ἀπερρίπτει , θαυμάζων , ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα , Κικέρωνα δὲ | ||
Πυθαγόρειον φιλόσοφον καλῶς ἐπιδημήσαντα τῇ Ἑλλάδι καὶ τοὺς νέους ἡμῶν ὠφελήσαντα τιμήσαντες ἀξίαις τιμαῖς , αἷς πρέπει τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας |
, οὓς ἔφυς ' , ἀναλώσας ἔχει εὐφημίαν μὲν πρῶτα κηρύξας ἔχω ὀργὴ γέροντος ὥστε μαλθακὴ κοπὶς † ἐν χειρὶ | ||
Μούσης ὡς ἀληθῶς βοᾷ Στεντόρειον εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὥσπερ σιωπὴν κηρύξας Σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ : μαθόντες δὲ λάβροι |
νῦν περὶ αὑτὸν ἔχων κύκλῳ τὸ γένος τῶν ὑπηκόων , εὐφημοῦντας ἅπαντας , ἐπικροτοῦντας , προηγείσθωσαν ἐν τῷ πίνακι καὶ | ||
καὶ τοὺς βλασφημοῦντας ἢ πολλῷ ἀμείνους ἐπιδεικνύντα τοὺς ἀγαπῶντας καὶ εὐφημοῦντας . ἐπεὶ καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος πρὸ μὲν τοῦ οὐκ |
γυνὴ πρότερον ὑπάρχοντες αὖθις ἐγένοντο πατὴρ καὶ μήτηρ διὰ τὸν φύντα πρῶτον καὶ ἐπειδὴ ὁ πρῶτος γενόμενος τούτοις ἀνακαλεῖν ἤρξατο | ||
[ ἐστίν ] , τὰ δὲ [ τῆς φύσεως ] φύντα [ οὐχ ] ὁμολογηθέντα ? [ ] . [ |
ὁ γάμος παραλαβὼν ἐγκρατῆ διδάσκειν ἐθέλει , τί ἂν δράσειεν ἐννόμως Ἀφροδίτη ἐμφύτῳ σεμνότητι συνελθοῦσα ; μηδὲν οὖν ἡμᾶς Ὅμηρος | ||
. Ὁ δέ γε Δούκας ἐπὶ ἑπτὰ ἔτεσι τοῖς πᾶσιν ἐννόμως τὴν βασιλείαν Ῥωμαίων ἰθύνας τὸν βίον καὶ οὗτος κατέλυσε |
δὲ αὐτῶν τούς γε πλείους : οἷα δὲ ἔχοντα δύναμιν ἰσόθεον ἀγαπᾶσθαι καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ τῶν δεομένων : οὕτω δὲ | ||
εἰσερχομένους ἐπί τινας χρόνους καὶ θεῶν χορείας καὶ μυστήρια κατοπτεύσαντας ἰσόθεον δόξαν ἐπαναιρουμένους ἀποτίθεσθαι μὲν τὰς πολλὰς τῶν αἱρέσεων καὶ |
οὖν Εὐρυβιάδης παραλαβὼν τὸν Θεμιστοκλέα παρακαλεῖν ἐπεχείρει τὰ πλήθη καὶ προτρέπεσθαι πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον κίνδυνον . οὐ μὴν τὸ πλῆθος | ||
εἴρηκε : τὸ μὲν γὰρ παρακαλεῖν ἢ καλεῖν ἐστιν ἢ προτρέπεσθαι , τὸ δὲ ἐρωτᾶν πυνθάνεσθαι . παραφθορὰν δέ , |
ἀγρεύειν ἀσεβὲς νομιστέον , καὶ οὐκ ἄν τις τοῦτο θαρσήσας ὁσίως θύσειεν ἢ βωμῷ παρασταίη , ἀλλ ' ἐξάγιστος ὁ | ||
κατασχόντας : ταύτῃ τε οὐ βιάζεσθαι δόξουσιν , ἀλλ ' ὁσίως ἐπιστρατεύειν , ὡς οὐδέν τι ὀθνεῖον μαστεύσοντες , ἀλλὰ |
καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
ἐβόων ἀπελαύνοντες αὐτόν , τί δῆτ ' ; ἔφη : δεδοίκατε μὴ τὸ σφάγιον ὑμῶν ἀνατρέψω ; γελασάντων δὲ ἔμαθον | ||
, Ἐπεὶ τοῦτ ' , ἔφησεν , ὦ ὕπατοι , δεδοίκατε , μὴ τὰ ἔργα ἡμῶν οὐχ ὅμοια γένηται τοῖς |
εἶτα παράγραφος . στροφὴ ἑτέρα κώλων ιβʹ . ἡμέτερα + ἀνδροκμήτας : στροφὴ ἑτέρα κώλων χοριαμβικῶν ιβʹ . ἐπὶ τῶι | ||
αὕτη τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς , ἧς ἡ ἀρχὴ ” ἀνδροκμήτας “ : κώλων γάρ ἐστι καὶ αὕτη ιβʹ . |
, πῶς ἐγέλων : οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον ἦν οὕτω δυσέρωτα τῆς δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι τῇ αὐτῇ Ποινῇ | ||
τύχοι , καὶ Γενετυλλίδας ἢ τὴν Φρυγίαν δαίμονα καὶ τὸν δυσέρωτα κῶμον ἐπὶ τῷ ποιμένι . τελεταὶ δὲ ἀπόρρητοι καὶ |
αὐτοῦ τοῦ κρατοῦντος ἀντιπροσαγορεύσαντος καὶ αὐτοῖς ἠπίως προσφερομένου , ἐπήρετο ἀναδιδάσκειν αὐτοὺς δι ' ἣν αἰτίαν τὴν παρ ' αὐτὸν | ||
ἴσως καὶ ἔξωρόν γε ἤδη , γέροντα ἄνδρα μεταπαιδεύειν καὶ ἀναδιδάσκειν τὰ τοιαῦτα , μηδὲ τὰ πρὸ τούτων εἰδότα . |
τοῦτο Θεόγνιδος : εἴρηται δὲ οὕτως : βούλεο δ ' εὐσεβέων ὀλίγοις σὺν χρήμασιν οἰκεῖν ἢ πλουτεῖν ἀδίκως χρήματα πασάμενος | ||
ἅδοιμι . ἐκ Διὸς αἰγιόχω τιμὰν ἔχει αἰετὸς οὕτως . εὐσεβέων παίδεσσι τὰ λώια , δυσσεβέων δ ' οὔ . |
ἀπόμαχος . ἀγωνίους ] τοὺς ἅμα ἑνὶ τόπωι ἱδρυμένους . τιμάορον ] βοηθόν . ἀντήλιοι ] οἱ εἰς ἀνατολὴν ὁρῶντες | ||
μία τις περισώζει τὴν ναῦν . κἀπαγώνιος ] ἀπόμαχος . τιμάορον ] βοηθόν . ἀντήλιοι ] οἱ εἰς ἀνατολὴν ὁρῶντες |
συστρατεύοντας καὶ κατεσκεύαζεν αὑτὸν ἴσον ἅπασιν , ὥσθ ' ἕκαστον αἰδεῖσθαι καὶ τὸ παράβολον τῆς τόλμης ἑκουσίως ὑπο - μένειν | ||
πρᾶξαί τι αἰσχρὸν φαύλου ἂν εἴη , τὸν μέντοι πράξαντα αἰδεῖσθαι ἐπ ' αὐτῷ ἐπιεικοῦς . ἐξ ὑποθέσεως εἶπεν . |
παρασκευάζεσθαι . ταῖς δὲ γυναιξὶ ταῖς γαμεταῖς μὴ συμφιλοσοφεῖν τοὺς Βραχμᾶνας , εἰ μὲν μοχθηραὶ γένοιντο , ἵνα μή τι | ||
οἱ τῶν Ἰνδῶν λόγιοι : ἐν δὴ τοῖς καὶ τοὺς Βραχμᾶνας ἀριθμεῖν ἄξιον , καὶ γάρ τοι καὶ ἐκεῖνοι ὑπὲρ |
Θήβας . πύργους ] + ἤγουν τὴν πόλιν . τούσδε ῥύεσθε ] μονόμετρον . ῥύεσθε ] φυλάσσετε . Ξ πότερον | ||
Ζεῦ καὶ οἱ τὰς πόλεις συνέχοντες θεοί , οἵτινες δὴ ῥύεσθε καὶ φυλάττετε τούτους τοὺς πύργους τοῦ Κάδμου , ἤτοι |
, . . . . . . φόνων δικαστὰς ὁρκίων αἰδουμένους θεσμόν , τὸν εἰς ἅπαντ ' ἐγὼ θήσω χρόνον | ||
τοιαῦτα οὐ πρέπον ἂν εἴη ψεύδεσθαι , θεοὺς προγόνους αὑτῶν αἰδουμένους . ἂν δή τις δημιουργῶν εἰς χρόνον εἰρημένον ἔργον |
οἶδα λαμπράν , εἰ καὶ τοὺς ἄνδρας ἔγνως συνανελεῖν σε βεβουλευμένους , οὐχ , ὡς ἡμεῖς ἡγούμεθα , τιμωρὸν ἐσόμενον | ||
καταλιπεῖν , ὥσπερ καὶ ἡμᾶς ἅπαντας ὁρᾷς περὶ ἡμῶν αὐτῶν βεβουλευμένους . οὐ γὰρ ποικίλης δεῖται τοῦτό γε μούσης , |
μαντεύσομαι ἠὲ καὶ ἄνδρα . ἀλλ ' ἔμπης σε θεὸν μαντεύσομαι , ὦ Λυκόεργε . διστάζει δὲ οὐχ ὡς ἀγνοοῦσα | ||
πᾶσιν Ὀλύμπια δώματ ' ἔχουσι . δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον : ἀλλ ' ἔτι καὶ μᾶλλον θεὸν |
θεοφιλεστέραν . εὐλαβοῦ μέντοι μή ποτε ἐκπέσῃ ταῦτα εἰς ἀνθρώπους ἀπαιδεύτους : σχεδὸν γάρ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , οὐκ | ||
ἐπὶ τοῦ ψόγου ταύτην τάσσει : τοὺς γὰρ αὐθάδεις καὶ ἀπαιδεύτους ἀγερώχους λέ - γει . ὁ δὲ Ὅμηρος τοὺς |
ἔοικεν , ἡμᾶς λυροποιοὺς δεῖν εἶναι καὶ τοιαύτης τινὸς ἐπιστήμης ἐπηβόλους . ἐνταῦθα γὰρ δὴ χωρὶς μὲν ἡ ποιοῦσα τέχνη | ||
' ᾗ καὶ ἄλλων ἐπαινούντων ἐρυθριᾶν χρεὼν τοὺς ἀληθινῶς αὐτῆς ἐπηβόλους . χαλεπὸν μὲν γὰρ καὶ χρηματιστῇ συγγενέσθαι οὐδὲν ἐθέλοντι |
καιρῷ ἀνάγκης καιρῷ δυσκαίρῳ ληφθείς , Καὶ τοὺς τυχόντας ἄνδρας τοκέας λέγε . Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα . | ||
ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν , εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα , τοὺς |
ἄνθρωπος οὐκ ἂν ἴσχυσεν . ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ μὴ σέβειν θεὸν ἕπεται τὸ μήτε γονεῖς μήτε πατρίδα μήτ ' | ||
καὶ ἀπλανεῖς ἀστέρας ἢ τὸν σύμπαντα οὐρανόν τε καὶ κόσμον σέβειν ἀξιῶν , ἀλλὰ καὶ ὅσα θνητοὶ δημιουργοὶ κατεσκεύασαν ξύλα |
ἄνδρα δεξιὸν περὶ λόγους καὶ μαθήματα , παρὰ μὲν τοὺς σοφιστὰς βαδίζειν | οὐκέτι ἐδοκίμαζον , συνόντες δὲ αὐτῷ Σωκράτει | ||
' αὐτοκαβδάλους , οἳ δὲ φλύακας , ὡς Ἰταλοί , σοφιστὰς δὲ οἱ πολλοί : Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ |
πολύφιλον , ἤγουν πολλοῖς τῶν φίλων ἑπόμενον καὶ ἀκολουθοῦντα . Αὔξεται γὰρ ὁ πλοῦτος μᾶλλον μεταδιδόμενος . Τοῦτο δὲ λέγει | ||
αὐτόν . Σκοπιᾶς ] Ἀκρότητος . Ἐφάψασθαι ] Ἐφικνεῖσθαι . Αὔξεται ] Ἀντὶ τοῦ χαίρει . Ἀριστεύει ] * Τουτέστιν |
αἱ θεραπαινίδες δηλονότι : οὔκουν ἀπαιτήσει τοὺς μάρτυρας , ἀλλὰ διαβαλεῖ , ὅτι μὴ δεῖ πιστεύειν : φύσει γὰρ ἐχθρὸν | ||
παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες , μὴ καὶ τῇ βασιλίδι τις ἡμᾶς διαβαλεῖ . ” καὶ ἡ μὲν ἀπέδραμεν , ἔστη δὲ |
κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
αὐτῷ δὲ τρόπῳ χρώμενοι οἱ Ἀθηναῖοι ἠμείψαντο καὶ αὐτοὶ τοὺς Πλαταιέας , καὶ ἔπεμψαν τά τε πρὸς τροφὴν συντελοῦντα καὶ | ||
εἶτα ὕστερον νικήσαντες οἱ Θηβαῖοι ἐν Λεύκτροις κατέσκαψαν αὐτοὺς , Πλαταιέας , οὓς ὕστερον ἀνοικίζει πάλιν Φίλιππος κατὰ Θηβαίων . |
τρίτους ἀπὸ τῆς ἀληθείας , τουτέστι τὸ πλῆθος τῶν τῇδε ἀνθρωπικῶν ποιητῶν , ὥστε ἐξαιρεῖσθαι τοῦ λόγου Ὅμηρον καὶ Ὀρφέα | ||
εἰσιν ὀρνίθων ἀπηνέστατοι , καί μοι δοκοῦσι τῶν προτέρων τῶν ἀνθρωπικῶν ἐν μνήμῃ καὶ μέντοι καὶ μίσει τοῦ γένους τοῦ |
τίνων ἕκαστος πορίζεται τὸν βίον , καὶ τὸν ἐν τούτοις ψευσάμενον ἢ πόρον ἄδικον ἐπιτελοῦντα θανάτῳ περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον . | ||
πρὸς τοὺς Ἕλληνας ὡς ἐπαγγειλάμενον αὐτοῖς πολλὰ καὶ μεγάλα , ψευσάμενον δέ : οὐδὲν γὰρ ὑπεσχῆσθαί φησιν οὐδ ' ἐψεῦσθαι |
ἀταρβέος Αἰακίδαο λούσαντες λεχέεσς ' ἐνιθείομεν : οὐ γὰρ ἔοικεν αἰσχύνειν ἐπὶ δηρὸν ἀκηδείῃσι θανόντας . Καὶ τὰ μὲν ὣς | ||
ἐλεγχείη ἀλεγεινὴ ἔσσεται . Οὐ γὰρ ἔοικε Διὸς μεγάλοιο γεγῶτας αἰσχύνειν πατέρων ἱερὸν γένος , οἵ ῥα καὶ αὐτοὶ Τροίης |
χαλκοτύποι καὶ οἱ τέκτονες καὶ οἱ σιδηρεῖς καὶ σκυτεῖς καὶ γραφεῖς πάντες πολεμικὰ ὅπλα κατεσκεύαζον : ὥστε τὴν πόλιν ὄντως | ||
ἀνάγκης ἑπομένην δημιουργεῖ , καθάπερ οἵ τε πλάσται καὶ οἱ γραφεῖς . Σωπάτρου . Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ |
[ περι νικης ομηρου [ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον τοὺς θειοτάτους ποιητὰς πάντες ἄνθρωποι πολίτας ἰδίους εὔχονται λέγεσθαι . ἀλλ ' | ||
ὧν ἀκούοντες παιδεύονται πρὸς ἀνδρείαν : καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς οὐδένα λόγον ἔχοντες , περὶ τούτου οὕτω σφόδρα ἐσπουδάκασιν |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
] ἐν τούτῳ , ἤγουν διὰ τοῦτο πημοναῖσι ] τιμωρίαις κάμπτομαι ] ταλαιπωρῶ , καταβάλλομαι , δαμάζομαι πάσχειν ] αὐτάς | ||
τὴν βασιλείαν οἵαις ] ἐν πημοναῖσι ] βλάβαις , τιμωρίαις κάμπτομαι ] δαμάζομαι Προμηθεῦ ] ὦ τὰ λῷστα ] τὰ |
γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰς τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν : ταῦτα μὲν γὰρ ταῖς ἡδοναῖς καὶ ταῖς ψυχαγωγίαις | ||
πόδα ] τὸν αὑτοῦ . . παραινεῖν ] συμβουλεύειν . νουθετεῖν ] διδάσκειν . . ταῦθ ' ἅπαντα ] ἃ |
ἐλαφρὸν ] ῥᾴδιον ὅστις ] ἐκείνῳ ὑπάρχει πημάτων ] συμφορῶν πράσσοντας ] πάσχοντας ἤγουν τοὺς κακοπραγοῦντας ἠπιστάμην ] ἐγίνωσκον ἀρήγων | ||
Τοὺς δὲ πλησιάζοντας , καὶ πολλῷ μᾶλλον τοὺς ἀφειδέστερον τοῦτο πράσσοντας , ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν προνοητέον , ἵνα ὡς ὅτι ἄριστα |
ἢ οὕτως ἀποδοτέον : σὺ Ἄπολλον ἐρωτᾷς με , εἰ ὅσια κλυτὰν χεῖρά οἱ προσενεγκεῖν , ὁ πᾶν τὸ ἐσόμενον | ||
. πολλῶι γε μᾶλλον σαυτὸν ἤσκησας σέβειν ἢ τοὺς τεκόντας ὅσια δρᾶν δίκαιος ὤν . ὦ δυστάλαινα μῆτερ , ὦ |
κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο / πάντα μάλ ' . . . ἀγορευέμεν „ ἀντὶ τοῦ ἀγόρευε , καὶ ” πειρᾶν δ | ||
ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἐπιθετικοῦ τοῦ „ δῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν „ . καὶ δημοτικός καὶ δημοτικώτερος , καὶ δημαγωγός |
αὐτῷ πολλοὶ τιμῶντες τὸ θεῖον . ἔφη γὰρ ἐκεῖνος καὶ ἐδίδασκεν , ὡς οὐκ ὀρθῶς φρονοῖεν οἱ Αἰγύπτιοι θηρίοις εἰκάζοντες | ||
εὗρε δὴ τέχνην ὁ γεωργὸς ἄλλην τόν τε παῖδα φωνήσας ἐδίδασκεν : “ ὦ παῖ , χρὴ γὰρ ὀρνέων ἥμας |
ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον καὶ οὐδαμῶς τὸ τοῦ Περικλέους ἀγαθὸν σώζοντας . | ||
κατὰ τοὺς ἰδιωτικοὺς βίους πρᾴως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς εὖ φρονοῦντας . ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης ἐν μὲν ταῖς |
' ἂν καὶ τοὺς ἐκείνου φίλους καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον ἀποκτείναντας , φίλους πεποίηνται , φασὶ δὲ καὶ συμμάχους ποιήσεσθαι | ||
Λακεδαιμονίοις καὶ ὧν Θρασύβουλον ἐδέξαντο ἀποδεδωκέναι χάριν αὐτάρκη , Λύσανδρον ἀποκτείναντας καὶ τἄλλα ὅσα σύνιστε συμπράξαντας : Λακεδαιμονίοις δ ' |
φάλαγγα μὴ προσήκουσαν ἀτίμους συστρατευομένους ἐσχήκασι : καὶ τὴν αὐτὴν ὀδυρομένους τῷ πένητι συμφορὰν , κοινωνοὺς αὐτοὺς τῶν κατορθωμάτων ἐπέδειξαν | ||
μηδὲν μελλήσασαι προσάγουσι πέρας τῷ βίῳ , κἂν ἴδωσι παῖδας ὀδυρομένους κύκλῳ τοῦ κάμνοντος κἂν μητέρα γραῦν κοπτομένην κἂν πατέρα |
. ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
τοῖς γὰρ παλαίσμασι τοὺς πρὸς μητρός σου θείους μεταδιώκων καὶ ζηλῶν οὔτε τὸν Ὀλυμπίᾳ Θεόγνητον νικήσαντα καταισχύνεις οὔτε τὴν Κλειτομάχου | ||
ὥρμηκεν ; ἆρ ' ἐν δικαστηρίοις στρέφεται τοὺς παλαιοὺς ῥήτορας ζηλῶν ἢ ῥήτορας εὐδαιμόνων πατέρων ἀπεργάζεται παῖδας ; ὡς δὲ |
: οὔκουν προσέχειν τὸν νοῦν , εἰ καὶ τὰ τῆς προσκυνήσεως ἐπιτελῆ τῶι Καλλισθένει ἐγένετο . ἀλλὰ Δημήτριον γὰρ τὸν | ||
[ τοῖς Περὶ - ] βίων δὲ [ τῆς ] προσκυνήσεως [ ! ! ] ‖ καὶ ἀπὸ τῆς [ |
ἐπ ' ἐμέο τοῦτο τὸ τέρας : γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν : τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο . Ὗν δὲ | ||
, τῷ κρίνω κριδόν καὶ διακριδόν , φαίνω φανδόν καὶ ἀναφανδόν , χαίνω χανδόν . μένει δὲ τὸ ν ἐπὶ |
τὸ λοιπὸν αὐτῶν ἄρχειν , ἑταιρίαν ἕκαστοι συνῆγον ἐπιλεγόμενοι τοὺς θρασυτάτους τῶν νέων καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐπιτηδειοτάτους . τὸ μὲν | ||
τοὺς φιλαργυρωτάτους ἐπελέξαντο πρὸς τὸν ἐμπρησμὸν τῶν μηχανημάτων καὶ τοὺς θρασυτάτους οἱ Καρχηδόνιοι , τριακοσίους ὄντας τὸν ἀριθμόν : τὰ |
προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ προφέρων λόγον , τὸν ἐνδιάθετον οὖν λόγον λέγει . Ἰστέον | ||
ἡμῖν τὰς αἰτίας , εἰ καὶ αὐτὸς μετὰ μείζονος ἀξιώματος προφέρων τοὺς λόγους παρῆκε τὰς αἰτίας εἰπεῖν , καὶ τέως |
καὶ συνεσφίγχθαι ὀρθὸν καὶ βίον καὶ λόγον ἐργαζομένου . τὸν ἄθεον οὖν καὶ ἀσεβῆ Κάιν δεόντως καταρᾶται , ὅτι τοὺς | ||
. Ἀπέρχονται οὖν , φησὶ , τουτέστι φεύγουσιν ἐπὶ τὸ ἄθεον καὶ σκοτεινόν , φυγὰς θεόθεν καὶ ἀλήτης . Τὸ |
καὶ τοῦ Σωκράτους ἐπιδεῖξαι τοῦτο αὐτὸν ἀξιώσαντος , ἀπό τινων μύθων ἐπικεχείρηκε τοῦτο δεῖξαι μηδὲν ὄντων πρὸς τὸ πρᾶγμα , | ||
, κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες , ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων . ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες , |
νεανίσκος . Καταμεμάθηκας οὖν τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν ; Ἔγωγ ' , ἔφη : τοὺς γὰρ εὖ | ||
ὡσαύτως τοὺς μὲν ἀργυρίου τῶι βουλομένωι πωλοῦντας σοφιστὰς ὥσπερ πόρνους ἀποκαλοῦσιν , ὅστις δέ , ὃν ἂν γνῶι εὐφυᾶ ὄντα |
ὑπὸ Φιλίππου καὶ ἅλωσις . ηʹ . Ὡς Φίλιππος τοὺς Πυδναίους ἐξανδραποδισάμενος τὰ χρύσεια μέταλλα κατεσκεύασεν . θʹ . Ὡς | ||
εἰς μὲν τὸν δῆμον οὐδὲν ἀπήγγελλον , βουλόμενοι λανθάνειν τοὺς Πυδναίους ἐκδιδόναι μέλλοντες ἐκείνους , ἐν ἀπορρήτωι δὲ μετὰ τῆς |
Ἁγνίου . ταῦτα αὐτῷ ὑμεῖς , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὑπολαμβάνετε , καὶ ὅτι τὸν παῖδα τουτονὶ Εὐβουλίδην , τὸν | ||
μὲν ἕλεσθ ' ὅ τι καὶ ποιήσετε , ἔπειθ ' ὑπολαμβάνετε , ἐάν τις ἐναντιῶται τοῖς ἅπαξ οὕτω δοκιμασθεῖσι , |
” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
. τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
, ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
μοι νεῶρες προσπεσὸν μᾶλλον δάκοι . ὅστις δ ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν βροτῶν , σοφὸς παρ ' ἡμῖν καὶ τὰ θεῖ | ||
γενόμενος , οὐδὲν ἧττον ἕψομαι . ὅστις δ ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς , σοφὸς παρ ' ἡμῖν , καὶ τὰ |
ἐν ὑμῖν , τούτων δὲ τῶν πάντων ὁπός ' ἐστὶ δικαστήρι ' ἐν ἀνθρώποις οὐδὲν οὔτε σεμνότερον οὔτε δικαιότερον φανήσεται | ||
Ἀθηναίων οὐδένα . τὰ γὰρ κρίνοντα τὰς κρίσεις ἁπάσας τὰ δικαστήρι ' ἐστίν , οἷς ἐξουσία ἐστὶ καὶ δεσμὸν καὶ |
. Θησεῦ , ξύνισμεν πάνθ ' ὅς ' Ἀργείαν χθόνα δέδρακας ἐσθλὰ δεομένην εὐεργετῶν χάριν τ ' ἀγήρων ἕξομεν : | ||
; Ἄνδρ ' ἐδεξάμην ἐραστὰ τῆσδε τῆς ξυνουσίας . Καὶ δέδρακας τοῦτο τοὔργον ; Καὶ δεδρακώς γ ' ἥδομαι . |
τῆς δὲ πληθύος ἀγανακτούσης καὶ τεθηριωμένης πρὸς τοὺς τὸν φόνον δράσαντας , ἔτι δὲ τῶν δημάρχων καθ ' ἕνα τῶν | ||
ὁρᾶι σε κἀμέ , δύο κακῶς πεπραγότας , οὐδὲν θεοὺς δράσαντας ἀνθ ' ὅτου θανῆι . γαῖά τε καὶ μελάθρων |
μὲν καὶ πυγμάχον ἐσθλόν , πτῶκα δὲ καὶ δειλὸν ἐν κλόνῳ καὶ μάχῃ δορὸς καὶ πλεῖστα ὠφελήσαντα τὸν στρατὸν ἐν | ||
ἣν ἀστατοῦσι καὶ ἀεὶ κινοῦσιν οἱ ὀφθαλμοὶ κίνησιν ὑπομένοντες ἐν κλόνῳ ἢ τρόμῳ ἀδιαλείπτῳ . καθεστηκυῖαν ταύτην τὴν διάθεσιν Ἱπποκράτης |
] , χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα φάναι : χαλεπὰ τὰ καλά . Φασὶ δὲ Περίανδρον | ||
φάναι : Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα εἰπεῖν : Χαλεπὰ τὰ καλά . Χαλεπὸν χορίου κύνα |
σοβαρῶς πορευομένων . Συνῆλθον Ἀτταβὰς καὶ Νουμήνιος : ἐπὶ δύο κλεπτῶν τοῦτο . Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρας κίνει : χρησμόν | ||
συνεληλυθότων : φασὶ δὲ γραῦν τοῦτο εἰπεῖν Ἐπιδαύρῳ ἐπὶ δύο κλεπτῶν . Σύρβα τύρβα : ἐπὶ τῶν ἀτάκτως καὶ μετὰ |
ἐκγόνους αὐτῶν καὶ ἐνόχους ἀποφαίνει ταῖς τιμωρίαις : καὶ γὰρ ὀνείδη καὶ ἀδοξίαι αὐτοῖς ἐκ τῶν ἀδικιῶν συμβαίνουσι καὶ τίσεις | ||
Μεσσηνίους ἥ τε ἐς τὸν Εὐφαῆ προϋπάρχουσα εὔνοια καὶ τὰ ὀνείδη τὰ μέλλοντα : φονευομένοις τε ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ἄμεινόν |
οὐδεὶς θνατὸς ὅπῃ φέρεται : θεὸς δὲ πάντας ἐν κινδύνοις θνατοὺς κυβερνᾷ . ἀντιπνέει δὲ πολλάκις εὐτυχίαις δεινή τις αὔρα | ||
δὲ ] Ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ . : σέβῃ θνατοὺς ] Φιλάνθρωπος εἶ . : φέρ ' ὅπως χάρις |
, ὑποτάσσονται : τὸ ἀνάπαλιν ἐπὶ θηλυκῶν . Τὸν δὲ γαμικὸν κλῆρον οὕτως ψήφιζε : ἐφ ' ἡμερινῆς γενέσεως ἀπὸ | ||
τι καὶ μύρον ἐκδίδοται τῶν δένδρων , ὃ ποιοῦνται Ἰνδοὶ γαμικὸν χρίσμα , καὶ εἰ μὴ τῷ μύρῳ τούτῳ ῥάνωσι |
πάντων τῶν τὴν τροφὴν δωρησαμένων : θύειν μὲν οὖν καὶ ὑμνεῖν νόμος πρὸ τοῦ τῆς τροφῆς ἅψασθαι . δεῖ οὖν | ||
ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις , σπείσαντάς |
μῆκος τοῦ πελάγους εἰς τοὐπίσω ποιήσονται τὸν πλοῦν , ὡς ἀσεβεῖς καὶ λυμεῶνας ὅλου τοῦ ἔθνους τιμωρίαις περιπεσεῖσθαι ταῖς μεγίσταις | ||
] καὶ [ τὴν μανίαν - ] ἐπινοεῖν οὐκ [ ἀσεβεῖς - ] ἐδόκουν μόνον ἀλλὰ καὶ φενακισταί , [ |
ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
τὰς βροντὰς οἶδ ' ὅτι δείσεις , καὶ γαλήνην σαυτῷ παρασκευάζων ἀνθ ' ἁπάντων ἀξιώσεις γενέσθαι Μικκάλῳ . Νῦν ἔδει | ||
ἀσεβήματα γίγνηται ἐν τοῖς ἱεροῖς , ἱκανὸν φόβον ταῖς γυναιξὶ παρασκευάζων τοῦ σωφρονεῖν καὶ μηδὲν ἁμαρτάνειν , ἀλλὰ δικαίως οἰκουρεῖν |
λαβόντες ἀφήσετε : μαχόμενον γὰρ τὸ τιμᾶν τὸν νομοθέτην τῷ ἀτιμάζειν τοὺς νόμους , καὶ τὸ μισεῖν τοὺς πονηροὺς τῷ | ||
καὶ λύπας καὶ ὀργὰς τὴν παρ ' αὐτοῖς δύναμιν μὴ ἀτιμάζειν , ἀλλ ' ἐφάπτεσθαι τοῦ νοητοῦ λέγειν ἐξεῖναι , |
, ὃ λόγῳ καὶ φθόνῳ γέγονεν , οὐκ ἔχω τί καταγνῶ , εἰ μὴ ὅλως πικρῶς καὶ ταραχωδῶς ἔχειν πρὸς | ||
φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας , ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ . Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς παρασχόντες ὑπὲρ |
ἑαυτῷ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένῳ : ὥσπερ οὐ πάντας καὶ τοὺς κλέπτοντας καὶ ἱεροσυλοῦντας τούτῳ τῷ τεκμηρίῳ χρωμένους . οὐ γὰρ | ||
μὴ καλῶς ὑπηρετοῦντα . κἀκεῖνοι οὖν τοὺς ἁλισκομένους ὡς κακῶς κλέπτοντας τιμωροῦνται . [ καὶ ὡς πλείστους δὴ ἁρπάσαι τυροὺς |
ἐν αὐτοῖς ὑπῆρχε καὶ πονηρόν . ὥστε , εἰ τοιαῦτα τιμᾷς , ἀμείνων ἂν εἴης ἀγνωμονῶν . Οἱ τὰς ἀρχὰς | ||
τῶν Βοιωτῶν , ὅτι εἶεν Βοιωτοί . Τῷ μὲν ἐπιστέλλειν τιμᾷς , ὧν δὲ ἐδεήθημεν τυχεῖν , ταῦτα οὔτε ποιῶν |
ἀγαθῶν , ἢ ὅτι ἡμεῖς διὰ σὲ ζῶμεν . . διδάσκου : Μάνθανε τοῦτο ἐξ ἐμοῦ . Θ . . | ||
. . φίλτατ ' ] προσφιλέστατε . , ἠγαπημένε . διδάσκου ] μάνθανε . . σοι ] παρέλκον ἀττικῶς , |
' αὑτῶν ἠξίουν τυγχάνειν , ἀλλὰ τοὺς πλεῖστα κακὰ ὑμᾶς εἰργασμένους εἰς τὰς τιμὰς καθίστασαν , ὡς ταύτην παρ ' | ||
ἐτόλμησε κτανεῖν . ἔνιοι δὲ τοὺς ἀνόσιόν τι καὶ μιαρὸν εἰργασμένους , κἂν μὴ ὦσι φονεῖς , οἷον ἄληστά τινα |
ἡμῶν ἕκαστον ὄντως , ἀθάνατον εἶναι ψυχὴν ἐπονομαζόμενον , παρὰ θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον , καθάπερ ὁ νόμος ὁ | ||
δὲ δοχμιακά . ὅμοιον τὸ πόλεμος αἴρεται πρὸς ἐμὲ καὶ θεοὺς παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Ὄρνισιν , ἀλλὰ καὶ παρ ' |
μόνους ὁ Ἀναξαγόρας . ὃ δὲ μηδὲν διαταραχθεὶς εἶπεν ᾔδειν θνητοὺς γεγεννηκώς . Ξενοφῶντι θύοντι ἧκέ τις ἐκ Μαντινείας ἄγγελος | ||
ἦρα βαθείας ἐπὶ ληνούς ˘˘˘˘˘˘ – – ] ν εἰς θνητοὺς ἀνέφηνα ? ποτὸν Διονύσου ? [ ˘˘˘˘ – – |
Δωρίων μὲν οὖν θεοῖς αὐλεῖν ἐδεδοίκει , ἐγὼ δὲ ὑμᾶς ἀνυμνεῖν , οὓς ἠπόρησεν ἂν ὁ Ἀπόλλων εἴτε θεοὺς μαντεύσεται | ||
ἐξ ὧν ἡγούμεθα καὶ ποιητὰς καὶ συγγραφέας καὶ ῥήτορας πάντας ἀνυμνεῖν θεοὺς ἐντέχνως , καὶ ὅπως καὶ ἐν ὁποίοις καιροῖς |
τοὺς λόγους . : ὅσον μάλιστα ] ὅσον δυνατόν . μηδάμ ' ὁ πάντα νέμων : Ὁ πάντα κρατῶν , | ||
ἂν ἐκπλήσαιμί σοι . εὖ γὰρ τόδ ' ἴσθι , μηδάμ ' ἡμέρᾳ μιᾷ πλῆθος τοσουτάριθμον ἀνθρώπων θανεῖν . αἰαῖ |
. Ὀρθῶς γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην | ||
Ἀλλ ' ἄρα , ὦ Ἱππόκρατες , μὴ οὐ τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ Πρωταγόρου μάθησιν ἔσεσθαι , ἀλλ ' |
γέρων ὤν . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ ' , ἆρ ' ἀκούεις ἅ με λέγει ὁ πανοῦργος υἱός ; ἀτράφαξυν ἕψους | ||
, χρυσὸν , ὁ δὲ ἄργυρος τὸν ἄργυρον . Οὐκ ἀκούεις τὸν ἀρχαιότατον λέγοντα : Ὁ σπείρων σῖτον , σῖτον |
δρῶντας οὐδένα ἐποιοῦντο λόγον , ὥστε ἠναγκάσθη καὶ ἀποκτεῖναι τοὺς παροινοῦντας μάλιστα ἐξ αὐτῶν . τὰς δὲ αἰχμαλώτους λαβὼν ἀπέλυσε | ||
τῆς ἀδικίας κεφάλαιον , ἀλλ ' οὐδὲ τοὺς τὰ βραχύτατα παροινοῦντας οὗτος ὁ τρόπος ἐλευθεροῖ . οὐ ποιεῖ τὸν κλέπτην |
τε καὶ σωφρονεῖν καὶ ἀπέχεσθαι πάντων τῶν φορτικῶν τε καὶ ἀσχημόνων εἶναι δοκούντων , νεανίσκους δὲ γενομένους ἀφεῖσθαι παρά γε | ||
πρεσβύτερος καὶ τῇ προαιρέσει σπουδαῖος , αἰδοῦνται λέγειν τι τῶν ἀσχημόνων ἢ καὶ πράττειν , ὡς καὶ Ἐπίχαρμός που φησιν |
τ ' εἶναι καὶ διεφθαρμένον ὑπὸ νόσου νομίζω . Μὴ θαυμάζετε δ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , τὴν τούτου | ||
ἱκανῶς ἡσυχῆ ὑπακούοντες ἀντὶ μυρίων ἐξαλλομένων καὶ ἐκβοώντων . Μὴ θαυμάζετε οὖν , εἰ Πλάτωνι συνὼν τῷ θεσπεσίῳ καὶ Ἀριστοτέλει |
, καὶ τὴν σωφροσύνην , αὐτῆς ἐπιστατοῦσαν , τοὺς μὲν ἀλαζόνας ἀποτρέπειν , τοὺς δὲ ὡς ἀληθῶς μάντεις καθιστάναι ἡμῖν | ||
τοῦ σοφωτάτου Χείρωνος πεπαιδευμένον , ὥστε ὀλίγον πρότερον λοιδοροῦντα τοὺς ἀλαζόνας τῇ ἐσχάτῃ λοιδορίᾳ αὐτὸν παραχρῆμα πρὸς μὲν τὸν Ὀδυσσέα |
τῶν σωφρόνων καὶ τῶν εὐρυπρώκτων θεατῶν σκόπει πότεροι πλείους . κἀκεινονί ] ἀριθμεῖ αὐτούς . τοῦτο ἄδηλον , πότερον ὁ | ||
Χαιρεφῶντος ⌈ τοῦτό [ ταῦτά ] φησιν . καὶ τουτονὶ κἀκεινονί : ταῦτά φησι κοινῶς διὰ Σωκράτην καὶ Χαιρεφῶντα , |
καὶ τῇ διανοίᾳ καὶ τοῖς πράγμασιν , οὐκ ἔχοντα δὲ ἀνοσίων ἔργων ἐπιδείξεις , γάμους ἀθεμίτους ἢ παίδων ἢ γονέων | ||
ὅλην πυρπολοῦν ψυχὴν δι ' ὤτων : ἡ γὰρ τῶν ἀνοσίων ἑλέπολις τοῦτ ' ἐστίν , ᾧ μόνῳ τοὺς φιλοθέους |
οἰκουμένην , τῶν δ ' ἀνδρῶν τῶν μὲν σοφίαι διενηνοχότων σοφωτάτους τοὺς ἐν Σικελίαι , τῶν δὲ πραγματικῶν ἡγεμονικωτάτους καὶ | ||
σοφώτατε ] φρονιμώτατε , ἐπιτηδειότατε : ἢ ὅτι τοὺς κλέπτας σοφωτάτους ἔλεγον . ἀνύσας τι : διαπραξάμενος , σπουδάσας . |
οἰκτείρων αὐτόν . ἐπεὶ δὲ τοῦτο εἶδεν ὁ Ξέρξης , αἰδεσθεὶς τὸ πτῶμα διαρρηγνύει τοὺς οἰκείους πέπλους . . ἐσφάδαζε | ||
. πάλον ] κλῆρον . Ξ Τυδεὺς μὲν ἤδη : αἰδεσθεὶς τὰ Ὁμηρικὰ ἐγκώμια πρῶτον αὐτὸν καταλέγει ὁ Αἰσχύλος . |
ἐκεῖ δ ' ἐπειδὰν κατίδω τιν ' ἄνδρα ἠλίθιον , πλουτοῦντα δ ' , εὐθὺς περὶ τοῦτον εἰμί . κἄν | ||
τὸν τύραννον ἀπέκτειναν . Ἐν γῇ πένεσθαι μᾶλλον , ἢ πλουτοῦντα πλεῖν : παραινετική . Ἐντὶ καὶ ἄλλοι πονηροί : |
θλωμένων ἢ διατεινομένων αἰϲθάνονται τῶν κατὰ τὴν κεφαλήν , οὐκ ὀλίγοιϲ δὲ εἰϲ τὰϲ ῥίζαϲ τῶν ὀφθαλμῶν διήκει τὸ ἄλγημα | ||
διοικεῖν [ πραγμάτων ] ϲαυτῶι [ ] δόϲ , ἐν ὀλίγοιϲ δὲ καὶ μὴ διὰ μακρῶν [ ] . τρόφιμοϲ |
τοίνυν , ὦ ἄνδρες , κατὰ τοὺς νόμους καὶ τοὺς κατηγόρους , τί αὐτοῖς ὑπάρχον ἑτέρων κατηγοροῦσι . Κηφίσιος μὲν | ||
σαφῆ τὸν ἔλεγχον παρέξειν ἐπηγγείλατο : τοὺς μὲν γὰρ αὐτοῦ κατηγόρους οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν κατέχειν τῶν ᾀσμάτων , αὐτὸς δ |
πότε δὲ τοὺς ἀσεβεῖς ; οὐχ ὅταν εὐσέβεια τῶν ἰδίων ὀργίων ἀποσχοινίσῃ ; διό μοι δοκοῦσιν οἱ μὴ τελείως δυσκάθαρτοι | ||
[ ἐννατέταις ] [ φίλιον ] ἐπόπταις [ ] ? ὀργίων ὁσίων [ Ἴακχον ] [ κλείει σε ] ? |
ὧνπερ ἕκατι δοκέει μοι καὶ ὁ βίος ὁ κατ ' ἀνθρώπως ἄριστος ἦμεν , ὅκκα τὸ ἁδὺ τῷ σπουδαίῳ συγκατακραθῇ | ||
μέτρον ; οὐ γάρ . ὧδε νῦν ὅρη καὶ τὸς ἀνθρώπως : ὁ μὲν γὰρ αὔξεθ ' , ὁ δέ |
παναγές , πανώλης , πάντολμος , παμμίαρον , παμπόνηρον , πάνσοφον , παντελές , πάνδεινον , πάνδηλον . καὶ τὰ | ||
μιμώμεθα , ὦ παῖδες , καὶ τὴν Ἀπόλλωνος λύραν τὴν πάνσοφον . πῶς οὖν ἐκείνην ὁ θεὸς ἥρμοζε ; Κολοφὼν |
ἄνευ μεγάλου φρονήματος , πρὸς ὃν εἰρηκέναι τὸν Ἀπόλλω φασὶ δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον , ἀλλ ' | ||
καὶ ἄνδρα . καὶ μὴ νομίσῃς , ἐπειδὴ εἶπε “ δίζω , ” ὅτι ἠγνόει [ κατὰ τὰς Ἑλλήνων φημὶ |
τῶν δημηγοριῶν μύθους ἔλεγε . κεκωμῴδηται δὲ εἰς πανουργίαν . Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς | ||
τιμάνδρα . κλυταιμνήστρα . ἑλένη . κάστωρ . πολυδεύκης◄ . Χαλεπὰ δ ' ἔρις . ἡ ἔρις , φησί , |
τούτους μὲν εἶναι νενικημένους , τοὺς δ ' ἐξώσαντας καὶ νικήσαντας τούτους ἔχειν τὸν οὐρανόν . τούτου δὲ τοῦ βουλήματός | ||
δὲ ὑπόθεσις : στρατεία Ἀργείων πολιορκοῦσα Θηβαίους , τοὺς καὶ νικήσαντας , καὶ θάνατος Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους . ἐδιδάχθη ἐπὶ |