| μὴ σὺ μὲν ἀντιβίην κείνου , τέκος , εἰς ἔριν ἔλθῃς , ἀλλ ' ἑτέρους ὄτρυνε μετὰ σφίσι νείκεα βάλλειν | ||
| πολλὰ δὴ πρῴ . . μή μοι τότε γ ' ἔλθῃς : Παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς φίλοις ἐν |
| πολὺν χρόνον διατρίβων , εἰς ὁποίαν δ ' ἂν πόλιν ἀφίκῃ , τῶν πολιτῶν πάντων ἥττων ὤν , καὶ τοιοῦτος | ||
| δευτέρῳ τοῦ ἀπὸ τέλους δευτέρου , ἕως ἐπὶ τὰ μέσα ἀφίκῃ . ἐξήγησις τοῦ Πελέκεως . γέγραπται μὲν εἰς τὸν |
| . οὔκουν τοῦτο κρεῖσσον ἢ μένειν ; ἀλλὰ δῆτ ' ἔλθω ; θανὼν γοῦν ὧδε κάλλιον θανῆι . εὖ λέγεις | ||
| δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας αὐτὸς ἰὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω καί οἱ ὑπόσχωμαι Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' |
| εἴϲω διαφέρει . ἢν ὦν πρὸϲ ἅπαντα μὲν ὄκνοϲ καταπόϲιοϲ ἔλθῃ , θᾶϲϲον ἐκθανεῖν ἀνάγκη νόϲῳ τε καὶ λιμῷ . | ||
| πρὸς τῶν θεῶν , τοὺς βόακας , ἄν ποτ ' ἔλθῃ , λαυκομαινίδας καλεῖν . μεμαγμένην μικρὰν μελαγχρῆ μᾶζαν ἠχυρωμένην |
| οὐ πείσεται . ἔκπεμπέ νυν γῆς τούσδε τοὺς Εὐρυσθέως , κοὐδὲν βιαίωι τῆιδε χρήσομαι χερί . ἄθεον ἱκεσίαν μεθεῖναι πόλει | ||
| ' ἐστὶν ἡμῖν κόνεος ἢ τέφρας ποθέν . ἄνδρες πονηροὶ κοὐδὲν οἵδε σύμμαχοι . ὁτιὴ τὸ νῶτον τὴν ῥάχιν τ |
| : ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ ' ἵκηαι . Τὸν δ ' οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ | ||
| σόφος Ἀρχέστρατος : λάμβανε δ ' ἐκ Γαίσωνος ὅταν Μίλητον ἵκηαι , κεστρέα τὸν κέφαλον καὶ τὸν θεόπαιδα λάβρακα . |
| μὲν βορεάδας ἥξεις πρὸς πνοάς , ἵν ' εὐλαβοῦ βρόμον καταιγίζοντα , μή ς ' ἀναρπάσηι δυσχειμέρωι πέμφιγγι συστρέψας ἄφνω | ||
| Καλλιμέδοντ ' εἰς τοὔψον , εἰ φιλεῖς ἐμέ , παύσῃς καταιγίζοντα δι ' ὅλης ἡμέρας . ἔργον τυράννων , οὐκ |
| προσιδεῖν ἐθέλεις ὅντινα κεῖται , δέρκου θαρσῶν : ὁπόταν δὲ μόλῃ δεινὸς ὁδίτης , τῶνδ ' ἐκ μελάθρων πρὸς ἐμὴν | ||
| τύραννον ἐμπορεύεται , κείνου ' στὶ δοῦλος , κἂν ἐλεύθερος μόλῃ , ” ἐνέβαινεν ἐς τὸ σκάφος . καὶ ἐν |
| μὲν δὴ ταῦτα : θαλάσσης δ ' ἐς τέκν ' ἄνειμι * * * * οὐδὲ λοπὰς κακόν ἐστιν : | ||
| Νέστορ ' ἀγορητὴν ἄν , οὐδὲ τοὺς σοφοὺς ἅπαντας . ἄνειμι δῆτ ' ἐντεῦθεν εἰς τὴν γλῶτταν , ἣν ὁδὶ |
| καθαρώτερον γὰρ τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς τὰς κύλικας , ἡνίκ ' ἦν νέος . πρὸς φθεῖρα κείρασθαι κτίζε Βοιωτῶν | ||
| τοὺς ἐξ ἄστεως ἥκοντας , ὅσοι πρὸ τοῦ μέν , ἡνίκ ' ἔδει λαβεῖν ἐλθόντ ' ὀβολὸν μόνον , καθῆντο |
| : αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίαν ἐλθὼν εὐδαίμονα χώραν τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , | ||
| . αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίην ἐλθὼν εὐδαίμονα χώρην τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , |
| ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γ ' ἐλθεῖν , ἀλλὰ χορὸν δὲ ἔρχεσθ ' , ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν . Ὣς | ||
| ' εἴρηαι ἐπελθὼν Λαέρτην ἥρωα , τὸν οὐκέτι φασὶ πόλινδε ἔρχεσθ ' , ἀλλ ' ἀπάνευθεν ἐπ ' ἀγροῦ πήματα |
| ' ἐγκαλεῖν ἀδικεῖ ς ' ἐκεῖνος , ἄν ποτ ' ἔλθηις εἰς λόγους . εἰ δ ' ἐκβιάσει , δίκην | ||
| . ἢν δ ' ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ ' ἐλεύθερον ἔλθηις , ἔσσεαι ἀθάνατος θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός . |
| εἰς ἐμὲ εὐπρεπῆ λόγον : διὰ τί ἀποθανόντος Ἀλεξάνδρου οὐκ ἦλθες εἰς ἐμέ : ἀνοίκειον τοῦτο τοῦ ὑποκειμένου . ἔδει | ||
| σὰ χεῖρον διάθῃ . Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων , πάσας ἐνέπλησας τῶν ὑπὲρ ἡμῶν λόγων . |
| Φιλώνδας , ᾧ συνέστησεν τὸν πατέρα τὸν ἐμόν , ἐπειδὰν ἀφίκηται ἄγων τὰ ξύλα , τὸ ναῦλον παρασχεῖν , εἰς | ||
| ἄκρας ἐπιφανείας ἀνακάμπτει πάλιν , ἄχρις ἂν ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀφίκηται τόπον , ἀφ ' οὗ τὸ πρῶτον ὡρμήθη : |
| οὐ μάτην λέγεται Ἄραξις . ὃν μὴ περάσῃς πρὶν ἂν μόλῃς καὶ παραγενήσῃ πρὸς αὐτὸν τὸν Καύκασον , ἤτοι πρὸς | ||
| ὄρος ἐπὶ πολὺ διῆκον . . πρίν ] μέχρι . μόλῃς ] ἔλθῃς . . ἔνθα ] ὅπου . ποταμὸς |
| τὸν Περσῶν βασιλέα , ἵνα τῶι μὲν φαινομένωι Λακεδαιμονίοις βοηθῶν ἔλθηι κατ ' Ἀθηναίων , τῆι δὲ ἀληθείαι πορθήσας τὴν | ||
| ἔσω βᾶς ' εὐτρεπὲς ποιήσομαι . ] ὡς ἢν μὲν ἔλθηι πύστις εὐτυχὴς σέθεν , ὀλολύξεται πᾶν δῶμα : θνήισκοντος |
| . ἡ ἐν δημοκρατίηι πενίη τῆς παρὰ τοῖς δυνάστηισι καλεομένης εὐδαιμονίης τοσοῦτόν ἐστι αἱρετωτέρη , ὁκόσον ἐλευθερίη δουλείης . τὰ | ||
| μέντοι ἐπειρώτησιν ταύτην ἄρξειν Λακεδαιμονίοισι ἢ μυρίης κακότητος ἢ μυρίης εὐδαιμονίης . Ταῦτα δὲ εἴπας καὶ κατακαλυψάμενος ἤιε ἐκ τοῦ |
| . Ἀλλ ' εἰ , τὸ λεγόμενον , κατόπιν ὑμᾶς ἀγείρομεν ἑορτῆς , οἶδεν ὁ ποιητὴς καὶ ἄριστον ἄνδρα λοῖσθον | ||
| ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν , ἐς δ ' ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν , ἐς δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ |
| , τέρμα φίλον γαίης , ἀρχὴ πόλου , ὑγροκέλευθε , ἔλθοις εὐμενέων μύσταις κεχαρημένος αἰεί . Ἑστία εὐδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ | ||
| οὐ σφαγίων κλύει . μή μοι , πότνια , μείζων ἔλθοις ἢ τὸ πρὶν ἐν βίωι . καὶ γὰρ Ζεὺς |
| τρίτον ἐὰν ἄρηται , καὶ ἐξ αὐτοῦ τὸ δεύτερον πρόσωπον ἄρηαι , ἀποβολῇ τοῦ τʹ . . ΦΥΛΟΠΙΔΑ ΣΤΗΣΕΙΝ . | ||
| μέγαν τε σὰς ἐς χεῖρας ἄγουσιν , ἵνα κλέος ἐσθλὸν ἄρηαι . ἀλλ ' ἄγε δύσεο τεύχε ' ἀρήια , |
| κ ' ὄχ ' ἄριστον ἁπάντων εἴη , ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος : ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί | ||
| ' ἄρτον αὐτῶν , οἳ δὲ συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι . κεῖθι δ ' οὔτε πεμμάτων ἄπεστιν οὐδ ' ἑνασσεν ἀνθρώποισι |
| Δί ' οὐ πολλοί με φθάσουσιν , ἀλλὰ πρῶτος ἀναστὰς κελεύσω τοῖς Θηβαίοις ἀνταίρειν , ἂν μὴ πείθωνται λόγῳ μηδ | ||
| ἀποφήνω πάνυ ἀδικοῦντας αὐτούς , οὐ διὰ τοῦτο καὶ ἀποκτεῖναι κελεύσω , εἰ μὴ ξυμφέρον , ἤν τε καὶ ἔχοντάς |
| ἀθανάτ ' Ἀφρόδιτα πρόκειται : θάτερον δέ ἀλλὰ τυίδ ' ἔλθ ' αἴ ποτα κἀτέρωτα : ὥστ ' εἶναι τὸν | ||
| οἱ ἱπποτροφοῦντες καταναλίσκοντες αὐτῶν τὴν οὐσίαν . ΓΘ δεῦρ ' ἔλθ ' ] ἐνταῦθα σύναπτε τὸ “ πρὸς τὸ παρεστώς |
| λαβών , τὸν Ἑλένης φόνον διώκων , κἀμὲ μὴ σώιζειν θέληι σύγγονόν τ ' ἐμὴν Πυλάδην τε τὸν τάδε ξυνδρῶντά | ||
| σπάσας ; οὐ δῆτα : θυγατρὶ δ ' , ἢν θέληι , δώσω κτανεῖν . οἴμοι : τί δῆτά ς |
| τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
| ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
| ' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
| κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
| , ἀλλά ἕ φημι εἰς Ἄϊδός περ ἰόντα πυλάρταο κρατεροῖο γηθήσειν κατὰ θυμόν , ἐπεί ῥά οἱ ὤπασα πομπόν . | ||
| : λαμβάνοντα , αἴροντα : Ἡσίοδος : καί σε ἔολπα γηθήσειν βιότου αἰρεύμενον ἔνδον ἐόντος . παρὰ τὸ αἱρῶ τὸ |
| ] ος ἔφυς , αἰεὶ μερόπεσσιν ἀρήγεις : [ νῦν ἀπόνοσφι ] μένεις , πατρὶς δ ' ἔτι σεῖο χατίζει | ||
| ] ος ἔφυς , αἰεὶ μερόπεσσιν ἀρήγεις : [ νῦν ἀπόνοσφι ] μένεις , πατρὶς δ ' ἔτι σεῖο χατίζει |
| ὁ Ποσειδῶν τῶν πρεσβυτέρων ἐστὶ θεῶν , Ποντοπόσειδον ἢ ὦ πόντιε Πόσειδον ἢ μεταφορικῶς ἀπὸ τοῦ πόντου , ἀντὶ τοῦ | ||
| πολυώνυμε θηροφόνη , Λατοῦς χρυσώπιδος ἔρνος , σύ τε , πόντιε σεμνὲ Πόσειδον ἁλιμέδον , προλιπὼν μυχὸν ἰχθυόεντα οἰστροδόνητον , |
| προῖκα ἔδωκεν ὁ Τυνδάρεως : στεῖχ ' ὡς ἀθορύβως : πορεύου , ὅπως ὁ προσελθών μοι λόγος τοῦ γήρως τοῦ | ||
| παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει κορωνίς . κομίζου ] πορεύου . Κασάνδραν ] τήν . ἀμηνίτως ] ἀοργήτως . |
| , Πελασγιώτας δ ' ὠνομασμένους τὸ πρὶν Δαναοὺς καλεῖσθαι νόμον ἔθηκ ' ἀν ' Ἑλλάδα . , : οἱ μὲν | ||
| Εὐριπίδην ” Πελασγιώτας ὠνομασμένους τὸ πρὶν Δαναοὺς „ καλεῖσθαι νόμον ἔθηκ ' ἀν ' Ἑλλάδα . „ ἔστι δὲ καὶ |
| κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς . ποῦ τιν ' ἀνάκτων Τρώων εὕρω ; ποῦ δῆθ ' Ἕκτωρ τὸν ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύει | ||
| ὑπὸ πύργον ἐν πολέμῳ σῴζεσθαι : ἄλλως : ἐὰν μὲν εὕρω ἐχυρὰν καταφυγήν , σιωπῇ μετέρχομαι φαρμάκοις τὸν φόνον : |
| . οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς εἶναι ἡμετέρην παράκοιτιν ἔχων ἐνὶ δώμασιν Ἡρώ . εἰ δέ μοι | ||
| ἐμεῦ πέρι , καί ς ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ ' ἡμετέρην φιλίην νεβρὸν ὑπὲξ ἐλάφοιο λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς ποσσὶ |
| . ἀπώνατο : ἀπὸ τοῦ ὀνῶ ὀνήσω ὤνησα ὠνησάμην ὠνάμην ὤνου ὤνατο καὶ ἀπώνατο . ἢ ὄνημι συζυγίας δευτέρας τῶν | ||
| . ἀπώνατο : ἀπὸ τοῦ ὀνῶ ὀνήσω ὤνησα ὠνησάμην ὠνάμην ὤνου ὤνατο καὶ ἀπώνατο . ἢ ὄνημι συζυγίας δευτέρας τῶν |
| , πάντες ἴστε : τίς γὰρ ὑμῶν οὐ πώποτε εἰς τοὖψον ἀφῖκται καὶ τὰς δαπάνας τὰς τούτων οὐ τεθεώρηκεν ; | ||
| χρηστῶς προσένεγκε δι ' ἅλμης . μηδὲ προσέλθῃ σοί ποτε τοὖψον τοῦτο ποιοῦντι μήτε Συρακόσιος μηθεὶς μήτ ' Ἰταλιώτης : |
| ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι , εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' | ||
| σχεδὸν αἵματος οὐδ ' ἑὸν υἱὸν ἔτλη ἐσάντα ἰδεῖν οὐδὲ προτιμυθήσασθαι : εἰπέ , ἄναξ , πῶς κέν με ἀναγνοίη |
| τέρψας : πτωχεύει δὲ φίλους πάντας , ὅπου τιν ' ἴδηι . οὕτω , Δημόκλεις , κατὰ χρήματ ' ἄριστον | ||
| αὖός εἰμι τῶι δέει . οὕτως ἔχων γὰρ αὐτὸν ἂν ἴδηι μέ που τὸν διαβαλόντα , τυχὸν ἀποκτείνειεν ἄν . |
| ταχὺ τὸν εὐτυχῆ μετέβαλεν δαίμων , ταχὺ δὲ πρὸς πατρὸς τέκν ' ἐκπνεύσεται . ἰώ μοι μέλεος . ἰὼ Ζεῦ | ||
| τε σαοῖ , καὶ πότμον ἐπισπεῖ εὖτε δόλοις νήχοντα κακοφθόρα τέκν ' ἁλιήων οἰωνὸν χραίνωσιν , ὁ δ ' ἐς |
| ὥς χ ' ὁ ξεῖνος ἐνίσπῃ οἷσι φίλοισιν , οἴκαδε νοστήσας , ὅσσον περιγινόμεθ ' ἄλλων ναυτιλίῃ καὶ ποσσὶ καὶ | ||
| ' Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης . Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| , τολμᾶν δ ' ἐμόν . ἐν ταῖς Ἀθήναις , δῶμ ' ὅταν τοὐμὸν μόληι . οὐκ εὖ τόδ ' | ||
| τινα πότμον ἐπέσπεν . ” ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κατὰ δῶμ ' Ὀδυσῆος . τὴν δ ' ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον |
| ἔξω δ ' ἐγενόμην γνώμης ἐμῆς . κακῶν γὰρ ἄρτι κῦμ ' ὑπεξαντλῶν φρενί , πρύμνηθεν αἴρει μ ' ἄλλο | ||
| ? [ ἴσα ] κἀς [ ] πολίας ? ? κῦμ ' ἄλος [ ] ἐσβάλην ? ? [ ] |
| ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον βήσομεν : τέσσαρα ἴσα , ἐρύσσομεν , ἀγείρομεν , θείομεν | ||
| ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω , |
| μακρὸν γενήσεσθαι μελλόντων . Πολλοί σε μισήσουσιν , ἂν σαυτὸν φιλῇς : τοῦτό φασι Νύμφας πρὸς Νάρκισσον εἰπεῖν , ἀποβλέποντα | ||
| ὁπότερος νῷν ἐστί σοι εὐνούστερος , διάκρινον , ἵνα τοῦτον φιλῇς . Ναί , ναί , διάκρινον δῆτα , πλὴν |
| : οἳ δὲ δὴ ἄλλοι ἔρχεσθ ' ὄφρ ' ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ | ||
| , εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' ἂν ἵκησθε ἐς δόμον : ἔνθα δ ' ἔπειτα θυηλὰς ἀθανάτοισιν |
| τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , ἵνα γνώῃς | ||
| . καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ θείομεν , εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι . |
| μὲν ὡς φίλος , τοῦτο δὲ ὡς ἄρχων Τύρου . πέμπε δὴ πρὸς αὐτὸν ἐπιστολὴν ὑπὲρ τοῦ δόντος σοι τὴν | ||
| . ὅταν οὖν τὰ αὑτοῦ μετὰ σοῦ θῆται καλῶς , πέμπε ἡμῖν αὐτὸν γέμοντα τῶν παρ ' ἡμέραν σοὶ πραττομένων |
| δ ' αὖτ ' ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος . ἀλλ ' ἄγ ' ἀριστῆας Δαναῶν κάλει , ἤν τις ἀκούσῃ . | ||
| κατηγορήσειν , ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν . ἴθι νυν , ἄγ ' αὐτὼ δεῦρο . ταῦτα χρὴ ποιεῖν . τουτὶ |
| γ ' ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων ἤματι εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο , Φαιήκων ἐς γαῖαν , οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν | ||
| βῶλοι τῶν καρπῶν τὰς ἀναδόσεις ποιοῦνται : ὅθεν Ὅμηρος „ ἐρίβωλον „ καὶ ” ἐριβώλακα ” τὴν γῆν λέγει . |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| ὅτε ὁρῶμεν καὶ διανοούμεθα [ καὶ ] ὅτε διανοούμεθα καὶ βαδίζομεν καὶ γράφομεν ὅταν βαδίζωμεν καὶ ὅταν γράφωμεν . τὸ | ||
| ᾄδουσι πάντα τὸν βίον . Διὰ ταῦτα τόνδε τὸν βάδον βαδίζομεν , κανοῦν δ ' ἔχοντε καὶ χύτραν καὶ μυρρίνας |
| ἅρμα καὶ ἵπποι ἑστᾶς ' , ὄφρ ' Ἠὼς ἠριγένεια μόληι : ἔνθ ' ἐπέβη ἑτέρων ὀχέων Ὑπερίονος υἱός . | ||
| απα [ . . . [ ! ´αρ ] ? μόληι : ποτνια ! [ ] ῶπιδ [ [ ] |
| ] εἴπερ , ἐπεί . ἐς κόρακας ] ἀπελεύσῃ , ἀπέλθῃς , εἰς τὴν ἀπώλειαν . , φθαρῇ . ἰδοὺ | ||
| καὶ ἠφανισμένος . εἰ ] ἐπειδή . ἐς κόρακας ] ἀπέλθῃς . ὡς ] ὄντως . ἠλίθιον ] μωρόν . |
| ” ἐπὶ ἅλω “ καὶ ” ἐπιαλῶ “ . Θ ἄξεις ἐπιάλων : ἔστιν ἡ γραφὴ δισσή , ” ἐπιάλων | ||
| Εἰ γάρ με , φησίν , ὦ Ἀρισταίνετε , δεύτερον ἄξεις Ἕρμωνος τουτουί , ἀνδρός , ἵνα μηδὲν ἄλλο κακὸν |
| καὶ θυόεντες βωμοὶ καὶ τέμενος , τετέλεστο δὲ πάντα μελάθρωι ἕδρανά τε κλισμοί τε θεοκλήτους ἐπὶ δαῖτας . Καὶ τότε | ||
| καὶ θυόεντες βωμοὶ καὶ τέμενος , τετέλεστο δὲ πάντα μελάθρωι ἕδρανά τε κλισμοί τε θεοκλήτους ἐπὶ δαῖτας . Καὶ τότε |
| πολλά , τά τοι φέρομεν : σὺ δὲ τῶνδ ' ἀπόναιο , καὶ ἔλθοις σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν , ἐπεί | ||
| πολλά , τά τοι φέρομαι : σὺ δὲ τῶνδ ' ἀπόναιο , καὶ ἔλθοις σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν , ἐπεί |
| : οἱ γὰρ Δωριεῖς τὴν γῆν δᾶν λέγουσιν καὶ † δίαν , ὡς καὶ τὸν γνόφον δνόφον : φεῦ δᾶ | ||
| γε μὴν ἐν τοῖς βαλανείοις Μαραθωνομάχαι πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον |
| ὅτι γίνεται ὅμοια τὰ ΑΒΓ ΔΕΖ τρίγωνα . ἐὰν γὰρ λάβω τὰ κέντρα τὰ Μ Ν , καὶ ἐπιζεύξω τὰς | ||
| μὲν οὐ προσιέμην δανείσασθαι , εἰδὼς ὅτι ἀναλώσας ὃ ἂν λάβω οὐχ ἕξω ἀποδοῦναι , νῦν δέ μοι δοκῶ εἰς |
| ταῖς αἰσχραῖσι συνῶμεν , οὐκ ἐπιλείψει τὸ πέος πρότερον πρὶν ἐκεῖς ' οἷ φῂς ἀφικέσθαι ; οὐχὶ μαχοῦνται περὶ σοῦ | ||
| τοίνυν καὶ τὸ πρῶτον , οὗ πολεμεῖν ὑμῖν ᾤετο , ἐκεῖς ' ἐμίσθωσεν αὑτὸν πολλαχός ' ἄλλοσε μισθῶσαι παρόν , |
| μὴ ἡττηθῆναι λαγώ , ὅτι καὶ ὁ λαγὼς τὰ ὄρθια θεῖ ἄμεινον , ἐκεῖναι δοκοῦσιν γενναιότεραι αἱ κύνες , ὅσαι | ||
| συγκεχώρηκεν καλῶς , σοφὸς παρ ' ἡμῖν , καὶ τὰ θεῖ ' ἐπίσταται . ἀλλ ' , ὦ Κρίτων , |
| , καλὸς ἐπείη ὡχαρνῆθεν ἀεὶ κισσὸς ἀεξομένῳ . Οὐχ ὁ τρηχὺς Ἐλαιὸς ἐπ ' ὀστέα κεῖνα καλύπτει οὐδ ' ἡ | ||
| ' ἄμφω ῥῆξε τένοντε : ὦσε δ ' ἀπὸ ῥινὸν τρηχὺς λίθος : αὐτὰρ ὅ γ ' ἥρως ἔστη γνὺξ |
| εινω παράγωγα διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , φαείνω : ἀλεείνω : ἐλεείνω : τὸ ὀρίνω : ὠδίνω | ||
| ἐπιεικέ ' ἀμοιβήν , δύσομαι εἰς Ἀΐδαο καὶ ἐν νεκύεσσι φαείνω . τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς : |
| περὶ ὁτέων γράφεις , καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι ἐς Σῦρον . ἦ γὰρ ἂν οὐ φρενήρεες εἴημεν | ||
| ' αἰσχυνῶ γε Κρησίους δόμους οὐδ ' ἐς πρόσωπον Θησέως ἀφίξομαι αἰσχροῖς ἐπ ' ἔργοις οὕνεκα ψυχῆς μιᾶς . μέλλεις |
| : Ζεὺς τάδ ' εἰδείη μέγας , ὡς οὐχ ἑκοῦσα τῶιδ ' ἐκοινώθην λέχει . ἀλλ ' οὔ σφε πείθω | ||
| ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα . ἀλλ ' εἶμ ' ὀρυκτὸν τῶιδ ' ἀναρρήξων τάφον , ὡς σύντομ ' ἡμῖν τἀπ |
| ' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
| μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
| γὰρ δύνηται τοῦτον ποιεῖσθαι τὸν ἀναπλασμὸν ψυχή , τουτέστιν ὅταν πεφύκῃ , διάνοια καλεῖται , ὅταν δὲ ἐνεργητικῶς ἤδη ποιῇ | ||
| οὐδὲ γυναικῶν βαθυκόλπων καλὸν τὸ πρόσωπον , ἐὰν μὴ κόσμιον πεφύκῃ . ἡ γὰρ αἰδὼς ἄνθος ἐπισπείρει . καὶ ὁ |
| μάλ ' ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων , ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ αὐτοῦ ἐπ ' ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος | ||
| ἂν ὑμᾶς ἔχειν μὴ φανερῶς αὐτῆς ἐνδούσης , ἢ ' κεῖνον λαβεῖν βούλεσθαι . οἶμαι μὲν οὖν οὐδὲ βοηθήσειν αὐτήν |
| , ἧς ἐκτραπῆναι οὐκ ἔστιν . ἐγέννησε δὲ καὶ τὸν πόντον , , μήτινι συνελθοῦσα , ἔπειτα δὲ συνελθοῦσα τῷ | ||
| τῷ Ποσειδῶνι καὶ Νηρηίσι σπένδειν ἐκ χρυσῆς φιάλης ἐς τὸν πόντον . λέγουσι δὲ καὶ πρῶτον ἐκ τῆς νεὼς σὺν |
| ῥ ' ἔβαλον ῥινούς , σὺν δ ' ἔγχεα καὶ μένε ' ἀνδρῶν χαλκεοθωρήκων : ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι ἔπληντ ' | ||
| σχέσιν καὶ τὴν ἐν τόπῳ , ἄνω ἔρχομαι , ἄνω μένε : ἄττα , πρόσω φέρε τόξα : καὶ ἐπὶ |
| ὅ γ ' Ἀχιλλεύς ἐστι καὶ οὐ κίε δῶμ ' Ἀίδαο , εἴ τέ τις ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ | ||
| γὰρ τῆς νήσου κεῖται ἡ Μαριανδυνία . ἔνθα μὲν εἰς Ἀίδαο : κατὰ τὸν ἐν τῇ Μαριανδυνίᾳ Ἀχέροντα ὡς ἐπὶ |
| χεῖρα . ἐροῦσι πολλοί : πολλὰ σαυτὸν ἀσπάζου , ἐπὴν ἔχηις τι : πάντα σοι φίλων πλήρη : πλουτοῦντα γάρ | ||
| , μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο , μὴ τὰ σκλήρ ' ἔχηις . καὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν , ἡμίνας δύο |
| αὐτὰρ ἔπειτα δμῶας ἀναψῦξαι φίλα γούνατα καὶ βόε λῦσαι . Εὖτ ' ἂν δ ' Ὠρίων καὶ Σείριος ἐς μέσον | ||
| γένους διαλεγόμενος τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον , Εὖτ ' ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν , ἀλλ ' ἡνίκ |
| σκοπὸν εἵλομεν . . νηὶ δ ' ἐνὶ πρύμνῃ ἔναρα βροτόεντα Δόλωνος θῆκ ' Ὀδυσεύς , ὄφρ ' ἱρὸν ἑτοιμασσαίατ | ||
| χάζεο , λεῖπε δὲ νεκρόν , ἔα δ ' ἔναρα βροτόεντα : οὐ γάρ τις πρότερος Τρώων κλειτῶν τ ' |
| δ ' αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ | ||
| νῆσον ἐρήμην κάλλιπεν : τὴν δ ' ἐθέλων ἐθέλουσαν ἀνήγαγεν ὅνδε δόμονδε . ” χωρὶς δὲ τούτων ὁ Ἐρατοσθένης ἑαυτῷ |
| , ἴσως γὰρ τόπον ἐσχατιαῖς προσιδεῖν ἐθέλεις ὅντινα κεῖται , δέρκου θαρσῶν : ὁπόταν δὲ μόλῃ δεινὸς ὁδίτης , τῶνδ | ||
| ; ἦ θεωρήσων τύχας ἐμὰς ἀφῖξαι καὶ συνασχαλῶν κακοῖς ; δέρκου θέαμα , τόνδε τὸν Διὸς φίλον , τὸν συγκαταστήσαντα |
| κλέος : ὧς δὲ καὶ ὧλλοι ἥρωες κλῄσουσιν ἐς Ἑλλάδα νοστήσαντες , ἡρώων τ ' ἄλοχοι καὶ μητέρες , αἵ | ||
| ' ἀκαχήσῃ . Πολλοὶ δ ' εὐχετόωντο κατ ' οἰκία νοστήσαντες τοίης τῆσδ ' ἀλόχοιο παρὰ λεχέεσσιν ἰαῦσαι . Καὶ |
| ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
| Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
| παίδων ἐμῶν , ἀλλὰ οὐκ ἐν αὐγαῖς ταῖς ἐμαῖς ζόη σφ ' ἔχειν : τὸ μὴ παρὸν δὲ τέρψιν οὐκ | ||
| νῦν εἴ ποτ [ ὑμεῖς τεας ? [ μνησθέντ [ σφ [ ὦ φίλτατε [ ! ! ] πηστα ? |
| ] ; καὶ τόνδε φέρεις ἡγήτορα φύτλης [ ] . αὐδήσω [ σε ] Πλάτωνα ; Πλατωνίδος ἐσσὶ γενέθλης [ | ||
| η ἔχει , ἡβῶ ἡβήσω , σιγῶ σιγήσω , αὐδῶ αὐδήσω , θῶ θήσω : τὸ μυκῶ μυκήσω , τιμῶ |
| τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος . Καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ' ἀνασπαστοῦ | ||
| τῆς ἀπάτης τὸ „ καί κεν ” ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην . ” τοῦτο δ ' ἤτοι ἀντὶ τοῦ πολυπόθητον |
| δαμνᾷ ἀθανάτους ἠδὲ θνητοὺς ἀνθρώπους . εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης , Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν | ||
| βίοτον καὶ ἤθε ' ὀπάσσας Ζεὺς Κρονίδης κατένασσε πατὴρ ἐς πείρατα γαίης . καὶ τοὶ μὲν ναίουσιν ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντες |
| δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ' ν ἐμοὶ θρασύς . Ἄναξ Ὀδυσσεῦ , καιρὸν ἴσθ ' ἐληλυθώς , εἰ μὴ ξυνάψων | ||
| : μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα , φαίδιμ ' Ὀδυσσεῦ . βουλοίμην κ ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ , |
| σχῆμα καταφυλάξῃ . ἀλλ ' ὡς μάλιστα τοῖν ποδοῖν ἐπικτυπῶν βάδιζε . ἡμῖν δ ' ἂν αἰσχύνην φέροι πάσαισι παρὰ | ||
| καὶ τὸν Σπεκτάτον ἡγοῦ τάχιστα ὄψεσθαι . μεθ ' οὗ βάδιζε , πρὸς θεῶν , εἰς Ἰταλίαν , ὡς σοί |
| δίκη πρότερον φήμης τὸν δυσκέλαδόν θ ' ὕμνον Ἐρινύος ἀχεῖν Ἀίδα τ ' ἐχθρὸν παιᾶν ' ἐπιμέλπειν . ἰώ . | ||
| πˈρὶν ὥρας . εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε πὰρ χθόνιον Ἀίδα στόμα , Ταίναρον εἰς ἱερὰν Εὔφαμος ἐλθών , υἱὸς |
| μὰ δί ' , οὐ πρὶν ἄν γέ σε στέφανον ἴδω λαβόντα γεύσωμαί τ ' ἔτι . οἱνοχόος ἄδικος . | ||
| ἢ τοῖς σοροπηγοῖς τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω ; φέρ ' ἴδω , σὺ τοῦτον τίνα νομίζεις ; εἰπέ μοι . |
| παγκρατὲς γάνος , βέβακες δαιμόνων ἁγώμενος : Δίκταν εἰς ἐνιαυτὸν ἕρπε καὶ γέγαθι μολπᾷ . Θόρε κἐς ] πόληας ἁμῶν | ||
| εὐμαθὲς σφραγῖδος ἕρκει τῷδ ' ἐπὸν μαθήσεται . Ἀλλ ' ἕρπε καὶ φύλασσε πρῶτα μὲν νόμον , τὸ μὴ ' |
| κόρυμβα καταπλήσσουσιν ἐχέτλης . ἀλλ ' ὅταν αἰγυπιὸς γαμψώνυχος ἀκρίδα μάρψῃ , δὴ τότε λοίσθιον ὀμβροφόροι κλάγξουσι κορῶναι . νίκη | ||
| ' ὁπόταν ] αὕτη ἐστὶν ἡ ἀρχὴ τοῦ χρησμοῦ . μάρψῃ ] λάβῃ . βυρσαίετος ] τὸν Κλέωνα λέγει . |
| [ ] ? αν ! [ δακρύεται βρέφη μ [ Σκυθίην ποτὲ γ ? [ καὶ μανεῖσα γέγον [ ἀχάριστον | ||
| ' ἀποκλινθεὶς παιδὸς ἐς ἀγκαλίδας μακρὸν ἔτεινεν ὕπνον . Ἐς Σκυθίην Ἀνάχαρσις ὅτ ' ἤλυθε πολλὰ μογήσας , πάντας ἔπειθε |
| ! ! ! ! ! ﹙ ! ﹚ στείβοισα ] ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α | ||
| ἀκριβολογίαν ποιησόμεθα . † παντὸς μέτρου καὶ τοῦ ὀνομαζομένου κανὼν ποδ . ἐπιπέδου λιθικοῦ πήχ . , ἐφ ' ᾧ |
| ' εἰσαΐουσαι ἐξ ἐμέθεν , μὴ πατρὸς ἐς οὔατα μῦθος ἵκηται : τὸν ξεῖνόν με κέλονται ὅτις περὶ βουσὶν ὑπέστη | ||
| δόμοισι , μὴ δή μοι Τροίηθε κακὴ φάτις οὔαθ ' ἵκηται σεῖο καταφθιμένοιο κατὰ μόθον . Οὐ γὰρ ὀίω ἐλθέμεναί |
| ἀκροώμενον , οἷόν ἐστι καὶ τοῦτο : Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα | ||
| ' Ἀτρεΐδης εἶχε ξανθὸς Μενέλαος . Ἀντίλοχος δ ' ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο : ἔμβητον καὶ σφῶϊ : τιταίνετον ὅττι |
| καὶ πολεμιώτατον ἐκείνῳ ὁμολογεῖς εἶναι ; πρὸς ταῦτα χαλέπαινε καὶ πήδα , ἔφη , καὶ μιαρώτατον ἀνθρώπων ἐμὲ νόμιζε καὶ | ||
| , ποικίλλετε . ἀντὶ τοῦ σκέπασον τῇ ἄμπυκι . οἷον πήδα . . ὡς ἔλαφος . . χορωφελέταν : Ἀντὶ |
| , ἐπεί κε τέκωσι , τοκῆες . εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε , ὄφρα σε | ||
| εὐωδία : οὗ κινυμένου Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶμα ἔμπης εἰς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ ' ἀυτμή . καὶ στρωμνὰς |
| παῖδα . καὶ μὴν τὸν Οἰκλέους γε γενναῖον τόκον θεοὶ ζῶντ ' ἀναρπάσαντες ἐς μυχοὺς χθονὸς αὐτοῖς τεθρίπποις εὐλογοῦσιν ἐμφανῶς | ||
| ἐπεξιακχάσας , σοὶ ξυμφέρεσθαι καὶ κτανὼν θανεῖν πέλας , ἢ ζῶντ ' , ἀτιμαστῆρα τὼς ἀνδρηλάτην , φυγῇ τὸν αὐτὸν |
| καὶ Ἀριστοφάνης φησί : ἀλλ ' ὦ Δελφῶν πλείστας ἀκονῶν Φοῖβε μαχαίρας , καὶ προ - διδάσκων τοὺς σοὺς προπόλους | ||
| τόπον πυργώσας καὶ ποιήσας αὐτὸν εὐτειχῆ : ἄλλως : ἰὼ Φοῖβε πυργώσας : βουλόμενος παραμυθήσασθαι ὁ χορὸς τὴν Ἑρμιόνην μέλλουσαν |
| ἐκείνῳ φημὶ ἔπη οὕτως : εἰ μὴ γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , | ||
| δὲ εἶπεν Ὀλυμπιόδωρος ὁ φιλόσοφος εἰ μὴ γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , |
| εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν | ||
| εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν |
| ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ' ἐπέεσσι : νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε , κτήματα δ ' ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα | ||
| δ ' αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον βήσομεν : τέσσαρα ἴσα , ἐρύσσομεν , ἀγείρομεν , θείομεν , βήσομεν . καὶ Θουκυδίδης |
| ἔρημα τὰ πρόσθ ' αὐλᾶς . καλῶς τά γ ' ἐνθένδ ' : ἀλλὰ τἀπὸ σοῦ σκόπει : ὡς οὔτις | ||
| μερισμός . καὶ γὰρ εἰ ] συμπέρασμα τοῦ δευτέρου . ἐνθένδ ' ἂν ] ἤγουν ἀπὸ τῶν ῥητόρων τῶν Ἀθηναίων |
| τλήμων ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου πύργους ἔπερσα , κἀς πάτραν χρήιζων μολεῖν οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸς θεῶν τυχεῖν . Λιβύης | ||
| παθὼν ἀπ ' ἐμεῦ ἀγαθὸν μέγα μὴ χάριν οἶδας , χρήιζων ἡμετέρους αὖθις ἵκοιο δόμους . Ἔστε μὲν αὐτὸς ἔπινον |