οὐ μάτην λέγεται Ἄραξις . ὃν μὴ περάσῃς πρὶν ἂν μόλῃς καὶ παραγενήσῃ πρὸς αὐτὸν τὸν Καύκασον , ἤτοι πρὸς | ||
ὄρος ἐπὶ πολὺ διῆκον . . πρίν ] μέχρι . μόλῃς ] ἔλθῃς . . ἔνθα ] ὅπου . ποταμὸς |
μὴ σὺ μὲν ἀντιβίην κείνου , τέκος , εἰς ἔριν ἔλθῃς , ἀλλ ' ἑτέρους ὄτρυνε μετὰ σφίσι νείκεα βάλλειν | ||
πολλὰ δὴ πρῴ . . μή μοι τότε γ ' ἔλθῃς : Παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς φίλοις ἐν |
σφ ' Ἀχιλλεὺς οὔτ ' ἂν Αἴαντος δόρυ μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμ ' Ἀργείων σχέθοι , τείχη κατασκάψαντα καὶ πυλῶν | ||
εἰ γὰρ τὰ τοῦδε τόξα μὴ ληφθήσεται , οὐκ ἔστι πέρσαι σοι τὸ Δαρδάνου πέδον . Ὡς δ ' ἔστ |
: σὲ δὲ καὶ Νηρηΐδων ἁλιπορφύρων χοροὶ ἄκροις ἐπισκιρτῶντες τοῖς κύμασι κύκλῳ περὶ πᾶσαν χορεύουσι : σὸς ἐραστὴς οὐ ποταμός | ||
: συστροφαῖς . παλιῤῥοίαις : ταῖς ὑποστροφαῖς τῶν κυμάτων , κύμασι , ταῖς εἰς τοὐπίσω ῥεύσεσιν , ἢ ταῖς ἀναστροφαῖς |
μύθους μειλικτοὺς ἀνδρῶν ἔργοις . καί μοι πρῶτον μὲν ψυχά ὀρθὰν βαίνοι πρὸς γραμμάν ἀψευδεῖ γλώσσης ῥύμῃ : γυίων αὖθις | ||
τὴν νύκτα . Ὀρθὰν ] * Δέον ὀρθῶς εἰπεῖν , ὀρθὰν εἶπε πρὸς τὸ κορυφάν : τὸ δὲ προτέρων ἢ |
? [ ! ! ] ! [ ! ] τεῖχος βασιλήϊον ἀγνοισσβιότοισις ? ? ! ! ? ! ! ὀ | ||
: ὦ ἴτε λαοί . κηρύσσω † δ ' ὁσίαν βασιλήϊον αὐτῶι δ ' αὐδὰν † εὐτεκνίαν τε γάμοις , |
ὅμοιον τῷ „ τὸν δ ' Ὀδυσεὺς προπάροιθεν ἰδὼν Διομήδεϊ δεῖξε „ . τοπικῶς δὲ ” ἔστι δέ τις προπάροιθε | ||
ἀλλά μιν οὔ τι υἱὸς Λαέρταο πύκα φρονέων ἐνὶ θυμῷ δεῖξε Νεοπτολέμῳ , ἵνα οἱ μὴ πένθος ἀέξῃ θυμὸς ἐνὶ |
, δημιουργὸς ὢν κακῶν μέγιστος ἴστω καὶ βροτοῖσι δυσμενής . ἐχθροῖσιν εἴη πολεμίαν δάμαρτ ' ἔχειν . μοχθοῦμεν ἄλλως θῆλυ | ||
εἴποις ἄλλο πλὴν αὑτῷ πόνους φῦσαι , πολὺν δὲ τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων ; Μή νύν ποτ ' , ὦ παῖ |
στῆλαι τοῦ Ἡρακλέουςἥ τε Ἀλύβη καὶ ἡ Ἄβεννα παρὰ τοῖς τέρμασι τῆς καθ ' ἡμᾶς θαλάσσης καὶ τῆς ἀρχῆς τοῦ | ||
δ ' εὐρέα τὴν εἴσοδον , τὰ δὲ πρὸς τοῖς τέρμασι περικλείοντα . τούτων δὲ τὰ μὲν τῷ σχήματι διέστηκε |
παισὶν ἡμῶν δηλονότι . Γνώμῃ : βουλῇ . ἔφρασε : ἡρμήνευσεν . τὸ ξύμπαν : τὸ κεφάλαιον ἐπὶ ἴσῃ καὶ | ||
δείσας , εἶτ ' ἐλλιπέστερον ἢ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἡρμήνευσεν ἴσα τοῖς μεταξὺ λόγων διορῶσί τι ἕτερον , εἶτα |
. . . . τ . ναιετάω δ ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' ὄρος αὐτῇ . † ) | ||
ἄλλως : εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι , ἔλπομαι πρὸς εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον καὶ ἐπίκουρον εὑρὼν λόγων ὁδὸν , ἔτι |
. Εὖτε πάρος μεγάλοιο κατ ' Ἐγκελάδοιο δαΐφρων Παλλὰς ἀειραμένη Σικελὴν ἐπικάββαλε νῆσον ἥ ῥ ' ἔτι καίεται αἰὲν ὑπ | ||
δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους θυγατέρες , τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὴν Ἀρέθοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὴν Ἱέρωνα . ὦ |
, ἐτεθνήκεις ἂν αὐτόθι νῆσον ἀντὶ νήσου μεταλαβὼν , ἐν προθύροις τῆς πατρίδος , οὐκ ἐν Σικελίᾳ : τοσοῦτον ἔμελλες | ||
τὸν τράχηλον ἐν τῇ καρδίᾳ ἔπηξεν , ἵνα ἐν τοῖς προθύροις ᾖ τοῦ λόγου . Τὸ δὲ ἐπιθυμητικὸν ὡς ἄλογον |
. οὔκουν τοῦτο κρεῖσσον ἢ μένειν ; ἀλλὰ δῆτ ' ἔλθω ; θανὼν γοῦν ὧδε κάλλιον θανῆι . εὖ λέγεις | ||
δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας αὐτὸς ἰὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω καί οἱ ὑπόσχωμαι Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' |
ὅ ἐστι μὴ μελλήσηι πρὸς τιμωρίαν Κλυταιμήστρας τὸ θεῖον . εὐχομένοις ] τὸ κατ ' εὐχὴν ἡμῖν πληρωθείη . ἐγγενὴς | ||
, ἐμοὶ δὲ καὶ Πυθαγόρᾳ διὰ τοῦτο σχῆμα γέγονε διαλεγομένοις εὐχομένοις θύουσι . καθαρὸν δὲ καὶ τὸ ἐννυχεύειν ὑπ ' |
εἰς Πέργαμον . μελλούσης δὲ καλεῖσθαι τῆς δίκης , ἵνα συντέμω , ᾔδει μὲν οὐδεὶς ἡμῶν : οὐ γὰρ προείρητο | ||
τοίνυν τὴν ἐπιμέλειαν τοῖς ἐν τέλει τῶν οἰκητόρων , ἵνα συντέμω καὶ τῷ λόγῳ τὴν ὑμετέραν ζηλώσω σπουδήν , δευτέραν |
καὶ Ἀριστοφάνης φησί : ἀλλ ' ὦ Δελφῶν πλείστας ἀκονῶν Φοῖβε μαχαίρας , καὶ προ - διδάσκων τοὺς σοὺς προπόλους | ||
τόπον πυργώσας καὶ ποιήσας αὐτὸν εὐτειχῆ : ἄλλως : ἰὼ Φοῖβε πυργώσας : βουλόμενος παραμυθήσασθαι ὁ χορὸς τὴν Ἑρμιόνην μέλλουσαν |
πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
καὶ λέγει ὃς κέλεαι πολέμοιο συνεσταότος καὶ ἀυτῆς νῆας ἐυσέλμους ἅλαδ ' ἕλκειν , ὄφρ ' ἔτι μᾶλλον Τρωσὶ μὲν | ||
αἰπὺς ὄλεθρος ἐπιρρέπῃ : οὐ γὰρ Ἀχαιοί σχήσουσιν πολέμου νηῶν ἅλαδ ' ἑλκομενάων , ἀλλ ' ἀποπαπτανέουσιν , ἐρωήσουσι δὲ |
παρὰ Λακεδαιμονίοις ἀρχή . Ἐναγίζειν καὶ ἐναγίσματα : τὰ τοῖς νεκροῖς ἐπισπενδόμενα ἐν τῷ τάφῳ . Εἰς νέωτα : εἰς | ||
ἄξονές τ ' ἐπ ' ἄξοσι , ˈ νεκροὶ δὲ νεκροῖς ἐξεσωρεύονθ ' ὁμοῦ . ] παρὰ τῶι Αἰσχύλωι ἐν |
ἱστορημένων περὶ Διονύσου , διέξιμεν ἐν κεφαλαίοις τὰ παρὰ τοῖς Λίβυσι λεγόμενα καὶ τῶν Ἑλληνικῶν συγγραφέων ὅσοι τούτοις σύμφωνα γεγράφασι | ||
Λιβύης συγγράμμασι μνημονεύοντα τοῦ κιτρίου καλεῖσθαι φάσκειν αὐτὸ παρὰ τοῖς Λίβυσι μῆλον Ἑσπερικόν , ἀφ ' ὧν καὶ Ἡρακλέα κομίσαι |
ἔστι πρὸς ἕω τοῖς ἔθνεσι , πρὸς δύσιν δὲ τοῖς Θρᾳκίοις ὄρεσι , πρὸς ἄρκτον δ ' ὑπέρκειται τοῖς Μακεδόσι | ||
παρὰ πᾶσι καὶ διεβέβλητο , ὅτι δὴ ποιμαίνων ἐν τοῖς Θρᾳκίοις ὄρεσιν , ἐπιδούς τε αὑτὸν διὰ μέγεθος καὶ ἰσχὺν |
τὸ κατακλυσθεῖσαν . Ὄτρυνον θαμὰ ] * Ἤγουν πλεῖστα τοῖς ναύταις παρεκελευόμην φροντίδα τῆς βώλου ποιεῖσθαι καὶ φυλάττειν . Δέον | ||
: καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος ὀρθωθεῖσα ναύταις ἐν πολυφθόρῳ Σαλαμὶς Διὸς ὄμβρῳ ἀναρίθμων ἀνδρῶν χαλαζάεντι φόνῳ |
[ ] μορφὰν μάλ ' ἐίσκον ὅμοιον . τοῖς μὲν πέδα κάλλεος αἰὲν καὶ σύ , Πολύκρατες , κλέος ἄφθιτον | ||
ὥσπερ τὸ ἐπτέρυγμαι πεπτέρυγμαι , οἷον : ὡς δὲ παῖς πέδα μάτερα πεπτέρυγμαι . Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ πάθους . |
: ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ ' ἵκηαι . Τὸν δ ' οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ | ||
σόφος Ἀρχέστρατος : λάμβανε δ ' ἐκ Γαίσωνος ὅταν Μίλητον ἵκηαι , κεστρέα τὸν κέφαλον καὶ τὸν θεόπαιδα λάβρακα . |
δ ' αὖτ ' ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος . ἀλλ ' ἄγ ' ἀριστῆας Δαναῶν κάλει , ἤν τις ἀκούσῃ . | ||
κατηγορήσειν , ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν . ἴθι νυν , ἄγ ' αὐτὼ δεῦρο . ταῦτα χρὴ ποιεῖν . τουτὶ |
βήσομαι τόπων . πολὺς δ ' ἅμ ' αὐτῶι προσπόλων ὀπισθόπους κῶμος λέλακεν , Ἄρτεμιν τιμῶν θεὰν ὕμνοισιν : οὐ | ||
' αὐτὸ συγκείμενα τὴν αὐτὴν φυλάττει γραφήν : οἷον , ὀπισθόπους : ὀπισθόπονδος ὀπισθόδρομος : ὀπίσθιος . Τὸ πρῶτον γέγονεν |
τρίτον ἐὰν ἄρηται , καὶ ἐξ αὐτοῦ τὸ δεύτερον πρόσωπον ἄρηαι , ἀποβολῇ τοῦ τʹ . . ΦΥΛΟΠΙΔΑ ΣΤΗΣΕΙΝ . | ||
μέγαν τε σὰς ἐς χεῖρας ἄγουσιν , ἵνα κλέος ἐσθλὸν ἄρηαι . ἀλλ ' ἄγε δύσεο τεύχε ' ἀρήια , |
Κλεώνυμος : φασὶ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων ἀνέρων οὐκ ἂν ἐξελθεῖν ἀπὸ τῆς σιπύης : τοὺς δ | ||
. Ἐν τοῖς Σκίροις τὰ γύναι ' ἔκρινεν ἐν στολαῖς ἀνέρων προκαθίζοντα , γενομένης ἐκκλησίας , περιθέμεναι πώγωνας ἀλλοτρίων τριχῶν |
μὲν Θράσων ' , ἀπεκτάγκασι δ ' οὔ . Ἥκει λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθος Θεόφιλος ἡμῖν , ὦ Στράτων . | ||
. Ἤλυθε δ ' Εὐρυτίων Ἴρου παῖς Ἀκτορίωνος τρηχείην Ὀπόεντα λιπὼν , σὺν δ ' ἤλυθεν Ἴδας Λυγκεύς θ ' |
τὴν παρθενίαν φησί : παρθενία , παρθενία , ποῖ με λιποῦσα οἴχῃ ; ἡ δὲ ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὴν τῷ αὐτῷ | ||
' ἣν αἰτίαν πάρεστιν , ὡς τὸ , Τύριον οἶδμα λιποῦσα . τὰ δὲ στάσιμα , ὅτε ἵσταται καὶ ἄρχεται |
ἢ κωμάρχας , οἷς προσέταξεν εἰδέναι , ποίαν οἰκίαν ἕκαστος οἰκεῖ . Ἔπειτα κατὰ πάντας ἐκέλευσε τοὺς στενωποὺς [ ἱερὰ | ||
* οὗτός ἐστιν ὁ Ῥεβέκκας ἀδελφός , τῆς ἐπιμονῆς : οἰκεῖ δὲ τὴν Χαρράν , ἣ μεταληφθεῖσά εἰσι τρῶγλαι , |
ὀρσιμάχου [ – – ˘χρυσέας – – ] [ – ˘˘ν – – – ] Ἀργείων Ὀδυσσεῖ [ Λαρτιάδᾳ Μενελάῳ | ||
– – ] [ – – – – ] [ ˘˘ν – – – ] πυκιν˘˘γοὶ [ - ] [ |
περὶ ὁτέων γράφεις , καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι ἐς Σῦρον . ἦ γὰρ ἂν οὐ φρενήρεες εἴημεν | ||
' αἰσχυνῶ γε Κρησίους δόμους οὐδ ' ἐς πρόσωπον Θησέως ἀφίξομαι αἰσχροῖς ἐπ ' ἔργοις οὕνεκα ψυχῆς μιᾶς . μέλλεις |
. Φοιτεόντων δ ' ἐκείνων ὧδε , τῶν δέ τε κεῖσε , συμμισγομένων πρὸς ἄλληλα , τὴν πεπρωμένην μοίρην ἕκαστον | ||
, ἣν Ἀφροδίτη δῶχ ' , ὅτε μ ' ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης , παῖδά τ ' ἐμὴν |
ῥῆμα μὲν ὂν μετὰ μέλλοντος μετοχικοῦ συντάσσεται , οἷον , ἴθι ποιήσων τόδε : ἐπίρρημα δὲ παρακελευσματικὸν , ὥσπερ τὸ | ||
καλὸν ἡμῖν ἔργον ἀπεργάζεται καὶ ἄξιον τοῦ ὀνόματος ; “ ἴθι οὖν , εἰπέ . Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες |
. Ἀρκεσίλαε , τί μοι , τί τοσοῦτον ἄκρητον ἀφειδῶς ἔσπασας , ὥστε φρενῶν ἐκτὸς ὄλισθες ἑῶν ; οἰκτείρω δ | ||
δ ' ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις ἐφ ' οἷσπερ ἡμεῖς ἔσπασας τὸν ἀέρα τὸν κοινόν , ἵνα σοι καὶ τραγικώτερον |
ἀδικίαν , ὡς καὶ Ὅμηρος ἱστορεῖ λέγων : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος : τὸ δὲ | ||
τῶν ἐπῶν , ἐν οἷς ταῦτά φησιν : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν |
κρημνῶν οὐ τρέχοντι μᾶλλον ἀλλὰ πετομένῳ ἐοικώς . ἣν γὰρ κέλευθον ἀνὴρ δι ' ἵππων ἀμοιβῆς αὐθημερὸν οὐκ ἔσθενε δρᾶσαι | ||
αἶα καλύψει , οὐ μὲν ἄρ ' ἐκτελέσαντας ὁμὴν βιότοιο κέλευθον , οὐδ ' οἵην τις ἕκαστος ἐέλδεται , οὕνεχ |
τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , ἵνα γνώῃς | ||
. καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ θείομεν , εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι . |
. φιλεῖν μὲν τὸ ἀγαπᾶν καὶ ξενίζειν , κυνεῖν τοῖς χείλεσιν ἀσπάζεσθαι . χροῦς καὶ χρῶς διαφέρει : χροῦς μὲν | ||
, ἄσθματι δ ' αὖ ἐρύει μέθυος ποτὸν ἔμπαλιν ἕλκων χείλεσιν ἀκροτάτοις , τὸ δ ' ἀνατρέχει ἀνδρὸς ἀϋτμῇ : |
ἔστω πάσᾳ νεολαίᾳ . καρποτελῆ δέ τοι Ζεὺς ἐπικραινέτω φέρματι γᾶν πανώρῳ : πρόνομα δὲ βότ ' ἀγροῖς πολύγονα τελέθοι | ||
παθεῖν τάδε , φεῦ , ἐμὲ παλαιόφρονα , κατά τε γᾶν οἰκεῖν , ἀτίετον , φεῦ , μύσος . πνέω |
αὐτὰρ ἔπειτα δμῶας ἀναψῦξαι φίλα γούνατα καὶ βόε λῦσαι . Εὖτ ' ἂν δ ' Ὠρίων καὶ Σείριος ἐς μέσον | ||
γένους διαλεγόμενος τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον , Εὖτ ' ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν , ἀλλ ' ἡνίκ |
ταἴτιον ; Ὅ τι ; εἰσέθηκε ποταμόν , ἐριοπωλικῶς ὑγρὸν ποήσας τοὔπος ὥσπερ τἄρια , σὺ δ ' εἰσέθηκας τοὔπος | ||
: οὐκ ἂν διαγνοίην : Κλεόστρατος δέ τις ἐστὶν ὁ ποήσας , ὡς λέγει τὰ γράμματα . ἐπίδειξον ] . |
' ἂν ἀπῇς , χαρίζου δι ' ὧν ἔξεστι τοῖς ἀποῦσιν , ἄλλως θ ' ὅτε σοι καὶ βέλτιον μηνύειν | ||
ὦ κακοὶ νέοι , κέρδος οὐδέν , ὥσπερ οὐδὲ τοῖς ἀποῦσιν , οὔτε τῷ λέγοντι τό γε ἐφ ' ὑμᾶς |
εἰς ἐμὲ εὐπρεπῆ λόγον : διὰ τί ἀποθανόντος Ἀλεξάνδρου οὐκ ἦλθες εἰς ἐμέ : ἀνοίκειον τοῦτο τοῦ ὑποκειμένου . ἔδει | ||
σὰ χεῖρον διάθῃ . Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων , πάσας ἐνέπλησας τῶν ὑπὲρ ἡμῶν λόγων . |
πλείω τῶν ἀναγκαίων παρέχεις , ἃ τοῖς μὲν διὰ παιδεύσεως ἰοῦσιν ἀναγκαῖά τε καὶ πλούσια νομίζεται , τοῖς δ ' | ||
ὁδὸν ἐκ τῶν περὶ τὴν Ἐπίδαμνον καὶ τὴν Ἀπολλωνίαν τόπων ἰοῦσιν ἐν δεξιᾷ μέν ἐστι τὰ Ἠπειρωτικὰ ἔθνη κλυζόμενα τῷ |
φρεσὶ σῇσιν ἰσημερίην ἀλεγεινὴν ᾗ ἔνι συμφορέονται ἀν ' εὐρέα βένθεα πόντου ἔκποθεν ἀίσσουσαι ὑπὲρ μέγα λαῖτμα θύελλαι , ἢ | ||
θέμις ἄμμιν ἀείδειν : κεῖθεν δ ' εἰρεσίῃ Μέλανος διὰ βένθεα Πόντου ἱέμενοι , τῇ μὲν Θρῃκῶν χθόνα τῇ δὲ |
πολὺν χρόνον βιωσόμενος . Οἱ ἀγαθοὶ εὐαπάτητοι . Ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι τῆς γλαυκὸς οἱ περὶ τὴν ματαίαν σοφίαν ἠσχοληκότες : | ||
τὰ περὶ κοίτης . μηδ ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ ' ὄμμασι προσδέξασθαι , πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων λογίσασθαι ἕκαστα : |
] περαίνοις [ ] ν ἀπὸ ? καὶ πατρός : ὑμ [ ν - ] ! ! ! ! ! | ||
] γαῖα ? κ [ [ ] ήγεθ ? ' ὑμ ? [ [ ] ονιασς ? [ [ ] |
τινὲς δασύνουσι : καὶ Ἥρη ἁπτοεπής , ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι | ||
αἱ γυναῖκες καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα , ἃ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὅμηρος εἴρηκε . Κένταυρος δὲ οὐ τοὺς πάντας ἵππου |
: ἀντὶ τοῦ ἐπειδή : ἔνδοξον : βλάστημα : ὦ κλεινὸν οἴκοις : ἡ τοῦ δράματος διάθεσις ἐνταῦθα ἀγωνιστικωτέρα γίνεται | ||
' ἐς Ἀλκμήνης λέχος πεσὼν ? ? [ ] τὸ κλεινὸν [ ] Ἡρακλέους σπείρει δέμας . Ὕλλος δὲ τοῦδε |
' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον βήσομεν : τέσσαρα ἴσα , ἐρύσσομεν , ἀγείρομεν , θείομεν | ||
' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω , |
μὰ δί ' , οὐ πρὶν ἄν γέ σε στέφανον ἴδω λαβόντα γεύσωμαί τ ' ἔτι . οἱνοχόος ἄδικος . | ||
ἢ τοῖς σοροπηγοῖς τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω ; φέρ ' ἴδω , σὺ τοῦτον τίνα νομίζεις ; εἰπέ μοι . |
τῶν ἀστέρων καὶ ἡλίου καὶ σελήνης τὰ προαπαντῶντα φωτίσματα τοῖς ὄμμασιν ἡμῶν , εἰς στενόν τι καὶ ἀμυδρὸν συνελαύνεται καὶ | ||
τ ' ἔφυν εὐκάρδιος . Οἶμαι γὰρ οὐδ ' ἂν ὄμμασιν μόνην θέαν ἄλλον λαβόντα πλὴν ἐμοῦ τλῆναι τάδε : |
τήνῳ δὲ στρόμβω καλὸν ὄστρακον , ὧ κρέας αὐτός σιτήθην πέτραισιν ἐν Ἰκαρίαισι δοκεύσας , πέντε ταμὼν πέντ ' οὖσιν | ||
, καὶ ὕδατα δάκρυα γέντο : Ἀχὼ δ ' ἐν πέτραισιν ὀδύρεται ὅττι σιωπῇ κοὐκέτι μιμεῖται τὰ σὰ χείλεα , |
, ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
ἔχοι πεῖραν τῶν κατὰ θάλατταν . τύνη δ ' ὦ Πέρση : σὺ δὲ ὦ Πέρση τῶν γεωργικῶν ἔργων ἀεὶ | ||
κατὰ παρολκὴν κεῖται . Ὁ δὲ νοῦς τοιοῦτος : ὦ Πέρση , μὴ ἀργὸς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ τοῖς πωλητηρίοις |
. οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς εἶναι ἡμετέρην παράκοιτιν ἔχων ἐνὶ δώμασιν Ἡρώ . εἰ δέ μοι | ||
ἐμεῦ πέρι , καί ς ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ ' ἡμετέρην φιλίην νεβρὸν ὑπὲξ ἐλάφοιο λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς ποσσὶ |
λίτομαί σε , καταχθονίων βασίλεια , ψυχῆς ἐκπέμπειν οἶστρον ἐπὶ τέρματα γαίης , εὐμενὲς εὐίερον μύσταις φαίνουσα πρόσωπον . Δεῦρο | ||
γυῶν . γύης δὲ μέτρον γῆς . τεκμαίρομαι ἀποτελέσω . τέρματα σημεῖα , ἐν τῇ Θ Ὀδυσσείας . τετράκυκλοι τετράτροχοι |
μέλιτι , καὶ εἰς ὀθόνιον λεπτὸν ἢ εἰς ἔριον εἰργασμένον ἐγκρύψας καὶ ἐμβρέξας ἔξωθεν τὸν πεσσὸν ῥοδίνῳ , λουσαμένῃ προστίθει | ||
κιδάριον . ὅτι δὲ νῦν “ ἐγκεκορδυλημένος ” ἐνειλημένος καὶ ἐγκρύψας ἑαυτόν , δηλοῖ σαφέστερον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων εἰπὼν ἀλλ |
ζῶν , πολλὰ δ ' εἰς Ἅιδου μολών , Φιλάμμονος παῖ , τῆς ἐμῆς ἥψω φρενός : ὕβρις γάρ , | ||
ἢ ἁπλῶς ὄνομα κύριόν τινος λέγει . . ἢ Στίλβωνος παῖ . διασύρει δὲ τοῦτον , ὡς παῖδα ἔχοντα . |
οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
, ἧς ἐκτραπῆναι οὐκ ἔστιν . ἐγέννησε δὲ καὶ τὸν πόντον , , μήτινι συνελθοῦσα , ἔπειτα δὲ συνελθοῦσα τῷ | ||
τῷ Ποσειδῶνι καὶ Νηρηίσι σπένδειν ἐκ χρυσῆς φιάλης ἐς τὸν πόντον . λέγουσι δὲ καὶ πρῶτον ἐκ τῆς νεὼς σὺν |
λαμπρῷ , τῷ καλῷ γεννήματι , τῷ Γορδιανῷ . Καὶ λαοῖς σύμπασιν : ὧδε ὁ ποιητὴς τὸν ἑαυτοῦ αὐτοκράτορα εὔχεται | ||
νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα γὰρ βασιλῆες ἐχέφρονες , οὕνεκα λαοῖς βλαπτομένοις ἀγορῆφι μετάτροπα ἔργα τελεῦσι ῥηιδίως , μαλακοῖσι παραιφάμενοι |
, [ ἀπὸ Μελήτου ] ποταμοῦ , ὡς Ἑκαταῖος ἐν Αἰολικοῖς . Μελία , πόλις Καρίας . Ἑκαταῖος γενεαλογιῶν δʹ | ||
ἐφ ' ὧν καὶ μέσους συνδέσμους ἔταξενΚαὶ . παρὰ τοῖς Αἰολικοῖς δὲ ὡς ἐν παραθέσει ἀνεγνώσθη ἔμ ' αὔτᾳ τοῦτ |
, σορόεργα τέχνης κανονίσματ ' ἔχοντας , νεκροτάφους , κλαυστῆρας ἀποφθιμένων , νεκρονώμας . ἢν Πυρόεις δύνῃ Φαίνοντι συνὼν ἐπίκεντρος | ||
μέλαν νέφος ἀμφικαλύψηι , ἔλθηι δ ' ἐς σκιερὸν χῶρον ἀποφθιμένων , κυανέας τε πύλας παραμείψεται , αἵτε θανόντων ψυχὰς |
; ὡς πρόσβασιν τῶνδ ' ὀρθίαν οἴκων ἔχει ῥυσῶι γέροντι τῶιδε προσβῆναι ποδί . ὅμως δὲ πρός γε τοὺς φίλους | ||
καιρὸν ἔσθ ' ὅπου τιμᾶι θεός . λέγεται δὲ καὶ τῶιδε ἀντίος λόγος , ὡς ἄλλο τὸ δίκαιον καὶ τὸ |
ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
χοιραδώδεις δὲ κατὰ τὰ στόματα , ὥστε δεῖν προσοχῆς τοῖς εἰσπλέουσι . διὰ δὲ τὴν ἀρετὴν τῶν τόπων καὶ οἱ | ||
τὸ δὲ ἑῷον μέρος , ὅπερ ἐστὶ καὶ δεξιὸν τοῖς εἰσπλέουσι , μῆκος ἔχει ͵ε ἢ μικρῷ πλέον ἀπὸ τοῦ |
δὲ μετακλείους ' ἄνθρωποι νήσους τοῖο ἕκητι , πάρος Πλωτὰς καλέοντες . Ἅρπυιαι δ ' Ἶρίς τε διέτμαγον : αἱ | ||
ἀναβαίνοντες θυσίας ἔρδειν , τὸν κύκλον πάντα τοῦ οὐρανοῦ Δία καλέοντες . Θύουσι δὲ ἡλίῳ τε καὶ σελήνῃ καὶ γῇ |
πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ | ||
τῆς ἀποκρίσεως : Ἀτρείδη , νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ |
ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς ποταμὸν Μαραθῶνα , ὃς ἀπ ' αὐτοῦ Ἵμερος μετωνομάσθη . Ὕστερον δὲ Εὐρώτας ἐκλήθη δι ' αἰτίαν | ||
μόλῃ . ὦ θεοί , τίς ἆρα Κύπρις ἢ τίς Ἵμερος τοῦδε ξυνήψατο ; ὀρθόκερως φρίκη † ἕως ὅτε † |
, τηλόθι δ ' οἴη λυγρῇσιν κατὰ πόντον ἅμ ' ἀλκυόνεσσι φορεῦμαι , σῶν ἕνεκεν καμάτων , ἵνα μοι σόος | ||
εἴην , ὅς τ ' ἐπὶ κύματος ἄνθος ἅμ ' ἀλκυόνεσσι ποτῆται νηλεὲς ἦτορ ἔχων , ἁλιπόρφυρος ἱερὸς ὄρνις . |
πίον θ ' , ὅσον ἤθελε θυμός , τοῖς δὲ δολοφρονέων μετέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ κέκλυτέ μευ , μνηστῆρες | ||
μέγα κάρτος . Τοῖα δ ' ἄρ ' ἐν μέσσοισι δολοφρονέων ἀγόρευεν : Ἀργεῖοι μὲν νηυσὶν ὑπὲρ πόντοιο φέβονται μακρῷ |
ἔσται ἐς ἄχθεα , παντί τ ' ὄνειαρ Παρμόνιμον , κάμψῃς ἄχρι κεν ἐς πλέονας . Ὅσσα δ ' ἔχει | ||
κοίμησον : ἴσχε δὲ δρόμου μαργῶντας ἵππους , μηδὲ δευτέραν κάμψῃς , μή τοι περὶ νύσσῃ δίφρον ἄξωσιν , ἐκ |
ἔπαθλον . εἰ δ ' ἄλλως : εἰ δὲ ἄλλως τελέσειας , ὦ Πάν , τὰ κατὰ Φιλῖνον καὶ μὴ | ||
παραινεῖς ἐμοί , ποιήσω , εἰ καὶ αὐτὸς δὲ τοὐμὸν τελέσειας βούλημα , οὕτω καὶ τοῦτο . λέγει δὲ τὸ |
ἀνήρ , μέγ ' ἄριστος , ὃν οὐδέ κεν αὐτὸς ἀείδειν Φοῖβος σὺν φόρμιγγι παρὰ τριπόδεσσι μεγαίροι , ὡς ἐκ | ||
ἑκάστῳ . τούτῳ δ ' οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι , |
] χθονὸς μοναρχίαν ἑκόντα δοῦναι [ τοῖσδε Καδμείας ] , ἄναξ . ὅταν δὲ θάπτηις ἄλοχον εἰς πυρὰν τιθεὶς σαρκῶν | ||
, πολύμορφον αἶσχος ἔγνων χθονίοις γάμοισι χαίρων , ὁ θεῶν ἄναξ ἐπαίχθην : τὸ δίκης σέβας σε βάλλει . Τί |
. εὐδαιμονίζων ὄχλος ἐξέπληξέ με . ἔλα δὲ μήτε Λιβυκὸν αἰθέρ ' εἰσβαλών : κρᾶσιν γὰρ ὑγρὰν οὐκ ἔχων , | ||
ἐμὰς [ ] μονα . . . ἰδού , πρὸς αἰθέρ ' ἐξαμίλλησαι κόρας γραπτούς τ ' ἐν αἰετοῖσι πρόσβλεψον |
δίκη πρότερον φήμης τὸν δυσκέλαδόν θ ' ὕμνον Ἐρινύος ἀχεῖν Ἀίδα τ ' ἐχθρὸν παιᾶν ' ἐπιμέλπειν . ἰώ . | ||
πˈρὶν ὥρας . εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε πὰρ χθόνιον Ἀίδα στόμα , Ταίναρον εἰς ἱερὰν Εὔφαμος ἐλθών , υἱὸς |
κόρυμβα καταπλήσσουσιν ἐχέτλης . ἀλλ ' ὅταν αἰγυπιὸς γαμψώνυχος ἀκρίδα μάρψῃ , δὴ τότε λοίσθιον ὀμβροφόροι κλάγξουσι κορῶναι . νίκη | ||
' ὁπόταν ] αὕτη ἐστὶν ἡ ἀρχὴ τοῦ χρησμοῦ . μάρψῃ ] λάβῃ . βυρσαίετος ] τὸν Κλέωνα λέγει . |
ἐπ ' ἄλλοτ ' ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον . ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων ὄπ ' ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων | ||
γάρ : ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . εἰ μὴ |
τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
καθαρώτερον γὰρ τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς τὰς κύλικας , ἡνίκ ' ἦν νέος . πρὸς φθεῖρα κείρασθαι κτίζε Βοιωτῶν | ||
τοὺς ἐξ ἄστεως ἥκοντας , ὅσοι πρὸ τοῦ μέν , ἡνίκ ' ἔδει λαβεῖν ἐλθόντ ' ὀβολὸν μόνον , καθῆντο |
δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφεται : οἷον , ζώω : χώω : γνώω : σώω : πλώω : | ||
βαρύνεται : οἷον , χέω , χώω : ζέω , ζώω : τρέω , τρώω : ῥέω , ῥώω : |
κ ' ὄχ ' ἄριστον ἁπάντων εἴη , ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος : ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί | ||
' ἄρτον αὐτῶν , οἳ δὲ συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι . κεῖθι δ ' οὔτε πεμμάτων ἄπεστιν οὐδ ' ἑνασσεν ἀνθρώποισι |
εἴκων δῆλος εἶ , βαρὺς δ ' , ὅταν θυμοῦ περάσῃς : αἱ δὲ τοιαῦται φύσεις αὑταῖς δικαίως εἰσὶν ἄλγισται | ||
φράσω , ἣν ἐγγράφου σὺ μνήμοσιν δέλτοις φρενῶν . ὅταν περάσῃς ῥεῖθρον ἠπείροιν ὅρον , πρὸς ἀντολὰς φλογῶπας ἡλιοστιβεῖς . |
τάδε πορὼν ὄλοιτ ' , εἴ μοι θέμις τάδ ' αὐδᾶν . Ὦ γενέθλα γενναίων , ἥκετ ' ἐμῶν καμάτων | ||
ἐν ἀνθρώποισιν ἔργα γίγνεται . Ἀλλ ' , οὐ γὰρ αὐδᾶν ἔσθ ' ἃ μηδὲ δρᾶν καλόν , ὅπως τάχιστα |
τό τοι καὶ κέρδιον αὐτῷ ἔσσεται , οὗτινος ὧδε κεχρημένος εἰλήλουθας . ἠέ τι Αὐγείην ἢ καὶ δμώων τινὰ κείνου | ||
ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τέκνον τίπτε λιπὼν πόλεμον θρασὺν εἰλήλουθας ; ἦ μάλα δὴ τείρουσι δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν μαρνάμενοι |
ἤρε ] ' ὄττι [ δηὖτε πέπονθα κὤττι [ ] δηὖτε ] κάλημμι [ ] [ κὤττι ] [ μοι | ||
. καὶ προελθὼν τὴν ἀκρατοποσίαν Σκυθικὴν καλεῖ πόσιν : ἄγε δηὖτε , μηκέθ ' οὕτω πατάγῳ τε κἀλαλητῷ Σκυθικὴν πόσιν |
δράγμασι σιτουμένων καὶ Πελασγικὸν τὸ Ἄργος ὠνόμασεν . Ἰάσου δὲ Ἰὼ ἐγένετο , Ἰοῦς δὲ Ἔπαφος , Ἐπάφου δὲ Λιβύη | ||
Δωδώνην ] Τὴν νῦν Βόντιτζαν . : Λέγουσι δὲ τὴν Ἰὼ πλανωμένην ἐλθεῖν καὶ πρὸς τὴν Δωδώνην , ἔνθα εἰσὶν |
ἀθανάτ ' Ἀφρόδιτα πρόκειται : θάτερον δέ ἀλλὰ τυίδ ' ἔλθ ' αἴ ποτα κἀτέρωτα : ὥστ ' εἶναι τὸν | ||
οἱ ἱπποτροφοῦντες καταναλίσκοντες αὐτῶν τὴν οὐσίαν . ΓΘ δεῦρ ' ἔλθ ' ] ἐνταῦθα σύναπτε τὸ “ πρὸς τὸ παρεστώς |
ὁ πίνων , συμπότης ὁ συμπίνων . δεῦρ ' ] ἐλθέ , ἔπελθε , ἄγε . , ἐνταῦθα . . | ||
σοὶ δ ' εἰσὶ δίκαι θνητῶν , πανυπέρτατε δαῖμον . ἐλθέ , μάκαιρ ' , ἁγνή , μύσταις ἐπιτάρροθος αἰεί |
εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
: διὸ μή σε λανθανέτω ἡ Κυρήνη ἀνυμνουμένη . ἀμφὶ κᾶπον Ἀφροδίτας : κῆπον Ἀφροδίτης τὴν Κυρήνην ὠνόμασεν ὡς καλλίκαρπον | ||
λέγει , δι ' ἧς ἔστι χαρίσασθαι . ἄλλως : κᾶπον : τὸν ποιητικόν . ὅτι δὲ πάροικοι ταῖς Μούσαις |
, καὶ τὸ ἄλλοτε ἄλλο ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ καὶ τὰ τοιαῦτα . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
μὴ αὐτός γε κελεύοι . ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ ἤματι τῷ ὅτε κεῖνος ὑπέρθυμος Διὸς υἱὸς |
μάλ ' ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων , ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ αὐτοῦ ἐπ ' ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος | ||
ἂν ὑμᾶς ἔχειν μὴ φανερῶς αὐτῆς ἐνδούσης , ἢ ' κεῖνον λαβεῖν βούλεσθαι . οἶμαι μὲν οὖν οὐδὲ βοηθήσειν αὐτήν |
, ὃν ἐν γάμοισι χροϊζόμενον Μοῖρα σὺμ πρωτὰ λάβεν ἐσχάτοις ὕμνοισιν : ἃ δ ' Ἰάλεμον ὠμοβόρῳ νούσῳ [ ὅτι | ||
Ἀπόλλων ὁπηνίκ ' ἂν ἑπτάτονον κρέκων μετὰ σοῦ θαλιάζοντας θεοὺς ὕμνοισιν αὔξῃ . Χαῖρε Κρόνου θύγατερ καὶ Ῥέας , μούνα |
μελάθροισιν ὑποχθονίη ἐπορούσῃ λάβρος , ἄφαρ δέ τε πάντα κατὰ χθονὸς ἀμφιχέηται ἐκ θεμέθλων , μάλα γάρ ῥα περιτρομέει βαθὺ | ||
Οἰδίπου ; σήμαινέ μοι . τὰ μὲν πρὸ πύργων εὐτυχήματα χθονὸς οἶσθ ' : οὐ μακρὰν γὰρ τειχέων περιπτυχαί [ |
τῶν ἄθλων ἠνεγκάμεθα , ὦ Σώκρατες . Εὖ λέγεις : ἄγε δὴ ὅπως καὶ τὰ Παναθήναια νικήσομεν . Ἀλλ ' | ||
δὲ μετέπρεπεν ἡρώεσσιν οὕνεκ ' ἄριστος ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς . Οἳ δ ' εἶχον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν |