| γὰρ τῇδε τὰ φλέβια , ϲμικραὶ δὲ αἱ ἀρτηρίαι . ἰδέῃ δὲ τὸ αἷμα οὐ κάρτα μέλαν , ὑπόξανθον , | ||
| ; ἢν ὦν πολύαιμοι καὶ ἐπίφλεβοι ἔωϲι , ἐπὶ πάϲῃ ἰδέῃ ἀναγωγῆϲ τάμνειν φλέβα : ἤν τε γὰρ ἐκ ῥήξιοϲ |
| λέγει , ἀλλ ' ἐν τιμῇ . . ἀμφότερον , γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις κέκλημαι : ἡ διπλῆ | ||
| . . ἐπεί ἑό φημι βίῃ πολὺ φέρτερος εἶναι καὶ γενεῇ πρότερος . τοῦ δ ' οὐκ ὄθεται φίλον ἦτορ |
| μὴ τοίνυν τὴν μείζω καρτερίαν ἀσκήσαντες τῆς ἐλάττονος ἀμελήσητε . ἐσθλοῦ γὰρ ἀνδρός , ἡ τραγῳδία φησίν , ἅπαντα φέρειν | ||
| ἐμπνεῦσαι δεξιά , ὡς νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα , ἵνα , εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα |
| οὔτε παρὰ τῶν ὁρώντων ἀκούειν οὔτε ἀναγράφειν οἴομαι δεῖν , νεμεσῶ δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις , ὅσοι πλείω τῶν συγχωρουμένων | ||
| οἱ δὲ ἐν μὲν ταῖς τραγῳδίαις ἐχέτωσαν χώραν , οὐ νεμεσῶ τοῖς ποιηταῖς τῶν ὀνομάτων : ἐν δὲ τῷ βίου |
| Ἄπολλον , ἀντάκουσον ἐν μέρει . αὐτὸς σὺ τούτων οὐ μεταίτιος πέλῃ , ἀλλ ' εἷς τὸ πᾶν ἔπραξας ὡς | ||
| , ἄνδρα δ ' ἀντηλλάξατο Αἴγισθον , ὅσπερ σοῦ φόνου μεταίτιος . κἀγὼ μὲν ἀντίδουλος : ἐκ δὲ χρημάτων φεύγων |
| καὶ δαίμων ὑποθήσεται : οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . ” ὣς ἄρα φωνήσας | ||
| Ζεὺς ἄξιον ἦμαρ ἔδωκε νῆας ἑλεῖν , αἳ δεῦρο θεῶν ἀέκητι μολοῦσαι ἡμῖν πήματα πολλὰ θέσαν , κακότητι γερόντων , |
| Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε ' ἔδωκεν ; ἐκ μέν μ ' ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν Αἰακίδῃ Πηλῆϊ , καὶ ἔτλην ἀνέρος | ||
| δ ' ἐπὶ Νηρικίης Ἰθάκης ἕδος ἐστήρικται νήσων τ ' ἀλλάων , ὅσσας τ ' ἀπὸ Χαλκίδος ἕρπων δίνῃς ἀργυρέῃς |
| . καὶ τούτοισιν οὔτε ὅπλα ἐστὶν ἀρήια οὔτε μέλει τὰ πολεμήια ἔργα , ἀλλὰ τὴν χώρην οὗτοι ἐργάζονται , καὶ | ||
| πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : ἄλλῳ μὲν γὰρ ἔδωκε θεὸς πολεμήια ἔργα ἄλλῳ δ ' ἐν στήθεσσιν . . αἰχμὰς |
| Μέδοντι δαήμονι τεκτοσυνάων : ἀλλ ' ὃ μὲν οἴκοι ἔμιμνε φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ : παιδὸς δ ' οὐκ ἀπόνητο | ||
| τοὺς δ ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ . Κήρυκες δ ' ἀνὰ ἄστυ |
| ἐρίθακος δέ ἐστιν ὄρνεον μονῆρες καὶ μονότροπον . οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : παροιμία , ἧς μέμνηται Ἕρμιππος ἐν Δημόταις . | ||
| : ἔλεγον δὲ ἐπὶ τῶν ἀργύριον τελούντων . Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : ὁ Τισάνδρου Ἱπποκλείδης μέλλων γαμεῖν Ἀγαρίστην τὴν Κλεισθένους |
| . τῶν δυνατῶν τι κέλευ ' , οὐ γὰρ παρὰ Κενταύροισι . ὕαλος : διὰ τοῦ α , οὐχὶ ὕελος | ||
| ἀασθεὶς ἤϊεν ἣν ἄτην ὀχέων ἀεσίφρονι θυμῷ . ἐξ οὗ Κενταύροισι καὶ ἀνδράσι νεῖκος ἐτύχθη , οἷ δ ' αὐτῷ |
| τραπέζης μου . . Σ . ζ . ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι : οἱ δὲ διδοῦσι μαψιδίως , ἐπεὶ οὔ τις | ||
| ὥς τις θαρσαλέος καὶ ἀναιδής ἐσσι προΐκτης . ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι : οἱ δὲ διδοῦσι μαψιδίως , ἐπεὶ οὔ τις |
| ἡ δύναμιϲ ἐϲτάθη καὶ τὸ κακὸν ἐξελάθη , οἵδε μοι δοκέουϲι καὶ τὴν φρενῖτιν τριχῶν τῆϲ κεφαλῆϲ καὶ τοῦ δέρματοϲ | ||
| μικροῦ τε καὶ παραμέϲου . τήνδε γὰρ τῶν ἰητρῶν μετεξέτεροι δοκέουϲι ἐπὶ ϲπλῆνα κραίνειν : ἀτὰρ καὶ ἥδε τῶν ἐπ |
| τοῖς γονεῦσι : διὰ τὰς μοιχείας δὲ ἡ ἀνομοιότης . ὁμοίιος : ὁμονοητικός , σύμφωνος ἢ ὅμοιος τῇ γνώμῃ ἢ | ||
| ' εἴαρος ἁδέα βλαστεῖ , χἀ νὺξ ἀνθρώποισιν ἴσα καὶ ὁμοίιος ἀώς . Μοίσας Ἔρως καλέοι , Μοῖσαι τὸν Ἔρωτα |
| ὧν τὸ μὲν δηλοῖ τὸ βριάει , τὸ δὲ τὸ βριάοντα χαλέπτει . οὐχ ἁπλῶς δέ , ἀλλὰ καὶ διὰ | ||
| Ἡσιόδου συμβαίνει , Ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει , ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτος ὁ δικαστής τε καὶ ἡγεμὼν , ὅπως |
| [ ὥστε βίου πεδέχειν ἐν Ὀλύμπωι [ , κρέσσον [ ἐλέγχεα δ ? [ καὶ τ [ κερα [ ἁμετέρω | ||
| νυκτὶ λιπεῖν βίον ἐν θαλάμοισιν , πότμῳ ἀνωίστῳ κάκ ' ἐλέγχεα πάντα φυγοῦσαν , πρὶν τάδε λωβήεντα καὶ οὐκ ὀνομαστὰ |
| ! ! ! ! ! ! ] Αβαδιος ἐπὶ χθονὶ παμβασιλῆος ἔπλετο δωρσιεω ? ? ? ! ! ! ! | ||
| ? ? ? ὔμμι ? ? γενέθλῃ . ἐν χθονὶ παμβασιλῆος ? ? ? ? ? ? ? ? ? |
| ἐκπαγλότατ ' ἀνδρῶν , ὄφρ ' ἥμιν ἑκάεργον ἱλάσσεαι ἱερὰ ῥέξας . Τὸν δ ' ἄρ ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη | ||
| ἀλλὰ μάλ ' ὤφελλες Διί τ ' ἄλλοισίν τε θεοῖσι ῥέξας ἱερὰ κάλ ' ἀναβαινέμεν , ὄφρα τάχιστα σὴν ἐς |
| ἄπειροι : “ ὦ φίλοι , οὐ μέν τι κακῶν ἀδαήμονες εἶμεν . ” καὶ ἀδαημοσύνη ἡ ἀπειρία : “ | ||
| δ ' ἡρώων γένος ἐσμέν . Οὐδέ τι μὴν πολέμου ἀδαήμονες οὐδὲ μόθοιο , ξεῖνοι δ ' εὐχόμεθ ' εἶναι |
| βούλονται δικαίως τιθέναι καὶ τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον , ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι , Ἠλείων δὲ μηδενὶ | ||
| κακονομώτατοι ἦσαν σχεδὸν πάντων Ἑλλήνων κατά τε σφέας αὐτοὺς καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι . Μετέβαλον δὲ ὧδε ἐς εὐνομίην : Λυκούργου |
| τῶν Περσέων , Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη καὶ χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ . Οἱ δ ' εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται | ||
| εἶπε τὸν λύκον σκώπτων “ σοὶ γὰρ δικαίως ὑπὸ φίλων ἐδωρήθη ; ” Λέων ποτ ' ἀνδρῶν βίον ἄριστον ἐζήλου |
| δύας ἐκφυγγάνω . μηδάμ ' ὁ πάντα νέμων θεῖτ ' ἐμᾷ γνώμᾳ κράτος ἀντίπαλον Ζεύς , μηδ ' ἐλινύσαιμι θεοὺς | ||
| ἴτω τεὸν χρέος , ὦ παῖ , νεώτατον καλῶν , ἐμᾷ ποτανὸν ἀμφὶ μαχανᾷ . παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχˈνεύων ματραδελφεούς Οὐλυμπίᾳ |
| Γλυκερή : ἡδεῖα : γνώμη . δέ : γάρ . βασιλήϊος : καὶ ἡ τοῦ βασιλέως , βασιλική : ἰωνικόν | ||
| ε εἰς η καὶ διαστάσει τοῦ ι ὡς βασίλειος βασιλέϊος βασιλήϊος ' . . . . ἀχρεῖον : ἔστι ῥῆμα |
| ' ἔφη : τὸν δ ' οὔ τι θρασὺς πάις Ἀγχίσαο καί περ ἐελδόμενος προσεφώνεεν , οὕνεκ ' ὀρώρει δῆρις | ||
| κεῖται ἀνὴρ ὃν ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο : ἀλλ ' ἄγετ ' ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν |
| τὸν βίον διάπλεκε . Ἡ τῶν φίλων σοι πίστις ἔστω κεκριμένη . Ἀλλ ' Ἀλκιβιάδην τὸν ἁβρόν , ὦ γῆ | ||
| Ἀφροδίτη . ἴαμβοι : ἡ τῶν φίλων σοι πίστις ἔστω κεκριμένη . ἀπὸ τοῦ ι ἐπὶ τὸ ι Ὁμήρου : |
| φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
| οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
| , ὃς δ ' οὔ : πάντες , πλὴν Προκλέουςκαὶ Προκλέης Λέριος . πάντες μὲν Κίλικες κακοὶ ἀνέρες : ἐν | ||
| δ ' οὔ , πάντες , πλὴν Προκλέους : καὶ Προκλέης δὲ Χίος . Πάντες μὲν Κίλικες κακοὶ ἀνέρες : |
| ἢ ὁ τῶν ἀμαθῶν πλοῦτος . , Δου . ὁμοφροσύνη φιλίην ποιεῖ . . , Δημοκρίτου . ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς | ||
| Διὸς λιτόμεσθα , πρὸς αὐτῆς Ἰοχεαίρης , λύσεο μητέρα μοι φιλίην , τὰ δ ' ἄποινα δέδεξο , ὅσσα φέρειν |
| ' ἕξεις , ἄλλοτε παυρότερα , ὥστε σε μήτε λίην ἀφνεὸν κτεάτεσσι γενέσθαι , μήτε σέ γ ' ἐς πολλὴν | ||
| ποτε μὲν τοῖς , ἄλλοτε τοῖσιν εἰς ἀγαθὸν πίπτει καὶ ἀφνεὸν αἶψα τίθησι πρόσθεν ἀνολβείοντ ' , εὐηφενέοντα δ ' |
| ὡς δὴ τοῦ δημιουργοῦ ἰδέαν οὖσαν τὸ ἀγαθόν , ὅστις πέφανται ἡμῖν ἀγαθὸς μετουσίᾳ τοῦ πρώτου τε καὶ μόνου . | ||
| κρατερὰς ὑσμίνας . αἰδομένων δ ' ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται : φευγόντων δ ' οὔτ ' ἂρ κλέος ὄρνυται |
| ποιητὴν οὐδὲ τὸ γράμμα ᾐδέσθη τὸ λέγον μ ' υἷα Λεωπρεπέος κεῖσθαι Κήιον ἄνδρα . κᾆτ ' εἰπὼν ἄττα ἐπιλέγει | ||
| χορῷ : ἀμφὶ διδασκαλίῃ δὲ Σιμωνίδῃ ἕσπετο κῦδος ὀγδωκονταέτει παιδὶ Λεωπρεπέος . φασὶ δὲ αὐτὸν μετὰ τὴν νίκην πλεῦσαι πρὸς |
| ἐνεργητικὸν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ ὦ κλεινὰ Σαλαμίς , σὺ μέν που ναίεις ἀντὶ τοῦ κατοικῇ | ||
| γάνυται : φέρε δ ' ἶνιν ἀπὸ δειράδος εἰναλίας λοχεῖα κλεινὰ λιποῦσα μάτηρ τὰν ἀστάκτων ὑδάτων συμβακχεύουσαν Διονύσωι Παρνάσιον κορυφάν |
| . . . . . . μηδὲ θεῆς προλίπῃ Λητωΐδος ἀκλέα ἔργα . . . . ὡς Ἀγαθοκλεῖος λάσιαι φρένες | ||
| Σὲ δὲ σταλάων ἅμα δάκρυ λίσσετ ' ἀλεξῆσαι μηδ ' ἀκλέα τεῦξαι ἀμοιβὴν σῶι ἱκέτει , θανάτου δὲ κακὰς ἀπὸ |
| παραβεβήκασι , φιλονεικέοντες ἔχθρῃ πρὸς ἀλλήλους , δῆριν ἔχουσι μετὰ ἀδελφεῶν καὶ τοκήων καὶ πολιτέων , καὶ ταῦτα ὑπὲρ τοιουτέων | ||
| τάδ ' ἐγγύθεν . πέλας δ ' αἵδ ' ἀδελφαὶ ἀδελφεῶν . † ἰὼ Μοῖρα βαρυδότειρα μογερά , πότνιά τ |
| δυνατῶς καθαιρεῖ τῆς δυνάμεως , ὧν τὸ μὲν δηλοῖ τὸ βριάει , τὸ δὲ τὸ βριάοντα χαλέπτει . οὐχ ἁπλῶς | ||
| εἰροπόκων ὀίων , θυμῷ γ ' ἐθέλουσα , ἐξ ὀλίγων βριάει κἀκ πολλῶν μείονα θῆκεν . οὕτω τοι καὶ μουνογενὴς |
| ἀγαθοῖς τῆς ἑαυτῶν πατρίδος ; φησί . τὸ γὰρ κεδνῶν τοκέων ἀντὶ τοῦ τῆς πατρίδος . χρύσασπι : ἀντὶ τοῦ | ||
| μετὰ φρεσὶ δ ' ἄλλα μενοίνων , αἳ μὲν ὑπὲρ τοκέων μεμνημέναι , αἳ δὲ καὶ ἀνδρῶν , αἳ δ |
| ἐπιρρημάτων , σαφὲς ἐγένετο . Καταστατέον δὲ καὶ πῶς τὸ ἕκητι ἐγένετο . δόκησιν μὲν ἔχει προϋπάρχουσαν τοῦ ἀέκητι , | ||
| ταῦτα γοῦν φησι τὸν μὲν Τηλέμαχον τηλικοῦτον εἶναι Ἀπόλλωνός γε ἕκητι , τὰς δὲ Τυνδάρεω κούρας ὑπὸ Ἀρτέμιδος ηὐξῆσθαι . |
| παραιφασίῃσι λιλαιομένοισιν ἀρωγὸς ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο , πόροι δέ τις Οὐρανιώνων νίκην εὐχομένοισι καὶ Ἑλλάδα γαῖαν ἵκωμαι , δώσω οἱ | ||
| πάθοιμι . ἄλλος δ ' οὔ τις μοι τόσον αἴτιος Οὐρανιώνων , ἀλλὰ φίλη μήτηρ , ἥ με ψεύδεσσιν ἔθελγεν |
| τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ ' ἀμπέλων , τούτωι δεσπότας μνοΐας κέκλημαι . τοὶ δὲ μὴ τολμῶντ ' ἔχειν δόρυ καὶ | ||
| πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ ' ἀμπέλων , τούτῳ δεσπότας κέκλημαι . τοὶ δὲ μὴ τολμῶντες ἔχειν δόρυ καὶ ξίφος |
| , οὐχ ὡς ἁβροβίων Ἀράβων γένος : οὐ γὰρ ἐν ὄλβῳ ἴσην μοῖραν ἅπασιν ἐπ ' ἀνδράσι θήκατο δαίμων . | ||
| τε καὖθις οὐκ εὐδαιμονεῖ . ] τί δῆτ ' ἐν ὄλβῳ μὴ σαφεῖ βεβηκότες οὐ ζῶμεν ὡς ἥδιστα μὴ λυπούμενοι |
| ὁ Ἀχιλλεύς . παρέδραμε : γράφεται δαμάσσατο . Δηϊδαμείης : παρακοῖτις , Ἀχιλλεύς . Πιμπληΐδι : πεπληρωμένῃ . Μολπῇ : | ||
| ὁ Ἀχιλλεύς . παρέδραμε : γράφεται δαμάσσατο . Δηϊδαμείης : παρακοῖτις , Ἀχιλλεύς . Πιμπληΐδι : πεπληρωμένῃ . Μολπῇ : |
| πιθοῦ μοι : καὶ σύ , παῖ Λαερτίου , χάλα τοκεῦσιν εἰκότως θυμουμένοις , σύ τ ' , ὦ τάλαινα | ||
| βοᾷς . ἄλγησον ἧπαρ ] οὕτως ἄλγησον ὡς μαστιζόμενος . τοκεῦσιν πικρὸν ] συλληπτικῶς χρὴ λέγεσθαι τὸν μητραλοίαν . παρὰ |
| : τίς οὐ δυνάστῃ καὶ λέοντι κηδεύσει ; φρένες δὲ δειλαὶ παρθένων τε καὶ παίδων : σὺ δ ' ἡλίκους | ||
| πάντες γάρ μιν ἔδουσιν , ὅσοι σχεδὸν ἀντιάσωσι , καρκινάδες δειλαὶ καὶ καρκίνοι ἠδὲ καὶ ἄλλοι ἰχθύες , οὓς πάρος |
| φῦλ ' ἀνθρώπων , τὸν δ ' ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν . αὐτίκα δ ' ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν | ||
| ἰὸν ἔχει στόμα : τοῖσι δ ' ἄκανθαι τύμμασι λευγαλέοισιν ἀμυνέμεναι πεφύασι , πικραί τ ' ὀξεῖαί τε χόλου πυρόεντος |
| ᾠδῆς . ξυναὶ θηροσύναι τε λίνων ξυναί τε ποδάγραι : ξυνὰ δέ τ ' ἀνθρώποισι ποδωκέα πάντα γένεθλα ἵπποις ἠδὲ | ||
| τῶν ἐναντίων . ἀλκὴ ] δύναμις καὶ βοήθεια . θ ξυνὰ ] κοινωφελῆ καὶ ὑμῖν καὶ ἡμῖν νομίζω λέγειν . |
| κακόν , ἢ ὅτε Κύκλωψ εἴλει ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ κρατερῆφι βίηφιν : ἀλλὰ καὶ ἔνθεν ἐμῇ ἀρετῇ βουλῇ τε νόῳ | ||
| μάλα πρόφρασσα μετ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν εὔχεσθαι ἐμὲ νικῆσαι κρατερῆφι βίηφιν . Ὣς ἄρ ' ἔφη , Λητὼ δὲ συναίνυτο |
| Ἀχιλῆα πόδας ταχύν : οὐδέ τι πάμπαν ἤθελε λαὸν ὀλέσθαι Ἀχαιϊκὸν Ἰλιόθι πρό , ἀλλὰ Θέτιν κύδαινε καὶ υἱέα καρτερόθυμον | ||
| Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν . εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθ ' Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης γαμβρός κέν μοι ἔοι : τίσω δέ |
| δ ' ἄρα πάντα πονησάμενοι κατὰ κόσμον κάτθεσαν ἐν κλισίῃσι δεδουπότα Πηλείωνα . Τὸν δ ' ἐσιδοῦς ' ἐλέησε περίφρων | ||
| νύ σε τῆλ ' ἀπὸ πάτρης οἰωνοί τε κύνες τε δεδουπότα δαρδάψουσιν . Ὣς ἄρ ' ἔφη δολόεντα μετὰ κταμένοις |
| καὶ ὁ κλυτὸς Ἀμφιάραος : Ἀλλά γ ' ἐμῶν ἐπέων πείθεσθ ' ἀψευδέσι χρησμοῖς , Μὴ κακὸν οἶτον ὄλοισθε παρὲκ | ||
| ἰδεῖν : ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον κείνου γε πείθεσθ ' ἀναξίαις ἑκόντες , οἵ τε κˈρανααῖς ἐν Ἀθάναισιν |
| καὶ τριήκοντα : θᾶϲϲον δὲ καὶ βράδιον ἐκ τῆϲ ἑκάϲτου φύϲιοϲ καὶ διαίτηϲ . δεινοὶ μὲν ὦν οἱ πόνοι , | ||
| ἀώρῳ ξυνουϲίῃ , ὡϲ θᾶϲϲον ἀναρρώϲοντεϲ : ἀγνοέουϲι δὲ τῆϲ φύϲιοϲ τὴν αὐτομάτην προθεϲμίην , ἐφ ' ᾗ πάντα γίγνεται |
| τε ἤγουν τῆς Ἀφροδίτης ὁ ἄριστος ἐν ταῖς βουλαῖς οὐδὲ μεμπτὸς ἐν ταῖς μάχαις τοιούτους λείψει βʹ νέους λέοντας ἔξοχον | ||
| Ὠαριωνείαν ἔλαχεν : τουτέστιν οὐχ ὑπερμεγέθης ἦν , ἀλλὰ τοὐναντίον μεμπτὸς μὲν καὶ εὐτελὴς κατὰ τὴν τοῦ σώματος ὄψιν , |
| οὐ γὰρ σχέτλια ἔργα θεοὶ μάκαρες φιλέουσιν , ἀλλὰ δίκην τίουσι καὶ αἴσιμα ἔργ ' ἀνθρώπων καὶ Ζεύς , ὅς | ||
| Οὐ μὲν σχέτλια ἔργα θεοὶ μάκαρες φιλέουσιν , ἀλλὰ δίκην τίουσι καὶ αἴσιμ ' ἔργ ' ἀνθρώπων . Ἡσιόδου : |
| δὲ ποιητὴς ῥῆμα αὐτὸ οἶδεν : “ οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσάμενος ” καὶ μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονος Αἰακίδαο . . | ||
| λέγει . . . . εἰ μή τις θεός ἐστι κοτεσσάμενος Τρώεσσιν : πρὸς τὸ ἀμφίβολον , εἰ μὴ οὗτος |
| , ἠὲ πολυτρήτοις λιγέως μέλποντας ἐν αὐλοῖς : ἄλλους ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ἔρδει : παιδευτὰς δ ' ἄλλων τοίων ἔργων | ||
| , αὐλῶν ἢ κιθάρης ἢ ἀοιδῆς εὐρύθμοιο ἠὲ καὶ ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ὄντας θήκαντ ' ἢ χλεύῃσι λάλοις μάχλοις τ |
| πολὺν ζήσων χρόνον χὠς ὀλίγον , οὕτως διανοοῦ . ἐγγύας ἄτα ἐστὶ θυγάτηρ , ἐγγύα δὲ ζαμίας . καθαρὸν ἂν | ||
| τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα , ἃ λόγοι μέν εἰσι σύντομοι καὶ αὐτοί , |
| ὑπείληπται πρὸς ἐνίων κατὰ συνεκδρομὴν γεγονέναι ῥήματος ἐν τῷ ὡς ὄφελες , [ ὡς ] εἰ μὴ τὸ ὤφειλον ὑποσυγκέκοπται | ||
| ἀπότασις τοῦ λόγου , οὐκ ἐξ ἄλλου του ἢ τοῦ ὄφελες . Καὶ τοσαῦτα μὲν περὶ συντάξεως τοῦ εἴθε καὶ |
| ' οὔτε θεοῖσι τετιμένος οὔτε βροτοῖσιν . ὣς μὲν καὶ Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα ἐκ γενετῆς : πάντας γὰρ | ||
| γάρ εἰσι , Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτοὺς πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ , ὃ δ ' αὖτ ' ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν . |
| γένος ἀπόλωλε τοκήων , ἀλλ ' ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων σκηπτούχων , ἐπεὶ οὔ κε κακοὶ τοιούσδε τέκοιεν . | ||
| ἔμεν οὐδὲ δέκ ' ἄλλων οἵτε πολύρρηνες πάντων ἔσαν ἐκ βασιλήων . Ἠέλιος δ ' ᾧ παιδὶ τόγ ' ἔξοχον |
| : τὸν μέν ῥα πατὴρ Λυκόοργος ἔπεμπε , τῶν ἄμφω γνωτὸς προγενέστερος , ἀλλ ' ὁ μὲν ἤδη γηράσκοντ ' | ||
| . [ πρόκατε ] : εὐθέως . . καὶ πρόκατε γνωτὸς Μέμνονος : γνωτὸς ? ? ? ? ? ? |
| ἵκοντο σῇ βουλῇ , τῶν δ ' αὖτε κασίγνητοί τε ἔται τε καὶ θαλεροὶ κακότητος ἄδην ἐσάωθεν ἀκοῖται : ἡμέτερον | ||
| δὲ , οἱ κατὰ πόλεμον ἀλλήλους φιλοποιησάμενοι . Ἑταῖροι καὶ ἔται : οἱ τῇ τε ἡλικίᾳ παραπλησίως ἔχοντες καὶ τὸ |
| ἐπακοῦσαι , ὧδ ' ἔρδειν , ἵνα θαῦμα μετὰ φρεσὶ σῇσι δαείης : ὁππότε γάρ μιν πάγχυ κάμῃς ἐνὶ χείρεσι | ||
| λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις , ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται : καὶ |
| γὰρ καλοῦσιν οἱ Ἀττικοὶ τὴν σκιάν . [ ἔπη ] ἡρῷα : οὐκ ἔπη , τὰ ἑξάμετρα . ὁ δὲ | ||
| ὠφελὲς οὐ κέκτηνται . διό μοι δοκοῦσι καὶ οἱ τὰ ἡρῷα παριόντες σιγὴν ἔχειν , . πάντα τὰ ' πιδέξια |
| ὁ Ζεὺς πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . καὶ αὐτὸς μὲν ὁ | ||
| ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη : ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ |
| ἀμείνων , καὶ δὲ συνεργῆσαι δόλια φρεσὶ μητιόωντι καὶ λάθρῃ πρήσσοντι καὶ ὅσσα χρῇζε σιωπῆς . ἐπιτηρητέον δὲ καὶ τὸ | ||
| , ὁρέω σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ πρήσσοντι ἢ καὶ προδιδοῖ πρήγματα τὰ σά : καὶ γὰρ |
| δέσποινα , σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα , Εὐτελίη , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης : σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν , ὅσοι τὰ δίκαι ' | ||
| ' , ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀγάπημα , Εὐτελίη , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης : σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν , ὅσοι τὰ δίκαι ' |
| οὐδὲ μᾶλλον ἱερούς . Μετὰ δέ , ὦ ξεῖνε , εἴσεαι γῆς τε πέρι καὶ ἠέρος καὶ ὕδατος καὶ πυρὸς | ||
| δώσουσι θεοπροπίας ἀγαθῶν τε ἐσσομένων , λυγρῶν τε : καὶ εἴσεαι ἅσς ' ἐθέλησθα . καὶ νεύρων ἀλεγεινὰ πάθη λεπιδωτὸς |
| μειλιχίοισι προσηύδα ποιμένα λαῶν : ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός : Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην | ||
| ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός ἐσσι ξεῖνος , ἐπεὶ πολλοὶ ἴσαν ἀνέρες ἡμέτερον δῶ |
| . ἔτι ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες μακάρτατος . τὸ μέντοι φέρτερος φέρτατος , βέλτερος βέλτατος , ὕστερος ὕστατος οὐκ οἰητέον εἶναι | ||
| ! ! ! ! ! ! βίηφί ] ? τε φέρτατος εἶναι ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ἔσσεται , οὕνεκα γαῖα καὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα ἀμφὶ σάκος πεπόνηται ἀπειρεσίῳ τ ' ἐνὶ κύκλῳ ζῷα πέριξ ἤσκηται ἐοικότα | ||
| ἀφ ' οὗ πόνος καὶ πόντος , καθ ' ὃν πεπόνηται περὶ τὸν πλοῦν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος : πόνων |
| γλαῦκός τις ἐν πόντῳ γαλεοὺς σῖτον ὀψοφάγων καὶ λίχνων ἀνδρῶν ἀγάπημα φέρων κατὰ τῶν ὤμων . τίνα τῷδ ' ἐνέπω | ||
| γ ' ἁλούς , σῖτον ὀψοφάγων . καὶ λίχνων ἀνδρῶν ἀγάπημα φέρων κατ ' ὤμων . τίνα τῷδ ' ἐνέπω |
| Χόλου δέ οἱ οὔ τι ἔγωγε αἴτιος , ἀλλά τις Αἶσα πολύστονος ἥ μιν ἐδάμνα . Εἰ γάρ μοι κέαρ | ||
| διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν . Ἄλλον δ ' ἄλλα κέλευθα φέρον στονόεντος |
| ; ἔφη . Πρῶτον μὲν αὐτῶν τούτων , καίπερ ὄντων γενναίων , ἆρ ' οὐκ εἰσί τινες καὶ γίγνονται ἄριστοι | ||
| γάρ σου ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ κύνας θηρευτικοὺς καὶ τῶν γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς : ἆρ ' οὖν , ὦ |
| . . , [ αὐτὰρ ὁμοῦ Μυσοῖσιν ἐμῷ ὑπὸ πατρὶ δάμασσεν καὶ Φρύγας ] . Τινὲς γράφουσι Μυγδόνας [ ἀντὶ | ||
| ἔφατ ' εὐχόμενος : τὸν δ ' οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν , ἀλλ ' ἀναχωρήσας πρόσθ ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν |
| : “ ἐξ ὀρέων ἐπὶ κάρ ' μηνύθει δέ τοι ἔργ ' ἀνδρῶν . ” ἐπικάρσια πλάγια , οὐ κατ | ||
| πολλῶν πιστὸν ἔχουσι νόον . Παύροισιν πίσυνος μεγάλ ' ἀνδράσιν ἔργ ' ἐπιχείρει , μή ποτ ' ἀνήκεστον , Κύρνε |
| , ἑκηβόλον ἔθνος ὀϊστῶν : καὶ γὰρ τοῖς πλέονές τε γαμήλια λέκτρα γυναῖκες κεκριμέναι μεθέπουσι καὶ εὐνάζονται ἅπασαι νύκτας ἀμειβόμεναι | ||
| λογίζεται . οὐδὲ παρθένον αἰτῶν οὐ σκοπῶν ἐστιν , ὅτι γαμήλια μέν τις δῶρα διδοὺς οὔπω δῆλον ποιεῖ τῷ πατρὶ |
| ὣς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε : χαλκόν : Λ . . Πηλείωνι δαμείς : ἡ διπλῆ πρὸς τὸ σχῆμα . . | ||
| φρονέους ' ἀγορεύεις ; Οὐ γάρ τοι σθένος ἐστὶν ἀταρβέι Πηλείωνι μάρνασθ ' , ἀλλὰ σοὶ ὦκα φόνον καὶ λοιγὸν |
| ἀνυμνήσαντα : καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι , παντοῖοι τελέθοντες , ἐπιστρωφῶσι πόληας . καὶ γὰρ αὐτὸς ᾤετο ξένοις | ||
| ἐτίμων , εἴ γε τότε μάλιστα δὴ οἱ θεοὶ παντοῖοι τελέθοντες ἐπεστρωφῶντο πόληας , καὶ τούς τε ἀγαθοὺς δι ' |
| δ ' ἀθανάτοισιν ἀρῆς γένεο κρυεροῖο , σῇσι δ ' ἐπιφροσύνῃσιν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντος ἄψορρον ἐξαῦτις ἀμειλίκτων ὑπὸ δεσμῶν ἠλύθομεν | ||
| ἀλλὰ δέδοικα τὸ δίκαιον παραβῆναι . γενέθλην : ἔμβρυον . ἐπιφροσύνῃσιν : γράφεται ἐφημοσύνῃσιν . Ὑλλικῷ : ἀπὸ τοῦ Ὕλλου |
| ἔπειτα ὀστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν εὖ διαγιγνώσκοντες : ἀριφραδέα δὲ τέτυκται : ἐν μέσσῃ γὰρ ἔκειτο πυρῇ , τοὶ δ | ||
| ἔειπεν : “ Χαλκιόπη , ὡς ὔμμι φίλον τερπνόν τε τέτυκται , ὧς ἔρξω . μὴ γάρ μοι ἐν ὀφθαλμοῖσι |
| ἑτέρων , πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν θαύματα ἐπιδεικνύντων , πολλῶν δὲ τερατοσκόπων τέρατα κρινόντων , μυρίων δὲ ῥητόρων δίκας στρεφόντων , | ||
| πίνουσιν ὕδωρ καλῆς Ἀρεθούσης . Καί μοι δοκεῖς οὐδὲν τῶν τερατοσκόπων καλουμένων κρείττων εἶναι , ἀλλ ' οὐδὲ τῶν ἄλλων |
| ἵκηαι τῷδ ' αὐτῷ ἐνὶ χώρῳ , ἀπεσσόμεθ ' : οἰόθι δ ' αὐτός λίσσεό μιν πυκινοῖσι παρατροπέων ἐπέεσσιν . | ||
| : τὸν ἔρωτα εἶναι μέγα στύγημα τοῖς ἀνθρώποις λέγει . οἰόθι δ ' ἀντικρύ : μόνος δὲ πρὸς τὴν Μήδειαν |
| οὔ , πάντες , πλὴν Προκλέους , καὶ Προκλέης ” Λέριος . ” διεβέβληντο γὰρ ὡς κακοήθεις οἱ ἐνθένδε ἄνθρωποι | ||
| . ἄμφω γὰρ ταῖς ἡδοναῖς ἐγκυλίονται . ὁ Δημόδοκος Μιλήσιος Λέριος ἦν τὸ γένος : πολλὰ δ ' ἀποσκώπτων τοὺς |
| ' ἀσπίδα μὲν πρόσθ ' ἔσχετο πάντος ' ἐΐσην , ἐγχείῃ δ ' αὐτοῖο τιτύσκετο , καὶ μέγ ' ἀΰτει | ||
| . Οἶδα γὰρ ὡς οὔ τίς με δυνήσεται ἐγγύθεν ἐλθὼν ἐγχείῃ δαμάσασθαι ἐπιχθονίων ἡρώων , οὐδ ' εἴ περ στέρνοισι |
| εὐρὺς ὕπερθε κάρηνα , πόδας δασύς , ὄμμασιν αἶθοψ , μούνοισι ξανθοῖς φοινισσόμενος στομάτεσσιν . ἔδρακον , οὐ πυθόμην , | ||
| Δοκέω δὲ ἔγωγε καὶ ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας Πέρσῃσι μούνοισι μάχεσθαι : ἀλλὰ παρ ' ἡμῖν μὲν μούνοισι τοῦτό |
| ὑπ ' ἐκείνου προηγμένους προσήκει μὴ πάντως δυνάμει καὶ χρήμασι πεποιθότας ἀντέχεσθαι πραγμάτων , ἀλλ ' ἐμπειρίᾳ καὶ συνέσει , | ||
| παρανομίαν καὶ διὰ τὸ ταῖς τοῦ σώματος ὑπεροχαῖς καὶ ῥώμαις πεποιθότας καταδουλοῦσθαι μὲν τοὺς πλησιοχώρους , ἀπειθεῖν δὲ τοῖς περὶ |
| πάντεσσιν , ἀκοινώνητε δὲ μούνη , αὐτοπάτωρ , ἀπάτωρ , ἐρατή , † πολύγηθε , μεγίστη , εὐάνθεια , πλοκή | ||
| τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ ' ἐρατή τε Διώνη Μηλόβοσίς τε Θόη τε καὶ εὐειδὴς Πολυδώρη |
| καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ : οὐκ ἄρα σοί γ ' ἐπὶ εἴδεϊ καὶ φρένες ἦσαν . καὶ Ἡσίοδος : οὐκ ἄρα | ||
| “ ὢ πόποι , οὐκ ἄρα σοί γ ' ἐπὶ εἴδεϊ καὶ φρένες ἦσαν . οὐ σύ γ ' ἂν |
| , ὑπήγαγον ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς , ὥστε σε μὴ μέμψεσθαι τὴν ἀπ ' ἐμέο τοι ἐσομένην δίκην . Ὡς | ||
| τοῖς δ ' ἄλλοις πολίταις τε καὶ νεοπολίταις προύλεγεν οὐδενὶ μέμψεσθαι περὶ οὐδενός . Ὧν ἀναγινωσκομένων δέος ἅπαντας ἐπεῖχε , |
| γινομένη παραμύθιον . παρὰ δέ τισι τῶν βαρβάρων κἀν τοῖς κήδεσι παρείληπται τῆς κατὰ τὸ πάθος ἀκρότητος τῇ μελῳδίᾳ παραθραύσουσα | ||
| ὡς ἔθος αὐταῖς ἐστι πενθεῖν ἐπὶ τοῖς ἀναγκαίοις τῶν συγγενῶν κήδεσι . Μετὰ δὲ τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὕπατοι καθίστανται Σπόριος |
| ΚΑΙ ΒΕΡΟΝΙΚΙΑΝΟΣ . Εἰσὶν δὲ μετ ' αὐτὸν διάδοχοι φιλοσοφίας Ἐπίγονός τε ὁ ἐκ Λακεδαίμονος , καὶ Βερονικιανὸς ὁ ἐκ | ||
| ΚΑΙ ΒΕΡΟΝΙΚΙΑΝΟΣ . Εἰσὶν δὲ μετ ' αὐτὸν διάδοχοι φιλοσοφίας Ἐπίγονός τε ὁ ἐκ Λακεδαίμονος , καὶ Βερονικιανὸς ὁ ἐκ |
| ἐρέει : σοὶ δ ' αὖ νέον ἔσσεται ἄλγος χήτεϊ τοιοῦδ ' ἀνδρὸς ἀμύνειν δούλιον ἦμαρ . ἀλλά με τεθνηῶτα | ||
| ζῶντά τ ' εὐσοίας χάριν . Τίς δ ' ἂν τοιοῦδ ' ὑπ ' ἀνδρὸς εὖ πράξειεν ἄν ; Ἐν |
| Αἰήτου ὦ Αἰήτη , ὡς παρὰ Ἀπολλωνίῳ , Αἰήτη , σχέο μοι τῷδε στόλῳ , καὶ τὸ καλλιλαμπέτης καλλιλαμπέτου ὦ | ||
| ' ἄρ ' Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν : Ἥφαιστε σχέο τέκνον ἀγακλεές : οὐ γὰρ ἔοικεν ἀθάνατον θεὸν ὧδε |
| βίης ἐπιδευέες εἰμὲν ἀντιθέου Ὀδυσῆος , ὅ τ ' οὐ δυνάμεσθα τανύσσαι τόξον : ἐλεγχείη δὲ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . | ||
| αὔτως γὰρ ἐπέεσς ' ἐριδαίνομεν , οὐδέ τι μῆχος εὑρέμεναι δυνάμεσθα , πολὺν χρόνον ἐνθάδ ' ἐόντες . Ἀτρεΐδη σὺ |
| τελοῦσιν , ἀλλ ' ὑπὸ μαχλοσύνης καὶ τῶν λέχος αὖθι λίποντο . εἰ δὲ μεσουράνιον κατέχῃ Φαέθων μετ ' Ἄρηος | ||
| πολλοὶ δ ' Ἀργείων οἳ μὲν δάμεν , οἳ δὲ λίποντο , πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ , Ἀργεῖοι |
| Καλυψώ , δῖα θεάων , [ ἐν σπέεσι γλαφυροῖσι , λιλαιομένη πόσιν εἶναι : ] ὣς δ ' αὔτως Κίρκη | ||
| δ ' αὔτως Κίρκη κατερήτυεν ἐν μεγάροισιν Αἰαίη δολόεσσα , λιλαιομένη πόσιν εἶναι . ἀλλ ' ἐμὸν οὔ ποτε θυμὸν |
| ' ἐς πεδίον τὸ Ἀρήιον ἠπείγοντο . τόσσον δὲ προτέρω πέλεν ἄστεος ἀντιπέρηθεν , ὅσσον τ ' ἐκ βαλβῖδος ἐπήβολος | ||
| Ἀργείων Πριάμοιό τε κύδιμον ἄστυ : ἀλλ ' οὐκ ἀνθρώποισι πέλεν δέος , οὐδ ' ἐνόησαν αὐτῶν ἐννεσίῃσι θεῶν ἔριν |
| φέρεσθαι , τοσοῦτόν μοι παρεδίδου : ἐγώ τε νῦν οὐδενὶ φθονῶ , ἀλλὰ πᾶσι τοῖς φίλοις καὶ ἐπιδεικνύω τὴν ἀφθονίαν | ||
| αὐτοὶ νομίζετε : εἰ δ ' ὁμοίους τινάς , οὐ φθονῶ , βουλοίμην δ ' ἄν , εἴπερ ὑμεῖς δικαίως |
| γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν δέ μοί ἐστιν αὖτις ἀριζήλως εἰρημένα μυθολογεύειν | ||
| κάτ ' [ εἰς Κόρινθον ] οὐ Μαγνησίαν ναῖεν : ἀλόχῳ δὲ Κολχίδι συνάστεος θράνου Λεχαίου τ ' ἄνασσε : |
| ἰξευτῆρι ἄγρη νόσφι πόνοιο : πόνῳ δ ' ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ μούνη , καὶ φόνος οὔτις : ἀναίμακτοι δὲ πέλονται | ||
| δὲ γυναῖκας . ” καὶ παρθενοπίπας ὁ παρθένους περιβλεπόμενος . ὀπηδεῖ ἀκολουθεῖ . ὄπιδα ἐπιστροφὴν καὶ ἐντροπήν : “ οὐκ |
| Μεχεμέτει , εὐτυχεῖ , νικητῇ , τροπαιούχῳ , θριαμβευτῇ , ἀηττήτῳ , κυρίῳ γῆς καὶ θαλάσσης θεοῦ θελήματι , Κριτόβουλος | ||
| καί , εἴ τις ἔστι μοι πολέμων ἐμπειρία καὶ τύχη ἀηττήτῳ μέχρι νῦν γενομένῳ , καὶ τάδε μοι πάντα τοὺς |
| ' ἐκτὸς ἔβην : ἔφθην αἰνήσας πρὶν σοῦ κατὰ πάντα δαῆναι ἤθεα : νῦν δ ' ἤδη νηῦς ἅθ ' | ||
| κεν αὐτοῦ πάντες ἀπὸ ζωῆς ἐλίασθεν νώνυμνοι καὶ ἄφαντοι ἐπιχθονίοισι δαῆναι ἡρώων οἱ ἄριστοι ἀνηνύστῳ ἐπ ' ἀέθλῳ , ἀλλά |