ἐγείνατο , ἣ δούλι ' ἔργα καὶ δύην περιτρέπει : κοὔτ ' ἂν μύλης ψαύσειεν , οὔτε κόσκινον ἄρειεν , | ||
νυμφίων ἐξαίρετον , ἄλλοισι θρέψας ' ἐκ χερῶν ἀφηιρέθην : κοὔτ ' ἐξ ἐκείνων ἐλπὶς ὡς ὀφθήσομαι αὐτή τ ' |
. Ἐπινίκιον Πινδάρου : Πράσσει γὰρ ἔργον μὲν σθένος , βουλαῖσι δὲ φρὴν ἐσόμενον προιδεῖν , συγγενὲς οἷς ἕπεται . | ||
' εὔυδρον † πρόγονοι ἑσσάμενοι † Πριάμοι ' ἐπεὶ χρόνῳ βουλαῖσι θεῶν μακάρων πέρσαν πόλιν εὐκτιμέναν χαλκοθωράκων μετ ' Ἀτρειδᾶν |
γε πάσχοντες κακῶς . μὴ ταῦτα : λείπων ἱερὰ καὶ στείχων πάτραν τί δή με δρᾶσαι νουθετούμενον χρεών ; καθαρὸς | ||
ναυστάθμων δαίεται ; νικᾶις , ἐπειδὴ πᾶσιν ἁνδάνει τάδε . στείχων δὲ κοίμα συμμάχους : τάχ ' ἂν στρατὸς κινοῖτ |
σοῖς κακοῖς : ἐγὼ γὰρ οὔτε εἰσιδεῖν ἤθελον ταῦτα , εἰσιδοῦσά τε ἠνιάθην τὴν ψυχήν . . σιδηρόφρων ] σκληρὸς | ||
ἀλλ ' , ὦ ξέν ' , οὐ γνοίην ἂν εἰσιδοῦσά νιν . νέα γάρ , οὐδὲν θαῦμ ' , |
τὸ ἡμιστίχιον ἐκ Τηλέφου Εὐριπίδου ἔχον οὕτως : “ κακῶς ὄλοιτ ' ἄν : ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι ” . εἰς | ||
κρείσσονα γνώμην ἔχειν . Ἕλληνες ὄντες βαρβάροις δουλεύσομεν ; κακῶς ὄλοιτ ' ἄν : ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι . κακός τίς |
, ἂν μὴ γῆς λάβηται φερόμενος , οὔποτ ' ἂν σώσειεν αὑτόν , οὔτ ' ἀνὴρ πένης γεγὼς μὴ οὐ | ||
, μῦθος ἐσώθη καὶ οὐκ ἀπώλετο , καὶ ἡμᾶς ἂν σώσειεν , ἂν πειθώμεθα αὐτῷ , καὶ τὸν τῆς Λήθης |
' ἀδικήσω τὴν τεκοῦσαν , ἀλλ ' ἵνα κατὰ σχολὴν εὕροιμι . νῦν δ ' εὕρηκα : σὲ ὁρῶ γάρ | ||
ἐπιβάλοι καὶ ἐπιθήσει σκέπασμα ἐξ ἀρνακίδων , ὡς ἂν γνώμην εὕροιμι ἀποστερητικήν ; ὁ δὲ ⌈ παίξας [ παίζων ] |
, ὦ πάτερ , θανεῖν που . ποθεινὰ δάκρυα παρὰ φίλαισι παρθένοις λιποῦς ' ἄπειμι πατρίδος ἀποπρὸ γαίας ἀπαρθένευτ ' | ||
φυγὰς κακῶς ἀπώλου σῆς κασιγνήτης δίχα : κοὔτ ' ἐν φίλαισι χερσὶν ἡ τάλαιν ' ἐγὼ λουτροῖς ς ' ἐκόσμης |
, αὐτὸς ἐγὼ τὸν τάφον , αὐτὸς ἐπὶ τῶν χοῶν καταστήσομαι , αὐτὸς τὰ νομιζόμενα πληρώσω . ποῦ μοι πάντες | ||
: ἔτι τε ἀμαθίᾳ τῆς ἀρχῆς , ὁποίαν τινὰ ἐγὼ καταστήσομαι . ἐπεὶ μαθὼν τάχ ' ἂν ἠνέσχου καθισταμένου , |
ἀποκτεῖναι , ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπε μή με μάτην ἀποκτείνῃς : οὐ στάχυν ἀδικήσω οὔτ ' ἀκρέμονας βλάψω , | ||
, Λάμπων αἰπόλε , ὡς μέχρι νῦν εὐσέβησας , ἂν ἀποκτείνῃς , κἂν ὀλίγον θάψον με τῇ παρακειμένῃ γῇ καὶ |
μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : ὁ δ ' ἕτεροςτί ἄν τύχοιμ ' ὀνομάσας ; βῶλος , ἄροτρον , γηγενής ἅνθρωπος | ||
ὦ πάτερ αἰνόπατερ , τί σοι φάμενος ἢ τί ῥέξας τύχοιμ ' ἂν ἕκαθεν οὐρίσας , ἔνθα ς ' ἔχουσιν |
κατασκευὴ καὶ καλοῦνται ῥυτά . Πίνδαρος : ἐπεὶ Φῆρες δᾶεν ῥιπὰν μελιηδέος , ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον | ||
! ] ! [ θαλάσσας ] [ ] ος ? ῥιπὰν μελαίνας ? : [ ] ! δ ' ἐρήμα |
οὐκ ἐπίσταται δόμος . πολλῶν πατησμὸν δ ' εἱμάτων ἂν ηὐξάμην , δόμοισι προυνεχθέντος ἐν χρηστηρίοις , ψυχῆς κόμιστρα τῆσδε | ||
. ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε Ἕλληνες |
ἄμβροτον αὐδήν : ἤδη γάρ οἱ Κῆρες ἀμείλιχοι ἀμφεποτῶντο . Τοὔνεκ ' ἄρ ' οὐκ ἀλέγιζε θεοῦ , μέγα δ | ||
αἰθὴρ τέφρῃ ὑπεκρύφθη καὶ λιγνύι : τείρετο δὲ χθών . Τοὔνεκ ' ἐγὼ δείδοικα Διὸς μένος ἤματι τῷδε . Ἀλλ |
πότμος σε δαιμόνων τάδ ' , οὐδὲ σέ γε δόλος ἔσχ ' ὑπὸ χειρὸς ἐμᾶς : στυγερὰν ἔχε δύσποτμον ἀρὰν | ||
' ὁ Πειραιεύς . ἄλση δὲ τίς πω τοιάδ ' ἔσχ ' ἄλλη πόλις ; καὶ τοὐρανοῦ γ ' , |
. χατέουσα : χρῄζουσα . Οἷα : καὶ οὕτως . Τοῖον Ἄρκτος λιχμῶσα τοὺς ἑαυτῆς δακτύλους ἔκλεψεν ἐν χειμῶνι γαστρὸς | ||
πόντος : ὣς τοῦ ἐπερχομένοιο κακὸν δέος ἄμπεχε Τρῶας . Τοῖον δ ' ἔκφατο μῦθον ἐποτρύνων ἑτάροισι : Κλῦτε , |
χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
τλήμων ἐγώ . φίλων γ ' ἔρημοι : σὲ δὲ θανόντ ' ἠκούομεν . πόθεν δ ' ἐς ὑμᾶς ἥδ | ||
ἂν μεῖζον τοῦδ ' ἔτι θνητοῖς πάθος ἐξεύροις ἢ τέκνα θανόντ ' ἐσιδέσθαι ; φέρω φέρω , τάλαινα μᾶτερ , |
ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται . ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ ' ἂν πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ | ||
ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ τι πάθοις : τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ : οὐδ ' |
τῆς ἀληθείας ἀγωνίζεσθαι , τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν οὐδέποτε ἂν φήσαιμι , ἄλλος δ ' ἄν τις εἴποι διαβάλλων οὐ | ||
ἄλλοις δεδώκατε . ἀλλ ' οὔτ ' ἂν ἐγὼ ταῦτα φήσαιμι , οὔτ ' ἂν ὑμεῖς εὖ οἶδ ' ὅτι |
κόραιϲ ἐπιϲκοτοῦντα , ῥυπτικωτέρῳ τε ἅμα καὶ λεπτομερεῖ φαρμάκῳ : χρήϲαιτο δ ' ἄν τιϲ καὶ εἰϲ ἄλλα πολλὰ τοιούτῳ | ||
κίνδυνοϲ ἀπαραίτητόϲ ἐϲτιν , εἰ μὴ πολλοῖϲ τιϲ καὶ προϲφόροιϲ χρήϲαιτο τοῖϲ βοηθήμαϲι . λυϲϲῶϲι δὲ οἱ κύνεϲ ὡϲ τὸ |
ἤν γ ' ἐρωτᾶις εἰκότ ' , εἰκότ ' ἂν κλύοις . οὐκ ἄλλ ' ἐρωτῶ , καὶ σὺ μὴ | ||
; ἐς γὰρ τί μᾶλλον δεῖ προθυμίαν ἔχειν ; [ κλύοις ἂν ἤδη τῶν ἐμῶν θεσπισμάτων . ] πρῶτον δ |
Διὸς ἁδυεπὲς φάτι , τίς ποτε τᾶς πολυχρύσου Πυθῶνος ἀγλαὰς ἔβας Θήβας ; Ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα , δείματι πάλλων , | ||
γυναικῶν [ ] ηρι φίλων ἦλθες , ἰὼ τάλαινα , ἔβας ἵνα τ ? [ ! αλταλιμενας ? ? [ |
φασὶ [ τοῦ ] Διὸς [ σὺν ] ἀριστοπάτραι [ κρατερόφρονι ] [ Παλλάδι ] [ ] : [ τὰν | ||
μενέαινεν , ἀδείμαντός περ ἐοῦσα , οὔτε κασιγνήτῳ κέλετο , κρατερόφρονι φωτί , χρυσογόνῳ Περσῆϊ φονευομένην περ ἰδέσθαι , ἀλλὰ |
οὐκ ἀμέριμνος ἔσσεαι . οὐ γαμέεις ; ζῇς ἔτ ' ἐρημότερος . τέκνα πόνοι , πήρωσις ἄπαις βίος . αἱ | ||
νυμφίους : αὐτὸς δὲ ἀδοξότερος μὲν εἴη τῶν πτωχῶν , ἐρημότερος δὲ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐρριμμένων , μηδενὸς δὲ |
Ἀχαιῶν . αὐτὸν δ ' ἂν πύματόν με κύνες πρώτῃσι θύρῃσιν ὠμησταὶ ἐρύουσιν , ἐπεί κέ τις ὀξέϊ χαλκῷ τύψας | ||
. Α . Κ Ν . λίθον δ ' ἐπέθηκε θύρῃσιν . . , : λέγει θύρας ὡς καὶ προεδηλώθη |
κατόψεται μήτηρ , ἐμοῦ τε τῆς τε δυστήνου κόρης . φανήσομαι γάρ , ὡς τάφου τλήμων τύχω , δούλης ποδῶν | ||
μνησθεὶς ταὐτά τε δηλώσω καὶ τῇ τῶν ἀκουόντων δυνάμει συμμετρώτερον φανήσομαι χρώμενος . τῶν γὰρ ζευγῶν ἀφεθέντων , καὶ τῶν |
χεῖρα . ἐροῦσι πολλοί : πολλὰ σαυτὸν ἀσπάζου , ἐπὴν ἔχηις τι : πάντα σοι φίλων πλήρη : πλουτοῦντα γάρ | ||
, μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο , μὴ τὰ σκλήρ ' ἔχηις . καὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν , ἡμίνας δύο |
, κελαινὰ δ ' ἀμφὶ νῶθ ' ἵετο κόνις . τοιῶνδ ' ἄνακτα δοριπόνων ἔκανεν ἀνδρῶν , Τυνδαρί , σὰ | ||
? ? [ ! ] νοισι τερ ? ? [ τοιῶνδ ] ? ' ἐρετ ? [ ! ! ! |
ὁρῶ πελάτας ξείνους Δωρίδι πέπλων ἐσθῆτι σαφεῖς πρὸς τούσδε δόμους στείχοντας ἐρῆμον ἀν ' ἄλσος ; ὡς ἐχθρὸν ἀνθρώποισιν αἵ | ||
εἶπαν ἐπ ' ὅρκου καὶ δὴ δοκέειν εἶναι ἐν Ὀρεσθείῳ στείχοντας ἐπὶ τοὺς ξείνους : ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους |
ἰδίαν φύσιν ἔπληξε τὸν εὐεργέτην καὶ ἀνεῖλε . ὁ δὲ θνῄσκων ἔλεγε „ δίκαια πάσχω τὸν πονηρὸν οἰκτείρας . „ | ||
οὐδεὶς ἑαυτῷ ὃ θέλει βουλεύεται : θνῄσκει δ ' ὁ θνῄσκων κατ ' ἰδίαν εἱμαρμένην . εἰ ταῖς ἀληθείαισιν οἱ |
γάλακτι , μελισσορύτων ἀπὸ νασμῶν λοιβαῖς συμπροχέων , καὶ ἐμοῖς ὕμνοισι γεραίρων . Αὐτὸς δ ' Αἰσονίδης προυθήκατο πᾶσιν ἄεθλον | ||
παρῆν , ὥστ ' ἢ κόρην Δήμητρος ἢ κείνης πόσιν ὕμνοισι κηλήσαντά ς ' ἐξ Ἅιδου λαβεῖν , κατῆλθον ἄν |
δ ' ἵκελοι θήρεσσιν , ἀΐδριες ἠδ ' ἀδίδακτοι , χήτεϊ δαιμονίοιο νοήματος , οὔθ ' ὑπ ' ἀρωγὴν θεσπεσίην | ||
οἳ δ ' ἴκελοι θήρεσσιν , ἀΐδριες ἠδ ' ἀδίδακτοι χήτεϊ δαιμονίοιο νοήματος , οὔθ ' ὑπ ' ἀρωγὴν θεσπεσίην |
τὰ γὰρ πάρος πρὸς αὐτὸν πάντ ' ἐφεύρημαι κακός . Οὔθ ' ὡς γελαστής , Οἰδίπους , ἐλήλυθα , οὔθ | ||
ἀλλ ' ἡ τοῦ μάντεως φωνὴ φθάνει τὸ ἔργον . Οὔθ ' ὁ Λεόντιος ἔδωκε τὴν ἐπιστολήν , ἀλλ ' |
οὐκ ἔμοιγε ἐπ ' ὀλέθρῳ πρόσει οὐδὲ ἐπὶ βλάβῃ τινὶ ὁμιλήσεις , ἀλλ ' ἐπὶ παντὶ ἀγαθῷ . καὶ ὠφελοῦνται | ||
τῇ ἀπαιδευσίᾳ ἔλεγχον ὑπομείνας καὶ μὴ αἰδεσθεὶς μεταμανθάνων , θαρρῶν ὁμιλήσεις τοῖς πλήθεσι καὶ οὐ καταγελασθήσῃ ὥσπερ νῦν οὐδὲ διὰ |
ἐκ προγόνων ἐχθροὶ ἡμῖν ὄντες . καὶ Μένανδρος οὐχ ὅθεν ἀπωλόμεσθα σωθείημεν ἄν . ἀλλ ' ἀπ ' ἐχθρῶν δὴ | ||
δόμων . ὦ σχέτλι ' , οἵας ἤμπλακες ξυναόρου . ἀπωλόμεσθα πάντες , οὐ κείνη μόνη . ἀλλ ' ἠισθόμην |
ἀπὸ τίνος ἀκούσω καὶ μαθήσομαι τὸ συμβάν σοι αἴτιον ὅθεν ἀπώλου : ἦ , ὄντως , τὸ δῶμα μάτην ἔχει | ||
καὶ κατέπιε στήλας Ἀρνών . οὐαί σοι , Μωάβ : ἀπώλου , λαὸς Χαμώς . ἀπεδόθησαν οἱ υἱοὶ αὐτῶν σῴζεσθαι |
μὲν τελέθεσκεν : ὅσον δ ' ἐπὶ βαιὸν ὁδεύεις σχῆμα κασιγνήτης ἑτέρης βλεφάροισι δοκεύων , φαιδρότερον τῆς πρόσθεν ὀπιπεύεις τύπον | ||
τοῦ τεθνηκότος θ ' ὕπερ λέξαιμ ' ἂν ὀρθῶς τῆς κασιγνήτης θ ' ὁμοῦ . Καὶ μὴν ἐφίημ ' : |
πέπλος ζωστῆρι πλακερῷ , ῥοικὰν δ ' ἔχεν ἀγριελαίω δεξιτερᾷ κορύναν . καί μ ' ἀτρέμας εἶπε σεσαρώς ὄμματι μειδιόωντι | ||
: τοῦ λεγομένου ἀποθέρμου : χωρὶς μύλου γὰρ γίνεται . κορύναν : ῥόπαλον . εἴρηται παρὰ τὸ κάρα ἢ παρὰ |
λόγους : ἔρρουσι δὲ τότε οὔτε λόγος οὔτ ' ἐλπὶς ἐλείπετ ' ἂν οὐδαμῆ οὐδαμῶς . ” ἡμῶν δέ γε | ||
ἡμῶν , ἔρρουσι δὲ τότε οὔτε λόγος οὔτ ' ἐλπὶς ἐλείπετ ' ἂν οὐδαμῆ οὐδαμῶς . „ Νῦν οὖν „ |
ἂν ἴδῃ τις ἐνύπνιον σφόδρα φοβούμεθ ' , ἂν γλαὺξ ἀνακράγῃ δεδοίκαμεν . ] ἀγωνίαι , δόξαι , φιλοτιμίαι , | ||
εὐθὺϲ εἷϲ ὄνοϲ . [ ἂν γάρ ] τιϲ ἀπολειφθέντοϲ ἀνακράγῃ τόπου [ „ ὄνοϲ προϲέρχετ ] ' „ , |
ἐπιβουλὰς φεύγουσα . ἀμέλει γοῦν καὶ καταπιανθεῖσα οὐκ ἂν ἔτι τέκοι παρὰ τὰς ὁδούς : οἶδε γὰρ ὅτι δραμεῖν ἐστι | ||
ἀποδρᾶναι δύνασθαι οὐκ ἀμφιβάλλει . καταπιανθεῖσα δὲ οὐκ ἂν ἔτι τέκοι παρὰ τὰς ὁδούς : οἶδε γὰρ ὅτι δραμεῖν ἐστι |
ὑπ ' εἴδασιν ὁπλίσσαντες πέμπους ' , οἱ δ ' ἐρύουσιν ἅμα σπεύδοντες ὄλεθρον . ὡς δὲ κύνας βρώμῃσιν ἀνὴρ | ||
τὸ ἄξαντ ' ἐν πρώτῳ ῥυμῷ . . . . ἐρύουσιν : ἡ διπλῆ ὅτι χρόνος ἤλλακται ἀντὶ τοῦ ἐρύσουσιν |
τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
: εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
ἃ βούλομαι κλύειν . φεῦ : πῶς ἂν σύ μοι λέξειας ἁμὲ χρὴ λέγειν ; οὐ μάντις εἰμὶ τἀφανῆ γνῶναι | ||
ὑπεραποκρίνῃ μου , σαφῶς σώσεις ἐμέ . Μόνος γὰρ ἂν λέξειας ἀξίως ἐμοῦ . Ἔπειτα πῶς οὐκ αὐτὸς ἀπολογεῖ παρών |
δ ' ἀνὰ νύκτα καὶ ἠῶ ἐξ ἁλὸς ἠνεμόφωνος ἐπιβρέμει οὔασιν ἠχή . Ὣς φαμένη ῥοδέην ὑπὸ φάρεϊ κρύπτε παρειὴν | ||
ἴῃ , ὧδε χρονιωτέρη ἡ νοῦσος γίνεται : τοῖσί τε οὔασιν οὐκ ὀξέως ἔστι τὸ ἀκούειν ἐκ τῆς νούσου : |
] δε ? ? ! ! ! [ ] [ θάνωσι ] ! μηε [ ! ] γινώσκωσι [ ] | ||
γόνος , οὐδ ' οὑμπολητὸς Σισύφου Λαερτίῳ , οὐ μὴ θάνωσι : τούσδε γὰρ μὴ ζῆν ἔδει . Οὐ δῆτ |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
Εἶπας ἀναγγέλλων ] εἰς βασιλῆα λόγον [ . ] [ Χὠ μὲν ] ἐπεὶ μάλα πάντα δι ' οὔατος ἔκλυε | ||
τρὶς ἀθλίοιν ἔρις κακὴ ἀρχῆς λαβέσθαι καὶ κράτους τυραννικοῦ . Χὠ μὲν νεάζων καὶ χρόνῳ μείων γεγὼς τὸν πρόσθε γεννηθέντα |
λείπουσι καὶ ἐς χέρσον κατάγονται λείψανα δυστήνοιο περικλαίοντες ἑταίρου . Τόσς ' ἐδάην , σκηπτοῦχε διοτρεφές , ἔργα θαλάσσης . | ||
τῇσιν Μοῖρ ' ὀλοὴ τέκνων στάχυν οὔποτ ' ἔνειμεν . Τόσς ' εἰπὼν ἀτέκνων τε καὶ ἀσπέρμων περὶ φωτῶν , |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
ἐν δ ' εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι | ||
, Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεί / ἐν θαλίηισιν ἔσηι , τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων . / εὖτ ' |
δόμος Ἀλκινόοιο ἥρως . ἀλλ ' ὁπότ ' ἄν σε δόμοι κεκύθωσι καὶ αὐλή , ὦκα μάλα μεγάροιο διελθέμεν , | ||
δῦ δ ' ἐνὶ πόντῳ Αἰγαίῳ , τόθι πέρ τε δόμοι Νηρῆος ἔασιν , πρώτην δ ' εἰσαφίκανε Θέτιν καὶ |
' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' , ἴτ ' , | ||
, τὰ δὲ παρ ' ἀνδράσιν τέλειά σοι φαίνεται . στείχοιμ ' ἄν : ἐλθὼν δ ' ἐς δόμους ἐφέστιος |
παραδραμόντος ζῶντα αὖθις ἀνεμεῖν . τῆς δὲ τρίγλης οὐκ ἂν γεύσαιντο οἱ αὐτοὶ μύσται , οὐδὲ μὴν ἡ τῆς Ἥρας | ||
χυλὸς δὲ ἐνστόμιος οὐκ ἂν ὄσφροιτο , οὐδ ' ἂν γεύσαιντο ῥῖνες , ὅ τ ' αὖ λόγος οὐδὲν ἂν |
εὐδαίμων , πᾶσιν περίφαντος αἰεί . ἐγὼ δ ' ὁ τλάμων παλαιὸς ἀφ ' οὗ χρόνος Ἰδαῖα μίμνων λειμώνι ' | ||
ποτ ' ἦμεν . βέβακ ' ὄλβος , βέβακε Τροία τλάμων . ἐμῶν τ ' εὐγένεια παίδων . φεῦ φεῦ |
πολύπειρον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω , νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουήν καὶ γλῶσσαν , κρῖναι δὲ λόγωι πολύδηριν ἔλεγχον | ||
γενέθλης νηπίαχοι τόξοισι καὶ ἱπποσύνῃσι μέλονται , αἰεὶ δ ' ἠχήεσσαν ἀνὰ χθόνα δοῦπος ἀκόντων ἢ βελέων , πάντη δέ |
οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
, ἐπεὶ νῦν γέ σοι ὁ λόγος παγκάλως προβέβηκε ; Βουλοίμην ἄν , ἀλλά μοι τόδε συνεπίσκεψαι : ἆρ ' | ||
: εἰς αὖθις γὰρ τοῦ πατρὸς ἀποτείσεις τὴν διήγησιν . Βουλοίμην ἄν , εἶπον , ἐμέ τε δύνασθαι αὐτὴν ἀποδοῦναι |
πηλοπλάστου σπέρματος θνητὴ γυνή . . . . . : χαλίκρητον : τὸν ἄκρατον , τὸν χαλῶντα τὰς φρένας . | ||
φίλων . . . . . πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ , οὔτε τῖμον εἰσενέγκας οὔτε . . . |
σῶν λόγων πεισθεὶς ὕπο . μαίνηι γὰρ ὡς ἄλγιστα , κοὔτε φαρμάκοις ἄκη λάβοις ἂν οὔτ ' ἄνευ τούτων νόσου | ||
, ὅτ ' οὐδὲν ὢν τοῦ μηδὲν ἀντέστης ὕπερ , κοὔτε στρατηγοὺς οὔτε ναυάρχους μολεῖν ἡμᾶς Ἀχαιῶν οὔτε σοῦ διωμόσω |
τε ἧφι πιθήσας , οἴκαδέ μ ' ἄξεσθαι καὶ ἑὴν θήσεσθαι ἄκοιτιν ; οὐδ ' αὐτός που τοῦτό γ ' | ||
εἶδος τῶν τριῶν , ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου . |
μὲν τὰς αἰτίας , πείθουσα δὲ ἐγκωμιάζειν . καί σοι σπένδομαι καί φημί σε μὴ μόνον εἰδέναι γελᾶν , ἀλλὰ | ||
τοῦτο σωφρονεῖν οὐδ ' ἀγαθὰ διανοεῖσθαι . ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι , χὠ καιρὸς τῆς ἐμ . . . ἐλλείχοντα |
τοῦδ ' , ὃν οὐδὲν αἴτιον μέλλουσι σὺν ἐμοὶ τῆι ταλαιπώρωι κτανεῖν . ἀλλ ' ἀντιάζω ς ' , ὦ | ||
ἐπαμφιέσαι δύναιτο τοῦτο χρήμασιν , ἀλλ ' ἐν ἀκαλύπτωι καὶ ταλαιπώρωι βίωι χειμαζόμενος ζῆι , τῶν μὲν ἀνιαρῶν ἔχων τὸ |
, ἐξ Ἀγαμέμνονος , ἐκ τῆς συνεπείας τοῦ κύριός εἰμι θροεῖν . ἐπειδὴ δὲ οἱ τῆς Σφιγγὸς πόδες λεοντώδεις ἦσαν | ||
τὰ λοίπ ' ἀκούσω ταῦθ ' , ἃ νῦν μέλλω θροεῖν . Ὁ δεύτερος δέ , τοῦ πεφασμένου κέλωρ ἐν |
οὐδὲν ἀλλ ' ἢ διὰ σοφίαν τινὰ τοῦτο τὸ ὄνομα ἔσχηκα . ποίαν δὴ σοφίαν ταύτην ; ἥπερ ἐστὶν ἴσως | ||
, ἀλλὰ παρὰ τὸ σχῆμι , ἀφ ' οὗ καὶ ἔσχηκα ὁ παρακείμενος καὶ ἐσχέθην ὁ ἀόριστος καὶ ὁ μέλλων |
ὁ χρυσός : κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει , βροτεᾶν † φρένα κράτιστον φρενῶν χρυσέων βελέων ἐντὶ τραυματίαι * | ||
ὁ χρυσός , κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει , βροτεᾶν † φρένα κράτιστον φρενῶν . θυσάνῳ : τῷ μαλλῷ |
λόγοις . φθέγξαι τι , δεῦρ ' ἄθρησον . ὦ τάλαιν ' ἐγώ , γυναῖκες , ἄλλως τούσδε μοχθοῦμεν πόνους | ||
δάμαρ νιν ἐξέπεμπε δωμάτων ἄλαις : πίτνει δ ' ἁ τάλαιν ' ἐς ἅλμαν φόνωι τέκνων δυσσεβεῖ , ἀκτῆς ὑπερτείνασα |
ἀλκή κοὐκ ἔρημα δώματα , φέρ ' ἐς σκοτεινὰς περιβολὰς μεθῶ ξίφος καὶ τάσδ ' ἔρωμαι , τίνες ἐφεστᾶσιν δόμοις | ||
εἰς ἐμοὺς ἔλθηις δόμους , μενεῖς ἄσυλος κοὔ σε μὴ μεθῶ τινι : ἀναίτιος γὰρ καὶ ξένοις εἶναι θέλω . |
τῶι βαρβίτωι καθεύδω . ἔχεις ἅπαντ ' : ἄπελθε : λαλιστέραν μ ' ἔθηκας , ἄνθρωπε , καὶ κορώνης . | ||
βέβαιός ἐστιν ἂν νεύσω μόνον . σοῦ δ ' ἐγὼ λαλιστέραν οὐπώποτ ' εἶδον οὔτε κερκώπην , γύναι , οὐ |
Λύκιε καὶ Δάλοι ' ἀνάσσων Φοῖβε Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων , ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν εὔανδρόν τε χώραν . | ||
καὶ φρενοβλαβείη ἔχει . ἐπιθυμέει δὲ τῶν οὐδαμὰ τεύξεται , φιλέων γυναῖκα ἐμήν , τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι . “ |
μυρίων μῆτερ τροπαίων , Ἕκτορος φίλον σάκος , στεφανοῦ : θανῆι γὰρ οὐ θανοῦσα σὺν νεκρῶι : ἐπεὶ σὲ πολλῶι | ||
φεῦγ ' ὡς τάχιστα τῆσδ ' ἀπαλλαχθεὶς χθονός . ] θανῆι πρὸς ἀνδρὸς οὗ τάδ ' ἐστὶ δώματα . τί |
οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
- πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
[ [ ] δεδόξ ! [ [ ] ποθ ' ἱππ ? [ [ ] ! ! [ ! ] | ||
| ] ! ε ? [ [ ] ουθ ' ἱππ ? [ [ ] ! τη ! [ . |
' οἶστρος ποτὶ μῶλον ἐπώρορεν εὐνητῆρας μάρνασθαι , πολλὴ δὲ γαμήλιος ἵστατ ' Ἐνυώ . ἀλλ ' ὅτ ' ἀριστεύσας | ||
' ἂν ἔγχελυν φάγοις , οὐδ ' ἐν νεκροῖσι πέττεται γαμήλιος . Ὁ μάγειρος οὗτος Πατανίων προσελθέτω . Πλείους Στρατονίκου |
αὐτὰ καὶ ὡς ἤκουσας . Νὴ Δί ' , ἢ ἀδικοίην φιλόσοφόν τε καὶ φιλαλήθη ἥρωα μὴ τιμῶν ἀλήθειαν , | ||
μοι παρ ' αὐτοῖς ἡ μονή . Νὴ Δία , ἀδικοίην γὰρ ἂν πρὸς ἀδελφήν σε οὖσαν μὴ λέγων . |
ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
ποτέ οἱ ξεινήιον ἐγγυάλιξε , πρόφρων ἀντομένη , πέρι γὰρ μενέαινεν ἕπεσθαι τὴν ὁδόν : ἀλλ ' , ὅσον αὐτὸς | ||
μετὰ πνοιῇσιν ἔθειραι . Οὐδὲ μὲν οὐδ ' αὐτοῖο πάις μενέαινεν Ἄκαστος ἰφθίμου Πελίαο δόμοις ἔνι πατρὸς ἑῆος μιμνάζειν , |
ἀοσσητήρ τε κασίγνητός τε τέτυκται , οὐδ ' ἂν ἐγὼ Κόλχοισιν ὑπείξαιμι πτολεμίζων ἀντιβίην , ὅτε μή με διὲξ εἰῶσι | ||
δὲ δὴ Μινύαισι τοίην ἀνενείκατο φωνήν : Εἰ μὲν δὴ Κόλχοισιν ἀρηιφάτοισιν ἐσάντα μαρναμένοις ἐπιθεῖσθον , ἀποφθίσειν μένος ἀνδρῶν ἔλπεσθ |
ἐρέοντο : πῶς ἦλθες , Ὀδυσεῦ ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων ; ἦ μέν ς ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν , | ||
. κοῖτον : θάνατον * οἱ : τῷ Κανώβῳ * ἔχραε : παρεῖχε ἐβάρησε , ἐβάρυνε * ἔχραε κοῖτον : |
κελεύων ἀντιάαν δηίοισι κατὰ κλόνον . Οἳ δ ' ἀίοντες θεσπεσίην ὄπα πάντες ἐθάμβεον : οὐ γὰρ ἴδοντο ἄμβροτον ἀθανάτοιο | ||
εἴα ἐϋπλόκαμος , δεινὴ θεός , ἥ ῥά οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε φίλα φρονέους ' ἐνὶ θυμῷ . θαύμαζεν δ |
τι : ἵνα . ἀλευόμενον : φεῦγον , πλανώμενον . νέοιτο : ἐκφεύγοι . Βύσσαν : βυθόν . ἅλιον : | ||
τεμένεσσι κρυπτόμενος : καὶ δ ' ἄν κεν ἑκὼν οἶκόνδε νέοιτο . εἰ δ ' ἄρα Τοξευτῆρα διοιχνεύοι κερόεσσα , |
λεγνωταὶ στίλβουσι διαυγέες ἐν χροῒ ῥάβδοι : βρύξαντος δ ' ἀίδηλος ἐπέδραμεν ἀνέρι φρίκη , ἐν δὲ κάρος κεφαλῇ , | ||
' ἐνέθηκε θύρην καὶ κλίμακα τυκτήν , ἡ μὲν ὅπως ἀίδηλος ἐπὶ πλευρῇς ἀραρυῖα ἔνθα καὶ ἔνθα φέρῃσι λόχον κλυτόπωλον |
φιλονικίας ἐπὶ τοῖς πράγμασι πάντ ' ἄνδρα παρασχέσθαι δεῖ , ὅσηνπερ ἐκ τῶν ἄνωθεν χρόνων ἀμελείας : μόλις γὰρ οὕτως | ||
δύναμιν τοσαύτην εἰς τὸν λόγον παρὰ τῶν Μουσῶν λαβεῖν , ὅσηνπερ αὐτὸς ἔσχηκας εἰς τὸ περισῶσαι τὴν πόλιν . ὁ |
πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ καὶ Βαβυλῶνι καὶ Βάκτροις , ὅπου μὴ ὕεται ἡ χώρα ἢ σπανίως , αἱ δρόσοι τὸ ὅλον | ||
προτέρᾳ δύο ἀποκτείναντα , Κτέατον καὶ Εὔρυτον . Οὔθ ' ὕεται οὔθ ' ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης φροντίδος |
ὀλβίοισιν † ἐν ὥραις . Ἀθανάτων θεότιμε θεῶν μῆτερ , τροφὲ πάντων , τῆιδε μόλοις , κράντειρα θεά , σέο | ||
καὶ τοῦ αἴ . θηλαμών ἡ τροφός . . θηλαμὼν τροφὲ ἐκ τοῦ θηλὴ θηλαμών . τροφὸν δὲ αὐτὴν τὴν |
παντερπὴς κόρα , ναρκίσσου τερενώτερον . μήτ ' ἐμωῦτᾶς μήτε κασιγνήτων πόδας ὠκέας τρύσηις ὀ δ ' ἐξύπισθα καστάθεις ὁδεύει | ||
κεν λεὼι μ [ ὡς ἀμηνιτεὶ παρη ? [ καὶ κασιγνήτων ! [ τέων ἀπέθρισαν ? [ ἤριπεν πληγῆισιδ ? |
Πάριν Ποιάντιος ἥρως , κεκλομένου Δαναοῖς Ἑλένου Τροίηνδε κομίσσαι λοιγὸν ἀδελφειοῖο μιαιφόνον ἐκ Λήμνοιο . τῷ γὰρ Ἀπόλλων Φοῖβος ἔχειν | ||
ἴση δ ' ἐπὶ δῆρις ὀρώρει . Ὀψὲ δ ' ἀδελφειοῖο φόνον στονόεντα νόησε βλημένου ἐν κονίῃ Ποδαλείριος , οὕνεκα |
Αὐτονόη καὶ Ἀγαύη : ἀλλ ' οὐκ εἰν Ἀθάμαντος ἀταρτηροῖσι δόμοισιν , οὔρεϊ δ ' ὃν τότε Μηρὸν ἐπικλήδην καλέεσκον | ||
τόνδε τῆς αὐτῆς ὑός , ἣ πολλά μ ' ἐν δόμοισιν εἴργασται κακά , δονοῦσα καὶ τρέπουσα τύρβ ' ἄνω |
Ἀχαιῶν ἀπόδος ἐν σμικρῶι μακροὺς θανοῦς ' , ἵν ' εἰδῆις μὴ καταισχύνειν ἐμέ . μή , πρός σε γονάτων | ||
πέσοι . [ ! ! ! ! ! ! ! εἰδῆις ] γ ' ὅτι [ κρατεῖ ] τῶν σῶν |
κρυεροῦ διὰ χώρου , ἀργυροειδὲς ὕδος προρέων , λίμνη τε κελαινή ἀνδέχεται : παταγεῖ δὲ παρ ' ὄχθαισιν ποταμοῖο δένδρεα | ||
, οὐδ ' ἐπὶ μῶλον δηθύνει , θαλάμης δὲ διαΐξασα κελαινή , αὐχένα γυρώσασα , χόλῳ μέγα παιφάσσουσα ἀντιάᾳ : |
λαγόνεσσιν ἔδεκτο αὐτὴν εἰσίθμην , αὐτὴν ὁδόν , ἔνθεν ὄλισθον γεινόμενοι : τοῖον δὲ πόνον μογέουσά περ ἔμπης ἀσπασίως τέτληκε | ||
ὀλέσει καὶ τοῦτο γένος μερόπων ἀνθρώπων , εὖτ ' ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν . οὐδὲ πατὴρ παίδεσσιν ὁμοίιος οὐδέ τι |
ἄνδρ ' ἀπαναίνεται ἀφνεὸν ὄντα . μηδὲ γάμωι γάμον ἄλλον ἄγοις ἔπι , πήματι πῆμα . μηδ ' ἀμφὶ κτεάνων | ||
! ! ! ! ! ! Πύρρον ] ? ? ἄγοις Πριάμου τεκέων ὀλετῆρα [ ] πτολιπόρθιος [ ] : |
Ἀμύντιχος ἠὲ Μενάλκας [ ; ] κείνοις γὰρ κραδίην ἐπικαίεαι ἠιθέοισιν ? [ : ] ἠέ ? [ ] μιν | ||
παρθενίων βριθομένην χαρίτων , καὶ πολλοὺς τότε χερσὶν ἐπ ' ἠιθέοισιν ὀιστοὺς τόξου πορφυρέης ἧκαν ἀφ ' ἁρπεδόνης . Πορφυρέην |
καὶ ἄτλας , ὁ μὴ δυνάμενος τλῆναι : ἐξ αὐτοῦ ἀτάλλων , ὁ ἀπαθὴς καὶ μὴ κακοπαθῶν , . , | ||
' ἑκατὸν μὲν παῖς ἔτεα παρὰ μητέρι κεδνῇ ἐτρέφετ ' ἀτάλλων , μέγα νήπιος , ᾧ ἐνὶ οἴκῳ : ἀλλ |
ψόγος λαμπρύνεται , οἱ δ ' αἴτιοι τῶνδ ' οὐ κλύους ' ἄνδρες κακῶς . εἰ δ ' ἐκ δόμων | ||
; Πάρεστ ' Ὀρέστης ἡμίν , ἴσθι τοῦτ ' ἐμοῦ κλύους ' , ἐναργῶς , ὥσπερ εἰσορᾷς ἐμέ . Ἀλλ |
ἡμῖν ἃ ἕκαστος ὑπέσχετο ἀποδεικνύναι ὡς πολλοῦ ἄξιά ἐστιν . Ἀκούοιτ ' ἄν , ἔφη ὁ Καλλίας , ἐμοῦ πρῶτον | ||
ἡμῖν ἃ ἕκαστος ὑπέσχετο ἀποδεικνύναι ὡς πολλοῦ ἄξιά ἐστιν . Ἀκούοιτ ' ἄν , ἔφη ὁ Καλλίας , ἐμοῦ πρῶτον |
, δύστηνε , δι ' ἀκρίας ἔρχεαι οἶος , χώρου ἄιδρις ἐών ; Ταῦτα πρὸς αὑτὸν ἐλάλησεν Ὀδυσσεὺς μετανοοῦντι λογισμῷ | ||
ἰῷ ἀπὸ νευρῆς , αὐτὸς δ ' ἀπαλήσεται ἄλλῃ χώρου ἄιδρις ἐών : οἳ δ ' ὀτραλέως ἐνόησαν , ἐσσυμένως |
τὴν μητέρα αὐτοῦ λήψεσθαι ἔφη . ὁ δὲ ἀνιαθεὶς ἀπέρχεται ὀλοφυρόμενος τὴν συμφορὰν εἰς τὸ ἔσχατον τῆς νήσου . Ἑρμῆς | ||
πατρίδα γαῖαν ἑρπύζων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης , πόλλ ' ὀλοφυρόμενος . σχεδόθεν δέ οἱ ἦλθεν Ἀθήνη , ἀνδρὶ δέμας |
. μεμαχότος ] φυράσαντος . Γ μᾶζαν μεμαχότος ] τὰ πεφυρμένα ἄλευρα μαλάξαντος καὶ ἀρτοποιήσαντος : ὡς ἐπὶ τροφῆς δὲ | ||
ὑὸς τανύτριχος , τῆι πάντ ' ἀν ' οἶκον βορβόρωι πεφυρμένα ἄκοσμα κεῖται καὶ κυλίνδεται χαμαί : αὐτὴ δ ' |