| τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην τὸν Γορδίεω , Φρυγίης βασιλέα . Ἀνέθηκε γὰρ δὴ καὶ Μίδης | ||
| τὸ ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ τῆς στήλης τοῦ μνήματος τοῦ Γορδίεω ἐπιγέγραπται : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδεω δ ' |
| προσκτήσασθαι καὶ πληθώρην μηδέκοτε τοῦ πλούτου λαμβάνοντα , καὶ εἰ Μίδεω πλουτέοι μᾶλλον , πένητα καλέω καὶ Ἴρου τὴν ἐκεῖνος | ||
| οὐδ ' εἰ Τιθωνοῖο φυὴν χαριέστερος εἴη , πλουτοίη δὲ Μίδεω καὶ Κινύρεω μάλιον , οὐδ ' εἰ Τανταλίδεω Πέλοπος |
| ὁ Ἀρραβικός . Πρῶτος ἀπὸ τῆς δύσεως ἀρχόμενος πόντος ὁ Ἰβηρικός : δεύτερος , ἐχόμενος τούτου , ὁ Γαλατικός : | ||
| Ἑλληνίς , οὐκ Ἰβηρίς „ Μένανδρος Ἀσπίδι . λέγεται καὶ Ἰβηρικός . [ Διονύσιος ] „ πόντος μὲν πρώτιστος Ἰβηρικὸς |
| . Ἡ δὲ δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια , τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις , αὕτη δὲ συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον | ||
| πρώτην αἶσαν λάχον , ἀμφὶς ἐοῦσαι Δῆλον ἐκυκλώσαντο , καὶ οὔνομα Κυκλάδες εἰσί : Ῥύσια δ ' Ἀπόλλωνι χοροὺς ἀνάγουσιν |
| ἧττον ἡσθῆναι ταῦτα ἀκούσας Ὀδυσσεὺς ἢ ὅτι Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν . οἶσθα δέ που καὶ ἄλλον εὐδαιμονίας μέρος ἡγούμενον | ||
| δὴ λίπε δῶμα Καλυψοῦς ἠυκόμοιο , ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν . ἔστι δὲ κἀκ τοῦ βίου τοιαῦτα τεκμήρασθαι . |
| ἡγεῖσθαί τε καὶ ἄρχειν . καίτοι τοῦτό γε , ὦ Πίνδαρε σοφώτατε , σχεδὸν οὐκ ἂν παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην | ||
| Δώριος , Φρύγιος , Λύδιος . ἀναλάμβανε δέ , ὦ Πίνδαρε , τὴν Δωρίαν φόρμιγγα καὶ ὕμνει τὸν Φερένικον ἵππον |
| ῥόα . ἡ δὲ βλάστησις ἄρχεται μὲν αὐτῷ περὶ τὸν Ποσειδεῶνα : ἀνθεῖ δὲ τοῦ ἦρος : τὸ δὲ ἄνθος | ||
| ῥόα . ἡ δὲ βλάστησις ἄρχεται μὲν αὐτῷ περὶ τὸν Ποσειδεῶνα : ἀνθεῖ δὲ τοῦ ἦρος : τὸ δὲ ἄνθος |
| καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
| οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
| μὲν γήθησε , τὸ δὲ πλέον εἰσέτι παίδων ἄχνυτ ' ἀποκταμένων . Ἄγε δ ' εἰς ἑὰ δώματ ' ἄνασσαν | ||
| , ὅτ ' ἄνακτα πελώριον ὕστατον ἄλλων ἤνυσε πῦρ ἀίδηλον ἀποκταμένων περὶ νεκρῷ ἵππων τ ' αἰζηῶν τε καὶ ἄλλ |
| ἐκ ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ ἔπλετο τηλόθι | ||
| , ὥς σευ ἀκηδέω , μηδ ' εἴ κ ' ἠυκόμου Νιόβης πυκινώτερα κλαίω . οὐδὲν γὰρ νεμεσητὸν ὑπὲρ τέκνου |
| τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται , καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο αὐτῷ Ἀσσύρια γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ | ||
| πολέμῳ φθίμενον θάψ ' ἀρετῆς ἕνεκεν . τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοσοῦτο ἐδήλωσεν : εἰ δὲ Λυσίππου τοῦ ποιήσαντος |
| : ὁ δὲ ἐπειδὴ ἀγχοῦ ἐγεγόνει , τῇ ῥοπῇ τοῦ δρό - μου φερόμενος ἐς δένδρον τι τῶν οὐ λίαν | ||
| ἀλώπηξ δέ , δικαία καὶ σοφωτάτη , ἔταξεν ὁδὸν τῶν δρό - μων τὴν εὐθεῖαν . ἡ δὲ χελώνη μὴ |
| πέρι λευκὸν ὀδόντα λάθριον ἐντὸς ἔχειν μαλερὴν πυρόεσσαν ἐνιπήν . σῆμα δ ' ἐφημερίοισιν ἀριφραδὲς ἐρρίζωται : ὁππότε γὰρ πολὺς | ||
| τόπου , οὗ ἀνῃρέθη : Ὃ καὶ κυνὸς καλοῦσι δυσμόρου σῆμα . . . . κ , : Τρεῖς γὰρ |
| φράζομαι ὀρθῶς εἰπὲ δ ' ὅπως ὀλοὸν τόδε θηρίον αὐτὸς ἔπεφνες , ὅππως τ ' εὔυδρον Νεμέης εἰσήλυθε χῶρον : | ||
| μὲν δὴ Μενέλαε διοτρεφὲς ἦ μάλα τείσεις γνωτὸν ἐμὸν τὸν ἔπεφνες , ἐπευχόμενος δ ' ἀγορεύεις , χήρωσας δὲ γυναῖκα |
| Εὐρώπην Ἀσίας δίχα πόντος ἔκρινε καὶ πόλιας θνητῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει , οὐδενί πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ ' ἀνδρῶν ἔργον | ||
| Εὐρώπην Ἀσίας δίχα πόντος ἔκρινε καὶ πόλιας θνητῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει , οὐδενί πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ ' ἀνδρῶν ἔργον |
| ὅταν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐυμμελίω Πριάμοιο . ” Πολυβίου δ ' αὐτὸν ἐρομένου σὺν | ||
| ἵππου δουρατέοιο μάλ ' ἀτρέμας ἔνθα καὶ ἔνθα πλευρὰ διεξώιξεν ἐυμμελίω ὑπ ' Ἐπειοῦ : βαιὸν δ ' ἐξανέδυ σανίδων |
| καὶ ἄγριον , δὶς μὲν ἀπεώσαντο Ῥωμαίους , ἔτεσί που ἀγχοῦ εἴκοσιν , Ἀκυληίαν δ ' ἐπέδραμον καὶ Τεργηστόν , | ||
| * . Ἄγχι : σημαίνει τὸ πλησίον : παρὰ τὸ ἀγχοῦ ἀγχόθι ἄγχι κατὰ συγκοπήν , . , . * |
| πὰρ ποταμὸν νότιοι Σκύθαι ἐνναίουσιν , ὅς ῥά τ ' Ἐρυθραίης κατεναντίον εἶσι θαλάσσης , λαβρότατος ῥόον ὠκὺν ἐπὶ νότον | ||
| Σκύλλης ἐλθεῖν αὐτῆς εἰς τὸ ἄντρον ἢ κόγχου δωρήματα φέροντα Ἐρυθραίης ἀπὸ πέτρης , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας ἔτ ' |
| ἄγον μέλανος θανάτοιο . Οἳ δ ' ἄρα Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην | ||
| ἀπὸ Πρακτίου ἀρχόμενος : τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ Παρίου εἰς Πράκτιον : ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι . : Τὰ ὅμοια |
| Κυτηΐδα γαῖαν ἀμεῖψαι , οὐδ ' ἄρ ' ἐμὴν ἀλέγοντες ἀνακτορίην πεφόβησθε , οὐδὲ λεὼν σκήπτροισιν ἐπήρανον ἡμετέροισι Κόλχων , | ||
| ἐρισχήλοις κορυνήταις καὶ εἰναλίην Ἀράφειαν Κώρυκος παρθένος ἣ Κιλίκων εἶχεν ἀνακτορίην , ἀγχίγαμος δ ' ἔπελεν , καθαρῷ δ ' |
| ἰάλλω Ἰητὴρ ἑτάρῳ δῶρον ἀοιδοπόλῳ , Ὀφθαλμῶν μὲν ἄκος , Δημήτερα τῶν ὑποχεῖσθαι Ἀρχομένων , ὑπ ' ἐμῆς δ ' | ||
| α δισυλλάβων , ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Δημήτερος Δημήτερα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν , μάντιος μάντιν |
| ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη , τὴν ἐπώνυμον τῆς νεὼς θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν . ὁ | ||
| ἀπηνέγκατο τήνδε παράληξιν . Τὸ γὰρ χοίρα ἐκτείνεται κατὰ τὸ ἐπώνυμον , ὥσπερ καὶ παρὰ Δεινίᾳ : Λέγεται δὲ τοὺς |
| ἐστὶ παρ ' αὐτῷ , οἷόν ἐστιν ἧκε δ ' ἀπορρήξας κορυφὴν ὄρεος μεγάλοιο καὶ νῆσον , τὴν πέρι πόντος | ||
| Ποσειδῶνος ἧκεν εἰς Κῶ : Ποσειδῶν δὲ τῆς νήσου μέρος ἀπορρήξας ἐπέρριψεν αὐτῷ , τὸ λεγόμενον Νίσυρον . Ἑρμῆς δὲ |
| Τοῦ ποιητοῦ δὲ εἰρηκότος οὑτωσί : Μάσθλης αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων : οὐκ ἔχει λόγον , πῶς τοσαῦτα εἰδὼς ἔθνη | ||
| καὶ ὁ ποιητὴς δηλοῖ λέγων Β Νάστης αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Δεῖ δὲ γινώσκειν |
| κατὰ τὸν Ἑλλήνων λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν , Ὠρείθυιαν τὴν Ἐρεχθέος : κατὰ δὴ τὸ κῆδος τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι , | ||
| ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι ; πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἐρεχθέος ἀστῶν , Ἄπολλον , οἳ τεόν δόμον Πυθῶνι δίᾳ |
| ἄειρον , Ἄργος δ ' αὖθ ' ἵκανε , λιπὼν εὐεργέα νῆα , ὅσγε τανυφλοίου ἐλάτης ἀμφιπλεκὲς ἔρνος ἀμπέλου αὐαλέης | ||
| κελεύοι . ἀλλά μοι εἴφ ' , ὅπῃ ἔσχες ἰὼν εὐεργέα νῆα , ἤ που ἐπ ' ἐσχατιῆς ἦ καὶ |
| ἔστιν ἃ ἐγένετο νῦν καὶ ἀεὶ ἔσται . Ἀνεγνώσθη βιβλίον Μέμνονος ἱστορικὸν , ἀπὸ τοῦ θ ' λόγου ἕως ιϚʹ | ||
| Θησέως , διὰ τοῦτο ἀρχῆθεν οὐκ ἐπιγραφέντας : [ καὶ Μέμνονος ἐν Αἰγύπτῳ κολοσσὸν εἶναι λέγουσιν ] . ἀλλ ' |
| οἷς λέγει ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον ὄρος , ἀνθέον ὕλη , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . | ||
| , λέγων , Ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον κέρας ἀνθέον ὕλῃ , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . |
| τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν | ||
| τῇ Ἰλιάδι . πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην . ὅτι ἀφ ' ἑαυτοῦ ὁ Ζεὺς θεῖον τὸν |
| ἀλλὰ καὶ Ἀπατουρίτης . δύναται καὶ Ἀπατούριος καὶ Ἀπατουρεύς . Ἀπέννιον , ὄρος διὰ μέσης Ἰταλίας τεταμένον ” τὴν μέν | ||
| ἴδρις μωμήσαιτο σοφῆς ὑποεργὸς Ἀθήνης : ὅν ῥά τε κικλήσκουσιν Ἀπέννιον : ἐκ δὲ βορείης Ἄλπιος ἀρχόμενον Σικελὴν ἐπὶ πορθμίδα |
| . ἴθι δὴ λαβὼν τὸν ῥόμβον ἀνακωδώνισον . οἱ γὰρ ἥρως ἐγγύς εἰσιν . μὴ γεύεσθε δ ' ἅττ ' | ||
| δ ' ἀπάνευθε καθήατο : τὼ δὲ δύ ' οἴω ἥρως Αὐτομέδων τε καὶ Ἄλκιμος ὄζος Ἄρηος ποίπνυον παρεόντε : |
| γάλακτος θρέψε θοή ποτε κεμμάς , ἑῷ δ ' ἴσα φίλατο νεβρῷ μαζὸν ὑποσχομένη βουλῇ Διός : οὐ γὰρ ἐῴκει | ||
| στήθεσσι βαλόντες , εὐοῖ Βάκχε λέγοντες : ὁ δὲ φρεσὶ φίλατο δαίμων κείνων ἀνθρώπων γενεὴν καὶ ἤθεα γαίης . τοῖς |
| οὖς εἰπὼν τοῦτο , οὐδὲν ἄλλο παρὰ πάντα τὸν βίον οὕτ ' εἶπεν ὕποπτον , οὔτ ' ἐποίησεν , ἀλλὰ | ||
| ' ἀμμ [ τα βροτο [ μακάρεσσι [ οὔτε σοὶ οὕτ [ ! νωμα ! ! [ μεγατειχ [ ! |
| ὑπὸ Κρήτης εὐρείης , Μίνωος γαίης οὔτε σχεδὸν οὔτ ' ἀποτηλοῦ . ἐν τῇ σὴ μοῖρ ' ἐστὶ τελευτῆσαι βιότοιο | ||
| ' ἀνέτλη πατρὸς ἀτασθαλίῃσι : νέον γε μὲν οὐδ ' ἀποτηλοῦ ὑβριστὴς Ἔχετος γλήναις ἔνι χάλκεα κέντρα πῆξε θυγατρὸς ἑῆς |
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ | ||
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ |
| ἄλλῳ ἰὸν ἐπιπροΐαλλε μάλα σπεύδοντι ἐοικώς . Ἐν δὲ καὶ Αὐγείαο μέγας σταθμὸς ἀντιθέοιο τεχνήεις ἤσκητο κατ ' ἀκαμάτοιο βοείης | ||
| ὁδοῦ ζαχρεῖον ἀνήνηταί τις ὁδίτην . ποῖμναι μὲν βασιλῆος ἐύτριχες Αὐγείαο οὐ πᾶσαι βόσκονται ἴαν βόσιν οὐδ ' ἕνα χῶρον |
| τὴν φωριαμὸν Ἐρατοσθένης ἐν τῷ Ἑρμῇ : φωριαμὸν δ ' ὀνόμηναν , ὅ μιν κύθε φώριον ἄγρην : ἐκ τοῦ | ||
| μνήστευον , καὶ πολλὰ ⌋ [ περικλυτὰ ] δῶρ ' ὀνόμηναν ⌊ ἴφθιμοι βασιλῆες , ἀπειρέσιον ⌋ [ μετὰ ] |
| δ ' ἐδάιξε Τήλεφον ἠδὲ βίην ἐρικυδέος Ἠετίωνος Θήβης ἐν δαπέδοισι , καὶ ὡς Κύκνον ἔκτανε δουρὶ υἷα Ποσειδάωνος ἰδ | ||
| μεγαλοπρεπῶς ἔθαψεν ἡ πόλις , καὶ ἐπέγραψαν : κλεινοῖς ἐν δαπέδοισι Πριήνης φύντα καλύπτει ἥδε Βίαντα πέτρη , κόσμον Ἴωσι |
| ἐπιβῆναι Ἀχαιίδος ἡρώεσσιν , ὄφρ ' ἔτι καὶ Λιβύης ἐπὶ πείρασιν ὀτλήσειαν : ἤδη μὲν † ποτὶ κόλπον ἐπώνυμον Ἀμβρακιήων | ||
| ] μυχον ημ [ ! ! ! ! ! ] πείρασιν ἄντρου ἀραιεγ [ [ ] ου λώβαν τα ? |
| ' εὐπλόκαμος [ νύμφα - ] [ φερεκυδέϊ ] [ νάσῳ ] [ – ˘˘ – ] πρύτανιν [ – | ||
| Ἀσίας οὐκ ἐπακούω , οὐδ ' ἐν τᾷ μεγάλᾳ Δωρίδι νάσῳ Πέλοπος πώποτε βλαστὸν φύτευμ ' ἀχείρωτον αὐτοποιόν , ἐγχέων |
| καὶ τῆς Λυδικῆς ὁ Ἅλυς ποταμός , ὃς ῥέει ἐξ Ἀρμενίου ὄρεος διὰ Κιλίκων , μετὰ δὲ Ματιηνοὺς μὲν ἐν | ||
| μύθου . Ἦρ μέν ἐστιν ὁ τοῦ μύθου πατήρ , Ἀρμενίου τοὔνομα υἱός , Πάμφυλος γένος . τοῖς δὲ μυθικοῖς |
| ταῦτα ἔρχεται πρὸς Οἰνόμαον ὁ Μυρτίλος , καὶ τὰ παρὰ Πέλοπος διηγήσατο : ὁ δὲ τὸν στρατὸν ἁλίσας καὶ αὐτὸς | ||
| τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν . Περὶ Πέλοπος καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου καὶ Νιόβης . Περὶ Δαρδάνου |
| γὰρ προλέγω βέλτερα τῶνδε πράσσειν : πολλὰ γάρ , εὖτε πτόλις δαμασθῇ , ἒ ἔ , δυστυχῆ τε πράσσει . | ||
| ὡς δυσγενῆ ἤρετο τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πτόλις ἠδὲ τοκῆες ; κἀκεῖνος εἶπεν : ἀλλ ' ὀρθῶς |
| καὶ περὶ ἁμάξης ὡς εὔκολον αὐτήν , ὅταν θέλῃ , πήξασθαι , ἀγνοῶν ὅτι τὰ ξύλα αὐτῆς πολλά ἐστιν ἃ | ||
| τῶν Στηλῶν , ἃς ὅρια τῆς γῆς τὸν Ἡρακλέα φασὶ πήξασθαι , τὰ μὲν μυθώδη ἐῶ , τὰ δ ' |
| ] γάρ κεν πρὶν τοῦτο κατὰ ? [ στένος ] αἴθοπος [ ὁρμήν ] οἴνου ἐρωήσαιτε καὶ ἐκ κακότητα φύγοιτε | ||
| πολύμορφον ἄγων μιξόχροα κύκλον . Καὶ πρόμος Ἠελίοιο , προάγγελος αἴθοπος Ἠοῦς , ἀστερόεις ἀνέτειλεν Ἑωσφόρος ἡδὺ φαείνων , λαμπάδα |
| ἄρ ' αὐτῇ κοῦραι ἐυπλόκαμοι δυοκαίδεκα , τῇσι μέμηλεν αἰὲν ἑλισσομένου Ὑπερίονος αἰπὰ κέλευθα νύξ τε καὶ ἠριγένεια καὶ ἐκ | ||
| Καυκασίοισιν ἐφεσταότας σκοπέλοισιν , τὸν δ ' αὐτοῦ παρὰ χεῖλος ἑλισσομένου ποταμοῖο . Αἰσονίδης δ ' , ὅτε δὴ πρυμνήσια |
| νῆσον ἐρημαίην : τῇ μέν τ ' ἐνὶ νηὸν Ἄρηος λαΐνεον ποίησαν Ἀμαζονίδων βασίλειαι Ὀτρηρή τε καὶ Ἀντιόπη , ὁπότε | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀμφὶ κολώνας λαΐνεον πυ ? [ ! ! ! ! ! ! |
| , καὶ ἴαχεν ἐσσυμένοισιν : “ Τίπτε παρὲκ μεγάλοιο Διὸς μενεαίνετε βουλήν Αἰήτεω πτολίεθρον ἄγειν θρασὺν Ἡρακλῆα ; Ἄργεΐ οἱ | ||
| δυσμενέοντες : εἰ δ ' ἤδη μ ' αὐτὸν κτεῖναι μενεαίνετε χαλκῷ , καί κε τὸ βουλοίμην , καί κεν |
| φέροις ἀνελὼν ἀέκοντος ἐμεῖο : εἰ δ ' ἄγε μὴν πείρησαι ἵνα γνώωσι καὶ οἷδε : αἶψά τοι αἷμα κελαινὸν | ||
| οὖν γενεὴν ἐδάης ἵππων τε καὶ αὐτοῦ , καὶ δόρατος πείρησαι ἀτειρέος ἡμετέροιο γνώμεναι ἀντιβίην : γενεὴ δέ οἱ ἐν |
| τὸ βρέτας καὶ τὸ εἴδωλον ἤτοι τὸν δούριον ἵππον ὁ ἱπποτέκτων καὶ Ἐπειὸς ὁ ποδαπός ; ὁ πεφρικὼς καὶ φοβούμενος | ||
| φησιν . ἡ δὲ σύνταξις οὕτως : ὁ δ ' ἱπποτέκτων Ἐπειὸς ὃς καὶ οὗτος ἀμφὶ Κῖριν καὶ Κυλιστάρνου γάνος |
| ὥς φασιν , ἀπὸ τῶν Τρωικῶν δεκάτηι γενεᾶι μετὰ ταῦτα Θεοκλέους στόλον παρὰ Χαλκιδέων λαβόντοςἦν δ ' οὗτος γένει ἐκ | ||
| πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν , ἵδρυτο δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους , ἀνδρὸς μάντεως : τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ |
| δὲ ὕστερον καὶ τὸ περὶ Κυνάνην πάθος συνηνέχθη , ὃ Περ - δίκκας τε καὶ ὁ ἀδελφὸς Ἀλκέτας διεπράξαντο . | ||
| παραλαβεῖν τὸν στρατόν , ἀπὸ δὲ ταύτης πεντεκαίδεκα ἄλλαις ἑλεῖν Περ - σέα καὶ Μακεδόνας παραλαβεῖν . οὕτω δὲ ὀξέως |
| ! ] ! [ ! ! ] ! [ ] προσεδραμεν αὐτῷ : κα ! αρν ? ! ! ! | ||
| ! ] ! [ ! ! ] ! [ ] προσεδραμεν αὐτῷ : κα ! αρν ? ! ! ! |
| , καὶ τῶν τοῦ Πάνθου παίδων κάλλιστος ὢν καὶ κάλλιστα ἐσταλμένος ἀπέθανε μὲν οὕτω νέος , ὡς καὶ Ὁμήρῳ παρασχεῖν | ||
| ἂν δοκῇ τοῖς θεοῖς πάσχειν . Ἐκ τούτου Ξενοφῶν ἀνίσταται ἐσταλμένος ἐπὶ πόλεμον ὡς ἐδύνατο κάλλιστα , νομίζων , εἴτε |
| ὅτι ἡ μὲν θεὴ Ῥέη ἐστίν , τὸ δὲ ἱρὸν Ἄττεω ποίημα . Ἄττης δὲ γένος μὲν Λυδὸς ἦν , | ||
| τῆς Ῥέας ὄργια παρὰ τούτοις μένει , ὅ τε τοῦ Ἄττεω γάμος καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις , ὅσα παρά σφι |
| ! [ ] [ ] οὐκ ἄρα μοῦνον Ἄρης [ μενεδήιος ] , ἀλλὰ καὶ αὐταί ? [ ] Μοῦσαι | ||
| ἀνδρὸς ἐναντίον ἔγχος ἐνώμα . Τὸν δ ' ὑποδερκόμενος προσέφη μενεδήιος Αἴας : Ἆ δείλ ' , οὔ νύ τι |
| θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
| αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
| εὐρυσθενεῖ καρταίποδ ' ἀναρύῃ Γαιαόχῳ , θέμεν Ἱππίᾳ βωμὸν εὐθὺς Ἀθάνᾳ . τελεῖ δὲ θεῶν δύναμις καὶ τὰν παρ ' | ||
| δαμασίχθονι μέλλε [ ] κόρᾳ τ ' ὀβριμοδερκεῖ ἄζυγα παρθένῳ Ἀθάνᾳ ὑψικέραν βοῦν . Τότ ' ἄμαχος δαίμων Δαϊανείρᾳ πολύδακρυν |
| λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
| στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
| ἀμυνέμεν Ἀργείοισι : τόν ῥα τότ ' Αἰνείας ἁπαλὴν ὑπὸ νηδύα τύψας νοσφίσατ ' ἐκ θυμοῖο καὶ ἡδέος ἐκ βιότοιο | ||
| . . . . . . . . . . νηδύα πλησάμενοι πολυχανδέα , πάντ ' ἐπιόντες αἷμα μέλαν πίνουσιν |
| ἐπὶ τὸν Σκάμανδρον εἰδώλῳ τοῦ Ἀντιλόχου ἐνέτυχε καὶ προσέκειτο τῷ σήματι ἐρῶσα τοῦ εἰδώλου , καὶ ὡς βουκόλοι μειράκια , | ||
| τοῖσιν , ὅσοι βουληφόροι εἰσί , βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου : φυλακὰς δ ' ἃς |
| . βέλτερον αὖτ ' ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα : εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ . Ὣς ὅρμαινε μένων , | ||
| ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ ' ἀρχῆς : ἡμέων δ ' ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται τεθναίη : ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε |
| ὦ ποδάνεμον τέκος , γεραίρει προδόμοις ἀοιδαῖς ὅτι στάδιον κρατήσας Κέον εὐκλέϊξας . Ὦ λιπαρὰ θύγατερ Χρόνου τε καὶ [ | ||
| ' [ τινὲς ] τῶν Εὐξαντίου παίδων [ ] τὴν Κέον [ κατώικησαν ] [ ἀντὶ ] οἴχομαι υἱὸς Τηλ |
| , ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι , φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο : ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ ' Ἐνιπῆος | ||
| , ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι : φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο : εἶτα τὸ ἑξῆς : τοὺς |
| ἐπὶ ξένοις νοσήσει τὰς προειρημένας ἄντλων ἀνίας διὰ τὸ ἱππικὸν ἅρμα : ἀρρωστήσει τὸ σῶμα διὰ τὸ ὑποκάτω τοῦ Ταύρου | ||
| πολεμητέον , οὐ τοῖς τῶν τυράννων . Ἐάσωμεν οὖν τὸ ἅρμα καὶ τὴν Νίκην , αὐτὸν δέ σοι παρέξω τὸν |
| Δία “ πρῶτόν ” φησι “ σὺ δὲ θησαπίονα μαζὸν Ἀμαλθείης . ” αἴης γῆς . αἴκεν ἐάν : “ | ||
| πολλὰ καὶ περισσεύει : τὸ κέρας κατοικῶ πρὸς σὲ τῆς Ἀμαλθείης . εἴ μοι συνέλθοις , ὡς θέλεις ἀσωτεύσῃ , |
| δ ' ἰάχει τε καὶ ὑψόθι πάμπαν ὀρούει , αἰὲν ἐπισσείων κεφαλὴν πυρόεν τε δεδορκώς . Ἄλλος δ ' αὖ | ||
| τρία δ ' ἴτης σάκη προτείνων , τρεῖς δ ' ἐπισσείων λόφους ἔστειχ ' ἶξος Ἄρει βίαν οὐ γάρ τι |
| ὁ γέρων , οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν . αἶψα δὲ τόνγε σφωιτέρων ὀίων ὅτις | ||
| . Καὶ τοῖς μὲν ἀριστεῦσι γέρα νέμει ἄλλα δ ' ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι , τοῖς δὲ λειποτάκταις ἀπειλεῖ |
| ἁπάσης ὅσης ἐπῄεσαν γῆς , ὑπὸ δὲ τὸ Ἰλιακὸν ἔργον Ἀστεροπαῖον βασιλέα τῶν ἐπ ' Ἀξίῳ ποταμῷ Παιόνων . Χηλαὶ | ||
| ' ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει , καὶ δὲ μετ ' Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι . Τὸν δὲ πεσόντ ' ἐλέησεν ἀρήϊος |
| ' υἱὸν ἑὸν Σαρπηδόνα μητίετα Ζεὺς ὦρσεν ἐπ ' Ἀργείοισι λέονθ ' ὣς βουσὶν ἕλιξιν . αὐτίκα δ ' ἀσπίδα | ||
| ἑτέρωθεν ἀφ ' ἵππων ἆλτο χαμᾶζε . τὼ περὶ Κεβριόναο λέονθ ' ὣς δηρινθήτην , ὥ τ ' ὄρεος κορυφῇσι |
| ἐπορεξάμενος : οἳ δ ' εἶχον δύναμιν καὶ χρήμασιν ἦσαν ἀγητοί , καὶ τοῖς ἐφρασάμην μηδὲν ἀεικὲς ἔχειν : ἔστην | ||
| ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα : αἰδὼς Ἀργεῖοι κάκ ' ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί : ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλλεύς , |
| σῆμα δέ μοι τόδ ' ἔειπεν ἀριφραδές , οὐδέ σε κεύσω : ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ | ||
| : εἰ δέ κεν Εὐρώπης ἐθέλοις τύπον , οὔτι σε κεύσω : ωὐτὸς γὰρ Λιβύης ῥυσμός . Καὶ πάλιν : |
| δ ' ἐδάμασσεν ἀρηίφιλος Πολυποίτης τὸν τέκε δῖα Νέαιρα περίφρονι Θειοδάμαντι μιχθεῖς ' ἐν λεχέεσσιν ὑπαὶ Σιπύλῳ νιφόεντι , ἧχι | ||
| ὅμοιον ] , ἡνίκα απαι [ ] [ περιέτυχεν ] Θειοδάμαντι [ ] [ ν ] καὶ τω ? [ |
| ' ἀνθρώπους ὀνομάκλυτος ἔσσεαι αὖθις ἀθανάτων λεχέων ἀντήσας , ὄλβιε Κάδμε . ταῦτα ἀκούσας ὁ Κάδμος ἀφίκετο εἰς τὸ βουκόλιον | ||
| δ ' ὅπως μὴ πένθος εἰσοίσει δόμοις τοῖς σοῖσι , Κάδμε : μαντικῆι μὲν οὐ λέγω , τοῖς πράγμασιν δέ |
| ἔσται ἐς ἄχθεα , παντί τ ' ὄνειαρ Παρμόνιμον , κάμψῃς ἄχρι κεν ἐς πλέονας . Ὅσσα δ ' ἔχει | ||
| κοίμησον : ἴσχε δὲ δρόμου μαργῶντας ἵππους , μηδὲ δευτέραν κάμψῃς , μή τοι περὶ νύσσῃ δίφρον ἄξωσιν , ἐκ |
| ' ἀπρίστων ἀπὸ φιτρῶν : ἄλλος δ ' ἄλλό τι ῥέζε πονεύμενος . Αὐτὰρ Ἐπειὸς ἵππου δουρατέοιο πόδας κάμεν , | ||
| Πελίην αὐτοσχεδόν , ἀντιβολήσων εἰλαπίνης ἣν πατρὶ Ποσειδάωνι καὶ ἄλλοις ῥέζε θεοῖς , Ἥρης δὲ Πελασγίδος οὐκ ἀλέγιζεν : αἶψα |
| ἱερὸν θάλος , εἰ δ ' ἄγε σύν μοι / οὐρανίην ψαύσειας ἔπι τρίβον „ , ἔνια δὲ ” Ἀντίγονε | ||
| ' ἔοικε φάρμακ ' ἔχειν , νημερτὲς ἀπόρροιάν μιν ἀοιδοὶ οὐρανίην κλείουσιν ἐς ἀνθρώπους ἀφικέσθαι . οὐ γὰρ ὅ γ |
| μὴ τοίνυν ἡμᾶς Ὅμηρος ἐκπληττέτω Φαιάκων τινῶν ἀναπλάττων φιλοξενίαν ἑνὸς Ἰθακησίου τετυχηκότος φιλανθρωπίας οὐδὲ πάντων ἀσμένως ὑποδεξαμένων τὸν ξένον : | ||
| δοκεῖ ὁ Μέτων ἄμεινον ὑποκρίνασθαι τὴν μανίαν τοῦ Ὀδυσσέως τοῦ Ἰθακησίου : ἐκεῖνον μὲν γὰρ ὁ Παλαμήδης κατεφώρασε , τοῦτον |
| , τὸν δ ' ἐν πυρὶ δῃωθέντα : καί τις ἐπευχόμενος τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Νῦν πάντεσσιν ἄελπτον ἀπ | ||
| καὶ μορφὴν δ ' ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον υἱὸν ἀείρας σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπιος : οἱ δ ' ἀπορεῦνται λισσόμενον θύοντες |
| , πέφˈνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα καὶ τὸν βουβόταν οὔρεϊ ἴσον Φλέγˈραισιν εὑρὼν Ἀλκυονῆ , σφετέρας δ ' οὐ | ||
| αὐχένι κῦρσαι : ἀλλ ' ὥς τε ξύλον αὖον ἐν οὔρεϊ ὑλήεντι εἱστήκει , τό περ οὔτε θοαὶ Βορέαο θύελλαι |
| ἠὲ τόγ ' ἄτης πῆμα δυσιμέρου ἦ μιν ἐνίσπω φύζαν ἀεικελίην ᾗ κάλλιπεν ἔθνεα Κόλχων . Ἤτοι ὁ μὲν δήμοιο | ||
| , εἰ καί τίς σε καταχθονίων ἀνθρώπων / ὀφθαλμοῦ εἴρηται ἀεικελίην ἀλαωτύν „ . οὐκ εἶπεν ὀφθαλμῶν . ἔτι δὲ |
| ἀλλὰ σύ γ ' αὐτὸς ἔλαυνε τέ ' ἅρματα καὶ τεὼ ἵππω , τὸν δὲ δ ' ἐγὼν ἐπιόντα δεδέξομαι | ||
| καὶ ἔτι τὰ ἀπ ' αὐτῆς , τεὰ ἅρματα καὶ τεὼ ἵππω . καὶ παρ ' Αἰολεῦσιν . Ἀλκαῖος ἐν |
| ὡς τὸ [ Υ ] τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος κάτα βουκολέοντο . τινὲς δὲ ἐν λάρνακι βληθέντα καὶ εἰς θάλασσαν | ||
| ἔσαν ἤδη . ἄλλοι δ ' αὖ μετὰ τοῖσι δυώδεκα βουκολέοντο ἱεροὶ Ἠελίου : χροιὴν δ ' ἔσαν ἠύτε κύκνοι |
| ἔμεινε μόνος , οὔ τι ἑκὼν , ἀλλ ' ἵππος ἐτείρετο , τὸν βάλεν ἰῷ δῖος Ἀλέξανδρος , Ἑλένης πόσις | ||
| τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες : ἀλλ ' ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ . νῦν δ ' ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα |
| προσῳδίαν , ἀλλὰ νοεῖν ὅτι καὶ τοῦτο τῶν ἐπαίνων λεγομένων Νέστορός ἐστι , καθὸ καὶ τὸ Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον | ||
| τοὺς ὅρκους : ἡ τιμωρία φαίνεται ἐπαξία τοῦ ἁμαρτήματος . Νέστορός που σωφροσύνη φαίνεται : τοῦτο εἰς ἀρετὴν συντελεῖ . |
| προφήτης , τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος , ὁρᾷ πρὸ τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά , | ||
| ἐν Σάι ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθηναίης , ὄπισθεν τοῦ νηοῦ , παντὸς τῆς Ἀθηναίης ἐχόμενον τοίχου . λίμνη δ |
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ | ||
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ |
| οὗτος δὲ δή , φησίν , ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί : τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος , ἐπεὶἀπριάτας λέγει οὕτω | ||
| θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότα - τον ὑπερτάτᾳ χειρί . τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος , ἐπεὶ ἀπριάτας . |
| κόσμου ἦν ἔτος ͵γροεʹ . . Θηβαίων Αἰγυπτίων ἐβασίλευσεν θʹ Μάρης , υἱὸς αὐτοῦ , ὅ ἐστιν Ἡλιόδωρος , ἔτη | ||
| κέδρου νηλέι καπνῶι . . . , σκύφος τῶι δὲ Μάρης θοὸς ἄγγελος ἦλθε δι ' οἴκου , πλήσας δ |
| ἀναπαυόμενος ἐδίψησεν ὁ δύστηνος πρῶτον τότε , ἔνθα ἦν οὐ Χοάσπης , οὐ Τίγρις , οὐ Νεῖλος , οὐκ ἐκπώματα | ||
| σταδίων ὡς τρισχιλίων . ῥεῖ δὲ διὰ τῆς χώρας ὁ Χοάσπης εἰς τὴν αὐτὴν τελευτῶν παραλίαν , ἀπὸ τῶν Οὐξίων |
| ἐν ἀμφιάλῳ Χάριτες θεαί , αὐτὰρ ὁ παιδί δῶκε Θόαντι μεταῦτις , ὁ δ ' αὖ λίπεν Ὑψιπυλείῃ , ἡ | ||
| κίε παισί τ ' ἀρωγήν αὐτοκασιγνήτης διεπέφραδε : τὴν δὲ μεταῦτις αἰδώς τε στυγερόν τε δέος λάβε μουνωθεῖσαν , τοῖα |
| , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
| ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
| : ἐπὶ τῶν ἀγαθὰ ἀγγελλόντων . Πολλὰ μεταξὺ κύλικος καὶ χείλεος : ἐπὶ τῶν εἰς χρόνον μακρὸν γενήσεσθαι μελλόντων . | ||
| . τοῦ δὲ θεράποντος εἰπόντος πολλὰ μεταξὺ πέλει κύλικος καὶ χείλεος ἄκρου διηγγέλη αὐτῷ τις σῦς διαλυμαινόμενος τὴν χώραν : |
| ἐν νηυσὶν χρήιζων οἴκαδε κέρδος ἄγειν ἰχθυόεντ ' ἀνέμοισι φορεόμενος ἀργαλέοισιν , φειδωλὴν ψυχῆς οὐδεμίαν θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων | ||
| ὣς γὰρ ἄμεινον ἔσσεται , ἤν κε δόλῳ καὶ μήδεσιν ἀργαλέοισιν ἄστυ μέγ ' ἐκπέρσωμεν οὗ εἵνεκα δεῦρο μολόντες πάσχομεν |
| ' ἐλέγχον . ἀπέχει : βλέπω γὰρ αὐτήν : τάχα κηρὲ καὶ λαλήσεις . Γράφε μοι Βάθυλλον οὕτω τὸν ἑταῖρον | ||
| ' ἐλέγχον . ἀπέχει : βλέπω γὰρ αὐτήν : τάχα κηρὲ καὶ λαλήσεις . Γράφε μοι Βάθυλλον οὕτω τὸν ἑταῖρον |
| ὃς καί σφισι καὶ θέρεος καὶ χείματος ἀρχομένοιο σημαίνειν ἐπένευσεν ἐπερχομένου τ ' ἀρότοιο . τὰς οὖν τῶν καρπῶν γενέσεως | ||
| τὼς γὰρ ἄμεινον : ὁ γὰρ καὶ πρόσθεν ἀκούει ἀνδρὸς ἐπερχομένου καὶ ἐς ἕρκεα θηρὸς ἰόντος . ταῦτα ἀκούσας ὁ |
| κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
| δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
| τίμιον ἕδος ] τὴν ἀκρόπολιν , τίμιον ἕδος . τίμιον ἕδος ἱκόμαν : διὰ τοῦτο λέγονται τὰ τείχη τῆς πόλεως | ||
| ' αὐτῆς ἄγχι θαλάσσης . τῇς δ ' ἐπὶ Κομμαγεηνὸν ἕδος Συρίης τε πόληες θινὸς ἔπι στρεπτῆς περιμήκεες : ἀμφὶ |
| ' ἂν φῇ τὸ στόμα μαλθακὸν εἶναι καὶ φαρκιδῶδες καὶ εὐρύ : καὶ ἢν ἑλκωθῇ , καὶ ὁλοφλυκτίδες ἔωσιν , | ||
| Ἀρδουήνων καὶ Μαρκομήδων , καὶ τὴν Ἀνθεμουσίαν , χωρίον Περσῶν εὐρύ τε καὶ εὔγαιον : Σελεύκειαν τε καὶ Κτησιφῶντα καὶ |
| ματᾷ ] οὐ μάτην γίνεται . : δεινὸς γάρ : Δεινὸς ὢν εἰς τὸ νοῆσαι φαίνῃ , καὶ παντοίας εὕρησαι | ||
| προσβλέψαντες αὐτῷ πάλιν τὰ Μουσῶν χορεύειν μέλλωσιν . . . Δεινὸς δὲ ἦν ἄρα οὐ χεῖρα μόνον , ἀλλὰ καὶ |
| Λυγκεὺς δ ' ἂρ μετέειπεν , ὑπὲκ κόρυθος μέγ ' ἀύσας , δαιμόνιοι , τί μάχης ἱμείρετε ; πῶς δ | ||
| οἷόν ἐστι καὶ τοῦτο : Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα βροτόεντα : |