| ἀρχῆς τῆς παρ ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ ' ἂν ἔγωγε θείην . διακόπτει μὲν οὖν οὕτως κατ ' ἐπεμβολήν . | ||
| ἀνθρώποις οὐδ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι , σπῆι ἔνι γλαφυρῷ , θείην κρατερόφρον ' Ἔχιδναν , ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρηον |
| τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
| : εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
| , ἐπὶ τὸ κῶας τὸ χρυσόμαλλον , ἄξοντα ἂν ἀπὸ Αἰήτεω . Ταῦτα δὲ τῷ Ἰήσονι Ἥρη ἐς νόον βάλλει | ||
| Παναχαιίδος ἔκτοθι βάλλει ; αὐτῆμάρ κε δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω , ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ : ἀλλ |
| κεκορήμεθ ' ἀέθλων ἀμφοτέρω , σὺ μὲν ἐνθάδ ' ἐμὸν πολυκηδέα νόστον κλαίους ' : αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς ἄλγεσι καὶ | ||
| γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , τοῦτ ' ἔστιν εἰ μὴ ὠφελήθην ἐκ |
| τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
| ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
| ἐν δ ' εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι | ||
| , Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεί / ἐν θαλίηισιν ἔσηι , τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων . / εὖτ ' |
| ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
| ' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
| . οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς εἶναι ἡμετέρην παράκοιτιν ἔχων ἐνὶ δώμασιν Ἡρώ . εἰ δέ μοι | ||
| ἐμεῦ πέρι , καί ς ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ ' ἡμετέρην φιλίην νεβρὸν ὑπὲξ ἐλάφοιο λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς ποσσὶ |
| ' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
| μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
| ἔβην καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθα πάτρης : ἀλλ ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ ' ἀσύφηλον : ἀλλ ' | ||
| [ ! ] ! [ ] [ ] πολύλλιτε , σεῦ δέ τις , οἴω , [ ] ! υχατέουσα |
| αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
| τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
| , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις ἄποινα διδοὺς θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην , εἰ μὴ μοῖρ ' ἐπὶ | ||
| ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος , ὁρμαίνους ' , ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων , ἦ ὅ γ ' ὑπὸ μνηστῆρσιν |
| ἐξ ἀρχῆς ἐκ πάνυ μικρῶν ἀρχῶν καὶ δυνάμεως εἰς νοῦν βαλέσθαι καθελεῖν τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν καὶ πᾶσαν ἐλπίσαι τὴν τῆς | ||
| ἑδριόωντο . τὼ δὲ Διὸς βουλῇσιν , ὁ μὲν Μυσοῖσι βαλέσθαι μέλλεν ἐπώνυμον ἄστυ πολισσάμενος ποταμοῖο Εἰλατίδης Πολύφημος , ὁ |
| ' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
| Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
| κίονα δαιμονίαν ὁ δ ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ : τὸν παῖς ὁ | ||
| συμβῇ , οὐκ ἀκούει . οὐδ ' ἂν ἡ μῆνιγξ κάμοι , ὥσπερ τὸ ἐπὶ κόρῃ δέρμα . ἀλλὰ σημεῖον |
| ? [ ! ! ] ! [ ! ] τεῖχος βασιλήϊον ἀγνοισσβιότοισις ? ? ! ! ? ! ! ὀ | ||
| : ὦ ἴτε λαοί . κηρύσσω † δ ' ὁσίαν βασιλήϊον αὐτῶι δ ' αὐδὰν † εὐτεκνίαν τε γάμοις , |
| οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
| Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
| μὴ ἴδωμαι ὅμοιον τῷ πληθὺν δ ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ ' ὀνομήνω . . . . . τηλόθεν | ||
| δή μοι ταῦτα κατὰ μοῖραν καταλέξῃς , αὐτίκα καὶ πᾶσιν μυθήσομαι ἀνθρώποισιν ὡς ἄρα τοι πρόφρων θεὸς ὤπασε θέσπιν ἀοιδήν |
| ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα νηυσὶν ἐυπρώροισι δαϊκταμένου Ἀχιλῆος . | ||
| ἄλυξεν , ἀλλ ' ἐδάμη παλάμῃσιν Ἀχιλλέος , ᾧ περ ὀίω καὶ θεὸν ἀντιάσαντα μάχῃ ἔνι δῃωθῆναι : οἵην τήνδ |
| κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν ἀέθλων εἵνεκ ' ἔθηκαν . εἰ δ ' ἔτι καὶ Πυρόεις | ||
| ' ὑμῶν αὐτῶν πρῶτον ὑπάρξῃ τὰ δέοντα . τίνος γὰρ εἵνεκ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , νομίζετε τοῦτον μὲν |
| φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' ἄριστος ἐνὶ στρατῷ εὔχεται εἶναι . βούλεται γὰρ | ||
| αἰδὼς γὰρ καθαρὰ καὶ νυμφοκόμος [ ] ? ? ? μέγ [ ' ] ἀρίστα ? ? [ , παίδων |
| ; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
| ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
| ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
| καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
| , ποῖ ποῖ ποῖ πέτει ; Μέν ' ἥσυχος , ἔχ ' ἀτρέμας αὐτοῦ : στῆθ ' : ἐπίσχες τοῦ | ||
| ἆ ] ἐπιτιμητικὸν ῥῆμα . ἐπίρρημα ἐπιτιμητικόν πόνηρε ] ἄθλιε ἔχ ' ἥσυχος ] “ ἔσο ” ἀττικόν , ὥσπερ |
| ἀγείραιμι . . . . . ἔγχος δ ' οὐχ ἕλετ ' οἶον ἀμύμονος Αἰακίδαο : Ζηνόδοτος τοῦτον ἀθετήσας τοὺς | ||
| Αἰνείαν γέρας δοθῆναι Νεοπτολέμῳ λέγων οὕτως : ἐκ δ ' ἕλετ ' Ἀνδρομάχην ἠύζωνον παράκοιτιν Ἕκτορος , ἥντε οἱ αὐτοὶ |
| αὖ δήμου ἄνδρα ἴδοι βοόωντά τ ' ἐφεύροι , : ὁρόων ἐπὶ οἴνοπα , τὸ δὲ ἀντῶ σημαίνει τὸ ἀπαντῶ | ||
| . τὰς δ ' ἄν κε περισκέψαιο μάλιστα εἰς αὐτὰς ὁρόων : ἀτὰρ εἰ νεφέεσσι μέλαιναι γίνοιντ ' ἢ ὄρεος |
| , ἀντὶ τοῦ εὐθείας ποίει , σύ . Ἐγὼ δὲ μυθησαίμην ἂν τῷ Πέρσῃ , ἀντὶ τοῦ παραινέσαιμι . ΕΤΗΤΥΜΑ | ||
| ' ἴθυνε θέμιστας τύνη : ἐγὼ δέ κε Πέρσῃ ἐτήτυμα μυθησαίμην . Οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος , ἀλλ |
| ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω , κείνου προκηραίνουσα : νὺξ γὰρ εἰσάγει καὶ νὺξ ἀπωθεῖ διαδεδεγμένη | ||
| ηὔδα : “ Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφές , ὄρχαμε λαῶν , κείνου μέν τοι ὅδ ' υἱὸς ἐτήτυμον , ὡς ἀγορεύεις |
| ἀρείω ἴσχαν ' , ἐπεὶ πάτρην μοι ἅλις Πελίαο ἕκητι ναιετάειν : μοῦνόν με θεοὶ λύσειαν ἀέθλων . εἰ δ | ||
| ἰαύειν . Οὐ μέντοι τό γε θαῦμα Δίκην ἀπάτερθε θαλάσσης ναιετάειν : οὐ γάρ τι πάλαι πρέσβειρα θεάων οὐδὲ μετὰ |
| Διὸς ἁδυεπὲς φάτι , τίς ποτε τᾶς πολυχρύσου Πυθῶνος ἀγλαὰς ἔβας Θήβας ; Ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα , δείματι πάλλων , | ||
| γυναικῶν [ ] ηρι φίλων ἦλθες , ἰὼ τάλαινα , ἔβας ἵνα τ ? [ ! αλταλιμενας ? ? [ |
| τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος . Καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ' ἀνασπαστοῦ | ||
| τῆς ἀπάτης τὸ „ καί κεν ” ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην . ” τοῦτο δ ' ἤτοι ἀντὶ τοῦ πολυπόθητον |
| ῥιζοῦσθαι αὐτὸ ἢ καὶ πλάγιόν τι ὑπὸ τῇ ὑποβεβλημένῃ γῇ θείης ἄν , ὥστε κεῖσθαι ὥσπερ γάμμα ὕπτιον ; Οὕτω | ||
| Οὐκοῦν δικαιοσύνην τό γε τούτοις ἐνάμιλλον ἂν εἰς ἀρετὴν πόλεως θείης ; Παντάπασι μὲν οὖν . Σκόπει δὴ καὶ τῇδε |
| διεδίφρευσε : ᾐόνας λέγει τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ κύματος : ὅθεν δόμοισι τοῖς ἐμοῖς : ὅθεν δόμοις τοῖς ἐμοῖς ἦλθ ' | ||
| σὺ μέν μευ ἄκουσον , ἑοῖς δ ' ἐνὶ μίμνε δόμοισι , μὴ δή μοι Τροίηθε κακὴ φάτις οὔαθ ' |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| τὸ σημεῖον . αὐγὴν πυρὸς ] ἤγουν φρυκτωρίας λάμψιν . φάτιν ] φήμην τῆς νίκης καὶ τῆς ἁλώσεως . ἁλώσιμον | ||
| μηχανήν . καὶ μὴν ἄγαν γ ' Ἕλλην ' ἐπίσταμαι φάτιν . καὶ γὰρ τὰ πυθόκραντα : δυσμαθῆ δ ' |
| ὁ τοιοῦτος : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε , κελαινεφές , αἰθέρι ναίων , μὴ πρὶν ἐπ ' ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ | ||
| ' ἐγὼ κεῖσε παρὰ Σάρδι , παρὰ Σοῦσα , Ἀγβάτανα ναίων : Ἄρτιμις ἐμὸς μέγας θεὸς παρ ' Ἔφεσον φυλάξει |
| ' ἐλεύθερον . εἰ δ ' οὐ παρούσης ταὐτὰ τεύξομαι σέθεν , μενέτω κατ ' οἴκους : σεμνὰ γὰρ σεμνύνεται | ||
| τεύξουσι θεοὶ πόντονδε βαλόντι νῆσον , ἵν ' ὁπλότεροι παίδων σέθεν ἐννάσσονται παῖδες , ἐπεὶ Τρίτων ξεινήιον ἐγγυάλιξεν τήνδε τοι |
| τὸ τύνη . . . Τ . μή μοι οἶνον ἄειρε : [ ἡ διπλῆ , ὅτι ] ἀντὶ τοῦ | ||
| ἐγένοντο πάροιθε μήτ ' ἔσται μετόπισθεν . Αἴας μὲν γὰρ ἄειρε καὶ ἔκφερε δηϊοτῆτος ἥρω Πηλεΐδην , οὐδ ' ἤθελε |
| ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες , σήμερον ἠὲ θάνωμεν ὑπ ' | ||
| αὖ λάεσσι καὶ αἰγανέῃσι θοῇσι βάλλοντες πονέοντο καταντίον , ὡς ἐτεόν περ . Ἐν δ ' ἄρα καὶ πόλεμοι φθισήνορες |
| Ὀδυσῆα , φίλον πόσιν , ὄφρα οἱ ὕπνον ἡδὺν ἐπὶ βλεφάροισι βάλε γλαυκῶπις Ἀθήνη . μνηστῆρες δ ' ὁμάδησαν ἀνὰ | ||
| ' Ὀδυσῆα φίλον πόσιν , ὄφρα οἱ ὕπνον ἡδὺν ἐπὶ βλεφάροισι βάλε γλαυκῶπις Ἀθήνη . ἑσπέριος δ ' Ὀδυσῆϊ καὶ |
| αἰσχρὸν ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν ἐμοὶ περὶ Μακεδονίας . οὐ μέντ ' ἂν οὐδ ' ὥς μοι Μακεδονίαν ἔδοσαν , | ||
| εἶ ἄρα καθ ' Ὅμηρον ἴσος ὄρεος κορυφῇ ; χάριεν μέντ ' ἂν ἦν ἐφ ' ἡμῖν εἶναι τὸ ποιεῖν |
| γὰρ τὰ κωμικὰ ὑποδήματα , ἐμβάται δὲ τὰ τραγικά . ἐμεῖο καὶ ἐμοῖο διαφέρει . ἐμεῖο μὲν γάρ ἐστιν ἀσύναρθρον | ||
| ἄστυ κατήνυκε πῦρ ἀίδηλον . Νῦν δ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε ἐνὶ φρεσίν : οὐ γὰρ ὀίω ἄλλον ἀμείνονα |
| ἄστυ βαλεῖν , οἱ δ ' ἀντὶ θεουδέος Αἰολίδαο Ἴδμονος εἰσέτι νῦν Ἀγαμήστορα κυδαίνουσιν . Τίς γὰρ δὴ θάνεν ἄλλος | ||
| λιπαρὰ κατέστη καὶ τρόφιμος καὶ πρὸς καρπογονίαν ἐπέδωκε , καὶ εἰσέτι σταχυοφορεῖ καὶ τοῖς ἑαυτοῦ βρίθει βλαστήμασιν , Ἡρακλέος αὐτὴν |
| μὴ τοίνυν τὴν μείζω καρτερίαν ἀσκήσαντες τῆς ἐλάττονος ἀμελήσητε . ἐσθλοῦ γὰρ ἀνδρός , ἡ τραγῳδία φησίν , ἅπαντα φέρειν | ||
| ἐμπνεῦσαι δεξιά , ὡς νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα , ἵνα , εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα |
| κρύψας χθονὶ ἐλθὼν παλαιᾶς χοιράδος κοῖλον μυχὸν Σηπιάδος ἵζου : μίμνε δ ' ἔστ ' ἂν ἐξ ἁλὸς λαβοῦσα πεντήκοντα | ||
| νῆα κιὼν ἑτάροισιν ἐνίσπες μύθους ἡμετέρους , μηδ ' ἔκτοθι μίμνε πόληος . ” Ἴσκεν , ἀμαλδύνουσα φόνου τέλος οἷον |
| ἔπαθλον . εἰ δ ' ἄλλως : εἰ δὲ ἄλλως τελέσειας , ὦ Πάν , τὰ κατὰ Φιλῖνον καὶ μὴ | ||
| παραινεῖς ἐμοί , ποιήσω , εἰ καὶ αὐτὸς δὲ τοὐμὸν τελέσειας βούλημα , οὕτω καὶ τοῦτο . λέγει δὲ τὸ |
| ἐγείνατο , ἣ δούλι ' ἔργα καὶ δύην περιτρέπει : κοὔτ ' ἂν μύλης ψαύσειεν , οὔτε κόσκινον ἄρειεν , | ||
| νυμφίων ἐξαίρετον , ἄλλοισι θρέψας ' ἐκ χερῶν ἀφηιρέθην : κοὔτ ' ἐξ ἐκείνων ἐλπὶς ὡς ὀφθήσομαι αὐτή τ ' |
| δέ τοι κἂν τήνδε καταγράψαιμι θάλασσαν , οὐ μὲν ἰδὼν ἀπάνευθε πόρους , οὐ νηῒ περήσας : οὐ γάρ μοι | ||
| ἔτι ζώοντος ἀταρβέος Αἰακίδαο . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἀπάνευθε γεγηθότες ὄβριμον ἄνδρα Εὐρύπυλον κύδαινον ἐνὶ κλισίῃσι καὶ αὐτοί |
| ἔπειτα ἅζοιτ ' ἀθανάτους , καὶ τίνα θυμὸν ἔχων , ὁππότ ' ἀνὴρ ἄδικος καὶ ἀτάσθαλος , οὔτε τευ ἀνδρός | ||
| σαμήια ? [ [ ἐναργέα ] θεσπεσίω ! [ [ ὁππότ ] ' ἐγὼ μὲν ἐρε ? [ [ ] |
| τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
| Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
| ὀρσιμάχου [ – – ˘χρυσέας – – ] [ – ˘˘ν – – – ] Ἀργείων Ὀδυσσεῖ [ Λαρτιάδᾳ Μενελάῳ | ||
| – – ] [ – – – – ] [ ˘˘ν – – – ] πυκιν˘˘γοὶ [ - ] [ |
| δωμάτων ἄλαις : πίτνει δ ' ἁ τάλαιν ' ἐς ἅλμαν φόνωι τέκνων δυσσεβεῖ , ἀκτῆς ὑπερτείνασα ποντίας πόδα , | ||
| χρυσοτρίαινε Πόσειδον , γαιήοχ ' , ἐγκύμον ' ἀν ' ἅλμαν : βραγχίοις περὶ δὲ σὲ πλωτοὶ θῆρες χορεύουσι κύκλῳ |
| Ἀλλ ' εἶμι , μῆτερ : εἰ δὲ θεσφάτων ἐγὼ βάξιν κατῄδη τῶνδε , κἂν πάλαι παρῆ : νῦν δ | ||
| σὺν δ ' ἀνέρες ἀγροιῶται ἤντεον εἰσαΐοντες , ἐπεὶ νημερτέα βάξιν Ἥρη ἐπιπροέηκεν . ἄγεν δ ' ὁ μὲν ἔκκριτον |
| θαρσύνεσκε λαόν , ἐπεὶ φρεσὶν ᾗσιν ἐγήθεεν : ἦ γὰρ ἐώλπει Ἀργείους παύσασθαι ἀμαιμακέτοιο κυδοιμοῦ Πηλείδαο πεσόντος : ὃ γὰρ | ||
| χερσὶν ἐμῇσι πολλὸν καγχαλόων , ἐπεὶ ἦ νύ μοι ἦτορ ἐώλπει θρέψειν κηδεμονῆα βίου καὶ γήραος ἄλκαρ . Καὶ τὰ |
| Δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον , ὡς πᾶσιν Ἀργείοισιν εἰσιδὼν θροῇς . Θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου | ||
| γὰρ πέφευγεν ἐλπὶς τῶνδέ μοι σωτηρίας . ἔμ ' ἔκδος Ἀργείοισιν ἀντὶ τῶνδ ' , ἄναξ , καὶ μήτε κινδύνευε |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| μακρὰν πορεύεσθαι : ὑποστρέψαι οὖν ὑμᾶς ἡ μοῖρα πεποίηκεν . τηλόθι : καὶ νῦν ἔδει εἰπεῖν τηλόσε . ἔκποθεν ἄτης | ||
| : οὐδέ νυ τόν γε γηράσκοντα κομίζω , ἐπεὶ μάλα τηλόθι πάτρης ἧμαι ἐνὶ Τροίῃ , σέ τε κήδων ἠδὲ |
| ' ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων : ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν γνώσεαι Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα , τὸν περὶ πάντων Ζεὺς | ||
| σὺν Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης δ ' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλμους , |
| , προσκάθηται [ ] . σύστημα κώλων ζʹ † οὐκ ἀκούσαις : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς κώλων ἀναπαιστικῶν ζʹ , | ||
| καὶ χείρω τὰ τῶν νέων . καὶ τοῦτ ' ἂν ἀκούσαις καὶ τῶν τἀκείνου νειμαμένων . ἐμοὶ δὲ καὶ τὰ |
| κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
| ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
| οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
| ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
| γε πάσχοντες κακῶς . μὴ ταῦτα : λείπων ἱερὰ καὶ στείχων πάτραν τί δή με δρᾶσαι νουθετούμενον χρεών ; καθαρὸς | ||
| ναυστάθμων δαίεται ; νικᾶις , ἐπειδὴ πᾶσιν ἁνδάνει τάδε . στείχων δὲ κοίμα συμμάχους : τάχ ' ἂν στρατὸς κινοῖτ |
| κατὰ Πίνδαρον ” καὶ ἀσχολίας ὑπέρτερον “ πρᾶγμα ποιήσασθαι τὸ τεήν τε καὶ Λυσίου διατριβὴν ἀκοῦσαι ; Πρόαγε δή . | ||
| ὑπερῷοι : “ δώδεκ ' ἔσαν τέγεοι θάλαμοι . ” τεήν τὴν σήν . καὶ ἐπὶ γενικῆς καὶ ἐπὶ δοτικῆς |
| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| προλιπὼν διερός θ ' ὑπὸ κύμασιν ἀρθείς , Ἑλλάδος εὐρυχόρου μοῦνος κακὰ πρῶτος ἀείσας ἔσσεται ἀθάνατος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα | ||
| . αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἥβης πολυηράτου ἵκετο μέτρον , μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε . πατὴρ δ ' ἀνδρῶν τε θεῶν |
| . καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός | ||
| , / ἶν ' ἀπέλεθρον ἔχοντε , ὁ μὲν τόξων ἐῢ εἰδώς ” ἀντὶ τοῦ τὸν μέν . Τῶν δὲ |
| μᾶλλον τάδε καταιονοῦντα , ὅκωϲ μήτε θάλψιϲ ἐκ τῶν εἰρίων ἔοι , ἀτὰρ ἡ ἔμφυτοϲ θέρμη ὑπὸ ψυχρῆϲ δυνάμιοϲ τῶν | ||
| ἐὸν λάχος : ἀλλὰ γενέθλῃ Ζηνὸς ὅπως σκοτίῃ τρηχὺς ἄεθλος ἔοι . τὸ δὲ φλέγεται ἀντὶ τοῦ λαμπρύνεται καὶ δοξάζεται |
| . νῦν δὴ δεῖ σε πυκνὴν φρένα καὶ φιλόσοφον ἐγείρειν φροντίδ ' ἐπισταμένην ταῖσι φίλαισιν ἀμύνειν . κοινῇ γὰρ ἐπ | ||
| ἑπτά τ ' ἔασι καὶ ἑξήκοντ ' ἐνιαυτοὶ βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ ' ἀν ' Ἑλλάδα γῆν : ἐκ γενετῆς δὲ |
| πέλε νηί : κεῖσε δ ' ὁμαρτήσουσιν ἔται δμῶές τε κιόντι . ” Ἦ , καὶ ὁ μὲν προτέρωσε δόμων | ||
| : Ἀπολλώνιος : χρύσειοι δὲ παρηϊάων ἑκάτερθε πλοχμοὶ βοτρυόεντες ἐπερρώοντο κιόντι , . , . * , ? Βοτήρ : |
| Γαύαντος τάφον Σχοινῇδι μουσόφθαρτον Ἀρέντᾳ Ξένῃ , κραντῆρι λευκῷ τόν ποτ ' ἔκτανε πτέλας . ἐπόψεται δὲ τύρσιας Κηφηίδας καὶ | ||
| τὸν ἕτερον βλασφημιῶν . θαυμάζω δ ' ἔγωγε τί ἄν ποτ ' ἐποίησε , μόνην ταύτην εἰδὼς οὖσαν ῥητορικὴν περὶ |
| τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
| καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
| πάτρηνδε νέεσθαι : ἤδη γὰρ χρειὼ τῆς εἵνεκα τήνδ ' ἀλεγεινήν ναυτιλίην ἔτλημεν , ὀιζύι μοχθίζοντες , εὐπαλέως κούρης ὑπὸ | ||
| Νέστορος υἱὸς δάκρυα θερμὰ χέων , φάτο δ ' ἀγγελίην ἀλεγεινήν : ὤ μοι Πηλέος υἱὲ δαΐφρονος ἦ μάλα λυγρῆς |
| ' αἰτιωμένην [ ] ? : ὡς ] ἂν εὖ πάθοιμι , μῆτερ , εἴ ] μ ' ἀμείλιχον φέρουσα | ||
| ἐλεεινὸν ὑπέστη ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι : ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι . ἄλλος δ ' οὔ τις μοι τόσον αἴτιος |
| Ἑλληνικῶι . ἥκω δὲ τὴν Λάκαιναν ἄξων : δόμοις γὰρ τοῖσδ ' ἐν αἰχμαλωτικοῖς κατηρίθμηται Τρωιάδων ἄλλων μέτα . οἵπερ | ||
| τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ ' ἐπὶ τοῖσδ ' ἀνάβραστ ' ἠρτυμέναι περὶ τὸ στόμ ' ἐπέτοντ |
| , ἄγχι δέ τοι νύξ αὖλιν ἄγει , κοίτου δὲ λιλαίεαι ἔργον ἀνύσσας , τῆμος δὴ ποταμοῖο πολυρραγέος κατὰ δίνας | ||
| καὶ κῆρ ' ἀίδηλον δώσω , ἐπεί νύ μοι ἄντα λιλαίεαι ἰσοφαρίζειν : καί κεν ἀναπνεύσουσιν ὅσοι σέθεν εἵνεκα λυγρῷ |
| τ ' ἄνδρες δραῖσιν ἀτάσθαλοι [ [ ] ν κεν ἦς ὄνεκτον [ ! ] ! δη [ [ ] | ||
| μετοχὴ ἀνείς ἀνέντος , τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν ἀνῶ , ἐὰν ἦς , τὸ τρίτον ἐὰν ἀνῇ καὶ πλεονασμῷ τοῦ η |
| γὰρ βλῆτο παρὰ σφυρὸν ὀκριόεντι κνήμην δεξιτερήν : βάλε δὲ Θρῃκῶν ἀγὸς ἀνδρῶν Πείρως Ἰμβρασίδης ὃς ἄρ ' Αἰνόθεν εἰληλούθει | ||
| ἔχειν . πρὸς τοῦτο δὲ ἀντιδιέσταλκεν ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν . . . πρός τι ληπτέον ὥστε περὶ τοῦ |
| καθέτοισι γέγηθεν ἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῇσι . δίκτυα δ ' αὖτ ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι : τῶν τὰ μὲν | ||
| ἐπὶ χθονὶ φῦλ ' ἀνθρώπων . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε : “ ξεῖν ' |
| ἐθύσαμεν „ παρὰ τῷ ποιητῇ εἴρησθαι ἐπὶ τῶν ἀρνῶν . τόσσην ἠλίβατον πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν . . , : ὅτι | ||
| μυρίον , οὐδέ οἱ ὀστέ ' ἐπιστήσονται Ἀχαιοὶ ἀλλέξαι : τόσσην οἱ ἄσιν καθύπερθε καλύψω . αὐτοῦ οἱ καὶ σῆμα |
| Θεσσαλίας . ” πολλαὶ Ἀχαΐδες εἰσὶν ἀν ' Ἑλλάδα τε Φθίην τε „ . ἐκτίσθη ὑπὸ Ἕλληνος , οὐ τοῦ | ||
| . . . πολλαὶ Ἀχαιίδες εἰσὶν ἀν ' Ἑλλάδα τε Φθίην τε : ἡ διπλῆ ὅτι τὴν Θετταλίαν οὕτως λέγει |
| φρονέων Μενέλαος : Μηκέτι νῦν μέμνης ' ἅ τ ' ἐπάσχομεν ἄλγεα θυμῷ : ἀλλὰ τὰ μέν που πάντα μέλας | ||
| , οἱ δ ' ἀποθανεῖν , ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι , πολλῶν ἂν ἐξεπληρώσαμεν , εὖ |
| δείσητον , ἀλλὰ πάντ ' ἐπέξιτον , θεατῶν γ ' οὕνεχ ' , ὡς ὄντων σοφῶν . Καὶ μὴν ἐπ | ||
| σὺν ἔντεσι δούριος ἵππος . Θαύμαζον δὲ Σίνωνα περικλυτόν , οὕνεχ ' ὑπέτλη λώβην δυσμενέων πολυκηδέα : καί ῥά ἑ |
| ὅμοιος ὁ ψόφος . ὑπὸ νύκτα τῆς φωνῆς δὲ ταύτης οὕνεκα ἐν τῷ πελάγει διέλυσε τὴν παρρησίαν . ἐπιδεικνυμένου πόθ | ||
| ὁ μὲν νενικηκὼς Αἰγινήτης , αὐτὸς δὲ Θηβαῖος . πατρὸς οὕνεκα δίδυμαι γένοντο θυγατέρες : Θήβη καὶ Αἴγινα αἱ Ἀσωποῦ |
| αὐτοῖς , πληρώσεις ἐπιθυμιῶν ἐκπορίζοντα ἃς αὐτὸς ἀσπαζόμενος οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν . ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ πόλεως αὑτοῦ διανοούμενον | ||
| ἀπτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . οὐκ ἂν ἔγωγ ' ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι ἡμέας τοὺς ἄλλους , ἐπεὶ ἦ |
| , ἀλλά ἕ φημι εἰς Ἄϊδός περ ἰόντα πυλάρταο κρατεροῖο γηθήσειν κατὰ θυμόν , ἐπεί ῥά οἱ ὤπασα πομπόν . | ||
| : λαμβάνοντα , αἴροντα : Ἡσίοδος : καί σε ἔολπα γηθήσειν βιότου αἰρεύμενον ἔνδον ἐόντος . παρὰ τὸ αἱρῶ τὸ |
| δέμας αἰσχύνουσα , καί ῥ ' ὀλοφυδνὸν ἄυσε μέγ ' ἀχνυμένη κέαρ ἔνδον : Ὤ μοι ἐγὼ δύστηνος , ἐπεὶ | ||
| ἀέθλια πάντα τελέσθη ὅσς ' ἐπὶ παιδὶ θανόντι μέγ ' ἀχνυμένη κατέθηκα . Ἀλλ ' ἴτω ὅς τ ' ἐσάωσε |
| θεῆς σύνοδόνδε κιούσης βαιὸν ἂν ἐκ πολλοῦ δοίης τό τοι ἔσσετ ' ἄμεινον . Περὶ δὲ ἀγορασμοῦ σκέπτου οὕτως . | ||
| ' ἁλὸς στεινωπόν , ἐπεὶ φάος οὔ νύ τι τόσσον ἔσσετ ' ἐν εὐχωλῇσιν ὅσον τ ' ἐνὶ κάρτεϊ χειρῶν |
| τὸ τιμωρῶ : ἢ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ ναίειν . . : τρίμορφοι ] Τρισώνυμοι . : τούτων | ||
| τὰ σώματα αὐτῶν πεπτωκότα . τοῦτο γάρ ἐστι τὸ χθόνα ναίειν διαπήλας ἀντὶ τοῦ τάφου μοῖραν ἀπομοιράσας αὐτοῖς καὶ ἀφορίσας |
| πάντ ' ἀγορεύειν . Πρῶτα θεὸν τιμᾶν , μετέπειτα δὲ σεῖο γονῆας . πάντα δίκαια νέμειν , μὴ δὲ κρίσιν | ||
| μεῖναι ἐπερχόμενον : νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε στήμεναι ἀντία σεῖο : ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην . ἀλλ ' |
| τίς ἥδε τέχνη ; τίς μετάστασις πόνων , οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων , υινος ! ! ? αἰεὶ | ||
| ὅ τι παραινῶ [ ; εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες , Φειδία , ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς ' |
| σφ ' Ἀχιλλεὺς οὔτ ' ἂν Αἴαντος δόρυ μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμ ' Ἀργείων σχέθοι , τείχη κατασκάψαντα καὶ πυλῶν | ||
| εἰ γὰρ τὰ τοῦδε τόξα μὴ ληφθήσεται , οὐκ ἔστι πέρσαι σοι τὸ Δαρδάνου πέδον . Ὡς δ ' ἔστ |
| ! ! ] υτωναλλα [ ! ! ] ? ? κείνης ? ἡμέρης ἐπὶ ? χθόνα ? [ ] ? | ||
| ἄνασσαν τῆς ἐπωνύμου πάτρας . πολλοὶ δὲ πρόσθεν γαῖαν ἐκ κείνης ὀδὰξ δάψουσι πρηνιχθέντες οὐδ ' ἄτερ πόνων πύργους διαρραίσουσι |
| ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ γαῖαν ἑὴν καὶ δώματ ' ἰόντες αὔτως ἱδρύθησαν ἐφέστιοι : ἦ | ||
| ἐστὶ φίλους τ ' ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν , ὀψὲ κακῶς ἔλθοι , ὀλέσας |
| δυώδεκα , πᾶσαι ἀγαυαί , πᾶσαι ἐελδόμεναι πόλεμον καὶ ἀεικέα χάρμην , αἵ οἱ δμωίδες ἔσκον ἀγακλειταί περ ἐοῦσαι : | ||
| πολέμοιο λυθέντος . τοῖος ἀριστήων λόχος ἔρχεται , οὓς ἐπὶ χάρμην τεύχεσιν ἀστράπτοντας ἀμαυροτάτην ὑπὸ νύκτα τέξεται ὄβριμος ἵππος : |
| γὰρ πλοκάμου ὄφεις ἔχουσιν ἐξαπτομένους ταῖς κεφαλαῖς . . οὐδεὶς εἰσιδὼν ἕξει πνοὰς ] λιθοῦται γὰρ αὐτίκα . . φρούριον | ||
| ἃ πόντος νοτίδι διακλύζει μέλας νεὼς ἄπωθεν , μή τις εἰσιδὼν σκάφος βασιλεῦσιν εἴπηι κἆιτα ληφθῶμεν βίαι . ὅταν δὲ |
| . Εὖτε πάρος μεγάλοιο κατ ' Ἐγκελάδοιο δαΐφρων Παλλὰς ἀειραμένη Σικελὴν ἐπικάββαλε νῆσον ἥ ῥ ' ἔτι καίεται αἰὲν ὑπ | ||
| δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους θυγατέρες , τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὴν Ἀρέθοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὴν Ἱέρωνα . ὦ |
| τήνῳ δὲ στρόμβω καλὸν ὄστρακον , ὧ κρέας αὐτός σιτήθην πέτραισιν ἐν Ἰκαρίαισι δοκεύσας , πέντε ταμὼν πέντ ' οὖσιν | ||
| , καὶ ὕδατα δάκρυα γέντο : Ἀχὼ δ ' ἐν πέτραισιν ὀδύρεται ὅττι σιωπῇ κοὐκέτι μιμεῖται τὰ σὰ χείλεα , |
| . . . Βοή : ἡ φωνή : παρὰ τὸ βέω , τὸ σημαῖνον τὸ βαίνω , ἡ διὰ τῆς | ||
| ἂν ἐγὼ βέω προτὶ Ἴλιον : καὶ τὸ ζῆν δὲ βέω : † Ἕκτωρ , ἐγὼ δειλή : τί νυ |
| ὁδόν , εὖ μὲν ἄκοντι εὖ δὲ καὶ ἐν σταδίῃ δεδαημένος ἀντιφέρεσθαι , Θεστιάδης Ἴφικλος ἐφωμάρτησε κιόντι , σὺν δὲ | ||
| δὲ αὐτῶν τὴν ἰσότητα τῆς δημιουργίας οὐκ ἂν Ἀθηναίης χειρῶν δεδαημένος ἀνὴρ ἄλληι κοσμήσειεν εἰσὶ δὲ οὗτοι : ἀρκτικὸς θερινὸς |
| , ὡς Ἔφιππος : ἔπειτα πῶς οὐ στέφανος οὐδείς ἐστι πρόσθε τῶν θυρῶν , οὐ κνῖσσα κρούει ῥινὸς ὑπεροχὰς ἄκρας | ||
| Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας , τῶν τις Λυδῶν νομιζόμενος καὶ πρόσθε εἶναι σοφός , ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς γνώμης καὶ |