κλέος ὕμνῳ ὡσανεὶ μέλιτι πιαίνων τὴν πόλιν . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδᾷ : καὶ αὐτὸς δὲ ἐγὼ τῇ σπουδῇ συνεφαπτόμενος | ||
εὐρύ , ἤγουν ἐπὶ πολὺν τόπον παραπεμπόμενον . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος , ἤγουν συνεργῶν , συλλαμβανόμενος αὐταῖς ταῖς Μούσαις δηλονότι |
' εὐρὺ κˈλέος κόραι Πιερίδες Διός . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδᾷ , κλυτὸν ἔθνος Λοκρῶν ἀμφέπεσον , μέλιτι εὐάνορα πόλιν | ||
ὕμνῳ ὡσανεὶ μέλιτι πιαίνων τὴν πόλιν . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδᾷ : καὶ αὐτὸς δὲ ἐγὼ τῇ σπουδῇ συνεφαπτόμενος τῶν |
πᾶσα δέ οἱ μέλεται κομιδή , πάντῃ δὲ φυλάσσει , πιαίνων ἐς ἄεθλα λιγυφθόγγου μέλος αὐδῆς , ὣς οἵ γ | ||
τῆς ᾠδῆς ἐπιλαμβανόμενος τρέφω σου τὸ κλέος ὕμνῳ ὡσανεὶ μέλιτι πιαίνων τὴν πόλιν . ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδᾷ : καὶ |
ἀποστήσει τοῦ ἔθνους , καθὸ οὐ συνείληπται τοῖς Ἀθηναίοις : συλλαμβανόμενος δὲ ἐν πρώτῳ γενήσεται προσώπῳ , καθότι αὐτὸς ἀποφαίνεται | ||
γινόμενον , Κροῖσον δὲ αὐτὸν μὴ κτείνειν , μηδὲ ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται . Ταῦτα μὲν παραίνεσε , τὰς δὲ καμήλους |
πάνυ μάττων διαπίνω τ ' ἀμβροσίαν , καὶ τῷ Διὶ διακονῶ , καὶ σεμνός εἰμ ' ἑκάστοτε Ἥρᾳ λαλῶν καὶ | ||
ἐσθίω πάνυ μάττων διαπίνω τ ' ἀμβροσίαν καὶ τῷ Διὶ διακονῶ καὶ σεμνός εἰμ ' ἑκάστοτε Ἥρᾳ λαλῶν καὶ Κύπριδι |
τὴν κομψότητα τῆς λέξεως Γοργίου τοῦ ῥήτορος . ἧ . Ἀττικὸν τοῦτο , ἀπὸ τοῦ ἔα συνῃρημένον : σημαίνει δὲ | ||
ὥσπερ [ τι μέλος προνόμιον πρὸ τῆς ἀγωνίας αὐτῆς | Ἀττικὸν ὑμῖν ἀποτείνω διήγημα . ἦν χρόνος , ὅτε Ἀθηναῖοι |
ὁ γείτων , ὦ γεῖτον : ὁ ῥήτωρ , ὦ ῥῆτορ . Τὸ ἄρθρον μικρὸν ἐν τῇ εὐθείᾳ : μέγα | ||
ὁ γείτων , ὦ γεῖτον : ὁ ῥήτωρ , ὦ ῥῆτορ . Τὸ ἄρθρον μικρὸν ἐν τῇ εὐθείᾳ : μέγα |
παράγραφος καὶ ἐπὶ τῶι τέλει κορωνὶς εἰσιόντος τοῦ χοροῦ . ἥκω ] ἦλθον . σεβίζων ] τιμῶν . Κλυταιμήστρα ] | ||
: Ὅμηρος : ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς : παρὰ τὸ ἥκω γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα ἠκή , ὃ σημαίνει τὴν ὀξύτητα |
' ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος πλέε : ταυτηνὶ δὲ ἐγώ σοι παραδώσω τὴν βασιλείαν αὔριον , τετταράκοντα νέους , τὰ πρῶτα | ||
, ἔφη , ἐγὼ ποιήσω : οὐδετέροις ὑμῶν τὰ ἄκρα παραδώσω , ἀλλ ' ἡμεῖς φυλάξομεν αὐτά : κἂν ἀδικῶσιν |
τὸ κῆδός τε τὸ ἑόν , παρεόντων δὲ τῶν φίλων ἐνέθηκέ μιν ζηλωτόν : οὕτω καὶ ἐγὼ τὸ νέκταρ τὸ | ||
σιγῶ δὲ ὑπ ' ἀθυμίας , ἣν τὸ μὲν πρῶτον ἐνέθηκέ μοι τὸ τῆς ὑμετέρας πτῶμα : φίλη γὰρ ἐπὶ |
αντίον ] ? : [ ] πολει : [ ] έχειν [ ] σμενος [ μηδ ' ὁ Ταντάλου ⌋ | ||
ϲωτηριωδῶϲ τοῦ κάμνοντοϲ ἔχοντοϲ , τούτοιϲ μάλιϲτα χρὴ προϲ - έχειν τὸν νοῦν : χρονίζοντοϲ μὲν τοῦ πυρετοῦ καὶ ϲυνεχοῦϲ |
– – ] φαίνω , ξενίαν τε [ φιλάγλαον ] γεραίρω , τὰν ἐμοὶ Λάμπων [ ˘˘˘˘ – – ] | ||
Παφίῃ κλέος προσάπτει . Ἄγαμαι φύσιν πετήλων , κάλυκας πλέον γεραίρω διὰ τῶν ῥόδων γὰρ ἄρτι σοφίης κρατοῦσα λάμπω . |
τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω , ἀλλ ' οὐδεὶς ἦν λογισμὸς ὁ πείσων πλειόνων | ||
περὶ τοῦ δεῖν ἀπάγξασθαι λέγων μία μὲν γάρ ἐστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου . ἐπιθράνους δ ' ἐκάλουν τὰ ξύλα |
, Σιμία , πάντων ποιήσω , θρῖον ἂν δείξω μόνον παραθῶ τε δεῖπνον ὄζον αὔρας Ἀττικῆς . ἐξ ἀντλίας ἥκοντα | ||
ἀνήθου τε καὶ ζωμοῦ πίονος . Ἄλεξις : κάνδαυλον ἐὰν παραθῶ σοι , προσκατεδεῖ τοὺς δακτύλους . Νικόστρατος : ὃς |
τοὺς ἠτυχηκότας , εἰ καὶ δύ ' εἰσὶ μόνοι , συγχωρῶ : παντὶ γὰρ πλείους εἰσὶ τοῦ δέοντος , καὶ | ||
καὶ μὴ μόνον τῇ λέξει ἀλλὰ καὶ τοῖς ἑπομένοις αὐτῇ συγχωρῶ , ἐπειδὴ καὶ Ἰσοκράτης φησὶ ῥήτορος εἶναι τὸ τὰ |
τε καὶ Κλυταιμήστρας τόκος , ὄνομα δ ' Ὀρέστης : ἔρχομαι δὲ πρὸς Διὸς μαντεῖα Δωδωναῖ ' . ἐπεὶ δ | ||
ἔργων τῶν ἐκ τῆς τέχνης , ἐπ ' αὐτὸ δὴ ἔρχομαι τὸ κεφάλαιον ὧν προὐθέμην . Ἆρα εἴ τις ὑψοῦ |
. εἰ μὲν γὰρ οὖν κρείττων ἐστὶ τῇ τύχῃ , δίδωμι τὰς μυρίας . εἰ δὲ τὴν αὐτήν μοι ἔχει | ||
τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών , τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα . λοιβάσιον ᾧ τὸ ἔλαιον ἐπισπένδουσι τοῖς ἱεροῖς |
καὶ καταρχὰς προσόδῳ τοῦ ε . Τέθεικα παρακείμενος ἀπὸ τοῦ θήσω μέλλοντος γίνεται τροπῇ τοῦ σω εἰς κα καὶ προσόδῳ | ||
. : Ἀθηνᾶ : . . . ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα τὸν δηλοῦντα τὸ θηλάσω , οἷον „ γυναῖκά |
βρέξαϲ ἢ ὀξυκράτῳ ἢ ὄξει ἡμέραϲ τρεῖϲ ἔαϲον ἐπικεῖϲθαι , καταβρέχων τοῖϲ ἄνω εἰρημένοιϲ : ἐξόχωϲ γὰρ ποιεῖ καὶ εἰϲ | ||
καὶ πρὸς τὰς συνεστηκυίας κοιλίας ζωμῷ ὀρνίθων μείζονι τοῦ ὄγκου καταβρέχων ἢ ἑψῶν . Γίνονται δὲ καὶ ὑποστάσεις , καθάπερ |
ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | ||
διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . |
, ὁμηλικίη δ ' ἐμοὶ αὐτῷ : τοὔνεκα σοὶ προτέρῳ δώσω χρύσειον ἄλεισον . ” ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει | ||
τὰ φθόρια τὴν Ἱπποκράτους προσκαλούμενοι μαρτυρίαν λέγοντος : “ οὐ δώσω δὲ οὐδενὶ φθόριον ” , καὶ ὅτι τῆς ἰατρικῆς |
Προῦσαν τὴν πόλιν ἡ Ῥωμαίων δύναμις : ὑπὸ δὲ τὸν Ἀσιανὸν Ὄλυμπον διέκειτο αὕτη . Ἐκεῖθεν ὁ Τριάριος ἐπὶ Προυσιάδα | ||
Προῦσαν τὴν πόλιν ἡ Ῥωμαίων δύναμις : ὑπὸ δὲ τὸν Ἀσιανὸν Ὄλυμπον διέκειτο αὕτη . Ἐκεῖθεν ὁ Τριάριος ἐπὶ Προυσιάδα |
Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
φησὶ δὲ αὐτὸν ἐρρῶσθαι πρὸς τὸν ἀγῶνα , καὶ ἐγὼ πείθομαι . σαυτὸν οὖν παρασχὼν εὔνουν ποίησόν με μὴ πάντα | ||
' οἷς γράφων ἀπειλεῖς μοι , ὅτι δῆτά σοι οὐ πείθομαι χείρων Ἐριφύλης γενέσθαι καὶ χρυσοῦ ἐμαυτὸν ἀνταλλάξασθαι κακῶς . |
, καὶ ὑπογράψαι ταῦτα σοὶ τόδ ' Ἀλέξανδρος Μακεδὼν κέρας ἄνθετο , Παιάν , κάνθωνος Σκυθικοῦ , χρῆμά τι δαιμόνιον | ||
πᾶσαν ἀφῆκε τέχναν . Ὑμῖν τοῦτο , θεαί , κεχαρισμένον ἄνθετο πάσαις τὤγαλμα Ξενοκλῆς , τοῦτο τὸ μαρμάρινον , μουσικός |
βουβώνεσσιν . Ἴσθι δ ' ἀμαλδύνειν σκορπήϊα κέντρα δύνασθαι καὶ Περσηϊάδαο μένος μέγα κουραλίοιο , ἠδὲ παλαμναίην ἀνεμώλιον ἀσπίδα θεῖναι | ||
τῶν Περσειδῶν τοὺς Πελοπίδας : Ὅμηρος : Εὐρυσθεὺς Σθενέλοιο πάϊς Περσηϊάδαο . ὁ δὲ Ἀτρεὺς Πελοπίδης ἅ : τὰ δύο |
ποθ ' ἡ λόφωσις ἡ τῶν ὀρνέων ; Ἦ ' πὶ τὸν δίαυλον ἦλθον ; Ὥσπερ οἱ Κᾶρες μὲν οὖν | ||
πῶς φήις ; τί τοῦτ ' ἔλεξας ; ἦ ' πὶ τοῖς ἐμοῖς χαίρεις κακῶς πράσσουσι δεσπόταις , γύναι ; |
ὅλην ὑφαντικὴν ἐδήλωσε . καὶ ὅμηρος : ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : Τοῦτο βούλεται εἰπεῖν , ὡς , | ||
Ἰνάχῳ Πλούτωνος δ ' ἐπείσοδος : καὶ πάλιν τοιόνδ ' ἐμὸν Πλούτων ' ἀμεμφίας χάριν . Ἄλλως . 〛 τὸν |
τὴν Κορινθίαν ποτὲ Εὐριπίδην ἰδοῦσαν ἐν κήπῳ τινὶ πινακίδα καὶ γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ ' : ἀπόκριναι , φησίν , ὦ | ||
λόγος πράττειν οὔτ ' ἀπαγορεύει , οἷον κάρφος ἀνελέσθαι , γραφεῖον κρατεῖν ἢ στλεγγίδα καὶ τὰ ὅμοια τούτοις . Καὶ |
φυγόξενον καὶ τὸ ἀπείρατον στερήσεις ἔθηκεν , εἰς δὲ τὸ ἀκρόσοφον καὶ τὸ αἰχμητὰν οὔ . καί φαμεν , ὅτι | ||
καὶ αἰχμητὰν ἀφίξεσθαι : τουτέστιν εἰς ἄκρον ἐληλυθότα σοφίας . ἀκρόσοφον : τὸν ἐπ ' ἄκρον ἰόντα σοφίας . τὸ |
' ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε . πυνθάνομαι μέντοι διότι πᾶσαν ὑμῖν Ἀθηναῖοι προσφέρονται φιλοτιμίαν , βουλόμενοι | ||
τὸ ζώοντας κατορύσσειν , ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας , ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν |
ἀμαυρός . ἀβλῆτα . ἅπαξ εἴρηται ἡ λέξις : “ ἀβλῆτα , πτερόεντα , μελαινάων ἕρμ ' ὀδυνάων , ” | ||
ἡ γενικὴ , πλὴν τῶν εἰς Α δισυλλάβων : ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν |
τοῦ θεράποντος ὀστράκινον ποτήριον , φησὶν ὅτι τὸ ποτήριον τοῦτο Χαλκιδικόν ἐστι , καὶ πόθεν ὑμεῖς αὐτὸ ἔχετε , εἰ | ||
εἴκοσι καὶ δύο : Εὐβοϊκόν , Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , |
κυρῶ καὶ βεβαιῶ , ἐξ οὗ καὶ ὁ νομοθέτης . τίθεμαι τῷ δόγματι ἀντὶ τοῦ προσέχω τὸν νοῦν τῷ δόγματι | ||
τὰ χρήματά μου , εἰς ἐνέχυρον ὑποτίθημι . , ἐνέχυρον τίθεμαι , εἰς τὰς χεῖρας ἐκείνων δίδωμι ἐνέχυρα , ἐνέχυρα |
δὲ ἄλλη ποίησις ἔργον ἐποιήσατο τὴν εἰκόνα τὴν σήν ; ἔδωκα δ ' ἂν ἔγωγε καὶ ἀνάστασιν τῷ ἀγάλματι ἐν | ||
φασιν αἴτιον εἶναι , ἐγὼ οὐκ αἴτιος : οὐ γὰρ ἔδωκα . Αἰτιάσασθαι μὲν οὖν καὶ καταψεύσασθαι ἔξεστι τῷ βουλομένῳ |
Ἀλλ ' οὖν ἐγὼ μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω πανταχῇ , καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι , κατὰ τὸ | ||
' : ἡ χάρις γὰρ οὐ μακρῶν λόγων δεῖται : ταράξω πέλαγος Αἰγαίας ἁλός . ἀκταὶ δὲ Μυκόνου Δήλιοί τε |
ἄγομαι δῶρον δοθεῖσα τῇ Μαντοῖ καὶ εἰς χεῖρας τῆς ζηλοτυπούσης δίδομαι : σὺ δὲ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μείνας οἰκτρῶς ἀποθνῄσκεις | ||
: τίθημι τίθεμαι τίθεσαι τίθεται , ἵστημι ἵσταμαι , δίδωμι δίδομαι δίδοτε δίδομεν δίδοται . ] Πᾶσα μετοχὴ εἰς ΩΝ |
πρόσπολοι , δόμων πάρος , οὗ σῶμα μοχθῶν μυρίοις ζητήμασιν φέρω τόδ ' , εὑρὼν ἐν Κιθαιρῶνος πτυχαῖς διασπαρακτὸν κοὐδὲν | ||
, οἶμαι , βαδίζειν εἰς τὸ χωρίον τοῦ ἔργου : φέρω γὰρ ἐν ἐμαυτῷ τὰ τῆς ἐμῆς τέχνης ἀγάλματα , |
. Ὅδ ' ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεις . Τί οὖν ποιῶ ; Ἀπόδυσον αὐτόν : οὐδὲν ὑγιὲς γὰρ λέγει . | ||
δ : λαμβάνω μίαν πλευρὰν τοῦ κζ τὴν τριάδα καὶ ποιῶ τρὶς δ , γίνονται ιβ : ἰδοὺ ὁ ιβ |
Μίδεω καὶ Κινύρεω μάλιον , οὐδ ' εἰ Τανταλίδεω Πέλοπος βασιλεύτερος εἴη , γλῶσσαν δ ' Ἀδρήστου μειλιχόγηρυν ἔχοι , | ||
καλῶς . Οὐδὲν δεινόν , εἴ του πρὸς ἡμᾶς ἦρξας βασιλεύτερος ὤν : πρέπει γὰρ ὑμῖν τοῖς φιλοσοφοῦσι τὸ ῥῆμα |
ἐγὼ πρόσθ ' ἵσταμαι οὐδὲ μεγαίρω . εἴ περ γὰρ φθονέω τε καὶ οὐκ εἰῶ διαπέρσαι , οὐκ ἀνύω φθονέους | ||
πάντα νόει καὶ ἀμείβετο μύθῳ : “ οὔτε τοι ἡμιόνων φθονέω , τέκος , οὔτε τευ ἄλλου . ἔρχευ : |
δ ' ἄγε σύν μοι βούλευσον , ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω . εἶπεν : ὁ δὲ σκίπωνα , γεροντικὸν ὅπλον | ||
μοί μοι . κώλῳ , πάτερ , ᾇ ς ' ἄγω . ˘˘˘ – ˘˘ – ˘ – – – |
Πηλεῦ , καὶ ὦ χαρίεν , ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ | ||
σανδαράκης , ἀρσενικοῦ , σχιστῆς ἀνὰ ⋖ η : ἐπίχριε παρεσχηματισμένον . ἀπονεκροῖ καὶ ἀποπίπτει ἐν ἡμιωρίῳ ἀποξηραινομένη καὶ ἀπὸ |
δι ' ἧς οἱ κατάδικοι τὴν ἐπὶ θανάτου ἐξάγονται . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς θέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα | ||
ῥοδοδάκτυλος οὖσα ; Ποιμὴν καθέστηκ ' αἰπόλος καὶ βουκόλος . Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων |
Ἀρητόν : οἷον : ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας , ἤτοι βλαπτικόν , παρὰ τὴν ἀράν , ἢ | ||
ὀδύρονται κατὰ ἄστυ , ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας Ἕκτορ : ἐμοὶ δὲ μάλιστα λελείψεται ἄλγεα λυγρά . |
φησὶ “ Μεγαρικῆς κωμῳδίας † ἆσμα δίειμαι αἰσχυνόμενος τὸ δρᾶμα Μεγαρικὸν ποιεῖν . ” δείκνυται γὰρ ἐκ πάντων τούτων ὅτι | ||
ὧν καθάπτεται σκληρῶς ὁ ποιητής , αὐτὸ τὸ ψήφισμά τε Μεγαρικὸν ἱκανῶς φησὶ καὶ τὸν Περικλέα οὐ τὸν Λάκωνα τῶνδε |
. Εὖτε πάρος μεγάλοιο κατ ' Ἐγκελάδοιο δαΐφρων Παλλὰς ἀειραμένη Σικελὴν ἐπικάββαλε νῆσον ἥ ῥ ' ἔτι καίεται αἰὲν ὑπ | ||
δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους θυγατέρες , τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὴν Ἀρέθοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὴν Ἱέρωνα . ὦ |
ἵπποις : Μενελάῳ δὲ πῶς ἂν τὸν Ἀλέξανδρον τιμωρήσαιτο : πάγχρυσον φέρε κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς , ὅν | ||
πεύκη , μηδ ' ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀριστέων οἳ τὸ πάγχρυσον δέρος Πελίαι μετῆλθον . οὐ γὰρ ἂν δέσποιν ' |
. . ] ! [ ! ] ! [ ] τολ ? [ ] ερτ [ . . . οὐδὲν | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] τολ ? ? ? [ ] [ ] ! υχ |
τοῖς Ἀττικοῖς ἀλλ ' ἐγχέλεις καὶ αἱ πτώσεις ἐγχέλεων , ἐγχέλεσιν . Εὔπολις : „ τὸ σῶμ ' ἔχουσι λεῖον | ||
: καὶ ἀλλαχοῦ : οὐ χαίρω βατίσιν , οὐδ ' ἐγχέλεσιν : καὶ Στράττις ἐγχέλεων ἀνεψιός . Ἀριστοτέλης δ ' |
. τὸ παναρμόνιον τὸ καινὸν ἔντεινον τεχνῶν . πολὺν πιὼν Εὐβοϊκὸν οἶνον οὐ μεθύω τὴν φρόνησιν , ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον | ||
μὲν ἀνέστησαν , πάλιν δὲ εἰς Χαλκίδα καὶ τὸ καλούμενον Εὐβοϊκὸν συνέδριον συνήγαγον . Ὃν δὲ τρόπον καὶ δι ' |
τῶν ἐφ ' οἷς ἤλπισαν διαψευσθέντων , ὡς Λουκιανός : Ἄνθρακάς μοι τὸν θησαυρὸν ἀπέφηνας . Ἂν πολλὰ βάλῃς , | ||
, ἄνθρακες ἡμῖν ὁ θησαυρὸς πέφυκε . Καὶ πάλιν , Ἄνθρακάς μου τὸν θησαυρὸν ἀπέφηνας . Ἄξιος τοῦ παντός : |
. κρῖ Ε . . . . . , : κρῖ : ὁ μὲν Ἀρίσταρχος τὸ αὐτὸ τῷ κριθὴν σημαίνειν | ||
δὲ ἑκάστῳ εἴατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αἰθομένοιο . ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας ἑσταότες παρ ' ὄχεσφιν ἐΰθρονον |
σὸν τὸ σθένος : ἵλαος εἴης , καὶ πάντων θάλλοι κλᾶρος ἐν Ἑρμιόνᾳ . * . . . : Γάϊος | ||
τεμένει , παῖ , σέ τ ' ἐνόσφισε καὶ Πολυτιμίδαν κλᾶρος προπετὴς ἄνθε ' Ὀλυμπιάδος , δελφῖνι καὶ τάχος δι |
ἔλαβόν ] τε αὐτὸν καὶ ἐκτησάμην ὡς ἴδιον κτῆμα . ἐπίστευσα δ ' αὐτὸν ἐμὸν ὑπάρχοντά τε καὶ ὄντα καὶ | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ἐπίστευσα ] [ ὡς ? ] ἐγὼ ? [ ! |
μέθοδον , ᾗ κεχρήμεθα ἡμεῖς ἐν τῷ κλητικῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὕμνῳ † βιβλίῳ πως θέσθαι . ὥσπερ ἂν ἡ ὥρα | ||
Εὐάνθης δ ' ὁ ἐποποιὸς ἐν τῷ εἰς τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδος νύμφης μιγῆναί τε |
! ησεκειμακ [ ! ! ] [ [ ] μενης βασιλη [ [ ] ! ενη γὰρ επ [ [ | ||
μεμει ? ? ? [ [ ] του ? ? βασιλη [ [ ] ! ετιομες [ ! ! ] |
νόσους . ὀξεῖαι δέ εἰσιν αἱ ἐπικίνδυνοι . εὔχομαι : εὔχομαι μὴ γενέσθαι νέμεσιν αὐτοῖς μηδὲ φθονηθῆναι περὶ τῶν καλῶν | ||
τὰ πάντα ἐς εὐχὴν μίαν καὶ προσιὼν τοῖς βωμοῖς ὧδε εὔχομαι : ὦ θεοί , δοίητέ μοι τὰ ὀφειλόμενα : |
. τὸν δὲ λοῖσθον : παίζει ὁ Λυκόφρων εἰς τὸ λοῖσθον ποτήριον . φησὶν οὖν τὸν ἔσχατον σκύφον πιὼν τοῦ | ||
τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν εἰς πλάτος εἶπον * . τὸν δὲ λοῖσθον ἐκπιὼν σκύφον καὶ ποτήριον τοῦ Νηρέως ἢ τὸν δὲ |
εἰρηκέναι ἐν τῷ πρὸς Ἱέρωνα σκολίῳ , τὴν μάγαδιν ὀνομάσαντα ψαλμὸν ἀντίφθογγον , διὰ τὸ διὰ δύο γενῶν ἅμα καὶ | ||
Τέρπανδρός ποθ ' ὁ Λέσβιος εὗρε πρῶτος ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πηκτίδος . πηκτὶς δὲ καὶ μάγαδις |
δεῖ φαίνεσθαι προθυμούμενον : ἀλλ ' ἐκείνην μὲν ἄλλως ἴσως ἀποδώσω τὴν χάρινἔστι δὲ υἱὸς αὐτῷ καὶ εἴη γε , | ||
νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω , ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί , σῆμά |
] νκαλ ? [ [ ] νομε [ [ ] εδα [ . . . . . . [ ] | ||
μεν [ . . . . . . [ ] εδα ? [ [ ] να [ . . . |
ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ στοιχείου καὶ τὸ ὄνομα , οἷον Ἄλφα : φωνήεντα δέ ἐστι τῶν στοιχείων ἑπτά , α | ||
δὲ τὸ φάγε : καὶ πάλιν : διάτι προτάσσει τὸ Ἄλφα τῶν ἑτέρων εἴκοσι τριῶν γραμμάτων ; διότι ἀφ ' |
. α Καὶ τόδε ὑμῖν τέταρτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : τοῦτο μὲν | ||
. α Καὶ τόδε ὑμῖν τρίτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : ἀφ ' |
δ ' ἐδάμασσεν ἀρηίφιλος Πολυποίτης τὸν τέκε δῖα Νέαιρα περίφρονι Θειοδάμαντι μιχθεῖς ' ἐν λεχέεσσιν ὑπαὶ Σιπύλῳ νιφόεντι , ἧχι | ||
ὅμοιον ] , ἡνίκα απαι [ ] [ περιέτυχεν ] Θειοδάμαντι [ ] [ ν ] καὶ τω ? [ |
, ἀνήθου σπέρματος ὀξύβαφον τὸ ἥμισυ : ταῦτα λέαινε ἐν γλυ - κεῖ κρητικῷ , ἢ ἑτέρῳ τινὶ τῶν σπουδαίων | ||
, ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ πικρὸν καὶ τὸ ὄξος γλυ - κάδιον , παράφρασις δ ' ἡ τῶν λέξεων |
' , ὦ πάτερ . νῦν δ ' ἄθλιος μέν εἰμ ' ἐγώ , τλήμων δὲ σύ , οἰκτρὰ δὲ | ||
λάβηι σε , θάνατος ξένιά σοι γενήσεται . εὔνους γάρ εἰμ ' Ἕλλησιν , οὐχ ὅσον πικροὺς λόγους ἔδωκα δεσπότην |
γῆν . παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτατικόν . ὡς ἀπὸ τοῦ χαίρω χάρεια καὶ ἀνθῶ ἄνθεια καὶ κρατῶ κράτεια , οὕτως | ||
εἶναι χωρὶς δακρύων . φιλαγαθὴς ] φιλογέλως . γήθω τὸ χαίρω . . δακρυχέων ] κινητικὸς δακρύων . ἃ ] |
πολὺν χρόνον διατρίβων , εἰς ὁποίαν δ ' ἂν πόλιν ἀφίκῃ , τῶν πολιτῶν πάντων ἥττων ὤν , καὶ τοιοῦτος | ||
δευτέρῳ τοῦ ἀπὸ τέλους δευτέρου , ἕως ἐπὶ τὰ μέσα ἀφίκῃ . ἐξήγησις τοῦ Πελέκεως . γέγραπται μὲν εἰς τὸν |
εἰς τοὺς γάμους , λιβανωτὸν ὀβολοῦ τοῖς θεοῖς καὶ ταῖς θεαῖσι πάσαις , τοῖς δ ' ἥρωσι τὰ ψαῖστ ' | ||
ἐπιγέγραπται [ ] : τάςδε ? [ ] / ] θεαῖσι [ ] θεὰς Χάριτας Μούσαις ? [ ] ? |
[ ] α ? : νεο ? [ [ ] χη [ [ ] φήρι [ [ ] ! ω | ||
χαῖρε καὶ οφρας˘˘ ! [ – – – [ ] χη τοίας φυσεπιδεμνι ? [ [ ] τοιω Τίμανδρ ' |
ἐπιχωρίων . δοκοῦν δὴ καὶ τῶι πατρὶ τὸ Ἑλληνικὸν καὶ Καρικὸν ἅπαν σύνταγμα καὶ μυριάδας Ἀσσυρίων ἐπιλέκτους , ἑπτὰ πεζὰς | ||
' ἐξοίχεται θύραζε . αὐλοὺς δ ' ἔχουσά τις κορίσκη Καρικὸν μέλος τι μελίζεται τοῖς συμπόταις : κἄλλην τρίγωνον εἶδον |
χαίρω : εἶπον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ ψαλῶ ψάλλω : θαλῶ θάλλω , καὶ εἴτι ὅμοιον : ἔχουσι | ||
, ἦρμαι ἁρμός , τῆς δασείας † προελθούσης , ὡς ψάλλω ψαλμός , εἴρω εἱρμός , . , . * |
τὸν Ἀγαμέμνονα . . : ἡ διπλῆ ὅτι νεκρὸν ὃν ἔκτανε . . ἔσω κλισίην : ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ | ||
ἐρεείνεις Θρηΐκιοι : τὸν δέ σφιν ἄνακτ ' ἀγαθὸς Διομήδης ἔκτανε , πὰρ δ ' ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας ἀρίστους . |
τοῦ ἐδάφεος , ὅπως ἂν μετρίως ἔχῃ : ἔπειτα οἷον στύλον δρύινον , τετράγωνον , πλάγιον παραβάλλειν ἀπολιπόντα ἀπὸ τοῦ | ||
τὰ νῶτα . ἀκίνητον . ἀσάλευτον . κίονα δὲ οὐ στύλον λέγει : ἀλλ ' ἔστι παντὶ οἴκῳ τόπος στύλος |
: ἀηδόνας τὸ γὰρ Ἄρευι κατθάνην κάλον χαῖρε καὶ πῶ τάνδε δεῦρο σύμπωθι ἀγέρωχος ἄγωνος ἀμάνδαλον ἔον , ἐπιάλτην ἐρρεντι | ||
αὐτόχθονι κόσμῳ . Ἰὲ Παιάν , ἴθι σωτήρ , εὔφρων τάνδε πόλιν φύλασς ' εὐαίωνι σὺν ὄλβῳ . Πυθιάσιν δὲ |
τε πολλὴ ? ? ? [ ] πολὺν ? ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήστην ? ? [ ] μητ ? | ||
. ] αγων ? ὅτι οὐκ Εὐαρχίδαϲ ] ! ον τὸμ φίλιον Εὐέμπολοϲ ] λογηϲ τιϲ ἐκτετμημένοϲ ] ατωι πατρὶ |
, ἔμελλον : βούλομαι , ἐβουλόμην : καὶ δύναμαι , ἐδυνάμην . Κατὰ δὲ Συναλοιφὴν , ὡς Μένανδρος λέγει , | ||
δικασταί , βραχείας οὐσίας ὑπαρξάσης ἀδελφὰς μὲν ἐξέδωκα , ὅσα ἐδυνάμην ἐπιδούς , κόσμιον δ ' ἐμαυτὸν παρέχων καὶ ποιῶν |
: ἡ διπλῆ περιεστιγμένη πρὸς Ζηνόδοτον , ὅτι ἐκ τοῦ δυικῶς γράφεσθαι τὸ τίνυσθον ἐλέγχεται , ὅτι ἐπὶ Περσεφόνης καὶ | ||
βροντῆς καὶ τῆς πορδῆς . τὼ ' νόματ ' : δυικῶς ἔκλινεν . βροντὴ καὶ πορδή : πρὸς τὸ ὁμοιοκατάληκτον |
κοινοῦ ὥς τινες λέγουσιν , ἀλλ ' ὥσπερ φαμέν : διέρχομαι διὰ τῶν πυλῶν τὴν αὐτὴν εἰς τὸν οἶκον , | ||
ὁρῶ , αἰτιατικῆ : ὡς εἶδον Ἥφεστον : εἴδω τὸ διέρχομαι , γενικῆ : διαπροδεείσατο καὶ τῆς : εἴδω τὸ |
κοινός : κοινός : . . . ἢ παρὰ τὸ γῶ , τὸ δέχομαι , γίνεται γοινὸς καὶ κοινός , | ||
. . γῆ , , : γῆ : παρὰ τὸ γῶ , τὸ χωρῶ : ἡ πάντα χωροῦσα . τοῦτο |
, τῇ περ πρυμνήσι ' ἀνῆπτο , Ὀρφείῃ φόρμιγγι συνοίμιον ὕμνον ἄειδον ἐμμελέως , περὶ δέ σφιν ἰαίνετο νήνεμος ἀκτή | ||
Ἤγουν μέμψις καὶ ὁ ψόγος . Ἐπίνικον ] Ἤγουν ἐπινίκιον ὕμνον . Λιπαρὸν ] Ἤγουν λαμπρὸν καὶ ἐπίδοξον . Κόσμον |
, καὶ φρονοῦς ' ὅτι ἔργοις πεπονθὼς ῥήμασίν ς ' ἀμύνομαι . Οὔτοι καθέξω θυμόν , ἀλλ ' ἄξω βίᾳ | ||
δόκιμα , ἀμυνοῦμαι , ἀμύνασθαι , ἠμυνάμην , ἀμυνοῦμεν , ἀμύνομαι : τὸ δὲ ὄνομα ἀδόκιμον . Ἀποτάσσομαί σοι ἔκφυλον |
γράφεται : οἷον , δολῶ : δονῶ : θολῶ : κροτῶ : κλονῶ : σοβῶ : στορῶ : τορῶ : | ||
κροταφὶς , σφύρα μικρά : κροαίνων κρούων τοῖς ποσίν : κροτῶ : Κροτώνη : Κροκύλιον πόλις : κροκόπεπλος : κροκοείδης |
ἀντιπέραν γῆς Χρυσοπόλεως , ἐν ᾧ μαρμαρίνη δάμαλις ἵδρυται , φάσκον οὕτως Ἰναχίης οὐκ εἰμὶ βοὸς τύπος , οὐδ ' | ||
νόσημα , οὐδ ' ὅλως ἐγχειρεῖ τῷ νοσοῦντι παρατηρούμενος τὸ φάσκον ῥητὸν ὅτι τοῖς ὑπὸ τῶν νούσων κεκρατημένοις οὐ δεῖ |
ην [ ] Μήπω λιγυαχέα ? [ – – ] βάρβιτον : μέλλω [ πολυ˘ ] ? [ – – | ||
' οὐ λήγει μελιτερπέος , ἀλλ ' ἔτ ' ἐκεῖνον βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ . Οὗτος ὁ τοῦ |
ἀληθεύειν . οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . ἄλλως : ὅτι τὸ νομίζω καὶ | ||
, ὅ ἐστι δοκιμασίαν , ἥν , φησίν , ἐγὼ κρίνω Τιμάρχῳ . Ἄλλως . τοῦτό φησιν , ὅτι ὁ |
καὶ σεσωρεῦσθαι : καὶ πεπληρῶσθαι εἰς αὐτὴν τὰ βρώματα . νῶ δὲ τὸ κολυμβῶ : ἐξ οὗ καὶ νῆσος καὶ | ||
: ἀπὸ τοῦ ἀλῶ ἀλήθω , ὡς πρῶ πρήθω , νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † |
ἀρχὴν Σκαμανδρίῳ τῷ παιδὶ κατέλιπεν . ταῦτα δὲ ἔχοντα οὕτως ἐπίσταμαι σαφῶς ὅτι οὐδεὶς ἀποδέξεται , φήσουσι δὲ ψευδῆ πάντες | ||
ἐκ φιλανθρωπίας κτήσασθαι δόξαν , καὶ οὕτως ἐγώ σε καλῶς ἐπίσταμαι ὥστε καὶ ὑπεσχόμην αὐτοῖς τὰ βελτίω , καὶ νῦν |
ἵνα πˈρότεροι ᾤκησαν , ὧν παλαίφατον ἀγοράν οὐκ ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεάν ἐμίανε κατ ' αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθείς παγκρατίου στόλῳ | ||
. τί ῥέξεις ; προδώσεις , παλαίχθων Ἄρης , τὰν τεάν ; ὦ χρυσοπήληξ δαῖμον , ἔπιδ ' ἔπιδε πόλιν |
, ὅπως ἂν μὴ Κλυταιμήστρα τάδε μάθηι , πρὶν Ἅιδηι παῖδ ' ἐμὴν προσθῶ λαβών , ὡς ἐπ ' ἐλαχίστοις | ||
ὡς δ ' ἦλθεν χρόνος , τεκοῦς ' ἐν οἴκοις παῖδ ' ἀπήνεγκεν βρέφος ἐς ταὐτὸν ἄντρον οὗπερ ηὐνάσθη θεῶι |
τὴν γνώμην ἀλλότριος , ἀλλὰ χθὲς καὶ πρώην ἐπὶ ταῖς Μούσαις ἀθύρων , ἄφνω τῶν ἡμετέρων ἀποσκιρτήσας σηκῶν , ἐπ | ||
ἀμοιροῦντα σώφρονος ἡδονῆς , ἀλλὰ τὴν Ἀφροδίτην ἀεὶ συμπλέκειν ταῖς Μούσαις προθυμησόμεθα : ἀδελφαὶ γὰρ ἀλλήλων καὶ τὴν κοινωνίαν ἀσπάζονται |
Κρητικὴ ἐμφαίνει καὶ Ὅμηρος λέγων : τὰς πόλεις αὐτῶν εὖ ναιεταώσας καὶ Ἀρχίλοχος ἐν οἷς ἐπισκώπτων τινά φησι : νόμος | ||
ἵνα παρέχωμεν τῷ ὄντι καθ ' Ὅμηρον τὰς πόλεις εὖ ναιεταώσας , ὑπὸ μόνων τῶν μακαρίων οἰκουμένας , ἐντὸς δὲ |
ἔτι καὶ νῦν Ἀπόλλωνι Φενεᾶται καὶ Ἀρτέμιδι θύουσιν , Ἡρακλέα ἑλόντα Ἦλιν τὸ ἱερὸν λέγοντες ποιῆσαι . ἔστι δὲ αὐτόθι | ||
Θέτις : τὸν γάρ ῥα φόνῳ ἔπι Πρωτεσιλάου πολλῶν θυμὸν ἑλόντα κατέκτανε Πηλέος υἱὸς πρῶτον ἀριστήων , Τρῶας δ ' |
. . . Βοή : ἡ φωνή : παρὰ τὸ βέω , τὸ σημαῖνον τὸ βαίνω , ἡ διὰ τῆς | ||
ἂν ἐγὼ βέω προτὶ Ἴλιον : καὶ τὸ ζῆν δὲ βέω : † Ἕκτωρ , ἐγὼ δειλή : τί νυ |
ἐπιδεικνύμενος . κιρναμένα δ ' ἔερς ' ἀμφέπει πόμ ' ἀοίδιμον : ἡ δρόσος , φησίν , ἡ τοῦ μέλιτος | ||
τινάς . Τὴν βασιλεῖ συνοῦσαν , ὦ μακάριε , τὴν ἀοίδιμον ταύτην λέγεις . Τί δέ ἐστιν αὐτῇ τοὔνομα ; |
Δευκαλίωνες , οὐ Πελοπηιάδαι τε καὶ Ἄργεος ἄκρα Πελασγοί . ἵλαος , ὦ φίλ ' Ἄδωνι , καὶ ἐς νέωτ | ||
τέρμα δρόμου ἵππων φυτεῦσαι . καί νυν ἐς ταύταν ἑορτὰν ἵλαος ἀντιθέοισιν νίσεται σὺν βαθυζώνοιο διδύμοις παισὶ Λήδας . τοῖς |
ἠμφίεστο , ἀπῄει πρὸς τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως , οὐ πτωχῷ , φησίν , ἐναλίγκιος οὐδὲ ἱκέτου ἐν σχήματι κατεπτηχότος | ||
ὄπισθε μένοντες . ὁ δ ' ἐς πόλιν ἦγεν ἄνακτα πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι , σκηπτόμενον : τὰ δὲ |
κητῶν . κρυόεις : χαλεπός . κρυεός : θανατηρὸς , φρυκτὸς , ἰσχυρός : γράφεται κρυόεις . Λέοντα εἶπε κρυόεντα | ||
πόλις ] ἤτοι τὸ Ἴλιον . ἑάλωκεν ] πεπόρθηται . φρυκτὸς ] ὁ φανός . ἀγγέλλων ] μηνύων . πρέπει |
δόξαν οὕτως ἦγον εἰς πέρας τὴν γνώμην . καὶ χάριν ἔχω τῷ Γάμῳ : εὗρον ὁμότροπον κόρην τάλαντα πολλὰ κεκτημένην | ||
ἐμισθώσατο ῥήτορα ἔφη : ” καὶ γάρ , ὅταν δεῖπνον ἔχω , μάπειρον μισθοῦμαι ” . Ὁ αὐτὸς ὀνειδιζόμενος ὑπό |
Καλλικλέους ἡλικιωτῶν ὄντων . διό φησιν : ἐκεῖνος ὁ ἡλικιώτης ᾄσεται καὶ ὑμνήσει τὸν Καλλικλέα , τοὺς δὲ ἄλλους ὑμνήσουσιν | ||
' ὑποδέξομαι , οὐδὲ παρ ' ἐμοί ποτε τὸν Ἁρμόδιον ᾄσεται ξυγκατακλινείς , ὅτι πάροινος ἁνὴρ ἔφυ , ὅστις ἐπὶ |