τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν | ||
τῇ Ἰλιάδι . πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην . ὅτι ἀφ ' ἑαυτοῦ ὁ Ζεὺς θεῖον τὸν |
ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων ὀνύχεσσι μεμαρπώς : | ||
: εἶτα ἄρχεται τοῦ μύθου : ἴρηξ ὀνύχεσι μεμαρπὼς ἀηδόνα ποικιλόδειρον , ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων , προσέειπεν |
θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
φημὶ Μύσων ' ἐνὶ Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν . ὁ δ ' ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις . Δαΐμαχος | ||
, Ἰάσονος εἵνεκα φίλτρων . Πολλὰ δὲ μερμήριζον ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν , ἤ μιν ἀποφθίσωσιν καὶ ἰχθύσι κύρμα βάλωσιν αἰνολέχην |
ὀχέεσκον ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο . Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος , αὐτὰρ ὀϊζὺν εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ | ||
Α : τὸ γὰρ Ζηνὸς δ ' οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην Ξ ὑπερβιβασμὸς χρόνου ἐγένετο , καὶ τὸ |
ἐκ ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ ἔπλετο τηλόθι | ||
, ὥς σευ ἀκηδέω , μηδ ' εἴ κ ' ἠυκόμου Νιόβης πυκινώτερα κλαίω . οὐδὲν γὰρ νεμεσητὸν ὑπὲρ τέκνου |
, σορόεργα τέχνης κανονίσματ ' ἔχοντας , νεκροτάφους , κλαυστῆρας ἀποφθιμένων , νεκρονώμας . ἢν Πυρόεις δύνῃ Φαίνοντι συνὼν ἐπίκεντρος | ||
μέλαν νέφος ἀμφικαλύψηι , ἔλθηι δ ' ἐς σκιερὸν χῶρον ἀποφθιμένων , κυανέας τε πύλας παραμείψεται , αἵτε θανόντων ψυχὰς |
, νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
' αὐτοῦ χωόμενον κατὰ θυμὸν ἐϋζώνοιο γυναικὸς τήν ῥα βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρων : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἐς Χρύσην ἵκανεν ἄγων ἱερὴν | ||
ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν , ἦε ἑκών οἱ δῶκας , |
ἄειρον , Ἄργος δ ' αὖθ ' ἵκανε , λιπὼν εὐεργέα νῆα , ὅσγε τανυφλοίου ἐλάτης ἀμφιπλεκὲς ἔρνος ἀμπέλου αὐαλέης | ||
κελεύοι . ἀλλά μοι εἴφ ' , ὅπῃ ἔσχες ἰὼν εὐεργέα νῆα , ἤ που ἐπ ' ἐσχατιῆς ἦ καὶ |
, ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
. ψεῦδος δὲ καὶ τὸ φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσι Πηλείδεω Ἀχιλῆος : οὔτε γὰρ παραγεγόνασιν ἕως τῶν | ||
πειρήσομαι , ἣ θέμις ἐστί , καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήισι κελεύσω . καὶ ἐάν τις προτείνῃ ἡμῖν , ὅτι |
. βέλτερον αὖτ ' ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα : εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ . Ὣς ὅρμαινε μένων , | ||
ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ ' ἀρχῆς : ἡμέων δ ' ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται τεθναίη : ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε |
' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
ἔμεινε μόνος , οὔ τι ἑκὼν , ἀλλ ' ἵππος ἐτείρετο , τὸν βάλεν ἰῷ δῖος Ἀλέξανδρος , Ἑλένης πόσις | ||
τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες : ἀλλ ' ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ . νῦν δ ' ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα |
πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ | ||
τῆς ἀποκρίσεως : Ἀτρείδη , νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ |
μᾶλλον τάδε καταιονοῦντα , ὅκωϲ μήτε θάλψιϲ ἐκ τῶν εἰρίων ἔοι , ἀτὰρ ἡ ἔμφυτοϲ θέρμη ὑπὸ ψυχρῆϲ δυνάμιοϲ τῶν | ||
ἐὸν λάχος : ἀλλὰ γενέθλῃ Ζηνὸς ὅπως σκοτίῃ τρηχὺς ἄεθλος ἔοι . τὸ δὲ φλέγεται ἀντὶ τοῦ λαμπρύνεται καὶ δοξάζεται |
δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο : τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα | ||
δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο . τὸ γὰρ ἑξῆς οὕτως ἀποδίδοται : |
κλάζον τε περίσσαινόν θ ' ἑτέρωθεν . τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ὅσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο , | ||
χάλκειος Ἔρις πέσεν ἀμφοτέροισι : καί ῥ ' οἳ μὲν λάεσσιν ἀταρτηρῶς ἐμάχοντο , οἳ δ ' αὖτ ' αἰγανέῃσι |
ἀρχῆς τῆς παρ ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ ' ἂν ἔγωγε θείην . διακόπτει μὲν οὖν οὕτως κατ ' ἐπεμβολήν . | ||
ἀνθρώποις οὐδ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι , σπῆι ἔνι γλαφυρῷ , θείην κρατερόφρον ' Ἔχιδναν , ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρηον |
. καί φησι Θεαίτητος ὁ ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί : ἥνδανεν ἀνθρώποις , ὁ δ ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε Μούσαις | ||
οὐ δοκιμώσητε , μὴ φήνῃς . ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν . ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ ' ὑπίσχομαι |
Λυγκεὺς δ ' ἂρ μετέειπεν , ὑπὲκ κόρυθος μέγ ' ἀύσας , δαιμόνιοι , τί μάχης ἱμείρετε ; πῶς δ | ||
οἷόν ἐστι καὶ τοῦτο : Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα βροτόεντα : |
' ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν | ||
τὸ ἂψ ὀπίσω , οὕτως καὶ τὸ πάλιν . καὶ παλιμπλαγχθέντας εἰς τοὐπίσω πλανηθέντας . Παλλάς ἐπίθετον ἴδιον Ἀθηνᾶς , |
Γαύαντος τάφον Σχοινῇδι μουσόφθαρτον Ἀρέντᾳ Ξένῃ , κραντῆρι λευκῷ τόν ποτ ' ἔκτανε πτέλας . ἐπόψεται δὲ τύρσιας Κηφηίδας καὶ | ||
τὸν ἕτερον βλασφημιῶν . θαυμάζω δ ' ἔγωγε τί ἄν ποτ ' ἐποίησε , μόνην ταύτην εἰδὼς οὖσαν ῥητορικὴν περὶ |
ὁ γὰρ κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται ” νεῖκος „ Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος , ὥς ποτε δηρίσαντο ” . ἄναξ δ | ||
Ἀχιλλέα . . φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσιν Πηλείδεω Ἀχιλῆος . ὁ δ ' ἀνστήσει ὃν ἑταῖρον . |
ὁρμαίνουσαν , Ἥρη , ἀπηλεγέως ἐξείρεαι : ἀλλά τοι οὔπω φράσσασθαι νοέω τοῦτον δόλον ὅστις ὀνήσει θυμὸν ἀριστήων , πολέας | ||
Πήδασα καὶ Κισσοῖο κατὰ πτύχας ἐμβατέοντες . Οἶδά γε μὴν φράσσασθαι ἀλέξια τοῖο βολάων , οἷά περ ἐκ βέμβικος ὀρεστέρου |
τις πάθους : Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα βροτόεντα : ” ὃν | ||
. Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας : ” νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα βροτόεντα : ἡ διπλῆ |
ὁ γέρων , οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν . αἶψα δὲ τόνγε σφωιτέρων ὀίων ὅτις | ||
. Καὶ τοῖς μὲν ἀριστεῦσι γέρα νέμει ἄλλα δ ' ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι , τοῖς δὲ λειποτάκταις ἀπειλεῖ |
Ὀδυσσεύς : “ Εὐρύμαχ ' , εἰ γὰρ νῶϊν ἔρις ἔργοιο γένοιτο ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ , ὅτε τ ' ἤματα | ||
. τὰ Ἡσιόδου ἔπη εἰς ἕτερον γὰρ τίς τε ἰδὼν ἔργοιο χατίζων πλούσιον , ὃς σπεύδει μὲν ἀρώμεναι ἠδὲ φυτεύειν |
ἐοῦσα τὴν τῶν κινεομένων ἀστέρων ἁρμονίην συνεβάλλετο . ταῦτα Ὀρφεὺς διζήμενος καὶ ταῦτα ἀνακινέων πάντα ἔθελγεν καὶ πάντων ἐκράτεεν : | ||
θ ' εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι , ἠέ τιν ' οὐρήων διζήμενος , ἤ τιν ' ἑταίρων ; φθέγγεο , μηδ |
καὶ ὑπερεχαίρομεν καὶ πᾶσαν ἐκ τῶν παρόντων εὐφροσύνην ἐποιούμεθα καὶ ἀπορρίψαντες ἐνηχόμεθα : καὶ γὰρ ἔτυχε γαλήνη οὖσα καὶ εὐσταθοῦν | ||
] ην φιλότητα κομίζειν [ ] θαλάμους μέμψειε Λακαίνης [ ἀπορρίψαντες ] Ἐνυώ [ Πολυξείνην ] Ἀχιλῆος [ ] ρεις |
ἔα , τὸν ἀπ ' ἀνθρώπων θεὸν ἐπλάσατ ' ἶσον ἁπάντηι ἀτρεμῆ ἀσκηθῆ νοερώτερον ἠὲ νόημα . . . διὰ | ||
ὕψος , Νεῖκός τ ' οὐλόμενον δίχα τῶν , ἀτάλαντον ἁπάντηι , καὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν , ἴση μῆκός τε |
κεκορήμεθ ' ἀέθλων ἀμφοτέρω , σὺ μὲν ἐνθάδ ' ἐμὸν πολυκηδέα νόστον κλαίους ' : αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς ἄλγεσι καὶ | ||
γράμμα Πλάτωνος ἐμὴν ἐπέδησεν ἐρωήν , ἤδη λυγρὸν ἔλυσα βίου πολυκηδέα δεσμόν , τοῦτ ' ἔστιν εἰ μὴ ὠφελήθην ἐκ |
: εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἐθέλοντα νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι . Ἐν δὲ ταῖς μάχαις ὃν μὲν τρόπον καὶ | ||
ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἑτέρωθι νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι , οὐδέ νυ τόν γε γνωτοί τε γνωταί τε |
. Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
ὁμοίου τὸ ὅμοιον καταλαμβάνεσθαι πέφυκεν : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' | ||
ψυχὴν ἀπεφήνατο , οὕτω λέγων : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' |
σῆμα δέ μοι τόδ ' ἔειπεν ἀριφραδές , οὐδέ σε κεύσω : ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ | ||
: εἰ δέ κεν Εὐρώπης ἐθέλοις τύπον , οὔτι σε κεύσω : ωὐτὸς γὰρ Λιβύης ῥυσμός . Καὶ πάλιν : |
. Εἴπομεν ὡς ἐτελεύτα ὁ Ζήνων καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον τὸν τρόπον : τὸν Κιτιᾶ Ζήνωνα θανεῖν λόγος | ||
πόλιν . Ἔστι δὲ καὶ ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ προειρημένῃ Παμμέτρῳ , ἔνθα καὶ περὶ πάντων τῶν τελευτησάντων ἐλλογίμων διείλεγμαι |
, καὶ ἴαχεν ἐσσυμένοισιν : “ Τίπτε παρὲκ μεγάλοιο Διὸς μενεαίνετε βουλήν Αἰήτεω πτολίεθρον ἄγειν θρασὺν Ἡρακλῆα ; Ἄργεΐ οἱ | ||
δυσμενέοντες : εἰ δ ' ἤδη μ ' αὐτὸν κτεῖναι μενεαίνετε χαλκῷ , καί κε τὸ βουλοίμην , καί κεν |
τοῦ ταρ . . ἐπεὶ δὲ ἐνεγράφην ἐγὼ καὶ ὁ νόμοϲ ἀπέδωκε τὴν κομιδὴν τῶν καταλειφθέντων τῇ μητρί , ὃϲ | ||
! πυμη ! ? [ τί ἂν προϲαξο ? [ νόμοϲ [ ] γὰρ ου ! [ παρὰ τοῖϲ παλαι |
δ ' ὑπὲρ ὕδατος εἶχε τράχηλον . τοῦτον ἰδὼν κατέδυ Φυσίγναθος , οὔ τι νοήσας οἷον ἑταῖρον ἔμελλεν ἀπολλύμενον καταλείπειν | ||
τρίτος ἦν ἀγαπητὸς ἐμοὶ καὶ μητέρι κεδνῇ , τοῦτον ἀπέπνιξεν Φυσίγναθος ἐς βυθὸν ἄξας . ἀλλ ' ἄγεθ ' ὁπλίζεσθε |
, τὸν δ ' ἐν πυρὶ δῃωθέντα : καί τις ἐπευχόμενος τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Νῦν πάντεσσιν ἄελπτον ἀπ | ||
καὶ μορφὴν δ ' ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον υἱὸν ἀείρας σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπιος : οἱ δ ' ἀπορεῦνται λισσόμενον θύοντες |
πεποίηται : ἀλλ ' ἄγετ ' , αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν . διὰ τοῦτο ἐπαινεῖ τὸν Νέστορα , | ||
τοῦ ταγεύοντος : ἀλλ ' ἄγετ ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν καὶ τὸ πρῶτα δ ' ἐγὼν ἔπεσιν |
[ ] , οὐ [ ὀπυασώμεθα : ἐμῶν ! ! εδε ? [ ! ! ! ! ἐπιτηδείως - ] | ||
! ! ! ! ! ! ! ] ? : εδε . . . ! [ α [ ! [ |
χρόα καλόν οὐδὲ τῷ οὐκ ἂν ἐφ ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ , εἴγε τὰ τοιαῦτα δι ' αὑτῶν ἐπεδείξατο | ||
: ἡ διπλῆ , ὅτι ἀρσενικῶς τὸ δυικὸν ἐσχημάτισται , πληγέντε ἀντὶ τοῦ πληγείσα . καὶ Ἡσίοδος προλιπόντ ' ἀνθρώπων |
τὴν φωριαμὸν Ἐρατοσθένης ἐν τῷ Ἑρμῇ : φωριαμὸν δ ' ὀνόμηναν , ὅ μιν κύθε φώριον ἄγρην : ἐκ τοῦ | ||
μνήστευον , καὶ πολλὰ ⌋ [ περικλυτὰ ] δῶρ ' ὀνόμηναν ⌊ ἴφθιμοι βασιλῆες , ἀπειρέσιον ⌋ [ μετὰ ] |
ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
: οἳ δὲ δὴ ἄλλοι ἔρχεσθ ' ὄφρ ' ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ | ||
, εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' ἂν ἵκησθε ἐς δόμον : ἔνθα δ ' ἔπειτα θυηλὰς ἀθανάτοισιν |
δ ' ἐκ ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ | ||
, ἕτερον δὲ φάος Πυρόεις καθορῆται , ἀμφοτέρων δμώων τοκέων φράσσαιο γεγῶτα . καὶ δὲ καὶ ὁππότ ' ἂν ἐν |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
βασιλεῦς ' ἐρέω , νοέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἵρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον . ἀπὸ δὲ φυτῶν : ὡς | ||
καὶ κορυδαλλὸς οὑν τάφοις παίζων , χὠ νηπίων ἔφεδρος ὀρνέων ἵρηξ , τά τ ' ἄλλ ' ὁμοίως . καὶ |
αραι ? [ ] πορεν Ἡρακλέι πρώτωι [ [ ] ντι ? κέλευθον ἐπισπήσει ? ! [ [ Ἀμφιτρυωνιάδας ] | ||
! [ ! ! ] ! ! ! ! ] ντι φραρκεϲιν [ ! ! ! ! ] νοϲ ? |
. ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
: ἐγὼ δ ' ὑμῖν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε | ||
: ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικεν , ταινίαις τε |
: διὸ μή σε λανθανέτω ἡ Κυρήνη ἀνυμνουμένη . ἀμφὶ κᾶπον Ἀφροδίτας : κῆπον Ἀφροδίτης τὴν Κυρήνην ὠνόμασεν ὡς καλλίκαρπον | ||
λέγει , δι ' ἧς ἔστι χαρίσασθαι . ἄλλως : κᾶπον : τὸν ποιητικόν . ὅτι δὲ πάροικοι ταῖς Μούσαις |
: δοιὰς γὰρ ζωῆς μοίρας λάχες : ἣν μὲν ἀμαυρὰν ἠελίων δισσῶν , ἣν δ ' ἀθανάτοις ἰσόμοιρον , ζῶντί | ||
, Σοὶ ζωὴ δοιὰς μοίρας λάχεν , ἡ μὲν ἀμαυρῶν ἠελίων δισσῶν , ἡ δ ' ἀθανάτοις ἰσόμοιρος , ζῶν |
ἰάλλω Ἰητὴρ ἑτάρῳ δῶρον ἀοιδοπόλῳ , Ὀφθαλμῶν μὲν ἄκος , Δημήτερα τῶν ὑποχεῖσθαι Ἀρχομένων , ὑπ ' ἐμῆς δ ' | ||
α δισυλλάβων , ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Δημήτερος Δημήτερα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν , μάντιος μάντιν |
ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
. τούσγ ' : Ἡρακλέα , Πολύφημον καὶ Ὕλαν . σφωιτέρων : οὐχ ὑγιῶς δυϊκὸν κατὰ πλήθους ἔθηκεν : ἔδει | ||
δὲ τὸν Πριόλαον υἱὸν αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀδελφὸν ἱστοροῦσιν . σφωιτέρων : ἀντὶ τοῦ σφετέρων . ὅσσα τε Κύζικον : |
οὖσαν , μωλυθεῖσα καθαίρει ἀνεγκλήτως καὶ ἀλύπως . Πασάων βοτανῶν βασιληίδα δίζεο , κοῦρε , Σειρίου ἀντέλλοντος , ὅτε σκυλακόδρομος | ||
Ἀπόλλων εἰς Λιβύην πέμπει καλλιστέφανον Κυρήνης εὐρείης ἄρχειν καὶ ἔχειν βασιληίδα τιμήν . ἔνθα σε βάρβαροι ἄνδρες , ἐπὰν Λιβύης |
τοῦτο μὲν οὖν ὡς ἀναγκαῖον : τὸ δὲ αἴ κε δύνηαι καὶ λώιον , ἵνα τι κερδάνῃ καὶ ὁ γείτων | ||
, πολλοὶ δ ' αὖ σοὶ Ἀχαιοὶ ἐναιρέμεν ὅν κε δύνηαι . τεύχεα δ ' ἀλλήλοις ἐπαμείψομεν , ὄφρα καὶ |
Ἑκάτης φρουρῆς τε δράκοντος , πάνθ ' ὅσα οἱ κατέλεξεν ἀριφραδέως Μήδεια , διζόμεθ ' ἠμὲν ἄελπτον ὀϊζυροῖο πόνοιο ὥς | ||
ἤειδεν , ἀεὶ δ ' ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι |
Ἅγνωνα νῦν καὶ δῆμον η ? [ οὗτοϲ οὐ πλουτεῖ δικαίωϲ ἐνθάδ ' ὥϲτε ? [ κλαύϲεται . ἀλλὰ μὴν | ||
! ] οϲ : ἐμη ? [ πῶϲ ] οὐ δικαίωϲ τοῖϲ ἐρωμένοιϲ ? [ ] ? ? ? [ |
ἀγλαὰ δέχεσθαι ἄποινα ” καὶ “ οὐδέ τι μ ' αἰδέσσεται , κτανέει δέ με γυμνὸν ἐόντα . ” καὶ | ||
τρέπεται μέγεθος . οὕτως † Ζήνων . . . . αἰδέσσεται : αἰδεσθῇ , καὶ ὅς μέν τ ' αἰδέσσεται |
. τοῦ δευτέρου [ β ] : σῷ οἴκῳ δῶρον ποτιδέγμενος , καὶ τὰ ἑξῆς . ἅπερ ἀμφότερα μαρτυρεῖ ἑαυτῷ | ||
γε κεῖτ ' ἀχέων ἀντὶ τοῦ περὶ ἧς , καὶ ποτιδέγμενος εἴ τι μιν εἴπῃ ἀντὶ τοῦ προσείπῃ . καὶ |
τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην τὸν Γορδίεω , Φρυγίης βασιλέα . Ἀνέθηκε γὰρ δὴ καὶ Μίδης | ||
τὸ ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ τῆς στήλης τοῦ μνήματος τοῦ Γορδίεω ἐπιγέγραπται : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδεω δ ' |
ω ? ! [ βλέπω ϲεγ ? [ πρὸϲ τῆϲ Ἀθηνᾶϲ . οπ ? ? [ ολν ? ? ! | ||
! ! ! ] αφαιϲ ? ἔχων πρὸϲ τῆϲ ] Ἀθηνᾶϲ , τοϲοιϲ ? ? [ ! ! ] ! |
τὸν ἱστιῶντ ' ἐπαινέω : καἴ κα τις ἀντίον τι λῆι τήνωι λέγειν , τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ ' ὦν | ||
τις περισσόν , αἰ δὲ λῆις , πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν , ἦ δοκεῖ |
' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
? ? ἄλυπον [ ] [ ἄφθονος ] [ ] πν [ ! ! ! ! ] ! ! ! | ||
Πάρις ἀπόλοιτο κρίσις . . . . [ ] ! πν [ ! ] ! ! ! [ [ ] |
δυώδεκα , πᾶσαι ἀγαυαί , πᾶσαι ἐελδόμεναι πόλεμον καὶ ἀεικέα χάρμην , αἵ οἱ δμωίδες ἔσκον ἀγακλειταί περ ἐοῦσαι : | ||
πολέμοιο λυθέντος . τοῖος ἀριστήων λόχος ἔρχεται , οὓς ἐπὶ χάρμην τεύχεσιν ἀστράπτοντας ἀμαυροτάτην ὑπὸ νύκτα τέξεται ὄβριμος ἵππος : |
ἦν ἐπὶ ναῦν κατιέναι . δεομένων δ ' ὅ τι φρονοίην ἀποφήνασθαι , δι ' ὀλίγου τοὺς ἑκατέρων λόγους ἀριθμησάμενος | ||
οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , ἄξιος ἂν εἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν |
: ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
τούτων διαχειρισθέντων συνέλθωμεν εἰς ταὐτό , ἀσφαλῶς ἤδη τὰ λοιπὰ βουλεύσομεν , ἐκποδῶν πεποιημένοι τὰ λυποῦντα ἡμᾶς . καὶ γὰρ | ||
ἦρχον χαλεπαίνων . εἰ δέ ποτ ' ἔς γε μίαν βουλεύσομεν , οὐκέτ ' ἔπειτα Τρωσὶν ἀνάβλησις κακοῦ ἔσσεται οὐδ |
παρασκευήν . ὡς δὲ ἅλις εἶχε τῆς τούτων διαβάσεως , τότ ' ἤδη καὶ αὐτὸς διαβαίνει καὶ προσελαύνων διὰ τῆς | ||
πρόσθεν ἑορακότα τὸ ἐν Ἀφύτει τοῦ Διονύσου ἱερὸν ἔρως αὐτὸν τότ ' ἔσχε τῶν τε σκιερῶν σκηνημάτων καὶ τῶν λαμπρῶν |
οἴκαδ [ ' ἄπιμεν ] : ὁ τῶν πλουϲίων λέγει χορόϲ ⸐ καὶ γὰρ αἱ γυναῖκεϲ [ ] / ὅϲαι | ||
εν ? δὲ τοῖϲ φαυλ [ ] ! ϲ ? χορόϲ ἐϲτι τα ? ! [ ] ται ? πᾶϲιν |
Ἰκάριον ῥήσσει κῦμα περὶ κροκάλαις : ἀντὶ δ ' ἐγὼ ξενίης πολυκηδέος ἡ κεινὴ χθὼν ὠγκώθην Δρυόπων διψάσιν ἐν βοτάναις | ||
τύχης , ὅπερ ἕκτον ἀφ ' ὡρονόμοιο , βεβώσης ἄρχοιο ξενίης : ἢ γὰρ τόδε πῆμα φυτεύει ἠὲ δυσεργείην ἢ |
θυμὸν ἐρύκει , ἕξω ἐμάς , μετέπειτά γ ' ἀτεμβοίμην ἑοῖ αὐτῇ . ” Ὧς φάτο , μείδησαν δὲ θεαὶ | ||
Αἰνείᾳ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γεγήθει ὡς ἴδε λαῶν ἔθνος ἐπισπόμενον ἑοῖ αὐτῷ . Οἳ δ ' ἀμφ ' Ἀλκαθόῳ αὐτοσχεδὸν |
? ? ? ? [ ! ] ? ? [ ἅνθρωποϲ οὐκ εἰϲέρχετ ' εἰϲ τὴν οἰκίαν , ἐπὶ ταῖϲ | ||
! ! ! [ πάλιν αὐτὸν αἰτεῖν ? ? [ ἅνθρωποϲ αἰεί φηϲιν αιτη ? ? [ αἰεὶ ? [ |
χρῆται τῇ ἀποστροφῇ ἀμφὶ σέ , Πηλέος υἱέ , μάχης ἀκόρητοι Ἀχαιοί . ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μιμητικῷ πολλάκις χρῆται | ||
ἐπὶ δηρὸν ἄτισσαν . ὦ μέλεαι ζήλοιό τ ' ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι : οὐκ οἶον σὺν τῇσιν ἑοὺς ἔρραισαν ἀκοίτας ἀμφ |
! [ ] [ ] οὐκ ἄρα μοῦνον Ἄρης [ μενεδήιος ] , ἀλλὰ καὶ αὐταί ? [ ] Μοῦσαι | ||
ἀνδρὸς ἐναντίον ἔγχος ἐνώμα . Τὸν δ ' ὑποδερκόμενος προσέφη μενεδήιος Αἴας : Ἆ δείλ ' , οὔ νύ τι |
ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς | ||
ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν : ἡ διπλῆ πρὸς τὴν τῶν νεωτέρων ἱστορίαν , |
καθέτοισι γέγηθεν ἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῇσι . δίκτυα δ ' αὖτ ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι : τῶν τὰ μὲν | ||
ἐπὶ χθονὶ φῦλ ' ἀνθρώπων . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε : “ ξεῖν ' |
γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς , δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτ ' | ||
καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς . δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτε καὶ |
] [ ] Δηϊάνειραν , ἣ τέχ ' ὑποδμηθεῖσα [ βίηι Ἡρακληείηι ] ? [ ] Ὕλλον καὶ Γλῆνον καὶ | ||
δέ ? ? κεν ? ? ἀνδρῶν ? αὐτὸς ἕλοιτο βίηι , νέμεσίν τ ' ἀποθεῖτο [ ] ? ? |
περιπεπλιγμένα . ἀλλ ' εἰ μέλλειϲ ἀνδρείωϲ φῴζειν ὥϲπερ μύϲτακα ϲαυτοῦ . . . δὸϲ νῦν τὸν ἄμυλον πρῶτον αὐτῷ | ||
' ϲτὶ μηδὲ τόνδ ' ἐ ! [ πόει τὸ ϲαυτοῦ πρῶτον [ καλῶϲ ἐγὼ δὲ ϲυνβρα [ πῶϲ οὖν |
τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
: ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό , ἤγουν μῆκος . * ἰθύν : τὴν τοῦ ὁλκοῦ ἔκτασιν σπειραχθέα : τὰ ὑπὸ | ||
ἐδύνατο μάλιστα . Πρῶτα μὲν τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν ἐόντα πρότερον ἰθύν , ὅς σφι διὰ τῆς πόλιος μέσης ῥέει , |
οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ ' ἐποπτεύειν κότῳ , οὔ φημ ' Ὀρέστην ς ' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν | ||
” ἐπὶ δὲ τοῦ φθονεῖν “ ἐξείπω , καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ζηλοῦν “ |
δ ' οἴκαδ ' ἱκέσθαι , παῖδα δ ' ἐμοὶ λύσαιτε φίλην , ἀπολελυμένοως 〚 〛 δὲ ὅταν ἕτερον μὴ | ||
ὑμετέρα δ ' ἀγνω - μοσύνη : ἣν τῷ μεταγνῶναι λύσαιτε . πάντα τοίνυν τὰ προειρημέν ' ἐλάττω νομίζω τῆς |
! ] νικας ? ? [ ! ! ] ! νδε ? ? ? ! ωλιμ ? [ ! ! | ||
] ἀνήμερος [ ος ] # ? εἶναι καὶ [ νδε ] ? πέλας [ ας ] ? ἀξιοῦσθαι [ |
ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
γοργῶπες αἵδε προσφερεῖς ὀμμάτων αὐγαί , τὸ δὲ κακοτυχὲς οὐ λέλοιπεν ἐκ τέκνων οὐδ ' ἀποίχεται χάρις . Ἑλλὰς ὦ | ||
καὶ ὄζους φύσει , ἐπεὶ δὴ πρῶτα τομὴν ἐν ὄρεσσι λέλοιπεν , οὐδ ' ἀναθηλήσει : περὶ γάρ ῥά ἑ |
ἔσται ἐς ἄχθεα , παντί τ ' ὄνειαρ Παρμόνιμον , κάμψῃς ἄχρι κεν ἐς πλέονας . Ὅσσα δ ' ἔχει | ||
κοίμησον : ἴσχε δὲ δρόμου μαργῶντας ἵππους , μηδὲ δευτέραν κάμψῃς , μή τοι περὶ νύσσῃ δίφρον ἄξωσιν , ἐκ |
ἑταῖρε , δικαίως χρήματα ποιοῦ , σώφρονα θυμὸν ἔχων ἐκτὸς ἀτασθαλίης , ἀεὶ τῶνδ ' ἐπέων μεμνημένος : εἰς δὲ | ||
μέγ ' ἔτρεμεν : οὐδ ' ὅ γε λυγρῆς λῆγεν ἀτασθαλίης , ἐπεὶ ἦ φρένας ἄασε Κύπρις . Πάντῃ δ |