| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| κοπιώδης μᾶλλον . Ἀποπάτους δὲ χρὴ διαχωρέειν τοῖσι ταλαιπωρέουσιν , ἔστ ' ἂν ὀλιγοσιτέωσί τε καὶ ὀλιγοποτέωσι , σμικρούς τε | ||
| τὰς φλέβας καίειν δὲ τὰς μὲν παρὰ τὰ ὦτα , ἔστ ' ἂν παύσωνται σφύζουσαι : τοῖσι δὲ σιδηρίοισι σφηνίσκους |
| κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
| μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
| ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῖς πράγμασιν , ὡς ἅπας μὲν λόγος , ἂν ἀπῇ τὰ πράγματα , μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν , |
| διατεθέντος ἐπὶ γεγονότι τεταρταίῳ , ἐξέρυθρα ἂν καὶ σανδαραχώδη οὖρα φανείη , παχύτερα μὲν τοῦ συμμέτρου τυγχάνοντα , μετρίας δὲ | ||
| ἦν φίλτερον ἄλλο πάτρης . Μήποτέ μοι μελέδημα νεώτερον ἄλλο φανείη ἀντ ' ἀρετῆς σοφίης τ ' , ἀλλὰ τόδ |
| γὰρ Αἰσχύλος πολλάκις τὴν λέξιν οὕτως ἔχουσαν τίθησιν , ὅταν λέγηι σπίδιον μῆκος ὁδοῦ , καὶ ὁ Ἀντίμαχος οὐδὲ σπιδόθεν | ||
| οὐχὶ οὐθὲν ] ? τοδὶ προσμετρεῖς [ ] ἐπειδάν τις λέγηι ? ? , τὴν τοῦ ἡλίου κίνησιν παραθεωρῶν ? |
| ? [ μ ' ] ἀποσφάττουσιν εὐθύς , ἂν [ τύχηι ] , κλέψαντά ? ? [ τι . ἀλλὰ | ||
| ἢν δ ' οὖν , ὃ μὴ γένοιτο , χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις |
| γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
| ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
| ; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
| φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
| λαβών , τὸν Ἑλένης φόνον διώκων , κἀμὲ μὴ σώιζειν θέληι σύγγονόν τ ' ἐμὴν Πυλάδην τε τὸν τάδε ξυνδρῶντά | ||
| σπάσας ; οὐ δῆτα : θυγατρὶ δ ' , ἢν θέληι , δώσω κτανεῖν . οἴμοι : τί δῆτά ς |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| ; παύσεθ ' οὗτος ἀπομανεὶς ὅταν λογισμὸν ὧν ποεῖ νυνὶ λάβηι . παρατενεῖς , γύναι . βαδίζω νῦν ἐκείνωι προσβαλῶν | ||
| φησὶν ἐκδώσειν ἐκείνην , ἡνίκ ' ἂν ὁμότροπον αὑτῶι νυμφίον λάβηι . λέγεις οὐδέποτε . μὴ δὴ πράγματ ' , |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
| πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
| τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
| εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
| κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
| πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
| πρὸς τοῦτο καταβαίνειν οἰκτρότητος καὶ πάντα ὑπομένειν κἂν αἰσχύνην μοι φέρῃ . οὐ γὰρ ἐγὼ μόνος , ἀλλὰ καὶ πᾶς | ||
| θέλω , θόρυβός ἐστιν . ἀλλ ' ἂν μὲν οὕτως φέρῃ τὰ πράγματα , ὥστε μόνον ἢ μετ ' ὀλίγων |
| κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
| παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
| θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
| γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο , ὦ θεῖε , Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν ; Πότερ ' οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις | ||
| οἶδ ' ὅτι βέλτιον σχοίη : εἰ δὲ παρελθὼν εἷς ὁστισοῦν δύναιτο διδάξαι καὶ πεῖσαι , τίς παρασκευὴ καὶ πόση |
| εἴτε ἐν τούτῳ , οὐκέτ ' ἂν ἐπ ' αὐτοῦ κινοῖτο . ἐν τῷ μεταξὺ ἄρα τοῦ ἀφ ' οὗ | ||
| δι ' αὑτὴν μὲν γὰρ καὶ ἐξ αὑτῆς οὐκ ἂν κινοῖτο ταύτην τὴν κίνησιν παρὰ φύσιν αὐτῇ ὑπάρχουσαν : δεῖ |
| ζῳδιακὴν ὁμοίως , ἵνα καὶ τὸ λεγόμενον μετ ' ἀληθείας λέγηται . πολλάκις γὰρ αὐτὸς ἐγὼ κατελαβόμην κατὰ μὲν τὴν | ||
| ' ἐάσῃς εἴργεσθαι σαυτόν : ψεῦδος δ ' ἤνπερ τι λέγηται , πράως εἶκε . Ἡ ἀνθρωπίνη προαίρεσις μήτ ' |
| δέρην . καί νιν δοκῶ , τὸ πρῶτον ἢν πολὺς παρῆι , χρόνωι μαλάξειν σπλάγχνον : οὔτε γὰρ θρασὺς οὔτ | ||
| ἀνθρώπωι σιγᾶν χαλεπώτατον ἄχθος , φθεγγόμενος δ ' ἀδαὴς οἷσι παρῆι μελετᾶι , ἐχθαίρουσι δὲ πάντες : ἀναγκαίη δ ' |
| κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
| : τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
| σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
| - μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
| τε τὴν τῆς φυλακῆς ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὶ πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ ' ἂν διάφορος . τούτων δέ , ὡς ἂν | ||
| . ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν καὶ πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ ' ἂν ἔστιν ὅτ ' ἐν αὐτῇ τῇ πόλει |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| θέατρα λέγειν , ἀλλ ' ᾗ ἂν ἡμᾶς τὰ πράγματα ἄγῃ , ταύτῃ ἑπόμεθα καὶ γραφὴν ἄν τις φύγοι παρ | ||
| , ἀλλ ' ἐπιμενοῦμεν , ὅποι ποτ ' ἂν ἡμᾶς ἄγῃ τὸ χρεών , τῇ τύχῃ καὶ δαίμοσιν ἐπιτρέψαντες ἡγεμόσιν |
| . δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
| , ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
| ' οἷς ἂν πλημμελήσῃ καὶ τὸ τιμᾶσθαι δι ' αὐτὰ προσλάβῃ , πῶς δοκεῖτε αὔθαδες ἔσται καὶ ὑπερήφανον ; μὴ | ||
| γ Μο αὐτὸν προσλαβόντα ποιεῖν ⃞ον : ἀλλ ' ἐὰν προσλάβῃ Μο γ , γίνεται ΔΥ α Μο α : |
| , τό τε πρὸς τελειότητα ἄγον , ὅπερ ἂν καὶ πάθοι καὶ νοῦς καὶ αἴσθησις , καὶ τὸ πρὸς φθοράν | ||
| διὸ , καὶ εἰ μὴ μεγάλως βιάσαιτο , οὐκ ἂν πάθοι . παθοῦσα δὲ λίαν πάσχει , καὶ πολλῶν συμπτωμάτων |
| ἔνδον εὐπρεπείας ὡραϊζούσης αὐτῇ τὴν ἔξω μορφήν , κἄν τι προσῇ δυσειδές , οὐδὲ τοῦτο χάριτος ἄμοιρον εἶναί σοι δόξει | ||
| ἐλέγομεν , καὶ οὐκ ἀναγκάζειν , ἐάν τι ἀπῇ ἢ προσῇ , μηκέτι αὐτὴν εἰκόνα εἶναι ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ |
| τὸν Περσῶν βασιλέα , ἵνα τῶι μὲν φαινομένωι Λακεδαιμονίοις βοηθῶν ἔλθηι κατ ' Ἀθηναίων , τῆι δὲ ἀληθείαι πορθήσας τὴν | ||
| ἔσω βᾶς ' εὐτρεπὲς ποιήσομαι . ] ὡς ἢν μὲν ἔλθηι πύστις εὐτυχὴς σέθεν , ὀλολύξεται πᾶν δῶμα : θνήισκοντος |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| μὲν ἤδη χρόνων ἔῃ , ἀτὰρ καὶ ἐκ διαδέξιοϲ πατέρων φανῇ , ξυναποθνῄϲκει ἡ νοῦϲοϲ . ἐϲ δὲ τοὺϲ παροξυϲμοὺϲ | ||
| λεγόμενα “ . τὴν κίστην ] τὸ κιβώτιον . ἀτὰρ φανῇ : ὀφθήσῃ Γ μὴ κατὰ τὸν νεανίαν τοῦτον λέγων |
| τῆς ὕλης κόψαι εἰς τὴν τῶν ἀρκύων ἀκώλυτον στάσιν , ὑπάρχοι τὰ δρέπανα . ἐπὶ ταὐτὰ δὲ καὶ ἀξίνας παρασκευαστέον | ||
| τῶν φυλακῶν , καὶ εἴ τινές τι ἐγχειροῖεν νεωτερίσαι , ὑπάρχοι ἂν αὐτοῖς τοῦ χρόνου τὸ μῆκος καὶ φθάσαι καὶ |
| βαρυνόμενοι . περὶ σηπεδόνος * σηπεδόνος : ὄνομα ὄφεως * γνοίης : γνωρίσαις μάθοις ἀλλ ' ὁ μὲν εἴδει : | ||
| ζηλωτόν , τὸ δ ' ἄμοιρον γενέσθαι παντελῶς καταγέλαστον . γνοίης δ ' ἂν ἐξ ἄλλων τε πολλῶν , καὶ |
| ἐν δ ' εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι | ||
| , Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεί / ἐν θαλίηισιν ἔσηι , τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων . / εὖτ ' |
| ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
| λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
| : ἀλλ ' ὅτ ' ἄν φησιν ἔχων τὰ παιδία κλαίῃ , τότε ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε | ||
| διδασκαλείῳ ἐπιδεικνυμένων καὶ παραμυθίαν τοῦ διδασκάλου ἀπονέμοντος , ἵνα μὴ κλαίῃ τὰ παιδία . ἀλλ ' ἡ τέχνη τίς ; |
| εἰς τὸ ἑαυτῶν ἑκάστη . Ὅταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ φεύγουσα τὸ πᾶν καὶ τῇ διακρίσει ἀποστᾶσα καὶ μὴ | ||
| φλέγμα ψυχρὸν ἐν τοῖς χιτῶσι τῶν παχέων ἐντέρων σφηνωθῇ καὶ ποιῇ ὀδύνην σκολοπώδη , ἢ τρυπανώδη , σκολοπώδης δέ ἐστιν |
| πράττει τὸ κακὸν δι ' ἄγνοιαν , ἤτοι ὅταν τις ἀγνοῇ τόδε κακὸν εἶναι , γινώσκων δέ τις ὅτι τόδε | ||
| τι τοιοῦτον ἐμπεσὸν πατάξῃ , καὶ τὸν μὲν βαλόντ ' ἀγνοῇ τις , αὐτὸ δ ' εἰδῇ καὶ ἔχῃ τὸ |
| εἴϲω διαφέρει . ἢν ὦν πρὸϲ ἅπαντα μὲν ὄκνοϲ καταπόϲιοϲ ἔλθῃ , θᾶϲϲον ἐκθανεῖν ἀνάγκη νόϲῳ τε καὶ λιμῷ . | ||
| πρὸς τῶν θεῶν , τοὺς βόακας , ἄν ποτ ' ἔλθῃ , λαυκομαινίδας καλεῖν . μεμαγμένην μικρὰν μελαγχρῆ μᾶζαν ἠχυρωμένην |
| ὅτι γίνεται ὅμοια τὰ ΑΒΓ ΔΕΖ τρίγωνα . ἐὰν γὰρ λάβω τὰ κέντρα τὰ Μ Ν , καὶ ἐπιζεύξω τὰς | ||
| μὲν οὐ προσιέμην δανείσασθαι , εἰδὼς ὅτι ἀναλώσας ὃ ἂν λάβω οὐχ ἕξω ἀποδοῦναι , νῦν δέ μοι δοκῶ εἰς |
| ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
| κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
| οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
| Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
| μεγάλ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κατ ' ἐκείνου φαίνοιτ ' ἂν ὀνείδη βουλομένοις ὀρθῶς δοκιμάζειν , ταῦτ ' | ||
| μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , μείζω δὲ τὰ κάτω φαίνοιτ ' ἂν διὰ τὸ τὰ μὲν πόρρωθεν , τὰ |
| καὶ ἀρίστην ὁδόν . Καὶ μὴν οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς | ||
| Μήδων , παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις : οὐ γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα : παυσάμενος |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| ' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
| : ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
| ἢ στρατόπεδον ; καὶ οὔπω μέγα τοῦτο ὅταν μετὰ βίας πράττητε τὰ καλά , καὶ τὰ κρείσσονα λεηλατούμενα πάρεστιν ὁρᾶν | ||
| , ἂν δ ' ὑμεῖς δι ' ὑμῶν αὐτῶν ἕκαστα πράττητε , τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις ὥσπερ τῶν ἔργων αὐτῶν |
| ἐλεφάντων τεττάρων . Ὁ γὰρ παράσιτός ἐστιν , ἂν ὀρθῶς σκοπῇς , κοινωνὸς ἀμφοῖν , τῆς τύχης καὶ τοῦ βίου | ||
| ἕστηκε γὰρ οὐδέν . Ἂν πλούσιος ὢν καθ ' ἡμέραν σκοπῇς τὸ πλεῖον , ἐς τοσοῦτον εἶ πενιχρός , ἐς |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| καὶ τῆς τῶν ἐπιτροπευόντων ἐξουσίας καὶ δι ' αὐτοῦ μὲν φάνηι τῆς ἰδίας γνώσεως τὴν ἀλήθειαν , ἐν αὐτῶι δὲ | ||
| καὶ τῆς τῶν ἐπιτροπευόντων ἐξουσίας καὶ δι ' αὐτοῦ μὲν φάνηι τῆς ἰδίας γνώσεως τὴν ἀλήθειαν , ἐν αὐτῶι δὲ |
| ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται . ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ ' ἂν πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ | ||
| ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ τι πάθοις : τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ : οὐδ ' |
| αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
| τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
| ἀρχῆς τῆς παρ ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ ' ἂν ἔγωγε θείην . διακόπτει μὲν οὖν οὕτως κατ ' ἐπεμβολήν . | ||
| ἀνθρώποις οὐδ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι , σπῆι ἔνι γλαφυρῷ , θείην κρατερόφρον ' Ἔχιδναν , ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρηον |
| ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
| δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
| καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
| ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
| ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
| ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
| ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
| ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
| καιρὸς διδῷ . Συριανοῦ . Τὸ ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ οὕτω . τουτέστιν ὕλη καὶ περίστασις καὶ μέθοδος : | ||
| νόμου , οἷον ἄλλως τε καὶ ὅταν νόμος τοῦτο σαφῶς διδῷ τὸ κύριον εἶναι τὸν ἐπιμείναντα τῆς νεώς . Πρὸς |
| τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
| Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
| . ῥέζομεν ἀμπλακίῃσιν : ἀντὶ τοῦ ἁμαρτίαις . ἐὰν δὲ γράφηται ἀτροπίῃσιν , ἀμετατροπίαις . ὁ δὲ νοῦς : ἁμαρτάνουσα | ||
| Ἑρμῆν . διαπλήσσοντες διασχίζοντες . ἐὰν δὲ σὺν τῷ ι γράφηται , ἔσται διαβαίνοντες . διαίνειν βρέχειν . διατρύγιος ἔγκαρπος |
| γ ' οὔτι βίης μεθίησιν ἄεθλον , ὄφρα ἑ τεθνηῶτα λίπῃ ψυχή τε καὶ ἀλκή . δὴ τότε μιν προπεσόντα | ||
| πυρὸς μένει ἔνδοθεν ὕδωρ : εἰ δέ τις ἐν ψυχρῇσι λίπῃ κονίῃσι λέβητα , παφλάζει κρατεροῖο κυκώμενον ἔνδοθι χαλκοῦ . |
| οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
| Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| ἕν τι τῶν μερῶν ἀσκεῖται ὁ ῥήτωρ , οὐκ ἂν λεχθείη ῥήτωρ , εἰ δὲ ἓν τῶν εἰδῶν ἀσκήσει , | ||
| ἐπιστητὸν πρὸς τὸν ἐπιστήμονα , ὡς πρὸς τὴν αὐτοῦ ἐπιστήμην λεχθείη ἄν : οὐ γὰρ πρὸς τὸν ἐπιστήμονα διὰ τὸ |
| αἰσχρὸν ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν ἐμοὶ περὶ Μακεδονίας . οὐ μέντ ' ἂν οὐδ ' ὥς μοι Μακεδονίαν ἔδοσαν , | ||
| εἶ ἄρα καθ ' Ὅμηρον ἴσος ὄρεος κορυφῇ ; χάριεν μέντ ' ἂν ἦν ἐφ ' ἡμῖν εἶναι τὸ ποιεῖν |
| : Ζεὺς τάδ ' εἰδείη μέγας , ὡς οὐχ ἑκοῦσα τῶιδ ' ἐκοινώθην λέχει . ἀλλ ' οὔ σφε πείθω | ||
| ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα . ἀλλ ' εἶμ ' ὀρυκτὸν τῶιδ ' ἀναρρήξων τάφον , ὡς σύντομ ' ἡμῖν τἀπ |
| , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις ἄποινα διδοὺς θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην , εἰ μὴ μοῖρ ' ἐπὶ | ||
| ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος , ὁρμαίνους ' , ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων , ἦ ὅ γ ' ὑπὸ μνηστῆρσιν |
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ | ||
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ |
| τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
| : εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
| φρονέων Μενέλαος : Μηκέτι νῦν μέμνης ' ἅ τ ' ἐπάσχομεν ἄλγεα θυμῷ : ἀλλὰ τὰ μέν που πάντα μέλας | ||
| , οἱ δ ' ἀποθανεῖν , ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι , πολλῶν ἂν ἐξεπληρώσαμεν , εὖ |
| καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
| καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
| καὶ σὺ τοῦτο συγχωρήσαις ἄν , ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς , βελτίω τινὰ τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ ; Μὰ Δί | ||
| , μὴ αἰσχρὸς φανῇς , ἐὰν πρότερος τὸν ἀδελφὸν εὖ ποιῇς ; καὶ μὴν πλείστου γε δοκεῖ ἀνὴρ ἐπαίνου ἄξιος |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| καὶ ὑποζύγια καὶ ἁπλῶς πᾶν τετράπουν ἐὰν εἰς τὰ αἰδοῖα τεθῇ ἡ ῥίζα ἢ τὰ φύλλα αὐθήμερον : χρήσιμον δὲ | ||
| , ἀλλὰ . . . ἐξομοιοῦται γὰρ ἐν ᾧ ἂν τεθῇ ἀγγείῳ : τοῦτο δ ' ὅτι ἡ τροφὴ κωλυομένη |
| ζῷα . γραπτέον οὖν οὔλιον , ἵνα τὸν τοῦ κυνὸς σημαίνῃ , τὸν φθοροποιὸν καὶ λαμπρότατον , ᾧ καὶ τὸν | ||
| ἥμισυ μόνον , οὐδὲν σημαίνει ἐνεργείᾳ κἂν δυνάμει τὸ διπλάσιον σημαίνῃ † πρὸς τὸ διπλάσιον ἀναφέρεται . εἰ δὲ δώσομεν |
| διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
| πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
| ἠπιστάμεθα , καὶ μηδὲν ὅλως κωλύειν τὸν μανθάνοντα , ὅταν μανθάνῃ , καὶ γνωρίζειν αὐτό , κατ ' ἄλλο μέντοι | ||
| . φανήσεται δέ , ἐὰν ὃ λέγομεν ὀρθῶς τις ἐμβλέπων μανθάνῃ : δεσμὸς γὰρ πεφυκὼς πάντων τούτων εἷς ἀναφανήσεται διανοουμένοις |
| ὤφθη τὸ ῥόδον τὸ σόν , Κυθήρη , τεὸν εἰ μάθῃ δὲ κέντρον , τρομερὸν νόον κομίσσει . Ὀλίγον ῥόδον | ||
| μάθησιν ἐκπονῆσαι , ἢ ὅσα ἂν ἀκούσῃ ἢ ἴδῃ ἢ μάθῃ ἱκανωτέρα ἐστὶ διαμεμνῆσθαι ; οὐ γὰρ πάνυ σοι κατάδηλον |
| κᾶδος , Ἱέρων , μερίμναισιν : εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι , ἔτι γˈλυκυτέραν κεν ἔλπομαι σὺν ἅρματι θοῷ κλεΐξειν | ||
| ὑφ ' ὧν θάνοι μὲν αὐτός , τὴν δὲ τίκτουσαν λίποι τοῖς οἷσιν αὐτοῦ δύστεκνον παιδουργίαν : γοᾶτο δ ' |
| γὰρ εἶναι ἀφῃροῦμεν , τό τε οὐ παρ ' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν | ||
| τό γε τοῦ ὄντος ὑπεριδρυμένον , ὃ καὶ πρὸ ἐκείνου λέγοιτο ἂν ἡνωμένον , τὴν ἀϊδιότητα τοῦ μικτοῦ προειληφός . |
| προκρινεῖ τοῦ ἐντέχνου τὸν ἄτεχνον , ἀλλὰ προκρίνας τὸν εὔτεχνον χρήσαιτ ' ἂν αὐτῷ καλῶς , τὸ τῆς καταφρονήσεως ἐξελὼν | ||
| ἐστὶν ἄξιος ἢ ἔλαττον ἀδικεῖ , ἀλλ ' ὅτι πονηροτέρῳ χρήσαιτ ' ἂν ὁ πεπονθὼς ἀντιπηρωθέντι τῷ δεσπότῃ , μνησικακήσοντι |
| , τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
| τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
| μηδὲ αὐτὸ μένειν ἁπλοῦν , καὶ ὅσῳ ἂν μάλιστα αὐτὸ νοῇ : διχάσει γὰρ αὐτὸ ἑαυτό , κἂν σύνεσιν δῷ | ||
| ψυχὴ καὶ ζωὴ κρείττων ἡ νόησις , καὶ ὅταν ψυχὴ νοῇ , καὶ ὅταν νοῦς ἐνεργῇ εἰς ἡμᾶς : μέρος |
| τις ἄλλως ἀφελῶν τὸ μυθῶδες τοῦ λόγου χώρας ἀρετὴν ἐξετάζειν ἐθελήσειεν , ἐξ ἧς γένος τὸ ἀνθρώπων πλείστας εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο | ||
| Ὀρθῶς . Ἐπιμέλεια δέ γε ἀνθρωπίνης συμπάσης κοινωνίας οὐδεμία ἂν ἐθελήσειεν ἑτέρα μᾶλλον καὶ προτέρα τῆς βασιλικῆς φάναι καὶ κατὰ |
| αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
| τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
| μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
| αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
| γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
| ' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
| . Αὐτοῦ μὲν οὖν , ἵνα σοι κατ ' ὀφθαλμοὺς λέγῃ . Κατάθου σὺ τὰ σκεύη ταχέως , χὤπως ἐρεῖς | ||
| τῆς ἐντελεχείας λέγει : ὅταν δὲ τὴν λογικὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν λέγῃ , τὸ κεχωρισμένον . Ῥάκος πολυσχιδὲς ἐργασάμενος , ἔξωσον |
| ὡς σύ τε ὁ γεωργὸς οὐκ ἀμελήσαις ἥ τε ἄρουρα δέξαιτο εὖ καὶ καλῶς τὸ σπέρμα . τούτοις ὑπερφυῶς χαίρων | ||
| ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων , καὶ πρὸ τούτου |