| τρόπον ἀλλήλοις συμπλεκομένων στοιχείων . εἰ δέ τις μίαν μὲν ὑποθήσεται τὴν ἅπαντος πλήθους τε καὶ μεγέθους αἰτίαν πρώτην , | ||
| τυγχάνειν ἀξιώσει , μήποτε πᾶσαν ἀναιρεῖ ζήτησιν . εὐθέως γὰρ ὑποθήσεται ἕκαστος ἡμῶν τὸ τὰ τρία τέσσαρα εἶναι , καὶ |
| : οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε , συνάπτων κἀνταῦθα τρόπον τινὰ καὶ συντιθεὶς ἐφεξῆς | ||
| : οὐ γὰρ ὀΐω οὐδέ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαί τε τραφέμεν τε . Καὶ ἐπ ' ἄλλου ἄλλος αὖθις , |
| , αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές : ἄγχι γὰρ αἰνῶς αὐλῆς καλὰ θύρετρα , | ||
| τῆς ἰδίας ὀμνύῃ συμφορᾶς : οὐ μὰ Ζῆν ' , Ἀγέλαε , καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο . καὶ Δημοσθένης : |
| παρελθὼν - δὲ τὴν ὕλην φησίν : οἶον ἀκείνητόν τε θέλει τῶι παντὶ ὄνομα εἶναι . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
| ὁ θέλων ὁμοιοῦσθαι τῷ θεῷ ἐφ ' ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν θέλει καὶ κατὰ τὴν γνῶσιν ὁμοιοῦσθαι αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν |
| αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
| χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
| ἀντὶ γὰρ τῆς σφεδαπός τὸ ἀλλοδαπός παρήχθη , καὶ οὐ τολμῶ τοῦτο φάναι , ὡς τὸ ἄλλος ἀντωνυμία ἐστίν , | ||
| κακίαν κατηγοροῦντα , ὡς ἐγὼ τεττάρων οὐσῶν Στρατοκλέους θυγατέρων οὐδεμιᾷ τολμῶ συνευπορῆσαι προικός , καὶ ταῦτ ' ἔχων , ὡς |
| καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ ? ⌊ ' ὑπερνικᾶν κακόν . κρίνει φίλους ⌊ ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⌊ τὸ πῦρ | ||
| ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο . καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς |
| τέκνον . Ἀλλ ' ἦ παραφρονεῖς ; Κριβανίτας , ὦ τέκνον . Ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . | ||
| τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος , καὶ αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ τέκνον , ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα . καὶ αὐτὸς μὲν |
| περὶ ἀναμνήσεως ἄπορος δοκεῖ εἶναι ὁ λόγος , εἰ ἡ παρηγορία τῶν συμπτωμάτων τῶν ἐνεστώτων ἐστίν , ἡ δὲ ἀνάμνησις | ||
| , νουθετεῖν , ἐπανορθοῦσθαι , σωφρονίζειν . παραμυθία παραμύθιον , παρηγορία , κουφισμὸς ἐπικουφισμὸς καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ κούφισις , νουθεσία |
| καὶ τὸ πλῆθος δὲ τῶν ἱππέων ἵππον λέγουσι . . ση : ὅτι οἱ δισχίλιοι δαρεικοὶ γίνονται ἀργυρίου τάλαντα δέκα | ||
| εὐθεῖα φερέσθω κατὰ τῆς ΑΔΒ εὐθείας ἑλκομένη διὰ τοῦ Ε ση - μείου οὕτως ὥστε διὰ παντὸς φέρεσθαι τὸ Δ |
| ἱκανῶς ὑμᾶς μεμαθηκέναι νομίζω : ὅτι δὲ ἡ ἐμὴ μήτηρ ἐπηνέγκατο , ῥᾳδίως ἐγὼ δείξω . πρῶτον μὲν γὰρ Πολυαράτου | ||
| μὲν ἐμὴ μήτηρ οὐκ ἐπηνέγκατο προῖκα , ἡ δὲ τούτων ἐπηνέγκατο , ἐνθυμεῖσθε ὅτι περιφανῶς ψεύδεται . πρῶτον μὲν γὰρ |
| Ἑλληνικοῖς γάμοις τὴν προτέραν ἁμαρτίαν καλύψαι . τουτέστιν : ἡ ἐμὴ μέχρι γήρως συμβίωσις ἀδοξίαν σοι προσετρίβετο . οἷον : | ||
| Λήδαι Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι , Φοίβη Κλυταιμήστρα τ ' , ἐμὴ ξυνάορος , Ἑλένη τε : ταύτης οἱ τὰ πρῶτ |
| εἰσιν ἢ ἵπποι ἢ ἀστέρες , ἀλλὰ τὴν φύσιν αὐτῶν γινώσκει . τοῦτο οὖν βούλεται δηλοῦν τὸ φιλοσοφία ἐστὶ γνῶσις | ||
| ὑπ ' αὐτῶν , ὁ δὲ ἀκόλαστος οὐδ ' ὅλως γινώσκει , εἰ κακαί εἰσιν αἱ αἰσχραὶ ἐπιθυμίαι ἀλλ ' |
| ἐπὶ σεμνοῖσιν λόγοισι καὶ σκαριφησμοῖσι λήρων διατριβὴν ἀργὸν ποεῖσθαι , παραφρονοῦντος ἀνδρός . Ἄγε δὴ χαίρων , Αἰσχύλε , χώρει | ||
| λιγυρῇ θέλγουσιν ἀοιδῇ . Μαίνεσθαι , συνήθως μὲν ἐπὶ τοῦ παραφρονοῦντος , παρὰ δὲ τῷ Ποιητῇ καὶ ἐπὶ τῆς σφοδρᾶς |
| νόος ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις | ||
| , καθάπερ ἐν ἀρχᾷ τῶ λόγω εἶπον , αὐτὸς γὰρ ἀρχὰ καὶ πρᾶτον : θεῖος δὲ ὁ κόσμος καὶ τὰ |
| . ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
| διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
| λέγειν ἄντα σέθεν , τοῦ νῶι θεοῦ ὣς τερπόμεθ ' αὐδῇ . ὃ δ ' ἐπελάβετό τινος τῶν οὐκ ὀρθῶς | ||
| ' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς ” ἐναλίγκιος αὐδῇ . ” οὐ στοχασάμενος δὲ ὁ ἐπιγράψας τὸ τελευταῖον |
| ' ξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι ; Δέδρακα τοὔργον , εἴπερ ἥδ ' ὁμορροθεῖ , καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας | ||
| , ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή : τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| μὲν ἦμεν , μεταδιδόμεν δὲ ἰσότατος , ἢ μεταδιδόμεν μὲν ἰσότατος , μὴ κοινωνικὸν δὲ ἦμεν . ἐγκρατέα δὲ πῶς | ||
| μὲν φίλος καὶ εὐτυχίας κοινωνὸς κουφότατος , καὶ συμφορῶν κοινωνὸς ἰσότατος : ὁ δὲ κόλαξ εὐτυχίας μὲν κοινωνὸς ἀπληστότατος : |
| οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
| , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
| ἄν τις τὰ πολλὰ λέγοι ; ἔτι γὰρ καὶ νῦν ἐναργὴς ἡ κίνησις τοῦ θεοῦ . τοῦτο μὲν , ὡς | ||
| καὶ τρυφῇ δεδωκὼς καὶ βραχὺ φροντίζων εὐκλείας , ἦν ἀπόδειξις ἐναργὴς τοῦ μεστὸν αἰσχύνης εἶναι πρᾶγμα τοὺς μίμους . οἷος |
| γαμηλίων τε καὶ γενεθλίων οὕτως ὀνομαζομένων : καὶ ὅτι ὁ γάμος αἴτιος τοῦ τε ὀνομασθῆναι τούτους τοὺς θεοὺς καὶ τιμᾶσθαι | ||
| τὴν κοινωνίαν . ἀμέλει καὶ ταύτῃ χωρεῖ τοῖς πολλοῖς ὁ γάμος . οὐ γὰρ ἐπὶ παίδων γενέσει καὶ βίου κοινωνίᾳ |
| τοὐμὸν ἀμπτυχαί τ ' ἐλεύθεροι , ἐπεὶ πατρὸς πέπτωκεν Αἴγισθος φονεύς . φέρ ' , οἷα δὴ ' χω καὶ | ||
| Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν , ὄπισθε δὲ εἵπετό οἱ ὁ φονεύς . Στὰς δὲ οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν |
| φθάσαντα . ἠμφιεσμένος : ἐνδεδυμένος . ἥδεται : ἡδύνεται . ἦισεν : ὕμνησεν . θηρᾷ : ἀγρεύει . θυμηδίαν : | ||
| οἴκους . εὐτραπέζους ] ἤγουν ἐν συμποσίοις . ἔμελψεν ] ἦισεν . ἁγνᾶι ] ἐν παρθενικῆι . δ ' ] |
| . Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες , ἔφη , οὐ φθονήσω : ἀλλὰ πότερον ὑμῖν , ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις , | ||
| ἀριστεῦσαι : εἰ μὴ δύναμαι κατορθῶσαί τι αὐτός , οὐ φθονήσω ἄλλῳ τοῦ ποιῆσαί τι γενναῖον : ἔστω ταῦτα ὑπὲρ |
| καὶ ὀργῆς , καὶ ἀπειροκαλίας , καὶ φιλοχρηματίας , καὶ φιλοδοξίας . Κἂν τὴν λοιπὴν Ἑλλάδα ἐπίῃς , ἀφθονίαν ὄψει | ||
| θελῆσαι κτίσαι καὶ τὸ νομοθετῆσαι τίς οὐ φήσει πάθος εἶναι φιλοδοξίας ; δῆλον δ ' ἐστὶ τοῦτο ἐξ ὧν ἐν |
| οὔ με μὴ λάθῃ φλέγων ὀφθαλμός , ἥτις ἀνδρὸς ᾖ γεγευμένη : ἔχω δὲ τούτων θυμὸν ἱππογνώμονα . Πολλῶν δὲ | ||
| με μὴ λάθηι φλέγων ὀφθαλμός , ἥ τις ἀνδρὸς ἦι γεγευμένη . Πῶς ἄν τις αἴσθοιτο ἑαυτοῦ προκόπτοντος ἐπ ' |
| ρπʹ ὧν τελευταῖος ” εἰπεῖν , σύ τ ' οὐδὲν ἐκμαθοῦσα κερδανεῖς “ . μετὰ δὲ τὸν μϚʹϚʹ , κῶλον | ||
| ὑπάρχει εἰπεῖν ] † ἤγουν διηγήσασθαι τ ' ] καὶ ἐκμαθοῦσα ] † ἤγουν μαθοῦσα κερδανεῖς ] † ὠφεληθήσῃ † |
| ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε : οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον . ἀπόφθεγμα αὐτοῦ | ||
| ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ : τάλας ἐγώ , οὔτε τὴν Ἥραν |
| πρόσωπον ἄρ ' ἐλάνθανες : ὦ εἰρήνη , ἐμὲ δηλονότι ἐλάνθανες . Γ ὥσπερ ὁ γεγραμμένος : ἀνθέμων , ἀντὶ | ||
| καὶ ἔρωτα αὐτῆς ἔχειν βούλεται . τὸ πρόσωπον ἄρ ' ἐλάνθανες : ὦ εἰρήνη , ἐμὲ δηλονότι ἐλάνθανες . Γ |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| . Ἑρμηνεία . Πηδήματα σ | χης σ . Χωρικοῦ ἐνθύμησις , ἐνιαυτοῦ ζήτημα . Ἑρμηνεία . Νοῦς ἀπαίδευτος οὐδὲν | ||
| τῶν ἔργων βουλή : Ἐπιμηθεὺς δὲ ἡ μετὰ τὸ πρᾶξαι ἐνθύμησις , ἤγουν ἡ μετὰ τὸ κακῶς ἐκβῆναι τοῦ πράγματος |
| ταῦτα διαπυνθανόμενος . Θέντες οὖν ἕκαστα τῶν σῶν ᾗπερ αὐτὰ προήγαγες , ἀποκρινούμεθά σοι πρὸς αὐτὰ συμμέτρως . Ἐπέστησας γὰρ | ||
| φιλοῦσαν : εἶτά με τυμβωρύχων χερσὶ παρέδωκας καὶ ἐκ τάφου προήγαγες εἰς θάλασσαν καὶ τῶν κυμάτων τοὺς πειρατὰς φοβερωτέρους ἐπέστησας |
| γίνονται φωνηέντων . Ἀλλ ' ἰδού , φασί , τὸ παμφαής ἀπὸ καθαροῦ τοῦ φάος σύγκειται : πῶς οὖν οὐ | ||
| ' ὁ χάλκασπις ἀνὴρ θεοῖς πλάθει πᾶσιν , θείῳ πυρὶ παμφαής , Οἴτας ὑπὲρ ὄχθων . Ἕρπ ' , εἰ |
| Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
| ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
| μηδὲν ὦ κἂν μηδὲν ἕρπω , τήν γε δράσασαν τάδε χειρώσομαι κἀκ τῶνδε : προσμόλοι μόνον , ἵν ' ἐκδιδαχθῇ | ||
| ἐκεῖνον οὐ δυνήσομαι ἀδικῶν , τὰ δ ' ἄλλα ῥᾳδίως χειρώσομαι . Ὑπερήφανόν που γίγνεθ ' ἡ λίαν τρυφή , |
| μητρὸς λόγῳ τὸ σημεῖον : τί γὰρ τὸ κατεπεῖγον μὴ συναινέσαι τὸν γάμον τοῦ νεανίσκου τὴν μητέρα τῇ θυγατρὶ ἑαυτῆς | ||
| τῇ τοῦ πατρὸς γνώμῃ καὶ τῇ τῆς μητρὸς ταῦτά σοι συναινέσαι . εἶπε μὲν οὖν οὕτως ὁ Κῦρος , ὅμως |
| ποτε , τὰ δ ' ἄλλα συγχεῖ πάνθ ' ὁ παγκρατὴς χρόνος , ἄριστα δὴ ἀνθρώπων λέγοντι . ἐγκύκλιοι γὰρ | ||
| τριμέτρων ἀκαταλήκτων οβʹ , ὧν τελευταῖος : ἀμφοῖν γένηται τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι πάσαις καὶ ἐπὶ τῶι |
| γάρ . ὡς φωνὴ φωνῶ , αὐδὴ αὐδῶ , σιγὴ σιγῶ , οὕτως ἅρπη ἁρπῶ . οὕτω Φιλόξενος Περὶ Ῥωμαίων | ||
| ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί . τὰ δ ' ἄλλα σιγῶ : βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν : οἶκος δ |
| τις ἄλλος εἴρξῃ τὰς παρ ' ἐμοῦ δωρεὰς λαβεῖν τὴν Φιλοδήμου θυγατέρα γαμου - μένην , ἃ πέμπω δέδωκα , | ||
| ἠγνοεῖτο . Ἐμοὶ δέ , ὦ Ἀθηναῖοι , ἐκ τῆς Φιλοδήμου θυγατρὸς καὶ Φίλωνος ἀδελφῆς καὶ Ἐπικράτους τρεῖς παῖδές εἰσι |
| στρατιῶται καὶ οἱ πάλαι στρατιῶται , καὶ τίς δὴ οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων | ||
| ἀρχιστράτηγος : Ἄκουσον , δίκαιε Ἁβραάμ : διότι εὗρεν ὁ κριτὴς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς καὶ τὰς δικαιοσύνας ἐξ ἴσου , |
| τὸ γένοιτ ' ἄν . Διὸς οὐ παρβατός ἐστιν μεγάλα φρὴν ἀπέρατος . μετὰ πολλῶν δὲ γάμων ἅδε τελευτὰ προτερᾶν | ||
| προσῆγε τὴν χεῖρα τῷ αἰδοίῳ ἔλεγεν χεῖρες μὲν ἁγναί , φρὴν δ ' ἔχει μίασμά τι . : ὁ αὐτός |
| : τὸ δὲ προσθεῖναι , οὐχ ὅτ ' ἂν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκων , δῆλον ὅτι τῆς αὐτοῦ τοῦ | ||
| ἔργα μήποτε θεοῦ βουλήματί ἐστι : καὶ γὰρ οὐδεὶς ἦν ἀλλότριος λογισμὸς τῶν εἰωθότων ἐν τῇ ψυχῇ κατοικεῖν εἴσω . |
| , ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
| ' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
| Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
| ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
| λαὸς ἅλις ὃς κεῖται νεκρός . τοσαῦτ ' ἔλεξε . σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος ἐκ τάξεων ὤρουσε κἀπήινει λόγους . | ||
| δειροτομῆσαι . καί κεν Τηλέμαχος τάδε γ ' εἴποι , σὸς φίλος υἱός , ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς |
| ιγʹ : τὸ ιδʹ ” ἦρί τ ' ἐπερχομένῳ βρομία χάρις “ δακτυλικὸν ὅμοιον τῷ ιδʹ : τὸ ιεʹ ” | ||
| ὅτι ἔξεστι καὶ νῦν αὐτὸν τιμῆσαι , οὐ γὰρ ἡ χάρις ἀπώλετο : καὶ αὔξησον αὐτό : ὅτι μᾶλλον δέξεται |
| ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
| οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
| τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
| ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
| δὲ ὅπως τὰ παρόντα βελτίω γενήσεται συμβουλεῦσαι , τοῦτ ' ἔμφρονος ὡς ἀληθῶς συμβούλου : ὅπερ οἱ ἄλλοι εὖ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῦτο λαμβάνουσα τὰς ὁρμάς : οἷς πολλῆς πάνυ καὶ ἔμφρονος δεῖ τῆς πρώτης ἐπιστάσεώς τε καὶ ἀγωγῆς , εἰ |
| σῖγα ἐπίρρημα καὶ τὸ γα βραχὺ ὡς εἴρηται . Ξ σίγα ] σιώπα . τῶνδ ' ] ὧν ἀκούεις . | ||
| ἀπὸ τοῦ ἠρεμῶ γίνεται ἠρέμα , καὶ ἀπὸ τοῦ σιγῶ σίγα , οὕτως καὶ ἐκ τοῦ ὁρῶ ὅρα , καὶ |
| : τότ ' ὄρη λαλεῦσι φωναῖς , φιλέρημος δὲ νάπαισιν λάλος ἀνταμείβετ ' ἀχώ : πιθαναὶ δ ' ἐργατίδες σιμοπρόσωποι | ||
| συμ - φέρει εἰ καὶ ἡ γαμηθεῖσα λοίδορός τις καὶ λάλος καὶ μοιχάς , φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ οἰκοδομεῖν . τὰ |
| ἄγων : Ἡσυχάζων . . προβατίου βίον : Μωροῦ καὶ ἀνοήτου : [ διὰ τὸ ἀδρανὲς τῆς διανομῆς τῶν πραγμάτων | ||
| καὶ φροντιστοῦ ἀνδρός , εἰ δὲ εἰς τὰ ἀριστερά , ἀνοήτου . εἰ δὲ εἰς τῶν ἄλλων μερῶν οἷον δή |
| εἰσαΐουσι μόνον τιθασεύτορες ἄνδρες . θαῦμα δὲ καὶ τόδ ' ἄκουσα , κραταιοτάτους ἐλέφαντας μαντικὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν κέαρ , | ||
| ' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί τε λέξαι θυμὸς |
| / καὶ τοῦ λοιποῦ τοῖς σύμπασιν ἦν πρᾶιός τε καὶ σώφρων . / Κτησίας καὶ Ἡρόδοτος , Διόδωρος καὶ Δίων | ||
| δὲ ἐπὶ τοῦ τρίτου γεννώμενος ἔσται πλούσιος καὶ πεπαιδευμένος , σώφρων , δίκαιος , ἰδιοπράγμων , εὐσεβής , εὐμετάδοτος καὶ |
| , ὅτι ἐκ μὲν τοῦ πράως τὰ δυσχερῆ φέρειν ὁ ἀνθρώπινος τρόπος εὐλόγιστος ἀναφαίνεται καὶ πρὸς τὸ παρὸν ἐπελαφρύνων τὰ | ||
| ἔξω σώματος πάντῃ καὶ γενέσεως , ὁ δὲ λόγος ὁ ἀνθρώπινος μετὰ τούτων ἐστίν , ἔστ ' ἂν ἡ ψυχὴ |
| τὸ δὲ νηλής ἀπὸ τοῦ λῶ , ὃ σημαίνει τὸ θέλω , κατὰ στέρησιν ὁ φευκταῖος καὶ μὴ θελόμενος . | ||
| αου , λείψαντα συναμφότερον , ποιεῖν Μο κδ . Ἐπεὶ θέλω τὸν ὑπὸ τοῦ αου καὶ τοῦ βου , λείψαντα |
| δὲ φάρμακον τεύχουσα κἀμοῦ μισθὸν ἐνθήσει ποτῷ : ἐπεύχεται , θήγουσα φωτὶ φάσγανον , ἐμῆς ἀγωγῆς ἀντιτείσεσθαι φόνον . τί | ||
| τοίνυν καὶ πρὸς ὀξύτητα διανοίας παρελήφθη ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος , θήγουσα τὴν ψυχὴν καὶ πρὸς ἐπίσκεψιν τῶν ὄντων ἀκρίβειαν παρεχομένη |
| εἰς ἀγαθὸν γενήσεται , χρήσεται δὲ καὶ δόλοις καὶ πράγμασι κρυφίοις : εἰ δὲ ὕπαυγός ἐστιν ἡ Σελήνη ἐν τοῖς | ||
| ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων , οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας ἄρκυσιν θηρεύομεν , ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν |
| Αἴσονος γὰρ παῖς ἐπιχώριος οὐ ξείναν ἱκάνω γαῖαν ἄλλων . φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικˈλῄσκων προσαύδα . ὣς φάτο | ||
| γὰρ παῖς ἐπιχώριος ὑπάρχων οὐκ εἰς ξένην ἥκω γῆν . φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικλῄσκων προσηύδα : παρὸ ἰατρὸς |
| τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
| ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
| : οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
| δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| εἰσιν οἱ μάρτυρες , ἀλλὰ τοῦ σημείου : ἡ γὰρ μοιχεία σημεῖόν ἐστι τοῦ φόνου : εἰ μὲν γὰρ ἐκρίνετο | ||
| φόνος ἐστὶν ἡ οὐσία , οὔτ ' αὖ πάλιν ἡ μοιχεία , οὔτε τι τῶν ὁμοίων κακῶν : ἀλλ ' |
| : εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
| ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
| ηὐξημένον . Ὁ μὲν λόγος θαυμαστὸς , ὁ δὲ λέγων ἄπιστος : ἐπὶ τῶν ἐπαγγελλομένων μείζω ἢ δύνανται . Ὁ | ||
| ἢ πλῆθός τι τοιαύταις ψυχαῖς κεχρημένον , οὐδεὶς οὕτως ἦν ἄπιστος , ὡς μὴ πιστεύειν τὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῖς πάντη |
| ἑαυτῆς γαμέτην προτιμήσασα τοῦ βίου : τὰ δὲ ζῷα ὑπερβολὴν φιλο - στοργίας οὐ παραλέλοιπεν . ὁ γοῦν Ἠριγόνης κύων | ||
| ] υ τοῦτο γε πυνθανομενο [ ] τησέ ? με φιλο [ τῶι ] τρόπωι ἐναντι ? [ ] τα |
| , ἄρα σύμφωνόν ἐστιν . Ἔτι πᾶς παρακείμενος ἀπαθήςλέγω δὲ ἀπαθής διὰ τὸ ἑώρακα πᾶς παρακείμενος ἀπαθὴς ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ | ||
| τιμῶν ; οὔτ ' οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς |
| τῆς πόλεως , τοῦτο αὔξετε καὶ πλέον οἱ ἀγα - θοὶ ὑμῶν . . . : οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν ἡγείσθωσαν | ||
| εὐφορίαν συνεπάγοντες ταῖς ἐκκρίσεσιν , πάντως ἂν εἶεν ἀγα - θοὶ φαινόμενοι . τἀναντία δὲ αὐτῆς πέφυκεν ἐπὶ τοῖς ἐναντίως |
| κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
| ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
| καὶ † αἰγῶν : ὅτε δὲ τὸ διοικῶ καὶ λαμβάνω αἰτιατικῇ : ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : ὅτε δὲ τὸ συναντῶ | ||
| ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , τὸ σοφόν καὶ τὸν σοφόν |
| ' αὐτόν ; τί δ ' ] οὐκ , εἰ τέθνηκεν , τούτου αἰτία εἶ σύ , ἐπεὶ οὐ ζῶσαν | ||
| Ἀττικοῖς παρολκῇ τοῦ μαλα γίνεται , καθάπερ ἦ μάλα δὴ τέθνηκεν . ἦ μάλ ' ἐλαφρὸς ἀνήρ . τὸ δὲ |
| . Ἰσοκράτους : Ἡ δὲ τῆς ἀρετῆς κτίσις οἷς ἂν ἀκίβδηλος ταῖς διανοίαις συναυξηθῆ , μόνιμον συγγηράσκει : πλούτου δὲ | ||
| οὐκ ἐγκρίνει τὴν φωνήν . , . . , . ἀκίβδηλος ἀνήρ : ὁ μὴ κίβδηλος , ἀλλὰ δόκιμος καὶ |
| ἥκω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ὡς σὺ ἡμῖν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστεῖς . πρῶτον μὲν γὰρ καὶ μέγιστον οἱ θεῶν ἡμᾶς | ||
| Σωκράτης , σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ . ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν ; |
| περὶ τὰ ἔνυλα στρέφεται , ἀλλὰ κελεύσματι μόνῳ καὶ λόγῳ ἡνιοχεῖται : ὡς ἐγγὺς ὢν τοῦ λόγου εὐθὺς ἀφ ' | ||
| πέντε πλανήτας ἀστέρας , δι ' ὧν ὁ πᾶς βίος ἡνιοχεῖται , αὐτήν τε τὴν πρόνοιαν καὶ τὴν ἱερὰν ἀνάγκην |
| καὶ τοῦδε τἀνδρὸς ἡψάμην θυραῖος ὤν , πᾶσαν ξυνάψας μηχανὴν δυσβουλίας . οὕτω καλὸν δὴ καὶ τὸ κατθανεῖν ἐμοί , | ||
| κραίνων ] τελῶν . θ δυσβουλίας ] παρακοάς . θ δυσβουλίας ] κακοβουλίας . δυσβουλίας ] δυσβούλευτα γὰρ ἐποίησεν ὁ |
| . λαγαρῶς γάρ μοι ἱππασθείς , θεῖε παῖ , καὶ τοιῷδ ' ἵππῳ πρέπων ὀχήσῃ ποτὲ καὶ ἐπὶ Ξάνθου καὶ | ||
| δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη . ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ ' ἐπ ' ἀέθλῳ : τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ |
| ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
| ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
| λεγομένας μίξεις οὐ παραπλησίας τῇ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὴν γῆν μυθευομένῃ μίξει νοήσομεν ; ἀλλ ' ἐπανέλθωμεν ὅθεν εἰς ταῦτα | ||
| τὴν ἑπτάδα ἐπωνόμαζον : Ἀθηνᾶν μέν , ὅτι παραπλησίως τῇ μυθευομένῃ παρθένος τις καὶ ἄζυξ ὑπάρχει , οὔτε ἐκ μητρὸς |
| ἅπας ] , ἑαυτὸν δὲ οὐδεὶς ᾐτιᾶτοἡγεῖτο γὰρ ἕκαστος τῇ μέμψει τοῦ πέλας ἀνέγκλητος εἶναι , εἶδον , ὅτι τὸν | ||
| φανέρωσον . γέγων ' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] |
| ἤγουν αὐτὸς ἐνταῦθα πρὸς ἡμᾶς τῇδε ὃς πόλει ἠλιθείης ἐλθὲ ἀκουόμενος ἀναφανδὸν , ὅπου ἡμῖν παρακελεύων ἔρχεσθαι ἐν Μέμφει : | ||
| νῦν ὁ ἀπόγονος Γραῦς . ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων . τὰ δὲ περὶ τῆς |
| γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
| τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
| φθόνου . εἴη δ ' ἂν ὁ τοιοῦτος εὐθὺς μὲν φιλόστοργος , φιλάνθρωπος , συνετός , ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν | ||
| τῆς ποιότητος κατὰ φύσιν πολλὴν ἔχομεν ἐνθυμημάτων χορηγίαν , ὅτι φιλόστοργος ὁ πατὴρ , καὶ οὐ μάτην εἰς τὸν παῖδα |
| ὑπὲρ τοῦ δήμου πεπολίτευσαι ; ἃ μὲν γὰρ ὑπὲρ σεαυτοῦ βεβούλευσαι , πάντες ὁρῶμεν . Ἐκλιπὼν μὲν τὸ ἄστυ οὐκ | ||
| λόγων ἐστὶν , ὅστις γε περὶ αὐτῶν τῶν λόγων οὕτω βεβούλευσαι ; καὶ γὰρ αὖ κἀκεῖνο οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον |
| συγγενικὴν δόσιν . παρώνυμον ] ἀπόδειξις αὕτη τῆς δωρεᾶς οὐκ ἀχάριστος . λίμνην ] τὴν στρογγύλην . χοιράδα ] τὴν | ||
| δοθῆναι , καὶ ἐπείξεως ἐς αὐτήν , ἵνα μὴ βραδύνων ἀχάριστος εἶναι δοκοίην μηδ ' ὅσοι καταλεχθέντες εἰς τὰς ἀποικίας |
| ἔργοισιν εἰς βλάβην φέρον , οὔτοι βίου μοι τοῦ μακραίωνος πόθος , φέροντι τήνδε βάξιν . Οὐ γὰρ εἰς ἁπλοῦν | ||
| πῶς ἐπολεμήσατε ; . ἔρως μέν ἐστιν ἐπιβολὴ φιλοποιΐας , πόθος δ ' ἀπόντος , ἵμερος δ ' ἔρως σπανίζων |
| δοκιμάζει τὸν ὄρνιν ἐκ τῆς γραφῆς . ὁ δὲ οἶδεν ἀπιστούμενος καὶ τὰ ἀπόρρητα φαίνει τοῦ σώματος καὶ τὸν νεκρὸν | ||
| , οὐδὲν τῆς πίστεως φροντίσας . διόπερ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς ἀπιστούμενος ἀπετύγχανεν , ὥσπερ δαιμονίου τινὸς ἀντιπράττοντος . εἰς πολλὰς |
| τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
| πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
| οὐκ ἔστι . συναληθεύουσιν : ἡ μὲν γὰρ ἀπόφασις ἡ λέγουσα ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν ἐπὶ παιδίων ἀληθεύει , ἐπὶ | ||
| : πανούργως κολακεύουσα . διφῶσα : ζητοῦσα , πολυπραγμονοῦσα καὶ λέγουσα : δεῖξόν μοι τὸν οἶκόν σου . * ὃς |
| : ἀντὶ τοῦ ἐν ὀλίγῳ τὰ πολλὰ φανερὰ ποιήσω . ἀλαθής τέ μοι : ἀληθὴς δὲ περὶ τούτων καὶ ἐξαίρετος | ||
| . ταῦτά μοι ἁ ξείνα μυθήσατο , ἔστι δ ' ἀλαθής . ἦ γάρ μοι καὶ τρὶς καὶ τετράκις ἄλλοκ |
| οὔτε παῖδας τοὺς ἑωυτῆς οὔτε θεράποντας οὔτε οὐσίην ἡντιναῶν ἐθέλει σῴαν ἐσιδέειν , φθορὴν δὲ πᾶσαν ἀρεῖται καὶ εὔχεται εἶναι | ||
| καὶ μόνον ὅτι ἐκ λύκου στόματος καὶ ὀδόντων ἐξῆρας κάραν σῴαν μηδὲν παθοῦσαν . Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας οἵτινες ἀπὸ |
| μὲν ἀληθείας τότε , ἀναμιμνήσκεται δὲ ἐνθάδε ἐκείνων : καὶ θαρσεῖ μὲν τότε , σφάλλεται δὲ νῦν . Ἡ δὲ | ||
| ἀργύριον ἦι , πάντα θεῖ κἠλαύνεται . ὅ τοι κακὸς θαρσεῖ μάλ ' αὐτόθεν [ ἔπειτα φεύγει ] . γυναικάνδρεσσι |
| τῆς πολλὴν ἐχούσης δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν | ||
| . Λίσσομαι , παῖ Ζηνὸς Ἐλευθερίου , Ἱμέραν εὐρυσθενέ ' ἀμφιπόλει , σώτειρα Τύχα . τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται |
| παραλαμβάνεται , ἔλλαβεν , ἔννεπε : ἀλλὰ καὶ συλλαβή , Λέλεξ , πάμπαν : ἀλλὰ καὶ λέξις , Μῶς ' | ||
| : ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος : Λακεδαίμονος πρῶτος ἦρξε Λέλεξ , ἀφ ' οὗ καὶ Λέλεγες ὠνομάζοντο . ἔσχε |
| σθένοντας γὰρ καθαιροῦσιν τύχαι . φεῦ : αὐτοῦ γενοίμην πέτρος ἀμνήμων κακῶν . παῦσαι : δίδου δὲ χεῖρ ' ὑπηρέτηι | ||
| οἱ παῖδες , κλῄθροις ἔκρυψαν τὸν πατέρα : ἵν ' ἀμνήμων τύχη : ἵνα ἡ τύχη λήθῃ παραδοθείη καίπερ δυσαπόνιπτος |
| συμπέρασμα , τὸ πλουτήσειν τοῦτον , οὐκ ἐκ τῆς τοῦ προταθέντος λόγου δυνάμεως κατασκευασθέν , ἀλλὰ τῷ πιστεύειν τῇ τοῦ | ||
| τἀληθοῦς , ὃ καλεῖται θεωρητικόν , τὸ δὲ ποριστικὸν τοῦ προταθέντος [ λέγειν ] , ὃ καλεῖται προβληματικόν . ἐπὶ |
| τὸν κλέπτην . Ἐντεῦθεν ἡμᾶς τοῦτ ' ἔοικε γινώσκειν , ἄβουλον εὐχὴν τοῖς θεοῖσι μὴ πέμπειν , ἐκ τῆς πρὸς | ||
| ἀβουλίας ἀρχὴν ἐξαλείφειν οἴεται τέλει χείρονι , παιδοκτονίᾳ προπετεῖ τὴν ἄβουλον παιδοποιΐαν ἀρνουμένη . εἰ δὲ βούλει , τὸν Ἀγαμέμνονα |
| ἰδίως δὲ ἡ σημαίνουσα ἀχώριστον , ἰδιαίτατα δὲ ἡ οὐσίαν παριστῶσα . καὶ τοῦ μὲν πρώτου ὑπόδειγμα τὸ λευκὸν τὸ | ||
| Ἀντίφρασίς ἐστι λέξις διὰ τοῦ ἐναντίου ἢ παρακειμένου τὸ ἐναντίον παριστῶσα χωρὶς ὑποκρίσεως , πρόσκειται δὲ χωρὶς ὑποκρίσεως διὰ τὴν |
| οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
| χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
| τί πταίσας καὶ κολασθεὶς ἐνταῦθα προσήλωσαι . καὶ εἰ μὲν περισπᾶ - ται τὸ ποινᾶς , οὕτως , εἰ δὲ | ||
| , μακρὰ βιβάσθων . . Ν : Βιβάσθων : Τυραννίων περισπᾶ , οὐχ ὑγιῶς : ὁ γὰρ χαρακτὴρ βαρεῖαν τάσιν |