| μὲν μέρος εἰμί , οὐδενὶ δυσαρεστήσω τῶν ἐκ τοῦ ὅλου ἀπονεμομένων : οὐδὲν γὰρ βλαβερὸν τῷ μέρει ὃ τῷ ὅλῳ | ||
| τε ἀνωτάτω τιμῆς , ἐπεὶ κοινωνοὶ τῶν κατ ' εὐχαριστίαν ἀπονεμομένων γίνονται θεῷ , καὶ τοῦ περὶ μόνα πραγματεύεσθαι δεῖν |
| δὲ ἀκούοντας τὴν Ἀριστοτέλους ἐξήγησιν περὶ τῆς ἀποικίας θαυμάζειν τὴν ἰταμότητα τοῦ συγγραφέως . μεταβὰς δὲ πάλιν ἐπὶ τοὺς ἐν | ||
| ἐκ τοῦ ἵππου γεννώμενον , μιμεῖται τὴν αὐτοῦ θρασύτητα καὶ ἰταμότητα . * γένεσις : ἀρχὴ καὶ αἰτία * ταῦροι |
| σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ | ||
| - γυιος γίνεται , ὡς τῆς ἐλάττονος ἐρρωμένης , τῶν κρειττόνων καταβεβλημένων . ὡς δήπου κἀμοὶ ὦπται , τοῦ ἀρρώστου |
| ἐγκώμια τοῦ μειρακίου . ἀγασθέντες δὲ ἡμεῖς τῶν ἀνδρῶν τὴν φιλοκαλίαν καὶ ἅμα ἐπαινέσαντες αὐτοὺς ἀργίας τε πολλῆς εἶναι ὑπολαβόντες | ||
| ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν δὲ λεγομένην ὑπὸ τῶν πολλῶν φιλοκαλίαν , οἷον τὴν ἐν τοῖς ἀναγκαίοις καὶ χρησίμοις πρὸς |
| τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
| κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
| τῶν συνεχῶν καὶ ἀνενδότων λογισμῶν τε καὶ φροντίδων καὶ τῶν ἀτρύτων πόνων καὶ κινδύνων καὶ πειρασμῶν ἀναπαύλης γοῦν ἐδεῖτο προσκαίρου | ||
| , ἅπερ ἐδιδάχθη φέρειν ἡ γῆ δίχα γεωργικῆς ἐπιστήμης , ἀτρύτων δὲ μετουσίαν καμάτων εἰς ζήτησιν βίου καὶ τροφῆς ὑπὲρ |
| , ἐξ ἧς τὸ ἀμεταμέλητον ἐν τοῖς ἔργοις παραγίνεται , οἰήσεως καθαρεύειν , τὸν ἐπιστημονικὸν μεταδιώκειν βίον , τὸ σῶμα | ||
| . ἡ μὲν γὰρ σύνεσις τῆς ἀγνοίας τὴν ἐκ τῆς οἰήσεως ἐγειρομένην προπέτειαν ἐκκόπτει , ἡ δὲ τῆς ἐπιστήμης κτῆσις |
| ἔργα καὶ βλέπων ὥσπερ ἔκ τινος περιωπῆς ἐν κύκλῳ τὴν ἀνδραγαθίαν ἑκάστου οὔτε τὴν σιγὴν δικαίαν ἡγοῦμαι τῶν ἀρετῶν οὔτε | ||
| τὸν πατέρα κοσμήσειν , ἀλλ ' ἱκανὸς γενήσεσθαι δι ' ἀνδραγαθίαν καὶ φίλους εὖ ποιεῖν καὶ τὴν πατρίδα αὔξειν τροπαῖα |
| τὸν χρόνον , καὶ ἅμα εἰώθειν κοινοῦσθαι τὰ πολλὰ τῶν ἐνυπνίων αὐτῷ . ἧκεν ὁ νεωκόρος : καὶ οὐκ ἔφθημεν | ||
| τυγχάνοιμι κατειληφὼς ᾀδόμενα τἀμαυτοῦ . Καὶ τὰ μὲν κεφάλαια τῶν ἐνυπνίων τοιαῦτά ἐστιν . ἡμέρας δὲ γενομένης , ἔτυχε γάρ |
| , αἳ ἀπὸ τοῦ Διὸς καὶ τῆς προνοίας καὶ τῆς εἱμαρμένης εἰσὶ τίμιαι . ΚΛΗΡΟΝ ΕΔΑΣΣΑΜΕΘΑ . Κλῆρον ἢ τὸν | ||
| Χρυσίππου δόξῃ συμβέβηκε . Ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ περὶ εἱμαρμένης βιβλίῳ τοιαύταις τισὶν ἀποδείξεσι κέχρηται , ἐν δὲ τῷ |
| τοῦτο καὶ Ἕκτωρ τιμώμενος οἷς εἰκὸς στρατηγόν τε ἄνδρα καὶ ἐπίδοξον μετὰ τὸν πατέρα βασιλεύσειν , τῶν τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ | ||
| τῷ Κλεάνδρῳ τις καὶ τῇ τούτου ἡλικίᾳ λύσιν καὶ ἀμοιβὴν ἐπίδοξον τῶν καμάτων ἐγειρέτω τὸν ὕμνον παρὰ τὰ πρόθυρα τοῦ |
| ὥρᾳ τῆς γενέσεως τὴν ἐπάνοδον δηλοῦσιν . Περὶ δὲ τῶν εἰργομένων ἐν φρουραῖς ἐπιτηρητέον τὴν Σελήνην καθ ' αὑτὴν ἐν | ||
| τῷ μὲν αὐτῶν γεγόνασι δύο Ὀλυμπικαὶ νῖκαι , Λίχας δὲ εἰργομένων τηνικαῦτα τοῦ ἀγῶνος Λακεδαιμονίων καθῆκεν ἐπὶ ὀνόματι τοῦ Θηβαίων |
| . οὔκουν οὐδὲ ἐτόλμων τινὲς ἢ τῶν γεωργούντων ἢ τῶν νεμόντων πλησίον γενόμενοι καταγνῶναι τὸ μέγεθος , ἀλλὰ ἐκ μόνης | ||
| † εὐχῇ συμβαλλομένῃ τοῖς ἀνδράσι . θαρρεῖτε δὲ καὶ ἴσα νεμόντων τῶν θεῶν ὡς εὖ ἀγωνιεῖσθε : τὰ ἱερὰ καλὰ |
| μητρὶ τὰς βίβλους ἀναγινώσκειν , ταύτην δὲ σκοτεινῶν ἐκ τόπων ὁρμωμένην καὶ ἐκφοβοῦσαν παῖδας καὶ γυναῖκας Ἔμπουσαν ὀνομασθῆναι , ἐπεὶ | ||
| μὲν γὰρ ἐκ καρδίαϲ ὁρμωμένη νικῆϲαι δύναται τὴν ἐξ ἥπατοϲ ὁρμωμένην ψυχρότητα , καθάπερ γε καὶ ἡ ψυχρότηϲ τῆϲ καρδίαϲ |
| νοεῖ , ἀλλ ' οὖν μία προσβολὴ οὐκ ἀναίσθητος τῶν ἐνεργημάτων ἑαυτῆς : γελοῖον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀληθινοῦ νοῦ τοῦτο | ||
| τῶν ὀνειράτων λέγων φησὶν ὅτι ἐκ τῶν καθ ' ἡμέραν ἐνεργημάτων αἱ νυκτεριναὶ γίνονται φαντασίαι : ταύτην δὲ τὴν φαντασίαν |
| δι ' ἑτέρων αὐτὰς ὥρισεν : ἔδει γὰρ τὸ μὲν ἐπανορθώσεως ἀξιωθῆναι , τὰς δὲ πηγὰς τῶν ἀεννάων αὐτοῦ χαρίτων | ||
| εἶναι ἅμα καὶ ἀλλοτρίαν : περὶ μὲν οὖν τοῦ ἐξ ἐπανορθώσεως ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς διαλαμβάνει , περὶ δὲ τοῦ ἐξ |
| , τὸ δὲ αὐτὸν καὶ ἡ ψυχή : ὁ ἄρχων αὐτεξούσιον , καὶ ἡ ψυχή . Τούτων τοίνυν οὕτως ἐχόντων | ||
| λυγρὴ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , τὴν δὲ αὐτεξούσιον ἴασιν : ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ |
| ἐντελῶν φυλάττουσι κλίσιν , καὶ οὐχὶ τὰ πεπονθότα τὴν τῶν ἀπαθῶν : ἰδοὺ γάρ ἐστιν ἡ εἰκών , καὶ κατὰ | ||
| οἱ δὲ ἐξ ἀνομοίων , καὶ τούτων οἱ μὲν ἐξ ἀπαθῶν , οἱ δ ' ἐκ παθητῶν . ἐξ ἀποίου |
| τὸν υἱὸν ἀνεῖλε καὶ κρίνεται . Ἄλλο . Ἐν ταῖς συνηγορίαις ἄξιον ὁρᾶν ὑπὲρ ὧν λέγομεν , οἷον ἢ ὑπὲρ | ||
| τῷ Ἀμαρτύρῳ Ἰσοκράτης . ἐν δὲ ταῖς τῶν ἀλλοτρίων προσώπων συνηγορίαις σκοπεῖν χρὴ εἰ ἔνδοξα εἴη ἢ ἄδοξα , καὶ |
| αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε | ||
| ἄτοπος : μέγιστον μὲν οὖν καὶ καθόλου μάλιστα ἄτοπον τῶν ἁμαρτημάτων ἐστὶ τὸ εἰς ὄργανον ἀνάγειν τὴν τοῦ ἡρμοσμένου φύσιν |
| ' αὖ μὴ κεκτημένον ἀληθῆ μὴ δοξάζειν χαίρειν χαίροντα , λογισμοῦ δὲ στερόμενον μηδ ' εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ὡς | ||
| , εἰ ἐξ ἄλλων λογισμῶν , δεῖ ἐπί τι πρὸ λογισμοῦ ἢ τινά γε πάντως ἰέναι . Τίνες οὖν ἀρχαί |
| . Ὁ λόγος πευστικὸς πρὸς τὴν Θήβην , ᾧ καὶ ἀποχρώμενος λεληθότως αὐτῆς ἐγκώμια καταριθμεῖται . ὁ δὲ νοῦς οὕτω | ||
| ' ἢ μερισάμενος πρὸς αὐτὸν τὴν ἀρχήν . ᾗπερ ἐκεῖνος ἀποχρώμενος οὔτε ὠμότητος οὔτε βίας ἐν πᾶσιν οἷς ἔπραττεν ἀπείχετο |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| εἰσήγαγεν ; οὐχ ὡς θνητόν ; οὐχ ὡς μετὰ ὀλίγου σαρκιδίου ζήσοντα ἐπὶ γῆς καὶ θεασόμενον τὴν διοίκησιν αὐτοῦ καὶ | ||
| μήτε ὑπόληψις μήτε φωνὴ μηδὲ μὴν αἴσθησις τοῦ περιτεθραμμένου σοι σαρκιδίου : ὄψεται γὰρ τὸ πάσχον . ἐὰν οὖν , |
| ζώντων φροντίς , οὐ τῶν κατ ' ἀρετὴν ἢ κακίαν βεβιωκότων [ ἡ ] κρίσις , ἐπεισκυκληθήσεται δὲ πάλιν τὰ | ||
| τοιοῦτον : ἐπειδάν τις ἢ βουλῇ ἢ δήμῳ τῶν μὴ βεβιωκότων ὀρθῶς ἐπιχειρῇ γνώμην εἰσηγεῖσθαι , κωλύεται μὲν αὐτὸς δι |
| ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
| . Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
| , ὅταν αὐτῇ δουλωθῇ , καταλείπει καὶ τὸν πατέρα τῶν ὅλων θεὸν καὶ τὴν μητέρα τῶν συμπάντων , τὴν ἀρετὴν | ||
| εὐδαιμονίαν , ὡς οὐδὲ τὴν τῆς ἰατρικῆς ἔντεχνον δι ' ὅλων ἐνέργειαν τὴν τῶν ὀργάνων χρῆσιν : πᾶσαν μὲν γὰρ |
| ἀνεγεῖραι τῇ πόλει τὴν Ἡράκλειαν . σκοπείτω δή τις τὴν εὐγένειαν καὶ ὡς ὅτιπερ κράτιστον τῶν ἑκασταχοῦ , τοῦτο ἐνταυθοῖ | ||
| ποιεῖν οὐ φιλεῖ : ἡ δὲ ταῖς εἰρημέναις τὴν ἴσην εὐγένειαν φέρει . Ταύτας ἐγκωμίων ἀπαρχὰς ἑκατέρῳ γένει κομίζω τῆς |
| μὲν ἐν ὀθνείοις πολέμοις , αἱ δὲ κατὰ τὰς ἐμφυλίους διχοστασίας , ἐμφανεστάτη δὲ καὶ μεγίστη καὶ κατὰ τὴν ἐμὴν | ||
| συμβουλεῦσαι , διελομένους τὰ πατρῷα καὶ τὴν βασιλείαν παύσασθαι τῆς διχοστασίας , ὥσπερ ὑπέστησαν ἐξ ἀρχῆς ἀνὰ μέρος ἄρχειν . |
| ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
| τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
| πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
| ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
| λεγομένων σωτῆρα ἐξ ἀτόπου καὶ ἀήθους διηγήσεως πρὸς τὸ τῶν εἰκότων δόγμα διασῴζειν ἡμᾶς ἐπικαλεσάμενοι πάλιν ἀρχώμεθα λέγειν . Ἡ | ||
| , λέγομεν δ ' ὑμῖν , εἰ μήτε ἐκ τῶν εἰκότων μήτε ἐκ τῶν μαρτυρουμένων οὗτος νῦν ἐλέγχεται , οὐκ |
| τῷ θεῷ ἢ θυρσοφορεῖν ἢ δενδροφορεῖν ἢ ἄλλο τι τῶν κεχαρισμένων τῷ θεῷ πράττειν πᾶσι πονηρὸν πλὴν δούλων : οἷς | ||
| οὐκ ἂν δέξαιο . πεσεῖταί τις καὶ τῶν πάνυ σοι κεχαρισμένων . καὶ τοὺς μὲν ἄλλους ἐῶ , ἀλλ ' |
| ἀλλὰ τὸ κοινῇ λαμβάνων ὁμολογούμενον . Ἐκ τῆς χείρονος τῶν γνώσεων ἀπαρξάμενος κοινῶς τοῖς ζῴοις ἐνυπαρχούσης , ὁδῷ πρόεισιν ἐπί | ||
| οἱονεὶ μονάδα τινὰ ταύτην ἐπιστημῶν ὑποστησάμενος πάντα τὰ εἴδη τῶν γνώσεων ἐν ἑαυτῇ προειληφυῖαν ἀρχοειδῶς , δι ' αὐτῆς δὲ |
| ἔφην αὐτῇ περὶ τῆς λοίπης πλάνης . . ὄχλον ] ὄχλησιν καὶ πολυλογίαν . . τὸ πλῆθος . ἐκλείψω ] | ||
| λήψεσθαι παρ ' ἐμοῦ Θ φασιν . Θ μᾶλλον τὴν ὄχλησιν δείκνυσι τὴν κατ ' αὐτοῦ δι ' οὕς φησι |
| , καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | ||
| λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον |
| πρόοδον κτητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ ἐπιστροφήν τὸ κτητικόν χειρωτικόν μεταβλητικόν θηρευτικόν ἀγωνιστικόν ἀψύχων ζωοθηρικόν πεζοθηρικόν ὑγροθηρικόν◄ ►τὸ ὑγροθηρευτικόν ἔνυδρον | ||
| Τί δ ' οὐ μέλλω ; Καὶ τὸ κτητικῆς ἄρα μεταβλητικόν , ἀγοραστικόν , καπηλικὸν εἴτε αὐτοπωλικόν , ἀμφοτέρως , |
| μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ | ||
| , πείθομαι , ὅτι κατ ' ἀρετὴν τρόπου καὶ φύσεως γενναιότητα ἠξιώθη ὁ Σωκράτης δαιμονίου συνουσίας : τί δὲ καὶ |
| καθάπερ ἀξιοῖ Πύρρων . Ὥστε εἰ πεισθείημεν αὐτοῖς , ἐκ χειρόνων βελτίους ἂν γενοίμεθα , κρίναντες τὰ συμφερώτερα καὶ τοὺς | ||
| ὀρθῶς ἕκαστον καὶ τὴν οἰκείαν τηροῦντα εὐγένειαν , ὡς τῶν χειρόνων κατασύρεσθαι μηδενός , ἵν ' εἴη τὸ φρονοῦν ἡμῖν |
| ὅτι αἱ ἄρισται δοκοῦσαι εἶναι φύσεις μάλιστα παιδείας δέονται , ἐπιδεικνύων τῶν τε ἵππων τοὺς εὐφυεστάτους , θυμοειδεῖς τε καὶ | ||
| ζῶντα κατορύττειν διδάσκων , ἑαυτὸν δὲ κατατέμνειν , ἀλλ ' ἐπιδεικνύων ὅτι τὸ ἄφρον ἄτιμόν ἐστι παρεκάλει ἐπιμελεῖσθαι τοῦ ὡς |
| φαίνεσθαι ἡμῖν τὸν Πύρρωνα σωματικώτερον καὶ ἐπιφανέστερον τῶν πρὸ αὐτοῦ προσεληλυθέναι τῇ σκέψει . Ἔστι δὲ ἡ σκεπτικὴ δύναμις ἀντιθετικὴ | ||
| τράπεζαν ἀμφὶ σῖτα καὶ καρχήσια , πρὸς τὴν τράπεζαν φάσκων προσεληλυθέναι τοὺς δράκοντας καὶ γενέσθαι περὶ τὰ σιτία καὶ τὰ |
| [ σιν : ὁ δ ' ] οὖν Ἐπίκουρος [ δοξῶν ] κενῶν ε [ ! ! ! ! ! | ||
| ἀπὸ τῶν ποιήσεων συμφέροντας καὶ ἀπολογίαν ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἰδίων δοξῶν ποιουμένους . οὐκ ἂν δὲ ταῦτα ἐπε - πόνθεσαν |
| τὰ περὶ τῆς σιωπῆς ἦν παραγγέλματα , φέροντα εἰς σωφροσύνης ἄσκησιν : πάντων γὰρ χαλεπώτατόν ἐστιν ἐγκρατευμάτων τὸ γλώσσης κρατεῖν | ||
| τὴν ἑξῆς ὀλυμπιάδα ; Καὶ τοῦτο ὀλίγον ὡς πρὸς ἀρετῆς ἄσκησιν καὶ εὐδαιμονίας κτῆσιν . Μετὰ δύο μὲν δὴ ὀλυμπιάδας |
| καὶ σιδήρου κράτος καὶ ἀσπίδων ἰσχὺν καὶ πάνθ ' ἁπλῶς φλυαρίαν εἶναι θεῶν οὐ συμπολεμούντων . ὅπως οὖν συμπολεμοῖεν , | ||
| τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον , φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα , ὧν ἐγὼ οὐδὲν οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν |
| ταῖς πράξεσιν : ἀλλ ' εἴπερ ἄρα , δι ' ἄγνοιαν τὴν καθόλου ἢ τὴν ἐν τῇ προαιρέσει , ἥτις | ||
| , ὅτε τῆς Δήμητρος τὸν ὠμοπλάτην αὐτοῦ φαγούσης κατ ' ἄγνοιαν ἐλεφάντινος ὦμος ἐτέθη αὐτῷ ὑπ ' αὐτῆς . ἐπεί |
| οἶδεν ὁ Συρακούσιος ποιητὴς ψιθυριζούσῃ πίτυι βουκολικὴν σύριγγα παραβάλλων . κομψότατον δὲ πάντων ἡ κάλπις ὕδατος , οἶμαι , ψυχροῦ | ||
| τὰ ἀλλότρια . καὶ δῆτα τοῦτό μοι τῆς τέχνης ἐστὶ κομψότατον , ὅτι ἄκων εἰμὶ σοφός : ἐβουλόμην γὰρ ἄν |
| τούτων τῶν λόγων καὶ δυνήσεται ποιεῖν τῆς τῶν παθῶν δουλείας ἀπηλλαγμένος καὶ δυνάμενος ἤδη τῇ ἰδίᾳ χρῆσθαι δυνάμει . Ὁποῖον | ||
| τὴν ἐπιβολήν , τῶν ταμιῶν ἀφέντων εἰκότως ἂν τοῦ ἐγκλήματος ἀπηλλαγμένος εἴην . εἰ μὲν γὰρ μὴ κύριοι ἦσαν πράξασθαι |
| ὁ λόγος , τοῦτο ἤδη τοῖς πᾶσιν ἐφήπλωται δι ' ἀγαθότητα , παρ ' ἡμῖν δέ ἐστι τὸ λαβεῖν τὸ | ||
| αὐτοὺς ἀνεκαλεσάμην καὶ εἰς ζωὴν αὐτοὺς ἤγαγον δι ' ἄκραν ἀγαθότητα : διότι πρὸς καιρὸν εἰς κρίσιν αὐτοὺς ἀνταπέδωκα : |
| αὐτοῦ τῷ ἄγειν εἰς τὴν κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον ὑπεναντίωσιν : ὁ μὲν γὰρ νόμος δόξα τῶν πολλῶν , | ||
| θεραπείαν ἐξ ὧν ὑπαγορεύουσιν αἱ αἰτίαι , παραλαμβάνουσα καθ ' ὑπεναντίωσιν . τὰ γὰρ ἐναντία τῶν ἐναντίων ἐστὶν ἰάματα . |
| , ἐκπεσὼν τῆς βασιλείας παρὰ τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ , ἐν ἰδιώτου σχήματι οἰκτρῷ κατήντησεν εἰς τὴν Ῥώμην μετὰ σπάδωνος ἑνὸς | ||
| δικαίῳ προσδοξάζει τὸ μᾶλλον δίκαιον διὰ τὸ ὑπὸ ἀφελοῦς καὶ ἰδιώτου κατασκευάζεσθαι . παρ ' ἣν αἰτίαν Ἀθηναίοις τὸ παλαιὸν |
| διὰ τοῦτο γάρ τοι καὶ τὰ ἄλογα τῶν ζώων ἀπὸ ἐγκαύσεως καὶ κρύους καὶ ἁπλῶς ἀπὸ πάντων βλάπτειν πεφυκότων ἀναχωρεῖ | ||
| καὶ λύπης , κόπου τε καὶ ἀγρυπνίας καὶ φροντίδος καὶ ἐγκαύσεως καὶ ψύξεως , ἐπ ' ἀσιτίᾳ τε καὶ ἀπεψίᾳ |
| μέσον χρὴ παντὶ λαῷ δεικνύναι : εἰ δέ τις ἀνθρώποισι θεόσδοτος † ἀτληκηκότας προστύχῃ , ταύταν σκότει κρύπτειν ἔοικεν . | ||
| οἷον ἔσβεσε , φάσγανον : σημαίνει δὲ τὸ ξίφος : θεόσδοτος , ἀσκὸς , ἀστὴρ , ἀσπὶς , ἀσθενὴς , |
| ὄντα ἐκάλεσεν εἰς τὸ εἶναι τάξιν ἐξ ἀταξίας καὶ ἐξ ἀποίων ποιότητας καὶ ἐξ ἀνομοίων ὁμοιότητας καὶ ἐξ ἑτεροιοτήτων ταυτότητας | ||
| οἱ δὲ τὰ ἄτομα , πάντα συλλήβδην ἄχροα , ἐξ ἀποίων δὲ τῶν λόγωι θεωρητῶν τὰς αἰσθητὰς ἀποφαίνονται γίνεσθαι ποιότητας |
| ὑπὸ τοῦ Μαρίνου μὴ δεόντως ἐπιλελογισμένων . Διόρθωσις ἀπὸ τῶν ὁδοιποριῶν τοῦ μήκους τῆς ἐγνωσμένης γῆς . Ἡ αὐτὴ διόρθωσις | ||
| τὰ κατιϲχνωθέντα μόρια λε Περὶ κόπων ἐπὶ γυμναϲίοιϲ ἢ ἐξ ὁδοιποριῶν γιγνομένων λϚ Περὶ τοῦ ἑλκώδουϲ κόπου λζ Περὶ τοῦ |
| ἄρχοντα ἀγαθόν , ὅτι Μητρόδωρον εἴρωνα κρίνων ἴσως δικαίως προσέρριψεν Εὐπείθιος οὐ δικαίως αὐτῷ θυμῷ πρὸς τὴν αἰτίαν ἐνεχθείς , | ||
| ἐς φίλους καὶ δεομένους ἀναλίσκειν . , . . Εὐπείθιος Εὐπείθιος καὶ Ἀρχιάδας , δύο υἱοὶ Ἡγίου . , . |
| κρίνοιτο ἐπὶ κλοπῇ ἐρεῖ : ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημμάτων , οὐκ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν , ἃ καὶ | ||
| ἐσχηκότων καὶ περὶ τῶν μελλόντων γενήσεσθαι : πάντων γὰρ ὄντων αἰσχρῶν καὶ δεινῶν τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ νόμῳ , τοῦτο |
| χοροῦ οἱ λεχθέντες εἰσίν , οἱ δὲ κατὰ τροπὴν καὶ ἀσθένειαν τοῦ τὸν ἐφ ' ἥτταις θρῆνον σφαδάζοντος ἕτεροι , | ||
| , φησίν , οἱ γεραίτεροι τάχιστα δι ' ὀλιγότητα καὶ ἀσθένειαν τοῦ περὶ αὐτοὺς φύσει θερμοῦ . καὶ οἱ παντελῶς |
| γεγηρακότων καὶ μηκέτι χρησιμευόντων . Γιγάντων ἀπόνοια : ἐπὶ τῶν ἀθέων καὶ ἀσεβῶν : παρόσον κἀκεῖνοι τοιοῦτοι . Γλαύκου τέχνη | ||
| , εἴπερ οὖν τὰ Ἐπικούρου βιβλία καταφλέξας , καὶ τῶν ἀθέων τε καὶ ἀσεβῶν καὶ ἐκτεθηλυμμένων στιγμάτων τὴν σποδὸν ἀναδεύσει |
| ἑκατὸν μνᾶς ἐπιδοῦναι τῇ θυγατρί , οὐδ ' ἡντινοῦν ἑώραται λῃτουργίαν ὑφ ' ὑμῶν λῃτουργῶν , οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην . | ||
| . ἐγὼ γὰρ ἐνηνοχὼς χαλεπῶς ἐφ ' οἷς περὶ τὴν λῃτουργίαν ὑβρίσθην , ἔτι πολλῷ χαλεπώτερον , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι |
| , [ φησὶν ] ὁ Θουκυδίδης : φόβος γὰρ μνήμην ἐκπλήσσει , λέγει που , καὶ ὀρθῶς λέγει . γένοιο | ||
| ἐκποδὼν τὸ γῆρας ἡμῖν τὸ σόν , ὅ μ ' ἐκπλήσσει λόγου , καὶ καθ ' ὁδὸν εἶμι : νῦν |
| γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
| ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
| κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ ἄστυ , μισούμενος ὑπὸ πάντων λιμῷ ἀπέθανεν . Οἱ δ ' ἐν | ||
| . ἐγκαλῶ γὰρ ἐμαυτῷ , τοῦ πατρὸς ἀναγκάζοντος , ὅτι μισούμενος οὐ δέον φιλῶ καὶ φιλῶ πλέον ἢ προσῆκεν . |
| . Τέφραν φεύγων εἰς ἀνθρακιὰν ἔπεσεν : ἐπὶ τῶν ἀπὸ ἡττόνων χείροσι περιπεσόντων κακοῖς . Τευμησία ἀλώπηξ καὶ κύων : | ||
| τῆς ὄψεως ἀεὶ τὰ ἥδιστα βουλομένης ὁρᾶν , τῶν δὲ ἡττόνων ἀμελούσης . οἱ δέ τινες φύσει μὲν εὐειδοῦς σώματος |
| ; οὐ τοίνυν ὥσπερ τοῦ σχήματος , οὕτω καὶ τῆς προνοίας τῆς περὶ τῶν πραγμάτων ὅπερ εἶπον ἐξέστη , οὐδ | ||
| τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν νῦν ἀγνωμοσύνην προοίσουσι ; καλῆς γε προνοίας τοὺς υἱεῖς κληρονόμους καταλείψετε : ἄνδρες , δείσατε τὸν |
| τέχνῃ τινὸς ἀπείρου τὸν Ἀγαμέμνονα περισχοῦσα πέλεκυν ἐς αὐτὸν ἧκεν ἀμφήκη τοῦτον , ὃς καὶ τὰ δένδρα αἱρεῖ τὰ μεγάλα | ||
| ὑπὸ σεῖο κρατεῖται : τοῖον ἔχεις ὑποεργὸν ἀνικήτοις ἐνὶ χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς |
| θεωρεῖσθαι : αἱ μέντοι ποιότητες , κατ ' αἰτίαν τινὰ πρωτουργὸν προϋπάρχουσαι , τοσοῦτον ἀπέχουσι τοῦ συνακολουθεῖν τοῖς κατηγορήμασιν , | ||
| : τὰ δεύτερα γὰρ προσάπτει τῷ ἀντέρωτι , ἐπειδὴ καὶ πρωτουργὸν αἴτιόν ἐστι τοῦ ἀντέρωτος ὁ ἔρως . Τὸ δὲ |
| τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
| ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
| φησὶ , πόθεν σχήσομεν τὴν σωτηρίαν . οἶδα γάρ σε συνετὴν τυγχάνουσαν ἀπ ' ἀρχῆς : ἄλλως : λέγε , | ||
| φησὶ , καὶ τούτων τῶν καλῶν . βαθεῖαν : τὴν συνετὴν , ἀπὸ τῶν ἐν βάθει ὑδάτων . τὴν ἅπαντα |
| Ἐξ αὐτῆς Ἀρίστων ῥήτωρ ἀστεῖος , ὡς Φίλων , καὶ Κήρυκος σοφιστὴς καὶ Πλάτων νομικὸς ῥήτωρ , πᾶσαν παίδευσιν ὡς | ||
| αὐτῆς Ἀρίστων ῥήτωρ ἀστεῖός ἐστιν , ὡς Φίλων , καὶ Κήρυκος σοφιστὴς καὶ Πλάτων νομικὸς ῥήτωρ , πᾶσαν παίδευσιν ὡς |
| . τῶν δὲ φυτῶν οὐδὲν οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τῶν παθημάτων : ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτ ' | ||
| , τοὺς ἐπιδημοῦντας ξένους παραλίποι χωρίς . Περὶ δὲ τῶν παθημάτων , ὅσα μετὰ τοῦ σώματος ἢ διὰ τὸ σῶμα |
| οὐ διαφθαρήσεται . Δεόμενός ποτε περὶ φίλου Διονυσίου καὶ μὴ ἐπιτυγχάνων εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ ἔπεσε : πρὸς οὖν τὸν | ||
| κατορθούμενα παρὰ τοῖς ἀνθρώποις , καὶ οὗ ἐφιέμενος ἄνθρωπος καὶ ἐπιτυγχάνων τέλειος ὡς ἄνθρωπος γίνεται , ὅπερ ἐστὶν ἡ εὐδαιμονία |
| Ἄρης δ ' οὐκ ἀγαθῶν φείδεται , ἀλλὰ κακῶν . Ἀβδήρων προθανόντα τὸν αἰνοβίην Ἀγάθωνα πᾶς ' ἐπὶ πυρκαϊῆς ἥδ | ||
| ἡ ἀρχὴ ἡ Ὀδρυσῶν μέγεθος ἐπὶ μὲν θάλασσαν καθήκουσα ἀπὸ Ἀβδήρων πόλεως ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον μέχρι Ἴστρου ποταμοῦ : |
| καὶ οὐ τὴν ῥώμην , μετὰ τοῦ μὴ παρασκευάζειν αὐτοὺς ἀπαγορεύειν πρὸς τὰς πράξεις ἐκ τῆς ὑπερβολῆς τῶν φόβων , | ||
| . ἀπαγορεύειν : ἡ ἀπὸ , χωρίζεσθαι : τὸ γὰρ ἀπαγορεύειν ἐκτὸς γίνεται τοῦ λέγειν . ἀπὸ τοῦ ἀγορῶ . |
| παρηγοροῦσιν . [ Περὶ τῶν ὑφ ' αἱμόῤῥου καὶ διψάδος δεδηγμένων ] Αἱμόῤῥου καὶ διψάδος πρὸς τοῖς πλείστοις τῶν προγενομένων | ||
| τῶν ὑπὸ φαλαγγίων δεδηγμένων . ] Τοῖς δὲ ὑπὸ φαλαγγίων δεδηγμένων ταῦτα ἐπιτιθέναι δεῖ : τέφραν συκίνην σὺν ἁλσὶ λείοις |
| ἀπέτρεψαν : τὰ γὰρ συμβεβηκότα ἐπουσιώδη ὑπάρχοντα ἀθρόως ἀπὸ τῶν οὐσιωδῶν πρόσφατον τὴν διδασκαλίαν οὐκ ἠδύναντο δέξασθαι . εὐλόγως ἄρα | ||
| ὅτι ὁρισμὸς ὑπογραφῆς διαφέρει , ὅτι ὁ μὲν ὁρισμὸς ἐξ οὐσιωδῶν φωνῶν λαμβάνεται καὶ τὴν οὐσίαν αὐτὴν καὶ τὴν φύσιν |
| ἰδιώταις καὶ πειρώμενοι ἀποδιδόναι ὀφθαλμοειδές τι ἔργον ταύτην ἐκτεθείκασι τὴν ὑπόληψιν , μεγάλην ἂν αὖθις αὐτῶν ἀτοπίαν τοῦ τρόπου καταγνοίην | ||
| ' οὗ μετανίστασθαι καὶ ἀποδιδράσκειν δεῖ τὴν μυρίους ἀπατῶσαν ἐκκλίνοντας ὑπόληψιν , ὡς ἄρα τι ποιεῖν οὗτος πέφυκε : πρεσβύτερος |
| ταῖς γυναικείαις παρεμφερεῖς . καὶ πάντα τὰ πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀλαζονείαν ὀλέθριον ἀνήκοντα παρασκευαζόμενοι ταχὺ τὰς τούτων τιμὰς εἰς ἄπιστον | ||
| : ἀλλὰ σωφρόνως ἄσημ ' ὅπλα : ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀλαζονείαν τινά . ἴσως δὲ ὡς μάντις προειδὼς τὸ μέλλον |
| ἐχρῆν καθαροὺς καὶ ἐκ καθαρῶν , μηδενὸς ἄγους προσαψαμένους , ἑκουσίου μὲν ἄπαγε , ἀλλὰ μηδ ' ἀκουσίου χειροτονεῖσθαι : | ||
| προσφέροντος τὸ φάρμακον , ἀλλ ' αὐτόθεν ἐξ αὐτοφυοῦς καὶ ἑκουσίου μοχθηρίας : αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο . Τοῦτον |
| αὐτῆς Φιλήμων ἐν Ἥρωσιν . Ὕδραν τέμνεις : ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων εἴρηται ἡ παροιμία : διὰ τὰς τῆς Ὕδρας κεφαλὰς | ||
| δέδοικα τὰ τρία ταυτί . ὕδραν τέμνειν : ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων λέγεται . ἱστορεῖται γὰρ ὕδρᾳ τῇ ἐν Λέρνῃ ἑκατοντακεφάλῳ |
| : λέγω δὴ τὴν περὶ στοιχειώσεως τῶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ δημιουργηθέντων καὶ ὁρωμένων κτισμάτων , ἵνα ὁ μεταχειριζόμενος εἰ βούλεται | ||
| αἱρησάμενος , ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνό τινα τῶν ὑπ ' αὐτοῦ δημιουργηθέντων ἀφανῆ ἐποίησεν , οἷά εἰσι τὰ ἀσώματα πάντα , |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| . Τὸ θερμὸν τοῦ ὀβελοῦ : ἐπὶ τῶν ἀναιρουμένων τὰ χείρονα ἀντὶ τῶν κρειττόνων εἴρηται ἡ παροιμία . Μετενήνεκται δὲ | ||
| πάντων ἀρχῆς αὗται παράγονται καὶ τίς ἑκάστης ἡ ἰδιότης , χείρονα εἶναι ἀνάγκη τοῦ γινωσκομένου τὴν γνῶσιν . Τούτων οὖν |
| ἐστι τῷ ἥττονι τὸ τῶν ὑπερεχόντων κράτος ἐκκλῖναι . κἀκεῖνος ἀβουλίαις : ἀντὶ τοῦ ὕστατος τῆς ἁλώσεως ἀπέθανεν . τουτέστι | ||
| . ἀβουλίαις ] ἀσυνεσίαις . ἀβουλίαις ] ἐν μωρίᾳ . ἀβουλίαις ] μωρίαις . ἀβουλίαις ] κακῇ βουλῇ . ἐγείνατο |
| αὐτά , ἀλλ ' ἐν ἕξει γεγονὼς ἐκ τοῦ χρονίου ἐθισμοῦ τοῦ μὴ ἐνεργεῖν ἕτερα ἀλλ ' ἢ μόνα τὰ | ||
| ἐκίνει τει ἀποκρίσει καὶ τὸ οὕτως ἂν ἐφαρμοσθὲν ἔκ τινος ἐθισμοῦ λέξεως , ὥστε πίπτειν εἰς τὸ λέγειν ἐνδεχόμενον εἶναι |
| ὡς ἔτυχε χρῆται ταῖς ὁρμαῖς : ὥστε δεῖ μήτε ἐξ ὑπογυίου τῶν ἁμαρτημάτων τὰς τιμωρίας μήτε παρὰ τῶν οἰκετῶν μήτε | ||
| γὰρ τοιούτων πυρετῶν διαλειπόντων τότε τεκμαιρόμεθα τὴν λύσιν ἔσεσθαι ἐξ ὑπογυίου , ὁπόταν δηλονότι πέψεώς τινος ὀφθῇ σημεῖα . Πεπλεονέκτηκε |
| τὰ ἡδέα , ἐπιτιθεῖσα αὐτοῖς τιμήν , ἀντὶ τοῦ δύναμιν αἰδοῦς καὶ τιμῆς ἀξίαν : ἢ ἐπιφέρουσα τιμὴν ἑαυτῇ δηλονότι | ||
| ἐστιν ἐναντίον ὧν εἶχεν ἐκεῖνος : ἐκεῖνος γὰρ σωφροσύνης καὶ αἰδοῦς . Περὶ ὦτα λάσιος , κωφός : τὰ ὦτα |
| κρίσεως ὑμῶν . οὐαὶ ὑμῖν ἄφρονες ὅτι ἀπολεῖσθε διὰ τὴν ἀφροσύνην ὑμῶν καὶ τῶν [ φρονίμων ] οὐ μὴ ἀκούσητε | ||
| εἶναι πρώτας , τὰς δ ' ὑπὸ ταύτας : οἷον ἀφροσύνην μὲν καὶ δειλίαν καὶ ἀδικίαν καὶ ἀκολασίαν ἐν ταῖς |
| ψύξεις ἐν τῇ κράσει , ἰέναι δὲ καὶ παρὰ τῶν γειναμένων : τοῖς γοῦν γονεῦσιν ὅμοιοι καὶ τὰ εἴδη ὡς | ||
| κακὸς περὶ τὴν ἑαυτοῦ ὥραν . τὰ μὲν δὴ τῶν γειναμένων αὐτὸν καὶ οἳ ἐκείνους ἐγείναντο , ἐκ μαρτύρων ἀναλέγονται |
| ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | ||
| ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς |
| θεραπευομένη . ἁγνοῦ ] τοῦ ἐλαίου καθαροῦ . ἀδόλοισι ] καθαραῖς . παρηγορίαις ] θεραπείαις . πελάνωι ] θύματι . | ||
| , πάντιμ ' , ὀλβιόμοιρε , Δικαιοσύνη μεγαλαυχής , ἣ καθαραῖς γνώμαισιν ἀεὶ τὰ δέοντα βραβεύεις , ἄθραυστος τὸ συνειδὸς |
| τῶν Ἀλευαδῶν ἱππικώτερος , ἐν Σπάρτῃ δὲ καρτερίαν καὶ ἀφέλειαν ἐπιτηδεύων , ἐνίκα τοὺς Λάκωνας , ὑπερῆρε δὲ καὶ τὴν | ||
| εἰ μή τις εἴη καινοτομῶν τὰς ὁδοὺς καὶ ἄλλους τρόπους ἐπιτηδεύων ταῖς ἐπιστήμαις τε καὶ τοῖς ὅροις . Προθέμενος δεῖξαι |
| ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν βαθεῖαν ὑπέχων μέριμναν † ἀγˈροτέραν , ἀστὴρ ἀρίζηλος , ἐτυμώτατον ἀνδρὶ φέγγος | ||
| Σιμόεντος ἡμένα κοίτας φοινίας ὑμνεῖ πολυχορδοτάται γήρυϊ παιδολέτωρ μελοποιὸν ἀηδονὶς μέριμναν . ἤδη δὲ νέμουσι κατ ' Ἴδαν ποίμνια : |
| . καὶ πρόδηλος μὲν αὐτῆς ἡ κατάληψις ἐξ ἀθρόας καὶ ἀμέτρου φορᾶς αἵματος , συνεδρεύει δὲ ταῖς καμνούσαις ἀσθένεια , | ||
| τῷ ὀφθαλμῷ , οἷον ψαμμία τινὰ ἐγίγνετο , ὑπὸ τῆϲ ἀμέτρου θερμότητοϲ φρυττόμενον : καὶ ὠῷ αὖθιϲ βουληθέντεϲ παρηγορῆϲαι καὶ |
| μηδὲ προβολὴν ἔχοντες ἀπὸ τῶν παθῶν , ἀλλ ' ἐν ἀκαλύπτῳ καὶ ταλαιπώρῳ βίῳ χειμαζόμενοι , καθάπερ σκάφει σαθρῷ καὶ | ||
| τοῦ βίου ἐπαμφιάσαι δύναιτο τοῦτο χρήμασιν , ἀλλ ' ἐν ἀκαλύπτῳ καὶ ταλαιπώρῳ βίῳ χειμαζόμενος ζῇ , τῶν μὲν ἀνιαρῶν |
| ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν τίσιν τῶν ἐπ ' Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων . Ἐς δὲ τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον | ||
| πεφραγμένοις , ἀλλ ' εἴπερ ἄρα ἀκρατῶς ἐπιθυμοῦσι τῶν σεμνοτέρων ἀγωνισμάτων , καταλιπεῖν μὲν τὰ λαισήια καὶ τὰς κτιδέας καὶ |
| σεληνιακῆς ἐπὶ τοσούτους μῆνας , καὶ τῶν καταρχῶν καὶ τῶν ὁλοσχερεστέρων ἐπιτάσεων θεωρουμένων ἐκ τῆς τοῦ ἐκλειπτικοῦ τόπου πρὸς τὰ | ||
| τῶν ζῳδίων ἰδιοτρόπους εἰς τοῦτο παρασημασίας ἀνέμων τε καὶ τῶν ὁλοσχερεστέρων φύσεων παραληπτέον . τὰς δὲ ἐν τῷ μᾶλλον ἢ |
| καὶ ὅτι τοσαύτην ποιεῖται τῆς βεβαιώσεως τῶν παρ ' ἑκάστοις πατρίων , ὅσην καὶ τῶν Ῥωμαϊκῶν , καὶ ὅτι δέχεται | ||
| προαίρεσις καὶ βεβαία διαμένῃ , τοῖς δ ' ὑπερορῶσι τῶν πατρίων ἐθισμῶν καὶ μηθενὸς ποιοῦσι τὸ δαιμόνιον τῶν ἀνθρωπίνων λογισμῶν |
| τοὺς ἀκούοντας : εἰ δὲ μή , τήν γ ' εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον τοῦ λόγου . Πέμπτον ἀνδρεῖον εἶναι τὴν | ||
| ἐγγινομένου . Θαυμάσειε δ ' ἄν τις τοῦ φιλοσόφου τὴν εὐγνωμοσύνην , ὅπως οὐδὲν πλέον ἐν τοῖς συμπεράσμασι λαμβάνει , |
| καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους . Οὐ δῆτα . Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ ' οἶδ ' ὅτι , καὶ | ||
| : καὶ πάλιν ἑτέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ τῶν δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν , ὦ πολῖται , τὰ |
| καὶ δυνάμει παντὸς μαθήματος , προαίρεσιν ἐκ πρώτης ἡλικίας ἑκάστῳ πλάττουσα τοῖς μέλεσι προσφόρως . ἔστω σοι καὶ τουτὶ τεκμήριον | ||
| , σχῆμά ἐστι διανοίας μετάπλασις διανοήματος ἐκ τοῦ κατὰ φύσιν πλάττουσα πρὸς τὸ χρησιμώτερον τὴν ἀναγκαίαν διάνοιαν , τὸ δὲ |
| , τοῖς δ ' ἄλλοις πολίταις ἐλευθερίαν φέρων παρεῖναι καὶ ἰσηγορίαν καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά . Ταῦτ ' εἰπὼν καὶ | ||
| * * * * * Ἔδει πρῶτον μὲν ὑπάρχειν πάντων ἰσηγορίαν . * * * * * Πῶς οὖν οὐκ |