| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| γὰρ Αἰσχύλος πολλάκις τὴν λέξιν οὕτως ἔχουσαν τίθησιν , ὅταν λέγηι σπίδιον μῆκος ὁδοῦ , καὶ ὁ Ἀντίμαχος οὐδὲ σπιδόθεν | ||
| οὐχὶ οὐθὲν ] ? τοδὶ προσμετρεῖς [ ] ἐπειδάν τις λέγηι ? ? , τὴν τοῦ ἡλίου κίνησιν παραθεωρῶν ? |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| ? [ μ ' ] ἀποσφάττουσιν εὐθύς , ἂν [ τύχηι ] , κλέψαντά ? ? [ τι . ἀλλὰ | ||
| ἢν δ ' οὖν , ὃ μὴ γένοιτο , χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις |
| ἔνδον εὐπρεπείας ὡραϊζούσης αὐτῇ τὴν ἔξω μορφήν , κἄν τι προσῇ δυσειδές , οὐδὲ τοῦτο χάριτος ἄμοιρον εἶναί σοι δόξει | ||
| ἐλέγομεν , καὶ οὐκ ἀναγκάζειν , ἐάν τι ἀπῇ ἢ προσῇ , μηκέτι αὐτὴν εἰκόνα εἶναι ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| ; παύσεθ ' οὗτος ἀπομανεὶς ὅταν λογισμὸν ὧν ποεῖ νυνὶ λάβηι . παρατενεῖς , γύναι . βαδίζω νῦν ἐκείνωι προσβαλῶν | ||
| φησὶν ἐκδώσειν ἐκείνην , ἡνίκ ' ἂν ὁμότροπον αὑτῶι νυμφίον λάβηι . λέγεις οὐδέποτε . μὴ δὴ πράγματ ' , |
| ; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
| φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
| ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῖς πράγμασιν , ὡς ἅπας μὲν λόγος , ἂν ἀπῇ τὰ πράγματα , μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν , |
| τις ἀνδρὶ θυμωθεὶς φίλωι ἐς ἓν συνελθὼν ὄμματ ' ὄμμασιν διδῶι , ἐφ ' οἷσιν ἥκει , ταῦτα χρὴ μόνον | ||
| χρὴ γὰρ οὕτω τῶν ὁμαιμόνων κακὰ συνεκκομίζειν , δύναμιν ἢν διδῶι θεός , θνήισκοντα καὶ κτείνοντα τοὺς ἐναντίους . τοῦ |
| δέρην . καί νιν δοκῶ , τὸ πρῶτον ἢν πολὺς παρῆι , χρόνωι μαλάξειν σπλάγχνον : οὔτε γὰρ θρασὺς οὔτ | ||
| ἀνθρώπωι σιγᾶν χαλεπώτατον ἄχθος , φθεγγόμενος δ ' ἀδαὴς οἷσι παρῆι μελετᾶι , ἐχθαίρουσι δὲ πάντες : ἀναγκαίη δ ' |
| κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
| ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
| μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
| αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
| δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
| τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
| δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
| ! [ ] , οὐδὲ πιείρης [ ] χθονὸς πατρίδος κακοῖσιν ἐσθλοὺς ἰσομοιρίην ἔχειν . ἐγὼ δὲ τῶν μὲν οὕνεκα | ||
| γαλήνῃ , τῶν δὲ συννέφει πάλιν , ζῶσίν τε σὺν κακοῖσιν , οἳ δ ' ὄλβου μέτα φθίνους ' ἐτείοις |
| ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
| πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
| βαρυνόμενοι . περὶ σηπεδόνος * σηπεδόνος : ὄνομα ὄφεως * γνοίης : γνωρίσαις μάθοις ἀλλ ' ὁ μὲν εἴδει : | ||
| ζηλωτόν , τὸ δ ' ἄμοιρον γενέσθαι παντελῶς καταγέλαστον . γνοίης δ ' ἂν ἐξ ἄλλων τε πολλῶν , καὶ |
| καὶ σὺ τοῦτο συγχωρήσαις ἄν , ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς , βελτίω τινὰ τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ ; Μὰ Δί | ||
| , μὴ αἰσχρὸς φανῇς , ἐὰν πρότερος τὸν ἀδελφὸν εὖ ποιῇς ; καὶ μὴν πλείστου γε δοκεῖ ἀνὴρ ἐπαίνου ἄξιος |
| ἂν [ οὔτω ] ? : πλὴν ἐπὴν λαλῆι , γνώσηι Κέρδων ὀτεύνεκ ' ἐστὶ καὶ οὐχὶ Πρηξῖνος . κατ | ||
| γ ' ἐπελθὼν Ἀσιάδ ' Εὐρώπης θ ' ὅρους . γνώσηι τάδ ' αὐτός . τοῦ θεοῦ δ ' ἕκατί |
| τέσσαρας ἀριθμοὺς ὅπως ἕκαστος παρὰ τῶν λοιπῶν τριῶν ὡς ἑνὸς λαμβάνῃ μέρος τὸ ἐπιταχθέν , καὶ γένωνται ἴσοι . Ἐπιτετάχθω | ||
| κρίνηται τὰ τῆς μάχης , ἀλλὰ δι ' ἡμέρας ὅλης λαμβάνῃ τὸ τέλος . Ὅτ ' ἂν δέ τις ἐμπέσῃ |
| οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
| Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| ἐπὶ τῷ σίτῳ , ἢ πίνειν ἀηδῶς , ὅταν ὕδωρ πίνωσιν , ἀναμνησθήτω πῶς μὲν ἡδὺ μᾶζα καὶ ἄρτος πεινῶντι | ||
| σκορόδοιο ποθεῖσα . Καί τε σὺ μήκωνος κεβληγόνου ὁππότε δάκρυ πίνωσιν , πεπύθοιο καθυπνέας : ἀμφὶ γὰρ ἄκρα γυῖα καταψύχουσι |
| ' ἔστιν ἡ οἰκεία ἐν ἑκάστῳ ὕλη . Ὅταν γὰρ πεφθῇ , τέλειον γέγονε καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς τελειώσεως ὑπὸ | ||
| αἴτιον καὶ τοῦ ὕπνου . ἐγείρεται δ ' , ὅταν πεφθῇ καὶ κρατήσῃ ἡ συνεωσμένη θερμότης ἐν ὀλίγῳ πολλὴ ἐκ |
| λαβών , τὸν Ἑλένης φόνον διώκων , κἀμὲ μὴ σώιζειν θέληι σύγγονόν τ ' ἐμὴν Πυλάδην τε τὸν τάδε ξυνδρῶντά | ||
| σπάσας ; οὐ δῆτα : θυγατρὶ δ ' , ἢν θέληι , δώσω κτανεῖν . οἴμοι : τί δῆτά ς |
| ἐλεφάντων τεττάρων . Ὁ γὰρ παράσιτός ἐστιν , ἂν ὀρθῶς σκοπῇς , κοινωνὸς ἀμφοῖν , τῆς τύχης καὶ τοῦ βίου | ||
| ἕστηκε γὰρ οὐδέν . Ἂν πλούσιος ὢν καθ ' ἡμέραν σκοπῇς τὸ πλεῖον , ἐς τοσοῦτον εἶ πενιχρός , ἐς |
| τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς | ||
| τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς |
| κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
| πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
| ἥν , εἰ δοκεῖ , μικρὸν ἄνωθεν διηγήσομαι , ἵνα γνῷς , ὅση τυγχάνουσα τῆς παρούσης εὐθυμίας ἡττᾶται . Πάλαι | ||
| πλείονα , ὧν εἶπόν σοι . εἰδῇς ] μάθῃς , γνῷς . , νοήσῃς . εἰδέω , εἰδῶ τὸ γινώσκω |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ | ||
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
| τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
| ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
| ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
| κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
| : τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
| περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
| τὸν Περσῶν βασιλέα , ἵνα τῶι μὲν φαινομένωι Λακεδαιμονίοις βοηθῶν ἔλθηι κατ ' Ἀθηναίων , τῆι δὲ ἀληθείαι πορθήσας τὴν | ||
| ἔσω βᾶς ' εὐτρεπὲς ποιήσομαι . ] ὡς ἢν μὲν ἔλθηι πύστις εὐτυχὴς σέθεν , ὀλολύξεται πᾶν δῶμα : θνήισκοντος |
| γὰρ οὖν . Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ ποιῶμεν , τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδόμην . Πῶς | ||
| ἐν Φιλοκάλῳ ἢ Νύμφαις : κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κυμινοπρίστης ὁ |
| ἐπὶ τοῦ σπέρμα πυρὸς σῴζων , ἵνα μή ποθεν ἄλλοθεν αὔοι : καὶ γὰρ ἀμφότερα ἄψυχα . ἀπὸ δὲ πράξεως | ||
| ποιήσαιεν . καὶ Ὅμηρος „ ἵνα μή ποθ ' ἄλλοθεν αὔοι „ καὶ πάλιν ” ἵν ' ἀθανάτοισι φαείνοι ” |
| ' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
| : ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
| εὐρυπρώκτων σὺν γένει : ἡμῖν δὲ Μουσῶν καὶ βίου σαόφρονος μέλοι φρέαρ τε , τοῦτο γινώσκους ' , ὅτι ἥδ | ||
| ἄτερ χρυσῆς Ἀφροδίτης ; τεθναίην , ὅτε μοι μηκέτι ταῦτα μέλοι , κρυπταδίη φιλότης καὶ μείλιχα δῶρα καὶ εὐνή , |
| τὰς ἀμφιβολίας ὀφείλουσιν , ἵνα μὴ οἱ μὲν τόδε τι ποιῶσιν , οἱ δὲ τούτῳ τὸ ἐναντίον : οἷον , | ||
| τὰ δίκαια δίκαιος , πῶς ὅταν ἀπὸ ἕξεως τοιαύτης αὐτὰ ποιῶσιν , ἤδη οἱ μὲν δίκαιοι , οἱ δὲ ἄδικοι |
| μηδὲ αὐτὸ μένειν ἁπλοῦν , καὶ ὅσῳ ἂν μάλιστα αὐτὸ νοῇ : διχάσει γὰρ αὐτὸ ἑαυτό , κἂν σύνεσιν δῷ | ||
| ψυχὴ καὶ ζωὴ κρείττων ἡ νόησις , καὶ ὅταν ψυχὴ νοῇ , καὶ ὅταν νοῦς ἐνεργῇ εἰς ἡμᾶς : μέρος |
| δὲ γίνεται , ὅταν τις τὴν μὴ εἰκόνα ὡς εἰκόνα θεωρῇ ἢ τὴν εἰκόνα ὡς μὴ εἰκόνα . αἱ δὲ | ||
| τὴν ἐπιστήμην . κατ ' ἐνέργειαν δέ , ὡς ὅταν θεωρῇ , καὶ τοῦτο διττῶς : ἢ περὶ τῶν ἀιδίων |
| κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
| παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
| μὲν ἅπαξ ᾖ πεπληρωμένον ὅτε ἐτέθη , τὸ δὲ δεύτερον μέλλῃ πληροῦσθαι μετὰ τὴν ἀνάστασιν καὶ κρίσιν . οὐ μὴν | ||
| καὶ πολὺ ἀνάγει , καὶ ἀδυνατέει σφόδρα , καὶ ὁκόταν μέλλῃ ἀποθανεῖσθαι , κάτω ὑποχωρέει ἐπὶ πολὺ καὶ ὑγρόν . |
| . Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν ; Οὐ γὰρ οὖν . Τοῦτο δ ' | ||
| ἦν δεινόν . Τάχα δὲ καὶ ὁ εὐφημισμὸς καλούμενος ἂν μετέχοι τῆς δεινότητος , καὶ ὁ τὰ δύσφημα εὔφημα ποιῶν |
| κατακλῖναι οὐ νέμεσις πρὸς θεῶν γίνεται οὐδεμία . Οὐδένα , Κύρν ' , αὐγαὶ φαεσιμβρότου ἠελίοιο ἄνδρ ' ἐφορῶς ' | ||
| αὐτῶι οὐδ ' ἀγνωμοσύνης , Κύρν ' , ὀδυνηρότερον . Κύρν ' , εἰ πάντ ' ἄνδρεσσι καταθνητοῖς † χαλεπαίνειν |
| ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται . ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ ' ἂν πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ | ||
| ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ τι πάθοις : τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ : οὐδ ' |
| ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
| κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
| ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἢ ὅσον ἂν τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου κατάσχῃ : ἔπειτεν ἀντία τὸν ἄνθρωπον ὕπτιον κατακλῖναι ἐπὶ τὴν | ||
| πάντα ἀναφέρεται , καὶ οὕτως ἔχει : ἐὰν γὰρ ἀπάθεια κατάσχῃ τὴν ψυχήν , τελέως εὐδαιμονήσει . ζητητέον δέ , |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| ἔφη : γέροντα τύραννον . πῶς ἄν τις ἀτυχίαν ῥᾶιστα φέροι , εἰ τοὺς ἐχθροὺς χεῖρον πράσσοντας βλέποι . πῶς | ||
| ἔνθα ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν ἂν φέροι : ἃ δὲ μὴ σμικρὸν διαφέρει , πείθειν τε |
| φησὶ , τὴν τῶν τέκνων καὶ τὸν φόνον μὴ προπετῶς δράσῃς , ἀλλὰ πρότερον μεθ ' ἡμῶν ἢ ἄλλων τινῶν | ||
| τι δάκῃς : ἐὰν γὰρ καὶ δηκτικόν τι καὶ λυπηρὸν δράσῃς , ὡς καὶ ὁ λόγος ὁ τρώσας ἰάσεται . |
| . Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ σώματος ἀπαλλάττηται , ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα | ||
| πολίταις δικαιοσύνη μὲν ἐν ταῖς ψυχαῖς γίγνηται , ἀδικία δὲ ἀπαλλάττηται , καὶ ἄλλη δὲ ἀρετὴ ἐγγίγνηται , κακία δὲ |
| ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
| θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
| ; σοῦ γὰρ ἐξηρτήμεθα δρῶμέν τε τοιαῦθ ' ἃν σὺ τυγχάνῃς θέλων . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Ξενοφάνης καὶ Ζήνων | ||
| : ἀλλ ' ὅταν τὴν ἔνθεσιν ἐντὸς ἤδη τῶν ὀδόντων τυγχάνῃς κατεσπακώς , τοῦτ ' | ἐν ἀσφαλεῖ νόμιζε τῶν |
| σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
| - μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
| ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον | ||
| κινέεται τὸ κινεόμενόν ἐστι τὸ πράτως κινέον . ὥτ ' ἀνάγκα τρεῖς εἶμεν τὰς ἀρχάς , τάν τε ἐστὼ τῶν |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| : ἀλλ ' ὅτ ' ἄν φησιν ἔχων τὰ παιδία κλαίῃ , τότε ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε | ||
| διδασκαλείῳ ἐπιδεικνυμένων καὶ παραμυθίαν τοῦ διδασκάλου ἀπονέμοντος , ἵνα μὴ κλαίῃ τὰ παιδία . ἀλλ ' ἡ τέχνη τίς ; |
| εἰς τὸ ἑαυτῶν ἑκάστη . Ὅταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ φεύγουσα τὸ πᾶν καὶ τῇ διακρίσει ἀποστᾶσα καὶ μὴ | ||
| φλέγμα ψυχρὸν ἐν τοῖς χιτῶσι τῶν παχέων ἐντέρων σφηνωθῇ καὶ ποιῇ ὀδύνην σκολοπώδη , ἢ τρυπανώδη , σκολοπώδης δέ ἐστιν |
| τὸ ἡγούμενον , τουτέστιν εἰς τὸν νοῦν . ὅταν γὰρ νοήσῃ ὅτι πρακτέον , ὅπερ ὁ νοῦς ἐβουλεύσατο καὶ εἵλετο | ||
| γονέων ἀγαπώντων αὐτούς . οὕτως ἐστὶ δύσκολον πρᾶγμα , ἵνα νοήσῃ τις τὸ δίκαιον . ἀλλ ' ὦ Κρονικαῖς λήμαις |
| : ἀσθενέστατον γὰρ ὂν φύσει μεγίστοις οἰκονομεῖται πράγμασιν : ὅταν πέσηι δέ , πλεῖστα συντρίβει καλά . σὺ δ ' | ||
| βορὴν κατὰ μέτρον ἕληαι . κτῆνος δ ' ἢν ἐχθροῖο πέσηι καθ ' ὁδόν , συνέγειρε . πλαζόμενον δὲ βροτὸν |
| γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
| ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
| , τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
| τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
| σφραγῖδα τρίγωνον καὶ ἐσφράγισε τὸ μνημεῖον , ἵνα μηδείς τι ποιήσῃ αὐτῷ ἐν ταῖς ἓξ ἡμέραις , ἕως οὗ ἀποστράφῃ | ||
| καὶ ὑπερβολὴν καὶ ἔλλειψιν τῷ μεμετρημένῳ , ἕως ἂν αὐτὸ ποιήσῃ αὐτῆς , ἀλλὰ μὴ αὐτοῦ ἔτι εἶναι , ὥσπερ |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| ἰσχυρός , ἐάν τε μικρὸς καὶ ἀσθενής , καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα | ||
| καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα τε καὶ Μίδα μᾶλλον , ᾖ δὲ ἄδικος |
| ποιητὴν δεῖ παρέχειν τοῖς θεαταῖς τὸν σοφόν , ἵν ' ἀπίῃ τις τοῦτο φαγὼν καὶ πιών , ὅπερ λαβών χαίρει | ||
| ἔχει : ὁκόταν τὸ αἷμα διαθερμαίνηταί τε καὶ ἀποβιᾶται καὶ ἀπίῃ πάλιν ἐς τὴν ἑωυτοῦ φύσιν , συνδιαθερμαίνεται καὶ τοῦ |
| ' ἄλλοισι μινυνθαδιώτερον ἄλγος ἔσσεται , ἢν μὴ καὶ σὺ θάνῃς Ἀχιλῆϊ δαμασθείς . ἀλλ ' εἰσέρχεο τεῖχος ἐμὸν τέκος | ||
| αὔξει τοῦ πένθους : ἀντίτυπον καιρίαν : μὴ φρονοῦσαν ὡς θάνῃς : παραφρονοῦσαν , μὴ νήφουσαν . προσυπακουστέον τὸ καλῶς |
| παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
| , καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
| σωθῆναι τοῦ νόμου λυθέντος , οὐδ ' ἂν μηδὲν ἔξωθεν συμβαίνῃ δεινόν . ὥσπερ δὲ ὑπὸ τῆς ἐν αὐτῷ διανοίας | ||
| αἰτίαν τοὺς μὲν ὠφελεῖσθαι τοὺς δὲ καὶ ἀβούλητά τινα ὑπομένειν συμβαίνῃ ; ἀπείρους τ ' οὐκ ἐχρῆν εἶναι τῆς τῶν |
| ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν , ἀλλ ' ἵν ' εἰδῇς διὰ πόσων ἀμαθὴς εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατος | ||
| μὴ τό : οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ . ] Ἵν ' εἰδῇς ὡς οὐ σὺ μόνος τοῖς καρποῖς πλεονάζεις , ἀλλὰ |
| λάχος , μήτε κακοῖσιν ἀσῶντα λίην φρένα , μήτ ' ἀγαθοῖσιν τερφθῆις ἐξαπίνης , πρὶν τέλος ἄκρον ἰδεῖν . Ἄνθρωπ | ||
| τὴν κακότητα φέρεις . καὶ γάρ τοι πλοῦτον μὲν ἔχειν ἀγαθοῖσιν ἔοικεν , ἡ πενίη δὲ κακῶι σύμφορος ἀνδρὶ φέρειν |
| τῶν μητρέων , ἀλλ ' ἀνακεχώρηκεν ἰσχυρῶς . Ὁκόταν οὕτως ἔχῃ , φάρμακον χρὴ πῖσαι ὑφ ' οὗ καθαίρεται ἄνω | ||
| κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ , καὶ μάλιστ ' ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές τι καὶ ἄμουσον ἀλλ ' ἡδέως κεκραμένον . |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
| ' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
| , ὅταν κακοῦ τινος ἀπαγγελθέντος τῇ πόλει τίμιον τὸν σῖτον πωλῶσιν . οὕτω δ ' ἄσμενοι τὰς συμφορὰς τὰς ὑμετέρας | ||
| τοῖς μαγείροις ἃ παράκειθ ' ἑκάστοτε , ἡνίκ ' ἂν πωλῶσιν αἰγῶν κρανία , ξυλήφιον μυρρίνης ἔχουσα λεπτὸν ὀρθὸν ἐν |
| , ἀντιφιλεῖσθαι δ ' οὐ ζητοῦσιν , ἐὰν ἀμφότερα μὴ ἐνδέχηται , ἀλλ ' ἱκανὸν αὐταῖς ἔοικεν εἶναι , ἐὰν | ||
| ' ἡ λαβὴ πλησσέσθω . γινέσθω δὲ τοῦτο ὁπόσον ἂν ἐνδέχηται , ἕως οὗ διακοπῇ ἡ μεταξὺ τῶν τρημάτων τοῦ |
| κομίζειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς τόπους ἐν οἷς ἂν ὄντα Φίλιππον πυνθάνηται , γράψας ὥσπερ νῦν λέγω , τοῖς ῥήμασιν οὕτως | ||
| καὶ ἅμα πρόβατα πολλὰ ἐλαύ - νειν ὅποι ἂν αὐτὸν πυνθάνηται ὄντα , ὡς ἐπισφαγείη τῷ Ἀβραδάτᾳ . Ἐπεὶ δὲ |
| : ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
| περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
| ζῳδιακὴν ὁμοίως , ἵνα καὶ τὸ λεγόμενον μετ ' ἀληθείας λέγηται . πολλάκις γὰρ αὐτὸς ἐγὼ κατελαβόμην κατὰ μὲν τὴν | ||
| ' ἐάσῃς εἴργεσθαι σαυτόν : ψεῦδος δ ' ἤνπερ τι λέγηται , πράως εἶκε . Ἡ ἀνθρωπίνη προαίρεσις μήτ ' |
| πᾶς αἰών , Διόγενες , καθελεῖ : μοῦνος ἐπεὶ βιοτᾶς αὐτάρκεα δόξαν ἔδειξας θνατοῖς καὶ ζωᾶς οἶμον ἐλαφροτάταν . Ἔστι | ||
| σιτίων καὶ τῶν ποτῶν ἃ προσφορώτατα τῷ σώματι καὶ μάλιστα αὐτάρκεα καὶ ἐς τροφὴν καὶ ἐς ὑγιείην , ἀπὸ τούτων |
| εἰπεῖν . οὔτε γὰρ κατὰ τὴν Λακεδαιμονίων αὐθάδειαν ἀτείχιστον ἂν προσείποις τήνδε τὴν πόλιν οὔτ ' αὖ τειχήρη κατὰ τὴν | ||
| . ἀλλὰ μὴν αὐτήν γε τὴν πόλιν καὶ ὡς νῆσον προσείποις ἂν καὶ ὡς χερρόνησον καὶ εἴ τι ἐπέκεινα χερρονήσου |
| τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
| εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
| κατεχομένοισι : τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον , ὁκόταν τὸ γάλα πίνῃ , δειπνεέτω ἄρτον ἔξοπτον , ὄψον δὲ ἐχέτω ἐν | ||
| οὐδὲ ταῖς ὥραις διαπλοῦσθαι : ὅταν δὲ ὅσῳ ἥδεται τοσούτῳ πίνῃ , καὶ μάλα ὀρθά τε αὔξεται καὶ θάλλοντα ἀφικνεῖται |
| . ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογοῦσι τοῖς λαχάνοις | ||
| : ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογοῦσι τοῖς λαχάνοις |
| ἡμᾶς πάντως εἶδον , ἡδέως δειπνῆσαι οὐδ ' ὅπου ἂν θέλωσι σκηνῆσαι . Ἐντεῦθεν οἱ λοχαγοὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον , καὶ | ||
| , μὴ δυσφορήσῃς . πεπείσμεθα γάρ , ἐὰν οἱ θεοὶ θέλωσι , καιρὸν ἕξειν , οἷον αὐτὸς εὑρήσεις καθ ' |
| πρὸς τοῦτο καταβαίνειν οἰκτρότητος καὶ πάντα ὑπομένειν κἂν αἰσχύνην μοι φέρῃ . οὐ γὰρ ἐγὼ μόνος , ἀλλὰ καὶ πᾶς | ||
| θέλω , θόρυβός ἐστιν . ἀλλ ' ἂν μὲν οὕτως φέρῃ τὰ πράγματα , ὥστε μόνον ἢ μετ ' ὀλίγων |
| Φιλοκτήτῃ ἔφη : οὐκ ἔστι διθύραμβος , ὅκχ ' ὕδωρ πίῃς . ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡδονῆς χάριν ἐπιπολαίου καὶ | ||
| : ἕξεις δ ' ὅς ' ἂν φάγῃς τε καὶ πίῃς μόνα : σποδὸς δὲ τἄλλα , Περικλέης , Κόδρος |
| ] νη τῶν χρημάτων οὐδ ' ἂν ] ? τριχὸϲ πριαίμην ] ν ] ποϲ ? ? ? . : | ||
| καταδέχεσθε τοὺς φακούς . μισῶ λακωνίζειν , ταγηνίζειν δὲ κἂν πριαίμην . πολλὰς δ ' . . οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι |
| ' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ , μάταιος ἡ σπουδή : εἰκότως . φαρμάκων γοῦν | ||
| θινὶ θαλάσσης , ὄφρα ἴδητ ' αἴ κ ' ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων ; Ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας |
| , τὴν δὲ τῶν χρωμένων . ὅταν μὲν οὖν τις ἐκλίπῃ τὰς οἰκείας πράξεις , ὑπεύθυνος κατὰ τοῦτο : ὁ | ||
| ὥσπερ τὰ ῥόδα διατηρεῖ τὴν εὐοσμίαν ἀποξηραινόμενα μέχρι οὗ ἂν ἐκλίπῃ : πλὴν τὰ μὲν χλωρὰ καὶ πόρρωθεν ὄζει , |
| ' οἷς ἂν πλημμελήσῃ καὶ τὸ τιμᾶσθαι δι ' αὐτὰ προσλάβῃ , πῶς δοκεῖτε αὔθαδες ἔσται καὶ ὑπερήφανον ; μὴ | ||
| γ Μο αὐτὸν προσλαβόντα ποιεῖν ⃞ον : ἀλλ ' ἐὰν προσλάβῃ Μο γ , γίνεται ΔΥ α Μο α : |