| τὸν κλέπτην . Ἐντεῦθεν ἡμᾶς τοῦτ ' ἔοικε γινώσκειν , ἄβουλον εὐχὴν τοῖς θεοῖσι μὴ πέμπειν , ἐκ τῆς πρὸς | ||
| ἀβουλίας ἀρχὴν ἐξαλείφειν οἴεται τέλει χείρονι , παιδοκτονίᾳ προπετεῖ τὴν ἄβουλον παιδοποιΐαν ἀρνουμένη . εἰ δὲ βούλει , τὸν Ἀγαμέμνονα |
| εἶναι τὴν τοῦ οὐρανοῦ φοράν , πρῶτον μὲν τὸν Εὔδημον μαρτύρεται λέγοντα : ἠκολούθησε δὲ καὶ Πλάτων τῇ δόξῃ ταύτῃ | ||
| μὲν τοῖς κακῶς βουλευομένοις δίδωσι τὰ πρόστιμα ἡ δίκη . μαρτύρεται δὲ ὁ θεὸς ὅτι μηδὲν αὐτὸν λαθεῖν δύναται ἔμβραχυ |
| ὅσον τάχος ; οὔ , πρίν γ ' ἂν εἴπηι τοὔπος ἑρμηνεὺς τόδε , εἴτ ' ἔνδον εἴτ ' οὐκ | ||
| Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν . πῶς φῄς ; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας . Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν : ἦ τορῶς |
| τῶν δημηγοριῶν μύθους ἔλεγε . κεκωμῴδηται δὲ εἰς πανουργίαν . Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς | ||
| τιμάνδρα . κλυταιμνήστρα . ἑλένη . κάστωρ . πολυδεύκης◄ . Χαλεπὰ δ ' ἔρις . ἡ ἔρις , φησί , |
| τρέφετε ἀξίως ὑμῶν τε καὶ τοῦ γένους : οἷς θεοὶ δοῖεν εἰς ἄνδρας ἐλθοῦσι τύχην μὲν κρείττονα τοῦ πατρός , | ||
| εἰ δέ τι τῶνδ ' ἐπίορκον , ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῖεν . κουρότεροι : τὸ συγκριτικὸν ἀντὶ ἀπολελυμένου κεῖται τοῦ |
| λογικήν . Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς | ||
| γῆς κατερρίφθη . Τοῦτο τὸ σκότος ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου Θάλλος ἀποκαλεῖ ἐν τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ ἀλόγως |
| ἐπιχωρίων εἶναί τις , τί σοι φαῦλον ἢ τί χρηστὸν εἴργασται , λέξον , ὡς τῶν μὲν λύσις παρ ' | ||
| πῶς καίοι εἴ τις θεῶν νῶϊ αἰειγενετάων . ” ἔοργεν εἴργασται . ἐοῖο τοῦ ἑαυτοῦ : “ πατρὸς ἐοῖο φίλοιο |
| ἥκω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ὡς σὺ ἡμῖν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστεῖς . πρῶτον μὲν γὰρ καὶ μέγιστον οἱ θεῶν ἡμᾶς | ||
| Σωκράτης , σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ . ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν ; |
| ὕστερον χαλεποῖς ἐφάνη τὰ πρῶτα παιδικὰ καὶ νηπίων ὡς ἀληθῶς φόβητρα : στρατεῖαί τε γὰρ καὶ τραύματα καὶ συνεχεῖς ἀγῶνες | ||
| ὀμφαλὸς γῆς δάφνηι καταστεφόμενος τὰ κοινὰ πάντων [ ] ἀνθρώπων φόβητρα ? ? καὶ τῆς ὑμετέρας ἐργασεδατα ! ! [ |
| : εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
| ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
| τοῦ πατρὸς τὸν μόρσιμον πλόκαμον καὶ οὕτως αὐτὸν προδούσης , ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο | ||
| [ Νίνος εὐθὺς γαμεῖν ] ἐβούλετο [ ἄλλα τ ' ἐννοηθεὶς ] ? καὶ ταῦτα , [ ὅτι ἐγγὺς οὐκ |
| τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης , | ||
| ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε ὑμᾶς βουλεύσασθαι . ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων τοῦτο καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν μανίαν , ἐπειδὴ |
| καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε ποιούμεθα . καὶ ἔχετε καὶ ἕξετε , ἃ εἰλήφατε : καὶ οὐ μή | ||
| τε καὶ τῶν πατέρων ἄξιοι καὶ τῆς ἀρχῆς , ἣν ἔχετε , συμπάσης τῆς Βοιωτίας , καὶ δείξατε τοῖς Πλαταιεῦσιν |
| ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει : ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα . . μίν αὐτούς , : | ||
| ὃς καὶ ἐμοὶ εἰς τὴν ἄκραν φιλίαν ἥρμοσται . ἧς ἀμειβόμενος αὐτὸν τῷ παιδὶ ταύτην τὴν χάριν δίδωμι σοὶ ποιῶν |
| ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
| . Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
| , ἀνδρὶ δὲ Ὧι λαοί τ ' ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε , καὶ ᾧ πᾶσαν μὲν γῆν , πᾶσαν δὲ | ||
| . . . ἡ δ ' ἑτέρη χειμῶνι καὶ Αἰγοκερῆι μέμηλε : τέτρασι γὰρ μοίρῃσι βροτῶν διαμείβεται αἰὼν ἃς κεῖναι |
| εἰς ἀγαθὸν γενήσεται , χρήσεται δὲ καὶ δόλοις καὶ πράγμασι κρυφίοις : εἰ δὲ ὕπαυγός ἐστιν ἡ Σελήνη ἐν τοῖς | ||
| ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων , οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας ἄρκυσιν θηρεύομεν , ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν |
| . Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷἢ ἔτι τί σε ἐρωτῶ ; ὅρα , ὦ Καλλίκλεις , τί ἀποκρινῇ , | ||
| ἰσχυροτέραν ; Τοῦτ ' , ἔφη , λέγω , καὶ ἐρωτῶ γέ σε πότερον ἴσον ἂν ἑκατέρᾳ τῇ γῇ σπέρμα |
| κακῶν ἐπῶν . Ἄναξ , ἐμοί τοι μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ ' ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι . Παῦσαι | ||
| διὰ τοῦτο πρὸς αὐτὸ ἐποίησε τὴν σύνταξιν : οὐδὲ συμφορὰν θεήλατον : γράφουσί τινες οὐδὲ συμφορὰ θεήλατος , ἀγνοοῦντες δέ |
| προστιθέασι τὸ κακόν . οὐκ ἀρετᾷ κακὰ ἔργα καὶ : σχέτλια ἔργα . * πλούτῳ δ ' ἀρετή : μηδεὶς | ||
| ἄρουρα . οἷς δ ' ὕβρις τε μέμηλε κακὴ καὶ σχέτλια ἔργα , τοῖς δὲ δίκην Κρονίδης τεκμαίρεται εὐρύοπα Ζεύς |
| , Ἀφροδίσιον χόρευμα . Τί με , παῖδες , οὐ φιλεῖτε τὸν ἀεὶ ζέοντα Μούσαις , νοερὸν φέροντα Βάκχον Ἑλικωνίοις | ||
| οὐσίαςκρεῖττον γὰρ τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀδελφοῦ κτῆμα οὐδέν , ἀλλὰ φιλεῖτε ἀλλήλους καὶ χρημάτων γ ' ἕνεκα καὶ βασιλεῦσιν ἐρίζετε |
| δ ' ἴδιον , κρύσταλλος . οὐθεὶς πώποτε ταύτην λαβὼν ἀπώλες ' . ὦ τάλας ἐγώ , οἵῳ μ ' | ||
| τοῦ συγγενοῦς . καὶ ἐν Βάκχαις [ ] Βρόμιος ἄναξ ἀπώλες ' οἰκεῖος γεγώς : νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν : |
| τριῶν φῦναι πατέρων , ἔνθεν Τριτογένειαν καλεῖσθαι . τὸ δὲ πορφυρέου κριοῦ τοῦ χρυσομάλλου κριοῦ . φὼρ ἀνέθηκε κριοῦ : | ||
| εἰμὶ δὲ ταῖς Νύμφαισιν ὁμέψιος . ἀντὶ δὲ τοῦ πρίν πορφυρέου μέθυος λαρὸν ὕδωρ προχέω . εὔκηλον δ ' ἴθυνε |
| ἵστατο κούρης . λοξὰ δ ' ὀπιπεύων δολερὰς ἐλέλιζεν ὀπωπὰς νεύμασιν ἀφθόγγοισι παραπλάζων φρένα κούρης . αὐτὴ δ ' , | ||
| δὲ μὴ τούτους εἰπεῖν τοῖς εἰποῦσιν ἔδοσαν ὧν ἀκολουθεῖς τοῖς νεύμασιν . ἐφ ' ᾧ δ ' ἂν καὶ συγκαλύψαιτό |
| νικήσαντα δέ , εἰ μὲν ἐχθρὸς εἶ τῆς πατρίδος , κἀμὲ ἡγεῖσθαι πολέμιον , ἃ ἔδοξα συνοίσειν αὐτῇ , βουληθέντα | ||
| Παναίτιος : ὅς ῥ ' ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν |
| τριηράρχους καὶ τὸν ἡγεμόνα τοῦ στόλου παντὸς καὶ ξύλλογον ποιήσας ἔλεξε τοιάδε . „ ἄνδρες φίλοι καὶ τοῦ παρόντος ἀγῶνός | ||
| τὸν Βροῦτον , τοὺς ἰδίους συνῆγον , καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε : “ τὸ ἐχθὲς ἔργον , ὦ ἄνδρες , |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| εὐτυχήσας , τοσαύτην δὲ φέρων ἐκ γένους φιλοτιμίαν ἀμφότερα μικρὸν ἐνόμισας μέρος εἰς εὔκλειαν ἄνευ πράξεων ἀγαθῶν . Πόθεν οὖν | ||
| που , ἤγουν οὐδαμῶς σπουδὴν ποιεῖς : ἤγουν ἀληθὲς τοῦτο ἐνόμισας , ὅτι σε παίζων Ἡρακλέα ἐσκεύασα ; 〛 ἆρα |
| τί ς ' αἰδέσεται : ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ τοῦ προσδέξεται ὡς ἱκέτην : μή μιν ἐγὼ μὲν ἵκωμαι ἰών | ||
| ὡς δὲ δούλους εἰς τὴν τῶν Περσῶν πίστιν ἑαυτοὺς παραδιδόντας προσδέξεται . Ὅτι Λακεδαιμόνιοι πυνθανόμενοι τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἕλληνας |
| ἄλλα δύο τῶν ἄλλων χωρὶς οὐδὲν κωλύει συνίστασθαι , δύστηνον ἐλέησον . Ἑτέρα δέ , ὅτι τὰ ἄλλα ἐξ αὐτῶν | ||
| κατοικτειράτω . Γ ἐλεήσαις ] ⌈ λέγει τὸ Γ * ἐλέησον Γ ἢ ἀπόλυσον . Γ χοιριδίοις : ἴσως , |
| γλαυκῶπιν Ἀθηνᾶν τέξεσθαι , τότ ' ἔπειτα λόγοις φρένας ἐξαπατήσας αἱμυλίοισι λόγοισιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν , Γαίης φραδμοσύνῃσι καὶ Οὐρανοῦ | ||
| προτιόσσεο : δὴ γὰρ ἄνεισιν αὐτόματος , σκήψει δὲ καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι πρηϋνέει θυμὸν δυσπέμφελον οἷο ἄνακτος . ἢν δὲ |
| καὶ δεῦρο κόμισσεν . ἤτοι μὲν γὰρ ἐγὼ κείνου παρεόντος ἔολπα οὐδ ' ἂν πυγμαχίῃ κρινθήμεναι : ἀλλ ' ὅτε | ||
| γε δίκην ἀδικώτερος ἕξει . ἀλλὰ τά γ ' οὔπω ἔολπα τελεῖν Δία μητιόεντα . Ὦ Πέρση , σὺ δὲ |
| πέμψαι μοι τὸν λόγον , ὥστ ' οὐδ ' ὅτι εἴρηκας ἔγραψας , ἀλλὰ πρὸς μὲν Ὀλύμπιον εἰρωνευόμενος ἔφης ἐμέσαι | ||
| ὁ σὸς πατὴρ σέβεται . Δία πατρῷον ] λέγειν , εἴρηκας . , εἶπες . ὡς ] λίαν . , |
| κῦδος ὀπηδεῖ [ ] , ἁρμονίη χαρίεσσα , γάμοις γέρας ἐγγυάλιξε . νύμφα φίλη , μέγα χαῖρε διαμπερές : ἄξιον | ||
| ἐσάωσε καλύψας ἠέρι πολλῇ . ἔνθα Ζεὺς Πυλίοισι μέγα κράτος ἐγγυάλιξε : τόφρα γὰρ οὖν ἑπόμεσθα διὰ σπιδέος πεδίοιο κτείνοντές |
| ἀλωὰς ] ἀφαιρήσασθαι [ ] . μὴ φόρον εὐσεβίης [ βασιληίδος ] ὄφλω ἐκείνοις . ὀξέα τόνδ ' ἐδίδου κακογείτοσιν | ||
| χρόνον ἄσπετον εἶναι . εἰ ὕπατον [ ] Κρονίδης ? βασιληίδος [ ] ? ἕζετο θῶκον , [ μᾶλλον ] |
| αὐτὸς διὰ τοῦ τος ; ἀλλ ' ἐγὼ μέν σοι λύσω τὴν ἀπορίαν καὶ ὑποδείξω τὸν τρόπον , δι ' | ||
| τοὺς εἶμ ' ὀψομένη , καί σφ ' ἄκριτα νείκεα λύσω : ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς καὶ |
| , οὕτω καὶ τῶν δοξῶν πλεονεξίαν τῆς ὕλης ἢ ἔνδειαν αἰτιασόμεθα : οὔτε γὰρ πλάττειν αὐτοῖς βουλομένοις ῥᾴδιον ἀποδοῦναι τῶν | ||
| δίκην ἢ τοῦτο οὐκ ἔχοντες ἡμᾶς αὐτοὺς ἀντ ' ἄλλων αἰτιασόμεθα . καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν οὐκ ἐμὴν μᾶλλον ἢ |
| τῶν Ἑλλήνων , ὁτιοῦν καὶ λέγειν καὶ πράττειν καὶ πάσχειν ὑπέστημεν , αἰσχυνθέντες μὲν ἁπάσας τὰς τοῦ Διὸς ἐπωνυμίας , | ||
| ἡμῶν ἠπίστατο . Ὡς οὖν ἐρευνήσαντες εὕρομεν οὐδὲν , δεινὸν ὑπέστημεν κάματον ἔστ ' ἂν συνουσιωθῶσι καὶ συνεισκριθῶσιν αἱ οὐσίαι |
| θηρίον : πέλωρον δὲ καὶ πελώριον τὸ μέγα ἀπὸ τοῦ πέλας εἶναι ὤρας καὶ φροντίδος : τῶν γὰρ μεγάλων πάντων | ||
| χαλεπώτερον ἢ τυράννοις . διαλέγεσθαι ἄμεινον ἑαυτῷ μᾶλλον ἢ τοῖς πέλας . ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα καὶ ὑπὸ |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| ⌊ τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , ⌋ δοριλυμάντους ⌊ Δαναῶν μόχθους , ⌋ οὓς σὺ προπιν ? | ||
| Μυρμιδόνων Αἰσχύλος τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , δοριλυμάντους Δαναῶν μόχθους , οὓς * * * εἴσω κλισίας |
| πλὴν ἧς ἡμεῖς δείκνυμεν , ἢ ὡς οὐκ ἀφῆκεν αὐτὸν διαλογισάμενος τῶν ἐγκλημάτων ἁπάντων , ἃ ἔγνω θ ' ὁ | ||
| σώφρων . οὗτος ἐπειδὴ ἐκπλεῖν ἔμελλεν εἰς τὴν Λιβύην , διαλογισάμενος πρὸς τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐναντίον Ἀρχεβιάδου καὶ Φρασίου |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| , ὥσπερ εἴρηται , ψυχὴν ἐναντίαν καὶ ἀντίπαλον τῷ ἀγαθουργῷ προσεῖπε . . . . , : καὶ ὅτι τὰ | ||
| παιδὸς οἱ ψυχικοὶ τόνοι μαλθακώτεροι . διὸ καὶ τέκνον αὐτὸν προσεῖπε , τὸ δ ' ἐστὶν εὐνοίας καὶ ἡλικίας ὄνομα |
| ἐπέρρεπε γαμβροῖσιν ἀείδειν . μεταμανθάνουσα δ ' ὕμνον Πριάμου πόλις γεραιὰ πολύθρηνον μέγα που στένει κικλήσκους ' Ἄπαριν τὸν αἰνόλεκτρον | ||
| ἐλθεῖν δ ' ἔτλησαν δεῦρο καὶ ξένον πόδα θεῖναι μόλις γεραιὰ κινοῦσαι μέλη , πρεσβεύματ ' οὐ Δήμητρος ἐς μυστήρια |
| Θηβαίων συμμαχίας , καὶ καταδεχομένου βοηθεῖν , εἰ τὰς στήλας ἀνέλοιεν . καὶ ἡ λύσις δὲ ἔτι θαυμασιωτέρα : γινώσκων | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος παρρησίαν αἱ παρ ' ἐκείνου πεμπόμεναι ἐπιστολαὶ ἀνέλοιεν . ἐγὼ δ ' ὑμῖν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι |
| ἐκείνων διὰ τὰ τῶν προγόνων ἁμαρτήματαἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ δέη πολλὰ καὶ κινδύνους ὁ θεὸς ἐπιπέμπει τοῖς ἀδικοῦσιν , | ||
| τῶν ναυκληρικῶν ἐφόδων ἀργύρια , καὶ εἰς ἄλλο ὅτι ἂν δέη ἀναλῶσαι . ” . . § . : Ξένοι |
| τ ' εἶναι καὶ διεφθαρμένον ὑπὸ νόσου νομίζω . Μὴ θαυμάζετε δ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , τὴν τούτου | ||
| ἱκανῶς ἡσυχῆ ὑπακούοντες ἀντὶ μυρίων ἐξαλλομένων καὶ ἐκβοώντων . Μὴ θαυμάζετε οὖν , εἰ Πλάτωνι συνὼν τῷ θεσπεσίῳ καὶ Ἀριστοτέλει |
| τοιαύτης ἐμέλησε τῆς προσθήκης , σοὶ δὲ οἷς ταύτης ἐμέλησεν ἔδειξας οὐ σφόδρα τοῖς νόμοις οἷς λέγεις θαρρεῖν . Χωρὶς | ||
| : τοὺς Ὀζόλας νῦν σὺ Λοκροὺς ? ? γράφε : ἔδειξας οἷς ἔγραψας Ὀζόλας πλέον καὶ Φωκεῦσιν ἤδη . . |
| μείζονας . οὕτως ἡμῖν καὶ τὸ δαιμόνιον , ὡς δίκαια πράσσουσι , συνεπιλαμβάνει . ” Ἐπὶ δέ γε τῷ δαιμονίῳ | ||
| ὃ δέον αὐτούς ἐστιν ὑποκρίνεσθαι , τοῦτο συνθεωροῦντες ἀκόλουθα πάντα πράσσουσι : σὺ δὲ οὐχ ὑπόκρισιν ἔχεις , ἀλλ ' |
| ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ||
| , ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν |
| οὐ μόνον ἀντεῖπεν , ἀλλὰ καὶ μετέπεισε τὸν προδιεφθαρμένον . ἐδίδαξε γὰρ αὐτὸν συμφέρειν ζῆν τὸν Εὐμενῆ μᾶλλον ἢ τὸν | ||
| ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα δόλον ἐπὶ τῆς ξηρᾶς . ἐδίδαξε γὰρ τὰ μυστήρια καὶ ἀπεκάλυψε τῷ αἰῶνι τὰ ἐν |
| ἐστιν , ὅταν ἡ ψυχὴ τὸ μὲν ἄλογον πάθος ἀπομαθεῖν μελετᾷ , τὴν δ ' εὔλογον εὐπάθειαν ἑκουσίως πάσχῃ : | ||
| τε μαθητὰς τοὺς ὡραίους , οὓς ἀναβαίνειν ἐπὶ τοὺς ἵππους μελετᾷ Φείδων καὶ καταβαίνειν . οἶσθ ' οὓς φράζω ; |
| ; λέγω δὲ πατρίδος τε καὶ ἀδελφῶν . καίτοι οὐ λέληθεν ὑμᾶς , ὡς καλῶς ἔχον ἐστὶ πᾶσάν τε γῆν | ||
| ἐλινύειν ἐχρῆν , ἀλλὰ σκοπεῖν τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν ὅπου λέληθεν ἡμᾶς κρυπτὸς ἐγκαθήμενος . Καὶ σὺ ξυνέξευρ ' αὐτόν |
| τις ἑαυτῷ χορηγῆσαι ἱκανός ἐστι . Συμπαθῶμεν τοῖς φίλοις οὐ θρηνοῦντες ἀλλὰ φροντίζοντες . Ἐλεύθερος βίος οὐ δύναται κτήσασθαι χρήματα | ||
| πετόμενοι . μινυροὶ δὲ ἀντὶ τοῦ μινυρίζοντες καὶ λεπτῇ φωνῇ θρηνοῦντες . σεισαμένας : πτερυσσομένης , ὅπως ὑπὸ τὰς πτέρυγας |
| οἰκτείρων αὐτόν . ἐπεὶ δὲ τοῦτο εἶδεν ὁ Ξέρξης , αἰδεσθεὶς τὸ πτῶμα διαρρηγνύει τοὺς οἰκείους πέπλους . . ἐσφάδαζε | ||
| . πάλον ] κλῆρον . Ξ Τυδεὺς μὲν ἤδη : αἰδεσθεὶς τὰ Ὁμηρικὰ ἐγκώμια πρῶτον αὐτὸν καταλέγει ὁ Αἰσχύλος . |
| ] φήμη , ἀγγελία . . φανερὰ ῥῆσις . . ἐπισκήπτουσα ] παραινοῦσα , προστάττουσα . μυθουμένη ] λέγουσα . | ||
| ἐπέσχεν ἡ καλλίτοξος Ἄρτεμις , μὴ δεῖν φάσκειν περὶ αὐτῶν ἐπισκήπτουσα : ταῦτ ' ἄρα αἰλούρους καὶ πάνθηρας ὁ παρὼν |
| ὦ ξυνασχαλᾷ ] συλλυπεῖται μόχθοις ] δυστυχίαις τάδε ] ἃ πάσχεις ἔχρῃζον ] ἤθελον ἠλγύνθην κέαρ ] ἐλυπήθην , ἔπαθον | ||
| πόλεμον δεύτερον . Ἆρα καὶ σύ , Χλόη , τοιαῦτα πάσχεις ; ἆρα μέμνησαι τοῦ πεδίου τοῦδε καὶ τῶν Νυμφῶν |
| ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ἕξ . τὸν ἀμόν νυν ἀντίπαλον ] ἀντισπαστικὰ κῶλα εʹ . τὰ δʹ | ||
| Μὴ τάσσε : χώρει δ ' ἔνθαπερ κατέκτανες πατέρα τὸν ἀμόν , ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃς . Ἦ πᾶς |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| ἠστοχήσαμεν . Θ . . ἐξεπέσομεν . . ἀλλ ' ἴσθ ' : Οὐχ ἡμάρτηκας : γίνωσκε . ἀφιγμένη : | ||
| δ ' οὖν κάθευδε . τὰ δὲ χρέα ταῦτ ' ἴσθ ' ὅτι εἰς τὴν κεφαλὴν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται |
| , κἄφθημεν οὔπω τεύχεσιν πεφαργμένον Ἀργεῖον ἐσπεσόντες ἐξαίφνης στρατόν . κοὐδεὶς ὑπέστη , πεδία δ ' ἐξεπίμπλασαν φεύγοντες , ἔρρει | ||
| ! [ [ ] ν ! [ * * * κοὐδεὶς παλαιῶν οὐδὲ τῶν νεωτέρων [ ἑκὼν ἄπεστι τῶνδε διστοίχων |
| . Σοφοκλῆς δέ φησι : . . . τὸ μεθύειν πημονῆς λυτήριον . οἱ δ ' ἄλλοι ποιηταί φασι τὸν | ||
| δαιμόνων βουλεύματα ? [ × – ˘ – λαβοῦσα ] πημονῆς τέλος [ ] ασας ? : πρὸς δὲ τοῖσδ |
| δυνησόμενος θρασέως τὴν τῶν Αἰακιδῶν ἀρετὴν διεξιέναι : πολλοῖς γὰρ ἀνήνυτόν φησι τοῦτο . ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα | ||
| πᾶν δὲ διάστημα διὰ τὸ τὴν εἰς ἄπειρον ἐπιδέχεσθαι τομὴν ἀνήνυτόν ἐστιν , ὥστ ' οὐδὲ κινούμενόν τι ἔσται . |
| οὐ δικαίως ἔχοντας , ἐνίους δὲ καὶ παρὰ τῶν πατέρων παρειληφότας : οὕτως δὴ καὶ ἄνθρωπον εἶναι ἀδίκως κεκτῆσθαι . | ||
| , ἕτερον ἐπὶ τοὺς περὶ τὸν Ἄππιον οὔπω τὴν ἐξουσίαν παρειληφότας ἠναγκάζοντο καταφεύγειν , τὰ μὲν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις δεόμενοι |
| ' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
| . Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
| , οἳ σαρκὸς εἶχον εὐτραφέστατον πάχος . πῶς , ὦ ταλαίπωρ ' , ἦτε πάσχοντες τάδε ; ἐπεὶ πετραίαν τήνδ | ||
| ἀφῇ με μηδὲν ἀντειπὼν ἔπος . Λέγ ' , ὦ ταλαίπωρ ' , αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει : τὰ πολλὰ |
| νόμων καὶ τῶν ὑπὸ τούτου γραφέντων εἰς τὴν ἀντιγραφήν . Πυνθάνομαι τοίνυν αὐτοὺς καὶ περὶ ὧν ἔλαχον τὴν ἐξ ἀρχῆς | ||
| αὐτὸν ἐκ τῶν πολεμίων καὶ ἐς τὸ φίλιον μεταγαγεῖν . Πυνθάνομαι δὲ ἐν τῇ Ἀντιόχου πόλει τῇ Σύρων γενέσθαι πρᾶον |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| ζητήσεσι τοῦτο ποιοῦντος . φρόντιζε ] ἐξέταζε , σκέπτου , μελέτα , σκόπει , διαλογίζου . . διάθρει ] θεώρει | ||
| οὐδὲν μετ ' ὀργᾶς κατὰ τρόπον βουλεύεται . ἁ δὲ μελέτα φύσιος ἀγαθᾶς πλέονα δωρεῖται φίλοις . τίς δέ κα |
| . Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
| τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
| . Τὰ δὲ Μουσῶν καὶ Ἀπόλλωνος διδάγματα οὐδὲ τὴν ἀρχὴν θέμις ἄλλό τι ὑπολαβεῖν , ἢ ἀφ ' ὧν ψυχὴ | ||
| ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε |
| ὅθεν φασὶν ἔτι καὶ νῦν ἡμᾶς χρῆσθαι τῇ παροιμίᾳ τοὺς ψευδομένους τὰς ὁμολογίας ἀναπαριάζειν φάσκοντας ” . ἔστι καὶ ἄλλη | ||
| μὲν κακῶς ἀκούουσαν παῦσαι τῆς αἰτίας , τοὺς δὲ μεμφομένους ψευδομένους ἐπιδείξας καὶ δείξας τἀληθὲς [ ἢ ] παῦσαι τῆς |
| . Θησεῦ , ξύνισμεν πάνθ ' ὅς ' Ἀργείαν χθόνα δέδρακας ἐσθλὰ δεομένην εὐεργετῶν χάριν τ ' ἀγήρων ἕξομεν : | ||
| ; Ἄνδρ ' ἐδεξάμην ἐραστὰ τῆσδε τῆς ξυνουσίας . Καὶ δέδρακας τοῦτο τοὔργον ; Καὶ δεδρακώς γ ' ἥδομαι . |
| σαυτοῦ τρόπων ἐστίν ; ἀντὶ τοῦ , τί ἀγαθὸν ἡμῖν ἀγγέλλεις ; εἰκὸς γάρ σε καλλίστοις χρώμενον τρόποις πρὸς τοὺς | ||
| ἢ ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης φροντίδος ἑστώτων . Οὐ πόλεμον ἀγγέλλεις : ἐπὶ τῶν τὰ ἀγαθὰ ἀγγελλόντων . Οὔ ποτε |
| ταῦτα γνώμη ἐστὶ τοιαύτη : λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ | ||
| ὥστε τὸ „ λήγουσα ” ἐπὶ τὴν ζώνην ἀναφέρεσθαι . λέληθε μέντοι γε αὐτὸν τὸ βούλημα τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐν |
| , ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
| αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
| ἀδελφοκτονίαν καὶ φησὶ πρὸς τὰς τοῦ χοροῦ γυναῖκας , μὴ φοβεῖσθε . . πόλις πέφευγεν ] ἐπὶ τῆς προσβολῆς καὶ | ||
| πληροῖ μέχρι τοῦ νῦν . . ταρβεῖτε ] ἐκπλήττεσθε καὶ φοβεῖσθε . ὅμιλον ] πληθύν . εὖ τελεῖ θεός ] |
| παρὰ τὸ ἀγάλλω . ἀγαλαίων : ἰδιωτῶν . ῥεμβωδῶν . ἀγέλαστος πέτρα : ἐπὶ τῶν λυπως προξένων . ἐπ ' | ||
| καὶ φρὴν ἀγέλαστος . οὐκοῦν οὐκ ἐκώλυσε λέγειν καὶ νοῦς ἀγέλαστος καὶ διάνοια ἀγέλαστος καὶ τὰ ὅμοια . . . |
| Αἰήταο δόμοισιν : ἡμεῖς δ ' , αὐτίκα πατρὸς ἐφετμάων ἀλέγοντες , νεύμεθ ' ἐς Ὀρχομενὸν κτεάνων Ἀθάμαντος ἕκητι . | ||
| πάτερ , οὐκέτ ' ἀνεκτὰ θεοῖς ἐπιμηχανόωνται ἀνέρες , οὐκ ἀλέγοντες ἀνὰ φρένας οὔτε σεῦ αὐτοῦ οὔτ ' ἄλλων μακάρων |
| τὴν αὑτοῖς ὁμοιότητα τῆς διαγωγῆς ἀεὶ ἕξουσι , κακοὶ κακοῖς ξυνόντες , ταῦτα δὴ καὶ παντάπασιν ὡς δεινοὶ καὶ πανοῦργοι | ||
| τε ἐπ ' ἐλπίδος μηδ ' ἂν παθεῖν μηδὲν ἐκείνῳ ξυνόντες . Τῆς δ ' ὑστεραίας διελέγετο μὲν ἐς τὸν |
| ἀπερρίπτει , θαυμάζων , ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα , Κικέρωνα δὲ | ||
| Πυθαγόρειον φιλόσοφον καλῶς ἐπιδημήσαντα τῇ Ἑλλάδι καὶ τοὺς νέους ἡμῶν ὠφελήσαντα τιμήσαντες ἀξίαις τιμαῖς , αἷς πρέπει τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας |
| μὲν πόλις εὐτυχῇ , οἱ ἐχθροὶ δὲ πάντες ἡττηθῶσιν . κλύοντες ] ἀκούοντες . λιτὰς ] παρακλήσεις . λιτὰς ] | ||
| ταῦτα ἀντιστροφή . ἀντιστροφὴ κώλων εʹ . ἡμέτερα : + κλύοντες θεοί : ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς |
| Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων , πάσας ἐνέπλησας τῶν ὑπὲρ ἡμῶν λόγων . καὶ γὰρ ἐνταῦθα , | ||
| ποιεῖν , ἐπέτρεψας ἄν , ὦ Δημόσθενες , καὶ οὐκ ἐνέπλησας βοῆς καὶ κραυγῆς τὴν ἀγοράν , ὁρῶν με , |
| δαίμονές τ ' ἀντήλιοι , εἴ που πάλαι , φαιδροῖσι τοισίδ ' ὄμμασι δέξασθε κόσμῳ βασιλέα πολλῷ χρόνῳ . ἥκει | ||
| : ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται , ξένε , μηδένα πελάζειν τοισίδ ' Ἑλλήνων δόμοις . ἆ , μὴ πρόσειε χεῖρα |
| προσιὸν εἰδὼς ὁ κροκόδειλος εἶτα μέντοι τὴν ἐξ αὐτοῦ τροφὴν ἠτίμασε λαβεῖν . Οἰωνοῖς μαντευομένους ἀκούω τινὰς καὶ ἐπ ' | ||
| Εὐρυδίκην γυναῖκα ἠγάγετο Φίλιππος , Ὀλυμπιάδα δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα ἠτίμασε . τελευτήσαντος δὲ Φιλίππου κατελθόντας ἀπὸ τῆς φυγῆς ὅσοι |
| δὲ τὰς ἐκπυρώσιας καὶ τὴν τοῦ ὅλου συμφορήν : ταῦτα ὀδύρομαι καὶ ὅτι ἔμπεδον οὐδέν , ἀλλ ' ὅκως ἐς | ||
| τὴν εὔνοιαν ἐνδεδειγμένους , ἐπήνεγκεν : τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι ἀχνύμενός περ , ὡς ἑνὸς ὅστε μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει |
| με πολλὰ κατεφίλει . ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος | ||
| ὥστε μηδ ' εἰς ταῦτα ἀναχώρησιν εἶναι . οὐ γὰρ ᾔδειν , οὐ γὰρ ἠπιστάμην , ὅστις ἦν . οὐ |
| ποιεῖν , ὡς αὐτοὶ ὑμεῖς ἐπίστασθε . ἦγον δὲ ὅθεν ᾠόμην τάχιστ ' ἂν ὑμᾶς εἰς τὴν Ἀσίαν διαβῆναι . | ||
| μὴ καταφρόνει ῥήτορος . . . πρὸ τούτου ς ' ᾠόμην κέρατ ' ἔχειν . . . ἐχίδνης καρδίαν ἐδήδοκεν |
| τῷ βα - σιλεῖ τοὺς Μακεδόνας : τὰ γὰρ ἡμέτερα ᾔδεις ἀβασίλευτα . ἰδεῖν δὲ τὸν ἐμὸν τύπον μηδεὶς ὡς | ||
| ὑπ ' ἀγνοίας τῶν ἐκείνοις προσόντων κακῶν . εἰ γοῦν ᾔδεις τὰς φροντίδας ἃς ἔχουσιν , ἐγέλας ἂν ἐπὶ σαυτῷ |
| μόχθων ἀνάπαυλαν . τίς τάδε λεύσσων θεὸν οὐχὶ νοεῖ , μετεωρολόγων δ ' ἑκὰς ἔρριψεν σκολιὰς ἀπάτας ; ὧν ἀτηρὰ | ||
| προδιδάσκει [ ] ψυχὴν αὑτοῦ θεὸν ἡγεῖσθαι [ ] , μετεωρολόγων δ ' ἑκὰς ἔρριψεν σκολιὰς ἀπάτας , ὧν τολμηρὰ |
| σώματι οὐκ ἔστιν . εἰ ἀπιστεῖτε , ἴδετε Μύρωνα , ἴδετε Ὀφέλλιον . ἐν κτήσει οὐκ ἔστιν . εἰ δ | ||
| λωποδυτεῖν καὶ ἐγκτᾶσθαι καὶ [ ἰδεῖν ] ἡμέρας ἀγαθάς . ἴδετε οὖν οἱ δικαιοῦντες [ ἑαυτούς ] , ὁποία ἐγένετο |
| τὸν ἀσθενῆ σθένειν τίθησι καὶ τὸν ἄπορον εὑρίσκειν πόρον ὦ θάνατε , σωφρόνισμα τῶν ἀγνωμόνων τάδ ' οὐχ ὑπάρχων , | ||
| γίγνετ ' , ἄλλοθ ' ἁτέρα λιμὴν Ἀίδας ἀνιᾶν ὦ θάνατε παιάν , – ˘ ? ἰατρὸς μόλοις Ἅιδην δ |
| ὁ Τημένου , τῆς ὁδοῦ οἱ τῆς ἐς Σικυῶνα Ἥραν φάμενος ὁδηγὸν γενέσθαι . ἐκ Σικυῶνος δὲ τὴν κατ ' | ||
| τὸ οὖς : Ἀ . γὰρ οὐκ ἀληθῆ λέγει , φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα . ̈ . |
| ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
| , οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |
| κελάδωι ἐμὰν πόλιν , ἐμὰ τείχη , σπαρτῶν ἵνα γένος ἐφάνθη , χαλκασπίδων λόχος , ὃς γᾶν τέκνων τέκνοις μεταμείβει | ||
| ὁ καθ ' ἡμᾶς . αἰὼν ] ὁ χρόνος . ἐφάνθη ] ἐφάνη . γεραιοῖς ] τοῖς . ἤγουν ἡμῖν |
| τοῦ προσώπου μου [ ἄγγελον ] ? ? οὗ οὐκ ἠδυνάμην [ ἀναζωγραφῆσαι ] ? ? τὸ [ φέγγος ! | ||
| Ἕλληνες . ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε |
| πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι , ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν | ||
| . Εὐφρόνη . ἡ νὺξ , καθ ' ἣν εὖ φρονοῦμεν , τῆς διανοίας σχολαζούσης . Ἑσπέρα . παρὰ τὸ |
| δεινὸν οὐδ ' ὁτιοῦν πέπονθεν τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἐκδόντος ἐμοῦ βασανίζειν , ἀλλὰ καὶ τὸ πρᾶγμ ' αὔτ ' εἰ | ||
| Κύπριδος [ ἀφροδισίων ] , καὶ Πλάτων ἐν Συμποσίῳ . βασανίζειν . δοκιμάζειν , διακρίνειν . μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῆς |
| καθαρεύοντα ἐπιῤῥήματα διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , ἀθεεί : ἀεί : αὐτοβοεί : χωρὶς τοῦ πρωΐ : | ||
| . Τὰ εἰς ΕΙ διὰ διφθόγγου γράφονται οἷον εἰ , ἀθεεί , αὐτοβοεί : τὰ εἰς δει διὰ διφθόγγου γράφονται |
| ὅ τι χρὴ πάσχειν ἐθέλω : τοὺς προδότας γὰρ μισεῖν ἔμαθον , κοὐκ ἔστι νόσος τῆσδ ' ἥντιν ' ἀπέπτυσα | ||
| μεσογείᾳ ταύτης ἐν Ἀμυκλαίῳ καθήμενοι συντεταγμέ - νοι , ἐπειδὴ ἔμαθον προσελαύνοντα τῇ Τεγέᾳ τὸν βασιλέα , διαλυθέντες εὐθὺς ᾤχοντο |