: οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε , συνάπτων κἀνταῦθα τρόπον τινὰ καὶ συντιθεὶς ἐφεξῆς | ||
: οὐ γὰρ ὀΐω οὐδέ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαί τε τραφέμεν τε . Καὶ ἐπ ' ἄλλου ἄλλος αὖθις , |
τρόπον ἀλλήλοις συμπλεκομένων στοιχείων . εἰ δέ τις μίαν μὲν ὑποθήσεται τὴν ἅπαντος πλήθους τε καὶ μεγέθους αἰτίαν πρώτην , | ||
τυγχάνειν ἀξιώσει , μήποτε πᾶσαν ἀναιρεῖ ζήτησιν . εὐθέως γὰρ ὑποθήσεται ἕκαστος ἡμῶν τὸ τὰ τρία τέσσαρα εἶναι , καὶ |
καὶ δαίμων ὑποθήσεται : οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . ” ὣς ἄρα φωνήσας | ||
Ζεὺς ἄξιον ἦμαρ ἔδωκε νῆας ἑλεῖν , αἳ δεῦρο θεῶν ἀέκητι μολοῦσαι ἡμῖν πήματα πολλὰ θέσαν , κακότητι γερόντων , |
αὐτόθι νεῖκος ὀρεῖται φυλόπιδος : μάλα δ ' ὦκα διακρινθέντας ὀΐω ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ θεῶν μεθ ' ὁμήγυριν ἄλλων | ||
θεὸν εἶναι , γίνεται ὀϊστὶ ἀνωϊστί . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ |
. μητρὶς δέ τοι , οὐ πατρίς ἐστιν . ἔστιν Ἴος νῆσος μητρὸς πατρίς , ἥ σε θανόντα δέξεται . | ||
γονέων καὶ πόθεν . ὁ δὲ ἀνεῖλεν οὕτως : ἔστιν Ἴος νῆσος μητρὸς πατρίς , ἥ σε θανόντα δέξεται : |
τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος ] ? ? [ ] προσεφώνεε μειλιχίοισι : [ ] [ Θησεῦ Ἀθηναίων ] ? ? | ||
ἄρα οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , λίσσεσθαι ἐπέεσσιν ἀποσταδὰ μειλιχίοισι , μή οἱ γοῦνα λαβόντι χολώσαιτο φρένα κούρη . |
πίσυρας συναείρεται ἵππους , σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ δίηται λαοφόρον καθ ' ὁδόν : πολέες τέ ἑ θηήσαντο | ||
ἔμπης : οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται οὐδέ τι ἰδρείῃ , ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά |
δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη . τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα : πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα | ||
μιχθεῖς ' ἐν φιλότητι πολυχρύσου Ἀφροδίτης Καλλιρόη τέκε παῖδα βροτῶν κάρτιστον ἁπάντων , Γηρυονέα , τὸν κτεῖνε βίη Ἡρακληείη βοῶν |
ἐπ ' ἄλλοτ ' ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον . ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων ὄπ ' ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων | ||
γάρ : ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . εἰ μὴ |
λέγειν ἄντα σέθεν , τοῦ νῶι θεοῦ ὣς τερπόμεθ ' αὐδῇ . ὃ δ ' ἐπελάβετό τινος τῶν οὐκ ὀρθῶς | ||
' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς ” ἐναλίγκιος αὐδῇ . ” οὐ στοχασάμενος δὲ ὁ ἐπιγράψας τὸ τελευταῖον |
δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ γινώσκω , φρονέω : τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις . ἀλλ ' | ||
σοφίῃ αὐτοῦ ἐγένετο . Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Βελλεροφόντεω τοιάδε φρονέω : πτηνὸν μέν οἱ γενέσθαι ὡς ἵππον οὐ μάλα |
Ταύτης γὰρ τὸ ἐπίσημόν ἐστι τὸ σκῆπτρον : ὅθεν καὶ σκηπτοῦχος , ὁ βασιλεύς . Τὸ δὲ ἀμφέπει ποιητικὸν ἀντὶ | ||
Ὀρσάβαρίς τε καὶ Εὐπάτρα . παρήγετο δὲ καὶ ὁ Κόλχων σκηπτοῦχος Ὀλθάκης καὶ Ἰουδαίων βασιλεὺς Ἀριστόβουλος καὶ οἱ Κιλίκων τύραννοι |
θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα , ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια : πάρος δ ' ἔτι νήπιος ἦα . ἀλλά | ||
Ἔνθ ' ἐσθλὸς μὲν ἔδυ καλὰ τεύχεα , τοὶ δὲ χέρεια δῦσαν ὅσοις ἀλαπαδνὸν ὑπὸ κραδίῃ πέλεν ἦτορ . Αὐτὰρ |
σανορες ? ! ! [ [ ] μαι ? τὸν ἔτικτε Κόω ! [ [ Κρονίδαι ] μεγαλωνύμωι ? [ | ||
ἄκοιτιν : ἡ δ ' Ἥβην καὶ Ἄρηα καὶ Εἰλείθυιαν ἔτικτε μιχθεῖς ' ἐν φιλότητι θεῶν βασιλῆι καὶ ἀνδρῶν . |
Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
καὶ γὰρ σέ : καὶ γὰρ σὲ , ὃν οὐδὲ θεμιτὸν οὐδὲ δυνατὸν ψεύσασθαι , παρέτρεψεν ὁ προσηνής σου τρόπος | ||
οὕτως ἐξομοιοῦται θεῷ : μὴ καθαρὸν γὰρ καθαροῦ ἐφάπτεσθαι οὐχὶ θεμιτὸν κατὰ τὰς Πλάτωνος φωνάς . Τινὲς δὲ προστιθέασι καὶ |
γὰρ προϋπέλαβε πταῖσαι , ἀλλ ' ἀγαθῇσιν ἕκαστος τουτέων ἐλπίσι φέρβεται , τῶν δὲ χερειόνων οὐ μέμνηται : μή ποτ | ||
ἐκπυρωθῇ ἅμα τῇ νούσῳ καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα φέρβεται . Θαυμαστὸς ὁ λόγος , πάνυ εὐφραίνει ψυχήν . |
! [ ] [ ] οὐκ ἄρα μοῦνον Ἄρης [ μενεδήιος ] , ἀλλὰ καὶ αὐταί ? [ ] Μοῦσαι | ||
ἀνδρὸς ἐναντίον ἔγχος ἐνώμα . Τὸν δ ' ὑποδερκόμενος προσέφη μενεδήιος Αἴας : Ἆ δείλ ' , οὔ νύ τι |
' ἄρα μῆτις ἀγαυὴ ἐλπωρήν : ἀλλ ' οὔ σφιν ἐπήρκεσαν οὔτε βόειαι οὔτε θοοὶ βουπλῆγες , ἐπεὶ μένος Αἰνείαο | ||
καὶ Ἀσκληπιοῦ παῖδες οὐ τέχνῃ μόνον , ἀλλὰ καὶ ὅπλοις ἐπήρκεσαν Ἕλλησι : Μαχάων γέ τοι ψυχὴν κατέθετο ἐν τῇ |
ἐπαρωγὸν ἀέθλων Αἰσονίδης Χείρωνος ἐφημοσύνῃσι πιθήσας δέξατο , Πιερίῃ Βιστωνίδι κοιρανέοντα : ἤλυθε δ ' Ἀστερίων αὐτοσχεδόν , ὅν ῥα | ||
ἐκέλευσα ἀλήμεναι ἐνδάδε πάντας : γιγνώσκω γὰρ Ἄρηα μάχην ἀνὰ κοιρανέοντα . Τὸν δ ' ἠμείβετ ' ἔπειτα θεὰ γλαυκῶπις |
λέγει , ἀλλ ' ἐν τιμῇ . . ἀμφότερον , γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις κέκλημαι : ἡ διπλῆ | ||
. . ἐπεί ἑό φημι βίῃ πολὺ φέρτερος εἶναι καὶ γενεῇ πρότερος . τοῦ δ ' οὐκ ὄθεται φίλον ἦτορ |
καὶ δεῦρο κόμισσεν . ἤτοι μὲν γὰρ ἐγὼ κείνου παρεόντος ἔολπα οὐδ ' ἂν πυγμαχίῃ κρινθήμεναι : ἀλλ ' ὅτε | ||
γε δίκην ἀδικώτερος ἕξει . ἀλλὰ τά γ ' οὔπω ἔολπα τελεῖν Δία μητιόεντα . Ὦ Πέρση , σὺ δὲ |
Μέδοντι δαήμονι τεκτοσυνάων : ἀλλ ' ὃ μὲν οἴκοι ἔμιμνε φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ : παιδὸς δ ' οὐκ ἀπόνητο | ||
τοὺς δ ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ . Κήρυκες δ ' ἀνὰ ἄστυ |
. Τὰ δὲ Μουσῶν καὶ Ἀπόλλωνος διδάγματα οὐδὲ τὴν ἀρχὴν θέμις ἄλλό τι ὑπολαβεῖν , ἢ ἀφ ' ὧν ψυχὴ | ||
ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε |
ἔργον . αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Τηλέμαχ ' , ἦ μάλα δή τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν | ||
τὸν δ ' αὖτ ' Ἀντίνοος ἀπαμειβόμενος προσέειπε : “ Τηλέμαχ ' ὑψαγόρη , μένος ἄσχετε , ποῖον ἔειπες . |
διαπέμψασθε ἐπιμελῶς , εἰδότες ὅτι μᾶλλον τοῦ γράψαντος ἀνδρὸς ἡ θρέψασα πόλις τὸν τοιοῦτον ὑπὸ πάντων θαυμασθήσεται . Τὸ φρούριον | ||
τὴν πρώτην τῶν γάμων σπορὰν ἥδε ἡ χώρα δεξαμένη καὶ θρέψασα Ἀττικῷ διὰ σοῦ ποιήσῃ γένει Θρᾴκην εὐδαίμονα . ἔπεισι |
νᾶες ] πολυγόμφοι ἐλεύσαν [ Τροίαι ] κακόν , ἥρωας ἐσθλούς ? ? [ : τῶν ] μὲν κρείων Ἀγαμέμνων | ||
ὄχεσφι , πεζοὺς δ ' ἐξόπιθεν στήσας πολέας τε καὶ ἐσθλούς . Καὶ τὸ εἶναι ἐν τοῖς στρατιώταις ἡγεμόνας κατὰ |
: πίστιες † δ ' ἄρ ' † ὁμῶς καὶ ἀπιστίαι ὤλεσαν ἄνδρας . τούτους δέ τινες τοὺς στίχους ἐξέβαλον | ||
θέσθαι : † πίστεις δ ' ἄρα † ὁμῶς καὶ ἀπιστίαι ὤλεσαν ἄνδρας . ] μηδὲ γυνή σε νόον πυγοστόλος |
καυστείρης ἀντιβολῆσαι , ὄφρά τις ὧδ ' εἴπῃ Λυκίων πύκα θωρηκτάων : οὐ μὰν ἀκλεέες Λυκίην κάτα κοιρανέουσιν ἡμέτεροι βασιλῆες | ||
ψεύδεσσιν ἔθελγεν : ἥ μ ' ἔφατο Τρώων ὑπὸ τείχεϊ θωρηκτάων λαιψηροῖς ὀλέεσθαι Ἀπόλλωνος βελέεσσιν . ὥς μ ' ὄφελ |
] † ἐκπέμπων ἀκρατῶς ᾧ ] ᾧτινι , ἐμοί οὐ μόρσιμον ] οὐ μεμοιρασμένον ἀλλ ' ] ἢν μὴ ἀποθάνῃς | ||
ἐτράφην , ἐν γῇ ἀποθανῶ . Ἀντήσειε : ἔλθῃ . μόρσιμον : μεμοιραμένον , τὸ τέλος τοῦ θανάτου . Εὐμενέοι |
μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
εἰσὶ καὶ ἄλλαι πολλαὶ Ἀχαιΐδες , αἱ μὲν ἐν αὐτῇ ἀμφιάλῳ Ἰθάκῃ , αἱ δ ' ἄλλῃσιν πολίεσσιν : ἀλλ | ||
: “ ἀμήχανε , σὸς δόλος , Ἥρη . ” ἀμφιάλῳ τῇ πανταχόθεν περιεχομένῃ θαλάσσῃ : ἐπίθετον δ ' ἐστὶ |
ἐοῦσαν , σώετε : δὴ γάρ που μάλ ' , ὀίομαι , εἶσιν ἐρύξων Αἰήτης ὁμάδῳ πόντονδ ' ἴμεν ἐκ | ||
οἳ ναίουσι μελάμβροτον Αἰθιόπειαν . Ἤδη γάρ ῥα καὶ αὐτὸν ὀίομαι ἀγχόθι γαίης ἔμμεναι ἡμετέρης , ἐπεὶ ἦ νύ οἱ |
' ἔτι κεῖσο : σέβας δέ σε θυμὸν ἱκέσθω Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι : σοὶ λώβη , αἴ κέν | ||
: τῇ Ἑλένη εἰκυῖα δέμας καὶ ἀκήρατον αἰδῶ ἤιε σὺν Τρῳῇσι δορυκτήτοισι καὶ αὐτὴ νῆας ἐπ ' Ἀργείων εὐήρεας . |
: νυνὶ δ ' ἐξηγητὴν τοῦτον λαβὼν τῆς ἁπάσης κακοηθείας μεμάθηκα . Διαλαμβάνων γὰρ ἕκαστον ἡμῶν ἐν μέρει , τῷ | ||
τὸ ὄρος , ἐν ᾧ ἔβοσκον τὰ πρόβατα , ἐκεῖσε μεμάθηκα ἀπὸ χάους τινός . ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐγχώριοι ἔκτισαν |
' Ἰφιμέδειαν , Ἀλωῆος παράκοιτιν , εἴσιδον , ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι , καί ῥ ' ἔτεκεν δύο παῖδε | ||
ᾖ , ἡ δὲ Σελήνη ἐν τροπικῷ ζῳδίῳ γένηται , φάσκε μὴ δεδραπευκέναι αὐτόν : χρήματα ἐὰν ἀποφέρηται ὁ δραπέτης |
. ἄλκιμος : ἰσχυρός . ἄτρομος : ἄφοβος . ἠδὲ σαόφρων : καὶ φρόνιμος , νοήμων . Ὕπνων : ὕπνου | ||
Εὐκλείᾳ δὲ φιλοστεφάνῳ [ ] πόλιν κυβερνᾷ , Εὐνομία τε σαόφρων , ἃ θαλίας τε λέλογχεν ἄστεά τ ' εὐσεβέων |
: ἀλλὰ καὶ ἄλλους παύεσκον μνηστῆρας , ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι . ἀλλά μοι οὐ πείθοντο κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι | ||
ἐπαύσατο χωόμενός περ : ἅζετο γὰρ μὴ Νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια ῥέζοι . Τολμηρῶς δὲ περὶ αὐτῆς φησιν ἐρεῖν ἐπειδήπερ ἀποφατικῶς |
, αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές : ἄγχι γὰρ αἰνῶς αὐλῆς καλὰ θύρετρα , | ||
τῆς ἰδίας ὀμνύῃ συμφορᾶς : οὐ μὰ Ζῆν ' , Ἀγέλαε , καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο . καὶ Δημοσθένης : |
' ἀκούους ' , οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ βλεφάροισι πάρος καταλέξαι ἅπαντα . ἤρξατο δ ' , ὡς πρῶτον | ||
δ ' ἐκ μεγάροιο γυναῖκες ἤϊσαν , αἳ μνηστῆρσιν ἐμισγέσκοντο πάρος περ , ἀλλήλῃσι γέλω τε καὶ εὐφροσύνην παρέχουσαι . |
ῥ ' ὁ γεραιὸς ζώννυθ ' ὅτ ' ἐς πόλεμον φθισήνορα θωρήσσοιτο λαὸν ἄγων , ἐπεὶ οὐ μὲν ἐπέτρεπε γήραϊ | ||
κ ' ἐθέλῃσιν : ἠδ ' ὁπότ ' ἐς πόλεμον φθισήνορα θωρήσσωνται ἀνέρες , ἔνθα θεὰ παραγίνεται , οἷς κ |
τι μὴν πολέμου ἀδαήμονες οὐδὲ μόθοιο , ξεῖνοι δ ' εὐχόμεθ ' εἶναι ἐφέστιοι , ὣς γὰρ ἄμεινον . Ὣς | ||
] φάσματα ] κατὰ νοῦν ] ! ἐλπόμενοι ] ? εὐχόμεθ ] ? ' ἡμεῖς [ ἔδοξε γὰρ [ × |
χθὲς ἄδικοι χεῖρες ἐνέπρησαν , τόνδε σοὶ τὸν ἄνδρα ἀναστῆσαι πέπρωται . ” θαυμάσαντος δὲ τοῦ βασιλέως τὸν λόγον ” | ||
νῦν λυθῆναί με ἀλλὰ μετὰ πολλὰς πημονάς κρᾶναι ] τελέσαι πέπρωται ] μεμοίρασται μυρίαις ] πολλαῖς πημοναῖς ] βλάβαις δύαις |
τῶν ἤτοι πάντων μέν , ἐπεὶ πέλας ἔργον ὄρωρεν , δείδιμεν ἐκπάγλως , περὶ δ ' Αἰσονίδαο μάλιστα . τὸν | ||
γε πύθωνται , ἠὲ καὶ ἀμφαδίην , ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης : οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑλὼν |
: ” ὃν δ ' ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἐθέλοντα νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι . “ οὐκοῦν τὴν | ||
καὶ η εἰς ω μέγα , οὕτω καὶ παρὰ τὸ νοήσω , νώσω , καὶ ἐκ τούτου νῶσσα , καὶ |
συσχηματιζόμενος εὐεργετικὸς εἶναι καὶ πολὺ μᾶλλον ἀγαθοποιός , ἀγαθοποιῷ δὲ ἤπιος αὐτὸ μόνον , καὶ κακοποιὸς κακοποιῷ , κατὰ δὲ | ||
καὶ Ἰωνικῇ τροπῇ ἠγηλάζει . Ἤπιος . παρὰ τὸ ἔπος ἤπιος , καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰς η , ἤπιος |
, καὶ σκευασία μὴ μί ' ᾖ τῆς μουσικῆς . χαίροις , Ὑψιπύλη φίλη . τοὺς ἐμοὺς πλέκω κορύμβους . | ||
βροτοβάμων : τῇ σύριγγι , ὦ Πάν , τὴν ψυχὴν χαίροις . βροτοβάμονα δὲ εἴρηκε τὸν Πᾶνα ὡς πετροβάτην ἀπὸ |
καὶ υἷα : νὺξ δὲ μί ' ἧμιν ἔφηνε καὶ υἱέα πατρὶ γέροντι ἤπιον ἐκπάγλως καὶ ἀμεμφέα παιδὶ τοκῆα . | ||
, οὐ μεῖον ἤ , ὡς λόγος , τὸν Κροίσου υἱέα . καὶ τὴν κύνα δὲ ἀνακαλεῖν ἀγαθόν : χαίρουσιν |
οὐ δεῖ λέγειν ἀνθῶν , ἀλλὰ ἀνθέων , ἵνα μὴ συνεμπέσῃ τούτῳ . οὕτως ὁ Χοιροβοσκός , . , . | ||
εἰς νύκτα ἢ ἀπὸ νυκτὸς εἰς ἡμέραν ὁ ἱερὸς γνώμων συνεμπέσῃ : ἐκ τούτων γὰρ καὶ αἱ ἀτρεκεῖς μοῖραι τῶν |
ἐπὶ δυσκλείᾳ , σὲ τὸν ἱππομανῆ λειμῶν ' ἐπιβάντ ' ὀλέσαι Δαναῶν βοτὰ καὶ λείαν ἥπερ δορίληπτος ἔτ ' ἦν | ||
ὀλίγον δακρύσομαι : ὡς ὄφελέν τις Ἀργείων ἐπὶ σοῖσι γόοις ὀλέσαι με καὶ αὐτήν . τίς γάρ μοι χρειὼ βιότου |
γὰρ τῇδε τὰ φλέβια , ϲμικραὶ δὲ αἱ ἀρτηρίαι . ἰδέῃ δὲ τὸ αἷμα οὐ κάρτα μέλαν , ὑπόξανθον , | ||
; ἢν ὦν πολύαιμοι καὶ ἐπίφλεβοι ἔωϲι , ἐπὶ πάϲῃ ἰδέῃ ἀναγωγῆϲ τάμνειν φλέβα : ἤν τε γὰρ ἐκ ῥήξιοϲ |
τὸν Προαιρέσιον . ἀλλὰ πρὸς τοῦτο μὲν ἤρκεσεν ἡ Μιλησίου μοῦσα , τὰς ἁρμονικὰς ἀναψαμένη χάριτας , καὶ πολλὰ παραπεσοῦσα | ||
, ἤτοι χαλεποί : Ἄρχε δ ' οὐρανῶ . ὦ μοῦσα , φησί , θύγατερ τοῦ κρέοντος καὶ βασιλεύοντος τοῦ |
ἐπακοῦσαι , ὧδ ' ἔρδειν , ἵνα θαῦμα μετὰ φρεσὶ σῇσι δαείης : ὁππότε γάρ μιν πάγχυ κάμῃς ἐνὶ χείρεσι | ||
λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις , ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται : καὶ |
: καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
: καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
ἄπειροι : “ ὦ φίλοι , οὐ μέν τι κακῶν ἀδαήμονες εἶμεν . ” καὶ ἀδαημοσύνη ἡ ἀπειρία : “ | ||
δ ' ἡρώων γένος ἐσμέν . Οὐδέ τι μὴν πολέμου ἀδαήμονες οὐδὲ μόθοιο , ξεῖνοι δ ' εὐχόμεθ ' εἶναι |
δοίδυκα καὶ κιβώτιον . Λίθινον ; Μὰ Δί ' οὐ δῆτ ' , οὐχὶ τό γε κιβώτιον . Σὺ δὲ | ||
θεῶν μέγας , ἄξειν νιν ὑπτίασμα κειμένου πατρός . τί δῆτ ' ἐγὼ κάτοικτος ὧδ ' ἀναστένω ; ἐπεὶ τὸ |
πόδας δ ' εἰς βένθος ἔρειδον , ἄμφω ἅμ ' οἰωνοῖσι καὶ ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι . Ἥρωες δ ' , | ||
. καὶ Ἡσίοδος . ἰχθύσι „ μὲν καὶ θηρσὶ καὶ οἰωνοῖσι πετεινοῖς ἔσθειν ἀλλήλους , ἐπεὶ οὐ δίκη ἐστὶν ἐν |
, ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι , φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο : ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ ' Ἐνιπῆος | ||
, ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι : φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο : εἶτα τὸ ἑξῆς : τοὺς |
προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι . ” τὴν δ ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια : “ εἰ μὲν δὴ θεός ἐσσι | ||
φρένας παρέπεισε κελαινάς , ἀλλά ἑ κερτομέουσα μέγ ' ἀχνύμενον προσέειπε : Τίπτε μοι εἰλήλουθας ἐναντίον , ἥν ῥα πάροιθε |
, μητρὸς δ ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης : αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο εὔχομαι ἐκγεγάμεν , μήτηρ δέ μοί | ||
: τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν |
προτὶ Ἴλιον ἡγεμονεύειν , μή τις ἀπ ' Οὐλύμποιο θεῶν αἰειγενετάων ἐμβήῃ : μάλα τούς γε φιλεῖ ἑκάεργος Ἀπόλλων : | ||
: “ ὦ πάτερ , ἦ μάλα τίς σε θεῶν αἰειγενετάων εἶδός τε μέγεθός τε ἀμείνονα θῆκεν ἰδέσθαι . ” |
? [ [ ] αδε δακρυτ ? [ × – ˘ς ] ὑμᾶς γαρτ˘˘ ? [ – × – – | ||
: [ – ὤλεσε ] μοῖρ ' ὀλοὰ [ – ˘ς ] : οὐ γάρ πω δαΐφρων [ παῦσεν ] |
αὐτῷ ὁμῶς Ἀχιλῆι δαΐφρονι . Νῦν δ ' ἄρα μύθων ἰδρείῃ πίσυνος μεγάλων ἐπιμαίεαι ἔργων . Οὐ γάρ τοι σθένος | ||
γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται οὐδέ τι ἰδρείῃ , ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως |
πόλεμον περὶ τόνδε φυγόντες αἰεὶ δὴ μέλλοιμεν ἀγήρω τ ' ἀθανάτω τε ἔσσεσθ ' , οὔτε κεν αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι | ||
: τὺ δ ' , ὦ μάκαιρα , μειδιάσαις ' ἀθανάτω προσώπω ἤρε ' , ὄττι δἦν τὸ πέπονθα κὤττι |
θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
, ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
εἰδυῖα καταθνητῶν τ ' ἀνθρώπων . † ἔνθα θεὰ παρέλεκτο Θέμις † παλάμαις περὶ πάντων ἀθανάτων ἐκέκασθ ' οἳ Ὀλύμπια | ||
οὐδὲ κατὰ αἰτίαν τὴν οὔπω ὄντων , ἀλλ ' εἰ Θέμις εἰπεῖν , καθ ' ὕπαρξιν οὖσάν τε καὶ ὄντων |
τοῦ ζῴου , ὡς ὁ χρησμὸς δηλοῖ : ἐννέα γὰρ ζώει γενεὰς λακέρυζα κορώνη ἀνδρῶν γηρώντων : ἔλαφος δέ τε | ||
: γαύρη μὲν εἶδος , πολλὰ δ ' εἰς ἔτη ζώει , κέρας δὲ φοβερὸν πᾶσιν ἑρπετοῖς φύει , δένδροις |
, [ ὃ ] ἦν μάλιστα ἀκόλουθον : τὸ γὰρ κάτεχεν ῥῆμα συναφές ἐστιν τῷ γῆ , καὶ τὰ τῆς | ||
. . . ὣς φάτο , τοὺς δ ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα ἐν Λακεδαίμονι αὖθι , φίλῃ ἐν πατρίδι |
ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα νηυσὶν ἐυπρώροισι δαϊκταμένου Ἀχιλῆος . | ||
ἄλυξεν , ἀλλ ' ἐδάμη παλάμῃσιν Ἀχιλλέος , ᾧ περ ὀίω καὶ θεὸν ἀντιάσαντα μάχῃ ἔνι δῃωθῆναι : οἵην τήνδ |
καταπέψῃ , ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον , ὄφρα τελέσσῃ . ὁ δὲ θυμός ἐστιν ὀργὴ ἀρχομένη . Ἡδονὴ | ||
τιμωρήσειεν , ἀλλά γε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον , ὄφρα τελέσσῃ , ἐν στήθεσσιν ἑοῖσιν . καὶ τούτου μαρτύριον Ἰόβας |
γὰρ ἀπόλλοισθε , φησί , καὶ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων . σὰ μάν ; ] τί μήν ; τί δ ' ἄλλο | ||
χρησθέν : μαντευθέν παλαίφατον : παλαιόν θάλος : βλάστημα ὁ μάν : ὁ μήν ἀρίδηλος : διάδηλος μετεωροφένακας : ἀπατεῶνας |
ταῖς εὐθείαις παροξύνουσι καὶ μακρὸν ἔχουσι τὸ α , θώας Τρώας : ὅτι τὰς παρ ' ἡμῖν προφερομένας διὰ τοῦ | ||
ταῖς εὐθείαις παροξύνουσι καὶ μακρὸν ἔχουσι τὸ α , θώας Τρώας : ὅτι τὰς παρ ' ἡμῖν προφερομένας διὰ τοῦ |
τάμε . ” ἀσπαστόν ἀγαπητόν : καὶ ἐπίρρημα ἀγαπητῶς . Ἀστερίς νήσου ὄνομα πρὸ τῆς Ἰθάκης : “ Ἀστερὶς οὐ | ||
. [ Ξάνθος ἐν τετάρτῃ Λυδιακῶν . ] λέγεται καὶ Ἀστερίς . ὁ πολίτης Ἀστεριώτης καὶ Ἀστέριος . ἔστι καὶ |
ἐπέεσσιν : Ἀντίνοος δ ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν , ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα | ||
μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον : μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς , ἐπεὶ οὐδὲ |
τούτοις κόπον καὶ ἡλιοκαΐαν καὶ ἄλλ ' ὅσα ξαν - θὴν μὲν ἐπισωρεύει λεπτὴν χολὴν τῷ σώματι , ἔνδειαν δέ | ||
ἄγετε τοὺς θεριστάς . θὴν καὶ ἐπιπολύ : ἢ τὸ θὴν ἀντὶ τοῦ δή . τὰς δασυκέρκως : τὰς πολυτρίχους |
Δωρίαν : ἔνθα νιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται , καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντι θˈρασεῖ . Πότˈμος δὲ | ||
, ἴσαις δ ' ἁμέραις ἅλιον ἔχοντες , ἀπονέστερον ἐσλοὶ δέκονται βίοτον , οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ οὐδὲ |
ταύτης τῆς δόξης ἀντεχόμενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος . Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα | ||
πρᾶγμα : μὴ παύσηι ποτὲ λέγους ' Ἰάσον ' ὡς κάκιστός ἐστ ' ἀνήρ . ἃ δ ' ἐς τυράννους |
μὴ γρύζῃς ] μηδὲ μικρόν τι λαλῇς ] δίμετροι . πείσῃς ] ἡμᾶς : ἀκούσομέν σου ] μονόμετρος . μέλλειν | ||
. . μηδ ' ὅλως . . οὐδ ' ἢν πείσῃς : Ἐν ὑπερβολῇ λέγει , ὅτι κἂν πείσῃς , |
ὑμᾶς . διδαχθεὶς ἂν τόδ ' εἰδείην πλέον , ὅπως γένεθλον σπέρμα τ ' Ἀργεῖον τὸ σόν . κλῃδοῦχον Ἥρας | ||
τὸν προμάτορος Ἰοῦς ποτ ' ἔκγονον Ἔπαφον , ὦ Διὸς γένεθλον , † ἐκάλες ' ἐκάλεσα βαρβάρωι βοᾶι , ἰώ |
ἠελίων ἀνύσας περιμήκεα κύκλα σοὺς ἑτάρους κτῆσίν τε καὶ ἀγλαὸν ὄψεαι οἶκον . ἐς δὲ πάτρην νόστησον ἰδὼν ἐριῶπα Σελήνην | ||
σφιγκτὸν μόρον ἐξανύσαντες . πολλοὺς δ ' ἠϊόνεσσιν ἐφελκομένοιο λίνοιο ὄψεαι ἀμφοτέρωθεν ἀρηρότας ἠΰτε γόμφοις , τοὺς μὲν ἔτι φρονέοντας |
' ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται , ἠὲ καὶ ἀμφαδίην , ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης : οὐ γάρ | ||
ὑμείων , ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται , ἠὲ καὶ ἀμφαδίην , ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης : οὐ γάρ |
! ! ! ! ! ! ] υ 〛 τέκε Γαῖα πελώρ [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
τῶν ὑφ ' ὑμῖν . καὶ τὸ Ὁμήρῳ λεχθὲν „ Γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων „ ὑμεῖς ἔργῳ ἐποιήσατε |
τοῖς καταχθονίοις θεοῖς , ἡμεῖς τε αἰτησόμεθα ἐν ὕμνοις τοὺς πομποὺς τῶν φθιμένων , ἤγουν τοὺς θεοὺς τοὺς κάτω τοὺς | ||
σφάξαι πρὸς ὀρθὸν χῶμ ' Ἀχιλλείου τάφου . ἡμᾶς δὲ πομποὺς καὶ κομιστῆρας κόρης τάσσουσιν εἶναι : θύματος δ ' |
ποτε , τὰ δ ' ἄλλα συγχεῖ πάνθ ' ὁ παγκρατὴς χρόνος , ἄριστα δὴ ἀνθρώπων λέγοντι . ἐγκύκλιοι γὰρ | ||
τριμέτρων ἀκαταλήκτων οβʹ , ὧν τελευταῖος : ἀμφοῖν γένηται τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι πάσαις καὶ ἐπὶ τῶι |
αὐτόν με ἴδηται : ἀτὰρ σοί γ ' ὧδ ' ἐπιτέλλω : τὸν ξεῖνον δύστηνον ἄγ ' ἐς πόλιν , | ||
νέος ὢν οὐκ ἴσασιν ὅπως γράφουσιν . † ἀπὸ τοῦ ἐπιτέλλω , τὸ προστάσσω , γίνεται ἡ ἐπιστολὴ πλεονασμῷ τοῦ |
ὄρος . . . . εὐρύοπα Ζῆν ' αὐτοῦ . Ζῆν ' . . Ω . . . ν ' | ||
οὐδὲ γὰρ λάθρᾳ δοκῶ φωτὸς κακούργου σχήματ ' ἐκμιμούμενον σοὶ Ζῆν ' ἐς εὐνὴν ὥσπερ ἄνθρωπον μολεῖν . φεῦ φεῦ |
τὰ φθοροποιά , ἔφη , τὰ ἀλεξητήρια τῶν φαρμάκων εἴποιμι φῶτας ] τοὺς ἀνθρώπους δαμάζει ] θανατοῦσι ἄγχι ] πλησίον | ||
ἐξαῦτις ἐφορμηθεῖσα κίχῃσι τόσσῃσιν κεφαλῇσι , τόσους δ ' ἐκ φῶτας ἕληται . ἀλλὰ μάλα σφοδρῶς ἐλάαν , βωστρεῖν δὲ |
φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
, τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
' ἄλλον ἐνὶ φρεσὶ μερμήριξε : στησαμένη μέγαν ἱστὸν ἐνὶ μεγάροισιν ὕφαινε , λεπτὸν καὶ περίμετρον : ἄφαρ δ ' | ||
“ Τηλέμαχ ' , οὔ ς ' ὁ ξεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἐλέγχει ἥμενος , οὐδέ τι τοῦ σκοποῦ ἤμβροτον οὐδέ |
θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
κλῄζεται ἀντωπὸν Βοσπόριον πέλαγος . κείνην γὰρ τὸ πάροιθε βαρὺς χόλος ἤλασεν Ἥρης ἐς Φάρον : αὐτὰρ ἐγὼ Κεκροπίς εἰμι | ||
ὄμμα σμερδαλέον βλοσυρῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι βεβρυχώς : ὣς ἄρα Πηλείδαο χόλος καὶ λοίγιον ἕλκος θυμὸν ἄδην ὀρόθυνε . Θεοῦ δέ |
ὀψὲ μὲν ἀλλὰ καὶ ὣς πολέμων ἑτεραλκέα νίκην ἦλθε φέρων Δαναοῖσι καὶ ἀλλοπρόσαλλον ἀρωγήν . ἴαχε δὲ γλαυκῶπις ἐπ ' | ||
ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος : ἐν δὲ κυδοιμὸν ἧκε κακὸν Δαναοῖσι , μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός . αὐτὰρ ὃ τῶν |
οὕτω τὸ παλιντράπελον πρὸς τὸ πότμον νόει , τὸ δὲ πατρώιον πρὸς τὸ πῆμα . ἔχει δὲ λόγον καὶ πρὸς | ||
τ ' οὐλοχύτας τε παρέσχεθον . αὐτὰρ Ἰήσων εὔχετο κεκλόμενος πατρώιον Ἀπόλλωνα : “ Κλῦθι ἄναξ Παγασάς τε πόλιν τ |
, λέκτροις δέ τε δῶκε γυναικῶν εὐόλβων ἐν ἑῇσιν ἔμεν πολίεσσιν ἀρίστοις , κτήματά θ ' ἕξουσιν κλεινὸν βίοτόν τε | ||
ὅν τινα πότμον ἐπ ' ἀνδράσι γεινομένοισιν , ἀνδράσιν ἢ πολίεσσιν , ἐπικλώσηται ἀφύκτῳ νήματι : τῇ δ ' ὑπὸ |
: εἰσὶ γάρ τινες ἱεραὶ πύλαι τοῦ Καπιτωλίου κατά τι θέσφατον ἀνειμέναι , Καρμεντίδας αὐτὰς καλοῦσιν : ἀναβιβάσας τὴν δύναμιν | ||
γὰρ τὸ τοῦ θεοῦ γ ' αἴτιος γενήσομαι πεσεῖν ἄχρηστον θέσφατον : τολμητέον . μόχθος γὰρ οὐδεὶς τοῖς νέοις σκῆψιν |
πολέμους , οὐ δάκρυα , Πᾶνα δ ' ἔμελπε καὶ βούτας ἐλίγαινε καὶ ἀείδων ἐνόμευε καὶ σύριγγας ἔτευχε καὶ ἁδέα | ||
' : ἆ δύσερώς τις ἄγαν καὶ ἀμήχανος ἐσσί . βούτας μὲν ἐλέγευ , νῦν δ ' αἰπόλῳ ἀνδρὶ ἔοικας |
κωφότητος ταῖς εἰς κακίαν ἐκπεσούσαις ψυχαῖς αἰτίαν : τοίη γὰρ μοῖρ ' αὐτῶν βλάπτει φρένας . εἰς γὰρ ἄνοιαν καὶ | ||
εὕδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται , [ ἐν ἡμέρᾳ δὲ μοῖρ ' ἀπρόσκοπος βροτῶν . ] ἦ πολλὰ μὲν δὴ |
ταῦτα γνώμη ἐστὶ τοιαύτη : λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ | ||
ὥστε τὸ „ λήγουσα ” ἐπὶ τὴν ζώνην ἀναφέρεσθαι . λέληθε μέντοι γε αὐτὸν τὸ βούλημα τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐν |
Πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξεν καὶ Πυθαγόρην . ” τούτῳ . τῷ στασίμῳ διὰ τὴν ἑαυτῶν | ||
. δηλοῦν δὲ τοῦτο καὶ τοὐπίγραμμα ὅπερ ἐποίησε Θεαίτητος : Πυθαγόρην τινά , Πυθαγόρην , ὦ ξεῖνε , κομήτην , |
' ἀφραδίῃ προφερέστατον ἡμεροκοίτην ἰχθύν , ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν ἅλμη . τοῦ δ ' ἤτοι κεφαλῆς μὲν ἄνω | ||
, τῶν ἦρχ ' Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος οὓς τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτορος Ἀζεΐδαο , παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα |
ηὔδα καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα : αὔδα ὅ τι φρονέεις : τὸ δὲ αὐδῶ παρὰ τὸ αὐδή αὐδῶ , | ||
πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις . αὔδα ὅ τι φρονέεις : τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν , εἰ δύναμαι |