| τὰ ἐχόμενα μεγαλεῖόν τι εἰργάσατο . αἱ γὰρ πολλαὶ ἀρχαὶ σεμνότητα ἐργάζονται . εἰ δ ' ὧδε εἶπεν : „ | ||
| συνέκειτο . Τῶν ποιουσῶν μέγεθος λόγου καὶ ὄγκον ἔφην μετὰ σεμνότητα ὑπάρχειν τὴν τραχύτητα : μετ ' οὖν τὸν περὶ |
| καλουμένους λόγους καὶ τὰς περὶ τῶν πραγμάτων ἐν τῇ ψυχῇ δόξας , ἀφ ' ὧν προφερόμεθα τοὺς ἔξω ῥέοντας λόγους | ||
| δειλία καὶ ἡ ἄλλη ψυχῆς κακία , ἀκούσια παθήματα , δόξας ψευδεῖς ἐμποιοῦντα κακά τε νομίζειν καὶ ἀγαθὰ ἃ φεύγει |
| † ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
| οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
| οὕτως . ὑπώ - πτευον δὲ αὐτοῦ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν πλάνην καὶ τὰ πολλὰ κινήματα καὶ τὸ ἀποβλέπειν τῆς κύλικος | ||
| λήθην τῶν ἐξαριθμηθέντων ἐπάγει : καὶ ὡς ἠβουλήθη τις διὰ πλάνην ἐκ δευτέρου ἢ τρίτου ἐξαριθμήσασθαι , ἀπεχθαίρει καταλείψει : |
| ταῖς γυναικείαις παρεμφερεῖς . καὶ πάντα τὰ πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀλαζονείαν ὀλέθριον ἀνήκοντα παρασκευαζόμενοι ταχὺ τὰς τούτων τιμὰς εἰς ἄπιστον | ||
| : ἀλλὰ σωφρόνως ἄσημ ' ὅπλα : ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀλαζονείαν τινά . ἴσως δὲ ὡς μάντις προειδὼς τὸ μέλλον |
| δέδεικται ἐκ τοῦ ὁμοίως ἔχειν ἐπὶ τὴν φρόνησιν πρὸς τὴν δεινότητα , οὕτω τὴν κυρίως ἀρετὴν πρὸς τὴν φυσικήν . | ||
| Ἀθηναίοις εἰσηγούμενος , καὶ πολλοὺς ἤδη διὰ σκαιότητα τρόπου καὶ δεινότητα ῥημάτων ἐπὶ τοὺς ἕνδεκα ἀγαγώνδείσας μή τι πάθοιμι κἀγὼ |
| εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
| λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
| καὶ σημειωδῶν ὀνομάτων τὴν ἀπειροκαλίαν , κατὰ δὲ τὴν τροπικὴν φράσιν ὀλίγον τι διαλλάττει τῆς Λυσίου καὶ κέκραται συμμέτρως , | ||
| ἔχειν τῶν οὔτε κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε κατὰ τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων . Ἐν μὲν οὖν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τὴν |
| καὶ ἀρχικὰ καὶ ἀνυπόθετα ἀνιέναι πέφυκεν : ὅθεν τὴν μὲν διαλεκτικὴν ἐπιστήμην προσεῖπε , τὰ δὲ μαθήματα οὔτε δόξαν διὰ | ||
| Πλάτωνα . σθʹ Εἴ τινες μὴ ἐπιστάμενοι διαλέγεσθαι Εἰς τὴν διαλεκτικὴν πάλιν φέρει τοὺς ῥήτορας : ἤρτηται γὰρ τῆς διαλεκτικῆς |
| , ὧδε τὸν Καίσαρα καλῶν , ἄνδρας ἐπιπεμπομένους σφίσιν εἰς διαφθορὰν οὐκ αὐτοὶ προσάγουσιν αὑτῷ . ἀλλὰ τούσδε μὲν αὐτὸς | ||
| μάλιστα πρόεισιν , ἐκεῖνα μέμφεσθαι δεῖν καὶ βραχείας τινὸς εἰς διαφθορὰν τὸ ζῷον δεῖσθαι ῥοπῆς οἴεσθαι , ἀλλὰ κἀνταῦθα θεὶς |
| πόλει , πράττειν προείλετο . τί δήποτε ; ὅτι πρὸς πλεονεξίαν , οἶμαι , καὶ τὸ πάνθ ' ὑφ ' | ||
| τῷ τῆς ἀρχῆς ἀξιώματι φανερῶς κατηγόρει Ῥωμαίων εἰς ὑπερηφανίαν καὶ πλεονεξίαν : ἔφη δὲ φίλος μὲν βούλεσθαι Ῥωμαίων ὑπάρχειν , |
| δὲ ἀπόδειξις τὸ τόδε τῷδε ὑπάρχειν παρίστησιν . ἱκανὴν δὲ πίστιν καὶ τὴν ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς ὠνόμασεν ὡς καὶ τῶν | ||
| τι τῶν ἄλλων , ὁπόσηι πόρος ἐστὶ νοῆσαι , γυίων πίστιν ἔρυκε , νόει δ ' ἧι δῆλον ἕκαστον . |
| τοὺς νόμους ἀποδόντα τῇ πόλει , καὶ αὖθις ἐπαναγαγόντα τὴν πολιτείαν ἄξιον τοῦ γέρως ἡγήσατο : ὁ δὲ τὸ ἐναντίον | ||
| ἀσμενισμῷ μηδὲν κινοῦσι τῶν καθεστηκότων νομίμων , ἀλλὰ τὴν πάτριον πολιτείαν οὐκ ἀμελῶς φυλάττουσιν . εἰσὶ γάρ τινες οἳ τοὺς |
| διαφέρει τῆς ἐλευθεριότητος εἴπωμεν . ἡ μὲν γὰρ ἐλευθεριότης περὶ δόσιν ἐστὶ καὶ λῆψιν , ἡ δὲ μεγαλοπρέπεια περὶ τὴν | ||
| εἰ μὲν γὰρ αὐτόχειρ , ὦ ἄνδρες , μετὰ τὴν δόσιν παραχρῆμα γεγένοιτο , ἀληθῶς ἂν ἔδοξεν εἶναι τυχὸν τῆς |
| χρόνῳ παρά γε ἡμῖν τοῖς Ἕλλησι , [ ποίησιν ἢ νομοθεσίαν ] , οὐκ ἂν ἔχοιμι διατεινόμενος εἰπεῖν ἐν τῷ | ||
| σοι διηκριβωμένα διὰ τὸ καὶ φιλοσοφωτέραν εἶναι καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν ταύτην ὡς ἂν οὖσαν θείαν . διὸ πόρρω γεγόνασιν |
| τῆς ἀρχῆς , ἣν ἐκόσμησαν , παρὰ δὲ τῶν πολλῶν εὐπείθειαν . καὶ οἰητέον ὑγιαίνοντος ζῴου μηδὲν διαφέρειν τὴν μεγάλην | ||
| δὲ τοῖς μὴ κατὰ νόμον ἄρχουσι ποιεῖν τὸ κελευόμενον οὐκ εὐπείθειαν εἶναι καὶ εὐσέβειαν , ἀλλ ' ἄνοιαν καὶ μανίαν |
| μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
| βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
| Αἰγίνῃ ἦν καὶ σύνεγγυς . καὶ πρὸς Αἰσχίνην δέ τινα φιλοτιμίαν εἶχε , φασίν , ὅτι δή περ καὶ αὐτὸς | ||
| ὄντα ἐπαινούμενον ἐπισφραγῖσαι τῷ θανάτῳ τὴν ἀρετὴν δίδωσιν αὐτῷ , φιλοτιμίαν ἅμα καὶ τὸ ἐν τούτοις πανηγυρίσαι : καὶ εἴδη |
| αὐτοῖς ἄμεινον εἴη προσμεταπεμψαμένοις δύναμιν ἑτέραν , εἴτε καὶ τὴν παροῦσαν ἀπάγειν . Ὡς δὲ ταύτῃ προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ | ||
| οὐκ ἔσθ ' ὅ τι ἂν εὑρεθείη βέλτιον εἰς τὴν παροῦσαν σπουδήν . Περὶ δείλην πρωίαν ἦλθεν ὁ παῖς κομίζων |
| καλεῖ , ἤγουν ταχυΐππους ἢ ποικίλως ἱππαζομένους . φροντίζω τὸ φροντίδα ἔχω κοινῶς μὲν γενικῇ συντάσσεται , ἀττικῶς δὲ μετὰ | ||
| ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν φροντίδα καὶ μηδὲν μέρος συγχωρήσας τῆς στρατιᾶς ὑπὲρ δύναμιν πιεσθῆναι |
| ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἀφθόνως τισὶ παρεχομένων τὰς τοῦ πλουτεῖν ἀφορμάς : ἐπεὶ καὶ ὁ τὸ κέρας τῆς Ἀμαλθείας ἔχων | ||
| θεῷ τοῖς μὴ εἰδόσι ποιήσομεν ἐκ παλαιοῦ τινος λαβόντες τὰς ἀφορμάς . ὡς ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ λόγος : ὅτι |
| παννυχίσιν ἢ ἑταίραν οὔπω γυναικῶν ἔχουσαν ἤδη πάθη ἢ διὰ ἀσέλγειαν νεανίσκον ἕνα πόλεως ἐραστὴν ὅλης ἢ τὰς τῶν ἐλαιῶν | ||
| πληγάς , ἀλλ ' ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολλῷ τῆς προσηκούσης ἐλάττω δίκην εἴληχα , |
| ' ἀλλήλοιν , οὐ πολὺ ἧττον ἑκάτερον αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη ὁ ἄνθρωπος , | ||
| ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . ἕξιν ὀνομάζει τὴν ἐξ ἔθους γινομένην , οὐ τὴν ἐκ |
| ἢ ὅτι ᾧ συνοικεῖς ἐπὶ ἑταίραν ἥκει καὶ ταύτῃ τὴν ἡδονὴν λαμβάνει τοῦ σώματος . ἀλλ ' οὐχ οὕτω σε | ||
| κακίας εὐαρεστητέον ἐξετάζοντας , οὐκ εἴ τι μὴ καθ ' ἡδονὴν ἰδίαν συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰ τρόπον εὐνόμου πόλεως |
| εἰς ἀγριότητα καὶ θηρίων φύσιν . Ἕν τι τῶν εἰς φιλανθρωπίαν τεινόντων παράγγελμα κἀκεῖνο διατάττεται , μισθὸν πένητος αὐθημερὸν ἀποδιδόναι | ||
| τῶν ἐπιτιμώντων : οὐ μὴν οἴομαι δεῖν , ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν διώκων , λέγειν παρ ' ἃ συμφέρειν ὑμῖν ἡγοῦμαι |
| ; τοῦτο δὲ σώματος . καὶ τοῦτο δὴ παρέντες κατὰ σχολὴν ἐπισκέψασθαι τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ περὶ ὄψεως διαλάβωμεν : | ||
| Ἀκαδημαικός . ἐγὼ μὲν γὰρ τὸ ἐμὸν μέρος οὐκ ἄγω σχολὴν πρὸς ταῦτα οὐδὲ δύναμαι συνηγορῆσαι τῇ συνηθείᾳ . εἰ |
| . ἀγωνιῶντι δή μοι καὶ δεινῶς ἠπορημένῳ πρὸς ἀνόνητον πολιορκίας διατριβὴν προσέρχεται γυνή τις , ὡς ἐδόκει , καί μου | ||
| τινὸς νεωτέρου Ἀριστείδου μὴ ἔχοντος μαθητὰς , ἀλλὰ μόνην τὴν διατριβὴν καὶ τὰ σκαμνία παρά τινος εἰσελθόντος καὶ εὑρόντος αὐτὸν |
| προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις . καλῶ δὲ αὐτοῦ ἐγὼ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . ταύτης μοι δοκεῖ τῆς ἐπιτηδεύσεως πολλὰ μὲν καὶ | ||
| ἢ ὁ ὀψοποιὸς , λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν . κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ |
| ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
| κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| τὸν ἅπαντα χρόνον τὴν καλλίστην ταύτην καὶ λυσιτελεστάτην καὶ μόνην προσήκουσαν ἀνθρώποις φιλοτιμούμενοι , νῦν ἀμφοτέρων ὄντων , τοῦ τε | ||
| τοῦ παρ ' ἡμῖν μνήματος καὶ πατρῴου δίκην ἐπράξατο τὴν προσήκουσαν τὸν παροινήσαντα μὲν ἐς τόνδε τὸν δῆμον , περικόψαντα |
| οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
| διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
| ὄντων μὴ πάντα τὰ ὄντα εἰδότα . ἐπεὶ δὲ δοκεῖ πιθανότητά τινα εἰσφέρειν , τίθησιν αὐτήν . ἔστι γὰρ ὁ | ||
| Λύει τὴν ἀντίθεσιν τὸ ἀσθενὲς παρεμφαίνων τῆς ἀντιθέσεως διὰ τοῦ πιθανότητά τινα . τό τε γὰρ πιθανὸν τὸ μὴ ἰσχυρὸν |
| σχολῆς ἠθικοί : διαλεκτικοὶ δὲ ὅσοι περὶ τὴν τῶν λόγων τερθρείαν καταγίνονται . Μέρη δὲ φιλοσοφίας τρία , φυσικόν , | ||
| ἔτι τὰ περὶ τελετὰς καὶ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην τερθρείαν καὶ βωμολοχίαν ἐκ τῆς ἱερᾶς ἀναιρεῖ νομοθεσίας , οὐκ |
| ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
| πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
| τοῦ ἐπὶ σοφίᾳ διενέγκασι τοὺς πολλοὺς εἴς τε πρόγνωσιν καὶ διάγνωσιν τῶν ἐν τοῖς σώματι γινομένων μεταβολῶν , τούτων τὸ | ||
| δὴ τᾶς γεωμετρικᾶς καὶ ἀριθμητικᾶς καὶ σφαιρικᾶς παρέδωκαν ἄμμιν σαφῆ διάγνωσιν , οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ περὶ μουσικᾶς . ταῦτα |
| ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
| τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
| τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
| τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
| μὲν μέρος εἰμί , οὐδενὶ δυσαρεστήσω τῶν ἐκ τοῦ ὅλου ἀπονεμομένων : οὐδὲν γὰρ βλαβερὸν τῷ μέρει ὃ τῷ ὅλῳ | ||
| τε ἀνωτάτω τιμῆς , ἐπεὶ κοινωνοὶ τῶν κατ ' εὐχαριστίαν ἀπονεμομένων γίνονται θεῷ , καὶ τοῦ περὶ μόνα πραγματεύεσθαι δεῖν |
| δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς τὴν ἄλλην δίαιταν καλὴν ἔφη παραίνεσιν εἶναι τὴν Καδδύναμιν δ ' ἔρδειν . εἰ δέ | ||
| λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς παραινέσεως τὴν αἰτίαν , εἶτα τὴν παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ |
| βίαν καταλύων , τὴν δὲ ὕβριν καθαιρῶν , τὴν δὲ ἄνοιαν σωφρονίζων , τὴν δὲ κακίαν κολάζων , ἰδίᾳ δὲ | ||
| θεοῦ γενόμενον ἔρημον ἢ μὴ ἔρημον εἶναι θεοῦ τὸν εἰς ἄνοιαν ἐκπεσόντα . τὸν γὰρ ἀνόητον ἀνάγκη καὶ ἄθεον εἶναι |
| τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
| , ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
| μέγεθος τῆς τε κατὰ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν καὶ τῆς διανοίας ὧν καθ ' ἓν ἕκαστον ἐν | ||
| . Ἐσήμαινον δὲ ὡς ἀπώσαντο μὲν τὴν ἀγρίαν καὶ παλαιὰν δίαιταν , εὑρήκασι δὲ τὴν ἥμερον τροφήν . Ἐκκέκοφθ ' |
| τῆς γὰρ ἐπιθυμίας σβεσθείσης , ὁ λόγος ὑγιαίνων συνορᾷ τὴν ἀτοπίαν τοῦ πάθους , ᾧ ἕπεται μετάνοια . ὁ δὲ | ||
| ἀφθάρτου τὰ αὐτὰ ἃ καὶ περὶ ἑαυτῶν δοξάζομεν τὴν μὲν ἀτοπίαν τοῦ λόγου , ὅτι ἀνθρωπόμορφον τὸ θεῖον , ἀποδιδράσκοντες |