καὶ ἐς τὸν ἥλιον θεῖναι ἐν χαλκῷ ἐρυθρῷ κατακαλύψαντα , ὅκως μηδὲν ἐμπεσεῖται : ὅταν δὲ παχὺ ᾖ , διαπλάσσειν | ||
πρὸς τοῦ σώματός πη . Ταῦτα δέ μοι εἴρηται , ὅκως τε τὸ ῥῖγος γίνεται τὸ νοσῶδες , καὶ ὁκότε |
, ὅκου ἐστὶ τὸν πρῶτον χρόνον , οὐ δύναται κρυμὸν ποιέειν , ὅθεν καὶ τὸ ῥῖγος γίνεται : τὸ δὲ | ||
. Ὁ δὲ οὐκ ἔφη οἷός τε εἶναι ἄλλως αὐτὰ ποιέειν : ἐπιφοιτήσειν γὰρ κατασκόπους ἐξ Ἁρπάγου ἐποψομένους , ἀπολέεσθαί |
φλάσμα , καὶ ἐρηρεῖσθαι ταύτῃ μάλιστα , τὴν δὲ ἐπίδεσιν ποιέεσθαι , ὡς ἀπὸ δύο ἀρχέων ἐπιδέεται , ἵνα μὴ | ||
γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον , ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες εἰσί : ἡ γὰρ Ἀττικὴ |
ὁμοίως δύναται ἐς τὸ πρόσω καμπύλλεσθαι , ὥσπερ ὅταν ξυγκεκαμμένον ἔῃ τὸ σκέλος : οὔτ ' αὖ σιμοῦσθαι δύναται ὁ | ||
κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , μή σοι νέμεσις καταπνεύσῃ δεινὴ ἀπ ' ἀθανάτων |
γῆν οὐ θέμις σφὶν ἅπτεσθαι , οὐδὲ αὐτὴν τὴν γῆν τάμνειν : ἀλλὰ οἱ μὲν πολεμέουσι καὶ κατακαίνουσιν ἀλλήλους ὅπως | ||
ὑποχονδρίου ἢ ἥπατοϲ μέγα διαϲημαίνῃ , οὐδὲ ἀμβολῆϲ χρέοϲ . τάμνειν δὲ τὴν ἐπ ' ἀγκῶνι τὴν κοίλην : ἀτὰρ |
, κατ ' ἀρχὰς μὲν τῆς νούσου ἢν παραγένηται , ὁκόταν ἤδη αἱ ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσιν , ἐλλέβορον πῖσαι , | ||
γίνεται . Τὰ δὲ ῥήγματα πάντα γίνεται διὰ τάδε : ὁκόταν ὑπὸ βίης διαστέωσιν αἱ σάρκες ἀπ ' ἀλλήλων , |
στέλλοιτο λίνον πνοιῇσι πετάσσας οὔριον , ἐς Βορέην μέν , ἐπὴν Νότος ὑγρὸς ἄῃσιν : ἐς Νοτίην δὲ θάλασσαν ἐπειγομένου | ||
οἶδεν ὁ Ὅμηρος δῶρον Διονύσου τὸν οἶνον . * αὐτὰρ ἐπὴν δὴ Πληιάδες θ ' Ὑάδες τε , ἕως τοῦ |
, ἀλλὰ δοῦναι δίκην . Νῦν ὦν ποίησον τάδε : ἐπεὰν σοὶ συνεύδῃ καὶ μάθῃς αὐτὸν κατυπνωμένον , ἄφασον αὐτοῦ | ||
πλὴν Νασαμώνων : οὗτοι δὲ κατημένους θάπτουσι , φυλάσσοντες , ἐπεὰν ἀπίῃ τὴν ψυχήν , ὅκως μιν κατίσουσι μηδὲ ὕπτιος |
μάθῃ ἐπὶ γῆν τὴν σὴν μὴ στρατεύεσθαι . Ταῦτα λέγων εὐπετέως ἔμελλε ἀναπείσειν Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον , οὐδὲν ὑποτοπηθέντα | ||
. Τὰ δὲ αἴθεται κάλλιστα , αἱ δὲ γαστέρες χωρέουσι εὐπετέως τὰ κρέα ἐψιλωμένα τῶν ὀστέων : καὶ οὕτω βοῦς |
ὁκόϲον ἂν ἐκ φλεβὸϲ πολλὸν ἐκρέῃ , τοϲόνδε ἐκ τῶνδε ἀφαιρέειν αἷμα : τόδε γὰρ τῆϲ προφάϲιοϲ ἡ τροφή , | ||
τῇϲι περιόδοιϲι παροξυνομένοιϲι μηδὲν διδόναι ἢ ἀναγκάζειν , ἀλλ ' ἀφαιρέειν τῶν προϲθεϲίων πρὸ τῶν κρίϲεων . ” καὶ “ |
! ! ! ! τῶι [ ] κυβερνάται δὲ χρὴ κἠν [ ] νᾶϊ μάλιστ ' ἀκούην : ἁ δὲ | ||
Ἀριστοκλῆς , ὅς πού φησι : Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς , καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις : ἓν |
ἡψῆσθαι , καὶ ἄλλως ἢν μὴ τῷ χυλῷ μούνῳ μέλλῃς χρέεσθαι . Μετὰ γὰρ τῆς ἄλλης ἀρετῆς τῆς πτισάνης τὸ | ||
, μηδὲ συνταράσσῃ τὴν τροφήν . Ξυμφέρει δὲ καὶ ἐμέτοισι χρέεσθαι , ὅκως ἀποκαθαίρηται τὸ σῶμα , εἴ τι ἐνδεέστερον |
τῶν ἰητρῶν καὶ λεγόμενα καὶ προσφερόμενα πρὸς τὸ σῶμα τὸ ἑωυτοῦ καὶ διαγινώσκειν : ἐπίστασθαι δὲ τούτων ἕκαστα , ἐς | ||
Πεισιστράτου , θαρσέειν τε κελεύοντες καὶ ἀπιέναι ἕκαστον ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ . Πειθομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων , οὕτω δὴ Πεισίστρατος |
' ἀμφιδέδρομεν χάρις . οὐδ ' ἐν γυναιξὶν ἥδεται καθημένη ὅκου λέγουσιν ἀφροδισίους λόγους . τοίας γυναῖκας ἀνδράσιν χαρίζεται Ζεὺς | ||
τῆς φύσιος : φύονται μὲν γὰρ μέγισται καὶ πλεῖσται , ὅκου τοῦ σώματος ἡ ἐπιδερμὶς ἀραιοτάτη ἐστὶ καὶ ὅκου ἡ |
Οἱ γὰρ Ποτειδαιῆται , ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος , ἐκ τοῦ φανεροῦ | ||
χαλεπὰς δὲ θεοὶ δώσουσι μερίμνας . ἀλλ ' ἔμπης καὶ τοῖσι μεμείξεται ἐσθλὰ κακοῖσιν . Ζεὺς δ ' ὀλέσει καὶ |
αὐτέου τὴν κοιλίην καὶ ὑποχωρήσει σφόδρα : οὕτω γὰρ μάλιστα ὑγιέα ποιήσεις . Ἢν δέ σοι δοκέῃ , καὶ κλύζειν | ||
ὀλίγης ἂν ἰήσιος δέοιτο . Τοῦτο οὕτως ἰώμενος τάχιστα ἂν ὑγιέα ποιήσαις . Ἢν δὲ τύχῃ παλαιότερον ἐὸν τὸ φλέγμα |
κάθαρσις ἴῃ τετρυχωμένῃ , θνήσκει . Κἢν ἐν τῷ τόκῳ κάρτα ἑλκωθέωσιν αἱ μῆτραι τοῦ ἐμβρύου μὴ κατὰ φύσιν ἰόντος | ||
, ὑπὸ δὲ τῆς ἄλλης ὑγιείης πολλῆς ἐούσης οὐκ ἐσάσσει κάρτα : τὸ δὲ κακὸν τοιόνδε ἐστίν : ἐπὴν τούτων |
καὶ τὰ ἄνευ ἑλκέων , τὰς πρώτας τῶν ἡμερέων ἰητρεύουσιν εἰρίοισι ῥυπαροῖσιν : καὶ οὐδέν τι ἄτεχνον δοκέει τοῦτο εἶναι | ||
λίνεον καὶ ζῴων ἐνυφασμένων συχνῶν , κεκοσμημένον δὲ χρυσῷ καὶ εἰρίοισι ἀπὸ ξύλου : τῶν δὲ εἵνεκα θωμάσαι ἄξιον ἁρπεδόνη |
ἂν μάλιστα τὸ σῶμα ξηρόν τε εἴη καὶ θερμόν . Ὁκόταν δὲ τὸ ἔαρ ἐπιλαμβάνῃ , τότε χρὴ πόμα πλέον | ||
ἐπὶ τῶν κυοφορουσῶν , ἐπεὶ ἔμελλον τὰ πάθη ἐργάζεσθαι . Ὁκόταν δὲ γένηται σὰρξ , τότε οἱ ὑμένες , αὐξανομένου |
ἐν σκέπῃ ἤτω , ὅταν καθαίρηται . Ἐπὴν δέ σοι δοκέῃ ἀρκούντως ἔχειν , παύσασθαι : ἢν δὲ μὴ , | ||
ῥαγῇ αἷμα καίοντι : προαφιέναι δὲ τοῦ αἵματος , ἢν δοκέῃ καιρὸς εἶναι . Καίειν δὲ πρὸς τὸ ὀστέον ὄπισθεν |
, πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν χωρίων μὴ παύηται , μήτε πρὸς τὰς τῶν | ||
ψύχει ἢ τῷ θάλπει ἀλογίστως ὁμιλοῖεν , πολλαὶ ἐλπίδες ἐκ τουτέων τῶν διαιτημάτων παραφρονῆσαι αὐτούς . Τούς τε τὰς αἱμοῤῥοΐδας |
καὶ οὐ γωνιώδης γίνεται ἡ παραλλαγή . Οὖρα μὲν οὖν τούτοισι καὶ ἀπόπατος μᾶλλον ἴσχεται , ἢ τοῖσιν ἔξω κυφοῖσι | ||
πονέουσι μάλιστα οὗτοι αὐτίκα , καὶ οὖρον ἴσχεται μάλιστα ἐν τούτοισι τοῖσιν ἐξαρθρήμασιν : ἐν γὰρ τόνοισιν ἔγκειται τοῖσιν ἐπικαίροισιν |
αὐτὴν ἀνάγκην : οὕτω γὰρ αὐτέοισι ξυμφέρει , καὶ μὴ τούτοισιν , οἳ δι ' ἡδονὴν ἢ δι ' ἄλλην | ||
ἐπῆρται , λύει φλεβοτομίη καὶ κοιλίης ῥύσις : πυρέξαι βλαβερὸν τούτοισιν : μακροὶ γὰρ οἱ πυρετοὶ καὶ ἰσχυροὶ γίνονται , |
. Λέγει Γωβρύης μετὰ ταῦτα : Ἄνδρες φίλοι , ἡμῖν κότε κάλλιον παρέξει ἀνασώσασθαι τὴν ἀρχήν , ἢ εἴ γε | ||
καὶ Ἰωνικῶς ἀκονητί , ὡς τὸ πῶς κῶς , πότε κότε . ἀπὸ τοῦ κόνις * * * . . |
κακίᾳ συμβούλων διεφθαρμένους ἀπαλεῖψαι τὰ τῆς φύσεως δικαιώματα , ἀρχῆς θᾶσσον ἢ χρῆν μεταποιεῖσθαι σπουδάσαντας : Ἀντιπάτρου δ ' ἂν | ||
Στρατονίκου τοῦ κιθαριστοῦ „ Ἄσσον ἴθ ' , ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου ” πείραθ ' ἵκηαι . „ ὁ δὲ |
ὀλίγῃ : καὶ γὰρ προσηνέστερον καὶ εὐθετώτερον : ἔπειτα οὕτως ἐπιδεῖν τοῖσιν ὀθονίοισιν ὡς ἐναλλὰξ , ὁτὲ μὲν ἐπὶ δεξιὰ | ||
βρέξανταϲ εἰϲ ᾠὸν ἀνακεκομμένον μετ ' οἴνου καὶ ῥοδίνου καὶ ἐπιδεῖν , τῇ δὲ ἑξῆϲ τὸ αὐτὸ ποιεῖν καὶ τῇ |
, οὕτω καὶ ὁρεόμενον : ἀφαιρέειν οὖν τῶν σιτίων οὐ ξυμφέρει : τροφῆς γὰρ ἐνδείας ὑπερβολὴν τοῦτο σημαίνει : ἀλλὰ | ||
. Ὕδωρ δὲ ὅταν μὲν χλοηφορήσῃ καὶ κυήσῃ πλεῖον ἅπασι ξυμφέρει : ἀνθοῦσι δὲ πυροῖς μὲν καὶ κριθαῖς καὶ τοῖς |
τὰ δὲ στήθεα καὶ τὰς μασχάλας καὶ τὰς χεῖρας προσκαταλαμβάνειν ταινίῃ ἢ ἱμάντι πλατεῖ μαλθακῷ πρὸς τὴν κλίνην καὶ ζωννύειν | ||
ὄμματα ἀμαλδύνηται , τὴν κεφαλὴν ξυρῇν ὅτι τάχιστα , καὶ ταινίῃ ἀποδιωθέειν , ὑπὲρ ὀμφαλὸν δὲ εἰλέειν : διδόναι δὲ |
οὐρανὸς ἦν . Εὖ λέγεις . εἶτα τί ἦν ; Ἦν φῶς ἄφθιτον ἀόρατον ἀκατανόητον , ὃ λύει τὸ σκότος | ||
ἔποψ ] ἐρεῖ ἡμῖν . καλός γε καὶ φοινικιοῦς : Ἦν γὰρ φοινικόπτερος . λέγεται οὖν ἀντὶ τοῦ πυρρός . |
ἔνεστιν , καὶ ἢν τύχῃ γενομένη ἡ ἕδρη ἐν αὐτέῃσι τῇσι ῥαφῇσιν . Ξυγκλέπτεται γὰρ αὐτὴ ἡ ῥαφὴ τρηχυτέρη ἐοῦσα | ||
λᾶας βάλεν , ἀμφὶ δὲ ποίας εἰναλίας στομίοισιν ἐδήσατο , τῇσι γάνυνται σάλπαι τ ' ἠδ ' ὅσσοι βοτανηφάγοι ἰχθύες |
τοῦ λαγοῦ τὴν γαστέρα καὶ δίκτυα δοὺς ἅτε θηρευτῇ τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ , ἀπέστελλε ἐς τοὺς Πέρσας , ἐντειλάμενός | ||
καὶ τὸν ματαιότερον λόγον λέγοντες φασί σε ἐλθεῖν παρὰ τῶν οἰκετέων τὸν ὀνοφορβόν , καὶ ἐμὲ ἐκείνου εἶναι παῖδα . |
ταύτης τῆς φθίσιος . Θεραπεύειν δὲ χρὴ , φάκια πιπίσκοντα ἐμέειν : ἢν δέ σοι καιρὸς δοκέῃ εἶναι ἐλλέβορον πίνειν | ||
: καὶ ὄνειον γάλα καὶ τὰ ἄλλα προσάγειν , καὶ ἐμέειν , ἢν δέῃ : ἢν δὲ ἄπυρος μὴ ᾖ |
ἰητρεύειν , οἱ δέ τινες περὶ παντὸς ποιέονται ὅκως κριθὴν μηδεμίην καταπίῃ ὁ κάμνων , ἀλλὰ δι ' ὀθονίου διηθεῦντες | ||
ὑπὸ φρένας ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα , ἀνακέεσθαι ξυμφέρει , καὶ μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι : τῷ τοιῷδε σώματι μηδὲν προσφέρεσθαι , |
Οὗτος ὁ λόγος θεραπευτικός . περὶ τρώματος γὰρ διαλέγεται . τρῶμα δὲ λέγει ὁ Ἱπποκράτης αὐτὴν τὴν λύσιν τῆς συνεχείας | ||
ξύμφυϲιν τὸ ἕλκοϲ οὐκ ἀφικνέεται : ἕλκοϲ γάρ , οὐ τρῶμα γίγνεται . ἐπὶ δὲ τῇϲι ῥήξεϲι ἡ ξύμφυϲιϲ ἑτοιμοτέρη |
ἕπεσθαι τῇ ὥρῃ διαποικίλλοντα φαυλοτέροισι καὶ κουφοτέροισι , τοῖσί τε σιτίοισι καὶ τοῖσι ποτοῖσι καὶ πόνοισι , προσάγοντα ἡσυχῇ πρὸς | ||
τὸ ἐναντιωθὲν , ἔμετόν τε ξυμφέρει ποιήσασθαι , καὶ τοῖσι σιτίοισι κούφοισι προσάγειν ἐς ἡμέρας πέντε , καὶ τοῖσι περιπάτοισιν |
ὕδωρ δὲ τὸ μὲν ῥέον , τὸ δὲ πακτόν , ὁκόσον χιών τε καὶ πάχνα χάλαζά τε καὶ κρύσταλλος . | ||
ἢ σεῦτλα : πίνειν δὲ κατὰ τὸ σιτίον οἶνον , ὁκόσον ξύμμετρον , καὶ ὑδαρέστερον , καὶ ἀπὸ δείπνου περιπατῆσαι |
, ἑκάτερθε δὲ λευκαί ῥηγμῖνες φρίσσουσι διαυγέες : ἡ δὲ μεσηγύ ῥηγμίνων στεινὴ τελέθει ὁδὸς ἐκτὸς ἐλάσσαι : κεῖνο δ | ||
δὲ μέλαιναι ξηρότεραί τε καὶ στρυφνότεραι : αἱ δὲ οἰνωποὶ μεσηγύ τι ἀμφοῖν ἔχουσιν . Καὶ ἀμφὶ τῶν ἡλικιῶν ὡσαύτως |
κάθαρσιν δεῖ ποιέεσθαι τοῦ σώματος , ἐφ ' ὁκότερα ἂν ξυμφέρῃ τῷ ἕλκεϊ , εἴτε ἄνω , εἴτε κάτω . | ||
ἢ ὥστε ἅπαξ περιικνέεσθαι , πλῆθος δὲ , ὁκόσους ἂν ξυμφέρῃ , ποιησάμενον , τούτους ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ βρέχοντα |
οὗτος δότω τοι δίκην . Λυδοῖσι δὲ συγγνώμην ἔχων τάδε αὐτοῖσι ἐπίταξον , ὡς μήτε ἀποστέωσι μήτε δεινοί τοι ἔωσι | ||
τοῦ Ἴστρου τοῦ Σκυθικοῦ , καὶ εἰ ἐς ταὐτὸ συνέλθοι αὐτοῖσι τὸ ὕδωρ , μέζονες . δοκέειν δὲ ἔμοιγε , |
, ] ἀγλαὰν ἥβαν προλείπων . Φασὶν ἀδεισιβόαν Ἀμφιτρύωνος παῖδα μοῦνον δὴ τότε τέγξαι βλέφαρον , ταλαπενθέος πότμον οἰκτίροντα φωτός | ||
ὅς κεν ἐν ἠοῖ ἄρξηται κείνῃ μογέειν εὐήρεα γυῖα . μοῦνον μὴ στομάχοιο κακηπελίῃ βαρύθοιτο ἢ πλευρῆς : οὐ γάρ |
ἐς Νάξον πλοίῳ ἄνδρας φράσοντας τοῖσι Ναξίοισι πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα . Οἱ γὰρ ὦν Νάξιοι οὐδὲν πάντως προσεδέκοντο | ||
ταῦτα τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων : ἥ τε γὰρ γῆ ἐοῦσα πεδιὰς αὕτη |
ὥς μοι δοκέει γίγνεσθαι , φράσω : ὑπὸ τῆς ἱππασίης αὐτέους κέδματα λαμβάνει , ἅτε αἰεὶ κρεμαμένων ἀπὸ τῶν ἵππων | ||
ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον , ἐόντας τ ' αὐτέους ὠχρούς τε καὶ ἀσθενέας , καὶ ταῦτα οὐχ ἅπαξ |
μή τις διαταμὼν τὸν ἄνθρωπον , ἔπειτα ἐσμασάμενος ἐς τὴν κοιλίην , ἐκ τοῦ εἴσωθεν τῇ χειρὶ ἐς τὸ ἔξω | ||
φλαῦρα : τὰ ἐπὶ τούτοισι ῥίγεα , [ κύστιν καὶ κοιλίην ] ἐπιλαμβάνοντα , ὀδυνώδεα : ἦρα τὸ κωματῶδες τουτέοισιν |
ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν δοκέων δέ † καί ποκ ' Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ὤατ ' | ||
τέλος εἴτ ' ἀγαθὸν γίνεται εἴτε κακόν . πολλάκι γὰρ δοκέων θήσειν κακὸν ἐσθλὸν ἔθηκεν , καί τε δοκῶν θήσειν |
: οὐδ ' ὃς [ τὰν ] θερμοτάταν αἱμάδα κηκιομέναν ἑλκέων ἐνθήρου ποδὸς ἠπίοισι φύλλοις κατευνάσειεν , εἴ τις ἐμπέσοι | ||
τοῦτο δοκέουσιν εὔχροοι εἶναι . Ἑτέρη νοῦσος : ἡ κεφαλὴ ἑλκέων καταπίμπλαται , καὶ τὸ σῶμα οἰδέει , καὶ ἡ |
: ἢν δέ τοι βὴξ μὴ ἔῃ , ἀλλὰ γινώσκῃς ἔμπυον γινόμενον , δειπνήσας , ἐπὴν μέλλῃ καθεύδειν , σκόροδα | ||
γίγνηται καὶ τῆϲ ὀδύνηϲ ἐγκεομένηϲ καὶ ὑγρῆϲ καθάρϲιοϲ γιγνομένηϲ , ἔμπυον μὲν ἐλπὶϲ τὸν ἄνθρωπον ἔϲεϲθαι : ϲίνηπι δὲ ξυμμίϲγειν |
ἐμπεπαρμένην : πᾶϲαν γὰρ ὀϲτέων ξυμβολὴν νέμεται ἡ νοῦϲοϲ , ὅκωϲ ποδὸϲ ἢ χειρὸϲ ἄρθρον . γίγνονται δὲ τῶν ἄρθρων | ||
, ἀγρυπνίη . ἢν δὲ ἐπανέλθωϲι , τοῦτο μέν , ὅκωϲ ἐκ θανάτου πεφευγότεϲ , ἄνετοι τὸν βίον , ἀκρατέεϲ |
, καὶ τῶν ἄλλων προσθετῶν τῶν μητρέων τὰ προσήκοντα , ὁκόσα δηλαδὴ δριμέα ἐστὶ καὶ ἀπεσθίει , καὶ ὑφ ' | ||
, καταῤῥοώδεις δὲ οἱ τοιοῦτοι γίνονται . Διαιτῆσθαι δὲ ξυμφέρει ὁκόσα ξηραίνοντα ψύχει καὶ σίτων καὶ ποτῶν καὶ πόνων , |
Τὸ δὲ δίκαιον μὴ δεχόμενον καὶ ὃ ἂν μουσικὸν μὴ δέχηται ; Ἄμουσον , ἔφη , τὸ δὲ ἄδικον . | ||
. ἀτὰρ καὶ ἐπίβλημα ἔϲτω κοῦφον , παλαιόν , ὡϲ δέχηται μὲν τὸν ἠέρα , διαπνέῃ δὲ τοῦ θώρηκοϲ τὴν |
ἢ νίτρον ἢ ἀφρόνιτρον λαβόντα δεῖ συμπάσσειν τὸ βρέφος , φυλασσόμενον τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὸ στόμα : τὸ γὰρ παρεμπεσὸν | ||
τὸν κύκλον τοῦ ἄστεως , καὶ αὐτοῦ τοῦ κύκλου τὸ φυλασσόμενον τρεῖς καὶ τεσσαράκοντα , τὰ δὲ μακρὰ τείχη πρὸς |
μῆκοϲ καὶ πλάτοϲ ξύμμετρον , ὡϲ μήτε βληϲτρίζεϲθαι ἐν τῇ πλατείῃ μήτε ἀπὸ τῆϲ ϲτεινῆϲ ἐκπίπτειν κοίτηϲ . ἐν ψιλοῖϲι | ||
ἀρχή . Ἐν Λαρίσσῃ , ἀνὴρ ἐτρώθη ἐκ χειρὸς λόγχῃ πλατείῃ ὄπισθεν , καὶ τὸ ἄκρον διήνεγκε κάτω τοῦ ὀμφαλοῦ |
ἐκ τοῦδ ' ὄρνεον . ὥστ ' οὖν ἐσθίων τοῖς σιτίοισιν ἥδομαι . ἅπαντα δ ' εἶναί μοι δοκεῖ ῥοδωνιὰ | ||
καὶ ὀῤῥὸν τὴν ὥρην καὶ γάλα ὄνου πιπίσκειν , καὶ σιτίοισιν ὡς μαλθακωτάτοισι χρῆσθαι καὶ ψυχροῖσιν , ἀπεχόμενον τῶν δριμέων |
ἔτει ῥυῆναι τοῦτο μετὰ τὸ πρότερον ῥεῦμα , τὸ δὲ ξύμπαν τρὶς γεγενῆσθαι τὸ ῥεῦμα ἀφ ' οὗ Σικελία ὑπὸ | ||
σὸς νόμος , Λεπτίνη , καθάπαξ ἀσύμφορος ὢν καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν οὐδὲν ὑγιὲς , ἐν τούτῳ μόνῳ πρὸς ὄνησιν |
' ἐς ὀρθὸν , καὶ ἀνέπτυον : οἷσι δὲ καὶ ξὺν πυρετῷ , οὗτοι πολλῷ μᾶλλον καὶ δύσπνοοι καὶ διαλεγόμενοι | ||
ἰέναι . οἱ δὲ ἐκ τῶν Βαζίρων ὡς εἶδον ἀπιόντα ξὺν τῷ πλείστῳ τῆς στρατιᾶς τὸν Κοῖνον , καταφρονήσαντες τῶν |
ὀκτὼ πληρώσας λίθων πλὴν κάρτα βραχέος τοῦ περὶ αὐτὰ τὰ χείλεα , ἐπιπολῆς τῶν λίθων χρυσὸν ἐπέβαλε , καταδήσας δὲ | ||
σε φιλῆσαι , φεῦγε : κακὸν τὸ φίλημα : τὰ χείλεα φάρμακον ἐντί . ἢν δὲ λέγῃ , “ λάβε |
ἔδει κοινότερον πάντας τοὺς ἄθλους εἰς ὑπόμνησιν ἀγαγεῖν , ὅτι καθήρας γῆν καὶ θάλασσαν ἀπεθεώθη . ὁ δὲ Χρύσιππος Νεμεακὸν | ||
. αὐτὸς δέ , ἑνὶ τῷδε πολέμῳ τά τε λῃστήρια καθήρας καὶ βασιλέα καθελὼν μέγιστον καὶ συνενεχθεὶς ἐς μάχας , |
ἂν ποιήσειεν . Εἰ δὲ ἐν τῇ κεφαλῇ μείνειε , πολλὸν ἂν πόνον παράσχοι τῇ κεφαλῇ , ἐν τῇσι φλεψὶν | ||
καὶ αὐτὸς Δαρεῖος ἐγένετο , παρεσκευάσατο μὲν διηκοσίας τριήρεας , πολλὸν δὲ κάρτα ὅμιλον Περσέων τε καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων |
αὐτοῦ ὄρεος παρὰ τὴν ἑῴην θάλασσαν , οὐκέτι ταύτῃ τῇ πλευρῇ ἴσην , ἀλλὰ ἄκρην γὰρ ἀνέχειν ἐπὶ μέγα εἴσω | ||
δὲ ϲικύηϲ : ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεοῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ , εὐρὺ ἢ τὸ χάλκεον , πρηνὲϲ ἐπὶ τὰ |
κολλύρια , μύουρα δὲ κατὰ τὸ σχῆμα , καὶ κροκύδι περιελίσσειν ἢ λίνῳ ἐπιμήκει , ὅπως μετὰ τὸ αὐτάρκη μεῖναι | ||
πυριῇν : ὁκόταν δὲ διερὸν τὸ ῥάκος γένηται , ἕτερον περιελίσσειν . Τῆς πίτυος τὸν φλοιὸν καὶ τοῦ ῥοῦ τὰ |
θεοειδὴς ἥσθην : ἀμφίπολοι δ ' ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτός . τοῖσιν δ ' Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων : ἔγνω γὰρ | ||
θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει , τοῖσιν καμπύλ ' ἄροτρα μέλει : ἄλλος Ἀθηναίης τε καὶ |
τι τῶν ἀπὸ θύμου καὶ νάπυος ἀποτριμμάτων . ῥοφείτω δὲ πτισάνας καὶ ἔτνη κρέα τε ἐρίφων ἢ ἀρνῶν ἢ χοίρων | ||
τρυβλίον τούτῳ δότε πτισάνης , καταφρονοῦμεν εὐθέως : ἐὰν δὲ πτισάνας , θαυμάζομεν . καὶ εἰ μὲν σευτλίον , παρείδομεν |
τῷ αὐτῷ νόμῳ χρέωνται κατὰ τοὺς θανάτους τῶν βασιλέων . Ἐπεὰν γὰρ ἀποθάνῃ βασιλεὺς Λακεδαιμονίων , ἐκ πάσης δεῖ Λακεδαίμονος | ||
διαπλέκων ἐν τοῖσι δακτύλοισι τοῖσι ἑωυτοῦ καὶ διαλύων χρᾷ . Ἐπεὰν δὲ βασιλεὺς ὁ Σκυθέων κάμῃ , μεταπέμπεται τῶν μαντίων |
πίνειν ὀδυνήφατον εἰδώς . Καὶ σέο , δαιμονίη , μεμνήσομαι αὐτίκα , πέτρη , αὐτοκασιγνήτη πολιῆς καὶ ὁμώνυμ ' ἐχίδνης | ||
ὕδατος τὴν τῶν ἐνύδρων ἀπομιμούμενος φύσιν ; ἀλλ ' ὑποβρύχιος αὐτίκα τεθνήξῃ . ἀλλὰ πτερώσας καὶ μετεωρίσας σαυτὸν ἀεροβατεῖν ἐθελήσεις |
τὸ ἐπιδεόμενον χωρίον ἔσται , ἔτι δὲ αὖ παραγωγότερα τὰ ὀστέα , ἐνακούοντα τῆς κατατάσιος μᾶλλον . Ἐπὴν δὲ ἑβδομαῖος | ||
τῷ τάφῳ : Ἄσκρη μὲν πατρὶς πολυλήιος , ἀλλὰ θανόντος ὀστέα πληξίππων γῆ Μινυὰς κατέχει Ἡσιόδου , τοῦ πλεῖστον ἐν |
ἐϲ λύπην καὶ ἀθυμίην μοῦνον . ἀτὰρ καὶ μαίνονται μὲν ἐϲ τὰ πλεῖϲτα τοῦ βίου ἀφρονέοντεϲ καὶ δεινὰ καὶ αἰϲχρὰ | ||
. ἀτὰρ εἴτε πίνουϲι ψυχρὸν χανδὸν πουλὺ πλεῖϲτον , καὶ ἐϲ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίϲθηϲαν , εἶτ ' αὐτοῖϲ ἐξάπτεται τὸ |
σίτου δὲ μὴ γευέσθω τῇ ἡμέρῃ ταύτῃ , τῇ δὲ δευτέρῃ κόκκον δοῦναι κατάποτον , τῇ δὲ τρίτῃ δοῦναι διουρητικὸν | ||
εὐωδίη σφέας ἀπὸ τούτου ἴσχει , ἅμα δὲ ἀπαιρέουσαι τῇ δευτέρῃ ἡμέρῃ τὴν καταπλαστὺν γίνονται καθαραὶ καὶ λαμπραί . Ξεινικοῖσι |
χρὴ ἀνατιθέναι τουτέῳ , ὅ τι κοινότατόν ἐστιν καὶ μάλιστα αὐτέῳ πάντες χρεόμεθα . ἔστιν δὲ τοῦτο ὃ ἀναπνέομεν . | ||
τὴν κοιλίην : πολλαπλάσιον γὰρ καὶ τὸ κόπριον διεξίοι ἂν αὐτέῳ . Εἰ μέντοι ῥοφήματι χρέοιτο πτισάνῃ , ἐπιπίνοι δὲ |
τουτέων χρῆσθαι χρή . Κλύζε δὲ , ἢν δέῃ , κλυσμῷ πλέον ἢ δυσὶ κοτύλαις . Ὑποθυμιήσεις δέ ἐστι κεκομμένα | ||
ὁκόταν δὲ ἐς τὴν ὀσφὺν βάρος ἥκῃ , κάτω κλύσαι κλυσμῷ , ἢ καθᾶραι φαρμάκῳ : ὁκόταν δὲ καθαρθῇ , |
ἀνὴρ εὐεργὲς ἀείρας κόλπον ἐπιπροέηκε καὶ ἄσπετον ἔσπασε θήρην , ῥηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας . Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον | ||
' ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης εὐρείης ἐπλέομεν βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέϊ καλῷ ῥηϊδίως , ὡς εἴ τε κατὰ ῥόον : οὐδέ τις |
ὧδε δηλώσω : ἑξακοσίους ἀμφορέας εὐπετέως χωρέει τὸ ἐν Σκύθῃσι χαλκήιον , πάχος δὲ τὸ Σκυθικὸν τοῦτο χαλκήιόν ἐστι δακτύλων | ||
ἐκεῖ γὰρ ὡμίλουν . ὡς : οὐδ ' ἤθελες παίζειν χαλκήιον ἐς δόμον ἐλθών . Λεχεποίην : εἰ μὲν τὸ |
λευκὸς ἔῃ † στερεός τε πεφύκῃ , ἕψειν εἰς ἅλμην καθαρὴν τρία φύλλα καθέντα : ἂν δ ' ᾖ πυρρὸς | ||
, τουτέοισι ξυμφέρει ὑποκαθῆραι τὴν κοιλίην : ἢν δὲ μὴ καθαρὴν ποιήσας διδῷς τὰ ῥοφήματα , ὁκόσῳ ἂν πλείω διδῷς |
ἔχῃ , σίτων μὲν ἀπεχέσθω , ποτῷ δὲ ὡς ἐλαχίστῳ χρήσθω , μέχρις ἂν ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσι : καὶ ἢν | ||
ζωμὸν δὲ μὴ ῥοφεέτω , μηδὲ βάπτεσθαι : ἰχθύσι δὲ χρήσθω σκορπίοισι καὶ σελάχεσιν ἑφθοῖσι : θερμὸν δὲ μηδὲν ἐσθιέτω |
ἐμέο ἐλαύνων προσδόκιμός ἐστι . Τοῦτον καὶ ξεινίζετε καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε : οὐ γὰρ ὑμῖν ἐς χρόνον ταῦτα ποιεῦσι | ||
δὲ ὅσον τόξευμα ἐξικνέεται , ἵνα καὶ ποιέειν τι δοκέωσι ποιεῦντες μηδὲν καὶ οἱ Σκύθαι μὴ πειρῴατο βιώμενοι [ καὶ |
φράσω , ὅθεν τὸ φλέγμα γίνεται ἐν τῷ σώματι . Ἐπήν τις φάγῃ τυρὸν ἢ ὅ τι ἐστὶ δριμὺ , | ||
ὅκως τε καὶ διότι πλεῖον γίνεται ἐν τῷ σώματι . Ἐπήν τι πίῃ ἢ φάγῃ ὁ ἄνθρωπος , ὅ τι |
τρόπον τὸ νυμφέων διαιρεῖται , τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ αὐτέων , ὁπότε θηλυκὸν σημαίνει . καὶ ἔτι αὐτάων . | ||
γὰρ λεῖαι ἔωσιν , ἔστιν ὅτε οἱ ὑμένες ἀπ ' αὐτέων ἀφίστανται , ἐπὴν τὸ παιδίον ἄρχηται κινέεσθαι , οἱ |
ἡμερῶν ἕωθεν μὲν τοῦ δι ' ἐχιδνῶν φαρμάκων διδόναι ἅμα συχνῷ μέλιτι , τῇ κεφαλῇ δὲ τοῦ αὐτοῦ φαρμάκου πάλιν | ||
ἄλλον τιν ' οὑτωσί , νεώτερον ὄντ ' ἐμοῦ καὶ συχνῷ , ὅς ' ἐξ ὄψεως , οὐ μὴν ἰσχυρίζομαι |
ἐνδεέστερον : καὶ ἔμετον ποιησάμενος προσαγέτω , καθάπερ γέγραπται : μονοσιτέειν δὲ τοῦτον τὸν χρόνον ξυμφέρει μέχρις ἂν καταστῇ . | ||
, οὕτω γὰρ ἂν ἀπὸ ἐλαχίστων ἐμπιπλαῖντο : ἀλλὰ καὶ μονοσιτέειν καὶ ἀλουτέειν καὶ σκληροκοιτέειν καὶ γυμνὸν περιπατέειν ὅσον οἷόν |
ὑγρὰ καὶ μαλθακὰ καὶ ψυχρά . Δεῖ οὖν πρὸς τὴν ἡλικίην καὶ τὴν ὥρην καὶ τὸ ἔθος καὶ τὴν χώρην | ||
φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ οὐ πλέοσι |
πάσχει τοιαῦτα : μετὰ δὲ πῦον πτύει , καὶ οἷα ἕλκεος κρότωνας , καὶ αὖθις βὴξ , καὶ ἐῤῥάγη οὖν | ||
' ὀθόνιον φυλάσσειν : τὰ δ ' ἔξω μὲν τοῦ ἕλκεος τὸ κατάπλασμα ὠφελέει . Τὴν μὲν οὖν χρῆσιν αὐτέων |
ὡς ἐμὲ χωλὸν ἐόντα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη αἰὲν ἀτιμάζει , φιλέει δ ' ἀΐδηλον Ἄρηα . . . . “ | ||
ὅσαι στιχόωνται ἐπ ' ἀγρούς : καί σε γὰρ ἀθανάτων φιλέει νόος , ἐκ δ ' ἄρα βωμῶν ἠΰτε περ |
ἐλαχίστῳ ὕδατι ψυχρῷ ἢ μελικρήτῳ . Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι κοιλίη ὑγρὴ καὶ γνώμη τεταραγμένη , οἱ πολλοὶ τῶν τοιουτέων | ||
δὴ παρέχει , καὶ τῶν σιτίων ἀποκλείονται , ἥ τε κοιλίη ἐξελκοῦται , στῆσαι δὲ χαλεπὸν ἤδη γίνεται αὐτήν . |
προπετὴς ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονος : τὸ δ ' ἄλλο ὀστέον τοῦ βραχίονος ἐς τὸ ἔξω καμπύλον . Ὁμιλέει δὲ | ||
ὁμῶς τῇ τῆς ἐπερείσεως βίᾳ ἡ μηλωτρὶς εἰς αὐτὸ τὸ ὀστέον ἐμπαγήσεται . εἴωθε δέ ποτε διὰ τοῦ κεντήματος ἐκ |
ἀποτίνυσθαι ὁ Κλεομένης συντίθεται Λευτυχίδῃ τῷ Μενάρεος τοῦ Ἄγιος , ἐόντι οἰκίης τῆς αὐτῆς Δημαρήτῳ , ἐπ ' ᾧ τε | ||
αὐτῷ ἰκμάδος πλῆθος ἔνεστι , καὶ ἐν τῇ γῇ παντὶ ἐόντι τροφὴ ἔνεστι τὸ πρῶτον τῷ φύλλῳ ἀρκέουσα , ὅθεν |
χρόνῳ ἀνάγκη κρατηθῆναι τὸ σῶμα ὑπὸ τῆς ὑπερβολῆς καὶ ἐς νοῦσον ἀφικέσθαι . Τοῖσι μὲν οὖν ἄλλοισι μέχρι τούτου ἐπικεχείρηται | ||
καλλισφύρου ἄλκιμος υἱὸς Ἡρακλέης ἔκτεινε , κακὴν δ ' ἀπὸ νοῦσον ἄλαλκεν Ἰαπετιονίδῃ καὶ ἐλύσατο δυσφροσυνάων , οὐκ ἀέκητι Ζηνὸς |
τρόπος . χρὴ οὖν ἄτερ πάσης προσαγωγῆς διὰ τῶν ἀφαιρούντων διαιτᾷν . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ ἐν ♊ οὔσης κατακλιθῇ | ||
ψυχικῷ πυρέξαντας ἐπὰν λούσῃς , ὑγραινούσῃ τε καὶ εὐχύμῳ τροφῇ διαιτᾷν . Ἐπὶ πάντων μὲν χρὴ δηλονότι παραλαμβάνειν δίαιταν εὔχυμον |
, χλιάσματα προστιθέντα πρὸς τὸ πονέον μάλιστα , καὶ ῥοφήματι χρεέσθω ἀλεύρῳ ἑφθῷ , μέλι παραχέας , καὶ τῇ ἄλλῃ | ||
, μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας σιτίοισιν ὀλίγοισιν ὡς μάλιστα χρεέσθω , κρέασι σκυλακείοισιν ἢ ἀλεκτρυονείοισι θερμοῖσι : ἐζωμεῦσθαι δὲ |
ὄλεθροι ἐπιγίγνονται . Τοὺς τοιούτους δὲ ἢν μὲν ἐξ ἀρχῆς φαρμακεύειν προαιρῇ , πρὸ τῆς πέμπτης , ἢν βορβορύζῃ ἡ | ||
οἱονεὶ μαλακισθῇ . τοῦτο δὲ καὶ Ἱπποκράτης φησί : πέπονα φαρμακεύειν καὶ κινέειν μὴ ὠμά . . : μαλθάσσῃ ] |
καὶ τοῦ ἡλίου ἕλκοντος ἀπ ' αὐτῆς τῆς ἰκμάδος πρὸς ἑωυτὸν , καὶ διεῖσα τὸ πνεῦμα , ἅτε ψυχρὸν ἐὸν | ||
τοιαῦτα ἀτερπείη , ὅταν τευ ἀναμνησθῆι , καὶ δέδοικε καὶ ἑωυτὸν κακίζει . , οἱ δὲ θεοὶ τοῖσι ἀνθρώποισι διδοῦσι |
ἀλγέῃ τὰς ὑστέρας , κυκλαμίνου τὴν ῥίζαν ἐν οἴνῳ λευκῷ πιπίσκειν νῆστιν , καὶ θερμῷ λουέσθω , καὶ ἀπὸ θερμοῦ | ||
ὀῤῥὸν αἴγειον ἀφεψῶν : ἢν δὲ σπληνώδης ᾖ , μὴ πιπίσκειν τὸ γάλα μηδὲ τὸν ὀῤῥόν : καὶ ἐν τοῖσι |
Ἡμέραις οὕτω φησίν : ὦ Πέρση , σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ δ ' ἄϊε δίκης μηδ ' ὕβριν | ||
κώνειον ἁπλῶς μὲν ἐδέξω , αὐτοὶ δ ' ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι . Οὐ μόνον ἐς Πέρσας ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ |
, ἕως ἂν τεσσαρεσκαίδεκα ἡμέραι γένωνται : ἔπειτα κλυζέσθω χλιαρῇσι πυρίῃσιν : ἄμεινον δὲ θερμῷ , ὡς ἐξ ἡλίου , | ||
χρόνον ὁκόσον ἂν δοκέῃ καιρὸς εἶναι : καὶ πυριῇν βληχρῇσι πυρίῃσιν , ἀνακαθίζοντα ὑψόθι , ἢν δοκέῃ ἑκάστοτε καιρὸς εἶναι |
χεῖρα , ἢν δὲ κάτω , ὑπτίην . Ἴησις , ὀθονίοισιν . Ὅλη δὲ ἡ χεὶρ ὀλισθάνει ἢ ἔσω ἢ | ||
, ἢν δὲ κάτω , ὑπτίην . Ἴησις δὲ , ὀθονίοισιν . Ὅλη δὲ ἡ χεὶρ ὀλισθάνει , ἢ ἔσω |
, νέες δὲ ἑξακόσιαι συνελέχθησαν . Τῇσι μέν νυν στήλῃσι ταύτῃσι Βυζάντιοι κομίσαντες ἐς τὴν πόλιν ὕστερον τούτων ἐχρήσαντο πρὸς | ||
, καὶ σημήϊα , καὶ μεταλλαγάς : ἢ γὰρ ἔμετος ταύτῃσι χολώδης ἢ κατὰ τὴν κοιλίην κάθαρσις γίνεται , καὶ |
παρῆκται δὲ ἴσως παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν ἦ τι κασιγνήτοις ἐπιμέμφεαι οἷσί περ ἀνὴρ μαρναμένοισι πέποιθεν [ ] , καὶ εἰ | ||
ὠοτοκοῦσιν . φατίζεται : λέγονται , καλεῖται , ὀνομάζεται . οἷσί τ ' : καὶ τούτοις , οἷστισί τε τῶν |
καὶ πλείστοις ἐπιδείκνυται , ὡσαύτως περὶ τῆς ἀρετῆς ἀποφαίνεται , ὧδέ πως λέγων , ὅσα ἐγὼ μέμνημαι . φησὶ γὰρ | ||
ὄντως καὶ ἀληθῶς ἕν : τὸ δὲ μετὰ τὴν ἀρχὴν ὧδέ πως ἐπιβρίσαντος τοῦ ἑνὸς πάντα μετέχον τοῦ ἕν , |
δὲ ἐς τόσον ἔρχονται . ἔστιν αὐτοῖσι τῶν μὲν ὀφθαλμῶν ἴημα τὸ βόειον γάλα ἐγχεόμενον , πρὸς δὲ τὰς ἄλλας | ||
τὴν μήνιγγα μὴ ἀφικνέεσθαι , ἢν ἐξ ἀρχῆς λαμβάνων τὸ ἴημα τρυπᾷς , ἀλλ ' ἐπιλιπεῖν τοῦ ὀστέου λεπτὸν , |
ἄλλως τε καὶ ἀσθενής . Τοῦτον χρὴ ἐλλέβορον πιπίσκειν καὶ φάκιον , καὶ εὐωχέειν ὡς μάλιστα , ἀπεχόμενον τῶν δριμέων | ||
χρόνιον φάναι τὸ ῥεῦμα . Καὶ ἢν πολὺ ἴῃ , φάκιον ξὺν ἑλλεβόρῳ δοῦναι ἐμέσαι : ἔπειτα ἐς τὰς ῥῖνας |
ἦν , ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν | ||
τοξότας ἀποπέμψαντες χάριν θέσθε . Συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον ἐοῦσι πολλὸν προθυμοτάτοισι , ὥστε καὶ ταῦτα |
ποιήσασθαι , ὡς τοπρόσθεν γέγραπται . Τούτῳ ἢν ξυμφέρωσι , περιπάτοισι χρεέσθω : ἢν δὲ μὴ ξυμφέρωσιν , ἡσυχαζέτω ὡς | ||
, περὶ τὴν κεφαλὴν νοῦσον σημαίνει : τοῖσιν οὖν ὀρθρίοισι περιπάτοισι καὶ τοῖσιν ἀπὸ δείπνου πλέοσι χρηστέον πρὸς τῇ προτέρῃ |
καὶ ὑπὲρ τοῦ γούνατος μίην , καὶ ὑπὲρ τοῦ σφυροῦ μίην . Οὗτος , ἢν οὕτω καυθῇ , οὐκ ἀφίησιν | ||
εὐώδεσι καὶ λιπαροῖσι : τῇ δὲ ὑστεραίῃ τὴν γλήχωνα προστιθέναι μίην ἡμέρην : τῇ δὲ ἑπομένῃ πυριῇν τοῖσιν ἀρώμασι : |
ἐχέτω , σὺ δὲ τῶν ὤμων σείων , ἀκροάζεσθαι ἐς ὁκότερον ἂν ψοφέῃ : βούλεσθαι δὲ ἐς τὸ ἀριστερὸν ταμέειν | ||
ὁκόταν δὲ τὸ μὲν θῆλυ , τὸ δὲ ἄρσεν , ὁκότερον ἂν ἑκατέρου κρατήσῃ , τοιοῦτον ἐπαύξεται . Ὅμοια δὲ |