. . . Βοή : ἡ φωνή : παρὰ τὸ βέω , τὸ σημαῖνον τὸ βαίνω , ἡ διὰ τῆς | ||
ἂν ἐγὼ βέω προτὶ Ἴλιον : καὶ τὸ ζῆν δὲ βέω : † Ἕκτωρ , ἐγὼ δειλή : τί νυ |
ἀρχῆς τῆς παρ ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ ' ἂν ἔγωγε θείην . διακόπτει μὲν οὖν οὕτως κατ ' ἐπεμβολήν . | ||
ἀνθρώποις οὐδ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι , σπῆι ἔνι γλαφυρῷ , θείην κρατερόφρον ' Ἔχιδναν , ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρηον |
ὀχέεσκον ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο . Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος , αὐτὰρ ὀϊζὺν εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ | ||
Α : τὸ γὰρ Ζηνὸς δ ' οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην Ξ ὑπερβιβασμὸς χρόνου ἐγένετο , καὶ τὸ |
χρησάμενος , σκεπασθείς . , σκεπάσας ἑαυτόν , σκεπασάμενος . φροντιεῖς ] σκοπήσεις , μέλλεις φροντίσειν , φροντίσεις τι , | ||
τὸ πέος ἐν τῇ δεξιᾷ . οὐκ ἐγκαλυψάμενος ταχέως τι φροντιεῖς ; περὶ τοῦ ; σὺ γάρ μοι τοῦτο φράσον |
κεκορήμεθ ' ἀέθλων ἀμφοτέρω , σὺ μὲν ἐνθάδ ' ἐμὸν πολυκηδέα νόστον κλαίους ' : αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς ἄλγεσι καὶ | ||
γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , τοῦτ ' ἔστιν εἰ μὴ ὠφελήθην ἐκ |
συμπέρασμα ψευδὲς ἢ τὴν ἐλάττονα , ἤδη καὶ τὸν συλλογισμὸν ἔλυσα , ἀλλ ' εἰ δείξω τὴν μείζονα ψευδῆ : | ||
γὰρ λέγει : ἀλλ ' εἰ ἐμοίχευον , οὐκ ἂν ἔλυσα : οὐδ ' ἂν λυθεὶς , ἀνεῖλεν ὁ παῖς |
πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ | ||
τῆς ἀποκρίσεως : Ἀτρείδη , νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ |
τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
: εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
αὐτὸς διὰ τοῦ τος ; ἀλλ ' ἐγὼ μέν σοι λύσω τὴν ἀπορίαν καὶ ὑποδείξω τὸν τρόπον , δι ' | ||
τοὺς εἶμ ' ὀψομένη , καί σφ ' ἄκριτα νείκεα λύσω : ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς καὶ |
, παῖδες Τυνδαρίδαι , λαμπρῶν ἀστέρων ὑπ ' ἀέλλαις οἳ ναίετ ' οὐράνιοι , σωτῆρε τᾶς Ἑλένας , γλαυκὸν ἐπ | ||
: ὦ φίλοι , οἳ μέγα ἄστυ κατὰ ξανθοῦ Ἀκράγαντος ναίετ ' ἀν ' ἄκρα πόλεος , ἀγαθῶν μελεδήμονες ἔργων |
φάτο βουκόλος ἀνήρ . Τῆς δ ' ἄφαρ , ὡς ἐσάκουσε , τρόμῳ περιπάλλετο θυμός , γυῖα δ ' ὑπεκλάσθησαν | ||
ῥηγμῖνος ἑὸν νόμον ἐρροίζησε κικλήσκων φιλότητα : θοῶς δ ' ἐσάκουσε κελαινὴ ἰϋγὴν μύραινα καὶ ἔσσυτο θᾶσσον ὀϊστοῦ . ἡ |
εἰς τὸν νεών , βαθμοὺς οὐκ ὀλίγους , ὑπὸ νέων πηδώντων κατέχεσθαι θαυμαζόντων ὅπως ἡμιλλῶ πρὸς Δημοσθένους λόγον τούτων δὴ | ||
πωλεῖν ἐπαναγκαζόντων τῶν ἀπὸ τῆς διαθήκης ὁρμωμένων , ἐπὶ τοὔνομα πηδώντων οὐδὲ ἀναπνεῖν διδόντων ἕτερον πολὺ μεῖζον εἰς λύπην , |
τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν | ||
τῇ Ἰλιάδι . πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην . ὅτι ἀφ ' ἑαυτοῦ ὁ Ζεὺς θεῖον τὸν |
ἔπαθλον . εἰ δ ' ἄλλως : εἰ δὲ ἄλλως τελέσειας , ὦ Πάν , τὰ κατὰ Φιλῖνον καὶ μὴ | ||
παραινεῖς ἐμοί , ποιήσω , εἰ καὶ αὐτὸς δὲ τοὐμὸν τελέσειας βούλημα , οὕτω καὶ τοῦτο . λέγει δὲ τὸ |
θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
ἔργον : ἦ τότ ' ἀμειψάμενος στεινὸν πόρον Ἑλλησπόντου † αὐδήσει Γαλατῶν ὀλοὸς στρατός , οἵ ῥ ' ἀθεμίστως Ἀσίδα | ||
φθεγγομένου . Τὸ δέ σοι πολὺ λώιον ἀμφὶς ἔμμεναι : αὐδήσει γὰρ ἐν ἤματι πρῶτον ἀνόλβῳ . Ἁλισκομένου δὴ τοῦ |
: ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό , ἤγουν μῆκος . * ἰθύν : τὴν τοῦ ὁλκοῦ ἔκτασιν σπειραχθέα : τὰ ὑπὸ | ||
ἐδύνατο μάλιστα . Πρῶτα μὲν τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν ἐόντα πρότερον ἰθύν , ὅς σφι διὰ τῆς πόλιος μέσης ῥέει , |
οὐράνιον στέφανον : ἔβας ἔβας : ὦ βασιλεῦ Τελαμὼν , ἔβης ὅτε τὸ πρῶτον ὁ Ἡρακλῆς τὸ τῶν Ἑλλήνων ἤγαγεν | ||
, εἰς τοὺς ἐμοὺς οἴκους , τοὺς Ἑλληνικοὺς δηλονότι , ἔβης : τὸ γὰρ σὸν οἴκτῳ φέρουσα τυγχάνω , δεσποτῶν |
δυώδεκα , πᾶσαι ἀγαυαί , πᾶσαι ἐελδόμεναι πόλεμον καὶ ἀεικέα χάρμην , αἵ οἱ δμωίδες ἔσκον ἀγακλειταί περ ἐοῦσαι : | ||
πολέμοιο λυθέντος . τοῖος ἀριστήων λόχος ἔρχεται , οὓς ἐπὶ χάρμην τεύχεσιν ἀστράπτοντας ἀμαυροτάτην ὑπὸ νύκτα τέξεται ὄβριμος ἵππος : |
' αἰτιωμένην [ ] ? : ὡς ] ἂν εὖ πάθοιμι , μῆτερ , εἴ ] μ ' ἀμείλιχον φέρουσα | ||
ἐλεεινὸν ὑπέστη ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι : ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι . ἄλλος δ ' οὔ τις μοι τόσον αἴτιος |
ἂν ἀλλαξαίμην πρὸς αὐτὰς τὸν ἐμαυτοῦ βίον , ἀλλ ' ἑλοίμην ἂν ἔτι πενέστερος διαβιῶναι ἤπερ καθῆσθαι κλώθων ἄτρακτον τοσούτων | ||
Γλαύκην : ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίμεθ ' : ἀντὶ τοῦ : ἑλοίμην ἂν καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τοὺς παῖδάς μου |
δαφοινὸν ὑπ ' αἰζηοῖσι δαμέντα μῆλα περιτρομέουσι παρὰ σταθμὸν ἀθρήσαντα βλήμενον , οὐδέ οἱ ἄγχι παρελθέμεναι μεμάασιν , ἀλλά ἑ | ||
μέγα στενάχων ἐγεγώνει , πατροκασιγνήτοιο φίλον ποθέων ἅμα παῖδα , βλήμενον ἐκ θεόφιν : θνητῶν γε μὲν οὔ τινι βλητὸς |
τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
γυναικῶν οὐδὲν ἤνυτον τάλας . τὸ λοίσθιον δέ , πῆμα πήματος πλέον , ἐξειργάσαντο δείν ' : ἐμῶν γὰρ ὀμμάτων | ||
ἀλλά μ ' ἐξένιζες ἐν δόμοις , ὡς δὴ θυραίου πήματος σπουδὴν ἔχων . κἄστεψα κρᾶτα καὶ θεοῖς ἐλειψάμην σπονδὰς |
ἦν ἐπὶ ναῦν κατιέναι . δεομένων δ ' ὅ τι φρονοίην ἀποφήνασθαι , δι ' ὀλίγου τοὺς ἑκατέρων λόγους ἀριθμησάμενος | ||
οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , ἄξιος ἂν εἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν |
ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς | ||
ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν : ἡ διπλῆ πρὸς τὴν τῶν νεωτέρων ἱστορίαν , |
ἐπισπέρχει δ ' ἀέκοντας φοιταλέῃ μάστιγι χορευέμεν : οἱ δὲ κελαινῷ τύμματι παιφάσσουσι μεμηνότες , ἄλλοτε δ ' ἄλλῃ κῦμα | ||
: κινεῖσθαι : γράφεται κορυσσόμενοι . χορεύμενοι : περιφερόμενοι . κελαινῷ : μέλανι , μελανοποιῷ , θανασίμῳ . Τύμματι : |
' ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν | ||
τὸ ἂψ ὀπίσω , οὕτως καὶ τὸ πάλιν . καὶ παλιμπλαγχθέντας εἰς τοὐπίσω πλανηθέντας . Παλλάς ἐπίθετον ἴδιον Ἀθηνᾶς , |
ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
ὥσπερ ἐγώ . ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . ἀλλ ' εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται , | ||
ὥσπερ ἐγώ : ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . ἀλλ ' εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται , |
πρῆγμ ' ἐθέληις τελέσαι , ἀλλὰ μετ ' ἐσθλὸν ἰὼν βούλευ καὶ πολλὰ μογῆσαι καὶ μακρὴν ποσσίν , Κύρν ' | ||
Ἅιδην κνεφαῖά τ ' ἀμφὶ Ταρτάρου βάθη . πρὸς ταῦτα βούλευ ' : ὡς ὅδ ' οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος |
αὖ πόντον κατέχους ' αὖραι ; νέφος οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι . * * * * Ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς | ||
αὖ πόντον κατέχους ' αὖραι ; νέφος οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι . ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς πηδαλίοις ἡ ναῦς ἡμῶν |
τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
τῶν θυρῶν κεκλεισμένων , ἄχρις ὅτου τις ὑπεξελθὼν τὴν ἡμετέραν μηνύσειεν ἄφιξιν . Διατρίβοντι δέ μοι καὶ περιπάτους ποιουμένῳ πρὸ | ||
πρὶν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν , δείσας ἄρα , μή τι μηνύσειεν ἀδόκητον καὶ ἑτέρων ἀρχὴ κακῶν ἐν Ῥώμῃ γένοιτο . |
ὁδὸν πολυπαίπαλος ἀνήρ , ἦ τε παλιμποίνοισιν ὅγ ' ἐγκύρσειε δίκῃσιν . εἰ δὲ πέλοι Τιτηνὶς ἐν ἄστρασιν ἠερίοισι Σκορπίου | ||
δέ νυ λαοὶ πάντες ἐς αὐτὸν ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ |
παννύχιοι , ἐμὲ δ ' οὐκ ἔχε νήδυμος ὕπνος : ἀνελογιζόμην γὰρ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα , μάλιστα δὲ ἐκεῖνα | ||
περιβλεψάμενος εἶδον , ὑποψίας εὐθὺς καὶ δείματος μεστὸς ἐγενόμην καὶ ἀνελογιζόμην , μὴ δαιμόνιον φάσμα τυγχάνοι γυναικείῳ λανθάνον παραπετάσματι . |
τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
ἐνεδρεύσας : εἰ δὲ τυχήσας , ἀντὶ τοῦ ἐπιτυχών , κύρσας . * τοῦ : τοῦ Ὠρίωνος τοῦ Ὠρίωνος δὲ | ||
μακρὰ βιβάντα , ὥς τε λέων ἐχάρη μεγάλῳ ἐπὶ σώματι κύρσας εὑρὼν ἢ ἔλαφον κεραὸν ἢ ἄγριον αἶγα πεινάων : |
Πύθιος ἑστίαν τῆς Ἑλλάδος ἀνεκήρυξε , πρυτανεῖον δὲ Ἑλλάδος ὁ δυσμενέστατος Θεόπομπος , ὁ φήσας ἐν ἄλλοις πλήρεις εἶναι τὰς | ||
σεαυτὸν παρέσχες : ὅπερ δὲ ἂν ὁ φαυλότατος ἄνθρωπος καὶ δυσμενέστατος τῇ πόλει , τοῦτο πεποιηκὼς ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν ἐξήτασαι |
πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
' ἐν ταὐτῶι τε μένον καθ ' ἑαυτό τε κεῖται χοὔτως ἔμπεδον αὖθι μένει : κρατερὴ γὰρ Ἀνάγκη πείρατος ἐν | ||
, εἰς τὸ μέσον φωνεῦντες ὁμῶς ἑνὶ καὶ συνάπασιν : χοὔτως συμπόσιον γίνεται οὐκ ἄχαρι . Ἄφρονος ἀνδρὸς ὁμῶς καὶ |
ζωῆς χρόνου ἀρχὴν ἀνθρώποις φράζεσθ ' ἠδ ' ἔμπαλιν , ὁππόθι λήγει . οὐ μὲν δὴ πάντεσσιν ὁμῶς μερόπεσσιν ἔοικεν | ||
ἱερῆας ἀρίστους , ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον : ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς , ἔνθά μιν ἤνωγον τέμενος |
καὶ ὑπερεχαίρομεν καὶ πᾶσαν ἐκ τῶν παρόντων εὐφροσύνην ἐποιούμεθα καὶ ἀπορρίψαντες ἐνηχόμεθα : καὶ γὰρ ἔτυχε γαλήνη οὖσα καὶ εὐσταθοῦν | ||
] ην φιλότητα κομίζειν [ ] θαλάμους μέμψειε Λακαίνης [ ἀπορρίψαντες ] Ἐνυώ [ Πολυξείνην ] Ἀχιλῆος [ ] ρεις |
Καὶ ἡ Θέτις βοᾷ , ὤμοι ἐγὼ δειλή : ὤμοι δυσαριστοτόκεια . Τοιοῦτο χρῆμα ἡ εἱμαρμένη Ἄτροπος , καὶ ἡ | ||
: καὶ αὖθις αὖ , ὤμοι ἐγὼ δειλή , ὤμοι δυσαριστοτόκεια , ἡ Θέτις λέγει : καὶ ὅσα ἄλλα ἐπὶ |
τοῦτο γλωσσηματικὸν παλεύειν ἔλεγον . θηράσατε . . 〚 εὔδαιμον φῦλον : Ἡ ἀντῳδὴ καὶ ἀντιστροφὴ ὁμοία ἐστὶ τῇ ᾠδῇ | ||
καὶ ταῖς αἰγείροις καὶ ταῖς συκαῖς προσέτι τὸ τῶν κανθαρίδων φῦλον , ὥσπερ οὖν Ἀριστοτέλης λέγει , ἔν γε μὴν |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
: ἐγὼ δ ' ὑμῖν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε | ||
: ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικεν , ταινίαις τε |
ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
Γαύαντος τάφον Σχοινῇδι μουσόφθαρτον Ἀρέντᾳ Ξένῃ , κραντῆρι λευκῷ τόν ποτ ' ἔκτανε πτέλας . ἐπόψεται δὲ τύρσιας Κηφηίδας καὶ | ||
τὸν ἕτερον βλασφημιῶν . θαυμάζω δ ' ἔγωγε τί ἄν ποτ ' ἐποίησε , μόνην ταύτην εἰδὼς οὖσαν ῥητορικὴν περὶ |
ἐξ ἀρχῆς ἐκ πάνυ μικρῶν ἀρχῶν καὶ δυνάμεως εἰς νοῦν βαλέσθαι καθελεῖν τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν καὶ πᾶσαν ἐλπίσαι τὴν τῆς | ||
ἑδριόωντο . τὼ δὲ Διὸς βουλῇσιν , ὁ μὲν Μυσοῖσι βαλέσθαι μέλλεν ἐπώνυμον ἄστυ πολισσάμενος ποταμοῖο Εἰλατίδης Πολύφημος , ὁ |
' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
οἴκαδε οἴκοθεν . Τὰ δὲ εὐχῆϲ ϲημαντικά , οἷον εἴθε αἴθε ἄβαλε . Τὰ δὲ ϲχετλιαϲτικά , οἷον παπαῖ ἰού | ||
, ἥ τις καὶ τὴν δίφθογγον φυλάσσει , εἴθε , αἴθε . ἦν οὖν καὶ παρὰ τὸ ἄνευ ἄνευθε . |
, εὖτ ' ἂν ὁδοῦ τελέηις τέρματ ' ἐπ ' ἐμπορίην . Τῶν ἀγαθῶν ἐσθλὴ μὲν ἀπόκρισις , ἐσθλὰ δὲ | ||
βροτοὶ σῶν χαρίτων ἕνεκα . ὅσσοι σοὶ εὔχονται ἐπ ' ἐμπορίην τε παρεῖναι , πλουτοῦς ' εὐσεβέες εἰς τὸν ἅπαντα |
ἀντ ' εὐεργεσίης τετανυμμένης πάντοθεν οἰκτρῷ ὔμμι θεὸς πανεπόπτης διπλόον ἐγγυαλίξῃ μακροπόρευτον ἔχειν ἄλυπον βίον ἐκτὸς ἀνίης ἄφθονον αὐτοτέλεστον ἐπ | ||
δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ . οἱ δὲ οὕτως : οὐ φυκτά οὐκ εὔπλοα |
γαστέρος : τοῦ δικτύου . Ἐνδύνειν : ὑπάρχει εἰσέρχεσθαι . σκολιοῖσι : ἐπικαμπέσι . ἐπαΐσσουσιν : ἐφορμῶσιν , ὁρμῶσιν . | ||
εὖτ ' ἂν ἀπὸ γλώσσης παίδων μὴ γνῷς ἐπακούσας δυσξύνετον σκολιοῖσι λόγοις εἰρημένον ὕμνον : δοιὰς γὰρ ζωῆς μοίρας λάχες |
ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων : σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον , μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ ' | ||
' ἔτ ' ἐρώει , σοῖς δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον , μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ ' |
Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
ἡμέτερον δὲ λέχος θαλάμοις ἔνι κουριδίοισιν πορσανέεις , οὐδ ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο , πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι | ||
κήομεν : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ , δώῃ δ ' ἑτέροισί γε νίκην . |
σχηματίζονται βούλεσθαι τελευτᾶν καί φασιν ἱκανῶς ἀπολαῦσαι τοῦ βίου , ἐπειδ δέ τις αὐτῶν νόσῳ περιπεσὼν αἴσθηται πλησίον οὖσαν τὴν | ||
ἢ χαλκὸς ἀλειφόμενος , χρυσὸς ἢ ἄργυρος οὐ κρατεῖ , ἐπειδ ' ἂν δὲ στυφθῇ , τότε ἀλειφθῇ , τότε |
' ἤλυθεν : καὶ ὑποβαίνων : τοὺς δ ' ἐγὼ ἐξείνισσα καὶ ἐν μεγάροισι φίλησα . καὶ οἱ Ἕλληνες δὲ | ||
αὐτῷ . τὸν μὲν ἐγὼ πρὸς δώματ ' ἄγων ἐῢ ἐξείνισσα , ἐνδυκέως φιλέων , πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων , |
' ἐκθρέψαντες : οὐδὲ πρὸς τάφοις ἔσθ ' ὅστις αὐτῶν αἶμα γῆι δωρήσεται . [ ἦ τοῦδ ' ἐπαίνου τὸ | ||
ὁ πότμος . ἐξέθυς ' ὁ Φοῖβος ἡμᾶς μέλεον ἀπόφονον αἶμα δοὺς πατροφόνου ματρός . δίκαι μέν . καλῶς δ |
, ἄνδρες Ῥωμαῖοι , δι ' ἃς ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλλόμην τοὺς πρὸς ὑμᾶς ἀγῶνας , νῦν δὲ καὶ τῶν | ||
διαφορᾶς καὶ διαγνώσεως ἐπινενευκόσι λόγοις , ὥστε καὶ μέχρι τινὸς ἀνεβαλλόμην τὰς ἐπὶ τοῖς οὔροις ἐξευρημένας μοι αἰτίας ἐξαγγέλλειν , |
τὸ γὰρ χαίρετ ' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ | ||
ἡ προσθήκη . τῷ γὰρ ἔσσεαι ἀθάνατος θεὸς ἐπήγαγεν : ἄμβροτος , οὐκ ἔτι θνητός , ἵνα κατὰ ἀφαίρεσιν τοῦ |
τε λίνον τε νηὸς ἐπ ' ἰκριόφιν γλαφυρῆς , ἵνα νήγρετον εὕδοι , πρυμνῆς : ἂν δὲ καὶ αὐτὸς ἐβήσετο | ||
ἐκάθευδες , οἷον ὁ ποιητὴς ἐπ ' Ὀδυσσέως φησίν , νήγρετον ἥδιστον θανάτῳ προσεοικότα : τηνικαῦτα οἶσθ ' , ὅτι |
ἐλπίζων οὔποτε κρατήσειν τῶν πολεμίων , εἰ μὴ τῶν ἰδίων κρατήσειε , συνήγαγεν ἐς ἐκκλησίαν αὐτοὺς καὶ ἐπὶ βῆμα ὑψηλὸν | ||
δηλονότι τοὺς Συρακουσίους . τοῦ ἐν αὐταῖς στρατοπέδου : εἰ κρατήσειε δηλονότι . αὐτὸ : τὸ παρατείχισμα ληφθέν : ἔσεσθαι |
μὲν οὖν κτητικήν , σύζυγον οὖσαν τῇ ἁμάς Δωρικῇ , σαωσέμεναι νέας ἁμάς ἀντὶ τοῦ ἡμετέρας , προσῆκον ὀξύνειν , | ||
Ἀμφιγένεια πόλις τῆς Πύλου . ἁμάς Δωρικῶς ἡμετέρας : “ σαωσέμεναι νῆας ἁμάς . ” ἀμφίβασις ἡ περὶ τοῦ νεκροῦ |
Ἀπόλλω τίνι ἂν θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος κάλλιστα καὶ ἄριστα ἔλθοι τὴν ὁδὸν ἣν ἐπινοεῖ καὶ καλῶς πράξας σωθείη . | ||
] ἴσως ἀλλοιωθείη ἄν . Ξ ἴσως ] τάχα . ἔλθοι ] + ἐλεύσεται . θαλερωτέρῳ ] χαυνοτέρῳ . θαλερωτέρῳ |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
πλῆθος οὖν τῶν κατασχουσῶν αὐτοὺς συμφορῶν , ἐπεὶ διὰ τὸ πένθος ἅμα τόν τε τῶν βίων ὄλβον καὶ τὰς κόμας | ||
ἠθῶν ἐνεγκάμενος , καὶ πολὺν πόθον τοῖς ὑπὸ χεῖρα καὶ πένθος λιπών . Οὐδὲν δὲ ἧττον καὶ μετὰ τὴν ἐκείνου |
καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
κοινοῦ ὥς τινες λέγουσιν , ἀλλ ' ὥσπερ φαμέν : διέρχομαι διὰ τῶν πυλῶν τὴν αὐτὴν εἰς τὸν οἶκον , | ||
ὁρῶ , αἰτιατικῆ : ὡς εἶδον Ἥφεστον : εἴδω τὸ διέρχομαι , γενικῆ : διαπροδεείσατο καὶ τῆς : εἴδω τὸ |
σφ ' Ἀχιλλεὺς οὔτ ' ἂν Αἴαντος δόρυ μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμ ' Ἀργείων σχέθοι , τείχη κατασκάψαντα καὶ πυλῶν | ||
εἰ γὰρ τὰ τοῦδε τόξα μὴ ληφθήσεται , οὐκ ἔστι πέρσαι σοι τὸ Δαρδάνου πέδον . Ὡς δ ' ἔστ |
γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
πόντιον ὕδωρ , οὐδὲ στόλους κατ ' ἀλλήλων ἐπάγοντες . κενεὰν δὲ παρὰ δίαιταν , παρὰ τὰ κενὰ ἑαυτῶν κρίματα | ||
τοὔνεκεν οὔ ποτ ' ἐγὼ τὸ μὴ γενέσθαι δυνατὸν διζήμενος κενεὰν ἐς ἄπρακτον ἐλπίδα μοῖραν αἰῶνος βαλέω , πανάμωμον ἄνθρωπον |
δὲ καὶ αὖθις Ἀχαιῶν στρατηγῆσαι . Λακεδαιμονίων δὲ τηνικαῦτα ἐς ἔμφυλον προηγμένων στάσιν , τριακοσίους μὲν τῆς στάσεως μάλιστα αἰτίους | ||
κενὴ σπουδὴ καὶ ἀλόγιστος , μηδὲν μανίης διαφέρουσα ; πολεμοῦσιν ἔμφυλον , ἠρεμίην οὐχ αἱρετίζοντες : ἀντενεδρεύουσι βασιλέας , ἀνδροφονέουσι |
? [ ! ! ] ! [ ! ] τεῖχος βασιλήϊον ἀγνοισσβιότοισις ? ? ! ! ? ! ! ὀ | ||
: ὦ ἴτε λαοί . κηρύσσω † δ ' ὁσίαν βασιλήϊον αὐτῶι δ ' αὐδὰν † εὐτεκνίαν τε γάμοις , |
κλέος ὕμνῳ ὡσανεὶ μέλιτι πιαίνων τὴν πόλιν . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδᾷ : καὶ αὐτὸς δὲ ἐγὼ τῇ σπουδῇ συνεφαπτόμενος | ||
εὐρύ , ἤγουν ἐπὶ πολὺν τόπον παραπεμπόμενον . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος , ἤγουν συνεργῶν , συλλαμβανόμενος αὐταῖς ταῖς Μούσαις δηλονότι |
: τὸ γὰρ λέγειν καὶ φέρειν οἱ Αἰολεῖς λέγην καὶ φέρην λέγουσι διὰ τοῦ η . οὕτως οὖν καὶ τὸ | ||
, ἀλλάλοισι πελώμεθ ' Ἀχιλλέιοι φίλοι . αἰ δὲ ταῦτα φέρην ἀνέμοισιν ἐπιτρέπῃς , ἐν θύμῳ δὲ λέγῃς τί με |
. βέλτερον αὖτ ' ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα : εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ . Ὣς ὅρμαινε μένων , | ||
ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ ' ἀρχῆς : ἡμέων δ ' ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται τεθναίη : ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε |
. οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς εἶναι ἡμετέρην παράκοιτιν ἔχων ἐνὶ δώμασιν Ἡρώ . εἰ δέ μοι | ||
ἐμεῦ πέρι , καί ς ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ ' ἡμετέρην φιλίην νεβρὸν ὑπὲξ ἐλάφοιο λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς ποσσὶ |
τεῖχος ἀνέμβατον ᾧ πέρι πολλοὶ Τρώων υἷες Ἄρηι καὶ Ἀργείων ἐδάμησαν . Ἐλθόντες δ ' ἐπὶ νῆας ἀρήια τεύχεα θέντο | ||
πολλὰ κάρηνα ἡρώων οἳ δή σφιν ὁμοῦ κτάθεν ἠδ ' ἐδάμησαν Τρώων ἐν παλάμῃσιν ἀνὰ στόμα δηιοτῆτος , πολλὰ μάλ |
ἅ φημι . . ὀλοὰς ] ὀλεθρίας . . τὸ διαμφίδιον δέ μοι μέλος ] τοῦτό φησιν , ὅτι ἐπεγένετο | ||
προσιδοῦς ' ] ἰδοῦσα ὀλοὰς ] ὀλεθρίας Προμηθεῦ ] ὦ διαμφίδιον ] διπλοῦν Τὸ διπλοῦν δὲ μέλος ἐπῆλθέ μοι κατὰ |
. Εὖτε πάρος μεγάλοιο κατ ' Ἐγκελάδοιο δαΐφρων Παλλὰς ἀειραμένη Σικελὴν ἐπικάββαλε νῆσον ἥ ῥ ' ἔτι καίεται αἰὲν ὑπ | ||
δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους θυγατέρες , τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὴν Ἀρέθοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὴν Ἱέρωνα . ὦ |
: καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
: καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
ἐκματτομένη τὸ παράδειγμα . ζῆλος δέ ἐστιν ἐνέργεια ψυχῆς πρὸς θαῦμα τοῦ δοκοῦντος εἶναι καλοῦ κινουμένη . τῆς μὲν δυνάμεως | ||
θεοὶ ἠδ ' ἄνθρωποι , κόσμῳ ἀγαλλομένην γλαυκώπιδος Ὀβριμοπάτρης : θαῦμα δ ' ἔχ ' ἀθανάτους τε θεοὺς θνητούς τ |
καθαρώτερον γὰρ τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς τὰς κύλικας , ἡνίκ ' ἦν νέος . πρὸς φθεῖρα κείρασθαι κτίζε Βοιωτῶν | ||
τοὺς ἐξ ἄστεως ἥκοντας , ὅσοι πρὸ τοῦ μέν , ἡνίκ ' ἔδει λαβεῖν ἐλθόντ ' ὀβολὸν μόνον , καθῆντο |
πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
τάχα πάντες ὄλοντο δυσμενέων παλάμῃσι περιστρεφθέντες ὁμίλῳ , εἰ μὴ Ὀιλέος υἱὸς ἐύφρονα Πουλυδάμαντα ἔγχεϊ τύψε παρ ' ὦμον ἀριστερὸν | ||
ἔην , ἐπεὶ ἦ νύ οἱ ἔνδοθι νηοῦ Κασσάνδρην ᾔσχυνεν Ὀιλέος ὄβριμος υἱός , θυμοῦ τ ' ἠδὲ νόοιο βεβλαμμένος |
: ἐπέβραχε δ ' ἔντεα νεκρῷ . Τῷ δ ' ἐπικαγχαλόων υἱὸς κρατεροῖο Μόλοιο ἄλλον ἀφῆκεν ὀιστὸν ἐελδόμενος μέγα θυμῷ | ||
λαοὺς οἳ δῆριν ἀνὰ στονόεσσαν ὄλοντο . Τῇ δ ' ἐπικαγχαλόων μεγάλ ' εὔχετο Πηλέος υἱός : Κεῖσό νυν ἐν |
χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
αὐτοί , ἄλλους τ ' αἰδέσθητε περικτίονας ἀνθρώπους , οἳ περιναιετάουσι : θεῶν δ ' ὑποδείσατε μῆνιν , μή τι | ||
ἐκτὸς ἀκούων , ἢ ἀν ' ὁδὸν στείχων ἢ οἳ περιναιετάουσι : μὴ πρόσθε κλέος εὐρὺ φόνου κατὰ ἄστυ γένηται |
καὶ μάτην κεκακοπαθηκότες ἔσκωπτον ἀλλήλους λέγοντες ” σὺ δὲ ᾤου χρυσοχοήσειν , ” ὅπερ δηλοῖ , σὺ δὲ ᾤου ψῆγμα | ||
καὶ μάτην κακοπαθήσαντες ἔσκωπτον ἀλλήλους λέγοντες , σὺ δὲ ᾤου χρυσοχοήσειν : ὅπερ δηλοῖ , σὺ δὲ ᾤου ψῆγμα πολὺ |
ὁ πᾶς στόλος ἐπεξεχώρει , καὶ παρῆν ὁμοῦ κλύειν πολλὴν βοήν : Ὦ παῖδες Ἑλλήνων , ἴτε , ἐλευθεροῦτε πατρίδ | ||
μᾶλλον : ἢ οὐκ ἠκούσατε Αἴαντος , οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν ; Ἰώ μοί μοι . Ἁνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν |
ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
, καὶ προσέτι γε καὶ ἀλήτης [ ] | Ἴρου πτωχότερος , τὴν εὐψυχίαν καὶ [ θάρσος ] | ἐνδείκνυται | ||
προσκρούεται : ὅταν τὸ κακὸν ὑπὸ κακοῦ θεραπεύεται . Παύσωνος πτωχότερος : οὗτος ζωγράφος ἦν καὶ ἐπὶ πενίᾳ διατεθρύλλητο . |
ἀσύλητον γένος . οἶκον πρὸς ἄλλον νύν τιν ' ἀντὶ τοῦδ ' ἴθι . οὔκ , ἀλλ ' ἔσω πάρειμι | ||
πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος τόδε τύμβου ' πὶ νώτοις τοῦδ ' , ἵν ' αἵματος ῥοαὶ τάφου καταστάζωσι : |
' ἀκουέμεναί γε λιλαίεαι , οὐκ ἂν ἔπειτα τούτων σοι φθονέοιμι καὶ οἰκτρότερ ' ἄλλ ' ἀγορεύειν , κήδε ' | ||
γάρ ῥα μάλιστα ἥνδανε : τῆσδε δ ' ἂν οὐ φθονέοιμι . τοιοῦτο καὶ τὸ νηῦς δέ μοι ἧδ ' |
αὐτόν , οὕτως οὐδ ' ἐκεῖ μετὰ τὸ ἀποβῆναι τὸ ἐνύπνιον τῷ δ ' ὄντι οὔτε σημεῖον οὔτε αἴτιον ἀλλὰ | ||
ἀπονενίμμεθ ' : ἤδη σπένδομεν . πρὸς τῶν θεῶν , ἐνύπνιον ἑστιώμεθα ; αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν : οἱ δὲ συμπόται εἰσὶν |
εἴποιμι πρὸς ἄλλον , ἐπειδή σε φιλῶ , καίτοι τινὰ ἀκ - κισμὸν ἂν ἐμοὶ φέροι . κατηγορεῖς δέ , | ||
γὰρ τὸ πρῶτον ῥηθὲν ἀναπηδῶν προῆγέ μοι τὴν γλῶτταν εἰς ἀκ - μήν , ὥστε ἐμαυτῷ συνηδόμην . τῆς γε |
, τόφρ ' ἂν Ἀχαιοί φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκωνται . κεῖθεν δ ' αὐτὸς ἐγὼ φράσομαι ἔργον τε | ||
οὖρος ἀήτω , ὄφρ ' οἵγ ' Ἀλκινόου Φαιηκίδα νῆσον ἵκωνται . ” Ὧς ἔφατ ' . αὐτίκα δ ' |