φησὶ , πόθεν σχήσομεν τὴν σωτηρίαν . οἶδα γάρ σε συνετὴν τυγχάνουσαν ἀπ ' ἀρχῆς : ἄλλως : λέγε , | ||
φησὶ , καὶ τούτων τῶν καλῶν . βαθεῖαν : τὴν συνετὴν , ἀπὸ τῶν ἐν βάθει ὑδάτων . τὴν ἅπαντα |
ἀποδέδειγμαι πράξεις καὶ πόσην δύναμιν ἐπάγομαι καὶ ὡς τὰ πολέμια ἀγαθήν . οἰόμενος δή σε τούτων ἕκαστον ἐπιλογιζόμενον μὴ περιμένειν | ||
, ἢ ἁλμυράν , ἢ ἀσφαλτώδη , ἢ ἄλλως οὐκ ἀγαθήν , φεῦγε τὴν ταύτης φυτείαν . εἰ δὲ εὐώδη |
, ὅταν [ ὁ ] καιρὸς [ ἐνδιδῶι ] [ καθαρὰν ] [ ἐπιλόγισιν ] ? [ , κοὔτως ] | ||
, εἶτα κρινομένῳ τὴν τιμωρίαν ἐκφεύγειν οὐ προσῆκε , διότι καθαρὰν αἵματος ἔχει τὴν δεξιάν : εἶτα προσάγαγε τῇ ὑποθέσει |
καὶ σύστασιν ἔχοντας πρὸς ὑπερέχοντας , καὶ πράξεις ἐπικερδεῖς καὶ χαρὰν ἐπὶ οἰκείοις καὶ προκοπάς , ἔτι δὲ καὶ πρὸς | ||
ἢ τέχνης ἢ ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐχθρῶν καθαίρεσιν , οἰκείων τε χαρὰν καὶ πάντων ἐπίτευξιν . ἐὰν δὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρηθῇ |
ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν βαθεῖαν ὑπέχων μέριμναν † ἀγˈροτέραν , ἀστὴρ ἀρίζηλος , ἐτυμώτατον ἀνδρὶ φέγγος | ||
Σιμόεντος ἡμένα κοίτας φοινίας ὑμνεῖ πολυχορδοτάται γήρυϊ παιδολέτωρ μελοποιὸν ἀηδονὶς μέριμναν . ἤδη δὲ νέμουσι κατ ' Ἴδαν ποίμνια : |
ἀδελφόν σου φονεύσας τιμωρίαν ὑπόσχῃς τοῖς θεοῖς . τὴν γὰρ κακὴν νίκην , λέγω δὲ τὴν γινομένην ἀνόμως , τιμᾷ | ||
εὐτυχὴς ἀνήρ . ἀναρπαξάνδραν δὲ τὴν ἀναρπάξασαν πολλοὺς τῶν ἀνδρῶν κακὴν μοῖραν , κατὰ μεταπλασμὸν τοῦ ἀναρπάξανδρος . [ Εὐριπίδης |
φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
. μελιτόεσσαν εὐδίαν : ἀντὶ τοῦ , [ ἔχει ] ἡδεῖαν ἀνάπαυσιν . ἄλλως : ἀμφίβολον πότερον ὁ νικῶν τὰ | ||
: ἐὰν δέ τις σὺν εὐτυχίᾳ εἴη τι πράττων , ἡδεῖαν πρόφασιν τοῖς τῶν Μουσῶν ῥεύμασιν ἔδωκε . ταὶ μεγάλαι |
φιλιακὴ διάθεσις , ἀσθενὴς γενομένη ἐν τῷ λαβόντι οὐ μάλα καλὴν τὴν φίλησιν εἰργάσατο , καὶ θυμὸς δὴ οὐκ ἐν | ||
δ ' ἄριστον Κωβιὸν πηδῶντ ' ἔτι πρὸς Πυθιονίκην τὴν καλὴν πέμψαι με δεῖ : ἁδρὸς γάρ ἐστιν . ἀλλ |
Ἀδράστειαν ? [ σέβω ἐπὶ Διομνήστωι γενοίμην νυμφίωι [ ὁμολογουμένην ἀτυχίαν . τα ! [ ἠδικημένος κατεῖχον . ἀνδράποδον [ | ||
θυγατρὶ συμβαλέσθαι , λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸς τὸν Φράστορα , |
Μοῦσαν πρῶτον λαμβάνει εἰς Α λήγουσαν καὶ τελευταῖον ἐπάγει τὴν αἰδῶ εἰς Ω μέγα περατουμένην : ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν | ||
θεάσασθαι γυμνήν ; ἅμα δὲ χιτῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή . πάλαι δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποις ἐξεύρηται , |
ἀπορίαν . οὐ δὴ δίκαιον τὴν τῶν παρὰ δύναμιν ἐπεκταθέντων κακοπραγίαν ἔλαττον φέρεσθαι τῶν οὐκ ἂν εἰ μὴ ὑπὸ εὐπορίας | ||
δὲ καὶ αὐτῇ τῇ γερουσίᾳ δυσχεραίνοντες ἐκ πολλοῦ διὰ τὴν κακοπραγίαν , ὡς οὐκ εὖ τὰ συμφέροντα προορωμένῃ , καὶ |
τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
σοι τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μου τῶν κτημάτων , τὴν ξένην . βούλομαι δὲ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν , ἀλλὰ καὶ | ||
τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόκον . οἱ δὲ στειλάμενοι πρὸς τὴν ξένην καὶ τὸ τρίτον ἥκοντες καινόν τινα ὄρνιν καὶ οὐκ |
οὐκ οἴεται , ἤτοι οὐ δοξάζει , καλὸν εἶναι τὴν αἰσχρὰν ἡδονήν , φανερόν ἐστι τοῦτο . ὥστε δῆλον ὅτι | ||
κίνδυνον δι ' ἑαυτὸν ὑπομένειν , κακὴν μὲν ἧτταν , αἰσχρὰν δὲ νίκην τοῖς πεισθεῖσι προσάψειν αὐτὸν ἀπέφαινεν : ἦν |
τὴν τραγικὴν δυσωδίαν μυσάττεσθαι . Ὁ δέ , οἷα πᾶσαν ἐρωτικὴν μυθολογίαν ἐν τοῖς τῶν ἀσώτων συμποσίοις πεπαιδευμένος , οὐκ | ||
ἀναμιγνύει , καὶ προσφυόμενος οὔτέ τινα εὐσχήμονα οὔτε νόμιμον οὔτε ἐρωτικὴν τῷ ὄντι ξυνυφήν . Ἐπισπᾶται δὲ αὐτὸν κάλλους φήμη |
ἄνευ τοῦ τὰ πεπραγμένα δεικνύναι λοιδορίαν εἶναί τις ἂν φήσειε κενὴν δικαίως : τὸ δὲ πάνθ ' ὅσα πώποτ ' | ||
, οὐχ ὅπλων οὐδὲ ἵππων δεομένῳ οὐδὲ ἀνδρῶν , ὧν κενὴν εἶναι λέγετε τὴν πόλιν , ἀλλ ' ἀργυρίου . |
ὀγκηστικοῦ παρὰ τὸ βρωμᾶσθαι . * ἀργαλέην : κακήν ὀδυνηράν δεινήν , χαλεπήν * θήρ : ἡ διψάς * τυπῇσιν | ||
ἶσος Ἐνυαλίῳ κορυθάϊκι πτολεμιστῇ σείων Πηλιάδα μελίην κατὰ δεξιὸν ὦμον δεινήν : ἀμφὶ δὲ χαλκὸς ἐλάμπετο εἴκελος αὐγῇ ἢ πυρὸς |
τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
ἀνηρτημένον τῇ καλοκἀγαθίᾳ Δωρίωνα , ᾧ τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων εὐφροσύνην ἀμβλύνει τὰ περὶ τοῦτον οὐ μεταβεβλημένα . καὶ μὴν | ||
ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ τῶν ἑτέροις κακοπαθούντων καὶ παρεχόντων εὐφροσύνην διὰ τὸ τῷ καιρῷ τῶν μεγάλων μυστηρίων ἐξ ἄστεος |
καὶ τῇ πόλει δὲ τὸν ἱππόδρομον ᾠκοδόμησε θεάτρων τε ἐνεστήσατο τέρψιν , Ῥωμάνην καλέσας τὴν θέαν , ἥτις ἐξ ἐκείνου | ||
, τί μάτην τείνουσι βοήν ; τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ ' αὑτοῦ δαιτὸς πλήρωμα βροτοῖσιν . ἀχὰν ἄιον |
, πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
πόλει καὶ χώρᾳ καὶ πᾶσιν ἠγωνισμένους , ἀνθ ' ὧν εὔκλειαν εἰκὸς ὑπάρχειν καὶ χάριν ἀθάνατον παρὰ τῶν τὰ δίκαια | ||
, ὁ μὲν Ζεὺς σύστασιν καὶ εὐγαμίαν καὶ φιλίαν καὶ εὔκλειαν , ἔσθ ' ὅτε καὶ τέκνωσιν , ἡ δὲ |
ἦν ἀδικοῦντος . οὕτως ἔξεστί σοι τῆς οἰκίας ἀφανίσαι τὴν ἀδοξίαν ποιήσαντι τὰ τρίτα τοῖς πρώτοις παραπλήσια . τούτων γὰρ | ||
; δῆλον ὅτι οὐ περὶ πάντα : οὔτε γὰρ περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος |
τῷ τόπῳ . μετὰ δὲ τὴν διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν ὁ ἑξῆς ἐπὶ τὸν Κάνωβον πλοῦς ἐστι παράλληλος τῇ | ||
ἀντέλλοι σελήνη : πρὸς τὸ εἰρημένον ὑπ ' αὐτοῦ ὁρῶν ἄγουσαν τὴν σελήνην εἰκάδας . τίη τί δή : παράλληλα |
κόκκους , τοσούτους νόμιζε ἑκάστην ἔχειν . τὸ γὰρ εἶναι μικρὰν ἢ μεγάλην τὴν ῥοιάν , οὐκ ἀπὸ τοῦ πλείονας | ||
ἐξῆλθον ὅμου πρὸς θήραν τοῦ θηρεῦσαι . Καὶ δὴ οὐ μικρὰν συλλαβόμενοι θήραν , τὸν ὄνον προσέταξαν εἰς τρεῖς μερίσαι |
πολλῶν : καὶ γὰρ ἂν κοιλίαν ἐπιξηράναι κάθυγρον καὶ κρίσιν βεβαίαν παράσχοι . τὰ δ ' ἐξανθήματα καὶ ὅσαι τραχύτητες | ||
τρόπον ὀνειράτων δυσκρίτων καὶ δυσνοήτων , ἤγουν οὐδὲ ἰσχύν τινα βεβαίαν ἡ ἡμετέρα λήψεται γνῶσις , ὥστε ἀποβαλεῖν ἃ κατὰ |
πωγωνοφόρου κυνικοῦ , τοῦ βακτροπροσαίτου , εἴδομεν ἐν δείπνῳ τὴν μεγάλην σοφίαν . θέρμων μὲν γὰρ πρῶτον ἀπέσχετο καὶ ῥαφανίδων | ||
βίῳ διαλάμπει , ᾧ οὐκ ἦν τι τυχὸν καὶ οὐ μεγάλην ἔχον ἀξίαν . λόγου μὲν γὰρ καὶ φρονήσεως μικρά |
κεραυνοὺς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ κατὰ πλείονας πνευμάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν ἰσχυράν τε ἐκπύρωσιν : καὶ κατάρρηξιν μέρους καὶ ἔκπτωσιν ἰσχυροτέραν | ||
ὅταν ἔχῃ τι μετὰ τῆς ὑγρότητος ὀλισθηρόν : οὐ μὴν ἰσχυράν γε τὴν κάτω ῥοπὴν ἴσχει διὰ τὸ μηδεμίαν ὑπάρχειν |
ἐπακολουθεῖ , τοῦ μὲν κατηγόρου λέγοντος , ὅτι δεῖ τὴν εὐψυχίαν ἑτέρῳ δείκνυσθαι τρόπῳ καὶ μὴ δι ' ὃν παραβήσῃ | ||
, οὕτω καὶ λόγος εὔκαιρος εἰς τὰ σπλάγχνα κολληθεὶς φίλων εὐψυχίαν παρέσχε τῷ λυπουμένῳ . Θεὸν νόμιζε καὶ σέβου , |
τὸν ἅπαντα χρόνον τὴν καλλίστην ταύτην καὶ λυσιτελεστάτην καὶ μόνην προσήκουσαν ἀνθρώποις φιλοτιμούμενοι , νῦν ἀμφοτέρων ὄντων , τοῦ τε | ||
τοῦ παρ ' ἡμῖν μνήματος καὶ πατρῴου δίκην ἐπράξατο τὴν προσήκουσαν τὸν παροινήσαντα μὲν ἐς τόνδε τὸν δῆμον , περικόψαντα |
, ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
μηδ ' ἀδίκως οὕτως ἄνδρα σύμμαχον περὶ θανάτου κρίνειν , αἰσχίστην αἰτίαν προστιθέντα καὶ ταῦτα πρότερον ἐν ὑμῖν εὐδοκιμηκότι . | ||
ἀγαγομένῳ γυναῖκα ἥντινα παρθένον μὲν τῶν ἐν Λακεδαίμονι εἶναί φασιν αἰσχίστην , γυναικῶν δὲ τὸ εἶδος καλλίστην ὑπὸ Ἑλένης γενέσθαι |
Τὴν ἀπὸ πάντων ἀγάπησιν μηνύει , Πολλῶν τε καλῶν παροχεὺς δωρημάτων . Ἐν ἑνδεκάτῳ τὴν χαρὰν προμηνύει , Πλὴν ἐκ | ||
βασιλεῦσι Ῥωμαίων ἀναγκαῖος ἐδόκει καὶ πολλῶν ἀπήλαυε τῶν ἐξ αὐτῶν δωρημάτων , ὡς καὶ πλοῦτον κτήσασθαι πλεῖστον καὶ δούλων πλῆθος |
ἔν τε ὀνόμασιν ἔν τε ἀντωνυμίαις , ἁπάντων τῶν δυναμένων κτῆσιν ἀναδέξασθαι . διὰ τοῦτο τὸ μὲν Νέα πόλις καὶ | ||
προσοίσοντος τὰς χεῖρας , εἴ τι ἔχεις ἀγαθὸν εἰς φίλων κτῆσιν , δίδασκε . Οὐδὲ τὸ στόμα οὖν , ἔφη |
, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
κάνθαρος τῶν Αἰτναίων πάντων Γοργάδων ἐσέφθην χειροβοσκόν οὐκ οἶδα τὴν σὴν πεῖραν : ἓν δ ' ἐπίσταμαι : τοῦ παιδὸς | ||
ὁ βελτίων δὲ περιήκει καιρὸς καὶ μετὰ τῆς ἀηδόνος τὴν σὴν ἄγει φωνήν . κἀκείνη μὲν προλέγει τὰ τοῦ χειμῶνος |
δοκεῖ περιστᾶσα τὸν παῖδα καὶ περιπαθῶς ταῦτα φθέγγεσθαι πρὸς τὸν σύνοικον : τί σου τὸ πρόσωπον , ἄνερ , πρὸς | ||
καὶ πινυτᾶς Θέμιτος : ὀλβίων παῖδές ⌊ ⌋ νιν αἱρεῦνται σύνοικον . Ἁ δ ' αἰόλοις κέρδεσσι καὶ ἀφροσύναις ἐξαισίοις |
ἀπώ - λοντο . ἥ τε γὰρ νὺξ ἀφῃρεῖτο τὴν ἀληθινὴν ἐπίγνωσιν , ἥ τε ταραχὴ καθ ' ὅλην οὖσα | ||
κατ ' ἀξίαν ἡ κρίσις καὶ μόνη πασῶν ἱκανὴ τὴν ἀληθινὴν ἀνθρώποις εὐδαιμονίαν παρασκευάζειν . ᾧ γὰρ τῶν ἄλλων διαφέρομεν |
Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
προτροπὴν ἔχων τῆς δωρεᾶς , καὶ ὅτι μηδεὶς ἔτι τὴν τυραννικὴν καλέσῃ οἰκίαν : μηδεὶς εἴπῃ τὸν τοῦ τυράννου πατέρα | ||
, ἐπανορθοῖ τὴν τοῦ δήμου νόσον : νοσείτω Συρακοσίοις Διονύσιος τυραννικὴν νόσον , ἀλλ ' ὁ δῆμος ὑγιαίνων ἐξασθενεῖ πρὸς |
τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
εἶμεν τῶ ἀναλαμβάνειν ἢ συνέχειν αὔταυτον ἐν ἀρετᾷ πρακτικᾷ καττὰν ἔφεσιν τῆς σοφίας δι ' αὐταύταν : ταύτας δ ' | ||
παρασκευάζειν τὸ ἔχον αὐτὴν ποιεῖν ἕτερον οἷον αὐτὸ κατ ' ἔφεσιν τῆς ἐν τῷ πρώτῳ ἀιδιότητος . ἐπεὶ δ ' |
τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
τοῦ συνεδρίου διαστάντος πρὸς ἑκάτερον , τῶν μὲν ἐπανορθώσασθαι τὴν ἀκοσμίαν τοῦ πολιτεύματος βουλομένων τῷ Οὐαλερίῳ συλλαμβανόντων , τῶν δὲ | ||
ἄφθιτον ἀόρατον ἀκατανόητον , ὃ λύει τὸ σκότος καὶ τὴν ἀκοσμίαν ταύτην ἀπήλασε , λόγῳ μόνῳ ῥηθέντι ὑπ ' αὐτοῦ |
ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |
μήτε ϲῆψιϲ χυμῶν . εἰ μέντοι μεγάλην ϲτοχάζοιο ἔϲεϲθαι τὴν βλάβην , ἐπιϲχεῖν τὴν δόϲιν , διὰ δὲ τῶν ἔξωθεν | ||
, ἀλλ ' οὐδὲ ἀδικίαν τὸ παράπαν θήσω τὴν τοιαύτην βλάβην , οὔτε ἂν μείζων οὔτε ἂν ἐλάττων τῳ γίγνηται |
ξηραίνειν ἐκ τῆς δευτέρας ἀρχομένης . Χαμαίδρυς ἐπικρατοῦσαν ἔχει τὴν πικρὰν ποιότητα : ἔστι δὲ καὶ δριμεῖά πως καὶ τέμνει | ||
ξηραίνει δὲ κατὰ τὴν δευτέραν . Χαμαίδρυϲ ἐπικρατοῦϲαν ἔχει τὴν πικρὰν ποιότητα : ἐϲτὶ δὲ καὶ δριμεῖά πωϲ , ὅθεν |
, φιλίαν ἑκατέρων , αὐτάρκειαν ἐκτένειαν λιτότητα βραχύτητα τῶν ἀναγκαίων εὐαισθησίαν εὐκινησίαν εὔπνοιαν εὔχροιαν ὑγείαν εὐψυχίαν ἀθανασίαν . παρὰ σοῦ | ||
τὰ προειρημένα ποιεῖν . ἐνίοτε δὲ διὰ τὴν τῶν τόπων εὐαισθησίαν παραιτούμενος τὸ ὄξος , τὴν μέλαιναν τὴν ἐν τῇ |
ἀδικήσεται , καὶ τὴν τῶν λόγων τοῦ πείθειν δύναμιν οὐ φαύλην εἶναι , καὶ τοὺς πείθοντας ὑπὲρ τούτων οὐ μόνον | ||
' εἴρηται . τὴν διακεκαυμένην μέντοι δίχα διαιρῶν πρὸς οὐ φαύλην ἐπίνοιαν φαίνεται κεκινημένος , πρὸς ἣν καὶ ὅλην δίχα |
καὶ θλιβόμενος . Ἐὰν εἰς τὴν μάλην , λήψεται γυναῖκα πλουσίαν καὶ καλήν . Καὶ ἡ γυνὴ ὁμοίως . Ἐὰν | ||
καὶ ῥᾷστα τῷ βουλομένῳ πλησιάζουσαν . ἱππεὺς δὲ τὴν γυναῖκα πλουσίαν μὲν εἶναι λέγει καὶ εὐγενῆ , φρενῶν δὲ οὐ |
δ ' ἀθροίσας αἰχμαλώτων τε καὶ τῶν ἄλλων λαφύρων πλῆθος ἀνυπέρβλητον ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα , μεγίστας πράξεις τῶν πρὸ | ||
προειρημένων ἐμπεπίστευται ἐνθάδε τὸ μέγιστον εἶναι ἀγαθόν , τὸ μᾶλλον ἀνυπέρβλητον κακόν . ἡ γαστριμαργία , ἡ τῶν κακῶν πάντων |
ἀλλὰ μεθήρμοσαν κατὰ τὴν ἑαυτῶν κρίσιν . τὴν μὲν γὰρ ἀλόγιστον τόλμαν ἀνδρίαν προσηγόρευσαν . τὸ δὲ φιλέταιρος παρελκόντως κεῖται | ||
πλοῦτος ] οὐδὲ [ ] χρυσός [ : ] [ ἀλόγιστον ] δέ [ τι τὸ πλῆθος - ] [ |
ὠκεανὸν οὐκ ἤνεγκαν οἱ ἐν Βαβυλῶνι οὕτω πόρρω οὖσαν τὴν ἀπειλήν . Ἀλλ ' ὅθεν δεῦρο ἐξετραπόμεθα , ὡς ἄρα | ||
καὶ στάσιν , ὅπως πάλιν στασιάσωσιν ʃ ἢ κατ ' ἀπειλήν . ʃ τρία εἴδη ὀλιγωρίας , καταφρόνησις , ἐπηρεασμὸς |
καὶ ἀπροαίρετα , πρὸς τὰ ἐπ ' ἄλλοις ὄντα τὴν ἔκκλισιν ἔχων ἀναγκαίως φοβήσεται , ἀκαταστατήσει , ταραχθήσεται . οὐ | ||
ὑμῖν νεῦρα φιλοσόφου . ποῖα νεῦρα ; ὄρεξιν ἀναπότευκτον , ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον , ὁρμὴν καθήκουσαν , πρόθεσιν ἐπιμελῆ , συγκατάθεσιν |
. μήπω στενάξηις ἀλλὰ πάρεισι γόοι . πρὶν ἂν μάθωμεν ἀγγελίαν τίνα μοι ; εἰ ταὐτὰ πράσσων δεσπότης τῆς συμφορᾶς | ||
ἦν ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην ἀγγελίαν ἐδέχετο . πάντες δ ' ὥσπερ ἐκ μιᾶς φωνῆς |
αὐτοῖς ἄμεινον εἴη προσμεταπεμψαμένοις δύναμιν ἑτέραν , εἴτε καὶ τὴν παροῦσαν ἀπάγειν . Ὡς δὲ ταύτῃ προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ | ||
οὐκ ἔσθ ' ὅ τι ἂν εὑρεθείη βέλτιον εἰς τὴν παροῦσαν σπουδήν . Περὶ δείλην πρωίαν ἦλθεν ὁ παῖς κομίζων |
τὰ οἰκεῖα πλημμελούντων . Τὴν ὑπὸ σκότους : ἤγουν τὴν λαθραίαν . Τῆς δευτέρας ἢ ὑστέρας ἐφόδου : ἐπὶ τῶν | ||
. οἷς : ἤγουν καθ ' ὧν . λαθόντες : λαθραίαν ποιήσαντες . ἐσκευασμένοι : ἤγουν ὡπλισμένοι . Μεσσηνίων τε |
, ἀλλ ' εἰκῆ λαβεῖν ἀγνώμον ' , ὀργίλην , χαλεπήν , ἐὰν τύχῃ , λάλον . περιάξω τὴν ἐμαυτοῦ | ||
ὡς ὁ χρυσὸς γένεσιν μὲν ἐπίπονον ἔχει , φυλακὴν δὲ χαλεπήν , σπουδὴν δὲ μεγίστην , χρῆσιν δὲ ἀνὰ μέσον |
δὲ καὶ ἀσθενῆ μικροψυχίαν καὶ ἀνανδρίαν δηλοῖ , πολύσαρκα δὲ ἀμαθίαν καὶ σκαιότητα . ὅσοις δὲ οἱ μαστοὶ ἐκκρεμεῖς εἰσι | ||
οἱ ἐπὶ χρήμασι προσκατηγοροῦντες ἐπίδειξίν τινα . εἰ μὲν γὰρ ἀμαθίαν κατῃτιῶντο , ὁ μὴ πείσας ἀξυνετώτερος ἂν δόξας εἶναι |
ἀπὸ παιδεύσιος τῆς ἐπεπαίδευτο , ἐποίεέ τε τοιοῦτο . Εὖτε ἀγάγοι τὴν στρατιὴν τὴν Σκυθέων ἐς τὸ Βορυσθενεϊτέων ἄστυ , | ||
τοὺς ἐναντίους νικῆσαι προσδοκῶ . καὶ τάχα ἂν εἰς ὑπόμνησιν ἀγάγοι , ὁποίας ὁ Ἱέρων ἐν τοῖς πολέμοις τῇ πολεμικῇ |
: λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
δ ' εἰ δοκεῖ , τὰ τῶν θεῶν ἔντιμ ' ἀτιμάσας ' ἔχε . Ἐγὼ μὲν οὐκ ἄτιμα ποιοῦμαι , | ||
πρὸς ἀλλήλους . πλέον οὐδὲν ἕξεις σκαιὸν ἄνδρα τιμήσας , ἀτιμάσας δ ' ἂν αὐτὸν ὠφεληθείης . ] Ὁ τελμάτων |
τῶν ἔργων δυνατὸν ὑπερβαίνων , πολλὰ διαψεύδεται , ὁ δὲ προσλαμβάνων τοὺς αὑτοῦ φίλους βουλῆς κοινωνοὺς , ἐν καιροῖς τηλικούτοις | ||
δυνάμει ἐπαναγκάζεται καὶ καθ ' αὑτὸν περὶ τούτου διατάττεσθαι , προσλαμβάνων τήν τε πιθανὴν φαντασίαν καὶ τὴν πιθανὴν ἅμα καὶ |
τὴν μητέρα , τὴν τρέφουσαν , τὴν δι ' ἐμὲ κινδυνεύουσαν , ἐπὶ τὸ ξίφος ἑώρων . πέρας δ ' | ||
, ἀλκῇ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων , ὁρῶν τὴν Μεθώνην κινδυνεύουσαν ἐκ βίας ἁλῶναι , παραλαβών τινας τῶν Σπαρτιατῶν διὰ |
τὸ μὴ τοῖς ἀβουλήτοις τῶν ἐχθρανάντων ἐφήδεσθαι , βαρύμηνι πάθος ἐπιχαιρεκακίαν εἰδώς , ἀδελφὸν ὁμοῦ καὶ ἀντίπαλον φθόνου , συγγενὲς | ||
καὶ Σκίρωνος λύπην , φόβον , ἐπιθυμίαν , φθόνον , ἐπιχαιρεκακίαν , φιλαργυρίαν , μαλακίαν , ἀκρασίαν . ταῦτα δ |
κρίσεως ὑμῶν . οὐαὶ ὑμῖν ἄφρονες ὅτι ἀπολεῖσθε διὰ τὴν ἀφροσύνην ὑμῶν καὶ τῶν [ φρονίμων ] οὐ μὴ ἀκούσητε | ||
εἶναι πρώτας , τὰς δ ' ὑπὸ ταύτας : οἷον ἀφροσύνην μὲν καὶ δειλίαν καὶ ἀδικίαν καὶ ἀκολασίαν ἐν ταῖς |
τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
: ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
καλεῖ , ἤγουν ταχυΐππους ἢ ποικίλως ἱππαζομένους . φροντίζω τὸ φροντίδα ἔχω κοινῶς μὲν γενικῇ συντάσσεται , ἀττικῶς δὲ μετὰ | ||
ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν φροντίδα καὶ μηδὲν μέρος συγχωρήσας τῆς στρατιᾶς ὑπὲρ δύναμιν πιεσθῆναι |
ταῖς γυναικείαις παρεμφερεῖς . καὶ πάντα τὰ πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀλαζονείαν ὀλέθριον ἀνήκοντα παρασκευαζόμενοι ταχὺ τὰς τούτων τιμὰς εἰς ἄπιστον | ||
: ἀλλὰ σωφρόνως ἄσημ ' ὅπλα : ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀλαζονείαν τινά . ἴσως δὲ ὡς μάντις προειδὼς τὸ μέλλον |
μὲν ἐκ τῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ λέγοντες ἱερῶν μοῖραν εἶναί τινα φυλαττομένην τὴν ἐνθάδε , Δαρδάνου μὲν εἰς τὴν ὑφ ' | ||
: ὅ τε Μενέλαος συνεώρα ὅτι ἀπολέλοιπεν ἐν τῇ νηὶ φυλαττομένην τὴν Ἑλένην , καὶ οὐκ ἀπίθανον μέν ἐστιν Ἑλένην |
δέ φαμεν εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν ἢ μίαν τούτων τὴν πασῶν ἀρίστην . . Ἔστι μὲν οὖν τὸ εἶναι τῆς εὐδαιμονίας | ||
Νυμφῶν προσεκύνει καὶ ἐπηγγέλλετο σωθείσης Χλόης θύσειν τῶν αἰγῶν τὴν ἀρίστην . Δραμὼν δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίτυν , ἔνθα |
ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
κλῶνας ἱδρῶτι καὶ πόνοις ἔλεγε φύεσθαι : πρακτικὸν δὲ τὸ πρᾶξιν σημαῖνον , οἷον Πυθαγόρας ἐρωτηθείς , ὅσος ἂν εἴη | ||
ὁρμᾷ οἷον τυφλῇ τῇ φορᾷ χρωμένη , οὐχὶ ἑκούσιον τὴν πρᾶξιν οὐδὲ τὴν διάθεσιν λεκτέον : καὶ ὅταν αὐτὴ παρ |
καὶ διαβὰς τὸν Ἅλυν γίνεται κατὰ Σινώπην , πόλιν παράλιον καλλίστην τε καὶ πλουσιωτάτην τῶν ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ καὶ | ||
μήπως σὺν αὐτοῖς κινδύνοις περιπέσωμεν . Ὄρνιθα δέ τις πάνυ καλλίστην εἶχεν , ἥτις ἔτικτεν ἀεὶ ὠὰ χρυσέα . Ὁ |
λέγοντος . οὐ σχηματίζειν βούλομ ' : οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν προαίρεσιν , φησίν , ἡ ὄρχησις γίνεται , ἀλλ | ||
οὐκ αἰδῇ λέων ὢν ὁ τῶν ζῴων βασιλεὺς ἐπὶ τὴν ἐμὴν καλύβην ἰών , καὶ γυναικὸς δεόμενος ἵνα τραφῇς , |
, οὐδὲ ἀναίμακτός εἰμι , ἀλλ ' εἴργασμαι μεγάλην καὶ γενναίαν σφαγὴν νεανίσκου ἀκμάζοντος καὶ πᾶσι φοβεροῦ , δι ' | ||
τῶν νῦν ἐπ ' αὐτὸν πραττομένων : βλάστην δὲ οὕτω γενναίαν διαφθεῖραι καὶ τὸ ἤδη συνειλεγμένον ἐκβαλεῖν τῆς διανοίας , |
ἀρχῆς ἀρξαμένη εἰς τοιοῦτόν τε ἅμα τὸν οἰκιστὴν καὶ μάρτυρα ἀναφέρουσα ; γνοίη δ ' ἄν τις καὶ πρὸς τὴν | ||
: καὶ ἡ πλοκή , περιποιοῦσα μὲν τὴν διάνοιαν , ἀναφέρουσα δὲ εἰς τὸ αὐτὸ ὄνομα , οἷον ἡμεῖς τοι |
βίᾳ τις προσχρώμενος ἐνίστηται , μετάβαινε ἐπὶ τὸ εὐάρεστον καὶ ἄλυπον καὶ συγχρῶ εἰς ἄλλην ἀρετὴν τῇ κωλύσει , καὶ | ||
, τῆς παρ ' ἐκείνοις τιμῆς τετυχηκότων πῶς χρὴ ταύτην ἄλυπον καὶ ἀβλαβῆ τὴν ἔχθραν ὑπολαμβάνειν ; καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ |
ἀνεγεῖραι τῇ πόλει τὴν Ἡράκλειαν . σκοπείτω δή τις τὴν εὐγένειαν καὶ ὡς ὅτιπερ κράτιστον τῶν ἑκασταχοῦ , τοῦτο ἐνταυθοῖ | ||
ποιεῖν οὐ φιλεῖ : ἡ δὲ ταῖς εἰρημέναις τὴν ἴσην εὐγένειαν φέρει . Ταύτας ἐγκωμίων ἀπαρχὰς ἑκατέρῳ γένει κομίζω τῆς |
γυναικὸς ἐπὶ τἀναντία μετήγετο νουθετούσης τε καὶ λοιδορουμένης καὶ τὴν ἀνανδρίαν κακιζούσης : ὡς δ ' οὐδὲν ἐπέραινον οὔτε αἱ | ||
τἂν πιθοίμην εὖ μεμαντεῦσθαι τάδε . οὐ μὴ κακισθεὶς εἰς ἀνανδρίαν πεσῆι , ἀλλ ' εἶ τὸν αὐτὸν τῆιδ ' |
γὰρ ἐν πολιορκίᾳ οὐκ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ καὶ ἀπόκρημνα καὶ ἀσφαλῆ τοῦ τείχους προσίασιν οἱ πολέμιοι , ἀλλ ' ᾗ | ||
γραφῆς καὶ ἀποδόσεως τῶν ἐπιστολῶν χαίρω ὅτι δὴ σύ τε ἀσφαλῆ ἐνόμισας καὶ τὸ τέλος μαρτυρεῖ μὴ ἀτόπως ηὑρῆσθαι . |
μοι δοκεῖ φράζειν , ὦ Μέγιλλε , δεῖν εἶναι τὴν συνεπομένην ὁ ξένος . ἦ γάρ ; Τὴν δημώδη γε | ||
, ἔτι δὲ οἶμαι πρότερον γεγονότων , εἰδὼς ἐκείνοις μᾶλλον συνεπομένην τὴν δόξαν . καὶ μέντοι γε οὐκ ἐπ ' |
: καὶ μήποτ ' εἰκότως : αἱ μὲν γὰρ διὰ νεότητα δύναμιν ὅρκων οὐκ ἴσασιν , ὡς χρῄζειν τῶν ἐπικρινούντων | ||
τὸ πῦρ ἐνήλαντο , ὡς ἀπολέσθαι τῶν Μετούλων τήν τε νεότητα πᾶσαν ἐν τῇ μάχῃ καὶ τῶν ἀχρείων τὸ πλέον |
καὶ ἐπιστολὰς τὰς μὲν δεῦρ ' ἰούσας οὐκ ἄνευ δακρύων ἐδεχόμην , πέμπειν δὲ οὐ μάλα οἷός τε ἦν . | ||
, ἐξ οὗ στρατηγεῖν μοι διδόντων ὑμῶν ὑπὸ σημείοις οὐκ ἐδεχόμην : ἓν δὲ μόνον ὁρῶ νῦν ἀμφοτέροις σωτήριον , |
δὲ ἀκούοντας τὴν Ἀριστοτέλους ἐξήγησιν περὶ τῆς ἀποικίας θαυμάζειν τὴν ἰταμότητα τοῦ συγγραφέως . μεταβὰς δὲ πάλιν ἐπὶ τοὺς ἐν | ||
ἐκ τοῦ ἵππου γεννώμενον , μιμεῖται τὴν αὐτοῦ θρασύτητα καὶ ἰταμότητα . * γένεσις : ἀρχὴ καὶ αἰτία * ταῦροι |
εὖ πεποιηκώς . τὸ δὲ μέγιστον , ἀγχίνοιαν γὰρ καὶ πρᾳότητα τοσαύτην ἑκατέραν ἐπ ' ἄλλου του συνελθοῦσαν οὐκ οἶδα | ||
νῦν δὲ χαλιναγωγεῖ τὸν θυμὸν τῇ τοῦ παιδὸς ἀριστείᾳ τὴν πρᾳότητα νέμων . τοῦ δὲ νεανίσκου παλαιὰν ἑαυτῷ μαρτυρήσαντος σωφροσύνην |
ὅλα , περιέχεσθαι δὲ πρὸς μηδενὸς ἁπλῶς , καὶ τῷ καταφυγὴν τῶν συμπάντων αὐτὸν εἶναι , καὶ ἐπειδήπερ αὐτός ἐστι | ||
τοῖς ἔνδον μαχόμενος ἢ περὶ τοὺς νέους κοπτόμενος μίαν ἔχω καταφυγὴν τὴν νύκτα . Δέχου δὴ καὶ ἀμφοῖν ὑπὲρ ἑνὸς |
, ταῦτά μοι δοκῶ φράσειν καὶ τούτων ἀξιώσειν εὐαγγέλια , δικαίαν χάριν , Ἀντιπάτρῳ παρὰ σοῦ δοθῆναι . περὶ γὰρ | ||
τῶν πλειόνων γνώμῃ , ἄλλην τιν ' ἂν ὑποψίαν οὐχὶ δικαίαν ἔχειν φανείη . ἐγὼ μὲν δὴ σιωπᾶν ἂν ᾤμην |
ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |
, τὰς δὲ ἀλόγῳ μερίδι : ἄρχοντας ἑλώμεθα τοὺς ἱκανοὺς πλοῦτον , δόξαν , τιμάς , ἡδονὰς ἀφ ' ὧν | ||
ὅσα δικαίως παραγίνεται . ἀλλὰ πενίαν μὲν ἔφερε ῥᾷον ἢ πλοῦτον ἕτεροι , διαίτῃ δὲ τῇ παραπεσούσῃ προσεκέχρητο , τῶν |
, μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες , συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες , | ||
, τοὺς εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας , εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν - τήσαντες , τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν |
διέτριβε τῷ σχήματι , τῷ βλέμματι , τῇ πληγῇ πᾶσαν αἰκίαν ὑποβαλλόμενος : εἶτα προηγουμένως κατασκευάσεις καὶ τὸ ῥητόν . | ||
οὐκ ἔχων δὲ διέξοδον καὶ φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αἰκίαν ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον δοὺς τῷ δαιμονίῳ |
ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
ὑπτίων , ἔτι δ ' αὖ δικαιοσύνην ὀρθὴν καὶ ἑτέραν ταπεινὴν , καὶ διπλῆν ἀνδρείαν , τὴν μὲν σὺν νῷ | ||
ἐμαυτῷ μήτε δεδιέναι μήτε αἰσχύνεσθαι τὸ πρᾶγμα , στολήν τε ταπεινὴν ἀναλαβὼν καὶ τἄλλα κολάσας ἐμαυτὸν ἠλώμην πανταχοῦ . οἱ |
συνείην δόμοις πόλει τε πατρώιαι , τερπνῶν ὕπνων ἀπόλαυσιν , κοινὰν χάριν † ὄλβα † . ἀλλ ' οἵδε χέρας | ||
εἷς μοῦνος [ ] ἀνθρώποις θεὸς | [ εἵσατο ] κοινὰν [ ] ἁλίου [ ] μοῖραν φυλάττων τάνδε ” |
τὸ θεῖον συνέπεται . εʹ . Ὅτι ἰσχυρότατον στάσις ταράξαι εὐεξίαν καὶ εὐταξίαν φθεῖραι πόλεώς τε καὶ στρατοπέδων . Ἔνθα | ||
ἕξεις ἀπὸ τῶν ἐναντίων . εἰ γάρ τις γινώσκει τὴν εὐεξίαν εἶναι πυκνότητα σαρκός , εἴσεται τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα |
καὶ ἀμβλυωπίαν ἰάσει . Τὸ δὲ πετεινὸν ὀπτὸν ἐσθιόμενον ἱερὰν νόσον ἰᾶται . οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ περιαπτόμενοι τριταῖον παύουσιν | ||
ἀντιτάττειν χρὴ καὶ τίνα τρόπον , ὥσπερ ἀγαθὸν ἰατρὸν προκατανοήσαντα νόσον σώματος ἀντεπάγειν τὰ ἀλεξήματα καὶ τὴν δύναμιν ἐκτάττειν , |