| μόνους ὁ Ἀναξαγόρας . ὃ δὲ μηδὲν διαταραχθεὶς εἶπεν ᾔδειν θνητοὺς γεγεννηκώς . Ξενοφῶντι θύοντι ἧκέ τις ἐκ Μαντινείας ἄγγελος | ||
| ἦρα βαθείας ἐπὶ ληνούς ˘˘˘˘˘˘ – – ] ν εἰς θνητοὺς ἀνέφηνα ? ποτὸν Διονύσου ? [ ˘˘˘˘ – – |
| ἐπάγει τρισμυρίους εἶναι φύλακας τῶν ἀνθρωπίνων ἐκ τοῦ Διὸς ταχθέντας ἀθανάτους . ἐκ δὴ τούτων δῆλον ὅτι μόνος ἄρχει Ζεὺς | ||
| : εὖ δὲ καὶ αὐτός γνώσηι , ἐπεὶ μεγάλους ἤλιτες ἀθανάτους . Γνώμην , Κύρνε , θεοὶ θνητοῖσι διδοῦσιν ἀρίστην |
| δεσμεύων αὐτοῦ τὰς φρένας . αὐονὰ ] ὁ ξηραίνων τοὺς βροτούς . διανταία ] ἡ διαμπὰξ τιμωρουμένη . αὐτουργίαις ] | ||
| ' : εὔηθες δέ τοι τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς . ] Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ ' οὐδ ' |
| ἡμῶν ἕκαστον ὄντως , ἀθάνατον εἶναι ψυχὴν ἐπονομαζόμενον , παρὰ θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον , καθάπερ ὁ νόμος ὁ | ||
| δὲ δοχμιακά . ὅμοιον τὸ πόλεμος αἴρεται πρὸς ἐμὲ καὶ θεοὺς παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Ὄρνισιν , ἀλλὰ καὶ παρ ' |
| πήμονα θνητῶν , Δαίμονας οὐρανίους καὶ ἠερίους καὶ ἐνύδρους καὶ χθονίους καὶ ὑποχθονίους ἠδ ' ἐμπυριφοίτους , καὶ Σεμέλην Βάκχου | ||
| οἱ μετὰ τοῦ Διὸς ὄντες οὐρανίωνες , κἂν ἀντιφάσκῃ ἑαυτῷ χθονίους τούτους καλῶν : ἀλληγορικῶς δὲ , πολλαὶ δυνάμεις καὶ |
| ἐστίν ; Ἆρ ' ἀγγέλλεται χρηστόν τι ; Τοῦτο γὰρ ποθοῦς ' ἐγὼ πάλαι ἔνδον κάθημαι περιμένουσα τουτονί . Ταχέως | ||
| μολπαῖς , ἐγώ σοι παραβάλλομαι θρήνους , ἄπτερος ὄρνις , ποθοῦς ' Ἑλλάνων ἀγόρους , ποθοῦς ' Ἄρτεμιν λοχίαν , |
| [ τοὺς δὲ κλεπτικούς ] , [ ἢ καὶ ὑπὸ θνητῶν ] παιομένους [ δόρατι ] , πρὸς τῷ [ | ||
| πολλάκις ἤδη φανέντος πελαγίοις ἐν ἀγκάλαις , ὃν καὶ τὰ θνητῶν φασιν ἀγγέλλειν πάθη . γλαῦκον λέγεις ; ἔγνωκας . |
| δύσμορος ἀντέχει ; Ὦ παλάμαι θνητῶν , ὦ δύστανα γένη βροτῶν οἷς μὴ μέτριος αἰών . Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων | ||
| ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε φέρεσθαι . Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια φῦλα μέμνονας , οἵ ῥ ' ἔτι τύμβον |
| . . Ἐ . δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι τοὺς δαίμονας ὧν ἂν ἐξαμάρτωσι καὶ πλημμελήσωσιν αἰθέριον . . . | ||
| ὕβρις . ἀσέβεια μὲν ἡ περὶ θεοὺς πλημμέλεια καὶ περὶ δαίμονας καὶ περὶ κατοιχομένους καὶ περὶ γονεῖς καὶ πατρίδα . |
| οἱ Λυκούργου νόμοι ὅτι οὐχ ὡς ἀνθρώπους ἀλλ ' ὡς ἥρωας τοὺς Λακεδαιμονίων βασιλεῖς προτετιμήκασι . Ἐγὼ μὲν τοῦτο ἀεί | ||
| τῶν δαιμόνων καταδειχθῆναι τοῦτο . χαλεποὺς γὰρ καὶ πλήκτας τοὺς ἥρωας νομίζουσι καὶ μᾶλλον νύκτωρ ἢ μεθ ' ἡμέραν . |
| ] Οὐδέ τι γίγνεται ἔργον ἐπὶ χθονὶ σοῦ δίχα , δαῖμον , οὔτε κατ ' αἰθέριον θεῖον πόλον , οὔτ | ||
| καὶ τοῖσι δυστυχοῦσιν , ὧν πέφυκ ' ἐγώ . ὦ δαῖμον , ὡς οὐκ ἔστ ' ἀποστροφὴ βροτοῖς τῶν ἐμφύτων |
| ὄσσαν ἱεῖσαι μέλπονται , πάντων τε νόμους καὶ ἤθεα κεδνὰ ἀθανάτων κλείουσιν , ἐπήρατον ὄσσαν ἱεῖσαι . αἳ τότ ' | ||
| ἔτικτεν . ὧς δὲ καὶ ὧλλοι πάντες ὅσοι συνέπονται ἑταῖροι ἀθανάτων υἷές τε καὶ υἱωνοὶ γεγάασιν . ” Τοῖα παρέννεπεν |
| διαφόρους τόπους τὸ τελευταῖον ἀπῆλθε καὶ πρὸς τὸν Καύκασον , ὀψομένη τὸν Προμηθέα . . Ἡ Ἰὼ κατὰ χόλον τῆς | ||
| σὺ πάντας δαμνᾷ ἀθανάτους ἠδὲ θνητοὺς ἀνθρώπους . εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης , Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ |
| τὴν πάνυ . πολλὰ λίαν ἐπιθυμητήν . , περιμάχητον . σέβας ] τιμή . . . ἀρρήτων ] ἀπορρήτων , | ||
| τὴν παρουσίαν τῶν Αἰγυπτιαδῶν . βουνῖτι ] ὀρεινή . ἔνδικον σέβας ] δικαία σέβεσθαι , ἢ ἣν δικαίως πάντες τιμῶσιν |
| ' οἱ Καμπανοὶ κύριοι καταστάντες τῆς πόλεως ὕβρισαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους πολλά : καὶ δὴ καὶ ταῖς γυναιξὶν αὐτῶν συνῴκησαν | ||
| . φέρε γὰρ εἰς ἓν καὶ τὸ αὐτὸ συσχετήριον ἐγκεκλεῖσθαι ἀνθρώπους τε καὶ ἀετοὺς καὶ περιστερὰς καὶ κύκνους καὶ ἱέρακας |
| τοκήων , ] [ ὧδε καὶ ] ? ἐκ ? μακάρων ? ? γάμον ὄρνυται ἑδνώσασθαι ? ? ? [ | ||
| ἤθελον τιμᾷν , οὐδὲ θύειν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖς βωμοῖς τῶν μακάρων , ἤγουν τῶν θεῶν , καθὰ πρέπον ἐστὶ τοῖς |
| λάβρακος , οὐδὲ γόγγρον , οὐδὲ σηπίας , ἃς οὐδὲ μάκαρας ὑπερορᾶν οἶμαι θεούς . Ἐκπεπίῃ δέκας πρὶν ἀγαθοῦ πρῶτον | ||
| μέντοι τῷ κύματι καὶ τὸ κατακλυσθῆναι τροπῇ συνεπήνεγκεν . ἴσως μάκαρας θεῶν . μάκαρας ] θεούς . ἰσχὺν ] δύναμιν |
| ἀναδείξαις , θεῖς ' αἰειθαλέας , πολυόλβους , εὔφρονας , ἁγνούς : οἶκε θεῶν μακάρων , θνητῶν στήριγμα κραταιόν , | ||
| βακχεχόροιο Διωνύσου πολυγηθοῦς , ὃς ναίεις πόντοιο βυθοὺς ἁλικύμονας , ἁγνούς , κικλήσκω σε , Παλαῖμον , ἐπ ' εὐιέροις |
| , εὐπατέρειαι , ἀέριοι , ἀφανεῖς , ἀμετάτροποι , αἰὲν ἀτειρεῖς , παντοδότειραι , ἀφαιρέτιδες , θνητοῖσιν ἀνάγκη : Μοῖραι | ||
| ἀλλ ' ἐν αἰῶνι ἀναπαύεσθαι δυνάμενοι ἀθανάτοις . . . ἀτειρεῖς , ἡ φιλόσοφος Ἐυπεδοκλέους λέγει ποιητική . ἀθανάτοις ἄλλοισιν |
| σανορες ? ! ! [ [ ] μαι ? τὸν ἔτικτε Κόω ! [ [ Κρονίδαι ] μεγαλωνύμωι ? [ | ||
| ἄκοιτιν : ἡ δ ' Ἥβην καὶ Ἄρηα καὶ Εἰλείθυιαν ἔτικτε μιχθεῖς ' ἐν φιλότητι θεῶν βασιλῆι καὶ ἀνδρῶν . |
| ἄτης ; Πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω θεῶν τὴν πρωτόμαντιν Γαῖαν : ἐκ δὲ τῆς Θέμιν , ἣ δὴ τὸ | ||
| αἱρεῖ , Καί τ ' ἐπὶ χρυσείης γενεῆς ἐντύνεαι ἔργα Γαῖαν ἐπὶ ζείδωρον ἄγων εὐκαμπὲς ἄροτρον , Ἡ γυροῖς ἔνι |
| τοῦτο Θεόγνιδος : εἴρηται δὲ οὕτως : βούλεο δ ' εὐσεβέων ὀλίγοις σὺν χρήμασιν οἰκεῖν ἢ πλουτεῖν ἀδίκως χρήματα πασάμενος | ||
| ἅδοιμι . ἐκ Διὸς αἰγιόχω τιμὰν ἔχει αἰετὸς οὕτως . εὐσεβέων παίδεσσι τὰ λώια , δυσσεβέων δ ' οὔ . |
| εἰ δὲ ὁ Ἑρμῆς συνετούς , πεπαιδευμένους , ἐμπόρους , ἀοιδοὺς καὶ τὰ τοιαῦτα . Μετὰ τὸ περὶ τέκνων τὴν | ||
| θυηπολεῖται δ ' ἄστυ μάντεων ὕπο . χρησμῶν δ ' ἀοιδοὺς πάντας εἰς ἓν ἁλίσας ἤλεγξα καὶ βέβηλα καὶ κεκρυμμένα |
| ! ! ! ! ! ! ] υ 〛 τέκε Γαῖα πελώρ [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| τῶν ὑφ ' ὑμῖν . καὶ τὸ Ὁμήρῳ λεχθὲν „ Γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων „ ὑμεῖς ἔργῳ ἐποιήσατε |
| : τύνη δὲ θεοὺς ἐνὶ σοῖσιν ἑταίροις ξεῖνε τεῶν μύθων ἐπιίστορας οὕς μοι ὑπέστης ποίησαι , μηδ ' ἔνθεν ἑκαστέρω | ||
| πάντῃ ἀνθρώπων ἐπὶ φῦλα διηερίη πεπότηται τινυμένη σὺν Ζηνὶ κακῶν ἐπιίστορας ἔργων . Ὣς εἰπὼν δηίοισιν ἀνηλέα τεῦχεν ὄλεθρον : |
| ὁ δὲ Ὅμηρος ἀκούσας ταῦτα ἔλεξε τὰ ἔπεα τάδε : τοίων γὰρ πατέρων ἐξ αἵματος ἐκγεγάασθε , οὔτε βαθυκλήρων οὔτ | ||
| ἀγχιστεύοντα . ἀχέων ] θλίψεων . γόων ] θρήνων . τοίων ] μεγάλων . τοίων ] διπλῶν . θ τὰ |
| μή σου γλῶσς ' ὑπερβάλληι κακοῖς . φεῦ , χρῆν βροτοῖσι τῶν φίλων τεκμήριον σαφές τι κεῖσθαι καὶ διάγνωσιν φρενῶν | ||
| ἀλλ ' εὖ καὶ μάλα εἰρήκαμεν τὰ πάντα καὶ ἐδείξαμεν βροτοῖσι καὶ εἰς κέρδος εὐεκτεῖν βίῳ . Πῶς οὖν φασι |
| Ἀλλ ' ἔχ ' ἥσυχος , περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει . Τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν , ἐκ | ||
| ; Ὦ φίλτατ ' Αἰγέως παῖ , μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε , τὰ δ ' ἄλλα |
| ἀτρεκέως Φαέθοντος ἐράσσατο , τίκτε σε μήτηρ . τούνομά σευ καλέω παναοίδιμον Ἀφρογενείην : ῥηιδίως Παφίης πολυήρατος [ ] ἔπλεο | ||
| , ἐλθεῖν εὐάντητον ἐπ ' εὐιέρωι σέο μύστηι . Θεσμοφόρον καλέω ναρθηκοφόρον Διόνυσον , σπέρμα πολύμνηστον , πολυώνυμον Εὐβουλῆα , |
| δράσαντας οὐκ ἀξιοῦντες ἐκδιδόναι , πόλιν τ ' ἀπολωλεκότας καὶ ἀλήτας γεγονότας σφῶν τ ' ἐν τῇ πενίᾳ ἱκέτας . | ||
| ' αἰσχρὸν χωρὶς ἐν πόλει τ ' ἴσον , ἱκέτας ἀλήτας συγγενεῖςοἴμοι κακῶν : βλέψον πρὸς αὐτούς , βλέψονἕλκεσθαι βίαι |
| , καὶ φάτις πολλὴ κρατεῖ . μὴ καὶ λόγος τις Ζῆνα μειχθῆναι βροτῷ ; κἄκρυπτά γ ' Ἥρας ταῦτα τἀμπαλάγματ | ||
| ἐν δὲ Αἰγυπτίοις τὸν Πλούτωνα καλεῖ τὸν ἄγραῖον τὸν πολυξενώτατον Ζῆνα τῶν κεκμηκότων . . . . ἐπὶ Ἀρχεδημίδου ? |
| καὶ ἐπὶ πόλεμον ὁρμῶσα . ὁ δὲ Ἀπίων ἡ τοὺς λαοὺς σώζουσα . λαρόν προσηνές , ἡδύ . εἴρηται δὲ | ||
| ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν , καὶ [ τοὺς ] ἄλλους ὁμοίως λαοὺς αὐτόχθονας . ἀκολούθως δὲ τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν |
| ποιητῶν ἐν οἷς παρεισάγει τὴν Ἥραν λέγουσαν εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης Ὠκέανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν | ||
| ποιητῶν ἐν οἷς παρεισάγει τὴν Ἥραν λέγουσαν εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης , Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα |
| Ἱσμηνοῦ καταδεύει , Ἰώ θ ' ἁ κερόεσσα προμάτωρ Καδμείων βασιλῆας ἐγείνατο : μυριάδας δ ' ἀγαθῶν ἑτέροις ἑτέρας μεταμειβομένα | ||
| ἑκάτοιο ποιητάς τε εἶναι καὶ κιθαριστάς , ἐκ δὲ Διὸς βασιλῆας . Ἀλλ ' Ἡσίοδος μὲν οὐκ οἶδε βασιλεῖς γῆς |
| ταύτας δὲ καὶ κοιμωμένας εὑρίσκει . Ὑποτίθενται δὲ αὐτῷ οἱ θεοὶ οὗτοι , ὅπως χρὴ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμεῖν ἀπεστραμμένον , | ||
| εἰ πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν , ἄν τις ὅσιος |
| καταπτωτικοὺς ἢ θεῶν ἢ νεκρῶν εἰδωλοποιητὰς καὶ ἀποκρύφων ἢ ἀπορρήτων μύστας : τὸ δ ' ὅμοιον , κἂν τὴν σύνοδον | ||
| Μυστηρίων πάτριόν ἐστι ταῖς θεαῖς ἀνιεροῦν καὶ τὰς στολὰς τοὺς μύστας , ἐν αἷς τύχοιεν μυηθέντες . μυστήρια δὲ δύο |
| , μᾶλλον δὲ τοῦτο πάθοι ἄν : ἀλλ ' οὐκ ἔρωτας ἐκ φαρμάκων , εἴπερ τὸ ἐρᾶν ἐπινευούσης καὶ τῆς | ||
| Χιμαιρέωςλέγει Μενέλαον καὶ τοὺς μετ ' αὐτοῦ Λάκωναςοὔτε τοῦ Ἀνθέως ἔρωτας καὶ τόδε * καὶ τόδε * ἔτλης καὶ ὑπέμεινας |
| Σθένελός τε ὁ ποιητὴς οὐ κακῶς εἴρηκεν : οἶνος καὶ φρονέοντας ἐς ἀφροσύνας ἀναβάλλει . ὁ δὲ Φωκυλίδης ἔφη : | ||
| παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται , ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον , ἐόντας τ ' αὐτέους ὠχρούς |
| θνητοὶ τἄλλα μὲν μαθήματα Ἐκ τοῦ σκότους τε τῶν τε νυκτέρων βροτοῖς φίλτρων μεγίστη γίνεται θνητοῖς χάρις . Εἴ μοι | ||
| τῶι κατασκόπωι τὴν ἐμπειρίαν περιτίθησι ποιῶν λέγοντα : ἄστρων κάτοιδα νυκτέρων ὁμήγυριν καὶ τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς λαμπροὺς |
| μεθύσκεσθαι , ἐς ὃ ἐς ὄρχησίν τε ἀνίστασθαι καὶ ἐς ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι . Τούτων μὲν αὕτη λέγεται δίαιτα εἶναι . | ||
| αὐτὸν ποιητάς , ἐπεὶ καὶ αὐτός πού φησι τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται , |
| νᾶες ] πολυγόμφοι ἐλεύσαν [ Τροίαι ] κακόν , ἥρωας ἐσθλούς ? ? [ : τῶν ] μὲν κρείων Ἀγαμέμνων | ||
| ὄχεσφι , πεζοὺς δ ' ἐξόπιθεν στήσας πολέας τε καὶ ἐσθλούς . Καὶ τὸ εἶναι ἐν τοῖς στρατιώταις ἡγεμόνας κατὰ |
| . οὐχ οὕτως δ ' ἡγεῖται μακάριον ὅτι ἔξεστι κεκτῆσθαι καλλίστους μὲν ἵππους , κάλλιστα δὲ ὅπλα , καλλίστην δὲ | ||
| πᾶσιν ἀνελπίστῳ . τῶν γὰρ Καρχηδονίων μετὰ τὴν νίκην τοὺς καλλίστους τῶν αἰχμαλώτων θυόντων χαριστήρια νυκτὸς τοῖς θεοῖς καὶ πολλοῦ |
| Οὐρανιώνων ἄλλος ἐν ἀθανάτοισιν ἔχοι βασιληίδα τιμήν . πεύθετο γὰρ Γαίης τε καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος οὕνεκά οἱ πέπρωτο ἑῷ ὑπὸ | ||
| μὲν ἀνθερεῶνι περίπλοκος ἡδέϊ δεσμῶι μητέρι χεῖρας ἕλιξε συνήορος αὐχένι Γαίης τερπωλῆι φιλότητος : ἀειρομένου δὲ καρήνου Καρπὸς ἀνηέξητο καὶ |
| , ἃ δή κ ' αἰσχρὸν ἀγορεύειν , εἰσι θεοὶ μερόπων δόλῳ ἡγητῆρες ἀβούλων τῶν δὴ κἀκ στόματος χεῖται θανατηφόρος | ||
| ὡς Ὅμηρος ψεύδεται λέγων : Οὐ γάρ πω πεπόλιστο πόλις μερόπων ἀνθρώπων . Τῷ δὲ Ἐνὼχ ἐγενήθη υἱὸς ὀνόματι Γαϊδάδ |
| καιρῷ ἀνάγκης καιρῷ δυσκαίρῳ ληφθείς , Καὶ τοὺς τυχόντας ἄνδρας τοκέας λέγε . Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα . | ||
| ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν , εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα , τοὺς |
| δή , βασιλεῦ , γίνεται δεινόν . Ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι , ἀλλ ' οἷόν κοτε | ||
| ' ἐστίν , ὃς Ἑλλάδα τὴν μεγαλαυχῆ πᾶσαν ἐκόσμησεν καλλιεπεῖ σοφίῃ , ἔξοχα δ ' Ἀργείους , οἳ τὴν θεοτειχέα |
| Ψαμάθης Νηρεΐδος καὶ αὐτοῦ Αἰακοῦ . ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνός : Τελαμὼν καὶ Πηλεύς : Κρόνου μὲν γὰρ Χείρων | ||
| Κρῆτες , Ἴδας τέκνα Φοινικογενοῦς τέκνον Εὐρώπης καὶ τοῦ μεγάλου Ζηνός , ἀνάσσων Κρήτης ἑκατομπτολιέθρου : ἥκω ζαθέους ναοὺς προλιπών |
| ; πρέποι γὰρ ἄν , ὥσπερ οἱ θεοὶ ” δωτῆρες ἐάων “ εἰσίν , οὕτω δὲ καὶ ὑμῖν , τοῖς | ||
| δείκνυσιν ἄντικρυς : τοὺς μὲν γὰρ θεοὺς ἀεὶ ποιεῖ δωτῆρας ἐάων , τουτέστι τῶν ἀγαθῶν , ἃ καὶ εὔχονται οἱ |
| ἑκάτερθε καὶ ἀργύρεοι κύνες ἦσαν , οὓς Ἥφαιστος ἔτευξεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι δῶμα φυλασσέμεναι μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο , ἀθανάτους ὄντας καὶ ἀγήρως | ||
| ἀγαθὸς δὲ μάχεσθαι , ἐσθλὸς [ ] δ ' ἐν πραπίδεσσι , φίλος δ ' ἦν ἀθανάτοισι : γείνατο δ |
| περικλυτός ὅν ποτε Βάκχῳ νύμφη ὑποκλινθεῖσα παρ ' Ἀσωποῖο ῥοῇσι τίκτεν , ἄμωμον ἔχοντα δέμας καὶ ἐπίφρονα μῆτιν . Κηφεύς | ||
| Διονύσου Βακχῶν : Θυὰς γὰρ ἡ Βάκχη . Μόνον ἀθανάτα τίκτεν ] * Ὅσους παῖδας ἡ Θέτις ἐγέννα , ἐν |
| ' οὐκέτι νόστος ἐτήτυμος , ἀλλά οἱ ἤδη φράσσαντ ' ἀθάνατοι θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν . νῦν δ ' ἐθέλω | ||
| ἐπὶ τοὺς πλησίον , καὶ ἄπαυστοι θυμοί , καὶ ὀργαὶ ἀθάνατοι , καὶ τιμωρίας ἔρως , καὶ ἀμαθία δίκης . |
| ἔτι δὲ καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ | ||
| παρεῖχεν αὐτῷ τὰ δίκαια ἡ πόλις , ἐπικαλεσάμενος τούς τε οὐρανίους καὶ καταχθονίους θεοὺς ἀπῄει , τοσοῦτο μόνον εἰπὼν ὅτι |
| παράνομον : ἀτάσθαλοι γὰρ οἱ εἰς θεὸν ἐξαμαρτάνοντες , καὶ ἀτάσθαλον ἔργον δηλονότι τὸ ἀθέμιτον καὶ παράνομον . Οὐδὲ θεοὺς | ||
| μιν ἐγώ γε μετὰ μνηστῆρας ἐῷμι ἔρχεσθαι , λίην γὰρ ἀτάσθαλον ὕβριν ἔχουσι : μή μιν κερτομέωσιν : ἐμοὶ δ |
| Οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντες μικροῖς τισι καὶ θνητοῖς ὡς ἀληθῶς ἐπαύξουσι τὰς ἀρχὰς , οἱ δὲ ἀρετῆς | ||
| κρείσσων πάτρα σώφρονι ναίειν . τὸ δὲ σύντροφον ἁδύ τι θνητοῖς ἐν βίῳ χωρεῖ . ἅπας μὲν ἀὴρ αἰετῷ περάσιμος |
| τοὺς βίῳ νήφοντι συζῶντας ἀήθης ἄκρατος , οὕτως καὶ τοὺς χαίροντας μέθῃ νῆψις ἐξαπιναῖος . . . . Ἐκ τοῦ | ||
| φίλων διατριβή , καθόσον εἰσὶ φίλοι , καὶ ὅτι βλέπουσι χαίροντας τοῖς αὐτῶν ἀγαθοῖς , ὃ τῆς μεγίστης εὐνοίας τεκμήριόν |
| ἀγαθοὺς νόμους ἴσχειν εἰκὸς , οὓς καὶ κοινοὺς τῶν πραγμάτων σωτῆρας μετὰ τοὺς θεοὺς ἅπαντες ἴσμεν , ἀλλὰ καὶ τῷ | ||
| καὶ θαυμάσαντες οἱ Ἀθηναῖοι Ἄνακτας αὐτοὺς ἐκάλεσαν ἤγουν θεοὺς καὶ σωτῆρας . * οἱ τῶν Ἀθηναίων ἅρπαγες καὶ πορθηταὶ λέγει |
| ἤματι κείνῳ μάρνασθ ' ὥς τε Γίγαντας ἀτειρέας ἠὲ κραταιοὺς Τιτῆνας : σθεναρὴ γὰρ ἐπὶ σφίσι δῆρις ὀρώρει : ἠμὲν | ||
| Κρόνος ἀντιτέτυκτο . γηγενέας τε θεοὺς προτερηγενέας [ τε ] Τιτῆνας – ˘˘ Ἡφαίστου φλογὶ εἴκελον , ἥν ῥα τιτύσκει |
| Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
| ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
| δὲ σποδὸς προπέμπει πίονας πλούτου πνοάς . τούτων θεοῖσι χρὴ πολύμνηστον χάριν τίνειν , ἐπείπερ χἀρπαγὰς ὑπερκόπους ἐπραξάμεσθα καὶ γυναικὸς | ||
| ταυροβόαν , γένεσιν μακάρων θνητῶν τ ' ἀνθρώπων , σπέρμα πολύμνηστον , πολυόργιον , Ἠρικεπαῖον , ἄρρητον , κρύφιον ῥοιζήτορα |
| , ὅταν δόμους μὲν τούσδε προσίδω κενούς , κενοὺς δὲ παρθενῶνας ; καὶ τὰ ἑξῆς ἐπὶ τούτοις . καὶ πένητα | ||
| ὅταν θρόνους τῆσδ ' εἰσίδω πάντας κενούς , κενοὺς δὲ παρθενῶνας , ἐπὶ δὲ δακρύοις μόνη κάθωμαι , τήνδε θρηνωιδοῦς |
| σοι δάμαρτα κοινόλεκτρον . ἢ τὴν κοινόλεκτρον τοῦ Ὠκεανοῦ , Τηθύν , πείσας . : πιθὼν ] Καταπείσας ἐκείνην , | ||
| τὸ Ὁμηρικὸν παραλαμβάνουσιν : Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν . εἰ δὲ ὁ Ὠκεανὸς ποταμὸς καὶ ἡ Τηθὺς |
| ἀνυμνήσαντα : καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι , παντοῖοι τελέθοντες , ἐπιστρωφῶσι πόληας . καὶ γὰρ αὐτὸς ᾤετο ξένοις | ||
| ἐτίμων , εἴ γε τότε μάλιστα δὴ οἱ θεοὶ παντοῖοι τελέθοντες ἐπεστρωφῶντο πόληας , καὶ τούς τε ἀγαθοὺς δι ' |
| ἐφ ' ἡμῖν ἐστι . ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἀγαθοὺς ἢ κακοὺς ποιεῖ : ὥστε ἐφ ' ἡμῖν ἐστι τὸ ἐπιεικέσιν | ||
| κακίᾳ διαιρεῖν ταῦτα . πολλοὺς γὰρ καὶ τῶν Ἑλλήνων εἶναι κακοὺς καὶ τῶν βαρβάρων ἀστείους , καθάπερ Ἰνδοὺς καὶ Ἀριανούς |
| γένος ἀπόλωλε τοκήων , ἀλλ ' ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων σκηπτούχων , ἐπεὶ οὔ κε κακοὶ τοιούσδε τέκοιεν . | ||
| ἔμεν οὐδὲ δέκ ' ἄλλων οἵτε πολύρρηνες πάντων ἔσαν ἐκ βασιλήων . Ἠέλιος δ ' ᾧ παιδὶ τόγ ' ἔξοχον |
| τοῖς ἄλλοις κτήνεσιν . εἴς τε τούτους γίγνεσθαι τούς τε καθαρμοὺς καὶ ἀποτροπιασμοὺς μαντικήν τε πᾶσαν καὶ κληδόνας καὶ τὰ | ||
| καὶ χορείας εὑρεῖν κύμβαλα καὶ τύμπανα , πρὸς δὲ τούτοις καθαρμοὺς τῶν νοσούντων κτηνῶν τε καὶ νηπίων παίδων εἰσηγήσασθαι : |
| : Θέτι ἱρεύς ἴρηξ οἱ νέκυς οἱ βότρυς ῥῦσθαι εὐφυᾶ εὐκλεᾶ . τὸ μέντοι ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας καὶ δυσκλέα Ἄργος | ||
| , ἐν σοὶ Ζηνὸς ὀρθῶσαι βρέτας τροπαῖον Ἄργει τ ' εὐκλεᾶ δοῦναι λόγον : Ἐτεοκλέα δ ' αὖ : Νῦν |
| ἄνθρωπος οὐκ ἂν ἴσχυσεν . ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ μὴ σέβειν θεὸν ἕπεται τὸ μήτε γονεῖς μήτε πατρίδα μήτ ' | ||
| καὶ ἀπλανεῖς ἀστέρας ἢ τὸν σύμπαντα οὐρανόν τε καὶ κόσμον σέβειν ἀξιῶν , ἀλλὰ καὶ ὅσα θνητοὶ δημιουργοὶ κατεσκεύασαν ξύλα |
| δαμνᾷ ἀθανάτους ἠδὲ θνητοὺς ἀνθρώπους . εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης , Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν | ||
| βίοτον καὶ ἤθε ' ὀπάσσας Ζεὺς Κρονίδης κατένασσε πατὴρ ἐς πείρατα γαίης . καὶ τοὶ μὲν ναίουσιν ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντες |
| καὶ νεανίσκων ἔρωτες νυκτερινοί , καὶ ὁ τοῖς ἄλλοις τιθέμενος θεσμοὺς Δημήτριος καὶ τοὺς βίους τάττων ἀνομοθέτητον ἑαυτῷ τὸν βίον | ||
| καταποντοῦσι τὴν εἰκόνα ἐπακολουθήσαντες γνώμῃ τῇ Δράκοντος , ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας φονικοὺς ὑπερώρισε καὶ τὰ ἄψυχα , εἴγε ἐμπεσόν |
| πάντων τῶν τὴν τροφὴν δωρησαμένων : θύειν μὲν οὖν καὶ ὑμνεῖν νόμος πρὸ τοῦ τῆς τροφῆς ἅψασθαι . δεῖ οὖν | ||
| ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις , σπείσαντάς |
| δίκαις καὶ κρίσεσι διεφθαρμέναις ἀλλήλους τρίβουσι , τουτέστι καταπονοῦσι θεῶν ὄπιν οὐκ ἀλέγοντες : καὶ τούτοις ἑπόμενος ἐπάγει τρισμυρίους εἶναι | ||
| καὶ ἱστορίαν σοφοὶ περὶ μὲν Ἡρακλέους σχέτλιος , οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατ ' οὐδὲ τράπεζαν τὴν ἥν οἱ παρέθηκεν : |
| , ἠὲ πολυτρήτοις λιγέως μέλποντας ἐν αὐλοῖς : ἄλλους ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ἔρδει : παιδευτὰς δ ' ἄλλων τοίων ἔργων | ||
| , αὐλῶν ἢ κιθάρης ἢ ἀοιδῆς εὐρύθμοιο ἠὲ καὶ ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ὄντας θήκαντ ' ἢ χλεύῃσι λάλοις μάχλοις τ |
| μὲν ἐν Ὀρτυγίηι , τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι , κλῦθι , θεὰ δέσποινα , καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν | ||
| ὅτ ' ἐς Τροίην ἔπλεε νηυσὶ θοῆις , εὐχομένωι μοι κλῦθι , κακὰς δ ' ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε : σοὶ |
| , ὅτι γνάμπτει μακάρων νόον , ὄφρα θυηλὰς ἁζόμενοι ἐθέλωσιν ἐπιχθονίους ἐλεαίρειν : οἳ δ ' ἄρα μιν λήθαιον ἐφήμισαν | ||
| , ὅτι γνάμπτει μακάρων νόον , ὄφρα θυηλὰς ἁζόμενοι ἐθέλωσιν ἐπιχθονίους ἐλεαίρειν : οἳ δ ' ἄρα μιν λήθαιον ἐφήμισαν |
| μέρει τῆς παρατάξεως ἔξεστί σοι τὰς πέλτας , τουτέστιν τοὺς σοὺς ὑπηκόους , στῆσαι : ἀλλὰ μηνίων : μηνίων τινές | ||
| , [ εἰ ? ] τοὺς [ ] ? μὲν σοὺς προγόνους ὁ ] δῆμος οὐδὲ μεθυσθέντι ? ] ᾤετο |
| τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος | ||
| τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος |
| Οὐρανίας καινὸς θεράπων : ἐθέλει δὲ γᾶρυν ἐκ στηθέων χέων αἰνεῖν Ἱέρωνα . Βαθὺν δ ' αἰθέρα ξουθαῖσι τάμνων ὑψοῦ | ||
| ὀλίγην ναῦν , ἀλλὰ μεγάλην παρασκευάζεσθαι : τὴν δὲ ὀλίγην αἰνεῖν οὕτω λέγει , ὡς εἰώθαμεν λέγειν χαίρειν ἐᾶν τὴν |
| καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
| Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
| διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν τοῦ Κρόνου γῆμαι Ἥραν καὶ Δήμητρα καὶ Θέμιν , ἐξ ὧν παῖδας ποιήσασθαι Κούρητας μὲν ἀπὸ τῆς | ||
| * μουσικὰν ὀρθὰν ἐπιδεικνυμένου * * * πρῶτον μὲν εὔβουλον Θέμιν οὐρανίαν χρυσέαισιν ἵπποις Ὠκεανοῦ παρὰ παγᾶν Μοῖραι ποτὶ κλίμακα |
| Τιτᾶνι λοχευθεῖσαν κατ ' ἀκροτάτας κορυφᾶς Διός , ὦ † μάκαιρα † Νίκα , μόλε Πύθιον οἶκον , Ὀλύμπου χρυσέων | ||
| τῷ γʹ : τὸ δʹ “ ἥ τ ' Ἐφέσου μάκαιρα πάγχρυσον ἔχεις ” ὅμοιον τῷ δʹ : τὸ εʹ |
| λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ ' ἐν ἀνθρώποισι γηράσκειν ἔφυ καὶ πρὸς τελευτὴν ἔρχεται τακτοῦ χρόνου , πλὴν ὡς | ||
| πᾶν διελήλυθεν , ἀὴρ δὲ δεύτερον , ὡς λεπτότητι δεύτερον ἔφυ , καὶ τὰ ἄλλα ταύτῃ καὶ τὰ ἑξῆς ; |
| ἐμὴν ἀγγείλατ ' ἐντολήν , ὅπως τὸν παῖδα τόνδε πρὸς δόμους ἐμοὺς ἄγων Τελαμῶνι δείξει μητρί τ ' , Ἐριβοίᾳ | ||
| τὸν πέλανον δὲ ἐπὶ τῆς θυσίας φασίν : εἰς τοὺς δόμους τῆς Κόρης καὶ τοῦ βασιλέως τῶν κάτω Πλούτωνος : |
| δὲ καὶ τοὺς ἐξ αὐτῆς παῖδας διαφθείρειν : τὴν δὲ Γῆν ἀμύνασθαι πολλάκις , συμμαχίαν αὑτῇ συλλεξαμένην : εἰς ἄνδρας | ||
| δὲ τοὺς Τριτοπάτορας πάντων γεγονέναι πρώτους : τὴν μὲν γὰρ Γῆν καὶ τὸν Ἥλιον , ὃν καὶ Ἀπόλλωνα τότε καλεῖν |
| : φοίτα δὲ μέγαν κλονέουσα κυδοιμὸν ἄλλοτε μὲν Τρώων ἐς ὁμήγυριν , ἄλλοτ ' Ἀχαιῶν : τὴν δὲ Φόβος καὶ | ||
| κατὰ τὴν νύκτα . κάτοιδα ] γινώσκω , ἔμαθον . ὁμήγυριν ] ἤτοι τὸ πλῆθος . χεῖμα ] ἤγουν χειμῶνα |
| : σὺ δ ' ὄρνυ ' ἐς βαρύβρομον πέλαγος : Κρονίδας [ ] δέ τοι πατὴρ ἄναξ τελεῖ Ποσειδὰν ὑπέρτατον | ||
| μεγαινήτους [ ] λιπών . [ Τῶν ] ἕνα οἱ Κρονίδας [ ] ὑψίζυγος Ἰσθμιόνικον [ ] θῆκεν ἀντ ' |
| ὁρᾶν αὐτοὺς ὑφ ' αὑτῶν καὶ καταπίπτοντας νεκρούς , ἐξὸν ἱλαρούς , παίζοντας , ὑποπεπωκότας , αὐλουμένους . ωδει λέγ | ||
| . ἡ Ἀφροδίτη μετὰ τῆς Σελήνης ἀγαθούς , εὐμόρφους , ἱλαρούς , γάμος δὲ τοῖς τοιούτοις ἀβέβαιος , καὶ ἀσελγεῖς |
| ὀνείρασι καὶ τὸ ὁρῶ δὲ φεύγοντ ' αἰετὸν πρὸς ἐσχάραν Φοίβου . ὅμως δ ' ἐπειδὴ ἡ ὑμετέρα , τοῦ | ||
| ἄλλοι δ ' ἄλλο μέλαθρον ἀνίαχον : εἰ δέ με Φοίβου χρὴ λέξαι πινυτὰν ἀμφαδὰ μαντοσύναν , πάτρα τοι τελέθει |
| : “ ἐξ ὀρέων ἐπὶ κάρ ' μηνύθει δέ τοι ἔργ ' ἀνδρῶν . ” ἐπικάρσια πλάγια , οὐ κατ | ||
| πολλῶν πιστὸν ἔχουσι νόον . Παύροισιν πίσυνος μεγάλ ' ἀνδράσιν ἔργ ' ἐπιχείρει , μή ποτ ' ἀνήκεστον , Κύρνε |
| κακῶν λελησμένῳ × – ˘ – θνητοῖσι τὴν ἀκεσφόρον λύπης ἔφηνεν οἰνομήτορ ' ἄμπελον γλώσσης περίπατός ἐστιν ἀδολεσχία γένους δ | ||
| . καὶ Ἀστυδάμας δέ φησι : θνητοῖσι τὴν ἀκεσφόρον λύπης ἔφηνεν οἰνομήτορ ' ἄμπελον . συνεχῶς μὲν γὰρ ἐμπιπλάμενος ἀμελὴς |
| δεσμοὺς ἀρρήκτους ὃς ἔχεις κατ ' ἀπείρονα κόσμον , αἰῶνος Κρόνε παγγενέτωρ , Κρόνε ποικιλόμυθε , Γαίης τε βλάστημα καὶ | ||
| σὲ οἴει μόνον ὑπὸ τῶν πενήτων ταῦτα γεγράφθαι , ὦ Κρόνε , οὐχὶ δὲ καὶ ὁ Ζεὺς ἤδη ἐκκεκώφηται πρὸς |
| ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστος , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ | ||
| . μετρίων λέκτρων , μετρίων δὲ γάμων μετὰ σωφροσύνης κῦρσαι θνητοῖσιν ἄριστον . ὦ τέκνον , ἀνθρώποισιν ἔστιν οἷς βίος |
| ἀλλὰ περὶ ὧν ἄριστον , καὶ ἃ μαθὼν ὠφελησοίμην . Θεοὺς τιμῴην καὶ νόμῳ πόλιος καὶ σπουδῇ οἰκείῃ καὶ νόῳ | ||
| μὲν ἀνθρωπίνην ἀρετὴν πανταχοῦ τὴν αὐτὴν μένειν , τοὺς δὲ Θεοὺς ἐκ τῶν τόπων μεταβάλλεσθαι : τὸ δὲ καὶ πατέρων |
| ἕλεν . ἃ τέκε λαγέτας ἓξ : ἥτις Ἱπποδάμεια . λαγέτας , ἡγεμόνας . τῶν λαῶν ἡγουμένους . λέγει δὲ | ||
| ἕλεν δ ' Οἰνομάου βίαν παρθένον τε σύνευνον : ἔτεκε λαγέτας ἓξ ἀρεταῖσι μεμαότας υἱούς . νῦν δ ' ἐν |
| ὑποπτέρους ἀντὶ τοῦ ταχυτάτους : οὐ γὰρ πτερωτοὶ ἦσαν : ἀκαμάτους ἤγουν οὐ κοπιῶντας . ἕλεν δέ , ἀντὶ τοῦ | ||
| καὶ θανεῖν ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκαμάτους : τοῖον ἐπὶ φρένα βάλλεις καρπόν . εἶτα μετ |
| σεμνὸν ἄγαλμα καὶ Ζηνὸς ὑψίστου μακάρων βουλαῖς , ὢ ἰὲ Παιάν . Ἔνθ ' ἀπὸ τριπόδων θεοκτήτων , χλωρότομον [ | ||
| ἐοαγεῖ Ὑγιείαι ἰὴ Παιάν , Ἀσκληπιὸν δαίμονα κλεινότατον , ἰὲ Παιάν . Παιᾶνα κλυτόμητιν ἀείσατε κοῦροι [ Λητοΐδην Ἕκατον , |
| δ ' ἴδιον , κρύσταλλος . οὐθεὶς πώποτε ταύτην λαβὼν ἀπώλες ' . ὦ τάλας ἐγώ , οἵῳ μ ' | ||
| τοῦ συγγενοῦς . καὶ ἐν Βάκχαις [ ] Βρόμιος ἄναξ ἀπώλες ' οἰκεῖος γεγώς : νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν : |
| οὐδὲ ἐπρίω πόρνας οὐδὲ ἑταιρίδων ἑάλως οὐδὲ ἐποιήσω τοὺς αὐτοὺς υἱέας τε καὶ οἰκέτας ; ἀλλ ' οἷα πολλὰ μὲν | ||
| διαμπερὲς ἤματα πάντα αὐτὸν μὲν λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισιν , υἱέας αὖ πινυτούς τε καὶ ἔγχεσιν εἶναι ἀρίστους . ἡμεῖς |
| γῆρας ἄζηλον λαβὸν πρὶν τέρμ ' ἵκηται , τοὺς δὲ δύστηνοι βροτῶν φθείρουσι νοῦσοι , τοὺς δ ' Ἄρει δεδμημένους | ||
| εἴπερ ἔστ ' ὀρθῶς θεός , οὐδενός : ἀοιδῶν οἵδε δύστηνοι λόγοι . ἐσκεψάμην δὲ καίπερ ἐν κακοῖσιν ὢν μὴ |
| Μύδωνά τε Ἀστύπυλόν τε Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἴνιον ἠδ ' Ὀφελέστην : καί νύ κ ' ἔτι πλέονας | ||
| ἔπειτα Γαῖ ' εὐρύστερνος , πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , ἠδ ' Ἔρος Ἡσιόδῳ δὲ καὶ Ἀκουσίλεως σύμφησιν μετὰ τὸ |
| τοιούτῳ κατορθῶν ἐδείχθη , ὅτε γε ἐθάρρησε πλάσματα λέγειν τοὺς ἀγαυοὺς ἱππημολγοὺς [ καὶ ] γαλακτοφάγους . τοσαῦτα καὶ πρὸς | ||
| ἀντιφέρονται . Εἴ ποτέ τοι νυκτὸς καθαρῆς , ὅτε πάντας ἀγαυοὺς ἀστέρας ἀνθρώποις ἐπιδείκνυται οὐρανίη Νύξ , οὐδέ τις ἀδρανέων |
| τ ' ἠδὲ Καβείρους καὶ μεγάλους Σωτῆρας ὁμοῦ , Διὸς ἄφθιτα τέκνα , Ἰδαίους τε θεοὺς ἠδ ' ἄγγελον Οὐρανιώνων | ||
| προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις : ὄρσο Θέτι : καλέει Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς . τὴν δ ' ἠμείβετ ' ἔπειτα |