| εἶναι τὴν τοῦ οὐρανοῦ φοράν , πρῶτον μὲν τὸν Εὔδημον μαρτύρεται λέγοντα : ἠκολούθησε δὲ καὶ Πλάτων τῇ δόξῃ ταύτῃ | ||
| μὲν τοῖς κακῶς βουλευομένοις δίδωσι τὰ πρόστιμα ἡ δίκη . μαρτύρεται δὲ ὁ θεὸς ὅτι μηδὲν αὐτὸν λαθεῖν δύναται ἔμβραχυ |
| ἀβεβαίων φαντασμάτων ἀναπίμπλησι τὴν διάνοιαν , τὰ ὑπαίτια ὡς ἑπαινετὰ ἀναπείθων ἀποδέχεσθαι . καὶ γὰρ νυνὶ λύπην ὡς χαρὰν ὀνειροπολεῖ | ||
| τῶν σπερμάτων γιγνόμενα ἐμψύχων | τὰ σπέρματα βίαιος ἔξωθεν ἡμᾶς ἀναπείθων προσερχομένην | ἐοικότως τοῖς μὴ ἐκ σπερμάτων γιγνομένοις : |
| ἄνομον καὶ ἀκόλαστον ἄρχοντας , μᾶλλον δὲ ὥσπερ βίαιον τυραννίδα διέποντας , καὶ Ταρτάρου μυχοῖς παραδέδωκεν , τότε γένεσιν παίδων | ||
| τὴν μετ ' αὐτῆς Σελήνην , τὴν δωδεκάτην Κρόνον τε διέποντας πρὸς τάξιν . ἐδόθη καὶ τὴν νύκταν δὲ πολεύειν |
| κύνα : λιμηράν . κύνα δὲ τὸ πρόβατον ἴσως ἔφη ἐκφαυλίζων αὐτό . κακὰν κύνα : γεγηρακυῖαν . δήλετ ' | ||
| αὐτὸς Ἑκάτης βρώματα ταῦτά φησιν . Ἔφιππος δὲ ὁ ποιητὴς ἐκφαυλίζων τοὺς μικροὺς ἰχθῦς φησί : φράζε ἰχθῦς φρονοῦντας μή |
| τι ἀναβαίη ἐνταῦθα , σοφίαν οὐ χρηστὴν ἑαυτοῦ διηγεῖτο τοὺς Γυμνοὺς τούτους ὑποψίας ἐμπεπληκέναι φάσκων πρὸς τὸν Ἀπολλώνιον , ὡς | ||
| ὑπὲρ μεγάλων αὐτοῦ ἐκοιμήθησαν , ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ τοὺς Γυμνοὺς προσειπόντες ἐπορεύοντο τὴν ἐς τὰ ὄρη τείνουσαν ἀριστεροὶ τοῦ |
| ἔτι δὲ καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ | ||
| παρεῖχεν αὐτῷ τὰ δίκαια ἡ πόλις , ἐπικαλεσάμενος τούς τε οὐρανίους καὶ καταχθονίους θεοὺς ἀπῄει , τοσοῦτο μόνον εἰπὼν ὅτι |
| τὸν κλέπτην . Ἐντεῦθεν ἡμᾶς τοῦτ ' ἔοικε γινώσκειν , ἄβουλον εὐχὴν τοῖς θεοῖσι μὴ πέμπειν , ἐκ τῆς πρὸς | ||
| ἀβουλίας ἀρχὴν ἐξαλείφειν οἴεται τέλει χείρονι , παιδοκτονίᾳ προπετεῖ τὴν ἄβουλον παιδοποιΐαν ἀρνουμένη . εἰ δὲ βούλει , τὸν Ἀγαμέμνονα |
| οὓς ἀπώλεσεν θεός . ἃ δ ' εἰς ἀδελφὴν καιρὸς ἐκπονεῖν ἐμέ , ἅπανθ ' ὑπισχνοῦ νερτέρων δωρήματα . ἴθ | ||
| μὴ πτύειν μηδὲ ἀπομύττεσθαι ἔτι διαμένει , τὸ δ ' ἐκπονεῖν οὐδαμοῦ ἐπιτηδεύεται . καὶ μὴν πρόσθεν μὲν ἦν αὐτοῖς |
| Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
| πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
| ὄντας ἀθανάτους ποιεῖν ἡ βασιλέως προμήθεια , πολλοὺς μὲν Ὁμήρου ὑποφήτας καὶ νεωκόρους , πολλοὺς δὲ Ἡσιόδου θεραπευτάς , Χρύσιππόν | ||
| δὴ αὐτόθι καὶ ἄλλη τις ἐναντίωσις ἡ ἀπὸ τοῦ τοὺς ὑποφήτας ἀπέχεσθαι δεῖν ἐμψύχων , ἵνα μὴ οἱ θεοὶ τοῖς |
| παραπληξίαν γάρ φησι καὶ ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν | ||
| τερατεύονται , φείδεσθαι μὲν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν , τοὺς δὲ ἀσεβοῦντας ἀποκτιννύναι . εἰ δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει , |
| τὴν μὲν κατάστασιν τῆς πόλεως ὅλην μὴ κινεῖν , ὡς ἀποθανουμένους , ὃς ἂν τοῦτο δρᾷ : ὃς δ ' | ||
| . Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες ἐφ ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον , τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους |
| μέλλοντες παρήγγειλαν τοῖς γεωργοῖς καὶ τοῖς ἱπποφορβοῖς , ἐπειδὰν αἴσθωνται συμβάλλοντας αὐτοὺς , ἐπιφανῆναι πόρρωθεν τὰς ἀγέλας τῶν ἵππων ἐλαύνοντας | ||
| , ἀγοράν , λιμένας , χρέα , πράσεις , τοὺς συμβάλλοντας καὶ γραφομένους συνθήκας , τοὺς διαφερομένους καὶ τὴν πίστιν |
| δ ' ἱστία μὲν καὶ ἐπίκριον ἔνδοθι κοίλης ἱστοδόκης στείλαντες ἐκόσμεον , ἐν δὲ καὶ αὐτόν ἱστὸν ἄφαρ χαλάσαντο παρακλιδόν | ||
| ἐπὶ δὲ τοῦ διατάξαι “ τοὺς δ ' αὖτ ' ἐκόσμεον βασιλῆες οὐτάμενοί περ . ” κολλητὰς σανίδας τὰ θυρώματα |
| ἔοικεν , ἡμᾶς λυροποιοὺς δεῖν εἶναι καὶ τοιαύτης τινὸς ἐπιστήμης ἐπηβόλους . ἐνταῦθα γὰρ δὴ χωρὶς μὲν ἡ ποιοῦσα τέχνη | ||
| ' ᾗ καὶ ἄλλων ἐπαινούντων ἐρυθριᾶν χρεὼν τοὺς ἀληθινῶς αὐτῆς ἐπηβόλους . χαλεπὸν μὲν γὰρ καὶ χρηματιστῇ συγγενέσθαι οὐδὲν ἐθέλοντι |
| σοι ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε , τιμωρουμένῳ τηλικοῦτον ἄγος καὶ τοὺς πλανωμένους μεταδιδάσκοντι . σὺ δὲ καὶ ὅμηρα τῆς ἀδείας , | ||
| μῦθος ἀποφαίνει τὸν Μινώταυρον ἐν τῶι Λαβυρίνθωι διαφθείρειν , ἢ πλανωμένους αὐτοὺς καὶ τυχεῖν ἐξόδου μὴ δυναμένους ἐκεῖ καταθνήσκειν , |
| τῶι βασιλεῖ μετεπέμψατο τὴν ἄνθρωπον : ἡ δὲ συνέσει καὶ τόλμηι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς πρὸς ἐπιφάνειαν συντείνουσι κεχορηγημένη καιρὸν | ||
| πρότερον . παμμάχωι ] πᾶσι δυναμένωι μάχεσθαι . θράσει ] τόλμηι , δυνάμει . βρύων ] θάλλων , ἦν κρείττων |
| τε καὶ φθορᾶς , ἐξ οὗ δή φησι τούς τε οὐρανοὺς ἀποκεκρίσθαι καὶ καθόλου τοὺς ἅπαντας ἀπείρους ὄντας κόσμους . | ||
| ἐκκλησίαν αὐτοῦ , ἣν καὶ ηὐλόγησεν , ἰδοὺ μεθιστάνει τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὰ ὄρη καὶ τοὺς βουνοὺς καὶ τὰς θαλάσσας |
| δεινὸν οὐδ ' ὁτιοῦν πέπονθεν τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἐκδόντος ἐμοῦ βασανίζειν , ἀλλὰ καὶ τὸ πρᾶγμ ' αὔτ ' εἰ | ||
| Κύπριδος [ ἀφροδισίων ] , καὶ Πλάτων ἐν Συμποσίῳ . βασανίζειν . δοκιμάζειν , διακρίνειν . μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῆς |
| περὶ τοῦ Νεοπτολέμου : τί οὖν ἔτι μέλλω τὰ αὐτὰ ἀναπολεῖν ; ἀπορεῖν γάρ ἐστι λόγων τὸ ἀναπολεῖν τὰ αὐτὰ | ||
| μέλλω τὰ αὐτὰ ἀναπολεῖν ; ἀπορεῖν γάρ ἐστι λόγων τὸ ἀναπολεῖν τὰ αὐτὰ ὥσπερ παισὶ νηπίοις [ τοῖς τέκνοις ] |
| : περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
| ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
| τῇ παρορείῳ λίθους εὑρίσκεσθαί φασι τοὺς λυχνίτας καὶ καρχηδο - νίους λεγομένους : ἐν δὲ τοῖς πεδίοις ὀστρακίων καὶ χηραμύδων | ||
| , ὥστε τὴν δεκάτην ἀποδόσθαι καὶ χρημάτων εὐπορήσαντας Λακεδαιμο - νίους ἀναγκάσαι τοιαύτην , οἵαν ὑμῖν ἐδόκει , ποιήσασθαι τὴν |
| αὐτοῦ μήτε δεῖγμα ; ” ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἀπολλώνιος „ παρειχόμην ἂν „ εἶπε τοῖς γε χρῄζουσιν , εἰ δ | ||
| Καὶ εἰ μὲν πάνυ μὴ παρεγένοντο μάρτυρες , ἐγὼ δὲ παρειχόμην , ἢ τοὺς παραγενομένους μὴ παρειχόμην , ἑτέρους δέ |
| συγγράμματι συγγνώμην ἡμῖν παρασχεῖν ἐξ ἑτοίμου , τὴν ἡμετέραν εὐπείθειαν ἀποδεξαμένους . Οὐ γὰρ δυνάμει λόγων τεθαρρηκότες ἐπὶ τοῦτο προήγμεθα | ||
| καὶ τὴν ἀλφιτόπωλιν παρ ' ᾗ τὰ ἄλφιτα ἔπεττεν . ἀποδεξαμένους δ ' αὐτὸν τοὺς Ἀρεοπαγίτας ψηφίσασθαι δέκα μνᾶς δοθῆναι |
| Πίνδαρος πρὸς τὸν Αἰνέαν λέγων : παρόρμησον νῦν , ὦ Αἰνέα , τοὺς ἑταίρους τοὺς ἐν τῷ χορῷ , ὥστε | ||
| ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον . ὄτρυνον νῦν ἑταίρους , Αἰνέα , πρῶτον μὲν Ἥραν Παρθενίαν κελαδῆσαι , γνῶναί τ |
| ἐγίνετο . ῥεῖ γὰρ ἐκ τῶν σῶν φρενῶν ἐπὶ τοὺς ὁμιλοῦντας σύνεσις ὥσπερ ἀπὸ τῶν χασμωμένων ἐπὶ τοὺς ὁρῶντας ὕπνος | ||
| , καλῶς δὲ τὸν ἐκείνου μαθητήν , ἀποπέμποντα δὲ τοὺς ὁμιλοῦντας αὑτῷ φρονιμωτέρους , ὃ καὶ αὐτὸς οἶδα πολλάκις κερδάνας |
| δ ' Ἀθηναῖοι Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους ταῦτ ' εἰπόντας ἀποκρινάμενοι ὅτι πέμψουσιν ὡς αὐτοὺς πρέσβεις περὶ ὧν λέγουσιν | ||
| μετὰ σαφηνείας καὶ τῆς πρεπούσης λόγῳ κοσμιότητος εἰς τὸν ὅμοιον εἰπόντας τόπον Στρατοκλέα μὲν οὕτως : Ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ |
| ἐν ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας δουλεύων ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους , κινδυνεύων ἀεὶ παρ ' ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι : | ||
| οἰκτίρειν σε γῆν , οὐ τἀμὰ λέκτρα : τοὺς γὰρ ἐχθίστους ἐμοὶ καὶ σοὶ γάμοισι τοῖς ἐμοῖς διαφθερῶ . ὡς |
| καιρῷ ἀνάγκης καιρῷ δυσκαίρῳ ληφθείς , Καὶ τοὺς τυχόντας ἄνδρας τοκέας λέγε . Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα . | ||
| ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν , εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα , τοὺς |
| καθάπερ πρὸς Νικάνορα : εἰ δὲ μή , τοὺς ἐπιτρόπους βουλευομένους μετ ' Ἀντιπάτρου καὶ περὶ τῆς παιδὸς καὶ περὶ | ||
| πολλῷ φόβῳ διάγων . εἰ οὖν ὁρῴην ὑμᾶς σωτήριόν τι βουλευομένους , ἔλθοιμι ἂν πρὸς ὑμᾶς καὶ τοὺς θεράποντας πάντας |
| ἐκ βασιλείου τε φύντας γένους καὶ ἀπὸ δαιμόνων σπορᾶς γενέσθαι νομιζομένους , ὡς ἐν τοῖς πατρίοις ὕμνοις ὑπὸ Ῥωμαίων ἔτι | ||
| ἢ ἐμπαράσκευοι γένωνται , καὶ κατ ' ἐξαίρετον ἐκείνους τοὺς νομιζομένους ἐν πλήθει δυνάμει ὑπερέχειν . καθ ' ὧν δεῖ |
| φησι Σωτίων ἐν δευτέρῳ τῶν Διαδοχῶν . πρὸς οὖν τοὺς μεμφομένους αὐτῷ ἔφη , “ ἔχω [ Λαΐδα ] , | ||
| σαφῶς νοήσας : καὶ ὡς ἔφερεν ἐκεῖνος τοὺς ἀδίκως αὐτῷ μεμφομένους μὴ ἀντιμεμφόμενος : καὶ ὡς ἐπ ' οὐδὲν ἔσπευδεν |
| τῶν ποταμῶν καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἱδρυμένους , οἳ τὴν πεῖραν αὐτοῦ τῶν ἔργων φέρουσι διὰ | ||
| καὶ μικροὶ βλεπόμενοι σημαίνουσιν Ἥρωας πλησίον τῆς τοῦ ἰδόντος οἰκίας ἱδρυμένους ἤτοι ἀτελέστους [ ἢ τελετῆς δεομένους ] ἢ πρός |
| Δελφῶν πλείστας ἀκονῶν Φοῖβε μαχαίρας , καὶ προδιδάσκων τοὺς σοὺς προπόλους . Λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατος . Ἡδύς γε | ||
| αὐτοὺς κληθῆναι : οἱ δ ' ὑπὸ Τιτάνων Ῥέᾳ δοθῆναι προπόλους ἐνόπλους τοὺς Κορύβαντας ἐκ τῆς Βακτριανῆς ἀφιγμένους , οἱ |
| τῶν Ἑλλήνων , σχηματίσας εἶπεν ὀνειδιστικῶς ὅτι : ὑπεδεξάμεθά ποτε πρεσβεύοντας ἡμεῖς τούσδε καὶ Κρατερὸν τοῦτον . ἐν γὰρ τῷ | ||
| , ἀλλὰ τοῖς πολέμῳ νενικηκόσι : τοὺς δὲ πρὸς αὐτὸν πρεσβεύοντας ἐπὶ Λυσιμάχειαν ἐπιτακτικῶς αὐτῷ διαστέλλειν περὶ τούτων : Ἀντιόχῳ |
| μοι τοὺς Κυζικηνοὺς ἐπιὼν παραπλήσια τοῖς τῆς Ἀθηνᾶς πρὸς τοὺς Φαίακας λέγειν , μέγαν τε ἄγων ἐμὲ καὶ προμνώμενος συνουσίας | ||
| σταγόνας , κατὰ τῆς γῆς , ἐξ ὧν γεννηθῆναι τοὺς Φαίακας : οἱ δὲ τοὺς Γίγαντας . καὶ Ἀλκαῖος δὲ |
| ἄλλως ἄχθη , ἀλλὰ ἄνδρες οἵους δεῖ ἐν πόλει τοὺς σωθησομένους . λεκτέον οὖν τὸ ἀληθές , ὅτι τοσούτῳ μᾶλλόν | ||
| καὶ δόξῃ , καθόλου δ ' εἰπεῖν ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς σωθησομένους τῶν νέων προσέχειν ταῖς τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ καλῶς |
| τῇ Ῥώμῃ δὲ οὐχ ἧττον ἢ Ῥωμύλος ἐγένετο χρήσιμος . Νόμους τε γὰρ αὐτοῖς ἔθηκεν ἔθη τε παρέδωκεν , ἀφ | ||
| καὶ κατὰ μίμησιν αὐτοῦ ἐξέθετο τήν τε Πολιτείαν καὶ τοὺς Νόμους . αὐτὸς δὲ ἐκαλεῖτο Ἀριστοκλῆς εἰς ὄνομα τοῦ πρὸς |
| ἔτι γὰρ ἡμῶν ζητούντων τε Κίμωνα καὶ ποιούντων ἃ τοὺς ζητοῦντας εἰκὸς δαίμων τις ἐξαίφνης ὥσπερ πνεῦμα ἐμπεσὼν τὴν Ἀρχελάου | ||
| δὲ καὶ ἀνθρώπου χωρίς , ὅτι ζῶον λογικὸν θνητόν . ζητοῦντας οὖν τῆς ψυχῆς τὸν ὁρισμὸν ἆρα τοιοῦτον προσήκει ζητεῖν |
| εἰ μὴ παντάπασι παραλλάττομεν , ἀνάγκη θεούς τε καὶ θεὰς ἐπικαλουμένους εὔχεσθαι πάντα κατὰ νοῦν ἐκείνοις μὲν μάλιστα , ἑπομένως | ||
| δύναται ὁ τῶν θαυμασίων θεὸς τοὺς ἐν ἀληθείᾳ καὶ φόβῳ ἐπικαλουμένους αὐτόν . Ἤδη δὲ μετὰ πέμπτην τοῦ πλοὸς ἡμέραν |
| γίνεσθαι . εἰ δὲ μὴ , τοὐναντίον δόξομεν κατηγορεῖν τοὺς ἐγκωμιαζομένους ἢ ἐπαινεῖν , ἐλεγχόμενοι παρὰ τοῖς ἀκροαταῖς ψευδόμενοι φανερῶς | ||
| ὁ λόγος . σκοπῷ τόξον : μεθέλκων ἑαυτὸν ἐπὶ τοὺς ἐγκωμιαζομένους φησίν : ἐπὶ τὸν σκοπὸν ἐπίτεινον τὸ τόξον . |
| οὐ τοὺς πανούργους ἀλλὰ τοὺς βελτίστους : κομψοὺς γὰρ τοὺς Ἀσκληπιάδας ἐπαινῶν λέγει Πολιτείας γʹ . καταπτόμενος Ἀττικοί , καταπτάς | ||
| . οἳ δὲ καὶ μάλιστα ἤδη βεβαιοῦνται τὸν ἐς τοὺς Ἀσκληπιάδας λόγον , ἀποφαίνοντες ἐν Γερηνίᾳ Μαχάονος μνῆμα καὶ τὸ |
| πλέον λυπεῖ τοὺς πολεμίους . Οὐ δεῖ ὁπλίζειν τοὺς συμμαχεῖν ἐπαγγελλομένους διὰ τὸ ἄδηλον τῆς γνώμης αὐτῶν . Μετὰ νίκην | ||
| ὁ μῦθος [ δηλοῖ ] πρὸς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν ἐπαγγελλομένους , δι ' ἔργων δὲ φαύλοις χρωμένους . ἀλώπηξ |
| ' αὐτοῖς ἡμῖν ἰδίᾳ κἀν ταῖς ὁμιλίαις ταῖς πρὸς τοὺς ἐντυγχάνοντας τὴν δυνατὴν ἔχοντες χάριν οὐ παυσόμεθα , ἕως ἄν | ||
| καὶ μυθώδης κατεσκεύασται ὑπὲρ τοῦ πληροῦν ἀγωνίας καὶ θαύματος τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐκπληκτικὴν τὴν ἀκρόασιν καθιστάναι . διὸ καὶ οὐ |
| ἀνάγεται λῆξιν οὐρανίῳ χορῷ προπεμπόμενος καὶ οὐ διέψευσε τοὺς πάλαι προφήτας τὴν μέσην τῆς ὀροφῆς περιτρέχοντας χώραν . Τήνδε σοι | ||
| μόνος οὖν βλέπει ὁ ἀστεῖος , οὗ χάριν καὶ τοὺς προφήτας ὠνόμασαν οἱ παλαιοὶ ὁρῶντας . ὁ δὲ ἔξω προεληλυθὼς |
| σημαίνεσθαι κατὰ | τὴν λέξιν ταύτην | τὸ μὴ συλλογισμοὺς διαλεκτικοὺς | ἔχειν αὐτούς | : οὐ γάρ τινες τοῦτο | ||
| θεῖν οἷόν τε , οὕτω καὶ τοὺς ῥητορικοὺς πρὸς τοὺς διαλεκτικοὺς ἔχειν . Πλάτωνα δὲ ἐξαιρῶ τοῦ λόγου , ἱκανὸς |
| τὴν πρὸς Θηβαίους ἔχθραν οὐκ ἔμελλεν , ἀλλὰ πείσας τοὺς ἐφόρους εὐθὺς ἐθύετο . ἐπειδὴ δὲ ἐγένετο τὰ διαβατήρια , | ||
| διὰ πυρός . . χρηστηρίους ὄρνιθας ] τοὺς τῆς μαντείας ἐφόρους καὶ συντελεῖς . . οὗτος ] σκόπει τὴν σύνταξιν |
| τύχη . Ὁ Ἄρης σὺν Ἡλίῳ κακοθάνατον τὸν πατέρα ἢ ταχυθάνατον . τὸ δὲ αὐτὸ ποιεῖ κἂν ἐπαναφέρηται τῷ Ἡλίῳ | ||
| θεοί . * * αὐτῷ . * εἰς . τὸ ταχυθάνατον . * * πάλιν . . Εὐάνθεμον ] τὴν |
| τὰ ἄγκιστρα ἐκπεφυκότα ἐξ ἅπαντος τοῦ σώματος ἔχουσα , ὡς πλησιάσαντας εὐθὺς ἔχεσθαι καὶ μὴ ἔχειν ῥᾳδίως ἀπολυθῆναι . ἀλλὰ | ||
| πεζῇ λέξει χρησαμένων Ἰσοκράτην τε τὸν Ἀθηναῖον καὶ τοὺς ἐκείνῳ πλησιάσαντας . εἴρηνται μὲν οὖν καὶ πρότερον ἤδη λέξεις τινές |
| τυράννους ? τεύχων ? [ ] [ δεινὰ ] ? ἐᾶς . ἔτι δὲ στρατιώτας [ ] [ ] ? | ||
| τυράννους ? τεύχων ? [ ] [ δεινὰ ] ? ἐᾶς . ἔτι δὲ στρατιώτας [ ] [ ] ? |
| πότερον ἀνιᾶν , καὶ πότερον θαρρύνειν τὰς ἐλπίδας καὶ πότερον ἐκπλήττειν ; οὐκοῦν καὶ ἡδίονα ἀνάγκη τὸν βίον εἶναι τοῦ | ||
| ναῦς συστρατευόμενος τοῖς Ἕλλησιν ἐπὶ Τροίαν ἢ ὅπως τοὺς ὁρῶντας ἐκπλήττειν ἔχῃ . καὶ σχεδὸν εἴ τις ἑκάστην ἐξετάζειν βούλεται |
| ἑαυτῷ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένῳ : ὥσπερ οὐ πάντας καὶ τοὺς κλέπτοντας καὶ ἱεροσυλοῦντας τούτῳ τῷ τεκμηρίῳ χρωμένους . οὐ γὰρ | ||
| μὴ καλῶς ὑπηρετοῦντα . κἀκεῖνοι οὖν τοὺς ἁλισκομένους ὡς κακῶς κλέπτοντας τιμωροῦνται . [ καὶ ὡς πλείστους δὴ ἁρπάσαι τυροὺς |
| πατρὸς δεδιέναι τοὺς ἐκείνῳ πολεμιωτάτους , ἀποθανόντος δὲ τοὺς ἑαυτῷ οἰκειοτάτους . ” ἀποθανοῦμαι δὲ „ εἶπε „ τίνα τρόπον | ||
| κτεινέτω μὴ μόνον ἀλλοτρίους ἀλλὰ καὶ φίλων καὶ συγγενῶν τοὺς οἰκειοτάτους ἐπιστροφάδην , εὐαγέστατον κρίνων τὸ ἔργον ὑπὲρ ἀληθείας καὶ |
| ἀφικνουμένους , ἐν οἷς εἴης , ἐρωτᾶν , τούς τε διηγουμένους εἴχομεν καὶ λέγοντας , τίνες μὲν οἱ σοὶ σύμμαχοι | ||
| ἐκ ποιήσεως καὶ ψιλομετρίας , τοὺς ἐρωτῶντας καὶ ἀποκρινομένους καὶ διηγουμένους , ὑφ ' ὧν κατεχόμεθα ἅπαντες ἄνθρωποι καὶ αἰρόμεθα |
| ἁμαρτάνοντας , πάνυ ἀγαπητόν : ἐὰν δὲ καὶ πάνυ καλῶς ὑπηρετοῦντας σῴζῃ , πολλὴ χάρις , ἔφη , τοῖς θεοῖς | ||
| τὸν μὲν βασιλέα τῶν ἐγκλημάτων ἐξαιρούμενος , εἰς δὲ τοὺς ὑπηρετοῦντας καὶ διδάξαντας τὰ φαῦλα καὶ τὴν βλάβην καὶ τὴν |
| ἡ ψυχή μου περὶ τοῦ μὴ εἰς ἅπαν ἀσαφείᾳ τοὺς ὀνείρους ἐπισκιασθήσεσθαι : δεῖγμα γὰρ σοφίας ὁ νεανίας οὗτος ὑποφαίνει | ||
| . ὁ μὲν γὰρ θεὸς πρὸς τὸ ἀποβησόμενον δίδωσι τοὺς ὀνείρους τῇ ψυχῇ τοῦ ὁρῶντος φύσει μαντικῇ οὔσῃ ἢ εἴ |
| : τίς ἀλκὴ τὸν θανόντ ' ἐπικτανεῖν ; Εὖ σοι φρονήσας εὖ λέγω : τὸ μανθάνειν δ ' ἥδιστον εὖ | ||
| ταῦτα μεριμνῶντα οὐδὲν ἧττον ἢ Ἀ . παρεφρόνησεν ὁ μέγιστον φρονήσας ἐπὶ τῶι τὰς τῶν θεῶν μηχανὰς ἐξηγεῖσθαι . ἐκεῖνος |
| ἀπόστασιν ἀπὸ Ὀροίτεω . Ὁρέων δέ σφεας τά τε βυβλία σεβομένους μεγάλως καὶ τὰ λεγόμενα ἐκ τῶν βυβλίων ἔτι μεζόνως | ||
| εἰς ἔθος κατατάξαι τῶν εἰκασθέντων τότε μηδὲν κτείνειν , ἀλλὰ σεβομένους ἀπονέμειν τὴν προειρημένην ἐπιμέλειαν καὶ τιμήν . τρίτην δ |
| ' αὐτοῦ δυνάμενος ἢ τοὺς ὑπολοίπους εὐμενεστέρους ἕξων διὰ τοὺς ἀναιρουμένους ; ἀλλὰ Ῥέννιος μὲν ἐψεύσατο τοῖς ἐπιτρίβουσιν ἐς τὸν | ||
| , τοῖς δ ' ἑτέροις εἶπεν ὅτι βάλλειν δεήσοι † ἀναιρουμένους † ταῖς βώλοις . ἐπεὶ δὲ παρεσκευασμένοι οὕτως ἔστησαν |
| ἐχθροὺς , οὐ μόνον φαινομένους τοῖς σώμασιν , ἀλλὰ καὶ γραφομένους τοῖς χρώμασι . μόνος ἐδόκει φιλόπολις ὁ παρ ' | ||
| . ΟΡΙκῷ παραγραφικῷ : καίτοι προσῆκον ἦν ἐγκαλοῦντας αὐτοὺς , γραφομένους προδοσίας , μὴ μέχρι λόγων ἱστάναι τὸ ἔγκλημα , |
| ἀλλήλων ὑποδοχὰς καὶ τοὺς συνεργοῦντας ἀλλήλοις ἢ βλάπτοντας καὶ τοὺς ἐναντιουμένους ἢ φιλουμένους καὶ τὰς συγκράσεις ἃς ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους | ||
| μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι , τοὺς δ ' ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων ἀποκτεῖναι . ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως πρὸς |
| διεξέρχονται , καὶ παρακαλοῦσι τοὺς κάτω θεοὺς δέξασθαι σύνοικον τοῖς εὐσεβέσι : τὸ δὲ πλῆθος ἐπευφημεῖ καὶ ἀποσεμνύνει τὴν δόξαν | ||
| , ἀλλὰ κατὰ θείαν πρόνοιαν , μάλιστα τοῖς ἀγαθοῖς καὶ εὐσεβέσι τῶν ἀνθρώπων , βεβαιοῖ τὰ ὑπὸ Ἀνδροκύδου ἐν τῷ |
| γένους . θρόνους ἔχειν ] ὡς αὐτοῦ ἤδη καθεσθέντος . οἴκτειρε μὴ ἀπολωλότας ] μὴ μετὰ τὸ ἀπολέσαι οἰκτειρήσηις ἡμᾶς | ||
| μηδ ' ἃ δεῖ σπεύδειν μένε . Μὴ τοὺς κακοὺς οἴκτειρε πράττοντας κακῶς . Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον . Μέγιστον |
| ἐπὶ τῶν τόπων ὁ Ὀρόβιος καὶ βωμὸν ἐπέγραψε : τούσδε θανόντας ἔχει ξείνους τάφος , οἳ περὶ Δήλου μαρνάμενοι ψυχὰς | ||
| ὁ μέγας μαραίνει . θύρσον κισσύβιον ὄρτυκος οἴει σὺ τοὺς θανόντας , ὦ Νικήρατε , τρυφῆς ἁπάσης μεταλαβόντας ἐν βίῳ |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| ἐπὶ πλέον ἐπιδημίαν αὐτῆς τοὺς ἐγχωρίους ἐξιδιάζεσθαι τὴν θεόν , καλοῦντας Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην καὶ Κυθέρειαν καὶ Παφίαν , ἔτι δὲ | ||
| προθεῖναι ταῖς γνώμαις , αὖθις ἐξ ἀρχῆς πάντας τοὺς βουλευτὰς καλοῦντας , καὶ πολλοῖς τῶν συνέδρων ἀναθέσθαι βουλομένοις τὰς προτέρας |
| . . : ἐν δὲ τῆι τεσσαρεσκαιδεκάτηι γράφει οὕτως : περιεώρα Δημήτριος τοὺς κολακεύοντας αὐτὸν ἐν τοῖς συμποσίοις καὶ ἐπιχεομένους | ||
| δὲ ταῦτα ὅτι δίκαιος ὢν ὁ θεὸς οὐκ ἂν ἀπρονοήτους περιεώρα τοὺς σεβομένους αὐτόν . ἔπειθ ' ὅτι ἡ φύσις |
| μνημεῖα τῇ πόλει καταλελεῖφθαι , ὥστε μηδ ' ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους ἑτέρας πολιτείας ἐπιθυμεῖν , τότε δὴ οὗτοι τοὺς κακῶς | ||
| τὴν ἄλλην ποίησιν , μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς ἐπιγιγνομένους παιδεύει : ὃς δ ' ἂν ἄνευ μανίας Μουσῶν |
| φαύλαις τε καὶ ταῖς ἀγαθαῖς ὡς ὂν φύσει τοιοῦτον , σοφιστικῶς ἐκεῖνος ἐπήγαγε τὸ ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα | ||
| ἀγείροντα ἑωρᾶσθαι καὶ νῦν καθήμενον ἐπὶ θρόνου τινὸς ὑψηλοῦ μάλα σοφιστικῶς καὶ σοβαρῶς , μέλλοντα ὑμᾶς προκαλέσεσθαι ἀφ ' ὧν |
| βεβαίως διαγωνιεῖσθαι : διὸ καὶ τούτων πρώτων ὑποσπόνδων ὀνομασθέντων τοὺς μεταγενεστέρους ἀπομιμουμένους τὰ τότε πραχθέντα τὰς ἐν τοῖς πολέμοις διαλύσεις | ||
| τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι περὶ αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα |
| τἀρχαῖ ' ἐκεῖν ' οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο : καὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον . | ||
| μνημονικώτατον γὰρ τὸ ζῷον ἡ κάμηλος ⋮ Δότε μοι τοὺς τραγῳδούς , πρὸς τοῦ πατρῴου Διός , καὶ πρό γε |
| μάντεις ἅλα καὶ κύαμον τιθέασιν . ὅθεν καὶ τοὺς ἀποῤῥήτων κοινωνοῦντας τοὺς περὶ ἅλα καὶ κύαμον ἔλεγον . Ἅλις δρυός | ||
| τῷ Διὶ καὶ εἰς Νεμέαν καὶ εἰς Ἰσθμὸν χρὴ πέμπειν κοινωνοῦντας θυσιῶν τε καὶ ἀγώνων τούτοις τοῖς θεοῖς , πέμπειν |
| ἐπιτήδεια περιττεύοντα οὐκ ἄχρηστα ἔσται : στρωμάτων δὲ ἐνδεηθέντες μὴ δείσητε ὡς οὐχ ἡδέως καθευδήσετε : εἰ δὲ μή , | ||
| , ἀξιώσατ ' ἀνδρὸς ἀθλίου θιγεῖν : πίθεσθε , μὴ δείσητε : τἀμὰ γὰρ κακὰ οὐδεὶς οἷός τε πλὴν ἐμοῦ |
| συγγενῆ μίξας , ὕδωρ καὶ γῆν , καί τινας ὁμοίως κρυπτοὺς ἐπειπὼν λόγους , δυνατοὺς μέν , οὐ τοῖς πρώτοις | ||
| ♂ κατὰ τὸν ♏ κἀκ σιδήρου πεῖραν ἕξουσι κατὰ τοὺς κρυπτοὺς τόπους . ἐὰν δὲ καὶ ☉ συμπαρῇ καὶ σχηματισθῇ |
| ὦ ξέν ' , εἰς Ἄργος κίεις , πρὸς τοὺς τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τεθνεῶτ ' Ὀρέστην εἰπέ , μηδαμῶς λάθῃ | ||
| πολλῷ γε μᾶλλον : σαυτὸν ἐμελέτησας μᾶλλον σέβειν ὑπὲρ τοὺς τεκόντας [ ἢ καλῶς ποιεῖν ] . ὢν δίκαιος , |
| ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
| τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
| δύο . ὁ δὴ γενόμενος Ϛʹ δι ' ἀμφοτέρους τοὺς γεννήτορας πρῶτος ἔσται καὶ ἡμίσους καὶ τρίτου ἐπιδεκτικός . πάλιν | ||
| οὐδεὶς ἱκανὸς ἄρχεινδικασταὶ δὲ ὄντων οἵπερ τοῖς ἐκγόνοις πρὸς τοὺς γεννήτορας ἐρρήθησαν , καὶ τιμώντων τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης . |
| μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι , ὅτι οὐ τοὺς περὶ Κρόνον λέγει Ὀλυμπίους . . . . Ἴδην δ ' ἱκέσθην πολυπίδακα | ||
| ταύτης μὴ Ἀθηναίους καλῶμεν , ἐπειδὴ τοὺς δικαίους καὶ τοὺς Ὀλυμπίους καὶ τὰς τοιάσδε ἐπωνυμίας πρῶτοι ἔθεντο , θειοτέρας , |
| πρὸς αὐτοὺς καὶ πάντων δὲ τῶν προγόνων ἡ πρὸς τοὺς ἐγγόνους φιλία καὶ τὸ δίκαιον ἐν ὑπεροχῇ πάντων , καὶ | ||
| κα - ] ‖ ταλέλοιπε καὶ [ θεῶν - ] ἐγγόνους ? καὶ [ δαίμονας - ] αὐτοὺς ? [ |
| πολυθρυλλήτους , παντοπράκτας καὶ ἐνίοτε μὲν ἐπὶ διαφθορᾷ τὰ τοιαῦτα ὑποκρινομένους , ἐνίοτε δὲ καὶ ταῖς ἀληθείαις διατιθεμένους τε καὶ | ||
| τοὺς ἀνδριάντας ὑμῖν ἄλλοτε ἄλλα λαμβάνειν πρόσωπα καὶ μικροῦ δεῖν ὑποκρινομένους ἑστάναι . τὸν γὰρ αὐτὸν νῦν μὲν εἶναι Ἕλληνα |
| ὑπεριδὼν ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι : τῆς δ ' ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ | ||
| : τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ γε |
| ἐπὶ μετεώρου σχήματος καὶ κράτος ἁπάντων ἔχοντος , καὶ ἐμὲ τοσσάδε , ἀντὶ τοῦ τοιάδε , ὁμιλεῖν τοῖς νικηφόροις , | ||
| ᾐνίξατο , τῷ δὲ πατεῖν τὸ ζῆν ᾐνίξατο πάλιν . τοσσάδε νικαφόροις : ἀντὶ τοῦ , τοσούτοις νικηφόροις ὁμιλεῖν , |
| ὧν δειχθήσεται τὰ μετὰ ἀρχάς , ἀναγκαῖον ἂν εἴη λαμβάνειν προσέχοντας δύο τοῖσδε : πρῶτον μὲν ὅπως ἀληθές τε καὶ | ||
| εἰς τὴν πόλιν εἰσελθεῖν ἐάσητε . ὡς δὲ κινουμένους καὶ προσέχοντας εἶδε πολλοὺς καὶ κελεύοντας λέγειν , σώζων ἔτι τὸ |
| σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
| ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
| πλουσίοις τῶν τε κινδύνων καὶ τῶν ἀναλωμάτων , ὡς εἶδεν ἀγανακτοῦντας αὐτούς , δι ' ἑτέρου τρόπου τήν τ ' | ||
| σοι , τοὺς δ ' εἰ μὴ τῶν ἀρχόντων ἄρχοιεν ἀγανακτοῦντας διὰ τῶν τὰ παρ ' ἐκείνων ἐν παραβύστῳ πραττόμενα |
| τὰς πατρίους τῶν θεῶν τιμάς : ὅπερ οἱ τῆς χώρας ἐγγενεῖς ὑπέλαβον , ἐὰν μὴ τοὺς ἀλλοφύλους μεταστήσωνται , κρίσιν | ||
| Αἰγύπτου πλείω τῶν ἑπτακοσίων καὶ τετρακισχιλίων ἐτῶν βασιλεῦσαι τοὺς πλείους ἐγγενεῖς , καὶ τὴν χώραν εὐδαιμονεστάτην ὑπάρξαι τῆς ἁπάσης οἰκουμένης |
| : φημὶ δ ' οὔ σε μανθάνειν . Ἐγὼ οὐκ Ἀτρείδας ἐκβαλόντας οἶδά με ; Ἀλλ ' ἐκβαλόντες εἰ πάλιν | ||
| δυσμενής : οὗτος δέ μοι φίλος μέγιστος , οὕνεκ ' Ἀτρείδας στυγεῖ . Δεῖ δή ς ' , ἔμοιγ ' |
| δεῖ σκέψασθαι , ἃ περὶ πλείστου ποιούμενοι κατελίπομεν : τοὺς γεννήσαντας πατέρας καὶ μητέρας , ὁ δὲ υἱούς , οὕς | ||
| τούτων ἐστὶ τῶν φασκόντων γονέων , τοὺς δὲ τῷ ὄντι γεννήσαντας μὴ εὕροι , τοῦτον ἔχεις μαντεύσασθαι πῶς ἂν διατεθείη |
| ἄνευ τῆς τούτων γνώσεως καὶ τῶν βοηθημάτων κατὰ τὸ πλεῖστον διαπίπτειν ὀφειλόντων , ἅτε μὴ πᾶσι σώμασιν ἢ πάθεσι τῶν | ||
| ἀνοκωχεύειν τὰ πλατέα τῶν ἐχόντων βάρος , τὰ δὲ στενὰ διαπίπτειν : ὀλίγα γὰρ εἶναι τὰ ἀντικρούοντα αὐτοῖς . ἔδει |
| χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς ἐρῶντας οὐχὶ νοῦν ἔχειν , ἦ πού τίς ἐστι τοὺς | ||
| . εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ κατεστέφθαι τῷ ἔρωτι τοὺς ἐρῶντας οὐκ ἐπίμονος αὐτῶν ὁ στέφανος γίνεται . χαλεπὸν γὰρ |
| πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι . | ||
| , τὰς κόμας σπαράξασα τοιούτων ἤρξατο βοῶν “ ἐγὼ μὲν προαποθανεῖν ἢ συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ |
| βοηθεῖν ἡμῖν τοῖς ἀδικουμένοις , καὶ κολάζειν τοὺς κακοτεχνοῦντας καὶ σοφιζομένους , ὥσπερ οὗτοι σοφίζονται . καὶ ἐὰν ταῦτα ποιῆτε | ||
| τὴν πόλιν μετὰ τὸ τρόπαιον τῶν κατορθωμάτων , ἀφεὶς καὶ σοφιζομένους μετ ' Ἀθηναίων θεοὺς , καὶ τὴν κρίσιν ζωγράφον |
| ῥινηλασίας κυνηγῶν , ἔχθρας καὶ φιλίας ζώων , γάμους καὶ τοκετούς . Ταῦτα λεγούσης Ἀρτέμιδος πάντα ποιεῖν ἐπηγγειλάμην , ὡς | ||
| μηνύειν τε οὐχ ἥκιστά φασι τὴν τῆς ὁρμητικῆς μέθεξιν τοὺς τοκετούς : δύστοκα μὲν γὰρ εἶναι τὰ τεθνηκότα ὡς ἂν |
| τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας , ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους , οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ ' ἔτι ἡμᾶς | ||
| εὖ πεπραχότας ἢ πράττοντας ἢ πράξοντας , ἢ ἀγαθοῦ μηδέποτε ἐστερημένους ἢ μὴ στερομένους ἢ μὴ στερησομένους , ἢ κακοῦ |
| ἢ τοῖς κολακεύουσιν : ὡς δὲ ἐχθρῶν χείρονας ἐκτρέπου τοὺς κολακεύοντας . χαλεπὸν πολλὰς ὁδοὺς ἅμα τοῦ βίου βαδίζειν . | ||
| ἀποθνῄσκοντας , πολεμοῦντας , ἑορτάζοντας , ἐμπορευομένους , γεωργοῦντας , κολακεύοντας , αὐθαδιζομένους , ὑποπτεύοντας , ἐπιβουλεύοντας , ἀποθανεῖν τινας |
| λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ καὶ αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι , ὅτι τοῦτο ἄρα | ||
| , ὀξὺν ἀποτεινούσης καὶ θρηνώδη φθόγγον . καὶ τοὺς μὲν ἀκούσαντας ἅπαντας ἔκφρονας ὑπὸ τοῦ δέους γενέσθαι , τοὺς δὲ |
| λογικήν . Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς | ||
| γῆς κατερρίφθη . Τοῦτο τὸ σκότος ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου Θάλλος ἀποκαλεῖ ἐν τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ ἀλόγως |
| σφέων γὰρ ἐκέλευε πλέειν τὸν Ἡγησίστρατον , οἰωνὸν τὸ οὔνομα ποιεύμενος : οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπισχόντες ταύτην τὴν ἡμέρην τῇ | ||
| σε ἐπὶ δεῖπνον καλέομεν . Ὁ μὲν δὴ ἁλιεὺς μέγα ποιεύμενος ταῦτα ἤιε ἐς τὰ οἰκία . Τὸν δὲ ἰχθὺν |
| λοίδορον προενέγκασθαι μηδέν , μηδέποθ ' ὑβριστικόν , ἀλλὰ τῶν λοιδορούντων ἀνέχεσθαι καὶ παύειν μάχην . εἰ θέλετε γνῶναι , | ||
| συγγράμματα ἑαυτῶν καταλιπόντας . Τὸ δὲ τῶν τοιούτων : τὸ λοιδορούντων τὸ λογογραφεῖν . Τίς οὖν ὁ τρόπος . . |
| ὅτι καλῶς οἱ ἔχει τὰ τοῦ φαρμάκου : οὐ γὰρ ἐκπλαγῆναι πρὸς τὴν ἐπιστολήν , ἀλλὰ τοσόνδε μόνον παρακαλέσαι Ἀλέξανδρον | ||
| οὓς Ἡρακλέα καταχθέντα τήν τε ὕβριν αὐτῶν καὶ τὴν μισανθρωπίαν ἐκπλαγῆναι . ἐπεὶ δὲ καὶ μάχης ἤρξαντο , τὰ συνήθη |
| , ἀλλὰ καὶ παρ ' ὧν οὐκ ἴσασι δόξαν ἐφελκομένων προσποίητον . Περίανδρος γάρ τις ἰατρὸς ἀξιόλογος κατὰ τέχνην ὢν | ||
| τε καὶ καλόν . Ὅθεν φασὶ καὶ τὸν ἐπὶ κακῷ προσποίητον γέλωτα κληθῆναι Σαρδόνιον . Ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Δήμωνι |