, εὖτ ' ἂν ὁδοῦ τελέηις τέρματ ' ἐπ ' ἐμπορίην . Τῶν ἀγαθῶν ἐσθλὴ μὲν ἀπόκρισις , ἐσθλὰ δὲ | ||
βροτοὶ σῶν χαρίτων ἕνεκα . ὅσσοι σοὶ εὔχονται ἐπ ' ἐμπορίην τε παρεῖναι , πλουτοῦς ' εὐσεβέες εἰς τὸν ἅπαντα |
τήνδε δικάσσαι , Κύρνε , δίκην , ἶσόν τ ' ἀμφοτέροισι δόμεν , μάντεσί τοι οἰωνοῖς τε καὶ αἰθομένοις ' | ||
ἐθέλητε μάχεσθαι ἀνὰ κλόνον , οὕνεκα Μοῖραι μακρὸν ἐπ ' ἀμφοτέροισι βίου τέλος ἐκλώσαντο . Ὣς εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ |
Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
καὶ ἡμέας αἶα καλύψει , οὐ μὲν ἄρ ' ἐκτελέσαντας ὁμὴν βιότοιο κέλευθον , οὐδ ' οἵην τις ἕκαστος ἐέλδεται | ||
ἀλεγεινῇ δαίνυσθ ' ὕστατα δόρπα κακῷ πεφορυγμένα λύθρῳ ἤδη ἐπιψαύοντες ὁμὴν ὁδὸν εἰδώλοισι . . . . . . . |
δήιοι ἄγουσι . . ὣς ὁ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ εἴξας ᾧ θυμῷ : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ τῷ | ||
φεῦ : ὦ μῆτερ , ἥτις ἐκ τυραννικῶν δόμων δούλειον ἦμαρ εἶδες , ὡς πράσσεις κακῶς ὅσονπερ εὖ ποτ ' |
] διδάξας ὅσον ἐν μαλάχηι τε καὶ ἀσφοδέλωι μέγ ' ὄνειαρ [ . ] : οἴει γάρ , ὁ Περίανδρος | ||
ἐφιλιώθη . Ἠνορέης : δυνάμεως . εἴδεος : μεγέθους . ὄνειαρ : ὄφελος . Πραπίδων : φρονήσεως . ἀνεμώλιος : |
' Ἅλυος ποταμοῖο : τῇ γάρ σφ ' ἐξαποβάντας ἀρέσσασθαι θυέεσσιν ἠνώγει Ἑκάτην , καὶ δὴ τὰ μὲν ὅσσα θυηλήν | ||
ἀρήιος ὁρμαίνεσκεν , ὄφρα καθηραμένη πέρι λύματα λυγρὰ φόνοιο σμερδαλέας θυέεσσιν Ἐριννύας ἱλάσσηται , αἵ οἱ ἀδελφειῆς κεχολωμέναι αὐτίχ ' |
τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
νεῖσθαι ἐπέχραεν ἐκ βασιλῆος . ” Ὧς φάτ ' , ἀμηχανίῃ βεβολημένος : αὐτὰρ ὁ τόνγε σμερδαλέοις ἐπέεσσι προσέννεπεν ἀσχαλόωντα | ||
βαθὺν μελέεσσιν ἑλεῖν πέπλον , ἀλλ ' ἐπιόντας δυσμενέας τρομέουσαι ἀμηχανίῃ πεπέδηντο παλλόμεναι κραδίην , μοῦνον δ ' ἄρα χερσὶ |
ἀγάμενος αὐτῶν τὴν προθυμίαν , Βούλεσθε , ἔφην , καθιζώμεθα ἰόντες ποι τῆς πόλεως ; τυχὸν γὰρ νῦν οὐ πάντες | ||
καὶ προειπεῖν , ὅπως εἰδεῖεν ἐφ ' οἷς ἴασιν οἱ ἰόντες : ἐνόμιζε γὰρ οὕτω ῥᾷον φέρειν ἂν αὐτούς : |
: ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό , ἤγουν μῆκος . * ἰθύν : τὴν τοῦ ὁλκοῦ ἔκτασιν σπειραχθέα : τὰ ὑπὸ | ||
ἐδύνατο μάλιστα . Πρῶτα μὲν τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν ἐόντα πρότερον ἰθύν , ὅς σφι διὰ τῆς πόλιος μέσης ῥέει , |
ἀνθρώποισι φόνον φέρει ἠλιθίοισιν : ὣς οἱ κεκλήγοντες ἐπ ' ἀλλήλοισιν ἔπιπτον . ὡς δ ' ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς | ||
διῆκε , θερμαίνων φλογί : πῖπτον δ ' ἐπ ' ἀλλήλοισιν : εὐτυχὴς δέ τοι ὅστις τάχιστα πνεῦμ ' ἀπέρρηξεν |
τὸ ἑταίρους πολλάκις . . . . πόντον ἐπ ' ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων . * ) [ ὁ ἀστερίσκος | ||
εἴ μιν κεῖνος ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει , πόντον ἐπ ' ἀτρύγετον . πέμψω δέ μιν οὔ πῃ ἐγώ γε : |
Καρμήλῳ : ὅταν δὲ βουληθῶσι περαιώσασθαι θάλασσαν , ἐπὶ τὰς ᾐόνας ἀφικνοῦνται καὶ ἀναμένουσι τοῦ πνεύματος τὴν φύσιν , καὶ | ||
μὲν σχοίνοισιν ἐπισπέρχους ' ἑκάτερθε , δίκτυον ἐξερύοντες ἐπ ' ᾐόνας : αἱ δ ' ὁρόωσαι σχοίνους κινυμένας , ἀνεμώλια |
Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
φύσεις πάντων ταῖς σαῖσι προνοίαις βόσκων ἀνθρώπων γενεὴν κατ ' ἀπείρονα κόσμον . ἀλλά , μάκαρ , βακχευτά , φιλένθεε | ||
, ὃ διὰ τοῦ ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλα φέρονται ἀπείρονα πήματ ' ἔχοντες παρέστησεν . ἐπειδὴ δὲ τῆς τὰς |
: πάντων γὰρ ὀιζυρώτατα τέκνα γείνασθαί σε θεῷ τε καὶ ἀνέρι θνητῷ ἔολπα . Ὣς ἄρ ' ἔφη : τὰ | ||
μὲν οὖν Νίκανδρος ἑῇ ἐνικάτθετο βίβλῳ μοχθήεντα μύκητα παρ ' ἀνέρι φαρμακόοντα . πρὸς δ ' ἔτι τοῖς Δίκτυννα τεῆς |
, παῖδες Τυνδαρίδαι , λαμπρῶν ἀστέρων ὑπ ' ἀέλλαις οἳ ναίετ ' οὐράνιοι , σωτῆρε τᾶς Ἑλένας , γλαυκὸν ἐπ | ||
: ὦ φίλοι , οἳ μέγα ἄστυ κατὰ ξανθοῦ Ἀκράγαντος ναίετ ' ἀν ' ἄκρα πόλεος , ἀγαθῶν μελεδήμονες ἔργων |
οὐκέτι γυῖα κινήσεις , ἀλύτῳ δ ' ὡς ἀδάμαντι μένεις ἴχνια κολληθείς : τοῖον σέλας ὄμμασιν αἴθει κοῦρος καὶ νεάτους | ||
δαιδαλέην , ἐφράσσατο κόσμον ἑκάστης καὶ πτέρνης μετόπισθε καὶ αὐτῶν ἴχνια ταρσῶν . χειρῶν μειδιόωντα δίκης προπάροιθεν ἑλοῦσα τοῖον Ἀλεξάνδρῳ |
δὴ ἔτος ἦλθε περιπλομένων ἐνιαυτῶν , τῷ οἱ ἐπεκλώσαντο θεοὶ οἶκόνδε νέεσθαι εἰς Ἰθάκην , οὐδ ' ἔνθα πεφυγμένος ἦεν | ||
τὸν Ὀδυσσέα Διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν ' Ὀδυσσεῦ , οὕτω δὴ οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν . εἰ γοῦν τὸν σύνδεσμον |
δὲ θάνοι ἕτερον παῖδ ' ἐγκαταλείπων . ῥεῖα δέ κεν πλεόνεσσι πόροι Ζεὺς ἄσπετον ὄλβον : πλείων μὲν πλεόνων μελέτη | ||
μὴ μονογενεῖ παιδὶ δυναμένῳ εὐπορίαν περιποιῆσαι . ῥεῖα δέ κεν πλεόνεσσι : τῷ δὲ θεῷ εὐχερές ἐστι καὶ τοὺς πλείονας |
Ἐμφέρεται : συμφέρεται , κινεῖται . δέ : δή . ἐξονομῆναι : ἔχοι , δυνηθῇ , κατ ' ὄνομα εἴπῃ | ||
. ” ὣς ἔφατ ' : αἴδετο γὰρ θαλερὸν γάμον ἐξονομῆναι πατρὶ φίλῳ : ὁ δὲ πάντα νόει καὶ ἀμείβετο |
τοῖς προκατειλεγμένοις τῶν εἰς θεν καὶ τῶν εἰς θι . ἄλλοθεν ἄλλοθι , εὐθέως καὶ ἄλλοσε : καὶ ἐπεὶ πάντοθεν | ||
διὰ ἄστεος : οἱ δ ' ἀΐοντες φοίτων ἴφθιμοι Λαιστρυγόνες ἄλλοθεν ἄλλος , μυρίοι , οὐκ ἄνδρεσσιν ἐοικότες , ἀλλὰ |
εἰς Ἅιδην ὄλβον καὶ χρήματ ' ἄγεσθαι . πάντες ἴσον νέκυες , ψυχῶν δὲ θεὸς βασιλεύει . κοινὰ μέλαθρα δόμων | ||
ταυτί : ἔνθ ' οἳ μὲν ἐπ ' ἄκραισι πυραῖς νέκυες ἔκειντο γῆς ἐπὶ ξένης , ὀρφανὰ τείχεα προλιπόντες Ἑλλάδος |
' ἐπὶ δεξί ' ἴωσι , πρὸς ἠῶ τ ' ἠέλιόν τε εἴτ ' ἐπ ' ἀριστερά , εἴτε πρόσω | ||
ἰέναι μὴ ἡσυχάζοντα . Ὅμηρόν τε μάρτυρα Αἰγύπτιοι ἐπάγονται λέγοντα ἠέλιόν τ ' ἀκάμαντα . ἔστι δὲ πρὸς τῇ ῥώμῃ |
, τόφρ ' ἂν Ἀχαιοί φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκωνται . κεῖθεν δ ' αὐτὸς ἐγὼ φράσομαι ἔργον τε | ||
οὖρος ἀήτω , ὄφρ ' οἵγ ' Ἀλκινόου Φαιηκίδα νῆσον ἵκωνται . ” Ὧς ἔφατ ' . αὐτίκα δ ' |
ἵππους ὀτρύνεσκεν ἐλαυνέμεν , ὄφρα τάχιστα ὀλλυμένοις Δαναοῖσιν ἀεικέα πότμον ἀλάλκοι . Ἀλλ ' ὅτε δή ῥ ' ἀφίκοντο μάλα | ||
ἵνα μιν παύσειε πόνοιο δῖον Ἀχιλλῆα , Τρώεσσι δὲ λοιγὸν ἀλάλκοι . Πηλεΐδης δ ' ἀπόρουσεν ὅσον τ ' ἐπὶ |
ἔγω δὲ κῆν ' ὄττω [ ] τις ἔραται : πάγχυ ] δ ' εὔμαρες σύνετον πόησαι πάντι ] τοῦτ | ||
στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον κατιστέατο , ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα κακὰ ἧκον : πρὶν γὰρ ἢ |
ἀντὶ τοῦ ἄγγελον . . . . . Γ . ῥηιδίως : τοίη οἱ ἐπίῤῥοθος ἦεν Ἀθήνη : ὁ ἀστερίσκος | ||
: προσφιλέες γὰρ ἀεὶ καὶ μείλιχοι ἐξεγένοντο , ἔργα τε ῥηιδίως καὶ πρήξιας ἐξετέλεσσαν . εἰ δέ τ ' ἐν |
! [ ! ! ! ! ! ! ] αἵ σφιν θοδν [ ! ! ! ! ] ? [ | ||
πλήθουσαι δὲ κάρτα οὐ χαλῶσιν ἐξ αὐτέων , πρὶν εὐρυχωρίη σφιν γένηται . Ὥσπερ ἐπήν τις πληγῇ καρτερῶς , ὑποτρέχει |
. Ὣς ἄρ ' ἔφη , πάσῃσι δ ' ἔρως στυγεροῖο μόθοιο ἔμπεσεν : ἐσσυμένως δὲ πρὸ τείχεος ὁρμαίνεσκον βήμεναι | ||
ὄψεται : οὐ γάρ μιν πρόσθεν παύσεσθαι ὀΐω κλαυθμοῦ τε στυγεροῖο γόοιό τε δακρυόεντος , πρίν γ ' αὐτόν με |
καὶ ἐς μόθον αὐτίκα λεύσσοι . Ἀλλ ' οὐ γὰρ Μινύαισιν ἐπήνδανε πᾶσι νέεσθαι : δεῖμα δ ' ἐνὶ φρεσὶ | ||
ἀρὰς Αἰήτεω καὶ ἠλιτόποινον Ἐριννύν : δὴ τότ ' ἐγὼ Μινύαισιν ἐφ ' ἱερὰ λύτρα καθαρμῶν ῥέξα , καὶ ἐλλισάμην |
' Ἀφαίας εἴδομεν εἴδομεν ἐκ πατρὸς ὀργᾶς ἄλλαν ἐπ ' αἶαν ἱέμενον . ὦ ψάμαθοι πολιήτιδος ἀκτᾶς , ὦ δρυμὸς | ||
Ἀρητιάδῃ βασιλῆϊ . τοῖς δ ' ἐπὶ ναιετάουσιν , ὁμούριον αἶαν ἔχοντες , Ἡνίοχοι Ζύγιοί τε , Πελασγίδος ἔκγονοι αἴης |
ἀντ ' εὐεργεσίης τετανυμμένης πάντοθεν οἰκτρῷ ὔμμι θεὸς πανεπόπτης διπλόον ἐγγυαλίξῃ μακροπόρευτον ἔχειν ἄλυπον βίον ἐκτὸς ἀνίης ἄφθονον αὐτοτέλεστον ἐπ | ||
δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ . οἱ δὲ οὕτως : οὐ φυκτά οὐκ εὔπλοα |
πόρον : ἔχουσι , πέλαγος . Ἐπέδραμον : ἐπιτρέχουσιν . αἰγιαλοῖσι : αἰγιαλὸς παρὰ τὸ αἶα ἡ γῆ καὶ τὸ | ||
ἐν Μοσύνοισι πέδον περιναιετάουσι : λαιὰ δ ' ἐπιπλώσαντες ἐκέλσαμεν αἰγιαλοῖσι ἧχι τε Μάκροι ἔσαν Μαριανδύνοισιν ὅμουροι . Νέρθε δέ |
. τοὺς δ ' ἄμυδις κρατερῷ σὺν δούρατι κύματος ὁρμή υἱῆας Φρίξοιο μετ ' ἠιόνας βάλε νήσου νύχθ ' ὕπο | ||
κυρήσει . Εἰ δὲ τέχνης ἐθέλεις δεδαηκότας ἐντύνασθαι ἢ σοφίης υἱῆας ἢ ὀτρηροὺς θεράποντας , χρυσοφαὴς εἴη τοι ἐπ ' |
' ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων , οἳ πρὶν ἐπ ' ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα ἐν πεδίῳ ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο : | ||
αἰτίης : νῦν δὲ αἰεὶ ἐπείτε ἔκτισαν τὴν νῆσον εἰσὶ ἀλλήλοισι διάφοροι ἐόντες ὅμαιμοι . Τούτων ὦν εἵνεκεν ἀπεμνησικάκεον τοῖσι |
καρπὸν ἔδουσιν , ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ ' ἵκηαι . Τὸν δ ' αὖθ ' Ἱππολόχοιο | ||
, ὡς καὶ Πίνδαρός φησι καὶ Φερεκύδης . ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο : ἄνυσιν τὴν ἐνέργειαν : Ὅμηρος : |
, ἦ καὶ πατρώϊός ἐσσι ξεῖνος , ἐπεὶ πολλοὶ ἴσαν ἀνέρες ἡμέτερον δῶ ἄλλοι , ἐπεὶ καὶ κεῖνος ἐπίστροφος ἦν | ||
ὑπ ' ἄκοντι τετυμμένος , ὅν τ ' ἐν ὄρεσσι ἀνέρες ἀμφιπένονται : ὁ δ ' ἰλλόμενός περ ὁμίλῳ τῶν |
ἄχος δέ με δέχνυται αἰνὸν ἐκ Τρώων στυγεροῖσιν ἐπ ' ἄλγεσιν οἰωθεῖσαν . Ἦ ῥα λιλαιομένη χθόνα δύμεναι : οὐ | ||
σχετλία , τάδε πάσχομεν ἄλγη οἰχομένας πόλεως ἐπὶ δ ' ἄλγεσιν ἄλγεα κεῖται . δυσφροσύναισι θεῶν , ὅτε σὸς γόνος |
καί οἱ μελέων διακέκριται ἄλλων κινῆσαι χειμῶνας , ὅτ ' ἠελίῳ συνίωσιν . Ἀλλὰ τὰ μὲν , κεφαλήν τε καὶ | ||
: πολλαὶ ἔσονται μεταβολαί . ἤδη νῦν Φοίνικες ὑπ ' ἠελίῳ δύνοντι : τοὺς Καρχηδονίαν οἰκοῦντάς φησι Φοίνικας . οὗτοι |
κύματα μακρὰ βίῃ μεγάλου ἀνέμοιο ὀρνύμεν ' ἐκ πόντοιο πρὸς ἠιόνας φορέονται σμερδαλέον , πάντῃ δὲ προσαγνυμένης ἁλὸς αἰεὶ ἀκταὶ | ||
ὀλβιόδαιμον , εἶπεν ἄν τις ἀπιδὼν τηνικαῦτα εἰς ἄμφω τὰς ἠιόνας τοῦ ποταμοῦ , τὴν μὲν ἀστράπτουσαν τοῖς στρατιώταις ἐν |
χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος , ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτιρε | ||
: δύσβατος καὶ ὑψηλὸς τόπος : ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . γέγονε παρὰ τὸν λείψω |
ὅτε πέτρας Πληγάδας ἐξέπλωμεν , ὀίομαι οὐκ ἔτ ' ὀπίσσω ἔσσεσθαι τοιόνδ ' ἕτερον φόβον , εἰ ἐτεόν γε φραδμοσύνῃ | ||
ἥρωες , Φινῆος ὃ δὴ πλόον ἄλλον ἔειπεν ἐξ Αἴης ἔσσεσθαι : ἀνώιστος δὲ τέτυκτο πᾶσιν ὁμῶς . Ἄργος δὲ |
' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
, ἐπὶ τὸ κῶας τὸ χρυσόμαλλον , ἄξοντα ἂν ἀπὸ Αἰήτεω . Ταῦτα δὲ τῷ Ἰήσονι Ἥρη ἐς νόον βάλλει | ||
Παναχαιίδος ἔκτοθι βάλλει ; αὐτῆμάρ κε δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω , ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ : ἀλλ |
ἑκυρὸς δὲ πατὴρ ὣς ἤπιος αἰεί , ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι παραιφάμενος κατέρυκες σῇ τ ' ἀγανοφροσύνῃ καὶ σοῖς ἀγανοῖς | ||
νῆα διὲκ πέλαγος σεῦεν μέσον : αὐτὰρ ὁ τόνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν : “ Τῖφυ , τίη μοι ταῦτα |
κεκορήμεθ ' ἀέθλων ἀμφοτέρω , σὺ μὲν ἐνθάδ ' ἐμὸν πολυκηδέα νόστον κλαίους ' : αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς ἄλγεσι καὶ | ||
γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , τοῦτ ' ἔστιν εἰ μὴ ὠφελήθην ἐκ |
, οἷον : ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ : παρὰ τὸ † ἄγην , ὃ σημαίνει τὴν ἔκπληξιν , γίνεται ἄγην , | ||
τὼς μὲν ἁμὼς ἄνδρας ἁμὲς πείσομες παντᾶ δικαίως ἄδολον εἰράναν ἄγην : τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυἅχετον πᾶ κά |
δηιοτῆτος , ἀλλ ' ἕπετ ' Ἀργείοισι χολούμενος , εὖτε πάροιθεν ὄβριμος Ἡρακλέης Φολόης ἀνὰ μακρὰ κάρηνα Κενταύροις ἐπόρουσεν ἑῷ | ||
' Ἡρακλῆος Θηβαγενέος κλέος εἴη πλεῖον ἔτ ' ἢ τὸ πάροιθεν ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν . ταῦτ ' ἄρα ἁζόμενος τίμα |
πτόλιν Αἰήταο ἔσσεται ἠὲ καὶ αὖτις ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε : καταυτόθι δ ' ἄμμε καλύψει ἀκλειῶς κακὸς | ||
. ἀλλ ' ἔχετ ' αὐτοῦ νῆα θελήμονες ἐκτὸς ἐρωῆς πετράων , εἵως κεν ἐμοὶ εἴξειε δαμῆναι . ” Ὧς |
μετ ' ἀντολίηνδε Χελιδόνιαι γεγάασι τρεῖς νῆσοι μεγάλης Παταρηΐδος ἔνδοθεν ἄκρης . Κύπρος δ ' εἰς αὐγὰς Παμφυλίου ἔνδοθι κόλπου | ||
νήιος ἐκ κοτίνοιο φάλαγξ , θαλέθει δέ τε φύλλοις , ἄκρης τυτθὸν ἔνερθ ' Ἀχερουσίδος . εἰ δέ με καὶ |
τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος . Καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ' ἀνασπαστοῦ | ||
τῆς ἀπάτης τὸ „ καί κεν ” ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην . ” τοῦτο δ ' ἤτοι ἀντὶ τοῦ πολυπόθητον |
νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' αὖ κακότητα | ||
πρὸς Ἤλιδος ἱπποβότοιο : τῶν οὔ τίς μ ' ἀέκοντα βιήσεται , αἴ κ ' ἐθέλωμι καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι |
. σὺ δὲ οὐδ ' ἂν ἐκπλαγείης Δεινὸν ἀπ ' ἀκροτάτης κορυφῆς νεύοντα νοήσας οὐδὲ μορμολύττεταί σε ἀνὴρ σιδηροῦς φανταζόμενος | ||
' ἐπὶ γῆρας ἐλέγχει οὐλόμενον , κεφαλῆς δ ' ἅπτεται ἀκροτάτης . Ἆ μάκαρ εὐδαίμων τε καὶ ὄλβιος , ὅστις |
αὔρας ὑπηκόοισιν ἐν ψυκτηρίοις πρὸς δ ' ἐπὶ τοῖς ἀμφιλαφῆ πήματ ' ἔχων ἀθανάτων καὶ καρτερὸς γὰρ καὶ ˘ – | ||
τῆς αὐτεξουσίου πονηρίας διὰ τοῦ γνώσῃ δ ' ἀνθρώπους αὐθαίρετα πήματ ' ἔχοντας , οὓς τλήμονας δεῖ καλεῖν καὶ ἀθλίους |
ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
σὺ καὶ τοίων μερόπων ἐπιφράζεο μοῖραν . ἢν μὲν ἔῃ πανδῖα μετ ' εὐπόκου Ἀρνειοῖο , ὦκά μιν εἰσανάγοιο : | ||
, αὐτίκα τοι καὶ πᾶσαν ἐτητυμίην καταλέξω , ὅππως ἂν πανδῖα Σεληναίη πεπίθοιτο , ὄμπνιά σοι Δήμητρος ἀερσινόοιό τε Βάκχου |
κε κατηφείῃσιν ἔχοιο . πάτρην δ ' εἰσανιόντι μετ ' Αἰγοκερῆος ἐοῦσα ὑψίκερως Μήνη πρηῢν καὶ ἀπήμονα νόστον σημαίνει : | ||
οὐρανὸς οὐ μέγας . . . , Νειόθι δ ' Αἰγοκερῆος , ὑπὸ πνοιῇσι νότοιο , Ἰχθῦς ἐς Κῆτος τετραμμένος |
ὥς πού φησι καὶ Ἐ . πολλὰ δ ' ἔνερθε οὔδεος πυρὰ καίεται . . . . . διέκρινε μὲν | ||
δ ' ἄρα χεύατ ' ἔραζε μαψιδίη καρποῖο κατ ' οὔδεος ὀλλυμένοιο λευγαλέως , ὀλοὸν δὲ πέλει μέγα πένθος ἄνακτι |
ἤτοι ἐφέλκω , εἰς τὸν αἰὲν χρόνον ἡ μέλεος τὸν βίοτον καὶ τὴν ζωήν μου ἄτεκνος ἄγαμος , ἅτε , | ||
, οἱ δ ' ἄρ ' ἀπ ' ἐμπορίης ἐσθλῆς βίοτον συνάγειραν , κέρδεα δὲ σφετέρων καμάτων ἅλις ἐκτήσαντο , |
πολυτλήτου βιότοιο . εἰ μέν γ ' εἰαρινοῖσιν ἐν ἄστρασιν Ἀρνειοῖο πασιφαὴς εἱλοῖτο βροτοῖς πανδῖα Σελήνη , ὁππότε τις νούσῳ | ||
υἱῆας ἢ ὀτρηροὺς θεράποντας , χρυσοφαὴς εἴη τοι ἐπ ' Ἀρνειοῖο Σελήνη , ἠὲ καὶ ὠκυπόροισιν ἐπ ' Ἰχθύσι καλὰ |
πρῶνα φοβεύμεναι αἰνὸν ἀήτην ὅς τε φέρει νιφετόν τε πολὺν κρυερήν τε χάλαζαν ψυχρὸς ἐπαΐσσων , ταὶ δ ' ἐς | ||
Ἀΐοντες : ἀκούοντες . ἄδην : αὐταρκῶς , δαψιλῶς . κρυερήν : φοβεράν . φύζαν : φυγήν . νέονται : |
. ” ὁ δὲ Θεοδόσιος τὴν βασίλισσαν θανοῦσαν ἐπ ' ἤματι σχεδόν τι ἐδάκρυσεν . ἀνάγκη γὰρ καὶ ὁ προκείμενος | ||
ἦν πᾶσιν εὐπόριστος , ῥᾴδιον ἂν ἦν καὶ ἐπ ' ἤματι , τουτέστιν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ , μεταχειρίσασθαί τι τῶν |
νίφα , ὡς [ παρὰ τῷ ποιητῇ ] . . ἀλευάμενοι νίφα λευκήν : ἰδοὺ γὰρ εἰς α λήγει ἡ | ||
φοβέοντο θρασὺ σθένος Εὐρυπύλοιο , καί κε φύγον κατὰ νῆας ἀλευάμενοι βαρὺ πῆμα , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀτρείδῃσι περιδδείσαντες |
. καὶ τὴν μέν ῥα πάλιν σφετέρων ἀποκάτθετο γούνων Ἥρης ἐννεσίῃσι μετάτροπος : οὐδ ' ἔτι βουλάς ἄλλῃ δοιάζεσκεν , | ||
ἰοῦσι . δηναιοὶ δ ' ἀκτὰς ἁλιμυρέας εἰσαφίκοντο , Ἥρης ἐννεσίῃσι δι ' ἔθνεα μυρία Κελτῶν καὶ Λιγύων περόωντες ἀδήιοι |
οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : καὶ | ||
ἢ καὶ ἐπαρκές θάλπε βαλὼν χύτρῳ σκαμμώνιον . οἷσι κορέσκων ἀνέρα καὶ θανάτοιο πέλας βεβαῶτα σαώσεις . Ἤν γε μὲν |
οὐ γὰρ ἔστι παρ ' αὐτοῖς . στυγερῷ ἐπὶ θυμὸν ἀέθλῳ : στυγερὸν εἶπε τὸν ἆθλον , ἐφ ' ᾧ | ||
δ ' αὐτοῖς ἱππῆες ἔχον πόνον , ἀμφὶ δ ' ἀέθλῳ δῆριν ἔχον καὶ μόχθον : ἐυπλεκέων δ ' ἐπὶ |
τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
ἐν μυχάταισιν ὑπὸ πτερύγεσσιν ἀερθείς δινεῖται : ταὶ δ ' αἶψα κραδαινόμεναι ἑκάτερθεν σύμπεσον ἀλλήλαισι , καὶ οὐρῆς ἄκρον ἔκερσαν | ||
τοῖο λίθοιο , τί τοι πλέον οὐρανιώνων φθέγγωμαι ; τῶν αἶψα καὶ ὑψόθι περ μάλ ' ἐόντων ἦτορ ἐπιγνάμπτει καὶ |
φρεσὶν ἰαίνοντο . Ἐν δὲ καὶ αὐτοὶ Τρωσὶ κακὰ φρονέοντες ὄρουσαν : μαίνετο δ ' ἐν μέσσοισιν Ἄρης στονόεσσά τ | ||
μεγαλήτορι θωρηχθέντες ἔστιχον , ὄφρ ' ἐν Τρωσὶ μέγα φρονέοντες ὄρουσαν . αὐτίκα δὲ σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο εἰνοδίοις , οὓς |
καὶ Ἡμέραις : φησὶ δ ' ἀνὴρ φρένας ἀφνειὸς πήξασθαι ἄμαξαν , νήπιος , οὐδὲ τὸ οἶδ ' : ἑκατὸν | ||
δύναται . Μή μ ' ἀέκοντα βίηι κεντῶν ὑπ ' ἄμαξαν ἔλαυνε εἰς φιλότητα λίην , Κύρνε , προσελκόμενος . |
εἰ τότε κάρτος ἐπήλυθεν , οὔ τί μευ ἄγχι μάρναο δυσμενέεσσιν , ἑκὰς δέ που ἦσθα καὶ αὐτὸς ἀμφ ' | ||
' αἱματόεντι [ ] ῥόῳ φοινίσσετο γαῖα . αὐτὰρ ὁ δυσμενέεσσιν [ ] ἄναξ ἄτλητος ὀρούσας ἀνδροφόνου ? [ ] |
ἥρωάς φησι , νεφέλας δὲ τοὺς δημοτικοὺς ὄχλους . πόθι τόσσον ὅμιλον : οὐχ ὑγιῶς τὸ πόθι : ἔστι γὰρ | ||
μοι ἐγὼ πάντων περιώσιον αἰνὰ παθοῦσα : οὐ γάρ μοι τόσσον περ ἐπήλυθεν ἄλλό τι πῆμα , οὔτε κασιγνήτων οὔτ |
ὁ Πηλεὺς ἔκγονος ἦν Διός . ὁ δ ' εὖ φράσθη : ὁ δὲ Ζεύς , φησίν , ἐφράσθη , | ||
καλὸν δέπας ἡδέος οἴνου . αὐτὰρ ὅ γ ' ὡς φράσθη παρακείμενα πατρὸς ἑοῖο τιμήεντα γέρα , μέγα οἱ κακὸν |
ὅ γ ' Ἀχιλλεύς ἐστι καὶ οὐ κίε δῶμ ' Ἀίδαο , εἴ τέ τις ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ | ||
γὰρ τῆς νήσου κεῖται ἡ Μαριανδυνία . ἔνθα μὲν εἰς Ἀίδαο : κατὰ τὸν ἐν τῇ Μαριανδυνίᾳ Ἀχέροντα ὡς ἐπὶ |
' , ὡς ἐκκτεάνων τε καὶ ὄλβου Αἶσα κακὴ κρυερὴν πενίην ἐπὶ φῶτας ἀγινεῖ . κλήρων ἐξελάουσι βροτοὺς Φαίνων Πυρόεις | ||
γάρ , ὁ ποιήσας τὰς ὑποθήκας , φησί : χρὴ πενίην φεύγοντα καὶ ἐς μεγακήτεα πόντον ῥίπτειν καὶ πετρῶν , |
φαίνει μέλλουσαν ἀνάγκην ὄψις ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ | ||
ὀπάσσαις : πέμπε δ ' ἐπὶ πραπίδεσσιν ἐμαῖς ἐτυμηγόρον αὐδήν ὄφρα πολυσπερέεσσι βρότοις λιγύφωνον ἀοιδήν ἠπύσω Μούσης ἐφετμαῖς καὶ πηκτίδι |
τόσον ὅσσον ἐτύχθη μήτηρ , ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ ' ἑταῖρος . Οἳ δ ' αἰεὶ περὶ νεκρὸν | ||
ἦμαρ ἰδέσθαι , ἢ ἐλθὼν ἀπολέσθαι ἐφέστιος , ὡς Ἀγαμέμνων ὤλεθ ' ὑπ ' Αἰγίσθοιο δόλῳ καὶ ἧς ἀλόχοιο . |
αὐτῷ πότμος ὁμοῖος ἑσπέσθαι παρὰ βωμὸν ἀληθέος Ἀπόλλωνος ὕστερον , ὁππότε μιν ζαθέου δηλήμονα νηοῦ Δελφὸς ἀνὴρ ἐλάσας ἱερῇ κατέπεφνε | ||
γε δώσεις πλείοσιν ἢ ἔχομαι : ἡ γὰρ δίκη , ὁππότε πάτρης ἧς ἀπέῃσιν ἀνὴρ τόσσον χρόνον ὅσσον ἐγὼ νῦν |
παμμήνου ὁπότ ' ἔρχεται Ἠέλιόνδε τηνίκα οἱ νόστον τεκμαιρέμεν εἶναι ὀπίσσω , ἐπ ' αὐτῆς δὲ τῆς συνόδου δυσχερῶς . | ||
λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί |
αἰνὰ ῥέεθρα , ἧχι θοαὶ ναίουσιν Ἐριννύες αἵ τε βροτοῖσιν αἰὲν ὑπερφιάλοισι κακὰς ἐφιᾶσιν ἀνίας . Αἴας δ ' , | ||
, μή τις ἔνδοθεν κλύῃ . Οὐ τὰν Ἄρτεμιν τὰν αἰὲν ἀδμήταν , τόδε μὲν οὔ ποτ ' ἀξιώσω τρέσαι |
κατὰ θυμὸν ἐμηδόμεθ ' , ὄφρα μολόντες ἀμφ ' ἱερῆς φηγοῖο δέρας χρύσειον ἕλωμεν ῥᾷστα : περὶ φρεσὶ δ ' | ||
τε σκιόειν Ἄρεως , τόθι κῶας ἐπ ' ἄκρης πεπταμένον φηγοῖο ] ὁ δὲ Ἑλλάνικος ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διός |
' ἄρα τοὶ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους οὐδ ' εὐήρε ' ἐρετμά , τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται . σῆμα δέ | ||
ἔκλυον αὐδήν ἧντο παρὰ σκαλμοῖσι θοῶς , λάζοντο δ ' ἐρετμά . Ἀγκαῖος δ ' οἴακας ἐπισταμένως ἐτίταινε : Πὰρ |
σπέρμα λαβεῖν μαράθου , ὀξυτέρην τὸ τίθησιν ἐφ ' ἑρπηστῆρσιν ὀπωπήν πιαῖνον δειλοῖς ἄλγεα βουπελάταις . τῶν δ ' αὐτῶν | ||
ἠμάλδυνε κέλευθα ἰχὼρ ἀχλυόεις , ἀνὰ δ ' ἔτραπε πᾶσαν ὀπωπήν : αἱ δὲ διὰ θολόεντος ἄφαρ φεύγουσι πόροιο ῥηϊδίως |
καὶ Ἡσίοδός φησι : τῆς δ ' ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν . σμςʹ Τοῦ λέγειν καὶ πράττειν Καλῶς τὸ | ||
, , ἢ εὐχερῶς ἐπιβουλεύσει . ἐγὼ δ ' εἶμι προπάροιθεν . † ) πρότερον χρονικῶς , ὅμοιον τῷ „ |
ἐγγὺς ἕπονται : ἔξοχα δ ' , ὁππότε νῆα διαραισθεῖσαν ἀέλλαις , αἰνὰ Ποσειδάωνος ἀμειλίκτοιο τυχοῦσαν , δασσάμενον μέγα κῦμα | ||
δ ' ἀπενόσφισαν αὐγάς . Αὐτὰρ ἐπεὶ ζαμενὴς Βορέης στροφάδεσσιν ἀέλλαις ἁρπάξας ἐκύλινδεν διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλας Βιστονίης , |
, ὀπιπτεύσας νηοῦ σχεδὸν ὅν ποτ ' ἔδειμαν Ἀρτέμιδι Βρυγοὶ περιναιέται ἀντιπέρηθεν . τοῦ ὅγ ' ἐνὶ προδόμῳ γνὺξ ἤριπε | ||
αἶψα δ ' ὅγε κρήνην μετεκίαθεν ἣν καλέουσιν Πηγὰς ἀγχίγυοι περιναιέται . οἱ δέ που ἄρτι νυμφάων ἵσταντο χοροί : |
: κρατεραὶ γὰρ ἐποτρύνουσιν ἀνῖαι . Ἀλλ ' αἳ μὲν σφετέροισιν ἐπ ' ἀνδράσι πῆμ ' ἐβάλοντο νυκτὶ μιῇ καὶ | ||
δύναιτο πρήξιας ἢ τέχνας εἰπεῖν , ὅσσας μερόπεσσιν ἀστέρες ἐν σφετέροισιν ἐμοιρήσαντο δρόμοισιν . ἑξείης δ ' ἄρ ' ἔπειτα |
κατὰ τὸν πολύποδα : ἢ πολυδευκέα , πικράν . * δολιχήν : μακράν * ὁτέ : λέγει ὁ δὲ ποτέ | ||
νῆα σαωσέμεναι , ζεφύρου λίγα κινυμένοιο . ἀλλ ' ὥρη δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἷμον ὁδεύειν , ὄφρα κασιγνήτας μετ |
χωρίς ἀποβάλλον τὸ ς ἐγίνετο χῶρι , ὅμοιον καθεστὼς τῷ αὖθι καὶ τοῖς παρακειμένοις . ἐδείξαμεν καὶ ἐπὶ τοῦ δεσποστής | ||
ἀρρωστεῖ δὲ ὁ νοσῶν . οὕτως Ἀριστοτέλης : αὖθις καὶ αὖθι χωρὶς τοῦ σ διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ αὖθις |
Ἀπόλλω τίνι ἂν θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος κάλλιστα καὶ ἄριστα ἔλθοι τὴν ὁδὸν ἣν ἐπινοεῖ καὶ καλῶς πράξας σωθείη . | ||
] ἴσως ἀλλοιωθείη ἄν . Ξ ἴσως ] τάχα . ἔλθοι ] + ἐλεύσεται . θαλερωτέρῳ ] χαυνοτέρῳ . θαλερωτέρῳ |
βοάν , ἰηϊήιον μέλος ἄλλος ἄλλοτ ' ἐποτότυζε διαδοχαῖς ἀνὰ πτόλιν . βροντᾶι δὲ στεναγμὸς ἀχά τ ' ἦν ὅμοιος | ||
ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Οὐκ ἐθέλω , Φιλόθηρε , κατὰ πτόλιν , ἀλλὰ παρ ' Ἥρῃ δαίνυσθαι , Ζεφύρου πνεύμασι |
ἐπεφώνησεν , ἐπὶ δὲ τῷ ὀλβίῳ ῥῆσιν ἀπένειμε : Πατρίδα δίζηαι : μητρὶς δέ τοι , οὐ πατρίς ἐστι Μίνωος | ||
καὶ δύσδαιμον : ἔφυς γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέροισι : πατρίδα δίζηαι , μητρὸς δέ τοι οὐ πατρός ἐστι μητρόπολις ἐν |
Χρόνου δὲ γενομένου καὶ αἰεὶ φοιτώντων τῶν Σκυθέων ἐπ ' ἄγρην καὶ αἰεί τι φερόντων , καί κοτε συνήνεικε ἑλεῖν | ||
κοίλῃσι περιπτύσσουσι σαγήναις ἀσπασίως , πολλὴν δὲ ποτὶ ῥηγμῖνας ἄγουσιν ἄγρην νόσφι πόνοιο καὶ ἄγγεα πάντ ' ἀφύῃσιν ἔν τ |
μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν , οὔτ ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές : ὣς ἄρα πυκνὴ ἦεν , ἀτὰρ φύλλων ἐνέην | ||
ῥητῶς ἐφέηκα . . . . ἀλλὰ μάλα στιχὸς εἶμι διαμπερές : ἡ διπλῆ πρὸς τὸ σημαινόμενον ὅτι δι ' |
. λέξ . χρησίμ . . . , . : ἀναροιβδεῖ : ἀναρροφεῖ . Αἰσχύλος Σαλαμινίαις ἀντὶ τοῦ διαπνεῖν . | ||
τ ' ἀνίησιν ἐπ ' ἤματι , τρὶς δ ' ἀναροιβδεῖ „ δεινόν : μὴ σύ γε κεῖθι τύχοις , |
οἶδεν ! ! ! ! ! ! ! ] ν ἠμέων ἄστατος γὰρ ἀνθρώποις ! ! ! ! ! ! | ||
! ! ! ! ! ] τὰ ἔργα τῆς τέχνης ἠμέων ! ! ! ! ! πίσυγγος ] ? ? |
ἔρωτες : “ Χαλκιόπη , περί μοι παίδων σέο θυμὸς ἄηται , μή σφε πατὴρ ξείνοισι σὺν ἀνδράσιν αὐτίκ ' | ||
αὔτως ὕδρῳ ἐισκόμενος : τὸ δ ' ἀπὸ χροὸς ἐχθρὸν ἄηται οἷον ὅτε πλαδόωντα περὶ σκύλα καὶ δέρε ' ἵππων |
εὐερκῆ μεγάρων ὑπὲρ οὐδὸν ἀμείψῃ : ὣς οἵ γ ' ὠκυπόροισιν ἀεὶ νήεσσιν ἕπονται , ὄφρ ' οὔτις γαίης ἐλάει | ||
γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα ἤματι τῷ ὅτε νηυσὶν ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες ἀστράπτων ἐπιδέξι |
τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου | ||
τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου |